ดาวน์โหลดเอกสารใบสมัคพรรคสัมมาธิปไตย กดที่นี่  ดูขั้นตอนการสมัคร กดที่นี่ 

ดาวน์โหลดเอกสารลงชื่อคัดค้านกาสิโนถูกกฎหมาย และไม่เห็นด้วยกับการเปิดสถานบันเทิงครบวงจร กดที่นี่  ดูรายละเอียดเพิ่มเติมที่ กดที่นี่

การบ้านข้อที่ 2

2. "มีอริยศีล" ลดความอยาก ความกลัว กังวล หวั่นไหว อะไรบ้าง ต่อสู้อย่างไร ก้าวหน้าอย่างไร และประโยชน์ที่ได้รับคืออะไร

ค้นหารายชื่อท่านได้จากกล่องค้นหา

คำนำหน้าชื่อชื่อ นามสกุล (ชื่อกับนามสกุล เว้น 1 วรรค)2. "มีอริยศีล" ลดความอยาก ความกลัว (ดับความกลัว ด้วยความกล้า 8 ประการ) ความกังวล หวั่นไหว อะไรบ้าง ต่อสู้อย่างไร ก้าวหน้าอย่างไรและประโยชน์ที่ได้รับ
นางเรือนแก้ว สว่างวงษ์ทุกข์: มีความไม่เบิกบานไม่แช่มชื่นในการทำงานสมุทัย : พิจารณาเหตุแห่งทุกข์พบว่าเรามีความอยาก อยากได้งานที่สำเร็จ สมบูรณ์ ถ้างานสำเร็จสมบูรณ์จะมีความสุข ถ้างานไม่สำเร็จ ไม่สมบูรณ์จะทุกข์นิโรธ : สภาพดับทุกข์ งานจะสำเร็จ สมบูรณ์หรือไม่ ก็ต้องไม่ทุกข์ ไม่ชอบไม่ชัง ไม่อยาก ไม่กลัวมรรค : หนทางแห่งความพ้นทุกข์ พิจารณาความไม่เที่ยง อย่ายึดมั่นถือมั่น นำบททบทวนธรรมข้อ 48 คนที่แพ้ไม่ได้ พลาดไม่ได้ ทุกข์ตายเลย โง่ที่สุด คนที่แพ้ก็ได้ พลาดก็ได้ ไม่พลาดก็ได้ พร่องก็ได้ ไม่พร่องก็ได้ สบายใจจริง ฉลาดที่สุด จึงบอกกับกิเลสตัวเองว่าจะโง่ทำไม ทำงานอะไร ถ้าเราทำเต็มที่แล้ว ถ้ายังพลาด ยังพร่องก็ถือว่าเป็นวิบาก จะไปทุกข์ทำไม โง่ที่สุด พอคิดได้ก็โล่งเลย ทำงานด้วยใจที่เบิกบาน
นางสาวผุสดี เจริญไวยเจตน์การบำเพ็ญฐานงานพิธีกร ฐานงานตลาดวิถีธรรมอย่างเต็มใจ
นางนาฏยา ทองก้อนให้วัตตถุข้าวของอาหาร
นายพลศักดิ์ สุขยิ่งไม่กลัวการเป็นโควิค เพราะเรามีศีลในการปฎิบัติตน ได้ต่อสู้กับกิเลสในการอยากกินสองมื้อ แต่ทำได้แม้จะมีอาการหิว
นางสาวปภาพิศา มงคลธนาวุฒิลดละเลิกเนื้อสัตว์ ไข่นม ลดเรื่องกลัวต่างๆนาๆ ใจนิ่งขึ้นไม่กลัว
นายยศวีร์ ปิณฑะศรีวัฒน์กล้าที่จะยอมรับและเผชิญกับวิบากกรรมที่ผ่านมา ใจยินดีและพร้อมจะทำปัจจุบันให้ดี นำมาประยุกต์ใช้กับชีวิตประจำวัน เช่น ขณะที่หันมาดูแลร่างกายตนเองเพื่อจะยังชีพตนดูแลครอบครัวและช่วยผู้อื่นได้นั้นตนเองต้องแข็งแรงงก่อน จึงได้วิ่งออกกำลังกาย ปกติจะเหนื่อยง่าย แต่สร้างความเพียรตามเป้าหมายที่วางไว้ บางครั้งการวิ่งให้ได้ 5 กิโลเมตรจะไม่ไหว เราก็วิ่งแบบมีสมาธิและนึกถึงคำอาจารย์หมอเขียวเรื่องขจัดความกลัวจากจิตเราก็ประคองวิ่งได้สำเร็จ ความกลัวออกจากจิตร่างกายก็ทำหน้าที่ของเค้าไป วิ่งแบบมีสมาธิ จิตใจก็โปร่งโล่งสบายไม่กลัวไม่กังวลและมีสติทราบถึงศักยภาพร่างกายให้ดีขึได้ หลังจากนวดกดจุดลมปราณตอนเช้าร่างกายซ่อมแซมตัวเองทำให้ร่างกายดีขึ้น ปัจจุบันความดันโลหิตและชีพจร 118/78, 58 ทานอาหารแบบมีวิธีคิดในการกินมากขึ้นน้ำหนักตัวลดลงมาจาก 95 เหลือ 90 กิโลกรัมขอบคุณโครงการดีๆนี้มากครับ
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตรเรื่องความกลัว ตอนแรกจะกลัวโรคที่ตัวเองเป็นมาก คือไทรอยด์ กลัว กังวล แล้วความกลัวในเรื่องโรคโควิด ตอนนี้ความกลัวเรื่องโรคไทรอยด์น้อยลงเพราะทำเหตุแห่งทุกข์ดี ผลที่เกิดขึ้นออกมาดี ความกลัวโควิดหลังจากมาอยู่ในกลุ่มหมู่มิตรดี ความกลัวน้อยลงเช่นกัน ไม่ประมาทกับมัน ทำเหตุให้ดี ถึงจะจะติดก็เป็นวิบากกรรมของเรา รับแล้วหมดไป
นางสาววิญญา จันทะพลลดละกิเลสในด้านอาหารมีการพิจารณาต่อสู้กับกิเลสเถียงไปเถียงมา มีแพ้บ้างชนะบ้าง ปะปนกันไปการเกี่ยวข้องกับคนรอบตัวใช้บทบททวนธรรมได้ทันการมากขึ้น
นางสาวปภาดา จีนมะเริงความอยากลดลงความโกรธลดลงความหวั่นไหวไม่มีความกังวลไม่กังวลความอยากมีอยากได้ไม่มีเฉยๆ
นางสาวผุสดี เจริญไวยเจตน์
นางจารุวรรณ โกมลกุญชร
นางเรือนแก้ว สว่างวงษ์
นางสาวผาสุข ตันชวลิต
นางสาวอังคณา ทิพย์ผลาผล
นางสาวดวงพร ฤทธิ์ถาวรหลังจากไม่ทานเนื้อสัตว์ แต่เพื่อนทำปลาย่างให้เรากิน เราทานอาหารโต๊ะเดียวกัน แต่เราบอกเพื่อนว่าเราไม่ทานเนื้อสัตว์ และขอบคุณเค้าที่แบ่งปัน ลดความอยาก มีอริยศีล
นางสาวคูณทิพย์ วงษ์สุวรรณ
นางสาวนาลี วิไลสัก
นางสาวภาวินี โสดายงค์อยากนอนเล่นโทรศัพท์ กิเลสขี้เกียดค่ะ ใช้วิธี นั่งฟังทำงานด้วยเปิดกล้องด้วยค่ะ จะได้บังคับตัวเองนั่งทำงานค่ะ
นางสาวพรรณทิพย์ เทศน์สาลี
นายวีรวัฒน์ รงค์ภักดีมีจิตเเน่วเเน่
นางสาวสุภัคษา เต่าถมตาอยากให้แฟนมากินอาหารสุขภาพแต่เขาไม่สน สุดท้ายก็วางทำดีที่สุด เขาจะเอาไม่เอาก็แล้วแต่เขา
นางสาววิญญา จันทะพลกังวลหวั่นไหวในเรื่องการเข้าเรียน แต่ก็บอกตัวเองว่า ก็เพราะต้องการที่จะเรียนรู้ในเรื่องการลดกิเลสไม่ใข่หรือ จะกลัวทำไม
นางสาวกัญญา​รัตณ์​ สมพุทธ​วงค์​ใช้ศีลที่ดีไปรับวัคซีน​คะ
นางพูนสุข พูลเพิ่มไม่แต่งหน้า
นางทัศนีย์​ จันทาวันนี้มีความกังวนกลัวทำข้อสอบไม่ผ่าน​ แต่พอปรึกษาหมู่มิตรดีก็ได้คำตอบที่​ เมื่อเราทำเต็มที่แล้วจะสอบได้หรือไม่ก็วางใจค่ะ
นางอรวิภา กริฟฟิธส์มีความอยากช่วยทุกงาน เห็นพี่น้องมีงานมากมายให้ร่วมบำเพ็ญ ก็ต้องฝึกประมาณตนอะไรที่เป็นกุศลของเราและคนที่เกี่ยวของเราก็จะได้ทำ ยินดีทำเท่าที่ทำได้ด้วยใจไร้ทุกข์
นางสาวตรีทิพย์นิภา ไทยรักษากลัวโรคมะเร็งที่เป็นอยู่ผ่อนคลายไปได้เข้มแข็งขึ้นมากกว่าเดิม
นางณัฐชานันท์ รัตนะดำรงค์ชัยปกติจะเป็นคนทำอะไรจะหวังผลเลิศ พอได้มาอยู่ร่วมกับกลุ่มมิตรดี ได้รับคำแนะนำให้ทำดีเต็มที่ทุกวันก็ให้สุขใจ ได้เท่าไหร่ พอใจเท่านั้น พอใจเมื่อไหร่ ก็สุขใจเมื่อนั้น
นางภัคเปมิกา อินหว่างลดความกังวล หวั่นไหวเรื่องอาการเจ็บปวดจากแมงป่องต่อยได้สำเร็จ ด้วยการใช้บททบทวนธรรม ว่าเจ็บก็ให้มันเจ็บ ทรมานก็ให้มันทรมาน เป็นไงเป็นกัน รับเท่าไหร่หมดเท่านั้น จนในที่สุดอาการปวดเจ็บก็หายไป
นางสาวสุภารัตน์ จันโดนลดความกลัวเรื่องสมัครเรียนเป็นนักศึกษาวิชชาราม เคยคิดสมัครเมื่อหลายปีก่อน แต่อีกใจหนึ่งรู้ว่ายังไม่ถึงเวลาเพราะทุกเรื่องขึ้นอยู่กับเหตุและปัจจัย พอมาถึงวันนี้ได้เรียนออนไลน์ก็คิดว่าถึงเวลาควรสมัครเรียนได้แล้วค่ะ
นางสาวปภาพิศา มงคลธนาวุฒิ (ณิ)เมื่อมีความทุกข์จากความกลัว และทำให้เกิดความเครียด ทำให้เจบป่วยคือปวดบ่าคอตึง ปวดหัว จึงค้นหาว่าวันนี้เรากลัวอะไร ทำไมถึงกลัว หาสาเหตุ และเอาธรรมมะของอาจารย์มาพิจารณาต่อสู้ใจตัวเอง เปิดฟังตลอดทำให้มีสติ เอาธรรมมะข่มในใจกด กิเลสให้มันกลัวเราแทน จึงอาการกลัวเบาลง ใช้หลักยา9เมด มาใช้คือกัวซาขูด ศรีษะ ขุดบ่าคอ จนอาการหายดีขึ้น โดยไม่ได้พึ่งยาเลยค่ะ
นางสาวฟ้าปลื้ม ศรีจันทร์อดทน กับทุกข์ ที่จะต้องถูกเพื่อนเข้าใจผิด ในขณะเดียวกันเราก็เช็คศีลเราไปด้วย และพร้อมที่จะอธิบายหากมีคนถาม หากไม่มีใครถาม เราเองก็ไม่มีโอกาสตอบ ถามตนเองว่า ยอมให้คนอื่น เข้าใจผิดได้มั้ย หากยอมได้ เพราะเราได้เข้าใจเรื่องกรรมอย่างแจ่มแจ้ง แล้ว เราก็ สงบใจลงได้ อย่างใจไม่ทุกข์ได้
นางสาวปุณยนุช ภูมิอมรืลดความหยากจากการกินของทอด เพราะตั้งศีลไว้ช่วงเข้าพรรษา ยังสู้ได้อยู่ค่ะ เพราะเห็นโทษของอาหารทอด และฝึกไม่ตามใจตนเอง
นางกานดา ศักดิ์ศรชัยไม่ชอบคำพูดดูหมิ่น ด้อยค่า เพ่งโทษ บุคคลที่ 3 อันเป็นกิเลสที่ให้ใช้อริยศีล ใช้บททบทวนทบทวนธรรม ที่ได้เรียนมา พิจารณาตามจริง ผลคือสามารถแก้ได้จริง หายจากความไม่ชอบรู้สึกสบายใจได้ จึงรู้สึกถึงคุณค่ามากมายจากคำสอนที่ฟังมาเรื่อยๆว่าใช้ได้จริงๆ
นายสุมิตชัย ศรีจีนดี
นางกาญจนา คงภูชงค์ลดความอยากได้ดีจากคนข้างๆได้ ไม่ยึดมั่นถือมั่น ลดความกังวลและใจวางได้เมื่อเจอผัสสะ จะเต็มใจรับเต็มใจยินดีในทุกเรื่องให้ได้คะ
นางสาวรัตนา ศรีธนะต่อสู้กับการไม่กินขนม 1 สัปดาห์
นางบุษกร วรรธนะภูติลดความอยากกินเนื้อวัวเนื้อหมู
นางสาวจรัสพักตร์ จังหวะเพลงงดกินสัตว์ ร้านค้าไม่ขายเจ ก็ดีเลยค่ะ ฉันได้เริ่มหัดทำอาหารกินเอง ยังปรุงรสอยู่บ้างค่ะ ค่อยปรับไปค่ะ
นางสาวสุวภัทร ชุ่มชัยยาลดความกลัวที่จะไม่ได้ดังใจหวัง
นางสาวสุคนธ์ ศิลปบวรเลิศ ณ.2วันที่ผ่านมานี้ ได้ ตั้งอริยศิลในการ ไม่ทานข้าวเย็น ทานมื้อเช้า เที่ยง สภาวะใจเมื่อตรวจดูแล้วไม่ทุกข์อะไร อาจเป็นเพราะ ตั้งแต่มาทาน อาหารพืช จืด สบาย แล้ว ความอยาก ในเรื่องต่าง ๆ ลดลงเอง เป็นไปตามธรรมชาติ ซึ่งเราเองเป็นผู้ทำอาหารให้พ่อบ้าน ลูก ทานด้วย ผัสสะในรูป รส กลิ่น มาเต็ม แต่ใจไม่ได้กังวล ว่าต้องไม่กินข้าวเย็นให้ได้นะ ทำใจ สบายสบาย ฝึกทำเป็น วันต่อวัน ไปก่อน ดูสภาวะใจเราไปเรื่อย ๆ ฝึกไปเรื่อย พิจารณาโทษ ผิด ภัย ที่จะเข้าไปในร่างกายของเรา ว่า กินไปแล้ว ได้อะไร กินแล้วก็ out ออกมา ลงสู่แม่น้ำ กลายเป็น ธาตุดินต่อไป กินมาก พิษก็พอก กิเลส ก็โต อกุศลเกิด ณ.ตอนนี้ เมื่อพิจารณา โทษ และ ทุกข์ ที่เกิด กินน้อย น้อย เอาเวลามาพิจารณา กาย ใจ ทบทวนธรรม ดีกว่า กินน้อย น้อย อาจเหลือแต่กล้วยน้ำว้า ถั่วเขียว 5ช้อนแกง บ้างค่ะ เรื่องเนื้อสัตว์ จะมาหลอก ล่อ เรามิได้แล้ว เราจักไม่เบียดเบียน พวกท่าน แล้วจ้า ต่างคนต่างอยู่เพื่อชดใช้ วิบากกันไป เพราะทุกชีวิต ก็มีกรรมเป็นของตน สาธุค่ะ
นางสาววันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์อยากให้พี่สาวลดความโกรธ กังวล เพราะพี่สาว เป็นโรคเครียด และเขาจะขึ้นเป็นหัวหน้าพยาบาลปีนี้ กังวลว่าเขาจะป่วยก็จับกิเลสว่า เราจะทุกข์ไปทำไม สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม และคิดว่าเขาก็ต้องปรับตัว เราได้พยามช่วยเขาแล้วเขาจะทำได้หรือไม่ได้ ก็ต้องแล้วแต่กรรมและวิบาก ของเขา
นายดร.ณัฐกฤช อยู่มั่นธรรมาฝึกการลดความอยาก มี อยากได้ ความอยากในกาม ทานข้าวมื้อ เดียวมานาน แล้ว
นางเรณู ไชยศรีอยากกินส้มตำเผ็ดๆ แต่ก็กลัวปวดท้องเมื่อพิจารณาโทษแล้ว ก็เลยไม่ออกไปซื้อ
นางสาวณฐิตา อินชัยยงค์เห็นความกลัว ไม่กล้าพูด พอกล้าที่จะลองพูด ทำให้เห็นความกลัวซ้อนอยู่ คือ กลัวความคิดหลังจากที่พูดออกไปแล้ว มันกลัวคนอื่นไม่เข้าใจ กลัวคนอื่นเข้าใจผิด กลัวพูดได้ไม่ดี พอได้กล้าทำในสิ่งที่กลัว ทำให้รู้สึกว่าเริ่มกล้าพูดมากขึ้นและเริ่มวางใจยอมให้คนอื่นเข้าใจเราผิด
นางเพ็ญศรี มงคลชาติไทยมีความทุกข์คืออยากให้ลูกมาเรียนรู้การพึ่งตนของอาจารย์ได้บอกข้อมูลดีๆไป ดูเหมือนเขาไม่ค่อยสนใจ และมาปรับใจคิดใหม่ว่าแล้วแต่กุศล และอกุศลของเราและของลูก ถ้ากุศลมาลูกก็สนใจ ถ้าอกุศลมาลูกก็ไม่สนใจ จึงวางใจได้ ไม่ชอบไม่ชัง ทำดีเรื่อยไปใจเย็นข้ามชาติ
นางเอื้อมพร​ สุทธิ​อาภา​พงศ์​ลดความอยากดี​ ปกติจะเป็นคนที่ไม่ค่อยอะลุ้มอล่วย​ งานต่างๆ​ จะต้องสำเร็จตามแผนและแนวทางที่วางไว้​ แต่ปัจจุบันได้เปลี่ยนความยึดมั่นถือมั่นลง​ คือวิธีการของเราไม่ใช่วิธีเดียวที่จะทำให้ผลของงานสำเร็จ​ ยอมรับฟังแนวทางและเหตุผลของผู้อื่นที่สามารถทำให้ผลของงานสำเร็จได้เช่นเดียวกัน
นางวสา ราญคำรัตน์ลดทุกข์ที่อยากให้พี่สาวที่ไปทำงานรับจ้างคนอื่นเราก็เลยลงทุนเปิดร้านขายส้มตำให้เพราะพี่มีฝีมือแต่พี่เขาไม่ยอมทำและไม่เลิกเป็นลูกจ้าง พอได้ฟังธรรมะจากอาจารย์หมอเขียวหมดอยากก็หมดทุกข์ทำให้คลายจากทุกข์ซึ่งเมื่อก่อนนี้เราเห็นเขาไปทำเราจะเจ็บแป้บที่ใจเราทุกครั้ง
นายสุนทร คำเหลืองทำความรู้สึก ตอนที่เจอปัญหาไม่ชอบไม่ชัง ด้วยการวางใจเฉยๆ
นางสาวกรวรรณ จันดาผลลดความอยากความกังวนความกลัวตายจากโรคsleและโรคมะเร็งเต้านมไม่หวั่นไหวจะหายตอนไหนก็ได้หายตอนเป็นก็ได้หายตอนตายก็ได้ใจไร้ทุกข์
นางสมใจ สิทสิทธิพงษ์ได้ได้ตั้งศีลพร้อมหมู่มิตรดีในรายการสายด่วนค่ะ ได้ได้ลดความอยากจะไปอยู่กับหมู่กลุ่มหมูมิตรดีค่ะ ลดความกลัวลดความกลัวความกังวลที่เราจะไม่ได้ฝึกฝนปฎิบัติธรรมอยู่ใกล้อาจารย์และหมูมิตรดีเพราะว่าได้มีค่ายออนไลน์แบบนี้ค่ะ เข้เข้าใจแล้วค่ะปฏิบัติอยู่ที่บ้านก็ได้ฟังแล้วเข้าใจค่ะบำเพ็ญอยู่ที่บ้านก็ได้ ถ้าถ้าปฏิบัติตามที่อาจารย์สอนก็เหมือนอยู่ใกล้ถ้าไม่ทำตามที่สอนก็เหมือนอยู่ไกลค่ะ สบายใจขึ้นสบายใจขึ้นค่ะไปก็ได้ไม่ไปก็ได้ค่ะ
นางสาวจงจิตต์ อินทรีย์
นางเกษร อินต๊ะปัญญาอยากทานของอร่อย ขนมหวาน ต้องตั้งศีลทุกครั้งที่อยากกิน ลดกิเลสความอยากโดย พิจารณาเห็นโทษของการกินเป็นโทษต่อร่างกาย ได้กินสมใจอยากแค่สุขปลายลิ้น เป็นสุขชั่วคราว แต่การกล้าไม่สมใจอยาก เป็นสุขในใจที่ยั่งยืน ที่สามารถเอาชนะกิเลสได้ค่ะ
นางอรวรรณ กิจเชวงกุลลดความอยากความกลัวความหวั่นไหวลงได้บ้างทำให้สบายใจขึ้น
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงอยากกินขาหมูเอากับข้าวมามีผัดกะเพราแต่ก็ไม่แต่ตักกินแต่กินผัดผักกินได้ถึงจะฝืดคอนึกถึงคำอาจารย์ที่ว่ากินอร่อยนั่นนะโรคอะไรที่กินฝืดคอนั่นละปลอดโรค
นางสาวสัสยา วาทยานนท์ลดความอยากอาหารเนื้อสัตว์ ภาพอาหารผักผลไม้ กังวลว่าเดี๋ยวจะต้องทำตามใจเพื่อน นั่งกิน ของ ที่ใส่สารปรุงแต่งกรอบกรอบ บอกตัวเองว่ายังไม่ถึงเวลา เดี๋ยวถึงเวลาแล้วหาทางหลีกเลี่ยง หากเพื่อนไม่พอใจ ก็รู้ว่า เขาเป็นเช่นนั้นเอง ปิดปาก ไม่ไปพูดต่อล้อต่อเถียง พอเห็นหน้าเขาแสดงกิริยาไม่ดี ก็บอกกับตัวเองว่า เขาเป็นของเขาอย่างนั้น ไม่ต้องไปเก็บอารมณ์มาแสดงออกต่อๆไป ทุกข์ใจตกเปล่า ทรมานตัวเองทำไม ปล่อยให้มันดับไปดีกว่า
นางสาวพรรณทิพย์ เทศน์สาลีลด ละเลิกกินเนื้อสัตว์ ระหว่างทานอาหารเห็นกับข้าวหลายอย่าง มีผัก มีเนื้อ บ้างอย่างก็มีความอยาก กิน เพราะชอบเพราะอร่อย ก็รู้สึกว่ามี กิเลส อยากกิน และพิจารณาในใจก็มีความแย้ง บ้างมื้อก็ทำได้ บ้างมื้อก็ทำไม่ได้
นางสาวเพชรี พรหมช่วยลดความอยากในเรื่องอาหาร มองเห็นสรรพคุณ-โทษในสิ่งที่กำลังจะทาน ทำให้มีเมตตากับตัวเองมากยิ่งขึ้น
นางสาวภนิดา ปิ่นมณีลดความอยากกินเนื้อสัตว์คิดอย่างเดียวไม่เบียดเบียน
นางสาววิลาวัลย์ โพธิปัญญาธนาความมั่นใจ.มีความอดทน.มุ่งมั่น
นางสาวอุไร คงแก้วกินมังสวิรัติตั้งแต่เริ่มเรียนค่ะ..
นางสุมา ไชยช่วยเป็นห่วงเรื่องการติดโควิดของลูกเพราะลูกทำงานนอกบ้าน แต่ก็วางใจว่าวิบากกรรมที่จะต้องติดโควิดก็ต้องติด วางใจได้
นางณัชญ์ชาพัฒ วงศ์วิวิทย์ลดความอยาก เรื่องอาหารที่มีส่วนผสมของเนื้อสัตว์ได้ แต่บางครั้งวิบากออกฤทธิ์ ก็เลี่ยงไม่ได้ ก็ต้องยินดีรับยินดีให้หมดไปคะ แล้วเริ่มต้นปฏิบัติใหม่ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ ล่าสุดตอนนี้ดิฉัน สามารถหาร้านอาหารตามสั่ง ที่เขายินดีทำอาหารไม่มีเนื้อสัตว์ขายให้ได้แล้ว จำนวน 3 ร้านคะ ดีใจมากคะ
นางสาววิมลวรรณ สินธุจริวัตรลดความหิว เดิมหิวตลอดเวลา ท้องอิ่มแต่ปากหิว ตั้งศิลว่าจะไม่กินหลัง18.00น แรกๆทำไม่ได้ก็ค่อยๆลดลงมาได้เรื่อยๆปัจจุบันเหลือสองมื้อ
นางสาวกมลชนก. เช้าเที่ยงอยู่ในความพอดีไม่ยึดติดกับสิ่งของทำใจให้เย็น
นางสาวลดาวรรณ เสรีเสถียร(หุย)เห็นความอยากที่จะให้ตั้วเจ้หยุดทำผิดกฏของบ้าน และเห็นทุกข์แห่งความอยากว่าจนเราอยากจะทิ้งเขากลับเมืองไทยแต่พอมาเห็นกิเลสที่ตัวเองอยากมากมายเลยวางการกลับเมืองไทยงก่อนมาแก้ที่ตัวเองก่อน
นางสาวนฤมล วงศาเลิกการกิน หมู ไก่ และผลิตภัณฑ์จากสัตว์เหล่านั้น ซึ่งตอนแรกมีความอยากและเผลอกินในบางครั้ง จนต้องเพิ่มสติ และบอกกับตัวเองว่ากินเพื่ออยู่ ไม่ใช่เพื่อความอร่อย และจินตนาการถึงความกลัวตายของสัตว์เหล่านั้น ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดพลังในการเลิก/ละ ได้
นางสาวผาสุข ตันชวลิตวันนี้ได้ช่วยแนะแนวทางในการตั้งศีลเริ่มต้นเรื่องการลด ละ เลิก การทานบะหมี่สำเร็จรูปแก่ลูกสาว แต่ลูกยังไม่พร้อมจะสละ สำรวจความทุกข์ในใจ ก็ไม่ได้มีอะไร เพราะ เข้าใจเรื่องกรรมแจ่มแจ้ง วิบากเรา วิบากเขา ตั้งใจ ทำตัวอย่างที่ดีให้ดู เปิดเผยข้อมูลและให้ลูกคอยสังเกตุความเปลี่ยนแปลงที่ตัวเรา สักวันหนึ่ง เมื่อวิบากดีของลูกให้ผล ก็จะสามารถ นำสิ่งที่เราทำตัวอย่างให้ดูไปใช้ได้
นายสุนทร คำเหลืองลดกินเนื้อสัตว์เป็นบางวันบางมื้อ กังวลกับการงานทำใจให้วางเฉยบ้างได้ความก้าวหน้านิดหน่อย
นางอรษา ชูเรืองสุขทำให้รู้เท่าทันกิเลสตนเองมากขึ้น ได้เห็นมารชั่วในตัวเองที่แฝงอยู่ในใจลึกๆชัดเจนขึ้นและทำให้สามารถขจัดมารร้ายในใจตนเอง ได้แม่นยำทันการณ์ขึ้นเรื่อยๆ
นางสาวสุนทรี อินทรีย์สมาธิ
นางดรุณี อินทนิล​ลดเนื้อสัตว์ เมนูผัดกะเพราหมูที่ทำให้ลูกทาน เพื่ออยากเอาใจลูกชายโดนตัออกไปแล้วค่ะไปตลาดไม่ซื้อเนื้อหมูแล้วตินนี้ค่ะ
นายเหรียงไกร เฮงประเสริฐลดความกังวนได้ คือวันที่ปวดฟันทรมานมากตั้งแต่เช้าถึงเย็นกินข้าวก็ไม่ได้ทำยังไงก็ไม่หาย จนได้มาคิดทดทวน เจ็บก็ให้มันเจ็บ ตายก็ให้มันตาย หบังจากนั้นก็ค่อยๆเริ่มหายปวด แล้วตั้งแต่วันนั้นก็เป็นอีกหลายครั้งใช้วิธีนี้ก็หายไปเองตลอด
นางพรนภา บุรณศิริลดความอยากที่จะไม่ต้องเป็นโรคโควิด19หรือโรคอื่นๆลดความกลัวที่จะไปไหนมาไหนแล้วจะติดโควิดได้กลัวว่าเป็นแล้วจะช่วยเหลือตนเองไม่ได้ความกังวลว่าจะผ่านพ้นวิกฤตนี้ไปได้หรือไม่เมื่อไรความหวั่นไหวว่าเมื่อได้เกิดติดโควิดขึ้นมาแล้วจะทำอย่างไรสามารถลดทุกอย่างได้เพราะธรรมะของอาจารย์ การที่จะไม่เป็นโรคคือ อย่าโกรธ อย่ากลัวโรค อย่ากลัวเป็น อย่ากลัวตาย อย่ากังวล อย่าเร่งผล ให้เลิกความอยากที่ทำให้เป็นทุกข์และเปลี่ยนความกลัวให้เป็นความกล้าสามารถต่อสู้ด้วยการปฏิบัติตนตามแนวแพทย์วิถีธรรมทานอาหารปรับสมดุลย์ใช้ยา9เม็ด ทำร่างกายให้แข็งแรงจึงสามารถช่วยเหลือตนเองได้เมื่อต้องอยู่ที่บ้านที่อยู่ในชุมชนที่มีคนเป็นโควิด4-5บ้านๆละ4-5คนจนเรามีอาการคล้ายเป็นโควิดวันแรกเราก็รีบกินนำ้สมุนไพรในตัว น้ำสมุนไพรสกัดที่ทำใว้จนสามารถหายได้ในวันเดียวและลูกเขยก็ติดโควิดจากที่ทำงานที่ทำงานเมื่อรู้ว่าเป็นก็ไดรับการรักษาที่รพ.สนามหายได้ภายใน14วันโดยที่ลูกสาวและหลานชายที่อยู่บ้านเดียวกันก็ไม่ติด
นางอัญชลี โสภา1.กลัวไม่กล้าตั้งจิตงดเนื้อสัตว์ตลอดชีวิต แต่พอเข้ามาฟังธรรมร่วมกิจกรรมสามารถกล้าตั้งจิตงดอาหารจากเนื้อสัตว์ตลอดชีวิต 2.ใจเย็นขึ้น มีเมตาสงสารสามารถงดการฆ่ามด ฆ่ายุงได้3.ใจกล่าวโทษเพื่อนร่วมงานไม่ช่วยงานไม่มีความเสียสละ ปล่อยให้เราต่อสู้แก้ปัญหาผู้เดียว สามารถวางใจได้ ทุกอย่างที่เราได้รับเราทำมา ไม่เพ่งโทษกล่าวโทษผู้อื่น เราต้องชดใช้เราอาจจะเคยทำมาในอดีตชาติ
นางนปภา รัตนวงศาจัดรายการสายด่วนเป็นพิธีกรร่วม แต่ตนเองจะเป็นคนที่ช้า น้องท่านจะรวดเร็วแววไว จึงพูดไม่ทัน ก่อนนี้มีความอยาก ที่จะได้พูดบ้าง ไม่ใช่แค่เปิดกับปิดรายการ แต่วันนี้ล้างได้แล้ว จะได้พูด ไม่ได้พูดก็ได้ แค่ได้จัดรายการก็ดีที่สุดแล้ว เย้ๆๆ ดีใจจังไม่ได้ดั่งใจ
นางสาวนภัสส์นัญท์ มาตย์คำมีจากเคยทานอาหาร สามมื้อชอบกินเยอะๆ แต่ลดลงเหลือ 1 มื้อ คะ กำลังตั้งใจว่า เราต้องทำได้ เพื่อลดกิเลส ความอยาก
นางสุรางค์ โยโกยามา( บุญเผื่อน) ต่อสฟุ้พัยคว่มอยากกลัวกังวลเรื่องการรายงานกัยการสอบประมวลของทางมหาลัย อ่านหนังสือให้มากขึ้นภายใต้เวลาทีมีอยู่อย่างจำกัด ทำข้อส้บให้ผ่านทุกวิช่า
นางสาวธัญญ์นิธิ ภักดีชนลดความกังวลและทุกข์จากความไม่สำเร็จของงานที่เรารับผิดชอบได้บ้าง
นางสุทัศณีย์ วงษ์กิ่งมีความกังวลหวั่นไหวเรื่องสอนเข้าเรียนเป็นนักศึกษาวิชชารามกลัวเรียนไม่ไหวไม่มีเวลาเรียนพอจะเสียเวลาตัวเองเสียเวลาอ.คุรุที่จะเสียเวลาไปกับเราอ.บอกทำเต็มที่แล้วไม่จบชาติหน้าก็มาเรียนใหม่ชาติหน้าท่านอ.เสียสละแล้วให้โอกาสวางใจทำตามที่เรา อีกที่สำคัญมากอ.บอกว่าวันคืนล่วงไปเราได้ทำอะไรบ้างจะเกิดมาแค่ได้รู้จักว่าพุทธะรักษาศีลมันก็เหมือนที่เค้าปฏิบัติกันทั่วไปข้ามฝั่งไม่ได้ไม่มีที่ชี้วัดวว่าเราผ่านหรือไม่เพราะหมู่มิตรดีก็ไม่เข้าไปรวมกลุ่มเกาะหมู่กลุ่มไม่อยากอยู่แบบไม่มีตัวชี้วัดว่าเราเดินถึงไหนอ.มีเมตตามาสอนแล้วอย่าให้เสียเวลาเปล่าเป็นกาละอันควรทำแล้ว ฟังอ.บรรยายธรรมวันที่28/09/64เลยมีความกล้าแล้วไม่หวั่นไหวมันคงถึงรอบที่จะได้ทำคะ
นางสาวคูณทิพย์ วงษ์สุวรรณกลัวที่จะได้เจอคนๆหนึ่งได้รู้ว่าตนเองมีความชังคนๆหนึ่งมานานมากกว่า 2 เดือน (จากที่ลืมไปแล้ว) เหตุที่ชังเพราะโดนเขาโกหกว่าจะเอาเงินที่ค้างจากการซื้อของไปครั้งก่อนมาจ่ายพร้อมกับการซื้อของครั้งนี้ แต่แล้วเขาก็ไม่จ่ายส่วนที่ค้างไว้ครั้งก่อน จ่ายเฉพาะของครั้งนี้ โดยอ้างว่าเอาเงินมาไม่พอ และลืมเอาโทรศัพท์มาจึงโอนเงินให้ไม่ได้ ทั้งที่ก่อนหน้านี้เคยไลน์ถามไปแล้วว่าของที่เอาไปแล้วนั้นใช้ดีหรือไม่ เขาบอกยังไม่ได้ใช้เลย ตนเองจึงบอกว่าถ้าไม่ใช้ก็เอามาคืนได้นะ เขาบอกว่า ไม่คืนหรอก วันที่มาครั้งหลังถามเขาว่าทำไมล่ะ? เขาบอกแค่ว่า ไม่คืน และยังไม่จ่ายหน้าตาเฉยหลังจากวันนั้นอีกประมาณ 2-3 สัปดาห์เขาโอนเงินมาให้ ความเกลียดชังที่ฝังไว้ในใจบอกกับตนเองว่า ทีนี้จะไม่ขายให้คนๆนี้อีกเลย ไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากเจอ ทุกๆกรณี .....ก็ลืมๆเรื่องนี้ไปแล้ว กระทั่งเมื่อวานช่วงเย็น(29ก.ย.64) พ่อก็พูดถึงคนนี้ขึ้นมาและว่าจะโทรถามถึงของที่เอาไปใช้ ยังใช้ดีอยู่หรือไม่ มีปัญหาอะไรมั้ย ใช้งานเป็นปกติมั้ยตนรีบบอกพ่อว่า ยังทำใจให้เห็นหน้าคนนี้ไม่ได้100 เปอร์เซ็นต์ พ่อจึงเตือนว่า อย่าลืมว่าตัวเองเป็นลูกคนสุดท้อง (นิสัยเอาแต่ใจ) จึงฟังแล้วก็นิ่งไม่ได้แย้งพ่อ เช้าวันนี้ (30ก.ย.64) ได้ฟังบททบทวนธรรมรู้สึกถึงใจ ข้อ 3,6,8,9,10,11,20 น้อมใจตามและยอมรับ คลายใจไป 80 เปอร์เซ็นต์ จึงได้เล่าให้พ่อฟัง บอกพ่อว่าให้คนนั้นมาบ้านได้ ตนเองทำใจได้แล้ว พ่อสอนว่าคนเราต้องรู้จักให้อภัยผู้อื่น แต่ 20 เปอร์เซ็นต์ที่เหลือ ยังขุ่นๆ นิดๆ ไม่โล่งเท่าที่ควรแสดงว่าตนยังผิดศีลอยู่ ได้ดูใจตนเองต่อไปอีก จึงได้เห็นว่า..ตนเห็นว่าเขาเป็นคนโกหกปริ้นปร้อน เชื่อถือไม่ได้ เห็นว่าเขาเป็นคนไม่ดี แสดงว่าเราดีกว่าเขา นี่เราเห็นว่าตนเองเป็นคนดีกว่าเขา ทั้งๆที่ด้านอื่นๆ เขาอาจจะดีมากกว่าเราก็ได้นะอ้อ...หลงว่าตนเองดีกว่าเขานี่เอง หลงตัวเองหรอกหรือ อาการขุ่นๆ ในใจก็หายไปทันที เกิดความรู้สึกสบายใจ และเข้าใจความแตกต่างของคนเรามากขึ้น ทำใจได้ คิดว่า 100 เปอร์เซ็นต์กับเรื่องนี้ รอดูผลต่อไปว่า ถ้าเจอคนนี้ จริงๆ ขึ้นมา แล้ว จะรู้สึกอย่างไรต่อไป
นางสาวณฐิตา อินชัยยงค์
นายเจษฎาพงษ์ ชำรัมย์
นางสาวพวงเพ็ญ ทองเย็นสู้กับหมี่พัดที่ซื้อมาจากตลาดเมื่อก่อนหมี่ผัดไม่เคยอยู่ในรายการอาหารที่ชอบเลย แต่พอเลิกทานเนื้อสัตว์ อาหารที่ทานได้ในตลอดเหลือน้อยมาก ที่ถูกใจกิเลสเราที่สุดคือหมีผัดกะทิ ทั้งที่รู้ว่าไม่เหมาะกับร่างกาย เพราะทานแล้วจะร้อน แต่ก็เดินไปซื้อมา กิเลสบอกซื้อฝากแม่ซื้อฝากลูกน้องซื้อฝากหลาน ซื้อของในตลาดเสร็จขึ้นรถจะกลับบ้าน มันบอกหิว เอาหมีผัดมากินซิ ไม่มีเนื้อสัตว์กินได้ สู้กันไปมาเราก็แพ้เอาหมีผัดมากินไปสองสามคำ มันบอกอร่อย อยากกินอีก กินไปเหอะเราหิวนิ หันไปดูนาฬิกา 10 โมงกว่าๆเอง ปกติเอ็งกินบ่ายโมงไม่ใช้เหรออาร์ ถ้ากินหมี่ผัดก่อนก็ไม่ใช้การทานมื้อเดียวแล้วนะ นึกถึงคำพี่จิตอาสาท่านนึงถ้ากิเลสมันบอกว่าหิวให้มันทานข้างเปล่ากับเกลือ นึกขึ้นได้ว่าก่อนออกจากบ้านหยิบกล้วยมาด้วย 3 ลูก บอกกับกิเลส หิวมากเหรอกินกล้วยสิ มีประโยชน์กว่าด้วย มันยอมวางหมีผัดเลย กลับถึงบ้าน มันยังบอกหิวๆๆ รีบทำอาหาร ผัดผัก กับแกงส้มผักบุ้ง จะต้มถั่วเขียวอีกหน่อย กิเลสบอกไม่ต้องหรอก จะไปทำน้ำปั่นผักมันก็บอกหยุดทานวันนึงก็ได้ วันนี้หิว กินอาการแบบรีบกินๆ จนไปถึงสิ่งสุดท้ายคือหมี่ผัด มันรีบกิน มันบอกอร่อย เฮ้ย นี้เราไม่ได้พิจารณาอะไรเลย รีบกินทุกอย่างให้หมดเร็วๆ เพื่อจะได้กินหมี่ผัด เริ่มมีสติ ดูว่าหมี่ผัดที่กิเลสบอกอร่อยมันอร่อยจริงไหม หวานจนแสบคอ ในปากรู้สึกเหมือนไขมันเกาะอยู่ไม่สบายเลย ถามมันว่านี้เหรออร่อย มันพับหมีผัดเก็บไม่มีความอยากจะกินต่อ. แต่ก็ไม่กล้าทิ้ง เหมือนมันยังตัดไม่ขาด. ไม่กินแล้วแต่ไม่ทิ้ง ตอนหัวค่ำผิดศีลไปทานผักในแกงเลียง กิเลสยังบอกอีกว่ามีหมีผัดเหลืออยู่ไปกินสิ เดี๋ยวไม่กินก็เสียของนะ แต่ก็บอกมันว่าพอแล้ว วันนี้กินเยอะแล้ว
นายมานิตย์ แสนเกษมกำลังปฎิบัติ
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวชลดความอยาก ลองไม่ทานผลิตภัณฑ์จากสัตว์ทุกชนิด ตั่งแต่เข้าค่ายมารวมเวลา 13วันแล้วค่ะ
นางเรือนแก้ว สว่างวงษ์
นางสาวสุคนธ์ ศิลปบวรเลิศมีอริยศิลในการ ลดการเสพสื่อทางโทรศัพท์ เสพเรื่องที่จำเป็นเท่านั้น ข่าว ค่อย ๆ ลดการเสพ เรื่องคนอื่น แต่ถ้าดูข่าว ก็กลับมามองตัวเองว่าเราก็เคย เป็นเช่นนี้ มาแล้ว ชั่วมามากแล้ว จะทำอีกไหม เป็นวิบากของแต่ละชีวิต ที่ต้องได้พบ เจอ ในสิ่งที่เรากระทำมา ทางกาย วาจา ใจ นั้นเอง ยินดีรับยินดีให้หมดไป สาธุค่ะ
นางสาวปภาดา จีนมะเริง(ซินดี้)ทุกข์ แอบไปเห็นที่น้องนานาถามคำถามในสายด่วนบ่อยๆถามคำเดิมๆจิตแอบบอกว่าทำไมไม่กล้าทำจะได้หายกลัว สุมุไท จิตไปคิดไปคิดแบบนั้นทำไมน้องเขาหน้าสงสารที่เขาถามก้อเขามีเวทนาอยากพ้นทุกข์เดียวพอเขาได้พูดได้ถามเขาก้สุขใจ นิโรธ คลายกำนัตก้ดับไปไม่มีอะไรเกิดขึ้นตั้งอยู่นาน มรรควาจาคิดไม่ดีกับผู้อื่นทำให้เราผิดศีล
นางเพ็ญศรี อิทธิมาตั้งศีลจะไม่กินปลาและไข่ซึ่งก็ทำได้แต่ด้วยความที่สามียังกินอยู่ตัวเองต้องทำอาหารจึงเหมือนเกลียดตัวกินไข่เกลียดปลาไหลกินน้ำแกงฉันนั้น เขี่ยไข่เขี่ยปลาออกทุกครั้ง เมื่อวานต้องไปงานเลี้ยงเกษียณเพืีอนร่วมงาน เขาตักปลาใส่จานให้ก็จำเป็นต้องกินเพื่อไม่ให้เสียมารยาท แต่ในขณะที่กินก็ขอรับผิดว่าครั้งนี้ขอกินและขออโหสิกรรมด้วย มีความก้าวหน้าคือมีความสุขใจ ร่างกายแข็งแรงดี
นางสาวผาสุข ตันชวลิตเมื่อวาน สัญญาณอินเตอร์เน็ตหลุดระหว่างเข้าร่วมฟังหารประชุมสายด่วน 1.ตรวจว่ามีความอยากที่จะให้สัญญาณดีเพื่อที่จะได้รับฟังต่อหรือไม่ / ไม่มี 2. ตรวจความกลัวว่า จะไม่ได้รับฟัง หรือกลัวจะฟังไม่ทันไหม ? ไม่มี พิจารณาว่า โลกนี้พร่องอยู่เป็นนิจ เหตุการณ์ทั้งหลาย เกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไป เป็นธรรมดา จึงเอาเวลาไปทำกิจอื่นที่คิดว่าเป็นประโยชน์ คือ ทบทวนสิ่งที่ได้ยิน ได้ฟังมา สาธุ
นางสาวอังคณา ทิพย์ผลาผลลดความกลัวความกังวลของตัวเอง หนทางพ้นทุกข์
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตรต้องต่อสู่กับความขี้เกียจของตัวเองในการตื่นเช้าไปออกกำลังกาย ตื่น มา 6โมงเช้า คิดทบทวนกับสิ่งที่ตั้ั้งใจว่าจะออกกำลังกาย ตื่นขึ้นแอบคิดว่าถ้าฝนตกก็ดีนะ ไม่ต้องไปออกกำลัง ไปต้องออกไปวิ่ง เพราะมีเหตุุให้ไปไม่ได้ เปิดหน้าต่างดูฝนตกไม่ตก อะงั้นไปอาบน้ำดีกว่าจะได้ไปออกกำลัง สุดท้ายวันนี้ชนะกิเลสได้ ไปออกกำลังกาย เดินวิ่ง ระยะทาง 6 กม ด้วยความเบิกบาน
นางสาวณฐมน วงค์ภักดี
นายสุมิตชัย ศรีจันดี
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นางวสา ราญคำรัตน์ตอนนี้มีสิ่งเดียวที่ยังทำไม่ได้คือกินให้ได้มื้อเดียวค่ะณวันนี้ขอใช้คำว่าจะพยายามก่อนค่ะ
นางสาวณฐมน วงค์ภักดี
นางสาวดวงพร ฤทธิ์ถาวร
นางกานดา ศักดิ์ศรชัย
นางเพ็ญศรี มงคลชาติไทยลดความอยากคือ ไม่กินอาหารมื้อเย็น เวลาหิวก็กินน้ำในตัวหรือน้ำสมุนไพรที่ถูกกัน
นางสาวผุสดี เจริญไวยเจตน์
นางสาวปภาพิศา มงคลธนาวุฒิ(ณิ)วันนี้ดีใจทำแทมเป้สำเร็จ ครั้งแรกดูจิตหดหู่ กังวล เริ่มเครียด นึกว่าไม่สำเร็จ ได้สอบถามพี่เลี้ยงสรุปว่าทำถุกต้องสำเร็จค่ะ สภาวะธรรมตัวเองคิดว่าสำเร็จก้อได้ไม่สำเร็จก็ได้อย่าไปยึดติด จิตจึงปล่อยวาง
นางสาวเพลินพิศ สังข์บุญลือ
นางสาวเพลินพิศ สังข์บุญลือ
นางสาวสมทรง นาคแสงทองเพิ่มศีลขึ้นตามลำดับ ลดอาหารจากกินที่มากเกินไป ให้เหลือเท่าที่กินพอดีสบายกายเบาใจ ไม่กลัวหิว ไม่หวั่นไหว ลดความอยากอาหารที่อร่อยจากการปรุง ต่อสู้เลสอย่างตั้งมั่นไม่หวั่นไหวแม้แต่จะมีอาหารที่เคยชอบมากแค่ไหน ความก้าวหน้าคือ ตอนนี้กินมื้อเดียวไม่กำหนดเวลา ศีลข้อนี้ดีมากค่ะ ที่ทำให้ฆ่ากิเลสออกไป ได้หลายตัวหลายอย่างในขณะเดียวกัน สุขภาพแข็งแรงดีมากขึ้นและลดความอยากอื่นๆอีกได้หลายตัวที่เห็นว่าเป็นโทษ และ จะพยายามพากเพียรเรียนรู้ธรรมะที่ถูกตรงที่อาจารย์พร่ำสอนทุกวันค่ะ สาธุค่ะ
นายอัฑฒ์ฐากร ประทีปฐานิศร์
นางสาวอุไร คงแก้วตั้งใจอยากได้รถยนต์คันใหม่ในปี 64..แต่ถ้าก็ไม่กังวล ไม่หวั่นไหว..
นางนปภา รัตนวงศามีปัญหาน้ำเทลงไปเต็มคอมพิวเตอร์ กลัวเครื่องจะเสียใช้งานไม่ได้ ก็วางใจก่อนเลยเพราะถ้าเราทุกข์อยู่ก็ไม่มีประโยชน์อะไร เมื่อเกิดเหตุขึ้นมาแล้ว ของจะดีจะเสียก็วางใจ เสียก็ได้ ไม่เสียก็ได้ หลังจากวางใจได้แล้ว ก็มาเช็ดเอาน้ำออก เอาพัดลมเป่า ทำเต็มที่แล้วถ้าจะเสียก็ใช้วิบากไป จะได้โชคดีขึ้น
นางสุมา ไชยช่วยตั้งศีลลดขนมที่ทำมาจากน้ำตาลทราย ยินดีที่จะไม่ได้กิน เพราะมองเห็นโทษที่เกิดขึ้นกับตัวเองเวลากินแล้วจะมีตุ่มขึ้น
นางสุขสุมน นีระพันธุ
นางสาวชยารัตน์ รัตนเสน
นางสาวนิตยาภรณ์ สุระสาย
นางอรวิภา กริฟฟิธส์์
นางสาวชยารัตน์ รัตนเสน
นางสาวจาริณี กวีวิวิธชัยไม่ได้กินกาแฟมาหลายเดือนแล้ว
นางสาวอรุณรัตน์ ไกรลาศศิริ
นางสาวพวงบุปผา หนูรักสู้กับความอยากในเรื่องต่าง ๆวิธีการสู้คือ เลิกอยากก้เลิกทุกข์
นางสาวอรุณรัตน์ ไกรลาศศิริ
นางสาวจาริณี กวีวิวิธชัยความกังวลลดลง
นางสาวนวลนภา ยุคกันตพรพงษ์ลดความอยากเปิดกล้อง
นายเมธา ว่องวิวัฒน์ไวทยะล้างความกังวลในเรื่องการใช้เครื่องมืออิเล็คโทรนิคที่ทำให้เท้าบวม ผลปรากฏว่าเท้าไม่บวมแล้วครับ
นางภัคภร จันทราสกุลลดความกลัวกังวล หวั่นไหว กล้ากลัวกล้ากังวลกล้าหวั่นไหว ใจเบาลงค่ะ
นางสาวเสริมศรี ชวานิสากุลล้างความกลัวว่าครอบครัว(อยู่ในพื้นที่สีแดงเข้ม)จะป่วยหรือเสียชีวิตจากโควิด ด้วยการกล้ายอมให้ญาติได้เผชิญวิบกากรรมดี-ร้าย ตามที่แต่ละท่านได้สั่งสมมา เราทำได้เพียงแต่ทำให้ใจของเราไร้ทุกข์ เพื่อเป็นพลังสนิทานเหนี่ยวนำให้จิตวิญญาณอื่นได้ผาสุกไปด้วยกัน
นางภัคภร จันทราสกุลลดความอยาก ตั้งศีลเข้าพรรษา
นางสาวณฐมน วงค์ภักดีตั้งอริยศีล เลิกทานกาแฟ ตลอดชีวิต เมื่่อวันที่ 11 มิถุนายน 2564 จนถึงวันนี้ได้ตรวจสอบตนเอง พบว่าไม่มีความอยากกาแฟเลย แม้จะเห็นคนอื่นดื่มกาแฟ หรือได้กลิ่นกาแฟ เคยเลิกแล้วแต่กลับมาทานบ้างตอนขับรถ กิเลสอ้างว่าแก้ง่วง ครั้งนี้ตั้งใจเลิกให้เด็ดขาด ทำได้โดยไม่หวั่นไหว ใจเป้นสุข
นางณัฐพร คงประเสริฐช่วงจัดค่ายสายด่วนฯ มีกิเลสอยากให้อาจารย์ได้พัก แต่ตนเองก็ปัญญาไม่แหลมคมพอที่จะตอบให้ชาวค่ายคลายทุกข์ได้ในทีเดียว ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าล้างกิเลส มันยาก ยากมาก ยากที่สุด รู้สึกมีฉันทะที่ขอน้อมนำไปปฏิบัติอริยศีลเพิ่มเติมเพื่อพัฒนาตนเองต่อไปค่ะ
นายพลัฏฐ์ รัตนวชิรินทร์ไม่กลัวไม่หวั่นไหวอะไรแต่ยังอยากกินโน่นนี่อยู่
นางประคอง เก็บนาคได้เห็นความอยากได้ดีของตนเองเกินกุศลที่ตนเองจะได้รับ ไม่ใช่เวลาที่ตนเองจะได้รับ ตั้งจิตใหม่รับแต่ของที่เขาได้ ยินดีพอใจเท่าที่ตนเองจะได้รับ ณ เวลานั้น ๆ
นายเมธา ว่องวิวัฒน์ไวทยะ
นางสาวณฐมน วงค์ภักดี
นายประพันธ์ โพธิ์คำ เท่ ใจถึงศีลลดความอยาก ด้วยการลดระดับการรับประทานอาหารว่าง ขนมบางประเภท ไม่รับประทานผลไม้ที่ไม่จำเป็นต่อสุขภาพร่างกาย / ความกลัว ด้วยการ ไม่กลัวต่อการที่จะได้สิ่งดีๆ เรื่องดีๆ ไม่กลังที่จะได้รับเรื่องราวที่ไม่ดี เหตุการณ์ที่ไม่ดีต่างๆ แม้กระทั่งอาจจะมีการเจ็บป่วย ก็ไม่กลัว / กังวล ไม่กังวลใดทั้งสิ้น / หวั่นไหว ไม่หวั่นไหวต่อเหตุการณ์ เรื่องราว ต่างๆ / ต่อสู้และก้าวหน้า ด้วยการยกรัดับการตั้งอธิศีล อธิจิต แธิปัญญา เพิ่มขึ้นกว่าที่เคยตั้งมาแล้ว เพื่อมิให้ตัวของเราย่ำอยู่กับที่
นางสุขสุมน นีระพันธุ์
นางพรนภา บุรณศิริ
นางสาวสุพร สุดงามลดความในโรค โดยการพิจารณาประโยชน์ของการใช้วิบากร้าย ความทุกข์ใจลดลง
นางพรนภา บุรณศิริ
นางสนทยา กันทะมูล
นางสาวสันทนา ประวงศ์ลดความอยาก กลัว กังวล หวั่นไหว คือ อยากให้น้องมาเข้าค่ายมาเข้าร่วม พิจารณาอริยสัจ 4 เห็นว่าความอยากเป็นทุกข์ ต้องคอยลุ้นให้น้องมา ให้น้องเข้าร่วม เพราะความอยาก ความต้องการของเรา ไม่อยากดีกว่าไม่ทุกข์ พิจาณาไม่ต้องห่วงใคร ทุกคนจะพ้นทุกข์ไปตามฐานของแต่ละคน ที่ อ.หมอเขียว บรรยาย จะมีพระโพธิสัตว์มาบำเพ็ญบารมีจนเป็นพระพุทธเจ้า และก็ส่งไม้ต่อไปแบบนี้เรื่อยๆ จึงไม่ต้องห่วงใคร ทุกคนจะพ้นทุกข์ ไม่เร็วก็ช้า
นางพรนภา บุรณศิริ
นายมงคลวัฒน์ รัตนชลกล้ารับวิบากทุกอย่างที่เข้ามาด้วยความยินดีเต็มใจ ตามล้างความอยาก ความกลัวที่คอยแว๊บมาอยู่เรื่อยทุกเหตุการณ์
นางสาวผ่องไพรธรรม กล้าจนตั้งศีลพิจารณาโทษของขนม ตัดขนมไปได้ 1 อย่าง
นางวณิชชา จันทร์จรัสวัฒนา
นางสาวประภัสสร วารีลดความกลัวจากการเป็นพิธีกร โดยอาสากับหมู่กลุ่ม หลังจากเปิดเข้ามาฟังรายการธรรมะพาพ้นทุกข์ของอาจารย์หมอเขียว แล้วอาจารย์พูดคำว่า "กลัว" ซึ่งมีพลัง จนทำให้ข้าพเจ้าตั้งศีล กล้าที่จะเป็นพิธีกร โดยพิจารณาว่า การที่เราไปพูดแล้วเรากลัวว่าจะพูดผิดนั้น ความพลาดความพร่อง เกิดขึ้นได้ตลอดเวลา เมื่อพลาด พร่อง ต้องยิ้มรับ หลังจากได้มาเป็นพิธีกรแล้ว ความกลัวหายไป บางส่วน แต่ก็ทำให้มีพลัง
นางสาวนางสาว ศิริพร คำวงษ์ศรี1. กล้าที่จะโง่จริง ๆ ไม่รู้บ้างก็ได้2. ตั้งใจไม่ซื้อขนม แต่ให้ได้ตามธรรม หรือถ้าไม่ไหวจริง ๆ จึงค่อยขอกิน 3. กล้ายอมให้งานไม่สมบูรณ์4. ตั้งศีลเรื่องคนคู่ จะไม่กลับไปติดต่อคนรักเก่า หากไม่จำเป็น หรือเว้นแต่เขาจะติดต่อมาก่อน5. พิจารณาโทษของความชังและพยาบาท6. ตั้งใจ "มั่น ผ่อง พุทธ" เท่าที่ทำได้
นางสาวภูเพียรธรรม กล้าจนพากเพียรลดความชังในพฤติกรรมที่ไม่ชอบใจทั้งของตนเองและผู้อื่น ด้วยการเข้าใจเรื่องกรรม ว่าแต่ละคนก็มีวิบากของตนเอง ลดความอยากได้ดั่งใจหมาย ว่าจะได้ดั่งใจก็ได้ ไม่ได้ดั่งใจก็ได้ ยอมรับวิบากตนเองที่ทำมา อย่างยินดีให้ได้ และพากเพียรทำความดีใหม่ ให้มากๆ ยินดีเอาประโยชน์ให้ได้ทุกสถานการณ์ เมื่อเจอสิ่งที่ไม่ชอบใจ
นางณัฐพร คงประเสริฐกลัวช่วยงานอาจารย์ได้น้อย ต่อสู้ด้วยการ ทำเต็มที่ เหนื่อยเต็มที่ ไม่มีอะไรคาใจ ไม่เอาอะไร ใจก็คลายหายกลัว กังวล หวั่นไหว ผาสุกได้
นางสาวพวงเพ็ญ ทองเย็นล้างกิเลส...ความโลภและความกลัวเมื่อวานมีเจ้าหน้าที่จากห้างแห่งหนึ่งเข้ามาติดต่อ เสนอให้เราทำการค้าร่วมกับเค้า โดยทางห้างนั้นจะเข้ามาตกแต่งและวางระบบในร้านให้เราทั้งหมด ซึ่งนั้นคือเราจะต้องเปิดร้านอีกสาขานึง ตอนนั้นกิเลสมันพุ่งออกมาชัดเจนมาก มันอยากได้ มันอยากลงทุนเพิ่ม มันคิดไปแล้วว่ารายได้เพิ่ม กิจการเราจะเติบโตแน่นอน แม้เปิดอาจารย์ฟังอยู่แต่คำสอนของอาจารย์ไม่เข้าสมองเราเลย ( กิเลสตัวที่ ความโลภ ) เกิดขึ้นแล้วพอเจ้าหน้าที่กลับไป มีเวลาได้ทบทวน มันจะดีจริงเหรอ การเพิ่มสาขานั้นก็แปลว่าเราจะต้องทำงานเพิ่มขึ้น เวลาจะได้เข้าฟังอาจารย์และหมู่มิตรดีก็น้อยลงแน่ เวลาจะทำสวนทุกวันนี้เรามีเวลาอยู่ในสนแค่วันละ 1-2 ชั่วโมง เองนะ กิเลสบอกก็จ้างลูกน้องไง ไม่เห็นต้องจัดการอะไรเองเลย ถามกิเลสไปว่าจะหาลูกน้องที่ไหนมาจัดการทุกอย่างให้เราได้ ใครจะอยู่ช่วยงานเราตลอด ร้านที่มีอยู่ยังเหนื่อยไม่พอใช้ไหม เป้าหมายสูงสุดคืออะไร ตอบ - อยู่ดูแลแม่ตอบแทนพระคุณท่าน เป็นแรงเหนี่ยวนำที่ดี ให้แม่ซึงซับธรรมะที่ถูกตรงให้ได้มากที่สุดเท่าที่บุญกุศลของแม่จะรับได้ - สร้างบุญ สร้างกุศล ให้มากที่สุดเท่าที่ความสามารถเราจะทำได้ เพื่อสักวันนึงเราจะสามารถปลดภาระทางโลก และจะสามารถไปช่วยงานอาจารย์ได้ ( ทำงานฟรี เป็นจิตอาสา )แล้วการเปิดร้านเพิ่มมันจะทำให้เราดูแลแม่ได้ดีขึ้นเหรอ ตอบ (เราจะดูแลแม่ได้น้อยลง ภาระงานเราที่ล้นมือจะต้องทำให้แม่ต้องเข้ามาช่วย แม่ก็จะเหนื่อยขึ้น )การเปิดร้านเพิ่มจะทำให้เราก้าวไปสู่การเป็นจิตอาสาทำงานฟรี ได้เร็วขึ้นเหรอ ตอบ (มันจะยิ่งช้าไปอีก เพราะเราเอาภาระทางโลกมาเพิ่ม เวลาที่จะได้เข้าศึกษากับหมู่กลุ่มก็ต้องน้อยลง โซ่เส้นแรกที่ผูกเราไว้คือร้านปัจจุบัน เรายังต้องใช้ความพยายามอย่างมากที่จะเลื้อยให้ขาด มันยังไม่ขาดเลย นี้เราจะไปเอาโซ่เส้นที่สองมาผูกตัวเองไว้อีกเหรอ นี้เราโง่หรือบ้ากันแน่ กิเลสบอก...ทำไว้ใหลานหรือพี่สาวเราก็ได้ไง ตอบ ไม่ต้องทำให้ใครหรอก เพราะทุกคนต่างมีบุญและกุศลเป็นของตัวเองทั้งนั้น เรามีหน้าที่ทำตัวเองให้พ้นทุกข์ก่อนแล้วจึงจะช่วยคนอื่นให้พ้นทุกข์ได้กิเลสบอก...ร้านใหม่ก็ดีนะ เราจะได้เลิกขายเนื้อสัตว์ไง ตอบ รู้ได้ไงว่าทางห้างแบบนั้นเค้าจะไม่บังคับให้เราขายเนื้อสัตว์ อย่างน้องอาหารขยะที่จะต้องขายให้ลูกค้าก็ต้องเพิ่มขึ้น บาปเพิ่มขึ้น เมื่อเจ้าหน้าที่ส่งภาพตัวอย่างร้านที่เข้าร่วมโครงการมาให้ดู มีภาพเหล้า เบียร์ บุหรี่ด้วย ... ไม่เอาๆ กิเลสมันคลายไปเกือบหมด 555 กิเลสบอก...ถ้าเราไม่ทำร้านอื่น เค้าก็ทำ ถ้าร้านอื่นมาเปิดใกล้ๆเรา เราแย่เลยนะ ลูกค้าเราต้องหายแน่ ยอดขายลดลงแน่เลย ตอบ อาจารย์บอกกลัวอะไร ให้กล้าให้เกิดสิ่งนั้นให้ได้ ถ้ามีร้านคู่แข่งก็ดี เค้าจะได้มาลดภาระงานเราไง เราจะได้มีเวลาไปทำความดีมากขึ้น ยอดขายลดลงก็ดีสิ นั้นก็หมายถึงเราจะขายเหล้า เบียร์ บุหรี่ เนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์ จากสัตว์น้อยลงด้วยไง มันไม่ดีตรงไหน ... กิเลสตัวที่กลัวร้านอื่นมาเปิดแข่งมาจากกิเลสตัวก่อนหน้านี้ที่ยังล้างไม่หมด คือน้องชายที่อยู่บ้านติดกันเค้าตกงานกลับมาอยู่บ้านเค้ากำลังจะเปิดร้าน กิเลสเรากลัวเค้าจะมาแย่งลูกค้า กิเลสตัวนี้เราจะต้องมาล้างอีกรอบเมื่อได้ฟังธรรมจากอาจารย์ ที่ท่านเมตตาสอนคุณแตงและเราก็ได้ประโยชน์ด้วยคือ ...ให้ตรวจดูว่าทางไหนพ้นทุกข์ได้จริง ให้เลือกทางนั้น 555 กิเลสเค้าได้คำตอบแล้ว โง่มาตั้งนาน ชีวิตทำทุกอย่างก็เพื่อเป้าหมายคือความสุขใจ อยากได้ความสุขใจแต่จะไปสร้างทุกข์ สร้างปัญหาเพิ่ม มันจะสุขใจได้ยังไง ล้างกิเลสอีกตัวที่กลัว น้องข้างบ้านจะมาเปิดร้านแข่งกับเราทุกข์ คือ กลัวน้องข้างบ้านจะมาเปิดร้านขายของเหมือนเรา กลัวเค้าจะแย่งลูกค้าไป กลัวยอดขายจะลดลง กลัวจะบาดหมางกัน เมื่อก่อนน้องทำงานในกรุงเทพ แต่เพราะโควิดทำให้น้องตกงาน จึงต้องกลับมาอยู่บ้าน เราได้ยินมาว่าน้องจะมาเปิดร้าน ซึ่งติดกับร้านเรา กิเลส ความกลัว กังวล หวั่นไหว เกิดขึ้นทันทีสมุทัย คือ อยากให้น้องไม่เปิดร้าน ไม่อยากให้น้องขายเหมือนเรา ไม่อยากให้น้องแย่งลูกค้า อยากเอาชนะน้องนิโรธ คือ น้องจะเปิดร้านก็ได้ ไม่เปิดก็ได้ ถ้าน้องจะเปิดร้านจริงเราจะยินดีกับน้องได้ไหมมรรค คือ โควิดทำให้น้องตกงาน น้องเลยได้กลบมาอยู่บ้าน ได้อยู่กับแม่กับยายเค้า แต่การจะกลับมาอยู่บ้านได้เค้าต้องมีงานทำ เราจะให้น้องได้มีงานทำได้ไหม ให้น้องได้มีรายได้เค้าจะได้อยู่กับครอบครัวของเค้า น้องจะขายสินค้าประเภทไหนก็ได้เหมือนเราก็ได้ไม่เหมือนก็ได้ ลูกค้าจะซื้อของร้านเราก็ได้ร้านน้องก็ได้ ใช้ว่าเราจะมีสิทธิขายได้คนเดียวเสียเมื่อไหล น้องก็มีบุญเคยทำกุศลร่วมกับชาวบ้านระแวกนี้มาเหมือนกัน ก็เป็นธรรมดาที่จะต้องมีคนอุดหนุนเราบ้างอุดหนุนน้องบ้าง ทุกอย่างก็คือวิบากดีร้ายสังเคราะห์กัน ครั้งนึงเราก็เคยผูกพันธ์เลี้ยงดูน้องมาเหมือนน้องชายแท้ๆของเรา วันนี้น้องจะได้มีงานทำ มีอาชีพเลี้ยงตัวเอง เลี้ยงครอบครัวได้ ทำไมเราไม่ยินดี เรายังคงเป็นพี่สาวคนเดิมที่หวังดีกับน้องชายคนนี้เสมอได้ไหม นี้น้องเรานะ ให้น้องได้ไหม ยังยิ้มให้น้องเหมือนเดิมได้ไหม ยิ้มที่มาจากใจจริงๆ เรายังทำได้ไหม แม่น้องไม่คุยกับบ้านเรามาหลายปีเราไม่ทราบเหตุผล แต่นั้นไม่สำคัญอะไรเลย เราแค่ทำดีเรื่อยไป ใจเย็นข้ามชาติ เค้าจะเข้าใจเราถูกก็ได้ผิดก็ได้ เมื่อวิบากหมด เค้าจะเข้าใจเอง ครั้งนึงเราก็ต้องเคยทำแบบนี้กับใครไว้แน่นอนเราจึงต้องมารับ เรามีหน้าที่ทำดีให้เค้าดู พลังความดี ความจริงใจ เค้าจะสัมผัสได้เอง น้องมาเปิดขายก็ดีนะ เรากับแม่จะได้เหนื่อยน้อยลง มีเวลาไปทำสวนมากขึ้น เราจะได้ค่อยๆถอยออกจากภาระการต้องดูแลร้าน นี้เสียที ถ้าเราล้างใจได้เราจะได้เหนี่ยวนำให้แม่และคนในครอบครัวไม่ทุกข์ใจไปได้ด้วย ทุกอย่างเกิดขึ้นไม่มีอะไรเสียหาย หาประโยชน์ให้ได้ สุขใจให้ได้ สิ่งนี้แหละคือเครืองมือในการปฏิบัติธรรมอย่างดีที่สุด
นางสาวอ้อน สุลักษณะเฉยๆ
นางสาวอ้อน สุลักษณะ
นางสาวผ่องไพรธรรม กล้าจนสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นไปตามกุศลอกุศลของเรา ยินดีรับยินดีให้หมดไป
นางสาวณฐิตา อินชัยยงค์แม่มาคุยให้เราฟังว่าน้องอยากขายของ น้องมีความคิดจะลงทุนคิดจะซื้อรถเข็น ตู้เย็น เตาแก๊ส และเช่าห้องเพื่อขายของในซอยแถวบ้าน พอมาทบทวน ความรู้สึกที่ได้รับตอนนั้นคือ เค้ามีเงินหรอ ทำไมเค้าถึงคิดทำอะไรเกินตัวแบบนี้ ตอนมีงานประจำทำเงินยังใช้ไม่เคยพอซักเดือน ต้องมาขอเงินแม่ตลอด แล้วถ้าขายของจะเหลืออะไรความกลัว คือ - ไม่อยากให้เค้าทำเพราะกลัวผลหลังจากนั้น ไม่อยากรับรู้ผล กลัวที่ผิดหวังจากการกระทำของน้อง ไม่อยากรู้สึกแบบนั้นอีกแล้ว- ไม่อยากมาคอยตามแก้ปัญหาในสิ่งที่เค้าทำ- มันจำเรื่องราวในอดีต เรื่องร้ายต่างๆที่เคยเกิด มันบอกว่าเค้าทำอะไรก็มีแต่ปัญหาตามมาตลอด-ไม่อยากให้เค้าขายของ อยากให้เค้าอยู่เฉยๆเราเลยคิดว่าเราต้องกล้า - กล้าที่จะให้เค้าทำในสิ่งที่เรากลัว กล้าที่จะให้เค้าขายของ- กล้าที่จะยินดียอมรับความกลัว กลัวที่จะผิดหวัง -กล้าที่จะเห็นเค้าทำผิดพลาดให้ได้- กล้าที่สละเงินทุนให้เค้าทำในสิ่งที่เรากลัวคิดทบทวนว่า - ทุกอย่างที่เราได้รับคือสิ่งที่เราทำมา ไม่มีสิ่งใดที่เราได้รับโดยที่เราไม่เคยทำมา เราทำไม่ดีมามาก เราเคยเอาแต่ใจ เราเคยดื้อรั้น เราเคยเบียดเบียนคนอื่นแบบนี้มามาก ทำให้คนอื่นต้องเดือดร้อนเพราะเรามามาก เราเคยทำให้ใครกลัวและไม่มั่นใจแบบนี้มาก่อน เรามันชั่วมากจริงๆ คิดว่าตัวเองดีมาตลอด บอกตัวเองว่าต่อไปอย่าไปทำแบบนี้กับใครอีก - เราต้องให้โดยคิดที่จะไม่เอาอะไรจากใครให้ได้ เรายังให้โดยหวังผลอยู่ ให้และอยากเห็นเค้าทำสำเร็จ เราต้องให้ด้วยใจที่บริสุทธ์ให้ได้ เรายังคิดที่จะเอาจากเค้าอยู่ คิดแบบนี้มันผิด คิดให้ตัวเราทุกข์แต่ก่อนจะทุกข์กับน้องมาก ทุกข์เพราะอยากให้เค้าเป็นอย่างที่เราต้องการ จะบ่นเค้า ตำหนิเค้า จนเค้ากลัวที่จะพูดกับเรา ไม่กล้าพูดกับเรา จนทุกวันนี้น้องก็ไม่ค่อยพูดอะไร เราได้รับผลจากการกระทำของเราแล้ว เรากลัว เราไม่กล้าพูด เราไม่กล้าแสดงความคิดเห็นกับใคร มันอึดอัดทุกครั้งที่จะพูด มันรู้สึกไม่ดีทุกครั้งที่พูดอะไรออกไป ไม่อยากพูดกลัวไม่มีใครเข้าใจ พอคิดแบบนี้น้ำตาก็ไหล จะรู้สึกผิดรู้สึกว่ายังมีความอยากอยู่ ยังมีความกลัวอยู่ แต่ก็เบากว่าแต่ก่อนค่ะ
นางสาวอรสา โนททองลดความอยากอาหารโดยเฉพาะเนื้อสัตว์ ลงได้เล็กน้อย
นายเิอกศิริ ตันติศรีไกรแสงลดความอยากตอบคำถามด้วยตนเองลง เมื่อเห็นการตอบพอปรพมาณแล้วก็สามารถหยุดความอยากตอบลงได้โดยไม่ทุกข์ใจ เบิกบานแจ่มใสได้ เเจ่มชัดเรื่องกรรม
นางสาวณฐิตา อินชัยยงค์
นางสาววิภาวัลย์ ถนัดธรรมกุล
นายคมเวช หงส์เชิดชัย
นางสาวดุสิดา ตั้งธีรภัทรอยู่อย่างเรียบง่าย อยู่ในปัจจุบันด้วยธรรมนำทางชีวิต เกรงกลัวต่อบาป อยากหลุดพ้นจากการเกิด ขออโหสิกรรมต่อพ่อแม่ครูอาจารย์และเหล่าสรรพสัตว์ทั้งหลาย สวดมนต์ ทำสมาธิเกือบทุกวันค่ะ
นางสาวเสริมสรี ชวานิสากุลกลัวการทำไม่ได้เหมือนเพื่อน เพราะยึดมั่นถื่อมั่นว่าต้องทำได้เหมือนเพื่อน จึงอยากทำให้ได้เหมือนเพื่อน เพราะไปหลงเชื่อตามกิเลสว่าทุกคนต้องทำได้เท่ากัน ความจริงไม่สามารถเป็นไปได้เลย เพราะแต่ละจิตวิญญาณเกิดตายมาหลายภพหลายชาติ จึงมีการสั่งสมกุศลกรรม-อกุศลกรรมมาไม่เท่ากัน ดังนั้นจะให้เกิดผลจากวิบากกรรมดี-ร้ายให้เหมือนกันเท่ากันนั้นเป็นไปไม่ได้
นางวารุณี เกตุพงศ์สุดาทุกข์ ในความไม่ชอบและชังที่จะออกสื่อ ไม่ชอบทำอะไรเกี่ยวกับสื่อ รุ้สึกว่ายาก พอไปเรียนแล้วหัวหนัก สมุทัย ถ้าไม่ได้ทำก็จะสุขใจ ถ้าได้ทำก็จะทุกข์ใจนิโรธ พิจารณาตนเองแล้ว มาเห็นประโยชน์ที่จะได้หัดทำงานสื่อ มีคนช่วยแนะนำมากมาย พอได้มาทำจริงเราก็พอทำได้แม้ไม่ดีนักแต่ได้ประสพการเพื่อเรียนรุ้ต่อไป ก็ทำให้ลดความไม่ชอบชังนั้นลงได้ โล่งใจสุขใจมรรค เมื่อเราลดความไม่ชอบไม่ชังได้ก็โล่งใจ สุขใจได้ฆ่ากิเลสตัวใหญ่ออกไปได้ ได้เรียนรุ้ว่าทุกเสี้ยววินาที ทุกอย่างไม่เที่ยง (วิปลาส4) อย่ายึดมั่นนถือมั่น ต้องพร้อมรับ พร้อมปรับ พร้อมเปลี่ยน ตลอดเวลา
นางดาวรุ่ง บัวแก้วตั้งใจเลิกกินเนื้อสัตว์ โดยบอกกับตัวเองว่าจะไม่กินอาหารทุกชนิดที่เป็นเนื้อสัตว์ ทีละมื้อ วันนั้นลืมกินซาลาเปาใส้หมู มีผลกับจิตใจ คือละอายใจ รู้สึกผิด ตอนนี้ไม่กินแล้ว
นางสาวปัทมา ลีฬหาวงศ์วางใจในเรื่องหรือเหตุที่แต่ก่อนหากเจอคงทุกข์ มองโลกตามความเป็นจริงทุกสิ่งเกิดขึ้นได้ไม่โทษใครใจไร้ทุกข์
นางสาวอาภรณ์ ดิษฐบุตร
นายชัยวัฒ์ ประพัฒน์รังษีไม่อยากทำการบ้าน เพราะกลัวทำไม่ได้ ทำได้จะสุขใจ ทำไม่จะทุกข์ใจ นึกประโยชน์ที่จะได้รับ วางใจทำได้ดีก็ได้ ไม่ได้ดีก็ได้ ยังไงทำแล้วก็ได้ประโยชน์
นายพืชผล ไชยบุบผาช้า
นางสาวเสาวนีย์ สอนอาจกล้าที่จะไม่เกิดดีดังใจหมาย โลกนี้พร่องอยู่เป็นนิจ ฝึกอยู่กับความเป็นจริงของชีวิตที่พร่องอยู่เป็นนิจ อย่างผาสุกให่ได้ ได้นำบททบทวนธรรม นำมาใช้ในชีวิตตลอดเวลาอย่างเข้าใจและยอมรับในวิบากดีร้าย ที่เราต้องได้รับ อย่างไม่ทุกข์ใจ
นางจิตรา พรหมโคตรลดความอยากกินของอร่อยรสจัด ของอาหาร เปรี้ยว หวาน เค็ม มัน วิธีการปฏิบัติ1.ตั้งศีลว่า"เลิกกินของอร่อย"เมื่อตั้งศีลจะเห็นความอยากกินของอร่อยที่มีความเปรี้ยว หวาน เค็ม มัน ถึงแม้จะใช้พืชผักธรรมชาติและปรุงด้วยเกลืออย่างเดียวแต่ก็ยังกินรสจัด 2.เคี้ยวอาหารให้ละเอียดโดย1คำ เคี้ยวประมาณ 30 คำขึ้นไป ผลก็ลดความใจร้อน แต่ทำไม่ได้ตลอด ครั้งหนึ่งได้ประมาณ 4 ครั้ง ก็พยายามพากเพียร3.พิจารณาไตรลักษณ์ของความอร่อยว่ามันไม่มี มันไม่เที่ยง ไม่มีตัวตน มันเป็นอุปทาน 4.พิจารณาการกินอาหารว่า กินกันตาย กินเป็นวัคซีน กินใช้เวรใช้กรรม กินเพื่ออยู่ จะปฏิบัติตลอดเวลาต่อเนื่องบ่อยๆ ซ้ำๆเมื่อจะกินอาหารในชีวิตประจำวันผลของการปฏิบัติ ลดความอยากกินของอร่อยรสจัดของอาหาร เปรี้ยว หวาน เค็ม มัน ด้วยการตั้งศีลเลิกกินของอร่อยมีความก้าวหน้าจากเมื่อก่อนปฏิบัติไม่ได้เลย จาก100% ได้50%
นางสาวศิรินภา คำวงษ์ศรี - ลดความอยากเอาดีจากผู้อื่น สิ่งใดที่เราอยากได้สิ่งดีให้เกิดขึ้น เราต้องยอมรับว่าวิบากดีร้ายสังเคราะห์ให้เราได้รับพฤติกรรมดีๆได้แต่นั้น ณ เวลานั้น เราไม่ควรโลภให้ได้มากกว่านั้น เพราะนั้นคือทุกข์ ให้เรายอมรับ ใจจะเบากว่า- ลดความกลัว ที่จะพูดต่อหน้าชุมชน ฝึกพูดต่อหน้าคนจำนวนมากให้มากขึ้น เพราะว่าเป็นสิ่งที่เราสามารถบำเพ็ญช่วยงานหมู่มิตรได้ กล้าจะผิดบ้าง พลาดบ้าง ให้ได้ฝึกใจให้เข้มแข็ง
นางลักขณา ไชยรัตน์อริยศิลที่มีคือ ลด ละ เลิกเนื้อสัตว์ลง และมีความกล้าที่จะฉีดวัคซีนเข็มสอง ซึ่งตอนแรกจะไม่ฉีดเพราะกลัว แต่ได้ฝึกความกล้า จากการฟังธรรมมะอาจารย์หมอเขียว และทีมงานจิตอาสาพี่เลี้ยงให้คำแนะนำจนกล้าฉีดอย่างใจสบาย ผ่านไปด้วยดี
นายอัฑฒ์ฐากร ประทีปฐานิศร์ผมตั้งใจอย่างแน่วแน่ที่จะทานมื้อเดียวทุกวันในช่วงที่เข้าค่ายเพื่อที่จะทำให้ตนมีปัญญาและศักยภาพที่จัะลดความอยาก ความกลัว เพื่อเพิ่มกำลังแห่งความดีมีอริยศีลเป็นวัคซีนในการเอาชนะความกลัว กังวล หวั่นไหว
นางสาวสุดใจ​ โสะหาบได้ฝึกการลดกิเลสความกลัวของตัวเองโดยการฝึกการพูดต่อหน้าผู้อื่นตอนแรกก็ไม่กล้าเพราะตัวเองเป็นคนตื่นเต้นเวลาพูดจะเสียสั่นนึกคำพูดไม่ออกแต่เมื่อได้ฟังธรรมจากอาจารย์หมอเขียวทำให้เกิดความกล้าขึ้นในระดับหนึ่ง
นางสาวสุดใจ​ โสะหาบได้เอาความกล้าชนะความกลัว​ กล้าให้มันเกิดสิ่งที่เรากลัว​ ตอนแรกตัวเองไม่มีความกล้าในการพูดต่อหน้าคนอื่นแต่เมื่อได้ฟังธรรมบ่อยๆทำให้มีความกล้ามากขึ้นค่ะ
นางสาวนมลชนก แก้วเกษเรื่องกินเห็นกิเลสอยากกินของที่ชอบ(มากเกิน) กล้าหยุดกินให้พอดี ตั้งศีล ณ ตอนนั้น ที่จะไม่กินต่อแม้แต่สิ่งนั้นจะเป็นประโยชน์ เพราะกินเกินก็เป็นพิษ(เป็นกิเลสตัวโลภ เอามาเกิน คนอื่นขาดแคลน)ฝึกไม่โลภคือขยันทำหน้าที่กิจกรรมการงานที่ดีงามอย่างเต็มที่ ฝึกกินน้อยใช้น้อยที่สุดเท่าที่จะแข็งแรงที่สุด เก็บไว้น้อยเท่าที่จะไม่ฝืดเคือง ที่เหลือแบ่งปันช่วยเหลือผู้อื่นด้วยใจที่บริสุทธิ์ ฝึกทำอะไรไม่ตามใจตัวเอง(ไม่ทำตามกิเลส)***กล้าที่จะหมดอยาก กล้าที่จะไม่ได้ตามที่อยาก***พอฝึกทำใจในใจคิดตามคำสอน น้อมนำคำสอนมาสอนกิเลสส่วนที่เหลือความหลงภายในใจ(วิปลาส)ให้รู้ความจริงตามความเป็นจริงทุกสิ่งที่เกิดขึ้น สิ่งนั้นก็เป็นสิ่งนั้นตามนั้น เกิด ดับ เป็นปกติธรรมดา สิ่งที่ต้องกำจัดออกคือความรู้สึกสุข ทุกข์ ชอบ ชัง อยากแบบยึดมั่นถือมั่น ให้เปลี่ยนมาคิดถูกต้องถูกตรงตามแบบพุทธคือไม่ชอบ ไม่ชัง ไม่เอาอะไร ทุกอย่างเกิดดับเป็นธรรมดา เข้าใจเรื่องกรรมอย่างแจ่มแจ้ง ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ทุกคนได้รับ ล้วนเกิดจากการกระทำของตนเองเท่านั้น เมื่อรับผลดีร้ายจากการกระทำแล้วผลนั้นก็จบดับไปผลคือลดทุกข์ใจได้เป็นลำดับๆสั่งสมพลังเด็ดขาดในการลดกิเลสไปตามลำดับๆ ทำตามจริงที่เป็นไปได้จริง ***เปลี่ยนใจกลัว ให้เป็นใจกล้า***
นางนิตยาภรณ์ สุระสายไม่กังวลค่ะ
นางสาวเสาวนีย์ สอนอาจ- ตั้งศีลทำตามจริงที่เป็นไปได้จริงชีวิตจะได้ไม่ทุกข์ - ผลที่ได้ มีพลาด มีพร่อง แต่ไม่ทำทุกข์ ทับถมตน
นางสาวผ่องไพรธรรม กล้าจนทำเต็มที่อย่างไม่ยึดมั่นถือมั่น
นางวารุณี เกตุพงศ์สุดา
นางสาวเสริมศรี ชวานิสากุลเพียรลดละการเพ่งโทษผู้อื่น เรื่องการพูดที่ไม่ได้ดังใจเราที่ยังมีอยู่มากๆ กล้ายอมรับความทุกข์ที่เรายังเพ่งโทษผู้ดื่น ในขณะที่เพียรล้างใจตนเอง
นางวสา ราญคำรัตน์เริ่มงดอาหารมื้อเย็น
นางสาวธัญมน หมวดเหมน(มั่นแสงธรรม)ตั้งอริยศีล ขึ้นเพื่อสู้กับกิเลสความชอบ ความชัง ล้างชอบคือ พยายามลดละเลิกในสิ่งที่ชอบแบบยึดมั่นถือมั่น ล้างชัง คือให้ชอบในสิ่งที่ชัง แบบยึดมั่นถือมั่น เพราะความชอบความชัง คือต้นเหตุที่ทำให้เกิดความกลัว กังวล ระแวง หวั่นไหว ที่เป็นต้นเหตุให้เป็นโรคได้ทุกโรค ตั้งอริยศีล คือ ตั้งใจที่จะปฏิบัติศีลอย่างจริงจัง ไม่เหยาะแหยะในเรื่องการกิน ที่บางทียังหลงตามใจกิเลสด้วยการไปกินอาหารที่ไม่สมดุล ทำให้เกิดอาการไม่สบายทางกายขึ้น สู้ด้วยการเตือนสติตัวเองว่า ถ้าเราลดความชอบความชังในเรื่องใดไม่ได้ เราก็จะยังมีความกลัว กังวล หวั่นไหวในเรื่องนั้นไม่สิ้นสุดเช่น ถ้าเรายังมีความชอบหรือติดในรสอาหารอร่อยอยู่ เราก็จะกลัวว่าเราจะไม่ได้กินสิ่งนั้น หรือได้กินแล้วก็กลัวจะหมดไปเร็ว กลัวจะไม่ได้กินอีก ทำให้เราต้องคอยแสวงหาที่จะต้องให้ได้เสพสิ่งนั้นอยู่เรื่อยไป สู้ด้วยการพิจารณาโทษของอาหารอร่อยว่าทำให้เป็นโทษต่อร่างกายอย่างไร ทำให้เกิดโรคภัยต่างๆตามมา พิจารณาซ้ำๆบ่อยๆ โดยใช้ความสบายของร่างกายเราเป็นตัวชี้วัด ว่าระหว่างการกินอาหารรสอร่อยแบบปรุงแต่งมาก กับการกินอาหารที่อร่อยด้วยคุณค่าประโยชน์รสธรรมชาติ อันไหนที่เรากินแล้วทำให้ร่างกายเราสบายดีกว่ากัน มีโรคน้อย มีทุกข์น้อยกว่ากัน พิจารณาจนเขาเห็นความจริงตามความเป็นจริง ว่าอาหารรสอร่อยทำให้เราป่วยได้จริง ทำให้เราลดความอยากในอาหารรสอร่อยลงได้ และทำให้สามารถกินอาหารที่ถูกสมดุลและเป็นประโยชน์ที่ร่างกายเราต้องการจริงๆคือการกินอาหาร พืช จืด สบายได้ง่ายขึ้น
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตร
นางสาวนงลักษณ์ สมศรีลดความกลัวความกังวลเรื่องอยากให้ทุกอย่างเป็นอย่างใจหมาย ไม่กลัวเจ็บ ไม่กลัวตาย ลดความหวั่นไหว ในคำพูดการกระทำของคนอื่น เห็นชัดว่าเป็นวิบากดีร้ายของเราที่ไปเหนี่ยวนำสิ่งเหล่านั้นมา ก็สู้ด้วยการอธิศีลเพิ่มในทุกๆครั้งที่เจอผัสสะ รู้สึกถึงความเบาสบาย มากขึ้นเรื่อยๆทุกครั้งที่เห็นทุกข์ และหาเหตุแห่งทุกข์พบ การมีหมู่มิตรดีคอยชี้ขุมทรัพย์ และ ได้ฟังธรรมที่ถูกต้องถูกตรง จากพ่อครูและอาจารย์ ทำให้จับทุกข์ได้เร็วขึ้น กิเลส ลดลงตามลำดับ จนรู้สึกว่าเห็นทุกข์ก็สนุกดี ตื่นเต้นทุกครั้งที่ล้างกิเลสได้ เร็วขึ้น
นางดรุณี อินทนิล​ลดความอยากทานเนื้อสัตว์ ไม่ซื้อเข้าบ้าน ตลอดสัปดาห์ไม่ทานเนื้อหมูไม่ไปเขียงหมูเลย สามีและลูกก็พลอยไม่ได้ทานเนื้อหมูไปด้วย
นางสาวสมทรง นาคแสงทองลดเรื่องอาหารทานน้อยลงเท่าที่พอดีไม่กลัว ไม่กังวล ไม่หวั่นไหว ในเรื่องอาหาร ไม่ว่าจะมารูปแบบไหน ไม่ติดรสไม่ติดรูปในอาหาร อสู้กับกิเลสตัวยาด้วยการล้างออกเรื่องเสียดายอาหารที่เหลือ เห็นประโยชน์ของอาหารที่เหลือจากครัวเพื่อเป็นปุ๋ยของพืชในสวป่าต่ไป
นางสาวสมทรง นาคแสงทองอริยศีลเพิ่มด้วยการตั้งศีลลดความอยากจากการกินมากเป็นโทษ เอาประโยชน์จากการกินให้พอดีเท่าที่ธาตุต้องการกนม้อเดียวเป็นหลัก ก้าวหน้าขึ้นไปตามลำดับๆจนเป็นปกติในการกิน เป็นประโยชน์มากขงการปฏิบัติ
นางสาวลักขณา แซ่โซ้วลดความกลัวโรค จะเกิดอะไรก็ยินดีรับ เพราะรู้ว่าทำมาเอง ก็ต้องรับเอง กล้าทำกล้ารับ
นายสุมิตชัย ศรีจันดี
นางสาวนาลี วิไลสักเรื่อง : เข้าใจผิดเหตุการณ์ : มีเด็กวัยรุ้นคนนึงเห็นเราโพสข้อมูนต่าง ๆ ของแพทย์วิถีธรรมลงทางเฟสบุ๊คเขาก็มาถามเราว่า คนในหมู่กลุ่มนี้ถ้าเขาต้องการอะไรก็สามารถ สั่งเอาได้ทุกอย่างใช้ไหม แล้วเราก็ตอบน้องด้วยความขุ่นใจทุกข์ : รู้สึกขุ่นใจ พลังตกที่น้องเขาถามาแบบนั้นสมุทัย : ชอบถ้าน้องศึกษาข้อมูนเราละเอียด และ เข้าใจความจริงที่องค์กรเราทำอยู่ ชังที่น้องไม่ทราบข้อมูนที่ถูกต้อง และ ไปสงไสว่าองค์กรแพทย์วิถีเป็นกลุ่มที่สั่งได้ตามความต้องกานนิโรธ : ในเมื่อน้องไม่เข้าใจ เขาจะถามมาแบบไหนเราก็ไม่ชอบไม่ชังมรรค : พิจารณาด้วยบททบทวนธรรมข้อที่ 9 ถ้าเราไม่เข้าใจคนอื่น แสดงว่าเรายังไม่เข้าใจตนเอง เมื่อก่อนเราก็เคยสงสัยคนอื่น เข้าใจผิดคนอื่นมาเยอะ แล้วน้องเขายังไม่ได้ข้อมูนที่ครบ เขาจะมีข้อสงสัยเราบ้างเป็นเรื่องธรรมดา แต่องค์กรแพทย์วิถีธรรมเราไม่ได้เป็นเช่นนั้นก็จบไม่มีอไรเสียหายถ้าใจเราไม่เสียหาย แสดงว่าน้องกำลังสนใจข้อมูนของพวกเรา ในเมื่อน้องไม่เข้าใจก็ต้องถามนั้นแหละถูกแล้ว เวลาที่เราสงสัยอไรเราก็มักจะหาถามผู้รู้เหมือนกันสรุปความคุ้นใจคลายลงแรงลับมาค่ะ
นางสาวสุทัศณีย์ วงษ์กิ่งวันนี้อยากกินขนมมากของที่เลิกยังไม่ได้เด็ดขาดมันกวนอยู่และทำการบ้านไม่ได้ในข้อ"มีอริยศีล" ลดความอยากความกลัวกังวลมันหมองๆทำอะไรก็อึดอัดไม่โล่งใจมันเหมือนจะเศร้าลงเพราะมันชอบสัมผัสแบบนี้รสแบบนี้ความกรอบแค่ปลายลิ้นหมดก็หายเก็บไม่ได้หลงนึกว่ามันดีมันต้องติดมาหลายชาตินะอาลัยยังอยากได้แบบนั้นอยู่ใจมันไม่กล้าทิ้งไปเอาสิ่งที่ดีกว่านั้นยังเห็นติ่งๆจะบอกให้นะเบื้องหลังมันแป้งขาวๆมีน้ำตาลปรุงรสทำได้หลายชนิดตั้งชื่อตามยุคสมัยมันมีอะไรให้หลง และปล่อยให้อยากแบบนี้มีแต่โง่ไม่มีความแกล้วกล้าอาจหาญมันจะดึงพลังเสียพลังเสียเวลาเนิ้นช้า.มีความละอายใจมันชั่วช้า กินขนมก็มีพิษตกค้างคอแห้งเจ็บต้องเสียเวลาถอนพิษ.ก้าวหน้าคืออธิบายยาวๆใจมันคลายไม่อธิบายเลยส่งให้มันสมใจมันก็ได้ใจยอมแพ้เกือบจะทุกครั้งที่ผ่านมาแต่ก็หลายครั้งที่ไม่ยอมแพ้ครั้งนี้ชนะดูแล้วมันยังไม่ตายสนิทมันมีโอกาสฟื้นตัวอีกกิเลสถูกแทงด้วยหอก300เล่มเช้าก็แล้วกลางวันอีก300เล่มตอนเย็นอีก300เล่มความทนความหนาไปดูถูกว่ามันนิดเดียวโทษน้อยสุดแล้วยึดอาศัยมานานแกะออกยากมันเกือบเป็นเนื้อเดียวกันแล้วเห็นความแตกต่างจากการสู้ครั้งนี้คะสู้ไม่ถอยสัจจะนี้เช่นนั้นตลอดกาลจะรวดเร็วหรือช้านานจริงคู่ฟ้าสำนึกว่าเพื่อนนานแล้วทำไมให้หลานกินขนมเยอะจังเพื่อนบอกไม่ให้เด็กก็ร้องบ่อยๆไปดูถูกขนมซองมาต้องอโหสิกรรมการดูถูกคนอื่นแค่เรื่องเดียวมันยาวมากเรื่องนี้ต้องฟังธรรมหลายข้อเห็นความเมตตาที่พระโพธิสัตว์ท่านมาเสียสละสอนคนให้หายโง่รู้ว่าก็ยึดกันไปเข้าใจคนอื่นและอีกหลายคนที่ยึดอาศัยต่างกันไปไม่เลยคิดมาก่อนว่ามันจะล้างยากเพราะเราดูถูกมาหลายเรื่องหาทึ่ต้นที่สุดไม่ได้มันเป็นเช่นนั้นเองสาธุธรรมะคะโล่งใจได้แล้วคะ
นางสาวปัญญาวันทน์ กันทะขู้เป็นโรคหอบหืด ไม่กลัว ไม่กังวล ไม่หวั่นไหว จะหายก็ได้ ไม่หายก็ได้ ยินดีรับทุกอย่างที่เกิดขึ้น ไม่หายในชาตินี้ก็หายชาติหน้าสืบๆไป
นางสาววันเพ ตั้งสกุลวงศ์มีอริยศิลคือ เคยตั้งใจและพยายามที่จะกิน มื้อเดียว แต่ยังมีความกลัว กังวล หวั่นไหว ที่จะไม่ได้กิน จะหิว และได้รับคำแนะนำ จาก อาจารย์ หมอเขียว และ พี่ๆ จิตอาสา ว่า ให้กล้าที่จะกิน มื้อเดียวก็ได้ 2 มื้อก็ได้ ไม่ยึดมั่นถือมั่น พอลงมือทำแล้ว ก็ทำได้ อย่างไม่ทุกข์ค่ะ เป็นเพราะพลังของหมู่มิตรดีค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากเหลือการกินอาหารเพียงวันละ 1 มื้อ พิจารณาโทษของการกินอาหารหลายมื้อ
นางดอกไม้ ปวะบุตรงดรับประทานเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์จากสัตว์ แบบหักดิบ ตั้งศีล งด ทุกชนิดตลอดพรรษา ต่อไปค่อยพัฒนาต่อไปให้ได้ตลอดไป
นางสาวปภาพิศา มงคลธนาวุฒิ(ณิ)ลดความกลัวความฟุ้งซ่านได้มากขึ้นเพราะอยุ่คนเดียวความคิดเป็นศัตรูตัวร้ายต้องพึ่งพาฟังธรรมะไม่ให้กิเลสครอบงำจิตใจ
นางสาวปภาพิศา มงคลธนาวุฒิ(ณิ)ลดอาหารขนมขบเคี้ยวได้ เมื่อไรที่เกิดความอยากก็จะคิดถึงโทษของมัน
นางสาวอรรถ์ธัชศร พิมพ์ศรีความอยาก ยังทานไข่ เนื้อปลาทู ปลากระป๋อง ปลาซิวอยู่ค่ะ อย่างอื่นทานไม่ค่อยได้เพราะใจไม่รับ มองเห็นชีวิตในเนื้อเหล่านี้ เกิดความสงสาร ไม่คิดและไม่ทำลายสัตว์เล็กๆเช่นยุง มด อื่นๆแต่บางครั้งตีตุ๊กแกเบาๆเค้ามักอึลงมาให้เก็บทุกวันในเรื่องนี้ก็ระลึกว่าไม่ควรสร้างวิบาก ระลึกได้ก็ยินดีรับใช้ ให้อภัย ไม่ผูกเวร อีกประการ อึตุ๊กแกกลิ่น สีและขนาด ไม่หนักเท่าอึของมนุษย์ความกลัว ความกังวล หวั่นไหวขอบคุณธรรมะ ที่ถ่ายทอดโดยบุคคลศักดิ์สิทธิ์ตั้งแต่อดีต จนถึงยุคปัจจุบัน อาจารย์หมอเขียว และจิตอาสาพวธ.ทุกท่านที่เป็นพี่เลี้ยงชี้แนะให้จิตตั้งมั่น แน่วแน่มีประสิทธิภาพมากกว่าเดิมค่ะ
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ลดความอยากได้อยากมีทำให้ทุกข์น้อยลงผาสุกเพิ่มขึ้น
นางกัญจนา อบรมชอบรู้สึกปวดตา กลัวที่จะไม่หายเร่งผลไวจึงนำเอาน้ำสกัดชุบผ้าแล้วมาโป๊ะที่ตา และเพิ่มศีลกินข้าวมื้อเดียวกินข้าวผักสดผักต้มกินข้าวกับเกลือรู้สีกดีขึ้นมากค่ะใจไร้ทุกข๋
นางสาวนิตยา สุเมธากุลวัฒน์พยายามลดความไม่พอใจ เรื่อง การได้รับคำตำหนิ ความพร่องในการทำงาน โดยพยายามรับรู้เวทนาทางใจเมื่อเกิดเหตุการณ์ (ผัสสะ) เมื่อรู้ว่ายังไม่พอใจ เป็นทุกข์ แสดงว่าผิดศีล พยายามออกจากอาการนั้นด้วยรู้ว่าสิ่งนี้เป็นทุกข์ ผิดศีล ไม่มีประโยชน์ที่คิดแบบนั้น ยินดี เต็มใจรับ เนื่องจากเป็นสิ่งที่เราทำมา ขออโหสิ เต็มใจรับโทษ ที่คิด พูด ทำ ไม่ดี กล้าได้รับตามที่ไม่อยากได้ ความก้าวหน้ายังอยู่ในช่วงของการฝึกฝน มีความก้าวหน้าเล็กน้อย
นายกิตติ สิริพณิชพงศธรมีน้องที่อัตตาจัด อยากได้ดั่งใจทุกอย่างเร็วๆ เมื่อก่อนถ้าถูกว่ามา ด้วยอัตตาของเราก็จะตอบโต้ทันที หลังฟังธรรมะที่อาจารย์สอน เวลาถูกว่ามาก็จะฟังก่อนว่าที่ว่ามาจริงรึป่าว ถ้าจริงก็ยอมรับโดยดีและแก้ไข ถ้าไม่จริงก็จะอธิบายเท่าที่ทำได้ ผลคือทะเลาะกันน้อยลงเพราะได้ลดความอยากเอาชนะน้อง
นายยุทธนา อินหว่าง
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ความอยากในเรื่องอยากมีเงินทองลดน้อยลงใช้ชีวิตพอเพียง
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์มีความอยากเรื่องขนมหวานพอนึกถึงโทษของมันถ้ากินไปจะต้องป่วยจึงไม่กิน
นางสาวเสริมศรี ชวานิสากุลพากเพียรลดการอยากได้ความเข้าใจจากใครๆ ด้วยการไม่หวังว่าใครจะต้องเข้าใจ ท่านใดจะเข้าใจหรือไม่เข้าใจอยู่ที่วิบากดี-ร้ายของทุกชีวิตสังเคราะห์กันที่จะออกฤทธิ์ ณ เวลานั้นๆ
นายอัฑฒ์ฐากร ประทีปฐานิศร์
นางเกษร อินต๊ะปัญณาตั้งศีล ลดการทานเนื้อสัตว์ บางครั้งก็เผลอไปกับกิเลส ไม่สามารถเอาชนะความหิวได้ กลับมาตั้งศีลและรู้สึกสำนึกผิด จะไม่เบียดเบียนชีวิตผู้อื่น
นางสาวนธกานต์ สุวรรณลดความอยากที่ไม่ได้ดั่งใจ ทำใจเบิกบาน รับเต็มๆหมดเต็มๆ
นางสาวนัฏฐา พิมาพันธุ์ศรีตั้งศีลลดความอยากกินขนม ตั้งศีลลดปริมาณ และกินขนมที่หลังสุดหลังกินอาหารครบตามลำดับแล้ว ได้ผลลดปริมาณลงได้ตามลำดับ
นางสาวอัญชลี พุ่มแย้มลดความอยากได้บางตัว
นายนาย พงศกร เนาว์ประโคน
นางวสา ราญคำรัตน์ลดความกลัวที่จะเกิดสิ่งร้าย เพราะวันที่5จะต้องไปฉีดวัคซีน รู้สึกเบิกบานก็ดีเราจะได้เป็นเคสให้เพื่อนเห็นว่ามันไม่น่ากลัวอยา่งข่าวลือ ไม่กลัวเป็นไม่กลัวตาย อยู่ที่วิบากดีหรือร้าย ถ้าทำสิ่งใดย่อม่ได้รับผลนั้น
นางสุภัค กิมใช่ย้งเห็นจิตที่อยาก เห็นจิตที่ดับอยาก เห็นว่า กายกำลังจะละเมิดศีล เห็นว่าจิตดึงคืน ความ อึดอัดคัดข้อง กด ข่ม ต่อสู้ กับ เวทนา และ ผัสสะที่กระทบ เร็วขึ้น รู้สึกว่า ทุกคนในครอบครัวและ เพื่อน หรือ เพื่อนร่วมงาน เป็น ผู้ที่ ตกอยู่ในความ ไม่เที่ยงเหมือนกัน บางครั้ง มีสมาธิ บางครั้ง วุ่นวายและติดดี. ทบทวนธรรมโง่เท่าที่ฉลาด ฉลาดเท่าที่โง่ ยังไม่ลึกซึ้งดี ค่ะ
นายมงคลวัฒน์ รัตนชลกลัวว่างานจะออกมาไม่ดีอยากให้งานออกมาดี ล้างความกลัวแนะนำเท่าที่ได้แล้ววาง
นางวันยา เรียนจันทร์กลัวเสียร้านเฟอร์นิเจอร์ ทำใจยอมรับการสูญเสียร้าน พร้อมปรึกษาหารือหมู่กลุ่มมิตรดี ต่อสู้ความกลัว ด้วยความกล้า ยอมรับวิบากกรรมกล้าโทรกลับเพื่อแจ้ง ยอม ให้เขายึดไป ตามนั้นความก้าวหน้า หมดวิบากเรื่องนี้ เบา สบายใจ หมดภาระ ไม่ต้องกังวลเรื่องนี้อีกต่อไป จบ เลิก มีเวลาทำกสิกรรมไร้สารพิษ ผลิตข้าวเพิ่ม
นางสาวอัญชลี พุ่มแย้มลดความอยากในสิ่งที่อยากไเ่อยากเป็น ลดความกลัวตาย กลัวโรค ไม่กวั่นไกวต่อการเจ็บปวด
นางพรพรรณ เอ็ทสเลอร์มี ต่อสู้กับกิเลสความอยากให้งานสำเร็จให้ได้ดี่งใจ และต่อสู้โดยการ ใช้ยาเม็ดที่ 8 และ 9 ทำให้ความทุกข์ลดลง
นางพรพรรณ เอ็ทสเลอร์มีความมั่นใจ ไม่หวั่นไหว ในการยอม และกล้าที่จะทำงานและเมื่อทำงานพลาด ก็พร้อมที่จะยอมรับผิดด้วยใจที่เป็นสุข
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงวันก่อนหน้านี้สมาชิกในบ้านซื้อหอยทอดมากินกันก็นึกในใจเราจะเขี่ยกินแป้งกับผักก็ได้แต่ก็กินผลไม้อย่างไม่หวั่นไหวได้ หายวันมานี้ก็กินกับข้าวได้อร่อยตักข้าวตั้งสามรอบถึงอิ่มแต่ยังมีบางมื้อที่ใช้ต้องเขี่ยอยู่แต่สีุปไม่ได้กินเนื้อสัตว์
นางสาวสุนันท์ พิมพ์ศรีฝึกลดอาหารผลิตถัณฑ์จากสัตว์ ไข่ นมเลือกซื้ออาหาร ที่มีไข่ที่ชอบ ตัดใจได้ไม่ยากถ้ามีอาหาร ที่มีแต่ผักให้เลือกด้วย แต่ถ้าไม่มีเลย กลับไปเด็ดผักหน้าห้องมากิน ก็พอ
นายสมยศ ภัทรกุลโชติพรอยากได้รถใหม่เงินยังไม่พร้อมเลยละไว้ก่อน
นางเวียงทอง นุ่นภักดีลด ละ เลิก การกินเนื้อสัตว์ได้ ปัจจุบันไม่กินเนื้อสัตว์แล้ว ลดความโกรธความใจร้อนลงได้ เห็นกิเลสในตัวเองได้เร็วขึ้น
นางสาววาสนา ศรีเพ็งอยากเลิกกินเนื้อสัตว์ให้ได้หมดค่ะแต่ก่อนชอบกินเนื้อปลา มากๆค่ะ แต่พอได้มาเข้าค่ายพระอาจารว์ ดูวีดีโอชีวิตร่ำให้ แล้วรู้สึกกล้วบาปที่ ตัวเองได้ฆ่าสัตว์มามากเลยลดความอยากด้วยการตั้งศีลไม่ทานเนื้อหมูค่ะหนึ่งปีค่ะ เพราะยังทำไม่ได้ตั้งศีลกดข่มอยู่ค่ะพิจารนา โทษของของการกินเนื้อสัตว์ทำ ให้เราเป็นโรคร้ายและโรคต่างๆตามมาทำให้ เราทุกใจและเหตุการร้ายๆเกิดขึ้นกับเราเรา ลดการกินเนื้อ สัตว์ด้วยการพิจารณาบ่อยๆด้วยการว่า กินเนื้อสัตว์ทำให้เราทำบาปไม่ดี ทำให้เราลดละความอยากได้ค่ะ เพราะเชื่อเรื่องกรรมค่ะ มีความกังวลใจ ว่าจะได้รับผลกรรมนั้น อย่างแน่นอน ทำให้ใจหวั่นไหว กลัวเกรงต่อบาปค่ะต่อสู้ด้วยการบอกต้วเองว่าไม่ดี จะทำให้เราผิดศีลและทำให้สัตว์ตายเขาจะทุกทรมารแค่ใหนถ้าเรากินเขา ก้าวหน้าโดยการรู้สึกว่าจะกลับบ้านแต่มีวิบากกรรมติดขัดถึงสองครั้งพอครั้งที่สามก็กลับบ้านได้ไม่ติดขัดและไม่ค่อยปวดท้องมากเหมือนแต่ก่อนรู้สึกดีกว่าเก่ามากค่ะสาธุค่ะอนุโมทนา บุญกับพระอาจาย์และพี่น้องๆจิตอาสาและหมู่มิตดี ทุกๆท่านค่ะ
นางสาวอุษา บุตรพรมเรื่อง กลัว วาโรคที่จะไม่หาย อยากหายเร็วเมื่อได้ฟังธรรมจากท่านอาจารย์ และได้พูดคุยกับพี่เลี้ยง หมู่มิตรดี ก็มาตรวจความรู้สึกลึกดู ว่า แท้จริงๆ เราป่วยใจ มาก ก่วา เรื่องกาย ป่วยนิดเดียว ก็ทบทวนธรรมจากท่านอาจารย์ ก็วางใจ เบา โล่ง สบาย ใจ ขี้น มาก ค่ะ
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายแต่ก่อนรับอาหาร2มื้อ ก็ตั้งศีล รับมื้อเดียว ก็ทำได้ มาตลอดด้วยความมั่นใจและปัจจุบัน ก็ตั้งศีล วันพระรับอาหารไม่ปรุง ด้วยความยินดี ทั้งรับมื้อเดียว และวันพระไม่ปรุง แม้ว่าเราจะผอม ก็ไม่กลัวขอให้ เราสบาย เบากาย มีกำลัง ผาสุกและที่มั่นใจตามคำสอนของอาจารย์คือ เจ็บป่วยน้อยที่สุด และวิบากก็จะเบาบาง เพราะเราเป็นคนดี ไม่ทำชั่ว อยู่ในศีลในธรรม
นางสาวเพลินพิศ สังข์บุญลือกินอาหารทื้เดียวสบาย(และกินน้อยลง)
นายธนวินท์ อินทนิลลดกิเลส ลดเนื้อสัตว์ ในวันนี้ ผไม่ค่อยกินเนื้อสัตว์เลยครับ เเละไม่ได้รับประทาน ไข่ ด้วยครับ อาจมีปูอัด 2-3ชิ้นครับตอนเกิดอาการที่ไม่สบาย ปวดหัว มึน วิงเวียนผมก็ทำใจ คิด กล้ารับกล้าหมดไปทำใจไร้ทุกข์์อาการก็ค่อยๆ บรรเทาลงครับ
นางสาวเสริมศรี ชวานิสากุลกลัวไม่ได้กินของที่กิเลสบอกว่าอร่อยๆ ครั้งนี้เห็นสภาวะการทำร้ายตนเองอย่างชัดเจน ริมฝีปากแตก ตาเจ็บ ปวดหู จึงตั้งศีลสังวรพิจารณาอาหาร
นางวสา ราญคำรัตน์วันนี้สามารถกินอาหารมื้อเดียวได้ตอนเย็นรู้สึกเดินเซแต่คิดว่าถ้าเราไม่ผ่านเราก็จะแพ้มารต่อไปเพราะวันที่เราอดได้ทำให้นอนหลับลึกนอนตื่นเช้าครั้งเดียว
นางทัศนีย์​ จั​นทา​ลดความกลัวความกังวนที่ตัดสินใจเข้าเรียนวิชาราม​ กลัวว่าตัวเองจะทำไม่ได้​ แต่พอได้ปรึกษา​หมู่ก็ได้คำตอบว่าลองทำดูก่อน​ ทำแล้วถ้าทำไม่ได้จริงก็วางได้เท่าไหร่เอาเท่านั้นดีกว่าไม่ได้ทำก็เลยสบายใจ
นางสาวทรงรัตน์ พรหมช่วยได้เป็นระยะๆ ยังไม่เข้มแข็ง แต่ไม่คาดหวังให้ได้อะไร เริ่มเรียนรู้จะอยู่กับสิ่งที่ไม่ชอบ
นางจิราภรณ์ ทองคู่ไม่กลัวที่จะไม่ได้กินอาหารรสจัด พิจารณาว่าอาหารรสจัดเป็นโทษ งดการกินอาหารรสจัดได้ สบายกาย มีกำลัง เป็นอยู่ผาสุก
นายอุกฤษ กาลายีทำให้ไม่หลงในโมหภูมิ
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์
นางชวนพิศ แก้วประดิษฐ
นางอินต๊ะปัญญาหมั่นตั้งศีลทุกครั้งที่รู้ว่าทำผิดศีลลดกิเลส ความเลวร้ายจะลดลงเสพกิเลส ความเลวร้ายจะมากขึ้น
นางสาวคูณทิพย์ วงษฺ์สุวรรณพ่อกับแม่อยากได้บ้านพักที่สวนเอาไว้หลบแดดหลบฝน ตั้งใจว่าหลังเล็กๆ จึงใช้ไม้ลำไยมาเป็นเสา 4 ต้น จ้างช่างมาสร้างเสร็จเรียบร้อย เป็นแบบมีใต้ถุน พื้นบ้านชั้นบนปูพื้นไม้ บ้านจะโยนๆเล็กน้อย เวลาฝนสาดเข้ามาพื้นไม้จะเปียก จึงใช้ผ้าใบแต่ก็ร้อนอบอ้าว เวลาลมพัดแรงผ้าใบสะบัดแรง พ่อจึงให้ช่างมาต่อเติมหลังคาให้กว้างออก 3 ด้าน แต่พ่อไม่ให้ตั้งเสาเพิ่ม เพื่อช่วยรับน้ำหนักเลย พ่อว่ามันรับน้ำหนักได้ แต่ตนเองไม่มั่นใจทุกข์•••กลัวบ้านพักที่สวนจะพัง เพราะไม่อยากเอาภาระต้องมาจัดการต่อภายหลัง และเสียดายเงินที่ลงทุนไปสมุทัย•••ไม่เชื่อพ่อ เห็นว่าบ้านสวนที่ถูกสร้างขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจให้มาตรฐานตั้งแต่แรก ตั้งเสาต้นเล็กๆอย่างง่ายๆตั้งใจแค่เป็นที่หลบฝนหลบแดด แต่พ่อจ้างช่างมาต่อเติมหลังคา ตนกลัวว่าเสาจะรับน้ำหนักหลังคาไม่ไหวนิโรธ•••วางใจได้ รู้สึกสุขใจได้ที่จะได้เรียนรู้ว่าบ้านพักจะพังหรือไม่พัง เพราะไม่ช้าก็เร็วบ้านพักก็ต้องพังอยู่แล้ว แต่ถ้ายังไม่พังก็ได้ใช้ประโยชน์มรรค•••พิจารณาถึงความล้มเหลวมีประโยชน์อย่างไร เคยได้ยินคำสอนของพ่อครูสมณะโพธิรักษ์ว่า "รีบทำ รีบล้มเหลว รีบเลิก" จึงเข้าใจว่าความล้มเหลวก็มีประโยชน์ ให้เราได้เรียนรู้ แล้วจะได้เลิกทำ..และจากบททบทวนธรรมข้อ 76 ความสำเร็จของงานไม่ใช่ความสำเร็จของงาน ความสำเร็จของใจคือความสำเร็จของงาน ใจที่ไร้ทุกข์ ใจที่ยินดี ใจที่ไม่ยึดมั่นถือมั่นว่างานจะสำเร็จหรือไม่สำเร็จ เมื่อเราพยายามทำเต็มที่แล้ว เพราะเข้าใจเรื่องกรรมอย่างแจ่มแจ้ง จึงไม่ต้องกังวลหรือกลัวกับการที่บ้านพักจะพัง(ล้มเหลว)ก็รู้สึกยินดีที่ได้เรียนรู้ หรือไม่พังง(สำเร็จ)ก็ยินดีที่ได้ใช้ประโยชน์นั้นต่อไป
นายพระมหาสมศักดิ์ กิตฺติธมฺโมยาเม็ด 8 ทำจิตใจของตนเองให้ผ่องใส เบิกบาน
นางสาวสุพรสุดงามล้างความกลัวที่จะไม่ได้ตามที่อยาก
นางดรุณี ​อินทนิล​ลดความอยากกินเนื้อสัตว์ ลดกาแฟไม่ทาน ไม่ดื่มไม่เสียเวลาไปนั่งดื่มกาแฟ ไม่ซื้อเนื้อหมู ไก่ เข้าบ้าน คนในบ้านก็พลอยไม่ได้กินไปด้วย รับความรู้จากครัวหมอเขียวมาประยุกต์ใช้
นางทัศนีย์​ จันทากล้าที่จะเปิดเผยกิเลสให้หมู่มิตรดีฟัง​ ลดความกลัวก็หมดไป​ และยินดีที่ให้หมู่ช่วยฆ่ากิเลส
นางสาวภัทราพร จุ่นหัวโทนทำใจไร้ทุกข์ทำใจดีงาม เข้าใจเรื่องกรรม โทษคนอื่นน้อยลง
นางสาวเสริมศรี ชวานิสากุลอยากให้เพื่อนเป็นดังใจเรเาอยาก ตั้งสีลเห็นทุกข์จากความอยากได้ดังใจเรา/เอาแต่ใจตนเอง ให้ชัดๆ
นางสาวอาภาพร จุ้ยยิ้มคือการได้มีความตั้งใจ การได้ฝึก ได้ฝืน ได้ให้กำลังใจตัวเอง ได้สอนตัวเอง แม้ทำได้น้อยหรือมาก แต่มีความรู้สึกภูมิใจที่อย่างน้อยได้ทำ ด้วยการสอนตัวเอง เวลาเรามีความ อยาก กลัว กังวล หวั่นไหว ด้วยธรรมะจากอาจารย์ จากคนรอบข้าง กัลยาณมิตรที่จะร่วมส่งกำลัง ช่วยเหลือแนะนำกัน
นางวสา ราญคำรัตน์เลิกกลัวกังวล กินอาหารมื้อเดียว (กำลังเพียรพยายาม)
นางธมกร พลสุวรรณ-โดยปกติจะทานเนื้อสัตว์ เมื่อจะต้องลดความอยากก็กลัวกังวลจะไม่ได้ทานใน สิ่งที่เราคุ้นเคย สิ่งที่เราชอบมาตลอด เกิดความหวั่นไหวว่า ร่างกายเราจะเป็นอย่างไร จะขาดโปรตีน ขาดสารอาหารก่อให้เกิดความเจ็บป่วยหรือเปล่า? สับสนว้าวุ่นไปหมด-ต่อสู้โดย การวางใจ ปรับทัศนคติ อะไรจะเกิดก็ต้องยอมรับ ในเมื่อคนอื่นเขาก็แข็งแรงไม่เป็นอะไร-ก้าวหน้ามากขึ้นกว่าเดิมคือ ปฎิเสธที่จะไม่ทานเนื้อหมู..เนื้อวัว..เนื้อไก่..แต่ยังทาน ไข่ นม ปลา (ค่อยๆ ปรับลงค่ะ)
นางสาวอังคณา ทิพย์ผลาผลทำให้เราสามารถยืนได้แล้วเริ่มไม่กลัวในสิ่งที่เรากลัวแล้วขอขอบคุณมากๆค่ะ
นางสาวอังคณา ทิพย์ผลาผลโมโหน้อยลง วาง
นางเรณู ไชยศรีใจเย็นมากๆๆ โดนคนใกล้ตัวด่าเกือบทุกวัน เมื่อก่อนด่ากลับ แต่ตอนนี้นิ่งไม่ด่ากลับค่ะ
นางสาวปภาพิศา มงคลธนาวุฒิ(ณิ)
นางทัศนีย์​ จันทารู้จักกิเลสความกลัวความขี้เกียจพยายามแสดงความกล้าพูด​ และตั้งศีล
นายพลเอกอนันตร์ บุญรำไพมีอิทธิบาท 4 เข้มแข็งขึ้นกว่าเดิม
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภา
นางเวียงทอง นุ่นภักดีเพิ่มอริยศีลด้วยการตั้งศีลไม่กินเนื้อสัตว์ ซึ่งทำได้แล้วค่ะ และลดมื้ออาหารลงเป็น 2 มื้อต่อ1 วัน ทำได้แล้วค่ะ ลดความโกรธลงมากค่ะ
นางสมใจ สิทธิพงษ์
นางพรจรัส. ไชยวุฒิมีศีลห้า ระวังสำรวมมากขึ้น ที่จะเบียดเบียนผู้อื่นให้น้อย ระวังคำพูดให้มากขึ้น
นางสาวปภาดา จีนมะเริง(ซินดี้)สภาวะ เจอผัสสะกลับสามีเขาไปถอนต้นดอกไม้ทิ้งเพราะเขาคิดว่าต้นหญ้าซินดี้ก้เลยได้ถามทำไมเทอถอนดอกไม้ทิ้งเขาตอบมาว่ามันรกตาซินดี้ก้เลยมาทบทวนธรรมดูที่ตัวเรานี้คงจะแสบสุดๆคงไปอะไรให้เขารกหูรกตาที่เคยกับเขามาสมุไทเกิดขึ้นตั่งอยู่ดับไปเพราะเราอยากให้เป็นไปตามที่อยากก้สุขใจแต่ถ้าเขาทำไม่ถูกใจกิเลสของเราก้ทุกข์ใจ นิโรธเราต้องหยุดความอยากให้ได้ความไหวหวั่นทำให้ทุกข์ใจเราจะทุกข์ใจทำไมเบิกบานแจ่มใสดีกว่า มรรคถ้าเราไปคิดไม่ดีทางวาจายิ่งทำให้ผิดศีลห้าเราจะไปโง่ให้อวิชามาหลอกใช้เราทำไมเพราะเรารู้วิธีปราบเทอแล้วมาร
นางสาวภนิดา ปินมณีลดความอยากทานเนื้อสัตว์ได้ก็แล้วคะ จากแลกทำได้บ้างไม่ได้บ้างแต่ตอนงดได้แล้วเลยของดเลยทั้งชีวิต..คะ
นาง[email protected]ส่งการบ้าน…วันที่6/10/64…อ่านบททบทวนธรรมเหตุการณ์ วันนี้ได้บรรพเพญอ่านบททบทวนธรรมฝึกความกล้า ไม่กลัว ไม่หวั่นไหว ซึ้งทุกครั้งที่ได้หัวข้ออ่านโดนใจเป็นที่น่าอัศจรรย์ใจทุกครั้งครั้งนี้ก็ได้หัวข้อที่122 “สิ่งใดที่เหมือนจริง แต่คิดพูดทำตามแล้ว”ทุกข์” แสดงว่า…สิ่งนั้นไม่จริง แต่สิ่งใดที่เหมือนไม่จริง เมื่อคิดพูดทำตามแล้ว”พ้นทุกข์”แสดงว่าสิ่งนั้นจริง”ก็ยอมรับยังงงๆอยู่แต่ถ้าเราไม่กล้าถามความกระจ่างกับหมู่มิตรดีเราก็ต้องตื้อๆอยู่อย่างนี้อาจจะเนื่องจากเคยเพ่งโทษพระอริยจึงขอโทษขมากรรมนะโอกาสนี้กับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ครูบาอาจารย์และหมู่มิตรดีทุกๆท่านทำให้เข้าใจขึ้นเช่นยังติดอยากได้รถใหม่บ้านใหม่เป็นต้นว่าเป็นแรงเหนี่ยวนำให้ผิดศีลเป็นกิเลสวัคถุไม่เที่ยงไม่มีอะไรเป็นของเรายิ่งได้ก็ยิ่งอยากไปเรื่อยติดตัวไม่พ้นทุกข์เรื่อยไปทุกข์::ทุกข์อยากได้สมใจอยากสมุทัย::ชอบที่ได้ตามที่คิดพูด ไม่ชอบเมื่อไม่ได้ตามที่คิดพูดนิโรธ::ไม่ชอบไม่ชังไม่อยากวางใจวัตถุเป็นของไม่เที่ยงมรรค::เมื่อพิจารณาแล้วเป็นกิเลสอันเป็นสาเหตุแรวเหนี่ยวนำกิเลสผิดศีลทั้งต่อเราและผู้อื่น ใจเรานี้ปรุงคิดพูดตามกิเลสอันเป็นาาเหตุแห่งความไม่พ้นทุกข์สรุป::ระมัดระวังเพิ่มศีลให้เพิ่มขึ้นๆ เพื่อความพ้นทุกข์ ◦
นายวีระยุทธ สังข์เมืองละทิ้งและปล่อยวาง
นางนาง วิศน์ชญาพัชร์ ธรรมราชต่อสู้กับโรคที่เป็นอยู่จนลดความกังวนทื่จะให้หายและเลิกกินสัตว์พากเพรียนทำจนร่างกายแข็แรงขึ้นเป็นลำดับ
นางดรุณี​ อินทนิล​ลดความอยากทานเนื้อสัตว์ ไม่ซื้อไม่ไปจ่ายตลาด โกรธสามีน้อยลง ให้อภัยมากขึ้น ท่องไว้ เราทำมาๆ
นางสาวยวงคำ ไชยวุฒิปรุงอาหารน้อยลง อาหารที่ไม่จำเป็นต่อสุขภาพ ก็ไม่ทาน กังวลเรื่องศีลที่ไม่ครบห้าข้อและพยายามให้ครบทุกๆวัน เวลาจะพูดอะไรจะคิดก่อนกลัวผิดศีลดีท้อก
นางสำรวม แก้วแกมจันทร์ตั้งจิตตั้งศีลสู้ กับกิเลส เข่น ไม่กินขนมที่ชอบ ไม่อยากกิน "กินก็ได้ไม่กินก็ได้" เห็นกิเลสเร็ว รู้จักกิเลสได้เร็วขึ้น ทำให้ความกลัว ความกังวล ความหวั่นไหว ลดลงๆ เป็นลำดับๆ (ฟังอ.หมอ เน้นว่า เปลี่ยนจากกลัว ให้กล้า แล้วไม่มีอะไรที่กลัว ไม่มีอะไรที่ทุกข์)
นางสาววิภาวัลย์ ถนัดธรรมกุลต่อสู้ด้วยการวางใจ ทุกข์ไม่มีวันหมดไแจากโลกนี้
นางวสา ราญคำรัตน์กินมื้อเดียวได้ง่ายขึ้น กล้าที่จะเผชิญกับสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งดีและร้าย
นางสาวประวีณา ปรัชญคุปต์ลดความกังวลเรื่องร่างกายเพราะรู้ว่าเป็นของชั่วคราวไม่ใช่ของเราเราต้องรู้จักปล่อยวางมันให้ได้เรียกว่าทำดีที่สุดแต่ไม่หวังผล และนิสัยขี้กังวลและขี้กลัว นี่เอง ที่แย่ทั้งกายและใจ ต้องเลิกให้ได้และพัฒนาให้ดีขึ้น
นางสาวผาสุข ตันชวลิตปฏิบัติอริยศีล เพื่อการเข้าใจแจ่มแจ้งแห่งสัจจะที่พระพุทธเจ้า ตรัสรู้ / อยู่ในลำดับการพินิจพิจารณา ในตัวกิเลส ที่ยังมีมาวนเวียน ได้ทำการบันทึกไว้ทุกขณะที่มีผัสสะมากระทบ เพื่อให้ชัดเจน และ สามารถพ้นทุกข์ไปเป็นลำดับ จะได้ทำการส่งการบ้าน ที่สถาบันวิชชาราม ค่ะ
นางสมใจ สิทธิพงษ์
นางสาวนิรมล ทองชอุ่มมีอริยสินมากขึ้นทำให้ไม่ไม่กลัวกล้าในสิ่งที่ครัวทำให้ชีวิตดีขึ้นไม่กังวลไม่หวั่นไหวอะไรต่อสู้คือกล้าในสิ่งสิ่งที่กลัวมันจะได้หมดกลัวกล้าทำในสิ่งที่ชั่วก็ต้องกล้าทำในสิ่งที่ดีมันจะได้หมดชั่วหมดกลัวหมดกังวลหวั่นไหว
นางสาวนิรมล ทองชะอมมีอริยะศีลลดความอยากคือลดมื้ออาหารจาก 3 มื้อเป็น 2 มื้อจะมีความวิตกหวั่นไหวน้อยลงกว่าที่กิน 3 มื้อทำให้ลดระยะเวลาในการหาการทำการกินและใช้จ่ายน้อยลงลดลงไป 1 มื้อลดระยะเวลาการทำระยะเวลาการหาระยะเวลาการกินก็จะได้เอาเวลาที่เหลือไปทำดีอย่างอื่นๆได้อีกมากมาย
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสาวสำรวย รัตตนะเนื่องจากตอนเดือนมิถุนายน64 ได้ไปปฏิบัติธรรม บำเพ็ญที่พุทธสถานภูผาฟ้าน้ำ วันสุดท้ายก่อนกลับท่านอาจารย์หมอเขียวเมตตาให้พี่น้องภาคใต้เข้าพบ หลังจากนั้นตอนที่จะกลับที่พัก ขึ้นนั่งหลังกระบะรถ พื้นต่างระดับ มืดมองไม่เห็นมือค้ำพลาดลงไป ทำให้เจ็บปวดมือขวาและฝ่ามือมากๆ นั่งกุมมือนวดไปจนถึงที่พักก็นวดด้วยน้ำมันเขียว ตื่นเช้ามามือขยับเคลื่อนไหวไม่ได้เลย ทำให้รู้สึกกังวล หวั่นไหว กิเลสมาบอกว่าทำงานไม่ได้ ไปหลายวันเป็นแน่ เดินทางออกจากภูผาวันแรกนอนที่สวนป่านาบุญ9 พี่จิตอาสาเมตตาใช้ยาพ่น พันผ้าก๊อตให้ พร้อมแนะนำวิธีดูแลรักษา กลับถึงบ้านเริ่มแก้ไขตามอาการที่เกิดขึ้นในแต่ละวันที่เปลี่ยนไปมา และระลึกถึงคำท่านอาจารย์บอกว่า ไม่มีอะไรบังเอิญ เมื่อเกิดอะไรกับเราแสดงว่าเราเคยทำเช่นนั้นมาก่อน กล้า ยินดี ยอมรับและตั้งจิตขออโหสิกรรมทุกอย่างยุติธรรมเสมอเพราะเราเคยทำเช่นนั้นมามากกว่านั้น เมื่อได้รับแล้วก็หมดไป เราก็จะโชคดีขึ้นและนำบททบทวนธรรมข้อที่131 มาเตือนสติ ถ้าชนะความโกรธ กลัวเป็น กลัวตาย กลัวโรค เร่งผล กังวล อย่างอื่นง่ายหมด เมื่อเริ่มเรียกสติกลับมาได้ จึงคลายความหวั่นไหว กังวลมาเป็นการดูแลปรับสมดุลไปเรื่อยๆ ดื่มสมุนไพรฤทธิ์เย็น สมุนไพรในตัว กัวซา สวนล้างลำไส้ผสมสมุนไพรในตัว พอกด้วยผงพอก สลับกับแช่ด้วยน้ำอุ่นผสมสมุนไพรในตัวอาการค่อยดีขึ้นเรื่อยๆตอนนี้อาการเกือบเป็นปรกติ สามารถทำงานต่างๆได้มากขึ้น
นางสาวสุภารัตน์ จันโดนลดความอยากที่อยากให้คุณแม่เลิกทานสัตว์เพราะเข้าใจว่าแต่ละคนมีฐานจิตแตกต่างกันเราทำดีที่สุดแล้วบอกสิ่งดีออกไป ยินดี พอใจ ไร้กังวลค่ะ
นายธนวินท์ อินทนิลวันนี้ผมลดเนื้อสัตว์ได้ครับเเต่ยังมี ไข่ อยู่ครับ
นายพลเอก อนันตร์ บุญรำไพเห็นแต่กิเลสตน พิจารณาตัวตนมากขึ้น เริ่มส่งจิตออกนอกให้น้อยลง และสงบวางลงได้กับ "ความอยากชวน" ให้ผู้ไม่เห็นคุณค่า ต่อหลักสูตรนี้ แล้วปล่อยให้เข้าโครงการ"ช่างหัวมัน"ไปแล้ว
นางประคอง จันทร์ตรีสู้กับความกลัวได้แล้ว ตัวเบาขึ้นมาก
นางประคอง จันทร์ตรัลดความกลัว ความกังวล เราน้อมใจรับและต่อสู้กับความกลัว กังวล อย่างใช้สติต่อสู้อยู่ในใจ เราจะต้องเข้มแข็ง แล้วความคิดดี ๆ จะผ่านเข้ามา เริ่มมีขืวิตใหม่ที่มีความผาสุข ขึ้น
นางสาวยวงคำ ไชยวุฒิจะพูดอะไร ก็ต้องคิดก่อน พยายามมีศีลให้ครบในวันหนึ่งๆ เรื่องเราจะโกรธต้องหาเหตุให้ได้ก่อนแล้ว ดับลงด้วยเหตุผล
นายคมเวช หงส์เชิดชัยหยุดอยากกล้าที่จะผ่านความกลัว ไม่กังวล หวั่นไหว สู่ดิวด้วยสติตั้งศีลเพิ่ม
นายคมเวช หงส์เชิดชัยตั้งศีล ไม่คาดฝัน ว่างกับเหตุการณ์ต่างๆที่ผ่านเข้ามาด้วยการมีสติและการตั้งศีลเพิ่ม
นางสาวอังคณา ทิพย์ผลาผลกล้าที่ออกนอกบ้านไปข้างนอกมากขึ้น
นางสาวอังคณา ทิพย์ผลาผลลดความอยาก
นางสาววิภาวัลย์ ถนัดธรรมกุลหมดควาใอยากที่จะให้เป็นดั่งใจ เลิกแลัวในสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อนคลายความกังวลหวั่นไหว ตั้งศีลเพิ่มขึ่นจะช่วยคนอื่นเท่าที่ทำได้ในเวลานั้นๆ มีความมีานใจตนเองเพิ่มมากขึ้น
นางสาวคมเวช หงส์เชิดชัยหมดความอยากในสิ่งที่ยังไม่มาถึง ผ่านความกลัวในสิ่งที่ไม่เคยทำ ไร้กังวลเมื่อก้าวผ่านครั้งแรก ครั้งที่สองก็ทำได้ดีขึ้นจากเดิม สู้ด้วยการว่างใจอะรจะเกิดเขาก็ต้องเกิด ตามวิบากดีร้ายของเรา ณ เวลา นั้น ทำให้มีความผาสุขกับการทำงานนั้น
นางสุขสุมน นีระพันธุ์ต่อสู้กับความอยาก จากการอยากหายจากกาเจ็บป่วย ด้วยการทำใจว่า เจ็บก็ปล่อยให้เจ็บทำใจให้ยินดีกับความเจ็บป่วยนั้น แล้วเราก็ลืมความเจ็บป่วยนั้นได้
นางสาวป่านแก้ว ศรีไกรสิทธิ์ลดเรื่องความอยากกินอาหารอร่อย ได้ดีขึ้น อาหารรสจัด กินอาหารรสจืดสบาย ลดความโกรธ ความอยากได้ดั่งใจหมายได้ ดีขึ้นเรื่อยๆ
นางสาวสัสยา วาทยานนม์มีศรัทธา ในคำว่ารับเท่าไหร่หมดเท่านั้น ทำดีอย่างเดียว ผลจะออกมาเป็นไร เบิกบานดีก็ได้ไม่ดีก็ได้ หมดไปทั้งคู่
นางสาวนงนุช พาสนาโสภณ
นางสาววิมลวรรณ สินธุจริวัตรเบิกบานใจน้ำจะท่วมบ้านท่วมรถยนต์รถมอไซด์ก็ทำใจว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิดเราทำดีที่สุดแล้ว
นางวสา ราญคำรัตน์กล้าที่จะเผชิญกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น ฉีดวัคซีนมาแล้วมีอาการ
นางสุทิศา พรมชัยศรีมัยอยากได้ของผู้อื่น
นางแน่งน้อย ใจดีต้องการให้ลูก จัดข้าวของในบ้านให้เป็นระเบียบเรียบร้อย เมื่อก่อนเป็นทุกข์ และเครียดมาก ในเมื่อเป็นทุกข์ ก็ผิดศีล ทุกข์เพราะอยาก กลับมาคิดว่า เขาจะทำก็ได้ หรือไม่ทำก็ได้ เราก็จะไม่เป็นทุกข์ และคิดว่า นี่คือตัวเราที่ทำมาในอดีต นั่นเอง ก็สบายใจค่ะ
นายนายประพันธ์ โพธิ์คำ เท่ ใจถึงศีล1-ลดความอยาก ด้วยการ ลดความชอบที่อยากได้ทืปดั่งใจปรารถนา ลดความไม่ชอบที่ไม่ได้ทิปดดั่งใจ ยินดี พอใจ ในส่วนที่เราจะได้เท่านั้น ไม่หวังอะไรที่ไม่ใช่ของเรา ไม่หวังอะไรในส่วนที่ไม่ใช่ของของเรา2-ความกลัว ด้วยการกลัวที่จะหวังทิปจากลูกค้าเกินกว่าที่ลูกค้าจะให้หรือไม่ให้ กลัวที่จะหวังอะไรๆที่ผู้อื่นรไม่ได้ให้เรา ไม่กลัวที่ผู้อื่นปฏิบัติหน้าที่บกพร่อง ไม่กลัวที่ลูกค้าไม่ให้ผลตอบแทน3-กังวล แม้บางครั้งผู้อื่นจะไม่ทำหน้าที่ของเขาเอง หรือ ลูกค้าไม่พึงพอใจในส่งสินค้า อาหาร หรือ ให้บริการลูกค้าอย่า่งเต็มที่แล้ว ตัดความวิตกกังวลให้ได้มิเช่นนั้นตัวของเราจะไม่มีสมธิในการขับเคลื่อนยานพาหนะ หรือปฏิบัติหน้าที่ผู้ส่งสินค้า อาหาร หรือ ให้บริการ แก่ลูกค้า4-หวั่นไหว แม้บางครั้งลูกกค้าจะไม่ให้รางวัลตอบแทน ตัวของเราก็ไม่หวั่นไหวโดยง่าย เพราะนั่นจะทำให้ตัวของเราไม่มีสมาธิในการทำงานความก้าวหน้าที่ได้รับ คือ -สามารถลดความอยากที่จะได้วนส่วนที่ไม่ใช่ของเรา หรือลดความอยากในส่วนที่ลูกค้าไม่ได้ให้เรา-ไม่กลัว ไม่กังวล ไม่หวั่นไหว ที่จะต้องผิดหวัง ไม่สมหวัง ไม่ได้ดั่งใจ
นางสาวพวงเพ็ญ ทองเย็นช่วงต้นเดือนเป็นช่วงที่ยุ่งวุ่นวายมาก ทั้งบัตรสวัสดิการ ทั้งโครงการคนละครึ่งลูกค้าต่างแห่มาใช้บริการ ต่างคนก็ต่างความต้องการ พอใจ ไม่พอใจ เห็นกิเลสตัวเองเกิดดับและเกิดแล้วไม่ดับ ยุบยับไปหมด รู้ทันบ้างไม่ทันบ้าง เข้าใจแล้วทำไม แม่ถึงบ่นเยอะ เพราะแม่อยู่กับสิ่งแดล้อมแบบนี้มาตลอดชีวิต วุ่นวายทั้งวันวันนี้เป็นวันที่เห็นกิเลสเกิดบ่อยมาก เป็นพราะลูกค้าเยอะตลอดทั้งวัน เค้าไม่เว้นให้ได้พักทานอาหารเลย เที่ยงแล้วลูกค้ายังเต็มร้านอยู่ มันเริ่มเห็นอาการไม่พอใจลูกค้าที่เดินเข้ามา อยากให้ลูกค้าหมดเร็วๆ ไม่อยากให้ลูกค้ามาเพิ่ม มันเหนื่อย ไม่มีแรง ไม่อยากยิ้มให้ลูกค้า แม้แต่จะพูดจะตอบคำถามลูกค้าก็ไม่อยากทำ อยากทานข้าวๆ เริ่มรู้ตัวว่านี้มันกิเลสนี่หว่า ขายของไปก็ล้างกิเลสไปด้วย กิเลสบอกไม่อยากขายแล้ว เหนื่อย หิว จะมาอะไรกันมากมายเนี๊ย เห็นอาการหงุดหงิด วุ่นวายในใจ ล้างกิเลสตัวอยากทานอาหาร กลัวไม่ได้ทานอาหารทุกข์ คือ กลัวไม่ได้ทานอาหารเร็วดั่งใจหมาย กลัวตัวเองหิว กลัวได้ทานอาหารช้า กลัวไม่ได้ทาน มันเคยชอบเวลาทานอาหารไปแล้วฟังอาจารย์ไปด้วยไม่ต้องเร่งรีบ กลัวต้องทานเร็วๆเหมือนเมื่อก่อน(ตอนนี้ความจำเค้ามีข้อมูลว่าการทานอาหารรีบๆ เร็ว 10 นาทีต้องทานให้เสร็จมันไม่ดี) แต่วันนี้ลูกค้าเยอะกิเลสเค้ากลัวไม่ได้ทำตามที่เค้าเคยชอบ กลัวเสียสุขภาพ ไม่ชอบอาการแสบท้องเล็กๆที่เกิดขึ้นสมุทัย คือ อยากทานอาหารเร็วๆ อยากทานเดี๋ยวนี้ๆ อยากให้อาการหิวและแสบท้องเล็กๆหายไป อยากมีเวลาทานอาหารแบบเรื่อยๆไม่เร่งรีบ ชอบและอยากทานอาหารไปฟังอาจารย์บรรยายธรรมะไปด้วย นิโรธ คือ จะได้ทานอาหารก็ได้ไม่ได้ทานก็ได้ จะได้ทานเร็วก็ได้ช้าก็ได้ อาการแสบท้องจะหายตอนไหนก็ได้เรามีหน้าที่แก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าไปก่อน อาการแสบท้องจะหายตอนไหนเมื่อไหลก็ได้ หรือจะรุนแรงขึ้นเราก็ยินดีได้ จะทานอาหารแบบได้ฟังอาจารย์บรรยายไปด้วยก็ได้ไม่ได้ฟังก็ได้ เมื่อสถานการณ์เค้าไม่เอื้อให้ทำแบบนั้นได้เราก็ยินดีและหารประโยชน์จากสิ่งที่ต้องเจอ ณ ขณะปัจจุบันให้ได้มรรค คือ แค่เห็นลูกค้าเดินเข้ามาในร้าน เกิดความหงุดหงิดขึ้นมาในใจ นี้เราเป็นอะไร รู้ว่าหิวก็ให้ทานกล้วยไปสองผลแล้วไง ที่จริงมันก็ไม่ได้หิวจนทนไม่ไหวแต่แกอยากทาอาหาร อยากได้ดั่งใจมากกว่า ยิ่งมองเวลายิ่งเพิ่มความหงุดหงิด เที่ยง บายโมง บายสอง เกือบบ่ายสาม ค่อยมองเวลาอยู่ตลอด กิเลสมันกลัวเลยเวลาทานอาหาร คนที่เค้าอดอาหารสองสามวันเค้ายังไม่ตายเลย แกไม่ได้ทานวันเดียวไม่ตายหรอกนะ กลัวยก็ทานแล้วน้ำหยวกกล้วยก็ทานแล้ว แล้วจะเอาอะไรอีก ลูกค้าเยอะก็ดีแล้วจะได้บริการ รับใช้ชาวบ้าน ได้ฝึกอ่อนน้อมถ่อมตนเป็นคนรับใช้ ได้ฝึกทนกับความหิว ได้ชดใช้หนี้วิบากร้าย อาชีพเรายังต้องขายเนื้อสัตว์ และผลิตภัณฑ์ ทำให้เค้าต้องถูกขังถูกฆ่า เค้าต้องอดอาหาร เราก็ต้องใช้หนี้ให้เค้าสิ เค้าให้ชดใช้แค่นี้มันแค่เศษเสี้ยวที่สัตว์เหล่านั้นได้รับ ได้ใช้หนี้ หนี้ก็ลดลง มันไม่ดีตรงไหน คนกำลังจะหมดหนี้มีอะไรไม่น่ายินดี พอสอนกิเลสไปเค้าก็อ่อนลง ยินดีจะบริการลูกค้ามากขึ้นแต่เค้ายังไม่ได้หายไปหมดเกลี้ยงล้างกิเลสขณะได้ทานอาหาร ลูกค้ามาอีกแล้ว มันหงุดหงิดขึ้นมาทันที อยากทานอาหารแบบเรื่อยๆ อยากฟังอาจารย์บรรยายไปด้วย มันไม่ชอบ จะมาทำไมเยอะแยะ ลูกค้าเรียกไปคิดเงินกิเลสมันบอกว่าทำไมลูกค้าเป็นคนแบบนี้ เอาแต่ใจ นิสัยไม่ดี เห้ยๆๆใครกันแน่ที่เอาแต่ใจ นิสัยไม่ดี วันก่อนยังอยากเปิดอีกสาขาไม่ใช้เหรอ นี้ไงเค้ามาแสดงให้เห็นไงถ้าเปิดร้านเพิ่มมันจะยิ่งเพิ่มความวุ่นวายมากกว่านี้เป็นเท่าตัว จะเอาไหม ยังอยากได้อีกไหมสาขาสอง 555 หยุดทานอาหารก่อนก็ดีเหมือนกัน ดีตรงไหน ก็ดีตรงได้ขัดใจกิเลสไง ล้างกิเลสไม่หมดมันไม่ถึงกับแสดงอาการไม่พอใจออกมาชัดเจน แต่มีผลให้ยิ้มไม่ค่อยออก ทานไป ขายของไป ล้างไป กิเลสเกิดแล้วเหมือนจะดับแล้วเกิด วนไปแบบนั้น แต่ได้เห็นความเบาบางลงระดับนึงถ้าเป็นเมื่อก่อนเราต้องแสดงอาการอารมณ์เสียใส่ลูกค้า เราคงลุกไปทานอาหารแบบเอาแต่ใจตัวเอง ลูกค้าก็รอไปเถอะ นึกถึงแต่ตัวเองเป็นหลัก ลูกค้าคนไหนเรียกมาคิดเงินก็จะลุกไปแบบไม่พอใจ ต้องมีคำพูด คำบ่นที่ทำร้ายจิตใจลูกค้าแถมไปบ้าง กิเลสตัวนี้ยังมาทักทายทุกวันที่ลูกค้าเยอะๆ เรายังล้างเค้าไม่หมด แต่เค้าก็เบาบางลง ได้แค่นี้ก็ดีมากแล้ว เป็นโจทย์ที่ทำให้เราได้ฝึกฝนบ่อย อีกเรื่องนึง
