ดาวน์โหลดเอกสารใบสมัคพรรคสัมมาธิปไตย กดที่นี่  ดูขั้นตอนการสมัคร กดที่นี่ 

ดาวน์โหลดเอกสารลงชื่อคัดค้านกาสิโนถูกกฎหมาย และไม่เห็นด้วยกับการเปิดสถานบันเทิงครบวงจร กดที่นี่  ดูรายละเอียดเพิ่มเติมที่ กดที่นี่

การบ้านข้อที่ 2

2. "มีอริยศีล" ลดความอยาก ความกลัว กังวล หวั่นไหว อะไรบ้าง ต่อสู้อย่างไร ก้าวหน้าอย่างไร และประโยชน์ที่ได้รับคืออะไร

ค้นหารายชื่อท่านได้จากกล่องค้นหา

</
คำนำหน้าชื่อชื่อ นามสกุล (ชื่อกับนามสกุล เว้น 1 วรรค)2. "มีอริยศีล" ลดความอยาก ความกลัว (ดับความกลัว ด้วยความกล้า 8 ประการ) ความกังวล หวั่นไหว อะไรบ้าง ต่อสู้อย่างไร ก้าวหน้าอย่างไรและประโยชน์ที่ได้รับ
นางเรือนแก้ว สว่างวงษ์ทุกข์: มีความไม่เบิกบานไม่แช่มชื่นในการทำงานสมุทัย : พิจารณาเหตุแห่งทุกข์พบว่าเรามีความอยาก อยากได้งานที่สำเร็จ สมบูรณ์ ถ้างานสำเร็จสมบูรณ์จะมีความสุข ถ้างานไม่สำเร็จ ไม่สมบูรณ์จะทุกข์นิโรธ : สภาพดับทุกข์ งานจะสำเร็จ สมบูรณ์หรือไม่ ก็ต้องไม่ทุกข์ ไม่ชอบไม่ชัง ไม่อยาก ไม่กลัวมรรค : หนทางแห่งความพ้นทุกข์ พิจารณาความไม่เที่ยง อย่ายึดมั่นถือมั่น นำบททบทวนธรรมข้อ 48 คนที่แพ้ไม่ได้ พลาดไม่ได้ ทุกข์ตายเลย โง่ที่สุด คนที่แพ้ก็ได้ พลาดก็ได้ ไม่พลาดก็ได้ พร่องก็ได้ ไม่พร่องก็ได้ สบายใจจริง ฉลาดที่สุด จึงบอกกับกิเลสตัวเองว่าจะโง่ทำไม ทำงานอะไร ถ้าเราทำเต็มที่แล้ว ถ้ายังพลาด ยังพร่องก็ถือว่าเป็นวิบาก จะไปทุกข์ทำไม โง่ที่สุด พอคิดได้ก็โล่งเลย ทำงานด้วยใจที่เบิกบาน
นางสาวผุสดี เจริญไวยเจตน์การบำเพ็ญฐานงานพิธีกร ฐานงานตลาดวิถีธรรมอย่างเต็มใจ
นางนาฏยา ทองก้อนให้วัตตถุข้าวของอาหาร
นายพลศักดิ์ สุขยิ่งไม่กลัวการเป็นโควิค เพราะเรามีศีลในการปฎิบัติตน ได้ต่อสู้กับกิเลสในการอยากกินสองมื้อ แต่ทำได้แม้จะมีอาการหิว
นางสาวปภาพิศา มงคลธนาวุฒิลดละเลิกเนื้อสัตว์ ไข่นม ลดเรื่องกลัวต่างๆนาๆ ใจนิ่งขึ้นไม่กลัว
นายยศวีร์ ปิณฑะศรีวัฒน์กล้าที่จะยอมรับและเผชิญกับวิบากกรรมที่ผ่านมา ใจยินดีและพร้อมจะทำปัจจุบันให้ดี นำมาประยุกต์ใช้กับชีวิตประจำวัน เช่น ขณะที่หันมาดูแลร่างกายตนเองเพื่อจะยังชีพตนดูแลครอบครัวและช่วยผู้อื่นได้นั้นตนเองต้องแข็งแรงงก่อน จึงได้วิ่งออกกำลังกาย ปกติจะเหนื่อยง่าย แต่สร้างความเพียรตามเป้าหมายที่วางไว้ บางครั้งการวิ่งให้ได้ 5 กิโลเมตรจะไม่ไหว เราก็วิ่งแบบมีสมาธิและนึกถึงคำอาจารย์หมอเขียวเรื่องขจัดความกลัวจากจิตเราก็ประคองวิ่งได้สำเร็จ ความกลัวออกจากจิตร่างกายก็ทำหน้าที่ของเค้าไป วิ่งแบบมีสมาธิ จิตใจก็โปร่งโล่งสบายไม่กลัวไม่กังวลและมีสติทราบถึงศักยภาพร่างกายให้ดีขึได้ หลังจากนวดกดจุดลมปราณตอนเช้าร่างกายซ่อมแซมตัวเองทำให้ร่างกายดีขึ้น ปัจจุบันความดันโลหิตและชีพจร 118/78, 58 ทานอาหารแบบมีวิธีคิดในการกินมากขึ้นน้ำหนักตัวลดลงมาจาก 95 เหลือ 90 กิโลกรัมขอบคุณโครงการดีๆนี้มากครับ
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตรเรื่องความกลัว ตอนแรกจะกลัวโรคที่ตัวเองเป็นมาก คือไทรอยด์ กลัว กังวล แล้วความกลัวในเรื่องโรคโควิด ตอนนี้ความกลัวเรื่องโรคไทรอยด์น้อยลงเพราะทำเหตุแห่งทุกข์ดี ผลที่เกิดขึ้นออกมาดี ความกลัวโควิดหลังจากมาอยู่ในกลุ่มหมู่มิตรดี ความกลัวน้อยลงเช่นกัน ไม่ประมาทกับมัน ทำเหตุให้ดี ถึงจะจะติดก็เป็นวิบากกรรมของเรา รับแล้วหมดไป
นางสาววิญญา จันทะพลลดละกิเลสในด้านอาหารมีการพิจารณาต่อสู้กับกิเลสเถียงไปเถียงมา มีแพ้บ้างชนะบ้าง ปะปนกันไปการเกี่ยวข้องกับคนรอบตัวใช้บทบททวนธรรมได้ทันการมากขึ้น
นางสาวปภาดา จีนมะเริงความอยากลดลงความโกรธลดลงความหวั่นไหวไม่มีความกังวลไม่กังวลความอยากมีอยากได้ไม่มีเฉยๆ
นางสาวผุสดี เจริญไวยเจตน์
นางจารุวรรณ โกมลกุญชร
นางเรือนแก้ว สว่างวงษ์
นางสาวผาสุข ตันชวลิต
นางสาวอังคณา ทิพย์ผลาผล
นางสาวดวงพร ฤทธิ์ถาวรหลังจากไม่ทานเนื้อสัตว์ แต่เพื่อนทำปลาย่างให้เรากิน เราทานอาหารโต๊ะเดียวกัน แต่เราบอกเพื่อนว่าเราไม่ทานเนื้อสัตว์ และขอบคุณเค้าที่แบ่งปัน ลดความอยาก มีอริยศีล
นางสาวคูณทิพย์ วงษ์สุวรรณ
นางสาวนาลี วิไลสัก
นางสาวภาวินี โสดายงค์อยากนอนเล่นโทรศัพท์ กิเลสขี้เกียดค่ะ ใช้วิธี นั่งฟังทำงานด้วยเปิดกล้องด้วยค่ะ จะได้บังคับตัวเองนั่งทำงานค่ะ
นางสาวพรรณทิพย์ เทศน์สาลี
นายวีรวัฒน์ รงค์ภักดีมีจิตเเน่วเเน่
นางสาวสุภัคษา เต่าถมตาอยากให้แฟนมากินอาหารสุขภาพแต่เขาไม่สน สุดท้ายก็วางทำดีที่สุด เขาจะเอาไม่เอาก็แล้วแต่เขา