นางสาวสุคนธงศิลปบวรเลิศอริศิล ในการทานอาหาร 2มื้อค่ะ (เช้า เที่ยง) ลดความอยากโดย ทานให้ครบสารอาหาร ตามร่างกายที่เราต้องการ เพราะแต่ละคน มีความต้องการธาตุอาหารที่ต่างกันค่ะ ความกลัวกังวลไม่มีค่ะ เพราะ ถ้าหิวมาก ก็พิจารณาว่า หิวเพราะกิเลส หรือ หิวเพราะ ขาดธาตุอาหาร โดยดูใจกายของเรา ก่อน แล้วพิจารณา ถ้าเพราะขาดธาตุอาหาร จะเมื่อยไม่สบาย อาจจะหากล้วย ผลไม้มาทานค่ะ แต่ถ้าเป็นเพราะใจ ก็ให้พิจารณาว่า จะกินเพิ่มไปอีกทำไม กินไปก็เป็นโทษ เสียพลังงานเปล่า บอกกับกิเลส มันว่า เราไม่ตามใจเจ้าหลอก55555
นางสาวภัทรพร เหล่าสะพานลดความอยากทานเนื้อสัตว์โดยรักษาศีล1ไม่ฆ่าสัตว์ลดความกลัวต่อการทำบาปและหวั่นไหวไปกับสภาวะกิเลสของวิบากร้าย แนวทางการต่อสู้คือถือศีลให้ครบ5ศีลหรือมากกว่านั้นขึ้นไปฝึกจิตภาวนาศีลทานมัยและเจริญธรรมการนั่งสมาธิฝึกลมหายใจมองวิบากร้ายด้วยความกล้าต่อสู้กับมันเพื่อความเป็นผู้รู้ผู้ตื่นผู้เบิกบานตามคำสอนของพระพุทธเจ้าและการเจริญธรรมด้วยความดีเช่น”ใจเย็นข้ามชาติ”
นางดาวรุ่ง บัวแก้วเวลาเจอเหตุการณ์ไม่ดี มีจิตใจยอมรับ เต็มใจรับกรรม ไม่หวัง ไม่เร่ง ทำให้อารมณ์เย็นมากขึ้น
นางอารีย์ อ่างบุญตา-ลดอาหาร สิ่งของ -ให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน- ไม่กลัวโรค ไม่กลัวตาย ไม่เร่งผล
นางสาวสุภัคษา เต่าถมตาอยากให้แฟนดูแลสุขภาพ แต่ถ้าเขาไม่ทำเราก็วาง
นางสาวสุภัคษา เต่าถมตาเกิดอะไรขึ้นคิดว่านั้นคือตัวเรารับแล้วก็หมดไป
นางสาวฐฐภัท รังสีธรรมได้พิจารณาสรรพสิ่งที่เข้ามาได้อย่างละเอียดขึ้น เช่น รองานแปลงไฟล์จากร้านซึ่งผัดวันด้วยเหตุผลต่างไป เราเย็นขึ้นมองเป็นกลาง นิ่งได้ รอได้ ให้วิบากแห่งการรอได้ดำเนินจนจบได้ มีสติกลั่นกรองคำพูดมากขึ้น
นางสาวดวงพร ฤทธิ์ถาวรสามารถ ลดความยากได้ จากการกินอาหารลดจัด ตอนนี้สามารถกิน รสชืด จืดสบายได้ ร่ายกายแข็งแรงขึ้นมากคะ. ได้ล้างกิเลส
นางสาวน.ส จรรญา ชุมจีด (สร้างกลิ่นศีล)เวลามีความอยากความกลัวความกังวลหวั่นไหวก็ใช้งานระยะสัตว์ 4 มีการล้างกิเลสพิจารณาไตรลักษณ์ความไม่เที่ยงความไม่มีจริงของตัวเราของเราความทุกข์จากความยึดมั่นถือมั่นก็สามารถลดทุกลดความอยากลงได้เป็นลำดับลำดับ
นางดวงใจ ชวลิตธรรมโชติลดการอยากทานเนื้อสัตว์ทุกชนิด ลดความกลัวโรคร้ายที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ลดความกังวลที่จะต้องสูญเสียสิ่งที่รัก กล้าที่จะยอมรับถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ใจเย็นข้ามชาติดั่งที่อาจารย์สอนค่ะ
นางหนึ่งฤทัย,ไทรงาม
นางสาวปภาดา จีนมะเริง (ซินดี้)ได้เกิดผัสสะกับสามีวันนี้เขาได้ตัดหญ้าซินดี้ให้เขาตัดเสร็จแล้วให้ช่วยเอามาใส่ถังไว้ให้ทำปุ๋ย เขาก้ไม่พูดตอบได้แต่มองๆหน้าซินดี้ก้แอบมองดูเขาทางกระจกใสว่าเขาจะเอาหญ้าที่ตัดมาใส่ถังที่เราเตรียมไว้ให้เขาใส่ไหมเขาก้ไม่เอาหญ้าที่เขาตัดใส่ถังที่เราจัดวางให้เขาดันเอาไปใส่ถังที่เขาเตรียม ซินดี้เลยมาทวบทวนดูที่ตัวเองใส่ไม่ใส่ก้ชั่งเถอะนะพอเราวางเช่นนี่เราก้ไม่กังวลเราก้สุขใจ ไม่ต้องมีราคะเกิดมีวาจาที่พูดไม่ดีทำให้จะผิดศีลไปอีกเราก้ยินดีสิ่งที่เกิดขึ้นต้องกล้ารับนี้คือมรรค
นางหนึ่งฤทัย,ไทรงามลดความอยากได้อยากมีได้บางส่วนลดความกังวลได้มากขึ้น
นางสาววิญญา จันทะพลเหตุจากการตั้งศีลงดกินแป้ง 2 วัน เพราะรู้สึกว่าก่อนหน้านี้กินเยอะไป ชอบกินแป้งมากไม่ว่าจะข้าว ก๋วยเตี๋ยว ขนมปังฯลฯ แล้วกิเลสเราก็บอกว่าไม่กินแป้งเดี๋ยวหาของอร่อยอย่างอื่นแทนละกัน แฟนขับรถ แล้วเราก็บอกว่าแวะปั๊มข้างหน้าหน่อยนะจะซื้อของ แต่เค้าขับเลยไป เราก็ถามอ้าวไม่แวะเหรอ เค้าก็จะกลับรถ เราก็บอกว่าไม่ต้องหรอก ที่จะไปซื้อมันก็เป็นอาหารพิษสำหรับเราไม่ได้กินก็ดีแล้ว ทำใจขอบคุณที่เลยนะ ไม่เป็นไรแล้วกิเลสอยากนิ่งละ แต่มันยังเหวี่ยงพูดจาไม่ดีกับแฟน มาสำนึกได้ตอนถึงบ้าน เรานี่ไม่เท่าทันเอาซะเลย และก็ตั้งใจว่าจะพยามแก้ไขให้ดีขึ้นค่ะ ประโยชน์ที่ได้รับ คือช่วงหลังๆจะมีการคิดทบทวนมากขึ้นว่าเราทำอะไรไป คิดพูดทำอะไรที่ไม่ดี ทำให้ใครเสียใจ บ้างมั้ย แล้วทำไมถึงทำ พร้อมกับตั้งใจที่จะแก้ไขให้ดีขึ้น
นางปาริชาติ จันทร์นวลตั้งอริยศีล 1.งดกินเนื้อสัตว์ทุกวันพระช่วงเข้าพรรษา2. งดกินเนื้อสัตว์ตลอดช่วงเข้าค่ายฯ กินข้าวโรยเกลือ กินอาหารปรับสมดุล3. จะลด ละ เลิก เนื้อสัตว์ตลอดชีวิต ประโยขน์ที่ได้รับ ทำให้มีความสุขที่ไม่ต้องเบียดเบียนชีวิตสัตว์ สัตว์ไม่ต้องตายเพราะเรา ร่างกายรู้สึกเบาสบาย ท้องไม่อืด
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางสาว กรวรรณ จันดาผลลดการกลัวตายกลัวโรคกังวนหวั่นไหวกับโรคมะเร็งและโรคsleที่เป็นอยู่พยายายามละเลิกทานเนื้อสัตวทำสมดุลร้อนเย็นยา9เม็ดแล้วดีขึ้นตามลำดับ
นางพิกุล วันจันทร์ช่วงนี้รับประทานอาหารเจ..และปฏิบัติธรรม..ทำให้สบายกาย สบายใจ.ไป
นางสาวน.ส ชรินรัตน์ ชุมจีดเนื่องจากได้บำเพ็ญทำรายการที่ที่น้องให้โอกาสให้บำเพ็ญรู้สึกว่าตัวเองลดควากลัวความกังวล หวั่นไหวลงเยอะค่ะ กล้ายินดีที่ได้มาฆ่าความกลัวคลายความกลัวทำให้ใช้ชีวิตผาสุกมากขึ้นค่ะส่งการบ้านอริยสัจ4เรื่อง. บำเพ็ญจดลดกิเลสเหตุการณ์.เนื่องจากช่วงนี้ทุกวันจะมีรายสายด่วนถามตอบเรื่องสุขภาพ และตัวเองได้รับมอบหมาย พี่ๆให้โอกาสให้ช่วยจดรายละเอียดของผู้เข้าค่ายผู้ป่วยที่ถามในรายการ ปกติจะมีพี่อีก3 ท่านที่มารวมพลังช่วยกัน แต่พี่ท่านที่1 ต้องไปบำเพ็ญเป็นพิธีกร พี่ท่านที่2 ไลน์มาบอกว่าเข้าซูมไม่ได้สัณญาณเน็ตไม่ดี ท่านที่3 บอกว่าขอตัวไปถอนพิษก่อน ณ.ตอนนั้นจับได้ว่าเริ่มกังวล หวั่นไหวกลัวจะจดทันไม่ทัน รู้สึกหัวตื้อๆแต่แล้วก็มาเริ่มทำใจในใจทำเต็มที่ได้แค่ไหนแค่นั้น ใจโล่งหัวโล่ง จดไปจนจบรายการได้ค่ะทุกข์.กังวลใจว่าทำหน้าที่จดคนเดียวกลัวจะจดไม่ทันถ้ามีคนช่วยจดจะดีสมุทัย.อยากได้สภาพดีๆ อยากให้พี่น้องมาช่วยจดเมื่อพี่น้องไม่ได้มาช่วยจดจึงทุกข์ใจเพราะว่ากลัวจะจดไม่ทันงานออกมาจะไม่สมบูรณ์ อยากให้พี่น้องมาช่วยกันจดคิดว่าจะได้จดทัน งานจะออกมาสมบูรณ์จะสุขใจนิโรธ.ยินดีที่จะมีพี่น้องมาช่วยจดหรือไม่ช่วยจด หรือจะต้องจดคนเดียว จะจดทันหรือไม่ทันก็ได้ งานจะออกมาสมบูรณ์ก็ได้ไม่สมบูรณ์ก็ได้ใจไม่ชอบไม่ชัง เมื่อทำเต็มที่แล้วมรรค.ตั้งศีลมาปฏิบัติพิจารณาเห็นไตรลักษณ์ความวิปลาสความไม่เที่ยงเป็นทุกข์ เห็นถึงอาการกิเลสที่ยึดที่อยากให้ได้สมใจหมาย เมื่อไม่สมใจก็เป็นทุกข์ พิจารณาถึงโทษของความยึดมั่นถือมั่น ทำให้เกิดทุกข์ทางกายคือหัวตื้อไม่โล่ง ใจก็ทุกข์เพราะเกิดความกลัว หวั่นไวอยากให้งานที่ได้รับมอบหมายออกมาดีสมบูรณ์ แล้วมาพิจารณาล้างความอยาก ความกลัว กังวล แล้วกล้ายินดี กล้าให้งานจะออกมาสมบูรณ์หรือไม่สมบูรณ์ก็ได้ เพราะใครจะได้รับประโยชน์จากสิ่งที่เราจดได้แค่ไหนก็เป็นไปตามกุศลอกุศลของเราและคนที่เกี่ยวข้อง ทำเต็มที่เท่าที่ได้ สำคัญต้องมาทำใจเราก่อน เราต้องกล้ายินดีทำให้ใจไร้ทุกข์ไร้กังวลก่อน แล้วงานจะออกมายังไงก็ได้วางใจได้ใจก็ไม่ทุกข์ และใช้บททบทวนธรรมข้อที่ 78 มาพิจารณาร่วมด้วย คือ ความสมบูรณ์ หรือ ความสำร็จของกิจกรรมการงาน คือ ความลวง ลวงให้ยึด ลวงให้ทุกข์ ส่วนความสำเร็จของใจที่พ้นทุกข์ พ้นความยึดมั่นถือมั่น คือ ความจริงสรุปว่า. เมื่อพิจารณาอาการของกิเลสไปเรื่อยๆก็ทำให้โล่งทั้งกายและใจ เปรียบเทียบถ้าเป็นเมื่อก่อนจะทุกข์ใจกับเรื่องที่ตัวเองทำแล้วไม่ถนัดหรือต้องทำอะไรแข่งกับความเร็วจะทุกข์มากแต่เมื่อเราได้มาฟังธรรมะอาจารย์ว่าต้องกล้ายินดีให้ได้กับทุกสถานการณ์ที่เข้ามา เราโชคดีที่ได้เห็นกิเลสส่วนเหลือแล้วจะพากเพียรล้างกิเลสตัวติดนี้ต่อไป เพราะทำให้เราคลายทุกข์ใจลงได้ตามลำดับ ผาสุกขึ้นค่ะและอานิสงค์ของการวางใจได้ก็จะมีพี่น้องจิตอาสาอีกท่านมาช่วยร่วมกัน จดรายละเอียดสาธุและอนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่มาช่วยกันบำเพ็ญในทุกฐานงานค่ะ
นางณัชญ์ชาพัฒ วงศ์วิวิทย์เป็นคนจิตใจอ่อนไหว ไม่แข็งแรง และแถมชอบขี้เกรงใจผู้อื่นอีก ยิ่งทำให้ตนเองทุกข์ใจประจำ ล่าสุดกล้าที่จะปฏิเสธงานที่ผู้อื่นขอให้ทำ ซึ่งถ้าเรารับงานนี้แล้ว จะกลายเป็นงานประจำของเราไป ซึ่งถ้าเราไม่ทำก็ไม่มีผลเสียหายกับใคร แต่กลับมีผลดีให้เขา ได้ความรู้เพิ่มในการลองทำด้วยตัวเองด้วย จึงบอกปฏิเสธไป ปรากฏว่าเขาก้อเข้าใจนะ แต่มีเสียงอ๋อยๆ ฟังแล้วรู้สึกสงสาร บอกกับตัวเองว่า “ฉันได้ทำลงไปแล้ว ผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรคงต้องปล่อยวาง”
นางสาวฐิตารีย์ ธนัทพงศภัทร์เริ่มต้นฝึกลดความอยากในการทานเนื้อสัตว์ ไปเรื่อย ค่อยๆ ลดไปตามที่อาจารย์หมอเขียวบอก
นายสมยศ ภัทรกุลโชติพรลดความโลภ อยากได้สิงขแงผู้อื่นเช่นเงินทอง
นางเกษร อินต๊ะปัญญาลดความอยาก ที่ไม่ยึดติด ในความดี ที่ได้ทำได้ช่วยเหลือใคร ทุกครั้งที่ช่วยใคร จะวางใจไม่หลงยึดในสิ่งที่ช่วย ความหวังดีที่ให้ แก่ใครๆแค่วางใจ ทำความผาสุกที่ในใจเรา มีความผาสุกที่ได้ทำ
นายมงคลชัย วิชาธรรมละ ลดเลิกการบริโภคเนื้อสัตว์ใหญ่ นม ไข่ เหลือแต่ปลา บางวันกินอาหารมื้อเดียวเน้นกินพืช จืดสบาย เบากายมีกำลังครับ ทำได้ครับ แต่บางวันก็อยากทานอาหารกับครอบครัว จึงได้กิน 2 มื้อครับ
นางสาวว่าที่ร.ตหญิงอำนวยพร ดวงโสภาการรักษาศีลทำให้เราทมีจิตใจบริสุทธิ์ลดความอยากเช่นเรื่องลดอาหารจำนวนมื้อลงลดความอยากได้ รุ้ว่าจริงแล้วยังอิ่มยังไม่หิวแต่กลิ่นอาหารมาหลอกให้อยากเท่านั้นเองตอนนี้ลดอาหารเหลือวันละสองมื้อประโชยน์สบายตัวไม่หนักตัวค่ะ
นายไพฑูรย์ ทุมพันธ์ลดความอยากทานเนื้อสัตว์น้อยลง ความกลัวโรค กังวลใจนอ้ยลง ต่อสูด้วยการนำเอาธรรมที่อาจารย์สอนนำมาใช้ใจสงบขึ้น ประโยชน์ที่ได้ไม่ทุกข์ใจไม่กังวลสบายใจมากขึ้น
นางสาวจรัสพักตร์ จังหวะเพลงเคยอยากได้ความรักความเข้าใจ แม้ไม่ได้ความรักความเข้าใจ ก็ไม่เป็นไร เราทำดีที่สุดแล้ววาง ทำดีต่อไป ทำดีข้ามชาติ พอใจคือจบ
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภาการมีศีลทำให้ใจเราสบายใจเย็นขึ้นลดอาการเอาแต่ใจตัวเองใครทำอะไรขัดใจไม่พอใจจะสวนทันทีแต่ตอนนี้เงียบยอมรับว่าเราเคยทำมายินดีรับรับแล้วหมดไปใจเย็นได้ลดปัญหาการทะเลาะขัดแย้งได้ดีมากค่ะ
นางอารีย์ อ่างบุญตาไม่กบะวตาย ไม่กลัวโรค ไม่เร่งผล หายก็ได้ ไม่หายก็ได้ ใจสบายเบิกบานดีที่สุด
นางสาวรสริน สังข์เกื้อลดได้เยอะจากเมื่อก่อน จะต้องมีเมนูอาหารทะเล แล้วดูหรู มันทุกข์ มาตอนนี้มีแต่ผัก ตัดได้แล้วก็อยู่ได้ ลดสิ่งหรูหรา บ้านหลังใหญ่ รถแบบหรู แต่งตัวเสื้อผ้า เครื่องสำอาง ทุกข์ทั้งนั้น ยิ่งหายิ่งทุกข์ แถมมีหนี้สินรุงรัง ตัดของจำพวกนี้ ได้ก็พ้นทุกข์ได้เยอะ พอมาฟังอาจารย์ผู้รู้ มาชี้แนะแนวทาง ไม่ต้องรอช้าค่ะ ทำเลย ตอนนี้ได้ กวาดที่ดินแล้ว ตั้งใจจะทำเกษตร ปลูกผัก ผลไม้ เพื่อความอยู่รอด สัญญากับตัวเองว่าจะเลิกเนื้อสัตว์ตลอดชีวิต เพราะเชื่อเรื่องบาปบุญคุณโทษ เรื่องวิบากกรรม ดีใจมากที่ได้มาเจอ ผู้รู้ชี้แนะได้รับประโยชน์มากเลยทีเดียว จะความรู้นี้ไปบอกเพื่อนกัลยาณมิตรต่อไป สาธุค่ะ
นางสาวรัตนา หลวงจันทร์ปกติจะชอบทานอาหารประเภทไขมันและแป้งชอบทานหวาน พอได้เข้าค่ายอบรมในครั้งนี้ได้ลดความอยากทานอาหารประเภทแป้ง ไขมัน และความหวานได้มากขึ้นโดยลดการทานมื้อเย็นลงและจะทานเฉพาะเวลาที่หิวเท่านั้น
นางหน่อย นกจันทร์ปกติก็ปฏิบัติธรรมเป็นประจำอยู่แล้วค่ะได้มาเข้าค่ายและได้ฟังธรรมจากหมอเขียวทำให้ลดความกล้าและความกังวลได้มากค่ะหวั่นไหวบ้างเป็นบาง.ครั้งแต่ก็ดีขึ้นมากค่ะ
นายอัฑฒ์ฐากร ประทีปฐานิศร์
นางสาวพรรณทิพย์ เทศน์สาลีลดตวามอยากความกังวัล คือการที่มีคาดหวังต่อบุคคลอื่น ลดน้อยลง หากมีความไม่ถูกใจเรา ทำให้สภาวะจิตขุ่นมัวมีเกิดขึ้นแต่น้อยลง รู้ตัวมากขึ้น
นางอัณชิษฐา ทิพแสงมีความอยากน้อยลงไม่มีความกังวลและหวั่นไหวคิดว่าได้รับประโยชน์มากมายค่ะเพราะใจชอบทางนี้
นางนางโสภา หนำคอกลดความอยาก ในการ ทำกสิกรรมให้ได้ เยอะๆ ได้ผล ดี ออก ดอก ออกผลเร็ว ลดความอยาก ที่จะไม่ให้ ผลผลิต เสียหาย จาก ศรัธตรู พืช หรือจากภัยธรรมชาติ เปลียนมาเป็น ทำเท่าที่ทำได้ ให้ดีที่สุด ส่วน ผลผลิตที่ได้ เท่าไหร่ก็เท่านั้น ไม่กังวลหวั่นไหวประโยชน์ ที่ได้รับ ก็ มีผลผลิตให้ได้กิน ได้ใช้ พอเพียงในแต่ละวัน ไม่ขาดแคลน
นางสาวมณีวรรณ์ ดีวงษ์
นางสาวณัฐธยาน์เอ้อจำนงค์มีอริยศิลลดความอยากกินเนื้อสัตว์ใด้ละเว้นจากการฆ่าสัตว์ใด้ในช่วงเข้าค่ายมี่งูเข้าบ้านแต่เราไม่คิดฆ่าเราจับไปปล่อยและสิ่งที่เราทำมาการถือพรมจรรย์ไม่มีคู่ครองเราเห็นเป็นเรื่องทุกข์ใด้ฟังอาจารย์พูดเรารู้เลยว่าเราใด้เดินมาถูกทางแล้วเส้นทางที่มีบุรุษท่านอาจารย์หมอเขียวเป็นผู้นำทางและใด้รู้ความหมายแใด้เจอคำที่ว่าคบบัญดิษย์บัญดิษย์พาไปหาผลใด้คบมิตรดีใด้เคารพมิตรใด้ความรู้ที่ดีมีประโยชน์เจริญธรรมสำนึกพี่พี่จิตอาสาท่กท่านคะ
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภาอยากได้โน่น อยากได้นี่ คิดเยอะมาก เครียดมากแต่พอฟังอาจารย์ท่านสอนแนะแล้วลดความอยากได้เลยค่ะรู้เลยว่าลดอยากอย่างไรเช่นการกินอยากกินอาหารหลายอย่างพอลดอยากนึกถึงประโยชน์และภาระการกระทำแล้วลดลงได้ปกติกินอาหารทำเองที่บ้านสามมื้อตอนนี้เหลือวันละสองมื้อบางสันเหลือมื้อเดียวค่ะประหยัดเวลาค่าใช้จ่ายทำอาหารมื้อเดียวกินได้หลายมื้อเลยค่ะ
นางสาวอังคณา ทิพย์ผลาผลอยากได้เสื้อผ้าชุดใหม่แต่ไม่ซื้อประหยัดได้แล้วดีใจ เราทำได้
นางสาววิลาวัลย์ โพธิปัญญธนายอมรับความจริงทำให้..ลดความกลัววิตกกังวลได้มาก
นางสาวอังคณา ทิพย์ผลาผลตั้งใจงดเนื้อสัตว์ เวลาไปกับครอบครัวก็งดได้ค่ะ บางครั้งเขี่ยๆ
นางนบชุลี เสาวนาข้าพเจ้าได้ทำน้ำนมธัญพืชไว้ทานเอง บางวันได้นำไปแบ่งปันญาติ และเพื่อนร่วมงานได้กิน เขาก็ต้องการให้เราทำไปขายด้วย เราก็เกิดไม่อยากทำขาย แต่อยากให้เขาได้กินของมีประโยชน์กับเราทุกข์ : ทำน้ำนมธัญพืช เพื่อนขอให้ทำมาขายสมุทัย : ไม่อยากขาย แต่อยากแบ่งปันมากกว่านิโรธ : จะขายก็ได้ แบ่งปันก็ได้ ไม่ทุกข์ใจมรรค : เมื่อมาพิจารณาดู ก็เห็นว่าการทำให้เพื่อน ๆ ได้กินเราก็รู้สึกเป็นสุขใจ แต่เพื่อนอยากซื้อ เพื่อความสบายใจเราก็จะขายให้เขาในราคาถูก การทำอะไรแล้วได้ประโยชน์ทั้งเราและเขาน่าจะดีกว่าอยู่อย่างไม่มีประโยชน์ จากบททบทวนธรรม ข้อที่ 159 และ 160
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายตั้งศีล ลดกิเลส เรื่องกิน ได้ดีตามลำดับเรื่องความกลัว ก็ได้ตั้งศีล ออกจากความกลัว ก็ได้ในบางส่วน ทำอะไรก็ไม่รีบ ทำช้าๆ บางครั้งเหมือนจะรีบก็จะเตือนตัวเองว่ารีบทำไม ช้านไม่รีบนะมันทุกข์นะนั่นใจเต้นเร็ว เบียดเบียนตัวเอง คนอื่น สัตว์อื่น เหนี่ยวนำให้ผู้อื่นเป็นตามนะนั่น พูดซ้ำๆย้ำๆมันเข้าไปบ่อยๆ มันก็คลายลงค่ะ รู้ตัวทุกขณะได้ดี ก็จะพากเพียรต่อไป
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตรผิดศีล ข้อ 1 2 ข้อ1เบียดเบียนตัวเอง มีความอยาก อยากให้คนอื่นมีเวลาให้เรามากกว่าที่เป็น อยากให้แสดงความรักต่อเราให้มากขึ้น ผิดข้อ2 ขโมยของที่คนอื่นไม่ได้ให้ ขโมยเวลา ขโขยความรัก การผิดศีลทำให้ตัวเองไม่มีความสุข หงุดหงิด กังวล พอคิดได้ว่าสาเหตุที่ทำให้ตัวเองเป็นทุกข์ ก็เลิกคิดอยากได้ แต่มันก็ไม่หมดทันทีนะค่ะ ยังอยากอยู่ ก็เลยใช้วิธีการไปทำกิจกรรมอย่างอื่น ทำสวน เลิกคิดได้เป็นระยะๆ
นางเพ็ญศรี อิทธิมาลดความอยากในรสชาติของอาหารได้ ลดการทานปลาและไข่ได้ โดยไม่มีความหิวหรือเครียด ปล่อยวางใจได้
นางวงศ์สกุล รัตนานิคมอดทนและมั่นใจตนเอง แล้วคิดว่าจงพอใจในสิ่งที่ตนมีอยู่ ไม่ยึดติดกับวัตถุนิยมแล้วจะทำให้เราสบายใจ
นางประคอง เก็บนาคในพื้นที่อาศัยอยู่มีการระบาดของโรคโควิด-19 รุนแรงมากขึ้น เด็กนักเรียนในหน่วยงานภายใต้สังกัดที่ตนเองทำงานอยู่ก็พลอยติดเชื้อไปด้วย ทำให้ต้องวุ่นวายประสานงานกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง รวมทั้งการพูดคุยเจรจากับผู้ปกครองนักเรียนที่มีความกังวลเป็นอย่างมาก ตัวเองจึงต้องตั้งสติและลำดับการจัดการงานต่าง ๆ เห็นใจตนเองที่มีความกังวลหวั่นไหว รวมทั้งสภาพร่างกายที่มีความเครียดในความรีบเร่งการงาน อันมีผลให้เกิดอาการที่ใกล้เคียงกับอาการเบื้องต้นของโรคโควิด (ตนเองติดต่อสัมพันธ์ใกล้ชิดกับครูที่สอนในห้องเรียนที่นักเรียนติดเชื้อ) แต่อาการป่วยทางกายก็ไม่ได้ทำให้เราตื่นกลัวการติดเชื้อ เพราะคิดเสมอเชื่อชัดในเรื่องกรรม ก็ใช้วิธีถอนพิษตามหลักการแพทย์วิถีธรรม อาการก็ดีขึ้นมาและที่สำคัญ ไม่ห่างหายจากหมู่มิตรดี ชีวิตติดหมู่มิตรใน zoom มีกำลังใจและช่วยชุบจิตวิญญาณให้เแกล้วกล้าได้เสมอ
นางสาวอรรถ์ธัชศร พิมพ์ศรีความอยากด้านอาหารรับประทานอาหารในช่วงเวลาเช้าถึงเที่ยง เน้นพืชผัก กิจกรรมต่างๆระหว่างวัน ระลึกรู้และตั้งจิตที่จะไม่เบียดเบียน ทำได้เป็นปกติธรรมดา
นายวัฒนา​ สบายยิ่ง​
นางสาวอุษา บุตรพรมจับ กิเลส และ รู้ ทัน ความอยาก เร็ว ขึ้น ค่ะต่อสู้ ด้วยการพิจารณาเห็นโทษภัย ของกิเลสตัวนั้น ค่ะ
นางวิศน์ชญาพัชร์ ธรรมราชมีความทุกข์กับคนในครอบครัวพูดและทำไม่เข้าใจกันเถียงกันตลอดวุ่นวายเรื่องไม่เป็นเรื่องเพราะต่างคนยึดในตัวเองว่าถูกทำถูกเราก็พยายามพูดให้เขาฟังก็ไม่ฟังอยากให้เราเข้าใจกลัวที่เขาจะไม่เข้าใจพอลดความอยากความกลัวและวางใจโล่งไปแยอะมาก(วิบากใครวิบากมัน
นางเวียงทอง นุ่นภักดีเพิ่มอริยศีลโดยลดมื้ออาหารเหลือวันละสองมื้อ ลดละเลิกการทานเนื้อสัตว์ ลดความโกรธ ความใจร้อนลงเป็นลำดับๆเมื่อเกิดปัญหาก็ใช้ความยินดีให้เกิดพิจารณาใจตัวเองว่าทุกข์อะไรแล้วใช้อริยสัจสี่ดับทุกข์ใจค่ะ
นางสาวอุไร คงแก้วไม่คาดหัวงกับผลงานที่ปฏิบัติ..แต่ทำหน้าที่ของงานให้ดีที่สุด
นางดอกไม้ ปวะบุตรการไปร่วมฉีดวัคซินเด็ก 12ถึง18ปี เจอเด็กแพ้วัคซินเกือบ5% สงสารมาก สงสารพ่อแม่ที่ลูกเขามาฉีดแล้วมีอาการกลัวเขาจะเป็นอัตรายถึงชีวิต กังวล ทุกข์ ถ้าเจอลูกหลานเราจะเป็นยังไง นานมากลืมคำสอนอาจารย์พอดีได้เปิดใจกับพี่เลี้ยงน้องหญิง ให้ข้อคิดเรื่องวิบากและการปล่อยวาง จิตใจค่อยคลายทุกข์ลง ขอบคุณมิตรดีที่ชี้ทาง ทำให้คิดได้ และหมดกังวล เมื่อช่วยแล้ว อะไรเกิดต้องยินดี ยอมรับ สาธุ
นางสีสรรพ์ทำให้ลดความเครียดได้
นางอรษา ชูเรืองสุข
นายเมธา ว่องวิวัฒน์ไวทยะลดความกังวลหวั่นไหวที่ต้องอยู่หน้าคอมนานแล้วเท้าจะบวม พอตัดความกังวลหวั่นไหวออกไปได้ ปรากฏว่าเท้าไม่บวมอย่างที่เคยเป็น
นายเอกศิริ ตันติศรีไกรแสงยังต่อสู้กับกาแฟอยู่ แต่่ชนะต่อเนื่องมาหลายครั้งแล้ว แบบหวิดๆก็มี แบบเต็มใจสุดๆก็มี
นางสาวพุธพรรณ ศรีธรรมูปถัมภ์ไม่เกรงกลัวที่จะอยากได้ กล้าที่จะรับ กล้าที่จะกังวล กล้าที่จะหวั่นไหว ยอมรับ และยินดี ที่จะชดใช้ให้หมดสิ้นไป ประโยขน์ที่ได้รับคือความผาสุก ไร้ความทุกข์ สบายใจ ทำดีภพหน้า
นางคมขำ ชูตินันทน์อาจารย์หมอเขียวได้นำธรรมะของพระพุทธเจ้ามาถ่ายทอดให้ฟัง ว่าคนเราทุกคนที่เกิดมาต้องตายทุกคน จะตายช้าตายเร็วก็ต้องตาย อย่ากลัวตาย ,ทำดีเรื่อยไป ใจเย็นข้ามชาติ ตายไปเกิดใหม่ก็ทำความดีเรื่อยไป ช่วยคนให้พ้นทุกข์ เป็นมหากุศล ประสานให้อยู่ในหมู่มิตรดี จะพาให้พ้นทุกข์
นางบุษกร วรรธนะภูติลดความอยากกินเนื้อวัวและเนื้อหมู กังวลใจนิดหน่อยเพราะชอบต้องตั้งใจล้างความชอบและทุกข์ว่าจะต้องอดทานเนื้อซึ่งในครอบครัวยังมีเมนูเนื้อสัตว์ ชอบถ้าไม่มีเมนูเนื้อสัตว์ ชังที่มีเมนูเนื้อสัตว์ นิโรธไม่ยึดมั่นถือมั่นที่จะมีเมนูเนื้อสัตว์หรือไม่มีก็วางใจไม่ชอบไม่ชัง มรรคมีความเห็นชอบที่จะลดความอยากกินเนื้อวัวและเนื้อหมู ดำริชอบที่จะไม่หวั่นไหวกังวลกับมื้ออาหารที่บ้านแต่ละมื้อ ดังนั้นเบิกบาน แจ่มใสดีกว่า ตรงกับบททบทวนธรรมข้อ 63 ยินดี พอใจ ไร้กังวล
นางสาวกมลชนก เช้าเที่ยงลดความอยากได้อยากมี
นางสมใจ สิทธิพงษ์ลดอาหารทานมื้อเดียวพ้รอมหมู่เมื่อว่าน หิวบ้างช่วงเย็นก็ดืมน้ำนมถั่วที่ทำไว้ และเผือกนึ่งมัมนึ่ง และน้ำผักผลไม้สดปั่น ก็ผ่านไปได้ดี ประโยชน์ที่ได้รับ รู้สึกเบากายหลับสบายดี
นางจิราภรณ์ ทองคู่กล้าต่อสู้กับความหนาวเย็น ไม่กลัวความหนาวเย็น นึกถึงวิบากกรรมที่ทำมา ที่เอาสัตว์ไปแช่ฟรีส ต้องใช้กรรม รับแล้วก็หมดไปแล้วจะโชคดีขึ้น ก็สามารถอยู่กับความหนาวได้ด้วยใจไร้ทุกข์
นางธมกร พลสุวรรณ-เพื่อนชวนไปปล่อยปลาใจนึงก็อยากไป แต่อีกใจนึงก็กลัวกังวลว่า เราอยู่ระหว่างการเรียน online ถ้าเราไปอาจจะเรียนไม่ทัน ไม่เข้าใจ และเป็นผู้ขาดความรับผิดชอบ-ต่อสู้อย่างไร เพราะ เป็นวิบากในการทำความดีทั้งสองอย่าง ก็เลยใช้วิธีการพิจารณาว่า ..1.การที่เราสมัครใจลงเรียนแล้วเราก็ต้องมีความรับผิดชอบต่อตนเอง 2.ถึงเราไม่ไปกับเพื่อน เขาก็ไปเองได้3.ในเมื่อตัวเรารักษาศีลห้า อยู่แล้วก็เหมือนเรารักษาชีวิตสัตว์ ไม่ใช่เฉพาะปลา แต่เป็นสัตว์ทุกชนิดซึ่งมากกว่าปลา-ก้าวหน้าอย่างไร รู้สึกว่าตัวเองลดกิเลสความอยากที่จะไปได้-ประโยชน์ที่ได้รับ คือ เป็นคนมีเหตุผลมากขึ้นรู้จักคิด ไม่ปล่อยให้กิเลสพาไปตามความอยากและรู้จักการแยกแยะ รู้เพียร รู้พัก (วันนี้มีหน้าที่เรียนก็เรียนไปก่อน วันหลังที่ว่างก็ค่อยหาเวลาไปปล่อยก็ได้)
นางเวียงทอง นุ่นภักดีมีอริยะศีลคือตั้งศีลลดละเลิกเนื้อสัตว์เป็นลำดับ และลดมื้ออาหารลงเหลือวันละสองมื้อ และอ่านกิเลสในตัวเราเห็นความอยากได้ดั่งใจเราถ้าไม่ได้จะทุกข์ใจจะโกรธ หรือกลัวกังวลหวั่นไหวในใจเรา เราก็ต่อสู้โดยพิจารณาประโยชน์หรือโทษเปลี่ยนความคิดให้ใจเราไม่ทุกข์ถ้าคิดแล้วทุกข์คือกิเลสถ้าคิดแล้วไม่ทุกข์คือพุทธะคิดแบบพุทธะเราก็สบายใจ ถ้าเราปฏิบัติศีลดีพอเราจะทำได้ดีเห็นทุกข์เร็วล้างได้เร็วขึ้นถ้าเรายังเสพกิเลสอยู่เราจะล้างยังไงก็ไม่หมดกิเลสจะโตขึ้นแล้วเราจะไม่สามารถชนะกิเลสเหตุแห่งทุกข์ได้จะวนกลับไปทำชั่่วทำทุกข์อีกเมื่อสู้กับกิเลสแล้วแพ้ก็ลุกขึ้นสู้ใหม่ทำไปเรื่อยๆจนมีความก้าวหน้าสู้กิเลสได้เป็นเรื่องๆสามารถงดทานเนื้อสัตว์ได้ลดความโกรธความอยากได้ดั่งใจความเอาแต่ใจตนเองลงได้ ลดเสพกิเลสกายแต่งตัวสวยงาม ลดการท่องเที่ยว ไม่ดื่ทีมแอลกอฮอล์ไม่เล่นพนัน รู้จักแบ่งปันช่วยเหลือผู้อื่นด้วยความบริสุทธิ์ใจ
นายมงคลวัฒน์ รัตนชลกล้ารับวิบากร้ายที่เข้ามาด้วยใจเป็นสุข ฝึกฝนการกินให้ลดลง(มื้อเดียว)
นายสุมิตชัย ศรีจันดีเพิ่มศีล ลดการทานขนม ต่อสู้โดยการพิจจารณาถึงโทษ ของการติดขนม ประโยชน์ของการไม่กินขนม ล้างกิเลสตัวติดสิ่งที่ไม่จำเป็น ก้าวหน้าสามาถลดการกินขนมได้เลิกขนมที่มีส่วนผสมของไข่ได้ ประโยชน์ที่ได้รับ ลดค่าใช้จ่ายที่ไม่จำป็นที่ต้องซื้อขนมมากินได้ ร่างกายดีขึ้นที่ไม่ต้องเอาพิษภัยจากขนมมาใส่ตัวเอง สามารถลดกิเลสตัวติดรูป รส กลิ่น เสียง ขนมได้
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์ตั้งใจลดเนื้อสัตว์ ตอนนี้ลดลง 70% ยังมีอาการอยากทานปลาบ้างแต่อดทนได้ ตอนแรกกังวลเรื่องการจาดโปรตีน การทานโปรตีนจากพืช ปฎิบัติตัวตามที่อาจารย์หมอเขียวสอน กลับทำให้กล้ามเนื้อเน่นกระชับมากกว่าเดิม ทั้งยังมีความอดทนในการทำกิจวัตรประจำวันและแารออกกำลังกายได้ดีมากกว่าด้วยคะ
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตรลดความอยาก อยากให้เพื่อนตื่นเช้า เพราะเราตื่นก่อนเขาทุกเช้า แล้วเราต้องรอเค้าตลอด แล้วในช่วงที่เราเราก็เกิด อาการหงุดหงิด บางครั้งมีการการไม่ดีออกไป เราก็ใช้บททวนธรรม บทที่ว่า เมื่อไม่เข้าใจผู้อื่นแสดงว่า เราไม่เข้าใจตนเอง พอเราใช้บททบทวนนี้ในการปรับนิสัยตัวเอง เราเข้าใจคนอื่นมากขึ้น การที่เขาตื่นสายเพราะเขาอาจจะนอนไม่หลับ หรือเขาอาจจะ เหนื่อย หรืออะไรก็แล้วแต่ที่เป็นสาเหตุของการตื่นสาย ส่วนเราที่ตื่นก่อนก็ทำอะไรไปก่อน ทำอาหาร รดน้ำต้นไม้ รออย่างใจเย็น เค้าตื่นตอนไหน เราก็ไปตอนนั้น ฝึกการรอคอย ให้เป็นคนใจเย็น ผลที่ได้รับ สามารถรอได้อย่างใจไม่เป็นทุกข์ ตื่นตอนไหนก็ไปตอนนั้น อย่างใจผาสุข
นางสาวนัฏฐา พิมาพันธุ์ศรีตั้งศีลลดปริมาณขนมลง สู้ได้ในบางวัน และมีแนวโน้มกินขนมที่มีประโยชน์มากขึ้น ลดขนมที่มีพิษลง
นางสาวจาริณ กวีวิวิธชัยได้บ้าง ไม่ได้บ้าง
นางวสา ราญคำรัตน์เมื่อเริ่มแรกพยายามกินอาหารมื้อเดียวตอนนี้ทำได้3วันแล้วค่ะ
นางสาวดวงพร ฤทธิ์ถาวรสามารถขจัดความกลัว ความกังวล ได้ ด้วยความพยายาม อดทน จนก้าวข้ามได้ จนสามารถ ช่วยบุคคลอื่นได้
นางสาวนฤมล วงศาความเคือง ความโกรธต่อเพื่อนบ้านที่ชอบสูบบุหรี่ และกลิ่นโชยเข้าบ้านตนทุกวันประจำ ตนพยายามพิจารณาทุกข์และความไม่ชอบใจเกิดจากใจเรา แค่เราเดินหนี ป้องกันปิดจมูก ก็เลี่ยงได้แล้ว กลิ่นที่โชยมาบ้านเราเสมอ ไม่ใช่ความตั้งใจเขา แต่อาจเป็นวิบากกรรมเราก็ได้ ดังน้ัน เมื่อเราทำไม่ดี เราก็ต้องกล้ารับผล เช่นกัน
นางสุนันท์ พานิชได้บ้สงไม่ได้บ้าง
นางสาวนภัสส์นัญท์ มาตย์คำมี1.ลดอาหารจาก เดิม ทาน ตามใจ กิเลส ตอนนี้ ลดได้ ทานวันละ ครั้ง 2.เลิก การติดกินน้ำเข็ง จาดที่ติดมากๆกว่า 10 ปีประโยชน์ ร่างกายเบาสบาย จิตใจ ผาสุก
นางสาวสัสยา วาทยานนท์จะไม่ใช้สารเคมี เพื่อทำลายสัตว์ ศีลข้อที่ 1 จะใช้สิ่งที่เป็นธรรมชาติไร่จัดไปสำหรับสัตว์ที่มีคลิปที่เข้ามาที่ตัวหรือทำร้ายเครื่องใช้ นำสารสกัดจากธรรมชาติของดรสุรพล อาจารย์มหาวิทยาลัยเกษตร มาขับไล่ปลวก ประโยชน์คือเราสามารถนอนที่บ้าน ไม่เหม็นเหมือนใช้สารเคมี
นางสาวผาสุข ตันชวลิตหลังจากเข้าค่าย ความกลัว กังวล หวั่นไหว ทางใจ เหลือน้อยมาก ได้รับฟังธรรมะ จากอาจารย์ หมอเขียว มีความเข้าใจและ สามารถนำมาปฏิบัติได้ อย่างยินดี เป็นไปตามลำดับ ประโยชน์ที่ได้รับคือ ความสุขใจในทุกๆวัน ค่ะ
นางสาวระวีวรรณวงค์กะวันเป็นมะเร็งปอดรักษาจิตได้..จากการฟังท่านอาจารยหมอเขียวเข้าใจผลของกรรม
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงทุกข์:หงุดหงิดทุกข์ข้างบ้านตากเสื้อกางเกงในหน้าบ้านเราสมุทัย:ชังไม่ขอบเกิดกิเลสมารมาผจญนิโรธ:ไม่ชอบไม่ชังละพยายาท ไร้กังวลหวั่นไหวมรรค:ใจไร้ทุกข์อย่าสนใจใส่ใจก็เขาเอามาตากแต่ไหนแต่ไรแล้วทำไมพึ่งจะมาเกิดทุกข์ขุ่นมัวใจทำไมทำไม่รู้เรื่องรู้ราวเหมือนก่อนสิเธอก็ไม่เกิดกิเลสมารพยาบาทต่อกันไปทุกๆชาติก็นึกได้วางใจได้ล้างความขุ่นมัวที่เกิดขึ้นในจิตใจได้ ต้องขจัดมารนอกมารในใจ ขดใช้กันไปขาติก่อนเราคงทำกับเขานี้เหมือนกันสรุป:พิจารณาเห็นโทษความคิดในใจ ปล่อยวางใจสบายๆ” คบและเคารพมิตรดี”
นางพิกุล วันจันทร์
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์ชอบทานขนม อยากทานทุกวันและติดของหวาน พยายามข่มใจให้ลดความถี่ลง บางวันก็สำเร็จ แต่บางวันก็ไม่สำเร็จ ที่ไม่สำเร็จ คือ เวลาผ่านหรือซื้อสะดวก ก็จะติดกับความอยาก
นางนบชุลี เสาวนาเรื่อง ทำไมลูกไม่แยกขยะ เมื่อลูกและเพื่อนมานั่งเล่นกันในสวน เวลาทิ้งขยะแล้วไม่ยอมแยกขยะให้ เขาใส่รวมกันทั้งขวด พลาสติก เศษอาหารทุกข์ : น่าจะแยกขยะให้ จะได้เป็นสัดส่วนสมุทัย : ชอบที่ลูกแยกขยะให้ ชังที่ลูกไม่แยกขยะให้นิโรธ : ลูกจะแยกขยะให้หรือไม่แยกขยะให้ก็ได้มรรค : เมื่อเห็นถุงขยะ ก็มาพิจารณาดูว่า ไม่เป็นไรลูกไม่แยกขยะให้ ทิ้งขยะใส่ถุงไว้ก็ดีกว่าโยนทิ้งไปทั่ว เขาจะทำหรือไม่ทำ เราก็เบิกบาน แจ่มใสประโยชน์ จากการแยกขยะ เช่น ขวด กระดาษ พลาสติก เราจะได้นำไปให้แม่บ้านที่ทำงานหรือคนเก็บของเก่าเขาได้นำไปขาย
นางอรวิภา กริฟฟิธส์มีความเมตตายิ่งขึ้น ลดความเพ่งโทษถือสาพ่อบ้าน ที่ท่านยังกินเนื้อสัตว์ ก็เข้าใจว่าแต่ละคนมีฐานจิตแตกต่างกัน ก็คิดว่าขอให้เขาคิดดีคิดถูกได้เร็ว ๆ นะ ทำตัวอย่างที่เรา ทำความผาสุกที่เรา
นางสาวคุณทิพย์ วงษ์สุวรรณอยากได้หมัดตรง ที่จะทำให้กินมื้อเดียวได้อย่างเด็ดขาด ได้น้ำพริกพวธ.ก็อร่อยมากมาย ถามใจตัวเอง...จะกินมื้อเดียวไหวมั้ย ? และของที่อยากกินมันหลายอย่างจริงๆ ยังสู้ไม่ไหว อาศัยหมู่มิตรดี ตั้งศีลวันต่อวัน ขอบคุณน้ำพริกเผาเห็ดหอมพวธ.ทำให้เจอกิเลสตัวเป้งเลยทุกข์ # ใจอยากกินข้าวมากกว่า 1 มื้อแต่กลัวผิดศีลสมุทัย #ชอบกินข้าว กินข้าวเปล่าๆก็อร่อย ยิ่งได้น้ำพริกเผามา ยิ่งได้เมนูอีกหลากหลาย ผัดพริกเผาถั่วฝักยาว ข้าวผัดพริกเผา ต้มยำหัวปลีพริกเผา ผัดพริกเผาถั่วงอกใส่เต้าหู้หัวปลี ฯลฯสรุปคืออยากกินข้าวมากกว่า 1 มื้อนิโรธ#มรรค#
นางจารุวรรณ โกมลกุญชรลดความอยากในการซื้ิอสิ่งของ ของใช้ ลงไปมาก คิดก่อนซื้อ ประหยัดค่าใช้จ่าย รายจ่ายลดลง ซื้อแต่สิ่งของที่จำเป็นในชีวิตประจำวัน ปัจจัย 4 ทำให้มีเงินเก็บเหลือใช้ สามารถแบ่งปันสิ่งของ หรือปัจจัยให้ผู้อื่นได้มากขึ้น ลดภาระในการดูแลทรัพย์สมบัติ ค่อยๆทยอยแจกเสื้อผ้าที่มากเกินออกไป อยากแจกสิ่งของออกไปให้มากขึ้น เพราะเคยซื้อไว้ค่อนข้างเยอะ มีโกาสจะแจกออกไปให้มากขึ้น
นางสาววันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์
นางสาวสุวภัทร ชุ่มชัยยาได้ตั้งใจงดเนื้อสัตว์ในเทศกาลเจ ผ่านมา 7 วัน และทำได้
นางศิริพร ขาวไชยมหาเมื่อก่อนป้าจะเป็นคนกลัวสัตว์มีพิษทุกชนิด ถ้าเห็นป้าจะฆ่าทันที ถ้าไม่ฆ่าเองก็ ให้คนอื่นฆ่า เช่น งู ตะขาบ หรือยุงกัด มดกัด ป้าก็จะฆ่าให้หมด แต่พอได้ฟังธรรมแล้ว ป้าก็ใจเย็นลงมาก ไม่กลัว ไม่ฆ่า เช่น เมื่อ ประมาณ 5วันที่ผ่่นมา ป้าเจองู ตกลงไปในโอ่งน้ำ ป้าจะไปรดผักไปเจองู ก็ได้บอกให้คนงานเขามาเอาออกไปปล่อย พอต่อมาอีก3 วัน ป้าเข้าไปรดเห็ดในห้องเพาะเห็ดเจอตะขาบตัวใหญ่มาก ป้าก็ไม่ฆ่า ป้าก็เอาผ้ามาจับมันไปปล่อย ก็แสดงได้ว่าป้าเปลี่ยนตัวเองได้มาก และสิ่งสำคัญที่สุด ป้าอยาก ขอฝากไปถึง งู และตะขาบ หรือจะเป็นสัตย์น้อยใหญ่ที่ป้าเคย ทำร้ายเขา หรือได้ฆ่าเขา เหล่านั้นป้าอยากขอโทษ ขออโหสิกรรม ขอรับผิด ด้วยความเต็มใจ
นางศิริพร ขาวไชยมหาไม่เหนียวนำให้ผู้อื่นทำตามเรา ในสิ่งที่เราต้องการ แต่เขาไม่ต้องการ เราได้แล้ว เรามีสุข แต่เขาทำตามแล้วเขาเป็นทุกข์ นั้นไม่เอา เช่น อยากให้ลูกแต่งงาน อายุหลัก 3แล้ว เขาก็ยังไม่อยากแต่ง เราก็ทำใจได้แล้ว ปล่อยวาง ปล่อยไปตามที่เขาอยากเป็น ก็เป็นสุขแล้ว
นางสาวลำพึง ก๋งจิ๋วเห็นอาการไม่อยากไปเก็บเก็บมะละกอเพราะมันแฉะฝนตก ต้องใส่รองเท้าบูท สูงสูง ป้องกันสัตว์เลื้อยคลานแล้วหญ้าก็รกสูงมาก
นางอัญชลี โสภาอยากให้พ่อเลิกโมโห โวยวาย ดุ ด่า สัตว์เลี้ยงในบ้าน (ที่บ้านเลี้ยงไก่ เลี้ยงหมา เลี้ยงวัว ) เวลาที่เราได้ยินก็จะเกิดทุกข์ใจ เศร้าใจ ใจขุ่นมัว สงสารทั้งพ่อและสัตว์เลี้ยง เราไม่สามารถบอกเตือนพ่อได้เพราะท่านไม่ฟังและเราก็จะโดนด่าไปด้วย พอฟังธรรมจากอาจารย์ทุกวันเราสามารถปล่อยวางใด้ วางใจได้ วิบากของท่านเยอะท่านยังมองไม่เห็นธรรม เราต้องปล่อยไปก่อน วางใจได้แล้วเราก็เบาใจเบากาย
นางวิไลวรรณ​ ชุมทองทานอาหารไม่ปรุงได้มากขึ้นงดเนื้อสัตว์และไข่ทานเม็ดธัญพืชแทนมงล
นางสาววลัยพักตร์. ชุมทอง
นางสาวกันธิดากุลวัชร์กังวลว่าตาจะบอด แต่ตอนนี้ไม่กังวลแล้ว
นางณัฐพร คงประเสริฐฝึก คุยกับกิเลสว่าอยากได้สิ่งใด จงคิดสิ่งนั้นกับผู้อื่น และ สุขจากกิเลส คือ ทุกข์ที่บรรเทาชั่วคราว เหมือนได้เกาขี้กลากบวกวิบากร้าย ไม่สิ้นสุด เลิกซะ!!! ออกกำลังกาย ประมาณในการบริโภค เข้าหาหมู่มิตรดี ร่วมกิจกรรมกับหมู่กลุ่มตามกำลัง
นางจำปา ลัคณาสถิตย์ตั้งศีลมาลดละได้ไปตามลำดับ กว่าจะทำได้ต้องเตือนตัวเองเราจะกินของที่มีประโยชน์ต่อตัวเอง และจะไม่เบียดเบียนสัตว์อื่น ฉันอายุจะ60ปีแล้ว ไม่มีโรคอะไรเลยนอกจากเนื้องอกที่หน้าอกข้างซ้าย แต่ฉันก็ไม่ได้นึกถึงมันเลยไม่กังวลไม่หวั่นไหวเกิดอะไรขึ้นฉันทำมา
นางเกษร อินต๊ะปัญญาลดความกังวลใจเรื่องงาน ทำไม่ได้ดั่งใจเหมือนแต่ก่อน พออ่านเวทนาในใจที่เราคาดหวังอะไรมากเกินไปจะทุกข์ใจ เป็นเหตุให้เราทุกข์ใจ เมื่อได้ฟังธรรมจากท่านอาจารย์ หมอเขียว ช่วยให้วางใจลงไม่คาดหวังอะไรมากไม่ยึดมั่นถือมั่น เพราะยิ่งยึดติด จะทุกข์มาก ทำตามความเป็นจริง ทำได้เท่าไหร่ก็เอาเท่านั้น ทำให้ดีที่สุด พึ่งพาตนเองให้มากที่สุดค่ะ
นายสุภาพ พงศ์สุวรรณตอนที่ความอยาก ความกลัว ความกังวล เข้ามาผมตั้งสติสู้กับกิเลส หลังจากที่รู้กิเลสก็ทำให้ใจโล่งเบาขึ้นมาบ้างครับ
นางดรุณี​ อินทนิล​ลดความอยากทานเนื้อสัตว์ ไม่หมูแล้ว มีไข่บางมื้อ
นางยุพิน หมายชื่นยังมีความอยาก ความกลัว กังวล หวั่นไหวทุกอย่างในแต่ละเหตุการณ์ แต่ได้พยายามหาจุดที่ลงตัวตามบริบทของตัวเอง เช่น ลดความอยากในเรื่องอาหาร ปกติจะทาน3มื้อต่อวัน และไม่ทานเนื้อสัตว์ใหญ่ ก็จะค่อยลดเป็น2มื้อและเนื้อสัตว์เล็กมาเรื่อยๆ( ก่อนที่จะมาสมัครเป็นนศ. ) ต้องใช้เวลาพอสมควรในการลด ละ มีเหตุผลทางกรรมพันธุ์เกี่ยวกับเบาหวาน ความดันไขมัน จึงหมั่นตรวจสอบสุขภาพ ออกกำลังกาย เลือกและลดอาหารที่มีหวาน มัน เค็ม ..พอใจที่ได้มาพบกับวิธีการดูแลสุขภาพพึ่งตนเองของทีมแพทย์วิถีธรรม ได้รับประโยชน์มาก
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภาลดการคิดอย่กได้โน่นนี่นั่นหยุดคิดไม่เครียด เวลาคิดกลัวว่าจะไม่ได้ไม่สำเร็จแต่พอเลิกคิดยอมรับความจริงอยุ่กับปัจจุบันดีขึ้นไม่เครียดค่ะ โดยเฉพาะเรื่องการทำอาหารกินเองทำวันละอย่างกินได้หลายมื้อและงดมื้อเย็นได้ ปกติกินสามมื้อลดเหลือสองมื้อแล้วค่ะจะพยายามลดเนื้อสัตว์ค่ะแต่ตอนนี้ลดจำนวนมื้ออาหารจากสามเหลือสองค่ะ
นางสาวณฐมน วงค์ภักดีโดนมดกัดหู เจ็บหูมากจนหน้ามืด และต่อมาปวดหัว แต่ไม่ได้กลัวกังวลเลย แก้อาการร่างกายไปเรื่อย ๆ จนหาย และไม่โกรธมด
นางสาวไพเราะ ปั้นศิริ ได้ตั้งศีลมาปฏิบัติได้ลดการเบียดเบียนคนอื่นสัตว์อื่นโดยไม่กินสัตว์ อยู่อย่างพอเพียง ลดกิเลสลดความอยากจได้ก็ทำให้จิตใจร่าเริงแจ่มใส ไม่กลัวอะไรเพราะมีศีล
นางเวียงทอง นุ่นภักดีลดมื้ออาหารเหลือ2 มื้อ ลดละเลิกการกินเนื้อสัตว์ลงจนไม่กินเนื้อสัตว์ได้อย่างไม่ทรมาน ลดการพูดเพ้อเจ้อส่อเสียดเพ่งโทษผู้อื่น ลดความอยากได้ลดความโลภลงความใจร้อนความโกรธลดลง
นางสาวอังคณา ทิพย์ผลาผล
นาย3 พูลศักดิ์ โสภาวัฒนะโรจน์มองโลกในแง่ดีมีความสุขกับสิ่งที่เราทำ
นายสมศักดิ์ แดงอ่อนมีอริยศีลลดความอยาก ฉันอาหารลดเหลือเพียงมื้อเดียว เลิกรสจัด เลิกฉันเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์จากสัตว์ โดยกล้าตั้งอริยศีลแล้วไม่ละเมิด พยายามกดข่มอาสวกิเลสจนสามารถผ่านไปได้พร้อมหมู่คณะ ลดภาระในการดูแลสุขภาพทั้งประหยัดเรียบง่ายไม่กังวลเรื่องอาหารอีกต่อไป โดยฉันฉี่ ฉันพืชผักจืดสบายใกล้ๆตัวฝึกเตรียมความพร้อม รับมือต่อเหตุวิกฤติที่กำลังทวีความรุนแรงขึ้นทุกวันทุกขณะอย่างไม่หวาดกลัว กล้าหาญไม่หวั่นไหว
นางสิริกาญจน์ ธรรมมามี อริยศีลเพิ่มขึ้น คือลดความอยากในการอยากกินเนื้อสัตว์ลดลง เมื่อผ่านตลาดร้านค้าร้านอาหารได้กลิ่นและเห็น เนื้อสัตว์ที่เขาเตรียมไว้ ขายหรือไว้ทำอาหาร ได้กลิ่นเนื้อสัตว์ ที่เขาทำที่เคยกิน เกิดความอยากกิน ต้องต่อสู้กับจิตใจ ก้าว เดินผ่านไป ตั้งใจให้แน่วแน่ เราจะลดละเลิกเนื้อสัตว์ทั้งหลายลงเรื่อยๆ เราจะไม่ซื้อเพิ่มอีก พอเราทำได้เราก็รู้สึกดีต่อใจ ประโยชน์ที่ได้รับคือทำให้ใจเราเป็นสุขที่ จะได้ไม่เบียดเบียนสัตว์อื่น
นางทัศนีย์​ จั​นทา​กล้าที่จะไม่ได้ในสิ่งที่ตนอยากได้ดื่ม
นางสาวลดาวรรณ เสรีเสถียรปัญหาที่เราขัดแย้ง ทะเลาะ กับคนรอบข้างคือหลาน และพี่สาว เราคิดว่าเราออกเงิน ออกแรง ออกความคิดทุกอย่างให้เขาแต่เขาทั้งสองไม่ใยดีเลย แถมยังเถียง ไม่เชื่อฟังคำแนะนำ และบางครั้งยังด่าเราอีก ซึ่งหุยก็คิดว่า เรารักเขานี่นา ทนๆไปช่วยเขาไป แต่ความอดทนก็ไม่ทนแล้วหุยเบื่อมากจนหุยคิดจะเดินทางกลับไปเมืองไทยปีหน้าเพราะหลานเขาจบและได้งานที่มีรายได้ดีทากพอเลี้ยงตัวเองได้แล้ว สวนพี่สาวนั้น ทั้งดื้อและ พูดจาหยาบคายกับทุกคนในบ้าน ทำผิดระเบียบบ้านทุกอย่างทั้งๆที่ต้องอาศัยเขาหมด แล้วยังด่าเราอีกจนเราวางแล้วเพราะไม่รู้จะโมโหไปทำไมบางครั้งนั่งด่าทุกคนในบ้าน2-3ชม. มนเวลา3ทุ่ม-4-5ทุ่มทุกคนต่องอยู่ในห้องเพราะถ้าออกมาห้ามก็ไม่ต้องนอนกันจนเดี๋ยวนี้ฟังจนหลับไปเองแต่หลังจากได้ฟังท่านอาจารย์บรรยายเรื่องความอยากที่เรามีมันทำให้เห็นภาพที่เราอยากให้หลานทำอย่างโน้นอยากให้พี่เราทำอย่างนี้เมื่อไม่ทำเราก็ใช้คำพูดหยาบคายพูดใส่เขาไปเรื่อยๆโดยคิดว่าเราถูกมันไม่ได้หยาบอะไร เรามีพฤติกรรมที่หยาบคายจนคิดแล้วเราจึงรู้ว่าเราต่างหากที่ผิดไม่ใช่หลานหรือพี่สาวเราเลย เราอยากจนโกรธจนตัวเองทนเห็นสิ่งที่เขาทำกับเราไม่ได้ จนเราตั้งใจว่าจักลับเมืองไทยแล้ว ที่งๆที่เราก็รักหลาน และรัก และเป็นห่วงพี่สาวเรามาก ยิ่งอ่านบททบทวนธรรมที่ว่าทุกสิ่งทุกอย่างต้องเริ่มที่เราต้องแก่ที่เรามันทำให้หุยสำนึก และเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมที่หุยเคยทำกับพี่ไปเลย คำพูดหยาบคายที่เคยใช้ไม่เคยอยู่ในหัวเลย เรามีแต่คิดว่าทำยังไงที่จะช่วยให้เขามีความคล่องตัวมากที่สุด คือพี่สาวหุยเขาอายุ75ไม่มีใครจ้างเขาทำงาน แต่เขาอยากหาเงิน หุยเลยบอกเขาทำอะไรก็ทำหุยจะช่วยเต็มที่เขาเลยไปเก็บขยะ หุยซื้อรถ เพื่อทำงานส่วนตัวด้วยคือรับส่งเด็กแต่พอโควิดมาหุยเลยไม่ได้ทำงาน และหุยตัดสินใจทำสวนเต็มที่รวามทั่งชาวยพี่สาวเก็บขยะที่เขาใากกับบ้านคนใจดีที่ยินดีให้เราวางrecycleได้ แล้วหุยก็แยก เอาไปขาย แล้วก็เอาเงินให้เขาโดยที่หุยไม่เคยหัก ค่าซ่อม ค่าน้ำมันค่ารถ ค่าทิปที่เวลาเราไปขายที่บริษัทที่เขารับซื้อ เพราะหุยคิดว่าถ้าเราไม่มีเขาดูแลเรามาตั้งแต่เด็ก เขาไม่ได้เรียนสูงเท่าเรา เราก็ไม่มีวันนี้ อีกอย่างหากเขาอยู่บ้านไปเรื่อยๆสักวันโรคต้องถามหา เราก็ต้องดูแลเขาอยู่ดี ให้เขาออกไปขี่จักรยานเก็บrecycle ออกกำลังกาย ตากแดด แถมนังมีรายได้ที่เขาชอบอีก หุยเลยช่วยเขาทุกอย่างเพื่อให้เขาได้เงินมากที่สุดเพราะสำหรับหุยแล้วก่อนมามะกาหุยช่วยทางบ้าน ที่เมืองไทยทำธุรกิจของครอบครัวเป็นเวลา18ปี
นางสาววิญญา จันทะพลส่วนใหญ่ทุกข์ของตนจะเกิดจากกิเลสที่ปลายลิ้น ณ.ปัจจุบัน ตัวเองก็ใคร่ครวญ ทบทวนมากขึ้น เมื่อเวลามีความอยากในอาหารพิษ สู้กับกิเลสมากขึ้นและชนะบ่อยขึ้น เกิดประโยชน์คือร่างกายเราก็ดีขึ้น
นางสาว อัญชลี พุ่มแย้มไม่กล้วเป็น ไม่กลัวตาย ไม่กลัวโรค ลดละเลิกสิ่งที่ไม่จำเป็นค่ะ
นางพรรณธิพา แย้มบัวลดการอยากกินเนื้อสัตว์จนเลิกได้ พอตาไปสัมผัสก็เฉยๆไม่หวั่นไหว ประโยชน์ที่ได้รับคือไม่ทำให้สัตว์ต้องตายเพราะความอยากของเรา ได้ทั้งประโยชน์ตน และประโยชน์ท่าน
นางเอมอร ศรีทองฉิมติดดีอยากให้ทุกคนได้ดี ได้ตั้งศีลยอม มติหมู่ วางดีเมื่อเกิดไม่ได้ไม่ขโมยกุศลที่ยังไม่เกิด ล้างอัตตาในตนวิราคะในการเดินมรรคให้มากที่สุด ที่ตนทำ รู้สึกเบาสบายไปตามลำดับ
นางสาวเสริมศรี ชวานิสากุลตั้งศีลเพียรมีสติพูดต่อเมื่อมีผู้ให้เราพูด ลดละการพูดหว่านล้อมให้ผู้อื่นทำตามในสิ่งที่เราอยากให้ทำได้ดังใจเรา ไม่ต้องไปอยากให้ใครทำดีตามที่เราคิดว่าดี เพราะเขาอาจจะไม่ได้รู้สึกว่าดีสำหรับเขาก็ได้ แต่ละชีวิตมีเวลาในการบรรลุธรรมเป็นไปโดยลำดับ ตามที่แต่ละชีวิตได้สั่งสมมา ไม่ต้องห่วงใครทุกชีวิตจะได้บรรลุธรรมไปตามเวลาที่เหมาะสม
นางสาวสุคนธ์ ศิลปบวรเลิศ มีอริยศิล จากการลดความกลัว โดยเพิ่มความกล้าได้ โดยเมื่อก่อนไม่ชอบดื่มน้ำผัก ผลไม้ปั่น เพราะรู้สึกไม่อร่อย ฝืดคอ หวานไป ทั้ง ๆ ที่เราก็ได้ เลือกผลไม้เองด้วย แต่ทำไมหนอ….? ไม่ร่ายดังใจเลยเลยเป็นเหตุให้เราไม่กล้าจะปั่นน้ำผลไม้ดื่มเอง เพราะกลัวไม่อร่อยกลัว จะเสียของ เสียเงิน ดื่มไม่ได้อีก แต่เมื่อเราคิด หลอกกิเลส ว่ากล้าที่จะคิดให้พ้นทุกข์ เพราะคิดกลัวเคยคิดแล้ว (เราต้องยุติธรรมซิ) โดย ต้องคิดกล้าด้วย กล้าเผชิญ กับความไม่ได้ดั่งใจ กล้าที่จะยอมเสีย ที่สำคัญ กล้าที่จะลงมือทำให้ได้ ไม่หนี หนีไปอีก เผชิญหน้ากับ ปัญหา ที่เกิดทุกข์ ชัง ในน้ำผลไม้ผักปั่น ถ้าไม่อร่อย ฝืดคอ ก็ตาม ยินดีกับมันว่าเราได้ดื่ม สิ่งที่มีคุณค่า เป็นพลังชีวิตเรา อย่างมั่นใจแล้ว เราได้กล้าและ ยินดี กับสิ่งที่มันจะเกิด ไม่อร่อยฝืดคอ ได้ ไม่น่าเชื่อว่า เมื่อใจเราคิดเช่นนี้แล้ว พอได้ลองดื่มน้ำผลไม้ปั่นที่เราได้ ปั่นเองนั้น รู้สึกว่าสดชื่น ไม่ฝืดคอแล้ว อร่อย นี่หรือคืออานิสงส์ ของความกล้า ซึ่งเป็นบุญกุศล ที่เราได้มีอริยศิล นั้นเอง สิ่งดีดีจึงเหนี่ยวนำให้มาเกิด กับเราได้ค่ะ
นางสาวชุติวรรณ แสงสำลีตั้งจิตเพิ่มศีลขึ้นไป ตามคำตรัสของพระพุทธเจ้าที่ว่า" วันคืนล่วงไปๆ บัดนี้ท่านทำอะไรอยู่" เรายังมีความกลัวกิเลสหลอกให้คิดไม่กล้าที่จะแสดงความคิดเห็น กับผู้เข้าอบรมในรายการสายด่วนมีเพราะเราไม่ได้เคยมีอาชีพเป็นหมอหรือนางพยาบาลเหมือนพี่น้องหลายท่าน เราอาจจะตอบได้ไม่ดี ไม่ถูกใจผู้ถาม ต้องล้างกิเลสให้ได้ กล้าที่จะทำความดี เพราะปัจจุบันเราก็เป็นหมอที่พึ่งตนเองได้ดี โรคภัยไข้เจ็บลดน้อยลงสุขภาพแข็งแรงที่สุดในชีวิตแล้ว และแบ่งปันความรู้ให้ผู้อื่นได้ เราก็สามารถที่จะร่วมตอบคำถาม ได้ด้วยความมั่นใจ และเราก็ทำได้จริงๆ คือล้างความกลัวว่าจะไม่ได้ตามที่อยาก กล้าที่จะไม่ได้ตามที่อยาก ได้ด้วยใจผาสุก เราทำได้ๆ ให้ความคิดเห็นไป 2 ครั้งประโยชน์ ยินดีในความสามารถที่ทำได้ดีที่สุดแล้ว ก็รู้สึกภูมิใจที่ได้ชนะกิเลสได้ทุกครั้ง เข้าร่วมรายการสายด่วนเสมอในการแสดงความคิดเห็นแม้จะได้พูดหรือไม่ได้พูดก็ได้ประโยชน์ได้ความรู้ใหม่ๆทบทวนความรู้เก่าได้
นางวิศน์ชญาพัชร์ ธรรมราชทุกข์คือความไม่เบิกบานที่จะฉีดวัคซีนสมุทัยคนในบ้านจะบ่นเราว่าทำไมไม่ไปฉีดเราบอกว่าเราไม่อยากฉีดกลัวแพ้ยาซึ่งก่อนหน้านั้นไปถอนฟันกลับมาแพ้ยานิโรธคือเราต้องดับความกลัวกังวนอย่ายึดมั่นถือมั่นมรรคหนทางดับทุกข์คือเราจะฉีดหรือไม่ก็ไม่กลัวและไม่ทุกข์
นางสาววาสนา ทูลแก้วได้เพิ่มอริยศีลให้กับตัวเองเพิ่ม ดังนี้1. ตั้งจิตเพิ่มศีลโดยบอกกับตัวเองว่า "เมื่อเกิดอาการเจ็บป่วยขึ้นกับร่างกาย ให้บอกกับตัวเองซ้ำๆ ว่า ยินดีรับ ยินดีให้หมดไป รับเท่าไหร่ หมดเท่านั้น" แล้วก็ทำดีเรื่อยไปเท่าที่มีโอกาส, ประโยชน์ที่ได้รับในข้อนี้ ทำให้เราสบายใจขึ้น ไม่ค่อยยึดจากการให้หายโรค แต่บางครั้งก็ยังมียึดบ้างเวลาที่ขาดสติและความเคยชิน2. เพิ่มศีลโดยการไม่กินต้มยำกุ้ง "ที่บ้านทำอาหารเย็น ต้มยำกุ้งซึ่งเป็นของที่ชอบมาก แต่เลือกที่จะไม่กินเพราะมันเป็นพิษต่อร่างกาย รสจัด3. เพิ่มศีลโดยการไม่ตบยุง "ปกติเมื่อก่อนเวลายุงดูดเลือดเรา จะต้องตามตบให้ได้ทุกตัวจนเลือดสาด ด้วยความโมโห แต่ตอนนี้มียุงมากัดก็ปล่อยมันไปเพราะจะผืดศีลข้อ 1 แล้วเดี๋ยว 7 วันเขาก็ตายแล้ว
นางสาวพวงผกา​ โพธิ์กลางลดความอยา
นางสาวอัญชนาณิช คำพิมูลลดความอยากในผลงานการทำงาน ลดความกลัวความกังวล หวั่นไหว ที่จะให้คนอื่นรับฟัง ตอบรับ เห็นด้วย ในความต้องการหรือความคิดของเรา ต่อสู้โดยใช้ความกล้า อย่างแรงๆ ที่จะไม่คาดหวัง ไม่ต้องการสิ่งใดจากใครๆ ปล่อยให้เป็นไปตามวิบากดี-ร้าย ของตนและคนที่เกี่ยวข้อง แต่ก็ปรารถนาให้เกิดสิ่งดี ถ้าไม่เกิด ก็ไม่ทุกข์ใจ ทำดีเรื่อยไป ใจเย็นข้ามชาติ สำเร็จเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น เพราะเข้าใจว่าเราทำชั่วมามาก รับมากเท่าไหร่ก็หมดไปเท่านั้น เราก็โชคดีขึ้น พากเพียรทำความดีต่อไปค่ะ ประโยชน์ที่ได้รับ ใจสบายมากขึ้นค่ะ
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ลดความกลัวว่าตัวเองเจ็บป่วยจาก50เพิ่มเป็น80
นางสาวสมทรง นาคแสงทองตั้งศีลในการปฏิบัติเรื่องอาหารวันต่อวันตอนนี้กินเท่าที่พอดีมีกำลัง ไม่กลัวไม่กังวล ไม่หวั่นไหว.ในเรื่องอาหารจนเป็นปกติ มีกำลัง แข็งแรงดีมีความสุขใจไร้ทุกข์ในเรื่องอาหารและอื่นๆอีกตามลำดับ
นางสาวสิริรัตน์ ก้าวหน้าวาณิชลด ละ เลิกการกินเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ เริ่มจากสัตว์ใหญ่ ตอนนี้เหลือปลาเล็กปลาน้อย จะค่อย ๆ เลิกให้ได้ให้ได้ทุกชนิด พอเลิกกินได้หลายชนิดรู้สึกชีวิตไม่ค่อยมีเรื่องร้ายเข้ามา
นางสาวนมลชนก แก้วเกษเพิ่มอริยศีล ฝึกกล้าที่จะไม่ได้ตามที่อยาก ณ ตอนที่เห็นอาการและความคิดของกิเลส กล้าที่จะทำสวนทางกับกิเลส กิเลสชวนไปกินของที่ชอบ ก็ฝึกอดทนไม่ทำตามใจ หรือแม้แต่สิ่งที่เป็นประโยชน์ถ้ารู้สึกว่าเกินแล้วกล้าที่จะหยุดไม่กินต่อ กล้าที่จะไม่ได้ตามที่อยาก ผลคือได้ฝืน ฝึกหัดอดทน ไม่ทำตามใจกิเลส ได้สะสมพลังใจที่ไม่กลัว ยินดีที่จะไม่ได้ตามที่อยากไปเป็นลำดับๆ (สิ่งสำคัญของชีวิตคือไม่กลัวอะไร ไม่เอาอะไร เข้าใจเรื่องกรรมอย่างแจ่มแจ้ง)
นางสุรภี สนธิแก้วมีความกลัว กังวลเรื่องการนอนไม่พอ ยิ่งกังวลยิ่งนอนไม่หลับ ถ้าต้องขับรถยิ่งกังวลมากกลัวว่าจะปวดหัว มึนหัว แก้ด้วยบททบทวนธรรมบทที่ 29 ในโลกนี้ไม่มีอะไรเที่ยง ไม่มีอะไรที่เราควบคุมได้ ไม่มีอะไรที่เรากำหนดได้ นอกจากใจที่ไม่ทุกข์ของเราเท่านั้นที่เรากำหนดได้ พออ่านเจอก็ทำใจไม่ให้ทุกข์กับการนอนไม่หลับ ปรับการออกกำลังกายตอนเย็นจากโยคะกดจุดลมปราณเป็นเดินเร็ว ผลที่ได้คือนอนหลับสนิทตื่น ตื่นมาสดชื่น แต่ถ้าคืนไหนนอนไม่หลับก็ไม่ทุกข์ใจ ไม่กลัว กังวล ก็โล่งค่ะ ไม่มึนหัวเหมือนตอนที่มีความกลัวกังวลเลยค่ะ
นางสาวไปรยา เพื่อนพิมายลดละเลิกการทานเนื้อสัตว์ประโยชน์ที่ได้รับทำให้ร่างกายแข็งแรงไม่ป่วยจิตใจก็ไม่มีความกลัวกังวลหวั่นไหวเพราะฟังธรรมะจากอาจารย์ทุกวันค่ะ
นางกัญจนา อบรมชอบมีความกังวลเรื่องน้ำท่วมบ้านพี่น้องจะอยู่กันอย่างไรเป็นห่วงเขาเลยทุกข์มากจะกระวนกระวายมาก เลยมาทบทวนตัวเองใจตอนนี้เป็นอย่างไรรู้สึกทุกข์มากแต่พี่น้องเขาไม่ได้ทุกข์กับเราเลยเขาก็อยู่ตามสภาพของเขา เขาก็อยู่กันได้เลยมาพิจารณาตัวเองซ้ำๆเลยคลายทุกข์ได้จึงดับทุกข์ได้
นางกุลประภัสรร์ สุขบางใช้ปฏิบัติวิปัสสนา ทุกอย่างที่เป็นกิเลสลดลง เบาบางลง นิวรณ์5 เจือจางจนแทบไม่มี เหนื่อยล้า นอนไม่หลับ สวดมนต์ ทำสมาธิ
นายธนวินท์ อินทนิลไม่ได้รับประทานเนื้อสัตว์ ลดเนื้อได้เเต่ได้มีส่วนของ ไข่ อยู่วันนี้ผมกินข้าวผัดใส่ไข่ครับ
นางวสา ราญคำรัตน์ลดความกลัวกังวลกับอนาคต และกินอาหารมื้อเดียวอย่างเด็ดขาดได้ในวันนี้ประโยชน์ของการกินมื้อเดียวสบายเราไม่ต้องกังวลกับมื้อต่อไปและนอนหลับลึกไม่นอนตื่นฉี่กลางคืน
นางชวนพิศ แก้วประดิษฐลดความอยาก อยากสวยก็ไปซื้อเครื่องสำอางมาเอันไหนเขาว่าดีซื้อแต่ตอนนี้ไม่ซื้อไม่ใช้อะไรเลยค่ะ ความกลัวคือกลัวสามีนอกใจ กลัวสามีไม่รัก กลัวไปทุกอย่าง ต่อสู้โดยการเอาธรรมพระอจารย์หมอเขียววิชาผ่าตัดกิเลสมาใช้ดับทุกข์ใจ ทุกข์กายได้ผลและดีใจที่สุดในโลกค่ะ ประโยชร์ที่ได้รับ คือชีวิตมีแต่ความผาสุข เรีบยงายมีน้อยใช้น้อย ลดค่าใช้จ่ายตั้งมากมายเลยค่ะ
นางณัชญ์ชาพัฒ วงศ์วิวิทย์
นางสาวสุทัศณีย์ วงษ์กิ่ง อริยศีลเพิ่มศีลข้อที่ยังไม่ทำเช่นเคยเป็นคนดื่มกาแฟมากๆๆคนหนึ่งคนติดเสพกาแฟ ลดความอยากทำได้บ้างไม่ได้บ้างคือรู้ด้วยตัวเองว่าประโยชน์มีน้อยและสิ้นเปลืองก่อให้เกิดโรคได้ความกลัว กังวล หวั่นไหว กังวลถ้าไม่กินมันจะไม่สดชื่นเพราะนอนดึกหวั่นไหวเราจะไม่พร้อมในการทำงานไม่กินมันจะง่วงนะมันอร่อยหอมนะถ้าไม่กินรสนี้ชีวิตมันเหมือนรถขาดน้ำมันเครื่องนะใจที่อยากชอบๆๆมันใช่เลย สู้กับกาแฟค่ากาแฟที่เราจ่ายมาทั้งชีวิตที่กินมันเยอะเกินกว่าค่าข้าวคนอื่นที่ไม่มีกินอดมื้อกินมื้อมันไม่อิ่มนะเรายังต้องกินข้าวอยู่ในกาแฟมีน้ำตาลที่เราใส่ลงไปเยอะทำให้คอแห้งและเคยไปหาหมอ ด้วยโรคกระเพาะอาหารปวดท้อง ท้องอืด และหมอถามว่าคุณกินอาหารอย่างไรตอนเช้า ตอบหมอว่ากินกาแฟ1ถ้วยและนม1กล่อง หมอบอกว่าว่าคุณกำลังฆ่าตัวตายอยู่นะสิ่งที่คุณกินอยู่มันไม่ใช่การกินอาหารที่ถูกต้องและก็เชื่อหมอขอบคุณหมอที่พูดเรื่องจริงให้ฟังเลิกได้ไประยะหนึ่งจากนั้นก็ถูกหลอกให้ไปกินกาแฟโสมโรคกระเพาะอาหารนี่หายเลยและแล้วถูกหลอกให้กินอีก12ปีเสียค่าใช้จ่ายอีกมากกว่าเดิมที่ผ่านมาได้ฟังการบรรยายธรรมของอ.ดร.ใจเพชร กล้าจน กาแฟเป็นสิ่งฟุ่มเฟือยไม่มีประโยชน์มีแต่โทษไม่พ้นทุกข์(ตอนนั้นหาทางไปนิพพานอยู่คะ)แล้วก็ย้อนดูสื่งที่เราทำผ่านมามันเสียเวลาเปล่าประโยชน์และโง่มากสำหรับเรื่องนิพพานห่างไกลๆๆๆและไกลที่สุดหาไม่ได้อยากก้าวหน้าสู่ทางพุทธที่จริงถูตรงลองมาทางนี้เพราะทางที่เราเคยทำมาไม่ได้บอกว่ากาแฟไม่พ้นทุกข์จริง ด้านหน้ามากมื้อรู้ธรรมที่ถูกตรงชัดเจนถ้าอยากไปทางนิพพานของพุทธเจ้าต้องเลิกอย่างเด็ดขาดและทำได้อย่างง่ายเพราะไม่อยากอยู่ห่างไกลพุทธะและไม่อาลัยกลับมาหอมกาแฟอีกเลยสี่ปีกว่าที่ไม่อาลัยและไม่ชังการกินกาแฟ ประโยชน์สูงเพราะไม่เสียเวลากิน ซื้อต้องเสียค่าใช้จ่ายที่มากไม่เสียสุขภาพได้ชืวิตอิสระจากการเป็นทาสของกาแฟเป็นสาวกกาแฟ มันจะมาเหนือธรรมแท้ของพุทธเจ้าไม่ได้แน่นอนไม่พ้นทุกข์ถ้าไม่ลดอยากกาแฟคะ (ใช้ปัสสาวะบำบัดเรื่องเลิกกาแฟด้วยคะ)
นายไพฑูรย์ ทุมพันธ์พยายามรักษาศีล5 ลดทานเนื้อสัตว์ให้น้อยลง กลัวส่งการบ้านไม่ถูกเพราะเคยส่งในโรงเรียนของหนู3ครั้งไม่เคยถูกเลย เลยมีความกังวล หั่วนไหว ต่อสู้กับความกลัวด้วยเราต้องกล้าที่จะส่งการบ้านต่อไปเพื่อที่จะได้พบหมู่มิตรต่อไป
นางวราภา ร่าหมานให้เลิกในสิ่งที่ชอบ แบบยึดมั่นถือมั่น(ล้างชอบ)ให้ชอบในสิ่งที่ชัง แบบยึดมั่นถือมั่น(ล้างชัง)อย่าดื้อต่อศีล จะทำให้ทุกข์หนักมาก
นางสาวนรา แสงหิรัญวัฒนากลัวอาการปวดมือ ปวดแขน อยากให้หาย พิจารณาว่าความอยากเช่นนั้นนำทุกข์ จึงตั้งจิตว่าหายก็ดี ทุเลาก็ได้ และปฏิบัติตนตามยา9 เม็ด บางส่วน
นางภัคภร จันทราสกุลลดความกลัว กลัวโรค ก็จะกล้าที่จะไม่กลัวโรค เมื่อไม่กลัวโรคก็ไม่ทุกข์
นายพ.ต.สมยศ ภัทรกุลโชติพรศึล๕คือศีลในเบื้องต้นพื้นฐานที่ทุกึนต้องผ่านผู้ปฏิบัติตามอริยศีลย่อมมีความสุขความเจริญทำให้เรารู้จักการระงับยับยั้งชั่งใจความกลุวความอยากหายไปไร้ความกังวลทนต่อแรงเสัยดทานไม่หวุ่นไหวโดยต่อสู้กับสาพันปัญหาก้าวในการพัฒนาจิตให้คิดดีมีความอดทนประโยชน์คือชึวิตดีขึ้น
นายกิตติ สิริพณิชพงศธรเกิดความไม่พอใจเกือบทุกครั้งที่น้องไม่ลดการสั่งสินค้าเข้าร้าน เนื่องจากช่วงนี้ขายไม่ดี ทำให้สต็อคแน่นมาก สินค้าวางปะปนกันไม่เป็นระเบียบ ทุกข์คือโกรธที่น้องไม่ลดการสั่งของ สมุทัยคือไม่พอใจที่สต็อคเต็มเกิน และวางไม่เป็นระเบียบ นิโรธคือยินดีให้ได้ถึงสต็อคจะเต็มเกิน ถึงสินค้าจะวางปะปนกันบ้าง มรรคคือ หมั่นจัดระเบียบตรวจเช็คจำนวนสินค้าแล้วแจ้งน้องบ่อยๆ เขาจะสั่งหรือไม่สั่งเราก็ไม่ทุกข์ใจ
นางสาวสุวรรณ กังวานนวกุลลงจากภูผาฟ้าน้ำยังไม่ทันถึงบ้าน น้องสาวก็จัดการจองคิวฉีดวัคซีน covid ให้ทางออนไลน์ และอาสาจะขับรถไปส่งที่สถานีกลางบางซื่อ(สถานที่ฉีดวัคซีน) ณตอนนั้นใจไม่ได้กังวลหวั่นไหวใดๆ มีความยินดีที่ได้รับความสะดวกสบาย เส้นทางโปร่งโล่ง ฉีดเสร็จแล้วก็ไม่มีอาการเจ็บปวดใดๆ ได้พิจารณาว่า ถึงเราจะฉีดวัคซีนหรือไม่ได้ฉีดวัคซีน หรือเราจะติดเชื้อ covid หรือไม่ติดเชื้อโควิด เราก็ยังประพฤติทางกายวาจาใจเหมือนเดิม คือละกิเลส กำจัดความกลัว ความอยาก ความยึด ส่วนการดูแลสุขภาพ เราก็ปฏิบัติตามยา 9 เม็ดเป็นชีวิตประจำวันอยู่แล้ว เรามั่นใจในศีลของเรางานฐานของเรา เราก็ยินดีได้ทุกเมื่อ ถ้าไม่ยินดีเมื่อไหร่ก็ผิดศีลแล้ว เราต้องรักษาศีลไว้ อย่างอื่นไม่สำคัญ
นางอาทิชา พรมมีกลัวความเจ็บปวดเมื่อยเอวของคุณแม่ที่มีอายุ 88 ปี จึงส่งสมุนไพรไปให้ทา อาการดีขึ้น ทุกคนเกิดมา ต้องพบสภาวะ เกิด แก่ เจ็บ ตาย จึงวางใจ เพราะทุกคนก็ต้องเจอแบบนี้เหมือนกันหมด
นางสาวณฐิตา อินชัยยงค์อยากซื้อของดีคุ้มค่าและราคาถูกที่สุด หาดูของตามที่อยากซื้อทางออนไลน์จนกิเลสโตอยากรีบเคลียเรื่องซื้อของให้น้องเพื่อให้ได้ขายของไวๆ เพราะไม่อยากนอนดึกอีกพออยากซื้อมากๆก็กลัวจะไม่ได้ตามที่อยาก อยากซื้อ อยากรีบเคลียซื้อของให้จบจนขาดสติ ซื้อของหมดจนทำให้เบียดเบียนตัวเอง ความอยากใหญ่ขึ้นจนไปเบียดเบียนสามี ด้วยการขอยืมเงินสามีไปซื้อของก่อนแล้วบอกว่าเดี๋ยวเอามาคืน คืนวันนั้นสั่งของแต่โอนเงินไม่ได้ เช้ามาก็โอนจ่ายสำเร็จ หลังจากนั้นก็มีเหตุให้เจอเรื่องไม่ได้ดั่งใจ หงุดหงิดใจ รำคาญ น้อยใจ หวั่นไหว ร้องไห้ อารมณ์ที่เป็นสภาพทุกข์หลายอย่างมาครบมาแบบทยอยมา รู้สึกทุกข์ ทรมาน และอยากออกจากสภาพทุกข์นั้นไวๆ รู้สึกไม่ไหวแล้ว รู้สึกว่าเราต้องทำอะไรผิดแน่ๆ แต่ตอนนั้นไม่สามารถคิดทบทวนพิจารณาอะไรได้เลย จึงไปปรึกษาเพื่อน พูดคุยกัน เพื่อนได้แนะนำจนเราได้สติกลับมา และได้ทบทวนดูเหตุที่เราทุกข์ครั้งนี้มันมาจากความอยาก อยากได้มากๆ การได้เสพสมใจอยากมากๆ เป็นเหตุนำมาซึ่งการทำผิดศีล เราได้เบียนเบียดสามีด้วยการเอาเงินเค้ามาโดยไม่ถามก่อนว่าเค้าคิดยังไง เค้าให้มาแบบ แกมถูกบีบบังคับเพราะไม่ได้เต็มใจ และเค้ามีความไม่ชอบในใจ หลังจากที่รู้ว่าเราผิดศีลเพราะมันคือการขโมยเงินเค้ามา เราก็รีบไปยกเลิก และนำเงินไปคืนเค้าทั้งหมด พอได้ขอโทษ ได้คืนเงินเราก็รู้สึกเบาคลายขึ้น ครั้งนี้ทำให้เห็นชัดถึงคำสอนอาจารย์ในเรื่องของตัณหา คือ ความอยาก ความอยากนำมาซึ่งทุกข์โทษภัยต่างๆจริงๆ ยิ่งได้เสพสมใจอยากมากเท่าไหร่ ยิ่งเพิ่มพลังกิเลสมากขึ้นเท่านั้น ทำให้อยากต่อไปไม่จบไม่สิ้น ยิ่งเสพสมใจอยากมากเท่าไหร่ ยิ่งดึงวิบากร้ายมามากเท่านั้น อยากได้อะไรมากๆก็กลัวว่าจะไม่ได้ตามที่อยากหรือได้มาแล้วก็กลัวจะหมดไป ความอยากมันทำให้เราหน้ามืดตาบอดหลงทำชั่วได้ทุกอย่างจริงๆ
นางสาวอังคณา ทิพย์ผลาผลอยากได้เสื้อชุดนั้นมาก แต่ไม่ซื้อของเก่าก็ยังใส่ได้อยู่
นางสาวอุษา บุตรพรมลดกิเลส การกิน จุกจิก พิจาณาเห็นประโยชน์ ทำได้ดีตามลำดับ ค่ะ
นางพรทิพย์ ไทยเอียดความไม่กลัวโรค โควิด19 เรียนรู้สาเหตุ อาการของโรค วิธีป้องกันโรคทั้งทางโลกและทางธรรม เชื่อมั่นในธรรมว่าจะป้องกันโรคได้ หรือถ้ามีวิบากที่ต้องไปติดโรค ก็เรียนรู้วิธีการดูแลรักษา ตนเอง และปฏิบัติด้วยใจที่เป็นสุข ซึ่งได้แนะนำวิธีการนี้ให้กับน้องชายและครอบครัวที่ติดโควิดเรียนรู้และปฏิบัติตามจนหายจากอาการโควิด โดยที่ไม่ต้องไปหาหมอ
นางชยานี โพธิ์ทรงปฏิบัติการกินเจ กินผัก ละเนื้อสัตว์ ห้ามใจตัวเอง ยอกว่าอยากหายปวดเมื่อย เลิกกินพ่อ แม่ตัวเอง เมื่อได้ฟังธรรม ปรารถนาที่จะเข้าค่ายพบหมู่มิตรดี ณ สวนป่านาบุญ 3 ยังไม่เคยต้องปฏิบัติอย่างไรค่ะ ช่วงนี้เปิดไหมค่ะต้องการพี่เลี้ยงอยู่ พระนครศรีอยุธยาค่ะ
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นางเรือนแก้ว สว่างวงษ์
นางภัคเปมิกา อินหว่างเรื่อง:ติดตามสถานะนักศึกษาวิชชารามเหตุการณ์:เคยสมัครเรียนนักศึกษาวิชชาราม ที่ภูผาฟ้าน้ำในค่ายพระไตรปิฏกครั้งที่ 30 แต่เมื่อทางสวนป่าฯ2 จิตอาสาท่านมาทบทวนสถานะนักศึกษาแต่ละปีว่าท่านใดยังมีสถานะเป็นนักศึกษาอยู่หรือไม่ ปรากฎว่าเราไม่มีรายชื่อเป็นนักศึกษาและได้ปรึกษาถามจิตอาสา ให้ช่วยติดตามสถานะนักศึกษาให้ด้วย แต่เวลาผ่านไปร่วมเดือน ยังไม่ได้รับคำตอบ ทุกข์: ข้องใจ ที่ยังไม่ได้รับคำตอบ สมุทัย: ชอบใจหากได้รับคำตอบเร็วชังที่ไม่ได้รับคำตอบ นิโรธ: จะได้รับคำตอบหรือไม่ ก็ไม่สุขไม่ทุกข์ไม่ชอบไม่ชังได้ มรรค: เมื่อมาพิจารณา และทบทวนถึงเหตุการณ์ที่เราเคยบอกกล่าวให้ท่านจิตอาสา ช่วยติดตามเรื่องราวให้ด้วย แต่เมื่อยังไม่ได้รับคำตอบ เราก็วางใจได้"ว่า จะได้รับคำตอบหรือไม่ ก็ได้ จิตอาสาท่านมีภาระเยอะอาจจะหลงลืม หรือด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ เราจะยังมีชื่อหรือไม่มีชื่อก็ได้ให้เป็นไปตามธรรมะจัดสรร ด้วยบททบทวนธรรมข้อ.๘๒ จงฝึกอยู่กับความเป็นจริงของชีวิต ที่พร่องอยู่เป็นนิตย์อย่างผาสุกให้ได้ เมื่อพิจารณาได้ดังนั้น ใจเบาสบายคลายทุกข์จะมีชื่อหรือไม่มีก็ได้ แต่เรามีสภาวะสามารถดับทุกข์กายทุกข์ใจได้ด้วย "ทุกข์อริยสัจ" หมดอยากหมดทุกข์ผาสุกยั่งยืน
นางพรทิพย์ ไทยเอียดตัวเองมีอาชีพเป็นครู โอกาสในการสร้างหนี้มีเยอะ เป็นคนที่สร้างตัวโดยการเป็นหนี้สิน มาตลอด พอมาฟังธรรมะ คิดได้เข้าใจ ตัเงใจจะหยุดอยากสร้างหนี้ สร้างตัว แต่กองหนี้ที่มันติดพันอยู่แล้ว มันสร้างทุกข์ให้เราในใจตลอดเวลา หาหนทางที่จะกำจัดมันออกไปยังไม่เจอ ไม่รู้จะทำอย่างๆ เผลอตัวเมื่อไหร่ จิตมันก็วนกลับไปคิดเรื่องเดิม เลยตั้งศีลกับตัวเองว่าต่อไปเราจะไม่คิดถึงเรื่องนี้อีกแล้ว หนี้จะจบจะหมดไปเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น ถึงเราเร่งผลอย่างไร มันก็ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น เสียสุขภาพกายใจเปล่าๆ ตั้งใจผ่อนชำระไปเรื่อยๆเกี๋ยวมันก็หมดไปเองคิดได้แบบนี้อยู่สักช่วงเวลา แล้วความคิดห่วง กังวลเดิมก็กลับมาอีกแล้ว ซ้ำไปวนมา อยู่ตลอด จนถึงขณะนี้ แต่ก็ยังตั้งหลักสู้กับความคิด ความกังวลดังกล่าว จนกว่าเราจะเลิกคิด เลิกกังวลได้จนสำเร็จ จะเพียรฟังธรรม ให้เข้าใจ แล้วนำมาปรับใช้ให้ได้มากที่สุด สาธุค่ะ
นางสาวผุสดี เจริญไวยเจตน์
นางสาวปภาพิศา มงคลธนาวุฒิ(ณิ)มีความก้าวหน้า เมื่อมีกิเลสเข้ามาหลอกเราก็สามารถที่จะกำจัดออกไปได้เช่น เมื่อก่อนจะกลัวเสียงหนูวิ่ง อยู่บนฝ้าเพดานจะตกใจหวั่นไหวจิตตก เดี๋ยวนี้จิตนิ่งขึ้น ตั้งสติและปล่อยวางลงไม่กลัวไม่หวั่นไหว สามารถอยู่คนเดียวได้
นางชวนพิศ แก้วประดิษฐลดความอยาก อยากกินของที่ชอบคือกุ้งเผาชอบมากแต่ตอนนิตั้งศีลไม่กินแล้วค่ะ ความกลัว ก็กลัวสามีนอกใจ กลัวทุกอย่างอย่าง กังวลว่าจะทำข้อสอบไม่ได้กลัวเข้าห้องซุมไม่เป็น หวั่นไหว ไม่หวั่นไหวอะไรแล้วตัดสินใจเด็ดเดี่ยว เอาคาถาผ่าตัดกิเลสของพระอาจารย์หมอเขียวมาปฏิบัติดับทุกข์ได้ทั้งมวลประโชชร์ที่ได้รับคือชีวิตที่มีแต่ความผาสุขพร้อมที่จะไปทำงานฟรีกับหมุ่มิตรดีได้ทุกเวลาค่ะ
นางสาววลัยพักตร์ ชุมทองไม่กลัวตาย ไม่กลัวเจ็บป่วย แต่ไม่ประมาทกับชีวิตค่ะ
นางสาวพรทิพย์ อิ่มทุ่งน้อย ก้อย ลดความกลัวได้ กลัวที่จะเกิดเรื่องร้าย เข็มแข็งกายใจมากขึ้น กล้าที่จะให้เกิดเรื่องร้ายเรื่องที่ไม่ได้ดังใจ เราเคยทำมาก็ต้องกล้ารับ รับแล้วความทุกข์ก็จะลดลง
นางดอกไม้ ปวะบุตรการงดเนื้อสัตว์มีบางครั้ง อยาก น้ำลายไหลเมื่อเจอสิ่งที่ชอบนึกถึงสัจจะที่ให้ไว้ ก็วางใจ หายอยาก
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงทุกข์::ห่วงหวงเรื่องหลานขอโทรศัพท์ไปใช้ สมุทัย::ห่วงทุกข์กลัวหลานทำโทรศัพท์หล่นเสียหายดูแลไม่ดี นิโรธ::ไม่ชอบไม่ชังไม่กลัวไม่ห่ววไม่หวงวางใจวัตถุเป็นของไม่เที่ยง มรรค::เมื่อพิจารณาแล้วใจเราปรุงไปก่อนแล้วปล่อยใจวางใจยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย แต่ถ้าถึงเกิดตกหล่นเสียหายก็ต้องวางใจกล้ารับวิบากถึงตกหล่นเสียหายหรือไม่เสียหายวางใจก็ไร้ทุกข์รับวิบากไป “ถ้าเราดับทุกข์ใจได้ ก็ไม่มีทุกข์อะไรที่ดับไม่ได้”ระวังกิเลสมักจะหลอกให้ยุดมั่นถือมั่น ในสิ่งที่สำคัญยิ่งๆขึ้นไป” สรุป::เกิดอะไรจงท่องไว้”กู-เรา-ฉัน”ทำมา
นางพรรณธิพา แย้มบัวลดและเลิกการกินกาแฟได้ ด้วยการพิจจารณาโทษภัยของมัน ทำให้เกิดโรค เสียเงิน เสียเวลา และทำให้จิตไม่สงบ
นางยุพิน ไชยยศลดทุกขทางใจ.ยินดีในสิ่งทิ่ตนมี.ยอมรับในสิ่งทิ่เกิดขึ้นไม่โทษใคร.เราทำมา.หาประโยชน์ให้ใด้ในทุกสถานกาล.ยินดีและยอมรับ.(พูดง่ายนะ)
นายวสันต์ แสนกือ
นางสุมา ไชยช่วยตั้งศีลพึ่งตนเองให้มากๆอย่าใช้คนอื่นมาก อยู่บนความลำบากกุศลธรรมเจริญยิ่ง
นางสาววิญญา จันทะพล
นางเพ็ญศรี มงคลชาติไทยเรื่องลดความอยาก คือมีความคิดที่อยากกินหมี่ซั่วในช่วงนี้ซึ่งที่ร้านอาหารเจทำขายซึ่งเขาจะทำรสจัด แต่ก็ลดความอยากได้บ้าง เพราะว่าได้ตั้งศีลกับหมู่ไว้จะไม่กินรสจัด ประโยชน์ คือไม่ผิดศีลค่ะ
นางวสา ราญคำรัตน์ กินอาหารมื้อเดียวได้เข้มแข็งขึ้นประโชน์ก็ไม่กังวลกับอาหารมื้อต่อไป ประหยัด กระเพาะทำงานน้อยลงมีของเสียน้อยลง
นางสาวธัญญ์​นิธิ ภักดี​ชน​ลดความอยากตั้งใจทานมังสวิรัส 15 วัน วันที่ 1-15 ตค.2564 ซึ่งเจออุปสรรคทางอารมณ์มากมาย มีบททดสอบจิตใจจากครอบครัว​ให้ทานเนื้อสัตว์เช่นเดิม มีการผิดศีลในวันที่ 5 โดยทานลูกชิ้นหมูไป ด้วยความไม่ควบคุมตัวตนเอง หลังทานไปก็รู้สึกผิด ทำไมเราทำไม่ได้คามที่ตั้งศีลไว้ เลยขออโหสิกรรมที่ทำไปด้วยความอยากจากตัวเรา ไม่ใช่ใครมาบังคับ และพยายามปฏิบัติใหม่ให้ได้ถึงที่กำหนดคือ วันที่ 15 ตค.64 ค่ัั ตอนนี้ก็ปฏิบัติมสได้ถึง วันที่ 14 แล้ว รู้สึกภูมิใจในตัวเองเล็กๆๆๆ แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกหวั่นไหว และโดดเดี่ยวในการเดินทางนี้ เพราะทั้งบ้านมีเราคนเดียวที่ทำำ คนอื่นๆไม่ปฏิบัติเลย
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์การทำงานต้องฝึกการประมาณรู้เพียรรู้พัก
นางสาวผาสุข ตันชวลิตหวั่นไหวเกี่ยวกับเรื่องลูกบางครั้งที่ไม่ทำตามที่เราอยาก ได้พิจารณาถึงความไม่เที่ยง แท้จริงแล้ว เราไปยึด จึงทุกข์ แม้ลูกจะทำได้ตามที่เราอยากในครั้งนี้ เราก็สุขอยู่ได้ไม่นาน ก็หายไป ไม่ว่า จะได้ตามอยาก หรือไม่ได้ตามอยากก็ตาม มันไม่มีสาระอะไรที่จะต้องไปคิด ประโยชน์ของการพิจารณาไตรลักษณ์ ความ/ม่เที่ยง ไม่มีตัวตนจริงนั้น ทำให้เราเข้าใจถึงภาวะหมดห่วง
นางดรุณี​ อินทนิล​ลดการกินเนื้อสัตว์วันนี้ทานข้าว4สี ตื่นเช้ามาหุงด้วยเตาฟืน ทานกับกล้วยน้ำว้า กล้วยหอม เก็บดอกชมจันทร์ มาประกอบอาหาร พืช จืด สบาย และมาทำงานที่ค้างอยู่่โรงเรีย จะได้ลดความกังวลว่าจะส่งงานไม่ทัน
นางสาวสุภารัตน์ จันโดนเราช่วยเขียดตัวหนึ่งที่ตกลงในถังน้ำหน้าบ้านได้ แต่ช่วยชีวิตปลา5ตัวที่คุณแม่ซื้อมาเพื่อทำอาหารไม่ได้..เพราะถ้าปล่อยปลาที่คุณแม่ขังไว้ไปต้องเกิดการทะเลาะกับแม่แน่นอนค่ะ..ทุกชีวิตมีกรรมเป็นของของตน (เรื่องนี้นึกถึงคำสอนของอาจารย์เรื่องเหตุและปัจจัยที่องค์คุริมารต้องไปฆ่าคนตั้งมากมายค่ะ)
นายสุนทร คำเหลืองสิ่งที่คิดยากได้ แต่ไม่ได้ นึกถึงคำพูด อจ.หมอเขียว ที่ท่านบอกว่า ยิ่งยากได้ไม่ได้ กล้าไม่ยากได้เสียเลยดีกว่า จะหายกังวล
นางสาวปภาพิศา มงคลธนาวุฒิ(ณิ)กัวซาก่อนนอนทำให้หลับง่ายและง่วงเร็วและ ทำใจปล่อยวางให้สบายหลับก็ได้ไม่หลับก็ได้ โดยไม่ต้องพึ่งยานอนหลับเหมือนเมื่อก่อน ที่จิตเรียกร้องต้องกินยานอนหลับ
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ลดความกังวลหว้นไหวจากการเจ็บป่วยในร่างก่ายจากการปวดเยอะๆก็เบาลง
นางสาวสมทรง นาคแสงทองเพิ่มศีลเรื่องอาหารจากการกินมากหนักตัว ได้เพิ่มศีลกินน้อย เบากายสบายใจได้ประโยชน์เห็นความก้าวหน้าจากการลดกิเลส วิเศษยิ่งี่ชนะมาร
นางสาววิมลวรรณ สินธุจริวัตรลดความอยากกินอาหารอร่อยๆที่ทำจากเนื้อสัตว์ ลดความกลัวโรคที่จะเกิดขึ้นในปัจจุบันและอนาคต โรคปวดหัวเข่า รู้สึกสบายขึ้น ใจไร้ทุกข์ เมื่อมีปัญหาความไม่ได้ดั่งใจก็คิดได้ว่าทุกสิ่งพร่องอยู่เป็นนิจ
นางสุนันท์ พานิชลดจากการเสพกิเลสเรื่องการกิน
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภาปกติใจร้อนตอนนี้ใจเย็นกล้ารับกับสิ่งที่ไม่ได้ดั่งใจที่ขัดใจปล่อยวางได้ไม่ยึดติดตอนนั้นรุ้สึกดีขึ้นไม่เครียดไม่กังวลค่ะ
นางวิไลวรรณ​ชุมทองตั้งศีลเลิกทานเนื้อ สัตว์​ลดความชังรังเกีจ
นางวราภา ร่าหมานพยายามดัตกิเลด ไม่ตามใจมารที่มารบกวน กล้าสู้กับความกลัว ความกังวล ความอยาก ไม่ตามใจมารที่มาหลอกค่ะ
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นายไพฑูรย์ ทุมพันธ์แต่ละวันจะตั้งศีลละเว้นทำสิ่งที่ไม่ผิดศีล5ข้อ แต่ก่อนเคยกนกระทิงแดงก่อนทำงานแต่ทุกวันนี้ไม่ทานแล้วครับ ประโยชน์ที่ได้รับทำให้ประหยัดขึ้นและไม่ทุกข์ใจว่าต้องกินกระทิงแดงก่อนทำงานครับ
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากเรื่องที่คิดจะออกไปหาเงินข้างนอก วิธีต่อสู้คือพิจารณาว่าเงินทองไม่ใช่สมบัติแท้ของชีวิต เอาเวลามาร่วมบำเพ็ญบุญกับพี่น้องในสวนป่านาบุญ 9 ใจเราก็เป็นสุข
นางสาวสำรวย รัตตนะลดความอยาก กังวล หวั่นไหว การใช้เครื่องสำอาง แต่ก่อนเมื่อจะออกจากบ้านต้องแต่งหน้า ถ้าไม่ได้แต่งหน้าจะออกจากบ้านไม่ได้ รู้สึกอับอายมาก ไม่กล้าสบหน้ากับใคร หลังจากมาปฏิบัติธรรมตามหลักแพทย์วิถีธรรม ก็ลด ละ เลิกลงตามลำดับ เริ่มจากใช้น้อยลง ต่อมาก็ใช้บ้างไม่ใช้บ้างตามโอกาสเมื่อไปร่วมงานบางงานในสังคม ค่อยๆลดลง จนปัจจุบันเลิกได้ ประโยชน์ รู้สึกเบา โล่งสบายหน้าไม่เสียเวลากับการแต่งหน้ารู้สึกเรียบง่ายไม่เสียสุขภาพกับสารเคมีเข้าร่างกายประหยัดเงินกับการที่ไม่ต้องซื้อเครื่องสำอางแพงๆมาใช้ได้มาก
นางศิริพร คำรินทร์ลดความอยากด้านอาหารเนื้อสัตว์ได้แต่ขนมหวานยังมีบ้างจากเดือนละ3ครั้งลดลงจาก3เป๋น2ต่อสู้กับกิเลสโดยนึกถึงโทษของขนมหวานที่ส่งผลต่อสุขภาพตนเองและทำได้อยากมากศีลข้อที่1ชอบตียุงเวลามากัดอยากกว่าขนมหวานค่ะ
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากในเรื่องที่คิดจะออกไปหาเงินข้างนอก ต่อสู้โดยการพิจารณาโทษของความอยากประโยชน์ของความไม่อยากได้ ประโยชน์ที่ได้รับคือไม่ต้องไปดิ้นรนหาเงินหาทองให้มากให้เอาเวลามาทำความดี ทำให้ใจก็เป็นสุขกายก็แข็งแรง
นางธันญาภัท นันทอัครกุลยังลดการกินเนื้อสัตว์ไม่ได้แต่ปกติจะไม่ค่อยกินเนื้อสัตว์ใหญ่อยู่ก่อนแล้วได้ฟังอาจารย์เเละท่านที่มาบอกเราประสบการณ์ทำให้มีความรู้สึกว่าเวลาจะกินเนื้อสัตว์แล้วไม่สบายใจ คิดว่าจะพยายามเว้นห่างแต่ต้องทำอาหารให้ลูกๆแล้วก็คิดค่อยๆเปลี่ยนตัวเองและในครอบครัว สรุปยังต้องค่อยติดตามฟังที่อาจารย์สอนและเข้าไปดูเมนูในยูทูปของอาจารย์เป็นลำดับไปสวนตัวกลัวกรรมจากการกินเนื้อสัตว์ค่ะ
นายประพันธ์ โพธิ์คำ เท่ ใจถึงศีล-ลดความอยาก ในการรับประทานอาหารหลัก ขนม ของขบเคี้ยว อาหารว่างอื่นๆ-ความกลัว กังวล หวั่นไหว อะไรบ้าง ในการที่ใจกลัวว่าจะหิว กังวลว่าไม่มีแรงในการทำงาน หวั่นไหวว่าจะไม่อาจจะทำงานได้-ต่อสู้อย่างไร ต่อสู้ด้วยการ ระงับความอยาก ความกลัว กังวล หวั่นไหว ด้วยใจที่มั่นคง ด้วยใจที่หนักแน่น ตัดขาดด้วยการไม่จัดหาซื้อมาไว้อีกต่อไป-ก้าวหน้าอย่างไร สามารถเลิกรับประทานอาหารมื้ออื่นๆให้เหลือเพียงมื้อหลักเพียงมื้อเดียว เลิกทานขนมและของขบเคี้ยวอื่นๆอาหารว่างอื่นๆ-ประโยชน์ที่ได้รับ ได้ทำใจให้ก้าวล่วงที่อยากได้ อยากเป็น อยากมี ความวิตก กลัวกังวล หวั่นไหว
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์อยากทานน้ำหวานแต่หักห้ามใจไม่ทานได้สำเร็จไปอีกวัน แต่ขนมเล็กๆน้อยๆยังมีบ้าง
นางสาวนิรมล ทองชะอุ่มลดความอยากลงได้คือจากอาหาร 3 มื้อเหลือ 2 มื้อรดจากการกินขนมหวานมาเป็นผลไม้และกินผักจืดสบายมากยิ่งขึ้นทำให้ลดรายจ่ายมากยิ่งขึ้นเพราะว่าผักก็ปลูกผักไร้สารพิษด้วยตัวเองปลูกเองกินเอง
นางยุพิน หมายชื่นลดความกลัวในการดำเนินชิวิต จากการฟังบรรยายในการเข้าค่ายพระไตรปิฎก รุ่นที่33 กลัวการพลัดพราก กลัวป่วย กลัวผิดหวัง กลัวโควิด ฯลฯแต่ก็ต้องทำใจบ่อยๆยอมรับความจริงว่า ทุกคนเกิดมามีกรรมเป็นของตน ทำอะไรไว้ก็ต้องรับผลนั้น หมั่นทำดีด้วยกาย วาจา ใจ ทำสมาธิ เจริญภาวนาเพิ่มบุญกุศลเรื่อยไป
นายสุรชัย สร้อยสวัสดิ์เมื่อเย็นวานนี้ 13 ต.ค.64 เวลาประมาณ 17.00 น. ลูกสาวและลูกเขย โทรศัพท์ชวนแม่บ้านและผมให้ไปกินหมู่กระทะด้วยกัน ที่ร้านเปิดใหม่แห่งหนึ่งในตัวจังหวัดฯซึ่งอยู่ไกลจากบ้านที่อยู่อาศัยพอประมาณ โดยจะขับรถมารับที่บ้าน แม่บ้านก็ตอบตกลง และถามผม ในใจก็อยากไปกินเพราะชอบอยู่เหมือนกัน และลูกกับแม่บ้านก็ชอบกิน แต่ผมตอบปฏิเสธไป ซึ่งค้านกับใจมาก ต้องต่อสู้กับความอยากกิน เป็นกิเลส จนเอาชนะไม่ไปกินได้ สำหรับแม่บ้านก็อยากไปแต่บอกว่าแล้วแต่ผมไปก็ได้ไม่ไปก็ได้ไม่เป็นไป สรุปคือไม่ไปทั้งสองคน โดยให้เหตุผลลูกว่า "กินแล้วอ้วน" ลูกสาวผมก็บ่นเชิงตัดพ้อมาทางโทรศัพท์ว่า "อ้วนตรงไหน" - ในการที่ผมไม่ไปกินหมู่กระทะ เพราะเห็นว่า เมื่อกินแล้ว 1. ทำให้อ้วน อาหารเกินความจำเป็น มีแต่ไขมันสะสมในร่างกาย เนื้อหมูถูกเลี้ยงด้วยสารเร่งเนื้อแดง ฉีดวัคซีน ทำให้มีสารเคมีตกค้าง 2. เป็นอาหารปิ้งย่าง เนื้อถูกความร้อนในกระทะไขมันในเนื้อหมูออกมาเป็นน้ำมันรวมกับออกซิเจนในอากาศ เกิดการเผาไหม้กลายเป็นควันพิษลอยติดมากับเนื้อที่ไหม้สุก ๆ ดิบ ๆ กลายเป็นอาหารที่เป็นอนุมูลอิสระ เป็นสารก่อมะเร็ง 3. เนื้อสัตว์เป็นโปรตีน ไขมัน มีฤทธิ์ร้อนต่อร่างกาย และไม่มีสารใยอาหารที่ช่วยซับน้ำทำให้ย่อยยาก ร่างกายต้องเสียพลังงานในกระบวนการย่อยเนื้อสัตว์มาก ร่างกายเกิดความร้อนมาก เนื้อสัตว์ที่ย่อยแล้วเหลือเป็นกากเป็นก้อนดำเหมือนยางมะตอยตกค้างอยู่ในลำไส้ใหญ่ แบคทีเลียชอบกินขับถ่ายปล่อยสารพิษ หมักหมมในลำไส้ใหญ่และขับถ่ายออกยาก เหลือตกค้างเป็นพิษต่อร่างกาย เป็นสารก่อมะเร็งต้องระบายล้างพิษด้วยการดีท็อกซ์ - เมื่อพิจารณาแบบนี้ หมู่กระทะ อาหารนี้จะให้โทษกับตัวเรามากกว่าประโยชน์ ซึ่งจะให้โทษกับร่างกาย เป็นทุกข์ ให้ความไม่สบายกาย ไม่สบายใจ ที่ไม่ควรเบียดเบียนสัตว์ ในอริยศีลข้อที่ 1 ห้ามฆ่า เบียดเบียนสัตว์ ควรมาลดละเลิกกินเนื้อสัตว์จะดีกว่า และช่วงเทศกาลกินเจ ควรงดเนื้อสัตว์ หันมากินพืชผักสดผลไม้ หลากหลายสี หลากหลายชนิด กินถั่ว ธัญญพืชแทนเนื้อสัตว์ หรืออาหารเจที่ถูกสุขลักษณะ ให้ประโยชน์และคุณค่าทางอาหารมากกว่า จึงไม่ไปกินหมู่กระทะ และก็บอกคุณโทษให้แม่บ้าน ลูก ฟังเพื่อลดละเลิกเนื้อสัตว์ต่อไป
นางกุลประภัสสร์ สุขบางไม่มีความกัวล หวั่นไหว, ความอยาก ความกลัว ยังมีอยู่บ้าง แต่ละวางได้เร็วเพราะผลแห่งการฝึกวิปัสสนาอย่างมีความเข้าใจถูกต้อง จึงมีสติรู้ตัว ผิดรู้ พลาดรู้ ทำดีรู้ เมื่อมีสติรู้ทัน ก็วางทุกเรื่องได้เร็ว (ขออนุญาตให้เครดิต แก่หลวงพ่อปราโมทย์ วัดสวนสันติธรรม เพราะดิฉันก้าวหน้าในการปฏิบัติกรรมฐานถูกวิธี โดยการฟังคำบรรยายธรรมของท่าน และนำมาผสมผสานกับความรู้ที่ได้จากอาจารย์หมอเขียว จิตจึงเบา กายก็ดูแลตามวิบากกรรม เพราะหายก็ดี จะได้มีแรงทำประโยชน์ดีต่อไป ยังไม่หายก็ดูแลรักษาไปตามเหตุการณ์ และอาการ เพื่อไม่เบียดกายให้ทรมานนาน ถ้ายังไม่ถึงเวลาตาย ดูแลกายใจให้ดี ใช้กายนี้บำเพ็ญธรรม ทำประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่น ขอบคุณกายใจ ที่มีพุทธะเป็นผู้นำทางให้ได้พบหนทางแห่งการเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน
นางสาวณฐิตา อินชัยยงค์ เป็นห่วงน้อง พอคิดถึงเรื่องขายของที่น้องอยากจะทำ จะต้องไปขายในสภาพแวดล้อมสถานที่และอยู่ใกล้กับคนเดิมๆ ที่เป็นภาพจำในอดีตที่ไม่ค่อยดี ทำให้รู้สึกกลัว กังวล หวั่นไหว กลัวเค้ากลับไปทำเรื่องไม่ดีอีก กลัวเค้าไปคบคนไม่ดีอีก ไม่อยากให้เค้าเจอเรื่องไม่ดี เมื่อไหร่เค้าจะออกไปจากสภาพแวดล้อมแบบนี้ได้ซักที เห็นความอยากให้เค้าเป็นอย่างที่เราต้องการ เราเลยคิดดีกลับว่า เราต้องกล้าเห็นเค้าทำพลาด เราต้องกล้าให้เค้าทุกข์จนเกินทน เราต้องกล้าที่จะเห็นเค้าทุกข์ เราต้องกล้าเห็นเค้าได้รับผลจากการกระทำของตัวเอง เราต้องกล้าที่จะเสียใจ เราต้องกล้าที่จะเสียเค้าไป ไม่มีอะไรเป็นของเราแม้กระทั่งตัวเรา ไม่มีอะไรบังเอิญ ทุกอย่างยุติธรรมเสมอ เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่เราได้รับคือสิ่งที่เราทำมา มันคือสมบัติที่เราต้องได้รับ เราเคยทำให้ใครต้องทุกข์เพราะห่วงเราแบบนี้มาก่อน การที่เราได้รับแบบนี้มันก็ดีแล้ว เราต้องกล้าที่จะยอมรับทุกข์นี้ให้ได้ อย่าเพ่งโทษถือสาน้องเลย เราต้องขอบคุณเค้านะที่ทำให้เราทุกข์มากมายขนาดนี้ ขอบคุณเค้าที่ทำให้เราได้เห็นตัวเอง ทำให้เราได้รู้สึกเหมือนที่เคยทำคนอื่นมา ทำให้เราได้สำนึก ทำให้เราได้มีโอกาสได้ชดใช้ เราทำชั่วมามากจริงๆ แต่ก่อนไม่เคยเห็นตัวเองจากเรื่องร้ายที่ได้รับจากน้องเลย มีแต่ตำหนิน้องทุกอย่าง มีแต่คำว่า ทำไม ทำไม ทำไม
นางสาวดรุณวรรณ แซ่ห่านอริยศีล ที่ได้ฝึกปฏิบัติและเกิดผล ได้เริ่มจากการปรับอาหาร เช่น ทานข้าวโรยเกลือ ผัดผักด้วยน้ำโรยเกลือ คำแรกที่ตักเข้าใส่ปาก มันค้างในปากมันกลืนไม่ได้ ( อาหารแบบนี้ก็มีด้วยเหรอ ) แต่เราเชื่อมั่นว่านี้แหละคืออาหารลดโรคลดทุกข์ เราก็เคี้ยวๆและค่อยๆกลืนไปเรื่อยๆ เรารู้สึกถึงความสดชื่นและเริ่มอร่อยขึ้นเรื่อยๆ ตั้งแต่บัดนั้นก็ติดใจอาหารสูตรโรยเกลือ อาหารรสจัดที่เคยชอบ ต้มยำ เปรี้ยว หวาน มัน เค็ม เราไม่ได้แตะ เมื่อเราลองกลับไปทานเหมือนเดิม เราไม่สามารถกลับไปทานอาหารรสจัดเหมือนแต่ก่อนได้แล้ว ความอยากลดลงของการทานอาหารรสจัดและได้ลด ละ เลิก เนื้อสัตว์ ไม่ทานเนื้อสัตว์ใหญ่, ทานอาหารมื้อเดียว บางครั้ง 2 มื้อ บางโอกาส สิ่งที่ได้จากการทานอาหารรสจืด คือเบากาย สุขใจ ความโกรธเกลียดค่อยๆจางหายไป จากคนนินทา ว่ารัายใส่เรา แล้วอีกอย่างที่หายไปโดยไม่รู้ตัว การพนันการเล่น หวย มันมหัศจรรย์จากการทานอาหารรสจืดและลด ละ เลิกเนื้อสัตว์คะ.ความกลัว กังวล หวั่นไหว ที่ได้ปฏิบัติตามอาจารย์หมอเขียวสอนสั่ง คือ การฟังธรรมอย่างสม่ำเสมอ และทำใจในใจ ช่วงนั้นจะกลัว กังวล หวั่นไหวเรื่องของลูกสาว เราจะทุกข์ใจที่เขา ไม่เชื่อฟังเราในบางเรื่อง กังวลว่าเขาจะไปในทางที่ไม่ดี ตอนที่เขาดื้อรัน เราพูดแล้วเขาไม่ฟัง เราจะต้องทำใจในใจ ว่าเราทำดีที่สุดแลัวเราจะทุกข์ใจไปทำไม ก็ตัองปล่อยเขาไปตามกรรม ทำตัวอย่างที่ดีให้เขาเห็น ไม่วันใดวันหนึ่งข้างหน้า เขาก็ต้องพ้นทุกข์ และจะนำสิ่งที่เราทำให้เขาเห็นนำไปปฏิบัติตามไม่ชาตินี้ก็ชาติหน้า ฝึกแบบนี้ประจำ จาก วัน เป็น เดือน เป็น ปี เราก็ต้องทำอยู่แบบนี้ประจำ จิตเราที่กลัว กังวล หวั่นไหวก็จะลดพลังของความกลัวลงไปตามลำดับ ( ดิฉันจะพูดกับตัวเองเสมอว่า ชาตินี้แม่มีบุญที่จะดูแลช่วยเหลือลูกได้มากที่สุดก็แค่นี้ แม่ไม่มีทรัพย์สมบัติอะไรให้ นอกจากธรรมมะที่แท้จริงพาพ้นทุกข์นี้เป็นสมบัติที่ล้ำค่าที่สุดของแม่ได้นำมาปฏิบัติแล้วมาพ้นทุกข์นี้ได้ทำเป็นตัวอย่างให้ลูกเห็นบันทึกไว้ในสายตาและจิตวิญญาณของลูกแล้ว แม่ก็เป็นสุขแล้ว) ประโยชน์ที่ได้รับจากการฝึกปฏิบัติอริยศีล ใจที่ผาสุขเข้าใจมากขึ้นของการที่เราได้เกิดมาร่วมชีวิตด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว พี่น้อง พ่อแม่ หรือคู่ครองเพราะว่าเราทำวิบากกรรมดีและร้ายมาร่วมกันตั้งแต่ชาติไหนๆชาตินี้เราต้องมาเกิดมาเจอกันเพื่อชดใช้วิบากกรรมร่วมกัน เมื่อเราเข้าใจแล้วฝึกปฏิบัติอริยศีลได้อย่างท่องแท้และเข้าใจอย่างลึกซึ้ง เราจะเกิดปัญญาพาพ้นทุกข์จากครอบครัวและเรื่องอื่นๆได้ตามลำดับคะ
นางสมใจ สิทธิพงษ์ได้ลดความ กังวลในการที่เราจะ ยกมือพูด Nike Zoom เวลาเข้าหมู่กับพี่น้อง ส่งการบ้าน ได้ทำแล้ว 3 ครั้งค่ะ ได้ล้างใจตัวเองว่าเราจะพูดดีก็ได้พูดให้คนเข้าใจก็ได้ไม่เป็นไรขอให้เราได้ฝึกฝนเข้าพูดค่ะ
นางวิไลวรรณ​ชุมทองตั้งศีลได้ละเอีนดเพิ่มขค้น
นางสาวจิรานันท์ จำปานวนลดความอยากในเรื่องการกินเกิน เช่น กินกล้วยน้ำว้าเกิน ที่สวนปลูกกล้วยน้ำว้าเอง ให้กล้วยแก่เต็มที่ กล้วยจะอวบมาก เนื้อแน่น หอม หวานมาก และภูมิใจมากที่เป็นกล้วยไร้สารพิษที่ตัวเองไปลูก เวลากินก็จะกินด้วยความยินดีมาก จนกินเกินไป 5 ลูก ก่อนที่จะกินข้าว บางทีกินข้าวเสร็จอิ่มแล้ว กิเลสก็ยังพาไปกินกล้วยเพิ่มอีก 3 ลูก เป็นอยู่อย่างนี้หลายเดือน จนมาช่วงหลังฟังธรรมะ ฟังในสายด่วน เข้าใจว่าถึงแม้จะเป็นสิ่งดี ถ้าเรากินเกินก็จะเป็นโทษ ก็เลยมาสังเกตตัวเอง ก็เป็นตามนั้นจริงๆ จากที่กินพอดีมีกำลังแล้ว แต่กินกล้วยเพิ่มทำให้แรงตก เพลียล้า อืดๆ ก็ได้พิจารณาโทษของการกินเกิน ประโยชน์ของการกินพอดี อันไหนสบาย เบากาย มีกำลังกว่ากัน หลังๆมานี้ก็ประมาณในการกินกล้วยได้พอดีกับร่างกายมากขึ้น
นางนปภา รัตนวงศาอยากให้พ่อลดความกลัวเมื่อมีอาการหอบเหนื่อย แล้วใช้ยาพ่นมากโดยท่านใส่ยาพ่นเองเวลามีอาการอยู่กับเครื่องพ่นเกือบตลอดเวลา โดยหันกลับมาทำที่เรา เริ่มต้นที่เราทำความดีที่เรา เราไม่สามารถไปบังคับคนอื่นได้ มาเพิ่มศีลที่ตัวเองให้มากขึ้นและที่สำคัญไม่ไปเพ่งโทษท่านเพิ่มเพื่อจะทำวิบากใหม่ ต้องยอมรับว่าท่านเริ่มมีอาการอัลไซเมอร์ ต้องเก็บยาและใส่ยาให้เองตามเวลาให้ อาการอยากก็ลดลง
นางสาวอุรา สังข์ชม
นายอัฑฒ์ฐากร ประทีปฐานิศร์ ตี้งศีล กินมื้อเดีบว ทำโยคะทุกวัน เพื่อปรับร่างกายที่ได้รับความทรมารจากการปวดหลัง แบะปวดตัว และเส้นตึงแบบคลายแล้วก้อยึดตลอด ซึ่งลองแก้มาหลายปีแล้ว ลองมาทุกรูปแบบ ตั้งแต่ นวด ฝังเข็ม ตอกเส้น ทานยา และ งัดเส้น และอื่นๆ เลยตั้งจิตว่า เจ็บก้อให้มันเจ็บ ปวดก้อให้มันปวด ทรมารก้อให้มันทรมาร ตายก้อให้มันตาย รับเต็มๆ หมดเต็มๆประโยชนที้ได้รับ ความกังวลลดลง แต่ได้รับความปวดที่เพิ่มขึ้นในจุดที่เป็นหน้าอก ซ้าย แต่ก้อยอมรับ แต่ส่วนอื่นก้อดีขึ้นเป็นช่วงๆครับ
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากได้ในบางสิ่งบางอย่างได้ ประโยชน์ที่ได้รับ ทำให้ลดความทุกข์ใจลงไป
นางกัญจนา อบรมชอบลดของหวานได้เป็นวันๆพิจารณาถึงโทษ
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากในเรื่องต่างๆลงได้ ประโยชน์ที่ได้รับทำให้ได้ลดทุกข์ทางใจจะ
นางดอกไม้ ปวะบุตรคืนนี้ขณะสวดมนต์กับอุบาสก อุบาสิกา มีอาการปวดจุกบริเวณลิ้นปี่ข้างขวาบริเวณตับ แต่ไม่มากพอรำคาร เป็นนานเกือบ30นาทีใจก็คิดว่าเกิดอะไรน้อ ปัญหาจากตับอักเสบไหมเพราะกินน้ำเขียวบ่อย หรือกระเพาะจุกเสียดเพราะไม่ทานอาหารเย็น งดวันพระ เอามือกดๆดูก็ไม่เจ็บ ใจเลยคิดว่าช่างเถอะกำลังสวดมนต์อยู่อยากปวดก็ปวดไป เราไม่กลัว เราวางใจ ผลที่เราวางใจได้หายปวดตอนไหนไม่รู้ตัว ความสุขสบายกลับมาเหมือนเดิม สาธุ
นางพรรณธิพา แย้มบัวลดการติดปาท่องโก๋ลง ลดการกินน้อยลง มีแพ้บ้าง ชนะบ้าง
นางสาวผาสุข ตันชวลิตการประมาณสถานการณ์ /เมื่อวานพ่อบ้านลงครัวทำข้าวผัดผักรวมใส่กุ้ง แล้วมีน้ำใจแบ่งส่วนนึงที่ไม่ใส่กุ้งไว้ให้เราทาน ได้เรียกให้รับประทานอาหารเช้าพร้อมกัน จึงได้ร่วมทาน ทานไปได้สักพักสังเกตว่ามีไข่ชิ้นเล็กๆอยู่ในนั้นนิดหน่อย ณเวลานั้นอยู่ต่อหน้าลูกๆจึงเขี่ยออกไม่ให้เป็นที่สังเกตุเพื่อรักษาน้ำใจ/ ณ ขณะที่ทราบน่าจะมีบางส่วนที่ได้รับประทานเข้าไปโดยไม่ทันสังเกตุ รีบสำนึกและจะไม่ทำอีกโดยจะสังเกตุให้มากขึ้นกว่านี้ /สถานการณ์อีกไม่นานช่วงกลางวัน ทำกับข้าว หั่นผักมีดหั่นโดนนิ้วชี้นิดหน่อยมีเลือดออดนิดนึง รู้ทันทีว่ามาตลีเทพสารถีได้มาเตือนแล้ว /ในใจไม่ทุกข์เพราะเราทราบและได้ประเมินสถานการณ์แล้ว หากหักด้ามพร้าด้วยเข่า ต่อหน้า เส้นทางจะไม่ราบรื่นหรือวิวาทะได้ จึงยอมรับวิบากแต่โดยดี ยินดีที่ได้ใช้วิบาก ซึ่งเราจะเห็นได้เร็วมาก สนุกดีค่ะ เป็นโชค 3 ชั้น ได้ใช้วิบาก/ ได้ล้างความยึดมั่นถือมั่น/ ได้เห็นกิเลสชัดเจน
นายธีระพล ศรีเวชศิลป์ พยายามลดความหงุดหงิดเวลามีใครทำอะไรไม่พอใจ ต่อสู้ด้วยการทำความเข้าใจตัวเอง มองใจตัวเอง แล้วพยายามปรับความคิดให้เข้าใจคนอื่นมากขี้น ประโยชน์คือ ทำให้เราสบายใจได้เร็วขึ้น
นางสาวณัฐธยาน์เอื้อจำนงค์ตอนสอบสัมภาษถูกถามว่าจะรักษาศิล5ใด้หมั้ยเราตอบว่าใด้เราก็เริ่มทำโดยการเว้นจากการไม่เบียดเบียนชีวิตสัตว์เร่มมากินพืชจืดสบายตั้งแต่วันที่5ตุลาคมข้าวต้มใส่เกลือผักต้มถั่วผลไม้ประโยชน์ที่ใด้เบาตัวค่ะแต่ก่อนน้าหนัก52สูงก็52เทาากันเลยแต่ตอนนี้เบาตัวไม่อึดอัดพุงแล้วค่ะ
นางนปภา รัตนวงศากลัวติดโควิด จากที่น้องชายจะขึ้นบ้านใหม่ถึงแม้จะจัดเล็กๆแต่ก็ยังมีคนจากนอกครอบครัวอีกหลายท่าน เราไม่ทราบประวัติการใช้ชีวิตของท่านจึงมีความกลัวจะติดโควิดมาติดคนในครอบครัว ถ้าเป็นเมื่อก่อนจะกังวลมากแต่เมื่อมาศึกษาศาสตร์นี้แล้ว ความกลัวน้อยลงมากถ้าเราป้องกันตัวเองเต็มที่แล้ว เว้นระยะห่าง ล้างมือ ถือศีล ทำสมดุลย์ร้อนเย็น มีอริยศีล ทำเต็มที่แล้วถ้าจะติดก็เชื่อชัดในวิบากกรรม ไม่ติดเชื้อก็ดี ติดเชื้อก็ดีจะได้ใช้วิบากกรรม และได้ทดสอบการใช้ยา9เม็ดที่เข้มขึ้นไปอีก ยินดีได้หมด
นางดาวรุ่ง บัวแก้วเลิกทานเนื้อสัตว์ เลิกทานไข่ นม เวลาอยากกินก็อดทน ต่อสู้กับความอยาก ก็อดทนได้ ตัวเบาขึ้นไม่อึดอัด ใจเย็นลงมาก ใจยอมรับความเจ็บปวด
นาง3 เพ็ญศรี มงคลชาติไทยเรื่องลดความอยาก ได้ตั้งศีลจะไม่ทานมื้อเย็นและไม่ทานรสจัด ก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง จับกิเลสไม่ค่อยทัน กิเลสมันบอกว่า นิดหนึ่ง ไม่เป็นไรก็แพ้บ้างชนะบ้างค่ะ แต่มาตลีก็มาเตือนอยู่เหมือนกัน วันนี้จะสู้จริงแล้วค่ะ ตามที่อาจารย์ท่านได้เคยพูดไว่ว่า ทำจริงได้จริงทำเล่นได้เล่น
นางสาวทรงรัตน์ พรหมช่วยเวลาเจ็บปวดทางกาย ลดละความไม่ชอบ รู้สึกเจ็บน้อยลง และหลับได้ และในชีวิตประจำวัน เวลาเจอสิ่งที่ไม่ชอบ ก็ระลึกได้ ทำให้สุขใจขึ้น
นางสาววิญญา จันทะพลมีวิชายา๙เม็ดไม่เคยกลัวกังวลหวั่นไหวเรื่องโควิดเลย มีความสุขในการดำเนินชีวิต
นางณัฐพร อาภรณ์ศิริพงษ์ลดความอยากในการทานอาหารชอบตามได้บ้างแต่ไม่ทั้งหมด ยังทานไข่ ปลาอยู่บ้าง
นางดาวรุ่ง บัวแก้วลดเนื้อสัตว์ได้เด็ดขาด ตอนแรกๆต่อสู้กับกิเลสคือความอร่อย ตอนนี้เฉยๆ เป็นเรื่องปกติที่ทานผักผลไม้ถั่ว รักษาศีลได้ละเอียดมากขึ้น ไม่ตบยุง ไม่บี้มด ใจเย็น อดทนกับกิเลสได้ดี คิดตามอาจารย์ คือต้องคิดดี พูดดี ทำดีไว้ก่อน
นางประคอง จันทร์ตรีเดียวนี้ตัดกังวลความกลัวไปแล้ว ต้อง ตั้งหลักรับได้ต่อทุกสถานการณ์
นายศรานุทธ พูนพินต่อสู้กับการกินอาหารไม่ปรุงแต่ง​กินอาหารตามลำดับถูกสมดุลร้อนเย็นกินอาหารมื้อหลัก1มื้อกินอาหารมื้อเช้าเล็กน้อยลดการกินมื้อเย็น
นางประคอง จันทร์ตรีตอนนี้เบากายเบาใจมากขึ้น
นาย3 พูลศักดิ์ โสภาวัฒนะโรจน์ทำให้รู้แนวทางพ้นทุกข์จากการ กระทำให้สำเร็จโดยการรักษารักษาศิลห้า. เลดเลิกอบายมุข
นางสาวผาสุข ตันชวลิตเจอผัสสะเรื่อง สายซูมหลุด the host is end the meeting คือสายหลุดไป ไม่ได้ทุกข์อะไร เพราะทุกบรรยากาศรายงานความจริง เป็นข้อคิดเรื่อง 1 ความอดทน เพื่อให้ดูใจว่ามีความหวั่นไหวหรือเร่งรีบอยากฟังซูมอย่างต่อเนื่องหรือไม่ 2. เข้าใจสถานการณ์ภายนอกซึ่งมีเหตุปัจจัยอื่น เข้ามารบกวนสัญญาณ ก็เป็นสิ่งที่เป็นไปได้ เป็นวิบากเรา วิบากร่วม ไม่คาดเดา เพราะทุกสิ่งทุกอย่างไม่เที่ยง เกิดมาเพื่อจะดับไป มันเป็นเช่นนั้นเอง ใจไม่ได้มีความยึดว่าต้องได้ฟังอย่างต่อเนื่อง ถึงจะสุข ถ้าไม่ได้ฟังอย่างต่อเนื่องจะทุกข์ สนุกดีค่ะที่มีแบบฝึกหัดมากมายให้เราได้ฝึกฝน
นางสาวกิรณา สุขสุดกุลธนกลัวการใช้เครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์ใจชังมากๆต้องใช้เวลาทำใจให้ชอบอยู่2~3เดือนจึงยอมเข้ามาเรียนรู้กับหมู่กลุ่มปัจจุบันทำได้บ้างเพราะเราวางใจที่จะเรียนรู้แบบทำได้ก็ทำทำไม่ได้ก็วางแล้วมาหัดทำไหม่ประโยชน์:ได้ความรู้ไม่หน้ากลัวอย่างที่คิดเห็นสัจธรรมเกลียดอะไรได้อย่างนั้นเพราะทุกวันนี่เราต้องเรียนรู้เพื่อบอกต่อผู้อื่นให้ได้ประโยชน์ด้วยใจผาสุข
นาย3 ไพบูลย์ รักษาบุญพยายามรักษาศิลไม่ให้ตกหล่นจนสามรถไม่ฆ่าสัตว์ เลิกบุหรี่ รู้อริยสัจ4 สังคหวถุ4 พรมวิหาร4อิถิบาท4 กฏไตรลักษณ์ อิทับปัจจยตา ปฏิจจสมุปบาท
นางสาววิษยณัฐฐา นาครัตนะอมรงดความอยากทานอาหารที่ทำด้วยเนื้อและผลิตภัณฑ์จากสัตว์ ช่วงวันที่ 2-11 ต.ค. 64ยังติดในรสชาดความอร่อย กลัวสุขภาพไม่แข็งแรง ไม่มีภูมิต้านทานโรค ทำให้มีอริยศีลเพิ่มขึ้น สามารถลดความอยากทานอาหารที่ทำด้วยเนื้อและผลิตภัณฑ์จากสัตว์โดยไม่ทรมาน ทำให้จิตสงบ กายเบาสบายรู้สึกดีใจมากค่ะที่ได้พบสัตตบุรุษและกัลยาณมิตรช่วยชี้แนะแนวทางดีดีขอบพระคุณ อาจารย์ ดร.หมอเขียวและคณะจิตอาสาทุกท่านค่ะ
นางสาวรัตนา กิจเกื้อกูล
นางสาวอุรา สังข์ชม
นางสาวณัฐชยา จินตนารั่งโรจน์อยากกินอาหารเจ ที่ปรุงแต่งรสชาติอร่อย ลดความอยากด้วยการเตือนสติตนเองว่า "จำไม่ได้เหรอกินแล้วมันทรมาณร่างกาย เคยกินแล้วมันทรมาณกับอาการคันตาเนื้อตัว ท้องอืด พิสูจน์ด้วยตนเองมาหลายครั้งแล้วนะแถมปัสวาวะก็เค็มมากสีเข้มไม่ชวนกินเลยยังไม่เข็ดอีกเหรอจ๊ะเอ๋ หยุดๆไม่กิน" เมื่อนึกทบทวนทำให้ความอยากกินอาหารเจลดลง หมดความกังวล ไม่หวั่นไหว ปัสสาวะรสชาติก็อร่อยสุขภาพก็ดี
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางรมิตา ซีบังเกิดมีอาการเจ็บส้นเท้ามานาน เวลาโยคะ กดจุดลมปราญก็จะมีอาการเจ็บตามเส้นเอ็นที่กดลงไป แรกๆก็ไม่ค่อยกล้ากดแรงๆ เพราะเกรงว่าเอ็นจะอักเสบ แต่ตัดความกลัว หวั่นไหวออกไป คิดว่าเจ็บก็ให้เจ็บ เป็นไงเป็นไป ทำมาเรื่อยๆอาการเจ็บส้นเท้าก็ดีขึ้นเป็นลำดับๆและต้องหายในที่สุดประโยชน์คือร่างกายก็แคล่วคล่อง ว่องไวเป็นลำดับๆ
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสาวฐิตารีย์ ธนัทพงศภัทร์ลดความอยากให้คนอื่นมาเป็นดั่งใจเรา เริ่มเข้าใจตัวเอง ควบคุมอารมณ์ตัวเอง จากการฟังอาจารย์หมอเขียวต่อเนื่องทุกวัน ตอนนี้แทบจะขาดไม่ได้เลย เพื่อทบทวนธรรมของตัวเอง ทบทวนฝึกฝนไปเรื่อยๆ ค่อยๆ ก้าวหน้าไปตามลำดับ
นางสุมา ไชยช่วยลดการกินของที่อยาก เช่นยำมะม่วงใส่เกลือพริกนิดหน่อย ข้าวคั่ว มากินแค่มะม่วงกับเกลือ
นางสาวปภาพิศา มงคลธนาวุฒิ(ณิ)แม้ใครจะมากล่าวว่า จะขาดสารอาหารเมื่อเลิกทานเนื้อสัตว์ก็ไม่หวั่นไหวเพราะในพืชมีมากมายที่มีคุณค่ามากกว่าเนื้อสัตว์
นางสาวสุดใจ​ โสะหาบช่วงที่เข้าค่ายก็ได้ตั้งศีลกินข้าวมื้อเดียวค่าย10วันทำได้7วันวันที่ทำได้รู้สึกเบากายมีกำลังเต็มสามารถทำงานโดยไม่เพลียไม่ล้าซึ่งเป็นความจริงที่เกิดขึ้นกับตัวเองจิตใจเบิกบานที่ทำได้แต่วันไหนที่มีเรื่องไม่สบายใจมีความเครียดก็จะแพ้กิเลสร่ายกายก็จะเพลียล้าเลยต้องกินเพิ่ม​ ทำให้ผิดศีลแต่ก็จะพยายามเอาความกล้ามาชนะกิเลสความเครียดความกังวลความกลัวให้ได้
นายทรงยุทธ อัคโกศลผมตั้งศึลว่าจะไม่โกรธ ผลที่ได้ยังเห็นทั้งความก้าวหน้าและการยังย่ำอยู่ที่เดิม ที่ก้าวหน้าก็คือใจเย็นขึ้นเรื่องงาน เรื่องที่ยังไม่ก้าวหน้าคือเมื่อเห็นคนที่ทำสิ่งที่ไม่ดีหรือสิ่งผิดจากการมองจากมุมของตนเองฝ่ายเดียวแล้วยังมีโทสะและพยาบาท
นางสาวสุชนา ทิวถนอมในรอบนี้ได้นำเสนอให้หมู่กลุ่ม เข้าร่วมประชุมก่อนและหลังจัดงานสายด่วน เพื่อนส่วนใหญ่เห็นด้วย ในขณะทีาบางคนไม่เห็นด้วย แต่เราก็วางดี เพราะเราเข้าใจว่าแต่ละท่านมีวันเวลาแห่งการรับรู้ไม่เท่ากัน เราทำได้แค่อดทน รอคอย ให้อภัย ทำดีเรื่อยไป ใจเย็นข้ามชาติ
นางสาวณัฐธยาน์เอื้อจำนงค์ลดละความอยากกินขนมของหวานหวั่นไหวเมื่อรู้สึกหิวแต่็บอกตัวเองว่าเราตั้งศิลแล้วเราจะแข็งแรงไม่มีโรคภัยลดนำ้หนักใด้แล้ว1โลค่ะ
นางอนงค์ ท่าข้ามลดความยากได้ยากมีได้มากขึ้น ลดความกลัวที่จะไม่ได้ของที่ชอบและต้องการได้มากขึ้นถ้าเป็นเมื่อก่อนที่ไม่ได้มาฟังอาจารย์จะทำตามที่ยากมากเลยค่ะพอมาฟังอาจารย์ลดได้เยอเลยค่ะ
นางสาววลัยพักตร์ ชุมทองไม่กินไก่. เนื้อ หมู แต่ยังทานอาหารทะเล กับไข่อยู่ค่ะ
นางกานดา ศักดิ์ศรชัย
นางสาวรัชกร กุลเสวตเมื่อได้ยินอาจารย์หมอเขียวบรรยายธรรมเกี่ยวกับวิบากร้ายจากการกินเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์จากสัตว์ ทำให้เห็นเหตุแห่งทุกข์เรื่องความเจ็บป่วยของคุณพ่อคุณแม่ ที่เป็นคนชอบทานเนื้อสัตว์มากกว่าผักผลไม้ และทุกคนในครอบครัวยังยินดีกับการได้กินเนื้อสัตว์ด้วยหลงผิดเข้าใจว่าเป็นแหล่งโปรตีน และสัตว์เกิดมาเพื่อเป็นอาหารของมนุษย์ ตอนนี้ทุกคนจึงต้องเผชิญวิบากร้ายและทุกข์ใจเมื่อคุณพ่อคุณแม่เริ่มป่วยด้วยโรคประจำตัวหลายโรค ทำให้รัชกรมีความตั้งใจอยากลดละเลิกการกินเนื้อสัตว์ ตั้งแต่เริ่มเทศการกินเจ วันที่ 5 ตุลาคม และชวนคุณพ่อคุณแม่กินมังสวิรัติเพื่อลดโรค คุณพ่อคุณแม่ก้อให้ความร่วมมือดี ทำให้ทานอาหารที่มีเนื้อสัตว์น้อยลง แต่ยังต้องอาศัยไข่ ทำให้มีความอยากกินอาหารน้อยลง ทานอาหารน้อยลง ทำให้ทุกคนในบ้านเป็นกังวล กลัวจะขาดสารอาหาร และจะยิ่งป่วย แต่รัชกรก็ทำใจกล้าอาศัยความรู้เรื่องน้ำผักปั่นที่อาจารย์หมอเขียวบรรยายเรื่องน้ำคลอโรฟิล มาทำน้ำใบตำลึงปั่นผสมน้ำมะนาว น้ำกระชาย น้ำผึ้ง ให้ คุณพ่อคุณแม่ทาน คุณพ่อคุณแม่ยังดูมีแรงดี แม้จะทานน้อยและไม่ได้ทานเนื้อสัตว์ ใบตำลึงก้อเก็บเอาจากริมทาง ริมรั้วในซอยบ้าน ทำให้เห็นคุณค่าของต้นไม้ที่ขึ้นเองมากขึ้น
นางอัญชลี โสภา
นางสนทยา กันทะมูลขุดเจอความขี้โกงของตัวเองตอนช่วยเพื่อนทำการบ้าน มีเพื่อนนักศึกษาวิชารามส่งการบ้านเรื่อง ขายของผ่านโครงการคนละครึ่ง เรายกมือขอให้ข้อมูลเกี่ยวกับโครงการนี้ แต่พูดไปยังไม่ทันรู้เรื่องดีกลับไปให้ความเห็นตัดสินสนับสนุนเพื่อน ว่าที่เพื่อนกำลังทำอยู่ถูกต้องแล้ว ทั้งที่เพื่อนกำลังสงสัยว่าเขากำลังทำผิดศีลอยู่หรือเปล่า เรากลับสนับสนุนให้เพื่อนทำผิดศีล อาจารย์และพี่น้องจิตอาสาช่วยกันวิเคราะห์ให้ข้อมูลกัน ยิ่งฟังอาจารย์วิเคราะห์ให้ละเอียดขึ้น เรายิ่งรู้สึกอาย อายที่สนับสนุนให้เพื่อนทำผิดศีล รู้สึกได้ว่าเรายังมีความขี้โกงฝังอยู่ในจิตใจลึกมาก ทั้งที่ก่อนหน้านี้เชื่อว่าตัวเองไม่โกงแล้วคราวนี้โกงเต็มๆทุกข์. : สนับสนุนให้เพื่อนทำผิดศีลสมุทัย : ชอบที่เราจะแนะนำเพื่อนให้ถูกต้องถูกตรงศีล ชัง ที่ตัวเองแนะนำเพื่อนผิดทาง ชอบที่จะดูดีในสายตาเพื่อน ชังที่จะถูกเพื่อนดูไม่ดีชอบที่จะไม่พลาดไม่พล่อง ชังเมื่อทำสิ่งที่พลาดพร่องนิโรธ : แม้จะทำสิ่งที่พลาดพร่อง ก็เบิกบานได้เพราะรู้ว่าเราทำมา วิปลาส 4 ตามวิบากกรรมมรรค : หลังจากรู้ตัวว่าให้คำแนะนำเพื่อนผิดรู้สึกอับอายเพื่อนจิตอาสาและอาจารย์ กิเลสบอกว่าต่อไปไม่ต้องให้คำแนะนำใครอีกนะเห็นไหมอายเขาเลยเลิกเลยไม่ต้องทำแล้วออกไปจากหมู่เลย หมู่นี้อยู่ด้วยไม่ได้แล้วเธอทำเขาป่วนหมด. อายเขามากเลย ต่อไปใครเขาจะมาเชื่อเธอ เรากลับบอกไปว่า ดีเลยได้เรื่องเขียนการบ้านแล้ว อายใช่ไหม ทุกข์ใจใช่ไหม เดี๋ยวจะไปสารภาพต่อหน้าหมู่กลุ่มเขียนการบ้านส่งเลย คราวต่อไปจะทำอะไรจะตอบปัญหาใครให้คิดดีๆก่อน คราวนี้ เพราะมีความกร่าง อวดดี ยกตนข่มท่าน ทำให้พูดไป เหมือนยังไม่ได้คิดก่อน อยากอวดดีอวดเก่งต่อหน้าอาจารย์และพี่น้อง จะได้รู้ว่าหน้าแตกเป็นยังไง แม้จะแนะนำเพื่อนผิด กลับทำให้เรา จับได้ว่าเรายังมีความขี้โกงฝังอยู่ลึกมากในจิตใจ เท่านี้ก็ได้กำไรแล้ว
นางพรนภา บุรณศิริไม่อยาก,ไม่กลัว,ไม่กังวลหวั่นไหวในเรื่องโควิดต่อสู้ใช้ความรู้และการปฏิบัติตนเองและครอบครัวตามที่ได้เรียนรู้มาจากแพทย์วิถีธรรมก้วหน้าคือเมื่อตนเองและพ่อบ้านมีอาการเหมือนติดโควิดก็สามารถหานำด้ภายในวันเดียว เพราะรอบบ้านเป็นโควิด4*5บ้าน ไม่สามารถหนีไปไหนได้ถ้ามีวิบากก็ต้องรับลูกเขยเป็นโควิดติดจากที่ทำงาน เดือนสค.รักษาที่ศูนย์ใล้บ้าน14วันก็หาย ลูสาวและหลานอยู่บ้านเดียวกันก็ไม้เป็นเพียะประโยชน์จากการปฏิบัติตามแนวแพทย์วิถีธรรม
นางสาวประภัสสร วารีขณะจัดรายการสายด่วนโดยรับหน้าที่เป็นพิธีกร เหลือเวลาครึ่งชั่วโมง ต้องขอจบหน้าที่ เพราะน้องชายโทรมาบอกว่าแม่ได้รับผลกระทบวัคซีน ทำให้ตัวสั่นไปทั้งตัว และอยู่บ้านคนเดียว เมื่อได้ฟังรู้สึกห่วงแม่ มีความกังวล ทำให้ตอนนั้นปัญญาหายไป คิดอะไรไม่ออก จากนั้นบอกตัวเองใจเย็น พอสติมาจึงค่อยคิดออกว่าต้องทำอะไรบ้าง
นางพรพรรณ เอ็ทสเลอร์กังวลหวั่นไหว ว่าอยากได้สิ่งที่อยากได้เร็ว ๆ ได้ต่อสู้กับความหวั่นไหว โดยการวางใจว่า จะได้ก็ได้หรือไม่ได้ก็ได้ แล้วก็ทำให้ความทุกข์ใจลดลงไปเกินกว่าครึ่ง ค่ะ
นางสนทยา กันทะมูล
นางสาวศิริพร คำวงษ์ศรี1. กล้าที่จะโง่จริง ๆ ไม่รู้บ้างก็ได้2. ตั้งใจไม่ซื้อขนม แต่ให้ได้ตามธรรม หรือถ้าไม่ไหวจริง ๆ จึงค่อยขอกิน 3. กล้ายอมให้งานไม่สมบูรณ์4. ตั้งศีลเรื่องคนคู่ จะไม่กลับไปติดต่อคนรักเก่า หากไม่จำเป็น หรือเว้นแต่เขาจะติดต่อมาก่อน5. พิจารณาโทษของความชังและพยาบาท6. ตั้งใจ "มั่น ผ่อง พุทธ" เท่าที่ทำได้
นางสุรีนารถ ราชแป้นลดความกลัว กังวล หวั่นไหวในการร่วมรายการสายด่วน ทั้งเป็นพิธีกร และร่วมตอบ ด้วยการกล้าที่จะทำ กล้าที่เกิดความพลาด ความพร่อง ด้วยใจที่ไร้ทุกข์ พลาดก็ได้ พร่องก็ได้
นางเครือแก้ว คุณะวัฒนา​ลดความอยากได้อยากมีอยากเป็นเหมือนผู้คนในสังคมที่มีแต่การแก่งแย่งแข่งขันกันพอเราเพิ่มอริยศีลขึ้น ความกลัว กังวล หวั่นไหวน้อยลง อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด จิตที่เคยจะทุกข์ก็จับได้ทันและล้างได้เร็วมากขึ้น
นางณัฐพร คงประเสริฐในระหว่างที่เราร่วมทำกิจกรรมกับหมู่มิตรดีไปเรื่อย จนเจอเหลี่ยมมุมที่เห็นกิเลสโผล่มา เช่น ความไม่สบายใจ ความอึดอัดใจ เมื่อพบ ข้อพร่องข้อพลาด เกิดขึ้น ก็ได้ล้างกิเลสไปตามลำดับ
นางพิมพิ​นันท์​ เตียว​ประเสริฐ​
นางสุรางค์ โยโกยามาอยากที่จะไม่ได้ กล้ารับ รีบรับหมดไปใจดีข้ามชาติประโยชน์ยอมรัยความจริงมีทั้งสุขและทุกข์ ทุกสรรพสิ่งเกืดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป มันเป็นเช่นนี้แล อนิจจัง ทำต่อไปจนกว่าจะสำเร็จ ประโยชน์คือทำให้มีความเพียรและอดทน ใจดีข้ามชาติ
นางสาวสุภัคษา เต่าถมตากินข้าววันละมื้อ ไม่กินของจุกจิก วางใจใด้ทุกเรื่อง
นายสมสิน เสถียรรัตชัยเมื่อมีศีลก็ลดอยาก ไม่หวั่นไหวต่อภัยใดๆ วิบากดี วิบากร้าย จะเกิดตามเหตุของมัน ยอมรับมันไป พยายามสร้างกรรมดีให้มากๆ เข้าไว้
นางสาวณฐิตา อินชัยยงค์มีความคิดเรื่องการกินมื้อเดียวแว๊บขึ้นมาหลายครั้ง เห็นแต่ก็มองผ่านไม่ได้พิจารณา มีอยู่ครั้งนึงมีความคิดนี้แว๊บขึ้นมาอีก ก็ลองดู ก็เห็นความคิดต่อว่า วันพระ หรือ วันเกิดก็ได้ เราก็เห็นนะแต่ทำเป็นปล่อยผ่าน ทำเป็นไม่สนใจ ไม่อยากคิด จนเจอสภาวะทุกข์ที่เกิดจากความกลัว คิดไม่ออกจึงตั้งศีลกินมื้อเดียวครั้งแรก 1 วัน และล่าสุดอาทิตย์ที่แล้ว ก็เจอสภาวะทุกข์ที่เกิดจากความอยาก เพื่อนมาเตือนให้ลองตั้งศีลดู จึงตั้งศีลกินมื้อเดียว 3 วัน หลังจากครบ 3 วัน มีความรู้สึกไม่กล้าที่จะกิน 2 มื้อ ทั้งๆที่ไม่ได้ตั้งศีล แค่คิดจะกิน 2 มื้อก็จะรู้สึกผิดแปลกๆค่ะ เมื่อวานก่อนตื่นเช้ามามีความคิดว่าจะกินมื้อไหน เช้าหรือเย็น ในใจคิดตอบไปว่ากินตอนเช้าก็ดีนะ มื้อเย็นกินแล้วเดี๋ยวก็นอน พอตกเย็นกลับมากินมื้อเย็น เพราะไม่ได้บอกที่บ้านว่าวันนี้เราจะกินมื้อเดียว ไม่อยากเสียน้ำใจคนที่บ้าน (ไม่รู้เป็นความคิดกิเลสรึเปล่า) คิดว่าจะกินเพราะรักษาน้ำใจ แต่เผลอกินเพราะความอร่อย เผลอลืมตัวกินตามที่อยาก วิบากเข้าเลยค่ะ แปลกใจว่าทำไมถึงคิดเรื่องกินมื้อเดียวอยู่ในหัวแบบนี้ค่ะ ลองดูก็เห็นว่ามันกลัว มันไม่อยากกินมื้อเดียว มันไม่อยากให้ลดมื้อลง มันชวนคิดว่าถ้ากินมื้อเดียวก็จะไม่ได้กินข้าวกับที่บ้านนะ รู้สึกว่ามันอาลัยอาวรณ์มื้อที่เราจะลด มันเสียดายที่จะไม่ได้เสพอีก มันบอกไม่ต้องตั้งศีลหรอก ระหว่างคิดจะพูดเรื่องนี้ส่งการบ้านก็ไม่กล้า พอช่วงสายด่วนจะพิมถามในกลุ่มก็คิดขึ้นมาว่า ไม่ต้องถามหรอก ค่อยๆคิดก่อนเองก็ได้ ก็รู้สึกยึกยักที่จะส่งที่พิม ยึกยักจนหมดเวลา หลังจากไม่ได้พิมเล่าในช่วงสายด่วน มานั่งทบทวน เป็นไงเป็นกัน ถ้าเราอยากช่วยเหลือคนอื่น เราต้องเริ่มทำดีที่ตัวเราก่อน เราต้องลดความอยากเสพ เพื่อเพิ่มกุศลให้มากๆ เอาวะ ตั้งก็ตั้ง จากนั้นเราก็ตั้งศีลจะกินมื้อเดียว ตั้งแต่วันที่ 15 ต.ค. 64 - 31 ต.ค. 64หลังจากที่ได้ตั้งศีล เราก็มานั่งทบทวนเพิ่มว่า เราต้องกล้าที่จะไม่ได้เสพการกินข้าวกับคนที่บ้านให้ได้ เราต้องกล้าที่จะไม่ได้เสพตามที่อยากให้ได้ เราต้องกล้าที่จะไม่ได้กินข้าว 2 มื้อให้ได้ เราต้องกล้าที่จะลดความอยากกิน 2 มื้อลงให้ได้ เราต้องกล้าที่จะกินมื้อเดียวให้ได้ อาหารที่ว่าอร่อย กลิ่นหอม พอเวลากินเข้าไป เวลาขับถ่ายออกมามันก็เหลือสภาพเป็นของเสียสภาพเดียวกัน ไม่ว่าจะกิน 2 มื้อ หรือ กินมื้อเดียว เธอลองนึกถึงของอร่อยที่ร่างกายขับออกมาสิ มันยังน่ากิน น่าอร่อย กลิ่นหอมอยู่ไหม เอาหน่ะ กินมื้อเดียวมันไม่ตายหรอก สุขภาพทั้งกายและใจจะดีขึ้นด้วยนะ กินมื้อเดียวก็ดีเหมือนกัน ไม่ต้องเปลืองพลังย่อยอาหารหลายรอบ กินมื้อเดียว ร่างกายมีพลังกว่ากิน 2 มื้อด้วย รู้สึกสดชื่น ไม่ง่วง ไม่เพลียด้วย ดีจะตาย กินเยอะกินมากไปก็แน่นท้องเปล่าๆ ไม่เห็นจะต้องกลัวเลย
นางจิตรา พรหมโคตร
นางเวียงทอง นุ่นภักดีมีการลดมื้ออาหารลงได้แล้วคือลดเหลือ2มื้อ ไม่กินขนมกรุบกรอบ งดเนื้อสัตว์หันมาทานถั่วแทน ลดความโกรธ ความเพ่งโทษคนอื่นลงได้มาก ลดความกลัวตาย กลัวที่จะไม่ได้ตามที่อยากลงได้มาก
นายพลศักดิ์ สุขยิ่งเมื่อก่อนจะพบกับแพทย์วิถีธรรม นั้นตนเองยังมีความอยากในรสกลิ่นอาหารเนื้อสัตว์ หลังจากเข้าค่ายเมื่อ8ปีก่อน จึงได้ลดเนื่อสัตว์มาตามลำดับปัจจุบันนี้ไม่ได้ทานเนื่อสัตว์ ได้ตั้งอริยศีลด้วยการถือศีล 5 ต่อสู้กับกิเลส บางครั้งก็พร่องแต่ได้ตั้งศีล ไม่หวั่นไหว ลดความอยากใด้หลายอย่าง เช่นไม่ทานเส้นแป้งทุกขนิดที่ผ่านกระบวนการ เลิกดื่มกาแฟ เหล้าของมึนเมา รวมไปถึงการไม่เบียดเบียนทั้งทางกายใจ บางครั้งเราก็ยังหวั่นไหว ซึ่งเป็นการยากมาก เราตัองไม่มีความกลัว ไม่กลัวที่จะทำความดี ไม่กลัวที่จะชี้แนะแนวทางให้กับคนอื่น ไม่กลัวที่จะแสดงตนว่า เราใช้วิธีนี้รักษาตนเอง แม้จะถูกมองว่าแปลกไปจากคนอื่น ชีวิตได้เปลี่ยนไปจากที่เคยมีจิตใจแข็งกร้าว พูดจาโผงผาง เป็นคิดก่อนพูดและจิตใจสงบมองเห็นชีวิตของผู้ร่วมโลกด้วยความเมตตา อ่อนโยน และที่สำคัญไม่โทษคนอื่น เข้าใจแจ่มแจ้งว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเราเพราะเราทำมาทั้งสิ้น ชีวิตจึงมีความผาสุก ใจไร้ทุกข์
นางสาวรุ่งทิพย์ ศิริคุณเลิกหวั่นไหวก็คือเลิกกลัวผีเวลานั่งสมาธิค่ะแล้วก็เลิกโกรธเลิกโกรธเค้านะคะแล้วก็เลิกที่จะโมโหเลิกหลายเรื่องค่ะเรื่องที่จะขี้เกียจก็ไม่ขี้เกียจแล้วค่ะขยันทำงานมีสติมากขึ้นค่ะการงานก็ดีขึ้นค่ะงานเข้าเยอะเลยค่ะ
นางสาววิญญา จันทะพลมีเหตุว่าจะต้องไปฉายแสง และคีโมซ้ำอีก หลังจากผ่าตัดมาแล้วแต่ตัวเองไม่อยากทำแล้ว คุยกับพ่อบ้านรู้สึกได้ว่าเค้าไม่สบายใจมาก ก็เลยถามตรงๆว่าอยากให้เราทำใช่มั้ย เค้าว่าใช่เค้ากลัวเราทำแบบพวธ.ไม่สำเร็จ แล้วจำกลับมาปะทุอีก มีถกเถียงกันนิดหน่อย ทุกข์คือเรารู้ว่าการฉายแสงคีโมมันไม่ดี เราไม่อยากทำแล้ว ตอนนี้สบายดีแล้วไม่อยากทำร้ายตัวเอง สมุทัย คือ พ่อบ้านอยากให้เราทำเพราะไม่มั่นใจในเรา ว่าเราจะเป็นหมอดูแลตัวเองได้นิโรธ คือ เรายอมตามเค้ายอมรับวิบาก มรรค คือ ยอมตามพ่อบ้าน เพราะถ้าไม่เมื่อจะมีเหตุให้ถกเถียงกันจะทุกข์เปล่าๆ ทำใจให้กล้าที่จะรับยินดีที่จะรับแม้รู้ว่ามันไม่ดี แต่ขอเค้าว่าถ้าทำครบสูตรหมอคราวนี้ ถ้าเกิดอะไรขึ้นเราขอไม่รับอีกแล้ว ขอดูแลตัวเอง ตามแบบพวธ. และเค้าก็ตกลงค่ะ สาธุ
นางกานดา ศักดิ์ศรชัย
นางสาววันทนีย์ ราษฎร์ดีลดอาหารเย็น ท้องอิ่มแต่รู้สึกอยากกิน แต่ไม่กิน เห็นกิเลส บอกว่ากลางคืนจะหิว นอนไม่หลับ แต่สุดท้ายก็ไม่กินนอนหลับสบายยาวถึงเช้าเลยคะ
นางกานดา ศักดิ์ศรชัย
นายอดิเทพ วรยศศีลห้า ได้ ดีเกือบ ทุกวันครับ ทุกเวลา ทำใจไร้ทุกข์ แต่ปัญหางาน ก็ แรงมากครับ ก็ถือว่าใช้เขาไป เราทำมา
นางสาวนิรมล ทองชะอุ่ม
นางสาววิภาวัลย์ ถนัดธรรมกุลมีอริยศีล ไม่ยินดีในความยินดี ต่อสู้ด้วยการล้างใจ ลดตัวลดตน สิ่งที่ได้รับคือสิ่งที่เราเคยทำมาทำให้ใจไร้ทุกข์ ผาสุก
นางอาภรณ์ เบญจานุวงศ์ ลดความกลัวโควิด ลดกังวล ห่วงหาอาวรณ์ คนที่เรารักลงได้มาก
นางสาวอ้อน สุลักษณะอยากให้ตำรวจจับลูกจ้างลักขโมยของแต่ยังไม่ได้แจ้ง
นางสาวภคมน ถิระธรรมถณลดความอยากคือความอยากคือกิเลสเคยกลัวกังวลวันไหวว่าโรคที่เป็นอยู่จะหายไหมจะหายเมื่อไหร่ต้องทำอะไรอย่างไรให้สุขภาพดีขึ้นแต่วางใจได้ว่าหายเมื่อไหร่ก็ได้เมื่อทำดีที่สุดแล้วประโยชน์ที่ได้รับคือเพราะวางใจได้แล้วร่างกายแข็งแรงจิตใจไร้ทุกข์ไร้กังวลนี่คือประโยชน์ที่ได้รับ
นางอาภรณ์ เบญจานุวงศ์
นางกานดา ศักดิ์ศรชัย
นายมงคลชัย วิชาธรรมตั้งศีลว่าจะลด ละเลิก การรับประทานเนื้อสัตว์ใหญ่ นม ไข่ เหลือไว้แต่ปลา ก็ทำได้ แต่ก็ยากมาก แต่ก็จะพยายามทำให้ได้ เพราะเป็นการลดวิบากร้าย เวลารับประทานกับลูกหลานกิเลสมา ก็จะเกิดการต่อสู้กันกับกิเลส กิเลสกระโดดขี่คอทันที
นางกาญจนา คงภูชงค์ทำให้เลิกเนืี้อสัตว์ได้เด็ดขาด รู้สึกมีพลังสดชื่น ผาสุก ได้ลดความอยากได้ อยากมี อยากเอาดีจากคนอื่นได้ วางได้ไม่ชอบไม่ชังโดยเริ่มตั้งศีลลดความอยากไปตามลำดับ เห็นถึงสิ่งมหัจรรย์ที่เป็นความสุขอยู่ภายในโดยไม่ต้องฝืน
นางสาวพันธุ์ทิพา นุชทิมลดความอยาก ความกลัว กังวล หวั่นไหว ในเรื่องของการศึกษา ในการทำงานส่งในรายวิชา และต้องพรีเซนต์งานให้ทันในเวลาที่กำหนด มีการต่อสู้อย่างไร ตอบ นำคำสอน ของ อาจารย์มาใช้ได้ผลมาก แค่วาง แล้วคิดว่าอะไรจะเกิดก็ได้มันเกิดทำเต็มที่ ทุกอย่างดูง่ายไปหมด ความก้าวหน้าในการปฎิบัติ ทำให้เห็นว่าจิตสงบขึ้น มีการประมาณ (สปุริสธรรม ๗)ได้ชัดเจน ละเอียดมากขึ้น ประโยชน์ที่ได้รับ พบความสุขที่แท้จริงเกิดขึ้น (แค่ยอมรับก็ดับให้เห็น)
นางสาวฐิตารีย์ ธนัทพงศภัทร์เมื่อเห็นคนอื่นได้ดี เราก็ดีใจด้วย วันนี้ได้ดูเฟสบุ๊คของเพื่อนเขาถูกล็อตเตอรี่ เป็นเงินจำนวนมาก เราจะอยากถูกบ้างและได้เงินเหมือนเขา เลยใช้ธรรมะจากอาจารย์หมอเขียวมาใช้ ว่าเขามีกุศลเก่าที่ทำมา และกุศลเขาทำตอนนี้เขาก็ได้รับแบบนั้น เราก็มามองตัวเองว่า เราต้องเพิ่มศีล สร้างกุศล ช่วยตัวเองและผู้อื่นให้พ้นทุกข์ให้ได้ เราเลยวางความยากลง คิดใหม่ ว่าสิ่งที่ดีเหมาะสมกับเรา จะดึงดูดมาหาเราเอง ไม่อยากจะได้เอง ค่อยๆ ฝึกไปเรื่อยๆ ค่ะ
นายคมเวช หงส์เชิดชัยลดความอยากกล้าที่จะรับอาการเจ็บป่วย รับแล้วก็โชคดีขึ้น
นายพลัฏฐ์ รัตนวชิรินทร์
นางสาวณปภัช เมฆประมวลฉีดวัคซีนครบ 3เข็ม , เพื่อสังคม และประเทศชาติ
นางสาวสมพร โคตรววค์ลดความอยากกินชา กาแฟ ลงไปได้มาก บ้างครั้งที่กิเลสนึกอยากกินกาแฟ ก็จะนึกถึงโทษของความยากเสพ ทำให้เราทุกข์ เราปวดหัว และเกิดเหตุการณ์ที่ไม่ดีต่อเราบ่อยๆ ถ้าเป็นเมื่อก่อนถ้าอยากกินกาแฟ ก็จะมีข้ออ้างสารพัดที่จะพาให้กิเลสไปเสพจนได้
นางวิศน์ชญาพัชร์ ธรรมราชทุกข์จากการเท้าบวมสมุทัยไปขัดพื้นลื่นลงหัวกระแทกขอบบันไดเท้าบวมมากและอยากให้หายไวๆนิโรธพยายามลุกขึ้นเอาน้ำมีนเขียวทาตรงหัวและเทัาพยายามถอนพิษที่เท้าหัวมรรคทำไปเรื่อยๆจะหายหรือไม่ก็ไม่ทึกข์ใจบอกกับตัาเองว่ายินดีรับยินดีหมด
นางวสา ราญคำรัตน์ลดกิเลสกับขนมที่ชอบกิน สามารถอดไม่กินขนมที่ตัวเองชอบกินมากและได้เห็นกิเลสมันดิ้นซึ่งเมื่อก่อนได้ยินแต่จิตอาสารุ่นพี่พูดเห็นกิเลสมันดิ้นก็ไม่รู้ว่ามันดิ้นอย่างไรถ้าไม่เกิดอาการขึ้นในวันนี้ก็คงไม่รู้ว่ากิเลสมันดิ้นอย่างไร ลดอาหารลงเหลือ1มื้อประโยชน์มากมายเบากายเบาใจฟันก็หายปวด
นางกาญจนา คงภูชงค์ลดความอยากได้ดีจากคนใกล้ชิดให้ได้ ไม่เอาดีไม่ยึดว่าเขาจะทำตัวอย่างไร แก้ที่เขาไม่ได้ก็แก้ที่เราเป็นต้น ใจที่ไม่ทุกข์คือสุดยอดแห่งชีวิต
นายประพันธ์ โพธิ์คำ เท่ ใจถึงศีล-ลดความอยากในการรับประทานอาหารมื้อหลัก ขนมกินเฃ่น ของขบเคี้ยวอาหารว่างอื่นๆ-ความกลัว กังวล หวั่นไหว อะไรบ้าง ในการที่ประคองใจไม่ให้เกิดความกลัวว่าจะหิว กังวลว่าไม่มีแรงในการทำงาน หวั่นไหวว่าจะไม่อาจจะทำงานได้-ต่อสู้อย่างไร ต่อสู้ด้วยการ ระงับความอยาก ความกลัว กังวล หวั่นไหว ด้วยใจที่มั่นคง ด้วยใจที่หนักแน่น ตัดขาดด้วยการไม่จัดหาซื้อมาไว้อีกต่อไป ไม่ยินดีที่ได้รับสิ่งที่คนอื่นๆจัดหาให้ -ก้าวหน้าอย่างไร สามารถเลิกรับประทานอาหารมื้ออื่นๆให้เหลือมื้อหลักเพียงมื้อเดียว เลิกหาซื้อขนมและของขบเคี้ยวอื่นๆ เพื่อเก็บไว้รับประทานและงดอาหารว่างอื่นๆ-ประโยชน์ที่ได้รับ ได้ทำใจให้ก้าวล่วงอาการที่ อยากได้ อยากเป็น อยากมี ความวิตก กลัว กังวล หวั่นไหว
นางสาวกมลชนก ทุมวงษ์การตั้งศีลในการกินอาหารมื้อเดียว ทำมาตลอดล้มบ้างได้บ้าง ก่อนหน้านี้จะแพ้บ่อยเพราะตามใจกิเลส แต่พอท่านอาจารย์มีดำริให้จัดเค่าย ได้มีส่วนร่วมในการจัดทำรายการเรื่องอาหารในค่ายด้วย ทำให้มีพลังในการที่สู้กับกิเสลโดยไม่ยากไม่ลำบากเหมือนเมื่อก่อนประโยชน์ที่ได้รับ ทำให้กินอาหารมื้อเดียวได้แบบสบาย และไม่เเสียเวลารื่องมากในการเตรียมจัดทำเมนูอาหาร กินง่ายอยู่ง่ายมากขึ้น
นางสาววิมลวรรณ​ สินธุจริวัตรลดความต้องการความได้ดั่งใจได้ดั่งใจก็ดี​ไม่ได้ดั่งใจก็ดี​ใจก็สบาย
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์อยากให้แม่เลิกฉีดยาฆ่าหญ้าพยายามอธิบายถึงโทษภัย ผลกระทบแต่แม่ไม่ยอมฟังและยังใช้สารเคมีฆ่ากำจัดวัชพืชในสวนเลยคิดว่า ยังไม่ใช่เวลาของเรารอวันที่แม่ทำสวนไม่ไหว แล้วยอมปล่อยมือ เมื่อนั้น เราค่อยมาฟื้นฟู ทำเกษตรอินทรีย์ตามคำสอนของท่านอาจารย์อาจจะต้องใช้เวลานานสักหน่อยแต่ก็ยังดีกว่าไม่ทำเลยตอนนี้พยายามตัดหญ้าในสวนให้บ่อยมากขึ้นเพื่อหญ้าจะได้ไม่รกจนแม่อยากให้สารเคมีฆ่าหญ้าทำแล้วสบายใจ ไม่เร่งผล ไม่กังวล
นางสาวฐิตารีย์ ธนัทพงศภัทร์วันนี้อยากกินขนมปังมาก ไปห้างซื้อของตามโปรโมชั่นการตลาด เราลดกิเลสได้อย่างหนึ่งคือ ลดความอยาก ซื้อเท่าที่เรากินหมด ไม่โลภซื้อไว้เยอะเกินไป ห้ามใจตัวเองได้ ช่วยเราประหยัดเงินในกระเป๋าอีกทางด้วย
นางจุฑามาศ วอล์กเกอร์เกิดเหตุการณ์ร้าย ที่ทำงานมีลูกค้าชุดเจ้าสาวเข้ามาลองชุดแล้วไม่ชอบใจเป็นวันที่ลูกค้าจะมารับขุดไป ลูกค้ากลับมีอาการเป็นคนละคนคือขี้บ่น จุกจิก เรื่องมากทั้งๆที่สิ่งที่เราทำไปคือเค้าบอกให้ทำ (เป็นช่างเสื้อค่ะ) เมื่อเกิดสถานการณ์อย่างนี้ก็เกิดความรู้สึกอึดอัดใจเป็นอย่างมาก ไม่อยากเขัาหน้าลูกค้า ไม่อยากรับฟัง ไม่อยากได้ยิน รู้สึกทุกข์มากๆ พอทุกข์มากเข้าก็คิดถึงท่านอาจารย์หมอเขียว ในวินาทีนั้นเองก็มีจิตแว้บไปนึกย้อนถึงอดีตที่เราเป็นเด็ก สามขวบ ตอนนั้นตัวเองต้องเข้าผ่าตัดคอตีบ และเมื่อตื่นขึ้นมาไม่เจอแม่ ก็รู้สึกว่าโหยหาแม่มากและกลายเป็นว่าเป็นคนติดแม่มาก ขี้สำออย เรื่องมากและเอาแต่ใจ อยากให้มีคนเอาใจทันใดนั้นจิตก็นึกรู้ได้ว่า อ๋อ ที่ลูกค้าเรื่องมาก จุกจิก ขี้บ่นอยู่นี้ ไม่ใช่ใครที่ไหน มันคิอเรานั่นเอง แล้วคำพูดของท่านอาจารย์ก็ดังก้องอยู่ข้างในใจ “ สิ่งที่เราได้รับคือสิ่งที่เราทำมา รับเต็มๆหมดเต็มๆ เราแสบสุดๆ มันก็ต้องรับสุดๆ “เท่านั้นเองความเครียดในใจเรามันจางคลาย เบา สบายใจ ยิ้มออกมาได้ และก็ได้เปลี่ยนท่าทีกับลูกค้าเดี๋ยวนั้นเลย จากที่ไม่อยากเข้าหาก็เข้าไปถามไถ่ได้แบบที่ไม่ต้องพยายาม รับฟังว่าเค้าจะพูดอะไร ใส่ใจดูแลค้าให้ดีที่สุด และไม่รำคาญถึงแม้ว่าลูกค้าก็ยังคงโทษว่าเราอยู่อย่างนั้นเองสักพัก คู่หมั้นของเค้าเข้ามา พอมาเห็น ว่าที่เจ้าสาวก็เอ่ยปากชมบอกว่าสวยที่สุด “ you are perfect, you are beautiful “เท่านั้นเอง ทุกอย่างเปลี่ยนไปแบบหน้ามือเป็นหล้งมือ ลูกค้ายิ้มออกมาทั้งนำ้ตา มีความสุขที่ว่าที่เจ้าบ่าวชอบและบอกว่าทุกอย่างโอเคมากๆจากเหตุการณ์นี้ทำให้เชื่อและชัดในกรรมและผลของกรรม ที่สำคัญคือ เมื่อเกิดความเชื่อแล้ว จะกล้ารับ กล้าให้หมดไป ไม่รำคาญ ไม่เร่งให้ลูกค้ารีบๆกลับไป เต็มใจ พอใจใช้วิบากที่เราเคยพลาดทำมาและตั้งจิตที่จะไม่เป็นคนจุกจิกเรื่องมากอีกต่อไปประโยชน์ที่ได้รับคือ หลังจากนั้น 2-3 วันพ่อบ้านบอกให้ลาออกจากงานได้หลังปีใหม่และจัดทริปให้กลับไทยเพื่อสร้างบ้านและเตรียมตัวย้ายครอบครัวกลับไทยต่อไป ซึ่งเป็นสิ่งที่ตัวเองอยากได้มานานจนวางใจไปแล้ว
นางสาวนฤมล วงศาลดการกินลงจาก 3 เหลือ 2 มื้อ ในช่วงแรกนึกว่ารอดได้ไม่ยาก แต่กลับพบว่าตนกลัวหิว กลัวอดและเพิ่มการกินมื้อกลางวันมากกว่าเดิม จนแม่ทักว่ากินเก่งขึ้น สิ่งนี่้เลยทำให้พบว่าเสียท่ากิเลสมันเสียแล้ว ตอนกิน 3 มื้่อก็ไม่ได้กินมากมาย ตอนนี่จึงเริ่มต้นใหม่ กินอย่างมีสติ เคี้ยวให้ช้าลง ไม่ตุนอาหาร ขนมแล้ว และพิจารณาดูความหิว ต่อรองกับมันว่าไม่ตายแน่แค่นี้ อยากกินไรวางไว้ เก็บไว้ก่อน พรุ่งนี้จะให้กินแต่เช้าเลย
นางสาวรุ่งทิพย์ ศิริคุณก็ได้ความใจเย็นเลิกโกรธคนทำงานดีขึ้นมีสติตัดสินใจในหน้าที่การงานได้ดีขึ้นค่ะ
นางสาวสัสยา วาทยานนท์กลัวจะไม่ได้ช่วย ให้น้องเขาได้งานทำ เราได้ลงมือช่วยติดต่อกับเขา แต่เพราะวิบากที่ทำกันมา จึงทำให้ยังไม่สำเร็จ ก็วางใจ ว่าทำได้ดีที่สุดแล้วเท่านี้เพราะได้ทำแล้ว
นางสมใจ สิทธิพงษ์
นางนงลักษณ์ ใจมนต์ก้อคือตั้งสติก้อไม่กังวลและหวั่นไหวใช่ใจแบบสู้ๆค่ะ
นางอรทัย มะณูลดเยอะ ต่อสู้ด้วยจิตใจ ก้าวหน้าโดยได้ดูแลตนเองและผู้อื่น
นาย3 ไพบูลย์ รักษาบุญตอนนี้ รู้สึกเฉยเฉย ไม่สร้างหนี้ มีแต่ใช้หนี้เขาไปเรื่อยๆ ทำ ที่ได้ พยายามทำสิ่งที่มีประโยชน์ ต่อตนเองและผู้อื่น ในแต่ละวัน เท่านี้ก็ทำให้จิตใจเราสบายแล้ว
นางบุญนา​ บุญศรีตั้งแต่ได้ฟังธรรม​ ก็ทำให้มีสติไม่ค่อยคิดกลัวกังวลในสิ่งที่มากระทบใจ​ กล้าที่จะผิดหวัง​ เช่นเพื่อนยืมเงินกำหนดวันคืน​ แต่มันก็ไม่เป็นตามนั้น​ ก็ไม่หงุดหงิดหวั่นไหว​ รู้เท่าทันกิเลส​มันจะทำให้โกรธ​ได้สติวางใจลงได้
นางสาวคูณทิพย์ วงษ์สุวรรณเรื่อง #ติดใจน้ำพริก พวธ.แม่อยากกินน้ำพริกพวธ.จึงสั่งซื้อให้แม่ แต่กลายเป็นตนเองที่กินมากที่สุด งงกับตัวเองว่าจะกินข้าวกับน้ำพริกให้พอดีได้อย่างไร ? น้ำพริกทำให้กินข้าวได้มาก ปกติกิน 2 มื้อ และกำลังฝึกกิน 1 มื้อ พอได้น้ำพริกมาบางวันกิน 3 มื้อเลยทุกข์ #อยากกินข้าวน้ำพริกเผามากกว่า 1 มื้อ แต่กลัวผิดศีลสมุทัย #ชอบกินข้าว กินข้าวเปล่าๆก็อร่อย ยิ่งได้น้ำพริกเผามายิ่งได้เมนูหลากหลาย ยิ่งกินอร่อยมากขึ้น น้ำลายออกดีกลืนลงคอง่าย คิดไม่ทัน ตามไม่ทัน หาเหตุไม่เจอ ว่าเพราะอะไรจึงกินไม่อยากอิ่ม นิโรธ #ได้ความยินดีเต็มใจกินข้าวกับน้ำพริกเผาให้ได้พอดีตามความเป็นจริง ให้เป็นประโยชน์สูงสุดมรรค #เข้ารายงานสภาวธรรมวันที่ 15 ต.ค.64 โดยได้แค่ ทุกข์กับสมุทัย แต่นิโรธกับมรรคไม่สามารถทำได้ คุรุพี่เฉงแนะนำให้มาทำต่อว่าลองแยกแยะออกมา เราชอบอะไรในน้ำพริก...ลองทำตาม ไม่พบสิ่งที่ชอบมากเป็นพิเศษ มีกลิ่นหอมๆ รสหวานๆ และเปรี้ยวๆ ตามลำดับ แต่ในน้ำพริกมีหอมแดงซึ่งปกติกินแล้วมักจะคอแห้ง จึงกินในปริมาณไม่มาก ตกเย็นวันนั้นได้นำน้ำพริกมาชิมซ้ำเพื่อให้ชัดว่าตนชอบอะไร แต่น้ำพริกรสเปลี่ยนไม่หอม จึงเอาไปผัดซ้ำเพื่อยืดอายุของน้ำพริก เช้าวันที่ 16 ต.ค.64 ได้นำข้าวสวยมาผัดในกระทะที่มีน้ำพริกติดอยู่ที่ผิวกระทะเพราะเสียดาย โรยดอกเกลือเล็กน้อย ผลที่ได้คือ อร่อยมาก อร่อยเท่ากับกินน้ำพริกปริมาณปกติ ฉุกคิดได้ว่า ที่กินน้ำพริกอร่อยนี้ลิ้นอร่อยหรือใจอร่อย ..เพราะแทบจะไม่มีน้ำพริกเลย ทำไมอร่อยเท่ากับกินตามปกติ? ..อร่อยที่ใจนี่เอง ใจที่คิดว่านี่คือของดี มาจากคนดี เกิดความเชื่อมั่นจึงทำให้กินได้อร่อยมากมายเช่นนี้เช้าวันที่ 17 ต.ค.64 ตั้งคำถาม #กินน้ำพริกเผาอย่างไรให้ได้ประโยชน์ที่สุด?ตอบ #กินให้พอดี ไม่กินเกินพอดี รู้จักสร้างความยินดีที่จะกิน(อันนี้ทำเป็นแล้ว) สร้างความยินดีที่จะหยุดกิน(อันนี้ต้องฝึก) ยินดีเพียรที่จะหยุดกิน ยินดีพักที่จะกิน โดยพิจารณากินเอาประโยชน์ ถ้ากินมากเกินจะเป็นโทษ เสียของๆๆๆๆ ผลจากการพิจารณานี้ทำให้กินข้าวอื่มได้ในจานเดียวสบายๆ ไม่เหลือความอยากแบบเดิมอีกเลยผลพลอยได้ในการพิจารณาเรื่องนี้ ทำให้รู้ทันอารมณ์ ชอบ-ชังในเรื่องอื่นๆ ได้เร็วกว่าเดิมด้วย
นางสาวปภาดา จีนมเริง (ซินดี้)หัวข้อ เบื่อสามีขี้บ่นจู้จี่เรื่องไม่เป็นเรืองหาของไม่เห็นก้บ่นจับจานชามเสียงดังก้บ่นทำอะไรไม่ถูกใจก้บ่น ซินดี้ก้เกิดผัสสะวิราคะบ้างทำให้เราเกิดเบื่อหน่ายหงุดหงิดใจ ทุกข์เราก้มาตรวจใจตัวเองทุกข์เพราะเหุตใดอ๋อเราทุกข์ที่เขามาบ่นให้เรานี่เองเราไปชังตรงนี้เองเราเลยมาคิดทวบทวนธรรมข้อที่๘สิ่งที่เราได้รับคือสิ่งที่เราทำมา เราก้ยินดีรับโทษรับเลยก้หมดไปโชคดีอีกแล้ว สมุไทสุขใจทุกข์อย่างไม่เทื่ยงเกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไป นิโรธ เราต้องกล้ายินดีรับเรี่องที่เกิดขึ้นครั่งให้ได้เราอย่าไปตามใจกิเลสเพราะอวิชามันไม่รู้มันจะหรอกให้สังขารปรุงเราต้องไม่อยากได้เวทนาจะได้ไม่เกิดตัณหาจะได้ไม่ต้องเกิดภพเกิดชาติ มรรคเราต้องมีฉันทะเราต้องลดละลาคะต้องกล้าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเราเราจะได้ไม่ผิดศีลข้อ๔และข้อ๕ไม่เมาตามกิเลส
นางณัฐพร อาภรณ์ศิริพงษ์มีอริยศีลละความอยากในการทานเนื้อสัตว์ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ละความกังวลในโรคที่เป็นอยู่ได้พอควร
นางสาวฐิตารีย์ ธนัทพงศภัทร์วันนี้ต้องการลดความอยาก ลดกิเลส มีเยอะมาก เรื่องการทานเนื้อสัตว์ พยายามลดให้ได้ โดยทานก๋วยเตี๋ยว แบบใส่เนื้อสัตว์ แบ่งให้สามีทาน เราทานเนื้อสัตว์น้อยๆ ค่อยๆ ลดไป ตลอดเวลาเหมือนมีเสียงอาจารย์หมอเขียวมาเตือนตลอดค่ะ พยายามอยู่นะคะ
นายธนวินท์ อินทนิล
นางสาวสุทัศณีย์ วงษ์กิ่ง"เรื่องตั้งศีลเลิกกินขนม" การที่ยังกินขนมเป็นกิเลสที่เพลิดเพลิน "ในขนมมีรสที่ชอบใจคือรสหวาน" อยากได้รสหวานที่เคยชอบได้กินก็ถูกใจชอบใจถ้าเลิกมันจะไม่ได้เพลิดเพลินกับขนมที่ชอบอยากได้แบบนี้อยู่อย่างนี้วนชอบมันต้องรสนี้นะถึงจะสุขใจ" กล้าที่จะไม่ได้ดั่งใจขนมหวานทำให้รับร่างกายไม่ไปไม่มาเดียวดีเดี๋ยวร้ายเกิดขึ้น" ขนมกินแล้วคอแห้งร้อนเวลานอนไม่สบายตัว" พิจารณาประโยชน์ที่กินขนมมีน้อยมากได้เสพรสหวานดั่งใจ ไปกินรสหวานคอไม่แห้งนอนหลับสบายตื่นก็สดชื่นคะ"
นางศิริพร ขาวไชยมหา ในรุ่น ที่ 1 ป้าได้ตั้งศิล ว่าป้าจะไม่กินเนื้อตาลอด ช่วงเข้าค่าย 10 วัน ป้าก็ได้ทำแล้ว รุ่นที่ 2 ป้าตั้งศาลว่า ป้าจะไม่กินเนื้อในวัน พระ ป้าก็ทำได้แล้ว พอรุ่นที่ 3 ป้าตั้งศิลไว้ว่าป้าไม่กินเนื้อสัตว์ แหละผลิตภัณฑ์ จากเนื้อสัตว์ ทุกชนิด ป้าก็ทำได้แล้ว ( ป้าต้องขออภัย มีเรื่องที่ป้าต้องขอรับผิด ขออโหสิกรรม คือพี่สาวเขาจะมากินข้าวด้วย เขาโทรมาถามว่า เนื้อไม่กิน กินเต้าหู้ได้มั้ย ป้าบอกว่า กินได้ พอพี่สาวซื้อมา ด้วยความหิว ไม่ได้พิจารณาก่อนว่า เต้าหู้ ะไร มีเต้าหู้ถั่ว กับเต้าหู้ป้า ปรากฏว่าพี่สาว ซื้อเต้าหู้ปลามา ป้าก็กินเข้าไปได้ 2 คำ ก็เลยรู้สึกตัว ป้าก็ไม่กินอีก
นางสาววิญญา จันทะพล
นางสาวพริมรัศมิ์ จิวเลิศเลขาอริยศีลใข้อริยยสัจ 4 ในการดำรงชีวิต เดินจงกรม. นั่งสมาธิ ลดทานเนื้อสัตว์ คือเนื้อไก่ เนื้อหมู เนื้อเป็ด เนื้อวัว หลังจากการเข้าค่ายครั้งที่ 2 ใช้ยาเม็ดที่ 1 ทำน้ำสมุนไพรปรับสมดุลร่างกายและ ทำเมนูอาหารตามยาเม็ดที่ 7 หลังได้รับคำแนะนำในห้องซูม และเนื่องจากทานอาหารเจในช่วงเทศกาลเจ จะกลับมาปฏิบัติยาเม็ดที่ 1 และยาเม็ดที่ 7 อย่างต่อเนื่อง เมื่อได้รับคำแนะนำแล้วสามารถปฏิบัติได้ทันทีแบบค่อยเป็นค่อยไป จิตใจและร่างกายเบาสบายขึ้นรู้สึกว่าตนเองตั้งศีลได้ตามที่ตั้งใจ และไม่หวั่นไหวจากการเริ่มปฏิบัติ แต่จะกังวลบ้างเรื่องความไม่ต่อเนื่องในบางช่วงเวลา
นางนบชุลี เสาวนาเรื่อง โดนพ่อบ้านตวาดเสียงดังเหตุการณ์ (พ่อบ้านป่วยเส้นเลือดสมองตีบ) เมื่อเห็นพ่อบ้านกำลังเดินลงบันไดช้า ๆ ใจเราก็คิดว่าดีแล้วที่ค่อย ๆ ลง จะได้ไม่เกิดอุบัติเหตุ ใจไม่คิดเปล่าปากก็พูดขึ้นมาว่า “ค่อย ๆ ลงดีแล้ว ตั้งสติเดิน อย่างตั้งมั่น” เท่านั้นแหละเขาก็ตวาดเสียงดังว่า “ไม่ต้องมาพูด” ทำท่าโกรธมากทุกข์ : ขุ่นมัวอยู่ในใจที่โดนพ่อบ้านตวาดเสียงดังสมุทัย : ชอบที่พ่อบ้านไม่ตวาดเสียงดังใส่เรา ชังที่โดนพ่อบ้านตวาดเสียงดังนิโรธ : แม้โดนพ่อบ้านตวาดเสียงดัง (ความเจ็บป่วยของเขาทำให้เขาทุกข์ใจ) เราจะไม่ชอบ ไม่ชัง ไม่ขุ่นใจ ไม่ทุกข์ใจมรรค : เมื่อจับความรู้สึกขุ่นมัวในใจได้แล้ว ก็รู้เลยว่ากิเลสเริ่มเล่นงานเราอีกแล้ว เมื่อก่อนนั้นเวลาที่ พ่อบ้านพูดอะไรที่เราไม่ชอบใจหรือไม่ถูกใจเรา หรือเวลาที่เราเกิดความไม่สบายกาย ไม่สบายใจ เราก็จะตวาดเสียงดังแบบนี้ใส่เขาเช่นกัน เรานี่มันชั่วจริง ๆ เมื่อพิจารณาได้แล้ว ก็ยิ้มออก รู้สึก โปร่งโล่งสบายใจ เราได้ใช้วิบากกรรมแล้ว สิ่งที่เราได้รับ คือ สิ่งที่เราทำมา ไม่มีสิ่งใดที่เราได้รับ โดยที่เราไม่เคยทำมา รู้สึกสำนึกผิด ขอยอมรับผิด ขออโหสิกรรม ตั้งจิตหยุดสิ่งที่ไม่ดี จะทำแต่ สิ่งดี ๆ สรุป เราเข้าใจความจริงแล้วว่า ความเจ็บป่วยของเขาทำให้เขาทุกข์ใจ ถ้าเป็นเมื่อก่อน เราก็จะโมโห กลับใส่เขา แล้วก็ตวาดกลับไปเหมือนกัน จากบททบทวนธรรมข้อที่ ๘ และข้อที่ ๑๐ เมื่อเกิดสิ่งเลวร้ายกับเรา ไม่มีอะไรบังเอิญทุกอย่าง ยุติธรรมเสมอ เพราะเราเคยทำมามากกว่านั้น เมื่อได้รับแล้วก็หมดไป
นางสาวรุ่งรัตน์ นิรนาทล้ำพงศ์เลิกกินเนื้อ กินถั่วแทน คนที่บ้านไม่เห็นด้วยเยอะ แต่เราไม่กลัว ไม่กังวล ไม่หวั่นไหว ไม่เถียง คิดว่าจะกินถั่วแทนเนื้อสัตว์ ทำสุขภาพตนให้แข็งแรง อีกหน่อยแม่กับน้องๆอาจจะอยากทำตามบ้าง
นางภัคเปมิกา อินหว่างลดความอยากได้ อยากเอาดีจากพ่อบ้าน ด้วยการใช้ บททบทวนธรรม สิ่งที่เราได้รับ คือ สิ่งที่เราทำมา ไม่มีอะไรที่เราได้รับ โดยที่เราไม่เคยทำมา ทำให้ความอยากจางคลายหายไป และเบิกบานได้
นางสาวสำรวย รัตตนะการจัดกิจกรรมสายด่วน สุขภาพพึ่งตนวิถีธรรมวิถีไทยกลุ่ม 6 ที่ประชุมมีมติให้เป็นพิธีกรร่วมกับสมาชิก รู้สึกหวั่นไหวเล็กน้อย เกรงว่าตัวเองจะทำให้กลุ่มเสียหาย คิดวนกลับไปกลับมาประมาณสิบนาที พร้อมยินดีรับ ยินดีทำในเมื่อกลุ่มไว้วางใจแล้ว ก็จะทำให้ดีที่สุด เต็มความสามารถตามโอกาสที่มีที่ทำได้ ประโยชน์เมื่อวาง คลายความหวั่นไหวได้ โปร่งโล่งใจเป็นสุข เราไม่เอาอะไรเบิกบานแจ่มใสดีกว่า และเป็นโอกาสดีที่ได้บำเพ็ญ
นางสาวประภัสสร วารี
นางสาวธัญญภัสร์ ศรีมากล้ารับวิบากดีหรือร้ายด้วยใจที่เป็นสุข
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ช่วงมีประจำเดือน คลำพบก้อนเนื้อ ที่เต้านมด้านซ้าย บริเวณด้านบนหัวนม ตอนแรกตกใจ ว่าอยู่ ๆ โผล่มาได้ไง เพราะตรวจอยู่เป็นประจำไม่เคยเจอ ก้อนไม่ใหญ่แต่นูนขึ้นมา จนมองเห็นได้จากด้านนอกเสื้อยึดเดิมเป็นผื่นคัน บริเวณเนินอกด้านซ้ายอยู่แล้ว แต่ไม่ได้กังวลเพราะคิดว่าคือที่ระบายพิษ แต่เมื่อมีก้อนเนื้อเกิดขึ้นมา รู้สึกกังวลจึงหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ต พบว่า ทั้งสอง เป็นอาการของโรคมะเร็งเต้านม ก็คิดไปถึงว่า ถ้าเป็น มะเร็งเต้านม จริงๆ แล้วหมอจะให้ตัดเต้านม จะขอตัดทั้ง 2 ข้างเลยได้ไหม จะได้ไม่ต้องมีภาระกับนมอีก บอกสามีว่าสงสัยจะเป็นมะเร็งเต้านม สามีบอกว่า เป็นก็ต้องรักษาแต่สุดท้าย ก้อนนั้นหายไปเอง หลังจากหมดประจำเดือนแต่ผื่นคันยังคงอยู่ให้เราชดใช้วิบากเหมือนเดิม. เราต้องกล้าที่จะเป็นโรค ต้องกล้าที่จะรับวิบากเพื่อที่จะชดใช้ให้หมดไป
นางสาว3สุทัศณีย์ วงษ์กิ่ง"มีอริยศีล"มีความกล้าและสู้กิเลสได้เร็วขึ้นจับได้เร็วและแก้ได้เพิ่มขึ้นตั้งศีลเลิกกินขนมมีคนให้ขนมเยอะใครก็เอามาให้เป็นของที่เราเคยชอบด้วย เราเห็นโทษของขนมและเสียเวลามานานไกลห่างจากความเจริญในธรรมและได้ผลไม่ดูดไม่ผลักอาการนิ่ง ประโยชน์ไม่กินขนมก็สบายตัวขึ้นไม่รับพิษเพิ่มก็ไม่ต้องล้างพิษ"
นางธันญาภัท นันทอัครกุลคิดว่ายังไม่ก้าวหน้าค่ะจิตใจยังไม่นิ่งโดยเฉพาะเรื่องในครอบครัวแต่ถ้าขณะฟังอาจารย์บรรยายอยู่จะรู้สึกว่างใจลงได้บ้าง
นางดลพร ไนเกรนไม่กลัวกับโรคที่กำลังเป็นอยู่
นางนิตยาภรณ์ สุระสายตรวจสอบ การประมาณได้ดีหรือไม่ อยากได้ดีดั่งใจหมายจนเพียรเต็มที่พักไม่พอดีหรือไม่ พบว่ามีความก้าวหน้าดี "พร้อมทำพร้อมวาง" "เหนื่อยกายบางเวลา แต่ไม่เหนื่อยใจ"
นางนิตยาภรณ์ สุระสาย
นายไพฑูรย์ ทุมพันธ์ตั้งศีลพยายามลดทานเนื้อสัตว์ให้มากขึ้น กลัวว่าถ้าลดเนื้อสัตว์จะขาดสารอาหารขาดโปรตีน ต่อสู้โดยการหาถั่วมาทดแทนเนื้อสัตว์ ประโยชน์ที่ได้รับมีความเบากายกว่ากินเนื้อ
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสาวปภาดา จีนมะเริง (ซินดี้)เกิดผัสสะกับสามีต่างคนต่างไม่เข้าใจส่วนเขาก้จะทำตามใจเขาคิดส่วนเราก้จะให้เขาทำตรงกันข้ามต่างคนต่างไม่ยอมซินดี้เลยปล่อยวางใจเพราะไม่อยากพูดต่อกลัวผิดศีลก้เลยดับทุกข์ที่ใจเราเองเรานี้ทำกับเขามามากถึงเจอแต่วิบากกรรมแต่ละวันยอมรับสะโชคดีอีกแล้วเราต้องยินดีรับ
นางสาวปริศนา อิรนพไพบูลย์ปรับการกินอาหารโดย บางวันกินอาหารแบบวรรณะ9(กรายๆ) ครั้งแรกจะทดลองกิน 3 วันแต่ปรากฏว่าเมื่อปฏิบัติจริงรู้ว่าพละกำลังไม่พอ สู้ไม่ไหว จึงได้ปรับใหม่ ลดลงมาเป็นสัปดาห์ละ 1 วัน ปฏิบัติไปช่วงแรกๆจะรู้สึกยากในการที่จะต่อสู้กับกิเลสระหว่างวันที่กินอาหารปรุงแต่งกับวันที่ไม่ปรุง ต่อมาหลังจากที่มีการแพ้กิเลสโดยมีการผลัดผ่อนในระยะต้นๆที่มีการต่อลองว่าขอกินอาหารปรุงก่อนเพราะวันนั้นประเมินแล้วรู้สึกกำลังตัวเองจะสู้กิเลสความอยากไม่ไหวและวันที่2กิเลสก็มากระซิบว่าวันนี้ก็อย่าเพิ่งกินเลยเพราะผักลวกซึ่งเป็นกับข้าวหลักมีน้อยขอผลัดไปอีกวันก่อนเถอะ เราก็ยอมให้กิเลสไปก่อนคือทำตามมันคือให้กินอาหารปรุง แล้วค่อยไปแก้ตัววันถัดไป เมื่อก่อนถ้าเราเจอกรณีดังกล่าวเราจะรู้สึกทุกข์ ขุ่นเคืองตัวเองเพราะไม่รู้กุศโลบายในการสู้กิเลส แต่คราวนี้เราได้รับปัญญาที่สัมมาทิฏฐิจากครูบาอาจารย์ว่า "การสู้กับกิเลสแรกๆเราจะเป็นฝ่ายแพ้มากกว่าชนะแล้วสู้ต่อไปการแพ้กับชนะจะพอๆกัน สู้ต่อไปก็จะชนะมากกว่าแพ้และจะชนะได้ในที่สุดวันที่ 3บอกกับตัวเองว่ายังไงวันนี้ต้องเอาจริงแล้วไม่ว่าจะมีอาหารที่เราจะกินได้มีน้อยหรือไม่ก็ตามจะต้องกินให้ได้ ประกอบกับได้ข้อมูลจากเพื่อนว่าหลังจากเพื่อนมีการทำตามกิเลสตัวเอง คือไม่ทำตามศีลที่ตั้งไว้ ก็ได้รับวิบากร้ายจากการผิดศีลนั้น จึงเป็นสิ่งที่มาช่วยเตือนสติเป็นอุทาหรณ์กลัววิบากร้ายที่จะเกิดกับตัวเอง ปรากฏว่าหลังจากนั้นมา "เมื่อเรากล้าที่จะไม่ให้ได้ตามที่อยาก ไม่กลัวที่จะไม่ได้ตามที่อยาก"ได้แล้ว เราก็สามารถกินสลับวันได้โดยไม่มีการผลัดผ่อนอีกต่อไปเป็นไปได้โดยไม่ยากไม่ลำบาก กินได้อย่างสบายๆ และยังมีความรู้สึกว่าวันที่กินแบบไม่ปรุงรู้สึกโอชะกว่าวันที่กินอาหารปรุงด้วยซ้ำ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ตอนกลับจากที่ทำงาน แวะเข้าร้านเซเว่นอีเลฟเว่น เพื่อซื้อขนมมาฝากลูกๆ ตอนที่กำลังจะออกจากร้าน เจอป้ายแนะนำ อาหารชนิดใหม่ "ลาบทอดมังสวิรัติ"เห็นแล้วน้ำลายไหล จนต้องเดินกลับ กลับไปที่ชั้นวางของ หวังว่าจะซื้อไว้เพื่อรับประทานวันพรุ่งนี้ เพราะวันนี้หมดมื้ออาหารแล้ว กำลังฝึกทาน 2 มื้ออยู่พอไปถึงชั้นวางของ เห็นสินค้าเหลืออยู่หลายชิ้น จึงเปลี่ยนใจ ไม่เอาดีกว่า ถ้าจะกินค่อยมาซื้อวันอื่นก็ได้ แล้วก็หันหลังกลับ เดินออกจากร้านไป ถือว่าวันนี้ชนะกิเลสอยู่ แต่วันต่อไปไม่แน่นะ อาจมีสักวันที่ต้องตามใจมันบ้าง คือตอนนี้กิเลสบอกว่า ยังอยากกินอยู่...
นางอินต๊ะปัญญามาร บอกว่าทานมื้อเดียวไม่มีกำลัง ทำให้ผอม ไม่แข็งแรง ทำให้ใจหวั่นไหว กลัวผอมไม่แข็งแรง ฟังท่านอาจารย์หมอเขียวและจิตอาสาแบ่งปันข้อมูล ตรวรเจอจุดพร่องแล้วค่ะ ต้องทานข้าวเหนียว ถั่ว มะพร้าว เพิ่ม ร่างกายมีกำลัง แล้วค่ะตอนนี้ กล้าที่จะผอม ไม่กลัวผอม มันหายทุกข์เลยค่ะ
นางจิตรา พรหมโคตร
นางสาวฐิตารีย์ ธนัทพงศภัทร์ลดความอยากให้ประสบความสำเร็จในการทำงาน ให้เราทำให้เต็มที่เราจะได้รับผลกรรมที่ทำ ที่ดีเอง
นางสาววันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์ตั้งศีกินข้าวกับเกลือ ทุกวันพระ เพื่อลดพิษ ลดกิเลส ความอยาก ยังรู้สึกเบาตัวดี เบาตัวขขึ้น
นางเวียงทอง นุ่นภักดีตั้งศีลไม่ทานไอศกรีมและขนมหวานที่ทำจากนม
นางจิตรา พรหมโคตร
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์เก็บรือและทิ้งสมบัติเก่าๆ ที่สะสมไว้นานเป็นปีๆ หวังว่าวันนี้จะทำให้เสร็จ แต่ลูกน้อยก็ชวน แบบรบเร้าให้ไปกรอกน้ำยา อเนกประสงค์ใส่ขวด สุดท้ายก็เก็บบ้านไม่เสร็จ จึงวางใจ ยังเหลือวันหยุดอีก 3 วัน ค่อยทำต่อก็ได้ ตัดได้ก็สบายใจ
นางสาววรวลัญช์ ทรายคำลดความอยากเนื้อสัตว์ ลดความกลัวความกังวลเรื่องราวต่างๆที่ยังมาไม่ถึง
นางสุรชัย สร้อยสวัสดิ์ -กระผมลดความอยาก ในการตั้งศีลไม่ฆ่าสัตว์ และไม่เบียดเบียนโดยการลดเนื้อสัตว์ทุกชนิด ตั้งแต่วันที่เข้าค่ายฯ รุ่นที่ 2-3 จนถึงขณะนี้ บางครั้งหวั่นไหว อยากกินเนื้อสัตว์บ้างแต่ก็ลดละได้ ไม่ยอมรับประทานเนื้อสัตว์ แต่บางครั้งก็พร่องบ้างเพราะมีในเครื่องปรุง ในขณะที่ร่วมรับประทานอาหารพร้อมกับครอบครัว ซึ่งอาหารที่อยู่บนโต๊ะปรุงด้วยเนื้อปลา เนื้อหมู เนื้อไก่ และซึ่งบางครั้งก็ถูกคำพูดว่าควรเดินสายกลางบ้างเมื่อพฤติกรรมการรับประทานอาหารของเราเปลี่ยนไปเป็นมังสวิรัตหรือเจ (เขี่ย) บ้างแต่ก็ได้อธิบายถึงคุณประโยชน์และโทษภัยของการรับประทานเนื้อสัตว์ให้ครอบครัวฟัง - ประโยชน์ที่ได้รับ คือ 1. มีจิตใจเข้มแข็งขึ้น ไม่ตกเป็นทาสของความอยาก (อยากรับประทานเนื้อสัตว์) กล้าที่จะไม่ไม่ทำตามที่อยาก เอาชนะความอยากให้ได้ 2. ได้บำเพ็ญศีลข้อที่ 1 ไม่ฆ่าสัตว์ และเบียดเบียนสัตว์ให้ทุกข์ยาก 3. มีความเมตตากรุณาต่อสัตว์ เช่น นำกล้วยน้ำว้าไปให้ไก่ข้างบ้านกินทั้งที่ก่อความรำคาญมาถ่ายมูลไว้หน้าบ้านเป็นประจำ ไม่ไล่นกที่มาอาศัยอยู่ในชายคาบ้าน ถึงแม้ว่าจะถ่ายมูลแต่ก็ไม่ทำร้าย เพียงแต่บอกเขาว่าให้ไปถ่ายมูลข้างนอกบ้าน ยินยอมให้อยู่อาศัยและใจเย็นไม่โกรธ
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงทุกข์::วิบากต้องไปตลาดซื้อขนมจีนให้หลานกิน
นางสนทยา กันทะมูล
นางพิกุล วันจันทร์
นางสาวนิรมลทองชอุ่มกล้าที่จะไม่ง่วงนอนล้างหน้าอาบน้ำจะได้ฟังธรรมจากอาจารย์สู้กับความขี้เกียจ
นายธวัช อิ่มสินลด ละ เลิก การเบียดเบียน ชีวิต สัตว์อื่น(เลิกกินเนื้อสัตว์ทุกชนิด) ประโยชน์ที่ได้รับ อาการเจ็บป่วยน้อยลง
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสาวรัตนา กิจครอบครัวดิฉันได้ตั้งศีล งดทานเนื้อสัตว์ ไข่ ตลอดไป (ตอนนี้ขอเขี่ยได้ ถ้าจำเป็น ไม่ยึดติด เช่นติดมากับนำ้แกง ผัก หรือข้าว เพื่อไม่ให้ครอบครัวเดือดร้อน) งดทานของทอด 10วัน และจะระมัดระวังในการพูดมากขึ้น รวมทั้งต่อสู้กับความกลัวโรคผิวหนังอักเสบติดเชื้อ กล้ายอมรับว่าเราทำมาก่อน และครั้งนี้ยินดีรับกรรม ไม่หนีหนี้กรรม ใช้กันในชาตินี้ ยอมรับวิบากดีถ้าจะหาย และวิบากร้ายถ้ายังไม่หาย เชื่อมั่นว่าถ้าเราทำดี และกายนี้ยังมีประโยชน์ต่อไปในอนาคตเพื่อช่วยหลือผู้อื่นด้วยวิธี พวธ. กายนี้จะต้องหายจากโรคภัย แต่ถ้าไม่หายก็ได้ใช้หนี้ ไม่ขอเบียดเบียนชีวิตใครเพื่ิอรักษาชีวิตเราอีกแล้ว ขอบคุณที่ในที่สุดเราก็ได้มาพบ หมู่มิตรดี ได้ฟังธรรมจากสัตตบุรุษ ช่วยชี้แนะความจริงเรื่องกรรม และทำให้เราตั้งศีลมากขึ้น ได้น้อมนำธรรมดีมาใช้เพื่อพัฒนาดวงจิตนี้ให้พ้นทุกข์ได้ในชาตินี้
นางจิตรา พรหมโคตร
นางจิตรา พรหมโคคร
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์ลดการทานอาหาร จาก3มื้อ เหลือ 2มื้อ/วัน ได้แล้ว
นางธมกร พลสุวรรณครอบครัวพาไปทานแหนมเนืองซึ่งเป็นของโปรด เราก็ทานผักกับน้ำจิ้ม..เกิดความอยากจะใส่หมูเพื่อให้รสชาดอร่อยขึ้น ใจนึงอยากทานหมู อีกใจก็ค้านกลัวผิดศีล..ต้องต่อสู้กับกิเลส..คิด คิด คิดเราจะให้กิเลสชนะเรา หรือเราชนะกิเลส สุดท้ายเราก็ชนะกิเลส ไม่ใส่ก็ไม่เห็นเป็นอะไรประโยชน์ที่ได้รับคือ 1.ไม่ผิดศีล 2.ความพยายามที่จะไม่ให้กิเลสครอบงำ 3.ดีต่อสุขภาพ
นางสาวพวงเพ็ญ ทองเย็นล้างกิเลสเรื่อง...เมื่อรู้ว่าลูกน้องร้านพี่สาวติดโควิดเมื่อรู้ว่าน้องทิพย์ติดโควิด ใจมันก็ทุกข์ ความกังวลที่กวนๆอยู่ข้างใน ฟังอาจารย์บรรยายไม่รู้เรื่อง อีกความคิดนึงโผล่เข้ามา เย้ เย้ เย้ ดีใจจังโจทย์ใหม่มาอีกแล้ว 555 ทุกข์ กลัวหลานสาวทั้งสามคนติดโควิด กลัวเค้าจะต้องไปอยู่โรงพยาบาลโดยไม่มีคนดูแล กังวลว่าเค้าจะอยู่ได้ไหม กลัวพี่สาวติด กลัวพี่เขยติด กลัวคนอื่นๆติด กลัวพี่ต้องปิดร้านนาน ใครจะเฝ้าร้านเฝ้าของให้เค้า กลัวเค้าจะไม่มีเงินจ่ายค่านู้นนี้นั้น กลัวลูกค้าหาย กลัวคนนินทา กลัวสายตาคนอื่น กลัวคนรังเกียจ กลัวพ่อจะโดนผู้คนรังเกียจไปด้วย ความกังวลร้านของตัวเองน้อยกว่า เพราะเราโชคดีที่ทำตามคำสอนของอาจารย์ เราไม่มีหนี้ มีต้องจัดการอยู่บ้างก็พวกของสด ที่อาจจะเสียหายบ้างหากต้องปิดร้าน ถ้ามีใครคนใดคนนึงต้องติดเพิ่ม กลัวที่สุดคือกลัวหลานติด เราจะรับได้ไหม จะยอมให้เค้ารับวิบากครั้งนี้ได้ไหม ทุกคนมีวิบากเป็นของๆตน สุดท้ายแล้วทุกคนก็เดินไปตามวิบากดีร้ายของตน ยอมให้ทุกคนได้ใช้หนี้ที่เค้าสร้างขึ้นมา ใช้หนี้ หนี้ก็ลดลง หนี้ก็หมดไป สิ่งร้ายๆหมดสิ่งดีก็จะเข้ามา ไม่มีอะไรน่ากลัวเลย หากพี่จะต้องเจอปัญหาบ้างเราจะยอมเห็นพี่ทุกข์ได้ไหม พี่จะไม่มีเงินจ่ายค่าสินค้า ผ่อนรถ ผ่อนที่ เงินเดือนลูกน้อง นั้นก็คือวิบากเค้าต้องรับ เราช่วยเท่าที่เราช่วยไหว ที่แล้วมาพี่เป็นคนเก่ง เค้ามุ่งแต่หาเงิน อาจารย์เคยสอนว่ายิ่งกอบโกยมาเยอะคนอื่นจะยิ่งขาดแคลน มันเป็นบาป ผู้กอบโกยมากจะต้องรับผลจากการกระทำนั้น เค้าก็ต้องรับผล รับวิบากของเค้า ให้โอกาสเค้าได้เข้าใจความทุกข์ ค้าจะได้เห็นคุณค่าของธรรมะ คนที่ได้ดังใจมากๆ สำเร็จมากๆ กิเลสโต ก็ต้องเจอความทุกข์บ้างเป็นธรรมดา กลัวลูกค้าหายทั้งร้านเราและร้านพี่สาว เรื่องนี้เราไม่ต้องกลัว จะกลัวทำไมในเมื่อมันต้องเกิดอยู่แล้ว เดินชนมันแบบอาจหาญไปเลย เพราะลูกค้าหายแน่นอน อย่างน้อย 1-2 เดือน รายได้ลดแน่ กล้าให้รายได้ลดไปเลย รายได้จะมากหรือน้อยมันก็ไม่มีผลต่อความสุขสบายใจของเราได้ กลัวคนนินทา กลัวคนอื่นรังเกียจ อันนี้มันต้องโดนอยู่แล้ว เราทำมาแน่ ดีแล้วเราได้ใช้หนี้ อ้อเราใช้ไหมที่ทำโครงการคนละครึ่งแบบไม่บริสุทธิ์เต็มร้อย เราเองใช้ไหมที่โลภ ทั้งที่รู้ว่าผิดแต่ก็ทำลงไปเพียงเพราะไม่อยากให้ลูกค้าหาย อาจารย์บอกว่าโกงชาติบาปมากเท่ากับโกงคนทั้งประเทศ ทำให้โควิดยังระบาดหนักเพราะคนไทยผิดศีลกันเยอะ อ้อเราผิดจริงๆวิบากร้ายที่เราทำจริงๆ โชคดีมากแล้วที่เค้ามาให้ชดใช้เร็วขนาดนี้ พี่สาวเรา พี่เขยเราก็เป็นวิบากของเค้า เค้ามีเงินเยอะ รายได้มากแต่ยังขอรับสิทธิโครงการคนละครึ่ง ทั้งที่น่าจะให้สิทธิพวกนี้ตกถึงคนที่เค้าลำบากจริงๆ เราเคยเตือนแต่เค้าบอกว่ามันเป็นสิทธิของคนไทยทุกคน เค้าเอาของชาติมาวันนี้เค้าต้องชดใช้ ด้วยการเสียหายบ้าง พี่เราผิดจริงๆให้เค้าได้ใช้หนี้เถอะนะ พี่สาวโทรมาบอกว่า ผลการตรวจเบื้องต้นออกแล้วเค้าติดโควิดคนเดียวโอกาส ติด80%อาจไม่ติด20% พี่เขยและหลานๆไม่ติด ลูกน้องอีกคนไม่ติด นี้คือผลของวิบากกรรมจริงๆนะ อะไรจะอธิบายได้ทำไม่พี่เขยไม่กับหลานๆไม่ติด ที่นี้ก็เหลือเรา กับพ่อแล้วก็แม่ที่จะต้องถูกเรียกตรวจ ต่อไป โชคดีหรือศีลเราดีขึ้นก็ไม่รู้ประมาณ 1 เดือนมานี้เราฟังอาจารย์จนไม่มีเวลาไปคลุกคลีบ้านพี่สาวเลย ก่อนหน้านี้เราได้ล้างกิเลสตัวนึง มีผัสสะเกิดขึ้นพอล้างๆไปเราไปเจอว่าเราเองนี้แหละที่ชอบไปหยิบของกินที่บ้านพี่สาวทานโดยไม่ได้รับอนุญาตสักครั้ง เพราะถือว่าพี่น้องกัน จะกินอะไรก็หยิบเอามาเลย ทำจนเป็นเรื่องปกติ พอเราได้เห็นพฤติกรรมที่ไม่ดีนี้เราตั้งศีลเลิกจะไม่หยิบของกินหรือของใช้ใดๆโดยที่เค้ายังไม่เอ๋ยปากให้อีก สองสามวันก่อนเราไปธุระบ้านพี่สาว เห็นฝรั่งว่างอยู่มือเอื้อมจะหยิบกลับบ้านสักลูก มือมันชะงักทันที เค้าไม่ได้อนุญาตให้ทานนี้เรากำลังจะขโมยนะ หันหลังแล้วดินกลับบ้าน เราเลยไม่ได้ทานอาหารร่วมกับพวกเค้าเลย นี้แหละศีลคุ้มครองเราไว้จริงๆ พี่สาวอีกคนโทรมาบอกว่าเรา พอและแม่ต้องไปตรวจด้วยเหมือนกัน กลัวไหม ก็กลัวอยู่เล็กๆนะ กลัวอะไร กลัวติดเหรอถ้าเราติด ใครจะดูหลาน พ่อเค้ามี แม่เฒ่าเค้าก็อยู่ให้ทุกอย่ามันเป็นไปตามวิบากกรรมของแต่ละชีวิต ถ้าเราเป็นข้อดีก็คือได้พักผ่อน ได้ล้างกิเลสทั้งวัน ฟังธรรมทั้งวัน อ่านหนังสือธรรมะได้ทั้งวัน โชคดีจัง ติดก็ดี ไม่ติดก็ดีกิเลสกลัวความตาย กลัวใครตาย กลัวคนที่เรารักตาจากไปกลัวพี่เอ๋ตาย...ถ้ามันแย่ถึงขั้นพี่สาวเราตายละ ถ้าวิบากมันแรงขนาดนั้นเราจะยอมให้เค้าตายได้ไหม เห้ยย ถึงกับตายเลยเหรอ พี่ตายก็หมดหน้าที่เค้าแล้วในชาตินี้ ถึงเวลาเค้าต้องเปลี่ยนบทบาทใหม่แล้ว เค้าก็แค่ไปเปลี่ยนร่างใหม่ เป็นไปตามวิบากดีร้ายของแต่ละชีวิตกลัวพี่เชษฐ์ตาย...ถ้าพี่เขยตายด้วยละ วิบากดีร้ายสร้างผลแบบนี้เราก็ต้องยอมรับให้ได้ ยอมให้ได้ กลัวหลานตาย...อันนี้มันกลัวจริงๆ รักมากก็ยึดมาก วางยากแท้ ทุกคนมีกรรมเป็นของๆตน หากพวกเค้ามีวิบากร้ายต้องชดใช้ ทำให้อายุสั้น ก็ยอมให้พวกเค้าได้ชดใช้เถอะนะ คนซื่อสัตย์ต้องยอมใช้หนี้ที่ก่อมา ทุกอย่าง อย่าหนี คนกล้าต้องไม่หนี ยอมให้ได้กลัวพ่อแม่ตาย...หากท่านต้องตาย มันก็คือสิ่งที่ยุติธรรมทีสุดแล้ว วิบากท่านทำมา ท่านต้องรับ ถ้าแม่ตายเราจะทำใจได้จริงๆเหรอ...ได้สิ ให้โอกาสทุกคนได้ชดใช้หนี้ของแต่ละชีวิต ส่วนตัวเราล้างกิเลสให้ได้มากที่สุด ทำตัวเราให้พ้นทุกข์ให้ได้มากที่สุด เท่าที่ยังมีเวลาเหลืออยู่ในชาตินี้ ครอบครัวเราทำอาชีพผิดศีลมาเนินนาน ค้าขายชีวิตเค้า ทุกคนจะได้ชดใช้วิบากกรรมที่เคยพรากชีวิตผู้อื่น พรากพ่อแม่ลูกเค้า เมื่อถึงวันนึงความตายก็จะมาพราก คนที่เรารักไปเช่นกัน เราจะยอมปล่อยทุกคนไป แล้วเดินต่อได้ไหม...อ้อแบบนี้นี้เองที่พระพุทธเจ้าให้นักบวชออกจากเรือนไม่อยู่กับครอบครัว เพราะคนในครอบครัวผูกพันธ์กันมากเกินไป กิเลสความข้องมันมากเกินไป ท่านจึงให้พรากออกจากคนพวกนี้ก่อน ชีวิตจึงไม่ควรยึดผูกใครว่าเป็นของเรา ทุกคนแค่มาแสดงบทบาทของตน มารับวิบากกรรมดีร้ายที่เคยทำมาและสร้างกรรมใหม่ แล้วก็จากกันไป วนเวียนเรื่อยไปกลัวตัวเองตาย...ถ้าวิบากให้ผล แรงขนาดเราต้องตายละ...เรากลัวอะไร อาจารย์สอนว่าตายก็ไปเกิดใหม่จะทำดีต่อ อยู่ก็ทำหน้าที่ต่อไปจะทำดีต่อ ก็แค่ออกจากบทบาทนี้ไปรับบทใหม่...การล้างกิเลสเป็นคือสิ่งที่มีค่าที่สุดของการได้มีลมหายใจอยู่ เราเพิ่งเข้าใจสิ่งที่อาจารย์สอน เพิ่งล้างกิเลสเป็น ยังไม่ได้เป็นจิตอาสาเลย เหมือนค่อยๆเก็บจิ๊กซอมาต่อกัน พอเริ่มเข้าใจ พอเริ่มเห็นภาพลางๆ แล้วบอกพอๆ หยุดต่อไปเริ่มนับ 1ใหม่อีกครั้ง โอ๊ยย...มันกลัวการต้องไปนับ 1 ใหม่ ไม่อยากไปหลงอีกแล้วมันทุกข์ ความหลงทำให้เราทุกข์ ยึดความเป็นเราเสียแน่น หลงพอกกิเลสหนาเตอะ ไม่อยากต้องไปตามหาอาจารย์ใหม่อีกรอบ กว่าจะเจอ 24 ปี เจอก็ไม่เข้าใจในสิ่งที่อาจารย์สอน ยัง ยังไม่หยุดพอกกิเลส จนวิบากให้ผล ต้องเจอทุกข์ที่สุดในชีวิต ถึงจะนึกถึงอาจารย์ กว่าจะเข้าใจธรรมะที่ท่านสอนตนอายุ 31 ปี ค่อยๆฝึกมันไม่ง่ายเลยนะ ไม่เอาๆๆ ไม่อยากตายๆ ไม่อยากไปผ่านด่านหลงอีกแล้ว กว่าจะเก็บชิ้นส่วน 1 2 3 มาต่อกันได้ ช่วงแรก งง มาก พอเริ่มสนุกกับการออกเดินหาชิ้นส่วนแต่ละชิ้นมาต่อกัน เข้าใจว่าสิ่งนี้คือสิ่งที่ดีที่สุดของการมีชีวิตอยู่คือการกำจัดกิเลสให้ได้มากที่สุด ตามที่กำลังเราจะสู้ไหว(บุญ) และได้ใช้ชีวิตเพื่อประโยชน์ต่อผู้อื่นให้ได้มากที่สุดตามกำลังของเราเช่นกัน(กุศล) ภาพค่อยๆชัดขึ้นแต่ยังไม่ชัดที่สุด แล้วให้เราเลิกทุกอย่าง ต้องตายแล้ว ต้องไปนับ 1 ใหม่ มันดิ้น มันไม่ยอม...สิ่งที่แกต้องรู้คือพระพุทธเจ้าท่าน พ่อครู อาจารย์หมอเขียว ทุกท่านบรรลุมาหลายชาติแล้วท่านจะกลับมาช่วยคน มาบำเพ็ญต่อท่ายยังต้องวนเลย ทั้งที่ท่านรู้ว่ากลับมาท่านจะต้องผ่านด่านหลง มันต้องไปมุดบ่อขี้ก่อนนะ ท่านต้องเมตาขนาดไหนถึงยอมกลับมา แล้วเอ็งเป็นใคร ล้างกิเลสได้แค่ไหนแล้วถึงจะไม่ยอมผ่านด่านนี้ หน่อยจะขี้โกงเยอะไปแล้วนะ จะโลภเกินไปแล้วนะ อยากดี แต่ไม่ซื้อสัตย์ ไม่ยอมรับวิบากกรรมของตน นั้นมันชั่วชัดๆ อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด ใจเราไม่ทุกข์ได้ไหม(ชีวิตคือการเริ่มต้นใหม่ทุกวินาที)สิ่งที่น่าแปลกคือ หลังจากล้างกิเลสความกลัวสิ่งต่างๆที่ถาโถมเข้ามา เย็นวันนั้นพี่สาวส่งข้อความมาบอกว่า ผลตรวจจากโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งในอำเภอหาดใหญ่ เค้าไม่มีเชื้อ เค้าคือ20%ที่ไม่ติดเชื้อโควิด แต่วิบากก็ให้เสียทรัพย์อยู่ดี เพราะทั้งพี่สาวและพี่เขยเลือกเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเอกชน ค่าใช้จ่างค่อนข้างสูง วิบากกรรมยุติธรรมเสมอ ไม่มีชีวิตใดเก่งเกินวิบากกรรม
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภาตอนแรกตั้งใจจะถือศีลปฏิบัติเลี่ยงเนื้อสัตว์แต่นังทำไม่ได้ค่ะแต่ตอนเตรียมปรุงอาหารเหม็นกลิ่นคาวเนื้อสัตว์มากจนไม่อยากกินเบยค่ะแต่ก่อนไม่ได้กลิ่นขนาดนี้ค่ะก็พยายามจะลดเลิกกินด้วยค่ะยังไม่ได้เต็มที่ค่ะ เรื่องอาหารรสจัดปกติชอบกินรสจัดที่บ้านกินรสจัดมากแต่พอตั้งใจแล้วแค่ได้กลิ่นพริกยังแสบตาเลยค่ะกินพริกไม่ได้เยอะเหมือนแต่ก่อนค่ะกินแล้วจะท้องเสียเข้าห้องน้ำเลยค่ะ ปกติจะกินอาหารสามมื้อ แต่ตอนนี้ลดลงเหลือสองมื้อค่ะ บางวันได้มื้อเดียวได้อยู่ค่ะ แต่วันต่อมาจะไม่ค่อยไหวค่ะต้องกลับมาสองมื้อเหมือนเดิมค่ะกำลังทำอยู่ค่ะ แต่เรื่องการทำอาหารแต่ละมื้อทำอย่างเดียวกินอย่างเดียวพอค่ะ ไม่มีหลายเมนูค่ะ ต้มอย่างเดียว ถ้าผัดก็ผัดอย่างเดียวค่ะ ประหยัดได้เยอะค่ะ บางรายการกินได้เป็นอาทิตย์ค่ะ ลดอาการอยากกิเลสเรื่องกินนี้ยากมากเพราะความหิวความเคยชินเคยกินต้องลดเยอะลดกิเลสตัวนี้ได้ประหยัดรายจ่าย เวลาในการทำได้มากค่ะ บางทีตัวเองกินได้ แต่กังวลกับลูกสาวอีกยังเด็กว่าจะมากินแบบแม่ได้ไหมก็พยายามปรับเปลี่ยนอยู่ค่ะยังไม่ได้ปรับอะไรมากลดจำนวนมื้อได้ ลดรายการอาหารได้ พยายามเลี่ยงเนื้อสัตว์อยู่ค่ะแต่ยังไม่สำเร็จค่ะ เป็นเป้าหมายในการพัฒนาเปลี่ยนแปลงตัวเองต่อไปค่ะ แต่เรื่องออกกำลังกายยังไม่ได้มีโอกาสเข้าไปร่วมกิจกรรม ยังไม่ได้ฝึกการออกกำลังกายเลยค่ะ จะพยายามค่ะเพราะเป็นเป้าประสงค์ที่ดีที่สมดุลจะพยายามทำให้ได้ค่ะตอนนี้ไปเรื่อยไปทำที่ทำได้จะพยายามไปให้ถึงค่ะกิเลสตัวนี้หนักหนาการออกกำลังกายค่ะยากที่สุดในการทำค่ะเพราะวินัยอ่อนแอตรงนี้ละคะจะพยายามค่ะไปให้ได้ค่ะ
นางวสา ราญคำรัตน์หักห้ามใจกับสิ่งที่ชอบได้ง่ายขึ้นงดไอศครีมที่ชอบมากๆได้และกินอาหารมื้อเดียวได้ ประโยชน์เราไม่ต้องกังวลกับมื้อต่อไป นอนหลับลึก
นางสาวณัฐชยา จินตนารุ่งโรจน์ลดความอยากในเรื่องกินอาหาร ไม่มีความกลัวไม่หวั่นไหวที่จะกินอาหารมื้อเดียว
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นางสนทยา กันทะมูลแม่ลูกคู่รักคู่แค้น Ep 2 จากที่ได้ มีเรื่องไม่ถูกใจกันกับลูกสาวคนโต จนพูดออกมาว่าต้องยุติการเป็นแม่ลูกกัน เรื่องเกิดเมื่อต้นปี 64 เวลาผ่านไปหลายเดือน แรกๆเราก็รู้สึกเฉยๆ แต่ยิ่งคิดกลับไปกลับมา ยิ่งรู้สึกถึงความเศร้าหมอง ขุ่นมัว ไม่โล่ง ไม่เบาสบาย แสดงว่าสิ่งที่คิดและทำเป็นเรื่องที่ผิดศีล จึงตรวจดูใจอย่างละเอียดค้นพบว่า มีความทุกข์ใจทุกข ์: อยากให้ลูกได้ดีดั่งใจหมายสมุทัย. : ชอบที่ลูกจะอยู่ในแนวทางที่เราเลือกให้และพาทำไม่ชอบ/โกรธ/ชัง ที่ลูกจะออกนอกแนวทางที่เราพาทำหวังว่าลูกจะทำในสิ่งที่เราบอกว่าดี ไม่ทำในสิ่งที่เราให้ข้อมูลบอกว่าไม่ดีนิโรธ. : ลูกจะทำดีในแนวทางที่เราพาทำก็ดีด้วย แต่ถ้าเขาไม่ทำตามก็ต้องยอม ต้องวางใจว่าเราได้ทำหน้าที่เป็นผู้บอกทางเต็มที่แล้ว ส่วนเขาจะทำตามหรือไม่ เป็นวิบากดี/ร้ายของเรา ของเขา ของโลก ที่ทุกชีวิตจะต้องได้รับตามธรรมมรรค. : เมื่อตรวจใจ พบว่ามีการทําผิดศีลแล้ว เพราะ ยิ่งคิดยิ่งทำ ก็ยิ่งมีความเศร้าหมองหนักใจ หนักตัว ไม่โล่ง ไม่โปร่ง ไม่เบาสบาย แต่ยังนึกไม่ออก ว่าต้องทำอย่างไร จึงได้ตั้งจิตว่า ขอเพิ่มศีล สำรวมกาย วาจา ใจมากขึ้นกว่าเดิม จึงเริ่มคิดออกว่า เรามีความยึดมั่นถือมั่นเกินขีดที่คนรอบข้างจะรับได้ เกินฐานจิตของเขา เข้มที่เรายืดหยุ่นที่คนอื่น จึงได้ตัดสินใจโทรหาลูกสาวถามข่าวคราว จากที่ไม่ยอมโทรหา คิดแต่ว่าลูกต้องเป็นฝ่ายขอโทษเรา เพราะเขาทำผิด เราเป็นแม่เราทำถูก ยิ่งคิดแบบนั้นยิ่งเศร้า ยิ่งขุ่นมัว ปรับจิตใหม่ว่า เขาได้ทำดีที่สุดในสถานการณ์ชีวิตของเขาแล้ว ดีกว่านี้แม้จะเกิดไม่ได้ ก็ดีแล้ว ที่ร้ายเกิดได้เท่านี้ ชั่วเกิดได้เท่านี้ ดีแล้วที่ร้ายและชั่ว ไม่ได้เกิดมากกว่านี้ ดี/ชั่วเป็นสิ่งสมมติ ของจริงคือจิตวิญญาณของแต่ละคน ว่าจะอยู่จุดไหน จะมีฐานจิตยึดมั่นอยู่ตรงไหน ยังมีเวลาอีกนานที่ต้องมาสะสางกัน ไม่ต้องรีบให้บรรลุอรหันต์กันวันนี้ เวลานี้ มันเป็นไปไม่ได้ ยังรับวิบากที่ทำมาไม่ถึงไหนเลย ช่วงแรกที่ได้เป็นคนโทรหาลูก แต่ละครั้งจะต้องขัดใจตัวเอง ที่มัวแต่ไปฟังมารพาคิดว่าถ้าเธอเป็นคนโทรไปหาลูกก่อน เขาจะเข้าใจว่าที่เขาทำไปนั้นเป็นเรื่องที่ถูก ไม่ต้องโทร ให้มันเป็นคนโทรมาจะได้รู้ว่ามันทำผิด แต่ยิ่งคิด ยิ่งทำแบบนั้นกลับรู้สึกหนักใจ หนักตัว จึงเชื่อเวทนาว่าฐานจิตเราต้องยอม ต้องวาง ต้องลดอัตตา พอตัดสินใจโทรหาลูกสาวกลับโล่งใจ เบาใจ จะเอาอาหาร กับข้าวที่ไม่มีเนื้อสัตว์ไปให้ลูกสาว มารมาบอกว่า มันคงไม่กินแบบเราแล้ว มันคงไม่เอา แต่ยิ่งคิดกลับ หนักใจไม่โล่ง พอเอาไปส่งให้ลูก ลูกหยิบไปไม่หมดที่เราเอาไปให ้มารบอกว่านี่เห็นไหมมันไม่กินหรอก แต่เราก็ยังเอาไปส่งให้ลูกอีกหลายครั้ง หลังๆมาลูกบอกว่าเห็นแม่เหนื่อยไม่อยากรบกวนแม่ กลายเป็นว่าที่มารบอกเป็นการเดาใจลูกไปเอง เดาผิดอีก ชั่วสมบูรณ์แบบจริงๆ แท้จริง ลูกอาจจะหลงตามเพื่อน ตามสังคมไปบ้าง แต่ถ้าเราเชื่อมาร ไม่ทำหน้าที่แม่ ลูกอาจจะหลงไปมากกว่านี้ ตอนนี้แม่กลับใจแล้ว ลดความยึดมั่นถือมั่น ลงอีกระดับหนึ่งแล้ว ยอมรับในความไม่ได้ดั่งใจ แล้วมาทำหน้าที่แม่ตามสมควร ยืนเป็นหลักมั่นอยู่จุดนี้ ไม่หวั่นไหว ลูกจะรู้ว่าเราอยู่ตรงนี้ เวลาที่เขาต้องการ เขาจะมาหาเราเองอย่างเต็มใจ ยิ่งเรายัดเยียด บังคับ เขายิ่งอึดอัด ขัดเคือง เขาทำแบบเดียวกับที่เราทำคือ ทำ ตามใจตัวเอง เราทำตามใจอยากของเรา เขาทำตามใจอยากของเขา เมื่อเราปล่อยวาง ไม่โทษใคร ใจไร้ทุกข์ ทำดีเรื่อยไป ใจเย็นข้ามชาติ เขาก็ทำแบบเราด้วย ไม่ดึงดัน ไม่ขัดเคือง พูดกันเข้าใจมากขึ้น แม้จะไม่แนวเดียวกันเลยทั้งหมด แต่ก็พูดกันรู้เรื่องขึ้นกว่าที่ผ่านมา ผ่านไปอีกขั้นกับการลดความยึดมั่นถือมั่น 😊กราบขอบพระคุณอาจารย์และหมูมิตรดี ที่ได้สร้างแรงเหนี่ยวนำดีๆไว้ในโลกใบนี้สาธุ**หมายเหตุ. : ก่อนจะส่งการบ้านมานี้ ได้ส่งไปให้ลูกอ่านก่อน บอกว่าเป็นการบ้าน ถ้าลูกเห็นว่าไม่ให้เอาลงเป็นสาธารณะ ก็จะส่งแบบไม่เผยแพร่. แต่ลูกบอกว่า ไม่มีปัญหา ก็เลยเอามาลงแบบเผยแพร่ได้ แต่ตอน คราวที่แล้ว ไม่ถามลูกเลย ส่งการบ้าน พูดหน้าชั้นอีกต่างหาก เห็นความคิดมารว่า สะใจ สมใจ แต่กลับมาเศร้าต่อไม่จบ
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางหน่อย นกจันทร์ลดความกังวลได้บ้างแต่กำลังทำใจและตั้งใจฟังบททบทวนธรรมบ่อยแต่ความอยากลดได้มากแล้วค่ะ
นางราตรี สมหมาย
นายประพันธ์ โพธิ์คำ เท่ ใจถึงศีล
นางสาวสุภารัตน์ จันโดนเป็นคนไม่ค่อยมีความอยาก ไม่กลัว ไม่กังวล ไม่หวั่นไหว กับอะไร ฟังธรรมจากอาจารย์เช้าเย็นวันละ7ช.ม. แสดงความคิดเห็นเป็นระยะ ตรวจสภาวะธรรมตลอดเวลาค่ะ
นางสาวสุวรรณ กังวานนวกุลมีความก้าวหน้าในด้านของอาหารคือรับประทานอาหารในปริมาณที่ลดลง(เมื่อก่อนจะทานในปริมาณที่เกินอิ่ม) และลดความชังในรสชาติของอาหารได้มากขึ้น ไม่ขวนขวายเรียกร้องอาหารที่ชอบ ที่อร่อย น่าจะเป็นเพราะว่าไม่ใจร้อน ไม่เคร่งเครียดกับกิเลสมากเกินไป ดูตามสภาวะจริงที่เป็นอยู่ แล้วกล้ายินดีพอใจในสภาวะนั้น รู้สึกว่าชีวิตอยู่ง่ายขึ้น ไม่ได้ต้องการอะไรแค่ทำให้ตนเองสบายใจเท่านั้น ขอบคุณศีลและปัญญา นี่คืออริยทรัพย์
นางสาวคูณทิพย์ วงษ์สุวรรณเรื่อง กังวลที่ยังไม่ได้ส่งการบ้านทุกข์ #กังวลที่ยังคิดการบ้านไม่ออก ไม่รู้ว่าจะเขียนเรื่องอะไรดี งงๆ มึนๆ แต่งานที่บ้านก็ต้องทำ สมุทัย#จัดสรรเวลาไม่ลงตัว เรื่องจากมีหลานชายมาอยู่ด้วย จากที่เคยใช้ชีวิตตามใจตัว ก็ต้องแบ่งเวลาให้หลาน ซึ่งอยู่ในช่วงที่ต้องการคนเข้าใจและพูดคุย และฝึกหลานให้ทำงาน นิโรธ#ได้ความสุขกายสบายใจทำงานได้อย่างดี ทำที่ทำได้ ที่ยังทำไม่ได้ก็ยังไม่ทำ แต่สุดท้ายก็ทำได้ทั้งหมด เพราะวางใจ จึงสบายใจ มีแรงทำงานได้มากกว่าที่คิด มรรค#ลำดับงานที่เร่งด่วน เฉพาะหน้า ทำก่อน งานส่วนรวมที่ต้องทำหลายคนพร้อมกันทำก่อน ส่วนงานส่วนตัว หาเวลาทำทีหลัง วางใจเลย ทำให้รู้สึกโล่งและสบายใจในทันที ทำงานเฉพาะหน้าได้อย่างดีมีพลังมีแรงในการทำงาน ตรงกับบททบทวนธรรม ข้อ 84 ล้างความยึดมั่นถือมั่นของใจได้สำเร็จคือความสำเร็จที่แท้จริง
นางนางสุมา ไชยช่วยกล้าที่จะไปฉีดวัคซีนเข็มสองโดยไม่หวั่นไหวไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
นางสาวณัฐชยา จินตนะรุ่งโรจน์ลดความอยากขนมเบเกอร์รี่ ซึ่งเป็นของโปรด เมื่อมาทบทวนส่วนประกอบของเบเอกร์รี อ๋อ เขาใช้ไข่ด้วยนิ ทำจากแป้งน้ำตาล นมและเนย อย่าเลยมันไม่มีประโยชน์กับร่างกาย มันเบียดเบียน คิดได้ก็เบาใจไม่นึกคิดที่จะกินอีกเลย ทำให้สุขภาพเราดีขึ้นด้วยค่ะ
นางภัคภร จันทราสกุลกล้าที่จะไม่กังวลกับอาการบาดเจ็บของตัวเอง ดูแลตัวเองไปอย่างปล่อยวางความเจ็บปวด หายก็ได้ ไม่หายก็ได้
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์รู้สึกเดือดอีกแล้ว เรื่องเดิมๆ การใช้สารเคมีฆ่าหญ้า ของคนในครอบครัว ได้อธิบายแบบเสียงห้วนๆอยู่หลายคำ สู้ไม่ได้เหมือนเดิม เพราะเขาไม่ยอมฟัง สุดท้ายก็ต้องปล่อยให้เป็นไปตามวิบาก ตัดใจได้ก็ไม่ต้องทุกข์ ฃยังไม่ใช่เวลาของเราค่ะ
นางกาญจนา คงภูชงค์ลดความอยากได้นิสัยดีๆ จากพ่อบ้านได้ดีขึ้น เพราะเมื่อเราศึกษาธรรมะได้ฟังอาจารย์และหมู่มิตรดีที่ช่วยกันให้ความรู้ ให้เราได้เพิ่มศีล ได้ใช้ญาน7พระโสดาบันช่วยให้เราสำนึกผิด ยอมรับผิด ต่อสิ่งที่เราทำมาทั้งชาตินี้และข้ามภพข้ามชาติ เขามาให้เราได้ชดใช้ ทำดีให้เขาเห็น ก่อนที่ทุกอย่างจะดับไป ทำดีเรื่อยไปใจเย็นข้ามชาติ ใจที่เป็นสุข สุขที่สุดในโลก ใจที่เป็นทุกข์ ทุกข์ที่สุดในโลก ทำดีเต็มที่ทุกวัน ก็สุขเต็มที่ได้ทุกวันสาธุคะ
นางสาวสัสย วาทยานนท์ตั้งใจไหมคะยุงค่ะ ทำให้จิตใจ ดีขึ้น และยิ่งมาฟังพ่อท่านเมื่อเช้าวันที่ 25 นี้ตอน 4:00 น
นางสาวพุธพรรณ ศรีธรรมูปถัมภ์กล้าที่เดินทางไปบำเพ็ญบุญกล้าที่จะไม่ทานเนื้อสัตว์ตลอดชีวิตกล้าที่ทานอาหารจานหลักมื้อเดียว กล้าที่ปรับการใช้ชีวิตใหม่ไม่ยึดมั่น ถือมั่นกล้าที่จะไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่นกล้าที่จะเผชิญความเจ็บปวดที่ออกกำลังกายกล้าที่จะมีวินัยในการฟังธรรม ออกกำลังกายโยคะ ทำกับข้าวด้วยตนเอง กล้าที่จะทานอาหารรสจืด เบาสบาย ด้วยความผาสุกกล้าที่จะออกไปทำกิจกรรมต่างๆ ไม่กลัวโรคโควิด แต่มีการป้องกันตัวเอง อย่างมีสติเมื่อเรากล้าในทุกสิ่ง จะไม่มีความกังวล ความกลัว ความอยากแต่อย่างใดเลยค่ะ ขอบพระคุณอาจารย์หมอ และพี่ๆ น้องๆ จิตอาสา หมู่มิตรดี ทุกท่านด้วยค่ะ ดูดึงสิ่งๆ เข้ามาในชีวิตค่ะ ขอบพระคุณค่ะ สาธุค่ะ
นางสาวสัสยา วาทยานนท์ทานอาหารฤทธิ์ร้อน ไม่พิจารณาก่อนรับประทาน ผลเป็นอย่างนี้ ต้องรับ และ ให้หมดไปเพียงทำสมดุลร้อนเย็น ให้อยู่ผาสุขต่อไป เพราะทุกอย่างไม่เที่ยง
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงเนื่องเห็นขยะเต็มล้นออกมาเลอะเทอะนึกในใจทำใมไม่นัดให้ดีๆระหว่างเดินไปทิ้งระหว่างทางมีขยะเรี่ยราดนึกในใจมีโอกาสทำความดีแล้วเก็บได้ทางสอาดตาดีด้วยความพอใจสุขใจได้จิตใจผ่องใสครอบครัวเบิกบานและมีสุข
นางประคอง จันทร์ตรัต่อสู้กับความกลัว กังวลมาก ๆ ผลที่ได้คือการเป็นเข้มแข็งขึ้น ไม่กังวล วิตกจริต มีความสุขมากขึ้น
นางประคอง จันทร์ตรีต่อสู้กับความคิด ด้านติดลบ พอเราชนะได้ทำให้เรามีความสุขขึ้นสามารถเดินหน้าทำงานได้ต่อได้โดยไม่เหนื่อย ไม่่ท้อให
นางสาววิภาวัลย์ ถนัดธรรมกุลลดความกลัวในสิ่งที่ไม่เคยทำเช่นสัปดาห์นี้ในสายด่วยถามตอบ มีหน้าที่ใหม่กดเปิด ปิด ไมล์ ยกมือลงกลัวกดผิดๆถูกเพราะไม่ถนัดกับการใช้คอม แต่พอเวลาผ่านไปก็พอทำได้จึงกล้าที่จะเลิกกลัว
นายคมเวช หงส์เชิดชัย
นายมงคลชัย วิชาธรรมการต่อสู้กับการรับประทานเนื้อสัตว์ใหญ่ นม ไข่ และผลิตภัณฑ์จากสัตว์ เหลือไว้แต่ปลา ซึ่งการปฏิบัติก็ทำได้ แต่บางวันก็อดไม่ไหว ก็ยกมือประนมขออโหสิกับพระอาจารย์ พร่องบ้างแต่ก็พยายามต่อไป ประโยชน์ที่ได้รับ รู้สึกโล่งๆ สบาย เบากาย มีกำลัง เป็นอยู่ผาสุก
นางสาวสุภัคษา เต่าถมตาลดความอยากใด้ดีของคนที่บ้าน และไม่กลัวที่จะทำกสิกรรมเดินหน้าทำเต็มที่เพราะคนแถวบ้านยังไม่ค่อยมีใครทำบางคนก็ยังมองว่ามันปลูกอะไรของมันแต่ไม่สนใจในคำพูดใครเพราะเรารู้ว่าเดินตามใครเรามีครูที่ดีพาทำทุกอย่าง
นางสาวอุษา บุตรพรมกันวลใจไม่อยากไปรับวัคซีน พอคนใก้ลชิดพูดคุยถึงเหตุผลและฟังธรรมะจากท่านอาจายร์หมอเขียวทุกวัน ก็ตรวจตัวเอง ถึงประโยชน์ที่ได้รับ ก็ไปรับวัคซีนได้.แบบเบาใจ ได้ ค่ะ
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายได้เพิ่มอริยศีล ออกจากความกลัว หวั่นไหว ในเรื่อง เร่งรีบ เวลาเกิดการเร่งรีบขึ้น ก็จะเตือนตัวเองว่า จะรีบทำไม ทำอะไรทีละอย่าง ได้แค่ไหนก็แค่นั้น รีบไปไม่มีประโยชน์ดีไม่ดีวิบากมาเยือนอีก และได้เพิ่มอธิศีล ในแต่ละเรื่องๆไป
นายประพันธ์ โพธิ์คำ เท่ ใจถึงศีล“มีอริยศีล”1-ลดความอยาก อยากที่จะมี อยากที่จะเป็น อยากที่จะเก็บเอาไว้เป็นของส่วนตัว2-สดความกลัว กลัวที่จะไม่ได้ทำในเรื่องของความมี ความเป็น ในแต่ละเรื่อง3-ลดความกังวล ในการงานที่ต้องกระทำ จนไม่มีความกังวล4-ไม่หวั่นไหว แม้จะมีเหตุการณ์ใดๆ เรื่องราวใดๆ ที่เข้ามากระทบกับชีวิตของเรา5-มีความก้าวหน้าในการปฏิบัติให้เกิดความกล้า ที่กระทำความดี บำเพ็ญตน แบ่งปัน เสียสละความเป็นส่วนตัว ให้เป็นปะโยชน์ต่อส่วนรวม6-ประโยชน์ที่ได้รับ ได้บำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวม ต่อผู้อื่น ที่ต้องการ ความช่วยเหลือ ตลอดจนอำนวยความสะดวกแก่ผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือต่างๆ
นางจิตรา พรหมโคตร
นางสาวคูณทิพย์ วงษ์สุวรรณได้เจอคนที่เคยชัง แล้วใจไม่ชัง มีเสียงจากใจที่บอกว่าระวังๆ ไว้ ว่าวันนี้จะมาไม้ไหนหนอ เราจะเจอแบบเดิมอีกไหม แต่สรุปว่า ของที่เขาจะมาซื้อ หมดก่อนแล้ว เขาจึงยังไม่ได้ของไป เอาไว้โทรบอกเขาทีหลังถ้ามี มีอาการในใจที่ไม่ไว้วางใจเขา แต่สงสารเขา เขาว่ากำลังป่วยอยากไปหาหมอ เราเองไม่มีปัญญา จะบอกเขาเลย มาคิดได้ทีหลังว่าจะหาโอกาสบอกยา9เม็ดให้เขารู้เท่าที่ทำได้
นางหน่อย นกจันทร์มีอริยศิล ลดความอยาก ความกลัวลงได้บ้างค่ะ ใจเย็นลง
นางสาวนิรมล ทองชะอมลดความกลัวที่จะเป็นพิธีกรจัดรายการสายด่วนกลุ่ม 6 ประโยชน์คือกล้าทำให้หมดกลัวได้อะไรวะ
นางสาวจิรานันท์ จำปานวนเรื่อง เกือบจะจุ้นจ้านเหตุการณ์ : เราขับรถซาเล้งไป พอใกล้จะถึงบ้านลูกค้าที่สั่งไอติมพ่อ เราก็เกิดอาการยึกยักว่า เราจะจอดรถรับเงินค่าไอติมไปให้แม่ดีไหม ถ้าพ่อรับเองพ่อต้องใช้เงินฟุ่มเฟือยแน่เลยทุกข์ : กลัวว่าพ่อจะใช้เงินฟุ่มเฟือยสมุทัย : ชอบถ้าพ่อใช้เงินอย่างคุ้มค่า ชังถ้าพ่อใช้เงินฟุ่มเฟือยนิโรธ : พ่อจะใช้เงินอย่างคุ้มค่า หรือฟุ่มเฟือย ก็ไม่ชอบไม่ชังมรรค : เมื่อใกล้จะถึงบ้านลูกค้ามารก็มาทำหน้าที่มาร : เราจอดรถรับเงินค่าไอติมแทนพ่อดีไหมนะ รับแล้วเอาไปให้แม่เลย ไม่ต้องให้พ่อจับเงิน เพราะพ่อใช้เงินฟุ่มเฟือยเรา : จุ้นจ้าน วุ่นวาย ไอ้พรหม 3 หน้า สรุป โล่งใจ หัวเราะและขับรถต่อไปอย่างสบายใจ สาธุ
นางกัญจนา อบรมชอบกล้าที่จะยอมรับและเผชิญกับวิบากกรรมที่เราทำมาพร้อมที่จะทำปัจจุบันให้ดีด้วยและที่จะตั้งใจที่จะพยายามทานมื้อเดียวด้วยใจไม่ทุกข์ไม่กินจุกจิกจะพากเพียรให้มากที่สุด พอได้ทำจริงจังรู้สึกมีปัญญาดีขึ้นจิตใจดีเบิกบานแจ่มใส
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นางเกษร อินต๊ะปัญญาการเลิกทานเนื้อสัตว์ ได้เริ่มปฏิบัติ ตั้งแต่เข้าค่ายครั้งที่ 1 การหลุดพ้นจากความอยาก มันยากแสนยาก ยังติดในรูปรสชาติ ความเอร็ดอร่อย อยากเท่าไหร่ ก็ทุกข์เท่านั้น กลัวเท่าไหร่ ก็ทุกข์เท่านั้น หากเรา หมดอยาก ก็หมดทุกข์ หมดกลัว ก็หมดทุกข์ หมั่นพิจารณา : ถึงชีวิตสัตว์ที่ถูกฆ่า สัตว์ที่ถูกคนฆ่าเป็นบาป ใครกินก็เป็นบาป กินเนื้อสัตว์ที่จงใจฆ่า จะเจ็บป่วย แม้ไม่ได้ฆ่าให้ผู้อื่นฆ่าก็บาปเหมือนกัน การเจ็บป่วยคือบาป ก่อเกิดทุกข์ ผิดศีลที่ทำให้สัตว์ถูกฆ่า เบียดเบียนชีวิตอื่นสัตว์อื่นตอนนี้ ปรับลดการทานเนื้อสัตว์ ไปตามลำดับ ยังเหลือไข่ ที่ยังทานอยู่ เป็นบางมื้อที่กิเลสมันมา ต้องยอมแพ้เป็นครั้งคราว แพ้บ้างชนะบ้าง เพียรขัดเกลากิเลส ลดละเลิกไปเรื่อยฯ ค่ะประโยชน์ ของการเลิกทานเนื้อสัตว์ ร่างกายแข็งแรง มีโรคน้อย จิตใจเบิกบาน “สุขทิพย์” ที่ไม่ต้องเบียดเบียนสัตว์ มักจะมีสิ่งที่ดีเกิดขึ้นในชีวิต เช่น มิตรดี สหายดี กัลยาณมิตรค่อยช่วยเหล่อเกื้อกูลให้ค่ะ สุขภาพกายสมบูรณ์ สุขภาพใจสมบูรณ์ค่ะสาธุค่ะ
นางเวียงทอง นุ่นภักดีตั้งศีลว่าจะไม่ดูถูกตนเองและผู้อื่น
นางเรือนแก้ว สว่างวงษ์
นายมงคลวัฒน์ รัตนชลกล้าที่จะเพิ่มศีล เรื่องสลายความอยากความกลัวใจ กล้าทำตามมติหมู่ทุกเรื่อง อาริยะศีลที่จะทำฝึกให้นิ่งคือการกินมื้อเดียว
นายสุมิตชัย ศรีจันดีปฏิติศีลด้วยการไม่เบียดเบียนตัวเอง ด้วยความกลัว หวั่นไหว เมื่อมีอาการไม่สบายที่เท้าก็เริ่มหวั่นไหว เร่งผลอยากหายไม่อยากปวด เลยสู้กับกิเลสว่าคิดแบบนี้แหละผิดศีล กล้ามเนื้อก็จะเกร็งยิ่งจะไม่หายมีความก้าวหน้าลดความหวั่นไหว ความกลัว เร่งผลได้แล้วปรับสมดุลย์ต่อไป ประโยชน์ที่ได้รับอาการไม่สบายที่เท้าหายเร็วกว่าที่คิดไว้และได้ล้างกิเลสมารด้วย
นางสาวดวงพร ฤทธิ์ถาวรตั้งศีล ช่วยเหลือคนที่ต้องการให้ข่วย. หากแนะนำแล้วเค้ายังไม่ถึงเวลาก็วาง
นางสาวผาสุข ตันชวลิตเมื่อวานมีผัสสะมากระทบเรื่องการทานอาหารมื้อเดียว ทานเช้ากว่าปกติ พอตกบ่ายเปิดตู้เย็นเห็นผลไม้กีวี พอหยิบขึ้นมา ในใจฉุกคิดขึ้นมาได้ ว่าตอนนี้เบากาย แรงเต็มปกติ เลยมาใคร่ครวญว่าการที่เราไปเปิดตู้เย็นและหยิบกีวีนั้นขึ้นมา แปลว่า ในใจยังมีความหวั่นไหว ลังเล ว่าควรจะกินหรือไม่ จึงรีบพิจารณาต่อว่า ๑ / เราได้มีการตั้งศีลทานมื้อเดียว จะไม่ผิดศีล ๒/ ไม่ได้อยากกินกีวี ละ ไม่ติดในรสชาติของกีวีนั้น ๓/ พิจารณาว่า การกินหรือไม่กินนั้น ให้ผลเท่าเดิม นั้น ก็ไม่ควรกิน เป็นการสิ้นเปลืองทรัพยากร ๔/ กล้าที่จะไม่กิน ผลการพิจารณารู้ทันว่ากิเลสมาร มาหลอกให้เราเกิดความอยากกิน สรุป สามารถตัดกิเลสได้ทันก่อนการปรุงแต่งต่อไป
นางสาวนฤมล วงศากิเลสของความกลัวหิว เนืองจากตั้งศีลกินข้าว วันละ 2 มื้อ เห็นได้ชัดว่าตนเองกินมากกว่าเดิม จนแน่นโดยเฉพาะมื้อกลางวันอาจเพราะใจที่กลัวหิวตอนเย็น ตอนนี้เริ่มต้องตั้งหลักใหม่ พยายามปรับลด เคี้ยวให้นานขึ้น คอยบอกตัวเองว่าแค่นี้ ไม่เป็นไร ร่างกายไม่แย่หรอก คนกินมื้อเดียว ยังสุขกาย สบายใจ เราอย่าได้หลงกล
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภาคือยังไม่ได้ตั้งศีลเพราะปกติก็ปฏิบัติตนอยู่ในศีลห้าบางครั้งเคยไปบวชถือศีลอุโบสถศีลแต่ที่ยังไม่ได้ตั้งศีลเพราะเราไม่ได้ฆ่าแต่พึ่งมารุ้ว่าเรากินก็เหมือนเบียดเบียนเขาเลยยังไม่ได้ตั้งมั่นจะพยายามเลี่ยงค่ะแต่ได้ลดความอยากการกินอาหารลงจากสามมื้อเหลือสองมื้อบางวันมื้อเดียวอาหารหลายอย่างเหลืออย่างเดียวต่อมื้อค่ะประหยัดค่าใช้จ่ายค่ะเบาตัวสบายด้วยค่ะ
นางสาวพรทิพย์ อิ่มทุ่งน้อย ก้อย ใจร่มเย็นลดความกลัว กังวล หวั่นไหว ที่จะเกิดเรื่องไม่ได้ดั้งใจได้เป็นลำดับๆ สู้กับความอยากที่จะออกไปเสพกิเลสข้างนอกได้ ประโยชน์ที่ได้รับ ลดการทำบาปได้ สุขภาพกายใจดีขึ้น ไม่ศูนย์เสียเงินกับการใช้จ่าย อยู่แบบเรียบง่าย เก็บผัก ทำอาหาร ทำกสิกรรมไร้สารพิษ ชีวิตผาสุขขึ้น
นายจรูญ สุยะแต่ก่อนอยากรวย มีความก้าวหน้าคือ กล้าที่จะจน พอใจในสิ่งที่ตนหาทรัพย์มาได้เท่าที่มี
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์พี่สาวชวนไปหาอาหารทาน เนื่องจากติดรถไปด้วยกัน เลยแวะร้านหนียวไก่ ทุกคนสั่งเหนียวไก่หมด แต่เราก็ไม่ได้ปฏิเสธทีเดียวให้เสียน้ำใจ สั่งเหนียวกับหอมเจียวมาทานแทน ก็รู้สึกได้ว่า ความอยากในการทานเนื้อลดจากเดิมเยอะ มีบ้างก็จะเป็นลูกชิ้น แต่เนื้อเน้นๆ ไม่ได้ทานแบบแต่ก่อนแล้ว
นางพิกุล วันจันทร์ลดการดื่มกาแฟ จาก 2-3 ถ้วยต่อวัน เหลือ 1 ถ้วยต่อวัน
นางสุรีนารถ ราชแป้นลดความอยากในด้านดี อยากได้สภาพดีๆสมบูรณ์แบบกลัวความพร่อง ความเสียหายในการทำงานต่างๆที่ออกมาสู่สายตาพี่น้องหมู่กลุ่ม ต่อสู้ด้วยความกล้า ที่จะทำแล้วดีเกิดหรือไม่เกิดก็ได้ บกพร่องหรือเสียหาย แต่ใจไม่เสียหายไม่ทุกข์ใจ แก้ไขได้ในครั้งต่อๆไป จึงมีความก้าวหน้า และได้ประโยชน์จากความกล้าทำให้เราได้บำเพ็ญงานช่วยหมู่กลุ่มได้
นางสาวตรีทิพย์นิภา ไทยรักษา17-25/10/64(กิเลส+วิบากรับฟังพี่น้องพวธ.พูดคุ่ยตอบคำถามกิเลสดิฉันก็จะขัดๆขวางๆทำไหมๆอยู่ตลอด..พอได้มาฟังธรรมอ.หมอเขียวก็ทำให้คิดได้..ว่าทุกท่านก็อยากรู้คำตอบเลยต้องถามไป..สาธุ
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตรอริยศีลในเรื่อง ความอยาก เมื่อวานวันที่ 25 ตค 64 ตัังใจกินสลัดผักผลไม้ แต่ยังไม่ทันได้ทำสลัด พี่สาวก็เรียกว่าบอก ว่าพี่สาวทำขนมจีน ซึ่งเรารู้ว่าพี่สาวทำน้ำยาใส่ปลา ในใจเราคิดว่าจะลดละเลิกปลา แล้วเราก็ตั้งใจแล้วว่าจะกินสลัดผัก แต่ขนมจีนก็เป็นของชอบ ก็เดินไปบ้านพี่สาวไปดูหน้าตาขนมจีนน้ำยาใส่ปลา หลังจากดูเสร็จเดินกลับมาทำสลัดผักผลไม้ แล้วเดินกลับไปเพื่อเอายาแก้ปวดเมื่อยไปให้พี่เขย แต่ก็ถือสลัดของตัวเองไปด้วยเพื่อไปนั่งกินร่วมกับพี่สาว นั่งกินสลัดตัวเองไปเรื่อยไป พี่สาวก็กินขนมจีนเค้าไป หลังจากกินสลัดผักของตัวเองหมด ก็มาพิจารณาความอยากกินขนมจีนอีก ก็ทะเลาะกันกับกิเลส กิเลส : กินซิ อร่อยนะ หอมด้วย ผักก็เยอะเธออุสาห์ ไปเก็บมาแล้วนะสดๆ ด้วย ปลอดสารพิษด้วยนะเรา: กินแล้วท้องอืดนะกิเลส: อืดก็ทำดีท๊อกซิ เธอทำเป็นปรำจำเวลาเธอท้องอืด แล้วเธอก็สบายทุกครั้งเรา: แต่เราว่าจะลดปลานะ เดียวเราผิดศีลกิเลส : เอาน่า มันเป็นปลาตัวเล็ก แล้วในน้ำแกงก็เป็นปลาที่ละเอียดๆ ไม่ใช่ทั้งตัวซะหน่อยเรา: เอองั้นลองสักหน่อย สรุปเราแพ้กิเลสไปซะงั้น ทุกข์เพราะอยากกินขนมจีน
นางอรวิภา กริฟฟิธส์เรื่อง น้องชายโทรมาขออนุญาติเรื่องให้ลูกชายฉีดวัคซีน เราได้โอกาสตรวจสอบความกลัวกังวลของเรา ก็พบว่าเรากล้าที่จะยอมรับผลต่าง ๆ ที่จะเกิดขึ้น เราก็เลยตอบน้องชายไปว่า เรื่องวัคซีนนี้ให้โอกาสของลูกชายได้ตัดสินใจเอง คือถ้าลูกเขาไม่กลัวและพร้อมที่จะฉีดวัคซีนก็ให้เขาฉีดได้ เพราะใจเราพร้อมที่จะรับผลดีร้ายทุกอย่าง เพราะเชื่อและชัดเรื่องวิบากกรรมว่าเราหรือใครได้รับอะไร ก็เพราะวิบากดีร้ายของแต่ละชีวิต เรายินดีรับได้ทั้งดีและไม่ดีได้
นางสาวผาสุข ตันชวลิตทุกข์ วันก่อนคนใกล้ตัวอารมณ์เสียจึงแกล้งเปิดเสียงโทรทัศน์ให้ดังเวลาที่กำลังฟังธรรมะท่านอาจารย์ สมุทัย ไม่อยากให้มีเสียงดังรบกวนเวลาเรียนนิโรธ กล้าที่จะมีเสียงดังและมีเสียงรบกวนแม้ในเวลาเรียนมรรค สังเกตุกายิกเวทนาและเจตสิกเวทนา กาย วาจาสงบไม่ได้ต้องการบ่นกิริยาจึงเงียบสงบ / ส่วนใจพิจารณาว่ามีความขุ่นเคืองหรือไม่ (หากเป็นเมื่อก่อนคงสวนกลับทันควัน ) แวบแรกที่หูได้ยินเสียงทีวีที่ดังขึ้นนั้น ยังสามารถฟังธรรมต่อไปได้เรื่อยๆ โดยไม่ได้เอาจิตไปรับรู้กับเสียงที่เข้ามากระทบแต่อย่างใด ยังคงจดจ่อกับการฟังธรรมต่อไป มีการนำบทข้อธรรมเข้ามาร่วมประกอบการพิจารณา ดังนี้เช่นข้อ๑ - การได้กระทบผัสสะที่ไม่ถูกใจได้โชค ๓ ชั้น คือ ได้รู้จักกิเลส / ได้ใช้วิบาก / ได้ล้างอัตตาข้อ๒ - ไม่มีสิ่งใดที่เราได้รับโดยที่เราไม่เคยทำมา จึงยินดีรับ ยินดีให้หมดไป แสดงว่าเราเคยทำเช่นนี้มาก่อนในชาตินี้ หรือชาติก่อนๆ จึงเข้าใจและไม่โทษท่าน เพราะเข้าใจแจ่มชัดเรื่องวิบากกรรม สิ่งที่เราได้รับ คือ สิ่งที่เราทำมา / ส่วนสิ่งที่ท่านทำ เป็นกรรมของท่าน ที่ท่านทำเพราะท่านไม่รู้ หากรู้ท่านจะไม่ทำแม้ตัวเราเองเมื่อเวลา ที่ยังไม่ได้เจอสัตบุรุษนั้นก็ยังคงไม่เข้าใจ และหาทางออกไม่ได้ จึงมีความเข้าใจและเห็นใจในขณะเดียวกัน ข้อ ๓ - ความห่วงใย หรือเป็นห่วงนั้น พิจารณาไปที่ ทุกชีวิตมีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย จึงวางทุกสิ่งให้เป็นไปตามกรรมของแต่ละชีวิต ข้อ๔ - พิจารณาไตรลักษณ์ ความไม่เที่ยง ไม่มีตัวตนจริง ไม่ว่าจะเป็นคำพูด หรือการกระทำใดๆ ที่เกิดขึ้นก็มาเพื่อที่จะดับไปเท่านั้น ไม่มีสาระใดๆ ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัยที่เราเขาทำมา สิ่งใดเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นย่อมดับไปเป็นธรรมดา ข้อ ๕ - everything happen for the best สรุป ผัสสะนี้ไม่สามารถทำให้ใจเป็นทุกข์ได้ ยินดีที่ได้รู้จักเธอในอีกแง่มุม เย้ ๆ ๆ
นางเพ็ญศรี มงคลชาติไทยเรื่องความกลัว ก่อนที่เจอ พวธ กลัวทุกอย่างมันจะหายไวไหม มันจะดีดังเดิมไหม เวลาไม่สบาย พอได้ฟังอาจารย์ก็ได้ปฏิบัติตามอาจารย์ท่านสอนคือให้กล้ารับะหายก็ได้ ไม่หายก็ได้หายตอนเป็นก็ได้ หายตอนตายก็ได้ ช่างหัวมันพอนำมาใช้ก็ได้ผลจริงค่ะคือกล้ารับ คือไม่ไปคิดตามกิเลส คิดตรงข้ามกับมัน แล้วได้ผลจริงสรุป พอสักพัก ใจก็เบา ตัวก็เบา
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภา
นางสาวจรัสพักตร์ จังหวะเพลงขายสินค้าJ&C,OnlineในShopee มีแต่ขาดทุน-ของหายบ่อยๆ ไม่มีใครรับผิดชอบ แรกๆเซ็งๆเครียดเลย หลังๆทำใจได้ไม่กังวลอะไรจะเกิดก็เกิด ลืมไปหลายเดือนเลย จนในเย็นวันที่ 25/10/64 Shopee โทร.มาบอกข่าวดี จะคืนเงินค่าสินค้าที่ขนส่งทำหายไปคืน
นางสาวสมทรง นาคแสงทองกล้าที่จะต่อสู้กับการระมัดระวังในการกินอาหารด้วยการเพิ่มศีล กินน้อยเท่าที่สบาย เบากายมีกำลัง ไม่หวั่นไหวเมื่อจะมีบางครั้งต้องอดบ้าง ด้วยใจที่ผาสุกค่ะ
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงทุกข์:หลานอยากกินส้มตำไก่ย่างอีกแล้วสมุทัย:ชังที่ต้องพาหลานไปซื้ออีกแล้วนิโรธ:ไม่ชอบไม่ชังทำหน้าที่ไปมรรค:ใจดีงามยังมีวิบากกันอยู่พาไปซื้อพิจารณาดูจิตรู้ว่าถูกทดสอบจิตเราเห็นก็ไม่ได้อยากกิน
นายทรงยุทธ อัคโกศลผมสามารถลดความอยากที่จะให้ดีเกิดในเรื่องงานที่ทำ สามารถยอมปล่อยวางในงานที่ตั้งใจอยากจะทำให้สำเร็จ
นางสาวสุนทรีภรณ์ เพชรจู
นางสาวสมทรง นาคแสงทองความกลัวเป็นโรคเป็นทุกข์ความกล้าพาใจผาสุกต่อสู้กับความกลัวด้วยความกล้าได้ปัญญาแบบพุทธที่ถูกตรง
นางชวนพิศ แก้วประดิษฐกล้าที่จะไม่กลัว กล้าที่จะให้เกิดวิบากร้าย กล้าที่จะหยุดความอยาก ค ามกังวล หวั่นไหว กลัวจะไม่ได้สมใจอยาก เอาความกล้ามากำจัดความกลัว ประโยชน์ที่ได้กล้ารับ รับทุกอย่างรับแล้วก็หมดไป ความทุกข์หมดไป มีความสุข เบิกบาน แจ่มใส ใจไร้ทุกข์ ทำดีเรื่อยไปใจเย็นข้ามชาติ
นางสาวปภาพิศา มงคลธนาวุฒิ(ณิ)อาการป่วยทางจิต เกิดขึ้น มีอาการเครียดและต่อมาอาการปวดหัวมากเนื่องจากจริงจังกับชีวิตเกินไปเลยทำให้มีเรืีองแย่ๆตามมาคืออาการที่ตามระบบโซเชียลไม่ทัน กลัวไม่ทันเขา และทำไม่เป็นในการใช้โทรศัพที่ลูกซืัอใหม่ให้ เพราะยึดมั่นถือมั่นตั้งใจมากเกินไป ไปเพ่งโทษกับลูก พาลกับสุนัขที่บ้าน ซ้ำร้ายผลที่ตามมาไมโครเวฟพังเมืีอเห็นควันออกจากเตาไมโครเวฟ นึกถึงตัวเองทันทีว่ากำลังมีควันขึ้นบนศีรษะเลยทำให้ทุกข์ ออกจากทุกข์ยาก ปีศาลครอบงำ หลังจากที่ได้เข้ามาในหมู่มิตรดีเข้าซูมสายด่วน และได้ฟังธรรมะของท่านอาจารย์หมอเขียว เกี่ยวกับปีศาจในตัวเรา ทำให้เป็นเหตุแห่งทุกข์และมีวิบากร้ายตามมา ต่างๆนาๆ เหตุเกิดจากการยึดมั่นถือมั่นมากเกินไปทำให้เกิดทุกข์ เมื่อตั้งสติคิดได้ปัญญาเกิด เราต้องกล้าที่จะรับในสิ่งที่เกิดขึ้น ดูสภาวะ ดูจิตตัวเองตลอดเวลา อย่าให้ปีศาจครอบงำ เมื่อคิดจะหยิบโทรศัพท์มาทำเมื่อไหร่ ต้องคิดว่าถึงแม้ว่ามันไม่สำเร็จ ก็กล้ายอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยใจที่ไม่ยึดมั่นถือมั่น หลังจากที่คิดแล้วได้พบสิ่งที่ดีกับตัวเอง คือ ไม่เครียดไม่ป่วย ไม่มีอะไรเกิดขึ้น จากที่ใจร้อนก็เย็นลง โดยดูกิเลสมันจะทำอย่างไร สรุปนิ่งมาก ไม่กล้าที่จะสั่งให้เราเครียดตามมัน ต่อสู้กับกิเลสจนชนะ
นางวราภา ร่าหมานพยายามต่อสู้กับกิเลสทุกวัน เพราะเขามาก่อกวนใจตลอด ก็พยามอดทนระงับจิตใจตัวเองไม่ให้โกรธ ตั้งศีลฟังอาจารย์บรรยายธรรมทำจิตใจให่เบิกบานตามอาจารย์ไปด้วย
นางสาวนภัสส์นัญท์ มาตย์คำมีกล้าที่จะ ทานอาหาร มื้อเดียว ผลปรากฎว่า สำเร็จ และ ลดอาการ อ้วน บวม เป็นตะคิว เป็นลมพิษ เบากาย
นางชวนพิศ แก้วประดิษฐตั้งมั่น ตั้งศีล ลด ละ เลิก เนื้อสัตว์ อบายมุกทุกสิ่งทำให้ปฏิบัติตามศีลที่ตั้งใจ ส่งผลดีไปยังสุขภาพกาย สุขภาพใจ ได้ทั้งบุญได้ทั้งสุขภาพ ไม่เบียดเบียนสัตว์โลก ไม่สร้างเวรสร้างกรรมต่อผู้อื่น
นางกุลประภัสสร์ สุขบางละนิวรณ์ 5 แล้ว ยอมรับความตาย พิจารณามรณะสติ
นางสาวประภัสสร วารีกล้าคบ เคารพ สานพลังกับหมู่มิตรดี อยู่เป็นประจำ การสานพลังกับหมู่มิตรดีทำให้ บางครั้งปัญญาดับคิดอะไรไม่ออก แต่เมื่อมาอยู่กับหมู่กลุ่มทำให้เกิดปัญญากล้าให้เกิดร้าย เช่น กล้าไม่ติดโควิด เมื่อป้องกันเต็มที่กล้าหยุดทำชั่ว ยังทำได้ไม่ดี เพราะหลังจากได้กินอาหารที่มีรสจัด ทำให้เกิดความขึ้เกียจ
นางสาวยุวดีสุวรรณชาติลดความอยากเรื่องการกินอาหารไม่กินมื้อเย็นกังวลอยากลดน้ำหนัก
นางสาวนวลนภา ยุคันตพรพงษ์กล้าที่จะบอกความตระหนี่ในตนเวลาเห็นรุ่นพี่จิตอาสาทิ้งอาหารที่ตัวเองชอบลงขยะว่ารู้สึกอย่างไรทั้งที่รู้ว่าจะถูกตักเตือนว่าเราโลภเรื่องกินไม่ยอมวางแม้เรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ ต่อสู้กับความใจร้อนแย่งพูดตลอดให้ลดลงจนปิดวาจาได้โดยไม่อึดอัดใจประโยชน์ที่ได้รับคือเห็นอาการความอยากได้ดังใจหมายเร็วขึ้นจนขจัดความอยากได้โดยอัตโนมัติจนไม่โกรธไม่เศร้าใจเมือไม่ได้ดังใจหมาย
นางสาวชรินรัตน์ ชุมจีดลดความกลัวลงจากเมื่อก่อนจะไม่กล้าพูดต่อหน้าสาธารณชน แต่ตอนนี้พัฒนาดีขึ้นจากที่อยู่ในหมู่มิตรดีและจากที่พี่ๆให้โอกาสได้บำเพ็ญในฐานงานต่างๆทำให้ได้พัฒนาตัวเองขึ้นค่ะ
นางสาวณปภัช เมฆประมวลช่วยเหลือ มีเมตตา แบ่งปัน
นางสาวพันธุ์ทิพา นุชทิมต่อสู้เรื่องลดความอยากมื้ออาหาร เรื่่องความกลัวจากการเรียน ส่งงานไม่ทัน ต่อสู้ โดยการ คิดยินดีในทุกสถานที่จะเกิดขึ้น คิดเลิกการยึดมั่นถือมั่น ประโยชน์ที่ได้รับ เบา สบาย คลายกังวล จิตแจ่มใส ใจไร้ทุกข์
นางพรนภา บุรณศิริลดความกลัว ด้วยความกล้า8ประการ เกี่ยวกับโควิด19 คือไม่กลัวไม่กังวลหวั่นไหวใดๆทั้งตนเองและครอบครัวเพราะตนเองอยูในบ้านที่ล้อมรอบไปด้วยชาวบ้านที่เป็นโควิด4-5บ้าน และลูกเขยก็ติดโควิดจากที่ทำงานก็สามารถรักษาหายได้จากรพ.สนาม ทุกคนก็สามารถมีความเป็นอยู่ที่ผาสุกจากการดำเนินชีวิตแบบแพทย์วิถีธรรม
นางสาวอังคณา ทิพย์ผลาผลลดความอยากกินเนื้อสัตว์ไดยการเขี่ยเพราะในบางมื้อเพราะเดินทาง ยังกลัวโควิดในบางครั้งเพราะมันอยู่รอบตัวเราแต่บางครั้งก็ไม่กลัวกล้าที่สู้เพราะเราป้องกันอย่างดีแล้วถ้ามันจะเกดก็ต้องเกิด เบาใจ
นางสาวจิรานันท์ จำปานวนเรื่อง : โทรศัพท์ค้างเหตุการณ์ : เราพิมพ์การบ้านได้หลายข้อแล้ว พิมพ์ไปพิมพ์มาโทรศัพท์ก็ค้าง พิมพ์อะไรไม่ได้กดอะไรก็ไม่ไปทุกข์ : หวั่นไหวว่าจะต้องพิมพ์ใหม่สมุทัย : ชอบถ้าไม่ได้พิมพ์ใหม่ ชังถ้าได้พิมพ์ใหม่นิโรธ : จะได้พิมพ์ใหม่ หรือไม่ได้พิมพ์ใหม่ ก็ไม่ชอบไม่ชัง มรรค : ขณะที่โทรศัพท์ค้าง ใจก็หวั่นไหว ว่าจะต้องพิมพ์ใหม่มาร : ฮือ ใกล้จะเสร็จแล้ว จะมาค้างอะไรตอนนี้เรา : ยิ่งไม่อยากให้ค้าง ยิ่งจะค้างกันไปใหญ่มาร : จะได้พิมพ์ใหม่หรือนี่ พิมพ์มาตั้งนานแล้วนะเรา : ไม่เห็นเป็นไรเลย ไม่ต้องมานั่งเสียดายแล้วเสียพลัง กล้าที่จะพิมพ์ใหม่เลย กล้าๆ หน่อย พุทธะต้องกล้ามาร : กล้าก็กล้าสรุป ใจสบาย กล้าพิมพ์ใหม่อีกครั้ง หลังจากนั้นโทรศัพท์ก็กลับสู่สภาพปกติ ข้อมูลที่พิมพ์ไปยังอยู่ครบถ้วน สาธุค่ะ
นางสาวจิรานันท์ จำปานวนเรื่อง : น้ำนมธัญพืชเหตุการณ์ : หลังจากแช่ถั่วไว้ตั้งแต่ตอนกลางคืน พอถึงเวลาเช้าก็ได้เวลาทำน้ำนมธัญพืชแล้ว ในขณะนั้นมีฝนตก มีฟ้าร้อง เราต้องออกไปที่ก๊อกน้ำเพื่อล้างถั่วอีกรอบก่อนปั่น และเมื่อปั่นเสร็จก็ต้องล้างอุปกรณ์ด้วยทุกข์ : ขี้เกียจทำน้ำนมธัญพืชสมุทัย : ชอบถ้าไม่ทำน้ำนมธัญพืช ชังถ้าทำน้ำนมธัญพืชนิโรธ : ยินดี เต็มใจทำน้ำนมธัญพืชมรรค : เมื่อมารมันเห็นฝนตก ได้ยินเสียงฟ้าร้อง มันก็มากระซิบบอกเราว่า มาร : ไม่ต้องทำหรอก วันนี้ฝนตก ของด 1 วันนะ พรุ่งนี้ค่อยกินนะยายนะเรา : ได้ไงล่ะ อย่ามาสำออยหน่อยเลย ตากฝนนิดหน่อยจะเป็นไรไป ดีซะอีกได้ฝึกตั้งตนอยู่บนความลำบากกุศลธรรมเจริญยิ่งมาร : งั้นไปทำน้ำนมธัญพืชกันเลยสรุป ใจสบาย ยินดี เต็มใจทำน้ำนมธัญพืชให้ยายทาน ขอบคุณพลังจากหมู่มิตรดีที่ร่วมกันตั้งศีลเรื่อง ตัวขี้เกียจ ทำให้มีพลังสู้กับมาร สาธุค่ะ