นางสาววิญญา จันทะพลกังวลหวั่นไหวในเรื่องการเข้าเรียน แต่ก็บอกตัวเองว่า ก็เพราะต้องการที่จะเรียนรู้ในเรื่องการลดกิเลสไม่ใข่หรือ จะกลัวทำไม
นางสาวกัญญา​รัตณ์​ สมพุทธ​วงค์​ใช้ศีลที่ดีไปรับวัคซีน​คะ
นางพูนสุข พูลเพิ่มไม่แต่งหน้า
นางทัศนีย์​ จันทาวันนี้มีความกังวนกลัวทำข้อสอบไม่ผ่าน​ แต่พอปรึกษาหมู่มิตรดีก็ได้คำตอบที่​ เมื่อเราทำเต็มที่แล้วจะสอบได้หรือไม่ก็วางใจค่ะ
นางอรวิภา กริฟฟิธส์มีความอยากช่วยทุกงาน เห็นพี่น้องมีงานมากมายให้ร่วมบำเพ็ญ ก็ต้องฝึกประมาณตนอะไรที่เป็นกุศลของเราและคนที่เกี่ยวของเราก็จะได้ทำ ยินดีทำเท่าที่ทำได้ด้วยใจไร้ทุกข์
นางสาวตรีทิพย์นิภา ไทยรักษากลัวโรคมะเร็งที่เป็นอยู่ผ่อนคลายไปได้เข้มแข็งขึ้นมากกว่าเดิม
นางณัฐชานันท์ รัตนะดำรงค์ชัยปกติจะเป็นคนทำอะไรจะหวังผลเลิศ พอได้มาอยู่ร่วมกับกลุ่มมิตรดี ได้รับคำแนะนำให้ทำดีเต็มที่ทุกวันก็ให้สุขใจ ได้เท่าไหร่ พอใจเท่านั้น พอใจเมื่อไหร่ ก็สุขใจเมื่อนั้น
นางภัคเปมิกา อินหว่างลดความกังวล หวั่นไหวเรื่องอาการเจ็บปวดจากแมงป่องต่อยได้สำเร็จ ด้วยการใช้บททบทวนธรรม ว่าเจ็บก็ให้มันเจ็บ ทรมานก็ให้มันทรมาน เป็นไงเป็นกัน รับเท่าไหร่หมดเท่านั้น จนในที่สุดอาการปวดเจ็บก็หายไป
นางสาวสุภารัตน์ จันโดนลดความกลัวเรื่องสมัครเรียนเป็นนักศึกษาวิชชาราม เคยคิดสมัครเมื่อหลายปีก่อน แต่อีกใจหนึ่งรู้ว่ายังไม่ถึงเวลาเพราะทุกเรื่องขึ้นอยู่กับเหตุและปัจจัย พอมาถึงวันนี้ได้เรียนออนไลน์ก็คิดว่าถึงเวลาควรสมัครเรียนได้แล้วค่ะ
นางสาวปภาพิศา มงคลธนาวุฒิ (ณิ)เมื่อมีความทุกข์จากความกลัว และทำให้เกิดความเครียด ทำให้เจบป่วยคือปวดบ่าคอตึง ปวดหัว จึงค้นหาว่าวันนี้เรากลัวอะไร ทำไมถึงกลัว หาสาเหตุ และเอาธรรมมะของอาจารย์มาพิจารณาต่อสู้ใจตัวเอง เปิดฟังตลอดทำให้มีสติ เอาธรรมมะข่มในใจกด กิเลสให้มันกลัวเราแทน จึงอาการกลัวเบาลง ใช้หลักยา9เมด มาใช้คือกัวซาขูด ศรีษะ ขุดบ่าคอ จนอาการหายดีขึ้น โดยไม่ได้พึ่งยาเลยค่ะ
นางสาวฟ้าปลื้ม ศรีจันทร์อดทน กับทุกข์ ที่จะต้องถูกเพื่อนเข้าใจผิด ในขณะเดียวกันเราก็เช็คศีลเราไปด้วย และพร้อมที่จะอธิบายหากมีคนถาม หากไม่มีใครถาม เราเองก็ไม่มีโอกาสตอบ ถามตนเองว่า ยอมให้คนอื่น เข้าใจผิดได้มั้ย หากยอมได้ เพราะเราได้เข้าใจเรื่องกรรมอย่างแจ่มแจ้ง แล้ว เราก็ สงบใจลงได้ อย่างใจไม่ทุกข์ได้