นางสาววิญญา จันทะพลแม่เพื่อนเป็นผู้ป่วยหลายโรคเข้าๆออกรพ.มานานทีเดียว โดยมีเพื่อนเป็นผู้ดูแลใกล้ชิด ล่าสุดเพื่อนบอกว่าแม่อาการหนักช่วยเหลือตัวเองไม่ได้แล้ว แต่เพื่อนทำใจไม่ได้เราจึงแนะนำตามข้อมูลที่ได้รับเรื่องการวางร่างวางขันธ์ เท่าที่ทำได้ ก็ไม่รู้ว่าเพื่อนจะคลายใจหรือโกรธเรา เราก็คิดว่าเราทำดีที่สุดแล้วถ้าเพื่อนฟังเราก็อาจช่วยให้คลายทุกข์และถ้าเค้าอธิบายให้แม่ฟังก็จะสามารถให้แม่ใจสบายก่อนตายเช่นกัน ไม่มีอะไรคาใจ เหตุต่อไปจะเป็นอย่างไรก็ตามวิบากเราเขา
นางจิตรา พรหมโคตร
นางจุฑามาศ วอล์กเกอร์ต่อจากตอนที่แล้วเมื่อพ่อบ้านอนุญาตให้ลาแอกจากงานหลังปีใหม่ ตอนนี้เป็นช่วงที่พ่อบ้านกำลังดำเนินการเกี่ยวกับเกษียนงานของท่านเองและได้ให้ตัวเองซึ่งเป็นแม่บ้านดูเอกสารต่างๆและมีเอกสารฉบับนึงซึ่งระบุจำนวนเงินชัดเจนว่าหลังเกษียนแล้วจะได้รับเท่าไรซึ่งถ้าใส่ชื่อคู่ภรรยาไปแล้วจะทำให้ได้จำนวนเงินน้อยลง ทำให้พ่อบ้านแสดงความไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเห็นอย่างนั้น ตัวเองซึ่งเป็นภรรยก็รู้สึกได้ถึงความตึงเครียดในครอบครัว ความทุกข์ ความกังวลเริ่มคืบคลานเข้ามาทันทีลูกสาวก็เข้ามาถามว่าแม่คิดยังไงตังเองก็ตอบลูกไปว่า แม่พอใจในวิบากค่ะ เค้าจะส่งผลอย่างไรก็ให้เป็นไปตามนั้น เราจะได้ในส่วนที่เราควรได้หลังจากวิบากบวกลบคูณหารแล้ว ทั้งๆที่ตัวเองก็ตะขิดตะขวงใจอยู่มากทีเดียว และคิดว่าหลังจากทำง่นเสร็จจะบอกให้พ่อบ้านว่าไม่ต้องใส่ชื่อตัวเองหรอก จะได้ไม่หงุดหงิดพอผ่านวันไปกลายเป็นว่าลืมโทรบอกพ่อบ้านเพราะที่ทำงาน ยุ่งมาก นึกได้อีกทีตอนจะถึงบ้านแล้วพอเข้าบ้าน พ่อบ้านบอกว่าให้เอาเอกสารไปทำสำเนาเพราะเค้าจะใส่ชื่อเราด้วยนั่นก็หมายความว่าเมื่อเราวางใจได้ ไม่อยากได้ แล้ววิบากก็จัดให้ได้ค่ะเป็นอีกหนึ่งเหตุการณ์ที่ได้พิสูจน์ว่าเมื่อทำให้ดีที่สุดแล้วปล่อยวาง ลด ละ เลิกกิเลส ไม่อยากได้ แล้วจะมีสิ่งดีๆเข้ามาอีกหนึ่งเรื่องค่ะ ทำให้ได้เชื่อชัด ในศีลยิ่งขึ้นน้อมกราบขอบพระคุณท่านอาจารย์เป็นอย่างสูงมากที่นี้ด้วยความจริงใจค่ะ
นางดอกไม้ ปวะบุตรเมื่อเจอผัสสะแรงๆเกิดทุกข์ทางใจส่งผลให้กายไม่มีแรงอ่อนล้าเหมือนจะตาย ทั้งหิวทั้งเหมื่อย แก้ทุกข์ด้วยวัตถุ ยา อาหาร น่ำสกัด นำ้เปล่า อาการดีขึ้น แต่ใจยังกังวลไม่เลิก คิดเรื่องผัสาะซ้ำำ ๆ ต้องแก้ด้วยคำสอนอาจารย์ ดีเท่าไหร่แล้วที่เขาจะไปจากเรา ฟ้าเปิดให้เราได้ทำความดีปฏิบัติศีล ช่วยคนช่วยตนเองให้พ้นทุกข์ ทุกข์ กังวลเพราะเกิดจากเขาเราตัดต้นเหตุเลย ใจก็ผ่อนคลายไร้กังวล นอนหลับได้
นางสาวอุไร คงแก้วลดความยาก..ในเรื่องหน้าที่การงานที่ไม่ได้ดังใจ..รูจักใจเย็น..รอค่อย..รอวิบากดีมาสนับสนุน..ทำดีเรื่อยไปใจเย็นข้ามชาติ
นางสาวลดาวรรณ เสรีเสถียรแต่ก่อนเราช่วยตั้วเจ้เคลียทุกอย่าง แยก ขาย และเอาเงินให้เขาทุกอย่าง เราซื้อรถจ่ายค่าน้ำมัน ค่าซ่อมทุกอย่างแต่เราก็ยังถูกตั้วเจ้บ่อยๆเราคิดว่าเราทำให้เขามากมายขนาดนี้แล้วเรายังถูกด่าย่อยๆเราเบื่อและอยากจะกลับเมืองไทย เลยบอกเขาว่าปีหน้าเราจะกลับเมืองไทยแล้วนะทั้งไที่รู้ว่าหากเรากลับเขาต้องแย่แน่ๆเพราะเขาอายุ75 แต่ด้วยความที่เราอายุ62แต่ยังแข็งแรง และเพราะเรารักเขาคิดว่าช่วยให้เขามีอะไรทำดีกว่าไม่ทำอะไร แต่เขาทำงานเก็บrecycle วันละจาก8ชม. เป็นวันละ 15 ชม. เราห่วงเขาบอกเคือนเขาก็ยังทำเช่นนั้นแล้วยังมีพฤติกรรมที่น่า… ไม่รู่จะพูดยังคือเก็บของใช้ที่เขาทิ้งเข้ามาในบ้าน เราก็เอาที่ใช้ได้มาใช้ อันไหนที่ไม่ใช้ก็ไปบริจาคแต่ก็สู้การเก็บของเขาไม่ได้เพราะจะกลับมามืดๆแล้วเอาไปซุกไว้ในที่ๆเราคิดไม่ถึง มันเป็นมาเรื่อยๆบางครั้งเราเจอเราก็เอาไปdonate เขาก็ด่าเราเป็นชม. จนเราชินและหลานเขาก็ชินจนเราคิดว่าพอแล้วเราจะปล่อยให้เขาช่วยตัวเองซึ่งเรารู้ว่าเขาช่วยตัวเองไม่ได้นอกจากเก็บrecycleจากถังขยะเท่านั้นและยังมีปัญหาอื่นๆอีกมากมายที่เขาทำให้เราคนอื่นเดือดร้อน พอมาฟังอาจารย์พูดเรื่องความกล้าเราถึงมองเห็นว่าเราทุกข์เรื่องตั้วเจ้เพราะเราอยากให้เขาทำในสิ่งที่เราคิดว่าเหมาะสมกับเขา แต่เขาไม่ได้คิดว่าที่เราอยากนั้นเหมาะสมกับเขา พอเราอยากแล้วไม่ได้ดั่งใจเราก็โกรธ ทั้งๆที่เราก็รักและห่วงเขา ความขัดแย้งทำให้เราจะหนีเขาไป เราต้องเรื่มที่ตัวเราก่อนให้เราหยุดอยาก ต้องปล่อยให้เขาทำตามที่เขาอยาก จนเขาทนไม่ได้ เห็นทุกข์จึงเห็นธรรม เราอยากให้เขาเป็นอย่างโน้นอย่างตัวเราก็ยังมีทุกข์มากมายเราต้องมาแก้ปัญหาของเราก่อนถ้าเราแก้และทำตัวเราให้ดีมากๆขึ้นจนความดีที่เราทำให้เขานั่นเขายอมรับได้นั่นแหละรวมทั้งเขาทุกข์จนเกินทนด้วยเราถึงจะมาเจอกันหุยเลยใจเย็นลงมากพฤติกรรมที่ใช้คำหยาบคายกับเจาไม่เคยหลุดออกมาอีกเลย แต่ก่อนเห็นอะไรที่เขาทำจะโมโหมากเดี๋ยวนี้เฉยๆ เห็นอะไรที่เขาต้องการความช่วยเหลือเรารีบจัดการให้เขาทันที เเี๋ยวนี้เขานั่งด่าเรานานๆเราก็หังอาจารย์บรรยายมั่งฟังพระท่านเทศน์มั่งแล้วก็หลับไป เดี๋ยวนอนหลับได้สนิทขึ้นกว่าแต่ก่อนเยอะมากแต่ก่อนหลับได้แต่ไม่ค่อยสนิท
นางสาวอุรา สังข์ชม
นางสาวธัญญ์​นิธิ ภักดี​ชน​ตั้งศีลทานมังสวิรัส 10 วัน ก็สำเร็จตั้งศีลต่อเนื่อง ทานมังสวิรัสทุกวันพุธ ค่ะ
นางสาวรสริน สังข์เกื้อลดเนื้อสัตว์มาได้ 1ป๊แล้ว พอทำได้ก็ไม่นึกอยากจะทานเนื้อสัตว์อีก กำลังฝึกทานผักสด น้ำปั๋นผัก ก็กล้าที่จะลดละเลิก ก็จะนำไปปฏิบัติต่อไป ถือศีลได้ครบ
นางสาวสุภารัตน์ จันโดน3.กล้าให้ดีไม่เกิดถ้าวิบากร้ายขวางต่อสู้เรื่องมื้อเดียว ปัจจุบันยังทาน2มื้ออยู่..(ในอดีตเคยทานมื้อเดียวได้)กิเลสจะให้เราทุกข์เรื่องทานมื้อเดียวยังไม่ได้แต่เราเข้าใจชัดเรื่องฐานจิตของเรา...เรากล้าให้ดีไม่เกิดค่ะ...เพราะอย่างน้อยเราก็ทานพืชจืดสบาย
นางสาวพรรณทิพย์ เทศน์สาลีดับความกลัวด้วยความกล้า คือ ไปซื้ออุปกรณ์สำหรับทำดีท็อกมาตั้งแต่ต้นเดือน ทำใจมา2อาทิตย์ มองดูทุกวันแต่ไม่กล้าทำ จนวันที่ 20 ตัดสินใจลองทำ ทุกข์เพราะแน่นท้อง ตัดสินใจแล้ว ก็กังวีลอีกว่าจะทำถูกไหม สุดท้าย ก็กล้าที่จะลองทำ เมื่อหมดความกลัว ก็ ทำให้ทุกข์ ความกังวัลก็หายไป
นางณัชญ์ชาพัฒ วงศ์วิวิทย์มีความกลัวการพูดผิด คิดผิด ทำให้คิดเยอะคิดวนไปไม่อหยุดคิด คิดแก้ตัวตลอด ทำให้พูดจาเพ้อเจ้อ รู้สึกว่าสิ่งที่ทำ มันเหนื่อย เหนื่อยมาก แต่ดูไม่ออก ว่าคือกิเลสตัวจึงไม่ได้แก้ไข ระหว่างเดินทางขึ้นBTS ไปทำงาน ตอนเช้า อยู่ดี คิดออก คะ จึงใช้วิธี พูดกับตนเองให้กล้า เลยตะโกนออกมาดังๆ “คิดให้เยอะๆ อย่าหยุดคิดนะ คิดให้หัวงอกไปเลย อยากพูดก้อพูดไป อย่าหยุดนะ พูดให้ปากฉีกถึงหูเลย”ปรากฏว่า การพูดเยอะ คิดเยอะ มันหยุดไปเลย เงียบเฉยเลยคะ
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ตั้งศีลลดละเลิกของที่ชอบสุขภาพแข็งแรงดีค่ะ
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์ปฎิบัติความไม่กังวลกล้าเกื้อกูลช่วยเหรือผู้อื่น
นางภัคเปมิกา อินหว่างกล้าดับความกลัว ด้วยความกล้า จากการทำการงาน กสิกรรมไร้สารพิษ ใช้เครื่องตัดหญ้าแบบสพาย ตัดไปจนรู้สึก ล้าๆเพลียๆ ไม่โล่งไม่โปร่ง เลยตัดสินใจ หยุดแล้วเดินขึ้นมาที่โรงเตาเผาถ่าน เพื่อหยุดพัก เกิดอาการหน้ามืด ตาพร่ามัว จิตมันคิดได้ว่า เธอต้องรีบกดจุดตามที่ได้เรียนมา จาก อาจารย์และจิตอาสา และกล้าที่จะตาย เป็นไงเป็นกัน ตายก็ให้มันตาย นั่งหลับตาและกดจุดไป พอเรากล้า พร้อมด้วยกดจุด อาการเหล่านั้นก็เริ่มหายไป เกิดอาการโปร่งโล่ง ลืมตา อาการตาพร่ามัวก็หายไป ภายในไม่กี่นาที
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ตั่งศีลกินมื้อเดียวรู้สึกเบากายมีกำลังสุขภาพดีขึ้นค่ะ
นางเครือแก้ว คุณะวัฒนามีความกังวลใจเรื่่องการมีแฟนของลูกสาว กลัวเขาถูกหลอก หรือทำสิ่งที่ไม่ดีไม่งาม ตั้งจิตเพิ่มศีลของตนให้หนักแน่่นขึ้น มั่นคงขึ้น ทำตนให้พ้นทุกข์เพื่อเป็นแรงเหนี่ยวนำให้ลูกเข้าใจสิ่งต่างๆ ในชีวิต และนำบททบทวนธรรมข้อที่๑๓๐ อย่าแบกชีวิตผู้อื่น อย่าทำผิดหนาที่ อยาทำเกินหน้าที่ ถ้าเขาไม่ฟังเรา ให้เขาเป็นอย่างที่เขาเป็น ให้เขาทำอย่างที่เขาต้องการจะทำ ปล่อยวาง ให้เป็นไปตามวิบากดีร้ายของแต่ละชีวิต ถ้าเราได้พยยามบอกแล้ว สอนแล้ว เตือนแล้ว แตเขายังไม่ฟัง เราสอนเขาไม่ได้ แปลว่า การสอนเขา ไม่ใช่หน้าทีของเรา เราไม่ใช่สัตบุรุษของเขา หน้าที่เราคือ ทำเต็มที่เต็มแรง อย่างรู้เพียรรู้พักแล้วปล่อยวางให้เป็นไปตามวิบากดีร้ายของแต่ละชีวิต
นางสาวนฤมล ยังแช่มช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา ได้กินข้าวเหนียว กล้วยปิ้ง และถั่วลิสงลายเสือในมื้ออาหาร เป็นเวลาหลายวันติดกัน กินด้วยความชอบ(กิเลส) ไม่ได้กินเพื่อปรับสมดุลให้กับร่างกาย จึงเกิดเลือดไหลบริเวณฟันที่ครอบไว้ เมื่อเห็นเลือดก็รู้สึกตกใจ เพราะไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เลือดสด ๆ ใจก็กลัว กังวลว่ามันจะไม่หยุดไหลแต่ก็นึกถึงคำพูดของอ.หมอเขียวว่า ถ้าเราปฏิบัติศีลดี ไม่ว่าจะเกิดอะไร ก็จะไม่มีความกลัว กังวล ใด ๆ เลย แต่นี้เราปฏิบัติศีลไม่ดี มันถึงมีอาการกลัวเกิดขึ้น จึงพิจาณาบททบทวนธรรม เทคนิคทำใจให้หายโรคเร็ว คือ เจ็บก็ให้มันเจ็บ ปวดก็ให้ปวด............. ไม่มีใครทำร้ายเราได้นอกจากตัวเราเอง เราเป็นทายาทของกรรม สิ่งที่เราได้รับคือสิงที่เราทำมา ก็เรากินไม่สมดุลร้อนเย็น เลือดก็ออกซิ มาตาลีเทพสารถีเขามาเตือนแล้ว จะรอให้ทุกข์มากแค่ไหน ถึงจะออกมาได้ รู้หมดแต่อดไม่ได้ ก็ทั้งข้าวเหนียว กล้วยปิ้ง ถั่ว เป็นของที่กิเลสชอบมาก ขนมก็ไม่ได้กิน ยังจะต้องลดอีกเหรอ นี้คือคำอ้อนของกิเลส หลังจากวันนั้นก็หยุดกินข้าวเหนียว แต่กินกล้วยปิ้งอยู่ เลือดก็หยุดไหลเท่ากับเราหยุดกินข้าวเหนียว วันต่อมาไม่กินทั้งข้าวเหนียวและกล้วยปิ้ง เลือดก็ไม่ออกเลย ทำให้สรุปได้ว่าวิธีแก้ปัญหาทุกปัญหาในโลกคือ ลดกิเลส เหตุแห่งทุกข์ทั้งปวง ลดกิเลส ลดทุกปัญหา เพิ่มกิเลส เพิ่มทุกปัญหา ถ้าลดกิเลสได้ เราก็จะหมอดูแลตัวเอง เราก็จะพึ่งตนได้ ธรรมะที่อาจารย์หมอเขียวได้รวบรวมไว้ในบททบทวนธรรมเป็นสิ่งเดียวกัน คือ อริยสัจ 4 บอกว่าอะไรคือทุกข์ เหตุให้เกิดทุกข์ สภาพดับทุกข์ วิธีดับทุกข์ แล้วอาจารย์ก็สื่อสารธรรมะที่ยากให้เป็นธรรมะที่ฟังและเข้าใจได้ง่าย ให้คนที่มีธุลี(กิเลส)ในดวงตาน้อย สามารถนำไปปฏิบัติ จนพ้นทุกข์ได้เป็นลำดับ ๆ ตามฐานของตัวเอง กราบขอบพระคุณท่านอ.หมอเขียว และหมู่มิตรดี ที่เป็นพลังใจ พลังปัญญา พลังบารมีร่วม พลังรวม ในการปฏิบัติชีวิตสู่ความกล้า พาพ้นทุกข์
นางสาววิลาวัลย์ โพธิปัญญาธนาลดความอยากได้..ชนะใจตัวเองเมื่อเจอสิ่งที่ชอบ
นางจารุวรรณ โกมลกุญชรเมื่อได้เรียนรู้ธรรมะ มาตามลำดับๆ ใจมีความผาสุขทุกวัน ฝึกการกินมังสะวิรัติ กินข้าวมื้อหนัก1 มื้อ ทำให้เบากาย สบาย ไม่ค่อยมีอาการป่วย ถ้ามีอาการทุกข์ใจ วิตกกังวล หรือ มีปัญหาใดๆที่เกิดขึ้น ก้อพยายามทำใจ กล้ารับ กล้าให้สิ่งไม่ดีเกิด กล้ารับวิบากดี ใจก้อทุกข์น้อยลง สุดท้าย ปัญหา ที่เกิดขึ้นก้อแก้ไขได้ในที่สุด ถ้าเป็นเมื่อก่อน จะกังวลหวั่นไหว นานกว่านี้ มากกว่านี้ แต่ ตอนนี้ คิดได้ ก้อ กล้าๆ รับ ตามที่ท่านอาจารย์หมอเขียวสอนค่ะ จะนำสิ่งที่ท่านสอนไปใช้ในชีวิตประจำวันต่อไป ค่ะ
นางสาวสุทัศณีย์ วงษ์กิ่งเรื่องฉีดวัคซีน ก่อนไปฉีนวัคซีนมีการเตรียมตัวพยายามทำร่างกายให้พร้อมเพื่อที่จะให้มีผลข้างเคียงน้อยที่สุดเพราะได้เรียนรู้มาจากแพทย์แผนไทยวิถีธรรมค้ำจุนโลกเราต้องไม่พร่องต้องสมบูรณ์เพราะเรารู้วิธีการดูแลตังเองแล้ว"ขณะนั้นทันทีมีอาการปวดต้นคอมีลมบนลมล่างดันมีอาการจะอาเจียนคลื่นไส้"กดจุดแล้วทำยาหลายเม็ดแล้วไม่หาย"ตรวจใจแล้วอยากแก้อาการที่เจ็บป่วยขณะนั้นให้หายเร็วจะได้นอนหลับสบายและตื่นไปฉีดวัคซีนได้ดีไม่พร่องของร่างกาย"ตั้งจิตใหม่กล้าให้เกิดดี"กล้าให้เกิดวิบาก"กล้าให้วิบากร้ายขวางร่างกายพร่องให้ไปฉีดวัคฉีนซีนไม่ได้หยุดทำชั่วคือไม่ทำใจพยาบาทผู้อื่นแม้ในใจ"ทำสมดุลร่างกายสวนล้างลำไส้ขี้เกลียดทำเพราะเรายังคิดว่าสบายตัวอยู่"จะหายก็ได้ไม่หายก็เลื่อนนัดฉีดวัคซีนหรือถ้าไม่หายตายก็ตายรับวิบากที่ทำชั่ว มาตายก็ไปเกิดใหม่ "ตั้งจิตเคารพสัตบุรุษหมู่มิตรดี"ถ้าไม่ตายก็จะทำดีต่อไปช่วยผู้อื่นด้วยใจที่บริสุทธ์ อาการที่มีลดลงไปกว่าครึ่งหนึ่งแต่ใจมันอยากได้แบบหมดเลยยังซ่อนอยู่เลยยังมีใจร้อนอยากอยู่วางใจไม่ไปฉีดวัคซีนแล้วเพราะมันอยากได้ความสมบูรณ์ของร่างกายยึดดีอยู่พอตามเห็นความยึดดีแอบยึดว่ามีวิธีการดีต้องหายมันโง่เต็มๆคะ"ทำจิตว่ายินดีก็เห็นความหมองของจิตอยู่(วิบากกรรมมันจำลองไข้ก่อนรับวัซีนซะอีกเพราะเรายึดคะ)"ทำใจไปรับการฉีดวัคซีนแบบร่างกายมันพร่องนิดนึ่งจะเป็นไงเป็นกันพอไปจริงมันค่อยลดลงและไม่มีอาการแย่มากจากที่ร่างกายมันดูไม่พร้อมเลยมันพร่องๆแต่กลับไม่มีอาการเหมือนก่อนจะไปรับวัคซีน"หลังรับวัคซีนมีอาการตึงแขนนิดๆร้อนที่หน้าที่หัวนิดๆเหมือนเป็นไข้เบา(ถูกกิเลสหลอกหลายชั้นเลยคะ) ได้รู้ว่าการเคยอยากได้ดั่งใจหมายถูกกิเลสซ่อนตัวอยู่หลายชั้นหลายมุมเหลี่ยมเห็นความน่าเกลียดของกิเลสชั่ว(แม้นิดเดียวก็เหม็นมาก)คะเป็นตามนั้นเช่นนั้น (มีวิชาก็อย่าคิดว่าจะได้ทำอะไรดั่งใจหมายถ้ายังมีวิบากขวาง) สาธุธรรมคะ
นางจิราวรรณ ดาโรจน์กังวลจะทำรายงานไม่ทันเพราะยึดอยากให้สมบูรณ์ , ต่อสู้โดย >> พร่องแต่ทันการ ดีกว่าสมบูรณ์ แต่ไม่ทันใช้, ยึดแล้วทุกข์ ยังโง่อยู่ ไม่มีประโยชน์, กล้าที่จะได้รับความพร่อง, ใจไร้ทุกข์จากความไม่ยึดมั่นถือมั่น , ประโยชน์ที่ได้รับ ใจสบายไร้กังวล ทำงานเสร็จทันตามกำหนด
นางสาวอุรา สังข์ชม
นางสาววิมลวรรณ สินธุจริวัตรวันนี้น้ำไม่ไหล ใจเป็นทุกข์ เสื้อผ้าเน่า ลงเฟส ใจเย็นลง นึกถึงคำพูดอจหมอเขียว โชคดีอีกแล้วร้ายหมดอีกแล้ว ใจเย็นนั่งรอน้ำหยดไปเรื่อยๆ จนเสร็จค่ะ
นางนปภา รัตนวงศากล้าในข้อที่2 กล้าให้ร้ายเกิดถ้าวิบากร้ายออกฤทธิ์ เนื่องจากรูมาตอยด์กำเริบ ปวดข้อมือข้อเท้าขวาหนัก มันกลัวการปวดมากชอบที่จะปวดน้อยๆหรือไม่ปวดเลย อีกอย่างกลัวโรคไม่หายเพราะกิเลสมาหลอกว่า ปฎิบัติมาปีที่6แล้ว ก็มาต่อสู้ว่า เราทำชั่วมาหาที่ต้นที่สุดไม่ได้ ที่รับอยู่น้อยกว่าที่ทำมา ยินดีกล้ารับที่วิบากร้ายเกิด เมื่อรับแล้วก็จะหมดไป ถึงแม้จะลดแบบเพิ่มเติมก็ตาม โรคจะหายไม่หายแต่โรคไม่มีทางชนะเรา เรามีแต่ชนะกับเสมอเท่านั้น เราตายโรคก็ตาย หลังพิจารณาแล้วอาการเจ็บค่อยๆลดลงไปเรื่อยๆ ทำให้เชื่อชัดในวิบากกรรมถ้ากับทุกข์ใจได้ไม่มีอะไรที่ดับไม่ได้ อยู่กับอาการปวดด้วยความยินดี ถ้าเวลาใดปวดมากก็บอกกับกิเลสว่า มาเลยปวดเลยปวดเยอะๆ เลยปวดมากเท่าไหร่ก็หมดไปเท่านั้น อาการปวดยิ่งลดลง ยินดีที่เป็นโรคทำให้ได้สนุกที่ได้ล้างกิเลสทุกช่วงเวลา
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์รวบรวมความกล้าตัดสินใจร่วมกิจกรรมส่งการบ้านทางโปรแกรมซูม เป็นครั้งแรก ได้มีโอกาสลดความกลัวด้วยความกล้า 8 ประการ ข้อ 1 กล้าให้เกิดดี ข้อ 7 กล้าคบเคารพและสานพลังกับสัตบุรุษหมู่มิตรดี ข้อ 8 กล้าเกื้อกูลช่วยเหลือผู้อื่นด้วยใจบริสุทธิ์ครั้งแรกทำสำเร็จแล้ว ต้องมีครั้งต่อๆไปคะ
นายธนวินท์ อินทนิลลดความอยากอาหาร ไม่ได้รับประทานเนื้อสัตว์เเต่มีไข่ บางส่วน
นายสุภาส ลาภเกรียงไกรไม่หวั่น
นางจำปา ลัคณาสถิตย์ (แอ๋ว)เราอยู่นอกค่ายต้องต่อรู้กับกิเลสมากๆเราเห็นอะไรหลายอย่างพอเห็น จะเอาบททบทวนธรรมข้อที่117มาท่องเตือนตัวเอง ตอนหน้าไม่รู้ ตอนนี้สู้ไม่ถอย สู้กิเลสอย่างรู้เพียรรู้พัก จะบอกตัวเองว่าเราจะพาตัวเองให้พ้นทุกข์จะมีแต่สุขเท่านั้น
นายกิตติ สิริพณิชพงศธรเกิดความหวั่นไหวเพราะความหิวจากความตั้งใจที่จะไม่ทานมื้อเย็น กลัวว่าร่างกายจะเพลียล้าเพราะความหิว เริ่มต่อสู้กับกิเลสโดยบอกประโยชน์ของการงดมื้อเย็นว่าเมื่อร่างกายไม่ต้องเสียพลังงานไปย่อยอาหารเย็น ทำให้มีเวลามากขึ้นในการเอาพลังงานส่วนนั้นมาซ่อมแซมร่างกาย และขับพิษส่วนเกินได้อย่างมีประสิทธิภาพ น้ำหนักก็ลดลง ร่างกายแข็งแรงขึ้น คล่องแคล่วมากขึ้น ถ้าไม่กล้าลองทำก็ต้องฟังคำสบประมาทเหมือนเดิมไม่มีวันเปลี่ยน กิเลสยอมฟัง แต่ก็ต่อรองขอเป็นนมก่อนนอนละกัน คืนนั้นก็ผ่านไปได้ แต่ก่อนจะนอนได้เห็นกิเลสเตรียมเหตุผลใหม่ๆไว้สู่กับเราในวันหลัง คงต้องมีภาคต่อๆไป
นางดลพร ไนเกรนไม่กลัวไม่หวั่นไหวกับโรค
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นางสาววิมลวรรณ สินธุจริวัตรกังวลเรื่องน้าค่ะห่วงแต่ไม่อยากไปเห็นหน้าฝากให้พี่สาวดูแลแทนค่ะ แล้วก็โทรถามข่าวเอา ปล่อยวาง อจหมอบอกว่าถ้าช่วงนี้เราพอจะเลี่ยงได้ถ้าเลี่ยงไม่ได้มันเป็นวิบากกรรมของเรา เหตุที่เลี่ยงได้ เราก็มารับวิบากกรรมน้ำท่วม ปวดขา
นางสาวธัญญภัสร์ ศรีมากลา้รับวิบากที่เกิดขึ้นรับความจริงตามความเป็นจริง
นางสาววาสนา ทูลแก้ว เพิ่มอริยศีล1. กล้าทำดี กล้าให้เกิดดี : งดข้าวเย็น เพื่อสุขภาพ2. กล้าให้เกิดวิบากร้าย : โดยบอกกับตัวเองว่า ยินดีรับถ้าเป็นโรค...ยินดีให้หมดไป แล้วเราก็จะโชคดีขึ้น3. กล้าเกื้อกูลช่วยเหลือผู่อื่นด้วยใจบริสุทธิ์ : ได้แนะนำผู้ป่วยคนงานที่บ้านเป็นน้ำเหลืองไหลที่มือ เพราะแพ้สารเคมี โดยให้เขาแช่น้ำปสว.และเอาน้ำ 3 พลังให้เขาดื่ม ตอนนี้แผลเริ่มแห้งแล้ว
นางพรรณธิพา แย้มบัวลดความกลัวเรื่องการสูญเสีย และทำความกล้าให้เกิดขึ้น แม้จะหวั่นไหวเสียดาย และแก้ไม่ได้แล้ว ก็ต้องกล้าที่จะสูญเสีย
นางสาวสิริรัตน์ ก้าวหน้าวาณิชลดความอยากการกินใข่ เห็นป้าผู้ป่วยมะเร็งคนหนึ่ง เค้าเลิกกินใข่โดยเด็ดขาดและบอกว่าศีล สำคัญกว่าการกิน และการเบียดเบียนสัตว์ไม่ดี จึงทำให้เราเลิกได้โดยเด็ดขาดในการกินใข่ ประโยชน์ที่ได้รับ คือมีความสุขใจ ที่ไม่เบียดเบียนสัตว์
นางสาวอุษา บุตรพรม
นางวิศน์ชญาพัชร์ ธรรมราชการกินมื้อเดียวกลัวทำไม่ได้กลัวหิวกลัวผิดศีลอยากจะทำให้ได้อย่างเช่นเมื่อวันที่26ที่ผ่านมาตั้งใจจะกินมื้อเดียวปรากฏว่าตกเย็นหิวพอดีน้องซื้อราดหน้ามาให้ก็ชั่งใจว่าจะกินหรือไม่ก็ไม่กินเอาไปให้หลานเลยไปดื่มน้ำสมุนไพรเข้านอนเลยจะได้กินหรือไม่ได้กินก็ไม่ทุกข์ใจ
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตรการวางใจ เหตุการณ์แว่นกันแดดหาย ปกติเวลาแว่นหาย หรือของหายจะเครียดมาก ทุกข์มาก ไม่อยาก ไม่ชอบที่มันหาย ชอบที่จะไม่ให้มัน อยากที่จะได้คืน แต่ครั้งนี้มันตั้งสติได้ทันทีที่รู้ว่าแว่นหาย คิดทวบทวนว่าครั้งสุดท้ายที่เราถอดแว่นออก แล้วเราวางไว้ตรงไหน ก็เลยทบทวนย้อนเวลากลับไป เราถอดแว่นออกเพราะเราเก็บลูกปาล์มต้นนั้น ทั้งเหงื่อเยอะทั้งมดกัด เลยถอดแว่นเหน็บไว้ที่คอเสื้อ ก็น่าจะเป็นไปได้ว่าน่าจะตกหลังจากต้นปาล็มต้นนั้น หลังจากคิดทบทวน ก็เดินหาย้อนกลับไปทุกต้น จนกระทั่งไปถึงต้นปาล์มต้นนั้นที่เราถอดแว่น สุดท้ายเราก็เจอแว่น แต่ตอนเราเดินหาแว่นเราไม่ได้มีความอยากเจอ เจอก็ได้ ไม่เจอก็ได้ ถึงราคาแพงก็ไม่เป็นถ้ามันจะหายก็คือหาย ถ้ามันจะเจอก็คือเจอ ตอนเราเจอเราก็ไม่ได้ดีใจมาก เพราะเราคิดไว้ว่าเจอก็ได้ไม่เจอก็ได้ สรุปประโยชน์ในครั้งนี้เราไม่ทุกข์กับของหายในครั้งนี้ ไม่เครียด เดินหาแบบใจเบาสบาย
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงวันนี้เห็นจิตหวุดหวิดอยู่ในใจแต่ไม่แสดงอาการออกมาพิมพ์ตัวหนังสือก็รู้สึกหวุดหงิดพิมพ์ถูกแต่สักเดียวเป็นไงอีกตัวนึงก็ใจเย็นๆไม่ต้องอยากไม่ต้องชังดีเกิดไม่เกิดไม่ทุกข์ใช้ปัญญากำจัดมารความกังวลหมดกิเลสรู้ได้เฉพาะตนกล้ารับวิบาก
นางสุรภี สนธแก้วลดกิเลสในการติดในรสชาติอาหาร มันเป็นเรื่องที่ยากมาก ถูกกิเลสหลอกเอาว่าถ้าได้กินแล้วจะสุขใจ ไม่เป็นไรหรอกนานๆครั้ง เราลดมาได้ขนาดนี้ก็ดีแล้ว ฟังอาจารย์หมอเขียวพูดแล้วก็ต้องกล้าค่ะกล้าที่ไม่อยากทำชั่วทุกอย่าง พิจารณาโทษของการกินอาหารพวกนั้น มันทำให้เป็นโรค แล้วเกิดอาการทุกข์ใจถ้าไม่ได้กิน ตอนนี้ก็กล้าที่จะคบและเคารพมิตรดี เพื่อสานพลังกับหมู่มิตรดีด้วยการกักตัว 14 วัน เตรียมตัวเข้าไปบำเพ็ญที่สวนป่านาบุญ 9 ค่ะ
นางสมใจ สิทธิพงษ์
นางสาวผาสุข ตันชวลิตเรื่องการเข้าใจผิด จากคนรอบข้าง วันนี้ทำน้ำเต้าหู้ทานเอง ได้นำไปให้คนที่บ้าน1 แก้ว จากนั้นสักพักใหญ่ ท่านมีอาการอึดอัด เหมือนจะอาเจียร แสดงอาการเพ่งโทษ กล่าวโทษว่าเป็นเพราะ การที่เราได้นำน้ำเต้าหู้ไปให้ท่านทานนั้นเป็นเหตุแห่งการไม่สบายของท่าน ทุกข์ คนเข้าใจผิดเราสมุทัย ได้ยินคำกล่าวหาว่า เป็นเพราะการนำน้ำเต้าหู้ไปให้ดื่มนั้น เป็นเหตุให้ท่านเกิดอาการไม่สบายตัวนิโรธ ไม่ทุกข์ใจ จากคำกล่าวหาที่คนอื่นมีต่อเรา มรรค จากบททบทวนธรรม เรื่องการเข้าใจผิดของเรากับผู้อื่นนั้น เราต้องระลึกรู้ว่ามันคือวิบากกรรมเขา วิบากกรรมเรา / สิ่งที่เราทำคือ การนำน้ำเต้าหู้ที่เพิ่งทำเสร็จแบ่งให้ทาน นั้น เป็นน้ำใจปกติ ในขณะที่ทุกคนทานไม่มีอาการ อะไร / ส่วนการที่ท่านทานเข้าไปมีอาการไม่สบายตัวนั้น เป็นวิบากกรรมของท่าน รวมถึงการที่ท่านมีความเข้าใจผิดจากการปรุงแต่งของท่านนั้น ก็เป็นวิบากกรรมของท่านจากเรื่องนี้ ได้ฝึกการวางความยึดมั่นถือมั่น เมื่อเราทำดีที่สุดแล้ว ก็ปล่อย วางใจ กล้ารับผลทั้งดีและร้าย ครั้งนี้วิบากร้ายออกฤทธิ์ นับเป็นโชคดีที่มีสถานการณ์นี้เกิดขึ้น เนื่องจากเราได้ใช้วิบากเก่า เพราะเราได้ทำเช่นนั้นมา มากกว่านั้น เมื่อเราได้รับแล้วก็จะหมดไป สังเกตุจิตที่สงบ ไม่มีอาการสั่นไหว แต่อย่างใด พิจารณา ความเปลี่ยนแปลงในจิตเมื่อเทียบกับเมื่อก่อนหากเกิดสถานการณ์เช่นนี้ คงหวั่นไหว น้อยใจ หรือ มีปากเสียง แต่เมื่อเราได้เห็นทุกสิ่งทุกอย่างตามความเป็นจริง ไม่ปรุงแต่งอะไรต่อไป ทุกอย่างไม่เที่ยง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และ ดับไป ความสงบได้เข้ามาแทนที่ ไม่ได้ทุกข์ ไม่ได้สุข เป็นกลางๆ
นางสาวทรงรัตน์ พรหมช่วยแพ้กิเลสเป็นส่วนใหญ่เรื่องความอยากกิน เหมือนยิ่งอยากไม่ได้ มันยิ่งได้ แต่ไม่ทับถมตัวเองมากนัก พยายามพิจารณาไปเรื่อยๆ ไม่รีบร้อน สุดท้ายวันนี้ มีจิตใจอ่อนโยนต่อกิเลส ก็งดมื้อเย็นได้ และทำนํ้าสมุนไพรเท่าที่มีเก็บไว้กินได้
นายสุนทร คำเหลืองลดความยากไม่ค่อยได้ แต่ลดได้เป็นบางวัน บางมื้อ เช่นอาหารไม่ปรุงเนื้อสัตว์
นางจิตรา พรหมโคตร
นางสาวภคมน ถิระธรรมภณลดความอยาก ในการอยากพูดให้ดี ให้กระชับครบ จบประเด็นก็ได้เห็นความพล่อง ความพลาดของตัวเองก็หยุดความคิดแค่นั้นพอแล้วเริ่มพากเพียรต่อด้วยความกล้าลดความกังวลเปลี่ยนความกลัวให้เป็นความกล้าให้ได้ใจก็ผาสุข
นางดอกไม้ ปวะบุตรทุกข์เรื่องน้ำหนักลด จากการกินพืช จากคนรอบข้างอยากให้ น้ำหนักเพิ่มวิธีทำให่หายทุกข์ยอมรับที่น้ำหนักลด ถ้ามันจะไม่ไหวก็พร่อมที่จะให้มันเป็นไปทั้งดีขึ้นและลดลงชี้แจงให้ครอบครัวทราบถึงสาเหตุทึ่น้ำหนัก.ลดและปรับสมดุลย์เรื่องอาหารและยาเม็ด 7 8 9ความกังวล ลดลงค่ะ
นางสาวประภัสสร พงษ์ยศมีอาการปวดข้อพับตรงเขา เป็นมาสัก 4-5 วันก่อนจะมาเรียนแพทย์แผนไทย(16-25ต.ค.64)กังวลกลัวว่า จะเป็นเข่าเสื่อม ต้องโดนผ่าตัด จะเดินไม่ได้เหมือนเดิม ตอนแรกจะไปหาหมอเฉพาะทาง แต่สุดท้ายกล้าตัดสินใจเรียนปรับสมดุลร้อนเย็นด้วยการฝึกโยคะ ฝึกเข้าวันที่ 8 อาการปวดทุเลาลงมาก ตอนนี้ทำให้หายกังวลลงมาก
นางสาวธัญมน หมวดเหมน(มั่นแสงธรรม)ลดความกลัวที่จะไม่ได้ดั่งใจอยาก คืออยากทำงาน ที่เป็นงานส่วนรวมที่เรารู้ว่ามีประโยชน์มากๆให้ได้ทุกอย่าง เพราะเราเห็นคุณค่าและประโยชน์ว่าเป็นการช่วยเหลือผู้อื่น ช่วยเหลือพี่น้อง ครูบาอาจารย์ แต่เราก็กล้าที่จะประมาณในการกระทำกิจกรรมการงานต่างๆ ให้พอเหมาะ โดยเลือกทำในสิ่งดีที่สามารถทำได้ในขณะนั้นๆให้ดีที่สุดตามกำลังความสามารถที่ทำได้ ไม่ทำในสิ่งดีๆที่ยังทำไม่ได้หรือเกิดขึ้นไม่ได้ในเวลานั้นถ้าเห็นว่ายากเกิน ฝืดฝืนเกิน ก็จะหยุดไว้ก่อนและทำในสิ่งที่ทำได้ในขณะนั้นก่อนด้วยใจที่เบิกบาน ยินดี ทำให้ได้ฝึกล้างความยึดมั่นถือมั่นที่มุ่งจะให้เกิดดีโดยไม่สังเกตุ องค์ประกอบ เหตุปัจจัย ณ เวลานั้น ด้วยการใช้บททบทวนธรรมข้อที่ 35 คือ ยึดอาศัยดีที่สามารถทำให้เกิดขึ้นได้จริง "นั้นดี" แต่ยึดมั่นถือมั่นว่า "ดีนั้น ต้องเกิดดั่งใจหมายทั้งๆที่องค์ประกอบ เหตุปัจจัย ณ เวลานั้นไม่สามารถทำให้ดีนั้นเกิดขึ้นได้จริง "นั้นไม่ดี"
นางสำรวม แก้วแกมจันทร์ได้ตั้งอธิศีล ในการลดความอยากกินข้าวต้มมัดที่ชอบ เพื่อปรับสมดุลร้อนเย็นของร่างกายและจิตใจ เพราะมันมีฤทธิ์ร้อนมาก มีความกลัว กังวล หวั่นไหว ว่า ถ้ากินข้าวต้มมัด จะเพิ่มความร้อนให้ร่างกาย ร่างกาย มีอาการร้อนที่หน้า ตา ตามตัวจะร้อนไม่สบาย ได้ต่อสู้ดับความกลัว ด้วยการกล้าให้เกิดวิบากร้าย กล้าที่จะไม่สบาย กล้าทำสมดุลร้อนเย็น และกล้าที่จะประมาณ ในการกิน-ไม่กิน ในที่สุด ก็กล้ากินข้าวต้มมัด แต่กินแค่ครึ่งเดียว เคี้ยวจนละเอียดที่สุด ก่อนกลืนลงคอ รู้ได้ด้วยตัวเองทันทีว่า มันเป็นสุขลวง สุขเป๊บเดียว อร่อยตอนที่เคี้ยวครั้งแรก ๆ พอเคี้ยวนานๆ จนละเอียด มันเป็นแป้งที่เหลวๆ ไม่อร่อยแล้ว ได้ใช้เวลาฝึกฝนอยู่หลายครั้ง ปัจจุบัน เมื่อเห็นข้าวต้มมัด ก็มีความกล้าที่จะกิน-ไม่กืนก็ได้ ความอยาก ความกลัวก็หายไป ใจเบา สบาย ไม่กลัว ไม่อยาก ไม่ทุกข์
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากในการกินอาหารหลายมื้อลงมาเหลือเพียงกินวันละ 1 มื้อ ต่อสู้ด้วยการพิจารณาโทษของการกินอาหารหลายมื้อ ความก้าวหน้ากินมื้อเดียวได้ค่อนข้างมั่นคง ประโยชน์ที่ได้รับคือทำให้เบาท้องสบายเบากายมีกำลังอิ่มนาน
นางสาวสุดใจ​ โสะหาบตัวเองได้เอาความกล้ามาชนะความกลัว​​ได้มีส่วนร่วมในการจัดค่ายสายด่วน​ ก็ได้ตัดสินใจมาฝึกเป็นผู้ช่วยพิธีกร​ ทำให้ความกลัวลดลงมีความั่นใจมากขึ้น​ความกล้าทำให้พ้นทุกข์ได้เอาความกล้ามาชนะความกลัว​ กล้าให้ดีเกิด​ กล้าให้เกิดวิบากร้าย​ กล้าให้ดีไม่เกิดเมื่อวิบากร้ายขวาง​กล้าหยุดอยากทำชั่วทุกอย่าง​ กล้าทำสมดุลร้อนเย็น​ กล้าที่จะทำกิจกรรมการงานให้พอเหมาะ​ กล้าคบเคารพและสานพลังกับหมู่มิตรดี​ กล้าช่วยเหลือผู้อื่นด้วยใจที่เป็นสุข
นางพรพรรณ เอ็ทสเลอร์ลดความกังวลเรื่องคนอื่นเอาเปรียบลงได้ เพราะคิดว่า คงเคยไปเอาเปรียบคนอื่นมาเยอะ
นางสาวณฐิตา อินชัยยงค์เรื่องการตัดสินใจเข้ามาพูดส่งการบ้านในซูม พอพูดถึงเรื่องในอดีตที่ผ่านมา พูดถึงการที่เราต้องพลัดพรากจากคนที่รัก พูดถึงการพลัดพรากจากพ่อ พูดถึงการพลัดพรากจากแม่ ตอนแรกเราว่าเราโอเค แต่ระหว่างที่พูดอยู่ๆอารมณ์ก็ดันขึ้นมาจนเราคุมตัวเองไม่ได้ ร้องไห้กลางซูม เห็นความคิดในใจ มันตำหนิเราว่าเราร้องไห้ต่อหน้าคนเยอะๆทำไม ทำให้มานั่งทบทวนความรู้สึกในอดีตที่ผ่านมานานมากแล้ว ที่เราต้องพรากจากพ่อครั้งแรก และต้องพลัดพรากจากแม่เป็นครั้งที่สองความรู้สึกที่เราได้รับในอดีตตอนนั้น คือ รู้สึกถูกแย่งของรัก รู้สึกชังคนที่พ่อกับแม่เราไปอยู่ด้วย ไม่อยากเห็น ไม่อยากได้ยิน เราจะแสดงอาการไม่ดีทั้งกายวาจาใจ ให้เค้ารู้ว่าเราไม่ชอบ เราจะเรียกร้องความสนใจ อยากให้แม่กลับมาอยู่กับเราเหมือนเดิม ตอนนั้นมันทุกข์มากจริงๆ เวลาอยู่คนเดียว จะนั่งดูรูปเก่าๆ มองดูความว่างเปล่าในบ้านก็จะร้องไห้ คิดว่าทำไมเราต้องเจอปัญหาอะไรแบบนี้ด้วย เสียใจ จะรู้สึกตลอดว่าทำไม ทำไมทุกอย่างที่เราได้รับคือสิ่งที่เราทำมา ไม่มีสิ่งใดที่เราได้รับโดยที่เราไม่เคยทำมา กรรมยุติธรรมเสมอเราเคยไปทำให้ใครเค้าต้องแยกจากกันแบบนี้มาก่อน เราเคยทำให้ใครต้องทุกข์มากๆแบบนี้มาก่อน ไม่เห็นต้องทุกข์ใจเลย เราโชคดีมากเลยนะที่เราได้พลัดพรากจากพ่อแม่ เรามีโอกาสได้ใช้หนี้ หนี้กรรมที่เราเคยทำมาเอง เราได้รู้สึกเหมือนที่เราเคยทำกับใครมา รับแล้วก็จะได้หมดไป สิ่งที่เราได้รับมันแค่เศษกรรมแค่ส่วนเดียวเท่านั้นเองนะ เธอคิดดูสิ ว่าคนที่เธอเคยทำเค้าๆจะทุกข์มากขนาดไหน พอคิดได้จึงตั้งจิตขอโทษ ขออโหสิกรรม เราต้องกล้าให้มากๆ กล้าทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ กล้าไม่ทำในสิ่งที่อยากทำ อย่ากลัวที่จะได้รับเรื่องร้ายเลย เพราะทุกอย่างที่มันเกิดขึ้นกับเรามันดีที่สุดแล้วสำหรับเรา ณ เวลานั้น
นางกัญจนา อบรมชอบมีความอยากที่จะไปเที่ยวตามสวนสาธารณะชอบธรรมชาติที่สวยงามกับพี่ๆน้องเมื่อไม่ได้ยังที่ตั้งใจก็ทุกข์ใจรู้สึกเครียดพอได้ไปแล้วจะสุขใจแต่ก็มาพิจารณาอีกทีความสุขอยู่กับเราไม่ได้นานแล้วมันก็ผ่านไปพอคิดเช่นนี้ก็ดับทุกข์ใจได้ไม่อยากไปเที่ยวอีกเลย
นางสาวกมลชนก ทุมวงษ์
นางสาวอมรา ออ่นทรัพย์การทำงานบ้างครั้งทำคนเดียวอยากให้พี่น้องมาช่วยแต่คนในศูนย์มีน้อยต่างคนก็ทำงานแยกกันต้องทำใจว่าเรามีความสามารถเท่าไรก็เท่านั้นอย่าอยากเดี๋ยวกุศลดีก็จะมาช่วยยังไม่ถึงเวลา
นางใกล้พร ไตรยะสุทธิ์ได้กล้าเรื่องชังเพื่อนที่ไปเกี่ยวข้าวช่วย.เขาจะมาช่วยหู่มให่ญ.จึงชัง.พอรู้ว่าคิดไม่ถูกกับลำได้สวนกับว่า.ต้องก้ลาที่จะทำคนเดียวอย่างมีความสุขเบาสบาย
นางสาวอรวรรณ/แดงนวลใจดึขืนเดึยวนึไมกลัวตายแลัว
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นายภาคภูมิ ยอดปรีดาในช่วงค่ายที่ผ่านมา มีอาหารตามองเห็นไม่ค่อยชัด และตรวจใจเจอว่า กลัวจะตาบอด เลยสร้างความกล้าขึ้นมา ด้วยการกล้าที่จะรับวิบากร้าย กล้าที่จะตาบอด เพียงเท่านั้น ความกลัวตาบอดก็จางคลายลงไปมากกว่า 80% ทันที
นายสุนทร คำเหลืองได้ลดอาหารรสจัด ลดการปรุง ลดความไม่ชังไม่ชอบได้บ้าง ความหวั่นไหวยังลดไม่ได้ ก้าวหน้าได้นิดๆ ได้รับความไม่โกธรลดลง
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางสาวตรีทิพย์นิภา ไทยรักษายอมรับที่ตัวเองเป็นมะเร็งเต้านมวิบากร้ายต้องการให้ชดใช้เราแสบสุดๆก็รับสุดๆจะได่หมดไปจะได้มีแต่สิ่งดีๆต่อไปก็จะทำแต่สิ่งดีๆแก้อาการข้างเคียงพร้อมปรับสมดุลร้อนเย็นสาธุ
นางสาวเสาวนีย์ สอนอาจ
นางสาวชุติวรรณ แสงสำลี เหตการณ์ แว่นสายตาสั้นที่ใส่ประจำหาย หาไม่เจอ ก็สบายใจ วางใจได้หายแล้วหายไปก็โชคดีอีกแล้ว เพราะช่วงนี้สายตาเราก็ดีขึ้นมองไกลได้ชัดเจนขึ้นเพราะใช้น้ำปัสสาวะล้างตา แว่นตาหายไปก็ดีแล้ว แต่บางครั้งก็เดินเหยียบมด หอยทากและพืชที่มีหนามบ้าง จึงนำแว่นสายตาสั้นบนชั้นแบ่งปันมาใส่ แต่ก็ไม่เข้ากับสายตาเท่าไหร่ทำให้เวียนหัว เห็นภาพลอย ๆ จึงนำแว่นสายตาใหม่อันสุดท้ายที่มีออกมาใช้ แต่ก็กลัวว่าเวลาทำงานลุยๆ จะมีรอยขีดข่วนมีสภาพที่ไม่ดีไม่งามเกิดขึ้นทุกข์ : กลัวไม่อยากให้แว่นตาใหม่เสียหายมีสภาพไม่ดีสมุทัย: กลัวไม่อยากใช้แว่นตาใหม่จะเสียหาย มีรอยขีดข่วนมีสภาพไม่ดี ทำให้ทุกข์ใจ ถ้าแว่นตาแล้ว มีสภาพดีๆ ไม่เสียหาย จะสุขใจ ชอบใจนิโรธ : กล้าไม่ได้ตามที่อยาก เมื่อใช้แว่นตาอันใหม่แล้วเกิดความเสียหายมีสภาพไม่ดีหรือไม่เสียหายมีสภาพดี ก็สุขใจยินดีได้ทุกสภาพมรรค: เมื่อรู้ว่ามีกิเลสความกลัวเที่จะใช้แว่นสายตาใหม่กลัวว่าจะเสียหายมีสภาพไม่ดี ก็พิจารณาธรรมะที่อาจารย์ให้ไว้ ล้างความกล้ว เปลี่ยนเป็นความกล้านำแว่นสายตาใหม่ออกมาใช้ ในช่วงเช้าวันที่มีอากาศหนาวเย็นมากออกไปเก็บดอกโสน กล้าเผชิญอากาศหนาวเย็นได้สัมผัสต้นไม้ไอน้ำหยดน้ำที่เย็นๆ ที่ตกใส่ตัวเปียก ใส่แว่นตามองอะไรก็ไม่ชัด แต่ใจก็ไม่ทุกข์ กลับรู้สึกชุ่มฉ่ำสดชื่น จิตบอกว่าแว่นตาจะร่วงจะหล่นหายก็ช่างมัน จะมีรอยขีดข่วนจากกิ่งไม้ก็ช่างมัน แว่นตาจะมืดจะมัวก็ช่างมัน จิตมันยอมทำกุศลที่ดีให้แก่หมู่ จิตไม่หวั่นไหว ก็ไม่กลัวแว่นตาเป็นอะไรก็สามารถอดทนต่อความหนาวเย็นได้แล้ว จิตก็คิดไปอีกว่าถ้าเรานำแว่นสายตาที่นำมาจากชั้นแบ่งปันไปคืนก็จะเป็นประโยชน์ให้ผู้อื่นได้ใช้ดีกว่าที่จะยึดเก็บสำรองสะสมไว้มันเกินความจำเป็นแล้ว ยอมให้แว่นสายตาใหม่จะมีสภาพเปลี่ยนแปลงอย่างไรมันก็ไ่ม่เที่ยงอยู่แล้วกิเลสเรามันไปยึดมั่นถือมั่นเอง ตอนนี้กิเลสมันหรอกเราอีกแล้ว จับกิเลสได้เร็วขึ้นยอมอยู่อย่างจน ถึงไม่มีแว่นสายตาใช้เลยก็ไม่ทุกข์ เพราะเรามีแว่นตาในเกิดปัญญาที่ใสแจ่วแหว๋วใช้ได้ทุกเวลาแว่นตาในศูนย์บาทใช้ได้ทุกที่ทุกเวลาได้อาศัยก็ดีที่สุดแล้ว จากนั้นก็มีเสียงตามสายว่าแว่นตากรอบสีดำใครหายให้มารับได้ที่โต๊ะของหาย เราก็คิดว่าคงเป็นแว่นสายตาเราแน่ๆ พอไปรับก็เป็นแว่นของเราจริงๆ (ทั้งๆที่มีผู้เก็บแว่นสายตานี้มาคืนไว้ เกือบเดือนแล้ว แต่วิบากร้ายกั้นไว้ให้เราไม่ได้ของที่หายคืนมา)สรุป : เมื่อใจไร้ทุกข์ไม่มีสุขที่ได้สมใจอยาก ไม่มีทุกข์ที่ได้สมใจอยาก ไม่มีชอบไม่มีชัง สุขทุกข์ไม่มีเกิดไม่มีดับ ไม่มีความกลัวหวั่นไหว ใจอิ่มเอิบเบิกบานแจ่มใส ยิ่งไม่อยากได้ ยิ่งได้ วิบากดีออกฤทธิ์: กล้าทำดี กล้าให้ร้ายเกิด ถ้าวิบากร้ายออกฤทธิ์
นางสาวเพชรี พรหมช่วยลอความอยากในเรื่องการซื้อของทานอาหาร ได้มีการพิจารณาก่อน แม้ว่าจะยังทำไม่ได้มากแต่ก็มีสติมากขึ้น
นางสาวดรุณวรรณ แซ่ห่าน
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากที่จะกลับบ้าน ต่อสู้ด้วยการคิดว่าจะออกไปก็เกิดประโยชน์น้อย อยู่สวนป่านาบุญ 9 ต่อไปก็ดีกว่า
นาง หน่อย นกจันทร์ความเจ็บป่วยกังวลอยู่ตลอดเวลาว่าเมื่อไหร่จะหายแต่พอฟังอาจารย์หมอเขืยวและจิตอาสาทุกท่านและฟังบททบทวนธรรมเป็นประจำทำให้คลายความกังวลได้บ้างค่ะ
นางนปภา รัตนวงศามีความกังวลกับการที่ยื่นแบบฟอร์มเพื่อจะขายไฟจากไฟส่วนที่เกินจากไฟโชล่าเชลล์ แต่จะมีปัญญามาตลอดให้แก้ไขให้เพิ่มเติมส่วนนั่นส่วนนี้ จนละเลยมาจะ2เดือนแล้วยังไม่เรียบร้อย แต่เมื่อวางใจงานจะสำเร็จหรือไม่สำเร็จแต่ใจต้องสำเร็จคือไม่ทุกข์ และยอมรับว่าสิ่งที่เราได้รับคือสิ่งที่เราทำมา ก็ยินดีรับด้วยใจที่เป็นสุข
นางสาวสำรวย รัตตนะได้นำของมีค่า เก็บไว้ที่ตนเองคิดว่าปลอดภัยที่สุด เนื่องจากไม่อยู่บ้านหลายวัน ผ่านไปประมาณ 2เดือน นึกได้ว่าเก็บของไว้ แต่นึกไม่ออกว่าเก็บไว้ที่ใด ขบวนการค้นหาก็เริ่มขึ้น นึกได้ว่าอยู่ตรงโน้นบ้าง ตรงนี้บ้าง รื้อหาไปทั่วบ้านก็ไม่เจอของ ในขณะที่ค้นหานั้นใจมันเร่าร้อนไปหมด รู้สึกหวั่นไหวเสียดายของถ้าหาไม่เจอ ขาดสติลืมไปหมดทุกอย่าง จนรู้สึกเหนื่อย เครียด เวียนหัว ปวดตึง ตัวร้อน เหงื่อเปียกโชกไปทั้งตัว กลับมานั่งครุ่นคิด จะเอาอะไรนักหนา นึกถึงคำพูดท่านอาจารย์ ไฟไหม้หัว ไหม้ผ้าดับที่ใดก่อน ตัวเองโดนกิเลสครอบงำ วิบากกรรม จากการสะสมทรัพย์มากเกินความจำเป็นกำลังไล่ล่า หน้ามืดไปหมดจนลืมดูใจ พอสำนึกได้จึงรีบวางเจอก็ได้ ไม่เจอก็ได้ ความกังวล หวั่นไหวก็หายไปจนลืมเหตุการณ์นั้นไปเลย ผ่านไปประมาณ 2 สัปดาห์นั่งอ่านหนังสือ เปิดกระเป๋าข้างๆโต๊ะปรากฎว่าของอยู่ในนั้นเองประโยชน์ อยู่อย่างพอเพียง ชีวิตเรียบง่ายสบายกว่าเยอะ สะสมของมาก เท่ากับสะสมทุกข์ ต้องเอาออกๆ
นางสาวขวัญเรือน ขาวฉลาดลดความอยาก คือการตั้งศีลว่าไม่กินเนื้อสัตว์วันพระ และวันเกิดก้คือไม่กินเนื้อสัตว์วันศุกร์ พยายามลดละเนื้อสัตว์ใหญ่ และทุกวันนี้ก้เหลือแค่กินไข่กับปลาแต่ก้ไม่ค่อยได้กินนานๆจะกินที
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์อยากให้พี่น้องมาช่วยแต่ค่ายมีคนอยู่น้อยทำคนเดียวก็ได้กุศลดีเดี๋ยวก็มีพี่น้องมาช่ยเองอย่าอยาก
นางสาวศิริพร คำวงษ์ศรี1. กล้าที่จะโง่จริง ๆ ไม่รู้บ้างก็ได้ กล้าพลาด กล้าทุกข์2. ตั้งใจไม่ซื้ออาหารและขนม แต่ให้ได้ตามธรรม หรือถ้าไม่ไหวจริง ๆ จึงค่อยขอกิน 3. กล้ายอมให้งานไม่สมบูรณ์4. ตั้งศีลเรื่องคนคู่ จะไม่กลับไปติดต่อคนรักเก่า หากไม่จำเป็น หรือเว้นแต่เขาจะติดต่อมาก่อน5. พิจารณาโทษของความชังและพยาบาท6. ตั้งใจ "มั่น ผ่อง พุทธ" เท่าที่ทำได้7. พากเพรียรที่ไม่ตั้งเจตนาพูดจาทำร้ายจิตใจผู้อื่นเท่าที่ทำได้
นายเอกศิริ ตันติศรีไกรแสง
นายเอกศิริตันติศรีไกรแสง
นางกานดา ศักดิ์ศรชัยตั้งศีลตื่นเช้ามาร่วมออกกำลังกับหมู่ทาง zoom ทำได้ 2-3 ครั้งต่อค่าย จะเพียรเพิ่มขึ้นเท่าที่ไม่ฝืดฝืน
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสาวศิรินภา คำวงษ์ศรีกล้าที่ได้จะรับคำพูดที่ไม่ไพเราะเพราะเราพูดไม่ไพเราะมาเยอะหลายครั้งกลัวว่าจะได้รับคำพูดไม่ดีจากคนที่เราชังตอนนี้กล้ารับมากขึ้น แต่ยังไม่ 100%
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ 29 ต.ค.2564 ฟังรายการส่งการบ้าน(ใช้หูฟัง) มีหลากหลายเรื่องราวที่แต่ละคนนำมาเล่า เราก็มีเรื่องเยอะอยู่ อยากส่งการบ้านเหมือนกันแต่สถานที่ไม่เหมาะเพราะอยู่ในที่ทำงานตัดใจ เอาไว้โอกาสหน้าแล้วกัน ยังมีเวลาอีกเยอะ
นางดรุณี​ อินทนิล​กล้าที่จะไม่ทานเนื้อสัตว์เป็นลำดับเรื่อยๆ งด ลด เลี่ยงไม่ได้ก็เขี่ย
นางธมกร พลสุวรรณอาหารหมูแหนมเนืองซึ่งเป็นอาหารที่โปรดปรานมาก ต้องต่อสู้กับกิเลสว่าจะเลือกอะไรระหว่างทานหมูเพื่อความอร่อยมีรสชาด กับอศีลที่ตั้งไว้คือไม่ทานเนื้อสัตว์ สุดท้ายเราก็เลือกรักษาศีลคือ ยอมที่จะไม่ทานเนื้อสัตว์ประโยชน์ที่ได้รับ สามารถกำจัดกิเลสที่คอยล่อหลอกให้เราหลงกล อีกทั้งเราสามารถรักษาศีลได้อีกด้วย.
นางสาวนงนุช พาสนาโสภณกล้าที่จะทำกิจกรรมการงานให้พอเหมาะ : จากที่สระหนุนชีพระดับน้ำสูงขึ้นมาเรื่อยๆ จึงได้ขุดต้นกล้วยขึ้นมาไว้ข้างบนเพื่อรอการปลูก แล้วกลับไปทำงานที่กำลังเร่งทำให้แล้วเสร็จ แล้วถึงจะมาปลูกต้นกล้วย แต่งานที่ทำยังไม่เสร็จอย่างที่วางแผนไว้ จึงวางใจ กล้าที่จะตัดรอบงานตรงนี้เพื่อไปปลูกกล้วยก่อน งานขุดหลุมก็ไม่ง่ายเพราะดินที่ชุ่มน้ำเหนียวติดจอบติดเสียมทำให้ปลูกได้ช้า และต้องรวมหมู่ในการอัดเทปอีก จึงต้องใช้เวลาถึง 2 วันในการปลูกกล้วย จากที่คิดไว้ว่าช่วยกันวันเดียวก็เสร็จ เป็นการที่เรากล้าที่จะปรับเปลี่ยนในสิ่งที่เราคิดวางแผนไว้เพื่อประโยชน์และความสำคัญที่มากกว่า
นางสาวระวีวรรณวงค์กะวันหวั่นไหวกับโรคมะเร็งของตัวเองบ้าง..เนื่องจากชาหลังก้นเท้าและมือ และมีปัญหาการขับถ่าย ใช้ความกล้าเข้าสายด่วนถามปัญหา ได้คำตอบทำให้เข้าใจและสบายใจขึ้นแก้ปัญหาที่ใจไม่หวั่นไหวกับโรคและคนรอบข้าง กังวลว่าเพื่อน ด้วยภาวะของโรคและอาหารทำใหผอม เข้าใจขอให้แข็งแรงก็พอใจแล้วพยายามทำใจไม่หวั่นไหว กล้าผอม ประโยชน์ที่ได้รับ..เมื่อยอมรับตัวเองก็สบายใจขึ้น..อยู่ก็ทำความดี ตายก็ไปทำความดีต่อชาติหน้า..ประครองสติ
นางสาวกมลชนก ทุมวงษ์จากความโง่ ความโลภ และความอยากได้ที่ดินจากความคิดตัวเองว่าดีแล้ว เพราะตัวเองไปดูแล้วว่าดีทุกอย่าง เช่นดินดี น้ำดี แสงดี พันธุ์ดี ศีลดี ตามที่อาจารย์ได้สอนไว้ แต่เมื่อน้องไม่เห็นด้วยว่าไกล กันดาร น้ำท่วม ไม่มีสนามบิน แต่เราก็ยังดื้อที่จะบอกว่าเราทำได้ เราอยู่ได้แต่ไม่คำนึงถึงน้องอีก 2 คน แต่เมื่อมาคิดทบทวนและพูดคุยกับหมู่มิตรดีแล้วก็ให้ความเห็นว่าบางครั้งการที่เราอายุมากแล้วเมื่อไปทำสิ่งนั้นแล้วไม่มีใครสานต่อมันก็จะเป็นผลเสีย ก็เลยได้มาคิดในความกล้า 8 ประการ คือข้อที่ 6.กล้าที่จะประมาณการกระทำกิจกรรมการงานให้พอเหมาะกับตัวเอง ฉะนั้นก็เลยยอมกล้าที่จะยอมรับมติของน้องซึ่งมีเสียงมากกว่า และในเมื่อเป็นลูกศิษย์ท่านอาจารย์เราก็สามารถที่จะปรับตัวเองให้อยู่กับสถานการณ์ต่างๆเหล่านั้นได้ ประโยชน์ที่ได้รับ ทุกข์หายฉับพลัน มีความสุขใจ
นางนางราตรี สมหมาย
นางสาวภนิดา ปินมณีลดเนื้อสัตว์ลดความโกรธ ไม่อยากได้อยู่เพื่อไม่ใช้เงินแบบสบายใจมากขึ้น ก่อนนี้เวลาที่ใครทำกับเราเราจะปล่อยไม่ว่าอะไรคะเดี๊ยวนี้กล้าพูดกล้าเตือนเขามากขึ้น กล้าอยู่คนเดียวได้ไม่กลัวเหมือนแต่ก่อนที่คิดว่าชีวิตต้องมีดูแลเดี๊ยวไม่กลัว กล้ามากขึ้น เคยขี้กลัวผีคะเดี๊ยวนี้ไม่กลัวแล้วคะ
นางสุรีนารถ ราชแป้น
นางสุรีนารถ ราชแป้น
นางสาวสุนันท์ พิมพ์ศรีลดความอยากให้ได้ดีดั่งใจหมาย อยากให้คนทำงานให้ถูกใจเรา สะดุดขึ้นมาว่า อ้าวเค้าทำอย่างที่เค้าทำก็ดีแล้ว ไม่มีอะไรเสียหาย ก็วางใจ แค่เฝ้าดูให้ได้ผลทันเวลาก็พอ แล้วดูว่าเราต้องช่วยอะไร หรือไม่ ก็พอ มารู้อีกทีว่ายังกลัวงานจะไม่ทันเวลาอีก ก็ต้องทำทันก็ได้ไม่ทันก๋ได้ แต่วิบากดีออกฤทธิ์ ผลจึงออกมาทันเวลา
นางเรณู ไชยศรีกำลังต่อสู้กลับการนอนไม่หลับ
นางนบชุลี เสาวนาเรื่อง ไม่อยากได้ฟักเน่าเหตุการณ์ เพื่อนบ้านให้ฟักจำนวน 2 ลูก มีลูกเน่าอยู่ 1 ลูก เขาบอกว่าให้เอาไปด้วยนะคงจะกินได้สักครึ่งลูก ก็ขอบคุณเขา (เราเห็นปั๊ปก็คิดในใจว่าไม่เอาได้มั้ย เพราะอยากได้แค่ลูกเดียว แล้วเราก็เห็นแล้วว่ามันเน่าจะให้เรามาทำไม) ทุกข์ ไม่อยากได้ฟักลูกเน่าสมุทัย ชอบฟักลูกที่ไม่เนา ชังฟักลูกที่เน่านิโรธ ได้ฟัก 2 ลูก เราก็สุขใจ ทั้งที่ไม่อยากได้ลูกเน่า ขอบคุณที่ทำให้เรามองเห็นประโยชน์ของฟักลูกที่เน่า เราก็รับมาด้วยความยินดี มรรค เมื่อจับความรู้สึกว่าไม่อยากได้ฟักเน่า ทำให้เราเข้าใจวิบากกรรมเลยว่า เราเคยให้สิ่งของที่ชำรุด หรือของกินที่เน่าเสียใครไปแน่ ๆ เลยมาร เขาให้ลูกเน่าเราจะเอามาทำไม มันคงกินไม่ได้หรอกสงสัยจะเน่าทั้งลูกนั่นแหละเรา เขาให้แล้วเราก็รับมาก่อน ถ้ากินไม่ได้ก็เอาไปทำปุ๋ยใส่ต้นไม้ เขาก็คงจะดีใจที่เรารับลูกเน่ามาด้วยบางทีอาจเน่าแค่ครึ่งลูกก็ได้ เราควรยินดีที่เขาให้เรามา เมื่อกลับถึงบ้านเราก็ตัดส่วนที่เน่าทิ้ง สรุปว่ามันเน่าทั้งลูกเลย ถ้าเป็นเมื่อก่อนนะ เราจะพูดว่าฟักมันเน่ายังจะให้เรามาอีก แต่ปัจจุบันนี้เรากลับคิดว่ามันเน่าเราก็สามารถใช้ประโยชน์ด้วยการเอาไปทำปุ๋ยได้สรุป จากบททบทวนธรรมข้อ 101 ต้องไม่ยึดมั่นถือมั่นให้ได้ "จึงจะได้" ข้อ 104 ผู้ที่เข้าใจ เชื่อ และชัด เรื่องกรรมอย่างแจ่มแจ้ง จะเอาทุกข์มาแต่ไหน
นางกานดา ศักดิ์ศรชัยตั้งศีลยินดีร่วมกิจกรรมกับหมู่มิตรดีไปตามเหตุปัจจัย
นางสาววิญญา จันทะพล
นางรมิตา ซีบังเกิดช่วงเย็นไปแปลงผักเพื่อรื้อเถาถั่วฝักยาวออก มือไปถูกกับสัตว์อะไรไม่แน่ใจ แต่มีความเจ็บ แสบ คันมาก ตอนแรกคิดว่าเป็นแมลงป่อง กลัวไปว่าคืนนี้ต้องเจ็บจนนอนไม่หลับแน่ๆเพราะเคยถูกต่อยมาแล้ว รีบเอาใบผักบุ้งมาขยี้ที่แผลก่อนเลยและใช้น้ำส้มควันไม้มาถูๆให้ทั่วอีกที แต่กลับมาคิดใหม่ว่าเราต้องกล้าที่จะเจ็บ กล้าที่จะปวด เป็นไง เป็นกัน ความกลัว กังวลก็ลดลงทันที และก็ค้นหาดูว่าตัวอะไรแน่ที่ต่อยเรา ก็มาพบว่าเป็นตัวหนอนขนซึ่งรูปร่างแปลกๆไม่เคยเห็นมาก่อนเลย ยิ่งเบาใจมากยิ่งขึ้น เมื่อกลับมาบ้านใช้สมุนไพรตะไคร้หอมไล่ยุงซึ่งทำเองมาทาอีกที ประมาณไม่เกิน15นาที อาการต่างๆก็หายเป็นปกติ ประโยชน์จากความไม่กลัวไม่กังวลทำให้เรากล้าค้นหาดูว่าตัวอะไรมาต่อยเราพอเห็นว่าเป็นหนอนยิ่งสบายใจมากยิ่งขึ้นๆตามลำดับ
นางสาววิญญา จันทะพลกลัวในการที่จะต้องรับคีโม ฉายแสง ก็ได้ตั้งใจว่าถ้าจะต้องรับก็จะยินดี แต่พอเราวางใจ ผลที่ตามมาคือเราไม่ต้องไปรับแล้วโดยไม่มีปัญหากับคุณหมอและคนใกล้ตัวเลย สามารถมาใช้วิธียา9เม็ดดูแลตนเองอย่างที่เราต้องการ
นายสมศักดิ์ แดงอ่อน,มีอริยศีล กล้าตั้งอริยศีล ฉันอาหารปั่นมื้อเดียวลดอัตตา รูปลักษณ์ที่ชอบชัง ลดความอยาก เลิกเสพตามความเคยชินในอาหารรสจัด อาหารปรุงรส ปลา ไข่และผลิตภัณฑ์จากสัตว์ตลอดการฝึกอบรม10วัน ผลรุ่นที่2ผ่าน95%รุ่นที่3ผ่าน80%มีวิบากร้ายเกิดเอาตอนใกล้จบ ในวันปวารณาออกพรรษา พระผู้ใหญ่ขอความร่วมมือ ให้ฉันอาหารฉลองศรัทธาญาติโยม ณสถานที่ฉันรวม พร้อมแม่ชีและโยม การปั่นอาหารรวมสูตรวรรณ๙ถูกตัดตอนยกเลิกโดยปริยาย ความกังวลหวั่นไหว ก็กล้าทำใจยินดีที่ยังทำไม่ได้ สมบูรณ์เต็ม100%ยังถูกวิบากร้ายขัดขวาง ถูกหมู่มุ่งมองถึงความแปลกแยกที่ผ่านมาด้วยดีตลอด18วันที่ผ่านมาและต่อๆไป เริ่มมั่นใจในประสิทธิภาพและประสิทธิผลเชิงประจักษ์มากขึ้นตามลำดับแม้ช่วงหลังๆจะเริ่มถูกกิเลสเข้าครอบงำให้เลิกกลับไปเสพดังเดิม
นางภัคภร จันทราสกุลลดความอยาก อยากให้ได้ดั่งใจ วางใจยอมรับถ้าผิดพลาด สบายใจขึ้น
นางสาวพยอม ขวัญเชื้อ1. กล้าทำดีด้วยการตอบปัญหารายการสายด่วน2. กล้ารับความพลาด ความพร่อง ในการตอบปัญหารายการสายด่วน3. กล้าที่จะไม่ได้ทำกุศลเมื่อไม่มีโอกาสในการตอบปัญหารายการสายด่วน จากทำผิดศีลแล้ววิบากร้ายขวาง4. กล้าที่จะไม่กินตามใจอยาก ด้วยการเอาประโยชน์ ฝึกตัดรอบ 5. กล้าที่จะทำสมดุลร้อนเ - เย็น เมื่อมีอาการไม่สบาย ด้วยการดีท็อก แช่มือแช่เท้า กินอาหารปรับสมดุล ปรับเปลี่ยนไปตามอาการ6. กล้าที่จะประมาณ พร้อมปรับพร้อมเปลี่ยน ในการทำกิจกรรมการงาน ไปตามกาลอันควรทำในปัจจุบันนั้นๆ7. ร่วมทำกิจกรรมการงานกับสัตตบุรุษ และหมู่มิตรดี ตามกาละอันควร8. ช่วยกิจกรรมการงานการทำสื่อสาร ในการพึ่งตนช่วยคนให้พ้นทุกข์ กสิกรรมไร้สารพิษ
นางกานดา ศักดิ์ศรชัย
นางนปภา รัตนวงศาข้อ2 กล้าให้เกิดร้าย ถ้าวิบากร้ายออกฤทธิ์ ข้อ3 กล้าให้ดีไม่เกิดถ้าวิบากร้ายขวางกั้น ตอนนี้พ่อเริ่มมีอาการหอบอีก แต่ไม่ได้กังวล หวั่นไหวเหมือนแต่ก่อน ใจเย็น แทงเข็ม 1ครั้ง 2ครั้ง 3ครั้งไม่หงุดหงิด หลังแทงเข็มได้ก็ฉีดยาสเตียรอยด์ให้ ท่านจะใช้ยา9เม็ด ข้อไหนบ้างก็ไม่ไปยัดเยียดพ่ออีก เห็นความก้าวหน้าในการไม่เป็นพรหม 3หน้า ที่ลดลงเรื่อยๆ
นางสาววิภาวัลย์ ถนัดธรรมกุลด้วยความกล้าที่จะใก้มันเกิด กล้าที่จะรับชดใช้วิบากให้ผ่านไป ลดความอยากที่ทำให้ทุกข์ ทำด้วยใจที่ศรัธรามั่นใจร้ายหมดดีจะเป็นผลช้าเร็วอยู่ที่เรากล้ารับกล้าด้วยใจที่ผาสุก
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภาลดอาหารได้เหลือสองมื้อต่อวันแต่ละมื้อกินอาหารอย่างเดียวบางครั้งอยากหิวมากแต่กินสองมื้อแล้วทำให้ไม่หิวสามารถอยู่ได้โดยลดมื้ออาหารลงทำให้ประหยัดค่าใ้ชจ่ายได้มากลดอาหารเนื้อสัตว์ เรื่องอารมณ์ใจเย็นมากขึ้นไม่ตามใจยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้นที่ไม่ได้ดั่งใจกล้าลดความอยากมากขึ้นสบายใจเบาตัวมากขึ้น
นายคมเวช หงส์เชิดชัยกล้าที่จะไม่ได้ตามที่อยากกล้าทำดีให้ดีเกิดถ้าวิบากดีออกฤทธิ์
นางสาวปริศนา อิรนพไพบูลย์
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ฝึกทานอาหาร 2 มื้อ ได้ 2 สัปดาห์แล้วและคิดว่าจะทำได้ตลอดไป ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่คิดว่าตัวเองจะทำได้ เพราะเพียงแค่การลดอาหารว่างระหว่างมื้อยังเป็นไปได้ยาก แต่เมื้อได้ตั้งใจปฏิบัติจริงแล้วก็ทำได้จริง. นี่ขนาดไม่ได้ทานอาหารสุขภาพ 100% ยังทำได้เลยแต่ยังไม่คิดเรื่องการทานอาหาร 1 มื้อ เพราะท่านอาจารย์บอกว่าระดับอรหันต์ถึงจะทำได้ คิดว่าตัวเองยังไม่ถึง จึงยังไม่บังอาจ 555
นางสาวภูเพียรธรรม กล้าจนกล้าหยุดชั่ว ด้วยใจเบิกบาน กล้าทำ กล้ารับ กล้ารับวิบากร้ายที่เราทำมาด้วยใจผาสุก รับวิบากจากการทำผิดศีล ในการไม่ประมาณในการบริโภค และตั้งจิตที่จะทำดีใหม่ทุกวัน ทำไปจนกว่าจะเห็นผลที่เที่ยงแท้ ยั่งยืน ตลอดกาลนาน
นางสาวกุหลาบ วงษ์ลุนลดความอยากไม่ได้ดั่งใจ ทีจะให้คนที่เราห่วงทำอย่างทัาเราคิดว่าดีแล้ว เมื่อเขาไม่ทำตามใจเป็นทุกข์ แก้ไขโดยกล้าที่จะไม่ได้ดั่งใจ
นางสาวปัทมา ลีฬหาวงศ์(หมู)ในคำพรดับความกลัวเมื่อไม่มีความกลัวก็กล้าเผชิญตามเหตุปัจจัยที่เกิดและแก้ปัญหาทุกข์ปัญหาทั้งทางกายและทางใจ เมื่อนั้นก็จะไม่มีความทุกข์กายทุกข์ใจใดๆมาทำร้ายเราได้ ประโยชน์ที่ได้คือ มีความเจริญในธรรมะเชื่อในเรื่องกรรมอย่างแจ่มแจ้ง
นางยุพิน หมายชื่นลดความอยากในเนื้อสัตว์ ซึ่งก่อนนั้นไม่ได้ต้องคิดอะไรมากมาย เพียงเพื่อความพอใจ ความอร่อยตามใจปาก ติดในรสชาดอาหาร ต่อมาเมื่อรับรู้ในธรรมะมากขึ้น วิบากกรรมดี/ร้าย ทั้งสุขภาพอาจจะมีโรคร้ายมาบั่นทอนชีวิตให้แย่ลงกว่าเดิมแน่นอน และด้วยเหตุผลหลายประการ เมื่อได้เข้ามาเป็นนักศึกษาแล้ว มีความรู้สึกที่จะลด ละ เลิกเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์ ตามหมู่กลุ่มมิตรดี เพื่อละชีวิตของสัตว์อื่นๆ ..ประโยชน์ - ลด ละเลิกการกินเนื้อสัตว์/ผลิตภัณฑ์ -ลดโรคต่างๆอันเกิดจากเนื้อสัตว์ -ลดวิบากกรรมร้าย ปราศจากโรคภัยเบียดเบียน -ลดค่าใช้จ่าย - สุขภาพดีเบากายสบายใจ
นายธนวินท์ อินทนิลที่โรงเรียน ผมรับประทานก๋วยเตี๋ยวผมทำใจ ที่จะไม่กินเนื้อสัตว์เนื้อที่มากับก๋วยเตี๋ยว เเต่ผมอดไม่ได้จึงกินไป2-3ชิ้น ต่อไปผมจะพยายามลดลงครับ
นาย สุภาพ พงศ์สุวรรณลดความอยากด้วยการจับกิเลสได้ ก็เลยมีความกลัวความกังวลน้อยลงครับ
นางยุพิน หมายชื่น
นางสาวนฤมล วงศา
นางสาวนฤมล วงศามีงานเลี้ยงกินอาหารกลาววัน( รับคนโยกย้ายประจำปี) ซึ่งเมนูวันนั้นคือสเต็กหมู หัวหน้าตนเข้าใจว่าตนไม่กินเนื้อวัว หมู ไก่ เลยสั่งสเต๊กปลามาให้พิเศษเพียงคนเดียว ตนเองได้แต่ยิ้ม พูดไม่ออกว่าตนพยายามเลิกกินแล้ว ครั้งจะปฎิเสธก็เสียน้ำใจ เพราะเขาซื้อหามาเรียบร้อยแล้ว วันนั้น ตนเลยพยายามเรียกให้เพื่อนๆมาช่วยกันชิม เพราะอยากเลี่ยง แต่ปรากฎว่า แต่ละคนที่มารอชิมกลับบอกให้ตนกินเป็นคนแรกก่อน งานนี้เล่นเอาอึ้ง คาดไม่ถึง เพราะใจแอบคิดให้คนอื่นช่วยกันกินเยอะๆ จะได้หมด เนียนๆไป หัวหน้าก็ออกมาถามว่า...อร่อยไหม?งานนี้ ตนจำใจตัดใส่ปาก ทั้งๆที่ไม่รู้สึกยินดีเสียเลย แต่ตนก็ทำใจรับ ยินดีรับวิบากนั้นอย่างใจจริงเพราะยังหาทางเลี่ยงไม่ออกตอนนี้
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นางยุพิน หมายชื่น
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์ลดความอยากกินของหวาน และลดการกินของหวานลงได้โดยทรมานน้อยลง
นางจิตรา พรหมโคตร
นางเวียงทอง นุ่นภักดีตั้งศีลไม่กินหน่อไม้ เมื่อเช้าได้ไปซื้อของที่ร้านค้าเหลือบไปเห็นซุปหน่อไม้ใจแวบไปคิดจะซื้อดีไหมนะ แต่จิตมันบอกว่าเราตั้งศีลว่าไม่กินหน่อไม้ เพราะมันฤทธิ์ ทานแล้วทำให้เจ็บป่วยไม่สบายเป็นโทษไม่ใช่ประโยชน์ ยืนอยู่อย่างนั้นนานซักพัก กิเลสมันยังไม่ลง จิตเรามันก็สวนมาว่าเอาเลยกินเลยซื้อเลยกิน แล้วจะได้ไม่สบาย จะร้อนจนไม่สบายตัวเอาเลย พอคิดแบบนี้กิเลสมันยอมค่ะ มันไม่เอาแล้วมันกลลัวจะไม่สบายค่ะ สรุปเลยไม่ได้ซื้อซุปหน่อไม้ และใจก็สบายโล่งโปร่งดีค่ะ
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นางสาวฐิตารีย์ ธนัทพงศภัทร์การลดความกลัวเรื่อง ไม่สบายด้านร่างกาย กลัวว่าจะมีทรัพย์สินไม่พอ ที่จะดำรงชีวิต ต้องกลับมาฟังธรรมจากอาจารย์ คอยเตือนสติ ก็สามารถลดความกลัวได้ ต้องคอยฟังบ่อยๆ เพราะว่าความกลัว อยู่กับเราตลอดเวลา
นางยุพิน หมายชื่น
นางสาวปภาพิศา มงคลธนาวุฒิ (ณิ)ลดกิเลสมากๆ ไม่เคยไปห้าง ไม่ซื้อเสื้อผ้าใหม่นานแล้ว พวกของใช้ต่างๆ และของเซลล์ก็ไม่สนใจ ไม่อยากได้เหมือนเมื่อก่อนเมื่อลูกมาจะพาไปห้าง ถามว่าแม่ต้องการอะไรไหม บอกลูกว่าแม่ไม่ต้องการอะไร ไม่อยากได้ เบื่อข้าวของเต็มบ้าน ทำให้เป็นทุกข์ กับสิ่งของมากมาย เตรียมนำออกบริจาค
นางพิกุล วันจันทร์
นางสาวประภัสสร วารี
นางภัคเแมิกา อินหว่าง
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์แพ้มา 2 รอบแล้วค่ะ กับเมนูลาบทอดเจของร้านเซเว่น. วันนี้ขอตั้งศีลจะไม่กินมันอีกแล้ว...
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงได้ฟังกลุ่มเข้าซูมเด็กๆวิชารามนึกชมเด็กๆว่ามีบุญอยากให้หลานสาวรุ่นเดียวกันเด็กๆวิชารามให้เขามีบุญบ้างก็มานึกถึงตัวเองมีโอกาสอย่างเด็กๆเหล่านี้ก็ดีสินะอยากอีกแล้วเรา แต่ละชีวิตมีกรรมจากการกระทำเราเองอย่าไปอยากเลยนึกได้ไม่ไปอยากก็ไม่ทุกข์ไม่ชอบไม่ชังที่ไม่ได้ตามที่อยาก จิตผ่องใสเป็นกลางๆดีกว่า
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางสาวรุ่งนภา เพ่งรุ่งเรืองวงษ์ปรับสภาวะจิตให้สงบ นั่งสมาธิทุกวันก่อนนอน
นางอาทิชา พรมมีดับความกลัว : จากการกลัวขาดวิตามิน โปรตีน มาเลี้ยงกาย กล้า : ทำสมดุลร้อน-เย็น ทำน้ำผักผลไม้ปั่นกล้า : กินอาหาร พืช จืด สบาย ปลูกพืชผักกินเอง ทำอาหารกินเอง ลด ละ เลิกเนื้อสัตว์ใหญ่ประโยชน์ที่ได้รับ : ทำให้ใจเย็น กายเย็น นอนหลับสนิท
นางศิริพร ขาวไชยมหาป้าจะงดอาหารที่เป็นเนื้อสัตว์ทุกชนิด รวมถึงผลิตภัณฑ์จากสัตว์ ทุกวันพระ เมื่อก่อนป้าจะกลัวว่าลุงจะเป็นนั่น เป็นนี่ ป้าเคยบอกแล้วลุงไม่ฟัง ลุงชอบขึ้นโต๊ะ เก้าอี้ แต่เดี๋ยวนี้ป้าไม่บอกแล้ว ปล่อยให้เป็นไปตามวิบากกรรม คอยดูอยู่ห่างๆ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์จังหวัดเตรียมการจัดงานประจำปี ซึ่งเป็นงานที่ใหญ่ที่สุดของจังหวัด มีการหารายได้จากการพนัน เป็นมหกรรมการพนันเลยล่ะ ใจไม่อยากให้มีการจัดงานเพราะกลัวเหนื่อย กลัวบาป และกลัวงานไปไม่รอด เพราะยังไม่แน่ว่าโควิดจะกลับมาแบบหนักๆอีกไหม ถ้าเริ่มจัดก็จะต้องมีการเตรียมงาน ซึ่งต้องใช้งบประมาณ แต่ถ้าจัดงานไปไม่สิ้นสุดงบประมาณก็จะเสียไปเปล่า เรามีหน้าที่ด้านงบประมาณด้วย กลัวจะต้องเป็นคนติดตามหนี้สินให้เขาเหมือนปีที่แล้วอีก กลับใจทำใจซะใหม่ ต้องกล้ายอมรับ สิ่งดีสิ่งร้ายที่จะเกิดขึ้นสิ ถึงจะต้องทำสิ่งที่ดีหรือไม่ดีก็ยอมรับวิบากไป เพราะยังไงเราก็เลือกเองที่จะยังอยู่ตรงนี้ ยังไม่ลาออก ยินดีซะ ในงานมันก็มีอะไรสนุกๆเยอะอยู่ ถึงทำงานจนดึกๆดื่นๆ ถ้าเราไม่เครียดกับมัน ไม่คิดว่ามันคือ บาป คิดเพียงแต่ว่ามันคืองานในหน้าที่ ทำมันให้ดีที่สุด เท่านี้ก็มีความสุขดีอยู่นะ แล้วสุดท้ายมันก็จะต้องผ่านไปจนจบงาน 15 วัน 15 คืน ทำงานให้สนุกดีกว่าตามกระแสไป ทำดีเท่าที่ทำได้ ไม่ฝืดฝืนเกิน ไม่ทรมานเกิน ไม่เสียหายเกิน ไม่แตกร้าวเกิน งานจะไปได้หรือไม่ได้มันก็ไม่ได้อยู่ในความรับผิดชอบของเราคนเดียว OK นะ ยินดีได้ก็ไม่ต้องทุกข์
นางสาวคูณทิพย์ วงษ์สุวรรณเรื่อง เสียของ...วันที่ 29 ต.ต.64เป็นวันพระ เป็นวันปล่อยผีที่ตั้งไว้ว่ากินนอกมื้อนอกเวลาได้ตามใจทั้งวัน แต่ปรากฏว่าไม่หิวนอกมื้อ ทุกข์# กิเลสอยากให้รู้สึกหิวจะได้กินนอกมื้อ....สมุทัย#ทำน้ำผักผลไม้ปั่น ทำน้ำนมธัญพืชไว้ตั้งแต่เช้า แต่ทำไมไม่หิว? .......นิโรธ#ได้ความสุขใจโ่ล่งใจเล็กๆ ที่เราจะกินนอกมื้อก็ได้ ไม่กินนอกมื้อก็ได้ ในวันพระ....มรรค#นึกถึงคำที่อาจารย์สอนไว้ กินน้ำที่มีพวกวิตามินหรือธาตุอาหารมากๆ ตอนเช้า อาจารย์รู้สึกไม่โล่ง ปากเปื้อนๆ รู้สึกปากไม่สะอาด แต่กิเลสมันบอกประมาณว่า แปรงฟันเอา ..แม้ว่าท้องไม่หิว ไม่อยากกิน แต่อยากให้รู้สึกหิวอยู่อย่างนั้นจะได้กิน สมใจ ...พิจารณาว่า.เราก็ทำมาดีแล้ว จะมากินทั้งที่ไม่หิวนี่มันจะเสียของเอานา เจอคำว่าเสียของ กิเลสตัวชวนให้กินมันหายไป หลบหน้าไปเลย ...แต่ก็พอรู้ว่ายังไม่สลายไป มันแค่หลบไปเฉยๆ (พักยกที่1 ไว้รอดูผลในยกต่อไป)
นางสาวสุภารัตน์ จันโดนตั้งศีลทานมื้อเดียว แต่ทำไม่สำเร็จ ยังทานสองมื้ออยู่ (กล้าให้เกิดวิบากร้าย กล้าให้ดีไม่เกิดถ้าวิบากร้ายขวาง กล้าเกื้อกูลช่วยเหลือผู้อื่นด้วยใจบริสุทธิ์)เรื่องมีอยู่ว่า...ตั้งศีลจะทานมื้อเดียว กลับถึงบ้านตอนเย็นคุณแม่ทำผัดเส้นตั้งไว้บนโต๊ะอาหาร1จาน (ดิฉันได้บอกกับคุณแม่ตั้งแต่เช้าแล้วว่าจะทานมื้อเดียวและไม่ทานสัตว์)สักพักแม่ก็นำเอกสารมาให้ช่วยเขียน(แม่ไม่รู้หนังสือค่ะ)เป็นเรื่องสัญญาเรื่องกู้ยืมเงินหมู่บ้านดิฉันปฎิเสธที่จะเขียนให้ แล้วเดินเข้าห้อง แม่ก็พูดไม่ดีกับดิฉัน พอเข้ามาในห้องดิฉันก็คิดว่าดีแล้ว เราจะได้ไม่ต้องกินหมี่จานนั้นแล้วเราก็จะทานมื้อเดียวสำเร็จ พอสักพักเราก็เกิดความคิดว่าเราทำให้แม่ทุกข์ใจหรือเปล่าหนอ กิเลสก็บอกว่า"ไม่หรอกเธอทำดีแล้ว เธอจะได้ไม่ต้องออกไปกินผัดเส้นจานนั้นไงแล้วเธอก็จะทำสำเร็จเรื่องทานมื้อเดียงไง แล้วเธอก็จะผอมไง เราก็เถียงกับกิเลสสักพัก แล้วเราก็ตั้งใฟังอาจารย์บรรยายช่วงเย็นต่อค่ะ ผ่านไปสักพักก็มีเสียงในความคิดว่า "ถ้าเธอไม่เขียนเอกสารให้แม่เธอก็จะทำให้แม่ไม่สบายใจ แล้วที่เธอตั้งใจมาอยู่ดูแลแม่เพื่อชดใช้หนี้บุญคุณแม่ละ" และตรวจดูใจของตนเองก็มีความทุกข์เพราะทำไม่ดีกับแม่คือทำหน้าที่ลูกไม่สมบูรณ์ และไม่ยอมชดใช้วิบากร้ายที่เคยทำมาร่วมกับแม่ค่ะสรุปคือเดินออกไปหยิบเอกสารเข้ามาเขียนในห้อง พอเขียนเสร็จก็นำไปยื่นให้แม่และอธิบายว่าไม่มีอะไรมากแค่เขียนชื่อที่อยู่ของแม่นิดหน่อยเองค่ะแม่ถามว่าต้องเขียนเบอร์โทรมั้ย..เราตอบว่าไม่ต้องเขียนค่ะ แล้วเราก็เดินไปหยิบผัดเส้นจานนั้นมาทานในห้อง พร้อมกับฟังอาจารย์บรรยายไปด้วยค่ะ ใจไม่ทุกข์ กินก็ไม่อร่อยแต่ก็กินจนหมดแล้วเก็บล้างให้เรียบร้อยค่ะพอวันรุ่งขึ้น ได้เปิดบททบทวนธรรม ข้อที่80-83 ตรงกับสภาวะเมือคืนนี้เลยค่ะคือณ.เวลานั้นถ้าได่มากกว่านั้น ถ้าสมบรูณ์หรือสำเร็จมากกว่านั้นจะเสียหาย เพราะในขณะนั้นยังไม่ใช่เวลาที่จะได้มากกว่านั้น ยังไม่ใช่เวลาที่จะสมบรูณ์หรือสำเร็จกว่านี้น ในครั้งนั้นไม่สมบรูณ์ไม่สำเร็จจะดีที่สุด ยุติธรรมที่สุด ตามกุศลและอกุศลของเราและคนที่เกี่ยวข้อง
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์
นางกานดา ศักดิ์ศรชัยตั้งศีลว่า จะไม่วางจานชามที่ใช้แล้ว จะล้างทันที ได้ผลคือช่วยแก้ไขมดขึ้นและต้องเบียดเบียนชีวิตมด แม้จะไม่เจตนาช่วยให้สมาชิกได้ล้างภาชนะของตนเมื่อไม่มีวางสะสมไว้ช่วยลดความขี้เกียจลงเมื่อได้ตั้งศีลจึงเป็นกรรมฐานให้ระมัดระวังที่จะไม่ทำผิดแม้มารจะมาบอกว่า เปลืองน้ำ เปลืองน้ำยาล้าง กองรวมไว้เยอะๆแล้วล้างทีเดียวดีกว่า ก็ไม่ได้หวั่นไหว ยังทำต่อเนื่องมาได้ 1 สัปดาห์ และจะพากเพียรทำต่อไป
นางสาววิมลวรรณ สินธุจริวัตรยังไม่ค่อยก้าวหน้าค่ะ ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง เริ่มจากการลดอาหารเหลือสองมื้อค่ะ พยายามแต่บางวันก็หิวอดไม่ได้ค่ะ ลดการหงุดหงิด ไม่ได้ดั่งใจ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ปกติจะบ่นลูกทุกวัน เรื่องเรียนออนไลน์ รู้สึกเหนื่อย รู้สึกเพ่งโทษ รู้สึกเหมือนจะเป็นศัตรูกันเลย ตั้งแต่เมื่อวาน ให้เขาทำใบตรวจศีล ของสมาคมผู้ปฏิบัติธรรมสันติอโศก สอนเขาเขียนใบตรวจศีลทีละข้อ ให้เขาเขียนสวยๆ พูดจากับเขาดีๆ ด้วยเมตตา รู้สึกเราเป็นมิตรกันมากขึ้นเขาตั้งใจอ่านหนังสือดอกบัวน้อยที่แม่มอบให้ สังเกตเห็นเขามีความสุขกับการอ่าน เพราะอ่านไปหัวเราะไป ความดีทุกสิ่งเริ่มต้นที่เราจริงๆ เลิกเพ่งโทษ เลิกโทษะ เชื่อมั่นว่าทุกอย่างจะดีขึ้น
นางสาวนางสาวจิรานันท์ จำปานวนเรื่อง : ตอบไม่ได้เหตุการณ์ : ลุงทักไลน์มาถามว่า ลุงอยากซื้อต้นไม้ไปไว้ในห้องทำงาน จะซื้อต้นอะไรดี ช่วยแนะนำลุงหน่อยทุกข์ : ใจร้อนรน อยากมีความรู้เรื่องไม้ประดับไปแนะนำลุงสมุทัย : ชอบถ้ามีความรู้เรื่องไม้ประดับไปแนะนำลุงได้ ชังที่ไม่มีความรู้เรื่องไม้ประดับไปแนะนำลุงนิโรธ : จะมีความรู้เรื่องไม้ประดับไปแนะนำลุง หรือไม่ ก็ไม่ชอบไม่ชังมรรค : เมื่อเกิดอาการใจร้อนรน อยากมีความรู้เรื่องไม้ประดับไปแนะนำลุง ก็ต้องมาตรวจใจกันมาร : ทำไงดีๆ นี่ไม่รู้เรื่อง ไม้ประดับเลย รู้แต่เรื่องสมุนไพรฤทธิ์เย็น ฤทธิ์ร้อน จะแนะนำยังไงเนี่ยเรา : ไม่รู้ก็บอกว่าไม่รู้สิ มาร : ลุงอุตส่าห์ทักมาถามเรานะ เรา : จะให้ทำไงล่ะ ก็มันไม่รู้นี่ มาร : ไปหาข้อมูลในกูเกิลให้ลุงดีไหมเรา : โอ๊ย ปวดหัว ตอบความจริงไปเลยว่าไม่รู้นี่แหละ สรุป ใจโล่ง แล้วจึงตอบลุงไปว่าขอโทษนะคะ ไม่มีความรู้เรื่องไม้ประดับ ไม่สามารถแนะนำลุงได้ค่ะ สาธุ
นายพูลศักดิ์ โสภาวัฒนะโรจน์มีอริยศีลไม่กลัว กล้าไม่กังวล ไม่หวั่นไหวพร้อมที่จะต่อสู้กับโรคภัยต่างๆแล้วทำให้เราสบายใจ
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์เวลาที่ได้มีการสนทนาธรรมในครอบครัว จะมีสมาชิกบางคนที่รู้สึกไม่เห็นด้วย ทำให้รู้สึกไม่สบายใจและเป็นห่วงเขา เนื่องจากมีความเห็นผิดอยู่มาก แต่ก็สำนึกได้ ทำใจอุเบกขา เพราะเราต้องยินดีทั้งดีเกิดและไม่เกิดตามวิบากแต่ละคน ได้แต่ชี้แนะในส่วนที่ทำได้แล้วปล่อยให้เขาเก็บไว้ที่จิตใต้สำนึก หากมีโอกาสทุกข์มากๆ จะได้ดึงมาใช้ในอนาคต
นางสาวสัสยา วาทยานนท์ต้องปรับตัว ย้ายที่อยู่จากหอพัก ที่มีเพื่อนทำงานมากมายมาอยู่เพียงลำพังคนเดียว ทั้งๆน้องที่ทำงาน ก็บอกว่าให้อยู่เพื่อจะอยู่กันต่อไปได้ ตัดสินใจ ดูสัมภาษณ์นก ตัดสิ่งที่ไม่จำเป็นออก แพะ หากแดดเหมือนอย่างพ่อท่านพูดไว้ เพิ่งเริ่มเห็นว่า สิ่งสำคัญที่สุดคืออาหารเป็นหนึ่งในโลกจริงๆอย่างที่หมอเขียวพูดไว้ สิ่งอื่นเป็นของ ภาระ ทำให้เข้าใจชีวิตที่เกิดมา ว่าเพื่ออะไร และจะอยู่ยังไงต่อไป
นางวิศน์ชญาพัชร์ ธรรมราชทุกข์จากการสวนลำไส้ไม่ค่อยออกสาเหตุจากการเคี้ยวไม่ละเอียดฟันผุเป็นรูเหมือนมันติดอยู่ข้างหลังทำไงก็ไม่ออกแต่ก็พยายามสวนเคราะหลังบ้างกดจุดบ้างปรับเปลี่ยนตลอดใช้น้ำอุ่นก็ใช้จนในที่สุดออกมาบอกกับตัวเองว่าถ้ามันไม่ออกก็ไม่ทุกข์พรุ่งนี้มันต้องออก
นางจิตรา พรหมโคคร
นางสาววิมลวรรณ สินธุจริวัตรลดความหวั่นไหวใจเป็นทุกข์กับโรคปวดหัวเข่าทำเท่าที่จะสามารถทำได้ กินยา ทายา ดื่มน้ำผสมยาเขียว ดื่มน้ำปัสสาวะทุกเช้า ล้างตาหมักผมด้วยน้ำปัสสาวะ กลางดึกออกร้อนตัวก็ไปอาบน้ำ ออกกำลังกายกับอจตอนเช้าที่ตื่นทัน
นางสาวรัตนา กิจเกื้อกูลพยายามตั้งศีล ทำไปทีละอย่างจากง่ายไปยาก ดับความกลัวตายเวลาเป็นลมชักด้วยการรู้ว่านี่คือวิบากกรรม (กทม.) รับแล้วหมดไป ต้องหาความพอดีในเรื่องการปรับสภาวะร้อนเย็น ต่อสู้กับการกล้าทำสิ่งที่ดี ไม่อายที่จะขออโหสิกรรมต่อคุณพ่อ คุณแม่ และพยายามเลิกเสียพลังไปกับความคิดถึงคำพูดของผู้อื่นที่ทำให้เราหงุดหงิด ขัดเคือง เอาพลังมาคิดบวก ทำสิ่งดีแทน (ฟังบรรยายธรรมดีกว่า) สิ่งที่ได้รับคืออารมณ์ดีขึ้น ดับทุกข์ได้ไว สุขและผ่อนคลายง่ายขึ้น
นายสุรชัย สร้อยสวัสดิ์- ตั้งศีลข้อที่ 1 ไม่รับประทานเนื้อสัตว์ เป็นเวลาผ่านมาเกือบ1เดือนแล้ว และตั้งแต่สมัครเข้าค่ายฯ รุ่นที่ 2-3-4-.ใช้ความ(กล้าข้อที่ 1) กล้าให้ดีเกิด ต่อสูกับความอยากรับประทานเนื้อจนไม่อยากรับประทานเนื้อสัตว์แล้ว แต่บางครั้งก็อยากรับประทานเนื้อปลาบ้าง ถ้ามีการปรุงมารับประทานพร้อมกัน แต่ก็ต่อสู้ความอยาก กลัวที่จะไม่ได้ตามที่อยากได้ ทำให้กล้าที่จะพัฒนาให้หยุดทำชั่วทุกอย่าง(กล้าข้อที่ 4), กล้าทำสมดุลร้อนเย็น (กล้าข้อที่ 5)โดยทำยาเม็ดที่ 1- 3 และ 5 - 9 (แต่เว้นข้อ 4 สวนล้างลำไส้ เนื่องจากยังไม่ได้สั่งซื้ออุปกรณ์), (กล้าข้อ 7-8) สานพลังกับหมู่มิตรดี ห้วงนี้ร่วมกับหมู่มิตรดีในการเป็น กลุ่มแพทย์แผนไทย บรรเทารักษาผู้ที่มาทอดกฐินโดยร่วมทีมกับหมู่มิตรดี เพื่อน ๆ ผู้ช่วยแพทย์แผนไทย ฯลฯ ตามวัดหรือสำนักสงฆ์ใกล้เคียงต่างๆที่นัดกันไปประสานพลัง ช่วยเหลือให้ผู้เจ็บปวดเมื่อยล้าฯ ได้บรรเทาทุกข์กายทุกข์ใจให้หายปวดเมื่อยตัว เป็นการกล้าช่วยเหลือผู้อื่นด้วยใจบริสุทธิ์ ส่วนเงินทำบุญค่าครูนวดของผู้ร่วมทำบุญที่มีจิตศรัทธาก็ได้พร้อมใจกันถวายเป็นกองกฐินและบริวารกฐินถวายให้กับวัดหรือสำนักสงฆ์ที่ไปณที่แห่งนั้นทั้งหมดไม่หักค่าใช้จ่ายใดๆทั้งสิ้น
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงขณะทำครัวไม่กระทบผัสสะขณะข่วยทำในครัวการจัดผักล้างเครื่องครัวก็ไม่เป็นไรทำที่เราทำได้เขาจัดใหม่ก็ยินดีเขาไม่ให้ล้างก็ยินดีในกุศลนั้น
นางสาวอัญชลี พุ่มแย้มกล้าตั้งศีลในตัวที่ทำได้ยาก ทำให้เราได้วางใจ ไม่ทุกข์ใจมีกำลังใจ
นางสาวสุภัคษา เต่าถมตากล้าเดินหน้าทำกสิกรรมอย่างเต็มแรง เพราะคนแถวบ้านยังไม่ค่อยมีใครทำ
นางบุญนา​ บุญศรีจากการติดตามฟังอาจารย์​ อยู่บ่อยๆก็ทำให้มีความกล้าทำในสิ่งที่ดีๆ​ คือวันหนึ่งได้ไปเยี่ยมคนป่วยในห้องไอชียู แฟนเพื่อน​ อยู่ในห้องไอชียู3เดือนเพ่ิงได้เยียม​ เพื่อนเราก็กลัวกังวล.กลัวที่จะเจอภาพที่ไม่ดี​ เพื่อนไปแป็บเดียวร้องไห้โฮออกมา​เราก็ตกใจ​ เลยเข้าไปดู​ หน้าตาแกเครียดจัดตาแข็งกร้าวร่างกายแขนขาไม่ตอบสนอง​ เราเลยข่มใจไม่ให้กลัว​ คอยบอกเพื่อนให้จับลูบผมเขาพูดกับเขาดีๆ​ เราก็นวดเท้าให้เขาจากนั้นสายตาเขาก็ออ่นลงเห็นได้ชัด​ นี่คือกล้าที่จะทำดีให้เกิดดี​ ประโยชน์​ที่ได้คือ​ เรามีความสุข​ใจที่ได้ช่วยเพื่อน​ ให้หายความกลัวกังวลคลายความทุกข์​ และกล้าทำสิ่งดีให้เกิดดี
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นางนางสุมา ไชยช่วยลดการกินขนมที่ผสมน้ำตาลทราย สามารถทำได้ดี เพราะเล็งเห็นถึงผลเสียที่ได้จากน้ำตาล ทำให้ถ่ายน้อยมาก
นางวสา ราญคำรัตน์เผชิญกับความยึดกับวัตถุเมื่อวานไปธุระที่โรบินสันกลับบ้านลงไปเห็นรถตัวเองถูกขีดข่วนเกิดความโมโหแต่ก็ไม่พูดเอาน้ำยาขัดมาขัด หลานชายเดินอยู่ในบ้านเลยเล่าให้เขาฟังเขาพูดว่าไปจอดขวางเขาหรือเปล่ายิ่งเหมือนใส่ไฟให้เราเลยคราวนี้ไม่ใช่แค่เรื่องรถแล้วเอาคำพูดคนอื่นมาโมโหอีกพอจะดับได้ก็ตรงที่เราจะมายึดมันทำไมเดี๋ยวเราก็จากมันไปเราต้องเคยทำมาแน่เลยถึงต้องเจอแบบนี้พอคำว่าเราแสยสุดๆเลยยิ้มออกมาได้ค่ะ
นางสาวคูณทิพย์ วงษ์สุวรรณ
นางสาวคูณทิพย์ วงษ์สุวรรณ
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นางสาวนนลณีย์ วงศ์ชัยพัฒนา
นางพรพรรณ เอ็ทสเลอร์กล้าที่จะไม่รับเงินที่เจ้านายจ่ายมาเกิน และกล้าที่จะบอกปฏิเสธ เจ้านายไม่รับเงินส่วนที่เกินมา
นางสาวรุ่งนภา เพ่งรุ่งเรืองวงษ์จิตสงบ สยบทุกข์
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงเหตุการณ์ต้นมะม่วงหน้าบ้าน ทุกข์:ไม่พอใจทุกข์ใจยึดถือต้นมะม่วง สมุทัย:ชอบชังต้นมะม่วงหน้าบ้านที่ปลูกใว้ นิโรธ:เกิดปัญญาดับไม่ชอบไม่ชังไม่หวงต้นมะม่วงที่ปลูกใว้ มรรค:เกิดปัญญาแบ่งปันได้สำนึกผิดศีลยึดมั่นถือมั่นเป็นของๆเราเป็นเจ้าของเพราะเป็นคนปลูกมานานทุกครั้งที่ผ่านแว๊ปที่จิตแต่ได้ประโยขน์จากการเข้าซูมทำให้เกิดปัญญาล้างกิเลสล้างความยึดมั่นถือมั่นได้ว่าที่จริงปลูกต้นมะม่วงหน้าบ้านแต่อยู่ในเขตที่หลวงนี่อีกเกิดปัญญาว่าถึงอยู่ที่เราก็ให้แบ่งปันด้วยใจที่บริสุทธิ์ด้วย
นางสาวนฤมล วงศาด้านงานที่ตนรับผิดชอบ ตนเริ่มกังวลว่างานที่ทำจะมีปัญหา และส่อเค้าว่าจะไม่ได้แก้ไข เพราะทุกคนที่เกี่ยวข้องล้วนนิ่ง ไม่กล่าวถึง ตนเองก็กลัว ไม่อยากทำหรือรับผิดชอบนัก แต่เมื่อนึกถึงคำสอนของอาจารย์ ที่ต้องกล้า อย่ากลัว สุ่กับกิเลส เพราะทุกอย่างเป็นไตรลักษณ์ คิดแบบนั้น ตนจึงเร่ิมผ่อนคลาย ยินดีรับแม้ว่างานจะเข้ามาหาตนในที่สุด
นางพิกุล วันจันทร์
นางจิตรา พรหมโคตร
นางศิริพร ขาวไชมหาป้าจะงดกินเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์จากสัตว์ ในวันพระ และจะไม่ทำสวนในวันพระ.เกรงจะไปทำร้ายสัตว์เช่นใส้เดือน หอยทาก เป็นต้น
นางเกษร อินต๊ะปัญญาดับความกล้ว ด้วยความกล้า *กลัวกระดูกไม่ติด กล้าให้กระดูกไม่ติด ไม่ยอมกินแคลเชียมเม็ด*กลัวปวด กล้าให้ปวด ไม่ยอมทานยาแก้ปวด*กลัวหัวไหล่เสียรูป กล้าให้หัวไหล่เสียรูป ไม่ยอมผ่าตัด*กลัวแผลอักเสบ กล้าให้แผลอักเสบ ไม่ยอมทานยาแก้อักเสบ*กลัวไม่หาย กล้าไม่หาย ไม่ยอมทานยาหมอแม้แต่เม็ดเดียวเมื่อเรากลัวอะไร ให้กล้าทำ กล้ารับสิ่งนั้น กล้าทำ กล้ารับ เราทำมา ชดใข้วิบากให้มันหมดหมดไป กำจัดความกลัว ด้วยความกล้า กล้ารับ รับเท่าไหร่ ก็หมดไปเมื่อนั้น ชดใข้วิบากร้ายหมดไป เมื่อวางใจ ทุกข์หายคลายใจ เรียนรู้การปรับสมดุลย์ร้อนเย็น กล้าใช้สมุนไพรในตัว รักษาแผล ฟกช้ำ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ไปทำงานต่างอำเภอที่ได้รับมอบหมาย เจ้านายเรียกไปคุยและแจ้งว่าจะได้รับงบประมาณเพิ่มอีกประมาณ 10 โครงการฝากเราดูแลด้วย ไม่ได้กังวลอะไรนะ เรื่องงานไม่เคยกลัว ไม่เคยเกี่ยงอยู่แล้วมีคนโทรมาแจ้งว่าเพื่อนร่วมงานคนนึง ได้รับคำสั่ง "ไล่ออก" รู้สึกอึ้งทึ่งเสียว กลัว เราจะเป็นแบบนั้นสักวันไหม เราจะทำงานผิดพลาดจนถึงมีคำสั่งไล่ออกแบบนั้นบ้างไหม จะพยายามทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด ถูกต้องที่สุด รอบคอบที่สุด ผลจะออกมาเป็นอย่างไรก็จะรับวิบากนั้น
นางสมใจ สิทธิษ์ข้อ7กล้าเจะาหาหมู่มิตรดี ตั้งจิตถึงพระพุทธเจ้า ลด ละ เลิก ในสิ่งที่เป็นโทษแก่ตัวเอง และผู้อื่น เรื่องเลิกกาแฟ โดยใช้วิธีลดคือชงเต็มแก้วเหมือนเดิม แต่ดื่มหน่อยเดีวยทีเหลือเอาไปลดต้นไม้ ใช้เวลา 5วัน วันที่6ก็ลองไม่ดื่มเลย ก็อยู่ได้นะไม่มีอาการปวดหัวเป็นไข้ ปวดตัวเหมือนแต่ก่อน เราระลึกนึกถึงคำพูดและแววตาของ อาจารย์ และพี่น้องจิตอาสาทุกท่านที่มาสอน รู้สึกมีพลังที่จะเลิกและไม่กลัวทีจะมีอาการอะไรเกิด ถ้ามีเราก็มีวิธีแก้ ด้วยหลักยา9เม็ดที่อาจารย์สอน เราก็เลยไม่กลัวพอเราไม่กลัวก็ไม่เกิดอาการอย่างทีเคยเลิกมาหลายครั้ง ถึงวันนี้เลิกได้แล้วค่ะ เห็นกาแฟก็ไม่หวั่นไวแล้วค่ะ🙏🙏🙏
นางพรนภา บุรณศิริคือตั้งใจที่จะไปบำเพ็ญอย่างไม่กลัวโรคโควิด ไม่ความกังวลใดๆ ร่างกายมีความแข็งแรง มีความกล้าที่จะเผชิญกับปัญหาต่างๆจนได้ไปบำเพ็ญทำการเกี่ยวข้าว,ทำแปลงปลูกสตรอเบอรี่,ปลูกผักต่างและถางหญ้าสำเร็จภายใน5วัน
นางสาวพุธพรรณ ศรีธรรมูปถัมภ์กล้าข้อ ๘ นำข้าวเปลือกจัสมินไปให้เพื่อน ตอนแรกไม่กล้านำไปให้เพราะข้าวที่ขวัญปลูกไม่อร่อยเหมือนที่อื่น มาคิดใหม่คิดว่าเพื่อนน่าจะปลูกข้าวได้ดีกว่าเรา พันธุ์นี้เป็นพันธุ์ใหม่ ลูกผสม ระหว่างหอมมะลิ 105 กับข้าวหอมเวียดนาม อยากให้เพื่อนปลูกไว้ทานเช่นกัน พอให้เค้าไปแล้ว ได้รับพลังจากเพื่อนมาเค้าดีใจ มีรอยยิ้มที่ประทับใจ ขวัญรู้สึกดีมากๆ ไม่กังวลกับการให้เลยค่ะประโยชน์ที่ได้รับ คือ ความปติที่ได้ให้ เป็นพลังที่ดีสำหรับเรามากค่ะ
นายสุถาพ พงศ์วรรณเริ่มดับความกลัวได้บ้างแล้ว ไม่ค่อยมีความหวั่นไหวเหมิอนเมื่อก่อน กล้าที่จะทำดีมากขึ้นกว่าเดิม
นางภัคภร จันทราสกุลลูกป่วย ใจไม่อยากให้ลูกป่วย อยากให้ลูกหายไวไว กังวล หวั่นไหว ปฏิบัติตามยา๙เม็ด แล้วปล่อยวาง
นายสุมิตชัย ศรีจันดีลดมื้ออาหารจาก 3 มื้อ เป็น 2 มื้อ กลางมีการต่อสู้กับ กิเลสที่อยากกินและทุกขเวทนาทางด้านร่างกาย โดยใช้ปัญญาและความกล้า 8 ประการ ประโยชน์ที่ได้รับ มีความเบากาย เเบาใจมากขึ้น
นางสาววิญญา จันทะพล
นางจิตรา พรหมโคตร
นางนงลักษณ์.ใจมนต์
นางสาวดวงพร. ฤทธิ์ถาวรได้นำมาใช้ เรื่องความกลัว กังวล หวั่นไหว เกี่ยวกับการฉีดวัคซีน ได้ก้าวข้ามความกลัวได้ และนำยา 9 เม็ดมาใช้ ก่อนฉีดวัคซีน และหลังฉีดวัคซีน ไม่มีอาการอะไรคะ
นางสาวผาสุข ตันชวลิต
นางสาวตรีทิพย์นิภา ไทยรักษา
นางวิศน์ชญาพัชร์ ธรรมราชไม่กินเนื้อสัตว์มาพอประมาณอยู่มาวันนั้นพ่อบ้านซื้อปลานิลมานึ่งหอมน่ากินก็ไปกินมันตักไปหลายคำพอผ่านไปก็ไปนอนเกิดปวดท้องปวดเนื้อตัวเหมือนจะตายเหมือนมันจะออกแต่พอไปสวนลำไส้ไม่ออกก็พยายามสวนลำไส้ออกแต่กรดพิษสวนอีกก็ไม่ออกคิตพูดกับตัวเองว่าพรุ่งนี้จะสวนอีกต้องออกโดยใส่น้ำปัสวะค้าหลายวันผสมกับน้ำร้อนพออุ่นๆสวนคราวนี้ออกมาดีมากหายปวดอโหสิกรรมปลาตัวนั้นไม่เอาอีกแล้วค่ะกินผักดีกว่าค่ะ
นางเพ็ญศรี มงคลชาติไทยลดความอยากในเรื่องอาหาร จะไม่กินมื้อเย็นพอถึงเวลาจริงๆเข้าก็มีความหิวขึ้นมาบางวันก็สู้ได้บางวันก็ไม่ได้ วันไหนที่สู้ได้มีความรู้สึกสุขแต่วันไหนสู้ไม่ได้มันเป็นทุกข์ แต่ก็จะสู้ต่อค่ะ
นางณัชญ์ชาพัฒ วงศ์วิวิทย์สามารถล้างความทุกข์จากความอยากเข้าzoom ฟังอาจารย์หมอบรรยายไม่ได้ ทำให้เสียดาย กังวล แต่พอธุระเสร็จเข้าzoomได้ช่วงนาที ที่อาจารย์ตอบปัญหาผู้ร่วมค่าย พูดถึงเพื่อนที่ทำงาน ไม่ได้รับเลื่อนตำแหน่งงาน แล้วเขาเป็นทุกข์ อาจารย์สอนให้แก้ด้วยการยินดีที่ไม่ได้เลื่อนตำแหน่งซิ ดิฉันฟังแล้ว เลยพูดตามอาจารย์สอนคือ ยินดีที่ไม่สามารถเข้า zoom วันนี้ เท่านั้นแหละคะ ใจโล่งสบายเลยคะ กราบขอบพระคุณอาจารย์หมอและผู้ถามคำถามนี้คะ
นางจิตรา พรหมโคตร
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์กล้ารับวิบากร้ายด้วยใจเป็นสุข เพิ่งจะมีวิบากเข้ามา หากเป็นเมื่อก่อนจะกังวล กลัวจนกระทั่งทำอะไรไม่ถูก แต่พอทำใจให้กล้ารับได้ วิบากที่เกิดขึ้นแทบจะไม่มีผลอะไรกับชีวิตเลยคะ
นางสาวสมทรง นาคแสงทองไม่กลัวตายได้ความกล้า ลดละ เรื่องอาหารที่เคยกินมาก ลดอาหารที่มีรสจัดมากินจืด ไม่หวั่นไหว แม้จะมาอยู่ไกลจากบ้าน5เดือนแล้ว ไม่กังวล เพราะจับกิเลสได้เป็นอริยศีลของการประมาณในการกินแม้แต่จะเป็นอาหารสุขภาพ ปฏิบัติดีแล้ว ร่างกายแข็งแรงจิตใจเบิกบาน จดจ่อในการฟังธรรมะที่อาจารย์บรรยายฟังซ้ำๆทำให้ร่างกายและจิตใจสมบูรณ์อยู่ที่ไหนๆใจก็เป็นสุข
นางกัญจนา อบรมชอบอยากจะให้นิ้วที่ปวดมือข้างขวาหายเพราะอยากทำงานได้มากกว่านี้จึงทุกข์เร่งผลที่จะให้หายให้ได้จึงทำให้ปวดหนักเลยมาทบทวนดูถ้าอยากมากมันจะไม่หายจึงปรับที่ใจตัวเองแก้ไขด้วยการกดจุดแช่น้ำอุ่นจะหายตอนไหนก็ได้
นางสาวชรินรัตน์ ชุมจีดได้นำความกล้า 8 ประการ ความกล้าที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลก กล้าสู่ความพ้นทุกข์ ได้ใช้ ความกล้าข้อที่ 1 กล้าทำดี กล้าให้ดีเกิด ข้อที่2 กล้าให้เกิดวิบากร้าย ข้อที่6 กล้าที่จะประมาณ การกระทำ กิจกรรมการงานให้พอเหมาะ ข้อที่7 กล้าคบ เคารพและสานพลังกับสัตบุรุษและหมู่มิตรดี ข้อที8 กล้าเกื้อกูลช่วยเหลือผู้อื่นด้วยใจที่บริสุทธิ์.เหตุการณ์ คือ เนื่องจากก็ไปร่วมงานวันมหาปวารณาที่ทะเลธรรม ตอนกลับได้เอาเสื้อผ้ามือสองที่คนเอามาบริจาคเพื่อลดภาระของพี่น้องญาติธรรมมาช่วยแบ่งปันที่บ้าน และมีป้าจิตอาสามาค้างที่บ้านเพื่อมาร่วมกันทำรายการวันต่อไป จากที่นำผ้ามือสองมาแบ่งปันมาถึงบ้านจึงเรียกอาให้ท่านมาดูว่าท่านจะรับไหม ท่านก็มาเลือกของตัวเองบ้างส่วน แล้วก็เลือกบางส่วนเพื่อไปแบ่งปันต่อให้เพื่อนบ้าน เมื่ออาเลือกเสร็จ ก็เรียกป้าจิตอาสามาถ่ายรูปเป็นหลักฐานเพื่อส่งต่อการแบ่งปัน เมื่อจิตอาสาเห็น จึงพูดออกไปว่า "เอาไปไหนนักหนา" ตัวเองได้อยู่ในเหตุการณ์จึงพูดสวนไปว่า อาเอาปแบ่งปันต่อค่ะป้า แต่ตอนนั้นจับได้ว่าเรามีกิเลสว่ากล้าอาจะเสียใจกับคำพูดนั้นและไม่อยากให้อาไม่ประทับกับพี่น้องจิตอาสาที่มาด้วยกันกับเรา แต่คิดว่าสิ่งเราเอาของมาแบ่งปัน คือการกล้าทำดี กล้าให้เกิดดี และเมื่อมีเหตุการณ์ให้เราได้เรียนรู้ ก็ต้องกล้าให้เกิดวิบากร้าย ตัวเองก็มาล้างความกลัวให้เกิดความกล้า กล้าที่จะคิดดีทำดี ส่วนอาก็คิดว่าถ้าท่านจะได้รับอะไรหรือท่านจะรู้สึกอย่างไรก็เป็นไปตามวิบากของท่านและคนที่เกี่ยวข้อง เช้ามาตัวเองจึงคิดและประมาณการกระทำของตัวเอง ด้วยการที่เรากล้าคบ เคารพและสานพลังกับสัตบุรุษและหมู่มิตรดี จึงได้ถามป้าจิตอาสาว่าท่านคิดอะไรหรือที่พูดคำนั้นออกไป ท่านบอกว่าท่านไม่ได้คิดอะไร แค่อยากจะกระแทกให้เขารู้ก็แค่นั้น เมื่อได้มาเจอกันครบกันสามท่านจึงถามควารู้สึกกันระหว่างป้าจิตอาสากับอา ป้าจิตอาสาท่านก็ได้ขอโทษกับการกระทำที่ไม่ได้ประมาณในคำพูดของท่าน ส่วนอาท่านก็ได้มาพูดความรู้สึกให้ฟังและจากการที่เห็นสีหน้าตอนที่โดนกระแทกท่านบอกว่าท่านกลับไปพิจารณาเหมือนกัน ว่าตัวเองทำอะไรผิด ก็งง แต่ก็เข้าใจไม่โกรธ สิ่งที่เห็นได้อย่างชัดเจนของอาเปรียบเทียบได้ว่าท่านเปลี่ยนไปมากจากเมื่อก่อนถ้าท่านได้ยินใครพูดกับท่านแบบนั้นท่านจะโต้ตอบกลับไปทัน แต่นี่ไม่มีเลยเหมือนท่านก็ได้ซึมซับสิ่งดีๆได้และได้นำไปปรับใช้กับตัวท่านได้ทำให้ท่านไม่ทุกข์ และสิ่งที่ตัวเองคิดว่าคำพูดนั้นน่าจะเกิดสิ่งที่ไม่ดี แต่เมื่อเรากล้ายินดีได้ทุกอย่างก็เปลี่ยนมาดีได้ค่ะ และนั้นหลังจากจัดการเสร็จ แทมและอาก็ได้ไปส่งป้าอาสาที่ทะเลธรรมค่ะ
นางสาวชรินรัตน์ ชุมจีด
นางจิตรา พรหมโคตรได้ตั้งศีลฝึกฝนล้างอุปกิเลสข้อ 11 ถัมภะ(หัวดื้อ)เหตุการณ์วันที่ 6 พฤศจิกายน 2564 หลังจากพ่อบ้านไม่ยอมให้เข้าซูมเนื่องจากเราไม่เอาภาระหน้าที่ในครอบครัว แล้วยังมาตำหนิข้อบกพร่องหลายอย่าง รู้สึกโกรธทุกข์: รู้สึกโกรธเมื่อพ่อบ้านตำหนิข้อบกพร่องภาระกิจหน้าที่ในครอบครัว มีอาการทุกข์ในใจ ร้อนรุ่ม หัวใจเต้นเร็ว สมุทัย: ถ้าพ่อบ้านไม่ตำหนิจะสุขใจ ถ้าพ่อบ้านตำหนิก็ทุกข์ใจนิโรธ: พ่อบ้านจะตำหนิหรือไม่ตำหนิก็ไม่ทุกข์ใจมรรค: ตั้งศีลกล้าที่จะให้ถูกตำหนิ กล้าที่จะไม่ถูกตำหนิ ยินดีรับ ยินดีให้หมดไป รับเท่าไหร่หมดเท่านั้น เราเคยตำหนิเขามาก่อน เรามันแสบสุดๆก็ต้องรับสุดๆ เพราะสุดท้ายทุกสิ่งอย่างก็ต้องดับไปไม่มีอะไรเป็นของใครจะทุกข์ใจไปทำไมเบิกบานแจ่มใสดีกว่า เมื่อพิจารณาเช่นนี้ความทุกข์ใจเริ่มผ่อนคลายแต่ยังไม่โล่งเต็มที่ จึงใช้บททบทวนข้อที่ 9 ต่อไปอีกว่า ถ้าเรายังไม่เข้าใจคนอื่นแสดงว่าเรายังไม่เข้าใจตนเอง พิจารณาซ้ำไปซ้ำมา ผลปรากฏว่าความทุกข์ใจหายไปแล้ว พ่อบ้านก็เลิกตำหนิแล้วบอกว่าไปนอนได้แล้ว ใช้เวลา 4 ชั่วโมง ซึ่งเมื่อก่อนใช้เวลาสู้กับกิเลส 6 ชั่วโมง
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภาตั้งศีลว่าจะไม่ได้กินเนื้อวัวกำลังปฎิบัติอยุ่และพยายามลดเนื้อสัตว์ลงค่ะ
นางสาวรสริน สังข์เกื้อกล้าลดละเลิกเนื้อสัตว์ มาได้ปีกับเดือนกว่าแล้วโดยไม่ทานเนื้อสัตว์เลย ไม่กลัวที่จะไม่ได้ทานเนื้อสัตว์ ตอนนี้ทำได้แล้ว รู้สึกเริ่มเบกบานไปตามขั้นตอน
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงเจอคนรู้จักคุยกันเขาก็มองที่มือแขนเราก็รู้จึงพูดว่าเออแก่แล้วผิวตกกระโดนแดดด้วยก็คิดในใจว่าร่างกายผิวพรรณไม่เที่ยงเหี่ยวเป็นธรรมดามือแขนทำงานได้เป็นปรกติก็บุญแล้วดีแล้วปลงเสียเถิด
นางสาวรุ่งนภา เพ่งรุ่งเรืองวงษ์เกิดความกล้าคิด กล้าทำ กล้าตัดสินใจ ที่จะทำความดี รักษากายใจให้บริสุทธิ์
นางวันที่ 12/11/64สุมา ไชยช่วยกล้าที่จะไม่ได้กินของหวานที่มีส่วนผสมของน้ำตาลทราย ตั้งศีลสู้ไว้ เมื่อไปเจอขนมทีชอบเช่นข้าวต้มมัดที่ผสมมะพร้าวขูดแล้วต้องกินกับน้ำตาลทราย ก็เกิดความอยากกิน พิจารณาโทษของน้ำตาลทราย แล้วจึงซื้อมาแต่ตอนกินจะไม่ใส่น้ำตาลทราย ก็กินแบบจืดๆ ไม่ค่อยแช่มชื่น แต่ต้องพยายามขัดใจกิเลส
นางสาววิญญา จันทะพลสู้กับกิเลสเรื่องกิน ด้วยตัวเอวงชอบกินจุบจิบ ก่อนหน้านี้เคยกินมื้อเดียวได้ พอย่อหย่อนก็ถอยหลังลงคลองไปเรื่อย เลยกลับมาตั้งศีลอีกทีและด้วยที่เข้าค่ายพระไตรปิฏกก็ควรกินมื้อเดียว เลยพยายามตั้งศีลอีก โดยการกินมื้อเดียว 3 วันโดยไม่กินอย่างอื่นด้วยการเคี้ยว วันแรกวันที่สองก็ได้อยู่ แต่วันที่3 มื้อเย็นกิเลสมันดิ้นหิวๆ อยากกินมาม่าเลยต่อรองขออนุญาติขอกินแบบเคี้ยวแต่ไม่ได้กินมาม่าค่ะ กินกล้วยแทน ไม่อยู่อีก อยากมาม่า55 เลยบอกส้มตำละกันนะ ตกลงก็ส้มตำค่ะ แพ้ทำไม่ได้สามวันแต่ไม่แพ้เรื่องมาม่าค่ะ กินส้มตำเสร็จท้องอืด ร้องจะมาม่าอีก เลยบอก น้ำอุ่นละกันนะจ๊ะ จบแค่นี้ค่ะ
นางมณเฑียร ธโนปัจจัย
นางมณเฑียร ธโนปัจจัย
นางสาวชุติวรรณ แสงสำลี
นางสาวพริมรัศมิ์ จิวเลิศเลขานำอริยศีลมาใช้ในชีวิตประจำวัน ในเรื่องของการดับความกลัวด้วยความกล้า 8 ประการคือ การตามดูรู้จิตตนเองเนื่องจากเจอบททดสอบในด้านของหน้าที่การงาน ที่เกิดจากผลกระทบโควิด 19 แต่ก็ไม่ละความพยายามในการหาเวลาเข้ามาเรียนในหลักสูตรวิชชาราม และปล่อยวางในเรื่องต่างๆ ที่เกิดขึ้นเท่าที่จะทำได้ คิดว่าอะไรจะเกิดให้มันเกิด ทุกอย่างเกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไปเมื่อเราปล่อยวางและตามดูรู้จิตของตนเองได้แล้ว เราก็มองว่าคนอื่นๆ หรือประเทศอื่น ๆ ก็ได้รับผลกระทบไม่ต่างจากเรา มองทุกอย่างตามความเป็นจริงและคิดในทางบวก ให้กำลังใจตนเองและมีสติในการตั้งรับ
นางสาวชุติวรรณ แสงสำลี ลดความกลัวต้นข้าวที่ล้มว่าจะเกี่ยวได้ไม่ดี มีน้ำขังอยู่ หมูที่มาเหยียบย่ำให้ต้นข้าวจมในดิน เพิ่มความกล้าที่จะเกี่ยวข้าวที่ล้มด้วยใจผาสุก ไม่โทษหมู กล้าก้มๆเงยๆ ย่อๆ นั่งๆ คุกเข่าเก็บเกี่ยว งัดรวงข้าวขึ้นมาจากดิน แล้วล้างน้ำเก็บเกี่ยวได้ใจไม่หวั่นไหว ได้แค่ไหนก็ได้เท่านั้น ทีละแปลงๆ มีพี่น้องมาร่วมกันหลายคน ถึงแม้จะเก็บยากกว่าต้นข้าวที่ไม่ล้ม แต่ใจเราก็สู้ไม่ท้อถอย ใช้เวลานานก็ยอม เพราะข้าวทุกเม็ดมีคุณค่ามหาศาล อาหารเป็นหนึ่งในโลก ต้นข้าวที่หล่นแล้วก็ปล่อยให้มันเจริญเติบโตขึ้นมาเองได้ ไม่มีอะไรสูญเสียถ้าใจเราไม่เสีย ใจเราไม่หาย ยอมรับความจริงตามความเป็นจริง ข้าวที่ล้มก็ดีแล้วจะได้ปลอดภัยจากนกที่มาจิกกิน ก็ยังมีต้นเข้าวให้ได้เก็บอีกมากยิ่งเก็บข้าวก็ยิ่งเยอะ ต้องขอบคุณต้นข้าวที่ล้มทำให้เรารู้จักยืดหยุ่น ไม่ยึดมั่นถือมั่น ว่าข้าวจะไม่ล้ม ว่าข้าวเป็นสภาพดีๆที่เราเคยเห็นทั่วไป ขอให้ใจเราไม่มีเงื่อนไขของความทุกข์ ใจเบิกบานได้ทุกสถานการณ์
นางสาวชุติวรรณ แสงสำลี
นางนบชุลี เสาวนาเรื่อง เสียดายข้าวต้มเหตุการณ์ : เมื่อวานเย็นมีข้าวต้มเหลือจากที่ให้พ่อบ้านกิน เรารู้สึกเสียดายไม่อยากทิ้งจึงเก็บไว้ ก่อนไปทำงานในตอนเช้าจึงกินข้าวต้มนั้น (เราได้ตั้งศีลว่าจะกินอาหารมื้อเดียว) ทุกข์ : ไม่สบายตัว ปวดตามบ่าและไหล่ สมุทัย : ไม่ชอบที่ไม่สบายตัว ปวดตามบ่าและไหล่นิโรธ : จะสบายตัวหรือไม่สบายตัว ปวดตามบ่า ตามไหล่ ก็ไม่ทุกข์ใจมรรค : การที่เราตั้งศีลไว้ว่าจะกินอาหารมื้อเดียวแล้วทำไม่ได้ รู้ว่าเราผิดศีล ไม่สบายกายและใจ พิจารณาแล้วว่าเหตุการณ์ครั้งนี้เราจึงตั้งจิตสำนึกผิดและต่อไปถ้าวันไหนอินทรีย์พละเราไม่พร้อมจะขออนุญาตไม่ตั้งศีล ขอยอมรับผิด เรากล้าทำก็กล้ารับ รับแล้วก็หมดไป เราก็ตั้งศีลขึ้นใหม่เพื่อสู้กับกิเลส บททบทวนธรรมข้อ 50 อดีตที่ผิดพลาด ให้สำนึก ปัจจุบันที่ผิดพลาด จากกิเลสหรือจากการประมาณที่ไม่พอเหมาะ ให้แก้ไข
นางวราภา ร่าหมานต่อสู้กับความอยากกินปลานึ่งพยายามต่อสู้อยู่นานจนเลิกอยากกินได้เองค่ะ ตู้สู้จนหายอยาก และก็ได้ประโยชน์มากค่ะ ดีใจที่ตัวเองเอาชนะมัได้และก็เบากายสบายใจมากค่ะ
นางสาวณปภัช เมฆประมวลไม่ทานเนื้อสัตว์ บางมื้อ
นางสาววิภาว้ลย์ ถนัดธรรมกุลลดความอยากที่เข้ามา ลดกิเลสสิ่งเกินจำเป็นชีวิต หมดอยากสิ่งไม่มีประโยชน์ต่อชีวิต ประหยัด เรียบง่าย
นายคมเวช หงส์เชิดชัยกล้าที่จะให้ร้ายเข้ามากล้ารับให้ร้ายผ่านไป
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตร
นางสาวผาสุข ตันชวลิตเรื่องเห็นเหตุการณ์ที่สมัยก่อนถ้าเห็นจะไม่พอใจและบ่น คือ การลืมกุญแจทิ้งไว้ไม่เก็บให้เป็นที่ของคนที่บ้าน ได้พิจารณาโดยความไม่เที่ยงของผัสสะที่มากระทบทางตา นั้นเป็นเพียงสิ่งชั่วคราวที่เข้ามากระทบ จึงไม่ได้คิดปรุงแต่งต่อไป สภาพจิตเบาสบาย ไม่ทุกข์ ไม่กังวล ใดๆ
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากในการกินอาหารหลายมื้อ ลงมาเหลือมื้อเดียว ต่อสู้ด้วยการพิจารณาโทษของกินอาหารหลายมื้อ ประโยชน์ของการกินอาหารมื้อเดียว ประโยชน์ที่ได้รับทำให้สบายเบากายมีกำลัง
นางสาวผาสุข ตันชวลิตเรื่องขนมเค้กที่ฉันเคยชอบ เมื่อหลายวันก่อนมีเพื่อนของลูก นำขนมเค้กมาให้ที่บ้าน ปกติจะแบ่งใส่จานและแบ่งให้ทุกคนในบ้านทานพร้อมกัน ครั้งนี้มีโอกาสปลีกตัวออกมา จึงได้เก็บส่วนของตนนั้นไว้ในตู้เย็น ไม่ได้ทาน โดยการพิจารณาเปรียบเทียบความอยากทานในใจนั้นไม่มีแล้วได้เห็นถึงโทษของการรับประทาน และ รักษาศีลให้มั่นคงและสมบูรณ์ นับได้ว่าเรื่องความหมดอยากในอาหารที่เคยชอบได้อย่างสมบูรณ์ จิตใจสบายและไม่เบียดเบียน
นางสาวสมทรง นาคแสงทองตั้งอธิศีลในใจ เพื่อกินน้อย จะเห็นประโยชน์ ของการเบากายมีกำลังไม่หวั่นไหวที่จะไม่ได้กิน เพราะเห็นประโนชน้ ในการกินให้พอด็ต่อสุขภา
นางสาวสมทรง นาคแสงทองไม่กลัว ไม่อยาก ลด ละ เรื่องกินกล้าหิว กล้ากิน กล้าอด หมดกินตั้งศีลกินพอ ไม่ท้อไม่บ่น อดกลั้นอดทน เป็นคน ใจพอ
นางสาว ธัญมน หมวดเหมน (มั่นแสงธรรม)ลดความกลัวว่าจะไม่มี หรือกลัวความขาด ด้วยการกล้าที่จะไม่สะสมสิ่งที่เกินความจำเป็นของชีวิต ที่จะใช้ประโยชน์จริงในช่วงเวลานั้นๆ เช่นมีเสื้อผ้าหรือของใช้ที่พี่น้องส่งมาบำเพ็ญ แล้วเรารู้สึกว่าถูกใจในสิ่งของนั้นชิ้นใดชิ้นหนึ่ง แต่พอนึกถึงประโยชน์ว่าเราไม่ได้จำเป็นที่จะต้องใช้ในเวลานั้น กิเลสก็จะมากระซิบว่า เราเก็บไว้ก็ดีเหมือนกันนะเพราะวันหนึ่งอาจจะได้ใช้ เพราะในวันที่เราจะใช้ของนั้นอาจจะหมดหรือไม่มีแล้วก็ได้ แต่เราก็ตัดใจที่จะไม่เก็บสิ่งนั้นไว้โดยบอกกับกิเลสไปว่า แล้วกล้าไหมล่ะที่จะไม่เอาสิ่งที่เราถูกใจแต่ยังไม่ได้ใช้ประโยชน์ในขณะนั้นมาสะสมไว้ เพราะมันยังไม่ถึงเวลาที่เราจะต้องใช้ จะดีกว่าไหมถ้าเราจะไม่เอามาเก็บไว้ที่ตัวเรา เพราะอาจจะเกิดประโยชน์ได้สูงสุดหรือมากกว่า ถ้ามีพี่น้องท่านใดจำเป็นที่จะต้องได้ใช้ประโยชน์จากสิ่งนั้นในเวลานั้น การกำจัดความกลัวว่าจะไม่มี มันทำให้เรารู้สึกอิสระได้อย่างแท้จริง อิสระจากความกังวล หวั่นไหวว่าจะขาด อิสระจากการคิดที่จะสะสมด้วยการสร้างความกล้าที่จะไม่สะสม กล้าที่จะไม่กลัวว่าแม้วันหนึ่งเราจำเป็นที่จะต้องใช้สิ่งนั้นขึ้นมาแต่มันไม่มีสิ่งนั้นแล้วเราก็จะใช้สิ่งที่เรามีเราได้ในขณะนั้นอย่างไม่ทุกข์ใจให้ได้ เพราะในโลกนี้ไม่มีอะไรสำคัญกว่าการทำใจให้ไม่ทุกข์ในทุกเรื่องให้ได้ เพราะ " ความสุขแท้ คือ...ไม่ทุกข์ใจ ไม่ว่าจะเกิดอะไร ในสถานการณ์ใด"
นางสาววิภา ถิ่นถานลด ความกว่า พร้อมที่จะเจอทุกข์ และ สุขประโยชน์ = ทุกอย่าง อยู่ที่ ใจ