นางสาวปุณยนุช ภูมิอมรืลดความหยากจากการกินของทอด เพราะตั้งศีลไว้ช่วงเข้าพรรษา ยังสู้ได้อยู่ค่ะ เพราะเห็นโทษของอาหารทอด และฝึกไม่ตามใจตนเอง
นางกานดา ศักดิ์ศรชัยไม่ชอบคำพูดดูหมิ่น ด้อยค่า เพ่งโทษ บุคคลที่ 3 อันเป็นกิเลสที่ให้ใช้อริยศีล ใช้บททบทวนทบทวนธรรม ที่ได้เรียนมา พิจารณาตามจริง ผลคือสามารถแก้ได้จริง หายจากความไม่ชอบรู้สึกสบายใจได้ จึงรู้สึกถึงคุณค่ามากมายจากคำสอนที่ฟังมาเรื่อยๆว่าใช้ได้จริงๆ
นายสุมิตชัย ศรีจีนดี
นางกาญจนา คงภูชงค์ลดความอยากได้ดีจากคนข้างๆได้ ไม่ยึดมั่นถือมั่น ลดความกังวลและใจวางได้เมื่อเจอผัสสะ จะเต็มใจรับเต็มใจยินดีในทุกเรื่องให้ได้คะ
นางสาวรัตนา ศรีธนะต่อสู้กับการไม่กินขนม 1 สัปดาห์
นางบุษกร วรรธนะภูติลดความอยากกินเนื้อวัวเนื้อหมู
นางสาวจรัสพักตร์ จังหวะเพลงงดกินสัตว์ ร้านค้าไม่ขายเจ ก็ดีเลยค่ะ ฉันได้เริ่มหัดทำอาหารกินเอง ยังปรุงรสอยู่บ้างค่ะ ค่อยปรับไปค่ะ
นางสาวสุวภัทร ชุ่มชัยยาลดความกลัวที่จะไม่ได้ดังใจหวัง
นางสาวสุคนธ์ ศิลปบวรเลิศ ณ.2วันที่ผ่านมานี้ ได้ ตั้งอริยศิลในการ ไม่ทานข้าวเย็น ทานมื้อเช้า เที่ยง สภาวะใจเมื่อตรวจดูแล้วไม่ทุกข์อะไร อาจเป็นเพราะ ตั้งแต่มาทาน อาหารพืช จืด สบาย แล้ว ความอยาก ในเรื่องต่าง ๆ ลดลงเอง เป็นไปตามธรรมชาติ ซึ่งเราเองเป็นผู้ทำอาหารให้พ่อบ้าน ลูก ทานด้วย ผัสสะในรูป รส กลิ่น มาเต็ม แต่ใจไม่ได้กังวล ว่าต้องไม่กินข้าวเย็นให้ได้นะ ทำใจ สบายสบาย ฝึกทำเป็น วันต่อวัน ไปก่อน ดูสภาวะใจเราไปเรื่อย ๆ ฝึกไปเรื่อย พิจารณาโทษ ผิด ภัย ที่จะเข้าไปในร่างกายของเรา ว่า กินไปแล้ว ได้อะไร กินแล้วก็ out ออกมา ลงสู่แม่น้ำ กลายเป็น ธาตุดินต่อไป กินมาก พิษก็พอก กิเลส ก็โต อกุศลเกิด ณ.ตอนนี้ เมื่อพิจารณา โทษ และ ทุกข์ ที่เกิด กินน้อย น้อย เอาเวลามาพิจารณา กาย ใจ ทบทวนธรรม ดีกว่า กินน้อย น้อย อาจเหลือแต่กล้วยน้ำว้า ถั่วเขียว 5ช้อนแกง บ้างค่ะ เรื่องเนื้อสัตว์ จะมาหลอก ล่อ เรามิได้แล้ว เราจักไม่เบียดเบียน พวกท่าน แล้วจ้า ต่างคนต่างอยู่เพื่อชดใช้ วิบากกันไป เพราะทุกชีวิต ก็มีกรรมเป็นของตน สาธุค่ะ
นางสาววันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์อยากให้พี่สาวลดความโกรธ กังวล เพราะพี่สาว เป็นโรคเครียด และเขาจะขึ้นเป็นหัวหน้าพยาบาลปีนี้ กังวลว่าเขาจะป่วยก็จับกิเลสว่า เราจะทุกข์ไปทำไม สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม และคิดว่าเขาก็ต้องปรับตัว เราได้พยามช่วยเขาแล้วเขาจะทำได้หรือไม่ได้ ก็ต้องแล้วแต่กรรมและวิบาก ของเขา
นายดร.ณัฐกฤช อยู่มั่นธรรมาฝึกการลดความอยาก มี อยากได้ ความอยากในกาม ทานข้าวมื้อ เดียวมานาน แล้ว
นางเรณู ไชยศรีอยากกินส้มตำเผ็ดๆ แต่ก็กลัวปวดท้องเมื่อพิจารณาโทษแล้ว ก็เลยไม่ออกไปซื้อ
นางสาวณฐิตา อินชัยยงค์เห็นความกลัว ไม่กล้าพูด พอกล้าที่จะลองพูด ทำให้เห็นความกลัวซ้อนอยู่ คือ กลัวความคิดหลังจากที่พูดออกไปแล้ว มันกลัวคนอื่นไม่เข้าใจ กลัวคนอื่นเข้าใจผิด กลัวพูดได้ไม่ดี พอได้กล้าทำในสิ่งที่กลัว ทำให้รู้สึกว่าเริ่มกล้าพูดมากขึ้นและเริ่มวางใจยอมให้คนอื่นเข้าใจเราผิด
นางเพ็ญศรี มงคลชาติไทยมีความทุกข์คืออยากให้ลูกมาเรียนรู้การพึ่งตนของอาจารย์ได้บอกข้อมูลดีๆไป ดูเหมือนเขาไม่ค่อยสนใจ และมาปรับใจคิดใหม่ว่าแล้วแต่กุศล และอกุศลของเราและของลูก ถ้ากุศลมาลูกก็สนใจ ถ้าอกุศลมาลูกก็ไม่สนใจ จึงวางใจได้ ไม่ชอบไม่ชัง ทำดีเรื่อยไปใจเย็นข้ามชาติ
นางเอื้อมพร​ สุทธิ​อาภา​พงศ์​ลดความอยากดี​ ปกติจะเป็นคนที่ไม่ค่อยอะลุ้มอล่วย​ งานต่างๆ​ จะต้องสำเร็จตามแผนและแนวทางที่วางไว้​ แต่ปัจจุบันได้เปลี่ยนความยึดมั่นถือมั่นลง​ คือวิธีการของเราไม่ใช่วิธีเดียวที่จะทำให้ผลของงานสำเร็จ​ ยอมรับฟังแนวทางและเหตุผลของผู้อื่นที่สามารถทำให้ผลของงานสำเร็จได้เช่นเดียวกัน
นางวสา ราญคำรัตน์ลดทุกข์ที่อยากให้พี่สาวที่ไปทำงานรับจ้างคนอื่นเราก็เลยลงทุนเปิดร้านขายส้มตำให้เพราะพี่มีฝีมือแต่พี่เขาไม่ยอมทำและไม่เลิกเป็นลูกจ้าง พอได้ฟังธรรมะจากอาจารย์หมอเขียวหมดอยากก็หมดทุกข์ทำให้คลายจากทุกข์ซึ่งเมื่อก่อนนี้เราเห็นเขาไปทำเราจะเจ็บแป้บที่ใจเราทุกครั้ง
นายสุนทร คำเหลืองทำความรู้สึก ตอนที่เจอปัญหาไม่ชอบไม่ชัง ด้วยการวางใจเฉยๆ
นางสาวกรวรรณ จันดาผลลดความอยากความกังวนความกลัวตายจากโรคsleและโรคมะเร็งเต้านมไม่หวั่นไหวจะหายตอนไหนก็ได้หายตอนเป็นก็ได้หายตอนตายก็ได้ใจไร้ทุกข์