นางดอกไม้ ปวะบุตรการพบสภาวะธรรมจากการกินเนื้อสัตว์การงดเนื้อสัตว์ทันทีตั้งแต่เริ่มมาพบพวธ โดยงดทุกขนิด ทำให้น้ำหนักลด ไป6กก.ใน2ด. เกิดวิบากจากตนเองและคนข้างๆ เลยจะมาลองกืนไข่เพื่อปรับน้ำหนัก คิดว่าถ้าน้ำหนักเพิ่มมาแล้วจะงด กืนได้แค่2วัน พอวันที่2 ปวดหัวเหมือนเป็นไข้ ปวดเมื่อย ง่วง ท้องไม่สบาย ช่วงบ่ายๆไม่รู้จะทำยังไง เลยดื่มน้ำสกัดย่านาง อาการปวดทุเลา แล้วไปทำดีท็อกซ์ ด่วยน้ำปสว.ผสม น้ำอุ่น อาการหายเหมือนไม่เคยปวดขอจำนนท์แล้วต่อศีลตั้งศีล ต่อไปจะกินเมื่อจำเป็นเช่นไปงาน หรือเดินทางไกลค่ะ ​ สาธุ
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตรมีอริยศีล ในเรื่องกล้าที่จะไม่กลัว ไม่กังวล ไม่หวั่นไหว ปกติเป็นคนกลัว กังวล หวั่นไหว เกือบทุกเรื่อง ตอนนี้เริ่มฝึกความกล้า เรื่องที่ฝึกที่ผ่านมากล้าที่จะไม่กลัวการทำฟัน ไม่กล้าไปพบทันตแพทย์ ไม่กล้าทำฟัน ทั้งๆที่มีฟันผุอยูนานแล้ว หลังจากได้ฟังอาจารย์พูดเรื่อง ความกล้า ให้กล้าที่จะไม่กล้า ก็เลยตัดสินใจนัดทันตแพทย์เพื่อไปอุดฟัน ไม่กลัว ไม่กังวล ไม่หวั่นไหว จะเจ็บก็ให้มันเจ็บ จะปวดก็ให้มันปวด พอถึงวันนัดก็ไปนั่งรอ ก็ไม่กลัว ไม่กังวล เข้าไปทำฟัน ตอนทำก็นึกไปเออเรา กลัวไปเอง ไม่ได้เจ็บ เหมือนที่เราคิด แค่รู้สึกเสียวๆ เราก็ทนได้ไม่ยากไม่ลำบาก สุดท้ายก็ทำฟันไป 2;ซี่ ด้วยใจที่ไม่กลัว ได้ฟันที่สวยงามกลับมาเหมือนเดิม การกล้ามี่จะไม่กลัวทำให้ใจเบาสบาย ไม่กลัว ไม่กังวล ก็จะฝึกความกล้าแต่ละอย่างๆไปเรื่อยๆค่ะ
นางพิกุล วันจันทร์
นายภาคภูมิ ยอดปรีดาลดความอยากในการหายป่วยเร็วๆ โดยสร้างความกล้าที่หายป่วยช้าๆ มาล้างความกลัวที่จะหายป่วยช้า ส่งผลให้ใจผาสุกได้มากขึ้น แม้ในขณะนั้นร่างกายกำลังเผชิญความเจ็บป่วยอยู่ก็ตาม
นางสาวไปรยา เพื่อนพิมายตั้งอริยะศีลคือลดความอยากจากกินอาหาร 3 มื้อลดเหลือ 2 มื้อจะพากเพียรต่อไป
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายเพิ่มอริยศีล ด้วยการลดกิเลส กินสูตร1 ไม่กินเกลือ เพราะรักษาผื่นคัน ที่เป็น บางวันดีขึ้น บางวันคันตอนดึก. ก็อดทน บอกไปว่า อยากคันก็คันไป จะนอนพักผ่อนล่ะ ไม่สนใจใส่ใจ ก็หลับจนเวลาตื่นตี4 ประโยชน์ที่ได้รับ ดับทุกข์ความคัน ได้สำเร็จ
นางสาววาสนา ทูลแก้วกล้าที่จะเคารพและคบหมู่มิตรดี, โดยเลือกคบคนที่เป็นคนดี พาไปทำสิ่งที่ดีกล้าที่จะทำอริยสัจ ๔, ในเรื่องของการล้างขี้นกพิราบในศาลาทุกข์ , ใจไม่เบิกบาน เมื่อเจอขี้นกสมุทัย , ชัง เพราะขี้นกมีกลิ่น กลัวเช่้อโรคนิโรธ , หาแปรงขัดพื้นและน้ำยามาล้างด้วยใจเป็นสุข เพราะได้มาบำเพ็ญมรรค, เอากิเลสไปเข้าประชุมอปริหานิยธรรม เราคงเคยมีวิบากกับนกมา จึงได้มาล้างขี้นกอีก นึกขึ้นได้เมื่อก่อนเคยย้ายรังนกที่บ้านประจำเพราะมาขี้เยอะ ใช้แล้วก็หมดไป สรุป , ใจเบิกบานที่ได้ล้างขี้นกสำเร็จ ถ้าเจออีกก็จะล้างอีกด้วยใจที่ผาสุก"กล้ารับ กล้าให้หมดไป"
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ความอยากลดลงความโกรจลดลงความอยากได้อยากมีไม่มีเฉยๆ
นางจำปา ลัคณาสถิตย์ตั้งศีลลดอาหารรสจัดจะกินของที่มีประโยชน์ตน
นางสุรภี สนธิแก้วประมาณในการบริโภค เพราะอาหารที่กินเป็นมังสวิรัติ และมีหลายอย่าง ทำให้เราตักมาเกินพอดี กล้าที่จะปรับสมดุลให้กับร่างกาย งดมื้อเย็น เหลือ 2 มื้อ ทำให้ร่างกายเบาสบาย
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ลดละกิเลสในด้านอาหารมีการพิจารณาต่อสู้กับกิเลสมีแพ้บ้างชนะบ้าง
นางสาวผาสุข ตันชวลิตวันนี้ คนงานที่บ้านเล่าให้ฟังว่า เห็นการเปลี่ยนแปลงและความแตกต่างเมื่อตอนยังทานเนื้อสัตว์ และ เลิกทานเนื้อสัตว์ เนื่องจากสถานการณ์ที่จำเป็นต้องช่วยเหลือ พ่อบ้านในการทำครัวเพื่อแสวงหาเมนูอาหารที่อร่อยทำ ทาน ในทุกวัน ซึ่งเป็นเมนูเนื้อสัตว์ทั้งหมด และ มีความจำเป็นในการต้องช่วยชิม ได้เล่าสถานการณ์และความรู้สึกให้ฟังว่า รู้สึกร่างกาย ไม่เบากาย ปวดเมื่อยเนื้อตัว ไม่เหมือนกับทานพืช จืด สบาย / ทางด้านจิตใจก็เช่นกัน ทานพืช จิตใจผ่อนคลาย อารมณ์ดี จึงสอนให้คนงาน รู้จักสำนึกผิดเวลาพลาดทำวิบากร้ายไป ตั้งจิตหยุดสิ่งนั้น และจะไม่ทำผิดอีก ท่านสามารถเข้าใจได้ นับว่า การเริ่มต้นที่เรา เป็นแรงเหนี่ยวนำในทางที่ดีให้กับคนงานได้ อนุโมทนา กับคนงานที่มีจิตใจที่ผ่องใส สบายกาย สบายใจได้ในทุกๆ วัน
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์กล้าต่อสิ่งที่จะเข้ามาในชีวิตรับแล้วก็หมดไปทำดีเรื่อยใจเย็นข้ามชาติ
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์ต่อสู้กับความกลัวและความเกียจคร้านในการเริ่มกสิกรรมเล็กๆสำเร็จ ทำให้ได้ลองเริ่มต้นลงมือทำแล้ว
นางเพ็ญศรี มงคลชาติไทย
นางสาวสุดใจ​ โสะหาบได้ตั้งศีลโดยการฝึกกินข้าวมื้อเดียว​ค่าย10วัน​ครั้งนี้ทำได้8วัน​อีก2วันแพ้กิเลสเพราะมีเรื่องไม่สบายใจเกิดความเครียดหมดแรงเลยต้องหาอะไรมากินไม่สามารถเอาความกล้ามาใช้ได้​ แต่ก็จะพยายามฝึกต่อไป​ ตอนนี้ก็พยายามเอาความกล้ามาใช้ในการพูดต่อหน้าผู้คนเยอะๆค่ะ
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภาตั้งใจว่าจะไม่กินเนื้อแต่ยังไม่สำเร็จค่ะเพราะความเสียดายลูกชิ้นเนื้อที่ซื้อมาไว้แล้วเลยกินค่ะเสียศีลเลยค่ะมีวิบากเลยทำให้ไม่ได้เข้าเรียนหลายวันเลยค่ะแต่ทุกครั้งที่เป็นวันพระตั้งใจจะไม่เข้าเพราะศีลเรายังไม่ครบเลยไม่อยากไปร่วมกับหมู่มิตรดีค่ะเพราะเรานังกินเนื้อสัตว์อยู่หมูกับไก่ค่ะนังไม่ได้กินผักอย่างเดียวเลยไม่ได่เข้าร่วมกับหมู่มิตรดีค่ะรอเมื่อไรที่ศีลครบจะเข้าร่วมในวันพระค่ะรอกำลังพยายามปรับเปลี่ยนค่ะ
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นางสาวจิรานันท์ จำปานวนถึงเวลาที่ต้องกินข้าวตอนเที่ยงก็เดินไปเก็บผักก็เจอถั่วฝักยาว พอมองเห็นถั่วฝักยาว กิเลส : มันก็บอกว่าเก็บตัวสิจะได้กินตำถั่วไม่ได้กินมาหลายวันแล้วพุทธะ : ฮั่นแน่ อยากกินปรุงล่ะสิ ไม่กินตามที่บอกหรอกมันเสียพลัง กินเป็นถั่วสดและถั่วต้มแล้วกันกิเลส: งั้นกินแบบซุปถั่วฝักยาวไหมล่ะ ได้ใส่พริก เกลือ ผักชีฝรั่งด้วยพุทธะ : อีกแล้วนะก็บอกว่าเข็ดแล้ว ไม่อยากไปปรุงแล้ว จะไปพ้นทุกข์ว่ะกิเลสยอมกินถั่วแบบไม่ปรุง
นางสาวชุติวรรณ แสงสำลี
นางจิตรา พรหมโคตร
นางสาวนรา แสงหิรัญวัฒนามีความไม่อยากให้ยุงกัด กลัวไข้เลือดออก และตีไปหลายต้วเลยกลัวบาป จึงเอายาหม่องทาตัว เอายาทากันยุงพ่นที่พื้น แต่ก็ย้งบินมากัดอยู่ดี เลยวางใจว่าอยากมากัดก็มา เพราะตีเค้าไว้เยอะ เราก็เพียรระวังต่อไป
นางสาวรัชกร กุลเสวต
นางสาวนรา แสงหิรัญวัฒนาลดความอยากให้ได้ดี โดยพิจารณาธรรม ฟังคำแนะนำจากอจ. ครุ และเพื่อนทางธรรมทุกท่าน ฝึกสติ ต่อเนื่อง เห็นการเปลี่ยนแปลงทำให้สภาวะการติดดีลดลง
นางสาวอุบล พลรบ
นางสาวอุบล พลรบ
นางสาวอุบล พลรบ
นางยุพิน ไชยยศปฏิบัติศีล5ค่ะ.ตอนนิ้ละเนื้อสัตวทั้งหมดค่ะ.ดับความกลัวด้วยความกล้า.ยอมรับกับสภาพทิ่เกิดขึ้นมีความเข็มแข็งทางจิตใจ.รู้จักการปล่อยวางสบายใจ.หายทุกข์ใจก็สบายกายค่ะ
นางมณเฑียร ธโนปัจจัย
นางสาวศิริพร คำวงษ์ศรี1. กล้าที่จะโง่จริง ๆ ไม่รู้บ้างก็ได้2. ตั้งใจไม่ซื้อขนม แต่ให้ได้ตามธรรม หรือถ้าไม่ไหวจริง ๆ จึงค่อยขอกิน 3. กล้าทำดี และยอมให้เข้าใจผิด4. ตั้งศีลเรื่องคนคู่ จะไม่กลับไปติดต่อคนรักเก่า หากไม่จำเป็น หรือเว้นแต่เขาจะติดต่อมาก่อน5. พิจารณาโทษของความชังและพยาบาท6. ตั้งใจ "มั่น ผ่อง พุทธ" เท่าที่ทำได้7. ตั้งศีล จะไม่ตั้งเจตนาในใช้วาจาเพื่อทำร้ายจิตใจผู้อื่น
นางสุมา ไชยช่วยกลัวที่จะพูดหน้าชั้นเพื่อส่งการบ้านกล้าที่จะพูดต่อหน้าหมู่ กล้าที่จะไปส่งการบ้านโดยการพูด
นางสาวณัฐชยา จินตนารั่งโรจน์
นางนฤมล แป้นคุ้มญาติกินเจมื้อเดียวยต่อวันไม่กินจุกจิกลดความโลภอยากได้อยากมี
นางสาวศิรินภา คำวงษ์ศรีได้ลดความกังวลที่คนจะมาเข้าใจผิด ช่วงนี้เราทำดี แต่คนเข้าใจผิดเราทำใจกล้ายอมรับให้ใครจะเข้าใจผิดเราก็ได้ความก้าวหน้าคือ ช่วงนี้เจอเหตุการณ์นี้บ่อยมาก พอเราฝึกยอมรับ เราก็ใจเบาขึ้น
นางเครือแก้ว คุ​ณะ​วัฒนา​มีความกล้าในเรื่องการรับวิบากที่ผ่านเข้ามาในชีวิต สู้กับกิเลสความโกรธในเหตุการณ์ที่ได้รับ สู้มันไม่ได้ เพราะระเบิดความโกรธออกมา อีก2วันตึงสำนึกได้ว่าเราแพ้กิเลสแล้วอย่างราบคาบ จึงรีบผลิกจิตในตนว่าต้องขออโหสิกับเหตุการณ์นั้นๆ ความสุขใจเก ิดขึ้นทันที
นางสาวสิริรัตน์ ธนพรไพศาลลดความอยากทำฟันให้หมู่มิตรดี ใจร้อนอยากทำได้เยอะๆ เงื่อนไขโควิดทำให้ไม่ได้บำเพ็ญ กล้าที่วัสดุทำฟันจะหมดอายุ ทำได้แค่ไหนก็พอใจ ไร้กังวล หมดอยากหมดทุกข์ ผาสุก ยั่งยืน
นางเพ็ญศรี มงคลชาติไทยลดความกลัวคือกล้าที่จะส่งการบ้านด้วยการออกไปพูดหน้าชั้นเรียนชั้นเรียน ประโยชน์ที่ได้คือมีความโล่งเบาสบายกายค่ะ
นางสาวกมลชนก ทุมวงษ์ตั้งศีลกินมื้อเดียว และวันพระ(กินอาหารนิพพาน) ปกติจะกินอาหารมื้อเดียวแต่เพิ่มศีลในการกินอาหารไม่ปรุงในวันพระ(อาหารนิพพาน)เพื่อลดกิเลสความอยากกินอาหารรสดี(อยากกินอะไรก็ทำกินได้ดั่งใจหมาย) หรือบางวันก็กินแต่ผลไม้ไม่ได้กินข้าว โดยมาดูสภาวะตัวเองว่าหิว อยากไหม ตั้งท่ารับเลยว่ากิเลสจะมาลีลาไหน จนถึงเย็นก็ยังไม่มีอาการหิวข้าวเลยประโยชน์ที่ได้รับ 1.ได้ล้างกิเลสตัวอยากกินอาหารปรุง 2.ร่างกายได้ล้างพิษไม่ต้องเสียพลังในการย่อย 3.ประหยัดเงิน/เวลา
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์เป็นกิเลสที่ล้างยากมาก ลูกไม่ได้ดั่งใจ แม่ใช้แล้วก็ไม่ทำ เล่นแต่โทรศัพท์ เล่นแต่เกม เลยดุเขา เขาก็ตะบึงตะบอล สุดท้ายก็ไม่ยอมทำงานให้ เราก็เลยตัดใจคิดว่าปล่อยมันเลย รู้สึกชัง ไม่อยากมีลูกแบบนี้เพราะลูกจะต้องฟังคำดูของแม่ได้ ก็เลยไปทำงานอยู่คนเดียว สุดท้ายเขามาง้อให้พาไปซื้อขนม แล้วก็ถามว่ามีอะไรให้ช่วยไหม เลยใช้เขาไปกรอกดินใส่ถุงเพื่อเตรียมเพาะต้นไม้ สุดท้ายก็ต้องพาเขาไปซื้อขนมอย่างที่เขาตั้งใจ แม่ยังล้างความขัดเคืองใจ เรื่องนี้ไม่ได้ คงต้องพยายามต่อไป
นายกิตติ สิริพณิชพงศธรหลังจากที่ได้งดทานอาหารที่มีเนื้อสัตว์มาแล้ว เมื่อได้กลิ่นอาหารที่มีเนื้อสัตว์ปรุงสุกที่เคยชอบทานมาก กิเลสเริ่มบอกว่ามันหอมดีนะ แต่ก่อนที่มันหาเหตุผลอันใหม่มาบอกเราเพิ่ม เราก็รีบหยุดความคิดของกิเลส แล้วบอกมันเลยว่าเนื้อสัตว์มันไม่หอม ที่มันหอมคือเครื่องปรุงที่มากลบกลิ่นคาวต่างหากล่ะ แต่เราเห็นความทุกข์ทรมานของสัตว์ก่อนมาเป็นอาหารชัดแล้ว
นางสาวปัทมา ลีฬหาวงศ์กล้าเกื้อกูลช่วยเหลือผู้อื่นด้วยใจบริสุทธิ์ไม่ต้องหวังว่าจะได้อะไรจากใคร ทำด้วยจิตผ่องใส สบายๆ ก้าวหน้าเพราะไม่ไปยึดอะไรประโยชน์คือใจเป็นสุขมีแต่ความเจริญ
นายไพฑูรย์ ทุมพันธ์
นางสาวสุภัคษา เต่าถมตากล้าทำสิ่งที่ดีกล้ายอมรับทุกเรื่องเข้ามาในชีวิตทั้งเรืาองดรและไม่ดี
นางเกษร อินต๊ะปัญญาอยากฝึกทานข้าวมื้อเดียว กล้าที่จะลองทานข้าวมื้อเดียว ต่อสู้กับกิเลส กิเลสมันบอกว่า มื้อเดียวจะทำให้ผอม กล้าที่จะผอม กิเลสมันบอกว่า มื้อเดียวจะทำให้ขาดสารอาหาร กล้าที่จะขาดสารอาหารกิเลสมันบอกว่า มื้อเดียวจะทำให้ไม่มีแรง กล้าที่จะลองพิสูจน์ว่าไม่มีแรงจริงใช่ไหม เมื่อกล้าที่จะลองฝึกเรียนรู้การทานมื้อเดียว ทำให้เรียนรู้ร่างกาย ประมาณการทานอาหารในแต่ละมื้อ เรียนรู้การอดทนต่อความหิว เอาชนะความหิวได้หรือไม่ กิเลสมันร้ายมากถ้าใจเราอ่อนแอ บางคร้งยอมแพ้มัน แต่ไม่ได้ยอมแพ้ตลอด หมั่นเข้ากลุ่มพบหมู่มิตรดี เก็บข้อมูล เรียนรู้หลักการทานอาหารมื้อเดียวได้อย่างไรให้ร่างกายแข็งแรง ค่อยๆปรับเปลี่ยนให้เหมาะสมกับสภาพร่างกายของเรา ฝึกพากเพียรลดกิเลสไป ทำให้ดีที่สุด ไม่ยึดมั่นถือมั่น วางใจว่ากิน 1 มื้อ หรือ 2 มื้อ ไม่ต่างกัน เมื่อใจเราไร้ทุกข์ สาธุค่ะ
นางยุพิน หมายชื่นลดความอยาก เกี่ยวกับการแต่งกายสวยงาม เครื่องประดับตกแต่ง กระเป๋าถือ รองเท้า แต่งหน้าทาปาก อื่นๆที่สิ้นเปลืองทรัพย์ อย่างไม่เสียดายเพียงเพื่อสนองกิเลสเท่านั้น..ต่อมาจึงเกิดความเบื่อหน่าย และทบทวนธรรมที่เกิดขึ้นกับชีวิตที่ผ่านมา พยายามลด ละ เลิกสิ่งที่ไม่จำเป็นลงได้โดยลดการสะสมสิ่งของ ไม่ซื้อเพิ่ม แบ่งปันสิ่งของที่เกินความจำเป็น ไม่แวะร้านค้าที่เคยซื้อ คิดอย่างมีเหตุผลในความจำเป็นมากกว่าความต้องการ...ประโยชน์เกิดขึ้นได้หลายอย่าง ประหยัดค่าใช้จ่าย แต่งกายตามความเหมาะสม มีความกล้าทำประโยชน์แก่ตนและผู้อื่น เรียนรู้ในสิ่งใหม่ที่น่าสนใจมากขึ้น แบ่งปันสิ่งของที่เกินจำเป็น ลดความอยาก ลดปัญหา ใจเป็นสุขกว่าเดิม
นางสาวประภัสสร วารี"กล้ารับวิบากร้าย"ขณะที่ทำหน้าที่บันทึกรายการส่งการบ้านในวันที่ 2 ได้นั่งที่โต๊ะกินข้าว เพราะแถวนั้นมีน้ำ มีผลไม้ หากรู้สึกหิว สามารถหยิบทานได้เลย พ่อบ้านได้เดินไปเดินมาผ่านจอ จากนั้นพี่ชายและน้องชายพ่อบ้านเดินผ่านกล้อง ซึ่งขณะที่ทุกคนเดินผ่านกล้อง เรามีความรู้สึกว่าไม่อยากให้คนเดินผ่านกล้อง แต่ยิ่งคิด คนที่บ้านยิ่งเดิน และน้องชายพ่อบ้าน มานั่งรื้อของใกล้ ๆ โต๊ะที่เรานั่งอยู่ เสียงดัง จนรู้สึกว่าเมื่อไหร่จะทำเสร็จ เพราะเราฟังคนที่มาส่งการบ้านไม่ค่อยได้ยิน แถมน้องชายพ่อบ้านยังถามเราเสียงดังอีก เมื่อนึกดูอีกที นี่เรากำลังได้รับวิบากอยู่ จึงกล้ารับวิบากร้าย แม้จะจดบันทึกไม่ได้ หรือจดได้น้อย ก็ยอมรับ หลังจากคิดได้ไม่นาน น้องชายพ่อบ้านก็หยุดทำเสียงดัง แค่กล้ารับวิบากร้ายทุกข์ก็หายฉับพลัน
นางสาวพันธุ์ทิพา นุชทิม กล้าที่จะเกื้้อกลูและช่วยเหลือผู้อื่่่น ด้วยใจที่บริสุทธิ์
นางยุพิน หมายชื่น
นางณัฐพร คงประเสริฐออกกำลังกาย เพียรพักให้พอดียิ่งขึ้น เพื่อให้สมดุลกายใจ
นางสาวประภัสสร ชาญชัยชูจิตเนื่องจากพี่สาวเสียชีวิต และไม่กล้าบอกคุณแม่เนื่องจากท่านมีอาการทางหัวใจ วิตกกังวลแม้เรื่องเล็กน้อยท่านก็จะนอนไม่หลับ และมีอาการเหมือนหายใจไม่ออก ส่วนตัวก็มีความกังวลว่าท่านจะรับไม่ได้แต่เรื่องใหญ่ขนาดนี้ไม่บอกก็ไม่ได้ จนในที่สุดต้องรวบรวมความกล้าที่จะบอกท่าน จะเกิดอะไรขึ้นก็ต้องยอมรับ โจทย์ใหญ่คือจะบอกท่านอย่างไรที่จะทำให้สะเทือนใจน้อยที่สุด จากการได้ฟังธรรมอาจารย์บ่อย ๆ และเคยได้ยินอาจารย์พูดว่า กราบพระพุทธเจ้า จึงได้บอกท่านว่า " พี่สาวไปกราบพระพุทธเจ้าแล้ว " ท่านนิ่งไปสักครู่ ไม่มีอาการอย่างที่เราคิด ทำให้รู้สึกโล่ง ตัวเบาท้ันทีประโยชน์ที่ได้รับ คือ ฝึกการใช้ปัญญาในการพูดความจริงซึ่งบางครั้งก็พูดตรง ๆ ไม่ได้
นางกัญจนา อบรมชอบตอนแรกกลัวข้อมือที่ปวดมากทำหลายอย่างปรับสมดุลแล้วไม่หายมีความกังวลกลัวว่าจะทำงานไม่ได้ฟังธรรมะของอ.หมอเขียวใช้ความกล้าจะหายก็ได้ไม่หายก็ได้ใจไม่ไปทุกข์กับมันทำสมดุลร้อนเย็นต่อไปอยู่กับความปวดด้วยมจไม่ทุกข์
นางจิตรา พรหมโคตร
นางสาวนฤมล วงศาการลงมือปลูกผักสวนครัว เพียงแค่นี้ก็มีเรื่องให้วิวาทะกับคุณพ่อ ด้วยความคิดท่านอยากให้ปลูกพืชที่มีค่า ราคาแพง และให้ไปซื้อกินกับผักสวนครัวราคาไม่สูงนัก ความคิดท่านและตนเองต่างกันนัก เพียงแค่จะลองปลูก ยังต้องคุยกันให้มีปัญหา แต่ตนไม่อยากวิวาทด้วยเรื่องไม่แค่นี้ จึงขอลองปลูกในขวดพลาสติก และหาที่วางไม่ให้เกะกะทางเดินเป็นเบื้องต้นก่อน และแอบหวังว่าท่านจะแนะนำและเข้าใจความพยายามของตน แม้จะไม่เคยทำการเกษตรเลยในชีวิต ปลูกอะไรก็ค่อยรอด
นางเวียงทอง นุ่นภักดีตั้งศีลเลิกกินเนื้อสัตว์ใหญ่ เลิกกินหน่อไม้และทำได้แล้วค่ะ และลดความโกรธความชิงชังลงได้มากค่ะ
นายสมศักดิ์ แดงอ่อนเลิกฉันเนื้อสัตว์และผลิตภ้ณฑ์จากเนื้อสัตว์ ปลาและไข่มาตลอดทั้ง3รุ่น
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากในการกินอาหารหลายมื้อ ต่อสู้โดยการพิจารณาโทษของมัน ประโยชน์ที่ได้รับทำให้เจ็บป่วยน้อยลำบากกายน้อยสบายเบากายมีกำลังเป็นอยู่ผาสุข
นางสาว โสภณา อยู่เล่ห์ความกังวลเรื่องการพูดหรือบรรยายภาษาอังกฤษต่อหน้าเพื่อนร่วมงานต่างชาติที่เขาพูดภาษาอักฤษได้เก่ง พยามเปลี่ยนความกลัวกังวลเหล่านั้นมาเป็นความกล้า สังเกตุสภาวะที่เกิดขึ้นว่าตอนกลัว กิเลสบอกว่ายังไง และพยายามเตือนสติตัวเองว่าต้องเปลี่ยนความกลัวเป็นความกล้าอย่างที่อ.สอนให้ได้ พยายามที่จะเลิกเป็นธาตุความกลัวเพราะไม่อยากสร้างวิบากร้ายให้แก่ตนเองแล้ว ตอนนี้รู้ว่าทุกครั้งที่เกิดความกลัวมันเกิดจากการที่เราเตรียมตัวหรือฝึกฝนในเรื่องนั้นๆ ไม่ดีพอ จึงทราบวิธีที่จะแก้ไขควากลัวคือการแก้จุดด้อยหรือข้อบกพร่องของตัวเองให้มากขึ้น
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์วันนี้รู้สึกว่าไม่ไหว เมื่อตอนกลางวันหลังจากกินอาหารเสร็จ รู้สึกยังไม่อิ่มเต็มที่ แต่อาหารที่เตรียมไปหมดแล้ว จึงไม่ได้กินให้เต็มอิ่ม พอเย็นมารู้สึกโหยโหยเหมือนจะไม่มีแรง ดื่มน้ำสมุนไพรแล้วแต่ก็ยังไม่หาย สุดท้ายยอมแพ้ หยิบน้ำนมข้าว มาดื่ม 2 กล่อง สบายไป 555 วันนี้แพ้เป็นวันแรก กับการฝึกทานอาหาร 2 มื้อ
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์กล้าทำสมดุลร้อนเย็น เคยกลัวการทำดีท๊อค เมื่อกล้าที่จะทำ จึงได้เข้าถึงสภาวะสบาย เบากาย มีกำลังมากขึ้น
นางสาวผาสุข ตันชวลิตใช้ความกล้าข้อ ๗ คบ เคารพ และสานพลังกับหมู่มิตรดี ในการเป็นส่วนหนึ่งในกิจกรรมกลุ่มเด็กนร วิชชาราม ภาคสมทบ ได้รับมุมมองในแง่มุมที่เด็ก ๆ ได้เห็นกิเลสของตน และการต่อสู้กับกิเลสของเด็ก ๆ การได้เห็นและมีโอกาสแบ่งปัน กับหมู่มิตรดีทุกท่าน ได้รับความรู้จากคุรุทุกท่าน นั้น เป็นแรงเหนี่ยวนำในการ ลด ละ เลิก กิเลสในใจตน ให้ก้าวหน้ายิ่งขึ้นต่อไปค่ะ
นางสาวสำรวย รัตตนะปรกติจะไปหาแม่ทุกสัปดาห์หรือไม่เกิน 10วัน แต่มาช่วงหลังนี้เข้าเรียนซูมทุกวัน ทำให้ไปหาแม่ช้าลง แต่จะคุยกันทางโทรศัพท์เป็นประจำทุกวัน ประมาณ 1-3ครั้ง เมื่อ10พ.ย.64 โทรศัพท์คุยกับแม่ รู้สึกเสียงแม่ไม่ค่อยสดใสเหมือนทุกวัน ก็เลยสอบถามทำไมเสียงเศร้าไม่ค่อยสดชื่น แม่เลยบอกว่าสดุดขาเก้าอี้ที่นิ้วนางข้างซ้ายปวดบวม พอได้ยินทำให้รู้สึกหวั่นไหวมีอาการหัวตื้อ กังวลเป็นห่วงแม่ แต่แว้บเดียวนึกขึ้นมาได้ว่าเราโง่อีกแล้ว หันกลับมาพิจารณาปรับใจใหม่คิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นวิบากกรรมของแม่ซึ่งตรงกับบททบทวนธรรมข้อที่ 8 สิ่งที่เราได้รับ คือสิ่งที่เราทำมา ไม่มีสิ่งใดที่เราได้รับ โดยที่เราไม่เคยทำมา พอดึงสติตัวเองกลับมาได้จึงถามอาการแม่ต่อไปว่าเป็นมากน้อยแค่ไหนดูแลรักษาอย่างไร แม่ใช้น้ำมันเขียวกัวซาที่นิ้ว และหลังเท้าแล้ว พอรุ่งขึ้นวันใหม่โทรอีก แม่บอกอาการดีขึ้นไม่บวมแต่ก็ยังเจ็บเล็กน้อย มีอาการใหม่เพิ่มมา คือรู้สึกเวียนหัว ถามสาเหตุจึงรู้ว่าช่วงนี้ฝนตกแม่นอนอยู่ในบ้านตลอดแก้ด้วยการใช้น้ำมันเขียวเหยาะกลางหัวกัวซา หัว หู พอวันต่อมาไปเยี่ยมแม่ปรากฎว่าอาการเวียนหัวหายแล้ว เหลืออาการปวดที่นิ้วเท้าเล็กน้อย ก็ค่อยๆดูแลต่อไป แต่ก่อนจะมาพบแพทย์วิถีธรรมเมื่อมีเหตุการณ์พ่อ แม่ ญาติพี่น้องไม่สบายจะทุกข์มากร้องไห้ นอนไม่หลับกังวลคิดกลับไปกลับมา แต่ปัจจุบันอาการแบบนี้ไม่มีเลยปล่อยวางได้พอมีผัสสะเกิดขึ้นจะจับอาการได้และปล่อยวางได้เร็ว
นางรมิตา ซีบังเกิดในวันที่ร่วมออกรายการกสิกรรมไร้สารพิษ แบ่งปันเมล็ดพันธุ์ผักแด่ผู้มีศีล มีเหตุการณ์ที่ไม่คาดคืดมาก่อนคือฝนตกหนักมาก ทำให้เกิดปัญหาว่า เวลาพูดออกรายการจะไม่ได้ยินเสียงเลย เกิดความอึดอัดใจ กังวลใจว่า ผู้ชมจะไม่ได้ยินเสียงของเราและเราจะพูดออกมามีเนื้อหาสาระคบถ้วนหรือไม่ แต่นึกถึงคำสอนของท่านอาจารย์หมอเขียวในเรื่องของความกล้า วันนี้เราต้องกล้าที่จะพร่อง จะพลาดให้ได้อย่างมีความสุข เบิกบาน
นางสาวปริศนา อิรนพไพบูลย์ขณะออกกำลังกายตอนเช้ามีอาการเสลดพันคอ ทีแรกจะไปแก้อาการโดยจะไปบีบมะนาว(ที่ทาเกลือ)ลงไปในคอเพื่อละลายเสลด แต่ก็มีสติระลึกขึ้นได้ว่าอย่า รีบด่วนไปแก้อาการนั้นเพราะว่านั่นคือความกลัวให้ยอมรับความจริงโดยกล้าที่จะยอมรับอาการนั้นให้ได้ก่อนคือวางใจให้ได้ก่อน โดยกล้าที่จะเป็นอาการนั้น ว่าแล้วเราก็เบรคตัวเองให้ยอมแล้วก็บริหารร่างกายต่อไปเรื่อยๆ ให้ยินดีอยู่กับ อาการที่เป็นอยู่นั่นแหละ โดยในใจกำหนดว่าทำต่อไปอีกสักช่วงหนึ่งถ้ายังไงค่อยว่ากันอีกที ปรากฏว่าในเวลาต่อมาสักช่วงหนึ่งอาการเสลดหลุดออกมาจากลำคอ เมื่อบ้วนทิ้ง อาการระคายเคืองนั้นก็หายไป แต่ต่อมาไม่นานนักก็มีอาการนี้ขึ้นมาอีก ตอนนี้เราไม่คิดที่จะแก้อาการแล้วโดยยินดี กล้าที่จะให้มันเกิด ปล่อยให้มันเป็นอย่างที่มันจะเป็น เป็นการชดใช้วิบากที่เราได้เคยทำมา รับแล้วก็หมดไป ปรากฏว่าหลังจากที่ออกกำลังกายเสร็จแล้วอาการนั้นก็หายไปตอนไหนก็ไม่รู้
นางสาวสุนันท์ พิมพ์ศรีให้โดยไม่คิดจะเอาอะไรจากใคร ไม่ได้ให้ของโดยต้องการขอบคุณที่เขาช่วยเหลือเราคิดว่าตัวเองไม่อยากได้อะไรจากเขา ที่เอาของไปให้เขาแต่จากอาการที่เขารับแล้วไม่ถูกใจของที่เราให้เท่านั้นเราก็น้อยใจ แสดงว่าเรายังหวังให้เขาถูกใจ ยิ้ม ขอบคุณ ของที่เราให้ คิดได้แล้วก็รู้ว่ากิเลสหลอก แท้จริงเรายังอยากได้ อยากให้เขาชอบใจ นั่นเองลอความอยาก กล้าที่จะไม่ได้ ให้ได้
นางสาวจรัสพักตร์ จังหวะเพลง ทำดีเต็มที่แล้ว ถล้าให้ดีไม่เกิด แม้ไร้ค่าในใจเธอ แต่เลอค่าในใจฉัน 💦สมุนไพรในตัว/นอกตัว🍉เปลือกผักผลไม้ ทุกส่วน ที่เคยเมิน หันกลับมามอง เห็นคุณค่า
นายสุมิตชัย ศรีจันดี
นางศิริพร ขาวไชยมหาเมื่อก่อนป้าจะกลัวผอมเมื่อ ได้อดกินเนื้อ กลัวขาดสารอาหาร แต่เดี๋ยวนี้ป้าก็ลดปริมาณกินเนื้อลง ได้มาก และงดกินเนื้อรวมถึงผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์ ในวันพระ
นางเรณู ไชยศรีต่อสู้กับการปวดท้องเสียดท้องอยู่
นางสุรีนารถ ราชแป้น ลดความอยากที่จะได้แต่วิบากดีๆ กล้าที่จะรับวิบากร้าย เมื่อได้ทำดีเต็มที่แล้ว เกิดร้าย
นางจิตรา พรหมโคตร
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงขณะที่ช่วยงานในครัวเจาให้ทำหน้าที่จัดผลไม้กับขนมหวานก็นึกในใจเราคงไม่ต้องมีวิบากทำเนื้อสัตว์กับพวกเขาซึ้งเราตั้งศีลงดเว้นเนื้อสัตว์อยู่ถึงเวลาทานข้าวเราก็ไม่อยากกินเพียงแต่มีนึกถึงบ้างแต่ใช้พิจารณาว่าเคยกินมาแล้วก็ไม่ชอบกินน้อยไม่ชอบไม่ใช่หรอก็ไม่เป็นไรแต่ขอกินสามมื้อนะวันนี้
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์ปกติฟังธรรมที่อาจารย์บรรยายจะเคร่งเครียด แต่วันนี้ทำใจใหม่ ผ่อนคลาย จะเข้าใจเมื่อไหร่ก็ได้ ผลคือ ทำให้เราเข้าใจมากกว่าเดิม
นายกิตติ สิริพณิชพงศธรมีความทุกข์ใจทุกครั้งที่ลูกค้าจะมาซื้อสินค้าหลังปิดร้านหรือมาในวันที่หยุด อยากให้เขามาซื้อเฉพาะในเวลางาน เลยกล้าใช้ความคิดบอกกับกิเลสว่าลูกค้าจะมาเวลาไหนก็ได้ เราใช้เวลาขายให้เขาไม่นานก็เสร็จแล้ว ส่วนเขายังต้องลำบากกลับไปทำงานต่ออีก เป็นวิบากดีที่ช่วยให้การงานของเขาดำเนินต่อไปได้ไม่ติดขัด และยังได้ชดใช้วิบากที่เราหยุดก็ออกเดินทางไปกินไปเที่ยวรบกวนคนอื่นเช่นกัน ผลที่ได้คือทุกข์ใจหายไปเกือบหมด กลายเป็นความเห็นใจในความลำบากของผู้อื่น
นางสำรวม แก้วแกมจันทร์ไม่กลัวว่า จะทำไม่ถูกในการสื่อสารด้วยสื่อออนไลน์ ทำผิดๆถูกๆ อยู่บ่อย ๆ ก่อนหน้านี้ พอมีใจที่ไม่กลัว และตีั้งศีลเพิ่ม หายกลัวได้ ก๋จะมีหมู่มิตรดีเข้ามาช่วยสอน ช่วยแนะนำให้ ทำให้สามารถใช้สื่อออนไลน์พัฒนาดีขึ้น ตามลำดับ ทุกข์หายฉับพลัน เช่นกัน
นางจิตรา พรหมโคตร
นางสาวอัญชลี พุ่มแย้มไม่กลัวเป็น ไม่กลัวตาย ไม่หวั่นไหว ไม่กลัวโรค ((เป็นมะเร็งติมน้ำเหลืองระยะลุกราม)
นางสาวอัญชลี พุ่มแย้มไม่กลัวเป็น ไม่กลัวตาย ไม่กลัวเจ็บ ไม่กลัวโรค (เป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลืองระยะลุกราม)
นางสาวคูณทิพย์ วงษ์สุวรรณ
นางสาวคูณทิพย์ วงษ์สุวรรณลดความอยากกินขนม ด้วยความเข้าใจถึงประโยชน์ของการกินข้าว...สภาวะนี้เกิดขึ้นขณะที่ได้ชมภาพอาจารย์พาพี่น้องภูผาเกี่ยวข้าว เข้าใจถึงความดีงามความเป็นประโยชน์ของข้าวเป็นพลังสร้างจิตวิญญาณสร้างร่างกายเซลล์ทุกเซลล์ให้แข็งแรงสมบูรณ์ คำว่ากินเอาอร่อยหายไปแล้ว มีแต่คำว่ากินเอาประโยชน์ กินแล้วถูกกันหรือไม่ถูกกัน สบายหรือไม่สบาย นี่คือรสที่ดีจากการกิน.... มาถึงตอนนี้ขนมที่เคยอยากกินแม้เพียงเล็กน้อยในหัวมันหายไปหมด ไม่อาลัยอาวรณ์ขนมที่เคยชอบว่ากลัวจะไม่ได้กินอีกเลย
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภาตั้งศิลป์ตื่นเช้ามาออกกำลังกายทุกวันตามความถนัดตนเองค่ะเป็นวินัยทุกวันต้องทำนี่คือเป็นจากคสามขี้เกียจเป็นความกล้าค่ะกล้าออกกำลังทุกวันค่ะความกังวลมีบ้างเครียดเรื่องภารกิจบ้างก็พยายามปล่อยวางว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิดค่ะก็ต้องยอมรับตามวิบากดีร้ายค่ะรับให้หมดไปค่ะเรื่องยอมรับตามวิบากดีร้ายนี้เริ่มทำได้ค่ะอะไรจะเกิดก็เกิดไม่กลัวแล้วค่ะสบายใจไม่กังวลคิดมากอีกแล้วค่ะ
นางดรุณี อินทนิล
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์เกิดเรื่องร้ายหลายๆอย่างในวันเดียวกัน1. โดนเจ้านาย เรียกเราว่า "หัวหน้า" ประมาณว่าประชดประชัน2. โดนสามีต่อว่าด้วยความโกรธเคือง จนไม่อยากฟังรายการธรรมะพาพ้นทุกภาคเย็น แต่สุดท้ายตัดสินใจเปิดฟังคิดว่าอาจได้ข้อคิดดีๆ สุดท้ายได้จริงๆ "การทุจริตผิดศีล ทำให้เกิดเรื่องร้าย" เรื่องมีอยู่ว่า ร้านที่ขายพัสดุนำเงินใส่ซองมาให้ หน้าซองเขียนว่าค่าแนะนำสินค้าและบริการ ความคิดเดิมเลยคือ จะไม่รับเงินไว้เพื่อตัวเอง แต่คิดอีกที ถ้าเรานำเงินนั้นให้นาย แล้วคนใหม่ที่มาทำแทนเราไม่ให้ ผลคือคนใหม่จะโดนตำหนิ จึงถามน้องในห้องที่ทำงานอยู่ก่อนว่าปกติทำแบบไหน น้องบอกว่าเจ้าหน้าที่เก็บไว้ใช้เอง. เราจึงบอกกับเจ้าหน้าที่อีกคนให้บริหารเงินนั้น ตอนแรกเขาบอกว่าจะนำเรียนเจ้านายทราบ แต่เรากลับแย้งว่าปกติไม่ได้ทำแบบนั้น แต่เอาไว้ใช้ในห้อง สุดท้ายเขาบอกว่าเขาไม่เอาเงินนี้ แต่แบ่งให้เรากับน้องคนละครึ่ง. เงินส่วนที่ได้รับก็ไม่ได้คิดว่าจะใช้ซื้อสิ่งของหรือทำอะไรเพื่อตัวเอง แต่คิดจะเก็บไว้เป็นค่าตอบแทนให้คนที่ช่วยเราทำงาน. หรือให้น้องในห้องนี่แหละ. เพราะน้องเงินเดือนน้อย ประมาณนั้น สุดท้าย วิบากก็มาเร็วจริงๆ ชั่วไม่ช้านะ รับแล้ว มีหวังว่า จะหมดไป 555
นายอุดมศักดิ์ จันทร์จำปาไม่กลัว ไม่เครียด ทำให้ร่างกายแข็งแรง
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์มีความหวั่นไหวและตามใจกิเลส ทานขนมซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์สัตว์ซึ่งมีนมเนย ผลคือ เกิดอาการแพ้เป็นผื่นอย่างหนัก อาการไม่ทุเลาง่ายด้วยวิธีเดิมๆ จึงจะพยายามตั้งจิตให้เข้มแข็งกว่าเดิมที่จะลดละผลิตภัณฑ์จากสัตว์ให้ดียิ่งขี้น
นางดาวรุ่ง บัวแก้ว- ลดความอยาก คือต้องการกินขนม อยากกิน แต่ตัดใจไม่กินขนมเพราะขนมมีส่วนประกอบของไข่ - กังวล เรื่องเพิ่มอริยศิลคือไม่ทานไข่ กลัวว่าจะทำไม่ได้ ฝึกโดยการ ครั้งนี้ไม่ทาน ครั้งหน้าไม่ทาน จนกลายเป็นเรื่องปกติที่ลด ละได้ จิตไม่กังวลแล้ว
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงทุกข์:รับผัสสะแต่เช้าเศร้าหมอง สมุทัย:ไม่พอใจอารมณ์เศร้าเสียใจที่มากระทบ นิโรธ:ดูใจว่าจะหมองไปถึงไหนจนพอใจที่ทุกข์ไม่ขอบไม่ชังทุกข์ในใจ มรรค:ฟังธรรมให้ผ่อนคลายนึกถึงคำสอนของอาจารย์จากบทเพลงท่อนสุดท้ายว่า ทุกข์ก็ได้สุขก็ได้สบายจัง
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ ไปซื้อของในตลาด ลูกชายคนเล็กอยากได้ของเล่นมาก ขอแบบอ้อนวอน แต่อธิบายว่า เมื่อวานก็ซื้อไปแล้ว ของก็แพง ไม่มีเงิน ไม่ซื้อให้ ลูกชายเสียใจร้องไห้แบบเงียบๆ ไม่ได้โวยวาย กลับมาถึงบ้านยังไม่เลิกร้องเลย เลยถามว่าโกรธแม่ใช่ไหม เขาก็บอกว่าใช่ เราง้อเขาก็ไม่ยอมดีด้วย แม่ก็เลยปล่อยทำเป็นไม่สนใจ. สุดท้ายเขามาง้อ บอกว่าหายโกรธแม่แล้ว จึงชวนเขาคุยเรื่องของเล่น เขาก็รู้เหตุผลที่ไม่ซื้อให้เพราะแพง แต่เขาก็ยอมรับว่ายังอยากได้อยู่ ไว้โอกาสหน้าก็จะขอซื้ออีกครั้ง เขาก็สู้นะ และมีเหตุผลพอสมควรไม่โวยวาย ไม่ต่อสู้ดิ้นรน แต่เก็บความอึดอัดในใจ จนต้องร้องไห้ออกมา ศีลของเด็กน้อย 6 ขวบ
นางพิกุล วันจันทร์
นางจิตรา พรหมโคตร
นางจิตรา พรหมโคตร
นางสาวสุภัคษา เต่าถมตาเกิดอะไรขึ้นก็ท่องใว้เราทำมารับแล้วก็หมดไป กล้ารับ
นางสาวนฤมล วงศาตนตั้งศีลกินอาหาร 2 มื้อ นานกว่า 3 เดือน ค่อยๆปรับได้เป็นลำดับๆ ซึ่งที่ผ่านมาก็มีการทานขนมของจุกจิก เพราะกลัวหิว ไม่อยู่ท้อง แต่ล่าสุด ตนเร่ิมตัดขนมและของกินที่ไม่จำเป็นออก และทำให้รู้ว่าร่างกายไม่หิวและอยู่ได้ปกติ ทำให้ประหยัดค่าขนมไปอีก
นางสาวสัสยา วาทยานนท์เสียสละอาหารที่ทานไม่หมดในแต่ละมื้อ ให้กับยามหน้าหมู่บ้านไม่เก็บค้างข้ามวันไว้อีกต่อไป
นางสุมา ไชยช่วยกล้าที่จะไม่ได้กินของที่ชอบเช่น ข้าวเหนียว หน่อไม้สด กินทีไรสิวหนองขึ้นหน้าทุกที และก็แกะเป็นแผลเป็น จึงตั้งศีลไม่กินสองสิ่งนี้ เมื่ออยากขึ้นมา เป็นสิวเป็นแผลเป็น หน้าดำเอาไหม
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงทุกข์:ตื่นตอนเช้ามาทำกับข้าวขุ่นใจหวุดหวิดในครัวสมุทัย:ทำครัวทำไมไม่เก็บเศษอาหารเหมือนเดิมต้องมาตามเก็บ นิโรธ:ทำดีต่อไปเพราะเราต้องทำให้หนีไม่พ้นไม่ชอบไม่ชัง มรรค:ทำดีต่อไปเพราะเราทำมาทั้งนั้นทำหน้าใจเย็นใจดีข้ามพบข้ามชาติร้ายหมดเมื่อไหรเมื่อนั้น สรุป::ตั้งศีลให้แข็งแรงเคร่งครัดกำจัดกิเลสทำสิ่งง่ายให้ง่าย ทำสิ่งยากให้ง่าย
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นางวสา ราญคำรัตน์กินมื้อหลักมื้อเดียวได้และได้ใช้ความรู้แนะนำคนอื่นให้แก้ปัญหาสุขภาพได้
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายข่วงเป็นผื่นคัน ก็กล้าที่จะถามหมู่ จิตอาสาสายด่วนสุขภาพ เพื่อมาใช้ดูแล มาปฎิบัติ และกล้าที่จะปรับสมดุลตัวเอง เพราะไม่มีใครรู้ว่าร่างกายเราเป็นอย่างไร เราต้องทำเองดูผลด้วยตัวเอง เราต้องกล้า ทำ ไม่หวั่นไหวใจเป็นสุข
นางสาวภนิดา ปิ่นมณีต่อสู้ลดเลืกเรื้อสัตว์เหล้าบุหรี่ได้คะและมีความกล้าที่จะทำดีและต่อสู้ใจที่อยากสิ่งไม่ดีผ่านมาได้ตามลำดับๆคะ
นางภัคภร จันทราสกุล
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ต้องไปทำงานต่างอำเภอ เป็นอำเภอที่ไกลที่สุดของจังหวัด ห่างจากบ้านประมาณ 60 กว่ากิโลกรัม อยากลองขี่มอเตอร์ไซค์ไปเอง จะได้ไม่ต้องพึ่งพาคนอื่น จะได้ไม่เปลืองงบประมาณ จะได้ไม่เสียเวลาคนอื่นด้วย. เพราะถ้าต้องมีคนไปรับไปส่ง ไม่รู้มันคุ้มค่ากับงานที่ทำได้ในวันนั้นหรือเปล่า. มีคนคัดค้าน แม่ก็ไม่เห็นด้วย สามีก็ไม่ยอม สรุปแล้วเราต้องยอมทำตามความต้องการของเขา ยอมให้มีคนไปส่ง สามีบอกว่ามันอันตราย. จริงๆเราก็กังวลว่าถ้าเอามอเตอร์ไซค์ไปเองจริง อาจยางแตกและไปไม่ถึงก็ได้ แต่ใจก็ยังอยากลองดู สุดท้ายตัดใจ ยอมทำตามความเห็นคนอื่น แล้วไม่ดิ้นไปตามกิเลส ก็สบายใจทั้งหลายฝ่ายค่ะ
นางสาวสุภัคษา เต่าถมตากล้าที่จะรับทุกเรื่องที่เกิดขึ้น
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์ตัดผมสั้นเพื่อลดการยึดติดในรูปลักษณ์ จอนแรกลังเล แต่เมื่อทำใจได้และตัด รู้สึกสบายใจขึ้นมากคะ
นางสาวชุติวรรณ แสงสำลี
นางสาวชุติวรรณ แสงสำลี ตรวจดูยังมีกิเลสอุดมการณ์ใดๆที่อยากทำและไม่ได้ทำก็ปล่อยวางไปได้อย่างสบายๆ อาการที่เคยมีความยึดมั่นถือมั่นแรงๆก็ลดน้อยลงมาก อะไรทำได้ก็ทำ ตามเหตุปัจจัยที่เป็นประโยชน์ต่อตนเองและหมู่กลุ่มและผู้อื่นและโลก
นางสาวดวงพร ฤทธิ์ถาวรมีความกล้า และสามารถขจัดความกลัว และสามารถใช้ยา เก้าเม็ด ได้มากขึ้น และเห็นผลในฉับพลันคะ
นางดอกไม้ ปวะบุตรการลดอาหารเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์จากสัตว์ ยกอาหารไปถวายพระ จิตไจจดจ่อที่ อาหาร น้ำลายสอเลย แต่ไม่นานเมื่อเราระลึกได้ว่าเราปฏิบัติศีลอยู่ งดทุกอย่าง กิเลสก็สงบลง
นายสุมิตชัย ศรีจันดีเพิ่มศีลด้วยคว้ามกล้าที่จะทำสมดุลร้อนเย็น โดยใช้หลักวิทยาศาสตร์กล้าที่จะลองใช้วัตถุอย่างอื่นในการสวนล้างลำใส้ เช่น น้ำถ่าน น้ำปัสสาวะเก่า น้ำสกัดสมุนไพรในตัว และสมุนไพรอื่นๆ และประเมินผล ประโยชน์ที่ได้รับ ได้สภาวะการกล้าจะทำให้เราไม่กังวลแม้ผลจะเกิดยังไงก็ตามก็กล้าที่รับผลนั้น และก็จะได้รับความรู้และความจริงจากการได้ลงมือปฏิบัติจริง
นางสาวสุทัศณีย์ วงษ์กิ่ง
นางเครือ​แก้ว​ คุ​ณะ​วัฒนา​กล้ารับวิบากดีร้าย ยอมให้เพื่อนเช้าใจผิดก็ได้ แต่เราจะไม่ทุกข์เพราะเราเคยทำงานที่มิจฉาวญิชชามา ก็ต้องได้รับวิบากนั้น รับแล้วก็โชคดีขึ้น ผาสุกเบิกบาน ยินดีรับทุกสถาณการณ์
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตรใช้บททบทวนธรรม ในการพิจารณาความกลัว ความกังวล หวั่นไหว กล้าที่จะไม่กลัว อย่ากลัวเป็น อย่ากลัวตาย อย่ากลัวโรค อย่าเร่งผลอย่ากังวล และ บททวนข้อที่ว่ากล้าที่จะไม่กลัวเนื่องจากวันที่ 13 พย 2564 ได้ตัดสินใจไปฉีดวัคซีนเข็มแรก ที่สนามติณสูลานนท์ จ. สงขลา จัดโดยโรงพยาบาลสงขลานครินทร์ ตอนตัดสินใจฉีดวัคซีนก็มีความกล้าตัดสินใจในการฉีด ไม่กลัวไม่ได้กังวล คิดว่าฉีดก็ได้ไม่ฉีดก็ได้ เมื่อตัดสินใจฉีดก็จะไม่กลัว ตื่นเช้ามาก็กินข้าวต้มเตรียความพร้อมเผื่อว่าต้องรอคิวนาน พอไปถึงสถานที่ฉีด ไปเอาเอกสารมากรอกนั่งรอคิว มีอาการตื่นเต้นเกิดขึ้นมาในใจ ใจเต้นเร็ว เกิดอาการกลัว กลัวไม่ได้ฉีด พอมีเจ้าหน้าที่มาถามว่าฉีดเข็ม 3 ใช่มั๊ย เราก็ตอบว่่า เข็มแรกค่ะ เจ้าที่เลยโอเคเขียนด้วยนะค่ะว่าเข็มแรก กรอกข้อมูลเสร็จเรียบร้อย ความกลัวที่ไม่ฉึดก็หายไป นั่งรอคิวที่จะต้องไปอีกจุดหนึ่งเพื่อเพื่อให้เจ้าหน้าที่ตรวจเอกสาร แล้วปั๊มชื่อวัคซีนซีนลงบนเอกสาร หลังจากผ่านคัดกรองนั่งรอคิวอีกเพื่อที่เลื่อนไปอึกจุดหนึ่ง ซึ่งจะเปลี่ยนจุดรอคิวถึง 5 จุด ทุกครั้งที่เราจะต้องเดินจากจุดหนึ่งไปอีกจุดหนึ่ง มีความตื่นเต้นทุกครั้ง ซึ่งความรู้สึกนี้ เหมือนเราจะแยกไม่ออกว่าระหว่างตื่นเต้น กับความกลัวมันเป็นอย่างไร ในใจก็คิดถึงบททวนทำ ในข้อที่ว่า อย่ากลัวเป็น อย่ากลัวตาย อย่ากลัวโรค อย่างเร่งผล อย่ากังวล แต่ความตื่นเต้นก็ไม่หายทันที เลยมาเปลี่ยนทบทวน กล้าที่จะไม่กลัวอีก แต่มันจะรู้สึกหวั่นไหวตอนที่เราเดินจากจุดหนึ่งไปจุดหนึ่ง พอเรานั่งไปสักพักมันก็หายไป ไม่เหลือความตื่นเต้น ความกลัวในใจ จนกระทั่งได้รับการฉีดวัคซีนสำเร็จด้วยใจที่สบาย
นางสาวสุภารัตน์ จันโดนตั้งศีลเลิกดื่มกาแฟและทานข้าวมื้อเดียวได้สำเร็จค่ะ ต่อสู้ไม่มากเพราะคิดว่าเป็นฐานของเราแล้ว เหตุการณ์ทุกอย่างก็เอื่อต่อการตั้งศีล..แต่ก็ไม่ประมาณค่ะ...ดูเวทนาวันต่อวันค่ะ..พิจารณาความเป็นโทษเป็นของอาหารที่เราอยากเสพ ล้างตัวเสียดายและตัดตัวที่เป็นโทษออกไป
นางนาง หน่อย นกจันทร์ลดความกังวลได้บ้างคะ
นางจารุวรรณ โกมลกุญชรปรับใจ เรื่องชอบ ชัง มีความกล้า ที่จะต้องเจอ สิ่งต่างๆได้ โดย ใจไม่ค่อยกลัว ใจก้อเบา ไม่มีความกลัว หรือ กังวลในเรื่องใดๆ เมื่อมี ก้อบอกตัวเองว่า กล้าเป็น จะเป็น ก้อเป็น อะไรจะเกิด ก้อเกิด อย่าทุกข์ใจ แล้ว เพิ่มศีล ทำดีไปเรื่อยๆ ฟังธรรมะ ไปทุกวัน ใจก้อผาสุก มากกว่าทุกข์ สาธุค่ะ
นางสาวณปภัช เมฆประมวล
นางสาวผาสุข ตันชวลิตเรื่อง ; ทานอาหารเกิน / ตั้งศีลทานอาหารมื้อเดียว แต่ต้องการลองเทียบเคียงว่า การกลับไปทาน ๒ มื้อ หรือ ๓ มื้อนั้น จะมีผลอย่างไรต่อร่างกาย ทุกข์ ทางกายคือ อึดอัด ทาน ๒ มื้อ ไม่เบาท้อง / ทาน ๓ มื้อนั้น อึดอัด แน่นท้องเลย สมุทัย ทานอาหารเกิน มีความไม่สบายกาย ที่สัมผัสได้อย่างชัดเจน นิโรธ ยอมรับความอึดอัดที่เกิดขึ้นทางกาย ด้วยความยินดี เต็มใจ มรรค หาทางแก้ไข โดยการสวนล้างลำไส้ / และ เดินเพื่อให้อาหารย่อย ลดอาการอึดอัดทางกาย ทางใจ นั้น เนื่องจากการทานอาหารเกินจำนวนมื้อที่ตั้งใจไว้นั้น เป็นการผิดศีล ซึ่งนำมาซึ่งวิบากร้าย จึงขอรับโทษอย่างเต็มใจ ตั้งจิตหยุดสิ่งนั้น เพราะชัดแจ้งในผลของการทานที่ไม่สมดุลในปริมาณ ทำให้กายลำบาก และ เป็นการเบียดเบียนร่างกายให้ต้องทำงานหนัก ดั่งคำสอนท่านอาจารย์ที่ว่า อยากสุข แต่ขยันทำทุกข์ นั้น ชัดเจน /ตั้งจิตไม่เบียดเบียน ตนเองด้วยการประมาณจำนวนอาหาร ให้เหมาะสม จะแก้ไขสิ่งที่ผิดนั้น หรือ ไม่สมดุลนั้น สรุป แม้กายจะไม่เบาท้อง แต่ใจยังยินดีในทุกสถานการณ์
นางวราภา ร่าหมานผิดศีลค่ะ ทำกับข้าวให้หลานกิน ต้มไก่ แล้วก็กินข้าวไปหน่อยนึงค่ะ ขึ้นมาบนบ้าน เปิดประตูโดยไม่ได้ดู มันมีไม้ขวางอยู่ ไม้หล่นมาทับหน้าแข้ง หน้าแข้งถลอก เอาน้ำฉี่ที่เก็บไว้ลดแผล ก็ขออโหสิกรรม ที่กินเนื้อไก่เข้าไปหน่อยนึง มีอาการปวดท้องด้วย ก็บอกว่ากล้าที่จะให้มันปวด ยอมรับให้มันปวด รับแล้วก็หมดไป ไม่หวั่นไหวไม่กังวล ไม่นานก็หายปวดค่ะ
นาง3 เพ็ญศรี มงคลชาติไทยลดของหวานสู้โดยมากินผลไม้คือกล้วย
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภาเรื่องกังวลคิดมากใจไม่อยุ่นิ่งเดี่ยวก็แว้บคิดเรื่องโน่นเรื่องนี้อยู่ตลอดเวลาทำให้จิตเกิดความกังวลหวั่นไหวต้องคอยดึงใจหยุดคิดและอยู่กับกิจกรรมกับตัวเองบ่อยทากอาการคิดไม่หยุดพยายามหยถดคิดด้วยท่องอิติปิโสดึงจิตกลับไม่คิดเรื่องอื่น ตั้งศีลลดมื้อเย็นลดมาตั้งแต่หลังเข้าเรียนรุ่นสองถึึึึงวันนี้น้ำหนักลดลงไป 3กิโลค่ะถ้าปฏิบัติตามมากกว่านี้จะลดได้มากขึ้นค่ะกำลังปรับเปลี่ยนแก้ไจค่ะลดกินเนื้อวัวเหลือหมูปลาไข่กำลังปรับเปลี่ยนแก้ไขไปเรื่อยตามกำลังค่ะผลที่ได้น้ำหรักลด ลดค่าใช้จ่ายได้ด้วยค่ะ
นางสาวผาสุข ตันชวลิตกล้าให้ดีไม่เกิดเมื่อมีวิบากร้ายขวาง ข้อ ๓ / เมื่อก่อนเวลาเจอผัสสะที่ไม่น่ายินดี ไม่พอใจ หรือ คำพูดดีๆ ชมเชย จากเพื่อนฝูงที่สนิทก็ตาม เช่น คำพูดเสียดสี ๆจากคนรอบข้าง จะมีการขุ่นหมองในใจ และบ่นบ้างในบางครั้ง แม้อาการขุ่นหมองในครั้งก่อน จะอยู่ไม่นาน ก็ดับไป แต่ณ ขณะเวลาที่ผัสสะมากระทบนั้น กิเลสได้แตกตัวแสดงอาการในใจเรา / ช่วงหลังมานี้ ผัสสะที่มากระทบแบบเดิมนั้น ไม่สามารถแตกตัวให้แสดงอาการอะไรได้อีก แม้ในใจมีบางสถานการณ์ เหมือนจะมี เหมือนจะไม่มี คือ ยังจำอาการเมื่อก่อนได้ว่าหากเป็นเช่นนี้ จะตอบโต้ออกไปเช่นไร นี้คือ ความก้าวหน้าในการปกิบัติ ได้รับประโยชน์ คือ ใจหลุดพ้นจากพันธนาการทั้งปวง จากความกลัว หวั่นไหวในใจ/ การพิจารณา เพื่อความเข้าใจ สรุปได้เป็น ๒ ประเด็น คือ 1. การเข้าใจเรื่องกรรมอย่างแจ่มแจ้ง 2. การพิจารณาไตรลักษณ์
นางกัญจนา อยรมชอบอยากกินไอศครีมมากไปตลาดคิดเลยว่าจะต้องไปร้านนี้เดี่ยวจะกินให้ได้พอไปถึงจริงๆก็พิจารณาขึ้นมาว่าเราอยากกินเนี่ยเป็นกิเลสหรือเปล่าแล้วเมื่อกินแล้วอร่อยอยู่สักครู่เดียวแต่โทษของมันเยอะมากเราจจะอ้วนเหมือนเดิมนะและก็จะปวดเข่าด้วยก็เลยไม่กินเลยรอบนี้ก็เลยชนะกิเลสความอยากกิน
นางสาวรสริน สังข์เกื้อลดความอยากที่จากการที่ ทานเจมาปีกว่า ก็จะตั้งใจทานเจต่อไป ตอนนี้ลดได้แล้วจากที่ทานหมูเจ ปลาเจ ไก่เจ มึบ้างอาทิตย์สักครั้งมาทานแบบปลาเจ จะเริ่มทานผักลวกมากขึ้น และ ผักสด ต้มจืดผักน้ำพริกบ้าง ลดกาแฟได้สองเดือนกว่าแล้วจากทานกาแฟมาเป็นสิบกว่าปี
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงพอดีวันนี้เข้ากลุ่มโรงเรียนของหนูได้รับพลังจากเด็กเรื่องของการอยากรู้เรื่องของคนในหมู่กลุ่มและทั่สไปพอดีเหมือนกันเลยได้รับพลังกุศลล้างกิเลสตัวนี้ที่สะสมมานานทั่งๆที่ปฎิบัติธรรมมาตั้งนานแล้วแต่มองไม่เห็นว่านี่ก็คือกิเลสที่ระเอียดเลยได้รับพลังตั้งศีลชำระบาปกับหมู่กลุ่ม รร.ของหนูต้องขออนุโมทนาหมู่กลุ่มหมู่มิตรดีรู้สึกรับพลังได้เต็มหัวใจเลยเจริญศีลเจริญธรรมสาธุคะ
นางสาวผาสุข ตันชวลิตเรื่อง การแบ่งปันข้อมูลดีๆให้แก่คนในครอบครัว เพื่อนและคนรู้จักแต่ไม่มีใครสนใจ ช่วงแรกๆ ที่่ได้แบ่งปันข้อมูลนั้น ในใจมีความคิดหนึ่งที่เป็๋นความอยากที่จะให้ผู้รับได้รับข้อมูลธรรมะจากท่านอาจารย์ เมื่อเวลาผ่านไป ไม่ม่ีใครสนใจ ได้สังเกตุใจว่ามีความกังวล หรือ คาดหวังในความอยากที่จะให้ผู้อื่นเป็นหรือ เอาตามดั่งใจเราหมาย หรือไม่ —-อาการภายในใจ ในช่วงแรก มีเล็กน้อยแต่ไม่ถึงขนาดทำให้ใจเราทุกข์ได้ เมื่อพิจารณาลงลึก และได้รับข้อมูลที่มากขึ้น จึงเข้าใจแจ่มแจ้ง โดยพิจารณาบททบทวนธรรมข้อ ๖๑ ให้แล้วคิดที่จะไม่เอาอะไรจากใคร ให้ได้ ! และ เรื่องวิบากกรรม การที่ผู้ใดได้รับอะไร เพราะผู้นั้นทำมา การที่ผู้ใดจะได้รับสิ่งใดย่อมเกิดจากวิบากกรรมของเขาเอง และ การที่ใครสักคนจะได้พบสัตบุรุษและ ได้ฟังสัจธรรม และ เข้าใจนั้น เป็นเรื่องยากมาก / อีกประเด็นคือ การล้างใจเรื่องความอยากให้ผู้อื่นได้ดั่งใจหมายของเรา นั้น พิจารณาว่า ความคิดเช่นนี้ เป็นกิเลส จึงตัดภพของกิเลสไม่ให้แตกตัวออกไปได้อีก กิเลสก็สลายไปด้วยความเต็มใจ ใจเบิกบาน รักษาความเป็นปกติในใจไว้ได้
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางนปภา รัตนวงศาหยากให้น้องยิ้มให้ ยังมีความอยากอยู่ ยังไม่เชื่อฟังคำสอนของพระพุทธเจ้า อาจารย์หมอเขียวได้สั่งสอนว่า "ให้แล้วคิดที่จะเอาอะไรจากใครให้ได้" แต่เมื่อน้องไม่ยิ้มให้ก็ยังอยากอยู่ แต่เมื่อพิจารณาแล้ว นั่นคือตัวเราปกติถ้าไม่พอใจจะชักสีหน้าทันที ก็ขอสำนึกผิด ยอมรับผิด ขอโทษ ขออโหสิกรรม ทำชั่วมาหาที่ต้นที่สุดให้ได้ เราจะรับสิ่งดีเท่านั้นเป็นไปไม่ได้ ต้องรับทั้งดีและร้ายด้วยใจที่เป็นสุข
นางสาวกมลชนก ทุมวงษ์ตั้งศีลในการออกกำลังกายโยคะด้วยความไม่ชอบการฝึกลมหายใจไม่อยากจะทำ แต่เมื่อได้ฟังท่านอาจารย์พูดถึงว่าการฝึกลมหายใจทำให้ปอดและหัวใจแข็งแรง เมื่อนึกถึงประโยชน์ก็ต้องทำความชอบด้วยใจที่ผาสุขกับการฝึกลมหายใจด้วยใจที่เบิกบาน ยินดี
นางสาวสมทรง นาคแสงทองปฏิบัติในการไม่หวั่นไหวต่อการไม่ทุกข์ไม่กังวลแม้จะถูกว่านินทา ยินดีทำดีเต็มที่ แล้วยินดีเมื่อถูกด่าในขณะทำดีกล้าที่จะถูกด่าให้ได้ใจไร้ทุกข์ไม่กังวลเป็นความก้าวหน้าของความอดทนอย่างตั้งมั่นในคำสอนของอาจารย์หมอเขียวที่เคารพยิ่ง
นางสาวสมทรง นาคแสงทองมาอยู่สวนป่านาบุญ๙สบายดีมีกำลังพออยู่มานานถึงเดือนที่2มีอาการน้ำในหูไหลข้างขวานานนับเดือนก็ไม่หายก็กล้าให้เกิดวิบากร้าย กล้าให้ดีไม่เกิดถ้าวิบากขวาง เมื่อทำใจได้วิบากร้ายนั้นก็หายไปน้ำในหูไม่ไหลแล้ว ชีวิตก้วหน้าด้วยใจที่เป็นสุขทุกเหตุการณ์
นาง3เพ็ญศรี มงคลชาติไทย
นางสาวรัตนา กิจเกื้อกูลตอบทางzoom วัน26/11/64 รอบบ่ายแล้วค่ะรวมทั้งพยายามเคี้ยวข้าวให้ช้าลง เคี้ยวให้ละเอียดก่อนกลืน เพื่อลดความใจร้อนและไม่เพิ่มทุกข์ให้ตน ลดความยึดมั่นถือมั่น ปล่อยวางทั้งตนเองและผู้อื่น
นางสาวป่านแก้ว ศรีไกรสิทธิ์ลดความอยาก ในเรื่องการ รับประทานอาหาร รสจัด ต่างๆ มากินอาหาร ที่สมดุลกับตัวเอง เป็นอาหาร พืชจืดสบาย ไม่มีความ กังวลในเรื่อง การกินอาหาร หวานมันเค็ม ไม่มีความรู้สึกว่า ต้องต่อสู้อะไรมากนะ
นางพรพรรณ เอ็ทสเลอร์ลดความกังวลเรื่องเป๋นหาวงแม่ ได้มาก และมีความกล้าที่จะยอมให้เกิดอะไรขึ้นก็ได้กับแม่ ปล่อยให้เป็นไปตามวิบากกรรมดีร้ายของท่าน
นางจุฑามาศ วอล็อกเกอร์ลดความกังวลหวั่นไหวได้คือ ได้เป็นเพื่อนลูกสาวไปสถานกงสุลไทยในนิวยอร์กเพื่อทำเอาการและระหว่างที่ออกจากบ้านได้สักพักก็ถามลูกว่าได้เอา passport มาด้วยไหม ลูกบอกว่าไม่ได้เอาฉบับจริงมา แต่มีสำเนามาด้วย พอทราบอย่างนั้นก็เริ่มคิดเพ่งโทษว่ามันน่าจะเตรียมตัวให้ดีกว่านี้ โตแล้ว รับผิดชอบตัวเองได้แล้ว น่าจะรู้นะว่าควรจะเอาฉบับจริงมาด้วย แต่ก็ขอบคุณที่ไม่ได้พูดออกมา ได้แต่ บอกลูกว่าเราจะกลับรถไปเอามันก็ไม่ทันแล้ว การเดินทางวันนั้นก็มีรถเยอะมากเป็นวันก่อนวันthanksgiving ซึ่งมีการใช้รถใช้ถนนหนาแน่นเป็นอันดับต้นๆของอเมริกา ก็ทำเท่าที่ได้ละกันเนาะ วางใจไป และก็ได้ขับรถต่อไปด้วยใจที่พยายามวางความกังวลเมื่อถึงที่สถานทูตก็ทันเวลา ไม่ได้สายแต่อย่างใด ก็โล่งใจไปเปราะหนึ่ง ลูกสาวก็ได้ยื่นเอกสารเพื่อตรวจสอบ เจ้าหน้าที่ที่ทำการก็ได้ทำการตรวจสอบ ถามถึง passport เป็นอันดับแรก ตัวเองซึ่งเป็นแม่และได้นั่งอยู่ห่างๆเพราะอยากให้ลูกได้เรียนรู้ทำเองทุกขั้นตอนจะได้มีประสบการณ์ของตัวเองก็ได้วางใจ ในใจตัวเอง บอกตัวเองว่าจะไม่จุ้นจ้านจะปล่อยให้ลูกได้ทำเอง เขาจะได้มีความภาคภูมิใจของเขาเอง และลูกก็ได้ทำไปตามสภาพครึ่งชั่วโมงต่อมา เมื่อลูกสาวได้กรอกข้อมูลแล้วนำไปยื่นอีกครั้ง เจ้าหน้าที่ก็ถามเรื่องการลงวันที่ ซึ่ง่งตัวเองก็พอจะจับนำ้เสียงได้ว่าเจ้าหน้าที่ไม่พอใจอะไรหลรนๆอย่างที่ลูกได้ยื่นเอกสารให้ไป ได้สังเกตุดูว่าลูกสาวก็เงียบไปพักนึง ส่วนตัวเองก็ฟังและทำใจในใจว่า ได้ก็ได้ ไม่ได้ก็มาใหม่ละกัน ไม่เป็นไร เอาเท่าที่ได้ ไม่เป็นขโมยเท่านั้นเอง ประตูอีกข้างหนึ่งที่อยูข้างๆของเจ้าหน้าที่ท่านนั้นก็เปิดออกพร้อมกับมี่คุณลุงท่านหนึ่งเดินออกมา ซึ่งก็คือท่านกงสุลกิตติมศักดิ์ที่ประจำอยู่ที่บอสตัน ซ่งก็ได้รู้จักกับท่านจากที่ไดีไปวัดไทยที่บอสตัน เมื่อเห็นอย่างนั้น ตัวเอวก็เลยลุกขึ้นไปสวัสดีท่านกงสุลกิตติมศักดิ์ ท่านก็จำเราได้ ก็ได้คุยกันถามสารทุกข์สุกดิบไปตามเรื่องมีสิ่งที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้นคือ เจ้าหน้าที่ที่กำลังตรวจสอบเอกสารของลูกสาวได้หลุดปากออกมาว่า “ อ๋อ รู้จักกับท่านด้วย” เท่านั้นเองเหตุการณ์ที่ตึงเครียดอยู่นั้นเปลี่ยนไปเป็นตรงกันข้ามทันที เค้ามีหน้าตาที่ยิ้มแย้มแจ่มใสและให้การบริการลูกสาวดีมากจนน่าแปลกใจ และอีกสักพักก็เป็นอันเสร็จสรรพเรียบร้อยอย่างรวดเร็วและก็ได้ลาท่านกงสุลและเจ้าหน้าที่กลับอย่างโล่งใจกันทั้งแม่และลูกเหตุการณ์นี้ทำให้เข้าใจได้ว่าเมื่อเราปล่อยวาง ไม่กังวล ไม่หวั่นไหวให้ทุกอย่างเป็นไปในสิ่งที่ควรไม่ไปยุ่งกับวิบากให้เค้าได้ส่งผลตามที่เค้าควรจะเป็น ทำให้มีวิบากดีเกิดขึ้นได้ฉับพลันและส่งผลได้เลย ณ ปัจจุบันเทียว
นายทรงยุทธ อัคโกศลเรื่องการย้อมผม หลังจากที่ได้ติดตามค่ายออนไลน์เรื่อยๆ มา ผมสามารถลดความอายเรื่องผมหงอกและตั้งใจว่าจะไม่ย้อมผมอีกต่อนไป
นางสาวสุภัคษา เต่าถมตากล้าทำความดีแบบไม่หวังผล
นางสาวตรีทิพย์นิภา ไทยรักษาป่วยแล้ว..ไม่มีข้อแม้สักอย่าง ลด ละ เลิก ได้ไปตามลำดับ..ดับสิ้นทุกกรณีไม่ว่าอะไรผ่านเข้ามาปัจจุบันพร้อมตั้งสติรับแล้วแก้ไข..ภาวะร้อนปากแห้ง ร้อนในผื่นคันใต้จมูกข้อศอกหลังมือรอยหมอใส่ยาคีโมคันมากๆตั้งสติรับด้วยยา9เม็ด(พวธ.)อมปัสสาวะ ขอโทษขออโหสิกรรมตั้งจิตหยุดสิ่งไม่ดี..น้ำเหลืองไหลออก3คืน ณ.วันนี้27/11/64แผลข้อมือซ้ายและข้อศอกขวาตกสะเกร็ดตรึงลึกมากๆใส่น้ำมันมะพร้าวสะกัดเย็นหล่อรื่นไว้ยอมรับวิบากร้าย..(ถ่ายรูปเก็บไว้)สาธุ
นางรมิตา ซีบังเกิดได้รับการติดต่อจากคุณพรรณทิวา(น้องอี๊ด) ให้ช่วยร่วมในรายการ "พืช จืด สบาย" ในตอนแรกก็ไม่ได้รัยปากว่าจะช่วย เพราะคิดว่าจะทำไม่ได้ และจะทำให้เกิดความบกพร่องของงาน แต่ในที่สุดก็ตัดสินใจช่วย โดยยอมรับว่าจะเกิดผลออกมาอย่างไรก็ยินดี ประโยชน์ที่ได้รับคือได้ให้ความร่วมมือกับหมู่กลุ่ม
นางณัชวรรณ ศรีเพขรส่องแสงได้ประโยชน์จากการเข้ากลุ่มไลน์โทรพอดีได้จังหวะมีเรื่องราวที่คาใจสำนึกบาปเรื่องราวของถูกยุงกัดใกล้เคียงเราพอดีแล้วคุรุขวัญพูดถึงว่ามีเรื่องราวแต่เก็บใว้ลังเลว่าสมควรไหมพูดได้ไหมจึงทำให้เออน่าจะพูดได้เลยเอาเรื่องของมดขึ้นขนมหวานขึ้นโต๊ะกับข้าวมาแทรกเพิ่มอีกเรื่องซึ้งเราทำไปแล้วแต่ยังคงเป็นทุกข์ทับถมตนตอนนั้นเราคิดอยู่ว่ากำจัดมดอย่างไรดีคิดไม่ออกคิดไม่ถูกจึงปัดเช็ดมันออกไปรู้ว่าใจเราโกรธชังมดมาขึ้นขนมทำไม ก็รู้ว่ามันต้องตายบางส่วนอยู่แล้วละและตัดสินใจพูดสำนึกบาปขอขมากรรมร่วมกับหมู่กลุ่มไปทำให้ใจโล่งขึ้นแล้วรู้ว่าจะมีวิธีกำจัดและรู้จักคิดดูใจล้างใจมีเมตตาต่อสัตว์อย่างไร
นางวันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์ตั้งศิล ทานข้าว มื้อเดียว และ ทานข้าว ข้าวต้ม กับเกลือ ประโยชน์ ทำให้เบาตัวขึ้น
นางนบชุลี เสาวนาเรื่อง รำคาญเสียงดัง เหตุการณ์ เพื่อนร่วมงานเข้ามาคุยกันในห้องทำงานเสียงดังมาก จนฟังไม่ได้ศัพท์ เราก็รู้สึกรำคาญ แต่ก็ไม่ได้พูดว่าอะไรเขาได้แต่นั่งยิ้มไปทำงานไป คิดในใจว่าถึงเราจะรำคาญแค่ไหนเราก็ยังทำงานได้นะทุกข์ : รำคาญเพื่อนคุยกันเสียงดังสมุทัย : ชอบถ้าเพื่อนร่วมงานคุยกันเบา ๆ ชังที่เพื่อนร่วมงานคุยกันเสียงดังนิโรธ : เขาจะคุยกันเสียงดังก็ไม่รำคาญ ไม่ชัง ไม่ทุกข์ใจ มรรค : พิจารณาว่า เรารำคาญเพื่อนร่วมงานคุยกันเสียงดังเพราะเราไม่ได้ร่วมคุยกับเขา แต่เขาคุยกันเอง สำนึกได้ว่า เขาคุยเรื่องงานกัน เขาไม่ได้คุยเรื่องไร้สาระ เราก็เคยเป็นแบบนี้เหมือนกัน บางครั้งเราก็ไปคุยกับเพื่อนร่วมงานที่ห้องอื่น และไปคุยเสียงดังโดยไม่สนใจคนอื่น คนรอบข้างคงมีความรู้สึกเหมือนเราในขณะนี้ แล้วเราจะไปรำคาญเขาให้เราทุกข์ใจไปทำไม เขาก็ไม่ได้รับรู้อะไรกับเราหรอกว่าเรารำคาญเขา เพราะเราไม่ได้แสดงอาการอะไรออกไปให้เขาเห็น ถ้าเราแสดงอาการรำคาญเขาออกไปให้เห็นก็จะเป็นการสร้างวิบากเพิ่มให้ตัวเองและผู้อื่น เพราะในขณะนั้นเราได้ใช้วิบากที่เคยคุยเสียงดังแล้ว เมื่อรู้แบบนี้แล้วต่อไปเราจะไม่คุยเสียงดังให้คนอื่นเขารำคาญอีกจากบททบทวนธรรม ข้อ 20 เมื่อเกิดสิ่งเลวร้ายกับเรา โลกนี้ไม่มีใครผิดต่อเรา เราเท่านั้นที่ผิดต่อเรา คนอื่นที่ทำไม่ดีนั้นเขาผิดต่อตัวเขาเองเท่านั้นและเขาก็ต้องได้รับวิบากร้ายนั้นเอง เขาจึงไม่ได้ผิดต่อเรา แต่เขานั้นผิดต่อตัวเขาเอง ถ้าเรายังเห็นว่า คนที่ทำไม่ดีกับเรา เป็นคนผิดต่อเรา แสดงว่า เรานั่นแหละผิด อย่าโทษใครในโลกใบนี้ ผู้ใดที่โทษผู้อื่นว่าผิดต่อตัวเรา จะไม่มีทางบรรลุธรรมสรุป : พิจารณาแบบนี้แล้วก็รู้สึกไม่รำคาญเพื่อนร่วมงานคุยกันเสียงดัง ไม่มีอาการชอบ ไม่มีอาการชัง ใจก็ไร้ทุกข์
นางนปภา รัตนวงศากล้าในการประมาณ เพราะอยู่ในงานพิธีศพของพ่อแม่ที่จัดงานที่วัด ใจมีความอยากที่จะได้ฟังธรรมะจากท่านอาจารย์ในระหว่างจัดค่ายออนไลน์ ถ้าไม่กิลมถะเกินไปก็จะได้ฟังเป็นช่วงๆ แต่ถ้าฝืดฝืนเกินก็วาง ทำกิจกรรมที่ต้องรับผิดชอบด้วยใจที่เบิกบาน
นางมณเฑียร ธโนปจัยยังติดรสเผ็ดเปรี้ยวเค็มเป็นหลักต้องกินทุกวันถ้าไม่กินยังทำไม่ได้ ทำใจกินรสจืดไม่ได้ ได้ต่อสู้กิเลสได้ตั้งศีลตลอดชีวิตทุกวันพระกินข้าวต้มกับเกลทำอย่างเดียวเป็นหลักกินได้มาเดือนกว่าแล้วกิเลสไม่ดิ้นกินได้จนร่างกายเบาสบาย ใจกาย
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์ต่อสู้กับกิเลสความอยากซื้อกระเป๋า ซึ่งราคาสูงและเป็นของที่เกินความจำเป็นเนื่องจากที่มีก็ยังใช้ได้ดีอยู่ โดยพิจารณาถ้าได้สมใจอยาก สุขได้แปบๆก็หายไป เดี๋ยวก็อยากได้ใหม่ ยิ่งตามใจกิเลสยิ่งโต และพิจารณากระเป๋าที่ยังมีก็หลายใบ ปกติใช้เพียงใบเดียว กลายเป็นสะสมเกินพอดี หนักใจการเก็บรักษาอีก พอวางใจได้ก็รู้สึกเบาสบาย แต่กิเลสก็ยังมาบ่อยๆ ยังต้องฝึกฝนต่อ มีหลายแง่ที่พยายามจะดึงให้เราซื้อ มีการหลอกล่อด้วยโปรต่างๆ เป็นต้น
นางสาวปัทมา ลีฬหาวงศ์มีความกล้าในการดำเนินชีวิตแบบคนจนไม่กังวลหวี่นไหวเงินน้อยแค่พอใช้จ่ายแต่มีความสุข เห็นความเจริญในทางธรรมมากขึ้น
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความ เกียจคร้านการงาน ด้วยการกระทำดี ต่อสู้ด้วยการเห็นโทษของการ เกียจคร้าน ประโยชน์ของความขยัน ประโยชน์ที่ได้รับใจเป็นสุขกายก็แข็งแรง
นางสาวธนภร ฤทธิแผลง
นางสาวอัญชลี พุ่มแย้มไม่กลัวเป็นไม่กลัวตาย ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ยอมชดใช้วิบาก
นางสาวสุดใจ​ โสะหาบได้ใช้ความกล้าชนะความกลัวในด้านการพูดได้ดีขึ้น​เพราะช่วงนี้ได้ฝึกเป็นพิธีกรในค่ายสายด่วนตอนแรกที่เป็นรู้สึกตื่นเต้นมากๆแต่ตอนนี้รู้สึกไม่ตื่นเต้นเหมือนเมื่อก่อนลดความกลัวความกังวลลงได้มาระดับหนึ่งจะใช้ความกล้าฝึกล้างความกลัวที่จะพูดต่อหน้าคนอื่นต่อไป
นางสาวธัญมน หมวดเหมน(มั่นแสงธรรม)ฝึกลดความอยากทำอะไรๆ ให้ได้ดั่งใจหมาย คือมุ่งมั่นจะทำงานให้สมบูรณ์ สำเร็จดั่งใจหมายแต่พอมีมาตลีมาเตือนคืองานที่ทำอยู่เริ่มติตขัด ฝืดๆฝืนๆ ไม่ไหลรื่นเหมือนที่ผ่านมา ทั้งๆ ที่เป็นงานเดิมแต่กลับรู้สึกว่ามันติดขัด ปิดกั้นไปหมด ตอนแรกก็ขาดสติลืมกลับมาพิจารณาตรวจอาการทางใจว่ายังเบิกบาน ยินดีได้อยู่ไหม เพราะยิ่งรู้สึกว่าติดขัดก็ยิ่งจะเอาชนะ ทำไปทำมาจนรู้สึกหัวมึนๆ เบลอไปหมด จนเพื่อนเตือนเรื่องให้ประมาณ และได้มานั่งฟังอาจารย์หมอเขียวบรรยายธรรมะ จึงมีสติกลับมาทบทวนพิจารณาจิตตัวเองว่าเราเสพความได้ดั่งใจ ในการทำงานได้สำเร็จจนเพลินไปกับความสำเร็จของงานนานเกินไปแล้วจนลืมตรวจงานในของตัวเองว่ากำลังจะถูกกิเลสลากไปให้ติดยึดมั่นถือมั่นในความสมบูรณ์ลงตัวของการทำงาน จนเกิดเป็นความหวังสั่งสมขึ้นมาว่างานจะต้องสำเร็จเหมือนเดิมทุกครั้ง พอไม่ได้ดั่งหวังจึงรู้สึกอึดอัดๆ เหมือนถูกมัดแขนมัดขา อาจารย์กล่าวว่าเราต้องฝึกหมดหวัง หมดอยากที่จะได้ดั่งใจหมาย ฝึกหวังฝึกอยากเราเคยทำมาไม่รู้กี่ล้านชาติแล้วแต่มันก็ยังไม่พ้นทุกข์ ต้องกล้าที่จะหมดหวัง กล้าที่จะหมดอยากในดีที่ทำไม่ได้ อยากแต่ในดีที่ทำได้ ต้องไม่อยากไม่หวังในดีไหนที่ทำไม่ได้ ใจจึงจะพ้นทุกข์ได้
นางสาววิภาวัลย์ ถนัดธรรมกุลได้ดับความอยากสอบ มสธ ให้ได้คะแนนดีลง กล้าที่จะให้ร้ายขวาง กล้ารับผลนั้น ให้วิบากดีร้ายผ่าน กล้าทำสมดุลร้อนเย็นจากความเคลียดให้ใจได้สมดุลก่อนและมาทำที่กาย
นายคมเวช หงส์เชิดชัยกล้ายอมรับให้ร้ายผ่าน กล้าที่จะรับไม่ว่าอะไรจะเกิด ความกังวลเพราะการค้าขายเงีบยมาก เมื่อให้ผ่านใจได้ ก็ไม่มีอะไรหวั่นไหว กล้ารับสิ่งที่ได้รับให้ผ่านไปด้วยความยินดี
นางกัญจนา อบรมชอบมีอาการเจ็บป่วยปวดนิ้วหัวแม่มือมากเขียนหนังสือไม่ได้เลยเป็นเหมือนนิ้วล็อกใจรู้สึกทุกข์เหมือนอยากจะ ให้หายไวๆจึงมาพิจารณาตัวเองต้องปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการกินต้องไม่กินของหวานจะหายก็ได้ไม่หายก็ได้ต้องไม่ทุกข์กับโรคคอยเตือนตัวเองตลอด
นางสาวชุติวรรณ แสงสำลี กล้าที่จะทำกิจกรรมการงานให้พอเหมาะ คือเมื่อมีความลังเลสงสัยให้โทษ มีธรรมะ 2 เกิดขึ้น กิเลสทำให้เลือกช้า ตัดสินใจช้า ไม่เลือกทำสิ่งที่ดีกว่า ไม่เด็ดขาด ในความคิด จะทำให้ไร้พลังจิตไม่แล่น ใจไม่แช่มชื่น แต่พอเปลี่ยนความคิด เลือกธรรมะ 2 ทำให้เป็นหนึ่งได้เร็ว อะไรเป็นประโยชน์ ควรทำ ณ เวลานั้น มุทุแวไว ในกิจกรรมการงาน ให้รับทำ จะทำคนเดียวใจก็มีความสุข ก็มีพลัง จิตแล่น มีความโล่ง โปร่งสบาย ไม่ได้ทำกับหมู่ใจก็มีความสุข ไม่ยึดมั่นถือมั่นเอาประโยชน์ได้ทุกสถานการณ์ เวลาแต่ละวันนี้สั้นนัก อย่าปล่อยไปให้เนิ่นช้า
นางสาวศิรินภา คำวงษ์ศรีกล้าที่จะยอมรับสิ่งร้ายให้ได้ แม้เจอสิ่งที่เราเห็นว่าคนในหมู่มิตรดีด้วยกันทำผิดศีล กล้าจะไม่โลภดี กล้าที่ยอมรับ และสำนึกผิดว่า สิ่งที่เราได้เห็น ได้สัมผัส คือสิ่งที่เราทำมา ส่งเสริมมา อาจจะยังไม่ยอมรับได้เลยทันที ยังมีความขึ่น และไม่เบิกบานอยู่ แต่ก็ดีขึ้นเรื่อย ๆ
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ลดความกลัวเห็นประโยชน์ของความกลัวทำให้เราพ้นทุกข์ได้
นางพิกุล วันจันทร์
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ลดความกังวลประโยชน์ที่ได้รับใจเป็นสุขกายแข็งแรง
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีดับความกลัวกังวลหวั่นไหวด้วยความกล้า ต่อสู้ด้วยการพิจารณาโทษของความ กังวล ทำให้ดับทุกข์ใจทุกข์กายเรื่องร้ายไปเป็นลำดับ
นางพรรณธิพา แย้มบัวเลิกกินเนื้อสัตว์ได้ และไม่กลัวที่จะไม่ได้กิน เพราะเห็นโทษภัย และเป็นบาป
นางมณเฑียร ธโนปจัย
นางสาวอุบล พลรบกล้าปรับสมดุลร่างกายโดยไม่ได้กินมะละกอสุกมีรสหวานประมาณครึ่งเดือนแล้วร่างกายดีเลือดลมไหลเวียนได้ดีและงดของมันของได้ลดลงมากแล้ว ใจก็ทำได้บ้างเป็นบางวันต่อสู้กันอยู่ พยายามกินอาหารมื้อเดียวได้มากขึ้น
นางสายพิมพ์ ลิ้มไพบูลย์ตั้งศีลที่จะไม่เพ่งโทษผู้อื่น แต่กล้าที่จะแนะนำตักเตือนชี้แนะกับเพื่อนเพื่อให้เกิดประโยชน์กับหมู่กบุ่มมากที่สุด โดยไม่หวั่นไหวว่าเพื่อนจะโกรธเคืองหรือไม่ ทำให้เราได้ฝึกศิลปะในการพูดหรือการแนะนำไปในตัว
นายศรายุทธ​ พูนพินช่วง1ถึง2สัปดาห์มานี้ผ่อนปรนการปรุงแต่งอาหารให้แม่และลูกพี่สาวแฟนมากขึ้นโดยใช้ซี่อิ้วเต้าเจี้ยวซอสพริกซอสมะเขือเพิ่มขึ้นจากเดิมปรุงแต่งเล็กน้อยด้วยเกลือน้ำตาลมะนาวพริก... พบว่าตัวเองมีอาการปวดเมื้อยกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้น.. ทำให้ทุกข์กายเพิ่มขึ้น.. แก้ด้วยโยคะกดจุดนวดตัวก็ไม่ค่อยทุเลา... เลยตัดสินใจกล้าที่จะไม่ปรุงแต่งอาหารให้คนในบ้าน​ให้เติมเอาเองตามชอบ​ในช่วงวันที่3วันที่4อาการปวดเมื้อยลดลงเกือบเป็นปกติ​ คุมการไม่กินมื้อเย็นได้ดีขึ้น.. ทำใจในใจว่า.. ไม่เสียดายอาหารเหลือแล้ว.. ไม่เสียศีลดีกว่า​ ไม่หิวดีกว่า
นางสาวสำรวย รัตตนะช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา14-20พ.ย.64 ได้ไปร่วมงานขาว-ดำพ่อ แม่ เพื่อนติดต่อกันเกือบทุกวันซึ่งอยู่ต่างจังหวัดเดินทางไกลไปกลับหลายร้อยกิโลเมตร ทำให้รู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ฟังธรรมะในตอนเช้า ตอนเย็นบางวัน พิจารณาตามความเป็นจริง ธรรมะเราสามารถฟังย้อนหลังได้ ฟังเมื่อไหร่ก็ได้แต่การร่วมแสดงความกตัญญูให้กำลังใจเสริมพลังให้เพื่อนในสถานการณ์อย่างนี้มีครั้งเดียว ไม่สามารถทำย้อนหลังได้ เราต้องเสียอีกอย่างเพื่อทำประโยชน์อีกอย่าง เมื่อปล่อยวางได้ใจก็เป็นสุข
นางสาวประภัสสร ชาญชัยชูจิต
นางจำปา ลัคณาสถิตย์ (แอ๋ว)ตั้งศีลไว้ในจิตของตัวเราเองชีวิตที่เหลืออยู่น้อยจะระบาบบำเพ็ญบุญต่อสู้กับกิเลสจะยิบอะไรเขาปากเราก็ต้องนึกเอาไว้ว่าจะไม่ทำร้ายตัวเราเองก็ลดกิเลสได้ค่ะ
นางกุลประภัสสร์ สุขบางปัจจุบันแทบจะไม่มีความกลัวเกิดขึ้น เมื่อจิตไม่หวั่นไหวง่าบ, ลดความอยาก ก็ง่ายๆ แค่ไม่คิดอะไร ปล่อยใจว่าง มีสมาธิอยู่กับกิจที่กำลังทำอยู่ขณะนั้นๆ ก็ไมีมีความอยากอะไร วางดี/ไม่ดี ด้วยดีก็ได้ ไม่ดีก็ได้ รู้ดี รู้อารมณ์สุขใจในดี แล้ววางดี รุ้ไม่ดีวางไม่ดี ปรับปรุงไม่ดี ด้วยการทำดีให้เกิดขึ้น
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ความขุ่นมัวในใจ กับการอยากเอาดีจากลูก จนหลุดคำพูดชั่วๆ ออกมาว่า "ไอ้ลูกขี้เกียจ" จนสามีที่ได้ยิน ก็ว่าเราว่าเธอพูดแบบนั้นได้อย่างไร พูดแบบนี้ไม่ได้นะ มันจะเป็นไปตามปากเรา ก็เถียงกลับไปด้วยความขุ่นมัว ว่า " ตัดทิ้งได้นะ ในเมื่อสอนให้เป็นคนดีไม่ได้ก็จะไม่สอน" สามีบอกว่าไม่ได้หรอกยังไงก็เป็นลูก. ลองสังเกตอาการลูก เขารู้นะว่าแม่งอนเขา เขาพยายามมาพูดด้วย แต่แม่แกล้งทำเป็นไม่พูดหรือพูดด้วยไม่ดี จนตอนเย็นมาฟังท่านอาจารย์สอน เรื่องการอยากเอาดีจากคน "น่าเกลียดชิบหายเลยกู" สันดานเอ๋ย! มึงก็เลิกอยากเอาจากคนอื่นสักที ฟังอาจารย์พูด จึงหันมามองหน้าอาจารย์ เห็นหน้าท่านอาจารย์เบิกบานมาก ก็เลยหัวเราะออกมา ลูกก็ถามว่า แม่หัวเราะอะไร วางใจได้ด้วยคำพูดของท่านอาจารย์เพียงไม่กี่ประโยค แล้วก็จบลงด้วยดี มาปรับความเข้าใจกับลูก แต่สรุปทุกอย่างแม่ผิดเอง
นางสาวประภัสสร ชาญชัยชูจิตอยากให้งานเสร็จก่อนเข้ารายการสายด่วนสุขภาพฯ วันที่ 26 พ.ย.64 แต่ทำไม่เสร็จจึงต้องวางงานและวางใจ ไปทำหน้าที่ก่อน
นางสาวผาสุข ตันชวลิตเรื่อง ผ้าปิดตานอนหาย ทุกข์ ผ้าปิดตาซึ่งเป็นสิ่งที่ใช้ประจำทุกคืน หาย หาไม่เจอ สมุทัย อยากให้หาพบ ถ้าพบจะสุขใจ ไม่พบจะทุกข์ใจนิโรธ ผ้าปิดตาจะหาพบ หรือ ไม่พบ ใจก็เป็นสุขได้ มรรค วางใจว่า จะเจอก็ได้ ไม่เจอก็ได้ / จะใช้ก็ได้ ไม่ใช้ก็ได้ / วัตถุเป็นเพียงสิ่งของภายนอก / สิ่งใดมีให้ใช้ ให้อาศัยก็ใช้ / ไม่มีก้ไม่ใช้ คิดได้ดั่งนี้ นอนหลับสบายแม้ไม่ได้ใช้ผ้าปิดตา
นางสาวผาสุข ตันชวลิตเรื่อง การออกไปเผชิญผัสสะกับโลกภายนอก / ตามครอบครัวไปดูสวน สิ่งที่ได้เห็น ได้ยิน และ หัวข้อการสนทนา ประจำ ในเรื่องที่ทุกคนสนใจนั้น —ได้มีโอกาสในการประมาณ และได้สำรวมพูดเฉพาะในสิ่งที่จำเป็น หรือเป็นประโยชน์ ส่วนในเรื่องที่เราไม่จำเป็นต้องพูดก็จะเงียบเสียส่วนใหญ่ - การได้ออกไปเห็น สัมผัศกับธรรมชาติ ทำให้จิตใจสดชื่น - การเข้าร่วมรับประทานอาหารโต๊ะเดียวกันกับครอบครัวและเพื่อนนั้น ก็มีความรู้สึกเป็นปกติ มิได้ชืงชังรังเกียจแต่อย่างใด ครอบครัวทุกคนทราบว่าเรานั้นทางมังสวิรัต เต็มรูปแบบ แต่ละคนมีฐานจิตที่แตกต่างกัน ทุกอย่างเป็นไปตามกาละนับเป็นการฝึกปฏิบัติภาคสนามครั้งหนึ่งที่ผ่านไปได้ ยังรอโจทย์ตรั้งต่อไปที่จะมากระทบด้วยความยินดี
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสาวผาสุข ตันชวลิตเรื่องหาพบเมื่อวางใจ สืบเนื่องจากเมื่อวานที่ ผ้าปิดตาหาย หาไม่เจอ เมื่อเช้านี้ หลังออกกำลังกายเสร็จ ตาเหลือบไปดูที่เสื้อ พบ ที่ปิดตา ที่หาเมื่อวาน มาตรวจใจว่า ดีใจหรือไม่ที่ได้เจอของที่หาย —- ปรากฏว่าใจเฉยๆ เจอก็เจอ เหมือนเป็นสิ่งที่ปกติ ประโยชน์ที่ได้รับ เห็นว่า เมื่อปล่อยวาง ในสิ่งต่างๆ สภาพจิตใจจะเบา เหตุการณ์ต่างๆ ก็จะเป็นไปตามที่เหมาะควร / การวางใจเป็นวิบากดี ที่จะดันเรื่องร้ายออกไปได้มากที่สุด และใจก็เบาสบาย จากการไม่ยึดมั่นถือมั่นใดๆ
นางสาวนฤมล วงศาช่วงนี้ ตนรู้สึกไม่สบายใจ กังวลอะไรบ้างอย่าง ไม่ค่อยแช่มชื่นเกี่ยวกับการงาน อันมาจากหลายสาเหตุ ไม่ว่าะเป็น ลูกน้องต้องกักตัว 14 วัน เพราะคนในครอบครัวเขาติดโควิท ลูกน้องอีกคนก็กำลังตั้งครรภ์ ก็กำลังพิจารณาขอหยุดเพื่อลดความเสี่ยง ส่วนอีกคนที่เหลือก็กำลังไปอบรม 2 เดือน มันทำให้งานดูล้นไปหมด ไม่เหลือใครเลยนอกจากตัวเอง ใจมันกลัว กังวลเหมือนวัวไม่มีหนังอย่างที่อาจารย์สอนเลย ตอนนี้ ตนเองก็เลยพยายามจัดการความรู้สึกและสู้กับมันอยู่ค่ะ ถือว่าเป้นโอกาสดีที่จะได้ลอง ต้องกล้าทำ กล้าลองแม้จะผิด จะช้า ผู้ร่วมงานอื่นจะตำหนิก็ต้องทำใจน้อมรับ
นางสาวพุธพรรณ ศรีธรรมูปถัมภืก่อนหน้านี้ ร่างกายมีอาการปวดกระดูกทั้งร่างกายเมื่อเวลาตื่นนอน จนลุกไม่ขึ้น มีความกังวลใจอย่างมากว่าร่างกายเป็นอะไรไป มาสอบถามในร่ายการสายด่วนสุขภาพพี่งตน พี่น้องจิตอาสา แนะนำให้ดื่มน้ำสมุนไพรในตัว ขวัญก็ปฏิบัติตาม คลายความกังวลไปมากค่ะ พี่น้อง จิตอาสาช่วยแนะนำ คลายทุกข์ ได้มากเลยค่ะ วันรุ่งขึ้นหายจากการปวดกระดูกเลยค่ะ หมดความกลัวในการดื่มน้ำสมุนไพรในตัวไปเลยค่ะ รสชาดดีมากค่ะ เหมือนทานชาผสมน้ำมะพร้าว หอมๆ แปลกๆ ค่ะ ขอบพระคุณนะคะ สาธุ
นางสาวดรุณวรรณ แซ่ห่านขอสารภาพผิดคะ เคยฆ่ากิเลสอบายมุขการพนันทุกอย่างไปได้แล้ว ไม่นานมานี้ นั่งคิดถึงเรื่องราวเศร้าที่ผ่านมา กิเลสมันผุดขึ้นมาว่าเหงาๆน่าจะเล่นไพ่ทางอินเทอร์เน็ตคลายเครียด เธอไม่ติดหลอกเธอเอามันอยู่ๆแล้วเล่นสัก 1 ชั่วโมง แล้วเราก็เออใช่ๆกับมัน เราเอามันอยู่ และแล้วก็ติดเล่นไพ่ทางอินเตอร์เน็ตจากเล่นไม่เสียเงิน มันก็บอกเราให้ลองเงินเสียเงิน เราก็ทำตามมัน กว่าจะออกกับมันมาได้ ก็เสียเวลาไปเป็นเดือนแต่ละวันที่เล่นการพนัน จะนอนก็นอนไม่หลับ พอจะหลับเพราะความเหนื่อยก็ฝันร้ายสะดุ้งตื่นเหมือนเรากำลังจะตกนรกทองแดงไฟร้อนหัว ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลยคะ น่ากลัวมาก จะไม่กลับไปเขื่อมันอีกแล้วคะ เพราะการเล่นไพ่ครั้งนั้นมันจะทำให้เราไปเสพกิเลสตัวอื่นเพิ่ม มันจะบอกว่าให้เราไปดื่มเหล้าเบียร์พร้อมเล่นการพนันจะทำให้สนุกมากขึ้นเราก็เขื่อมัน ( กิเลสมันฉลาดมากเหตุผลที่มันสามารถชักจูงเราได้อาจจะเป็นเพราะ ลูกสาวเสียชีวิตไปไม่นานพอเราอยู่คนเดียว เศร้าๆขึ้นมามันจะเข้ามาทางความคิดเราทันที มันร้ายและเลวสันดานมันชั่วมากคะ ) ขอโทษด้วยคะจะรู้เท่าทันกิเลสและตัองฉลาดขยันกว่ามันคะ
นางสาวพวงบุปผา หนูรักกล้าที่จะเลิกทำอาชีพการงานเพื่อแลกกับเงินเดือน ลดความกลัว กังวน ระเวงหวั่นไหว ที่จะไม่มีเงินใช้ในอนาคต วิธีการต่อสู้ บอกกับตัวเองว่า ไม่มีเงินก็ไปอยู่กับหมู่มิตรดี ช่วยกันทำกสิกรรมไร้สารพิษ และกิจกรรมอื่น ๆ ในแพทย์วิถีธรรม และไม่ต้องกลัวที่จะไม่มีกิน เพราะถ้าไม่เลิกทำยังไงก็ไม่มีกิน และใช้ปัจจัย 4 เท่าที่จำเพราะทุกวันนี้ก็ใช้เงินน้อยอยู่แล้ว จึงไม่มี้องกลัวที่จะไม่มีเงินใช้ในอนาคต
นางสาวศิริพร คำวงษ์ศรี1. กล้าทุกข์ ยอมทุกข์ ยอมให้ทุกอย่างเป็นแบบที่ไปเท่าที่ทำได้2. กล้ายอมให้เกิดเรื่องที่ไม่ชอบใจ3. พากเพียรที่จะไม่ตั้งเจตนาใช้วาจาทำร้ายจิตใจผู้อื่น4. ตั้งศีลเรื่องคนคู่ จะไม่กลับไปติดต่อคนรักเก่า หากไม่จำเป็น หรือเว้นแต่เขาจะติดต่อมาก่อน5. พิจารณาโทษของความชังและพยาบาทเท่าที่ทำได้6. ตั้งใจ "มั่น ผ่อง พุทธ" เท่าที่ทำได้
นางสาวนรา แสงหิรัญวัฒนารอบนี้ลดความอยากและความกลัวแบบใช้ทฤษฎี ทำให้สภาวะแห่งศีลสลับขึ้นลงมากในเรื่องการตียุง ในสัปดาห์นี้คงพร่องเรื่องการตียุงไปสี่วัน และกลับมาตั้งใจมั่นไม่ตี แต่ก็ทำไม่ได่เด็ดเดี่บวเหมือนสัปดาห์ก่อนๆนี้ แต่ทำให้เห็นการปรุงแต่งจากความกลัวว่าน่ากลัวจริงๆ ทำกำแพงศีลแตกได้ แต่ก็ก่อฉาบปูนใหม่ ทำให้มีรอยแผลปรากฏ
นางสาวนรา แสงหิรัญวัฒนาลดความกลัวว่าอาหารที่ทำไม่อร่อย โดนกล้าทำให้เพื่อบ้านชิม และติชม นำมาปรับต่อไป
นางสาวสุนันท์ พิมพ์ศรีต่อสู้ความกลัวด้วยความกล้า -กล้าแต่ยังกลัว กังวล หวั่นไหวกลัวจะไม่ได้ดังที่หวัง
นางนรภัทร​ พงษ์เสาร์ลดความกลัวที่จะเกิดโรคกล้ารับกล้าให้เป็นเมื่อมีสิ่งมากะทบรีบวางเตือนได้เตือนเตือนไม่ได้แล้วแต่วิบากของคนนั้นๆ
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงทุกข์:จากการถูกบังคับให้เซ็นออกจาก อสม. สมุทัย:เสียใจชังที่ถูกออกจากการเป็นอสม.จนเกิดปัญญาดับ นิโรธ:ไม่ชอบไม่ชังไม่อยากไม่ทำก็ได้เมื่อมีวิบากร้ายมาขวางแล้ว มรรค:ยินดีชดใช้วิบากได้เห็นภาพสะท้อนตัวตนที่เราเคยทำมาเต็มใจยินดีรับหรือไม่ได้ทำต่อก็ยินดีหมดอยากทำก็ได้ไม่ทำก็ได้ทุกข์ทำไมโง่จริงๆหยุดอยากที่ทำร้ายตัวเองและต่อผู้อื่น พิจารณาเพิ่มอริยศีล
นางนฤมล แป้นคุ้มญาติกล้าทำในสิ่งที่ดีกล้าช่วยผู้อื่นที่เขาป่วยทำอย่างไม่กังวลปลูกผักไร้สารพิษไว้กินดูแลคนในครอบครัวด้วยแพทย์วิถีธรรมเท่าที่ทำได้ดื่มน้ำสมุนไพรในตัวทุกวัน
นางสาวจรัสพักตร์ จังหวะเพลงยอมกล้าให้ดีไม่เกิด แม่พี่ไม่เห็นด้วยกับวิธีนี้ว่าผอมมาก ก็ไม่เป็นไร ยอมให้ดีไม่เกิด
นางสาวพันธุ์ทิพา นุชทิม-กล้าเกื้อกูลช่วยเหลือผู้อื่นด้วยใจที่บริสุทธิ์-กล้าหยุดอยากทำชั่วทุกอย่าง-กล้าใ้ห้วิบากร้ายเกิดการไม่เสียดายการไม่เห็นประโยชน์ไม่สุขไม่ทุกข์ยอมเสียหายทุกเรื่องให้ได้มันกลัวเสียอะไรยอมเสียให้ได้ ถ้เรามีวิบากร้ายมันเสียหายอยู่แล้ว
นางสาวสุทัศณีย์ วงษ์กิ่งเรื่องมีอยู่ว่าเคยติดกินเส้นหมี่ซองรสที่กินแล้วชอบใจเลยได้นานแล้วคะแต่มันยังเหลืองนิดๆอยู่ลึกเหมือนจะหมดอยากกิน แต่ไม่ล้างกิเลสข้อนี้ให้หมดจด กิเลสที่ว่านิดมันกลับมาเพิ่มความอยากอีกรอบคะมันทำให้อยากกินเส้นซองมองเห็นแล้วมันเริ่มปรุงรสที่เคยเสพมันหอมมันเป็นแบบนี้รสที่เคยชอบไม่กินตามที่ใจต้องการมันหมองๆๆๆอยู่หลายวันมันทำให้ไม่เบิกบานในใจ(กิเลสแม้น้อยก็เหม็นมากเป็นเช่นนั้นจริงคะ)สู้ด้วยการกล้าไม่ทำชั้วทุกอย่างการที่จะกลับม เสพสิ่งที่รู้ว่ามันมีโทษมากกว่าประโยชน์ โทษที่จะได้รับ1คอแห้งร้อนเกิน2รู้สึกหนักเนื้อตัวเท้าบวมหน้าบวม3นอนหลับไม่ดีมีพิษตกค้างอีกหลายวันแม้จะล้าลำไส้แล้ว มันไม่มีคุณค่าอะไรเลยกินข้าว2-3ช้วนยังดีกว่านะกิเลสถ้าเราไม่สู้ให้มันขาดไปเลยมันจะวนกลับมาสร้างความอยากซ้ำๆเหมือน ตาย เกิดวนหลายภพชาติไม้สิ้นเกลี้ยงทำความหวั่นไหวให้กับตัวเองแม้เรื่องนิด ประโยชน์ที่ได้รับจากความกล้าหยุดทำชั่วทุกเรื่องได้ปัญญาเพิ่มขึ้นเห็นคุณ,โทษกับอาหารสิ่งของที่อยากเสพโดยไม่พิจารณา ทำให้เรามาเสียเวลาเปลืองเปล่าทั้งเวลาที่หมดไปกับสิ่งที่ไม่เกิดประโยชน์ต่อตนเองคนอื่นและเป็นการบั่นทอนในหมู่มิตรดีคคะ ท่วงเวลาพระโพธิสัตว์หมู่มิตรดีที่จะก้าวหน้าคะ
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสาวรุ่งนภา เพ่งรุ่งเรืองวงษ์กังวลกับโรคเบาหวาน หวั่นไหวกับคำนินทาว่าร้ายของผู้อื่นที่มีต่อเรา เราจะต่อสู้กับโรคเบาหวานด้วยความกล้าใช้การแพทย์วิถีธรรม ดับโรคด้วยสมุนไพร กินจืด โยคะ เราจะต่อสู้กับคำนินทาให้ร้าย ด้วยความกล้ารับ อริยศีลมาใช้เยียวยาจิตใจให้ดับทุกข์ เกิดสุข
นางสาวไปรยา เพื่อนพิมายที่สวน 9 อาหารเยอะมากเพราะจิตอาสามาเยอะของกินก็เลยเยอะเราก็เราก็ได้สู้กับกิเลสเรื่องเก่งบางวันก็สู้ได้บางวันก็สู้ไม่ได้
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสุรีนารถ ราชแป้นได้มีความหวั่นไหว เรื่องที่หมู่กลุ่มชี้เรื่องความพลาด ความพร่อง เมื่อมีกิเลสตัวนี้ขึ้นมาทำให้ไม่แช่มชื่น ไม่เบิกบาน เกิดความท้อ แต่เมื่อมีอาการแบบนี้ได้รู้ทันกิเลส เลยบอกไปว่าถ้าคิดแบบนี้แล้วทุกข์คือผิดทางพุทธะ ถ้าทำตามก็จะเป็นคนคบกับกิเลส ก็เลยใช้ความกล้าข้อที่ 2 กล้าทำดีให้เกิดร้าย ถ้าวิบากร้ายออกฤทธิ์ และข้อที่8 กล้าคบ เคารพ และสานพลังกับสัตบุรุษ อละ หมู่ มิตรดี เมื่อเราไม่คบ หรือเลือกที่จะไม่ทำตามกิเลส แต่ทำตามหมู่มิตรดี ก็กลับมาเบิกบานไม่ท้อแท้ กลับมาทำงานต่อได้อย่างเบิกบาน ถ้าจะเทียบกับเมื่อก่อนที่ยังไม่เข้าใจธรรมะ เราอาจจะหนีออกไปจากหมู่กลุ่มไปก็เป็นได้
นางสมใจ สิทธิพงษ์
นางสาวอุษา บุตรพรมเลิกทานเนื้อสัตว์และผลิตภันจากสัตว์ แล้วเรือ่งการเงินดีขึ้น ค่ะ
นายพูลศักดิ์ โสภาวัฒนะโรจน์ขาดความมัดใจมีความรู้น้อยเลยเกิดความกังวลไม่แสดงออก
นางสาวผาสุข ตันชวลิตการพบเจอ ผ้าปิดตา ที่หาไม่เจอเมื่อ สองวันก่อน ที่กองผ้าที่พับไว้ ตอนเช้า ได้ตรวจดูใจว่า ดีใจไหมที่ได้เจอของที่หาย ปรากฏว่า ในใจมันเป็นปกติ เฉยๆ ไม่ได้มีเสียใจ หรือ ดีใจ อย่างไร ประโยชน์ ในการคอยสังเกตุอาการทางใจ นั้นเป็นการตรวจว่าใจยังมีห่วง หวั่นไหวเรื่องใด อยู่หรือไม่
นางสาวผาสุข ตันชวลิตได้เห็นปาฏิหารย์เป็นลำดับในการหายทุกข์ฉับพลันของแม่บ้าน เหตุการณ์ คือ แม่บ้านได้ทานขนมชีสเค้กที่มีที่บ้าน พอวันรุ่งขึ้น แม่บ้านมีฝีหนองขึ้นที่แขน ปวดมาก ได้นำมาให้เห็น จึงได้แนะนำท่านไปว่า สาเหตุที่ท่านมีอาการแบบนี้นั้นเป็นเพราะท่านพลาดทานผลิตภัณฑ์จากสัตว์ - แต่ กุศลของท่านที่ท่านได้เลิกทานเนื้อ นม ไข่ แต่ไปทานโดน จึงมีสิ่งเตือนบอกว่า สิ่งนั้นไม่ถูกต้อง - ได้สอนท่านไปให้ทำใจในใจโดยการยอมรับผิด สารภาพผิด และเหตุผลวิธีการทำใจในใจ แก่ท่าน / ท่านคลายทุกข์ใจทันควัน / พอวันนี้ ตื่นมา ท่านมารายงานว่า แผลนั้น หายแล้ว ยุบแล้ว และอาการปวดก็ทุเลาลงมากจนเกือบหายแล้ว - แรงเหนี่ยวนำในทางที่ดี สามารถทำให้ผู้อื่นทำดีได้ตาม
นายสุนทร คำเหลืองลดความยากได้เป็นบางครั้ง สู้กิเลสด้วยไม่ชอบไม่ชัง ถูกหรือผิดให้จิตไม่ยินดีได้ความสุขน้อย ความทุกข์มากกว่า
นางสาวบังเอิญ ทองมอญเป็นเริมที่ปาก เพราะพักผ่อนน้อยติดต่อกัน ได้ขอคำปรึกษาจากหมู่มิตรดีให้นำน้ำปัสสาวะมาทา ได้ทำตามทันที เพราะรู้สึกศรัทธา เริมค่อยๆยุบลงไป จากที่มีอาการเจ็บปวด เริ่มขึ้นตรงมุมปากทั้งสองข้าง ก็ค่อยๆหายปวด อ้าปากกินข้าวได้มากขึ้น ผ่านไป 3 วัน วันนี้มาดูอีกทีหายหมดแล้ว เนื่องจากปล้อยไปตามธรรมชาติ เพราะคิดว่าทำดีแล้ว ผลจะเกิดอย่างไรก็ปล่อยไป ทำงานอื่นจนไม่ได้มาเฝ้าจดจ่ออยู่กับแผล สุดท้ายแผลหายไปแล้ว ดีจังเลย
นางสาววิญญา จันทะพลเมื่อได้เข้าหมู่กลุ่มมากขึ้น ก็มีความกล้าในการ พูด คิด ทำ มากขึ้น เช่นการส่งการบ้านถึงจะกลัวกังวลอยู่ แต่ก็ลดลง เป็นอย่างที่คุรุนิดหน่อยบอกว่า ถ้ามีครั้งแรกแล้วก็จะมีครั้งที่ 2 -3 ตามมา และอาศัยที่หลักความกล้าที่จะทำดีมากระตุ้นเตือนตัวเอง และการได้ฟังตอบปัญหาสายด่วนเป็นประจำก็จะเห็นได้ว่า พี่น้องที่เข้ามาถามเค้ามีปัญหาทุกข์ทั้งทางกายใจมากกว่าตัวเราตั้งเยอะ เค้ายังพากเพียรในการต่อสู้กับโรคกายใจเราเป็นแค่นี้จะไปกลัวกังวลอะไรนักหนา
นางสาวบังเอิญ ทองมอญวันที่ 3 ธันวาคม 2564 เช้ามา ร้านขายอาหารมังสวิรัติไม่มาขาย เสบียงกับข้าวในตู้เย็นหมดแล้ว หุงข้าว ต้มกล้วย แวะซื้อผลไม้แตงโม และถั่วลิสง เพื่อเพิ่มโปรตีน ที่ทำงานมีร้านขายอาหารทั่วไป มีเนื้อสัตว์ด้วย เลือกสั่งเมนูที่ไม่มีเนื้อสัตว์ ผัดบวบใส่เห็ดมีไข่ปนมา กล้าเลือกไข่ออกเวลากิน แกงส้มมะละกอดอกแคสั่งที่ไม่ใส่กุ้ง มีกุ้งปนมา กล้าเลือกกุ้งทิ้งตอนกิน พออยู่ได้ ไม่ลำบาก ได้อิ่มท้อง สบายใจที่กล้าไม่กินเนื้อสัตว์แม้ในภาวะที่มีอาหารเนื้อสัตว์มากมายช่วงเย็น แวะตลาดหลังเลิกงาน มีอาหารให้เลือกกินมากมาย แต่ว่าเดินผ่านในส่วนที่ขายเนื้อสัตว รู้สึกเหม็นมากจนเกือบอาเจียน จึงรีบเดินผ่านไปให้เร็ว ไปที่ร้านขนมครก และร้านขายขนมเลือกลอดช่อง แตงโทย ข้าวเหนียวดำน้ำกะทิ แทนนมสด รู้สึกดีใจที่กล้าเลือกอาหารที่ไม่มีเนื้อสัตว์ ขนมครก กะทิ แทนนมสด ลดการเบียดเบียนสัตว์
นายวิชิต กองคำเวลาจิตตกจากความกลัว ท่องบอกตัวเองว่า " ถ้าคิดแล้วยังทุกข์อยู่แสดงว่าเราคิดผิด ต้องหาวิธีคิดแบบใหม่. " สุขไม่มี สุขไม่มี "
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงทุกข์:เพื่อนแบ่งปันกล้วยน้ำว้าให้ไปที่บ้านเขาแต่พอไปถึงบอกไปช่วยเขาตัดกล้วยที่ที่สวนเขา สมุทัย:ซึ้งเราไม่พร้อมไหนจะเสื้อผ้าเรากลัวยางกล้วยไหนเรามีธุระต้องทำไหนมีหลานไปด้วยอีกสองคนฉุนเหมือนกันแต่ก็ทำให้ข่วยพาเพื่อนเขาตัดแต่เราก็บ่น นิโรธ:ไม่ชอบไม่ชังไม่ฉุน มรรค:นึกขึ้นได้เพื่อนให้เรามีโอกาสบำเพ็ญทำความดีสร้างบุญกุศลนี่นาพิจารณายินดีเต็มใจเบิกบานได้
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นางณัฐพร คงประเสริฐตั้งศีลสู้กับ ความกลัวโรคที่กำลังระบาดอยู่ ด้วยความไม่ประมาท ปฏิบัติตนตามแนวทางแพทยืวิถีธรรม ตลอดจนนำองค์ความรู้ที่มีมาบูรณาการปรับใช้ แนะนำกับผู้เกี่ยวข้อง เช่นบุคคลากร ในทีมสาธารณสุขด้วยกัน หรือกลุ่ม อสส. และผู้ป่วย ที่ศรัทธา
นางชลิดา วรรณเกษมสุข
นายกิตติ สิริพณิชพงศธร
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์ลดความอยากการทานเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์จากสัตว์ ทานน้อยลงมากเทียบกับอดีต
นางศิริพร ขาวไชยมหากล้า 8 ประการ 1 กล้าทำดี ของป้าคือป้าได้แบ่งปันอทหารแห่ง นม ผ้าห่มนวม เสื้อผ้า แก่คนชราอยู่ตัวคนเดียว 2 กล้ารับร้ายเกิด หากจำเป็น คือป้าไปทำสวนที่สารคาม ป้าต้องไปหลายวัน จึงได้ไปอาศัยบ้านน้องสาวที่เขายังสร้างไม่เสร็จ แต่ก็พอนอนได้ ป้าจึงพาลุงไปนอน ทั้งที่รู้ว่าบ้านยังไม่เสร็จเรียบร้อยไม่ควรไปนอน ตามโบราณก็ถือไปต่างๆ นาๆ แต่ด้วยความจำเป็นป้าก็ยินดี อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด ยอมรับ แต่เหตุการคืนนั้นก็ผ่านไปด้วยดี นอนได้ 2 คืนก็กลับขอนแก่น แต่ กระนั้นก็มีเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดไว้ก่อนเกิดขึ้น คืนแรกที่ไปนอน ตอนประมาณ ตี1 ป้าได้ยินเสียงเหมือนคนตอกไม้ ป๊อกๆ.ป๊อก เป็นระยะ ระยะ นานประมาณ 5-10 นาที ป้าก็นึกในใจว่าอะไร หรือใครน้อ หรืออะไรน้อ ป้าก็บอกตัวเองว่า ก่อนนอนก็สวดมนต์ไหว้พระ และกล่าวบอกเจ้า ที่อยู่นะ จนเสียงนั้นหายไป ป้าจึงได้นอนหลับ พอรุ่งเช้าถามน้องสาว เขาเลยเล่าให้ฟังว่า ควาย อยู่ข้างบ้านมันเอาเขาถูกับเสา เพราะมันอาจจะคัน หรือเปล่าไม่รู้ เสร็จแล้วก็ผ่านไปได้ พอคืนที่2 ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น สรุปธรรมได้ว่า เราไม่ควร ตื่นตระหนกกับเหตุการณ์ที่ยังพิสูทธิ์ไม่ได้ ว่าคืออะไรท
นางสาวพริมรัศมิ์ จิวเลิศเลขาผ่านเหตุการณ์ผ่าฟันคุดมา ใช้เวลาถึง 4 ชม. ใกล้เส้นประสาทเจ็บและทรมานมาก บอกตัวเองว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ในใจอยากออกจากคลีนิคเร็วๆ แต่อีกใจก็บอกว่า มาถึงตรงนี้แล้วสู้ไม่ถอย ผ่าฟันคุดออกไปสำเร็จ แต่ต้องคอยติดตามอาการเป็นเดือน รับรู้สภาวะตัวเอง เกิดปัญหาเลือดออกหลังผ่าฟัน 2 สัปดาห์ กล้าที่จะยอมรับผลที่เกิดขึ้น ทำตามที่แพทย์แนะนำ ผ่านพ้นเหตุการณ์ไปด้วยดี
นางสำรวม แก้วแกมจันทร์ได้ตั้งอธิศีล คือ ไม่กินขนมจนกว่าจะถึงปี 2565 ทำได้มา หนึ่งเดือนกว่าแล้ว (ได้ 36วัน) ไม่กลัวว่าจะผิดศีล กล้าที่จะให้เกิดดี ไม่เกิดดีก็ได้ กล้าที่จะให้เกิดร้ายก็ได้ ประโยชน์ที่ได้รับคือ ร่างกายแข็งแรง จิตใจเบิกบาน ลดกังวล ทุกข์น้อยลง
นางจิตรา พรหมโคตร
นางนบชุลี เสาวนาเรื่อง งานด่วนที่สุด เหตุการณ์ : วันนี้อยู่ ๆ ก็มีงานด่วนที่สุดเข้ามา และได้รับคำสั่งให้เรารีบดำเนินการเพื่อจะได้ทันให้ผู้บังคับบัญชา เซ็นงาน เพราะเดี๋ยวผู้บังคับบัญชาจะไม่อยู่ เมื่อได้รับคำสั่งก็รีบ ร่าง/พิมพ์งานอย่างรีบร้อน ทำไปได้ครึ่งทางอยู่ ๆ ก็กดแป้นพิมพ์ผิดทำให้ข้อมูลหายไป คิดในใจแบบขำ ๆ ตัวเองว่า อีกแล้วเราเมื่อมีงานเร่งด่วนเมื่อไหร่จะต้องมีเหตุการณ์อย่างนี้ทุกที (โชคดีอีกแล้ว ร้ายหมดไปอีกแล้ว) ค่อย ๆ ค้นหา แบบใจไร้ทุกข์ ถ้าหาไม่พบก็จะเริ่มพิมพ์งานใหม่น่าจะทำทัน แล้วอยู่ ๆ ข้อมูลที่กำลังหาก็เด้งขึ้นมาอีกรอบทำให้ได้ทำงานต่อจนเสร็จ ใจก็เบิกบานแจ่มใส ทุกข์ : ทุกข์ใจที่รีบร้อนทำงานแล้วเผลอไปกดแป้นพิมพ์ผิด ทำให้ข้อมูลหายไปสมุทัย : ชอบถ้าหาข้อมูลพบแล้วได้ทำงานจนเสร็จ ชังถ้าหาข้อมูลไม่พบก็จะต้องพิมพ์งานใหม่ทั้งหมด นิโรธ : เราจะค้นหาข้อมูลพบหรือไม่พบเราก็ไม่ทุกข์ใจ ไม่กังวล มรรค : เพราะรีบร้อนทำงานจึงเผลอไปกดแป้นพิมพ์ผิด ทำให้ข้อมูลหายไป ถ้าไม่รีบร้อนทำงาน และทำอย่างมีสติ งานก็จะสำเร็จเร็ว ยิ่งรีบร้อนก็ยิ่งมีข้อผิดพลาด เสียเวลา เสียกำลังในการค้นหา ทำให้ใจเป็นทุกข์ เป็นกังวล กลัวจะหาไม่พบ กลัวไม่ทันให้ผู้บังคับบัญชาเซ็นงาน แต่เมื่อเราคิดว่า จะค้นหาข้อมูลพบก็ได้ หรือจะค้นหาข้อมูลไม่พบก็ได้ เพราะถ้าหาไม่พบเราก็จะพิมพ์ใหม่อีกครั้ง เมื่อคิดแบบนี้แล้ว อยู่ ๆ ข้อมูลก็เด้งขึ้นมาอีกรอบทำให้ได้ทำงานต่อจนเสร็จ ใจก็เบิกบานแจ่มใส ไร้ทุกข์ ไร้กังวล จากบททบทวนธรรม ข้อ 76 ความสำเร็จของงาน ไม่ใช่ความสำเร็จของงาน ความสำเร็จของใจ คือ ความสำเร็จของงาน ใจที่ไร้ทุกข์ ใจที่ยินดี ใจที่ไม่ยึดมั่นถือมั่นว่า งานจะสำเร็จหรือไม่สำเร็จ เมื่อเราได้พยายามทำเต็มที่แล้ว เพราะเข้าใจเรื่องกรรมอย่างแจ่มแจ้งสรุป : เมื่อพิจารณาแบบนี้แล้วก็ไม่ทุกข์ใจ เป็นการฝึกฝนกิเลสกับเหตุการณ์ที่เข้ามา เราต้องมีสติในการทำงาน อย่ารีบร้อน รีบเร่ง แล้วงานก็จะสำเร็จดั่งใจหมาย
นางพิกุล วันจันทร์ลดความกังวลได้ระดับหนึ่ง เมื่อได้ฟังธรรมะของ อ.หมอเขียว เนือง ๆ
นายธนวินท์ อินทนิลวันนี้ผมได้ งด รับประทานเนื้อสัตว์เเต่ยังมีกิเลสส่วนน้อยมันพาผมกินไปนิดนึงผมคิดว่าผมลดไปได้ส่วนนึงเเล้วครับ
นางสาวส้สยา วาทยานนท์โดนหมากัดที่น่องทำใจได้ว่าเพราะเราเคยทำมาโชคดีที่ไม่เป็นอะไรไปมากกว่านี้เอาฉี่ทา ไม่โกรธโมโหหมาโทษหมา เราทำมา
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงทุกข์:ระแวงหวั่นไหวตีตัวเอง สมุทัย:หลังจากแชร์เรื่องราวแล้วคิดมากคิดเยอะกับหมู่กลุ่ม นิโรธ:ไม่กลัวไม่ระแวงหวั่นไหวตีตัวเองทำไมพูดไปแล้วก็แล้วกัน มรรค:ปัญญามีความคิดว่าทุกสิ่งเป็นสิ่งสมมุติเธอกลัวอะไรถ้ามันเป็นความจริงไม่น่าอายเลยเธอได้บำเพ็ญเป็นประโยขน์ป่าวละเติมเต็มให้หมู่กลุ่มป่าวละไม่มีอะไรผิดอะไรถูกพิจารณาทุกสิ่งเป็นสิ่งสมมุติถ้าเธอไม่ยอมถามเก็บใว้เธอก็ไม่เข้าใจเสียที่ค้างภพค้างชาติอยู่นั่นเหล่ะดีแล้วร้ายหมดแล้วและไม่ประมาทดีทำได้ก็ทำก่อนที่ทุกสิ่งจะดับไป
นางนฤมล แป้นคุ้มญาติกล้าทำในสิ่งดีกล้ารับในสิ่งที่ไม่ดีกล้ารับกล้าให้เกิดสบายใจไม่กังวล
นางสาวผาสุข ตันชวลิตเรื่อง เพื่อนทักว่า ผอม ในขณะที่ได้ฟัง ก็มาสังเกตุว่า ถ้าเป็นสมัยก่อน คงจะเป็นห่วงเรื่องรูปร่างตัวเอง แต่ตอนนี้ ใจสบาย ปล่อยวาง โดยการพิจารณดา กายนี้มีเกิด ย่อมมีเสื่อม และ ดับเป็นธรรมดา / ภาษาไม่ว่าจะอ้วน หรือ ผอม หรือ สมส่วน ล้วนเป็นเพียงแค่ภาษา ตัวชี้วัดว่ามีสุขภาพดี คือ สบาย เบากาย มีกำลัง เป็นอยู่ผาสุข ซึ่งทุกคนทราบได้ด้วยตัวของตนเอง มิได้อยู่ที่ปัจจัยภายนอก / ในขณะ ที่ใจสงบ จิตรับรู้ถึง ความห่วงใยจากเพื่อนฝูงที่ท่านพูดนั้น เนื่องจากท่านยังยึดกับข้อมูลบางอย่าง จึงมีการสังเคราะห์ข้อมูล จึงพูดออกมาตามนั้น เมื่อมีโอกาสในกาละอันสมควรจะส่งต่อข้อมูลให้ท่านต่างๆ รอบๆตัวเรา
นางสาวผาสุข ตันชวลิตเรื่องจองคิวส่งการบ้านเรื่องการฝึกเคี้ยวอาหาร แล้วไม่ได้ส่ง —-ไม่มีทุกข์ใจและไม่มีความกังวลว่าจะส่ง หรือ ไม่ส่ง / มีการประมาณการเรื่องเวลาของห้อง ล่วงเลย และได้เปิดโอกาสให้เด็กๆ ได้ส่งก่อน กาย ปกติ ใจมิได้รีบร้อน ทำใจในใจว่า หากเวลาที่เหมาะควรมาถึง ก็จะได้แบ่งปัน สภาวะ ตามสมควร แก่กาละ ประโยชน์ คือ รักษาใจให้ยินดีในทุกสถานการณ์
นางสาวผาสุข ตันชวลิตเรื่องเห็นกล้วยแล้วจิตแรกคือเสียสละ เคยเป็นคนที่ชอบทานกล้วยไข่มาก วันก่อน ลงมาเห็นกล้วยไข่ เหลืออยู่ ๔ ลูก ปกติจะเข้าไปเด็ดทาน แต่การตั้งจิตในการตามรู้นั้น ทำให้ ไม่เข้าไปเด็ดทานเหมือนที่เคยทำ มีความคิดในการเก็บกล้วยที่มีนั้นให้ทุกคนในครอบครัวทานจะดีกว่า / สำหรับตัวเรา จะทานหรือไม่ ก็ไม่เป็นไร —-มีอะไรที่หาได้ ก็จะทานสิ่งนั้น / พักหลังกลายเป็นคนง่ายๆ อะไรก็ได้ สบายใจจริง / มีกินก็กิน / ไม่มี ก็ไม่กิน หาก ร่างกายหิว ก็จะออกอาการเอง ค่อยไปปรับสมดุล —- การอยากทานอาหารนอกมื้อนั้น ส่วนมาเกิดจากความอยาก จากสัญญาที่กิเลสเคยชอบ และมุ่งเข้าไปหา ในขณะที่ได้กระทบผัสสะ
นายมงคลชัย วิชาธรรมลดการรับประทานเนื้อนมไข่ แต่พอปฏิบัติได้หลายวัน กิเลสมักจะหลอกบอกให้บอกให้กินได้ ไม่เป็นไรหรอกก็แค่ครั้งเดียว แต่เราก็ไม่หลงกลกิเลส เกือบถูกหลอกแล้ว
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์กล้าประมาณการกระทำให้พอเหมาะ ในเรื่องการบริหาร่างกาย เมื่อก่อนเคยออกกำลังกายหนักจนร่างกายอ่อนเพลีย ซึ่งต่าวกับตอนนี้ที่ร่างกายแข็งแรง จิตใจแจ่มใส
นางสาวสุภารัตน์ จันโดนต่อสู้กับความเจ็บป่วย กล้ารับกล้าให้หมดไป เพราะเราผิดศีลกินอาหารที่เป็นพิษทำให้เกิดอาการเจ็บคอ อากาศเปลี่ยน คือวิบากร้ายมาพร้อมๆกัน กายป่วยแต่ใจไม่ป่วยค่ะ ไม่กลัวไม่กังวลไม่เร่งผล ใช้ยา9เม็ดมาใช้ค่ะ..ไม่ได้ไปหาหมอไม่กินยา กินพืชจืดสบาย วันนี้วันที่6อาการดีขึ้นมากค่ะ( อาการเจ็บคอหายไป3วันแรก )ตอนนี้ยังมีน้ำมูกใสๆเล็กน้อย ร่างกายเสียสมดุลเพราะเย็นเกินค่ะ
นางสาวนฤมล ยังแช่มลดความอยากได้ดีจากพ่อแม่ ด้วยการปล่อยให้พ่อกับแม่มีอิสระในการกินอาหาร ไม่บีบคอพ่อกับแม่ให้กินอาหารสุขภาพ
นางเกษร อินต๊ะปัญญากล้าที่จะพากเพียรฝึกการลดละเลิกการทานเนื้อสัตว์ ต่อสู้กับกิเลส มันมาทุกเหลี่ยมมุม วันที่ปฎิบัติได้ เรามักจะยึดดีว่าเราทำได้ วันที่ปฏิบัติไม่ได้ เรามักจะหาเหตุผลมาหลอกตัวเอง หาข้ออ้างมาหลอกตัวเอง ต่อสู้กับกิเลสไม่กินเนื้อสัตว์ ลดกิเลสไปเรื่อยฯ ตั้งศีลไปเรื่อยฯ จะได้พ้นทุกข์ ต้องตั้งศีล กิเลสจะได้หมดไป
นางสาวสมทรง นาคแสงทองอยากเข้าใจธรรมะให้มากๆกว่าที่มีอยู่กลัวที่จะไม่เข้าใจและปฏิบัติไม่ได้กล้าให้ดีเกิด กล้าให้เกิดวิบากร้ายกล้าให้ดีไม่เกิดเมื่อวิบากร้ายขวางต่อสู้กับกืเลสตัวอยากกินของอร่อยแบบแพทย์วิถีธรรม เพราะเห็นประโยชน์ว่าไม่ใช่เนื้อสัตว์ จึงกินเกินพอดีไม่ประมาณ แต่กำลังพยายามลดความอร่อยมากให้เหลืออร่อยน้อยๆและเหลือแต่รสดี ท้ายสุดเหลือแค่ไม่มีรสเลยนี้กำลังพยายามปฏิบัติอยู่ค่ะ เป็นประโยชน์มากที่ได้เห็นความอยากและกล้าที่จะกำจัดความอยากออกไปๆจนเหลือแต่ความพอดีถ้าพร่องบ้างก็แก้ไขด้วยใจที่เบิกบานในอาหารที่ดีมีประโยชน์สูงสุด สาธุค่ะ
นางสาวสมทรง นาคแสงทองอยากทำความดีแม้มีคำด่าอยากทำใจกล้าแม้ด่าตามหลังทำดีไปเถิด ตายเกิดอนิจจังทำดีไม่ยั้ง ให้ยั่งให้ยืน
นายภิญโญ หมื่นจรคบมิตรดีกล้าที่จะให้ดีเกิดก็ได้กล้าที่จะให้ดีไม่เกิดก็ได้ไม่มีความกังวน เพราะทุกอย่างเกิดมาแต่เหตุจบไม่มีอะไรต้องหวั่นไหว เพราะทุกอยางเราทำมารับแล้วหมดไป ไม่ต้องการดีจากคนอื่น ยากได้ดีต้องทำเอง ผลที่ได้รับ ใจเป็นสุข สุขภาพก็ดี ความทุกข์ลดลงทุกข์ที่มีอยู่ก่อนหน้านี้ หายไปหมดเลย
นางสาวสมทรง นาคแสงทองปฏิบัติอริศีล ลดความอยากอาหารรสอร่อยลงได้มากลดความกลัวที่จะโดนด่าแม้จะทำความดีที่สุดแล้ว กล้าให้ดีไม่เกิดแม้มีวิบากขวาง ไม่กังวล แม้จะมีคำนินทากล้าหยุดอยากทำชั่วทุกอย่างกล้าเกื้อกูลช่วยเหลือด้วยใจที่บริสุทธิ์
นางสาววิภา ถิ่นถานกล้ารับสิ่งที่จะเกิด และ ดับจะทำหน้าที่ ให้ดีที่สุด
นางนาง ชลิดา วรรณเกษมสุข
นาง3 เพ็ญศรี มงคลชาติไทยพยายามลดความอยากได้ดีจากลูกให้ได้ค่ะ
นางเวียงทอง นุ่นถักดีกล้าที่จะให้สิ่งร้ายเกิดถ้าวิบากร้ายเราออกฤทธิ์ เพราะเราทำมาทั้งนั้น ทำให้เราสบายใจไร้กังวล
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ตัดผมสั้นมาก ตัดด้วยตนเอง โดนโลกธรรมจากผู้รู้จักทุกคนที่พบเห็น โดยเฉพาะแม่ รับไม่ได้บอกให้ไปจ้างเขาตัด แบบนี้เหมือนคนเพิ่งให้คีย์โมมา ลูกชายคนโตบอกแม่น่าเกลียด แม่ไม่ใช่ผูหญิง สามีบอกไม่ให้ตัดแล้ว คนอื่นๆอีกสารพัด แต่เราก็ไม่ได้สนใจเท่าไรนะ ก็มันคือหัวของเรา ไม่ใช่หัวของใคร ใช่หรือเปล่า?