นางสมใจ สิทสิทธิพงษ์ได้ได้ตั้งศีลพร้อมหมู่มิตรดีในรายการสายด่วนค่ะ ได้ได้ลดความอยากจะไปอยู่กับหมู่กลุ่มหมูมิตรดีค่ะ ลดความกลัวลดความกลัวความกังวลที่เราจะไม่ได้ฝึกฝนปฎิบัติธรรมอยู่ใกล้อาจารย์และหมูมิตรดีเพราะว่าได้มีค่ายออนไลน์แบบนี้ค่ะ เข้เข้าใจแล้วค่ะปฏิบัติอยู่ที่บ้านก็ได้ฟังแล้วเข้าใจค่ะบำเพ็ญอยู่ที่บ้านก็ได้ ถ้าถ้าปฏิบัติตามที่อาจารย์สอนก็เหมือนอยู่ใกล้ถ้าไม่ทำตามที่สอนก็เหมือนอยู่ไกลค่ะ สบายใจขึ้นสบายใจขึ้นค่ะไปก็ได้ไม่ไปก็ได้ค่ะ
นางสาวจงจิตต์ อินทรีย์
นางเกษร อินต๊ะปัญญาอยากทานของอร่อย ขนมหวาน ต้องตั้งศีลทุกครั้งที่อยากกิน ลดกิเลสความอยากโดย พิจารณาเห็นโทษของการกินเป็นโทษต่อร่างกาย ได้กินสมใจอยากแค่สุขปลายลิ้น เป็นสุขชั่วคราว แต่การกล้าไม่สมใจอยาก เป็นสุขในใจที่ยั่งยืน ที่สามารถเอาชนะกิเลสได้ค่ะ
นางอรวรรณ กิจเชวงกุลลดความอยากความกลัวความหวั่นไหวลงได้บ้างทำให้สบายใจขึ้น
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงอยากกินขาหมูเอากับข้าวมามีผัดกะเพราแต่ก็ไม่แต่ตักกินแต่กินผัดผักกินได้ถึงจะฝืดคอนึกถึงคำอาจารย์ที่ว่ากินอร่อยนั่นนะโรคอะไรที่กินฝืดคอนั่นละปลอดโรค
นางสาวสัสยา วาทยานนท์ลดความอยากอาหารเนื้อสัตว์ ภาพอาหารผักผลไม้ กังวลว่าเดี๋ยวจะต้องทำตามใจเพื่อน นั่งกิน ของ ที่ใส่สารปรุงแต่งกรอบกรอบ บอกตัวเองว่ายังไม่ถึงเวลา เดี๋ยวถึงเวลาแล้วหาทางหลีกเลี่ยง หากเพื่อนไม่พอใจ ก็รู้ว่า เขาเป็นเช่นนั้นเอง ปิดปาก ไม่ไปพูดต่อล้อต่อเถียง พอเห็นหน้าเขาแสดงกิริยาไม่ดี ก็บอกกับตัวเองว่า เขาเป็นของเขาอย่างนั้น ไม่ต้องไปเก็บอารมณ์มาแสดงออกต่อๆไป ทุกข์ใจตกเปล่า ทรมานตัวเองทำไม ปล่อยให้มันดับไปดีกว่า
นางสาวพรรณทิพย์ เทศน์สาลีลด ละเลิกกินเนื้อสัตว์ ระหว่างทานอาหารเห็นกับข้าวหลายอย่าง มีผัก มีเนื้อ บ้างอย่างก็มีความอยาก กิน เพราะชอบเพราะอร่อย ก็รู้สึกว่ามี กิเลส อยากกิน และพิจารณาในใจก็มีความแย้ง บ้างมื้อก็ทำได้ บ้างมื้อก็ทำไม่ได้
นางสาวเพชรี พรหมช่วยลดความอยากในเรื่องอาหาร มองเห็นสรรพคุณ-โทษในสิ่งที่กำลังจะทาน ทำให้มีเมตตากับตัวเองมากยิ่งขึ้น
นางสาวภนิดา ปิ่นมณีลดความอยากกินเนื้อสัตว์คิดอย่างเดียวไม่เบียดเบียน
นางสาววิลาวัลย์ โพธิปัญญาธนาความมั่นใจ.มีความอดทน.มุ่งมั่น
นางสาวอุไร คงแก้วกินมังสวิรัติตั้งแต่เริ่มเรียนค่ะ..