นางอรทัย สุทธิเสนไม่มีความกังวลใดๆ ไดัต้มยาให้ญาติกินและมีสุขภาพที่ดีขึ้น
นางภัคภร จันทราสกุลอยากให้งานสำเร็จ กลัวงานผิดพลาด ไม่อยากให้งานผิดพลาด วางใจ ยอมรับ
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิง อำนวยพร ดวงโสภากล้ามากขึ้นค่ะเรื่องที่หวังแล้วไม่ได้ตามหวังไม่ค่อยกังวลหวั่นไหวคิดว่าอะไรจะเกิดก็เกิดยินดีีับยินดีให้หมดไปแต่บางครั้งบางเหตุการณ์ยากมากใจร้อนรสกระวนกระวายยิ่งตอนฉีดวัคซีนมาไม่สบายตัวใจกังวลร้อนรนจนปวดแขนแขนบวมเลยทำท่ากายบริหารมารชิ่งเปิดเพลงมารชชิ่งทำเลยค่ะลดอาการปวดแขนได้ค่ะมีปวดหัวนอนพักก็หายไม่วิตกกังวลแต่อาการที่ไม่ได้ดั่งใจนี่สำแดงฤทธิประจำใจร้อนรนกระวนกระวายและลูกสาวชอบแกล้งไม่ทำตามด้วยยิ่งร้อนรนใหญ่จนลูกสาวบอกกิเลสนะแม่หยุดไ้้ด้ค่ะก้าวหน้าดีกว่าเกิมค่ะแก้ไขอาการทางกายได้แาการทางใจรอผลอยู่ยังไท่พัฒนามากเท่าไรบางครั้งคุมได้บางครั้งคุมไม่ได้ค่ะ
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายตั้งศีลเพิ่มเพื่อลดกิเลสไปเรื่อยๆทั้งการกิน ความคิด ผัสสะที่มากระทบกับคนในบ้าน ลดตัวตน ลดยึดมั่นถือมั่นลง ไปตามลำดับ ลดความกลัว โดยใช้หลักกล้า8ประการมาใช้กับตัวเองตลอด และมีสติที่จะตั้งรับกับอาการที่เกิดขึ้น และปรับจิตในรู้ทันสภาวะที่เกิดขึ้น
นางสาวรสริน สังข์เกื้อเปลี่ยนจากการกินเจแบบ ปลาเจ หมู่ เจ ไก่เจ มาทานผักลวก ผักสด ลดน้อยลง เหลือสองมื้อ
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภาตั้งศีลไม่กินเนื้อวัวเมื่อเพื่อนสั่งมาให้ไม่กินตั้งแต่เดือนพยมาลดได้แล้วเนื้อวัวพึ่งจะเข้าเรียนมาร่วมกัลยาณมิตรเดือนตค2564ก็จะพยายามต่อไปค่ะและทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในชีวิตยอมรับว่าเป็นการกระทำในอดีตวิบากร้ายเรายินดีรับยินดีให้หมดไปค่ะ
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงทุกข์:รถมอเตอร์ไซด์น้ำมันหมดกลางทาง สมุทัย:เหนื่อยเสียอารมณ์จิตตก นิโรธ:ไม่ชอบไม่ชังยินดีที่รับวิบาก มรรค:นำบททบทวนธรรมมาใช้ในข้อ๑๔๗ทุกอย่างที่เกิดขึ้น ดีที่สุดแล้ว(Everything happens for the best)มาใช้ดูจิตยินดีที่รับวิบากที่จริงตะหวิดใจนาตาลีเทพสารถีมาเตือนแต่วิบากร้ายดันให้ไม่สนใจเมื่อรับแล้วร้ายหทดอีกแล้วโชคดีอีกแล้ว สรุป:เมือรับวิบากร้ายแล้วยินดีรับดีก็เกิดแล้ว
นางสาวรุ่งนภา เพ่งรุ่งเรืองวงษ์ลดความอยากกิน เพิ่มความกล้าด้วยการกินอาหารสุขภาพ ไม่กินข้าวขาวหันมากินข้าวกล้อง ไม่ดื่มน้ำอัดลมหันมาดื่มน้ำเปล่า ไม่กินขนมกรุบกรอบหันมากินถั่วธัญพืช
นางสาวนรา แสงหิรัญวัฒนาไข้วเขวไประยะหนึ่งจากความอยากให้พี่ทำตามเรา พอได้เข้าใจความพอ จึงลดอบากและมีทุกข์ลดลง
นางสาวนรา แสงหิรัญวัฒนาฟังจากคุณเฉ่ง แล้วย้อนดูตัว ทำให้วางใจได้จริงๆ เพราะขนาดคุณเฉ่ง ซึ่งมีการทำงานในระดับนันแล้ว ยังนำมาพิจารณาและวางได้ ต้องขอบคุณเฉ่ง ด้วย โดนใจมากเพราะมีกรณีคล้ายๆกันเคยเกิดขึ้น ขอบคุณจริงๆ
นางสาวศิริกัญญา ศรีประสม ลดความอยากที่อยากให้แม่และยายอยู่อย่างไม่มีความทุกข์กาย ทุกข์ใจ มีความกลัวกังวลว่า ท่านทั้งสองจะเกิดความลำบากในเรื่องต่าง ๆ ต่อสู้ด้วยการพิจารณาว่า ทุกคนมีวิบากและกรรมเป็นของ ๆ ตน ขนาดเรายังต้องรับสิ่งในสิ่งที่เราทำมา ท่านทั้งสองก็ต้องรับในสิ่งที่ท่านทำมาเหมือนกัน รับเท่าไหร่ ก็หมดเท่านั้น ยินดี พอใจ กับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นให้ได้
นางสาวธัญมน หมวดเหมน(มั่นแสงธรรม)ได้ล้างความอยากของตัวเองจากความอยากได้ดีจากผู้อื่น ด้วยการทำความกล้าที่จะไม่ได้ดั่งใจหมาย กล้าที่จะไม่เอาดี อะไรจากใคร ไม่เบียดเบียนใคร ด้วยการไม่ยัดเยียดสิ่งที่เราคิดว่าเป็นสิ่งดีเพื่อให้ผู้อื่นทำตามและคิดว่าเขาจะได้สิ่งดีนั้นตามที่เราคิดหรือคาดหมายไว้ โดยไม่ได้ดูฐานจิตของเขาว่าเขาสามารถทำได้มากน้อยแค่ไหน ประโยชน์ที่ได้รับคือ ทำให้เรารู้จักประมาณ ในการกระทำทางกาย วาจา ใจของตัวเอง ทำให้รู้จักประมาณฐานจิตของตัวเองและฐานจิตของผู้อื่น และรู้จักการให้อภัยผู้อื่น ด้วยการทำใจพิจารณาในเรื่องกรรมว่า คนทุกคนล้วนมีกรรมเป็นของๆ ตน แม้ว่าทุกชีวิตล้วน อยากสุขอยากสมบูรณ์แค่ไหน แต่ยังมีวิบากกรรมไม่ดี ที่เกิดจากการพลาดทำสิ่งไม่ดีมา เป็นวิบากร้ายที่กั้นอยู่ทำให้ไม่รู้ หรือรู้แต่ยังทำไม่ได้ที่จะทำให้ชีวิตตัวเองพ้นจากทุกข์ พ้นจากความพร่องได้ เราจึงควรเมตตาต่อทุกชีวิต ด้วยการทำใจของเราให้เป็นกลางเป็นอุเบกขาจากความชอบชังใดๆ และช่วยเหลือผู้อื่นด้วยใจที่บริสุทธิ์ ตามกำลังที่ทำได้ให้ดีที่สุด
นางสาววิมลวรรณ สินธุจริวัตร
นายสุมิตชัย ศรีจันดีเพิ่มศีลด้วยการลดมื้ออาหารจาก3มื้อ เป็น 2 มื้อ อยู่ในระหว่าการต่อสู้มี ทำเป็น2 มื้อบ้าง หรือ 2 มื้อครึ่ง ประโยชน์ทางด้านร่างกายยังไม่ค่อยชัด แต่ทางด้านจิตใจได้ล้างกิเลสเพิ่มขึ้น
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงทุกข์:เสาไฟฟ้ากำลังใกล้ล้ม สมุทัย:ชังท้อแท้คิดหนัก นิโรธ:ไม่ยึดมั่นถือมั่นไม่ขังไม่ท้อแท้ได้กำลังวิบากดีช่วย มรรค:จากที่รู้เห็นว่าเสาไฟใกล้ล้มมานานพอสมควรแต่ไม่รู้จะทำอย่างไรปล่อยๆไปอีกอย่างมีญาติก็ใช้ร่วมกันกับเราแต่เขาได้แยกสายไฟฟ้าออกไปเป็นโอกาสที่เราวิบากดีเข้าลูกชายลูกสาวมาเที่ยวในวันหยุดเทศกาลเห็นและคุยกันจะตั้งเสาใหม่เราก็คิดหนักเหมือนกันคุยก่ะลูกสาวว่าต้องไปแจ้งจอทำกับไฟฟ้าเปล่าก็ขณะที่ทำสวนรดน้ำผักคิดไปด้วยพอดีลูกสาวมาช่ายถากหญ้าคุยกันกับลูกเอาอย่างไรดีเราหาช่างมาตั้งได้เองน่าจะได้ลูกสาวจึงว่าเขาขอเบอร์โทรช่างปรึกษาช่างอยู่เหมือนคกลงจะจ้างช่างต่อมาลูกสาวว่าลูกเขยจะทำให้เองเจาทำได้เขาเรียนข่างฝีมือทหารเขาทำได้ส่วนลูกชายว่าจะตั้งเสาเองเขาทำได้ตกลงเลยทำกันเองได้ทั้งหมดไม่ต้องจ้างช่างเลยแบบเป็นกำลังใจหัวท้ายให้ลูกๆแถมยังติดกล้องววจรปิดให้รอบบ้านอีก สรุป:ตรงสภาวะธรรมข้อที่๑๐๐ไม่ยึดมั่นถือมั่นจะทำให้ใจเป็นสุขจะมีวิบากดีมาช่วยทำให้สำเร็จได้เร็วเป็นบุญที่เต็มที่สุดไม่มีวิบากร้ายเจือจะสำเร็จเร็วที่สุดสมบูรณ์ที่สุดไม่เกิดการบาดเจ็บปวดร้าวทางจิตวิญญาณและเป็นพลังดีได้ทุกเรื่องเมือถึงเวลาอันควรเป็นบุญกุศลสูงสุด
นางสาวอัญชลี พุ่มแย้ม1.กล้าทำดีให้เกิดดีถ้าวิบากดีออกฤทธิ์ 2.กล้าทำดีให้เกิดร้ายถ้าวิบากร้ายออกฤทธิ์ 3.กบเาที่จะไม่ให้สิ่งที่ดีเกิดถ้าสิบากร้ายขวาง 4.กล้าที่จะกยุดอยากในการทำชั่ว 5.กบเาที่จะทำสมดุลร้อนเย็น 6.กบ้าที่จะแระมาณในการกระทำกิจกรรม 7.กล้าคบและเคารพ สานพลังกับสัตตบุรุษและหมู่มิตรดี 8. กล้าที่จะเกื้อกูลข่วยเหลือผู้อื่นด้วยใจที่บริสุทธิ์
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ลดความอยากกินขนมหวานน้อยลงค่ะ
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ลดความกังวลได้เป็นลำดับๆค่ะ
นายสุนทร คำเหลืองได้ลดความยาก ที่ไม่มีเงินเดือนใช้แล้ว เพราหมดสัญญา ที่รัฐบาลจ้าง เป็นนักพัฒนาพื้นที้ต้นแบบ หรือตัวย่อ (นพต.)โครงการ โคก หนอง นาโมเดล ไม่ได้หางานใหม่ที่ไหน คิดในใจกับตัวเองว่าถ้าไม่มีเงินใช้แล้วลองดูสิ ตัวเราเองจะอยุ่ได้ไหม แต่กังวลเป็นบางครั้งนิดหน่อย นึกถึงคำพูด อ.หมอเขียว ให้กล้าสู้กับความยากให้ได้ แล้วนึกถึงคำพูด อ.ยักษ ที่สอนไว้ว่า ทำเกษตรไร้สารพิษทำแบบคนจน ใช้จอบใช้เสียม บำรุงดินด้วยการห่มดินความทุกข์ที่ยากลดลงได้มากพออยุ่ได้
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์กล้าหยุดทำชั่ว เกิดจากความกลัวไม่ได้พูดในที่ประชุม ที่ผ่านมาจะบอกกับตัวเองว่า การมาส่งการบ้านจะเป็นแรงเหนี่ยวนำที่ดีให้กีบหมู่มิตร แต่จริงๆแล้วในใจกำลังคิดว่า อยากได้การชื่นชมจากคนอื่นๆ อยากให้คนชมว่าเก่ง ติดดี ในวันนี้ที่สามารถลดกิเลสตัวนี้ให้น้อยลงก็สามารถเข้ามาส่งการบ้าน ใน zoom. ด้วยใจที่เบิกบานได้
นางสาวศิริพร คำวงษ์ศรี1. ยอมให้โดนเกลียดได้ โดยพึงกระทำประโยชน์สูงสุดในเหตุการณ์นั้น ๆ 2. ตั้งใจไม่ซื้ออาหาร ขนม แต่ให้ได้ตามธรรม หรือถ้าไม่ไหวจริง ๆ จึงค่อยขอกิน 3. กล้ายอมให้งานไม่สมบูรณ์ กล้าทิ้งงาน เพื่อมาทำงานทางจิตวิญญาณก่อน4. ตั้งศีลเรื่องคนคู่ จะไม่กลับไปติดต่อคนรักเก่า หากไม่จำเป็น หรือเว้นแต่เขาจะติดต่อมาก่อน5. พิจารณาโทษของความชังและพยาบาท6. ตั้งใจ "มั่น ผ่อง พุทธ" เท่าที่ทำได้
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางชวนพิศ แก้วประดิษฐ
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากนอนตื่นสาย ต่อสู้ด้วยการพิจารณาโทษของการตื่นสาย ประโยชน์ของการตื่นแต่เช้า ประโยชน์ที่ได้รับ ได้มีเวลาทำสิ่งดีมากขึ้น
นางสาวนมลชนก แก้วเกษฝึกที่จะไม่ทำตามใจกิเลส(ความอยากได้ดั่งใจ)ยกตัวอย่างเช่นกิเลสชวนไปกินของที่ชอบที่อยากเราก็พิจารณาความอยากเป็นทุกข์ ไม่เที่ยง ไม่มีจริง สุขสมใจอยากไม่มีจริง ความอยากเป็นทุกข์ทั้งหมดทั้งมวล พอพิจารณาซ้ำๆทำบ่อยๆบอกกิเลสทุกครั้งที่จับอาการได้ เห็นผลคือความอยากลดลง ความกลัวที่จะไม่ได้ตามที่อยากลดลง เปลี่ยนมาคิดตามพุทธะ กล้าที่จะไม่ได้ตามที่อยาก ยินดีแม้ไม่ได้ดั่งใจหมายการไม่ได้ตามที่อยาก มีคุณค่ามากกว่า ได้ตามที่อยาก อยากได้สิ่งใดแก้ด้วยการทำใจในใจไม่ต้องไปอยากได้ อยากได้จะไม่ได้ ไม่อยากได้แล้วจะได้ ตามกุศล อกุศลเมื่อถึงเวลาอันควร
นางสาวสุภัคษา เต่าถมตากล้าทำความดีและไม่หวังสิ่งตอบแทน
นางจิตรา พรหมโคตร"มีอริยศีล" ลดความอยาก ความกลัว (ดับความกลัว ด้วยความกล้า 8 ประการ) ในข้อที่1คือกล้าเมื่อดีไม่เกิด เมื่อตั้งศีลกินข้าวมื้อเดียว มีความอยากจะกินมื้อเดียวให้ได้ เพราะรู้ว่าการกินมื้อเดียวมันดี แต่เป็นดีที่เรายังทำไม่ได้ รู้สึกทุกข์ ก็กล้าวางให้ดีไม่เกิด แล้วพิจารณาว่าเราแค่คิดจะทำแล้วลงมือทำก็ดีมากแล้ว ส่วนจะกินมื้อเดียวได้หรือไม่ได้ก็ขึ้นอยู่กับกุศลและอกุศล ตอนนี้ยังไม่ใช่กุศลของเราที่จะทำได้ ถ้ายังไม่ถึงเวลาของเราก็จะผิดศีลไปขโมยของที่ไม่ใช่ของเรา เราต้องพากเพียรปฏิบัติต่อไปดังคำสอนของอาจารย์ที่ว่า"อดทน รอคอย ให้อภัย ทำดีเรื่อยไป ใจเย็นข้ามชาติ" สรุปผลของการปฏิบัติ ความทุกข์หายไป มีความเบิกบานแจ่มใสขึ้นมาทันที
นางสาวนฤมล วงศาตนเห็นความกลัวหิว กลัวไม่อิ่มจากการกิน 2 มื้อที่ตนตั้งศีล โดยที่ผ่านมาด้วยความกลัว ตนจึงเพิ่้มการกินมากขึ้น โดยเฉพาะขนม ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่ดีนัก แต่ตนก็ยอมไปก่อนเพราะอ้างความไม่อยากเบียดเบียนตนเกินไป จน 2 เดื่อนผ่านมา ตนเริ่มคิดได้ว่า ถ้าทิ้งไว้นานกว่านี้ เราอาจมาติดขนมแทน ตนจึงใช้วิธีเลือกกินของที่มีประโยชน์แทน เช่น กล้วย ฟักทองนึ่ง ผลคือ ทันทีที่ตนเห็นกล้วย ฟักทองนิ่ง (ตนไม่ค่อยชอบ) ตนกลับรู้สึกอิ่ม ไม่หิวอย่างที่ตนคิด จากผลดังกล่าวทำให้ตนเข้าใจความหมายของคำว่า อาหารของกิเลสได้มากขึ้น เพราะที่ผ่านๆมา การกิน 2 มื้อ มันก็เพียงพอแล้ว ร่างกายไม่ได้หิวโหยอย่างที่คิด แต่เพราะกิเลส มันบอกหิว อยากกินมากกว่า (ที่กินเกิน มันเป้นอาหารของกิเลสล้วนๆ)
นางชลิดา วรรณเกษมสุขดีมากคะ
นางสาววาสนา ทูลแก้วดับความกลัวจากการที่กลัวหนาวมาก, ล้างโดยทำใจไม่ให้กลัว เมื่อไปถึงที่ภูผาแล้วก็ไม่กลัว ทำใจให้เป็นสุข
นางพรรณธิพา แย้มบัวเลิกกินเนื้อสัตว์ได้แม้มีผัสสะก็ไม่หวั่นไหว ได้ประโยชน์คือ ไม่ได้ทำให้ชีวิตสัตว์ต้องตกร่วงเพราะเรา ทำให้จิตเกิดความเมตตาในสรรพสัตว์ทั้งปวง ได้รู้ว่าสรรพสัตว์ทั้งหลายคือเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย เหมือนกันทั้งหมดทั้งสิ้นอย่างถ่องแท้ ทำให้จิตเบิกบาน และอ่อนโยนขึ้น
นางภัคเปมิกาอินหว่าง
นางภัคเปมิกา อินหว่าง เรื่อง รับเต็มๆวันนี้เข้าสวนเหมือนทุกๆวันเพื่อเก็บไม้ฟืนที่ตัดกองไว้ ไปเตรียมเผาถ่าน รู้สึกเจ็บจี๊ดที่ปลายนิ้วมือ รู้ได้ทันทีเลยว่าจะต้องโดนทวยมัน(แมงป่อง)ต่อยแน่นอน พลิกไม้ดู ปรากฎว่าใช่เลย ทุกข์: กลัว ปวดมากเมื่อโดนสัตว์ชนิดนี้ต่อย สมุทัย: ชอบหากไม่โดนทวยมันต่อยชังที่โดนทวยมันต่อย นิโรธ:ทวยมันจะต่อยหรือไม่ ก็ไม่ชอบไม่ชัง มรรค:เคยโดนสัตว์ชนิดนี้ต่อยมาครั้งหนึ่ง เจ็บปวดมากไม่ได้นอนไม่ได้หลับกันทั้งคืน มาวันนี้ก็โดนอีก แต่เมื่อโดนต่อยปุ๊บก็ขว้าน้ำมันเขียวทาทันที และห่อด้วยกาบกล้วย ตามที่อาจาย์สอน กลับถึงบ้าน แช่นิ้วด้วยน้ำปัสสาวะตามด้วยตำเสลดพังพอน ผงถ่าน ดินสอพอง น้ำมันเขียว พอกพันด้วยผ้าห่อไว้และทำใจว่า ปวดก็ให้มันปวด เจ็บก็ให้มันเจ็บ ทรมานก็ให้มันทรมานเป็นงัยเป็นกัน รับเท่าไหร่หมดเท่านั้นไม่ได้นอนก็ไม่ต้องนอน ยอมรับวิบากกรรมที่เคยทำให้สัตว์อื่นต้องเจ็บต้องปวดต้องทรมานต้องตายเพราะเราทำเขามา กว่านี้ เราเจ็บแค่นี้ ก็ต้องยอมรับให้ได้ ตามบท ทบทวนธรรมข้อที่๒๖ การพิจารณาเพื่อปราบมาร คือ ความกลัว เวลาเจ็บป่วย หรือพบเรื่องร้ายจะ ทำให้ดับทุกข์ใจ ทุกข์กายและเรื่องร้าย ได้ดีที่สุด คือ ทำใจว่า โชคดีอีกแล้ว ร้ายหมดอีกแล้ว รับเต็มๆ หมดเต็มๆ เจ็บ...ก็ให้มันเจ็บ ปวด...ก็ให้มันปวด ทรมาน...ก็ให้มันทรมาน ตาย...ก็ให้มันตาย เป็นไงเป็นกัน รับเท่าไหร่ หมดเท่านั้น เรา...แสบ...สุดๆ มัน...ก็ต้องรับ...สุดๆ มัน...จะได้หมดไปสุดๆ เรา...จะได้เป็นสุข...สุดๆ เพราะสุดท้ายทุกอย่างก็ดับไป ไม่มีอะไรเป็นของใคร จะทุกข์ใจไปทำไม ไม่มีอะไรต้องทุกข์ใจ"เบิกบาน แจ่มใส ดีกว่า"เมื่อทำใจได้ดังนั้นอาการปวดก็ทุเลาลง เข้าซูมรายการสายด่วนฯฟังไปเรื่อย จนรายการจบ อาการปวดก็ดีขึ้นตามลำดับ จนถึงเวลาเข้านอน อาการปวดก็ยังเหลืออยู่ แต่ก็สามารถนอนหลับได้ตลอดคืน ตื่นเช้ามา อาการปวดหายไป เหลืออาการเสียวที่ปลายนิ้วมือ เมื่อเราไม่กลัวไม่หวั่นไหว ต่ออาการเจ็บปวด อาการนั้นก็ทุเลาเบาบาง และกลับมาเป็นสุขได้ดั่งเดิมเบิกบาน แจ่มใส
นางสาวพุธพรรณ ศรีธรรมูปถัมภ์ลดความกลัว ที่จะดื่มน้ำสมุนไพรในตัว ลดความกังวลในการทานอาหารรสจัดที่สถานที่อบรมจัดไว้ให้ กล้าที่จะดื่มน้ำสมุนไพรในตัว รักษาโรคของร่างกาย ขวัญมีอาการลมพิษขึ้น หลังจากได้ทานอาหารรสจัดเข้าไป เลยใช้น้ำสมุนไพรในตัวรักษา อาการดีขึ้นในวันถัดไป และหายโดยเร็วพลันค่ะประโยชน์ที่ได้รับคือ ความทรมานหายจากลมพิษที่เกิดขึ้นมีความก้าวหน้าโดย แม่ครัวทำอาหารรสอ่อนให้รับประทาน ซึ่งขวัญไม่ได้ร้องขอให้ทำเลย เป็นประกฏการณ์มหัศจรรย์ยิ่ง ที่เค้ารู้ได้อย่างไรว่าขวัญทานอาหารรสจัดไม่ได้ ทำให้เราไม่กล้วที่จะออกไปปฏิบัติภารกิจนอกบ้าน ยังถือศีลอยู่ทุกนาที สาธุค่ะ
นางดอกไม้ ปวะบุตรการงดเนื้อสัตว์ทำให้น้ำหนักลดมากกว่า5กก.ใน3เดือน ทำให้คนใกล้ชิดและเพื่อนๆท้วงติงและให้กลับมาทานเนื้อเหมือนเดิม ทำให้จิตใจหวั่นไหวบ้างเล็กๆแต่ตั้งปณิธานไว้แล้วว่าจะงดให้ถึงที่สุด พอเขาพูดมาก็บอกเขาว่าให้มันตายไปเลยเพราะผอมและขาดอาหาร แต่ถ้าไปนอกบ้านและร่วมกับคน อื่นก็จะใช้วิธีเขี่ยและอธิฐานขอขมาโทษถึงความจำเป็นค่ะ
นางสาวตรีทิพย์นิภา ไทยรักษาปล่อยว่างอะไรจะเกิดยินดีรับรับแล้วหมดไปจะได้เกิดแต่สิ่งดีๆสาธุ
นางรมิตา ซีบังเกิดเมื่อเข้าร่วมโครงการแบ่งปันเมล็ดพันธุ์ผักไร้สารพืษต่อชีวิตผู้มีศีล เมล็ดพันธุ์ที่ว่งไปมีหลายชนิด ถ้าผู้รับไปไม่ศึกษหรือไม่มีความรู้ในการเพาะเมล็ด ก็อาจจะไม่งอกและไม่สามารถปลูกได้ ช่วงแรกๆก็กังวลว่าผู้รับจะตำหนิว่าเราสงของไม่ดีให้เขา แต่มานึกได้ว่าแต่ละคนที่มาขอรับเป็นผู้มีศีล เขาต้องวางใจได้ ไม่ถือวาเราแน่นอนก็เบาใจ สบายใจได้
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีกล้าที่จะทำกิจกรรมการงานที่เป็นประโยชน์ ประโยชน์ที่ได้รับ ทำให้เรารู้สึกสุขสบายใจ
นางดรุณี อินทนิล​ลดเนื้อสัตว์ไม่อยากจะกินลาบปลาที่น้องทำไว้ให้ พากเพียรทำซุปถัั่วแปบกินเอง ได้รับการแบ่งปันถั่วแปบจากลูกนักเรียนมา
นางสาวชุติวรรณ แสงสำลี กล้าข้อที่ 8 . กล้าเกื้อกูลช่วยเหลือผู้อื่นด้วยใจบริสุทธิ์ ในการปรับปรุงทำซิปเพิ่มชุดกันฝนให้น้องจิตอาสาท่านหนึ่งใส่กันหนาว แต่มีปัญหาใส่ตัวรูดซิปกับซิปเข้าไม่ได้ ใส่ได้ข้างซ้ายก็หลุดข้างขวา ใส่ได้ข้างขวาก็หลุดข้างซ้าย ไม่ยึดมั่นถือมั่นว่าจะทำได้หรือไม่ได้ แต่ก็ต้องพยายามไม่ท้อถอย แล้วก็พร้อมยึดที่จะพากเพียรทำต่อ พร้อมวางหากยังทำไม่ได้ดั่งใจหมาย ลองแล้วลองอีกประมาณ 4 วันแต่ก็ยังทำไม่สำเร็จ จนกระทั่งคืนวันที่ 5 หยิบมาทำต่อลองใส่ซิปในรูปแบบเดิมที่ใส่ไม่ได้ ก็ทำใจปล่อยวางไม่ได้อีกแล้วก็ยอม ใจเป็นสุขอยู่นะ แล้วก็เกิดปัญญาว่าเอ้า!เรามาทำแบบเดิมทำไม มันทำไม่ได้ยังมาทำอีก ไม่หาวิธีใหม่ล่ะ ก็มองเห็นว่าที่ทำไม่ได้เพราะยึดว่าต้องใส่ซิปด้านล่างให้มันเท่ากันทั้งสองด้านแต่ทำอย่างไรก็ใส่ไม่เข้า พอใส่เข้าได้ก็ไม่เสมอกันอีกย่นข้างตึงข้าง เราก็มองเห็นประโยชน์นี่ไงไม่เป็นไร ก็ใช้กรรไกรตัดส่วนเกินที่ยาวออก ท้ังข้างบนและข้างล่าง ซิปมันก็เท่ากันแล้ว ตรงส่วนกลางมันขนานกันรูดซิปได้ก็ใช้ได้แล้ว โธ่โง่มาตั้งนานมัวแต่ยึดแบบเดิมว่ามันต้องเท่ากัน พิจารณาต่อว่าเหมือนผู้ปฏิบัติธรรมฐานแต่ละคนเริ่มต้นไม่เท่ากัน ตอนปลายทางแห่งมรรคผลก็ไม่เท่ากัน แต่ตรงกลางสายกลางสามารถทำให้เท่ากันได้ด้วยการสานพลังร่วมกับหมู่มิตรดี ก็ทำให้ชีวิตราบรื่น ประสบความสำเร็จได้ แค่ทำตรงกลางได้ก็ภูมิใจยินดีพอใจได้ในความสามารถไม่ต้องท้อแท้ว่าเราเริ่มต้นไม่เท่าคนอื่น และความสำเร็จไม่เท่าคนอื่น ได้สานพลังกับหมู่มิตรดีก็ดีมากแล้ว สุขจากการให้ด้วยใจที่บริสุทธิ์ (ให้ตนเองพ้นทุกข์ก่อน) สุขสบายใจที่สุดในโลก เป็นสุขที่สุข ที่สุดในโลก
นางสาวชุติวรรณ แสงสำลี
นางจำปา ลัคณาสถิตย์ (แอ๋ว)
นางสาวกมลชนก ทุมวงษ์ตั้งศีลที่จะรับประทานอาหารในวันพระโดยไม่ปรุงก็ผ่านมาได้หลายครั้งแล้วแต่เมื่อวันพระที่12 ธันวาคม 2564 ที่ผ่านมาได้ไปงานทำบุญร้อยวันญาติที่อยุธยาก็ได้เตรียมอาหารไปรับประทานเองโดยจัดผลไม้ผักสดและผักลวกพร้อมด้วยถั่วและข้าวไปรับประทานปกติ แต่พอมื้อเที่ยงผ่านไปก็ได้ไปเยี่ยมญาติและไปไหว้พระที่วัดและได้ไปเดินดูตลาดน้ำ กิเสลอยากกินก๋วยเตี๋ยวเดินวนอยู่หลายรอบบอกกิเลสว่าก็เพิ่งกินข้าวมานี่นา กิเลสก็บอกว่าเขาอยากกินรสแซ่บๆบ้างกินจืดมาหลายวันแล้ว นานๆออกไปข้างนอกสักครั้งนึงให้กิเลสกินบ้าง ก็เลยยอมแพ้ประโยชน์ที่ได้รับ ได้ต่อสู้กับกิเลสเพราะเดินวนหลายรอบแต่ก็มาคิดว่าการที่ไปกับพี่น้องก็ยอมกินกับเขาบ้างเพื่อที่จะสานความสัมพันธ์ระหว่างครอบครัว
นางสาวประภัสสร ชาญชัยชูจิตตั้งศีลที่จะไม่เบียดเบียนตนเอง ที่ผ่านมาจะนอนดึกตื่นเช้า มาระยะหลังนี่่นอนดึกแล้วตื่นเช้าไม่ไหวตรวจใจจึงรู้ว่าเพราะความอยาก อยากให้งานเสร็จทันเวลา ทุกวัน จึงทำงานไม่รู้่เหนื่อย เมื่อได้ฟังธรรมอาจารย์ จึงลดเวลาการทำงานลง ประโยชน์ที่ได้รับ เมื่อพิจารณาถึงโทษภัยของการพักผ่อนไม่เพียงพอ การเบียดเบียนตนเอง ก็เท่ากับเบียดเบียนผู้อื่นไปในตัว จึงปรับเปลี่ยนวิถึชีวิต เลิกอยากให้งานเสร็จ เพราะงานน่ะทำยังไงก็ไม่หมด ที่หมดไปคือสขภาพเราเอง
นางสาววิภาวัลย์ ถนัดธรรมกุลตตั้งอริยศีลทำความดีแม้นเล็กๆน้อยๆก็จะเพียรทำกล่าให้วิบากร้ายเข้ามารับแล้วหมดไปยินดีรับยินดีใช้วิบากนั้นกล้าที่จะเริ่มกับสิ่งที่เคยคิดกลัว
นายคมเวช หงส์เชิดชัยลดความอยากเพิ่มความกล้า ไม่ว่าอะไรจะเข้ามา
นายนายศรายุทธ​ พูนพินกล้าที่จะทำอาหารสุขภาพปรับสมดุลลดการปรุงแต่งให้ตนเองและสมาชิกในบ้านรับประทาน.. โดยปรุงด้วยเกลือเป็นหลักน้ำตาลเล็กน้อย​ใช้ซอสพริกซอสมะเขือเทศซีอิวดำบ้างเล็กน้อยให้สมาขิกในบ้านปรุงแต่งเพิมเอาเอง.. ทำอาหารฤทธิ์ร้อนเพิ่มขึ้น.. ข้าวต้มปรับสมดุล​ข้าวหลามหม้อ.. นมถั่ว.. น้ำปั่นผักผลไม้เพิ่มผักพื้นบ้านบริเวณบ้านเพิ่มขึ้นเสลดพังพอนตัวเมียใบสาบเสือเก็บประจำวอเตอร์เคส ออมแซบ​ไชยาว่านกายหอยกระเพราดอกดาวเรืองกล้าที่จะนำผักพายในนามาแกงเป็นอาหารเพราะไม่เคยมีใครกินกล้าที่จะนำใบสาบเสือกระดูกไก่ดำมากินกับส้มตำ
นางจิตรา พรหมโคตรวันที่ 9 ธันวาคม 2564 ได้ปฏิบัติอริยศีล ดับความกลัว ด้วยความกล้า 8 ประการ ในหัวข้อ 2 กล้าให้เกิดวิบากร้าย เหตุการณ์ ตื่นตี 3 กว่า รู้สึกมีอาการคลื่นไส้ พะอืดพะอม ท้องปั่นป่วน ขณะนั้นมีสติมาก ไม่รู้สึกทุกข์ใจเลยคิดว่าจะแก้อาการนี้อย่างไร มีคำตอบ 2 อย่างขึ้นมาว่าจะกินน้ำถ่านสี่พลัง หรือจะดีท็อกดี แต่อากาศเย็นก็ไปเสียบกาน้ำร้อน ระหว่างรอน้ำร้อนมีอาการดังกล่าวก็เกิดขึ้นมาอีก ตอนนี้มากกว่าเดิมเหมือนลมตีอยู่ในร่างกาย อยากจะออกมาแต่ออกไม่ได้อาเจียนก็ไม่อาเจียน ใช้มือลวงคอก็ไม่ออก ปวดถ่ายก็ไม่ถ่าย "แว๊บหนึ่งได้ยินเสียงกิเลสพูดขึ้นมาว่า ไม่อยากให้มีอาการอย่างนี้เลยมันทรมาน" เมื่อจับได้ว่ามันไม่อยากทรมานเราก็ตั้งศีลว่า กล้าที่จะให้มันทรมาน กล้ารับ กล้าให้หมดไป จะทรมานหรือไม่ทรมาน ยินดีรับยินดีให้หมดไป รับเท่าไหร่หมดเท่านั้น โชคดีอีกแล้ว ร้ายหมดไปอีกแล้ว รับเต็มๆ หมดเต็มๆ ผลปรากฏว่าอาการคลื่นไส้ค่อยๆ ลดลง มีอาการปวดถ่าย เมื่อถ่ายออกมาอาการคลื่นไส้พะอืดพะอม ท้องปั่นป่วนหายไปทันที รู้สึกโล่งโปร่งสบาย โดยใช้ความกล้าสลายความกลัวทรมาน
นางภัคเปมิกา อินหว่างเรื่อง: พ่อ เหตุการณ์: ที่ท่าน้ำเป็นเขตอภ้ยทาน มีปลามาอาศัยอยู่มากมาย มีเรือนแพเพื่อเป็นที่พักผ่อน ที่ให้อาหารปลา พ่อ ท่านเป็นคนไม่นี่งดูดาย ยามน้ำหลาก น้ำลด ก็คอยดูแล เรือนแพ ดึงเชือก ผ่อนเชือก ที่ผูกแพไว้ ปัดกวาด ล้าง เช็ดถู กวาดดิน กวาดขี้โคลน ทำโน่น ทำนี้ ดูแลไม่ขาดตกบกพร่อง (พ่ออายุ 88 ปี) วันนี้(14/12/64) ท่านได้ลงไปแก้เชือก ผูกเชือก ในน้ำ ทำตามลำพัง คนเดียว และช่วงนี้อากาศค่อนข้างเย็น ท่านลงไปแช่น้ำอยู่นาน ทำให้เกิด ตะคริว และหนาวสั่นสะท้าน แต่พ่อก็พอมีแรงขึ้นมาบ้านได้ เรียกหลาน ให้ไปตามเรา เราอยู่คนละบ้านกับพ่อ ห่างกันระยะทางประมาณ 500เมตร เราก็รีบมาโดยเร็วพลัน เมื่อเห็นอาการพ่อ เรารู้สึกทุกข์ในใจขึ้นมาทันที พ่อหนาวสั่นสะท้าน ฟันกระทบกัน และพ่อกัดฟันดังกรอดๆ เนื้อตัวเย็นไปทุกส่วนของร่างกาย ไม่ว่าจับส่วนไหน เย็นเหมือนน้ำแข็ง หน้าตาซีดเผือด ทุกข์: เป็นห่วงพ่อ กลัวพ่ออาการหนัก สมุทัย: ชอบที่พ่ออาการไม่หนัก ทุกข์ที่พ่ออาการหนัก นิโรธ: พ่อจะอาการหนักหรือไม่ เราก็วางใจได้ ไม่สุข ไม่ทุกข์ มรรค: เมื่อเห็นอาการพ่อ เกิดทุกข์ในใจ แต่ก็ไม่หวันไหว เกิดปัญญา ที่จะบรรเทาอาการป่วยของพ่อได้ ด้วยสติและความภาคเพียรที่อาจารย์พาทำ และสอนมาเกิดปํญญา พาให้พ้นทุกข์ได้ด้วย อริยสัจ4 เริ่มด้วยการกดจุด 8 จุด ทั้งแขนและขา ตามด้วยการสูดดมน้ำมันเขียว อาการดีขึ้นเล็กน้อย พ่อยังหนาวสั่นสะท้าน สติมา ว่าพ่อป่วยจากอาการเย็นเกิน ให้พ่อบ้านต้มน้ำร้อนใส่ขวดมาให้พ่อกอดเพื่อให้ร่างกายอุ่นขึ้น ตามด้วยต้มสมุนไพรฤทธิ์ร้อน ข่า ตะไคร่ ใบมะกรูด น้ำมันเขียว ให้พ่อสูดดม ดื่ม จนอาการหนาวสั่นเริ่มทุเลาลง ภายในประมาณ30นาที พ่อก็สามารถลุกขึ้นไปฉี่ ได้ถึง 2ครั้ง อาการ ป่วยนั้นก็จางหายไป สามารถลุกขึ้นไป กินน้ำนมธัญพืชและกินข้าวได้ ลุกขึ้นลงไปเดินรอบๆบ้านได้ แต่ยังมีอาการมึน ไม่โปร่ง ไม่โล่ง เราก็กัวซาหลัง กัวซาศรีษะ กดจุด โยคะอีกรอบ พ่อบอก ว่า "โล่ง ตาแจ้งวาวเลย" อารมณ์ดี กล่าวถึงอาจารย์หมอเขียว ชื่นชมท่านว่าเป็นพระโพธิสัตย์ นำพระไตรปิฏกมากล่าวมาสอน ตอนที่เรากำลังบำเพ็ญดูแลพ่อ เราพิจารณาที่ใจ ว่า เราจะพาพ่อไปโรงพยาบาลดีหรือไม่ แต่อีกใจเขาบอกว่า ไม่ต้องพาไป เพราะไป รพ.แล้วอาจจะไม่ได้กลับบ้านก็ได้หมอก็จะใช้วิธีรักษาตามอาการแพทย์แผนปัจจุบัน ซึ่งอาการของพ่อเราคิดว่า ทำตามหลักการแพทย์วิถีธรรมก็คงหาย เพราะเราเชื่อมั่นในคำสอนอาจารย์หมอเขียว ใจเราจึงไม่หวั่นไหว สามารถดูแลพ่อ ด้วยการไม่กลัวด้วยความกล้า และศรัทธาเชื่อมั่นหลักการแพทย์พุทธศาสตร์ บวกวิบากดีร้ายของพ่อและของเรา ตามบททบทวนธรรมข้อที่.๗๕.ถ้าเราดับทุกข์ใจได้ ก็ไม่มีทุกข์อะไรที่ดับไม่ได้. ทำให้เราไม่ทุกข์ไม่หวั่นไหวสามารถดูแลพ่อให้หายจากอาการร้อนเย็นไม่สมดุลได้ ใจเราจึงโล่ง โปร่ง สบาย หายกังวน เพราะเราดับทุกข์ใจได้
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตรดับความกลัวด้วยความกล้า 8 ประการ เมื่อวันที่ 27/11/64 ตื่นเช้ามาจะเข้าซูมไปเรียนตามปกติ แต่พอกดเข้าซูม ไอดีซูมหาย ซึ่งปกติทุกครั้งเปิดซูมมาก็จะ ไอดีซูมอยู่โดยที่เราไม่ต้องจำ เราจำแค่พาสโค๊ต ที่นี่พอเราจำไอดีไม่ได้ก็เกิดอาการขึ้นมาในใจ หงุดหงิด อยากจะรู้วันนี้มีเรียนวิชาภาษาอังกฤษ มีเรียนเทคนิคการจำกับครูเอ๋ หรือเปล่า ความคิดก็เริ่มมาเต็มไปหมด ก็เริ่มหาวิธีเข้าซูม ไปหาลิงค์ในไลน์ เลื่อนไปหลายกลุ่มไม่มีใครโพสลิงค์เลยค่ะ ก็เลยส่งข้อความไปในกลุ่ม อริยปัญญาตรี ขอลิงค์ซูม ไม่มีคนอ่าน ไม่คนส่งลิงก์มา ที่นี่กลับมาคิดแบบที่อาจารย์บอกว่า กับความ กลัวด้วยความกล้า 8 ประการ ข้อที่3 กล้าให้ดีไม่เกิดเมื่อวิบากร้ายขวาง คือยอมให้ดีไม่เกิด ยอมว่าโอเคเมื่อจำไอดีไม่ได้ ก็ไม่เป็นไร ไว้ค่อยดูย้อนหลัง ตอนนี้อาบน้ำก่อนแล้วค่อยไปเปิดซูมกับคอมพิวเตอร์ที่วางไว้ที่บ้านพี่สาว แล้วได้ข่วยขายของพี่สาวไปด้วยเลย พอคิดแบบนี้ทุกข์หาย เบากาย ไปอาบน้ำ มาเปิดซูมกับคอมพิวเตอร์ค่ะ
นางสายพิมพ์ ลิ้มไพบูลย์จากการทำงานร่วมกับหมู่มิตร บางครั้งก็ทำให้เกิดความยึดมั่นถือมั่น ความห่วงใยความวิตกกังวลในการทำงาน เมื่อไหร่ที่เราไม่ได้ทำเพราะติดภารกิจอื่น ความยึดมั่นถือมั่นก็สำแดงเดชทำให้เราทุกข์กลัว งานจะเสียถ้าขาดคนช่วยหรือหมู่มิตรจะเหนื่อย แต่เมื่อเราคิดเสียว่า ทุกคนต้องมีโอกาสได้ฝึก จะดีหรือไม่ดีก็ให้เป็นไปตามวิบากกรรมของแต่ละคน จึงฝึกตัดความยึดมั่นถือมั่นอะไรจะเกิดก็ให้เป็นไปตามวิบากกรรมนั้นอย่างน้อยทุกคนก็ได้ฝึกและได้ยอมรับชะตากรรมร่วมกัน ยอมตัดรอบที่จะไม่เข้าไปดูแล ผลคือทำให้เราคลายความทุกข์ความวิตกกังวลลงได้อย่างเฉียบพลันเพียงแค่กล้า ที่จะไม่ห่วงในงานนั้นๆ
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตรลดความกลัวด้วยความกล้า 8ประการวันที่ 9/12/64 ไปสวนยางพารา ไปถางหญ้า เอาเถาวัลย์ออกจากต้นยางพารา แล้วเกิดอุบัติเหตุ ฟันไปโดนหน้าแข้งตัวเองอย่างจัง ตอนแรกคิดว่าโดนสันมีดพร้า ก็เลยทำต่อ พอก้มดูตอนนั้นเลือดพุ่งปรี๊ด กางเกงขาด ตกใจแว๊บนึง อ้าวโดนคมมีดพร้าเหรอไม่ใช่สัน เลยพับขากางเกงขึ้นมา ตอนนั้นก็คืดว่าเส้นเลือดใหญ่ขาดหรือป่าวทำไมเลือออกเยอะจัง แล้วนึกถึงที่เราพูดกับพี่เขยว่าวันนี้หลานเขยลับมีดพร้าให้เราไม่คมเลยวันนี้ (เลยขอโทษนะโจที่ไปว่าลับมีดพร้าให้ไม่คม มันคมนะ555 แล้วก็นึกว่าเราทำให้ใครหรือสัตว์ใดๆเลือดออกก็ขอโทษขออโหสิ) ตลอดเวลาที่คิดก็ใช้นิ้วโป้งกดเแผลไว้ ต้องกดแผลไว้ตลอดเปิดออกมานี่เลือดพุ่งปรี๊ด เลือดเข้ม สีแดงเข้ม กดแผลไปแล้วสังเกตใจตัวเองว่าเรารู้สึกอย่างไร ใจเต้นแรงมั๊ย กลัวมั๊ย จะเป็นลมมั๊ย พอสังเกตุดูใจ ใจเราก็ก็ปกติไม่ได้มีอาการดังกล่าว หลังจากนั้นก็คิดว่าเราจะทำไงต่อ จะเดินกลับไปที่รถเอง หรือโทรให้ใครมารับเรา ออกจากสวน สุดท้ายเราใช้นิ้วโป้งซ้ายกดแผลไว้ แล้วใช้มือขวาจับมีดพร้าใช้เป็นไม้ค้ำยันมาที่จอดรถ ตอนที่เดินกลับมาคิดจะใช้น้ำพุทธโอสถในการล้างแผล แต่เราไม่มีที่รองรับคิดว่าเดินมาให้ถึงรถก่อนเรามีขวดน้ำอยู่ เมื่อเดินมาถึงรถก็ตัดขวดน้ำแล้วก็ปัสสาวะใส่ขวดน้ำ ราดลงไปบนแผล เลือดที่ไหลอยู่ก็หยุดไหล หลังจากนั้นใช้แมสปิดแผลไว้ ขับรถกลับบ้านได้ ขับรถไปอนามัยหมอเย็บแผลไปสองเข็มกล้าที่จะไม่กลัว 8ประการ ทำให้ทุกข์หายฉับพลัน ไม่กลัว สามารถแก้ปัญหาที่ ี่ี่เกิดขึ้นได้ตามลำดับ
นางสาวปัทมา ลีฬหาวงศ์ไม่ค่อยกลัว กังวล หรือหวั่นไหวกับอุปสรรค เพราะเจอสิ่งยากมาเยอะทุกอย่างคือการเรียนรู้ที่เพิ่มขึ้น มี่แต่ประโยชน์ที่ได้รับในทุกการเรียนรู้ ทำไม่ได้ก็ทำไป เดี๊ยวก็เป็นเอง นั่นคือความก้าวหน้า
นางสาวสุนันท์ พิมพ์ศรีกล้าทำในสิ่งที่กลัว
นางสาวสุนันท์ พิมพ์ศรีความกังวลที่กินอาหารมื้อเดียวไม่ได้ พอไม่กัววล ทบทวนตอน3ทุ่ม อ้าววันนี้ข้าวเรากินมื้อเดียวตั้งแต่เช้า กลางวันมันไม่หิว กินกล้วยหอม 2 ลูกเท่านั้น มันก็ไม่ยากไม่ลำบากในวันนั้น แต่ก็ยังกังวลยังหาเหตุชัดๆไม่เจอ ค่ะ
นางปาริชาติ จันทร์นวลงดกินเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์จากสัตว์ สมาทานศีลอุโบสถ ทุกวันพระ ทำให้เบากาย สบายตัว และไม่เบียดเบียนชีวิตสัตว์
นางณัชญ์ชาพัฒ วงศ์วิวิทย์ใช้ความกล้าเรื่อง กล้าให้เกิดวิบากร้าย และกล้าดีให้เกิดและกล้าให้ดีไม่เกิด ล้างจิตได้บ้าง ล้มเหลวหลายครั้ง จนเหนื่อยมาก สุดท้ายพอยอมปล่อย ย้อมแพ้ ความทุกข์ใจหายไปเฉยเลยคะ
นางสาวสำรวย รัตตนะ6 ธ.ค.64 ไปร่วมงานศพญาติ พอไปถึงงาน รู้สึกตาพร่ามัวมองหน้าคนไม่ชัด ก่อนหน้านี้ไม่เคยออกจากบ้านในเวลากลางคืนเลยไม่ทราบอาการ ทำให้ตัวเองตกใจว่าตาเป็นอะไร พูดคุยกับญาติบอกว่าต้องไปหาหมอผ่าตัดเปลี่ยนเลนส์ตา คราวนี้รู้สึกกังวลคิดมากเราต้องผ่าตัดเลยเหรอนั่งครุ่นคิดอยู่สักพักหนึ่งก็นึกขึ้นได้ว่าวิบากกรรมจากการกินตาปลามาไล่ล่าแล้ว เมื่อนึกได้จึงตั้งจิตขออโหสิกรรมด้วยใจที่เบิกบาน กล้ารับ กล้าให้หมดไป จากที่เคยพลาดทำมาและปรับสมดุลตามหลักแพทย์วิถีธรรมไปเรื่อยๆ
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ตัดความโกรธกลับบ้านมาหลังจากทำงานจนมืด เข้าห้องน้ำ ต้องการอาบน้ำ. หยิบผ้าเช็ดตัวเพื่อจะแขวนไว้ที่ราวแขวนผ้าในห้องน้ำ แต่มันแขวนไม่ได้ เพราะคุณสามีเอากระจาดและกระด้ง ไปเสียบไว้จนเต็มหลังจากที่เขาคงเพิ่งจะทำความสะอาดเสร็จได้ในวันนั้น. เพราะวันนั้นเขาไม่ได้ไปทำงาน. ความโกรธมันพุ่งปรี๊ดออกมาจนอยากจะ ต่อว่าเขาด้วยอารมณ์รุนแรงและเรียกเขาให้มาหยิบออกไป ขณะนั้นเขานอนดูทีวีอยู่กับลูก พลันกลับใจได้ จะโมโหทำไมเนี้ย ก็แค่ไปหยิบไม้แขวนมา 1 อัน แล้วก็คล้องไปที่ราว แค่นี้ก็แขวนผ้าเช็ดตัวได้แล้วนี่โอเคจบแบบสวยๆไม่ต้องวุ่นวายกันทั้งบ้าน เริ่มเก่งแล้วนะเรา
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์กลับมาถึงบ้าน แม่ก็รายงานว่าต้นมะรุมไม่อยู่แล้วนะ พ่อตัดทิ้งไปแล้ว ความโกรธมีอยู่บ้าง แต่ก็ไม่เยอะ คิดว่าถ้าไปอาละวาดกับพ่อคงไม่ดีแน่ เพราะพ่อเป็นคนรุนแรงไม่ยอมฟังใคร ถ้าด่าก็ด่าด้วยถ้อยคำหยาบคายจึงหยุด และกลับมาคิดว่าไม่เป็นไร ถ้าเรายังมีชีวิตอยู่ แล้วพ่อตายก่อนค่อยปลูกใหม่ก็ได้
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางเรณู ไชยศรีไม่กลัวการฉีดวัคซีน
นางสาวอุษา บุตรพรมกล้าไม่กลัวผี วันที่4-12 ธันวาคม2564 ที่ผ่านมาได้กลับบ้านตจว. ได้ตัดสินใจนอนคนเดียวบนบ้านชั้น2 ขณะน้นก็ถามตัวเองว่ากลัวไหม ก็ตอบว่ากลัวๆอะไรกลัวผี แล้วก็นึกถึงตอนที่ เคย ดูคลิ๊บท่านอ.หมอเขียว ท่านบอกว่าผีไม่มีจริงถ้าเจอ ให้เดินเข้าหาเลยท่านอ.เคยนอนป่าช้าท่านก็ไม่เคยเจอผีสักต้ว ความคิดของเราปรุงเองทั้งนั้น พอคิดได้แบบนี้ ก็นอนกลับสบายยันเช้าตี4 ตื่น มาฝึกลมหาใจกดจุดลมปรานการบริหาร อย่างสดชื่น ไม่เห็นผี สักตัวค่ะ สรุงผีไม่มีจริง ค่ะ
นางนปภา รัตนวงศาเนื่องจากได้รับความเมตตาจากพร่น้องสวนป่านาบุญ2ให้หัดเป็นพิธีกรในรายการ สุขภาพพึ่งตนวิถีธรรมวิถีไทย จึงเริ่มได้ใช้คอมพิวเตอร์เก่าของลูกชาย ซึ่งเป็นเรื่องใหม่มากๆ ไม่เคยใช้มาก่อนเลย แต่จำเป็นต้องใช้เป็น มีน้องคุณแบงค์ ที่ช่วยสอนในการใช้ แต่ไม่ได้นำโน้ตบุ๊กของตัวเองไป แต่ได้ศึกษาพร้อมน้องที่ได้โน้ตบุ๊กเก่าไปใช้ ก็ได้เรียนรู้ร่วมกัน ฝึกการแชร์สกรีน ทั้งการใช้ซูม บททบทวนธรรม และแชร์เพลงปิดรายการ ทำให้มีความกล้าที่จะกล้าทำเองได้บ้างถ้าฉุกเฉิน และได้เรียนรู้ไปพร้อมๆกัน ถึงแม้จะทำไม่ได้แต่มีพี่น้องคอยช่วยเหลือ จึงกล้าที่จะทำด้วยใจไร้ทุกข์
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางสาวนฤมล วงศาช่วงนี้ ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง หลังจากมีอาการท้องผูก ขับถ่ายยาก ต่อมาตนก็เจอโรคไมเกรน ปวดหัวจนมีอาการอยากอาเจียร ในตอนนั้นเกิดอาการที่ทำงาน ตนเลยพยายามแก้ด้วยการนวดกดจุด และกัวซา และไปสุดอากาศภายนอก เพราะภายในอาคารแอร์หนาวมากกกก ตนตากแดดสักพักกลับมาพักแต่อาการยังคงเป็นอยู่ จึงจำนนต้องทานยาพารา 1 เม็ด และขอนอนพักสักงีบ อาการดังกล่าวจึงเบาลง
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์เกิดความหงุดหงิด เนื่องจากน้องโทรเข้ามาตอนกำลังเรียน ทำให้ขาดจังหวะ พอรู้ตัวก็สำนึกได้ว่ามีความชังเกิดขึ้น ก็ละชอบชัง และทำความเข้าใจว่าต้นสายเขาก็ไม่รู้ว่าเรากำลังเรียน ก็เบาใจขึ้น
นางภัคเปมิกา อินหว่าง เรื่อง:โดนเข้าแล้ว เหตุการณ์: วันนี้ (17/12/64)ได้มีโทรศัพท์เข้ามา พูดคุยถึง เรื่องการส่งพัสดุ สั่งของออนไลน์ ว่าเราเป็นผู้ส่งของผิดกฎหมาย ออกนอกประเทศถูกอายัติอยู่ที่ด่านศุลกากร จ.เชียงใหม่ ให้เรารีบดำเนินการแจ้งความออนไลน์ไปยัง สภอ.เมืองเชียงใหม่ เขาอ้างตัวเป็นร้อยเวร เป็นสารวัตร เป็นผู้กำกับ เราก็คิดว่าเป็นการคุยกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ เพื่อแจ้งความ คุยกันไปคุยกันมา เรื่องมันชักยุ่ง โยงไปถึงเรื่องคดีฟอกเงิน เขาอ้างว่าเรามีส่วนเกี่ยวข้องในคดี ฟอกเงินผิดกฎหมายด้วย คุยไป ใช้เวลาประมาณเกือบ 2ชม. เราคิดว่าเป็นไงเป็นกัน ถึงคราววิบากเข้า ที่จะต้องเจอเรื่องร้าย ขบวนการมิจฉาชีพหลอกลวง เป็นขบวนการ เอากฎหมายมาขู่ มาอ้างถึงคดีความอาญา เราก็เชื่อไปบ้าง ถอยบ้าง แต่ก็เกิดความกังวลอยู่ไม่น้อย เลยให้ข้อมูลส่วนตัวกับพวกมิจฉาชีพไปเยอะ รวมถึงข้อมูลบัญชีธนาคาร แต่ เราก็เอะใจ คิดใหม่ ถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นตามที่ พวกมิจฉาชีพทีโทร มาเพื่อให้เรา โอนเงินทุกบัญชีให้พวกเขา ทุกข์: ไม่เบิกบานกับการถูกมิจฉาชีพมาล้วงเอาข้อมูลส่วนตัว สมุทัย:ชอบหากไม่โดนล้วงข้อมูลส่วนตัว ชังที่โดนล้วงเอาข้อมูลส่วนตัว นิโรธ:จะถูกโดนล้วงข้อมูลหรือไม่ ก็ไม่หวั่นไหว ไม่ชอบไม่ชัง มรรค:เมื่อเกิดเรื่องที่เราคาดไม่ถึง เรามาพิจารณาที่ใจ จากการโดนพวกมิจฉาชีพหลอกให้เราเชื่อถึงเหตุการณ์ที่ เราเป็นคนส่งพัสดุผิดกฎหมาย แล้วโดนอายัติ เชื่อมโยงไปถึงขบวนการฟอกเงิน เป็นเงินจำนวนหลัก100 ล้านซึ่งมันเป็นคดีอาญาที่ร้ายมาก ซึ่งมันเกิดจาก การที่เราสั่งซื้อของออนไลน์อยู่เป็นนิจ และทำกิจหลายอย่าง เกี่ยวกับการใช้ข้อมูลส่วนตัว จนเราเชื่อไปและให้ข้อมูล ไปเยอะมาก รวมถึงเลขประจำตัวประชาชน เลขบัญชีธนาคาร ยอดเงินธนาคาร ที่มีในบัญชี ทุกบัญชี เมื่อเรามีปัญญาตามทัน ถึงเหตุการณ์ของพวกมิจฉาชีพทำให้เรารอดพ้นจากการถูกหลอก เพื่อโอนเงินให้พวกเขา เรามาพิจารณา อีกครั้ง ว่า การที่เรามีเงินเก็บ กับธนาคาร ทำให้มีวิบาก ต้องเป็นทุกข์กับสมบัติ ที่เราสะสมมา ต้องมาเจอเรื่องร้าย เลยต้องหยิบเอาบททบทวนธรรมข้อที่.๘๑ เหนือความเก่ง คือ วิบากร้าย เก่งแค่ไหนว่าแน่ ก็แพ้วิบากร้าย ร้ายแค่ไหนว่าแน่ ก็แพ้วิบากดี วิบากดีที่แน่แท้ ที่ดีที่สุด คือ ใจไร้ทุกข์ ใจดีงาม เมื่อพิจารณาที่ใจเราได้ เราก็คลายกังวล ไม่ว่าอะไรจะเกิด เรื่องดีหรือร้าย เรารับมันได้ เพราะเราทำมาทั้งนั้น จะเกิดเรื่องร้าย ก็ต้องยอมรับมันให้ได้ เป็นการใช้วิบากที่เราเคยทำมา รับแล้วหมดไป ไม่มีอะไรคาใจสุดท้าย เราก็คลายทุกข์ คลายกังวล เบิกบานด้วยความผาสุก
นางจิตรา พรหมโคตรวันที่ 21 ธันวาคม 2564 ลดความอยาก ความกลัว ไม่อยากปวดฟัน ดับความกลัวด้วยความกล้าที่จะให้ปวดฟันเหตุการณ์ ตอนเช้าของวันที่ 21 ธันวาคม2564 ได้นำฟันปลอมมาใส่ รู้สึกปวดฟันเนื่องจากฟันปลอมมันขบกับเหงือกก็ทนใสเพราะถ้าไม่ใส่ให้เคยชินจะใส่ไม่ได้ แต่วันนี้ใส่มาประมาณเกือบทั้งวันทุกข์: มีความกังวลกับการปวดฟัน มีอาการหวั่นไหว ไม่นิ่ง ใจร้อนสมุทัย: อยากให้หายปวดฟันเร็วๆ ชอบถ้าหายปวดฟันเร็วๆ ชังถ้าหายปวดฟันช้านิโรธ: ไม่ชอบ ไม่ชังในอาการปวดฟันว่าจะหายช้าหรือหายเร็วด้วยความใจเย็นมรรค: ตั้งศีลกล้าเลิกอยากให้หายปวดฟันเร็วๆ กล้าที่จะหายปวดฟันเร็วหรือหายปวดฟันช้า หรือไม่หาย ด้วยความใจเย็น และพิจารณาระลึกถึงคำสอนของอาจารย์ในเรื่องไฟไหม้หัวเปรียบเทียบได้กับร่างกายที่เจ็บป่วยให้แก้ทุกข์ที่ใจก่อน ก็ได้น้อมนำมาปฏิบัติโดยตรวจดูทุกข์ที่เกิดกับใจที่มีความใจร้อนอยากให้หายปวดฟันเร็วๆ ก็ใช้ความกล้าทีจะให้หายปวดฟันเร็วหรือช้าด้วยความใจเย็น และสำนึกผิดในสิ่งที่เคยไปเบียดเบียนกินเนื้อสัตว์มา ยอมรับผิด ยินดีรับ ยินดีให้หมดไป และใช้ยาเม็ดเสริมระบายพิษเช่นดีท๊อก อมน้ำปัสสาวะเก่า หยอดตาหูด้วยน้ำสกัด ฤทธิ์เย็น ใช้นำมันเขียวทา กัวซาและที่สำคัญคืออาหารใช้ปั่น ผักผลไม้ ปั่นข้าวต้มเติมเกลือเล็กน้อยทาน อาการปวดฟันก็ทุเลา เบาบาง แต่ทุกข์ใจหายไปก่อน ตอนเช้าของอีกวัน พิษจากความร้อนในปากเริ่มระบายผุดออกมาจากการกินน้ำผัก พืช และข้าวปั่นโรยเกลือเท่านั้นประโยชน์ที่ได้รับ ได้นำความรูู้้ในเรื่องของอริยศีล อริสัจ4 มาใช้กับตัวเองในความทุกข์จากการปวดฟันมาใช้แก้ปัญหาของตัวเองได้จริง โดยเฉพาะแก้ทุกข์ที่ใจก่อน
นางจิตรา พรหมโคตร
นางธมกร พลสุวรรณเกิดอาการคันมาก แสบ แดงทั่ว แขนขา ดับความกลัวโดยการตั้งจิตว่า มาเลยพร้อมตั้งรับ ฉันไม่กลัว เป็นได้ก็หายได้ จะหายเมื่อไหร่ก็ช่างมัน
นางสาวผาสุข ตันชวลิตดับความอยากและ ความกลัว ในทุกๆด้าน กำลังพิจารณาลงละเอียดมากขึ้นในสิ่งที่หลงเหลืออยู่ในจิต ล่าสุดคือ การที่เพื่อนทักว่าผอมมาก เป็นอะไรหรือเปล่า ต้องทานอาหารเยอะๆนะ ได้รับฟังเสียงทักจากผู้คนรอบข้าง นั้น มีความรู้สึกเป็นกลาง ไม่กังวล ไม่ทุกข์ ยินดีรับฟังและเข้าใจว่า คนที่เคยเห็นเราในสภาพเก่าตามสัญญาของเขาเหล่านั้น หากเป็นเราในอดีต ก็คงพูดเช่นนี้ เช่นกัน / จึงบอกเพื่อนไปว่า ขอบใจนะ เราแข็งแรงดี สบายเบาตัวดี ขอบใจมาก ที่เป็นห่วง - สบายใจในทุกสถานการณ์
นางสาวทรงรัตน์ พรหมช่วยไม่กลัวโรค ปฎิบัติตามคําสอนของอาจารย์ และคําแนะนําของหมู่มิตรดีไปเรื่อยๆ
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์การคบและเคารพมิตรดี มีความสำคัญมากๆ ตอนที่เข้ามาเรียนวิชชารามเมื่อเดือนตุลาคม ได้เกิดความรู้สึกหลบหลู่ ดร.ผุสดี แต่โชคดีที่รู้ตัวเร็ว และ รู้ได้ว่าท่านรู้จริงปฎิบัติจริง หลังจากนั้นเมื่อท่านพูดอะไรก็จะตั้งใจฟังเป็นพิเศษ สิ่งที่ได้ประโยชน์อย่างมากคือ การอ่านอาการกิเลสด้วยเหลี่ยมมุมต่างๆ ทำให้สามารถล้างกิเลสได้เร็วขึ้นคะ
นางสาวสมทรง นาคแสงทองมีความอดทนชนะในความอยากเช่นอยากกินอะไร แล้วไม่ได้กิน ก็กล้าซะเลยที่จะไม่ได้กินกล้ารับในสภาวะของความอยากไม่กลัวไม่หวั่นไหวในความอยากใดๆ ใจเป็นสุขจิตใจเบิกบาน แจ่มใสดี
นางสาววิมลวรรณ สินธุจริวัตรตั้งใจไม่กินเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์และงดอาหารหลัง18.00นขอสารภาพว่าทำได้บ้างไม่ได้บ้างค่ะ
นางสาวสุภารัตน์ จันโดนเมื่อวันที่24ธ.ค.64ที่ผ่านมา ต้องพาคุณน้าไปฉีดวัคซีนเข็ม3 ส่วนตัวเองก็ต้องฉีดด้วย หลังฉีดก็มีอาการเจ็บแขนและปวดกล้ามเนื้อบริเวณที่ปวด ตรวจใจดู ก็ไม่มีความกลัวใดๆค่ะ...ที่เราไปฉีดก็ตามหน้าที่พลเมืองดี ก็ไม่ได้วิตกกังวลกับการนำเชื้อโรคเข้าตัว(วัคซีน) ในอำเภอเรณูที่อยู่ก็มีคนติดโควิค ก็คิดว่าทำดีเต็มที่ป้องกันเต็มที่ อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด เพราะคุณแม่ต้องไปช่วยคุณขายอาหารตามสั่งยังต้องพบปะผู้คนก็มีห่วงแม่บ้างแต่พอคิดว่าอะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดยินดีรับยินดีให้หมดไป ส่วนตัวก็เพิ่มศีลขึ้นตามลำดับค่ะ
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงทุกข์:ถูกเพ่งโทษสมุทัย:ชอบที่ไม่มาเพ่งโทษชังที่มาเพ่งโทษ นิโรธ:ไม่ชอบไม่ชังที่ถูกเพ่งโทษ มรรค:รับวิบากเข้าถูกเพ่งโทษว่าเราทำมาถึงมาดึงมาดลให้เขาเพ่งโทษฉันรับแล้วก็หมดไปยินดีรับแล้วก็หมดไปเพราะฉะนั้นเขาไม่ได้ผิดต่อฉันแต่เขาผิดต่อตัวเขาเอง
นางสาวชุติวรรณ แสงสำลี
นางพิกุล วันจันทร์กล้าที่จะลด..ละ..กาแฟ...ก็ได้ผล.จากวันละ 2-3 ครั้งต่อวัน เหลือแค่วันละ 1
นางภัคภร จันทราสกุลลดความกลัว กล้าแชร์สภาวะธรรม
นางสาวพุธพรรณ ศรีธรรมูปถัมภ์กล้าที่จะเผชิญหน้ากับความกลัวที่จะทำ ทำให้คลายความกังวลได้โดยฉับพลัน โล่งใจ สบายใจ และเกิดปัญญาที่แก้ไข พ้นทุกข์ได้ ประโยชน์ที่ได้รับ หากฝึกฝนดับความกลัว ด้วยสร้างความกล้า สามารถต่อสู้กับปัญหาต่างๆ ได้ โดยไม่เกิดทุกข์ค่ะ
นางสาววิภา ถิ่นถานลด ละ เลิกและหลีกเลี่ยง อารมณ์ที่ทำลายสุขภาพ
นางสาวสมทรง นาคแสงทองลดความอยากที่จะเห็นพี่น้องรักษาความสะอาดน้ำในอ่างล้างชาม ลดความกลัวว่าอ่างล้างจานจะเลอะแค่ไหนเราก็สุขใจ ดับความกลัว กังวลไม่หวั่นไหวใดๆทุกอย่าง ก็ปล่อยไปตามธรรม
นางสาวสมทรง นาคแสงทองดับความกลัว ด้วยเริ่มต้นฝึกเป็นประธานในที่ประชุม ด้วยความกล้าเปิดประชุมพร้อมด้วยภาคภูมิธรรม จับกิเลสอย่างแรงกล้าด้วยชนะ ละ เลิกกลัว ประโยชน์ได้รับดับความกลัวด้วยใจกล้าเดินหน้าบำเพ็ญ เข็ญกงล้อก่อการดี
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยขิตร
นายทรงยุทธ อัคโกศลกล้าที่จะออกไปร่วมพบปะกับกลุ่มเพื่อนกลุ่มเล็กๆ ที่ยังรับประทานเนื่อสัตว์อยู่ แต่ตนเองสามารถลดละความอยากในการรับประทานอาหารที่ตนเคยชอบได้อย่างไม่ต้องต่อสู้กับความอยากเลย โดยตนเองไม่ได้รับประทานอะไรเลย ยกเว้นน้ำผล แต่ร่วมคุยกับเพื่อนๆ เท่านั้น
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ได้ต่อสู้กับกิเลสกังวลหวั่นไหวตัวเองก็วางได้เยอะเลยค่ะ
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ลดความกลัวที่เราเคยเป็นมาด้วยใจที่ผาสุขค่ะ
นายมงคลชัย วิชาธรรมกล้าข้อ ที่ 4 กล้าที่จะหยุดชั่วทั้งปวง สามารถลดชั่วได้ได้มาก ทำให้คลายทุกข์ลงได้
นางสาวรุ่งนภา เพ่งรุ่งเรืองวงษ์การปลูกฝังต้นกล้าชื่อ "กล้าดี" ให้เกิดในตัวตน เพื่อดับความกลัว เช่น กล้างดเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ของดองของเมา น้ำอัดลม ขนมหวาน เป็นต้น ทำให้จิตไม่หวั่นไม่ไหว กายแกร่ง ใจสบาย
นางสาวส้สยา วาทยานนท์การทานอาหารตามลำดับทำให้ลดความอยากในอาหารลงไม่ทานอย่างขาดสติให้มีสติเพิ่มขึ้น เพราะต้องคิดว่าตอนนี้จะจับอะไรเข้าไปในปากก่อนเลยความอยากมันมาอยู่ที่ความตั้งใจต้องคิดเรื่องนี้แทน
นางสาวชุติวรรณ แสงสำลีอริยสัจ 4เรื่อง ปรับสมดุลหนาวเย็นใจเย็นทุกข์หายฉับพลันทุกข์:สัมผัสความหนาวเย็นที่รู้สึกหนาวมากขึ้นทำให้มือเย็นมากกว่าทุกข์วันสมุทัย:ชอบรับทุกข์ความหยาวเย็นน้อยๆไม่ชอบความหนาวเย็นที่มากเกินไปนิโรธ:สัมผัสความหนาวเย็นจะเท่าเดิมหรือหนาวเย็นมากขึ้นก็ยินดีรับสุขใจได้มรรค : กิเลสหลอกว่าวันนี้ชังความหนาวเย็นมากกว่าทุกวัน กลัวจะทนไม่ไหว ที่หนาวๆมาก็ทนได้กำลังดีแล้ว กิเลสบอกถ้าหนาวเย็นกว่านี้กลัวมือจะทุกข์หนาวนานๆมันชอบความหนาวพอรับได้เป็นสภาพคุ้นชินแล้ว พุทธะ:ได้สัมผัสความหนาวเย็นเพิ่มขึ้นโชคดีแล้ว ได้เจอของจริงพิสูจน์ว่าเราอยู่ได้ ปรับใจก่อน อย่าตกใจ กับความไม่เที่ยงของอากาศ ยอมรับความจริงสัมผัสความหนาวเย็นได้ฝึกลมหายใจ ได้ออกกำลังกายยามเช้าสู้กับความหนาวเย็นสดๆนี่แหละ ร่างกายจะแข็งแรงพอเราสู้ความเย็นที่เพิ่มขึ้นได้ ใจไร้ทุกข์ มันไม่เที่ยงเดี๋ยวเพิ่มเดี๋ยวลดก็หายไป เกิดๆดับๆ เราควบคุมอากาศหนาวเย็นไม่ได้ แต่เราควบคุมใจได้ให้ยินดีรับสุขใจได้ทุกสถานการณ์ก็ดีมากแล้ว หลังจากนั้นก็ปรับมาสัมผัสวัตถุเทน้ำร้อนใส่แก้วสแตนเลสแล้วใช้มือจับแก้วก็ทำให้มืออุ่นขึ้นอย่างมาก พอน้ำเริ่มอุ่นก็ดื่มน้ำต่อเลยสบายใจสบายกายสรุป ใช้ความกล้าปรับสมดุลร้อนเย็นใจไร้ทุกข์ทุกข์หายฉับพลัน
นายวิชิต กองคำ-
นางสายพิมพ์ ลิ้มไพบูลย์ลดความอยากเข้าไปก้าวก่ายชี้แนะเรื่องพฤติกรรมของลูกโดย ไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับวิถีชีวิตของเขาทั้งที่ใจอยากรู้ อยากมีส่วนร่วมอยากปรับปรุงแก้ไขในสิ่งที่เขาพลาดอยู่และไม่ค่อยจะปรับปรุงเพื่อให้ดีขึ้นได้ดั่งใจเรา ทุกครั้งที่คิดจะมีบทคำสอนของพระพุทธองค์และครูบาอาจารย์มาเป็นข้อสะกิดใจอยู่เสมอ ว่าทุกอย่างเป็นไปตามวิถีแห่งกรรมและวิบากกรรมของแต่ละบุคคล บางสิ่งบางอย่างต้องปล่อยให้สังคมหรือคนรอบตัวเขาเป็นผู้สอน ถึงแม้เราจะเป็นพ่อแม่บางครั้งเราก็สอนไม่ได้ประโยชน์ที่ได้รับ ความโล่งใจในบางขณะ และเข้าใจสัจธรรมชีวิตกฎแห่งกรรมมากขึ้น
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภากล้าลดตั้งศีลว่าจะไม่กินเนื้อวัวก็ไม่กินค่ะลดได้คือเนื้อวัวส่วนหมูไก่ปลาก็พยายามลดอยู่ค่ะตอนนี้กินถั่วที่กินต้มถั่วเขียว ถั่วแดง และนึ่งถั่วเขียวผ่าชีกไว้ใส่น้ำเต้าหู้ค่ะกินต้มถั่วเขียวใส่ถั่วแดงด้วยซดกินเหมือนของหวานค่ะก็พยายาไม่กินเนื้อหมูกินน้ำแกงค่ะที่กินปลาทอดก็พยายามลดค่ะเพราะแพ้อาหารทะเลกินปลาทูทอดมีปัญหาคันขึ้นผื่นทันทีค่ะเลยไม่ค่อยกินค่ะทีาผ่านมาที่กินเพราะกลัวเป็นโรคคอพอกขาดสารไอโอดีนค่ะแตาได้ความรู้ว่ามีในอาหารอื่นสามารถทดแทนได้ค่ะ
นางสาวรสริน สังข์เกื้อ
นางสาวภนิดา ปิ่นมณีกล้ามากขึ้นและยินดีไม่ว่าวิบากดีร้ายเข้ามา ใจเย็นมากขึ้น..และนิ่งได้กับเหตุการณ์ต่างๆที่เข้ามา
นางสาวลำพึง ก๋งจิ๋วตั้งอาริยศีลไม่ตามใจตัวเอง กล้าที่จะลดไม่กิน สิ่งที่ ชอบไม่กินอาหารที่ตัวเองชอบ กล้าที่จะแบ่งอาหารให้เพื่อน แม้ เราจะมีน้อย กล้าที่จะเสียสละแม้อาหารอยู่ในมือ
นางศิริพร ขาวไชยมหาป้างดอาหารเนื้อสัตว์ ในวันพระ มาตลอดเวลาเข้าค่ายทั้ง 7 รุ่น มีความรู้สึกดีหลายๆ อย่าง เช่น ดีต่อระบบขับถ่าย ดีต่อใจว่าเราทำได้โดยไม่ต้องกินเนื้อเราก็อยู่ได้ การรักษาความสะอาด ถ้วยจานก็ง่ายไม่มีกลิ่น ไม่มีไขมัน ดูง่ายๆ ว่าพาชนะพวกนี้ยังสะอาดแล้ว ลำใส้เราก็ต้องสะอาดเหมือนกัน และป้ากำลังจะเพิ่มศิลอีก หลังปีใหม่นี้แล้ว ป้าจะไม่กินเนื้อในวัน พระและวันเกิดตัวเอง คือวันพฤหัสจ้า
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายเพิ่มอริยศีลออกจากความกลัวในแต่ละเรื่องๆ โดยใช้หลักความกล้า8ประการเป็นหลักในการกำจัดเพื่อดับทุกข์นั้นๆ ทั้งเหตุการณ์และความเจ็บป่วยที่เกิดขึ้นในตัวเรา เราต้องมีความประมาณในการกำจัดตามที่เราปฏิบัติได้ค่ะ
นางสาววิภาวัลย์ ถนัดธรรมกุลดับความกล้วด้วยความกล้า กล้าที่ตามองไม่เห็นกล้าที่จะรับวิบากที่เข้ามา ไม่กังวล ไม่หวั่นไหว สู้ด้วยการใรับวิบากด้วยในยินดี หลายวันผ่านไปอาการก็เริ่มดีขึ้นด้วยการรู้เพียรรู้พักตามเวลาที่จัดสรรได้
นางสุภัค กิมใช่ย้งความกล้าทั้งแปดประการที่อาจารย์หมอสอนนั้น ได้ปฏิบัติมา สิปปีแล้ว ความกังวลหวั่นไหว มีบ้างเมื่อ เจอผัสสะที่แรงๆๆ แต่ใช้ ความรู้สึกตัวโยนิโสบ่อยๆว่า ขณะนี้ทำอะไรอยู่ ทำเพื่ออะไร มีประโยชน์กับใคร เบียเบียดตนเองมั๊ย พอ ทำแบบนี้ จนชิน เวลาจะเผลอ ไปทางอกุศล มันจะ กลับมามีสติได้เอง.
นายคมเวช หงส์เชิดชัยลดความกลัวการที่ไม่ได้ดั่งใจ งานที่ทำมีปัญหา แก้ไขตนเองได้แต่ไปแก้ไขคนอื่นเขาไม่ได้ต้องวางใจกับการไม่ได้ดั่งใจ
นาง วิภาวี วงค์ศรีทาลดการ ดื่ม เลิก ถึง เลิกได้ ลดเนื้อสัตว์ บางมื้อ
นางสาวตรีทิพย์นิภา ไทยรักษากล้ายอมรับวิบากที่ได้ในปัจจุบันที่ต้องใช้แผนการรักแพทย์แผนปัจจุบันเคมี-ผ่าตัด-คีโม(อาการข้างเคียง)พร้อมรับพร้อมปรับเปลี่ยนไม่เห็นโรงศพไม่ลั่งน้ำตา..ทำจิตใจให้สบายในเมื้อเดินทางมาสายนี้แล้วรับแล้วให้หมดไปสิ่งใหม่ๆจะได้เข้าสาธุ
นางสาวผาสุข ตันชวลิตความกลัว กังวล ระแวง หวั่นไหว ได้หายไป เมื่อเราเข้าใจเรื่องกรรมอย่างแจ่มแจ้ง การต่อสู้กับกิเลส ระดับต่อไป โดยการตั้งอริยศีล ตามกิเลสที่พออ่านออก โดยคำแนะนำของท่านอาจารย์ คุรุ และ พี่น้องหมู่มิตรดี กราบขอบพระคุณมากๆค่ะ
นายอุดมศักดิ์ จันทร์จำปาลดความอยากในการซื้อของที่อยากซื้อ เมื่อก่อนซื้อเยอะ ตอนนี้ซื้อน้อยลง ประโยชน์คือประหยัดขึ้น
นางเพ็ญศรี มงคลชาติไทยมีความอยากที่จะเข้าห้องปริยหาธรรมเพื่อจะได้ปัญญาเพิ่มจากอาจารย์ที่ท่านได้ให้โอวาทกับจิตอาสา แต่ก็ยังเปํนไปไม่ได้ เพราะจะต้องคบคุ้นกับหมู่มิตรดีให้ได้มากก่อน ก็จะพากเพียรเพิ่มศีล ลดกิเลส ให้ได้มากๆ เพื่อจะได้เป็นจิตอาสาพึ่งตนได้และช่วยเหลือผู้อื่นให้พ้นทุกข์ได้
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงทุกข์:เรื่องเช็คส่งการบ้านแล้วทำไมไม่ครบ สมุทัย:ชังทำไมไม่เห็นการบ้านที่อุตส่าห์ทำเสียเหนื่อย นิโรธ:ชอบได้เห็นกิเลสซ้อนกิเลสติดดี มรรค:กิเลสติดดีทดสอบอย่างจังในกิเลสติดดีส่งการบ้านทางกูลเกิลฟอร์มเช็คดูทำไมไม่ครบคาใจอยู่ทำทุกข์อยู่แต่มองไม่เห็นทุกข์ใจอุตส่าห์ทำเหนื่อยคิดเรื่องในแต่ละเรื่องจนถึงโอกาสถามคุรุให้ตรวจดูใจเราติดอะไรมีคำถามว่าทำไมเกิดขึ้นนึกได้อ้อ!นี่เรากลัวไม่ได้คะแนนนี่นาจนหลุดหายทุกข์ฉับพลัน5555เราติดดีในดีที่ซ้อนอยู่ในดี อ้อ!นี่เราเรียนอะไรอยู่หรอ??5555นี่เราเรียนวิชาพ้นทุกข์ใช่ไหม สรุป:พิจารณาแล้วคลายหายทุกข์ฉับพลัน จับกิเลสเจอกิเลสติดดีอนุโมทนาสาธุท่านอาจารย์หมอเขียวคุรุจิตอาสาทุกท่านเป็นอย่างสูง
นายสุนทร คำเหลืองเมื่อไม่กี่วันมานี้ ผมเองถุงฟานใส่มูลวัวไปไว้ให้กับคนขายมูลวัว 100ถุง ถึงเวลาที่เขาใส่มูลวัวครบ100ถุงแล้ว เป็น2000บาทเงินผมหมุนไม่ทัน บอกเขาว่าไม่เอาแล้ว ให้คนอื่นที่จะซื้อเอาไปก่อน ส่วนถุงฟาน ก็ไม่คิดค่าถุงผม ให้ไปเลยเจ้าของขายมูลวัวก็ตกลง เขาถามแล้วถุงฟานละ ผมบอกว่าให้เขาไปเลย เขาหัวเหราะคงดีใจได้ถึงถึงคำพูด อหมอเขียวแล้ว ดีใจจังที่ไม่ได้ดังใจเย้ๆ ก็เบาใจ
นางสาวกมลชนก ทุมวงษ์เนื่องจากทุกวันพระจะตั้งศีลกินอาหารนิพพานคืออาหารไม่ปรุง เมื่อวันจันทร์ที่ 27 ธันวาคม 2564 ซึ่งตรงกับวันพระ แต่มีกิจกรรมในครอบครัวคือวันเกิดของหลานพอดี(เลี้ยงอาหารซึ่งเป็นอาหารปรุงแต่ไม่มีเนื้อสัตว์)ก็เลยตั้งจิตขอเลื่อนมากินอาหารนิพพานในวันรุ่งขึ้นแทน เพื่อที่จะไม่ให้ผิดศีลและเอี้อต่อครอบครัวประโยชน์ที่ได้รับมีความสุขกับการที่ได้ไปร่วมกิจกรรมกับครอบครัวและมีความเบิกบานในการที่จะมากินอาหารนิพพานในวันรุ่งขึ้น
นางสาวอัญชลี พุ่มแย้มกล้าที่จะไม่ได้ตามที่จะไม่ได้ตามที่อยาก ตั้งศีลลดละเลิกอาหารที่เป็นพิษต่อร่างกาย
นายสุมิตชัย ศรีจันดีฝึกล้างความชังในด้านต่างๆ คนสัตว์ สิ่งของ เหตุการณ์ ร่างกาย ความเจ็บป่วยประโยชน์ที่ได้รับล้างความชังได้เป็นลำดับๆ
นางชวนพิศ แก้วประดิษฐ
นางสาวผาสุข ตันชวลิตมีความก้าวหน้าในการย้อนมาพิจารณาภายในกายที่ละเอียดมากขึ้นในองค์ประกอบที่ท่านอาจารย์ได้พาทำ และ จิตอาสารุ่นพี่ทุกๆท่านได้ทำตัวอย่างที่ดีไว้ให้ศึกษาตาม กราบขอบพระคุณมากค่ะ
นางสาวอุรา สังข์ชม
นางธมกร พลสุวรรณ-ลดความอยากเอาชนะกิเลสที่คอยมากระทบผัสสะเกี่ยวกับอาหารประเภทเนื้อสัตว์อยู่เนืองๆ กิเลสก็คอยมาสะกิด ทานสักนิดเถอะนา ไม่เยอะหรอกนิดเดียวเอง แต่อีกใจนึงก็คอยดึงไว้อย่านะ ๆ อย่าไปหลงกิเลส เขากำลังจะหลอกเราอีกแล้ว-ต่อสู้โดยเอาสติเข้ามาเป็นตัวตัดสิน อุตส่าห์ตั้งใจอดมาระยะนึงแล้ว จะมายอมแพ้กิเลสรึไง-ประโยชน์ที่ได้รับ ฝึกจิตใจให้เข้มแข็ง ต่อสู้กับกิเลส (ความอยาก) ได้ และทำให้สุขภาพแข็งแรง.
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากในกินอาหารนอกมื้อ ประโยชน์ที่ได้รับ ทำให้เจ็บป่วยน้อย
นางรมิตา ซีบังเกิดมีอาการเจ็บข้อเท้าทำให้เดินไม่สะดวก พอกดรู้สึกเจ็บก็ไม่กล้ากดแรงๆ พอได้ปรึกษากับเพื่อนจิตอาสา บอกให้กดแรงๆครั้งเดียวโดยยอมเจ็บ อย่ากดบ่อยๆจะทำให้เอ็นอักเสบ เลยทดลองกดแรงๆยอมเจ็บแล้วนวด ระยะเวลาต่อมาทำให้สามารถเดินแล้วไม่ค่อยรู้สึกเท่าเดิม จนเกือบหายเป๋นปกติ
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภาตั้งใจไม่กินเนื้อวัวทำได้ค่ะและเริ่มกินถั่วทำถั่วเป็นอาหารลดอาหารจากสามมื้อเป็นวันละสองมื้อเวลาว่างงดไม่ได้กินขนมขบเคี้ยวค่ะบางช่วงจะมีหิวโหยหมดแรงค่ะอัดถั่วต้มเลยค่ะแต่เจอวิบากร้ายค่ะกลางคืนนอนไม่หลับร้อนค่ะต้องตื่นมาดื่มน้ำและสวดมนต์ถึงหลับได่ค่ะเพราะร่างกายยังปรับตัวไม่ได้ค่ะแต่ดื่มน้พใบเตยค่ะลดกระหายคายอยากค่ะ
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์ล้มเหลวในการเริ่มทำกสิกรรม ทำให้เกิดอารมณ์ท้อใจขึ้นมาแว้บหนึ่ง ก็จับอาการได้ ก็ไม่เสียใจ เราก็เพิ่งเริ่ม
นางสาวศิริพร คำวงษ์ศรี1. กล้าที่จะโง่จริง ๆ ไม่รู้บ้างก็ได้2. ตั้งใจไม่ซื้อขนม แต่ให้ได้ตามธรรม หรือถ้าไม่ไหวจริง ๆ จึงค่อยขอกิน กล้าขอ กล้ายอมแพ้3. กล้ายอมรับ ตอนเจอวิบากจากการเสพ4. ตั้งศีลเรื่องคนคู่ จะไม่กลับไปติดต่อคนรักเก่า หากไม่จำเป็น หรือเว้นแต่เขาจะติดต่อมาก่อน5. พิจารณาโทษของความชังและพยาบาท และการเชื่อกิเลส6. ตั้งใจ "มั่น ผ่อง พุทธ" เท่าที่ทำได้7. ตั้งใจไม่มีเจตนาทำร้ายผู้อื่นด้วยวาจา8. พิจารณากายและใจในปัจจุบันขณะ เท่าที่ทำได้
นางสาวปัทมา ลีฬหาวงศ์เมื่อเรียนรู้อริยศืลเข้าใจอริยสัจสี่ การเรียนรู้เพิ่อการพ้นทุกข์ จึงไม่มีความกลัวเมื่อไม่มีความกลัว จึงมีความกล้า ไม่หวั่นไหวในความลำบาก แก้ปัญหาตามเหตุและปัจจัย ที่เกิดประโยชน์คือได้ปัญญา ให้เรารู้ว่าทำประโยชน์เพื่ออะไรไม่เอาอะไร เพราะสุดท่ายก็ไม่มีอะไร
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นางสาวประภัสสร ชาญชัยชูจิตได้ไปร่วมกิจกรรมทางศาสนาที่จังหวัดบุรีรัมย์ ไม่ได้เตรียมอาหารใด ๆ ไปเลย ไม่หวั่นไหวว่าจะมีอาหารมังสวิรัติทานหรือไม่ ระหว่างทางก็ไม่ได้แวะทานอะไรเลย เมื่อไปถึงบุรีรัมย์อาหารเป็นอาหารมี่มีเนื้อสัตว์ล้วน ๆ แต่ก็มีผลไม้และผักสด ให้ได้ทานบ้าง ก็ไม่มีปัญหาใด ๆ ทานได้อย่างผาสุก
นางนฤมล แป้นคุ้มญาติกล้าที่จะให้เกิดสิ่งที่ไม่ดีไม่กลัวที่จะทำดีให้ได้ทุกเรื่องกล้าทำในสิ่งที่ดีทุกเร่ือง
นางสำรวม แก้วแกมจันทร์กล้าที่จะไม่กลัวในการแบ่งปันเล็กๆน้อยๆ ที่สามารถทำได้ตามกำลัง โดยที่ตัวเองไม่เดือดร้อน ใครจะดูถูกก็ได้ ใครจะดูผิดก็ได้ กล้าที่จะทำดีให้ถูกด่าได้ ด้วยใจที่ไม่ทุกข์ วางใจ ทำใจให้เฉย ได้มากขึ้น ทำได้จริง ไม่หวั่นไหว ไม่กังวล กายใจไม่เดือดร้อน ยินดี พอใจ เต็มใจ ยิ้มสู้กับผัสสะ กับกิเลสได้ดีขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก
นางสาวสุภัคษา เต่าถมตากล้าที่จะไม่อยากใด้ดีจากใคร
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์แม่บ้านขอปฏิทินปี 2565 แบบตั้งโต๊ะของธนาคารกรุงไทยมาให้ ตอนแรกรับไว้แต่คิดอีกที เรามีแล้ว จะเอาไว้ทำไม เกินความจำเป็น เลยบอกเขาว่า หนูมีแล้ว ให้คนอื่นเถอะ เขารับคืนแล้วไปให้คนอื่นแทน
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ฝึกทานอาหาร 1 มื้อ ได้ครึ่งเดือนกว่าแล้ว(เริ่ม 10 ธ.ค.2564) คิดว่าทำได้ตลอดไป ที่ผ่านมาจะมีหวั่นไหวอยู่บ้าง ก็คือวันที่ต้องทำงาน ที่ต้องใช้ความคิด ต้องใช้สมองมากๆ แก้ไขโดยการพักงานนั้นแล้วทำงานอื่นที่ไม่ต้องใช้สมองมากไปก่อน ดื่มน้ำปัสสาวะ ผ่อนคลาย หลักในการฝึกกินคือเคี้ยวอาหารให้ละเอียดโดยนับจำนวนครั้งของการเคี้ยวให้ไม่ต่ำกว่า 50 ครั้ง ( บางคำนับจำนวนการเคียวได้เกิน 100 ครั้ง) เลือกอาหารที่มีประโยชน์และปริมาณที่เพียงพอ
นางจิตรา พรหมโคตรวันที่ 30 ธันวาคม 2564 ได้ปฏิบัติอริยศีล ลดความอยาก ความกลัว(ดับความกลัว ด้วยความกล้า 8 ประการ)ในข้อ2 คือกล้าให้ดีไม่เกิดเมื่อมีวิบากร้าย เหตุการณ์ ประมาณ 6 โมงเย็น น้องสะไภ้มาชวนตนเองและพ่อบ้านไปร่วมเปิดร้านหมูกะทะของญาติพ่อบ้าน ซึ่งตนเองก็ปฏิเสธและให้พ่อบ้านไปแต่พ่อบ้านให้ไปด้วย ใจตอนแรกรู้สึกขุ่นเล็กน้อยเหมือนถูกขัดใจว่าฉันไม่ไปแล้วมาบังคับฉันทำไม เพราะความชังว่าพวกญาติไปกินเนื้อสัตว์และพิจารณาต่อว่าถ้าพวกญาติไปกินอาหารเจเราจะไปกินไหม คำตอบคือ ไปกิน นั่นแสดงว่าเรายังมีความชังและเพ่งโทษเขา เมื่อจับได้ว่ายังมีความชังญาติที่ไปกินเนื้อสัตว์ ก็ระลึกถึงคำสอนของอาจารย์หมอเขียวว่า" ถ้าเราเลิกกินเนื้อสัตว์ได้แล้ว แต่ยังมีความชังผู้ที่กินเนื้อสัตว์อยู่ก็เท่ากับเรายังเลิกเนื้อสัตว์ไม่ได้ เพราะการจะเลิกเสพกามตัวใดต้องเลิกได้ด้วยการล้างไม่ชอบและไม่ชังในสิ่งนั้น เมื่อจับกิเลสตัวชังและใช้คำสอนของอาจารย์มาพิจารณาผลปรากฏว่า เราสามารถอยู่กับญาติพี่น้องพ่อบ้านและพบปะกับเพื่อนๆ ที่เมื่อก่อนเราก็เคยชอบมากินเนื้อสัตว์ ดื่มเหล้า ก่อนที่จะมาพบท่านอาจารย์หมอเขียว เข้าใจเชื่อชัดในเรื่องกรรมที่เคยทำมา แล้วได้ใช้บททบทวนธรรมข้อที่ 50 "อดีตที่ผิดพลาดให้สำนึก ปัจจุบันที่ผิดพลาดจากกิเลส หรือ จากการประมาณที่ไม่พอเหมาะ ให้แก้ไข"แล้วปรับจิตใหม่ชอบที่ได้มางานนี้เพราะมีประโยชน์คือ1.ได้เห็นกิเลสชอบชังเนื้อสัตว์2.ได้ล้างชอบชังสรุปล้างชอบชังเรื่องญาติไปกินหมูกะทะได้ 10%จาก100%
นางจิตรา พรหมโคตรวันที่ 2 มกราคม 2565 ไปเป็นเพื่อนน้องสะไภ้พาลูกชายไปต่อชะตาที่วัด ตอนแรกก็ไม่รู้สึกเบื่อเพราะพิจารณาว่าโจทย์ส่งมาให้ได้เรียนรู้อีกแล้วแต่เมื่อเวลานานจากการทำพิธีที่ใช้เวลานาน เริ่มไม่อยากรออีกแล้ว อาการทางกายเริ่มคลื่นไส้ และเรอออกมา นั่นหมายความว่าเราเริ่มเครียดจากการไม่อยากรอ เมื่อไม่อยากรอก็กลัวจะได้รอ ถ้าไม่ได้รอจะชอบใจ ถ้าได้รอก็จะไม่ชอบใจ ก็ตั้งศีลว่า"กล้าเลิกไม่อยากรอ กล้าที่จะรอ ยินดีที่จะรอ จะรอนานก็ได้ รอช้าก็ได้ ยินดีรับยินดีให้หมดไป เมื่อก่อนเราก็เคยมาทำพิธีต่อชะตาแบบนี้นี่แหละ! เคยหลงผิดทำพิธีที่ผิดหลักคำสอนของพระพุทธเจ้า รับเต็มๆ หมดเต็มๆ รับเท่าไหร่หมดเท่านั้น และสำนึกผิด เราจะไม่ทำพิธีแบบนี้อีกแล้ว แล้วไม่เพ่งโทษผู้อื่น เห็นคนอื่นมาทำพิธีต่อชะตากันมากมายก็เมตตาท่านก็พิจารณาว่าขอให้คิดได้เร็วๆนะ เมื่อคิดได้ ความรู้สึกเบื่อค่อยๆผ่อนคลาย อาการคลื่นไส้หายไป และมีความอดทนที่จะรอต่อไปด้วยใจไร้ทุกข์ มีความเบิกบานแจ่มใส เข้าใจวิบากกรรมของตนเอง
นางวันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์ตั้งศิลกินอาหารมื้อเดียว ,ตั้งศีลถ้าเจอผัสสะให้ยอม ,ตั้งศีลตักอาหารที่ชอบแค่ครึ่งเดียว
นางณัชญ์ชาพัฒ วงศ์วิวิทย์ลดความอยาก เช่น อยากให้ได้ดีกับลูก อยากให้เขารับของที่เราให้ แต่เขาปฏิเสธไม่รับสิ่งของที่เราให้ซึ่งสำหรับเขามันไม่จำเป็น รู้สึกเสียใจ ผิดหวัง เลยค่ะ แต่พอตั้งสติได้รู้สึกวางใจ เเละยินดีที่เขาไม่รับเพราะถ้าเป็นเมื่อก่อนจะคิดหาวิธีให้เขารับให้ได้ค่ะ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ผมเริ่มยาวแล้ว ได้ขอร้องให้พ่อบ้านตัดผมให้ใหม่ โดยจะตัดทรงเดียวกับลูกชายคนเล็ก แต่เขายังไม่ว่าง บอกว่าวันหยุดสุดท้ายนี้จะตัดให้ ก็ไม่ได้หวังอะไร ถ้าเขาไม่ตัดให้เราก็ตัดเองก็ได้ พึ่งตนดีที่สุด
นางสาววิญญา จันทะพลเรื่องขี้เกียจตื่น เหตุการณ์ มีการนอนดึกเพราะคุยกลุ่มเรื่องสุขภาพ พอเช้านาฬิกาปลุก ก็มีอาการไมาอยากลุกแต่เช้า ขี้เกียจทำอะไรๆ ทั้งที่มีอะไรต้องทำรออยู่ ทุกข์ :ไม่อยากตื่นขี้เกียจทำอะไร อยากนอน สมุทัย: ถ้าได้นอนจะสุข ถ้าตื่นขึ้นลุกมาก็จะทุกข์ นิโรธ:ยินดีเต็มใจลุกขึ้นตื่นอย่างไม่ฝืดฝืน และดีใจที่ไม่นอนต่อ มรรค : พิจารณา โดยบอกกิเลสว่าถึงนอนไป ก็ใช่ว่าไม่ต้องทำอะไร เพราะตัวเองก็ต้องกินและสมาชิกในบ้านก็เหมือนกัน ทุกคนต่างมีหน้าที่ พิจารณาข้อดีของการตื่นเช้าได้ทั้งฟังธรรมจากสมณะ ได้ทั้งฟังหมู่กลุ่มลดกิเลสอย่างมีสมาธิ เพราะไม่ต้องรีบร้อนทำอะไร ลุกช้าก็เร่งรีบไปทุกเรื่องไม่ดีเลย แล้วก็ลุกขึ้นมาอย่างไม่ฝืดฝืนและเบิกบาน
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์
นางสาวสำรวย รัตตนะลดความอยากเวลาเรียนในซูม จะมีความรู้สึกอึดอัดไม่มีความสุขถ้าไม่ได้เปิดหน้าจอ เพราะเปิดหน้าจอได้เห็นหน้าเหมือนอยู่ใกล้กัน มาพิจารณาดูว่าความสุขตรงนี้เบียดเบียนตัวเองมากเกินไป เนื่องจากมีปัญหาทางสายตาแต่ไม่ยอมสวมแว่นตา เมื่ออยู่ในบ้านไม่เห็นปัญหา พอออกนอกบ้านในเวลากลางคืนตาพร่ามัวมองหน้าคนไม่ชัดได้รู้ว่าตาเริ่มมีปัญหามากขึ้น จึงตั้งศีลลดความอยากที่นั่งหน้าซูมเปิดกล้อง มาฟังเสียงอย่างเดียวเพื่อลดความเบียดเบียนตัวเองให้น้อยลง พิจารณาประโยชน์ โทษที่ได้รับ ก็พยายามวางใจยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นและวิบากกรรมที่เคยพลาดทำมาด้วยความเบิกบานใจเพราะไม่มีสิ่งใดที่เราได้รับโดยที่เราไม่เคยทำมายินดีรับยินดีให้หมดไป
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงทุกข์:ตั้งเพิ่มอริยศีลแล้วล้ม สมุทัย:ชังกิเลสความอยากเกิดผิดศีลคิดว่าเล็กน้อย นิโรธ:ไม่ชอบไม่ชังที่ผิดศีลล้มแล้วตั้งใหม่ มรรค:เนื่องจากก่อนปีใหม่ได้ตั้งเพิมอริยศีลศีลล้มได้ตั้งศีลในใจใว้จะไม่แต่งหน้าทาปากปีใหม่ลูกสาวเอาลิปสติกมาให้แม่ใช้หลายแท่งเกิดกิเลสว่าเล็กน้อยทาหน่อยเถอะ#แล้วรู้สึกเกิดอารมณ์หมองๆเศร้าๆนอนไม่ค่อยหลับปวดหัวจึงสำนึกผิดขอขมาขออโหสิกรรมตั้งศีลใหม่ในใจ#และพอดีเข้าหมู่กลุ่มมีการพาตั้งศีลจึงเป็นโอกาสดีตั้งเพิ่มอริยศีลได้ถูกต้องตามฐานของตนเอง พิจารณา:แล้วผลการตั้งศีลถ้าตั้งไม่ถูกต้องจะเกิดผลเสียแล้วรีบเก็บประโยชน์ล้มแล้วตั้งใหม่ได้กิเลสแปลว่าหาเรื่องทุกข์พุทธะคือหาเรื่องพ้นทุกข์
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางนบชุลี เสาวนาเรื่อง ไม่อยากให้ตัดเลย เหตุการณ์ : ที่บ้านมีพี่น้องด้วยกัน 8 คน พ่อและแม่เสียชีวิตแล้ว (เราเป็นคนไถ่ถอนที่ดินออกมาจากธนาคาร ธกส.) ทุกคนได้แบ่งที่ดินคนละส่วนเรียบร้อยแล้ว แต่เป็นที่ สปก.ซึ่งต้องให้สิทธิ์คนที่ไม่ได้รับราชการเป็นผู้มีกรรมสิทธิ์ถือครองที่ดินและเราก็ไม่ได้กรรมสิทธิ์ในการถือครองที่ดินนั้น แต่ที่ดินทั้งหมดนั้นน้องชายได้ปลูกยางพาราไว้ และเป็นคนลงทุน ลงแรงทุกอย่าง น้องชายขอรายได้จากการกรีดยางก่อนเมื่อเปิดกรีดครบ 5 ปี ปีถัดไปจึงจะแบ่งรายได้ให้ทุกคน ซึ่งพี่สาวและน้องชายอีกคน ต้องการรายได้จากการกรีดยางเร็วกว่านั้น ทำให้เขาเกิดการไม่พอใจกัน เราก็พยายามเกลี้ยกล่อมตลอดว่าเขาเป็นคนลงทุนทุกอย่างเราควรจะให้เขาได้รับรายได้ส่วนนั้นก่อน และเมื่อปลายเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา พี่สาวคนดังกล่าวต้องการจะให้ตัดต้นยางออกไป ทั้ง ๆ ที่ตนเองก็ยังไม่มีโครงการว่าจะปลูกอะไร เราก็เกลี้ยกล่อมว่าให้กรีดไปเรื่อย ๆ ก่อน ทุกคนจะได้มีรายได้ เขาก็ไม่ยอมจะตัดต้นยางออกให้ได้ เพียงต้องการรายได้จากการขายต้นยางที่ถูกตัด ทุกข์ : ทุกข์ใจที่พี่สาวไม่ยอมทำตามที่เราแนะนำสมุทัย : ชอบถ้าพี่สาวยอมให้กรีดยางพาราต่อไปเรื่อย ๆ ชังที่พี่สาวต้องการตัดต้นยางพาราออกไปนิโรธ : เมื่อพี่น้องทุกคนมีมติยอมทำตามที่พี่สาวต้องการ เราก็ไม่ทุกข์ใจ ไม่ชอบ ไม่ชัง ในสิ่งที่เขาต้องการจะทำ มรรค : เพราะความเสียดายต้นยางที่เพิ่งเปิดกรีดได้เพียง 7 ปี ทำให้เราไม่สบายใจ ทุกข์ใจ แต่ก็ไม่อยากให้พี่น้องต้องขัดใจกัน เราก็ให้เขาทำตามที่เขาต้องการ เพราะในส่วนที่ดินของเราและของน้องชายที่ลงทุนปลูกยางพารานั้นจะยังไม่ตัด เราเห็นใจน้องชายและต้องการให้เขามีรายได้ เมื่อคิดแบบนี้แล้ว เราก็ไม่ทุกข์ใจ ไม่ชิงชังรังเกียจพี่น้องเรา ไม่ติด ไม่ยึด ที่ดินนั้นเป็นกรรมสิทธิ์ของเขา ไม่ใช่ของเราจากบททบทวนธรรม ข้อ 21 การได้พบกับเหตุการณ์ที่ไม่ถูกใจเรา ไม่ได้ดั่งใจเรา เป็นสุดยอดแห่งเครื่องมืออันล้ำค่า ที่ทำให้ได้ฝึกล้างกิเลส คือ ความหลงชิงชังรังเกียจ หลงยึดมั่นถือมั่นในใจเรา และทำให้ได้ล้างวิบากร้ายของเราสรุป : เมื่อพิจารณาแบบนี้แล้วก็ไม่ทุกข์ใจ เราต้องขอบคุณพี่น้องเราที่ทำให้เราได้ฝึกฝนกิเลสกับเหตุการณ์ที่ไม่ถูกใจเรา ไม่ได้ดั่งใจเรา เห็นกิเลสตัวเสียดาย ตัวยึดว่าที่ดินนั้นเราเป็นคนไถ่ถอนออกมาจากธนาคารเอง ที่ดินนั้นไม่ได้เป็นของเราและไม่ได้ของใคร ถึงเวลาก็ไม่สามารถนำติดตัวไปได้
นางสาวพริมรัศมิ์ จิวเลิศเลขาจากที่เคยได้รับผลกระทบโควิด 19 และส่งผลต่อการทำงาน ทำให้ต้องหางานใหม่ ไม่คิดว่าตนเองจะไม่มีความรู้สึกว่าตัวเองวิตกกังวล พร้อมที่จะเริ่มงานใหม่ได้โดยไม่ลังเลที่จะมีเงื่อนไขในการเลือกงาน จิตใจรู้สึกไม่วุ่นวาย มีสติพร้อมในการตั้งรับถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้น รวบรวมหาข้อมูลการสมัครงานและหาทางออกให้ตัวเองด้วยการเริ่มงานทำแบบง่าย ๆ เช่นวางแผนที่ขายน้ำก่อน ส่วนเรื่องอื่นๆ ก็สมัครงานไปตามปกติและรอติดตามผลอีกครั้ง
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์มีการจับของขวัญปีใหม่ คิดไว้ในใจ ถ้าได้สิ่งของที่ไม่จำเป็นต้องใช้ ก็จะยกให้คนอื่น
นางสาวนฤมล วงศา
นางจิตรา พรหมโคตร
นางจิตรา พรหมโคตร
นางหนูจันทร์ จอกทองโรคประจำตัว
นางเวียงทอง นุ่นภักดีตั้งศีลลดความโกรธความเอาแต่ใจลงให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ จะช่วยเหลือและพึ่งตัวเองให้มากที่สุดค่ะ
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสาวทรงรัตน์ พรหมช่วยเวลาไม่สบาย สามารถควบคุมอารมณ์ไม่ให้หวั่นไหวได้ และปรับสมดุลไปเรื่อยๆ จนอาการดีขึ้นไปเอง
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์ลดความชิงชังรังเกียจ ความรู้สึกรำคาญคนที่ด้อยกว่าเรา คนที่ทำอะไรไม่ได้เรื่อง คนที่มีความรู้น้อยแต่ชอบอวดเก่ง เมื่อลดได้จึงรู้สึกเมตตาเขามากขึ้น จิตใจสงบมากขึ้น ทำงานร่วมกันได้ดีขึ้น
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์ต่อสู้กับผัสสะที่รู้สึกโกรธและเศร้า เมื่ออยากให้ดีเกิด แต่ดีไม่เกิด ยังทำได้ไม่เต็มที่ จิตยังหมองๆอยู่ แต่ได้เห็นว่า การมีผัสสะมากระทบ เป็นทางของการฝึกปัญญาจริงๆ
นางเวียงทอง นุ่นภักดีมีความกล้าที่จะให้ร้ายเกิดถ้าวิบากร้ายออกฤทธิ์ คือ เกิดเหตุการณ์ที่พยาบาลมาแทงเส้นเลือดแล้วเส้นเลือดแตก ในใจเราก็ไม่โกรธ ไม่กลัว ไม่กังวล กล้าให้สิ่งร้ายเกิดถ้าวิบากร้ายออกฤทธิ์
นางเกษร อินต๊ะปัญญา
นางสาวชัญญา ศรีโยธินคือทำใจได้ดีขึ้นไม่ทุกข์มากเหมือนก่อนค่ะ จากที่เคยวันไหนค้าขายไม่ได้จะเครียดเป็นบ้าประสาทเหมือนคนโรตจิต ตอนนี้ค่อยทำใจให้ทุกข์น้อยลง ใจสงบลงเพราะเราทำมา ได้แค่ไหนก็แค่นั้นค่ะ พอคิดทุกข์ตกนรกก็จะนึกถึงคำสอนของอาจารย์ทันที วันๆคิดให้ตัวเองทุกข์เท่าไรก็นึกถึงคำสอนอาจารย์มาดับทุกข์ตลอดทุกครั้งที่ทุกข์ค่ะ ทำให้ใจทุกข์น้อยตกนรกน้อยลงค่ะ
นางสาวอุษา บุตรพรมลดความอยากได้ดีจากคนอื่น จับทันความรู้สึกได้เร็วขึ้น ตามลำดับๆ ค่ะ
นางสาวกมลชนก. เช้าเที่ยง
นางสาวพุธพรรณ ศรีธรรมูปถัมภ์กล้าที่จะเข้าป่ารกรุงรัง ไม่กลัวงู กล้าที่จะเดินทางไกลไปช่วยเพื่อนในเครือข่าย จัดสถานที่เรียนรู้ เศรษฐกิจพอเพียง ศาสตร์พระราชา ประโยชน์ที่ได้รับ มีความสุข ที่ได้แบ่งปัน มีคุณค่าให้กับตนเอง มีกัลยณมิตรเพิ่มขึ้น เป็นต้น
นางสาวสมทรง นาคแสงทองแต่เดิมเป็นคนไม่ค่อยกล้าแสดงออกไม่กล้าพูดไม่กล้าทำ เพิ่มอริยศีลด้วยการกล้าคิดดี พูดดีทำดี ที่ทำได้ ดัวยความไม่กลัวเพิ่มความกล้า ก้าวหน้าขึ้นโดยเห็นประโยชน์ของการปฏิบัติเอาจริงเอาจังไม่เหยาะแหยะ นี้คืออริยศีลที่กำลังปฏิบัติด้วยความเคารพท่าอาจารย์เป็นอย่างสูงยิ่งค่ะอนุโมทนาสาธุธรรมคะ สาธุ
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตร
นางประไพพรรณ ศรีเปารยะใช้เทคนิคทำใจอย่ากลัวเป็น อย่ากลัวตาย อย่ากลัวโรค อย่าเร่งผล อย่ากังวนหวั่นไหว ตายก็ไปเกิดใหม่ ทำดีเรื่อยไป ใจเย็นข้ามชาติ สาธุ
นางสาววิภา ถิ่นถานไม่คิดมาก ( ใจไร้ทุกข์) สบายๆๆ นอนหลับ
นางสาวผาสุข ตันชวลิตวันนี้มีดบาดเล็บ รีบตรวจศีล พบว่า เมื่อเช้า มีความอยากจะให้ลูกได้ ดีดั่งใจหมาย ด้วยการร่วมฟังธรรมกับเราทั้งที่เค้าเองยังไม่พร้อม / ซึ่งเป็นการเบียดเบียนจิตใจลูก จากกิเลสความอยากของตัวเอง รู้ทันดั่งนี้ จึงสำนึกผิด และแก้ไข ไม่ให้ใจเศร้าหมอง พูดขอโทษกับลูก และ วางใจ จะฟังด้วยหรือไม่ก็สุขใจ โดยการพิจารณาบททบทวนธรรมข้อที่ ๓ และ ข้อ ๑๘ ต้องไม่เป็นพรหม ๓ หน้า ค่ะ อาการเคลื่อนของกิเลสทำให้รู้ว่า ใจไม่โปร่งโล่งเหมือนเคย และเห็นตัวอุปาทาน ความยึด แก้ได้ด้วยคำคมของท่านอาจารย์ที่ว่า ให้หยุดอยากได้ดีจากคนอื่นสักที กิเลส ฟังแล้วยอมทันที
นางสาวสมทรง นาคแสงทองเพิ่มอริยศีลการกินอาหารที่มีประโยชน์สูงสุดกินแค่พอดี ไม่เกิน2มื้อ ลดความอยากของอร่อย กล้าที่จะไม่ได้กินของอร่อย ไม่กังวล ว่าจะขาดอาหารแม้ว่ามากินทีหลังใจไร้ทุกข์เป็นสุขทุกเหตุการณ์
นายสุมิตชัย ศรีจันดีเพิ่มอธิศีลปีใหม่ จะไม่ชัง ไม่โกรธ ในบุคคล สัตว์ เหตุการณ์หรือสิ่งต่างไป โดยนำปัญญาจากการฟังธรรมมาล้างในแต่ละวัน และปัญญาจากการแลกเปลี่ยนสภาวะธรรมในห้องโรงเรียนของหนู มาล้างกิเลสในเรื่องนี้ลดลงไปได้อย่างมาก
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์หลังจากที่เข้าร่วมกิจกรรมส่งการบ้านมีน้องคนนึง พูดถึงกิเลส ติดดี ชอบความสะอาด แต่คนอื่นชอบทำสกปรก จึงตั้งใจจะตัดกิเลสตัวนี้ โดยจะไม่บ่น กรณีที่ลูกทำบ้านเลอะเทอะ
นางเพ็ญศรี มงคลชาติไทยลดความอยากได้ดีจากผู้อื่นค่ะ อยากให้ลูกเข้ามาเรียนรู้เหมือนกับเรา แต่เขายังไม่พร้อมมา เราก็วางใจ ให้เขาเรียนรู้ทุกข์ด้วยตัวเขาเองดูก่อน เรายังต้องเรียนรู้เลย เราบังคับใครไม่ได้เราต้องมาปรับที่ตัวเรา ทำตัวอย่างที่ดีให้เขาดูให้เขาเห็น นับหนึ่งที่เรา เริ่มต้นที่เราก่อนค่ะ
นางจิตรา พรหมโคตร"มีอริยศีล"ลดความอยาก ความกลัว(ดับความกลัว ด้วยความกล้า 8 ประการ) ในข้อ 3 คือ กล้าให้ดีไม่เกิดเมื่อวิบากร้ายขวางเหตุการณ์วันที่ 9 มกราคม 2565 เป็นวันที่กลุ่ม 6 จะบำเพ็ญรายการตอบปัญหาสายด่วน ซึ่งเป็นกลุ่มที่ตนเองอยู่ มีความอยากเข้าร่วมบำเพ็ญซึ่งก็เป็นสิ่งที่ดี แต่ดีที่ไม่ใช่เวลาของเราเมื่อมีวิบากร้ายมาขวาง ขณะกำลังมาทร์ชิ่ง ก็มีเสียงข้างห้อง บ้านท่านทำโต๊ะจีน ซึ่งช่วงนี้กำลังเตรียมอุปกรณ์ดังมาก จนไม่สามารถฟังเสียงในซูมได้ เมื่อคิดได้ก็วางเปลี่ยนไปทำประโยชน์อย่างอื่น แต่กิเลสไม่ยอมได้ต่อสู้ด้วยความกล้าเลิกอยากทำดี ในเมื่อดีนั้นทำไม่ได้ กล้าที่จะทำความดีถ้าดีนั้นทำได้ ยินดีรับ ยินดีให้หมดไป พิจารณาทบทวนไปมา ตรวจสอบกิเลสทุกขณะจิตไม่ทำตามใจกิเลส ไม่เอาแต่ใจตัวเอง เข้าใจเรื่องกรรมอย่างแจ่มแจ้ง ซึ่งได้จากการฟังธรรมะจากพ่อครู อาจารย์หมอเขียว ท่านสมณะ และกลุ่มมิตรดี จนมีพลังจิตเข้มแข็งสู้กับกิเลสได้จนกิเลสตายได้ความผาสุกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
นางสาวสุภารัตน์ จันโดนตั้งศีลไม่เพ่งโทษผู้อื่น เวลามีผัสสะเกิดขึ้นจะมีสติมากขึ้น เพราะจิตเราจะบอกว่าเราได้ตั้งศีลแล้ว แค่นี้กิเลสก็ตาย แล้วเกิดปัญญาแก้ไขปัญหาได้ทันที และได้ค้นพบสิ่งที่เราไม่รู้มาก่อนเกิดสิ่งดีความรู้ใหม่ค่ะยกตัวอย่าง.. มีเพื่อนบ้านฉีดพ้นสีสเปรย์ แล้วมีกลิ่นเหม็นสีเข้ามาในบ้าน กิเลสบอกว่าไปดูสิใครทำอะไร เราก็เดินไปดูที่หน้าบ้านเห็นเพื่อนบ้านทำงานช่างครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ทำงานที่บ้านคือพ่นสี เราเถียงกิเลสว่าช่างเขาเถอะเราเป็นเพื่อนบ้านกันและเขาไม่ได้พ้นสีทุกวันและเราจำได้(สัญญา)ว่าตั้งศีลไม่เพ่งโทษใคร สิ่งที่เราได้รับคือสิ่งที่เราทำมา รับแล้วก็หมดไป จากนั้นก็เดินไปหยิบหน้ากากผ้ามาปิดจมูกกลิ่นสีก็หายไป แล้วลองถอดผ้าปิดจมูกออกก็ยังมีกลิ่นในบ้านอยู่จึงใส่หน้ากากผ้าปิดจมูกไว้ สักพักจนกลิ่นสีหายไปเองค่ะ..ทำให้เรารู้ว่าหน้ากากผ้าก็ป้องกันกลิ่นจากสีได้ค่ะ สาธุตั้งศีลไม่เถียงแม่ แม่บ่นเราก็ไม่เถียง แม่ดีขึ้นบ่นน้อยลง ...สิ่งที่เราได้รับคือสิ่งที่เราทำมา..พูดคุยกับแม่น้อยลงผัสสะก็น้อยลง..เริ่มต้นนับหนึ่งที่เรา..ทำให้ดูค่ะ (ไม่เป็นพรหมสามหน้า)..ทุกคนมีกรรมเป็นของของตน..เราช่วยเต็มที่แล้ววาง ปล่อยให้วิบากดีร้ายทำหน้าที่ของเขาเองค่ะสาธุ
นางชวนพิศ แก้วประดิษฐไม่กลัว ความกังวล หวั่นไหว มีน้อยมากหรือแทบจะไม่มีเลยค่ะ ลดความอยากได้มากขึ้นรู้ทันกิเลสมันมักจะหลอก เราก็เอาคำสอนของท่านอาจารย์หมอเขียวมาฮีดสู้กิเลสมันก็ยอม ตั้งแต่นั้นมาชีวืตดีขึ้น สุขภาพดีขึ้นเรื่อยๆ ชนะความอยากในแต่ละวันแต่ละมื้อได้มากขึ้นไม่ว่าจะเกิดวิบากดี วิบากร้ายขึ้นกับตัวเราหรือครอบครัวก็รู้สึกเฉยๆ ยอมรับผิด ทุกอย่างที่เราทำมา พ่อบ้านก็เริ่มเข้าใจมาบ้างเลิกทุกข์สุขก็มา ดูแลสุขภาพด้วยยา9เม็ดชีวิตก็อยู่อย่างผาสุขแล้วค่ะ สาธุ สาะค่ะ
นางวันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์ตั้งศีลกินข้าวเมื้อเดียว,พิจารณาอาหาร,เรี้ยวอหารให้ละเอียด ,พูดน้อยหังมาก ,เมื่อเจอผัสสะให้ยอมทุกอย่าง
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสาวรุ่งนภา เพ่งรุ่งเรืองวงษ์ลดความอยากดื่มน้ำอัดลม กล้าที่จะพยายามงดนื้อสัตว์
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตรเรื่องลดความอยาก อยากให้พ่อบ้านพูดดีด้วย อยากให้เค้าแสดงกิริยาที่ดีต่อเรา เวลาที่เค้าแสดงกริยาที่เราไม่ชอบ เราก็รู้สึกไม่ชอบไม่มีความสุข อยากให้เค้าทำตามที่เราต้องการตามเราชอบ ตามที่เราอยากให้ทำ โดยที่จริงๆแล้วเค้าอาจจะไม่คิดอะไรแค่ล้อเราเล่น แต่เราไม่ชอบการกระทำของเขา ทำให้เรารู้สึกหงุดหงิด ไม่ชอบ แต่ครั้งนี้ใช้เวลานานกว่าปกติ ที่จะคิดให้ไม่ชอบไม่ชัง แต่หลังจากเราไม่ชอบไม่ชังกับการกระทำดังกล่าว ทำให้เราสุขใจ โปร่งโล่งสบายกว่าตอนที่เราชอบชัง
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากในการกินอาหารรสจัด โดยการพิจารณาโทษของการกินอาหารรสจัด ประโยชน์ที่ได้รับได้หันมากินอาหารรสจืด ทำให้สบายเบากาย มีกำลัง
นายสุนทร คำเหลืองจะไม่ทะเลาะวิวาสกับใคร กล้ายอมเสียเปรียบกับการที้เขาเอาเปลียบต่อสู้ด้วยไม่ชอบไม่ชัง ถูกก็ไม่เป็นไร ผิดก็ไม่เป็นไร ความก้าวหน้า นี้ยังไม่เห็น ที้เห็นนิดๆ ยอมเขาแล้วเขาจะไม่โกรธเรายังกับเรา จะใช่หรือไม่รู้ชัด
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภาตั้งศีลไม่กินเนื้อวัวทำได้ค่ะลดสัตว์ใหญ่เหลือเกินปลากับไข่ค่ะลดอาหารเหลือวันละ2มื้อจากสามมื้อต่อวันบางวันได้หนึ่งมื้อต่อวันค่ะอาหารใรการกินมื้อละหนึ่งอย่างแต่ก่อรมื้อละสองสามอย่างแต่ตอนนี้ลดลงเหลือมื้อละหนึ่งถึงสองค่ะน้ำหนักตัวลดลงเบากายสบายใจขึ้นมากค่ะบางวันไม่รู้สึกหิวเลยถ้าไม่กินก็อยู่ได้นะคะแต่ยังมีกิเลสอยุ่ว่าเดี่ยวจะไม่สบายระเดี่ยวจะเหนื่อยนะนี่คือคอยเตือนให้เราเกิดความอยากค่ะถ้าหิวมาก็จะกินผลไม้แทนค่ะเรื่องการกินก้าวหน้าขึ้นควบคุมได้มากขึ้นคือไม่รู้สึกหิวอิ่มอยู่ตลอดแค่กินมื้อเดียวยังอยุ่ได้และอ่านหรังสือทั้งวันยังไม่เหนื่อยค่ะก้าวหน้าขึ้นค่ะเริ่มจับและรู้จักกิเลสได้แล้วค่ะเราไม่กินก็ไม่เหนื่อยมีพลังค่ะอ่านหนังสือสวดมนต์เช้าเย็นยังมีพลังค่ะ
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภาเรื่องการกินเนื้อวัวตั้งศีลแล้วปฎิบัติได้แล้วไม่กิน้นื้อวัวลดสัตว์ใหญ่เหลือปลากับไข่ค่ะลดอาหารจากสามมื้อต่อวันเหลือสองมื้อต่อวันและบางวันมื้อเดียวอยู่ได้ไม่หิวไม่เหนื่อยไม่เพลียมีพลังอยู่ค่ะลดอาหารจากเมนูสองสามรายการต่อมื้อเหลือมื้อละหนึ่งถึงสองเมนูค่ะส่วนมากจะทำอาหารทานเองค่ะการกินลดลงได้มากน้ำหนักตัวลดลงด้วยสบายกายสบายใจด้วยค่ะสวดมนต์เช้าเย็นนั่งสมาธิด้วยค่ะผลเบากายสบายใจมากขึ้นค่ะ
นางรมิตา ซับังเกิดลดความกังวล หวั่นไหว เหตุว่า ลูกสาวซึ่งมีครอบครัวที่จ.น่าน โทรมาบอกว่าติดโควิดจากเพื่อนของสามีที่พบกันที่ร้านอาหารและนั่งทานอาหารด้วยกัน จึงได้แนะนำให้ดูแลตัวเองเบื้องต้นด้วยหลักการแพทย์วิถีธรรม และส่งคลิปของอาจารย์หมอเขียวซึ่งบรรยายเกี่ยวกับการรักษาโควิดไปให้ แต่ลูกจะฟังหรือไม่ก็เป็นเรื่องของวิบากดีร้ายทั้งของลูกและของเรา เมื่อได้บอกสิ่งที่ดีที่สุดให้ลูกจะเป็นอย่างไรก็แล้วแต่วิบากของใครของเขา ใจเราก็ไม่ได้วิตก กังวลแต่แรกแล้ว เพราะปฎิบัติการวางใจมานานพอควรแล้ว
นางนฤมล แป้นคุ้มญาติตอนเป็นโควิดกได้กล้ารับวิบากร้ายพอรับใจก็โล่งสบายหายเร็วมากใช้ยา9เม็ดก็ได้ผลดีเกินคาดค่ะ
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางภัคภร จันทราสกุลลดความอยาก ลดละเลิกไข่มาตามลำดับ
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสุภัค กิมใช่ย้งกล้าให้ร้าย ดี เกิดกล้าให้เป็นไปตาม อยาก และไม่อยากกล้าที่จะยอมรับว่า ขันธ์ห้านี้เป็นทุกข์ที่ต้องแบกไม่สามารถให้มันสุขตลอดไป หรือ ทุกข์ตลอดไป ได้กล้าใช้สมดุลร้อนเย็นและ ยา 9เม็ด อย่างเป็นปกติ
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ช่วงนี้ตั้งศีลลดความอยากกินขนมด้วยใจเบิกบาน
นางนปภา รัตนวงศากล้าไปรับวัคซีนเข็มที่2 ด้วยใจไร้ทุกข์ โดยเตรียมตัวเองให้พร้อม นอนพักผ่อนตั้งแต่หัวค่ำ ได้ทำดีท็อกซ์ เตรียมน้ำดื่ม ดื่มน้ำ4พลัง ทำจิตใจให้พร้อมรับวัคชีน หลังฉีดมีปวดแขนเล็กน้อย กลับมาแช่มือแช่เท้า ดีท็อกซ์ ดื่มน้ำ 4พลัง ร่างกายมีหนาวสั่นให้รับรู้แต่ไม่มีไข้ ไม่มีฮาการอื่น นอกจากอาการปวดแขนอยู่ 3วันก็หายไป หมอที่ดีที่สุดคือตัวเราเอง ภูมิใจที่ดูแลตัวเองได้โดยไม่ต้องพึ่งยาแพทย์แผนปัจจุบัน
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ได้ลดความกังวลหวั่นไหวได้มากค่ะ
นางสาวผาสุข ตันชวลิตวันนี้ตอนเช้าได้ออกไปเดินที่สวนสาธารณะกับครอบครัว และ เพื่อนเก่า หลังจากไม่ได้ออกจากบ้านเป็นเวลานาน สังเกตุหลายจุด เช่น หัวข้อการสนทนา ทั่วไป เช่น อาหารเมนูเนื้อสัตว์ที่เค้าทำให้ลูกเค้ากิน ก็รู้สึกเหมือนหัวข้อปกติ เข้าใจว่า แต่ละคนมีฐานจิตที่แตกต่างกัน ยอมรับ ในทุกบุคคล หัวข้อสนทนา อื่นๆ เช่น การวางแผนไปเที่ยวของเพื่อนนั้น เราก็ยินดีที่จะเข้าใจว่า คนทั่วไปยังมีความคิดที่ว่า การไปเที่ยวนั้น เป็นสุข ผ่อนคลาย ทั้งที่มีอยู่คำนึงที่ได้ยินว่า การเดินทางนั่งรถนาน ทำให้ปวดหลังแต่ก็ยังรู้สึกสุข การกับท่องเที่ยวนั้น —- พิจารณาในใจเรา ทราบชัดว่าเมื่อก่อนนั้น เราเองก็รู้สึกเช่นเดียวกันนั้น แต่มาตอนนี้ ความคิดในการอยากไปเที่ยวนั้นได้หายไปแล้ว รู้สึกเฉยๆ ยินดี ตามปกติ ไม่ว่าจะอยู่ ณ ที่ใด หากใจสงบ ปกตินั้น ดีที่สุด อยู่บ้านตลอดก็ยินดีได้ ออกมาเดินก็ยินดีได้ สบายใจจริง ใครจะพูดอะไร จะไปไหน เราก็ยินดี ได้
นางสาวตรีทิพย์นิภา ไทยรักษาหยุด วิบากร้ายนำพาชีวิตเราได้รับส้งผลร้ายแก่ตัว
นางนบชุลี เสาวนาชื่อเรื่อง กินอาหารมื้อเดียวเหตุการณ์ เราได้กินอาหารมื้อเดียว มาประมาณหนึ่งปีกว่าแล้ว แต่ช่วงเช้าเราจะทำน้ำผักและผลไม้ปั่นกิน จำนวน 1 แก้ว และนำไปกินก่อนอาหารมื้อเที่ยงอีก 1 แก้ว เมื่อติดตามฟังอาจารย์หมอเขียวและจิตอาสาตลอด ก็รู้สึกเหมือนเราได้ปฏิบัติไม่ถูกต้องมาตลอด คือน้ำผักและผลไม้ก็เปรียบเสมือนอาหาร 1 มื้อเหมือนกัน แต่เป็นมื้อเบา ๆ เราก็ปรับเรื่องการกินอาหารใหม่ สรุปว่าตอนเช้าไม่กินอะไรนอกจากสมุนไพรในตัวหรือน้ำสมุนไพรฤทธิ์เย็น ถึงแม้ว่าจะไม่ได้กินน้ำผักและผลไม้ปั่นในตอนเช้าก็ไม่รู้สึกหิว รู้สึกเบาท้อง สบาย เบากาย มีกำลังทุกข์ : ที่เราปฏิบัติผิดมาตลอดในเรื่องการกินน้ำผักผลไม้ปั่นในตอนเช้า สมุทัย : การที่เราปฏิบัติผิดในเรื่องการกินน้ำผักผลไม้ปั่นในตอนเช้า เราก็ไม่ชอบ ไม่ชังนิโรธ : เราไม่ได้กินน้ำผักและผลไม้ปั่นในตอนเช้าก็ไม่รู้สึกหิว ไม่ทุกข์ใจ มรรค : การที่เรากินน้ำผักและผลไม้ปั่นตอนเช้า ซึ่งคิดว่าเป็นเหมือนอาหารว่างที่ไม่หนักท้องจนเกินไป แต่เมื่อได้ฟังอาจารย์หมอเขียวและจิตอาสา ก็เริ่มรู้ว่าตัวเราปฏิบัติในการฝึกกินอาหารมื้อเดียวไม่ถูกต้อง ก็เปลี่ยนเป็นดื่มน้ำสมุนไพรในตัวหรือน้ำสมุนไพรฤทธิ์เย็นแทนการกินน้ำผักและผลไม้ปั่น ทำให้รู้สึกสบายกาย สบายใจพิจารณาแล้ว เราไม่กินน้ำผักและผลไม้ปั่นในตอนเช้าก็ไม่รู้สึกหิว แต่กลับทำให้รู้สึกสบายกาย สบายใจ เบิกบานแจ่มใส ใจไร้ทุกข์ มีพลังมากขึ้นจากบททบทวนธรรม ข้อ 31 ตัวชี้วัดว่า อาหารสมดุลร้อยเย็นเป็นประโยชน์ ทำให้มีโรคน้อย มีทุกข์น้อย คือ เบาท้อง สบาย เบากาย มีกำลัง อิ่มนาน
นางสาว2รัตนา กิจเกื้อกูลตัวเอง รู้ว่ายังติดกินของทอด ขนมปรุงแต่งที่มีพิษอยู่ จึงตั้งศีลพยายามลดละเลิกอาหารมีพิษ เพราะเห็นโทษภัยจากอาหารที่เสพ เช่น ของทอด เบเกอรี่ ขนมหวาน ขนมกรุบกรอบ ด้วยเหตุนี้จึงเตรียมอาหารไปทานที่ทำงานเองตามแนว พวธ. มีผักและถั่วเป็นหลัก และฝึกทำขนมปังธัญพืช คุ้กกี้ข้าวโอ๊ต เค้กกล้วยหอมกินเองมาซักระยะนึงแล้ว โดยเปลี่ยนวัตถุดิบจากไข่เป็นเมล็ดธัญพืชและนมถั่วเหลืองแทน ใช้น้ำมันมะพร้าวแทนเนย และใช้กล้วยแทนนำ้ตาล หลังๆเลิกทำเค้กกล้วยหอมและหันมาทำขนมปังธัญพืชรสจืดแทน เพราะมีส่วนผสมที่ง่ายทำด้วยธัญพืชเป็นหลัก ทำให้ทานอิ่มท้อง และมีประโยชน์ (ในใจรู้อยู่ว่ายังตัดรูปไม่ขาดแต่จะพยายามลดการกินขนมปังน้อยลง) อีกทั้งรู้ตัวเองว่าตบะอาจแตกได้ ถ้าไปเห็นขนมข้างนอก แล้วหิวหรืออยากกิน โดยเฉพาะอาหารที่ รร.นานาชาติ ส่วนใหญ่เป็นเนื้อสัตว์ ชีส นมเนย ยิ่งมีคนกินมาก ยิ่งมีแรงเหนี่ยวนำให้เราอยากกินมากเช่นกัน ตอนนี้จึงใช้วิธีทำเองกินเองก่อน และเวลาจะกินก็ฝึกพิจารณาแยกขนมปังออกเป็นส่วนๆ ว่าจริงแล้วเป็นเพียงวัตถุมารวมตัวกัน ทำให้กินได้น้อยลงตามลำดับ และบางครั้งก็เททิ้ง! นี่แหละหนา...ตัณหาพาให้เรามีชีวิตที่ยุ่งยาก (นึกถึงตอนที่ท่านอาจารย์หมอเขียวว่าชีวิตจริงๆไม่ยุ่งยากแต่ตัวตัณหาทำให้เราอยู่ยากขึ้น ในช่วงเทศกาลปีใหม่นี้ คิดอยากทำเค้กกล้วยหอม คุกกี้ ให้เพื่อนบ้านและเพื่อนที่ทำงานกิน เพราะรู้ว่าทุกคนชอบอาหารแบบนี้ช่วงเทศกาลคริสต์มาสและปีใหม่ ทั้งในใจก็รู้ว่ามีกิเลสอยากให้เขาชมเราว่าทำขนมอร่อย แต่เมื่อคิดจะลงมือทำก็ไม่กล้าทำเพราะพิจารณาเห็นส่วนประกอบของขนมที่ให้รสชาติอร่อยล้วนทำจากของมีพิษ เช่น แป้ง นม เนย ไข่ นำ้ตาล ซึ่งเราพยายามลดละเลิกอยู่ เพราะในใจรู้ว่ามันไม่ดี คิดพิจารณาหลายครั้ง และในใจโต้แย้งกันเองใจนึงบอกว่าถ้าให้ขนมอร่อยจะได้รับคำชมว่าเธอทำเองเหรอ. เก่งจัง แต่อีกใจเถียงว่าไม่อยากให้เขาได้รับขนมมีพิษ (ที่ตัวเองไม่กินแต่จะให้คนอื่นกิน) ขณะเดียวกันใจก็บอกว่างั้นทำขนมปังธัญพืชให้ซิ มีประโยชน์และเราเองก็กินก็มีเสียงแม่แทรกขึ้นมาในใจว่า ไม่มีใครสามารถทานขนมปังเราได้หรอกเพราะจืดไม่มีรสชาติ (แม้กระทั่งคนในบ้านก็ไม่ทาน) สุดท้ายถามใจตัวเองว่าเราอยากให้ของเขาเพราะเหตุใด ใจบอกว่าเราอยากให้ของเขาเนื่องในวันปีใหม่ และอยากให้สิ่งที่ดีจริงๆ และในที่สุดใจก็บอกว่าก็ให้สิ ให้โดยไม่ต้องการได้รับคำชมก็ได้ สุดท้ายตัดสินใจแน่วแน่ว่าอยากให้เขาได้กินของดี จึงซื้อข้าวซ้อมมือ rice berry เมล็ดงาขี้ม่อน และเกลือหิมาลัย เป็นของขวัญปีใหม่ให้เพื่อนบ้านและเพื่อนที่ทำงานแทน วันต่อมาปรากฎว่าเพื่อนบ้านมาบอกว่า แม่เขาชอบข้าวของเรา เพราะแม่เขาเป็นเบาหวานทานข้าวขาวไม่ได้ ตอนนั้นเรารู้สึกดีใจมากและมีความสุขในการให้ที่เป็นประโยชน์ต่อผู้รับจริงๆ ขอบคุณที่เรากล้าเปลี่ยนความคิด กล้าทำโดยไม่ต้องหวังสิ่งใดกลับคืน
นางสายพิมพ์ ลิ้มไพบูลย์ฝึกลดความกลัวความลำบากในการที่จะพึ่งตน และไม่ท้อในอุปสรรคที่เจอ เช่นสภาพดินฟ้าอากาศ แมลงและศัตรูพืช ในการทำกสิกรรมไร้สารพิษ
นางเครือ​แก้ว ​คุ​ณะ​วัฒนา​กังวลหวั่นไหวเรื่องลูกสาวมีแฟนดับความทุกข์ด้วยการนำบททบทวนธรรมข้อที่130 ทำให้เข้าใจวิบากของแต่ละคน ทำให้เราหลุดพ้นจากความทุกข์ใจได้
นางสำรวม แก้วแกมจันทร์ดับความกลัว ด้วยความกล้า คือ ตั้งอริยศีลว่า ไม่กินขนมหวานได้ 2 เดือน ไม่กลัวว่า จะอดไม่ได้ จะผอมเกินไป ไม่กลัวคนอื่นจะวิจารณ์อย่างไร กล้าที่จะยอมรับให้ได้ทุกเหตุปัจจัย ที่มากระทบ ไม่หวั่นไหว ต่อสู้ได้อย่างเบิกบาน ผาสุก ยิ้มได้ หัวเราะได้ สนุกไปกับได้ล้างกิเลสตัวอยากกินขนม มีความยินดีพอใจ ที่ที่ความกล้า ไม่กลัว ได้อย่างเบิกบาน แจ่มใส ทุกวัน ชื่นชมตัวเองที่สู้กิเลสตัวอยากกินขนมได้
นางสาวธัญญภัสร์ ศรีมายอมให้เรื่องไม่ดีเกิดเรายอมรับด้วยความเต็มใจ
นายคมเวช หงส์เชิดชัยลดกิเลส ด้วยการไม่ตามใจกิเลส อันเแนเหตุแห่งทุกข์กายใจทั้งปวงใช้ยา9เม็ดไปตามอาการของสุขภาพ ปรับสภาพไปมา
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์จากการเข้าส่งการบ้านและได้รับคำแนะนำจากคุรุ ทำให้ได้อ่านกิเลสของตัวเองเพิ่มเติมจากการเปลี่ยนมาเป็นออกกำลังกายด้วยยูทูปแต่ยังรู้สึกไม่แช่มชื่น มีบางอย่างติดอยู่ในใจ วันนี้จึงตัดสินใจเข้า zoom ตั้งแต่ตีสามกว่าๆ จึงได้รู้ว่า เวลากิเลสเกิดไม่ได้เกิดแค่ตัวเดียวแต่จะมาเป็นคณะ ซึ่งจะมีบางตัวเด่นชัดขึ้นมา กิเลสที่อ่านได้เพิ่มคือ การติด perfect คือได้ฟังอาจารย์บรรยายด้วย ได้ออกกำลังกายพร้อมหมู่กลุ่ม และได้ฟังบททบทวนธรรม ได้ทุกอย่างนี้จึงจะสุขใจ ตอนนี้รู้จักกิเลสตัวนี้เพิ่มก็จะล้างเป็นลำดับไปคะ
นางสาววิภาวัลย์ ถนัดธรรมกุลฝึกให้เกิดความกล้าเพิ่มขึ้น ให้สิ่งไม่ดีผ่านไปด้วยใจที่เป็นสุก สุกจากการกล้าให้สิ่งไม่ดีได้ผ่านมาำด้ชดใช้วิบากได้บำเพ็ญความดี
นางธมกร พลสุวรรณกล้าที่จะอดในสิ่งที่ตัวเองชอบเช่น ก๋วยเตี๋ยวหมูน้ำตก ต้องต่อสู้กับกิเลสความอยากภายในใจจนชนะประโยชน์: มีความยับยั้งชั่งใจ และไม่ผิดศีล
นางสาวปัทมา ลีฬหาวงศ์มีอริยศิลทำให้ไม่กลัว ไม่อยากได้อะไรเพราะไม่มีอะไรเป็นของเรา มีแต่การทำหน้าที่ที่ควรทำ ณ.เวลานั้นเท่านั้นเองไม่มีความหวั่นไหวอะไรนี่คือสิ่งที่รู้สึกก้าวหน้าส่วนประโยชน์ที่ได้รับคือสุขกายสุขใจในการได้ทำประโยชน์
นางสาวประภัสสร ชาญชัยชูจิตมีอริยศีล ลดความกังวล หวั่นไหว เรื่องจะไม่มีอาหารสุขภาพ ไม่มีเนื่้อสัตว์ ต้องเดินทางไปต่างจังหวัดหลายวัน ไม่เตรียมอะไรที่เป็นอาหารไม่มีเนื้อสัตว์ไปเลย และที่ไปด้วยกันทุกคนยังทานเนื้อสัตว์ แวะทานอาหารระหว่างทางก็ให้คนอื่นทานไป ไม่มีอาหารที่ทานได้ก็ไม่ทาน ทานผลไม้แทน ด้วยความผาสุก วันถัดมาต้องไปซื้อของที่ตลาด อาหารทีแต่เนื้อสัตว์ทั้งนั้น ก็ตั้งใจทานผลไม้ ข้าวกับเกลือ แต่มีน้ำพริกผักส้ม จึงขอซื้อเฉพาะผักต้ม และมีชุดส้มตำ (เส้นมะละกิดิบ มะเขือเทศ พริก มะนาว) ก็ได้ทานอาหารแบบ พวธ. เช่นกันประโยช์ที่ได้รับ ด้วยความมุ่งมั่นที่จะไม่ทานเนื่อสัตว์ ฟ้าก็เมตตาให้มีอาหารที่ทานได้
นางสาวกมลชนก ทุมวงษ์จากการตั้งศีลกินอาหาร 1 มื้อและทุกวันพระกินอาหารมื้อเดียว ในบางครั้งก็ลืมว่าเป็นวันพระ ก็เลยไปกินชดเชยอีกวันเพื่อทดแทนประโยชน์ที่ได้รับ ลดความอยากในการกินอาหารที่ปรุง และล้างพิษไปในตัวหรือบางวันก็กินแต่ผลไม้อย่างเดียว ทำให้รู้สึกเบาสบาย
นางสาววิมลวรรณ สินธุจริวัตรไม่กลัวโควิทแต่ก็ไม่ออกไปเสี่ยงตามชุมชนทำใจให้สบายอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ทุกสิ่งในโลกนี้ล้วนเกิดขึ้นตั้งอยู่และดับไป
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายตั้งอธิศีลด้วยการรับสูตร1ข้าวโรยเกลือผักต้ม ไม่ปรุงกินตามลำดับ ด้วย วันพระรับไม่ปรุง1วันซึ่งเป็นปกติ ก็มาอธิศีลเพิ่มต่ออีก2วัน เป็น3วัน อีก4วันก็ปรุงด้วยเกลือผัดน้ำ ลดข้าวลงบ้าง แล้วแต่ที่เราจะหนดว่าจะลดกิเลสอะไรในแต่ละวันก็ทำไป+ความกล้า8ประการ ในการปรับสมดุลย์ร่างกายและจิตใจ ผลที่ได้ ร่างกายรู้ว่าควรงดอะไรกินอะไรเพิ่ม ผัสสะกับคนในบ้านเราใจเย็นลง วางใจได้ ไม่โต้เถียงต่อ ยอมเงียบ ซึ่งแต่ก่อน ไม่เป็นเช่นนี้ มีแต่เสียงเรา เสียงเค้า ไม่มี เหตุการณ์หลายอย่างมากระทบ เงียบได้เงียบไม่ต่อความ อยากพูดไรพูดไป เงียบฟังธรรมของเราต่อไปอย่างใจไร้ทุกข์
นางสาวชุติวรรณ แสงสำลี ความกล้าที่จะให้เสียหายให้ได้ทุกเรื่่อง มีความยินดี เมื่อทุกข์กายที่เกิดขึ้นช่วงสิ้นปี64และต่อเนื้องต้นปีใหม่65 มีอาการไม่สบายอากาศหนาวเย็น ตัวเองประมาณไม่พอเหมาะเดินเท้าเปล่าแช่สัมผัสดินและใช้มือจุ่มน้ำรดแปลงผักทำให้มีภาวะเย็นเกิน เส้นเลือดหดตัว เลือดลมไหลเวียนไม่ดี มีอาการมึนงง ปรับสมดุลด้วย กดจุดลมปราณ ดื่มน้ำร้อน อุ่น ฝึกลมหายใจร้อน และกายบริหารโยคะ ทานอาหารผักดองมากไปและปรับการทานถั่วและข้าวกรอบมากไปทำให้ตีกลับมีอาการปวดเอวมากปัสสาวะบ่อย นอนน้อย อ่อนเพลีย ล้มหมอนนอนเสื่อ 2 วัน แก้ด้วยยา 9 เม็ด เช่นทำดีท็อกซ์ ดีขึ้น ดมสมุนไพรมีอาการดีขึ้นแต่ก็ต้องเช็ดไอน้ำทั้งเต็นท์ ทำให้เสียเวลาเช็ดมีอาการมึนงงอีก รับวิบากร้าย ขูดกัวซาให้ตนเอง แล้วก็ใส่เสื้อกันหนาว 3 ตัว และมีอาการขนลุกซู่ๆ อีก 2 ชั่วโมง รับวิบากร้าย ลืมไปว่ายังไม่ได้ปล่อยให้ร่างกายคลายพิษออกมาเลย พอไปใส่เสื้อหนาว ทับรูขุมขนปิดพิษออกไม่ได้ เลยมีอาการขนลุกนั่งหนาวๆอีก พอนึกได้ก็ถอดเสื้อออกและลูบเนื้อลูบตัวที่นี่แหละพิษที่ถูกขังไว้รีบวิ่งกรูกันกอนออก เห็นแล้วก็ขำๆ หัวเราะได้อีกนะ กินถั่วลิสงก่อนนอน 4เม็ด รู้สึกร้อนคอ จึงเดินไปครัวมียอดผักบุ้งแดง 5 ยอดเหลืออยู่ เลยนำไปต้มผ่านๆไฟนำมาเคี้ยวๆ ไม่นานรู้สึกหวานละมุนทั้งปากนาน เกือบครึ่งชั่วโมง ทำให้นอนหลับสบายเลย เป็นวิบากดีที่ได้รับ มาทบทวนดูทำอะไรก็ผิดๆพลาดๆ แก้ได้แล้วก็ยังทำพลาดอีก เหมือนทุกข์ลดลงแต่ก็เพิ่มขึ้น แต่ใจไม่ทุกข์สิ่งที่เราทำดีที่สุดแล้ว นี่แหละรางวัลของนักบำเพ็ญ จิตอาสา ครบ 5 ปี ไม่เคยมีอาการป่วยล้มหมอนนอนเสื่่อสักครั้งเดียวนี่่เป็นครั้งแรกที่ล้มหมอนนอนเสื่อ เหมือนได้พักกายและได้เอาพิษออก ใจไร้ทุกข์รู้สึกขำๆแก้ให้ดีขึันแล้วก็มีวิบากให้ได้รับ รู้สึกสนุกกับการดูแลตนเองด้วยความยินดี มี่ความกล้าที่จะให้เสียหายให้ได้ทุกเรื่อง ด้วยใจเบิกบานเป็นสุขเช้าตื่นมามั่นใจแล้วนะอาการไม่สมดุลดีขึ้น 90เปอร์เซ็นต์ ได้เวลาซักผ้าไปซักกับน้้าเย็นอีกพอได้สัมผัสความเย็นเข้าสู่ร่างกายทำให้เดินโซเซกลับมาอีกเลือดลมไหลเวียนไม่สะดวกก็มานอนขำหัวเราะได้นะไม่มีอะไรเที่ยง ยอมรับความจริงตามความเป็นจริงชดใช้กรรมไป รับแล้วจะโชคดีขึ้น แล้วทุกข์กายก็แก้อาการป่วยทุกข์กายลดลงหายไปเป็นลำด้บๆ เวลาตื่นนอนตอนตีสามจะลุกนั่งฟังธรรมด้วยท่านั่งสมาธิ จะไม่นอนหลับใหล ไม่ขี้เกียจ แม้อากาศหนาวเย็นแต๋ใจรับฟังธรรมะ ฝึกลมหายใจร้อน ทำให้ร่างกายอบอุ่น มีพลังแข็งแรง มากกว่านอนคดคู้ไม่ได้อะไร และก็ลุกออกไปบำเพ็ญการงานยามเช้าได้ปกติ
นางสาวสุดใจ​ โสะหาบพยายามฝึกตั้งอริยะศีลโดยการฝึกกินข้าวมื้อเดียว​ แต่ช่วงนี้ปีใหม่มีแรงเหนี่ยวนำเยอะ​แพ้กิเลสไม่สามารถทำได้​ ทำให้ตัวผิดศีล​และทำให้ร่างกายหนักตัว​น้ำหนักตัวขึ้น​เพราะกินหลายมื้อและเกิดอาการร้อนในเป็นแผลที่ลิ้น​ เกิดจากการกินขนม​ทำให้ร่างกายร้อนเกิน​ ทำให้เห็นความแตกต่างระหว่างกินมื้อเดียว​กับกินหลายมื้อต่างกันอย่างไรได้ชัดเจนขึ้น​ จะใช้ปัญญามากำจัดกิเลสฝึกการกินมื้อเดียวต่อไปค่ะ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์เมื่อตอนช่วงปีใหม่ มีการจับฉลากแลกเปลี่ยนของขวัญ ของขวัญที่เรานำไปแลกเปลี่ยน เป็นของขวัญที่ดูจากภายนอกแล้วไม่มีใครอยากได้ เพราะห่อด้วยกระดาษหนังสือพิมพ์ โบว์ทำด้วยเชือกกล้วย มีน้องคนนึงได้ไป น้องไม่เปิดที่ห้อง แต่ไปเปิดที่บ้าน เช้ามาจึงรู้ว่าได้รางวัลใหญ่ เป็นเงินสด 1,000 บาท โจ๊ก 3 ซอง และคำสอนของพ่อครูสมณะโพธิรักษ์ ได้บอกน้องว่าคำสอน นั้น มีค่ามากกว่าเงิน 1,000 บาท น้องบอกว่า "ใช่ค่ะ" ดีใจนิดนึง ทึ่สิ่งที่เราอยากให้ คือคำสอน ของพ่อครู มีค่าสำหรับน้องจริงๆ
นางพิกุล วันจันทร์ได้ลดความอยากมี อยากได้ อยากเห็น ลงได้มาก
นางประไพพรรณ ศรีเปารยะชว่วยเหลือผู้อื่นตาสติกำลังที่จะช่วยได้ ประโย่่ีีี้้ชน์ที่ได้รับคือความสบายใจ
นางสาวรสริน สังข์เกื้อเลิกทานเนื้อสัตว์ได้ประมาณ1ปีและประมาณ4ถึง5เดือนแล้ว ไม่นึกอยากทานเนื้อสัตว์ ลดการทานไก่เจ หมูเจ อาทิตย์ละครั้ง จะ ทานบ้าง หันมาทานผักมากขึ้น ส่วนมาก ผักลวกน้ำพริก ผักสด และเลิกทานกาแฟแล้วค่ะ จากที่เคยทานมาเป็นสิบปี
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์มีความกังวลเรื่องคู่ ทำให้รู้สึกว่าต้องพูดให้อีกฝ่ายรับทราบ เพื่อเป็นกัลยาณมิตรที่ดีต่อกัน ตามบุญวาสนา ไม่ผูกมัด
นางสาวอุษา บุตรพรมลดการอยากได้ดีจากคนอื่น ทันกิเลสเร็ว ขึ้น
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ใช้คำสอนของท่านอาจารย์ ระงับความโกรธ เปลี่ยนเป็นความเมตตา อธิบายและเล่าเรื่องราว เกี่ยวกับ covid ในกลุ่ม Line ของโรงเรียน
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ยอมไปฉีดวัคซีนป้องกันโควิด ทั้งๆที่ไม่อยากฉีด เพราะเห็นว่าไม่มีความจำเป็น แต่ทางโรงเรียนสอบถามมาบ่อยเรื่องการฉีดวัคซีนของผู้ปกครอง ตอนเย็นป่วยจริงๆ หนาวๆร้อนๆ ปวดกล้ามเนื้อ ความจริงป่วยบ้างก็ดีเหมือนกัน เพราะตั้งแต่ปฏิบัติตามแนวแพทย์วิถีธรรม ไม่ได้ป่วยแบบนี้นานแล้วววว
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์นั่งล้างผักตอนมืดๆ โดนยุงรุมกัดมากมายใช้นิ้วเขี่ยเบาๆ และใช้ปากเป่าออกไปไม่มียุงเสียชีวิตเลยสักตัว
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์การตั้งศีลเรื่องประมาณการกระทำทุกอย่างให้พอเหมาะช่วยให้ระวังตัวและตรวจใจของตัวเองได้ดีขึ้นมาก เราพลาดไปทำตามกิเลสแม้เพียงนิดเดียวก็จะถูกกิเลสลากลงต่ำยิ่งกว่าที่คิดจนถึงขั้นไม่สามารถกลับมาทำกิจกรรมการงานในเวลานั้นได้อีก
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์รู้สึกรำคาญ เมื่อลูกมาฟ้องว่าลูกอีกคนยังไม่ยอมเลิกเล่นโทรศัพท์ หลายรอบสุดท้ายสะกดใจและละจากงานที่ทำอยู่ มาบอกกับลูกดีๆ ว่าให้เลิกเล่น เขาก็ยอมเลิกเล่นให้แต่โดยดี
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์ได้ทดลองใช้ปุ๋ยหมัก แต่ด้วยความที่ไม่เคยใช้ และไม่คุ้นกลิ่น ทำให้กล้าๆกลัวๆ ที่จะลอง แต่ก็นึกขึ้นได้ จึงทำใจยอมรับผลดีร้ายที่จะเกิดและทดลองต่อไป
นางสาวณฐิตา อินชัยยงค์24 มค 2565 เหตุการณ์ คือ อ่านข้อความในไลน์ เห็นความหมองในใจ ตอนนั้นลองคุยกับตัวเองเห็นความน้อยใจเบาๆ เห็นความยึดมั่นว่าทำไมเค้าเป็นแบบนี้ ทำไมเค้าไม่เป็นแบบนั้น อยากให้เค้าเป็นแบบนี้ ไม่อยากให้เค้าเป็นแบบนั้น พอมานั่งทบทวนดูอีกครั้งในสิ่งที่เราได้รับไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกในตัวอักษรที่อ่าน ความรู้สึกในเหตุการณ์ สิ่งที่เค้าทำ มันคือเราหรอ ใช่มันคือตัวเรา ทั้งจังหวะ คำพูด การกระทำในเรื่องราวที่เกิดมันใช่เรามากๆ พอได้เห็นตัวเอง ทำให้คิดได้ว่าความอยากในใจเรา อยากทำสิ่งที่ดีให้กับคนรอบข้าง ความอยากของเรามันไม่เคยจบ ไม่เคยพอ มันโตขึ้นเรื่อยๆ มันอยากมากขึ้น เราปล่อยตัวเองอยู่กับความอยากทำสิ่งดีๆให้คนอื่น เพราะหลงคิดว่าเป็นสุข ทำแล้วเป็นสุข มันชอบ แต่เราไม่เคยรู้เลยว่าความอยากนั้นมันทำร้ายตัวเรา และทำร้ายคนอื่นอยู่ เป็นแรงเหนี่ยวนำให้คนอื่นเห็นและทำตาม ทุกข์ตามสร้างวิบากร้ายให้กับตัวเราเอง พอได้เห็นตรงนี้ทำให้คิดได้ว่าต่อไปจะทำอะไรให้ใครเราต้องกลับมาดูที่ใจเราก่อนว่ามันมีกิเลสคือความอยากมากน้อยขนาดไหน เราต้องกลับมาวางใจเราให้ได้ก่อน เพราะความคิด คำพูด การกระทำของเราตอนที่มีความอยาก มันเป็นแบบนี้นี่เอง เข้าใจความรู้สึก ขอบคุณทุกคนที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่ทำให้ได้เห็นตัวเอง
นางสาวสุนันท์ พิมพ์ศรีลดความอยากขนม ที่มีส่วนผสมของไข่ สู้ไม่ได้ ยอมกิเลสไป2ครั้งใน7วัน
นางเสาวรี หวังประเสริฐดับความ ด้วยการตั้งศีลลดการเพ่งโทษตนเองคนอื่นสัตว์อื่น จากที่เคยเพ่งโทษหัวหน้าและเพื่อนร่วมงานอยู่เป็นประจำทำให้เกิดความทุกข์ใจเกิดความชอบความชังจากการยึดมั่นถือมั่นหลังจากตั้งศีลลดละการเพ่งโทษทำให้ใจไร้ทุกข์ใจดีงามการทำงานเป็นไปด้วยความสุขใจสบายใจปัญหาใดที่แก้ไม่ได้ก็วางลดความยึดดีลงได้ด้วยใจที่เป็นสุข
นางสาวรุ่งนภา เพ่งรุ่งเรืองวงษ์ความกลัวในการเลิกเนื้อสัตว์ กล้าลดเนื้อสัตว์บางมื้อแต่ยังทานนมไข่อยู่
นางเวียงทอง นุ่นภักดีลดความกลัวที่จะได้รับวิบากร้ายลง เมื่อมีความกลัวจะเห็นได้เร็วและกล้าที่จะรับวิบากร้ายนั้นกล้ารับกล้าให้หมดไป คือ เมื่อวานนี้ไปฟอกเลือดพยาบาลคนที่มือหนักที่เคยแทงเส้นเลือดแตกเขาก็มาแทงเส้นเลือดให้เราใจแว้บแรกก็หวั่นๆแต่พอเจาแทงเราก็บอกกับกิเลสว่าเป็นไงเป็นกันเกิดอะไรขึ้นได้รับอะไรเพราะเราทำมา ถ้าเรามีวิบากร้ายเราจะหนียังไงก็หนีไม่พ้นโดนอยู่ดี แล้วเราจะหนีโทษไม่อยากรับโทษก็เป็นไปไม่ได้เราเป็นหนี้ก็ต้องใข้หนี้ถึงจะหมดไปคิดได้ก็ใจสบายคลายกลัวกังวลไปเลยค่ะ
นางภัคภร จันทราสกุลกลัวจะไม่ได้ดังใจ กล้าที่จะรับความไม่ได้ดังใจ
นางสาวอุรา สังข์ชมตอนที่ยัง ไม่ได้ฟังธรรมะ ของท่านอาจารย์หมอเขียว ก็ชอบไปทำบุญ ถวายสังฆทาน กรวดน้ำอุทิศส่วนกุศล ให้บุคคลที่ล่วงลับ ปล่อยนกปล่อยปลา ปล่อยหอยขม ปล่อยเต่า เติมน้ำมันตะเกียง รดน้ำมนต์ ถวายเทียนเข้าพรรษา ปิดทองฝังลูกนิมิต 9 วัด บริจาคโลงศพ เข้าใจว่า เป็นการสะสมบุญ พอได้ฟังท่านอาจารย์ บรรยาย ศีล 43 จุลศีล มัชฌิมศีล มหาศีล ที่ผ่านมา เหมือนเรา เอาหัว เดินต่างขา มันกลับหัวไปหมด บุญ คือการชำระกิเลส จะพากเพียร ลดละเลิก สิ่งที่เป็นพิษเป็นโทษ ถือศีล 5 ละอบายมุข ละสังโยชน์ 3 เข้าใจปฏิจจสมุปบาท 11 เพราะปฏิจจสมุปบาท 11 คือสมุทัย เป็นเหตุแห่งทุกข์ ปรารถนา เข้าสู่ พุทธบริษัทค่ะ สาธุค่ะ
นางสาวอุรา สังข์ชม
นางสุถัค กิมใช่ย้งอยาก ทำสวนป่า เล็กๆไว้บำเพ็ญเหมือนคนอื่น พอยาก ให้งานสำเร็จเร็วๆ มันมีแต่ มารมาขวาง ใจมันเห็นความไม่ได้ดั่งใจผุดๆๆมาทุกวันๆ พอโดนอาจารย์ด่ากิเลสไปเมื่อสองวันก่อน อาการอยากให้สำเร็จมันหายไป ทุกวันนี้ พุดกับกิเลสว่า ว่างก็ทำ มีเวลาก็ปลูก ตายก็ช่างมัน ขอใหม่ได้ ( ฟรี ) ตลอดอยู่แล้วกลัวอะไร ถ้าไม่สำเร็จชาตินี้ก็ไปทำต่อภพหน้า
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตรเรื่องความอยาก พ่ายแพ้กิเลสตัวเอง เกี่ยวกับเรื่องการกิน กิเลสบอกว่ากินเหอะ เราบอกว่ามันไม่หิวนะ แล้วก็ทำดีท๊อกแล้วด้วยนะ ตอนนี้สบายเบา กาย มีกำลัง ไม่กินจะหลับสบายกว่านะ กิเลสบอกว่าเดียวหิวนะ แล้วพ่อบ้านก็สั่งมากินนะเธอจะทนไหวเหรอ พ่อบ้านกิน เบอเกอร์ เหรยฟรายนะ เธอไม่ลองเบอเกอร์วีเกนหน่อยเหรอน่าอร่อยนะ ดูจะจากรูปนะ แต่กินแล้วร้อนนะ กิเลสบอกร้อนก็ดีท๊อกซ์อีกซิ สรุป แพ้กิเลสค่ะ สั่งเบอเกอร์วีแกนมากิน นอนกางคืนร้อน เหงื่อเต็มเลยค่ะ ขอโทษ ขออโหสิกรรม ยอมรับผิด ไว้พยายามสู้กับความอยาก ที้งๆที่ไม่หิว เป็นลำดับๆต่อไปค่ะ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์
นางสาวสมทรง นาคแสงทองตั้งศีลกล้าพูดในสิ่งที่ดี กล้าทำในสิ่งยากดับความกล้ว ด้วยความกล้าพูด กล้าเสนอ กล้าวาง เป็นความก้าวหน้าขึ้นตามลำดับมีความสุขกายสบายใจเป็นที่สุด
นายสุมิตชัย ศรีจันดีเพิ่มศีลโดยไม่นอนที่นอนใหญ่ที่สบายเปลี่ยนมานอนกับพื้นประโยชน์ที่ได้รับคือฝึกตัวเองให้เป็นคนเรียบง่ายไม่ติดไม่ยึดความสบายทำให้ชีวิตมีความเรียบง่ายไม่ตองยุ่งยากเรื่องการนอนอุปกรณ์เครื่องนอนขึ้นเยอะเลยครับ
นางสาวอัญชลี พุมแย้มไม่กลัวเจ็บ ไม่กลัวปวด ไม่กลัวตาย เรียนรู้การทำใจจากบททบทวนธรรมของท่านอาจารย์หมอเขียว
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากในการกินอาหารหลายมื้อ ลงมาเหลือการกินน้อยมื้อ ประโยชน์ที่ได้รับ ทำให้ร่างกายแข็งแรงขึ้น
นางสาวสมทรง นาคแสงทองศีลที่สำคัญเฉพาะกิจคือ คิดดี พูดดี ทำดีกล้าทำ กล้าพูด กล้าคิด ในสิ่งที่ดีมัประโยชน์ต่อตนและผู้อื่น
นายมงคลชัย วิชาธรรมถ้าอารมณ์ขุ่นมัว เศร้าหมอง ทุกข์ใจ ก็สำรวจเลยว่าเกิดจากอะไร ถ้าเห็นตัวอยากก็ให้ดับอยาก ถ้ากลัวก็ให้ดับด้วยความกล้าฝึกทำบ่อยๆ
นางเพ็ญศรี มงคลชาติไทยเรื่องไม่อยากได้ดีกับลูก มีความอยากให้ลูกมาเรียนรู้แบบเราจะได้สุขภาพดี เวลาลูกมาหาแต่ละครั้งก็ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง
นางชวนพิศ แก้วประดิษฐลด ละ เลิก เนื้อสัตว์ แต่บางทีก็ยังมีนิดหน่อยก็เจเขี่ยบ้างบางครั้ง ความกล้า ความกลัวก็มีน้อยความหวั่นไหวไม่มีแล้วค่ะ ความชังก็มีนิดหน่อย แก้ได้ก็แก้ แก้ไม่ได้ก็ไม่แก้ค่ะ ประโยชน์ที่ได้รับคือฟังธรรมท่านอาจารย์แล้วทำให้เปลี่ยนความคิด ชีวิตเปลี่ยนไปได้หลายอย่าง ยอมรับผิด ยอมรับโทษ ขอโทษค่ะ
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ลดความอยากกินขนมค่ะ
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์ลดความอยากในเรื่องอาหารมื่อเย็นให้เด็จขาด
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์กล้าไม่อยากทำชั่วทุกอย่างกล้าเกื้อกูลช่ายเหลือผู้อื่น
นายสุนทร คำเหลืองไม่ได้ฆ่าสัตวทั้งใหญ่และเล็ก อาจจะได้ฆ่าบ้าง โดยไม่ได้เจตนาความกลัวหวั่นไหว ลดได้ไม่มาก ยังมีอยุ่ต่อสู้กับความยากกลัว หวั่นไหว ได้ใช้ความจำที่ได้ฟัง อ.หมอ ได้นิดหน่อย ถ้าเรายาก จะไม่ได้ตามที่ยาก ถ้าเราไม่ยากได้ ก็จะมาเอง จะช้าหรือเร็วก็ได้ จะเกิดความไม่แย่งกันกับคนอื่น
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์กล้าไม่อยากทำชั่วทุกอย่าง
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์เกิดทุกข์หายฉับพลันเมื่อทำผิดศีล กินมากกว่า 1 มื้อ และกินปริมาณมาก ส่งผลให้ตอนฟังท่านอาจารย์หมอเขียวบรรยายแล้วง่วงมาก พยายามทำทุกอย่างให้ตัวเองสดชื่นขึ้นแต่กลับง่วงหนักกว่าเดิม จึงได้เปลี่ยนความคิดใหม่ว่า ขอทำใจสบายๆ จะฟังอาจารย์เข้าใจหรือไม่เข้าใจ จะหายง่วงตอนไหนก็ได้ แล้วเริ่มหายใจเป็นจังหวะสม่ำเสมอผ่อนคลายและ ทำความผ่อนคลายร่างกายทีละจุดที่รู้สึกเกร็งอยู่ เมื่อทำแบบนี้ก็พบว่าจิตใจเริ่มแจ่งใส สมองปลอดโปร่ง และเข้าใจสิ่งที่ท่านอาจารย์บรรยายได้ดี แล้วจึงเริ่มขยับตัวก็พบว่าพลังไม่ตก สามารถควบคุมพลังได้ พลังกลับมาเป็นของเรา เริ่มเข้าใจคำว่า "วิมุติคือกำลัง"
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากในดีที่เป็นไปไม่ได้ ประโยชน์ที่ได้รับไม่เบียดเบียนตนเอง
นางสาว2รัตนา กิจเกื้อกูลเกิดความทุกข์ขึ้น: มีความอยากมีชีวิตที่เรียบง่าย พึ่งพาตนเองได้ เหตุที่ทำให้เกิดทุกข์: เห็นว่าอาชีพครูที่ทำอยู่ไม่มั่นคง และต้องใช้เวลากับการศึกษาค้นคว้าเรียนรู้เพิ่มเติมเพื่อนำมาสั่งสอนศิษย์ จึงอยากซื้อที่ดินทำกิน การแก้ปัญหา-ดับทุกข์: ฟังธรรมท่านอาจารย์หมอเขียวและบททบทวนธรรมข้อที่162 (การดำรงชีวิตมันไม่ได้มีอะไรมากมายำ อย่าเสียเวลาไปไขว่คว้าหาสิ่งที่เกินความจำเป็นของชีวิต สิ่งจำเป็นในชีวิตคือปัจจัย 4 มิตรดี ความดี คือสมบติที่แท้จริง สิ่งจำเป็นในชีวิตมีเพียงเท่านี้) แล้วเมื่อคิดทบทวนว่าองค์ประกอบปัจจัยเรายังไม่พร้อมที่จะไปมีชีวิตอยู่อย่างนั้น (แม้มีปัญญาซื้อที่ดิน แต่ยังออกจากงานไม่ได้เพราะมีภาระเลี้ยงดูพ่อแม่ )และเราต้องไปเพาะปลูกเอง ลงมือทำเอง จีงบอกตัวเองว่าทุกข์ไปก็ไม่มีประโยชน์ อย่าเสียพลังไปกับความทุกข์ ต้องกล้าที่จะไม่ได้ ไม่เร่งผล ในโลภดีจนเกิดทุกข์ ทุกคนเกิดมามีหน้าที่ต่างกัน ณ ตอนนี้ให้ทำหน้าที่ครูและลูกที่ดีไปก่อน อยู่กับปัจจุบันให้ดีที่สุด สิ่งที่พร่องให้แก้ไข สิ่งที่ดีให้ทำต่อไป
นางสาววิภา ถิ่นถานการดำรงชีวิติ สร้างความผาสุกที่แท้จริง ให้กับตนเองและผู้อื่นความผิดความถูก อยู่ที่การยึดหรือไม่ยึดคบและเคารพมิตรดีมีอริยศิลทำสมดุลร้อนเย็นพึ่งตนแบ่งปันด้วยใจที่บริสุทธิ์
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภาเรื่องอาหารงดเนื้อวัวได้แล้วลดลงเหลือไก่ปลาแล้วค่ะงดอาหารสามมื้อเหลือสองมื้อค่ะน้ำหนักลดลงค่ะแต่บางครั้งยังยอมกิเลสเพราะความเหนื่อยโรยพอไม่ได้กินติดต่อกันสองสามวันแล้วจะโรยทำให้เหนื่อยเริ่มอยากอีกต่อสู้ยากเลยนอนดึกไม่กินเลยเพลียต้องกินเลยยอมกิเลสแต่เริ่มดีขึ้นรู้เท่าทันเหลือวันละสองมื้อค่ะ
นางพิกุล วันจันทร์อะไรจะเกิดก็เกิด..ตามวิบากกรรม ยอมรับเพราะกรรมเป็นของตน
นางสาวรสริน สังข์เกื้อ กล้าที่จะ ลด ละ เลิกทานเนื้อสัตว์ได้อย่าง เด็ดขาด ทานเจมาปีกว่า แล้ว กล้าที่จะ เลิกทานอาหารจากสามมื้อ มาเหลือสองมื้อ กล้าที่จะเลิกทานอาหารเจปลอม เปลี่ยนมาทานผักมากขึ้น จะมีอาทิตย์สักครั้งหนึ่งทานไก่เจ หมู่ ปลาเจ ลูกชิ้น เจ ขนมจีน กล้าที่จะเลิกทานกาแฟ จากที่ทานกาแฟมาเป็นสิบปี เลิกได้ อย่างดี จะมีการกินกาแฟเดือนสักครั้งหนึ่ง กล้าที่จะเลิกชื้อผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์ ยกเว้น อย่างเดียว อาหารแมว มีแมวสองตัว กล่าที่จะถือศีล8
นางเกษร อินต๊ะปัญญาตั้งศีล เลิกทานขนมหวาน คุยกับกิเลสว่า หลอกให้ทานขนมหวานตลอด กิเลสมันหลอกว่า ทานขนมหวานมันอร่อย ทานแล้วมันมีความสุขนะ พอหลงทานไปเป็นงัยหละ ร้อนใน ปากเป็นแผล แสบปากแสบลิ้น ต้องปรับสมดุลย์อยู่ตลอด ต้องเสียเวลาอยู่หลายครั้งหลายหน ปรับสมดุลย์ครั้งแล้วครั้งเล่า ครั้งนี้เผลอไปกัดขอบปาก เป็นงัยหละ เป็นแผล ปวดแสบปวดร้อน เจ็บไปทั่วปากเลย อ่านใจตัวเองว่า เมื่อไหร่จะเราจะเอาจริงเอาจังกับการเลิกทานขนมหวาน ชักที่ เหยาะแหยะอยู่นั้นแหละ ไม่เด็ดขาดซักที่ เจ็บป่วย ร้อนใน นับครั้งไม่ถ้วน โง่!!! อยู่นั่นแหละ ทำตัวเป็น หมู ไม่กลัวน้ำร้อน ถูกน้ำร้อนที ชักดิ้นชักงอ กิเลสมันเป็นน้ำร้อน ร้อนโครตโคตร ทุกข์ทรมาณ ถ้าไม่เด็ดขาด เอาจริง เอาจัง อยากที่จะ เอาชนะกิเลส เมื่อเราตั้งศีลแล้ว เห็นขนมหวาน เราเห็นกิเลสเลยว่า ขนมหวานมันคือ น้ำร้อน เตือนสติทันทีเลยว่าเราไม่หลงไปทานขนมหวานอีก เข็ดแล้ว กลัวแล้ว ถ้าหลงไปทานอีก ป่วยอีก ไม่มีทางหรอก!!! ไม่กินแล้ว ไม่กิน ไม่อยาก ไม่ทุกข์ ไม่เจ็บไม่ป่วย เมื่อเราเห็นชัดในโทษของการทานของหวาน ชำระกิเลส ความอยากได้ มันโล่ง โปร่งสบาย สุขสบาย ไร้กังวล การได้ตั้งศีล ก่อเกิดปัญญา ดับกิเลสให้สิ้นเกลี้ยงไป สาธุค่ะ
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตร
นางสาวธัญญภัทร์ ศรีมากล้าที่จะยอมรับความจริงเมื่อเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตเรา
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายตั้งศีลออกจากความกลัวด้วยความกล้าทั้งด้านร่างกายและจิตใจ ผลอยู่ในระดับดีขึ้นเป็นลำดับๆ
นางสาวดรุณวรรณ แซ่ห่านมีอริยศีล ลดความอยาก ความกลัว ความกังวล หวั่นไหว ของเรื่องเป็นหนี้ กลัวเขาจะยึดย้าน กลัวเขาจะคิดดอกเบี้ยเพิ่มเมื่อถึงกำหนดแล้วจ่ายยังไม่หมด คิดจะยืมเพื่อนหรือคนรอบข้างให้วุ่นวายประจำ เราจะต้องฟังธรรมมะของท่านอาจารย์หมอเขียว พ่อครูโพธิ์รักษ์ประจำเพื่อหาทางออกจากความกังวล วุ่นวายสับสน หวั่นไหวในจิตใจ ค่อยๆคิด ค่อยๆทำไปทีละเปาะ ก็ได้พบทางออกที่ง่ายมาก “ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน “ รายได้เรามาจากการทำงาน แล้วเราไม่ได้เป็นมนุษย์เงินเดือน เราสามารถจะพัฒนาต่อยอดงานของเราได้นี้ เราสามารถผลิตภัณฑ์อุปโภคปราศจากสารเคมีได้ ทำอาหารเพื่อสุขภาพได้ เป็นหมอนวดแผนไทย นำวิชาชีพนี้เปิดสอนคนที่สนใจ ( ตั้งแต่ดิฉันได้มาเจอท่านอาจารย์ หมอเขียว พี่น้องแพทย์วิถีธรรม ดิฉันได้นำความรู้จากการทำอาหารไร้เนื้อสัตว์ไร้สารเคมี ขับพิษ น้ำดื่มคลอโรฟิลล์ โยคะ กดจุดเส้นลมปราน เพื่อยืดกล้ามเนื้อเส้นเอ็น ร่างกายยืดหยุ่นแข็งแรงขึ้น ) “ดิฉันมีความเปลี่ยนแปลงด้านร่างกายและที่สำคัญดิฉันมีจิตใจที่เข้มแข็งขึ้นมาก ความทุกข์ใจที่น้อยลงไปมาก “ดิฉันเคยมีจิตใจที่ร้อนรน อมทุกข์ ว้าวุ่นใจเสมอเป็นทุกข์กับครอบครัวประจำ” แต่ตอนนี้ดิฉันได้เกิดใหม่ในร่างเดิม ประโยชน์ที่ได้เป็นคนที่มีความรู้รอบตัวมากขึ้น กล้าพูดกล้าแสดงออกมากขึ้น ไม่มีความกังวล ไม่มีความกลัวหวั่นไหวในด้านสุขภาพเลย เชื่อมั่นและมั่นใจเรามาถูกทางแล้วคะ
นางสาวตรีทิพย์นิภา ไทยรักษาปล่อยตามวิบากฯรู้ได้อย่างเดี๋ยวคืออะไรจะเกิดก็ให้เกิด..ชดใช้วิบากกรรมพอรับแล้วสถานกราณ์สภาวะในตัวก็เจือจ่างคลายเรื่อยๆค่ะมีแรงมีกำลังไม่ตกแข็งแรงรู้เพียรรู้พักค่ะ
นางอรทัย สุธธิเสนลดความอยากความกลัวความกังวล
นางสาวสุภารัตน์ จันโดนตั้งศีลไม่เถียงคุณแม่ แรกๆก็ดี พอหลายวันเข้าแม่จะหาเรื่องเราค่ะ เช่นบ่นไม่พอใจกับทุกเรื่อง เราก็เห็นกิเลสของแม่ เราก็จะสอนตัวเองว่าเราตั้งศีลแล้ว เราก็ต้องอดทนฟังคุณแม่บ่นจนคุณแม่สงบไปเองค่ะ กล้ารับ กล้าให้หมดไปค่ะ..กล้าที่จะให้บททบทวนธรรมเล่มสุดท้ายที่เรามีให้เพื่อนได้...เพราะแจกจนหมดเลย..แล้วเราก็บอกกิเลสว่า เราเข้าใจในบททบทวนธรรมหมดแล้วและมีโอกาสก็จะสั่งซื้อมาแจกอีกค่ะ..กิเลสตายค่ะ..แม้กิเลสจะบอกเราว่าคนนี้ไม่มีศีลแต่เราก็ชนะกิเลสเพราะเราบอกกิเลสว่าสงสารเขานะ ..เราให้ด้วยใจที่บริสุทธิ์แม้คนนั้นจะคิดไม่ดีหรือไม่เข้าใจเราก็ตามค่ะ...และได้แบ่งปันต้นไชยาให้เพื่อนไปปลูกด้วยค่ะ...สรุปแล้วที่เขาป่วยหลายโรคเพราะเขากินแต่ของที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อร่างกาย..แล้วเขาก็ขอให้เราทำน้ำสมุนไพรฤทธิ์เผื่อด้วยค่ะ..เราก็ทำแล้วเขาก็มารับถึงบ้าน..ซื้อน้ำเปล่าให้เรา1แพ็ค...
นางสาวสุดใจ​ โสะหาบได้ตั้งศีลลดกิเลสเท่าที่ทำได้และได้ตั้งศีลกินมื้อเดียวแต่ช่วงนี้ทำไม่ค่อยได้ผิดศีลทำให้ร่างกายมีน้ำหนักเพิ่มขึ้นไม่สบายตัว​และจิตใจก็ไม่เบิกบานเท่าที่ควร​ จะพยายามสู้กิเลสต่อไป
นายคมเวช หงส์เชิดชัยลดความกลัวกับอาการของโรค วางความยึดว่าต้องหายเร็ววัน จะหายวันไหนก็ได้ รับวิบาก ล้วก็หมดไป
นางสาววิภาวัลย์ ถนัดธรรมกุลกลัวความลำบากเลิกกลัวเพราะได้ใช้วิบากไปที่ละเล็กละน้อย บ่อยครั้งไปวิบากก็หมดไปเรื่อยๆ เราเคยทำมาจึงต้องได้รับผลที่เคยทำ เมื่อเห็นทุกข์ก็เห็นทำ ยินดีรับให้หมดไป ยินดีที่จะให้ผ่านไป
นางรมิตา ซีบังเกิดมีอยู่วันนึงได้เกิดอาการแน่นหน้าอกอาจจะเป็นเพราะทำงานมากไป ตอนแรกก็รู้สึกกังวลใจ แต่ก็ได้นำน้ำมันเขียวมาผสมน้ำดื่มแล้วนอนพักสักระยะอาการก็หายเป็นปกติ
นางนปภา รัตนวงศาลดความกังวล หวั่นไหวจากการโดนตัวต่อต่อยพร้อมลูกชาย คนละ 3 ที่ โดนต่อยที่หน้า แขน มือ มีอาการปวด คัน เริ่มมีอาการบวม แต่ไม่มีอาการแน่นหน้าอก เลยมาตรวจดูว่าตัวเองผิดศีลจากที่จิตใจไม่ผ่องใส มีขุ่นๆไม่ใส กิเลสตามเข้าไปในสวนด้วย มาตาลีมาเตือนเร็วมากก็สำนึกผิดยอมรับผิด ขอโทษ ขออโหสิกรรมที่ไปรบกวนเขาเพราะจะเอายอดมะม่วงหิมพานต์มารับประทาน ไม่ต้องการจะรบกวนเขาเลย ก็มาปรับสมดุลร้อนเย็น เอาพิษออก ก็ไม่มีอาการแพ้หรือบวม ทีแต่อาการคันบ้างเท่านั้น
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์มักจะเพ่งโทษสามีอยู่เรื่อย ทำทีไรก็ทุกข์ทุกที ต่อไปจะพยายามลดการเพ่งโทษเขาให้มาก เพื่อลดทุกข์ของตัวเอง
นางสาวประภัสสร ชาญชัยชูจิตน้องสาวชวนไปทำธุระที่ต่างจังหวัด หากเป็นเมื่อก่อนจะต้องเตรียมเสบียงให้วุ่นวาย แต่ครั้งนี้ไม่เตรียมอะไรเลย ใจว่าง ๆ ไม่กังวลอะไร วันเดินทางแวะทานอาหาร ทุกคนทานเนื่้อสัตว์ เราไม่ต้องการเป็นภาระเรื่องอาหาร ก็ดูว่าอะไรที่เราทานได้ก็ทาน ปรากฎว่าไม่มีอะไรที่จะทานได้เพราะมีเนื้อสัตว์ และผัดผักก็ใส่ไข่ด้วย จึงไม่ทาน (ทานผลไม้แทนด้วยใจผาสุก) สรุปว่าวันเดินทางก็ไม่ได้ทานอาหาร วันถัดมาก็ไปตลาด เดินดูอาหารที่ขายก็ไม่มีอะไรที่เป็นอาหารเราเลย ก็เดินต่อไปจนท้ายตลาด มีขายน้ำพริก ผักต้ม ผักลวก ขายคู่กัน ก็บอกแม่ค้าว่าขอซื้อเฉพาะผักขายมั้ย? ชาวต่างจังหวัดก็ยังมีจิตใจดีเสมอเป็นห่วงว่าเราจะทานได้ไง แต่ก็ขายให้ 10 บาท ซึ่งให้เยอะมากส่วนใหญ่จะเป็นผักพื้นบ้าน บางอย่างก็ไม่รู้จัก แค่นี้ก็ดีใจแล้ว เดินต่อไปก็เจอชาวบ้านขายชุดส้มตำ มีเส้นมะละกอ มะเขือเทศ มะนาว พริก มะกอก ถุงใหญ่มาก ราคา 10 บาท (ปกติก็จะมีเกลือติดตัวเสมอ ครั้งนี้จึงได้ใช้จริง ธรรมะจัดสรรจริง ๆ ) สุดท้ายทุกคนก็ต้องมาขอกินอาหารของเรา ประโยชน์ที่ได้รับ เชื่่อมั่นในกุศล การแบ่งปันด้วยใจที่บริสุทธิ์ การให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน เมื่อวันที่เราไม่มี กุศลที่ทำก็จะช่วย
นางสาววาสนา ทูลแก้วกล้าที่จะเลิกกังวลเรื่องที่ทำงานเก่า เมื่อโรงแรมปิดตัวทางรร.ต้องจ่ายเงินชดเชยพนง.ซึ่งผ่านมาประมาณเกือบ 2 เดือนแล้วที่ยังไม่ได้เรียกจึงค่อยๆ ลดกิเลสในตัวเองโดยค่อยๆ เลิกวิตกกังวลไปทีละน้อยๆ ทำให้ใจเบาขึ้น เอาเวลามาฟังธรรมะจากท่านอจ.ดีกว่า
นางนบชุลี เสาวนาชื่อเรื่อง ประโยชน์จากการอดทน รอคอย เราได้เตรียมตัวที่จะส่งการบ้านในไลน์โรงเรียนของหนู เรื่องที่เราจะส่งนั้นเป็นเรื่องของความกล้าที่จะส่งการบ้าน ซึ่งเรายังไม่กล้าส่งการบ้าน แต่วันนี้เราจะกล้าส่งการบ้าน เพื่อให้คุรุช่วยเคาะกิเลสของเราออกบ้าง จึงตัดสินใจจองคิวตั้งแต่ เวลา 01.56 น. เราได้คิวลำดับที่ 4 เมื่อเริ่มมีการพบกันในกลุ่มไลน์เพื่อส่งการบ้าน ก็ได้มีการส่งการบ้านกันตามคิว ตามลำดับกันไป เมื่อถึงคิวของเรา ก็มีสมาชิกในหมู่กลุ่มขอเปิดไฟแดงเพื่อขอส่งการบ้านก่อน และได้นำคุณแม่มาร่วมส่งการบ้านด้วย พอท่านนี้ส่งการบ้านเสร็จ ท่านคุรุก็ขอให้เป็นคิวของเด็ก ๆ อีก 2 คน ก็ใช้เวลาในการส่งการบ้านนานพอสมควร ระหว่างรอส่งการบ้านเราก็ทำกับข้าวไป ฟังการบ้านของทุกคนที่กำลังส่งไปเรื่อย ๆ และอีกอย่างต้องลุ้นกับแบตโทรศัพท์ซึ่งจะหมดเร็วมาก เราก็คิดว่าจะทำอย่างไรดี เพราะถ้าสายกว่านี้เราก็มีงานที่จะต้องรีบไปทำ ข้างนอก จะแก้ปัญหาอย่างไร จึงตัดสินใจชาร์ตแบตโทรศัพท์ไปพร้อม ๆ กับการฟังเด็ก ๆ ส่งการบ้าน ไปด้วย ทำให้เรารู้สึกว่าเราได้ฟังการบ้านของทุกคนที่ขอส่งก่อนเรานั้น เราได้รับประโยชน์อย่างมาก หากเรายกเลิกส่งการบ้านเราจะเสียโอกาสอย่างมากมายมหาศาลเลยทีเดียว ทุกข์ : เมื่อถึงคิวส่งการบ้าน ก็มีสมาชิกในกลุ่มขอส่งการบ้านก่อน และท่านคุรุก็ขอให้เป็นคิวของเด็ก ๆ อีก 2 คน สมุทัย : ชอบถ้าเขาให้ส่งการบ้านตามลำดับคิวที่จองไว้ ชังที่มีสมาชิกในกลุ่มขอส่งการบ้านก่อนนิโรธ : เราจะได้ส่งการบ้านตามลำดับที่จองไว้ หรือจะมีสมาชิกขอเปิดไฟแดงส่งการบ้านก่อน เราก็ไม่ทุกข์ใจ ไม่ชัง ไม่รำคาญ ไม่ใจร้อนเร่งรีบเขา มรรค : เมื่อมีสมาชิกในหมู่กลุ่มขอเปิดไฟแดง เพื่อขอส่งการบ้านก่อน ซึ่งได้นำคุณแม่มาร่วมส่งการบ้านด้วย พอสมาชิกท่านนี้ส่งการบ้านเสร็จ ท่านคุรุก็ขอให้เป็นคิวของเด็ก ๆ อีก 2 คน ใช้เวลาในการส่งการบ้านนานพอสมควร ทำให้เรารู้สึกว่าเราได้ฟังการบ้านของทุกคนที่ขอส่งก่อนเรานั้น เราได้รับประโยชน์อย่างมาก และเราได้อ่านกิเลสของตัวเองว่า เรามีความโกรธ มีความขุ่นใจ มีความเบิกบูด มีความทุกข์ใจ มีความรีบร้อนที่จะไปทำธุระข้างนอกหรือไม่ พิจารณาแล้ว เหตุการณ์นี้ทำให้เราลดความใจร้อน ได้เห็นความอดทน การรอคอยด้วยใจไร้ทุกข์ ใจเบิกบาน แจ่มใส ใจที่ตั้งมั่นที่จะรอส่งการบ้านในวันนี้ให้ได้ สาธุค่ะจากบททบทวนธรรม ข้อ 148 ในโลกนี้ไม่มีอะไรที่ไม่มีข้อดี มีข้อดีได้หมด มีประโยชน์ได้หมด ต้องหาข้อดี หาประโยชน์ให้ได้ในทุกเรื่อง
นางสาวชุติวรรณ แสงสำลี
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์มีอุปสรรคเกิดขึ้นกับการมีคู่ เกิดความหวั่นไหวและเสียใจ จึงได้หันมาพิจารณาตนเอง เพื่อลดความอยากในเรื่องคนคู่ตามลำดับ เพราะการเป็นเพื่อนต่อกันย่อมมีความยั่งยืนและดีต่อทุกฝ่าย แต่ทั้งนี้ก็ต้องฝึกฝนความเข้มแข็งขี้นไปเป็นลำดับ
นางสาวปัทมา ลีฬหาวงศ์มีความก้าวหน้าไม่หวั่นไหวในทุกเหตุการประโยชน์มีความสงบภายในมากกว่าแต่ก่อน ทำให้ใจผาสุก
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางณัชญ์ชาพัฒ วงศ์วิวิทย์กล้าให้ดีเกิดตามกุศลและอกุศลของตนเองและผู้อื่น
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์แม่ถามว่า หน้าน่ะ ทาแป้งบ้างป่าว ตอบแม่ไปว่า ทาให้เปื้อนทำไมละแม่ ไม่ได้ทาแป้งมานานแล้วนะความคิดแม่ คงจะอยากให้ลูกสวย เหมือนคนอื่นๆ บ้าง
นายธนวินท์ อินทนิล
นางสาว ทรงรัตน์ พรหมช่วยไม่กลัว ไม่หวั่นไหว ใจเย็น ใจดีขึ้น
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์ได้ลดความรู้สึกดีใจเกินไป จากการเข้าไปส่งการบ้านซึ่งเป็นโอกาสได้คุยกับคุรุที่ชื่นชมมาตลอด และกว่าจะเจอกิเลสตัวนี้ก็ใช้เวลา 2 วัน พอเจอก็สามารถกลับมาควบคุมตัวเองได้ดีขึ้นตามลำดับ
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์อยากซื้อขนมมาทาน เวลาเดินผ่านร้านของชำ พยายามหักห้ามใจ พิจารณาโทษไปเรื่อยๆ สำเร็จบ้างไม่สำเร็จบ้าง แต่ช่วงนี้สำเร็จมากกว่า
นางสาวอัญชลี พุ่มแย้มลดการเพ่งโทษเพื่อน ลดการทานอาหารหวาน
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์
นางธมกร พลสุวรรณเพื่อนชวนไปทำบุญปฎิบัติธรรมที่เชียงราย เราก็มีความอยากที่ไปจึงเกิดความลังเลจะยังไงดี เนื่องจากมีภาระกิจ จึงเกิดความกังวลสับสน ใจนึงก็อยากไป ใจนึงก็คัดค้าน จะตามใจกิเลส หรือขัดฆ่ากิเลส สรุปสุดท้าย ก็ฆ่ากิเลสสำเร็จคือไม่ไป โดยการวางใจ ไปก็ได้ไม่ไปก็ได้ ภาวนาอยู่ที่บ้านก็ได้มีโอกาสก็ค่อยไป ก้าวหน้าคือรู้จักวางใจได้เร็วขึ้น ประโยชน์ที่ได้รับคือนำข้อธรรมมาใช้ในการตัดสินใจ
นางพิกุล วันจันทร์
นางเกษร อินต๊ะปัญญาลดการกินขนม เปลี่ยนมากินผลไม้ ที่ปลูกในสวนลดการซื้อผักจากตลาดมาเก็บผักในสวนที่ปลูกเองลดการซื้ออาหารนอกบ้าน มาเข้าครัวทำอาหารในครัวกินเอง ต่อสู้โดย คำนึงถึงประโยชน์ในการลดความอยากกิน อยากซื้อ ช่วยให้ลดค่าใช้จ่าย พึ่งตนให้มาก ตัดสิ่งไม่จำเป็น ทำแต่สิ่งที่จำเป็น เป็นประโยชน์ พิจารณาให้เห็นโทษของกิเลส ที่ลวงให้เราทุกข์
นางสาวสมทรง นาคแสงทองเพิ่มอริยศีล กินน้อย เท่าที่เบากาย สบายมีกำลัง ดับความกลัวหิว กล้าอดบ้าง ในอาหารที่ถูกใจ มีก็กิน ไม่มีก็ไม่ต้องกินไม้รูสึกหวั้นไหว ใจไร้ทุกข์ ผาสุกในทุกสถานการณ์
นางสาวสมทรง นาคสงทองตั้งอริยศีลเป็นตัวๆไป เคยเป็นน้ำในหูไหลประมาณ2เดือนก็กล้าให้เป็น ดับความกลัวได้ คือ สิ่งใดเกิดได้เอง สิ่งนั้นย่อมดับ ได้เอง สุขภาพกายใจสมบูรณ์จ็งแรงไม่หวั่นไหวใจไร้ทุกข์ พบความผาสุกในทุกที่ เพราะอยู่ในสังคมคนดีมีศีลเป็นที่ตั้งแห่งความเจริญ
นางสาวพริมรัศมิ์ จิวเลิศเลขาตอนนี้อยู่ในสภาวะเรื่องของการต่อสู้ลดกิเลสในเรื่องของการกิน ยังรู้สึกกินตามใจตัวเอง ตั้งเป้าและเพิ่มการกินอาหารเจให้มากขึ้นสลับกับเมนูกินพืช จืด สบาย สามารถลดละเนื้อสัตว์ได้บางประเภทได้อย่างต่อเนื่อง ปัจจุบันยังทานปลาและอาหารทะเลอยู่ ลดกาแฟ แต่ยังติดการดื่มชานม
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์กล้าลดกิเลสในความอยากในเรื่องอาหาร
นางสาวอุษา บุตรพรมเลิกทานเนื้อสัตว์ ลดรายจ่ายที่ไม่จำเป็นเช่นไม่ซื้อเสื้อผ้าใหม่ แล้ว ค่ะ
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีขลดความอยากในการกินอาหารมากกว่า 1 มื้อ ต่อสู้โดยการพิจารณาโทษของการกินอาหารหลายมื้อ ประโยชน์ของ การกินอาหารมื้อเดียว
นางวราภา ร่าหมานคือมีเลือดออกที่ริดสีดวงทวาร ก็ใช้ความกล้า 8 แปดประการ ดับความกลัว ความกังวล หวั่นไหว สู้กับมันจนจิตใจดีขึ้นไม่กลัวแล้วใจก็ดีขึ้น เบิกบานเลยค่ะ
นางสาวผาสุข ตันชวลิตเมื่อต้นปีได้ตั้งศีลกับหมู่กลุ่ม ๒ ข้อ คือ ๑ สำรวมอินทรีย์ ๒ หยุดอยากได้ดีจากผู้อื่นเสียที และมีผัสสะเกี่ยวกับเหตุการณ์ ที่ไม่ได้ดั่งใจ การได้ยินเสียงที่ไม่น่าพอใจ เช่นเสียงบ่น เสียงนินทา ซึ่งหากเป็นสมัยก่อนจะขุ่นเคืองใจ หรือ บ่นออกมรทางวาจาหรือสวนกลับ แต่เมื่อเรามีสติสำรวมกาย วาจา ใจ ก็ทำให้ทำใจได้ในขณะที่มีผัสสะ กิเลสยังไม่ทันบอกให้เราทุกข์ เราก็หยุดความคิดกิเลสทันที เนื่องจาก ผัสสะต่างๆที่เข้ามา เพื่อให้เราได้ฝึกฝนในการล้างใจในจุดที่เรายังมีความยึดติด และเป็นวิบากที่เราต้องรับ จึงยินดีรับ ยินดีให้หมดไป ล้างอรติ ด้วยปราโมทย์ ตามที่ท่านอาจารย์สอน ใจเป็นกลาง ไม่ทุกข์ ไม่สุข
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์ลดความอยากลดทุกข์ลดทุกทุกปัญหา
นางอรทัย มะณูใช้ใจ
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตร
นางสาวดรุณวรรณ แซ่ห่าน
นางสาววิภา ถิ่นถานไม่หลงมัวเมาในกิเลส ในความสุขอันไม่เที่ยงรู้จักประมาณตน รู้จักสำรวมตน รู้จักใช้ชีวิตอย่างความพอเพียง
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากที่จะกลับบ้าน ใช้ปัญญาพิจารณาว่า ถ้าเราอยู่ที่ สวน 9 จะเกิดประโยชน์มากกว่า
นางเพ็ญศรี มงคลชาติไทยลดความอยากคือไม่กินเกิน ถ้ามื้อไหนกินเกินแล้วจะอึดอัดและมื้อไหนกินน้อยก็จะเหมือนยังไม่ค่อยพอดีตอนนี้กำลังหาจุดที่พอดีไม่น้อยและไม่มากเกินไปปรับเปลี่ยนยังไม่ลงตัวก็ต่อสู้อยู่ค่ะ
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์กำลังพรากเพียรลดละขนมด้วยใจที่ไม่กลบข่ม
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ดับความกลัวกังวลหวั่นไหวอย่างเป็นสุข
นางสาวอุรา สังข์ชม
นางชวนพิศ แก้วประดิษฐ
นางสาวตรีทิพย์นิภา ไทยรักษาลดระดับความกลัวลงเรื่อยๆ
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตรลดความอยาก จากการเอาดีจากคนข้างๆ ตั้งศีลว่าจะไม่รำคาญคนข้างๆ ลดความอยากให้คนข้างๆได้ดี แต่ผิดศีลไปอยากให้เค้าได้ดี เป็นพรม 3 หน้า ซึ่งความจริงแล้วไม่ได้อยากให้เค้าดีขึ้นหรอกที่ไปว่าเค้า แต่เรากลัวเราเดือดร้อนจากการกระทำของเค้า ถ้าเค้าไม่ทำงาน เค้านอนตื่นสาย เค้าไม่มีเงิน เค้าก็จะมาให้เราช่วย ซึ่งตอนนี้เราก็ช่วยเหลือเค้าอยู่เราก็อยากให้เค้าช่วยเหลือตัวเอง พึ่งตัวเองไม่ใช่จะมาพึ่งพาเรา ขยันทำงาน แต่เมื่อเค้าไม่ได้ดังใจเรา เราก็ทุกข์ โดยลืมใช้หลักธรรมที่ว่า เมื่อเราช่วยเค้าแล้ว ช่วยไม่ได้ก็วาง ให้เป็นไปตามวิบากร้ายของเค้า จะพยายามพากเพียรข้อนี้ต่อไป และก็ขอโทษ ขออโหสิกรรม ที่อยากไปได้ดีจากเค้า
นางสาวแก้วใจเพชร กล้าจนเรื่องเสียดายเวลาอันมีค่า เนื้อหา : ปกติตื่นมาตี3เพื่อทำงานสื่อและทำงานวิชาการไปพร้อมๆกัน ได้เป็นอย่างดี แต่หลังๆการบ้านเยอะมาก และอากาศหนาวเย็นมาก ตื่นมา 03.00 น ปกติทำงาน พิมพ์งานได้ดี หลังๆอากาศเย็นมาก ทำให้พิมพ์งานไม่ค่อยรอด พยายามแล้วก็ไม่ได้อีก มันทรมานไป เลยได้แต่นั่งฟังและทบทวนงานไปเรื่อยๆ ทำให้รู้สึกไม่สบายใจนิดที่ไม่ได้ดีดั่งที่เคย เพราะแต่ละวันเคยทำได้ดีตลอด ไม่เหลวไหลเลย กิเลสเสียดายเวลาตั้งหลายชั่วโมงในแต่ละวัน พอทำไม่ได้ก็ไม่แช่มชื่น กิเลสบอกว่า ถ้าเธอทำไม่ได้เธอจะส่งงานไม่ทันนะ พุทธะบอกว่า ลดกิเลสนี่แหละคืองานของฉัน กิเลสบอกว่า พุทธะกับวิชาการคนละอัน พุทธไม่รู้หรอกถ้าส่งไม่ทันจะมีผลอย่างไร พุทธะ เธอเอาความจริงมามาแย้งกับฉันทำไม ถึงฉันจะส่งไม่ทัน ฉันก็จะสบายใจให้ได้ แม้จะไม่ได้ทำตอนเช้าๆ อย่างเดิมๆ แสดงว่าเขาให้ฉันฟังฉันถึงจะทำการบ้านได้จริงไหม กิเลส ก็แล้วแต่เธอ บอกแล้วไม่เชื่อก็ตามใจสิ ...555 พุทธะ ขอบคุณที่บอกฉัน ฉันจะทำดีเท่าที่ฉันทำได้เข้าใจไหม เท่านี้ก็สบายใจได้ ความอยากของฉันมันเป็นเรื่องที่ดี ที่ทำให้ฉันได้เห็นว่า ฉันติดดีตรงไหน เป็นคนมีระเบียบวินัยในชีวิต ถึงเวลาก็วางดีบ้าง มันคงดีไม่น้อย
นางสาวปัทมา ลีฬหาวงศ์การเรียนรู้ธรรมรู้ความจริงตามความเป็นจริงจิตจึงไม่กล้ว ไม่หวั่นไหว นี่คือประโยชน์จากธรรม
นางสาวประภัสสร ชาญชัยชูจิตจากการที่ปวดเข่า เดินไม่สะดวกและลงบันไดไม่ได้ ก็ใช้ยาเก้าเม็ด เม็ดกัวซา กัวซาที่ขาและเข่าผลคือไม่ดีขึ้นเลย ก็วางใจและพยายามทบทวนว่าเราไปเพ่งโทษหรือทำผิดศีลอะไร ถ้าจะเดินไม่ได้ก็ยอมรับวิบาก เมื่อแม่บ้านกัวซาหลัง ระหว่างนั้นก็ระลึกได้ว่า ตั้งศีลที่จะลดการเบียดเบียนคนเองให้น้อยลง เราทำผิดศีล มาตลีท่านคงมาเตือน จึงตั้งจิตขอโทษ ขออโหสิกรรม ประโยชน์ที่ได้รับ ทำให้ต้องปรับเวลาทำงาน หรือกิจกรรมอื่น ให้น้อยลง และพักผ่อนให้เยอะขึ้น ได้มีเวลาดูแลตัวเองเพิ่มขึ้น
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางภัคภร จันทราสกุลลดความอยาก ความกลัว ด้วยการกล้าที่จะไม่สมใจอยากลดอัตตา กล้าที่จะไม่กลัวโดยให้เกิดความกลัวและตามดูมัน
นายสุมิตชัย ศรีจันดีเพิ่มศีลเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตนต่อพ่อแม่และคนรอบข้างประโยชน์ที่ได้รับจากการเพิ่มศีลคือ ได้เห็นกิเลสตัวเองเมื่อไม่ได้ดั่งใจ และเกิดความคิดเพ่งโทษและได้ล้าง ลดละเลิก ทำให้คลายทุกข์ใจจากเหตุการณ์ต่างๆได้เร็วขึ้น
นางสาวรสริน สังข์เกื้อได้ลดเนื้อสัตว์มาปีกว่าแล้ว ได้เข้ามาฟังอาจารย์ประมาณ5เดือนกว่า สิ่งที่เลิกได้คือ กาแฟ ติดกาแฟมาเป็นสิบปี ้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้ เลิกได้ อย่างเด็ดขาด ทานอาหารสองมื้อ ผักลวกน้ำพริก ถือศีล8
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์ทุกข์หายฉับพลันจากการฟังคลิปบรรยายของท่านอาจารย์หมอเขียวว่า "อานิสงส์ของการถือศีล5 แกร่วกล้าอาจหาญ เบิกบาน แจ่มใส ไร้กังวล" ประโยคสั้นๆนี้ช่วยให้กิเลสที่อยากได้ความอบอุ่นใจจาก ดร.ผุสดี ลดลงในทันที
นางสาววิภาวัลย์ ถนัดธรรมกุล
นายคมเวช หงส์เชิดชัยลดความอยากได้ในสิ่งที่ยังมาไม่ถึงคือลดความอยากให้หายเจ็บป่วยเร็วๆดังใจ ไม่หวั่นไหวว่าจะหายเมื่อไนก็ได้
นางสาวกมลชนก ทุมวงษ์จากการที่ตั้งศีลกินอาหารมื้อเดียวและทุกวันพระกินอาหารนิพพานก็ทำได้ตามลำดับ จากเมื่อก่อนพอถึงวันพระกิเลสมักมีข้ออ้างว่ามีกิจกรรมนู่นนี่นั่นที่จะต้องไม่กินขอเลื่อนเป็นอาทิตย์หน้านะก็เลยแพ้กิเลสมากินอาหารปรุง แต่พอผ่านมาตั้งหลักได้ว่าไม่ต้องอาทิตย์หน้าหรอกให้กินในอาทิตย์นี้แหละจะเลือกวันไหนก็ได้ตามสะดวกประโยชน์ที่ได้รับรู้สึกดีกับการที่ออกมาตั้งหลักไม่ถอยให้ห่าง และพร้อมที่จะปฏิบัติสู้กับกิเลสต่อไป
นางสายพิมพ์ ลิ้มไพบูลย์มีสติกับการจับพฤติกรรมของตนได้บ่อยขึ้นเห็นความอยาก และการขัดแย้งในต้น
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์มีความอยากในการซื้อชั้นหรือโต๊ะมาจัดระเบียบของในบ้าน ก็เกิดสติเห็นความอยากและพิจารณาถึงความจำเป็น ก็คิดได้ว่า ของที่ไม่จำเป็นมีอยู่มาก หากเราไม่เพิ่มสิ่งเหล่านั้น อนาคตของก็จะลดลง ไม่มีความจำเป็นต้องซื้อชั้นวางมาเพิ่ม จึงยุติความอยากนั้นได้ และตั้งใจว่าจะจัดการกับสิ่งของที่มีอยู่
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายใช้ความกล้าดับความกลัวด้วยวิธีกล้า8ประการมาตลอดในแต่ละเรื่องของตนเองในชีวิตประจำวัน และเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น เช่นเวลาไปวัดความดันกีอนฉีดวัคซีน จะตื่นเต้น ความดัน หัวใจ จะเต้นเร็ว ก็ใช้ความกล้านี่ล่ะ จะให้มันเต้นเร็วเราเคยทำกรรมให้คนอื่นสัตว์อื่นอยู่ในสภาพเยี่ยงนี้มานับไม่ถ้วน ขออโหสิกรรมสิ่งที่ทำมาแล้วกล้าที่จะรับด้วยความเต็มใจที่เกิดขึ้นในขณะนั้น พอใส่แขนเข้าไปวัด หมอก็มาบอกว่า เข็ม2ไม่ต้องวัดความดันนะ พอเรายินดี วางใจ เต็มใจรับ ได้ ก็ส่งผลให้เป็นเช่นนี้ แต่ ณ.เวลานั้น เราวางได้ไม่ตื่นเต้นแล้ว
นางสาวสุภารัตน์ จันโดนตั้งแต่เข้าค่ายครั้งแรกปี พศ.2560 ที่แม่โจ้ จ.เชียงใหม่ ก็ได้ติดตาม เข้าค่ายที่อ.ดอนตาล อีกหลายค่าย ตั้งศีลลดกิเลสตามลำดับ ในเรื่องอบายมุกทุกชนิด และในปลายปีพศ.2564 ได้เลิกอบายมุกทุกชนิดได้เด็ดขาด ไม่แตะต้องของมึนเมาทุกชนิด แม้มีคนชวนก็ไม่มีความรู้สึกว่าอยากดื่ม เริ่มจากการตั้งศีลไม่ซื้อ และตามด้วยไม่ดื่ม และห่างจากสิ่งแวดล้อบที่ต้องดื่ม จนถึงต้องไปอยู่ในหมู่กลุ่มที่ดื่มและทานเนื้อสัตว์ มีสภาวะที่ไม่มีความอยากเสพ ก็ตรวจดูว่ายังมีกิเลสตัวไหนที่ยังต้องล้าง และง่ายที่จะล้างก็ล้างตัวง่ายก่อน ลด ละ เลิก แต่ละตัวตามลำดับตามฐานจิตของตัวเองค่ะ
นางชลิดา วรรณเกษมสุข
นางณัชญ์ชาพัฒ วงศ์วิวิทย์เมื่อหนูมีอาการลังเลสงสัย ไม่แน่ใจ กลัว จะนำทบทบทวนธรรมและใช้ความกล้าข้อที่ 1 ,2 คือกล้าให้ดีเกิด และกล้าให้ดีเกิดไม่ได้เพราะมีวิบาก ช่วยดับทุกข์ใจค่ะ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์กล้าพูดกับสามีที่โกรธเราอยู่ก่อน ลดอัตตา ทำให้ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี
นางวิศน์ชญาพัชร์ ธรรมราชช่วงนี้ไม่ได้เข้าซูมเพราะต้องคอยให้คำแนะนำผู้ป่วยไต,โควิดไหนจะช่วยแม่เลี้ยงเหลนไหนจะปลูกผักทำสวนทำให้ชีวิตเหมือนยุ่งแต่ก็ไม่กังวนหวั่นไหวได้หาเวลาฟังอาจารย์บ้าง
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์สามารถล้างความยึดมั่นในความเชื่อเดิมๆเรื่อง การใช้นามสมมุติ(จากการบำเพ็ญเขียนพุทธะชนะทุกข์) ก่อนนี้เคยเชื่อว่าใช้ในกรณีที่เป็นเชิงลบ ตอนนี้นำมาใช้กล่าวถึงบุคคลที่ 3 ในทางบวก สงผลให้สามารถล้างความยึดมั่นเรื่องนี้ได้ดีมาก
นางพิกุล วันจันทร์
นางสาวณฐิตา อินชัยยงค์รู้สึกมึนสับสนงงกับหลายๆอย่างมาซักพัก อ่านความรู้สึกตัวเองก็ไม่ชัด งงกับการปฏิบัติของตัวเองทั้งเรื่องอาหาร เรื่องการตั้งศีล แพ้กิเลส เลือกทิ้งศีลมากินตามที่อยากจนวิบากเข้า ถูกหลอกให้ห่างหมู่ พี่ช่วยแนะนำให้มาทำเรื่องอาหารใหม่ เราก็มาตั้งศีลกับเพื่อนปฏิบัติเรื่องอาหารได้ประมาณ 3 วัน รู้สึกมีสติขึ้น พอ 23 กพ 65 เช้าได้ฟังเรื่องของพี่ ทำให้ได้ย้อนมาดูตัวเอง มีสติรู้กลับมาทบทวนทำให้เห็นว่าเรารักพี่จนหลง เผลอตามกิเลส หลงไปกับความชอบในเหตุการณ์จนกิเลสโตไม่รู้ตัว วันนั้นได้ฟังธรรมะทำให้เข้าใจเหตุการณ์นี้คือ โมหะ หลง รัก ไม่รู้ เหตุการณ์นี้ทำให้ได้เรียนรู้และเข้าใจคำว่ารัก เราต้องมีสติ เราหลงเพราะเราขาดสติ เราต้องรักแบบมีสติรักแบบเมตตาปรารถนาดี ประโยชน์ที่ได้คือได้เห็นโทษของความหลง และทำให้เห็นว่าการปฏิบัติเรื่องอาหาร การตั้งศีล หมู่มิตรดี เป็นสิ่งที่สำคัญ รู้สึกไม่มีอะไรบังเอิญ ทั้งความรู้สึกหรือเรื่องราวดีไม่ดีที่เราได้รับมันยุติธรรมแล้ว มันคือสิ่งที่เราทำมา รู้สึกมีความยินดียอมรับมากขึ้น
นางวสา ราญคำรัตน์กินข้าวมือเดียวได้แล้วค่ะ ใช้ความกล้าหักล้างความกลัวทุกอย่างที่เกิดขึ้นในใจบางครั้ง
นางวสา ราญคำรัตน์
นางรมิตา ซีบังเกิดเป็นผู้นำเสนอให้ที่ประชุมคณะกรรมการผู้สูงอายุระงับการจัดกิจกรรมวันปัจฉิมนิเทศออกไปจนกว่าสถานการณ์การแผ่ระบาดจะลดลง ขณะนี้ได้เลื่อนออกไปแล้ว
นางสาวสมทรง นาคแสงทองเพิ่มอริยศีลด้วยลดกินเส้นได้โดยฉับพลันลดความอยากได้ทันทีขณะทีเห็นเส้นไม่กลัวว่าใครจะกินเส้นหรือมีเส้นทุกเส้นที่ปรุงแต่งก็เห็นโทษที่ไม่ควรนำมากินดับความกลัวด้วยความกล้าที่จะไม่กินเส้นทุกชนิดด้วยใจที่เบิกบานไม่หวั่นไหวเพื่ ประโยชน์ของการกินเพื่อสุขภาพที่ถูกต้องไม่ปรุงแต่งหรือปรุงก็ให้น้อยที่สุดทำให้สะขภาพแข็งแรงทั้งกายและใจค่ะ
นางสาวสมทรง นาคแสงทองเพิ่มศีลจากความไม่กลัวด้วยเพิ่มความไม่กลัวทุกสิ่งอย่างด้วยความกล้าทุกประการ ไม่หวั่นไหวต่อสิ่งใดๆมากระทบดูใจตรวจใจต่อสู้กับกิเลสให้ได้ในที่สุดเพื่อประโยชน์สาระต่อชีวิตที่ก้าวหน้าด้านทางธรรมให้มากที่สุดเท่าที่กุศลที่เราสร้างขึ้นด้วยสาระธรรมนำชัยไร้ทุกข์ผาสุกที่สุขจริงทุกประการ
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความเกียจคร้าน ด้วยการเห็นประโยชน์ของความเพียร
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากที่จะนอนดึก โดยการพิจารณาโทษ ของการนอนดึก ประโยชน์ของการนอนหัวค่ำ ทำให้ตื่นแต่เช้าหัวสมองปลอดโปร่ง
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ลลความอยากอาหารที่เราเคยชอบมากได้ตามลำดับค่ะ
นางสาวชุติวรรณ แสงสำลี
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ลดความกังวลด้วบใจผาสุกค่ะ
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิคร
นางสาวสัสยา วาทยานนท์วันนี้ได้ผลค่ะ คำว่าโง่พิเศษของอาจารย์ ขณะรับประทานอาหาร ทำให้สามารถประมาณการอาหารได้ในวันนี้แล้วค่ะ
นางสาวณฐิตา อินชัยยงค์25 กพ 65 รู้สึกคิดถึงพี่ นึกถึงรูปถ่ายที่พี่ส่งมาเมื่อคืน รู้สึกพี่ส่งอะไรบางอย่างมายังไงไม่รู้ นั่งดูรูปเก่าๆที่เซฟเก็บไว้เลื่อนดูเห็นความรู้สึกชอบ ตรวจดูเห็นมันรู้สึกชอบความรัก ชอบความเข้าใจ ชอบความจริงใจ ชอบที่เค้าช่วยเหลือทุกคนด้วยใจที่บริสุทธิ์ ชอบความซื่อสัตย์ แต่มาตรวจเทียบดูรูปที่ส่งมาเมื่อคืน ความรู้สึกมันต่าง รูปแรกรู้สึกเฉยๆ ส่วน รูปสองรู้สึกเหมือนคนละคน รู้สึกไม่มีพี่เค้าคนนั้นแล้ว รู้สึกว่าเราควรทำยังไงต่อ เลยทบทวนความชอบเป็นความลวงของกิเลสที่หลอกให้เราหลงชอบ หลงสุข ชอบก็อยากได้อีก สมใจอยากกิเลสก็โต อยากก็กลัว กลัวก็ทุกข์ ทุกข์จะไม่ได้ตามที่อยาก อยากเรื่องนี้ไม่ได้ ก็ไปอยากเรื่องอื่นไปออกเรื่องอื่นแทน เผลอไม่รู้ตัวทำไม่ดีเพิ่มอีก เราขาดสติคิดตามกิเลสถูกกิเลสหลอกให้หลง กิเลสเอาความดีของพี่มาหลอก รู้สึกไม่รู้ทำยังไงต่อเลยคิดต่อว่า เราต้องรู้ตามจริง ความจริงคือทุกอย่างไม่เที่ยง เกิดดับตลอดไม่มีอะไรแน่นอน เราต้องไม่ยึดมั่นถือมั่น มันไม่จริง ความรู้สึกตอนนี้คือ รู้เห็นเข้าใจไม่ทุกข์มาก แต่ใจลึกๆยังมีอยู่ ไม่รู้ควรทำไงต่อ ทำตัวไม่ถูก ไม่เป็นไร ถ้ามันเป็นสิ่งที่ต้องรับแบบนี้ ก็เราทำมาเองนี่ ไม่บังเอิญ เราก็แค่ยินดียอมรับมัน เราทำเต็มที่แล้ว ได้เท่านี้ก็เท่านี้ ไม่ต้องอยากให้ความรู้สึกนี้หมดไปไวๆ มันจะหมดเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น อะไรเกิดเราก็ได้ชดใช้ เราก็ได้เรียนรู้ เราก็ได้ฝึกเอาประโยชน์ในทุกเรื่องทั้งดีไม่ดีไง / วันเดียวกันช่วงบ่าย ได้ฟังพี่น้องหมู่กลุ่มอ่านบททบทวนธรรม รู้สึกสะดุดในข้อนี้ และมีเหตุการณ์ที่ท่านอื่นมาอ่านข้อนี้ซ้ำอีก ทำให้รู้สึกเน้นย้ำคำตอบชัดอีก เลยตัดสินใจเข้าไปแชร์สภาวะธรรมของตัวเอง ข้อที่145 อย่าสร้างความสุขให้กับตน ด้วยการสร้างความทุกข์ให้กับผู้อื่นรู้สึกได้คำตอบในเหตุการณ์นี้ ทำให้คลายความหลงยึดติดที่ชอบที่เราไปหลงยึดอยากได้ลง ทำให้รู้สึกโล่งสบายใจขึ้น
นางสาวรสริน สังข์เกื้อลดได้ มากเลยค่ะ จากเมื่อก่อนทานไก่เจ หมู เจ ปลาเจ หันมาทานพืชสมุนไพร ผัก มากขึ้น เริ่มตัว้บากายมีพลัง
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์การเพื่มอริยศิลต้้งศิลแล้วแต่ละวันถ้าผิดแล้วก็ตั้งใหม่ใจจะไม่ทุกข์
นางสาวลำพึง ก๋งจิ๋วกล้าที่จะไม่กินอาหารที่ตนเองชอบ. ไม่เอาแต่ใจตนเอง
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์วันๆต้องมีสติในการลดละกิเลสในการเพ่งโทษผู้อื่น
นางวันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์ตั้งศีลขึ้นมาปฏิบัติลด ละ เลิก กิเลส เป็นลำดับๆ ทานอาหารมื้อเดียว ลดละเลิก อาหารที่เป็นโทษเป็นภัย ไปตามลำดับ ทำให้เราเห็นกิเลสมากขึ้น กดข่มบ้าง ใช้ปัญญาพิจารณาและสอนเขาไป ทำให้สุขภาพดีขึ้น กิเลสลงลงไปบ้าง
นางสาวตรีทิพย์นิภา ไทยรักษากล้ายอมรับโรคภัยไข้เจ็บที่ตัวเองเป็นอยู่..ปรับร่างกายปรับสมดุลร้อนเย็น..สาธุ
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์มีความหวั่น แพ้ต่อกิเลส สั่งพิซซ่ามาทาน แต่ข่มใจเลือกหน้าผักไว้ได้ จากแต่ก่อนจะทานหน้าเนื้อ
นางสาวภนิดา ปิ่นมณียังมีมีติดอยู่ในความกล้าบางประการยังไม่สมบูรณ์และทำครบได้ทั้ง8ประการ
นายนาย สุนทร คำเหลืองเมื่อยากขึ้นมาในสิ่งใดสิ่งหนึ่งจะนึกคำว่า ให้ไม่ได้ดังใจที่ยาก กล้าจนให้ได้ ลดความยากได้พอใจกังวล
นางสาวดรุณวรรณ แซ่ห่านมีอริยศีล ลดความยากจากกิเลสที่เราไม่รู้เท่าทันในเรื่องต่างๆ ลดและดับความกลัว กังวล หวั่นไหว ที่จะไม่ได้สมใจอยาก ต่อสู้ด้วยการไม่ทำตามกิเลสกล้าที่จะไม่ทำตามที่มันสั่งด้วยใจที่เป็นสุข ก้าวหน้าในระดับหนึ่งคะ ลด ละ เลิก ความอยากได้ความกลัว กังวล หวั่นไหว ประโยชน์ที่ได้รับ สุขใจเมื่อเราไม่ทำทุกข์ทับถมตนคะ
นางสาวกมลชนก ทุมวงษ์การตั้งอริยศีลในการกินอาหารมื้อเดียวส่วนวันพระกินอาหารนิพพาน ก็ก้าวหน้าไปได้ตามลำดับ แต่มาแพ้กิเลสเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาเนื่องจากไปช่วย"กิจกรรมแบ่งปัน"ที่ร้านแพทย์วิถีธรรมสันติอโศก รู้สึกหิวข้าวมากๆระหว่างที่ช่วยพี่น้องจิตอาสาก็ได้ไปรับประทานอาหารก่อนด้วยความรีบเร่ง เมื่อกลับมาถึงบ้านตอนเย็นก็รับประทานอาหารอีก พอตกกลางคืนรู้สึกเรอออกเปรี้ยวก็เลยมานึกถึงการรับประทานที่มากเกินทำให้ร่างกายต้องเสียพลังในการย่อย ในเรื่องความกล้า 8 ประการ ในข้อที่ 6 กล้าที่จะประมาณการกระทำกิจกรรมการงานให้พอเหมาะประโยชน์ที่ได้รับได้รู้จักความทรมานเรื่องการรับประทานอาหารที่เกินทำให้รู้สึกไม่สบายตัว และครั้งต่อไปจะได้มีสติในการรับประทานอาหารให้พอดีเพื่อให้สมดุลกับร่างกายที่ต้องการ
นางกอยกุล ดีสุกใสเลิกบริโภค ผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์ เลิกดื่มกาแฟ ทำให้ สุขภาพดีขึ้น แข็งแรง เบา กาย มีกำลัง คุณพี่มีความผาสุกมากขึ้น
นายสุมิตชัย ศรีจันดีเพิ่มศีลจะไม่โขมยธรรมะ จากการได้เรียนได้ฟังครูบาอาจารยผ์มาไปสอนคนอื่น จะนำธรรมะมาสอนกิเลสของตนเอง ประโยชน์การตั้งศรลนี้ได้เห็นกิเลสที่มคนอยากโขมยธรรมะไปสอนคนอื่นทั้งที่ตัวเองก็ยังทำไม่ได้และก็ยินดีที่ได้เห็นมันและทำการล้างมันด้วยครับ
นางชวนพิศ แก้วประดิษฐ
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์ทุกข์หายฉับพลันเมื่อได้ฟังท่านอาจารย์หมอเขียวสอนเรื่องนางเวเทหิกา เนื่องจากในวันนั้นเกิดกิเลสไม่พอใจแม่ สุดท้ายทำใจได้ เป็นสุขได้ และขอบคุณแม่ได้อย่างบริสุทธิ์ใจ
นางสาวปัทมา ลีฬหาวงศ์เมื่อปฏิบัติจนเป็นปกติของชีวิตความกลัวกังวลก็ไม่มีนั่นคือความก้าวหน้า
นางธมกร พลสุวรรณเมื่อเกิดผัสสะ ทางตากระทบบะหมี่เกี้ยวหมูแดงเกิดกิเลสอยากทาน ใจปรุงแต่งถึงความนุ่มของบะหมี่ไข่ ต้องต่อสู้กับกิเลสความอยากของเรา /เราต้องต่อสู้โดยใช้ความข่มใจ / ความก้าวหน้าสามารถระงับความอยากได้ (ทานก็ผิดศีลที่ตั้งไว้ ไม่ทาน ก็ไม่ผิดศีลตามที่ตั้งใจไว้
นางสาวอุษา บุตรพรมกล้า สอน ลูกชาย ขับ รถ ประโยชน์ที่ได้ ไม่กลัว ไม่กังวน หากมีอะไร ผิดพาด ค่ะ
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายใช้ความกล้าขจัดความกลัว ทั้งทางกายและใจ ในขณะนั้นๆเสมอมา พากเพียรตลอดทุกวันๆ มีแพ้มีชนะ ด้วยสติปัญาที่สามารถค่ะ ก็จะพากเพียรตลอดไปค่ะ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ตอนเช้าวันนี้จะเข้าเมืองไปปฏิบัติภารกิจคิดปรุง อยากไปร้านอาหารเจ อยากกิน ขนมจีบเจ อยากกินกับข้าวปรุงของร้านเจอยากซื้อซาลาเปาตุนไว้ โอ๊ยจิปาถะคิดใหม่อีกที อาหารที่บ้านมากมาย หลากหลายชนิด กล้วยเชื่อม น้ำนมธัญพืชที่ทำไว้ ไหนจะกากถั่วที่จะต้องนำมาปรุงอาหาร ผักที่เก็บไว้อีก เพียบ! เมื่อไหร่จะกินหมดสุดท้ายตัดสินใจไม่ไปร้านเจไม่เสียตังค์ ไม่เสียสุขภาพ
นางภัคภร จันทราสกุลลดความอยากในเรื่องอาหาร ลดความกลัวกังวล หวั่นไหว กล้าที่ยอมรับความจริง ความไม่ได้ดั่งใจ
นางสาวประภัสสร ชาญชัยชูจิตตั้งศีลลดการเคี้ยวธัญพืชเนื้อแข็ง ได้เห็นกิเลสดิ้นที่จะไปหยิบถั่วอัลมอลด์มาเคี้ยว วันแรกผ่านไปด้วยดี กิเลสบอกว่าเหมือนทานอาหารไม่อื่มเพราะไม่ได้กินถั่ว มาพิจารณาถึงโทษภัยที่ได้รับก่อนนี้คือเคั้ยวมากเกินไปฟันกามแตก ต้องเสียเงินรักษาสูงพอสมควร ซึ่งเทียบกับราคาถั่วที่ต่างกันหลายร้อยเท่าประโยชน์ที่ได้รับ ได้รู้ถึงความอยากที่จะตามใจกิเลส เมื่อไม่ได้ดั่งใจก็ดิ้นให้ดูเป็นระยะ ๆ หากตั้งมั่นจริง ๆ กิเลสก็ทำอะไรไม่ได้
นางเกษร อินต๊ะปัญญาตั้งศีล ทานอาหารมื้อเดียว กิเลสในอาหารมีเหลี่ยมมุมมาก ทำให้เราได้ฝึกอ่านใจ มองให้เห็น กิเลสมันลวง หลง ติดยึดในรูป รส ความเอร็ดอร่อย ได้ อย่างไรที่จะต้อง ฝึกกำจัดกิเลส มันมีตัวไหน ที่เราหลงยึดติด ทำเรื่องที่กำจัดได้ง่ายก่อน หมั่นฝึกฝนชำระกิเลส พากเพียรไปกับคุรุและหมู่กลุ่ม
นางเสาวรี หวังอประเสริลดความอยากด้วยความกล้าประมาณการกระทำให้พอเหมาะ เส้นทางโปร่งโล่งทำต่อถ้าปิดกั้นเกินหยุด(กล้าถอย)กิริมะถะ ตัวชี้วัดคือที่มานเกินฝืดฝืนเกินให้หยุดต่อสู้ด้วยการตั้งศีลเพิ่มศีล ความก้าวหน้าสามารถจับกิเลสรู้อาการของกิเลสที่เกิดขึ้นในใจจนสามารถสลายกิเลสได้
นางธมกร พลสุวรรณตั้งศีลกล้าที่จะออกจากบ้านไปตลาดโดยไม่หวั่นไหวและไม่กังวลที่จะติดโควิด แต่ก็ไม่ประมาทที่จะใส่แมส 2 ชั้นและเดินทิ้งระยะห่าง กับผู้คน /ก้าวหน้าอย่างไร คือใจไม่เป็นทุกข์ และวางใจว่าหากมีวิบากร้ายที่จะติดก็ไม่กลัวชดใช้ให้หมดตามคำสอนของ อ.หมอเขียว / และอุ่นใจที่เรามีแพทย์
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์เจอผู้ป่วยโควิดซึ่งทราบภายหลังการปฏิบัติงาน ไปแล้ว2 วัน ทำให้อยู่ในกลุ่มเสี่ยงสูง เเว๊บแรกก็มีความหวั่นไหว แต่ก็ตั้งใจใช้ศาสตร์อาจารย์หมอเขียวที่ศึกษาปรับสมดุล ดูแลร่างกาย และเลี่ยงจากผู้อื่น
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์ทุกข์หายฉับพลันจากการพิจารณาความไม่พอใจในญาติผู้ใหญ่ที่ทำไม่ถูกใจ โดยได้ฟังธรรมจากท่านอาจารย์หมอเขียวเรื่องนางเวเทหิกา จึงได้พิจารณาว่าเราต้องล้างที่เราเปลี่ยนที่เรา กล้ากำจักกิเลสแล้วทุกข์จะลดลงทันที
นางสาวดรุณวรรณ แซ่ห่านมีอริยศีล ลดความยาก ความกลัว จากความอยากได้ดั่งใจ อยากจะได้ความสำเร็จไวๆ ดับความอยากด้วยการไม่ทำตามความอยากที่จะทำให้เราฉิบหายความเดือดร้อน ด้วยการอ่านจิตในจิตว่ามันไม่ใช่มันทำให้เราเป็นทุกข์ ถ้าทุกข์ไม่สบายกายไม่สบายใจไม่ใช่อริยศีลที่แท้จริงคะ ประโยชน์เราไม่ทุกข์กายและใจคะ
นายวรเศรษฐ์ ชาญฤทธิ์นรีกุลเลิกกาแฟ ,งดเว้นเนื้อสัตย์หรือผลิตภัณฑ์จากสัตย์ทุกชนิด,ปรุงอาหารด้วยเกลืออย่างเดียว,กินอาหาร๒มื้อ บางวันก็มื้อเดียว ทำให้เบากายมีกำลัง น้ำหนักลด ๓-๔ กก. เป็นพุทธในทะเบียนบ้านมา ๖๓ ปีวิบากกรรมมากยอมรับวิบากกรรมครับ
นายวรเศรษฐ์ ชาญฤทธิ์นรีกุลงดกาแฟ,งดเว้นเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์จากสัตว์
นางสาวสัสยา วาทยานนท์มีความ หวั่นไหวลดน้อยลง เมื่อเกิดสิ่งดีหรือไม่ดีทำมาเองทั้งหมดยอมรับแล้วหมดไปตั้งใจฝึกฝนตนให้ตาม ครูบาอาจารย์ท่านหมอเขียวและจิตอาสาที่พาทำค่ะ
นางสาววาทยานนท์ตั้งใจว่าจะเลิกความกลัว ต้องทำให้ได้เพราะโลกนี้ไม่มีอะไรเหนือความตาย
นายเสาวรี หวังประเสริฐจากการทำกิจกรรมในขั้นตอนการเผาถ่านมีความกลัวว่าจะทำเองไม่ได้ต้องหาคนช่วยแต่เมื่อตั้งใจจะทำด้วยนเองก็กล้าที่จะทำด้วยการดับความกลัวในใจแล้วตั้งใจทำตามขั้นตอนที่ได้เรียนรู้มาก็สามารถทำได้สำเร็จ โดยทำทีละขั้นๆด้วยใจจดจ่อมีสมาธิและสติควบคุมกายใจประโยชน์ที่ได้รับคือเผาถ่านได้และได้ถ่านออกมาใช้งาน งานที่ได้อาจไม่สมบูรณ์นักแต่สิ่งที่ได้ในจิตใจนั้นสำคัญกว่าคือจิตใจที่ไม่มีความกลัวความหวั่นไหวอีกต่อไปในเรื่องงานเผาถ่าน
นางณัชญ์ชาพัฒ วงศ์วิวิทย์ใช้ความกล้า ดับความกลัว ให้ตนพ้นทุกข์ ด้วยวิธียอมรับความจริงตามความจริงค่ะ ประโยชน์ที่ได้คือมีความรู้ความเข้าใจมากขึ้นเรื่อยๆ ค่ะ
นางเพ็ญศรี มงคลชาติไทยลดการอยากได้ดีจากลูก อยากให้ลูกมาเรียนรู้กับท่านอาจารย์แต่เขายังไม่ค่อยรับก็วางใจเขาจะพร้อมหรือไม่พร้อมก็ไม่ยึด พอวางก็สบายใจขึ้น
นางสาวสมทรง นาคแสงทองลดความอยากในอาหารอร่อยลงได้มากดับความกลัวด้วยความกล้าคือมีอะไรก็กินเท่าที่มีในศูนย์ ไม่มีความกังวลไม่หวั่นไหวใดๆ มีความก้าวหน้าที่ได้อยู่บำเพ็ญในสวนป่าเพื่อพัฒนาจิตใจให้เย็นลงๆได้มากและเป็นประโยชน์สูงสุดที่ได้เข้ามาบำเพ็ญ
นางสาวสมทรง นาคแสงทองตั้งศีลด้วการทำดีไม้มีที่สิ้นสุด ไม่กลัวที่จะทำดี กล้ที่จะทำดีตลอดไปอย่างไม่มีเงื่อนไข เพราะอยู่ไหนใจก็เป็นสุข
นางนางรมิตา ซีบัง้กิดเมื่อวันที่4ได้ตรวจโควืดผลออกมาว่าติดใจไม่ได้กลัวว่าตัวเองจะได้รับอันตรายมากหรือน้อยอย่างไร แต่ได้ระวังตัวเองไมให้แพร่เชื้อไปสู่คนอื่น ด้วยการไปเข้าสู่ระบบของโรงพยาบาลแต่มีรักษาตัวที่บ้าน และใช้เทคนิคแพทย์วิถีธรรมดูแลตัวเอง้พียง 3 วันอาการก็หายเป็นปกติ ที่สำคัญพ่อบ้านก็ไม่ได้ติดโควิดแต่อย่างใด
นางสุรีนารถ ราชแป้นลดความกลัว โดยกล้าอัดคลิบสรุปสาระสำคัญสายด่วน ประจำวัน หลังคำบรรยายของ อาจารย์หมอเขียว ทำให้ได้ฝึกการทำงาน และได้ประโยชน์จากการฟังธรรมซำ้ๆ
นางสุรีนารถ ราชแป้น
นางสุรีนารถ ราชแป้นการเตี้ยวข้าวให้ละเอียด มีพลาดอยู่บ่อยที่เคี้ยวไม่ละเอียด พากเพียรต่อไป
นางวันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์จะพากเพียรเคี้ยวอาหารให้ละเอียด 30 ครั้ง ต่อ 1 คำ ตอนแรกๆ ก็ รู้สึกหนท่อยและ ขี้เกียจเคี้ยว แต่เราตั้งศีลไว้ เราก็ต้องพากเพียรทำ ปัจจุบันก็ทำได้ดีขึ้น ทำให้เรามีสติมากขึ้น
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์แปลงที่ทำตั้งใจจะลงสมุนไพลอย่างเดียวแต่แปลงมีหลายแปลงสมุนไพลยังมีไม่มากแปลงที่เหลือพี่น้องเอาผักมาปลูกเลยเอาประโยชนที่พี่น้องเอาผักมาปลูกจะได้มีผักมากินก่อนแล้วค่อยเปลื่อนแปลงใหม่
นางสาวสุภารัตน์ จันโดนลดความอยากได้ดั่งใจ เรื่องพรหม ๓ หน้าเปลี่ยนมาเป็นพรหม ๔ หน้าได้ปัจจุบันอาศัยอยู่กับคุณแม่สองคนเหมือนขั่วบวกกับขั่วลบ คือคิดต่างกันเกือบทุกเรื่อง จากการฟังธรรมะจากอาจารย์ และการเข้าค่าย ออนไลน์ ได้ประมาณ 6 เดือนแล้ว ความอยาก ได้ดี จากคนอื่น ก็ลดลง เพราะเราเข้าใจ ว่าฐานจิตของแต่ละคนต่างกัน เราก็ลดความอยากได้ดีจากแม่และคนรอบข้างได้บ้าง ความคิดเปลี่ยนชีวิตเปลี่ยน เราเปลี่ยนใครไม่ได้แต่เราเปลี่ยนตัวเองได้ค่ะ เรารู้ว่าสิ่งที่แม่ทำมันไม่ดีแต่เราก็ได้แค่บอกและบางครั้งก็โดนว่ากลับคืนมาอีก กล้าที่จะให้เกิดร้ายเพราะรู้ว่เราทำชั่วมาเยอะ กล้าที่จะรับเพื่อให้มันหมดไปค่ะ ใจไร้ทุกข์ก็ต้องสู้กิเลสไปเรื่อยๆค่ะ เพิ่มอธิศีลทุกวันลดอัตตาทุกวัน แพ้บ้างชนะบ้างแต่ไม่ท้อ
นางสาวตรีทิพย์นิภา ไทยรักษายอมรับความเจ็บป่วยที่ตัวเองได้รับวิบากร้ายที่ที่มาแซกแซงในร่างกาย..เปลี่ยนความคิดไม่ต้องคิดมากอะไรขึ้นก็รับไปทำกสิกรรมไร้สารพิษไปเหนื่อยก็พักสาธุค่ะ
นางสาวอุษา บุตรพรมกล้าทำ สิ่งดีมีประโยชน์ มาก ขึ้นกล้าไม่ ใช้จ่ายฟุ้งเฟือย ซื้อแตสิ่งที่จำเป็นจริงๆ ค่ะ กิเลสมันก็ยังอยากซื้อ ยูบ้างแต่ ก็เอามันอยู ค่ะ
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากที่จะนอนตื่นสาย ต่อสู้ด้วยการพิจารณาประโยชน์ของการตื่นเร็ว ประโยชน์ที่ได้รับ ได้มีเวลาไปทำในสิ่งที่เป็นประโยชน์
นายสุนทร คำเหลืองในบางครั้งมีเงินเหลืออยุ่ สิบกว่าบาท ไม่ได้กินของที่ได้ดังใจ มีความวิตกวังวลน้อย ถ้าไม่มีกิน ข้าวที่ปลูกไว้กินยังมีมะละกอ มะเขือเทศ สีดา กล้วย พักปราดใบมนและพักหลายๆอย่างยังมีกิน สู้กับความยากแพ้บ้าง ชนะบ้าง
นางสาวกมลชนก ทุมวงษ์ตั้งศีลกินอาหารมื้อเดียว วันพระกินอาหารนิพพาน ยังทำได้ดีประโยชน์ที่ได้รับมีความสุข ไม่ต้องเสียเวลาในการคิดทำอาหาร ได้มีเวลาไปทำกสิกรรมหน้าบ้าน ร่างกายเบาสบาย สดชื่น มีกำลัง
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีกำจัดความกลัวที่จะทำงาน เปลี่ยนมา กล้าที่จะทำงานเพราะจะได้ประโยชน์ทั้งต่อตนเองและผู้อื่น
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายตั้งศีลสู้ด้วยการลดกิเลส ขจัดความชัง กับพ่อบ้านในการพูดหน้าห้องในเวลาที่เราเข้าห้องน้ำส่วนตัว ไม่ชอบที่จะตอบในเวลานั้น ก็ชอบทำอยู่นั่นล่ะ ณ.วันนั้นก็ทำอีกทั้งๆที่หวังดีต่อเราแท้ๆสวนออกมาด้วยความรำคาญจนได้ พุทธะเกิดทันใด นี่เค้าหวังดีต่อเธอนะจะช่วยยกผ้ามาให้ ทันใดนั้นเสร็จกิจ ก็เดินมาขอโทษเพราะกิเลสเราเกิดก็บอกความไปดังนั้น ว่าเราพยายามนะที่จะจัดการกิเลสเราตัวนี้ 5555เป็นที่เข้าใจกัน อัตตาเรามากอยู่เค้าเข้าใจเรา เป็นที่ฮากันค่ะ
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ลดความกลัวกังวลหวั่นไหวกับตัวเองอย่างเบิกบานค่ะ
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์งานจะสำเร็จก็ได้กล้าจะไม่สำเร็จก็ได้
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ลดความอยากกินของมันๆค่ะ!
นายวรเศรษฐ์ ชาญฤทธิ์นรีกุลศีลข้อ1 ลดละงดเว้นเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์จากสัตว์
นางหน่อย นกจันทร์
นางสาวรสริน สังข์เกื้อลดได้เยอะค่ะ จากเมื่อก่อนทานเจปลอม มาทานผักมากขึ้น ทานเจมาได้1ปี6เดือนกว่าแล้ว โดยไม่เตะเนื้อสัตว์เลย รู้สึกเบากาย มีความสุข มากขึ้น ลดละเลิกทานกาแฟได้อย่างเด็ดขาด และ ถือศีลตลอดมาตั้งแต่ทานเจมา ศีล 8
นางพิกุล วันจันทร์
นางชวนพิศ แก้วประดิษฐ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางสาวคูณทิพย์ วงษ์สุวรรณเคยสงสัย ตัวเองว่า หลังจากเลิกทานเนื้อสัตว์มา 10ปี แล้ว แต่ .. มีความรู้สึกชิงชังรังเกียจเนื้อสัตว์ ไม่ยอมสัมผัส แตะต้องเลย คาว ไม่ชอบ ... จึงสงสัยว่า จะเลิกชังเนื้อสัตว์ได้อย่างไร ...มาถึงวันทีีต้องมาเฝ้าแม่ที่ รพ. เข้าห้องโควิดแล้ว ห้ามออก ต้องอยู่ด้วยกันกับผู้ป่วยตลอดเวลา จึงต้องกินอาหารที่รพ.จัดให้ มีข้าวต้มใส่หมู เราก็จำเป็นต้องกินข้าวต้มเขี่ยหมูออก เติมน้ำให้เจือจาง ตักเอาแต่ข้าวมากิน ความชังเนื้อสัตว์หายไปแล้ว...รู้สึกถึงความง่ายของการดำเนินชีวิต ...สบายใจไม่ชอบไม้ชังเนื้อสัตว์ได้ในที่สุด......
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์มีความกังวลตอนไปเที่ยวกับครอบครัว เนื่องจากสมาชิกไม่ได้ลดละเนื้อสัตว์เท่าที่ควร ถ้าเรายึดมั่นที่จะไม่ทาน ก็จะถูกว่ากล่าวเรื่อยๆ ทำให้รู้สึกลำบากใจ เพราะจะโดนพูดซ้ำๆตลอดเวลา กลายเป็นความทุกข์ทั้งตนและคนรอบข้าง จึงต่อสู้ด้วยการลดความยึดมั่นและทานบ้างเฉพาะช่วง ให้ผ่านไป ลดความขัดแย้งในขณะนั้น พยายามทานแต่น้อย
นางสุรีนารถ ราชแป้นลดความอยากได้ดีจากผู้อื่น พอกิเลสมา ก็มีวิบากมาทันที ทำให้ความอยากลดลง ฉับพลัน
นายวรเศรษฐ์ ชาญฤทธิ์นรีกุลมีอริยศีล2ข้อ 1.รักษาศีล5อย่างเคร่งครัดททั้งหยาบ,กลาง,ละเอียด ,2กินข้าว2มื้อ
นางวันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์ตั้งศีล จะพากเพียรเคี้ยวอาหารให้ละเอียด 30 ครั้ง ต่อ 1 คำ สิ่งไหนที่กิเลสเขาชอบเขาก็จะให้เราเคี้ยวเร็ว ให้ไปตักอีกกลัวหมด สิ่งไหนไม่ชอบก็ไม่อยากกิน พอขาดสติก็จะลืม แต่พอมีสติเราก็จะเคี้ยวได้ละเอียดดี
นางสุภัค กิมใช่ย้งเป็นฌควิดเมื่อ15วันที่ผ่านมา ความกลัวไม่มี กังวลไม่มีและใช้ยา9เม็ดจัดการรักษาตัวเองตามลำดับที่เหมาะควรและถูกกันกับภาวะของร่างกาย เห็นกายมันป่วย แต่ใจเบิกบาน. ได้ในทุกๆวัน และใช้ชีวิตที่หยุดงานยาวๆ ด้วยการปลูกผัก ไว้กินเองแปลงเล็กๆ หลังหอพัก ตอนนี้ผักบุ้ง เริ่ม ยาวตั้งยอดแล้ว หนานเฉาเหว่ย กับ ทองพันชั่งที่ตอนกิ่งแบ่งมาจากบ้านน้า ก็โต ประมาณศอกกว่าๆได้ทันใช้ ล้างพิษไข้พอดี ค่ะ
นางสาวณฐิตา อินชัยยงค์650320 / 23.20 หลังจากที่ส่งการบ้านเรื่องเลี้ยงสัตว์ ทำให้ได้ทบทวน เรามีความชังในการเลี้ยงสัตว์ พอรู้ว่าอะไรไม่ดี ก็พยายามเอาตัวเองออกห่าง ทำให้เห็นตัวเองว่าเราติดดี ไม่อยากทำหรือเกี่ยวข้องกับสิ่งไม่ดี ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ สิ่งของ หรือเหตุการณ์อยากได้ดี จนเห็นแก่ตัว ขาดความรักขาดความเมตตาปรารถนาดีกับสัตว์ กับครอบครัวคนที่รักก็พยายามพรากตัวออกห่าง พอเห็นตรงนี้ ทำให้กลับมาตั้งสติ พิจารณาประมาณการกระทำตัวเองใหม่ ไม่มีใครอยากทุกข์ เราต้องเมตตาและเข้าใจผู้อื่นให้มากๆ ทุกชีวิตมีค่า เราต้องเห็นคุณค่าและหาประโยชน์ให้ได้ในทุกเหตุการณ์ รู้สึกมีความยินดีพร้อมที่จะกลับไปทำหน้าที่ของตัวเองมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นหน้าที่ๆต้องดูแลคน สัตว์ หรือหน้าที่การงานในอาชีพที่ทำอยู่ ณ ตอนนี้เค้าให้เราทำสิ่งนี้ เราก็ควรจะยินดียอมรับในสิ่งนี้ด้วยใจที่เป็นสุข คิดถึงบททบทวนธรรมที่เคยได้อ่านในรายการสายด่วน อย่าสร้างความสุขให้ตน ด้วยการสร้างความทุกข์ให้กับผู้อื่นรู้สึกขอบคุณหมัดแมว ที่มาทำให้ได้เห็นความชังนี้ และเห็นข้อดีของการส่งการบ้านในซูม คุรุกับพี่น้องหมู่กลุ่มทุกท่านเมตตาช่วยชี้แนะทำให้ได้ประโยชน์ และได้กลับมาฟังซ้ำ ได้กลับมาทบทวน
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์อยู่ที่ทำงาน โทร Video Call คุยกับลูกเห็นลูกคนเล็กที่กินมังสวิรัติ กินขนมก๊อบแก๊บ ที่มีส่วนผสมของเนื้อสัตว์ (เล็กน้อย) อยู่ - คิดอยากได้ดีจากคนอื่น -บอกลูกไปว่าวันนี้จะไม่กลับบ้าน จะนอนที่ทำงาน เพราะลูกดื้อไม่เชื่อฟังหลังจากวางสาย คิดใหม่อีกที ที่เป็นแบบนี้เพราะตัวเองทำแต่งาน ไม่มีเวลาดูแลลูก จึงรีบเก็บงาน กลับบ้านแต่พอมาถึงบ้าน เจอหนักกว่าที่คิด มีทั้งน้ำอัดลม และบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป (แบบไม่เจ) คราวนี้หลุดหนักกว่าเมื่อกี้อีก บ่นทั้งลูกและสามี ลามไปถึงเรื่องอื่นๆก็ตรวจใจตัวเองอยู่นะ แต่ยั้งไม่อยู่จริงๆเพราะความอยากได้ดีจากคนอื่นแท้ๆ
นายวรเศรษฐ์ ชาญฤทธิ์นรีกุลตั้งใจที่จะปฏิบัติในยา 9 เม็ดให้ครบ
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์ได้อานิสงส์จากการเขียนพุทธะชนะทุกข์ คือ สามารถอ่านอาการกิเลสได้ชัดเจนขึ้น บางทีกิเลสแค่ชวนเราหาวหรือ ทำตาปรือนิดเดียว แรงลดจะลดลงทั้งตัว ก่อนหน้านี้ไม่รู้เท่าทันก็หลงทำตามมัน สุดท้ายดึงตัวเองกลับยากมาก
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์มีความหวั่นเสียใจที่ทำปากกาด้ามโปรดหาย ซึ่งเป็นของที่มีมูลค่าและมีผลต่อจิตใจ สิ่งที่เกิดนี้ก็ทำให้ได้พิจารณาว่าเรายังยึดติดกับสิ่งของมาก ได้ผัสสะว่าที่นึกว่าละได้ ทำได้ก็ยังไม่ได้ ต้องฝึกจิตให้ยอมรับกับการสูญเสีย การไม่สมใจอยากต่อไป
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์
นางณัชญ์ชาพัฒ วงศ์วิวิทย์วันนี้หนูมีความยินดีที่จะเรียนให้อาจารย์ทราบเกี่ยวกับการฝึกล้างกิเลสของตนเองค่ะเรื่องความยึดมั่นอยากได้ดีดั่งใจหมายค่ะหนูได้เริ่มจากพิจารณาโทษของกิเลสตัวนี้ ด้วยบททบทวนธรรม ปรากฏว่าทุกข์หนักขึ้น แน่นอกขึ้นกว่าเดิมค่ะหนูเลยเปลี่ยนมาพิจารณาประโยชน์ คือได้เห็นทุกข์ ได้ล้างทุกข์ได้ใช้วิบาก สำนึกผิดขอโทษขออโหสิกรรม ตั้งจิตหยุดสิ่งที่ไม่ดีอันนี้ ตั้งจิตทำความดีให้มากๆ ปรากฏว่า ใจมันคลายทุกข์ ค่ะเมื่อพิจารณาดับทุกข์ใจได้แล้ว ลองเปรียบเทียบความต่าง ได้คำตอบว่าคิดแบบพุทธะดีกว่าการคิดตามความอยากของกิเลสค่ะเมื่อทำได้ดังนั้น จิตรู้สึกดีใจ ภูมิใจมากเลยค่ะ
นางสาวสมทรง าแสงทองปัจจุบันเพิ่มศีล กินน้อยที่สุดเท่าที่สบายไม่กลัว ไม่กังวล ไม่หวั่นไหวใดๆ ในทุกเรื่อง มีความก้าวหน้าคือได้สุขภาพกายยใจที่สมบูรณ์แข็งแรงมากยิ่งขึ้นด้วยสิ่งแวดล้อมที่ดีที่สุดณ.ปัจจุบัน
นางสาวสมทรง นาคแสงทองลดความอยาก ความกลัว เพิ่มความกล้าได้ปัญญาพาพ้นทุกข์สนุกสนานด้วยความกล้า มากกว่ากลัว ชั่วไม่ทำได้สุขล้ำ ดื่มด่ำจิต คิดสิ่งดีนี้ประโยชน์โทษห่างไกล ได้ปัญญา
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ?ลดความอยากกินของชอบเท่าที่ทำได้ค่ะใจเบิกบานค่ะ
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ลดความยึดมั่นถือมั่นได้อย่างมีความสุขค่ะ
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากในการอยากกินอาหารหลายมื้อ มากินอาหารมื้อเดียว ต่อสู้โดยการพิจารณาโทษของการกินอาหารหลายมื้อประโยชน์ของการกินอาหารมื้อเดียว ประโยชน์ ทำให้เบากายเบาใจ
นางสาวพริมรัศมิ์ จิวเลิศเลขากล้าให้ดีไม่เกิดเมื่อวิบากร้ายขวาง เพราะปัจจุบันได้รับผลกระทบจากโควิดส่งผลต่อหน้าที่การงานโดยตรง และมีผลต้องทำให้ออกจากงาน และกล้าที่จะเริ่มต้นใหม่ รวมถึงสามารถที่จะไม่เลือกงานและกล้าตัดสินใจและลงมือทำได้ในงานที่รายได้น้อย โดยไม่ยึดมั่นถือมั่น ยกระดับจิตให้กล้าเผชิญความจริงและแก้ไขปัญหาด้วยใจที่เบิกบานแม้ว่าจะเหนื่อยกายมากกว่าเดิม
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชืตร
นางวันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์ลดความอยาก ตั้งศีลไม่กินข้าวผัด เคยกินแล้วกินมาก กินเกิน ทำให้ร่างกายอ่อนเพลีย
นางกาญจนา คงภูชงค์ลดอยากลดทุกข์ทั้งปวงคะ
นางรมิตา ซีบังเกิดเมื่อติดโควิดผ่านมาแล้ว10วันก็ไม่ได้ละเว้น ในการป้องกันตัวเองและป้องกันการใกล้ชิดกับบุคคลอื่น เพื่อความสบายใจของคนคุ้นเคยทั้งหลาย
นางสาวปัทมา ลีฬหาวงศ์มีอริยศีล ทำให้ไม่กลัว มีความกล้าที่จะเผชิญปัญหาทุกปัญหา แบบมีสติและเข้าใจตามที่มันเป็นไปตามเหตุและปัจจัยที่ทำให้เกิดปัญหา
นางพิกุล วันจันทร์
นางสาวตรีทิพย์นิภา ไทยรักษากล้าทำทุกข้อสู้ไม่ถอย
นางนปภา รัตนวงศามีความอยากส่งการบ้านไม่อยากทำงานในสวนจึงหักลำกิเลสเข้าสวนตั้งแต่เช้า ไปจองคิวส่งการบ้านในสวนได้คิวที่ 2 ได้ทั้งประโยชน์ตนประโยชน์ท่านค่ะ
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายบางครั้งหวั่นไหว เกิดพลังความร้อน จะรู้ว่ากิเลสเกิดขึ้นแล้วจะถามเลยว่าเป็นไรนี่ ดูเหตุแล้วจัดการล้างอาการทันที หายบ้างไม่หายบ้าง และได้สังเกตตน หากเกิดมาบ่อยก็สำนึกผิด ขออโหสิกรรม ในขณะนั้น เราต้องทำมาแน่เลย เพราะเชื่อเรื่องกรรมอยู่แล้ว เราต้องกล้ารับ กล้าให้หมดไป ต้องยินดีด้วยใจไร้ทุกข์ ให้ได้
นางสาวประภัสสร ชาญชัยชูจิตได้รับแจ้งจากทางบ้านที่ต่างจังหวัดว่า พี่สะใภ้ ตรวจพบว่าติดโควิต จึงได้ส่งน้ำสามพลัง น้ำสกัด ผงถ่าน น้ำมันเขียว ยาฟ้าทะลายโจร ไปให้และแนะนำให้กักตัว โดยเคร่งครัดเนื่องจากมีผู้สูงอายุ และผู้ที่ยังไม่ได้รับวัคซีนอยู่ด้วย (แต่อยูคนละบ้าน) แต่เหมือนทางบ้านจะไม่ให้ความร่วมมือเท่าที่ควร ยังไปมาหาสู่กัน ก็วางใจว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด หากผู้สูงอายุ(คุณแม่) และผู้ที่ยังไม่ได้รับวัคซีน(พี่สาว) มีวิบากจะต้องติดโควิตก็ต้องติด ส่วนตัวทำได้แค่โทรศัพท์ไปพูดคุย แนะนำ เท่านั้น หากเป็นเมื่อก่อนคงจะต้องรีบกลับไปดูแลแล้วประโยชน์ที่ได้รับ คือการวางใจ ไม่ทำเกินหน้าที่ ให้เขาเป็นอย่างที่เขาต้องการจะทำ ทำเต็มที่แล้วปล่อยวางให้เป็นไปตามวิบากดีร้ายของแต่ละชีวิต
นางสาวสิริรัตน์ ก้าวหน้าวาณิชกล้าที่จะเกื้อกูลผู้อื่นด้วยใจที่บริสุทธิ แรกๆ จะมีความคิดเสียดายเวลาให้ของกับผู้อื่น แต่ตอนนี้ไม่มีความเสียดายแล้วค่ะ มีแต่ให้แล้วสุขใจแม้ว่าคนนั้นจะไม่ได้เอาสิ่งของที่เราให้ไปใช้ประโยชน์ตามที่เราต้องการ
นางสาวกมลชนก ทุมวงษ์ตั้งศีลกินอาหารมื้อเดียวและทุกวันพระกินอาหารนิพพาน อยู่ที่บ้านก็ทำได้ปกติแต่พอออกนอกบ้านเจอหมู่กลุ่มกิเลสก็พาไปกินอาหารอร่อยแต่ก็พยายามกินน้อยให้มากที่สุดแค่ชิมเพื่อให้รู้รสชาติ หากเทียบกับเมื่อก่อนจะรู้สึกอยากกินมากกินเยอะๆประโยชน์ที่ได้รับรู้สึกว่ากิเลสความอยากน้อยกว่าเมื่อก่อนมาก เมื่อเอาประโยชน์มาพิจารณาความรู้สึกสบายกายสบายใจ
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากตื่นสาย ต่อสู้ด้วยการพิจารณาโทษของการ ตื่นสาย ทำให้ตื่นเช้าขึ้นประโยชน์ที่ได้รับได้มีเวลามาฟังธรรมะเพิ่มขึ้น
นายวรเศรษฐ์ ชาญฤทธิ์นรีกุลลดความอยากกินของหวาน,จริงไม่เคยกลัวอะไร คิดว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด พอเริ่มเข้ามาก็มีอริยศีลจะพยายามรักษาศีล 5 ทั้งกลางและละเอียดให้ได้ ใจเย็นขึ้นมาก และสามารถแก้ปัญหาผัสสะที่มากระทบได้ แต่ก่อนจะสวนกลับทันทีที่ไม่ถูกต้อง และกินข้าว2มื้อ บางวันก็มื้อเดียว
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์กล้าเกื้อกลูช่วยเหลือผู้อื่นแม้บางครั้งในการกัวซาผู้อื่นจะบำเพ็ญติดต่อกัน3คนใจก็ไม่ทุกข์
นางจำปา ลัคณาสถิตย์เรามีความกล้าที่จะทำดีท่องไว้ทุกวันเรากำลังจะทำสิ่งที่คนอื่นทำได้อยากเราต้องทำให้ได้ก่อนที่เราจะดับไปจากโลกนี้ มีแต่ลูกศิษย์อาจราย์หมอเขียวเท่านั้นที่ทำได้วิบากก็ต้องรับกิเสลก็ต้องล้าง
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์กล้าที่จะทำให้ดีแต่ไม่ยึดว่าดีจะเกิดหรือไม่เกิดก็ได้
นายนายคมเวช หงส์เชิดชัยความกล้าที่จะลงหยุดยากล้าที่จะได้รับผลที่เกิดขึ้นด้วยใจที่ไม่หวั่นไหว กล้าให้ผ่านไป
นางสาวน ส วิภาวัลย์ ถนัดธรรมกุลมีความกล้าที่จะให้เฮียหยุดกินยา มีความกล้าที่จะรับผลนั้นให้ผลนั้นผ่านไปด้วยใจที่เป็นสุขกล้าที่จะไม่ยึดว่าต้องเป็นดั่งใจหมายถึงจะเป็นสุข
นางสาวนวลนภา ยุคันตพรพงษ์ลดความอยากขนมเห็นโทษภัยของขนมว่ามีผลต่ออาการปวดเมื่อยจนหมดความอยากในรสหวานของขนมลดความกลัวผอมจนไม่กลัวหิวแม้กินอาหารมือเดียวด้วยข้าวนึ่งเพียง 1 ถ้วยเล็กด้วยการเคี้ยวให้ละเอียดกลับทำให้ไม่โหยเหมือนแต่ก่อนที่กินข้าวเป็นกาละมังแต่รีบเคี้ยวเตะเข้าโกอึดอัดพุงจนต้องใช้การดีท้อกซ์ช่วยระบายพิษเวลาเสพเกินความกังวลกับเรื่องการสอบวัดผลต่างๆที่จะต้องรักษาหน้าความเป็นที่1ยึดติดกับคะแนนเทียบเคียงกับรุ่นพี่อยู่ตลอดจนเพิ่งเข้าใจว่าเป็นอาการของกิเลสที่ขยันคิดทุกข์ เมื่อปล่อยวางเห็นคุณค่าของการสอบวัดผลต่างอยู่ที่การได้ร่วมกิจกรรมเป็นสัญญลักษณ์ในการเข็นกงล้อพระธรรมจักรสืบสารพระพุทธศาสนาไม่ใช่ที่คะแนนแต่อยู่ที่การนำหลักธรรมมาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันให้พ้นทุกข์ได้ไม่หวั่นไหวต่อบททดสอบที่เข้ามากระทบผัสสะท่ามกลางการทำงานร่วมหมู่กลุ่มเพราะเป็นปัจจัยที่พึงได้ให้ได้ชดใช้วิบากยินดีรับยินดีให้หมดไปแก้ได้ก็แก้ แก้ไม่ได้ก็ไม่ต้องแก้รู่้จักปปล่อยวางและไม่หนีผัสสะพร้อมสู้อุปสรรคขยันหมั่นเพียรอดทนอ่านใจล้างกิเลสในตนเท่าที่ทำได้ด้วยการประมาณที่พอเหมาะจนเห็นโทษภัยของการมีกิเลสและไม่มีกิเลส
นางสุมา ไชยช่วยตั้งศีลกินพอดี มีอยู่วันหนึ่งกินพอดีแล้ว แต่มีน้ำมะพร้าวกับเนื้อมะพร้าวมาเพิ่ม จึงเกิดความอยากกิน เลยกิน กินไปสักพักมันอืดท้อง มวนท้อง ต้องรีบเข้าห้องน้ำ อึดอัดจะตายนั่งธรรมดาไม่ได้ ต้องนั่งแบบก้นไม่ถึงเก้าอี้ มือยันข้างฝาห้องน้ำสองข้าง เหมือนจะตายเลย รู้เลยว่าอาการแบบนี้สามารถตายได้เลย สักพักตั้งจิตสำนึกผิดว่ากินเกิน และเคยไปสงสัยน้องท่านหนึ่งท่านชอบบ่นว่า กินอิ่มมาก ท้องจะแตก ว่ากินยังไงท้องจะแตก ตัวเองเลยได้มาเนียนรู่เอง เข็ดจริง สำนึกผิดอีกแป๊ปหนึ่งอาการคลายลงอวกออกมาได้ โล่งหายเลย อวกออกมามีแต่เนื้อมะพร้าวกับน้ำมะพร้าวแค่นั้นเอง สรุปอาการก็ปกติขึ้นมา
นางอนงค์ท่าข้ามก้าวหน้าไปทุกวันที่ได้ฟังและทำตามค่ะ
นางสุมา ไชยช้วยวันพระตั้งศีลกินผักลวกกับข้าวต้ม แต่ดันมีขนมหวานเต้าส่วน ซึ่งเป๋นขนมที่ชอบมากๆ พิจารณาว่า ไม่กินไม่ตาย กินไปอาจตายได้เพราะไม่มีประโยชน์ต่อร่างกาย มีแต่โทษ จึงไม่กินได้
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์ลดการเร่งผล แล้ว้ปลี่ยนมาเร่งเหตุแทน ได้ความสุขใจ และช่วยให้ง่ายสำเร็จลุลวงด้วยความรวดเร็ว
นางสาวรสริน สังข์เกื้อกล้าจะลดละเลิกทานเนื้อสัตว์มาเป็นเวลา1ปี6เดือนแล้วค่ะ ทานเจเพื่อสุขภาพให้แข็งแรงยามแก่จะได้ไม่ป่วย ตอนนี้ไม่เป็นป่วยค่ะ กำลังนำยา9เม็ด มาบอกเพื่อนที่ทานเจสถานธรรม และอาจารย์ที่สถานธรรมก็เริ่มทานพืชผัก จากทานเจปลอมก็เปลี่ยนมาเป็นพืชผักค่ะ และถือศีล8ค่ะ
นางวันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์พยายามพากเพียรตั้งศีล พากเพียรเคี้ยวอาหาร30 ครั้งต่อ 1 คำ ก็พยายามทำได้บ้างไม่ได้บ้าง
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์ต่อสู้กับความอยากซื้อเสื้อผ้า เนื่องจากได้แพ้ให้กิเลสก่อนหน้านี้ ทำให้เห็นได้ว่าปัญหาการมีเสื้อผ้ามาก ต้องหาที่เก็บ ต้องซื้อไม้แขวนเพิ่ม สมับัติมากก็ต้องดูแลมาก เสียทรัพย์เกินความจำเป็น ทำให้พยายามลดความอยาก และพิจารณาแบ่งปันส่วนที่เรามีเกินให้แก่ผู้ยากไร้ต่อ
นางสุมา ไชยช่วยพ่อบ้านเกิดป่วยไอหนักมาก เกิดความห่วงกังงลว่าจะเป็นอะไรมาก เราต้องกลับไปดูแลรึเปล่าหนอ การเป็นห่วงเป็นใยมันเป็นทุกข์ จึงระลึกถึงคำสั่งสอนท่านอาจารย์ว่า ทุกคนมีกรรมเป็นของตน จึงวางใจกล้าที่จะให้อะไรเกิดขึ้นก็ได้ พ่อบ้านจะตายก็ได้ จะหายก็ได้ ใจไร้ทุกข์ สรุปพอวางใจได่พ่อบ้านก็อาการดีขึ้นเรื่อยๆ
นางสุมา ไชยช่วยลูกติดโควิด มีความเป็นห่วงว่าจะเป็นอะไรหนักไหมวางใจวิบากใครวิบากเรา ใครได้รับอะไรเท่าไรอย่างไรเป็นสมบัติของท่านนั้นเอง
นางนฤมลแป้นคุ้มญาติไม่กินเนื้อสัตว์และผลิตภัณจากสัตว์ทุกชนิดไม่กินเครื่องดืมทุกชนิดแต่ของหวานตั้งแล้วล้มๆแล้วตั้งพยายามต่อลองต่อสู้กับความอยากล้างความอยากด้วยการพิจรนาโทษภัยของการกินของที่เป็นพิษเข้าไป
นายวรเศรษฐ์ ชาญฤทธิ์นรีกุลตั้งอริยศีลกินข้าว2มื้อ พึ่งทำได้ 5 วัน
นางสุมา ไชยช่วยอยากให้เพื่อนทำอย่างใจเราคิด แต่เพื่อนไม่ทำตามเราขุ่นใจนิดหนึ่งแล้วรีบสลัดออก สิ่งที่เราได้รับคือสิ่งที่เราเคยทำมา ให้อภัยทำดีเรื่อยไปใจเย็นข้ามชาติ เราก็เคยเป็นมาทั้งนั้น
นางสุมา ไชยช่วยมีความขี้เกียจออกกำลังกายบ้างบางวัน เพราะรู้สึกหนาว แต่ก็สลัดได้ว่าออกกำลังกายมีประโยชน์ทำให้ร่างกายแข็งแรง นอนเฉยๆไม่มีได้ประโยชน์อะไรเลย
นางพรทิพย์ ไทยเอียดกำลังลดความอยากในเรื่องการทานอาหารจากสองถึงสามมื้อในบางวัน มาเป็นการตั้งศีลทานอาหารมื้อเดียว ลดรสชาติในอาหารให้เป็นอาหารที่ปรุงน้อยที่สุด ซึ่งตอนนี้การทำเรื่องการทานมื้อเดียว กิเลสมีการดิ้นที่น้อยลง มีอาการปวดมวนท้อง ท้องอืดน้อยลง ความหิวอยากกินก็น้อยลง สังเกตตัวเองว่าถ้าเราไม่ได้กลิ่นอาหารหรือทำงานอื่นเพลินๆไป อาการต่างๆที่กล่าวมาก็แทบจะไม่เกิดขึ้นเลย แต่พอเราไปคิดว่าเรากำลังอดอาหารอยู่ อาการต่างๆมันก็มา แต่วันหลังๆมานี้ กิเลสมันมาน้อยกว่าวันแรกมาก ส่วนการลดกิเลสการติดรสอาหาร ตามปกติเป้นคนชอบกินอาหารรสเปรี้ยวแต่มาระยะหลังนี้ด้วยมีอาการปวด เสียวฟันเวลาที่เจอของเปรี้ยว เลยทำให้ได้รับประโยชน์ในการฝึกลดกิเลสชอบของเปรี้ยวไปพร้อมๆกันเลย มาตรวจดูใจว่าไม่ได้กินเปรี้ยวแล้วเป้นไง ใจมันบอกว่า ก็โทษจากการกินอาหารรสเปรี้ยว มันแสดงออกทางอาการปวดเสียวฟันแล้วไม่ใช่หรือ ทีนี้จะยังชอบของเปรี้ยวอยู่อีกไหม คำตอบที่ได้คือใจมันยอม ไม่อยากอีกแล้ว เพราะรู้ถึงโทษภัยในอาหารรสเปรี้ยวเป็นที่เรียบร้อบแล้ว
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์พยายามต่อสู้กับกิเลสที่อยากซื้อเสื้อผ้า โดยพิจารณาถึงโทษของการมีเกิน ประโยชน์ของการพอมีพอใช้ ก็พอจะบรรเทาความอยากลงไปบ้าง แต่ก็ต้องต่อสู้กับเฉโกที่คิดว่าอุดหนุนผ้าไทย ทำให้คนไทยมีรายได้ซึ่งเป็นกิเลสที่หลอกล่อ ก็พยายามลดๆ จาก 10 ให้เหลือ 9 8 7 6 5 … เรื่อยๆเป็นลำดับ และแบ่งปันเสื้อผ้าที่มีเกินแก่ผู้อื่นที่ลำบากกว่าเราด้วย
นางสาววันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์ตั้งศีล พากเพียรเห็นกิเลสให้ชัดๆ ได้ประโยชน์คือเห็นกิเลสมากและชัดขึ้น และได้สอนกิเลสมากขึ้น
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายดับความกลัวด้วยความกล้า8ประการและอธิศีลตามฐานไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อืน มาตลอดและพากเพียรตลอดไปค่ะ
นางพรทิพย์ ไทยเอียดตอนนี้กำลังต่อสู้กับกิเลสตัวที่ 2 กล้าให้เกิดสิ่งร้ายในชีวิตให้ได้ เหตุการณ์คือจากการที่เราและพ่อบ้านอยู่ด้วยกันแต่พ่อบ้านไม่ได้ปฏิบัติธรรมแบบเราในเรื่องของคนคู่ ซึ่งพ่อบ้านเขายังลดกิเลสไม่ได้ แต่เราไม่มีกิเลสในคนคู่แล้ว ซึ่งก่อนหน้านี้ก็มีปัญหาในครอบครัวค่อนข้างมาก แต่เราเองก็ได้ธรรมะจากอาจารย์มาเป็นตัวยอม ทำให้สถานะความเป็นครอบครัวยังคงอยู่ แต่เป็นการอยู่แบบมีทุกข์แทรกอยู่ตลอดเวลา และเราเองก็ต้องเป็นฝ่ายยอมอยู่ตลอดเวลา แต่ในการยอมของเรานั้นพอเรามาตรวจดูใจเรา พบว่าจริงๆแล้ว เรายังมีกิเลสตัวอยากเอาชนะลึกๆ คอยสร้างทุกข์ให้ใจเราอยู่ตลอดเวลา โดยบางครั้ง เราเองก็ไม่รู้ตัวว่าเรากำลังคิด ในเรื่องที่เราเคยบอกว่าเราตัดใจ วางใจได้แล้ว แต่โดยแท้จริงเราเหมือนหลอกตัวเอง แต่พอมีเหตุการณ์ หรือคำพูดใดๆจากพ่อบ้านที่ทำให้เรารู้สึกว่าเรากำลังถูกหลอก เราก็ยังเกิดอารมณ์ขุ่นใจและถึงโกรธในบางครั้งอยู่ และมาล่าสุด ที่พ่อบ้านได้เกริ่นเป็นนัยๆว่า เขาจะขอมีบ้านเล็ก เพราะเขายังมีกิเลสความเป็นคนคู่อยู่ ทันทีที่ได้ยิน ใจเรามันก็เกิดทุกช์ขึ้นมาทันที คิดไปต่างๆนาๆ กลัวนั่นกลัวนี่ กิเลสกลัวไม่ได้ความรัก กลัวการเสียของรัก สุดท้ายพอมาอ่านจับตัวกิเลสได้ว่า แท้จริงเรายังมีกิเลสตัวยึด ตัวหวงในตัวพ่อบ้านอยู่ ยังอยากได้เขามาเป็นเจ้าของ ทั้งๆที่ปากก็บอกไปว่าไม่ยึดไม่ อยากได้แล้ว พอจับกิเลสตัวนี้ได้ ในวันนี้ก็จะขอตั้งศีลว่า ต่อไปจะไม่ขอยึด อยากได้ตัวสามีมาเป็นของเราอีก หากเมื่อวิบากร่วมเรา เขา หมดสิ้นกันแล้ว เราก็จะขอวางและปล่อยคืนเขาไป จะไม่ขอทำทุกข์ใส่ตนเพราะเหตุแห่งการยึดหวงเขาอีก ทั้งนี้ก็ได้บอกสอนตัวเองว่า จงกล้าในการที่จะรับสิ่งที่ไม่เป็นไปดั่งใจหมายให้ได้ หรือกล้าที่จะรับในสิ่งร้ายต่างๆที่เกิดขึ้นในชีวิตให้ได้ เพราะนี่คือหนทางแห่งการหลุดพ้นจากทุกข์ที่ยั่งยืนและแท้จริง
นางสุมา ไชยช่วยมีมะขามหวานมาอยากกินแต่กินแล้วผื่นคันชอบชึ้นเลยตั้งศีลสู้ตอนนั้นเลย สรุปสู้ได้ให้ปัญญาว่ากินแลัวคันเอาไหมๆๆ อร่อยแปปเดียวทุกข์ยาวนะ
นางสาวอุษา บุตรพรมลด กิเลส อยาก ได้ดีจากคน อื่น ประโยชน์ที่ได้ ทันความรู้สึกทันกิเลส เร็วขึ้น ทุกลดลง ความสุขก็ มีเร็ว ขึ้น สาธุ ค่ะ
นางสาวสมทรง นาคแสงทองปัจจุบันได้ลดเรื่องอาหารที่เคยชอบกอนเส้นทุกชนิดตอนนี้ ได้เลิกกินทุกเส้นอย่างถาวรณ์ แม้จะเห็นอาหารมีเส้นทุกชนิดก็ไม่หวั่นไหว ไร้กังวลใดๆ และ ยังได้ประโยชน์ที่เห็นเส้นเป็นโทษที่ไม่ควรกินจนเป็นปกติไม่อยาก เพราะเลิกได้เด็ดขาดด้วยใจที่ป็นสุข
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์เป็นวันที่ 2 ที่สามารถงดอาหารที่มีส่วนผสมของน้ำตาลได้สำเร็จจากที่เคยกินทุกวันและไม่กล้า แม้แต่จะตั้งศีลกับหมู่กลุ่มในงานวาไรตี้โพธิบูชาทั้งๆที่ก็รู้ว่ามันคือกิเลส และทำให้เกิดอาการเจ็บป่วยได้2 วันที่ผ่านมา ตั้งใจแค่ "ลองทำดูก่อน"แล้วก็ทำได้จริงๆ อาจจะไม่ใช่ตลอดไปแต่แค่นี้ก็ภูมิใจมากแล้ว
นางสาวสมทรง นาคแสงทองเพิ่มอริยศีลไม่กลัว ไม่หวั่นไหวใดๆ ปัจจุบันอยู่ร่วมกับโควิดจนเป็นปกติแม้เพื่อนในศูนย์ติดโควิดขณะนี้1รายก็อยู่กันได้ด้วยความไม่ประมาทไม่ระแวง แต่ระวัง มีความสุขกับทุกสถานการณ์
นางสาวปัทมา ลีฬหาวงศ์ไม่กลัวไม่หวั่นไหว ทำให้เชื่อมั่นในการเดินทางการปฎิบัติยิ่งขึ้นเจริญขึ้น
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์กล้าที่จะได้บำเพ็ญทุกฐานและกล้าที่ไม่ได้บำเบ็ญอย่างเบิกบานเท่าที่กำลัง
นางสุมา ไชยช่วยลดผลไม้หวานจัดและขนมหวานๆ วันหนึ่งก็มีขนุนที่ชอบมา มีขนมตุบตับ และถั่วตัดมาทดสอบ ก็อยากกิน แต่สู้ด้วยการชาเอาไหม ผื่นคันเอาไหม ปวดฟันเอาไหมก็สงบลงไม่กินได้
นางอรทัย สุทธิเสนกำจัดความกลัว ไม่มีความกลัวในใจ มีความสุขที่ได้กำจัดความกลัว
นางรมิตา ซีบังเกิดในช่วงที่เข้าร่วมประชุมสามัญประจำปีสหกรณ์เครดิตยูเนียนรู้สึกกลัวว่าจะติดโควิด19อีกรอบ ถึงแม้จะติดแล้วก็กังวล แต่คิดทบทวนว่าถ้าจะติดก็ให้ติดจะได้ชดใช้กรรมให้หมดๆไปก็เลยวางใจ แต่ก็ได้ระมัดระวังตนเองอย่างดีไม่ประมาท
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์กล้าที่จะไม่ได้ดั่งใจเราในการงานทั้งหลาทังบวงสุขใจได้ทุกเวลา
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์กินอาหาร (มื้อเดียว) มากเกินไปง่วงมาก จนต้องนอนพักจำไว้นะ จำไว้ ถ้าไม่อยากง่วงอีกก็จงกินแต่พอดี
นางสาวตรีทิพย์นิภา ไทยรักษาลด ละ เลิก ได้ทุกอย่าง ปรับระดับจิต สงบได้เรื่อยๆ ใจเย็นได้ สุขุม นิ่งได้เพิ่มมาก ตัดรอบรู้ตัวเร็วขึ้น
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากกินขนมปัง ต่อสู้โดยการพิจารณาโทษของการกินขนมปัง ประโยชน์ของการไม่กินขนมปัง ประโยชน์ที่ได้รับทำให้กินขนมปังน้อยลงเป็นลำดับ
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความกลัวที่จะทำการบ้าน ส่งในห้องวิชารามด้วยการพิจารณาโทษของการ ไม่ส่งการบ้าน ประโยชน์ของการส่งการบ้าน ประโยชน์ที่ได้รับ ต้องมีความกล้าถึงจะเกิดประโยชน์
นายสุนทร คำเหลืองพยายามเมื่อเจอกับคำพูดที่ไม่ถูกใจไม่ถูกศีลธรรมกับคนที่ไม่รู้เรื่องศีลธรรมลึกๆเป็นอย่างไรต่อสู้กับกิเลสที่ได้สัมผัสทวานทั้ง6ทาง แพ้กับหนาเรื่อง ชนะกับน้อยเรื่องก้าวหน้าบ้างนิดหน่อยทุกข์ใจเบาลง
นางสุรีนารถ ราชแป้นลดความอยากได้ดีที่เราทำไม่ได้ ในขณะนั้น ในวิชา โภชนปฏิบัติในการแต่งรูปอาหารส่ง ใช้การส่งแบบเรียบง่าย แต่ถูกต้อง ได้ประโยชน์คือ ได้มีเวลาทำงานอื่นมากขึ้น เบิกบาน และเป็นแรงเหนี่ยวนำให้ผู้อื่นที่ทำไม่ได้ด้วย
นางสำรวม แก้วแกมจันทร์เมื่อเจอปัญหาและอุปสรรค สามารถตรวจใจแล้วว่า กล้าที่จะไม่กลัวได้ เช่น กรณี ได้ตรวจเชื้อโควิด จากชุดตรวจ ATK. จากผู้ประสงค์มาเข้าค่าย ตรวจเจอเชืัอโควิดเป็นรายแรก (มีรายเดียว) ก็ไม่ตกใจ เพราะตัวเองได้ปฏิบัติตัวปัองกันแล้ว สวมหน้ากาก ล้างมือ เว้นระยะห่าง ไม่ประมาท ด้วยใจที่ไม่กลัว จึงกล้าที่เผชิญ ได้ทุกสถานการณ์ แล้วก็ได้ให้คำแนะนำท่านที่ตรวจพบเชื้อ ในการปฏิบัติตัว แล้วให้กลับบ้านไปดูแลตัวเอง ใจเราก็ไม่กังวล ไม่ทุกข์ เบิกบานได้ ้
นางสาวรสริน สังข์เกื้อกล้า ที่จะ เลิก เนื้อสัตว์ ทุกชนิด มาทานเจได้1ปี7เดือนแล้ว เลิกทานกาแฟตั้งแต่รู้จักอาจารย์ มารู้จักแพทย์วิธีธรรม ประมาณ9เดือนกว่าแล้ว รู้สึกได้ความรู้มากเลย จะทำต่อไปค่ะ
นางชวนพิศ แก้วประดิษฐ
นางสาวกมลชนก ทุมวงษ์ตั้งศีลกินอาหาร 1 มื้อวันพระกินอาหารนิพพานแต่รอบสัปดาห์ที่ผ่านมาการกินอาหารมื้อเดียวและวันพระกินอาหารนิพพานหลุดหมดเลยค่ะ เนื่องจากเดินทางไปใต้ที่จังหวัดปัตตานีเพื่อร่วมกิจกรรมกับพี่น้องในการวันเช็งเม้งประโยชน์ที่ได้รับได้เรียนรู้ว่าหากอยู่ห่างหมู่กลุ่มหรือหมู่มิตรดีและตามใจกิเลส จระเข้ก็จะลากลงคลองแต่บางครั้งก็ต้องผ่อนปรนบ้างเพื่อเอื้อกับกับคนในครอบครัวด้วยความเบิกบาน
นางสาววิภาวัลย์ ถนัดธรรมกุลลดความอยากได้อยากมีโอกาส เช่นอยากไปภูผาฟ้าน้ำแต่โอกาสยังไม่ได้ที่องค์ประกอกเรื่องสุขภาพ(สายตายังขายไม่ปกติ) สุขภาพของเฮียยังไม่แข็งแรงพอที่จะเดินทางไกลๆ วางใจว่าเมื่อกุศลเต็มรอบฟ้าก็จะเปิดให้ได้ขึ้นไปเอง อย่าอยากความอยากเป็นกิเลสเหตุุแห่งทุกข์ทั้งปวง
นางสาวดรุณวรรณ แซ่ห่านมีอริยศีล ครั้งแรกที่ดิฉันตั้งศีล เพื่อเป็นโพธิ์บูชาต่อพ่อครูโพธิ์รักษ์ โดยตั้งศีลว่าจะไม่เบียดเบียนตนเอง จะเลิกอบายมุขตัวร้ายที่มันไปๆมาๆยังตัดมันไม่ขาดแต่เราตั้งศีล กว้างไปในหัวข้อจะไม่เบียดเบียนตนเอง โดยไม่ประมาณพลังและศักยภาพความสามารถของตัวเองปัจจุบัน เราไม่สามารถทำได้ ด้วยความที่เราเขื่ออยู่แล้วว่าถ้าผิดศีลเราจะได้รับการลงโทษอย่างแน่นอน แต่เราก็อยากจะรู้อยู่ดีว่าจะเป็นอย่างไรถ้าผิดศีลแล้วผิดต่อพ่อครูโพธิ์รักษ์ที่เครารพคะ ท่านอาจารย์หมอเขียวบอกไว้แล้วถ้าผิดศีล หรือทำไม่ได้ตามที่เราพูด เราจะได้รับวิบากร้ายนั้น ต้องเปลี่ยนการตั้งศีลใหม่ตามฐานที่เราสามารถทำได้ ประโยชน์ที่ได้รับคือ สิ่งที่เราอยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราก็ได้รับแล้วได้เห็นแล้ว ว่ามีจริงน่ากลัว สิ่งที่มองไม่เห็นสร้างสิ่งที่มองเห็น ตามที่ท่านอาจารย์หมอเขียวได้พูดตลอดเพื่อเตือนพวกเราเสมอทำอะไรไม่มีใครรู้เห็น แต่วิบากกรรมดีร้ายเขาบันทึกเอาไว้แล้ว เขายุติธรรมที่สุด คะ
นางเครือแก้ว​คุ​ณะ​วัฒนา​ลดความอยากความยึดมั่นถือมั่น ทุกสิ่งไม่เที่ยง ไม่ต้องทุกข์หรือกังวลกับสิ่งใดๆทำใจไร้ทุกข์ มุ่งมั่นทำความดีกับหมู่่มิตรดีไปเรื่อยๆ เห็นความเจริญในใจของตนเองว่า มาได้ถูกทาง ด้วยการเพิ่มอริยศีลขึ้นเรื่อยๆ
นางสายพิมพ์ ลิ้มไพบูลย์ได้เจอเหตุการณ์พบกิเลสตัวเอง(หวงของ)เพราะมีคนมาเก็บผลไม้ของเราโดยไม่ขออนุญาต และเก็บอย่างไม่เกรงใจเก็บเกินความจำเป็น ทำให้เกิดอารมณ์โกรธ (ความโลภเข้าแทรก) จึงทำให้หลุดวาจาและแสดงอาการโกรธออกไป ผลคืออารมณ์เสียทั้งคู่(เกิดวิวาทะ)ระหว่างผู้มีความอยากและโลภจึงมาแอบเก็บผลไม้กับผู้มีความโลภ+โทสะ+พยาบาทเพราะต้องการปกป้องผลไม้ของตน แต่พอได้สติตอนที่มาพิจารณาสิ่งที่ผ่านมาของวัน ทำให้รู้ว่าเราถูกกิเลส3ตัว(โลภะหวงของ+โทสะถูกละเมิดสิทธิ์+โมหะหลงในอัตตาว่าของเรานี่ของของเรา )เล่นงาน ทำให้นึกถึงความกล้า 8 ประการ คือกล้าเกื้อกูลช่วยเหลือผู้อื่นด้วยใจบริสุทธิ์ เลยตัดสินใจว่าถ้าเขาชอบก็ต้องปลูกเพิ่มให้มากขึ้น เพื่อจะได้มีเพียงพอกับความต้องการ
นางสาวภนิดา ปิ่นมณียอมรับดีร้ายประโยชน์จิจใจสงบและสติมากขึ้น
นางสาวประภัสสร ชาญชัยชูจิตมีอริยศีล ลดความอยากให้คนอื่นทำดีดั่งใจเรา
นายคมเวช หงส์เชิดชัยลดความอยากให้สุขภาพกายหายเจ็บป่วยไวๆกล้ารับวิบากที่เราทำมา จะหายเมื่อไรก็ได้ใจไม่ทุกข์ ไม่กังวล อาการของโรคก็จะทุเลาเอง ทำใจได้ก็มีความสุขได้กับสภาพที่มีที่เป็น
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์ลดอัตตาการถือดี การเกียจชังคนอื่นที่ฝังรากลึกในใจมานานด้วยผัสสะที่พบในจิตอาสาแพทย์วิธีธรรมและได้รวบรวมข้อคิดที่ได้จากการเขียนพุทธะชนะทุกข์มาอย่างต่อเนื่องมาสู้กับกิเลสจนมันหยุดก่อก่วนและทำให้เจริญในธรรมขึ้นได้
นางพรทิพย์ ไทยเอียดเมื่อเกิดเหตุการณ์ไม่ดี ไม่พึงประสงค์ขึ้นในชีวิต เราลดความกลัว ความหวั่นไหวลงได้ด้วยความเชื่อและชัดในเรื่องกรรม หนึ่ง ศรัทธาเชื่อและชัดในครูบาอาจารย์ หมู่มิตรดี สหายดี สิ่งแวดล้อมดี สอง เชื่อและศรัทธาในศาสตร์ความรู้ที่ครูบาอาจารย์บอกสอนและนำมาปรับใช้อย่างถูกตรง สาม ทำให้เราสามารถแก้ปัญหาที่ผ่านเข้ามาในชีวิตด้วยจิตที่มั่นคง ไม่หวั่นไหว
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์สามีว่าค่อนแคะ เสียใจแต่ไม่ตอบโต้และเป็นฝ่ายพูดดีด้วยก่อน
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ไปตลาดตอนเช้า มองเห็น "ข้าวต้มมัด" นึกถึงรสชาติหวานและมัน อยากกินจังเลยคิดอีกที น้ำตาล! น้ำตาล! สุดท้าย ตัดใจได้ ซื้อผลไม้แทนเถอะ ไม่มีโทษชนะกิเลสค่ะ วันนี้
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์1.สุดท้ายก็แพ้ข้าวเหนียวมะม่วง ทั้งๆ ที่ตั้งใจจะไม่กินอาหารผสมน้ำตาล2.เจ้าหน้าที่ตำรวจ ส่งไลน์มาบอกว่า "พรุ่งนี้ไปรับเงินนะคะ กินอะไรดี ขนมจีน หรือข้าวหลามดีคะ" ตอบเขาไปว่า "ไม่กินอะไรค่ะ พรุ่งนี้ไม่อยู่ ไปตรวจงานที่ อ.ศรีประจันต์กันค่ะ" ไม่ต้องซื้ออะไรมาฝากนะคะ แค่คิดจะให้ก็ขอบคุณมากๆ ค่ะ
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์ได้เอาชนะใจจากที่เพื่อนชวนทานน้ำหวาน และเปลี่ยนเมนูเป็นน้ำผลไม้
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางสาวพริมรัศมิ์ จิวเลิศเลขา
นายวรเศรษฐ์ ชาญฤทธิ์นรีกุลตั้งอริยศีลจะลดของหวานให้น้อยลง
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายอธิศีลเพิ่มขึ้นในแต่ละวันเช่นกินข้าวแค่นี้พอนะ ไม่ตักเพิ่มอีกเพื่อจะได้รู้จักประมาณในการกิน ท้องจะได้ไม่แน่น ทำให้อึดอัดไม่สบายตัว ศีลที่เราตั้งขึ้นจะเตือนเราให้รู้ตัว ให้เราไม่ทำผิดศีล
นางสาวอัญชลี พุ่มแย้มกล้าที่จะไม่ได้ในสิ่งมี่อยากจะได้ ต่อสู้กับกิเลสเรื่องอาหาร
นางวันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์ตั้งศีลยอม เมื่อเจอผัสสะ ก็ทำได้ดีพอสมควร ไม่ออกปากพูดเถียงออกไปแต่ กิเลสมันไม่ยอมมันก็ขุ่นในใจบางครั้ง เราก็ต้องมาล้างใจเรา บางครั้งก็ไปพูดระบายกับคนอื่นบ้าง ได้ประโยชน์คือ ทำให้เรามีความอดทนขึ้น ไม่พูดว่าเขาออกไป
นางรมิตา ซีบังเกิดคนงานในสวนไม่มีรถจักรยานยนต์ใช้ เวลามาทำงานในสวนต้องเดิน ระยะทางก็ไกลพอควร จึงตัดสินใจขายรถต่อให้ในราคาถูกโดยให้ผ่อนเป็นรายเดือน ในตอนแรกก็กลัวว่าเขาจะไม่ผ่อนให้ แต่มายึดหลักธรรมะในเรื่องของการแบ่งปันและการให้ก็วางใจได้ แต่ก็ต้องทำให้ถูกต้องตามกฎหมายในเรื่องของการโอนเปลี่ยนชื่อให้ถูกต้อง เพื่อป้องกันปัญหาที่อาจจะเกิดขึ้นได้
นางสุมา ไชยช่วยอยากกินขนมและผลไม้หวาน ตั้งศีลลดละเลิก ตอนนี้ก็ลดกินผลไม้และขนมน้อยลง ลดปริมาณลงกว่าเก่า แค่ชิม และให้ดหตุผลว่ากินแล้วทุกข์ ผื่นคันหนักตัว ทรมาร สุขแปปเดียว ทุกข์ยาวนาน
นางสาวสมทรง นาคแสงทองเพิ่มศีลกินพอดี ลดความอยากจากอาหารที่ชอบกล้าที่กินอาหารที่ไม่ชอบอย่างไม่กังวลหวีายไหว กินอาหารจืดเบากายมีกำล้งมีความสุขที่ได้อยู่ร่วมกับหมู่กลุ่ม
นางสาวสมทรง นาคแสงทอง ไม่มีความอยากในการกินที่จะไม่ได้กินอาหารที่ถูกใจเรา ลดการกินให้น้อยลง ไม่กังวลว่าอาหารจะอร่อยหรือไม่ ใจเป็นสุขในทุกสถานการณ์
นางสาวพริมรัศมิ์ จิวเลิศเลขาจากผลกระทบโควิด19 ส่งผลให้รายได้ลดลง แต่ตนเองไม่รู้สึกกลัวหรือหวั่นไหว หารายได้ให้ได้อย่างต่อเนื่อง แม้ว่ารายได้จะน้อยก็ตาม
นางสาววาทยานนทผ์ทานอาหารตามลำดับเบากายเบาใจซาบซึ้งในคำสอนบททบทวนธรรมที่อาจารย์บอกว่าแล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็จะดับไป
นางอรทัย สุทธิเสน
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์ตั้งศีล การซื้อเสื้อผ้า ไม่เกินเดือนละครั้งหรือต้องเคลียร์ของเก่าก่อนเท่านั้น ก็ได้พยายามต่อสู้กับความอยากด้วยปัญญาในทุกวัน
นางสุมา ไชยช่วยลดความถือสา มีพี่คนหนึ่งชอบพูดจาว่าคนอื่นให้เสียหาย เรารำคาญไม่อยากฟัง ก็ล้างใจมาเรื่อยๆว่าที่พี่คนนั้นเป็นอยู่ เราเคยดป็นเช่นนั้นมา พี่เป็นกระจกส่องเงาของเราออกมาให้เราดู จึงตั้งจิจสำนึกผิดหยุดสิ่งชั่วนั้น ตั้งศีลขึ้นมาว่าจะไม่ไปว่าหรือนินทาใครต่อใคร ทำให้สบายใจขึ้น ได้ใช้วิบาก ไเมองเห็นความชั่วที่ตัวเองทำมา
นางสาวอุษา บุตรพรมเลิกทานเนื้อสัตวพิจารนา เห็นโทษภัยวิบากร้ายที่มากมาย เนื้องอกลดเล็ก ลง ค่ะ
นางยุพิน ไชยยศกลัวคนในบ้านจะติดโควิด.ผลจากทิ่ตัวเองและลูกชายติด.แต่ทุกคนในบ้านก็ไม่ติดค่ะ
นางนฤมล แป้นค้มญาติการตั้งศีลกินมื้อเดียวไม่เกินเที่ยงแต่ก็ต้องด่ากิเลสทุกวันแต่ฟังอาจารย์และพี่น้องหม่มิตรดีทุกวันทำให้เราเห็นและทันกิเลสค่ากิเลสได้เอาชนะกิเลสได้เป็นลำดับค่ะ
นางสาวอุรา สังข์ชมสุขสูญหาย เก็บไม่ได้ แค่เคยจำ คำคำนี้ เป็นเนื้อเพลง เพลงนึง ที่ท่านอาจารย์หมอ ร้องไว้ ด้วย แต่ไม่รู้ชื่อเพลงค่ะ ตอนแรก ก็ไม่เข้าใจความหมาย วันหนึ่ง ได้เพิ่มศีล เลิกกิน ปาท่องโก๋ ซาลาเปา ผ่านไป ประมาณ 1 เดือน ไม่ได้กินนานแล้ว วันนี้ กินปาท่องโก๋ซาลาเปา มันจะเป็นยังไง ร้านเดิม ที่มันอร่อยนั่นล่ะค่ะ พอเอาเข้าปากเท่านั้นแหละ มัน เลี่ยน พะอืดพะอม จะอ้วก คำว่า สุขสันต์หาย เก็บไม่ได้ แค่เคยจำ มันขึ้นมาเลยค่ะ สุขลวง สุดหลอก สุขลิกะ สุขสูญหาย เก็บไม่ได้ แค่เคยจำ เข้าใจวันนี้เอง ปาท่องโก๋ ซาลาเปา ตัวที่ทำให้เรา เข้าใจ คำว่า สุขสันต์หาย เก็บไม่ได้ แค่เคยจำ ทุกวันนี้ ไม่ต้องซื้อเลยค่ะ เพื่อนบ้าน ขายน้ำเต้าหู้ ปาท่องโก๋ ซาลาเปา วันไหน ขายไม่หมด เขา ก็มาแบ่งให้ สัปดาห์นึง ได้ไม่ต่ำ กว่า 3 ครั้ง ได้ฟรี ได้เยอะได้บ่อยมารจะ มากระแทกกี่ครั้งกี่ครั้ง ก็ผ่านได้ค่ะ ถ้าเป็นเมื่อก่อน กิเลสมันจะบอกว่า ขอคำนึง ขอชิมหน่อย ตอนนี้ ผ่านไปได้เลยค่ะ จบกิจ ปาท่องโก๋ ซาลาเปาแล้วค่ะ สุขลวง สุดหลอก สุขสูญหาย เก็บไม่ได้ แค่เคยจำ สาธุค่ะ
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากในการนอน ต่อสู้ด้วยการพิจารณาโทษของการนอนมากเกินไป ประโยชน์ของการนอนที่ไม่มากเกินไป ประโยชน์ที่ได้รับ ได้มีเวลาไปทำสิ่งต่างๆเพิ่มขึ้น
นางสาวรสริน สังข์เกื้อต้องต่อสู้กับกิเลส กิเลส บอกว่า ไปเจอเพื่อนทักว่าให้เลิกทานเนื้อสัตว์ ก็ได้อธิบายเขาไปว่า จะ ดูแลสุขภาพ กิเลสเพื่อนทักว่าทานแต่ผัก เดียวก็จะขาดสารอาหาร ก็ได้เถียงกับกิเลสว่าไม่ฉันรู้สึก เบาตัวสบายดีขึ้น สุภาพ ดีขึ้น สังเกตุตัวเองมันดีขึ้นสยานตัวและมีความสุขมากขึ้น และจะถือศีล8
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ลดละกิเลสเรื่องขนมผาสุกค่ะ
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ลดละกิเลสอาหารที่ปรุงลดจัดได้ผาสุขใจค่ะ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ตั้งใจทำยำวุ้นเส้นมังสวิรัติให้ลูกชายคนโต ที่ตั้งใจกินมังสวิรัติวันเสาร์ อาทิตย์ ตอนแรกก็ไม่แน่ใจว่าลูกจะกินได้ไหม เพราะเขาค่อนข้างกินยากลูกกินมื้อกลางวันเสร็จแล้วบอกว่า ตอนเย็นขอกินอีกนะแม่ ส่วนลูกชายคนเล็กที่กินมังสวิรัติอยู่แล้วบอกว่าไม่อร่อย แต่กินหมดชามเลยยินดีที่ลูกได้งดเนื้อสัตว์
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์ลดความอยากในหน้ามะม่วงกินมากเกินก็เกิดโทษต่อร่างกายได้
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์กล้าไม่หวั่นไหวที่ทางบ้างติดโควิทั้งบ้านเขาดูแลรักษาในโรงพยาบาลไม่ปฏิบัติตามยา๙เม็ดก็วางใจไม่ทุกข์ไม่หวั่นไหว
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความโกรธ ความชิงชังรังเกียจ ด้วยการพิจารณาโทษของความโกรธ ประโยชน์ของความไม่โกรธ ประโยชน์ที่ได้รับ ทำให้จิตใจเราผาสุกแจ่มใส
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์เลิกใส่เสื้อยกทรงมาทำงานได้แล้ว สบายขึ้นเยอะ ไม่ต้องซื้อ ไม่ต้องซัก
นางสาวกมลชนก ทุมวงษ์ตั้งศีลกินอาหารมื้อเดียวทุกวันพระกินอาหารนิพพาน ทำได้ 80% หากวันไหนไม่สะดวกก็เลื่อนวันไปกินวันอื่นแทน
นางสาววิภาวัลย์ ถนัดธรรมกุลกล้าให้ร้ายเกิดถ้าวิบากร้ายออกฤทธิ์จากการตกหมอนคอเคล็ดคอด้านหลังตึงหันหน้าไม่สะดวกแต่มันตรงกับหัวใจทำให้หายใจไม่สะดวกผ่านมาสองวันก็ไม่หาย ยอมรับวิบากต้องรับให้ผ่านไปยินดีรับคลายความกังวลหวั่นไหว ทำกัวซา กดจุด แช่เท้าระบายพิษวิบากผ่านทุกอย่างจบ อาการทรมานก็หาย ได้สุขภาพที่ดีกลับคืนมา
นายคมเวช หงส์เชิดชัย5 กล้าฝึกทำสมดุลร้อนเย็นเพื่อให้ตนเองมีสุขภาพแข็งแรงมากขึ้น กล้าทดลองปรับเปลี่ยนอาหารพืชจืดสบายกล้าหยุดหรือลดอาหารที่ให้โทษ กล้าที่จะไม่กังวลหวั่นไหวหากเกิดข้อพลาดขึ้นกล้ารับกล้าเรียนรู้และแก้ไขกล้าทดลองปั่นจักรยาน กล้าเดินให้ให้มากขึ้น ความกลัวกังวลน้อยลงร่างกายมีกำลังเพิ่มขึ้น
นางพรทิพย์ ไทยเอียดสมาชิกในบ้านป่วยเป็นโดวิดรวมทั้งเราด้วยแต่เราก็ดูแลรักษาทุกคนด้วยใจไร้ทุกข์ ไม่กลัว ไม่กังวลต่อโรค
นางสายพิมพ์ ลิ้มไพบูลย์จากความเมตตาสัตว์ทำให้มีนกมาวางไข่บนต้นไม้ใหญ่ของที่บ้านหลายร้อยรัง เวลาที่เราจะตัดต้นไม้เพราะต้นใหญ่มากเมื่อเจอรังนกเราก็สงสารเลยไม่ตัด แต่พอมีพายุเข้ามาทำให้กิ่งไม้และใบไม้หักและร่วงปลิวไปบริเวณบ้านข้างเคียงและถนนสร้างความลำบากให้กับเพื่อนบ้านและตัวเรา จึงตัดสินใจตัดต้นไม้ใหญ่ออก 3 ต้นแบบลดทอนความสูงเพื่อกันปัญหากิ่งไม้หัก แต่ใจก็ทุกข์เพราะสงสารลูกนกเหล่านั้นกลัวจะพลัดพรากจากพ่อแม่เขา หรือเมื่อพ่อแม่กลับมาหาลูก หาบ้านไม่เจอ คิดหนักมาก กังวลกลัวบาป จะนึกถึงปัญหาที่จะตามมามันหนักมากสำหรับเราเลยอาศัยความกล้า คือกล้าที่จะให้เกิดวิบากร้ายถ้าจะเกิดขึ้นแบบไม่กลัว เพราะนกทั้งหลายที่มาทำรังบนต้นไม้เราไม่ได้เชิญหรือไม่ได้ปลูกต้นไม้เพื่อให้นกมาอาศัยเราไม่มีเจตนา จึงตัดสินใจตัดต้นไม้ออก แต่ที่บ้านก็ยังมีต้นไม้ใหญ่อยู่ 2-3 ต้นก็คิดว่าเธอน่าจะมาอาศัยหลบร้อนได้ จึงวางความทุกข์และยินดีรับวิบากถ้ามันจะเกิดจริง
นางสาวประภัสสร ชาญชัยชูจิตต้นเดือนเมษายน 2565 เดินทางกลับต่างจังหวัดโดยเครื่องบิน แต่เครื่องก็ล่าช้า เสียเวลา เปลี่ยนเวลาถึง 4 ครั้ง ก็ไม่ได้กังวลหรือหวั่นไหวอะไร อดทน รอคอย จนได้เดินทางไป ระหว่างทางทางสายการบินก็ประกาศว่าขณะนี้ทัศนวิสัยไม่ดี ให้ทุกคนนั่งประจำที่รัดเข็มขัด ใจก็ไม่หวั่นไหว เพราะรู้อยู่ว่าระยะนี้จะมีพายุฤดูร้อน โชคดีที่ได้ทดสอบใจตัวเอง ในที่สุดก็ถึงปลายทางโดยสวัสดิภาพ กราบขอบพระคุณอาจารย์หมอเขียว ที่ได้สอนธรรมะในแง่มุมต่าง ๆ สอนให้รู้จักทุกข์ ให้เห็นทุกข์แทนการเป็นทุกข์ ทำให้ชีวิตผาสุกยิ่ง ๆ ขึ้นประโยชน์ที่ได้รับ เมื่อไม่มีความหวั่นไหว กังวล ชีวิตก็ไม่ทุกข์
นางสาวจรัสพักตร์ จังหวะเพลงแม่เสียชีวิตไปแล้ว บ้านนี้ไม่มีใครอยู่ ต้องขนต้นไม้ในขวด กลับหัว บน-ล่าง โตสูงแล้วขนยาก ตอนแรกกลัวกังวลใจต้นไม้จะตายไหม? เปลี่ยนคิดกล้าเป็นไงเป็นกันตายเป็นตาย เราทำให้ดีที่สุดแล้ว ก็วางใจได้ ปลอดภัยต้นไม้ถึงคอนโดสบายใจ ขอบคุณทุกท่านทุกคำแนะนำมากค่ะ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ไปประชุมผู้ปกครอง มีไอศรีมมะพร้าวอ่อนมาขาย เดินเข้าไปซื้อเพื่อจะฝากลูกๆ แล้วก็ถามคนขายว่า ใส่นมหรือเปล่า คนขายบอกสูตรนี้ไม่ได้ใส่ และหวานน้อย กิเลสเกิดเลย จะกินดีหรือไม่กินดี นานๆ จะได้เจอไอศรีมแบบไม่ใส่นมสักที หายากมากนะ แถมหวานน้อยอีกต่างหาก ต่อสู้อยู่พักใหญ่ สุดท้ายตัดใจได้ ชนะกิเลสกลับมาบ้านคุณสามีชวนกินขนมตาล ตอบปฏิเสธไป แต่สุดท้ายแพ้ "กล้วยฉาบ" ไม่หวานมาก
นางสุรีนารถ ราชแป้นกล้าที่จะประมาณการกระทำกิจกรรมการงานที่พอเหมาะ แต่มีบางครั้งก็ยังประมาณผิดพลาด กูจะได้บทเรียน
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์เอาชนะทุกข์ที่เกิดจากความประมาทได้ด้วยธรรมะของท่านอาจารย์ เป็นความประมาทที่เห็นกิเลสที่เคยกำจัดแล้วเหลือซากไม่กำจัดให้เกลี้ยง เมื่อเห็นกิเลสตัวนนี้กลับมาก็ไม่กำจัดปล่อยให้โตจนเกิดทุกข์ใจหนักอีกครั้ง แต่ด้วยธรรมะของท่านอาจารย์จึงเข้าใจได้ว่า เคยไปเพ่งโทษพระอาริยะและชิงชังดูถูกผู้อื่น ต้องยินดีรับวิบากและตั้งใจปฎิบัติศีลด้วยความไม่ประมาทต่อไป
นายกิตติ สิริพณิชพงศธร
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์ต่อสู้กับความชิงชัง ความไม่ชอบพฤติกรรมเห็นแก่ตัว แต่ก็รู้สึกได้ว่า ส่วนลึกยังมีหน่อยๆ แต่เราก็ไม่คิดจะเปลี่ยนพฤติกรรมใคร เพราะสิ่งสำคัญอยู่ที่การรักษาศีลทั้งกายและใจของตนให้ดีก่อน
นางสาวปัทมา ลีฬหาวงศ์มีอริยศืลลดความอยากความกลัวโดยง่ายมีความเจริญทางปัญญามากขึ้น
นายกิตติ สิริพณิชพงศธร
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์เมื่อก่อนโรงพยาบาลที่กรุงเทพฯ จะมีร้านอาหารมังสวิรัติ เวลาไปเหมือนได้ไปฉลองแต่ตอนนี้ร้านอาหารมังสวิรัติไม่มีแล้วก่อนหน้านี้เวลาไป จะซื้ออาหารที่เซเว่นของโรงพยาบาลแต่วันนี้ไปโรงพยาบาล โดยพกพาดาวดอยและใบกระทกรกสด + น้ำพริก พวธ.ไปด้วย ไปที่โรงพยาบาลซื้อแต่ข้าวเปล่า ไม่ต้องกินอาหารมีสารพิษ สบาย เบากาย มีกำลัง
นายกิตติ สิริพณิชพงศธร
นายกิตติ สิริพณิชพงศธรมีลกค้ามาซื้อของที่บ้าน2-3รายช่วงวันหยุดที่ผ่านมา เกิดความรู้สึกไม่ชอบใจที่ต้องมาขายคนเดียว พอรู้ตัวก็บอกกับกิเลสว่าไม่ต้องมาหงุดหงิดเลย เราก็เคยไปเที่ยวกินเที่ยวเล่นรบกวนวันหยุดของคนอื่นมาตั้งไม่รู้เท่าไหร่ ตอนนี้ก็รู้ความรู้สึกของคนอื่นควรจะได้หยุด แต่ไม่ได้หยุดแล้ว ไปชดใช้วิบากของเรากัน เราขายเดี๋ยวเดียวก็ได้พักต่อแล้ว ส่วนลูกค้ายังต้องไปทำงานต่ออีก แล้วผมก็ไปขายของด้วยความยินดีโดยไม่รู้สีกหงุดหงิด
นางเกษร อินต๊ะปัญญา
นายกิตติ สิริพณิชพงศธร
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ไปทำงานต่างอำเภอ กลางวันเขาพาไปเลี้ยงเกี๋ยวเตี๋ยวเป็ด คนอื่นก็กินกัน มีโยมกับน้องมุสลิม นั่งคุยกันเพื่อรอเพื่อนๆ ตอนจะกลับเดินผ่านหน้าร้าน เห็น "กระยาสารทมะพร้าว" นึกถึงรสชาติที่เคยกิน "อร่อย" จะซื้ออยู่แล้ว นึกขึ้นมาได้ มันหวานนะ จึงตัดใจไม่ซื้อ.
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์ความกลัวว่าศักยภาพของเราจะมีไม่มากพอที่จะช่วยงานหมู่กลุ่มได้ ถูกเปลี่ยนเป็นความเชื่อมั่นและมุ่งมั่นที่จะช่วยหมู่กลุ่มให้เต็มความสามรถเมื่อได้เข้าร่วมงานกับรายการสายด่วนสุขภาพพึ่งตน นับเป็นโอกาสสำคัญที่ได้บำเพ็ญและพัฒนาตัวเองได้เต็มที่
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์ลดความอยากการทานขนมได้มากขึ้น แต่ก็มีความอยากมากวนใจเรื่อยๆอยู่
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์จากที่ได้พยายามลดการกินอาหารที่ผสมน้ำตาล ได้รู้ว่า มีเมนูเดิมๆ แต่พิเศษกว่าเดิม ตรงที่ไม่เติมน้ำตาล แต่ก็มีรสชาติที่ดีไม่แพ้กัน เช่น กล้วยบวชชีไม่ใส่น้ำตาล กล้วยกวนไม่ใส่น้ำตาล ต้มธัญพืชกับน้ำมะพร้าวไม่ใส่น้ำตาล ตอนนี้ยังใช้วิธีกดข่ม ยังอยากกิน ขนมต้ม มันเชื่อม ขนมชั้น ฯลฯ แต่อดใจ ต่อสู้ได้อยู่ค่ะ
นางนบชุลี เสาวนาเมื่อวันก่อน หลังจากกินข้าวมื้อเที่ยงแล้ว เราก็ไปล้างจาน พอกลับมาที่โต๊ะทำงาน น้องที่อยู่ในกลุ่มเดียวกับเราก็บอกว่า น้องที่อยู่หน้าห้องผู้อำนวยการ เขามาขอความช่วยเหลือให้พี่ช่วยปลอกมะละกอเพื่อจะนำไปไว้เสริฟผู้อำนวยการ เราก็รับทราบ ส่วนน้อง ๆ ที่กลุ่มก็ห้ามว่า “พี่ไม่ต้องปลอกมะละกอให้เขาหรอก เขาชอบเอาคำว่าผู้อำนวยการมาอ้าง เขาชอบอ้างว่าเขามีงานเยอะ ไม่ว่าง พี่บอกเขาไปเลยว่าพี่ก็ไม่ว่างมีงานเยอะเหมือนกัน ถ้าทำให้เขาก็จะเคยตัว แล้วก็จะมาใช้ให้ทำอยู่เรื่อย ๆ” เราก็บอกน้อง ๆ ว่า ไม่เป็นไรหรอกพี่ปลอกให้เขาได้ ช่วยเหลือกันคนเคยทำงานอยู่ด้วยกัน ทุกข์ : ที่ถูกน้องที่อยู่ในกลุ่มห้ามไม่ให้เราปลอกมะละกอสมุทัย : ชอบถ้าน้อง ๆ บอกให้เราช่วยปลอกมะละกอ ชังที่ถูกน้อง ๆ ห้ามไม่ให้เราปลอกมะละกอนิโรธ : ถึงน้อง ๆ จะห้ามไม่ให้เราปลอกมะละกอ เราก็ไม่ทุกข์ใจ ไม่ชอบ ไม่ชัง มรรค : น้องคนที่อยู่หน้าห้องผู้อำนวยการจะเป็นคนที่ไม่ค่อยมีคนชอบพฤติกรรมของเขา เวลาที่เขาขอความช่วยเหลือจากใครในบางเรื่องก็ไม่ค่อยมีใครเต็มใจทำให้ แต่เราก็คิดว่าเราเคยทำงานร่วมกันกับเขามาหลายปี เราเต็มใจที่จะช่วยเหลือเขา เพราะเรามองเห็นในส่วนดีของเขา พิจารณาแล้ว จากที่น้อง ๆ ในห้องห้ามไม่ให้เราช่วยเหลือเขา แต่เราก็ไม่ได้พูดอะไรมาก เราก็ช่วยเหลือเขาจนสำเร็จ เราก็รู้สึกเบิกบานใจ ไม่ทุกข์ใจอะไร จากบททบทวนธรรม ข้อ 151 เราจะทำ ในสิ่งที่คนอื่น ทำได้ยาก เราจะเป็น ในสิ่งที่คนอื่น เป็นได้ยาก เราจะสละ ในสิ่งที่คนอื่น สละได้ยาก (ทุกข์จากสุขปลอมทุกข์จริง) เราจะชนะ ในสิ่งที่คนอื่น ชนะได้ยาก(ชนะกิเลสเหตุแห่งทุกข์ทั้งปวง)
นางพิกุล วันจันทร์
นางวันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์ลดความใจร้อน ตั้งศีล เคี้ยวอาหารให้ละเอียด 30 ครั้งต่อ 1 คำ จากวันละ 1 คำ เพิ่มขึ้น วันละคำ หวั่นไหว กิเลสเขาให้กลืนเร็ว ตอนแรกๆ ก็ทำไม่ได้ ตอนนี้ ทำได้มากขึ้น ทำให้เราเคี้ยวอาหารละเอียดมากขึ้น มีสติ และใจเย็น มากขึ้น
นายประสิทธิ์ เชยชมดับความกลัวโดยรวมกล้าจะใช้ประโยชน์.ในหมู่กลุ่ม
นางภัคภร จันทราสกุล
นางนฤมล แป้นคุ้มญาติลดความอยากเพิ่มอริยะศีลลดกลัวกล้าทำสิ่งดีไม่ยึดป่อยวางได้เป็นลำดับ
นางสาวตรีทิพย์นิภา ไทยรักษาลดลงเยอะกิเลส ความอยากเป็นอยากมี ทุกข์กับเรื่องเจ็บป่วยลดลงยอมรับ ขอโทษ ขออโหสิกรรม กับการกระทำที่ผิดพลาดไป ตั้งจิตหยุดทำสิ่งไม่ดี สาธุ
นางสุมา ไชยช่วยตั้งศีลลดขนมขากอป้งวาลีจนถึงสิ้นเดือนนี้31/5/65 มีฅาลาเปามาแพ่กิเลสไปกิน แต่กินช้าหน่อยแต่ก็สู้ไม่ไหวเลยกิน กินแล้วเกิดผื่นคัน เลยตั้งศีลดังกล่างจะเพ่ลเพรยรตามศีลที่ตี้งไว้อย่างพากเพียร
นางรมิตา ซีบังเกิดไปร่วมงานแต่งงานของลูกศิษย์ในตอนแรกจะไม่ไปเพราะกลัวติดโควิด แต่ตัดสินใจไปเพราะสงสารลูกศิษย์ซึ่งเป๋นคนดีและคิดใหม่ว่าถ้ายังมีวิบากกรรมที่จะต้องติดอีกก็ยินดีรับ ยินดีให้หมดไปแต่ก็ระวังและป้องกันโดยไม่เปิดแมสในการทานอาหารที่เป็นเนื้อสัตว์ ก็ปลอดภัยเพราะความกล้า
นางสาวรสริน สังข์เกื้อกล้าที่จะลดเนื้อสัตว์ได้มาเกือบจะ ถึง2สองปีแล้วค่ะ สุขภาพแข็งแรงมาก เบาสบายตัวทานผักมากขึ้น เริ่มลดเจปลอมได้มากขึ้นสุขภาพแข็งแรง ด้วยการ ทานพืชเป็นหลัก ถือศีล8 ยุงกัดก็ไม่ตีค่ะ เลิกชื้อผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์ ทำแต่ อาหารเจ ยกเว้น อาหารแมว และต้มไข่ให้ลูก ทำอาหารมังสวิรัสให้ลูกทาน โดยการมีไข่ต้มบ้าง และเมนูก่วยเตี่ยวเจ ข้าวต้ม เจ ผัดผักเจใส่น้ำให้ลูกทาน
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายตั้งศีล ลดกิเลส ในเรื่องกิน รู้จักประมาณในการกิน กินมากก็เป็นทุกข์ ไม่สบายตัว กินพอประมาณดูว่าแค่นี้พอ ก็ผ่านได้ บางวันก็ลดผลไม้ลง แค่นี้พอ ก็พอได้ ผ่านสบาย ประโยชน์ที่ได้รับ ได้ฝึกลดกิเลสได้ตลอด และประเมินผลได้ทุกครั้ง ผ่านหรือไม่ ให้ใจไม่ทุกข์
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความกลัว แมลง สัตว์เล็กที่ภูผาฟ้าน้ำ ต่อสู้โดยการ พิจารณาว่าเรามีกรรมเป็นของของตน เมื่อเราได้ชดใช้รับแล้วก็หมดไป ประโยชน์ที่ได้รับทำให้ใจเป็นสุข
นางสุรีนารถ ราชแป้นต่อสู้กับการลดการทานขนม แพ้บ้าง ชนะบ้าง
นางสาวสมทรง นาคแสงทองตั้งศีล ไม่กินเส้น ทำได้ง่ายมาก เลิกกินได้ทันที มานาน ประมาณ3เดือนแล้ว เมื่อเห็นอาหารในตู้กับข้าวก็เฉยๆหมดความอยากได้เลิกง่ายพอๆกับเลิกกินเนื้อสัตว์ด้วยความยินดีในการกินไม่หวั่นไหวว่าจะอดกินอาหารที่เราควรกินตรงกันข้ามกลับมีอาหารที่ควรกินหลากหลายมากในศูนย์ความเจริญในปัญาที่ไม่พาของมีพิษเข้าสู่ร่างกาย ทำให้กายใจเบาสบายอย่างผาสุก
นางสาวสมทรง นาคแสงทองเพิ่มศีล กินน้อย ลดความอยากในการกิน เลือกกินแต่ของที่ดีมีประโยชน์ย่อยง่ายชนะความกังวลชนะความหวั่นไหวเพราะขนะล้างกิเลสได้เป็นตัวๆไป จิตใจผ่องใสในการปฏิบัติขจัดความเมาในการกินอย่างสิ้นเกลี้ยง
นายสุนทร คำเหลืองลดความขัดแย้มลดความตอบโต้ด้วยวาจาที่หยาบคายรุนแรง ในครอบครัว และสังคม ระลึกถึงวิบากกรรมที่ได้ทำไม่ดีในอดีตและปัจจุบันที่เราทำมาก่อนแล้ว ได้นึกวิบากกรรม๕ประการ กรรมมะอะสโกมหิเรามีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมปติสรโนเรามีกรรมเป็นมรดกของตนเองได้ทำให้ใจเราบางเทาความทุกข์ลงได้
นางศิลามณี ศรีบุญเรืองในช่วงแรกๆรู้สึกมีความสุขมาก จากการได้ฟังธรรมและการเข้าชูม นำมาทำกสิกรรมไร้สารพิษ นำมาตั้งศีลในช่วงปีใหม่ ต่อมามีอาการนอนไม่หลับ เหมือนมีความวิิตกกังวลลึกๆ มีอาการร้อนวูบวาบ หลับๆตื่นๆ มีอาการหลงๆลืมๆ เมื่อคืนนี้ก็เริ่มตรวจใจตัวเองว่าอาการที่ไม่หลับนี้มาจากไหน ค่อยลำดับเหตุการณ์ดังนี้1.เครียดจากเรื่องลูก ไม่ช่วยแม่ทำงานบ้านและว่าแม่ไม่จัดบ้านให้สะอาดเอาแต่ปลูกต้นไม้2.จากการซื้อหวย เสียเงินจากการซื้อหวย เลยโทษตัวเอง ตีตัวเอง3.เครียดจากการปรับปรุงช่อมแชมบ้าน ที่พ่อบ้านไม่ยอมช่วยเหลือ โกรธเขาลึกๆ4.เครียดจากลายกระเบี้องห้องน้ำไม่ถูกใจ บอกให้ช่างลื้อ ตอนแรกช่างว่าจะไม่ลื้อให้พ่อบ้านบอกว่าจะลื้อเอง ช่างก็ลองลื้อดู 1 แผ่นก่อน จากนั้นก็ลื้อให้หมดเลย แล้วไปชื้อลายใหม่ อีกใจก็บอกตัวเองว่า อ.ให้ใช้ของที่เขาทิ้งแล้วให้เป็นประโยชน์มากที่สุด ทำไมเราต้องลื้อต้องจ่ายเพิ่มอีกทำไม อีกใจก็คัดค้านว่าห้องน้ำนี้ต้องใช้ถึงรุ่นลูกรุ่นหลานทำไมเราถึงไม่ทำให้ดีที่สุดรู้สึกว่าตัวเองเหมือนเป็นคนบ้า ก็บอกพ่อบ้านว่าตอนนี้ตัวเองบ้าแล้วขอเถอะขอเลือกลายที่ถูกใจ ท่านก็ว่าไม่รู้จักปล่อยวาง ตอนนี้ก็ค่อยๆปรับใจตัวเอง ขอตั้งศีลใหม่ว่าจะให้อภัยตัวเอง และให้อภัยคนอื่น
นางจำปา ลัคณาสถิตย์เราจะคิดตลอดเวลาว่าเรากำลังจะทำที่คนอื่นทำไม่ได้เรากำลังจะที่คนอื่นไม่เคยที่จะทำคิดแบบนี้ที่ทำอยากมันก็จะง่ายใจเท่านั้นที่เราจะคิดทำอะไรทุกอย่างที่เราจะทำ
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความกลัวลำบากในการทำงาน ด้วยการพิจารณาโทษของความกลัว ประโยชน์ของความไม่กลัว ประโยชน์ที่ได้รับทำให้มีความยินดีที่จะทำการงาน
นางสาวรัตนา กิจเกื้อกูลช่วงนี้ลดการทานจุบจิบทั้งวัน เหลือ 3มื้อ และพยายามมีสติรู้สภาวะธรรม ทั้งตรวจสอบสภาวะกิเลสก่อนการพูดและการกิน ทำให้ทุกข์น้อยลง ไม่ต้องเตรียมอาหารเพื่อกิเลส สิ่งที่ต้องทำต่อไปคือการประมาณอาหารให้พอดี ไม่กินแล้วเกินจนเกิดทุกข์
นางอรทัย สุทธิเสน
นางสาวกมลชนก ทุมวงษ์ขอตั้งศีลกินอาหารมื้อเดียวและทุกวันพุธกินอาหารนิพพาน เพราะวันพุธช่วงบ่ายมีจัดรายการสายด่วนหรือบางครั้งช่วงเช้ามีจัดรายการอาหารพืชยืนสบายห่างไกลโรค คิดว่าการที่กินอาหารนิพพานโดยไม่ต้องทำอะไรมากมีแต่ผักสดผักลวกจิ้มเกลือ แล้วทำให้อาการที่อยากจะกินอย่างโน้นอย่างนี้มันสงบ ตอนแรกกิเสลมันก็บอกว่ากินอาหารปรุงไปเถอะเดี๋ยวค่อยกินอาหารนิพพานวันอื่นก็ได้ จึงสวนหมัดกิเลสไปว่าไม่ต้องยุ่งเลยจะกินผักจิ้มเกลือนี่แหละ สภาวะธรรมตอนที่นั่งกินข้าวก็ยังนึกขำตัวเองว่าดูซิถ้าหากคนอื่นมาเห็นเรานั่งกินผักสดผักลวกจิ้มเกลือเค้าคงจะคิดว่าเออเราก็พอมีเงินที่จะซื้ออาหารมากินได้นะทำไมมานั่งกินข้าวกับข้าวแบบนี้เขาไม่รู้หรอกว่ามันมีประโยชน์มากมายได้ล้างความชอบความชังระหว่างที่กินก็สู้กับกิเลสอยู่นะ กิเสลว่าเอาน้ำพริกมากินสิจะได้กินผักเยอะๆกินข้าวเยอะๆ ก็เลยสวนหมัดกิเลสออกไปว่ากินมาได้ขนาดนี้แล้วก็กินต่อไปไม่ตายหรอก กิเลสก็ตายค่ะประโยชน์ที่ได้รับการที่กินอาหารที่ไม่ปรุงไม่ยุ่งยากทำให้มีเวลาไปทำกสิกรรมหรือไปทำอย่างอื่นได้อีกโดยไม่ต้องไปเสียเวลาในการที่จะเตรียมการปรุงอาหาร แล้วยังมีประโยชน์ในการที่จะกินอาหารล้างพิษใน 1 สัปดาห์ด้วย และอีกอย่างคือกินแล้วสบายท้อง ไม่ง่วง
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางสาววิภาวัลย์ ถนัดธรรมกุลมีอริยศลี ที่จะทำความดีเรื่อยไปแม้นบางเรื่องมีความกลัวที่จะก้าวไม่ผ่านแต่ด้วยใจตั้งมั่นเชื่อฟังสัตบุรษที่เคารพยิ่งทึสิ่งก็ก้าวผ่านโดยไม่มีปัญหาดั่งที่เคยกลัว
นายคมเวช หงส์เชิดชัย
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์สามีไปช่วยขุดหมุมปลูกข้าวไร่ ได้สักพักขอกลับก่อน บอกปวดขา ส่วนตัวเราทำต่อจนเสร็จ แต่กว่าจะเสร็จก็เลย 18.00 น. ไปแล้ว คิดในใจ เดี๋ยวสามีก็คงดูแลลูกๆ ทำกับข้าวให้ลูกๆ กินเองแหละ เพราะพากันกลับมาก่อน และเย็นมาก คงไม่ปล่อยให้ลูกหิวแต่พอเดินกลับมาถึงบ้าน ลูกชายบอก "แม่ หนูยังไม่ได้กินข้าวนะ" อึ้งนิดหนึ่ง แล้วพูดว่า "อ้าว แล้วกลับมาตั้งนานทำไมไม่กิน" ในใจนึกเพ่งโทษสามีแต่ก็ไม่ได้พูดว่าอะไร แล้วก็ไปทำกับข้าวให้ลูก เสร็จแล้วก็เอาอาหารของลูกไปวางไว้ให้ในบ้าน โดยไม่ได้พูดอะไร ส่วนตัวเราสามีใช้ให้ทอดปลาเค็มให้ ต่อ .. และจัดการงานอื่นๆ ในครัวต่อจน เกือบ 2 ทุ่มระหว่างนั้น ลูกชายคนโตเอาชามข้าวที่กินเสร็จแล้วออกมาไว้ในครัว คิดเอาเองในใจว่าคนเล็กคงกำลังกินข้าว แต่ยังกินไม่เสร็จแต่พอเข้ามาในบ้านตอนเกือบ 20.00 น. ลูกชายคนเล็กพูดว่า "แม่ เมื่อไรอาหารของหนูจะเสร็จ" อีกแล้ว! คิดเพ่งโทษสามี 'ขณะที่คุณใช้เรา คุณจะไม่ช่วยดูแลลูกบ้างเลยหรือ' ไม่ได้ต่อว่า ได้แต่ขอโทษลูก แล้วหยิบข้าวที่วางไว้ก่อนมาให้ทุกข์เล็กที่เกิดในใจ หลายครั้งซ้ำซ้อน จากการเพ่งโทษคนอื่น หากเราไม่คิดจะพึ่งใคร ไม่คิดอยากได้อะไรจากใคร แล้วทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีกว่านี้ คงไม่ต้องทุกข์ใจ แต่อยางไร คราวนี้ถือว่าดีขึ้นมาก เพราะไม่มีวาจาทำร้าย และวางใจได้เร็ว
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ได้ลดละกินอาหารที่ไม่ปรุงด้วยใจที่ผาสุกค่ะ
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ได้ลดความกลัวกังวลใจได้ตามลำดับๆค่ะ
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์ต่อสู้กับความไม่พอใจที่เกิดขึ้น เมื่อสนทนากับผู้ไม่เชื่อเกี่ยวกับปสว. เนื่องจากมีการพูดจากระทบ ส่อเสียด แต่ก็ดึงใจและตัวออกมาจากเหตุการณ์ เพราะเข้าใจว่าแต่ละคนมีฐานจิตที่แตกต่างกัน
นางสาวปัทมา ลีฬหาวงศ์ไม่กลัว กังวล หวั่นไหว เผชิญหน้ากับปัญหาได้ มีความเข้าใจความจริงตามความเป็นจริงจิตก็จะเบิกบาน ไม่หวั่นไหวเป็นประโยชน์นำไปแบ่งปันสภาวะกับผู้ที่สนใจได้
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์
นางสาวประภัสสร ชาญชัยชูจิตโดนกิเลสหลอกว่าแม่อยากได้แอร์คอนดิชั่น ก็คิดที่จะติดแอร์ให้แม่ แต่เหตุปัจจัยยังไม่ลงตัว และทุกครั้งที่กลับไปเยี่ยมแม่กิเลสก็จอบอให้ติดแอร์ให้แม่ ทำได้ ทำได้ ถามตัวเองว่าเราทุกข์เรื่องนี้มานานเท่าไร โดนกิเลสมันหลอกมา หลายเดือนแล้ว วันนี้ถามแม่ดีกว่า ก็ขัดใจกิเลสไปถามแม่ว่าอยากได้แอร์มั้ย จะติดให้ แม่ตอบทันทีว่าไม่อยากได้ จึงพูดกับแม่ว่าเวลาที่พาแม่ไปที่อื่นแล้วพักโรงแรมเห็นแม่ชอบแอร์ เปิด 24 ชั่วโมง แม่ตอบกลับมาว่า ก็ไม่มีพัดลมให้เปิดคิดถึงบททบทวนะรรมข้อ 7 ข้อที่ อย่าทายใจ ผู้อื่น (หากถามตั้งแต่แรกก็คงไม่โดนกิเลสหลอก)
นางสาววลัยพักตร์ ชุมทองตั้งศีลว่าเลิกกินไข่2เดือน 5พค65-5กค65 แต่วันนี้พ่อทำกับข้าวเยอะใส่ไข่กับผักด้วยให้ช่วยทาน ก็ทานแบบไม่ใส่ความอยากไม่ปรุงกิเลส
นางสาวพริมรัศมิ์ จิวเลิศเลขาการนำความกล้าในเรื่องของการปฏิบัติและเรียนรู้ การเข้าไปส่งการบ้านและแชร์ประสบการณ์กับหมู่มิตรดีในห้อง Zoom เพราะมีหลายครั้งที่รู้สึกประหม่าและจะต้องรวบรวมความกล้าในการเรียบเรียงเนื้อหา และบอกเล่าเรื่องราวของตัวเองให้ผู้อื่นรับรู้ แต่ทุกครั้งที่ได้มีโอกาสเข้าไปส่งการบ้าน ก็จะรู้สึกว่าตัวเองได้มีการพัฒนาทักษะการพูดมากขึ้น และกล้าแบ่งปันเรื่องราวของตนเองให้ผู้อื่นได้รับทราบด้วย
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์มีความหวั่นไหวและทานมื้อดึกรวมถึงขนมหวานเนื่องจากมีการรวมญาติ ทำให้ทานต่อเนื่องและได้เห็นถึงภาวะที่ไม่เบาสบาย อย่างที่เคยรู้สึกเมื่อปฏิบัติถูกตรง
นางสาวสมทรง นาคแสงทองตั้งศีลขณะนี้อยู่ที่กรุงเทพที่บ้าน คือไม่อยาก ไม่กลัวว่าจะกินอาหารไร้สารพิษเหมือนอยู่ในศูญย์ไม่หวั่นไหว ไม่กังวล ในอาหาร ต่อสู้กับกิเลส ล้างได้ไปทีละตัว มีความก้าวหน้า จะอยู่ศูญย์หรืออยู่บ้านใจไร้ทุกข์นี้ความก้าวหน้าและประโยชน์ของการไม่ยึดมั่นถือมั่นนั่นคือปฏิบัติขณะปัจจุบันด้วยกาย วาจา ใจที่บริสุทธิ์ที่สุทธิ์
นางสาวสมทรง นาคแสงทองมีอริยศีล ลดความอยากที่ไม่ยึดในที่อยู่อาศัย ไม่กลัวว่าจะมีอาหารมีพิษหรือไร้สารพิษอย่างไร แก้ไขได้ในเหตุการณ์นั้นๆ นี้คือประโยชน์ที่ได้เรียนรู้จากท่านอาจารย์หมอเขียวที่ท่านให้ปัญญาพาพ้นทกข์ อย่างมีสติ สู้กับกิเลสจับกิเลสได้ก็ล้างออกไปทีละตัว กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์หมอเขียวและหมู่มิตรดีทุกท่านที่เอาใจใส่เอาภาระในทุกเหตุการณ์อนุโมทนาสาธุ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์สามีกับพ่อ ด่ากันค่อนข้างรุนแรง จนเกือบจะลงไม้ลงมือเราเป็นคนกลาง ก็ไม่เข้าข้างใคร ไม่ห้ามและไม่ว่าใครเพราะเคยเตือนสามีหลายครั้งแล้วว่าให้เลิกว่าพ่อ เพราะมันจะเป็นบาป แต่เขาไม่เชื่อจ้องแต่จะดัดนิสัยพ่อ ซึ่งมันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ เคยบอกสามีว่าสุดท้ายถ้าต้องเลือก ก็จะเลือกบุพการี ถ้ามันจะมีความรุนแรงแบบนี้อีกในครั้งต่อๆไป ก็จะคอยดู คิดว่าสุดท้ายแล้วคนที่ไม่ดีก็ต้องเป็นฝ่ายไปวันนี้ขณะกำลังวิวาทกัน แม่ด่าให้พ่อหยุดคิดว่าที่แม่ด่าพ่อ ไม่ใช่เพราะแม่เข้าข้างลูกเขย แต่แม่ด่าพ่อเพราะสงสารลูก คิดว่าความรู้สึกของแม่ คงเหมือนความรู้สึกของเราที่เกิดขึ้นเมื่อครั้งหนึ่ง เคยมีเหตุการณ์ที่เคยทะเลาะกับพี่เขย ทั้งๆที่พี่เขยผิด โวยวายขณะกินข้าว คว่ำจานข้าวทิ้ง เพราะคิดไปเองว่าเราว่าเขา วันนั้นเราไม่ได้อธิบาย ไม่ได้โต้เถียง แต่เงียบ เพราะคิดว่า ถ้าได้เอ๋ยปากทะเลาะด้วย จะต้องไล่พี่เขยออกจากบ้านแน่ๆ เราจะไม่ทำอย่างนั้นเพราะสงสารพี่สาวตัวเองแต่สุดท้ายแล้ว คนไม่ดีก็อยู่ไม่ได้ แม้ต้องใช้เวลานาน พี่สาวกับพี่เขยก็ต้องแยกทางกัน.แต่ก็ยังมีข้อสงสัย ที่เป็นปริศนา ทำไมหนอ? คนเลวถึงตายยากจัง ปัจจุบันพี่เขยยังมีชีวิตอยู่ แต่ก็คงอยู่แบบทุกข์ๆ ส่วนพี่สาวที่เป็นคนดีมากกว่าหลายเท่า กลับต้องมาเสียชีวิตไปก่อนด้วยความเจ็บป่วย
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางสาววันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์ตั้งศกินข้าวมื้อเดียว ต่อสู้ เขาหินคนอื่นเขาอยากกิน สอนเขาความอยากเป็นกิเลส ผิดศีลจะมีวิบาก บางครั้งหิวมากเราก็ดื่มสมุนไพรในตัว
นางรมิตา ซีบังเกิดมีโทรศัพท์จากมิจฉาชีพมาบ่อยครั้งแรกๆก็กลัวว่าจะเผลอตอบรับสาย มาตอนนี้ตั้งสติและบันทึกเบอร์ไว้เมื่อโทรมาอีกบล็อคเบอร์ไว้เลย ทำอยู่สักระยะเบอร์ดังกล่าวก็ไม่โทรอีกเลย ทำให้หายกังวลใจไปได้แต่ก็ส่งข้อความเตือนเพื่อนๆในกลุ่มให้รู้เท่าทันพวกมิจฉาขีพ
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากในการ กิน อาหาร รสจัด ด้วยการพิจารณาโทษของอาหารรสจัด ประโยชน์ของการทานอาหารรสจืด ประโยชน์ที่ได้รับทำให้ร่างกายสบายเบากายมีกำลังเป็นอยู่ผาสุก
นายสุนทร คำเหลืองพยายามที้จะไม่กินเนื้อสัตว์แต่ได้แค่ลดกินเนื้อสัตว์ ต่อสู้ด้วยการคิดที่กินเนื้อสัตว์แล้วจะมีวิบากร้ายเขาจะเอาคืนด้วยที่จะทำให้เราเป็นโรค
นางอรทัย สุธธิเสน
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากที่จะกลับบ้าน ต่อสู้ด้วยการ พิจารณาโทษของการกลับบ้านประโยชน์ของการที่จะได้อยู่กับหมู่กลุ่มบำเพ็ญความดี มีประโยชน์มากกว่า
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์สามีเมากลับบ้าน และก่อกวนเล็กๆ ปรับใจ ไม่นึกเพ่งโทษ
นางสาวรสริน สังข์เกื้อลดละเลิกเนื้อสัตว์ได้มาถึง ใกล้จะสองปีแล้วค่ะ จิตใจ ดีขึ้น ไม่โกรธ ใครพูดอะไรก็เฉยๆ นิ่งจะไม่โกรธเหมือนเมื่อก่อน ใจเย็น มากขึ้น ตั้งอยู่ ในศีล
นางสาวโอษฐ์ยิ้มพรายตั้งศีลสู้กับผัสสะที่มากระทบในปัจจุบันนั้นด้วยสติที่ตั้งมั่นไม่หวั่นไหว กล้าที่จะรับ และล้างออกไปได้ แต่บางผัสสะก็ใช้เวลาแต่ก็พยายามกำจัดออกไปให้ได้ในที่สุด ประโยชน์ที่ได้รับ เมื่อจัดการกิเลสตัวนี้ได้ ก็จะมีเมตตาและอุเบกขาได้ในที่สุด
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์กังวลเรื่องงาน เรื่องเรียนวิชาพุทธโอสถจนรู้สึกหดหู่ จนมาอีกวัน ได้อัดคลิปส่งการบ้านวิชาพุทธโอสถ จรณะ 15 ค่อยโล่ง
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์มีความกังวลเกี่ยวกับการร่วมฟังส่งการบ้าน และเข้าฟังซูมเนื่องจากติดภาระงานประจำที่มีมากขึ้น และภาระทางครอบครัวเนื่องจากพ้นจากภาวะโควิดและเริ่มเข้าสู้สภาวะปกติ ทำให้เวลาว่างลดลงและไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมหลายๆอย่าง แต่พยายามวางใจ ทำเท่าที่ได้และส่งการบ้านเมื่อมีเวลา
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์ต่อสู้กับกิเลสที่รู้สึกเกียจคร้าน เนื่องจากภาระงานที่มากและทำให้เพลีย พยายามทำใจและใช้ปัญญาพิจารณา ถึงโอกาสที่ได้บำเพ็ญ ตามที่อาจารย์สอน ตั้งตนอยู่บนความลำบาก กุศลธรรมเจริญยิ้ง
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์พาลูกไปร้านเซ่เว่น เห็นขนมเปียกปูนสีเขียว เป็นรูปดอกกุหลาบ โรยงาขาวคั่ว ว้าว! น่ากินจังแต่ตัดใจ เดินผ่านไปเฉยๆ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ไปซื้อของให้ลูกที่ร้านเซเว่น ยังติดใจขนมเปียกปูนลายดอกกุหลายสีเขียวโรยงาขาว เดินแวะไปดู แล้วก็เดินจากไป ตอนจ่ายงิน เห็นเมนูใหม่ "ซาลาเปา 4 สหาย" (ใส้ถั่ว) อยากลอง ใส่ถั่วต้องเป็นมังสวิรัติแน่ๆ แต่คิดอีกที ในใส่ถั่วต้องใส่น้ำตาล แล้วแป้งก็อาจผสมเนย ซึ่งทำจากไขมันสัตว์ สุดท้าย ไม่ได้ซื้อ
นางสาววันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์เพิ่มศล กินอาหารมื้อเดียว ต่อสู้กับความอยาก ความหิวได้ ประโยชน์ ได้เห็นกิเลสเขาเข้ามาสั่งเรา และเอาอาการป่วยมาให้เรากลัว แต่เราก็มีหมู่กลุ่ม และอาจารย์ ช่วยสอน ทำให้เกิดปัญญาสู้ได้
นางสาวอุษา บุตรพรมไม่ซื้อของที่ไม่จำเป็นกล้าไปภูผา คนรอบข้างกดดัน อุปสรรคกราเดินก็มีให้ฝึกล้างใจตลอด แต่ก็ไปภูผาแบบเบิกบานแจ่มใสเป็นสุข ค่ะ
นายมงคลวัฒน์ รัตนชลวางความยึดดีที่จะทำอะไรตามใจตนเองมอบตนเป็นคนของหมู่ตามงานตามที่หมู่มอบหมาย พบว่าบางครั้งจะอยากทำงานอื่นที่พอบำเพ็ญได้เช่นช่วยเหลือพี่น้องจิตอาสาที่เสียดุลจนไหล่ติด หรือลมปราณไม่ทะลวงติดขัดทำให้หมดแรง หลายท่าน ก็ถูกจิตอาสาอาวุโสตัดเตือนอย่าทำเยอะเกินจะเป็นผลร้ายกับเราเอง ก็รับฟังท่านและเข้าใจความห่วงใยท่านที่มีต่อตน แต่ก็พยายามประมาณการช่วยเหลือให้พอเหมาะพร้อมทั้งแนะนำวิธีแก้ไขปัญหาแต่ละท่านด้วยตนเองให้เป็นแนวทางปฏิบัติพึ่งตนแบบง่ายเท่าที่จะประยุกต์ให้กับแต่ละบุคคล ตรวจใจกล้ารับวิบากร้ายแทนด้วยใจไร้ทุกข์ไร้กังวล
นางสาวภนิดา ปิ่นมณีมีความกล้าพูด กล้าทำหมดความกังวลในหลายๆเรื่องได้มากขึ้นกว่าแต่ก่อน ต่อสู้กับกิเกสได้หลายไปอย่าง มีกิเกสเข้าเริ่มนิ่งและคิดก่อนทำและหลังทำ และแก้ไข้ที่ตัวเอง ดูตัวเองทำดีได้ดีมากขึ้นๆ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์เข้าร้านเซเว่น ไปซื้อขนมให้ลูก ก็ยังมองดูอาหารที่ชอบ แต่ดูแบบห่างๆ แล้วก็เดินจากไป รู้สึกไม่ดูดมาก ไม่ทุกข์มาก มีซาลาเปา4 สหาย ที่สายตาไปกระทบตอนจ่ายเงิน ยังหวังจะลอง แต่ก็ผละออกมาได้
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์พยายามสู้กับความอยากทานมื้อเย็น ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง เนื่องจากมีสมาชิกครอบครัวมาอยู่ด้วย ทำให้หลายๆอย่างรวนๆ ทำให้เห็นว่าจิตใจยังไม่เข้มเเข็งมากพอที่จะยืนยันทำเหมือนเดิม จึงตั้งจิตใหม่
นางรมิตา ซีบังเกิดไปถางหญ้าที่แปลงผักหลังบ้าน เมื้อรื้อวงล้อยางรถยนต์ไปพบงูเห่านอนอยู่ใต้วงล้อ ก็ปล่อยให้เขาอยู่ไปก่อนแล้วค่อยไปรื้อใหม่ แต่ก็ไม่ประมาทใช้น้ำทดลองฉีดไล่ดูถ้าไปเราก็ปลอดภัย
นางเกษร อินต๊ะปัญญา
นางสาววันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์เมื่อทำผิดศีล เสพกิเลสเมื่อไหร่ ต้องได้รับวิบากทุกครั้ง ก็แน่ชัดเรื่องกรรม ก็สำนึกผิด และแก้ปัญหาให้ดีที่สุดด้วยปัญญา แก้ได้ก็แก้ แก้ไม่ได้ก็วาง แล้ววาง ไม่ทุกข์
นายสุนทร คำเหลืองลดความยากด้วยการพิจารนาด้วยพิษร้ายโทษร้ายที่จะเกิดขึ้นกับตัวเองทั้งเสพทั้งวาจา กาย ใจ
นางสาวรสริน สังข์เกื้อลดกิเลสจากการทานเจปลอม มาทานผักมากขึ้น ตามฐานตัวเอง เลิกเนื้อสัตว์เกือบจะสองปีแล้วคะ ถ้านึกอยากกิน หมู ไก่ ปลา กุ้ง ก็จะชื้อหมูเจ ไก่ทอด เจอ ปลาเจมากินแทน แต่น้อยคะ ตอนนี้จะ มาทานผักมากขึ้น เพื่อสุขภาพ ลดชื้อผลิตเนื้อสัตว์ ยกเว้น อาหารแมว และไช่ไก่ชื่อมาให้ลูก บางทีชื้อปลากระป๋องไปฝากพ่อแม่ที่กำลังป่วยเป็นโรค ก็พูดให้พ่อแม่ฟังว่าให้เลิกทานเนื้อสัตว์ จะได้หายโรค พ่อลดสัตว์ใหญ่มาเป็นปลากระป๋อง แม่จะทานพืชผักตลอด ป่วยทั้งสองท่านอลยคะ รักษาศีล 5 รักษาพรมจรรย๋คะ
นางสาวสมทรง นาคแสงทองจากเดิมตั้งศีล คิดดี พูดดี ทำดี ปัจจุบันตั้งศีลเพิ่ม ความกล้าระหว่างอยู่ค่ายมีของกินมากมายให้เลือก แต่อยู่บ้านมีแบบไหนกินแบบนั้นมีจำกัดจะมัวเลือกไม่ได้ ใจไร้ทุกข์ไม่ยึดมั่นยินดีที่จะมีอย่างไหนกินอย่างนั้น นั่นแหละใช่ใจ้ป็นสุข
นางสาวสมทรง นาคแสงทองเพิ่มศีลกินเท่าที่สบายไม่กินมากเกินพอดีเหมือนเมื่อก่อนเห็นกิเลสตัวชอบมากก็ตัดได้ สบายใจไร้กังวลและผาสุก
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากในเรื่องการกินอาหารรสจัด ต่อสู้ด้วยการพิจารณาโทษของการกินอาหารรสจัด ประโยชน์ของการกินอาหารรสจืด ค่อยๆก้าวหน้าไปเป็นลำดับ ประโยชน์ที่ได้รับ ทำให้ลดโรคภัยไข้เจ็บลงได้
นางสายพิมพ์ ลิ้มไพบูลย์ความกังวลหวั่นไหว สามารถเกิดขึ้นได้ทุกเวลา เมื่อเกิดสภาวะการรีบเร่งซึ่งส่งผลต่อสุขภาพร่างกายอย่างเห็นได้ชัด แต่เมื่อปล่อยวางให้เป็นไปตามธรรม สำเร็จก็ได้ไม่สำเร็จก็ได้ คิดเสมอว่าทุกอย่างมีทางออกเสมอ ก็สามารถตัดรอบความหวั่นไหวได้อย่างรวดเร็ว ยกตัวอย่างเช่น ได้ทำอาหารไปถวายพระสงฆ์แต่การเดินทางติดขัดอาจทำให้ถึงที่หมายไม่ทันเวลา จึงเกิดความหวั่นไหวและความเครียด ส่งผลต่อร่างกายทันทีคือเวียนศีรษะ แต่พอตัดรอบ ความคิดใหม่ทันเวลาก็ได้ไม่ทันเวลาก็ได้ เดี๋ยวก็มีที่ปล่อยของได้หมด ร่างกายตอบสนองทันทีเมื่อความปล่อยวางเกิดขึ้นคือหายจากอาการเวียนศีรษะ.
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์รู้สึกหงุดหงิดเมื่อลูกคนเล็กตื่นมาร้องไห้ เข้าไปกอดลูกแล้วปลอบ แต่ลูกก็ยังตั้งเงื่อนไขกับแม่ว่าต้องอย่างโน่น อย่างนี้ ไม่งั้นจะไม่ไปโรงเรียน พยายามใจเย็นที่สุด อ้างเหตุผลของแม่มาต่อรองกับลูกอยากจะดุลูก แต่รู้ว่าสำหรับลูกคนนี้ การใช้ความรุนแรงทั้งทางใจและทางกายไม่เคยได้ผล สุดท้ายต้องเป็นฝ่ายยอมแบบประนีประนอม (จะพาลูกไปซื้อขนมหลังจากลูกกลับจากโรงเรียนและแม่กลับจากทำงาน) เรื่องจึงสงบลงด้วยดี ลูกยอมลุกจากที่นอน กินข้าว อาบน้ำไปโรงเรียน
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์สามีปลุกขึ้นมากลางดึก ตอนแรกรู้สึกรำคาญ ไม่อยากจะสนใจ ถามว่าเป็นอะไร เขาบอกว่าเลือดออกจมูก จึงลุกขึ้นมาดูแลหาผ้าเย็น น้ำแข็งมาวาง หาน้ำสมุนไพรฤทธิ์เย็นให้กินใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงเลือดก็หยุด จึงขอไปนอนต่อ ไม่ได้กังกวลเรื่องที่เขาป่วย แต่ห่วงตัวเอง กลัวจะไม่ได้นอน!!!!อาการนี้เคยเกิดขึ้นกับสามีเมื่อประมาณ 7-9 ปีก่อน ต้องนอนโรงพยาบาลหลายวันหมอรักษาโดยใช้กล้องส่องเพื่อนำผ้าเข้าไปอุดในโพรงจมูกเพื่อให้เลือดหยุดไหล ต้องหายใจทางปาก อยู่หลายวัน ตอนนั้นเขาโดนพยาบาลต่อว่า ว่า "ทำตัวเอง" พยาบาลบอกว่า "ดีนะ ที่เลือดออกทางจมูก ไม่ออกในกระเพาะ หรือในสมอง" หลังเหตุการณ์ครั้งนั้นเขาหยุดกินเหล้าได้สักระยะ สุดท้ายก็กลับไปกินอีก ต่อมาเขาป่วยเป็นฝีที่รูทวาร เจ็บปวดทรมาณมาก ต้องผ่าตัด ออกจากโรงพยาบาลก็หยุดเหล้าได้สักระยะ แล้วก็กลับไปกินอีก ต่อมาเขาเป็นฝีที่อัณฑะ ต้องเจ็บปวดทรมาณมาก ต้องผ่าตัด ครั้งนี้ได้บอกเขาว่า เขามาเตือนถึง 3 ครั้งแล้วนะ ว่าให้เปลี่ยนพฤติกรรม คราวนี้ได้บอกเขาว่า ถ้าออกไปกินเหล้วแล้วป่วยเข้าโรงพยาบาลอีก จะไม่มาเฝ้า (ดูแลที่โรงพยาบาล) แล้วนะ หลังออกจากโรงพยาบาลครั้งที่ 3 นี้ เขาหยุดเหล้าได้นานมาก จนคิดว่าเขาเลิกกินเหล้าได้แล้ว แต่สุดท้ายก็กลับไปกินอีกจนเมื่อคืน ก็ป่วยขึ้นมาอีก ด้วยอาการที่เคยเป็น ในใจก็นึกอยากจะตอกย้ำถึงพฤติกรรมที่เขาทำ จึงส่งผลให้ป่วยแบบนี้ แต่ไม่ได้ต่อว่าอะไรเขาเลย ถ้าเป็นเมื่อก่อน ไม่รอดแน่ตอนเช้าไปถึงที่ทำงาน บอกหัวหน้าว่า "มีอะไรจะให้ทำก็บอกเลยนะคะหัวหน้า เพราะอาจต้องไปเฝ้าสามีที่โรงพยาบาล" ประมาณ 08.30 น. สามีโทรมาว่าเลือดออกอีก เจ้านายกำลังพาไปส่งโรงพยาบาล แต่ภรรยาไม่ได้ตามไป บอกขอทำงานก่อน ประมาณ 10 โมง สามีโทรมาว่าเลือดหยุดแล้ว รอตรวจ 1 วันผ่านไป สามียังไม่หายจากอาการเลือดออกทางจมูก ไหล แล้วหยุด แล้วก็ไหลอีก มีบางครั้งในใจนึกอยากจะถามว่า "ยังจะอยากกินเหล้าอยู่ไหม" แต่มันชั่วนะ แล้วจะถามทำไม เขาต้องไม่สบายใจแน่ๆ ถ้าได้ยินคำนี้จากปากของเรา
นางภัคภร จันทราสกุลดับความกลัวด้วยความกล้า มีสติ มีปัญญาในการพาตัวเองพ้นจากความกลัว แล้วผ่านพ้นมาได้เดินทางคนเดียว และเกิดอาการแพนิค(วิตกกังวล) อึดอัดหายไม่ออก ปกติก็จะหมดแรงไม่สามารถทำอะไรต่อได้ แต่ใช้สติ ปัญญา นำพาตัวเองให้หยุดอาการกลัวได้ และผ่านพ้นมาได้ค่ะ
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากในการกินขนมหวาน ต่อสู้ด้วยการพิจารณาโทษของการ กินขนม รสหวาน ประโยชน์ของการไม่กินขนมหวาน ประโยชน์ที่ได้รับ ทำให้ร่างกายแข็งแรงขึ้น
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์เข้าไปซื้อของร้านเซเว้นให้ลูกๆ ก็ยังไปมองๆ ขนมเปียกปูนสีเขียวรูปดอกกุหลาบ โรยงาขาว แต่ความอยากลดลงไป ไม่ได้อยากกินมาก แต่ก็ยังไม่หายไปจากใจซะทีเดียว
นางสาวจรัสพักตร์ จังหวะเพลงเลิกอยากได้ดีจากเขาสักที่ ทำดีเท่าที่ทำได้ แล้ววาง ปล่อยให้เป็นไปตามวิบากดีร้ายของแต่ละชีวิต Ex. ชวนพี่ติ๊ก จุฑาฆนัท ก่อทัศนศร เพื่อนทางธรรมรุ่น 33 วัดธรรมมงคล หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินทรโรกันมาก่อนนานแล้ว ไม่ได้เจอกันนาน มาเจอในเฟช วันนั้นนึกไงไม่รู้-จึงเอ่ยชวน มาสมัครเรียน เข้าค่ายออนไลน์อาจารย์หมอเขียว เพื่อรักษากายใจ คอยผลักดันสนับสนุนส่งเสริมกระตุ้นให้รู้ช่วยแก้ปัญหาเขา ตามภูมิกำลังเราที่มีอยู่และทำได้ เขายังไม่กล้าไม่มีเวลาเข้าฟัง คอยปรับจิตเติมแรงใจ จนเขาพึ่งตนได้ ด้วยแรงศรัทธาในตนเอง วันนี้พี่เขาได้เลิกกินเนื้อสัตว์แล้ว มากินพืชผักแทนแล้วค่ะ แต่ยังขายหมูปิ้งอยู่ ค่อยปรับไปนะค่ะ สาธุค่ะ
นางสาวอุษา บุตรพรมใจเย็น รู้ทันความคิดตัวเองเร็วขึ้นค่ะ ใจสงบ ความสุข ขี้น ดีตามลำดับ ค่ะ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์สามีว่ากระทบ จากการที่จะเอามะม่วงหาวมะนาวโห่เชื่อม ที่ทำไว้ไปแจกคนอื่น ตักใส่กล่องให้สามี แล้วถามเขาว่า พอไหม เอาเพิ่มอีกไหม เขาพูดว่า "เอาไปให้ผัวคนอื่นบ้าง" นึกในใจ รับแล้วก็หมดไป นี่แหละที่เราเคยทำมา ได้รับแล้ว จริงด้วย เคยใช้คำพูดหยาบคายแบบนี้กับน้อง ไม่ได้ตอบโต้ ได้แต่นึกในใจ เสียใจนิดๆ
นายดร.สรรเพชญ โทวิชา
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์มีความหวั่นไหวและแพ้ต่อการทานมื้อเย็น อีกทั้งเห็นโทษที่เกิดเมื่อไม่สามารถทำได้ ความเบาตัวจะลดลง
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์หัวหน้ากับน้องๆ ในห้องไปทำบุญที่อำเภอ กลับมาพร้อมด้วยอาหารมากมาย น้องคนหนึ่งเอาวุ้นมะพร้าวใส่กล่องแช่ตู้เย็นไว้ให้ แต่คิดว่าจะไม่กินมัน เพราะมันเป็นของหวาน และก็ไม่ได้อยาก จึงไม่ทุกข์ หลังจากนั้นเดินไปเห็นขนมชั้น สีเขียว-ขาว ลายดอกกุหลาบ โห้! ของชอบเลย แต่ก็ไม่ได้อยากกินแถมยังมีขนมชั้นแบบเดียวกันนี้ที่แช่อยู่ในช่องฟรีซตู้เย็นที่บ้าน ที่แช่ไว้ตั้งแต่แรกที่ตั้งใจจะงดของหวาน จนป่านนี้มันก็ยังแช่อยู่เหมือนเดิม ตอนนั้นตั้งใจว่า จะกินมัน เมื่อเลิกอยาก. (จะเป็นไปได้ไหม)
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์ตามดูจิตใจเวลาที่รู้สึกหงุดหงิด เมื่อไม่ได้ดั่งใจ และพยายามละความยึดดี เมื่อเจอคนเห็นแก่ตัว ทำได้ไม่ 100% แต่พอจะรับรู้ตนเองได้
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์เช้านี้ลูกคนโตบอกปวดหัว ขอไม่ไปโรงเรียน ตัวแม่ก็มีทุกข์เพราะกังวลเรื่องลูกเครียด คิดมาก กลัวจะเป็นโรคซึมเศร้าเมื่อคืนก่อนนอนเขาบอกว่ายังทำการบ้านไม่เสร็จ บอกจะทำต่อตอนเช้า แม่ก็ถามย้ำว่าแล้วจะทำทันไหมและได้ตอกย้ำว่า บอกให้ทำการบ้านก่อนแล้วค่อยเล่นโทรศัพท์ ก็ไม่เชื่อฟัง พอเล่นโทรศัพท์แล้วก็ทำให้สมองรก คิดอะไรไม่ออก จึงทำการบ้านไม่เสร็จไงแต่เช้านี้แม่ไม่ได้บ่นอะไรมาก ให้เขาพักอยู่บ้าน ไม่ต้องไปโรงเรียน ความรับผิดชอบโดยส่วนตัวเขาก็พอมีอยู่บ้าง เดี่ยวคงคิดได้เอง
นางวันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์เพิ่มศิล หยุดกิกินของหวาน ผลไม้หวาน
นางสาวสมทรง นาคแสงทองช่วงนี้อยู่บ้านตั้งอริยศีล เรื่องกินเท่าที่อิ่มสบายไม่มากเกินไปไม่น้อยเกินไป ลดความอยากในการปรุงแต่งอาหาร กล้าอดบ้างบางครั้งมีน้อย ไม่กังวลไม่หวั่นไหวมีเท่าไรก็ทานพอประมาณเท่าที่ธาตุต้องการและสบายที่สุด ณ เวลานั้นๆมีความก้าวหน้าอย่างมากที่รู้จักการประมาณในการบริโภค ได้ประโยชน์ที่ไม่เทียวถ่ายบ่อยๆเหมือนเมื่อก่อนสุขภาพแข็งแรงดีมากกว่าเดิมทานครั้งเดียวต่อวันสบายใจเบากายเป็นอยู่ผาสุก
นางสาวสมทรง นาคแสงทองขอตั้งศีลความไม่เบียดเบียนตนและคนอื่นสัตว์อื่นให้เป็นทุกข์ ไม่กลัวที่จะบำเพ็ญความไม่เบียดเบียน มีความกล้าไม่กังวล ไม่หวั่นไหว ต่ออุปสรรคที่จะบำเพ็ญเพียร สื่งที่ง่ายไปหายาก เพื่อประโยชน์สูงสุดของความเพียรให้เจริญยิ่งๆขึ้นไป
นางรมิตา ซีบังเกิดมือถือเสียไม่อยากซื้อเพราะต้องใช้เงินมาก. แต่ตัดสินใจซื้อเพราะมีความจำเป็นต้องใช้ในการเข้าร่วมกิจกรรมซูม การส่งการบ้านและการอปริหายธรรม
นางพีระพร จันทร์มงคล1.กล้าทำดี ให้เกิดดี ถ้าวิบากดี ออกฤทธิ์ = ทำดีให้คนดูถูกให้ได้ กล้าทำดีโดยไม่จำเป็นที่จะให้คนอื่นเห็น/ สรรเสริญ และไม่เอาอะไร ไม่ทวงบุญคุณ และกล้ารับชอบ 2.กล้าให้เกิดวิบากร้าย = เพราะเราทำมา รับแล้วก็หมดไป จะทุกข์ใจทำไมเบิกบานแจ่มใสดีกว่า3.กล้าให้ดีไม่เกิดหากวิบากร้ายมาขวาง=เพราะเราทำมาทั้งนั้นจะโทษใครยินดีรับ ยินดีให้หมดไปกล้ายินดีที่ไม่ได้สมใจอยาก เมื่อร้ายเข้ามา ก็กล้ารับกล้าให้หมดไป 4.กล้าหยุดอยากทำชั่วทุกอย่าง = เพราะเรารู้ความจริงว่า ทำชั่วได้ชั่ว ไม่มีวันหนีพ้นแล้วเราจะโง่ไปทำทำไม5.กล้าทำสมดุลร้อนเย็น = คนเราอยู่สุขสบายได้ด้วยสมดุลร้อนเย็น ถ้าไม่สมดุลร้อนเย็น ก็ไม่สุขสบาย ถ้าเย็นไปร้อนไปจะไม่สุขสบาย และจะเกิดความเจ็บป่วยได้ กล้าทำ กล้าทดลอง ทำที่ตนและช่วยคนที่ศรัทธาุ6.กล้าทำกิจกรรมการงานให้พอเหมาะ=สำคัญมากหากทำงานมากเกิน หรือน้อยเกินไปก็ทำให้ป่วยได้กล้าที่จะทำดู ถ้าอะไรที่ทำแล้ว กิลมถะ เสี่ยงเกินแตกร้าวเกินให้หยุด อะไรที่ทำแล้วโปร่งโล่งให้รีบทำ เสี่ยงแต่ยังลุยต่อไปได้ให้ทำ กล้าบุก-กล้าถอย กล้าเรียนรู้ กล้าใช้ปัญญา ในการทำให้เด็ดขาด สิ่งใดเสี่ยงเกิน ไม่เอา ไม่ประมาท ถ้าก้าวหน้าต่อให้ทำ แต่ถ้าเสี่ยงเกินให้ถอย กล้าที่จะประมาณกิจกรรมการกระทำการงานให้พอเหมาะึ7.กล้าคบและเคารพสานพลังกับสัตตบุรุษและหมู่มิตรดี = ทำให้เกิดพลังเป็นสิ่งสำคัญที่สุดที่จะทำให้การงานสำเร็จด้วยดี อยู่ในหมู่มิตรดี ทำให้เราปลอดภัย ไม่หวาดระแวง8.กล้าที่จะเกื้อกูลช่วยเหลือผู้อื่นด้วยใจบริสุทธิ์ เท่าที่เราจะทำได้ = การช่วยเหลือคนให้พันทุกข์เป็นวิบากดีที่สุดต่อทุกชีวิต
นางสาวรสริน สังข์เกื้อกล้าที่จะลดละเลิกทานเนื้อสัตว์ เพราะเชื่อเรื่องกฎแห่งกรรม ตามฐานยังทานอาหารสองมื้อ เข้ากับ เที่ยง ไม่ทานข้าวช่วงค่ำ ดีคะรู้สึกว่าร่างกายแข็งแรง ไม่มึนหัว เบาตัวสบายตัว มาทานพืชมากขึ้น จากว่าที่เคยทานเจปลอมก็มาเน้นผักมากขึ้น จากเมื่อก่อนอาบน้ำแล้วต้องทาแป้งกระป๋องโรยตามตัว มาตอนนี้ไม่ทาแป้ง เพราะทานพืชผัก ผิวเนื้อตัวไม่อับผิวชุ่มชื้นตลอด ฟังเพลง แต่ ธรรมะ รักษาศีล8
นายสุนทร คำเหลืองได้คิดที้ไม่ได้ดั่งใจหลายๆเรื่อง ยากได้สิ่งนั้นไม่ได้มา ทำใจไห้กล้าไม่ได้แสดงว่าเรายังทำความดีไม่พอทำกุศลไม่พอยังมีวิบากสร้างผลไม่พอที่จะได้มาใจเย็นข้ามชาติเพราะการที่เราเกิดมาแต่ละชาติเทียบกับเวลาเป็นกักป์เป็นอโศขัยสั้นนักเราต้องทำความดีที่เป็นความสุขอย่างแท้ตามคำสอนพระพุทธเจ้าลดทุกข์,ทุกข์ที้เกิดจากความยากสิ่งต่างๆเหตุที่ทำให้ใจทุกข์กายทุกข์เพราะเป็นอวิชาเป็นปัจจัยให้เกิดวิญญาณเพราะวิญญาณเป็นปัจจัยให้เกิดสังขาร จะต้อง สิ่งจำเป็นต่อชีวิตให้ได้จะไม่ยุ่งยากแก่ชีวิต เช่นสร้างอาหารผลิตอาหาร ปลูกอยุ่ปลูกกินให้พอกินที่ดินมีให้เราปลูกพืชต่างๆใว้กินอยุ่แล้ว
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากในการ กินอาหารมากกว่า 1 มื้อ ประโยชน์ที่ได้รับ ทำให้เบาเนื้อเบาตัว
นางจำปา ลัคณาสถิตย์ตั้งศีลลดละเลิกไปทีละอย่าง เราอยู่ข้างนอกค่ายมันต้องสู้กับกิเลสมากกว่าคนที่อยู่ในค่ายต้องสู้กับมันด้วยใจของเรา เราจะบอกกับตัวเองที่เราเห็นเราเคยกินมาแล้วตอนนี้มันไม่มีประโยชน์กับเรานะมันจะผ่านไปได้นะด้วยใจของเรา
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากในการไปเที่ยว ในสถานที่ต่างๆ ประโยชน์ที่ได้รับได้มีเวลามาทำกิจกรรมร่วมกับพี่น้อง ทำให้เกิดประโยชน์มากกว่า
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ทำจำปาดะทอด เสร็จแล้วกำลังจะหาเครื่องปรุงรสอร่อยมาปรุง แต่ยังหาไม่เจอ กลับมาคิดใหม่อีกที จะปรุงทำไม่เนี่ย ในเมื่อรู้ว่าเป็นพิษกับร่างกาย ความอร่อยเกิดขึ้นแป๊บเดียว เก็บไว้ก็ไม่ได้ "เกลือเถอะ" สุดท้ายจบที่เกลือ
นางสาวอุษา บุตรพรมกล้าที่จะให้ดีเกิดก็ได้ไม่เกิดก็ได้ ค่ะวางใจได้เร็ว ขึ้น ค่ะ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์หยิบขนมชั้นลายดอกกุหลาย สีเขียวสลับขาว ที่แช่แข็งไว้ในช่องฟรีซ และเคยตั้งใจว่าจะนำมันมาอุ่นกินเมื่อไม่อยากกินแล้ว มาใส่หมอต้มอาหารสำหรับสุนัข จบกันแล้วนะ สำหรับขนมชั้นกล่องนี้ส่วนที่จะเจอของใหม่ที่เป็นผัสสะต่อมา ก็อาจมีหวั่นไหวอยู่บ้าง แต่คิดว่าน้อยลงแล้ว
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์มีความรู้สึกหงุดหงิดลึกๆในหัว เมื่อได้ยินการนินทาถึงศาสตร์ของพวธ. แต่ก็พยายามใช้ปัญญา และสงสารคนที่เขาไม่รู้และไม่เปิดใจ เป็นวิบากของเขา
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์สามีติดโควิด ใช้ให้หาอาหารให้ แต่ก่อนเคยมีเพ่งโทษ จะทุกข์ ไม่อยากทำให้เขา มันต่อต้าน รำคาญ อึดอัดแต่พอเต็มใจทำให้ กลับกันคนละด้าน มองเขา "น่าเอ็นดู" ดีนะ
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายสู้กับความเจ็บป่วยที่เกิดขึ้น เราต้องไม่กลัวยินดีและยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นให้ได้ เราต้องเชื่อเรื่องกรรม เราได้รับเพราะเราทำมา เราก็รักษาตัวไปด้วยยา9เม็ดที่เรียนมาไป ดูอาการไปไม่เร่งผล ไม่กังวล ตามอาจารย์ที่ท่านสอนให้ได้เรียนรู้ตามหลัก ไม่ดีก็บูรณาการร่วมด้วยได้ สำคัญที่ใจเราต้องไม่ทุกข์ กับสิ่งที่เกิดขึ้น
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์ตั้งศีลประมาณการกระทำทุกอย่างให้พอเหมาะ ซึ่งเกิดจากการปฎิบัติให้ได้จริง ได้สภาวะจริง และประมาณฐานจิตไม่ทานใจผู้อื่น
นางสาววันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์ตั้งศกินข้าวมื้อเดียว หยุดกินของหวาน ตั้งศีลพูดเท่าที่จำเป็น ได้เห็นกิเลสมากขึ้น และได้ลด ละ เลิก กิเลสไปตามลำดับ
นางสาวสมทรง นาคแสงทองมีอริยศีลในการกินที่อาหารที่เรีบบง่ายด้วยพืชผักจากธรรมชาติที่ไร้สารพิษ ไม่ต้องกลัวว่าจะอดไม่พอกิน เรากินกันอย่างพอเพียง ไม่หวั่นไหว ไม่กังวลใดๆที่เข้ามาอยู่กับหมู่กลุ่มมิตรดีที่มีแต่ก้าวหน้าและมีแต่ความเจริญยิ่งๆขึ้นไป
นางสุมา ไชยช่วยตั้งศีลกินอาหารปรุงเกลืออย่างเดียวสามวันต่อหนึ่งสัปดาห์ ก็มองประโยชน์ต่อร่างกาย ร่างกายได้พักจากอาหารปรุง เบาสบาย ก็ปฏิบัติได้ไม่อยากไม่ลำบาก
นางสาว สมทรง นาคแสงทองมีอริยศีลในการกินอาหารพืช จืดสบายอนู่ไหนก็ไม่กลัวว่าจะอดกิน เพราะมีความกล้ากินจืด ไม่ติดใรรส มีความผาสุกในการกินอาหารเพื่อสุขภาพอย่างแท้จริง
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากในการกินอาหารหลายมื้อ ต่อสู้ด้วยกันพิจารณาโทษของการกิน อาหารหลายนี้ ประโยชน์ที่ได้รับทำให้เบาเนื้อเบาตัวมีกำลัง
นางสุมา ไชยช่วยอยากกินขนมมาก แต่กินแล้วคัน ก็ลดจำนวนลงเรื่อยๆ จนกระทั่งตั้งศีลงดเลย แต่เห็นขนมแล้วยังอยากอยู่ แต่ก็เอาความคันเข้ามาแทนความอยาก อาการอยากกินลดลงทันที
นางสาวรสริน สังข์เกื้อกล้าที่จะลดเนืื้อสัตว์ ทำได้มาถึงใกล้จะสองปีแล้วคะ โดยไม่ทานเนื้อสัตว์เลย มาทานผักมากขึ้น เลิกทานกาแฟ ยังอยู่ระดับฐานใส่ผงชูรสเจ รส เห็ดหอม ปรุงผัดผักด้วยน้ำ รู้สึกเบาตัวสบายตัวดีคะ
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากในการกินขนมหวาน ด้วยการพิจารณาโทษของการกินของหวาน ประโยชน์ของการไม่กินขนมหวาน ประโยชน์ที่ได้รับ ลดการกินขนมหวานลงมาได้เป็นส่วนๆ ทำให้ร่างกายรู้สึกเบาสบาย
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์มีความขัดเคือง และหงุดหงิดได้ง่ายเวลามีผัสสะมากระทบเนื่องจากบางครั้งมีความเพลีย เหนื่อยล้าจากภาระงาน แต่ก็พยายามตามรู้และไม่หงุดหงิดลงหนักต่อ
นายสุนทร คำเหลืองลดความยากได้คิดขึ้นว่าถ้าเราไม่ได้ดังใจก็ใจเย็นข้ามว้นข้ามเดือนข้ามชาติเพราะถ้าเรายากมากกิเลสก็มากขึ้นเราต้องยากได้สิ่งที่จำเป็นต่อชีวิตเราถึงจะไม่ทุกข์
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์อยากไป สันติอโศกมาก ถามสามีว่าจะพาไปไหม ถ้าไม่พาไปจะจ้างรถไป บอกเขาว่าให้ตัดสินใจด้วยความสมัครใจ ถ้าไม่อยากไปก็ไม่ต้อง คำถามเหมือนจะดูดี แต่มันเต็มไปด้วยความกดดัน ประชดประชันสุดท้ายเขาอาสาพาไป แต่ก็แบบไม่ค่อยเต็มใจ ตั้งใจจะไปวันนี้ แต่ไปไม่ได้เพราะรถมีปัญหาพอไม่เร่าร้อน ตัดได้ ไม่ได้ไปก็ไม่เป็นไร กุศลเรายังมีไม่พอ ก็ไม่ทุกข์ เก็บของจะไปบริจาค สขจ.เสร็จเรียบร้อยแล้ว ยังไงก็ต้องได้ไปแน่ รอซ่อมรถก่อน ทำใจสบายๆสามีเขาเห็นเราไม่ทุกข์ เขาก็ไม่ทุกข์ไปด้วย
นางสาวอุษา บุตรพรมชนะความกลัวด้วยการไปทำสวนคนเดียวได้ค่ะพิจารนาว่าการทำสวนหรือทำกสิกรรมเป็นประโยชน์ค่ะ
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายได้อธิศีลขึ้น ได้ลดกิเลสด้วยใจที่ไม่หวั่นไหว ยินดีรับวิบากทึ่เกิดขึ้น ที่มีต่อกายและใจ ประโยชน์ที่ได้ ใจไร้ทุกข์ ทำดีเรื่อยไปใจเย็น ไม่เร่งรีบ ทุกอย่างก็ดีขึ้นเป็นปกติ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์กินข้าวเสร็จแล้ว กำลังสอนลูกอ่านหนังสือ ตาเหลือบไปเห็นขนมคอเป็ด ที่สามีซื้อมาไว้แขวนอยู่ใจก็นึกอยากจะกินให้ชื่นใจ สักแค่ครึ่งอันก็ยังดี คิดต่อสู้ ความอร่อยเก็บไว้ไม่ได้อย่าเลยน่า สุดท้ายก็ชนะแต่พอตอนบ่าย ไปร้านขายอาหารสุขภาพ มีขนมปังไร้เนยและนม ใส้ต่างๆ มากมาย ราคาแพงมาก 2 ลูก 65 บาท แต่แม้ราคาจะสูง ก็ไม่สามารถสู้แรงกิเลสได้ คิดว่านานๆ จะมาทีหนึ่ง ซื้อเก็บเข้าตู้เย็นไว้ได้ คนขายบอกช่องฟรีซเก็บได้ 1 เดือน ซื้อมา 4 กล่อง คิดว่าจะกินมื้อละ (วันละ) 1 ชิ้น แต่ในนั้นมีน้ำตาลเป็นส่วนผสมด้วยนี่สิ ผลจะเป็นอย่างไร คอยติดตามตอนต่อไปตอนเย็นกลับบ้าน เจอแม่หน้าที่ยิ้มแย้ม "มาชิมขนมถ้วยหน่อยซิ" สงสารแม่ กลัวแม่จะน้อยใจ เลยเดินตามแม่ไป ชิมไป 1 ถ้วย รสชาติดี กว่าที่ร้านทำขาย ก็บอกแม่ไปตามนั้น แม่ชวนกินอีก แต่บอกแม่ไปว่า กินมื้อเดียวอยู่ .
นางสาวสมทรง นาคแสงทองมีอริยศีลกล้ากินมื้อเดียว ดับความกลัวด้วยที่จะมีอาหารอะไรมาล่อก็ไม่หวั่นไหวเพราะรู้ถึงคุณประโยชน์ของการกินมื้อเดียว ที่ทำให้กายใจแข็งแรงมีโรคน้อยแข็งแรงมากเป็นอยู่ผาสุก
นางสาวสมทรง นาคแสงทองเลิกกินเส้นได้อย่างเด็ดขาดมาหลายเดือนแล้ว เพราะ เห็นว่าไม่มีสารที่มีประโยชน์มีแต่แป้ง ที่ปรุงแต่ง และเห็นว่ากินข้าวจะมีพลังศีลที่ดีมีประโยชน์มากกว่าเนื่อจากเม็ดข้าวทุกเมล็ด ได้บริโภคมาจากผู้มีศีลปลูกด้วยใจกายที่บริสุทธิ์ นี้คือข้อที่ชนะกิเลสได้ คือไม่กลัวไม่หวั่นไหวที่จะพบเห็นเส้นที่อร่อยทั้งหลายแหล่เข่นสดๆร้อนๆคือเมื่อวานนี้มีเมนูเส้นให้กินมีรุ่นพี่เสียสละจากชามที่ทำไว้จัดอย่างดี แต่ได้ตอบหปทันที่คำเดียวเลยว่าไม่กินเส้นค่ะเพราะตัวอยากไม่เหลือแล้วล้างกิเลสตัวอยากตัวนี้ออกไปได้จนหมดสิ้นแล้วตรวจใจดูว่ามีความหวั่นไหวอะไรมั้ย ปรากฏว่าไม่มีความอยากกินเส้นหลงเหลืออยู่เลย ประโยชน์ที่ได้รับมีสะขภาพกายใจที่สมบูรณ์แข็งแรงด้วยอริยศีลศีลคุ้มครอง สาธุค่ะ
นางสาววันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์ได้พิจารณากฏไตรลักษณ์ของความอยาก ความชอบชัง ทำให้หยุดความอยากได้
นางสาวอุษา บุตรพรมลดกิเลสการซื้อของที่ไม่จำเป็นเงินก็เหลือและไม่ต้องเหนือยในการไปหาข้าวของ ค่ะ
นายสุนทร คำเหลืองไม่ได้โต้เถียงกับใครเมื่อได้เจอผัสสะทางหูตาใจพยาบามให้รู้คำอาจารย์ที่สอนดีใจจังไม่ได้ดังใจวิบากร้ายเริ่มลดหรือจะหมด
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายกล้าที่จะรับไม่ว่าอะไรเกิดขึ้นกับเราเพราะเราทำมาทั้งนั้น เชื่อเรื่องกรรม วิบากกรรมของเรา
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์เมื่ออยู่กับครอบครัวยังมีความหวั่นไหวในการทานอาหารอยู่ ส่วนนึงก็จะมีการชักชวนและความเป็นห่วงจากสมาชิก
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ปกติจะกลัวกิ้งกือมาก แค่ไ้ด้เห็นก็จะสะดุ้งหนีแต่มาช่วงหลังๆ มานี้ พยายามลดความชอบ ความชัง เลาไปทำกสิกรรม ใส่ถุงมือ สามารถจับกิ้งกือได้ แต่ยังทำไม่ได้ถึงขนาดจับด้วยมือเปล่า
นายนายคมภัทร เจียรัมพรขณะนี้ไม่กลัวอะไรเลย ถูกรถชน2ครั้งเสียงดังยังกับระเบิดรถบุบพังแต่ผมไม่เป็นอะไรว
นางรมิตา ซีบังเกิดในวันจะร่วมเข้าค่ายที่สวนป่านาบุญ2ตรวจatkในตอนแรกขึ้นสองขีดเพราะไม่ได้ทิ้งเวลาให้เหมาะสมจึงรายงานหมู่กลุ่ม แต่พอทิ้งระยะเวลาการตรวจประมาณ15นาทีผลออกมาขีดเดียวจึงเดินทางไปร่วมเข้าค่ายพร้อมของทีเตรียมไปแบ่งปันด้วยความเบิกบาน
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์ลดอัตตาโดยกล้าให้หมู่มิตรดีชี้แนะข้อบกพร่องได้
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์วันนี้ที่ทำงานมีตลาดนัด ก่อนขึ้นมาทำงานจึงแวะไปซื้อถัวทอด สายตามองไปเป็นร้านขายขนมมีขนมหลายอย่างที่เคยชอบกิน ทั้ง ขนมบ้าบิ่น ขนมกล้ว ขนมตาล ขนมถ้วย ขนมชั้น ในใจยังนึกอยากกินอยู่ แต่ตัดใจไม่ซื้อ เดินขึ้นมาทำงานเลย
นายคมภัทร เจียรัมพร
นางสาวสมทรง นาคแสงทองเมื่อก่อนเคยคิดว่าง่นตัดผมเป็นเรื่องยากบางครั้งจะลองตัดเองก็ยังไม่กล้า แต่ปัจจะบันผมยาวออกมามากเพราะ4เดือนแล้ว จึงเห็นสมควรที่จะลงมือตัดเสียทีก็เลยจับกรรไกรของตัวเองที่มีอยู่มาออกมาจัดการลงมือตัดทันทีไม่ต้องรออะไรด้วยใจที่เป็นสุขจนสำเร็จระดับนึงพอตอนบ่าย มีหมู่มิตรดียื่นหวีซอยผมมาให้ใช้ด้วยกันในศูนย์ ก็เลยได้มาซอยออกอีกให้บางคราวนี้เหมือนโกนหัวเลยเบาสบายไร้กังวลกับการกลัวว่าการตัดผมจะยาก แต่พอได้ลวมือทำเองแล้วเกิดความภาคภูมิใจที่ได้ลวมือทำจนดัยคสามกลัวได้ แบะกล้าทำในสิ่งที่ดีสร้างความสบายให้กับตน สาธุค่ะ
นางสาว วาทยานนท์ยังดับไม่ได้แต่เห็นทันที่มันเกิดบังคับไม่ได้ ได้แต่เพียงรู้ว่าหวั่นไหวดับไป เชื่อในเรื่องกรรมและผลของกรรมขึ้นอย่างที่ไม่เคยเชื่อมาก่อนมากขึ้นมากขึ้นและมากขึ้น
นางสาวสมทรง นาคแสงทองรู้ประมาณในการกิน มีอริยศีลเพิ่มความกล้าคิด กล้าพูด กล้าทำ ดับความกลัวด้วยึวามไม่ยึดมั่นถือมั่น เป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อสุขภาพด้วยการพึ่งตรและช่วยคนให้พ้นทึกข์ได้ตามลำดับ
นางรมิตา ซีบังเกิดเมื่อมีอาการตาพร่ามัวก็ใช้น้ำปัสสาวะในเบื้องต้นต่อมาก็ใช้ยาหยอดตาแผนปัจจุบันแล้วดูอาการไปก่อนถ้าไม่หายคงไปพบแพทย์เฉพาะทางต่อไป โดยไม่วิตกอะไรมากมายแต่ก็พักการใช้สายตามากขึ้น
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์มีความหวั่นในการทานขนมมื้อเย็น ทำให้ได้เปรียบเทียบสังเกตตัวเองว่าความรู้สึกหนักๆเกิดขึ้น ไม่เบาสบายแบบตอนทำได้สมบูรณ์
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ส่งรูปไปให้หัวหน้าเก่าดูหัวหน้าตลกทรงผมบอกว่า "เหมือนหนูแทะเลย" จึงส่งรูปผู้ชายผมเกรียนไปให้ดูแล้วบอกว่าอยากได้ทรงนี้ ให้สามีตัดให้แต่เขาไม่ยอมตัด หัวหน้าตอบกลับมาว่าตัดทรงนี้โกนซะเลยดีกว่า
นายสุนทร คำเหลืองลดความยากรูปกลิ่นเสียงรสโพทับผัสหรือกามคุณ๕ตามที่กิเลสชอบได้บ้างไม่ได้บ้างแพ้บ้างชนะบ้างต่อสู้ด้วยการพิจารณาโทษถ้าเสพแล้วผลร้ายแรงพิษร้ายจะเกิดแก่ตนเองและผู้อื่นเช่นกินอาหารที้มีพิษจะเดือดร้อนกับตนเองและหมอกังวลสิ่งที้ไม่ได้ดั่งใจมีอยุ่มากนึกถึงคำสอนอาจารย์หมอต้องกล้าไม่ได้ดั่งใจจะหมดวิบากหรือลดวิบากร้ายหรือเท่าเดิมใจเย็นข้ามชาติทำให้ใจลดทุกข์ได้บ้างสิ่งที้ได้รับลดความตึงเครียดได้เยอะ
นางสาวรสริน สังข์เกื้อกล้าที่จะลดละเลิกทานเนื้อสัตว์ เพื่อจะดูแลสุขภาพตนเอง หาย เครียด มีจิตใจที่มีความสุขในทางธรรม ถือศีล 8ได้เป็นอย่างดี ทานเจใกล้จะครบสองปีแล้วคะตามฐาน ยังทานเจแบบใส่รสเห็ดหอมเจปรุงรส คะ แต่เลิกเบียดเบียนเนื้อสัตว์ ตั้งใจจะปณิธานทานเจตลอดชีวิตคะ
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์ล้างเรื่องคนคู่ ซึ่งเป็นสิ่งที่คิดว่าไม่มีปัญหากับตัวเองเพราะเป็นคนโสด แต่เมื่อได้เห็นอาการจึงรู้ว่ากิเลสตัวนี้แค่นอนเนื่องอยู่ และสามารถล้างได้ด้วยการอยู่ในกลุ่มหมู่มิตรดี และเปรียบเทียบได้ด้วยตัวเองว่าเป็นโสดดีกว่าอย่างมาก
นางสาววันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์ลดความกลัว ในความชอบชัง
นางสาวอุษา บุตรพรมลดความอยากให้ลูกเป็นดังใจเราหมายเขาจะเป็นดังใจเราหมายก็ได้ไม่เป็นดังใจเราหมายก็ได้ ก้าวหน้าจากเมื่อก่อนที่ยังไม่ได้ฟังธรรมะจากท่านอ.หมอเขียว มาก ทุกวันนี้ ปล่อยวางได้เร็วใจสงบเย็น ลง มาก ค่ะ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์สู้กับอาหารรสจัด และอาหารรสหวานยังไม่ค่อยได้กินเข้าไปทีไรก็ได้เรื่องทุกที คัน จนต้องเกาจนน้ำเหลืองไหลเยิ้มบางครั้งก็รู้สาเหตุ แต่อดใจไม่ได้ ก็ต้องรับวิบากไป
นางปราณีต ดอกไม้ความอยากได้ในทรัพย์ สิ่งของที่เคยอยากได้มานั้น เมื่อเรียนรู้บททบทวนธรรมแล้ว ไม่อยากได้มาก.เอาเฉะาะที่จำเป็น ความหวั่นไหวกลัวเสียคนที่เรารักไป.ก็คิดว่า ไม่จากตอนนี้ก็จากตอนโน้น ต้องจากแน่ๆมันธรรมดาๆๆๆ็สบายใจ ความกังวลนั้น อดีต อนาคต ผ่านมา และยังมาไม่ถึง ถ้ากังวลไปก็จะบ้าไปก่อน.อยุ่กับตอนนี้แหละปัจจุบันนี้ดีกว่า ประโยชน์คือ ทุกข์น้อยลง มีสติ อยู่กับคนอื่นอย่างเป็นสุข
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์เมื่อคืนกลับบ้านดึก ออกจากที่ทำงานประมาณ 20.30 น.ฝนก็ตก มืดก็มืด ขับแซงรถมอเตอร์ไซคันหนึ่งไป แล้วรถคันนั้นก็ขี่แซงขึ้นมา ขี่คู่ขนานแล้วพูดว่า"กลับคนเดียวระวังนะ" มีความรู้สึกกลัว เขาก็ขี่ช้าๆ คู่ๆ กันไป เราเลี้ยวทางแยก เขาก็เลี้ยวตาม แล้วก็ขี่คู่กันไปอีก เขาบอกอีกว่า "พูดเล่น" จนถึงทางแยกอีกทาง เขาบอกว่า "ขี่ดี ๆ นะ" แล้วเลี้ยวแยกไปคนนั้นเป็นผู้ชาย (ฟังจากเสียง) ตัวผอม ๆ ไม่ทราบวัย เพราะมืดและฝนตก มองอะไรไม่เห็นเขาคงเป็นคนในหมู่บ้านที่อาจจะรู้จักเราหรือไม่ก็ได้ เขาอาจจะหวังดีกับเราหรือไม่ก็ได้ แต่ที่แน่ๆ คำเตือนของเขามีประโยชน์ เพราะเส้นทางกลับบ้าน เป็นทางสายเปลี่ยว มีบ้านคนน้อย ดึกๆ ก็ไม่ค่อยมีรถวิ่งผ่านโบราณว่า จิ้งจกทักยังต้องฟัง แต่นี่คนทักนะจึงขอตั้งศีลว่า ต่อไปนี้จะไม่กลับบ้านเกิน 18.00 น. แบ่งเวลาไปให้ครอบครัวบ้างงานในที่ทำงาน ถ้ามันมากจนสะสร้างไม่เสร็จจริงๆ ก็ค่อยหาวันหยุดเสาร์อาทิตย์ ขึ้นมาทำก็ได้ไม่ควรโลภมาก ทำอะไรต้องประมาณกำลังตัวเอง และคำนึงถึงความปลอดภัยด้วย
นางรมิตา ซีบังเกิดเมื่อไปพบแพทย์เพื่อตรวจตาซึ่งมีอาการพร่ามัวหลายวันแล้ว แพทย์บอกว่าเป็นต้อกระจกต้องผ่าตัดแต่ให้ยาและยาหลอดตามารอดูอาการ แต่ก็จะไม่วามารถหายเป็นปกติไดต้องผ่าตัด ก็ชลอเวลาไปก่อเนื่องจากมีภารกิจในการอัดเทปรายการพึ่งตนในวันที่ 15 จึงค่อยไปผ่าตัด แต่ไม่ได่กังวลอะไรเลยเพราะแพทย์เป็นแพทย์เฉพาะทาง
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายได้ลดกิเลสลงมาตามลำดับล้างความชัง ความกลัวทีละอย่าง สู้ ผ่านบ้าง แพ้บ้าง ก็จะพากเพียรต่อไปค่ะ
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์มีความหวั่นไหวต่อของลดราคา ทำให้ซื้อเกินความจำเป็น จนเป็นความฟุ่มเฟือย เริ่มได้สติและตั้งศีลฝึกให้มีความสุขเมื่อไม่ได้ดั่งใจให้ได้ เริ่มต้นอย่างน้อย 2 เดือน
นางสาวสมทรง นาคแสงทอง เพิ่มศีลขึ้นเรื่อยๆข้อที่ยากคือการกินที่มาก กำลังลด ให้อาหารให้น้อยลงเท่าที่พอดี ไม่กลัวไม่กังวล ว่าจะผอม เกินไปตามที่ใครทักกันมาในช่วงนี้เพราะว่ามีสุขภาพแข็งแรงดีมากๆกินอิ่มนอนหลับดีทั้งกายใจแข็งแรงขึ้นตามบำดับค่ะ
นางสาวสมทรง นาคแสงทองมีความกล้าที่จะเรียนรู้ทุกเรื่องในศูนย์ ไม่กลัวไม่หวั่นไหวแม้จะมียุงมีมดมากมายก็ใช้สติข้อควรระวังอย่างมากด้วยใจที่เมตตาต่อสัตว์เล็กสัตว์ใหญ่ด้วยใจที่บริสุทธิ์
นางสาว้้เมตตา โพธิสุทธิ์
นางสาวอุษา บุตรพรมกล้าที่จะไม่อยากได้ดีจากคนอื่นเกินความเป็นจริง ใจ สงบ เย็น ดี ค่ะ
นางสาววันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์ลดความอยากในอาหารปรุง กินข้าวต้มกับผักลวกเกลือก่อน แล้วถ้ายังไม่ไหวจริงๆ ก็กินกาหารปรุงจืดอีกตบท้าย ทำให้ร่างกายแข็งแรงขึ้น
นายสุนทร คำเหลืองผิดพร่องมีเยอะอยุ่พยายามลดความยากได้บ้างได้บ้างลดลงบ้างความยังมีอยุ่แต่น้อยลงได้เป็นบางเรื่อง
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายในบางวันกิเลสมาหลอกให้หวั่นไหว ใจไม่แช่มชื่น ตรวจใจรู้เท่าทันกล้าที่จะสู้กับมันๆทำให้เราทุกข์ใจ ดับทุกข์ใจก่อนแล้วพิจารณาไตรลักษณ์ มันไม่เที่ยง มันไม่ใช่สุข แล้วมันก็ดับลงเพราะเรารู้มันเป็นวิบากเราที่ทำมาเราเชื่อชัดเรื่องกรรม เราชำระกิเลสได้ด้วยความกล้าๆรับกล้าที่จะให้หมดไป ด้วยใจที่เป็นสุข
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์สู้กับความเกียจคร้านในการออกกำลังเนื่องจากเหนื่อยกับภาระงานที่ทำแต่ละวัน แต่ก็พยายามเอาชนะให้ได้ อย่างน้อย3 ครั้ง/สัปดาห์ เล็กน้อยก็ยังดีกว่าไม่ทำ
นางสาวสมทรง นาคแางทองมีความยินดีทุกเรื่อง ทำให้ใจเป็นสุขพ้นทุกข์ได้ในทุกเรื่องค่ะ
นางสาวสมทรง นาคแสงทองมีอริยศีล ยินดีในทุกเรื่องได้ค่ะ หมดความกังวลใดๆ เป็นความก้าวหน้าที่ยินดีด้วยใจที่บริสุทธิ์มีประโยชน์มากค่ะ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ช่วงเทศกาลกินเจ ปี 2565 นี้ ตั้งศีลจะไม่ซื้ออาหารเจที่ร้านไปรับประทาน เพื่อลดการเสพของอร่อยที่ชอบใจ แต่จะกินอาหารปกติที่ปรุงด้วยตนเอง
นางรมิตา ซีบังเกิดคนงานในสวนลาออกจึงขาดรายได้ที่ควรจะได้ แต่ก็ไม่ได้กังวลใดๆเพราะเขาก็ทำงานได้ไม่ดีด้วย กลับมีความสบายใจ และเราก็ใช้ไม่มากเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เวลาไปสวนก็บำรุงต้นดูแลให้สวนอยู่ในสภาพที่ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ เมื่อหาคนงานใหม่ก็ค่อยเริ่มกันใหม่ด้วยใจที่เบิกบาน
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์จากที่ตั้งศีลในเทศกาลเจจะไม่ซื้ออาหารเจมากินเมื่อเช้าซื้อผักอินทรีย์ แม่ค้าทำสลัดโรลแบบเจมาขายอยากซื้อมากิน ถามแม่ค้าว่า ใส่ตู้เย็นไว้กินเช้าได้ไหม แม่ค้าบอกว่าไม่ได้ ไม่แนะนำคือเมื่อเช้ากินอาหารมาแล้ว จะกินอีกก็ไม่ได้ ผิดอีกตัดสินใจ "ไม่กินก็ไม่กิน!"จบ ขอบคุณแม่ค้าที่บอกว่าเก็บไว้กินตอนเช้าไม่ได้ ไม่งั้น ศีลขาดไปแล้วววว
นางสาวนิธิดา วิวัฒน์พาณิชย์ลดการบริโภคเนื้อสัตว์ ไม่ทานนม (ยังทานไข่บ้างแต่นานๆครั้งและจะทานน้อยมากๆ) ลดมื้ออาหารทานวันละ 1 มื้อ กล้าทดลองใช้ยา 9 เม็ด ด้วยตนเองเพื่อเรียนรู้ให้ชัดจริงว่าเมื่อสร้างเหตุที่เหมาะสมหรือสมดุลให้กับกายใจแล้ว ผลที่เกิดและรู้ได้เฉพาะตนเป็นอย่างไรบ้าง และได้ก้าวข้ามความรู้สึกกังวลในท่าที และคำพูดต่างๆของคนรอบข้างบางคนที่มองว่าหลักแพทย์วิถีธรรมเป็นเรื่องตลก / ปัจจุบันไม่หวั่นไหวในกิเลสมารและคนที่พยายามชวนให้เลิกปฏิบัติ รวมถึงไม่พยายามเปลี่ยนใครให้เป็นดังใจเรา แค่วางตัวให้เห็นความเพียรที่เด็ดเดี่ยวอย่างมั่นคง เชื่อว่าสักวันสิ่งที่ปฏิบัติิอย่างต่อเนื่องนี้จะกลายเป็นปกติของทุกคนไปได้เอง
นางจิตรา พรหมโคตรลดความกลัวด้วยความกล้า๘ ประการในเรื่องของความกล้าที่จะยอมรับความจริงในสิ่งที่เราทำมาโดยเฉพาะเรื่องชีวิตของคนคู่ที่เมื่อก่อนมีเหตุการณ์ที่เลวร้ายเกิดขึ้นก็จะมีความ กังวล หวั่นไหว แต่เมื่อมาเรียนรู้ในเรื่องยา๙ เม็ด ในเม็ดที่๘ ธรรมะละบาปบำเพ็ญบุญทำจิตใจให้ผ่องใสและเชื่อชัดในเรื่องกรรม ปฏิบัติศีล ลด ละ เลิก กิเลสของตนเอง โดยเฉพาะการเพ่งโทษพ่อบ้าน ความไม่ยอม ความเห็นแก่ตัว ขี้ตะหนี่ ไม่ให้อภัยไม่เมตตา ดังคำสอนของอาจารย์หมอเขียว ดร.ใจเพชร กล้าจน ว่า"อยากได้สิ่งใดจากผู้อื่นก็ให้ทำสิ่งนั้นไม่ว่าด้านชั่วหรือดี" ซึ่งข้าพเจ้าก็ได้นำคำสอนไปปฏิบัติกับตัวเองโดยเฉพาะเมตตาตนเองก่อนด้วยการตั้งศีลยอมพ่อบ้านทุกเรื่องซึ่งเมื่อก่อนเชื่อกิเลสไม่ยอม แต่เมื่อไม่ยอมทีไรก็เกิดวิวาทะทุกครั้ง แล้วใครทุกข์เราก็ทุกข์ แล้วจะโง่ไปทำไม ก็โง่จริงๆ แต่เมื่อได้มาพบกับหมู่มิตรดี ไม่หนีจากตั้งมั่นสู้ ก็สามารถพ้นผ่านวิบากร้ายที่ร้ายแรง เบาบางไปตามลำดับและที่สำคัญที่สุดคือ ใจที่ไร้ทุกข์ เข้าใจในเรื่องวิบากกรรมชัดเจนเพราะเมื่อก่อนโทษพ่อบ้านแต่ตอนนี้เมตตาพ่อบ้านมากขึ้นเพราะเข้าใจว่าการที่จะเลิกจากคนคู่ที่เราหลงพลาดทำมา ก็ทำในปัจจุบันเท่าที่ได้ให้ดีที่สุด ซึ่งข้าพเจ้าก็จะพากเพียรต่อไปตามคำสอนท่านอาจารย์ว่า" ทำดีเรื่อยไปใจเย็นข้ามชาติ"
นางลัดดา สุวรรณไตรย์ตั้งศีลไม่รับประทานเนื้อสัตว์ตลอดชีวิต ลดความกลัวจากโรคที่เป็น คิดว่าเป็นวิบากที่เราทำมา ชดใช้มากหมดมาก หายก็หาย ไม่หายก็ไม่หาย หายช้าก็ช้า ค่อยๆ ใช้ไป
นางสาวอุษา บุตรพรมลดความอยากได้ดีจากคนอื่น ก้าวหน้าดี
นายสุนทร คำเหลืองวันไหนมื้อไหนถ้าได้กินข้าวสูตรแพทย์วิถีธรรมหรือกินกับผักปลอดสารพิษจืดๆที้ปลูกเองหรือขึ้นตามธรรมชาติและไม่มีเนื้อสัตว์ผลิดตภันณ์จากสัตว์รู้สึกเบาใจเบากายมีกำลังเบาท้องความกลัวหวั่นไหวยังดับไม่ได้ทำได้แค่หยุดตัวทำหยุดใจทำเพราะถ้าทำเกินกำลังปัญญาของตัวเราเองเช่นยากมีเงินใช้เยอะๆยากไปเที่ยวที่โน้นที่นั้นมีรถสวยๆขับขี่เที่ยวแต่เราไม่มีจำเป็นต้องคิดที่จะเกิดโทษภัยเป็นพิษ
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์เกิดความกลัวไม่ได้พูด กลัวไม่ได้ส่งการบ้าน เห็นกิเลสตัวนี้ในช่วงที่มีเวลานาทีทองของการส่งการบ้าน เห็นกิเลสอยากอวดดี หากส่งการบ้านในครั้งนั้นกิเลสจะโต จึงตัดสินใจไม่ส่งการบ้าน เลือกเอาดีที่ 11
นางจำปา ลัคณาสถิตย์เราต้องทั้งใจที่จะทำ บอกตัวเองอยู่เสมอว่าที่เราทำอยู่นี้ เราจะทำสิ่งที่คนอื่นไม่คิดจะทำมันก็ต้องอยาก เราก็ต้องพยามเพรียนให้มาก
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ทุกข์จนอยากจะร้องไห้ เป็นมา 2-3 วันแล้ว รู้สึกเหมือนโดนกักขัง อยากไปสันติอโศกก็ไม่ได้ไป ขนาดเข้าไป กทม.อยู่ห่างกันแค่ 28 กม.เท่านั้นอยากไปเข้าค่ายสุขภาพ 21-25 ต.ค.65 ที่สวน 9 ก็ไปไม่ได้ คงเป็นวิบาก หรือเพราะทำใจในใจไม่ได้กันแน่นะอัตตายิ่งใหญ่เกินไปไหม ตามใจตัวเองเกินไปไหม ที่อยากจะทำอะไรก็ต้องทำให้ได้ขอทำใจสักระยะ เดี๋ยวใจคงดีขึ้นมาได้เอง ตอนเย็นสามีไปสังสรรค์กับเพื่อน จึงโทรไปถามว่าอยู่ที่ไหน ทำอะไร แล้วความน้อยใจก็ทะลุออกมาเป็นคำพูดว่า "ดีเนาะ อยากไปไหนก็ไปได้"
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์วันก่อนซื้อขนมปั้นขลิบไส้เห็ดหอม มาจาก กทม. กินแล้ว อร่อย ติดใจ กินหมดแล้ว อยากจะโทรติดต่อเบอร์โทรข้างถุง สั่งมากินอีกแต่ตัดใจ ไม่เอาดีกว่า อย่าตามใจกิเลส แต่ก็ยังไม่ขาดจากใจ ยังมีปลอบใจกิเลสว่า คราวหน้าไป กทม.ค่อยซื้อมากินอีกก็ได้
นางสาวสมทรง นาคแสงทองเพิ่มศีล ลดความอยากกินข้าวมากๆ ด้วยความกล้า ลดปริมาณลงได้เป็นอย่างมากอย่างไม่มีความกังวลว่าจะหิวหรือป่วยลงเพราะเป็นการกอนที่พอดีของแต่ละวันเวลาทำให้สุขภาพดีมีกำลังเป็นอยู่ผาสุก
นางสาวสมทรง นาคแสงทองเพิ่มศีล ลดความอยากกินเกินพอดี ก็มีความกล้ามากินแบบพอดีเท่าที่เบากายมีกำลัง ไม่กลัวไม่กังวล ไม่หวั่นไหวต่อสู้กับกิเลสแล้วล้างออกได้ไปทีละตัวๆตามลำดับๆ แล้วทำกุศลเพิ่มให้สูงยิ่งขึ้นๆด้วยใจที่แกล้วกล้าอาจหาญ
นางสาว สมทรง นาคแสงทอง มีอริยศีล ลดความอยากที่กินมากแล้วจะสุขใจ ดับความอยาก ด้วยความกล้าด้วยการกินที่พอดีแล้วจะสุขกายสุขใจมากกว่า ได้รับประโยชน์สูงสุด ทำให้เบากายสบายใจเป็นอยู่ผาสุกตลอดไป
นางสาวสัสยา วาทยานนท์ถ้าไม่ได้ทำมาจะไม่ได้รับหากทำมาได้รับแน่นอน สำรวจสมดุลร้อนเย็นและปรับอยู่เสมอค่ะ
นางรมิตา ซีบังเกิดอาการตามัวทางด้านซ้ายยังไม่หายแพทย์ให้นัดวันผ่าตัดแต่ยังไม่ได้นัดหมายใช้วิธีการดูแลตนเองด้วยความไม่หวันไหว
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์กล้าให้หมู้มิตรดีชี้แนะ โดยเฉพาะอัตตาเมื่อได้รับคำชี้แนะก็สามารถปรับปรุงได้ตามลำดับ
นางสาวอุษา บุตรพรมกล้าที่จะไม่อยากได้ดีจากผู้อื่นจิตใจเบาสบาย
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ไปร้านอาหารเจ ขณะกำลังซื้ออาหาร (ฝากลูก) มีพระรูปหนึ่งมาสั่งอาหารเพื่อนั่งฉันที่ร้านได้คิดเพ่งโทษ "ไม่ดีเลย พระที่ไหนมารูปเดียว มาสั่งอาหารฉันเอง"แต่หลังจากออกจากร้านมาแล้วได้คิดใหม่ในทางตรงกันข้าม ทำไมไม่ถือโอกาสใส่บาตรท่านซะเลยละท่านจะเป็นพระมาจากไหน ความจริงก็ไม่สำคัญ แต่สำคัญตรงที่ท่านฉันอาหารมังสวิรัติที่ตัวเองก็ไม่มีโอกาสได้ใส่บาตรพระรูปไหนเลย บางครั้งที่ทำอาหารมังสวิรัติใส่บาตรพระ หรือทำบุญที่วัดใกล้บ้าน ก็ยังมีจิตไม่ผ่องใส ขุนมัว คิดว่าพระท่านจะฉันของเราไหม พระท่านจะเห็นคุณค่าของอาหารที่เราทำใส่บาตรบ้างไหม?จนสุดท้ายเดี๋ยวนี้แทบจะไม่ได้ใส่บาตรพระเลยด้วยซ้ำจะนำเรื่องนี้ไปเป็นบทเรียน เผื่อจะมีโอกาสในคราวต่อไป
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์หลายชาย ลูกของพี่สาวที่เสียชีวิตไปเมื่อปี 64 อาศัยอยู่กับเพื่อนของพี่สาว ซึ่งเคยดูแลและอยู่ด้วยกันมาก่อนกำหนดจบ ม.3 เมื่อปีการศึกษา 2564 แต่ติด ร.จึงยังไม่จบ ตอนแรกวางใจ แก้ไขปัญหาที่ใจ ไม่จบคือไม่จบ ชีวิตใคร ชีวิตมันแต่ได้ปรึกษากับคุรุ ของสถาบันวิชชาราม ได้รับคำแนะนะให้เข้าไปพูดคุยกับหลาน และคุณครู เพื่อช่วยแก้ไขปัญหาวันนี้ได้คุยกับคุณครู ทำให้เห็นลู่ทางที่จะช่วยเหลือหลานให้เรียนจบ ม.3 มากขึ้นจากที่เดิม แทบมองไม่เห็นทาง คุยกันแค่ลมๆ ลอยๆต่อไปมีหน้าที่ คือ ช่วยค้นหาข้อมูลให้หลานทำงานส่งคุณครูได้ และเข้าไปคุย ไปจี้ คุณหลานให้มากขึ้นเพื่อมนุษยธรรม
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์มีความหวั่นไหวต่อการกิน มีทานน้ำหวานและเนื้อสัตว์กว่าปกติ เพราะช่วงที่ผ่านมางานหนัก และอ่อนเพลีย แพ้ต่อความขี้เกียจในการลุกมาทำอาหาร ทำให้ได้รับผลกรรมเป็นผื่นทั่ว เมื่อครบสัปดาห์
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์เจ้านายจะย้ายไปต่างจังหวัด อยากไปส่งท่าน เพราะท่านเป็นคนที่ทำให้รู้จักกับท่านอาจารย์หมอเขียวขออนุญาตคุณสามี แต่สามีไม่อนุญาต ความจริงก็รู้แต่แรกก่อนที่จะขออนุญาตแล้วว่าเขาต้องไม่ให้ไปแน่นอน ตอนนั้นก็ทำใจได้ สบาย ๆแต่วันนี้เขามาตอกย้ำว่าเราพูดโกหกเขา ว่า วันที่ 23 บอกว่าจะไปทำงาน แต่ที่แท้จะไปส่งนายได้อธิบายว่า วันที่ 23 ไปทำงาน วันที่ 24 ไปส่งนาย จะอนุญาตได้หรือยังเขาพูดกระแทกเสียงว่า "ไม่อนุญาตหรอก" มันทำให้รู้สึกช้ำใจ อยากจะเถียง อยากจะว่าออกไปหลาย ๆ เรื่องแต่ทำไปก็แค่นั้น ลดอัตตาดีกว่า ถึงจะเป็นการยอมแบบจำนน ไม่ได้ยอมด้วยใจไร้ทุกข์ แต่ก็ยังดีกว่าฝีนไปแบบแตกร้าว
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์สามีจะพาลูกไปเที่ยว บอกให้ไปด้วยจะได้เป็นคนจ่ายเงิน ปกติไม่ชอบการเดินทางท่องเที่ยวเพราะรู้สึกเหนื่อยและเปล่าประโยชน์และอีกอย่างยังกินข้าว แล้วก็ทำงานยังไม่เสร็จ บอกให้ลูกและสามีช่วยเขาก็ไม่ช่วยและถึงเขาจะช่วยก็ยังมีงานที่ต้องทำต่อเนื่องอยู่ดีตัดสินใจไม่ไป แล้วถามว่าจะเอาเงินเท่าไรจะโอนให้จ่ายไป 1000 บาท กับการไม่ต้องไปเที่ยวแล้วได้ เพาะมะเขือเทศ ปลูกต้นปืนนกไส้ เก็บถั่วเขียว และเก็บรวงข้าวไร่
นางสาวสมทรง นาคแสงทองค่ะเพิ่มศีลกินพอดี ไม่กลัวว่าจะมีคนมาทักว่าผอมไป ไม่หวั่นไหว เพราะใจแข็งแรงดีค่ะมีคงามก้าวหน้าขยันฟังธรรมเพื่อนำมาปฏิบัติ ขัดเกลากิเลสแม้เพียงน้อยนิดก็เหม็นมากค่ะ เกิดปัญญาที่พาพ้นทุกข์จากธรรมะพาพ้นทุกข์ที่ท่านอาจารย์บรรยานอย่างละเอียด สาธุค่ะ
นางอรทัย.สุทธิเสนมือริยศิล
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์น้องมาขอให้ค้ำประกันเงินกู้ให้ 2 แสนบาท จะเอาไปเปิดร้านขายไก่ย่าง 5 ดาวซึ่งตอนแรกน้องมาขอให้ค้ำฯ ก็ใจอ่อนแล้ว จะยอมค้ำให้แต่พอรู้อาชีพที่ตั้งเป้าไว้ ปัญญาเกิดเลย บอกน้องไปว่า "ขายไก่ย่าง ไม่ค้ำให้หรอก บาป"แล้วก็ถือโอกาสสอนน้อง ซึ่งเป็นลูกคนเดียว และพ่อกับแม่ก็มีทรัพย์สมบัติเยอะมาก ว่า ให้ใช้แค่เงินเดือน ถึงจะทำมาก เหนื่อยมาก ก็ไม่ได้แปลว่าจะเหลือมาก เพราะยิ่งมีมากก็ยิ่งใช้มาก ...คาดเดาเอาเองว่าน้องคงมีความไม่พอใจ แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวก็จะดีกันได้เอง
นางสาวสมทรง นาคแสงทองมีอริยศีล ด้วยการเข้ามาอยู่ร่วมกันกับหมู่มิตรดี ได้ลดการปรุงแต่งจากอาหารด้วยความกล้าที่ได้กินอาหารพืชจืดสบายปรุงด้วยเกลือไม่มีปรุงแต่งอย่างที่เคย ไม่กังวลไม่หวั่นไหวว่าใครจะทักว่าผอมไปบ้าง ด้วยความห่วงใย จากผู้พบเห็น ก็ขอขอบคุณทุกความห่วงใย มีความก้าวหน้าจากการกินอาหารรสดีมีสุขภาพที่แข็งแรง เบาสบาย กายและใจ เบิกบานแจ่มใส และผาสุก
นางสมฤดี กิจสิริสกุลวงศ์ฝึกกินวันละมื้อ ถึงเวลากินแล้วงานยุ่ง ไม่ได้กิน ก็คิดในใจบอกกิเลสว่า ไม่อยากกินก็ได้ ไม่กลัวที่จะไม่ได้กิน ไม่กังวลหวั่นไหวที่จะไม่ได้กิน สะดวกตอนไหนค่อยกินก็ได้ แล้วก็ไม่คิด ไม่สนใจว่าจะได้กินตอนไหน ตัดความคิดเรื่องกินเรื่องอาหาร เอาจิตมาอยู่ที่งานที่กำลังทำ ก็ทำงานต่ออย่างสบายใจเพลิดเพลิน ก็มีความสุขใจ จากเมื่อก่อน จะทุกข์ใจมาก เครียดมาก ในใจจะมีแต่ทำไมๆ งานต้องมายุ่งตอนที่ฉันกำลังจะกินข้าว และหิวมากๆ ค่ะ
นางสาวอุษา บุตรพรมลดการอยากซื้อของที่ไม่จำเป็น กล้าที่จะไม่ตามใจความอยาก ได้ของที่ไม่จำเป็น
นางรมิตา ซีบังเกิดมีงูเลื้อยเข้ามาในแปลงผักตัวยาวแต่ยืนนิ่งแล้วปล่อยให้เลื้อยพ้นไปโดยไม่ได้ทำร้ายเขา เหตุที่ไม่ได้วิ่งหนีหรือทำร้ายเขาเพราะคิดว่าเรามีเมตตาต่อสัตว์เขาคงไม่ทำร้ายเรา
นางสาวภนิดา ปิ่นมณีลดความอยากได้หลสยอย่างคะพอลดความอยากความกล้าเข้ามาเอง พอไม่อยากไม่ค่อยมีความกังวลหวั่นไหว ประโยชน์มีชีวิตที่ดีขึ้น มีสติและไม่เสียสตางค์ กับกิเลส.ชีวิตมีสาระมากขึ้น รู้จักคิด รู้ จักจำ รู้จักทำ และรู้จักทบทวนธรรม รู้จักการแก้ไข้ เริ่มฉลาด มากขึ้น .
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายเวลาเกิดอะไรขึ้น ตรวจใจก่อนเสมอ ต้องรักษาก็ใช้ยา9เม็ดดูแลตนเองตามที่เราสะดวก ไม่เร่งผล ไม่กังวล ทำไปเรื่อยๆ จนหายเป็นปกติ
นายสุนทร คำเหลืองยากได้สิ่งต่างๆแต่ไม่ได้ดังใจทุกข์มาก นึกคิดถึงคำพูดของอาจารย์ ใจเย็นข้ามปีข้ามชาติเพราะวิบากร้ายหมดไปแต่ละชุดอีกชุดหนึ่งเข้ามาอีก หมดแล้วเท่าเดิมหมดแล้วเพิ่มขึ้นต้องอดทนรอคอย
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์จากการอยากตัดผมสั้น เพื่อประชดแม่ที่ตัดหญ้าน่าบ้าน แล้วก็ได้ทำตามใจตัวเองจริงๆ ผลเสียที่ตามมามันมากกว่าที่คิด โดนทั้งแม่ และสามีต่อไว่ากับแม่ก็แค่ถามครั้งเดียว รู้เรื่องก็จบ แต่กับสามี เรื่องยืดยาว และดูจะยาวไปอีกหลายวันได้ทำตามใจตัวเองแค่นี้ แต่ก่อทุกข์ให้สามีมากมายเกินคาด ไม่แน่ใจว่าจะต้องรับวิบากตรงส่วนที่ได้ทำให้ผู้อื่นเป็นทุกข์หรือไม่
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์สามียังไม่เลิกต่อว่าเรื่องให้ผู้ชายตัดผมแถมเอาเรื่องไม่จริงมาพูดเขามีคำถามว่า "ไปตัดกันที่ไหน"ตอบเขาด้วยใจเรียบ ๆ ว่า "ตัดในห้องทำงาน ไปถามคนอื่นดูก็ได้"ถ้าเป็นเมื่อก่อนอาจจะมีด่าหรือเถียงกลับบ้างแต่วันนี้คิดว่า เข้าใจความรู้สึกเขาแล้วก็รู้ด้วยว่า ต่อให้อธิบายความจริงไปก็เหนื่อยเปล่า สิ่งที่ต้องปฏิบัติต่อไปคือ ทำตามความต้องการของเขา คือ ไม่ให้ผู้ชายตัดผมให้อีก แล้วก็ยอมเสียเวลาไปตัดผมที่ร้าน เพื่อความสบายใจ ทั้งของสามีและแม่
นางสาวสมทรง นาคแสงทองมีใจที่ก้าวหน้าเข้ามาอยู่ศูนย์ไม่กลัวสิ่งใดๆ ด้วยความกล้าเสียสละทั้งกายทั้งใจก้าวเข้ามา ลด ละ เลิกอยากสิ่งที่เป็นพิษเป็นภัย ได้ประโยชน์จากการเสียสละ เข้ามาทำงานฟรี และ ได้รับประโยชน์จากการอยู่ร่วมกับหมู่มิตรดีมีศีลในสังคมที่ไม่เบียดเบียนด้วยการแบ่งปัน สาธุ
นางสาวสมทรง นาคแสงทองเพิ่มศีลยินดีได้แม้ไม่ได้ดั่งใจอะไรจะเกิดก็ไม่เป็นไรพร้อมปรับพร้อมเปลี่ยนตลอดเวลา
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์ได้ปฏิบัติธรรม ถือ ศีล สมาธิ ปัญญา ที่ศูนย์วิปัสสนา มีประโยชน์เป็นอย่างยิ่ง เพราะได้เข้าถึงการใช้ปัญญาทางตรงที่เสริมการปฏิบัติถูกตรงดีกว่าเดิม
นางรมิตา ซีบังเกิดในการไปร่วมบำเพ็ญในค่ายเดือนต.ค.ที่ผ่านมาได้ถูกตำหนิว่าทำงานไม่เหมาะสมจากจิตอาสาท่านหนึ่ง เราก็ยอมรับด้วยความยินดีที่มีคนมาคอยเตือนสติไม่ให้หลงไปในกิเลส แต่เพื่อนจิตอาสาหลายท่านมีความเป็นห่วงว่าจะท้อแท้ใจไม่อยากมาช่วยงานในค่ายครั้งต่อๆไป ซึ่งความจริงเราวางใจได้ตั้งแต่ได้ขอโทษขออโหสิกรรมต่อการทำงานของเราทำให้บรรยากาศในการประชุมเบาบางลงได้ และเมื่อจบการประชุมก็จบแล้วสำหรับเรา เพราะฝึกความไม่ได้ดั่งใจแล้ว โดยไม่ยึดมั่นถือมั่นว่าจะต้องได้ดี
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ส่งการบ้านเรื่อง อัตตา มานะ ที่มีกับน้องสาว ซึ่งเสียชีวิตไปแล้ว จนนำมาซึ่งความเสียใจภายหลัง ซึ่งไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขได้
นางสาวอุษา บุตรพรมกล้า ที่ จะ ไม่ เป็น ห่วง ลูกไปค่ายสวน 3 วางใจ เบาใจ และสบายใจ ค่ะ
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์เรียนรว่าทุกสิ่งไม่เที่ยงสิ่งของที่เรารักก็เช่นกัน มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาและพร้อมสลายไป ทำให้ทุกข์กับการเปลี่ยนแปลงลดลง
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์สามีขับรถออกจากบ้าน โดยไม่บอกเมียสักคำว่าไปไหน ซึ่งเป็นเรื่องปกติที่เขาทำเป็นประจำอยู่แล้วและก็รู้อยู่แล้วว่าไปแบบนี้ไม่รอดแน่ ต้องไปกินเหล้าแน่นอน (อาจจะเป็นการเพ่งโทษก็ได้) ถึงตอนค่ำก็ยังไม่กลับบ้าน จึงโทรไปหา แล้วพูดเล่นว่า "หนีเมียเที่ยวหรอ" แล้วก็คุยกันเรื่องอื่น ๆ ต่อใจไม่ทุกข์ ไม่เหมือนแต่ก่อน ที่อยากจะด่า ๆ ๆ ให้เขาเลิกกินเหล้า แล้วบางทีมีพาลไปด่าเพื่อนของสามีที่กินเหล้าอยูู่ด้วยกันซะอีก ตอนนี้ปรับใจได้ใหม่ ลดทุกข์ได้มาก
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์กลับบ้านมืด ประมาณ 1 ทุ่มกว่า ๆ ส่วนสามีอยู่บ้านกับลูก ๆ เข้าบ้านมาสามีถามว่า "ไม่ซื้ออะไรมากินเลยหรือ" ตอบไปว่า "จะกินอะไรทำไมไม่สั่งละ" แต่ในใจคิดว่า "ทีเมื่อก่อนนะ ถ้ากลับบ้านมืดจะบอกไม่ให้แวะซื้ออะไร อันตราย"แล้วลูกก็ขอกินไอติมมะพร้าวอ่อนที่แช่อยู่ในตู้เย็นในครัว ให้แม่ไปตักให้ลูกคนโตขอกินรสช็อกโกแลต คนเล็กก็รสช็อกโกแลต สามีสั่งตาม รสช็อกโกแลตด้วยจึงเดินออกจากบ้านไปตักไอติมให้ ในใจนึกเพ่งโทษสามี อยู่บ้านเฉยๆ กับลูก นอนดูทีวี แทนที่จะหาให้ลูกกิน หรือหากินเองตัวเราเพิ่งกลับมาเหนื่อย ๆ กลับต้องมาคอยบริการ เห้อ! เกิดทุกข์เล็ก ๆ ในใจแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ทำหน้าที่ไป ยกไอติมมาให้ 3 พ่อ-ลูก เสร็จจึงได้ทำภารกิจส่วนตัว
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์สามีเห็นเรากำลังตัดก่ิ่งพันธุ์ไชยา จะส่งไปบ้านราช ก็พูดว่า "กิ่งเขียวๆไม่ต้องส่งไปหรอก เปลืองค่าส่งเปล่าๆ / ส่งไปให้ใคร ผู้หญิงหรือผู้ชาย"โอ้ว ผัสสะมาเพียบ ตอบเขาตามความเป็นจริง "กิ่งเขียว ๆ ก็ปลุกได้ ส่งให้ผู้ชาย อาจารย์หมอเขียวไง"สามีบอก "กูว่าแล้ว"เขาคงพูดด้วยความหวังดี เพราะเห็นว่าเราจะเหนื่อยแล้วก็ต้องเสียเงินค่าส่ง อะไรประมาณนี้
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์ลดความอยากในการใช้จ่ายสิ่งฟุ่มเฟือย มีการพัฒนาโดยใช้ลดลง แบ่งปันมากขึ้น แต่ยังต้องมีการปรับปรุงเรื่อยๆ
นางสาวภนิดา ปิ่นมณีลดความกลัวได้เป็นลำดับ เพิ่มความกล้าทำดีได้มากขึ้นเรื่อยไปคะ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์
นางสาวอุษา บุตรพรมกล้าที่จะไม่ อยากได้ดีจากผู้อื่น
นางสุภัค กิมใช่ย้งเหนื่อย กับการ เห็นกิเลสทุกขณะจิต ทั้งกิเลสที่เป็นติดดี และกิเลสที่เป็น หยาบๆ เห็นว่ากลัว มันมาแล้วมันก็ไป มีสภาวะใหม่ขึ้นมาคือการเห็นว่า เค้ามาเพราะเรายังไม่ใช่ พระผู้เลิศ เป็นเรื่องปกติ บอกตัวเองว่า ชั่วถึงเวลาก็ต้องดับไป ดีเกิดขึ้นมา ถึงเวลาก็ดับไป อะไรๆ เกิดขึ้น แล้ว ย่อมดับไป เพราะเกิด คือดับในขณะเดียวกันไม่มีอะไรตั้งแต่แรก จึงไม่มีอะไร ต้องเป็น ในที่สุด เรามีหน้าที่เดินทาง ระหว่างทาง กิจที่ควรยังทำไม่จบ กรรม วิบากย่อม มีเป็นระยะๆ จึงตั้งศีลสู้ต่อไปค่ะ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ทุกข์มาก อยากได้ดั่งใจจะซื้อรถใหม่แต่สามี ซึ่งจะต้องเป็นคนขับและดูแลรถ อยากได้รถตู้ไว้รับจ้างหารายได้ใจมันไม่ยอม อยากได้รถ ปิคอัพ 4 ประตู ไว้ใช้ ในครอบครัวไม่อยากให้สามีรับจ้างขับรถตู้เป็นห่วงเรื่องที่สุขภาพเขาไม่ค่อยดีและไม่อยากให้หาเงินด้วยการขับรถรับจ้างเพราะเขายังทำงานประจำอยู่ปรึกษาคุรุ และพี่ๆ จิตอาสาแพทย์วิถีธรรมให้คำแนะนำดีมากหลุดออกจากความทุกข์นี้ได้ ยอม อย่างไรก็ได้ ตามสามีซึ่งจะเป็นที่ดูแลรถเลือกวางได้สบายใจ จึงช่วยหาข้อมูลรถแบบที่สามีต้องการให้
นางสมฤดี กิจสิริสกุลวงศ์ดับความกลัวในการพลัดพลาดจากสิ่งที่เป็นที่รัก คือแม่เสียชีวิต ทำใจได้ว่าแม่ไปเปลี่ยนร่างใหม่ พ้นจากความทุกข์ทรมานในการเจ็บป่วยของร่างเดิม ก็ไม่ร้องไห้ฟูมฟายให้เกิดแรงเหนี่ยวนำที่ไม่ดี
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์รับงานนอกใช้จ่ายเงินไปเพียง 4,000 กว่าบาทแต่เงินตามสัญญาจ้าง 6,000 บาทหัวหน้าจะเบิกเงินกับผู้รับจ้าง 6,000 บาทเต็มจึงบอกไปว่า 6,000 รวมเป็นค่าภาษีและค่าดำเนินการอื่นๆด้วยหัวหน้าจึงเปลี่ยนใจเบิกเพียง 5,000 บาท
นางสาวสมทรง นาคแสงทองค่ะเพิ่มศีลกินน้อยลง ไม่กลัวว่าจะหิวมีความก้าวหน้าที่ลดความอยากลงไปเรื่อยๆ และสำเร็จตามลำดับ
นายสุนทร คำเหลืองลดกินเนื้อสัตว์เป็นบางมื้อและที่ไม่มีผลิตภ้ณฑ์จากเนื้อสัตว์ความยากได้ดังใจเป็นทุกข์และไม่ได้ดังใจก็เป็นทุกข์มีทั้งสุขและทุกข์
นางสาวสมทรง นาคแสงทองมีความกล้าดับความกลัวด้วยการกินน้อยเท่าที่พอดีค่ะ
นางสาวอุษา บุตรพรมลดกิเลส เรื่องการอยากได้ดีจากคนอื่นกิเลสลด ใจก็สงบ ลง ค่ะ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์หัวหน้าโทรมาบอกว่าคืนนี้ไม่ต้องไปทำงานกาชาดก็ได้ให้น้องชมพู่ทำงานแทนบอกหัวหน้าไปทันทีว่าให้น้องชมพู่กลับบ้านดีกว่าไหมน้องอยากกลับบ้าน ( บ้านน้องอยู่ต่างจังหวัด)หัวหน้าบอกว่า ชมพู่ไม่เห็นบอก ว่าอยากกลับบ้าน ตอบบอกว่า "น้องจะบอกได้ยังไงก็เกรงใจหัวหน้าไง"หัวหน้า ถามว่า "แล้วเขาบอกเมตหรอ"ตอบหัวหน้าว่า "น้องไม่ได้บอก แต่หนูรู้ เพราะลูกน้องยังเล็ก"สรุปน้องจึงได้กลับบ้านไปหาครอบครัวและร่วมกิจกรรมตามประเพณีตรุษจีนส่วนตัวข้าพเจ้าไปทำงานกาชาดตามปกติ
นางสาวดลนิตา ปานสุวรรณ
นางสาวสมทรง นาคแสงทองค่ะเพิ่มศีล กินพอดีเท่าที่สบายเบากายมกำลังเป็นอยู่ผาสุก
นางสาวสมทรง นาคแสงทอง เพิ่มศีล มีความกล้าตัดความกลัวในทุกเรื่ อง ด้วยเข้าใจวิบากกรรมมีจริง
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์
นางรมิตา ซีบังเกิดเมื่อต้องไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจร่างกาย เพราะมีอาการผิดปกติที่หน้าท้องเป็นก้อน คุณหมอสันนิฐานว่าเป็นไส้เลื่อน ต้องรักษาด้วยการผ่าตัด สิ่งที่กลัวไม่ใช่กล้วการผ่าตัดแต่กลัวว่าจะไม่สามารถทำงานสวนได้เหมือนเดิม แต่มาคิดให้สบายใจว่าเราก็คงจะได้พักบ้างแล้ว งานส่วนใดที่หนักเกินกำลังก็จ้างเขา คิดว่าได้แบ่งปันให้กับคนที่เขาต้องพึ่งผู้อื่นแล้วกัน ทำให้หายกังวลโดยสิ้นเชิง
นางสาวอุษา บุตรพรมไม่เพ่งโทษ ไม่ถือสา ผุ้อื่น ค่ะก้าวหน้าดืมาก ค่ะ ได้ประโยชน์ ใจเย็นขึ้น ค่ะ
นางสาวสมทรง นาคแสงทองเคยกินมาก เกินประมาณ ทำให้หนักเนื้อตัวไม่สบาย ไม่เบากาย ไม่มีกำลังเป็นโทษต่อสุขภาพ จึงดับความกลัวด้วยความกล้าลดอาหารกินน้อยลงเท่าที่สบายเบากายมีกำลังเป็นอยู่ผาสุก
นางสาวสมทรง นาคแสงทองเพิ่มศีลกินน้อย ค่อยๆลด จากเคยกินมากเพราะกลัวไม่อิ่ม แต่ตอนนี้ได้สลายความกลัวด้วยความกล้า กินน้อยลง เท่าที่ สบายมีกำลัง ไม่หวั่นไหวใจเป็นสุข
นางสาวอุษา บุตรพรมลดการซื้อสิ่งไม่จำเป็นเศรษฐกิจในครอบดีขึ้นสบายใจ ขึ้น ค่ะ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์เลิกงาน กลับถึงบ้านประมาณ 17:30 น. วันนี้กลับบ้านเร็ว ตั้งใจจะมาช่วยหลานคิดรายงาน แก้ ร. ให้จบชั้นม. 3เมื่อมาถึงบ้าน พบว่า ผ้าที่ตากไว้แต่ตอนเช้า ยังแขวนอยู่ที่ราว ไม่มีใครเก็บให้คุณสามีอยู่บ้านทั้งวัน. รู้สึกปรี๊ดมาก ไม่พอใจไม่ได้ดั่งใจงานแค่นี้ก็ทำให้ไม่ได้รู้ว่าตัวเองกำลังโกรธ พยายามระงับอยู่นาน ก็ไม่ยอมหายอดทนไม่ไหว มีบ่นพึมพำกับแม่ตอนค่ำแล้วก็ยังไม่หายบอกลูกชายคนโตว่า "ถ้าตอนเย็นกลับจากโรงเรียนมา แล้วผ้ายังไม่เก็บให้เก็บผ้าให้ก่อน. และเอาขยะไปไว้นอกบ้านให้ด้วย ให้ช่วยกันทำงาน. อย่าให้แม่ต้องทำคนเดียว ไม่งั้นก็ไม่ต้องทำ. แล้วแม่จะไม่อยู่บ้าน แม่จะไปอยู่ที่อื่น"ความคิดเพ่งโทษสามีมันยังค้างคาอยู่ในใจ ตอนนี้ก็ยังล้างไม่หมด"อยู่บ้านเปลืองไฟ งานเล็กๆ น้อยๆ แค่นี้ช่วยกันบ้างไม่ได้หรืออย่างไร"ทั้งๆ ที่พยายามทำดีกับเขาเกือบทุกอย่าง กับข้าวก็ทำให้ ทั้ง ๆที่แต่ก่อนไม่เคยทำ แต่อาจมีกดข่ม. เพราะใจเพ่งโทษที่มักจะมองว่าเขาอยู่เฉย ๆ แต่เรามีภาระงานต้องทำมากมาย จนแทบไม่มีเวลาพักผ่อนคิดทีไรก็ทุกข์ ทุกทึ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์หัวหน้าบอกว่าจะให้เบิกงบบำบัด (ยาเสพติด) เป็นงบที่กรมฯ จัดสรรมาให้ใหม่ และมีจำนวนเงินมากไม่อยากเบิก เพราะรู้อยู่เต็มอกว่า งบนี้ ได้ประโยชน์จริงไม่มาก แถมมีเงินเหลือเยอะการทำงาน เท่ากับได้บาปมากกว่า และนอกจากบาปนั้นแล้ว สิ่งที่จะได้ตามมาอีกก็คือ ลาภ ยศ สรรเสริญคิดว่า ในเมื่อเราก็เลือกเองที่จะยังทำงานอยู่ที่นี่ มันไม่มีทางเลือกที่ดีกว่าการยอมทำและถึงแม้จะได้ ลาภ ยศ สรรเสริญ ก็จะนำสิ่งนั้นมาทำในสิ่งที่สร้างสรรค์ต่อไปจึงตอบหัวหน้าไปว่า "ค่ะ"
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ครอบครัวคุณธรรมวันศุกร์ที่ 10 มี.ค. สามีโทรมาบอกว่า คุณครูที่โรงเรียนของลูกโทรมาแจ้งว่า ครอบครัวของเราได้รับคัดเลือกเป็น "ครอบครัวคุณธรรม"ถามสามีว่า "ไม่เอาได้ไหม"ด้วยความกังวลว่า ครอบครัวเราไม่ได้มีคุณธรรมจริงสามียังมีอบายมุข พ่อกับแม่ยังมีการทำกสิกรรมใช้สารพิษ ตัวเองก็ยังทำงานมอบตนในทางที่ผิดคนในบ้านก็ยังกินเนื้อสัตว์กันถึง 4 คนลูกคนโตที่เคยกินมังสวิรัติวันหยุด เสาร์-อาทิตย์ ก็กลับเลิกกัน หันมากินเนื้อสัตว์เหมือนเดิมทุกวันไม่อยากได้รับคัดเลือกนี้ บอกสามีให้โทรกลับไปบอกคุณครูว่า ขอไม่รับสามีบอก "เธออยู่เฉยๆ" หรือไม่อย่างนั้น ก็ "โทรไปเองเลย"...
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์โดนลูกชายคนโตต่อว่า "แม่เอาแต่ใจตัวเอง" แม่อยากให้ลูกกินม้งสวิรัติ แต่พอลูกไม่กินแม่ก็ว่าเมื่อวานขี่มอเตอร์ไซต์ไปกับลูกคนเล็ก ขับผ่านร้านอาหาร จอดซื้อผัดไทมังสวิรัติให้ และโทรมาหาลูกชายคนโตว่า วันนี้กินมังสวิรัติหรือเปล่า ลูกชายบอกว่า "แม่ถามทำไม" ตอบลูกไปว่า ก็ถามดู อยู่ร้านอาหารจะเอาอะไรไหม? ลูกชายสั่ง "ผัดกะเพราะหมู" จึงซื้อมาให้เป็นการทำใจไม่เอาแต่ใจตัวเอง ปรับใจ ถ้าเขาจะได้ให้เขาคิดเอง ไม่ใช่เพราะแม่บังคับ
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์มีความหวั่นไหวและยังไม่สามารถตัดขาดการทานเนื้อ และมื้อเย็น 100% ยังอยู่ที่ 6-70% แต่พยายามใช้ปัญญาเท่าที่ทำได้ เพราะมักเกิดความเฉโก ให้ไม่สามารถเอาจริงเอาจังได้เต็มที่ ประกอบกับปัจจุบันภารกิจมากขึ้น จนขาดเวลาเข้าร่วมฟังกับหมู่มิตรดีเช่นเดียวกับช่วงโควิด แต่ทั้งนี้ก็พยายามลดละความรู้สึกชอบ/ชังอยู่ ในส่วนนี้รู้สึกว่าการลดความชังมีความพัฒนา มีความเข้าใจในสิ่งต่างๆมากขึ้นด้วยปัญญา
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ค่ำแล้ว สามียังไม่กลับบ้าน ลูกชายขอโทรไปหาพ่อจึงโทรให้ ก็เป็นจริงอย่างที่คาด คือสามีไปกินเหล้ากับเพื่อนแกล้งพูดกวนๆ ว่าน่าจะไม่มีเงินจะไปกินเหล้าไม่ได้ปิดท้ายด้วยคำถามว่า พรุ่งนี้จะกินผักกาดผัดไข่ไหมสามีตอบ "กิน"ถ้าเป็นเมื่อก่อนจะเป็นเดือดเป็นแค้นมาก ถ้าเห็นสามีอยู่ในวงเหล้า ตอนนี้ดีขึ้นมาก ไม่ทุกข์แล้ว
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์เข้าใจความรู้สึกคนอื่น จึงไม่ทุกข์เมื่อเขามีความรู้สึกไม่พอใจงานสงกรานต์ จำเป็นต้องจัดสถานที่ ซึ่งโยมระมัดระวังอยู่แล้ว เพราะต้องจัดที่ริมฟุตบาต หน้าร้านค้าแล้วก็เกิดเรื่องจริง ๆ พอตัดสินใจจะจัดตรงนี้ แม่ค้าซึ่งยืนจ้องมองอยู่แล้วบอกด้วยความไม่พอใจทันที่ว่า ไม่ได้! ถ้าจะตั้งตรงนี้ต้องรอให้ปิดร้านก่อน แล้วก็พูดอีกเยอะ ประมาณว่าเขาเสียภาษีให้เทศบาล ถ้าจะตั้งต้องจ่ายเงินให้เขาก่อน วันสงกรานต์คนเยอะ เขาคิดว่าจะขายของได้มาก โยมเข้าใจความรู้สึกเขา ถามเขาแค่ว่าปิดร้านกี่โมง แล้วก็เปลี่ยนไปตั้งร้านอีกแถบ พอจัดที่เสร็จ เพื่อเป็นการแสดงให้เห็นว่าเราไม่ได้โกรธที่เขาไม่พอใจ จึงจัดอาหารว่างไปให้เขา เขาขอบคุณ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ตอนเช้าพาลูกไปกินอาหารที่ร้านอาหารเจ เห็นกับข้าวแล้วก็อยากกินอยากสั่งข้าวมานั่งกินกับลูกด้วย แต่ยังไม่ใช่เวลาอาหาร และเตรียมอาหารไว้ที่บ้านบ้างแล้วถ้าจะกินก็เท่ากับกิน 2 มื้อตัดสินใจไม่กิน แต่ซื้อกับข้าวกลับมากินที่บ้านในมื้ออาหารแทน
นางสาวอุษา บุตรพรมลดความอยากได้ดีจากคนอื่นลดความยึดหมั่นถือมั่นใจ เบา สบาย ดี ค่ะ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์จากที่เคยเพ่งโทษลูกคนโต ว่าเป็นเด็กค่อยข้างมีปัญหา กลัวลูกจะเป็นโรคซึมเศร้าเสาร์ที่ 29 เม.ย. พาลูกเข้าสวนป่านาบุญ 9 ลูกคนโตตัดสินใจเองว่าจะนอนค้างกับแม่และน้องด้วยแต่พอถึงสวน 9 กางเต้นท์เสร็จ พ่อบ้านที่มาส่งกำลังจะกลับลูกชายคนโตร้องไห้! บอกว่า ไม่อยู่แล้ว จะกลับบ้านตอนนั้นก็หยิบของใช้ของลูก คืนให้ลูกถือกลับบ้าน บอกลูกว่า ให้ตรวจใจตัวเองว่าติดอะไร ถึงไม่อยากนอนที่นี่แล้วลูกคนโตกับพ่อบ้านก็กลับบ้านไปปกติพ่อบ้านจะนอนคนเดียว ส่วนลูก ๆ จะนอนกับแม่แต่คืนนั้น ลูกคนโต นอนห้องเดียวกับพ่อหลังกลับจาก สวน 9 ได้สัมภาษณ์ลูกชายคนโตว่าเจอสาเหตุหรือยังว่า ทำไมถึงต้องร้องไห้ความจริงไขออกมาว่า "สงสารพ่อ" จึงไม่อยากอยู่สวน 9 อยากกลับบ้านมาอยู่เป็นเพื่อนพ่อซึ่งพ่อบ้านเคยบอกว่า "ถ้าลูก ๆ กับเมียไม่อยู่ ก็ไม่อยากอยู่บ้าน" และได้รับคำสารภาพจากพ่อบ้านอีกว่า "ถ้าวันนั้นลูกคนโตไม่กลับบ้านด้วย ก็จะไม่เข้าบ้าน จะไปกินเหล้าต่อ"เห็นความละเอียดอ่อนในใจของลูกคนโต ที่สังเกตุอาการและเข้าใจความรู้สึกของพ่อแต่ตัวเอง ที่อยากแต่จะทำอะไรตามใจตัวเอง ไม่สนใจความรู้สึกของคนอื่น
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ปกติจะทำอาหารกินเอง แต่วันที่ผ่านมา จะไปทำงานโดยพาลูกไปด้วย และตั้งใจพาลูกไปกินอาหารที่่ร้านอาหารเจ จึงไม่ทำกับข้าวเอง ซื้ออาหารกินทั้งหมดปรากฎว่า วันนั้นทั้งวันกินฉี่ไม่ได้เลย เพราะมีรสชาติจัดมาก
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ไปสันติอโศก เห็นเปรตในตัวเอง อาหารเยอะมากผิดศีลตั้งแต่เช้า-ค่ำ ปกติอยู่บ้านกินมื้อเดียว แต่ไปวัดนับมือแทบไม่ได้ ตกตอนค่ำ ยังคิดอีกว่า วันนี้ผิดไปแล้ว ผิดอีกครั้งคงไม่เป็นไรมื้อค้ำก็ยังกินอยู่ผลคือท้องไส้ ปั่นป่วนไปหมด
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์กินอาหาร 2 มื้อ (จากเดิม 1 มื้อ)ไปสวนป่านาบุญ หรือ พุทธสถานทีไร แพ้กิเลสทุกทีคราวนี้เป็นวันเข้าค่ายศีล 8 ซะด้วย
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์นวดให้สามี จากปกติไม่เคยทำให้ หรือทำให้ก็แบบไม่เต็มใจรอบนี้ทำให้แบบเต็มใจ แบบว่าถือว่าฝึกวิชาชีพกดจุดของท่านอาจารย์หมอเขียวไปด้วยรู้สึกลดละความรังเกียจลงไปได้มาก ทุกข์น้อยลงเยอะเลยเมื่อวานสามีขออนุญาตไปกินเหล้า เพราะหยุดมาหมายวันแล้ว และเป็นวันเกิดของพระราชินีจึงอ้างเหตุผลกับตนเองว่า "ดื่มถวายพระพร"ปกติวันไหนถ้าไปกินเหล้าจะขอให้ภรรยาทำข้าวต้มให้ แม้ภรรยาจะทำงานอยู่ในสวนก็จะโทรตา่มกลับมาให้ทำข้าวต้มให้คิดได้ดังนี้ เช้ามาจึงทำข้าวต้มไว้ให้ก่อนเลย แล้วค่อยเข้าสวน สบายใจ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์เมื่อจะพาแม่ไปไหนมาไหน สามีมักจะบ่นว่า ทำไมไม่ให้พ่อพาแม่ไปวันนี้ตอบเขาไปว่า "แม่กู" จากการตรวจสอบใจดูแล้วว่าพูดออกมาจากความโกรธหรือไม่ก็ไม่ได้โกรธ แต่พูดออกมาเพื่อให้เขาได้รับรู้บ้างว่า ลูกคนนี้ก็มีสิทธิที่จะทำหน้าที่ของลูกที่ดีบ้าง
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์อยู่ในครัว ทำกับข้าวของลูกๆ และของตัวเองกำลังจะเสร็จ ตั้งใจว่าจะไปทำงานอื่นต่อสามีเข้ามาถือกระเจี๊ยบเขียว และมะนาวมาให้ บอกว่าให้ต้มกระเจี๊ยบและตำน้ำพริกให้หน่อยรู้สึกหวุดหงิด คิดว่ากำลังจะเสร็จพอดี เอางานมาเพิ่มให้อีกพูดออกมาว่า "คิดว่าตำเป็นหรอ?" สามีไม่สนใจ เดินจากไปทำใจใหม่ ทำไปเถอะ ไม่นานเดี่ยวก็เสร็จจึงจัดการทำให้สามีตามสั่ง แบบสบายใจไปได้ ไม่รู้รสชาติของน้ำพริกกะปิเป็นอย่างไร เพราะไม่ได้ชิมคิดว่าพอจะรับประทานได้ เพราะสามีไม่ได้บ่นอะไรเลย
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์มีเงินที่ได้มาแบบไม่บริสุทธิ์เท่าใดนัก น้องๆ ในที่ทำงาน จะไปเที่ยวทะเลบางแสนอยากให้เงินน้องไปเที่ยว เพราะน้องช่วยกันงานในส่วนของเรา แต่ใจยังคิดว่า การไปเที่ยวคือการเสพกิเลส การใช้ทรัพยากรสิ้นเปลือง คือการไปทำผิดศีล ตัดสินใจไม่ให้แต่มีท่านสมณะบอกว่าให้ใช้ความอลุ่มอล่วย ตอนนี้ยังติดสินใจไม่ได้ จะให้หรือไม่ให้ดีหนอ?
หน้าการบ้านหลัก