นางสุมา ไชยช่วยเป็นห่วงเรื่องการติดโควิดของลูกเพราะลูกทำงานนอกบ้าน แต่ก็วางใจว่าวิบากกรรมที่จะต้องติดโควิดก็ต้องติด วางใจได้
นางณัชญ์ชาพัฒ วงศ์วิวิทย์ลดความอยาก เรื่องอาหารที่มีส่วนผสมของเนื้อสัตว์ได้ แต่บางครั้งวิบากออกฤทธิ์ ก็เลี่ยงไม่ได้ ก็ต้องยินดีรับยินดีให้หมดไปคะ แล้วเริ่มต้นปฏิบัติใหม่ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ ล่าสุดตอนนี้ดิฉัน สามารถหาร้านอาหารตามสั่ง ที่เขายินดีทำอาหารไม่มีเนื้อสัตว์ขายให้ได้แล้ว จำนวน 3 ร้านคะ ดีใจมากคะ
นางสาววิมลวรรณ สินธุจริวัตรลดความหิว เดิมหิวตลอดเวลา ท้องอิ่มแต่ปากหิว ตั้งศิลว่าจะไม่กินหลัง18.00น แรกๆทำไม่ได้ก็ค่อยๆลดลงมาได้เรื่อยๆปัจจุบันเหลือสองมื้อ
นางสาวกมลชนก. เช้าเที่ยงอยู่ในความพอดีไม่ยึดติดกับสิ่งของทำใจให้เย็น
นางสาวลดาวรรณ เสรีเสถียร(หุย)เห็นความอยากที่จะให้ตั้วเจ้หยุดทำผิดกฏของบ้าน และเห็นทุกข์แห่งความอยากว่าจนเราอยากจะทิ้งเขากลับเมืองไทยแต่พอมาเห็นกิเลสที่ตัวเองอยากมากมายเลยวางการกลับเมืองไทยงก่อนมาแก้ที่ตัวเองก่อน
นางสาวนฤมล วงศาเลิกการกิน หมู ไก่ และผลิตภัณฑ์จากสัตว์เหล่านั้น ซึ่งตอนแรกมีความอยากและเผลอกินในบางครั้ง จนต้องเพิ่มสติ และบอกกับตัวเองว่ากินเพื่ออยู่ ไม่ใช่เพื่อความอร่อย และจินตนาการถึงความกลัวตายของสัตว์เหล่านั้น ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดพลังในการเลิก/ละ ได้
นางสาวผาสุข ตันชวลิตวันนี้ได้ช่วยแนะแนวทางในการตั้งศีลเริ่มต้นเรื่องการลด ละ เลิก การทานบะหมี่สำเร็จรูปแก่ลูกสาว แต่ลูกยังไม่พร้อมจะสละ สำรวจความทุกข์ในใจ ก็ไม่ได้มีอะไร เพราะ เข้าใจเรื่องกรรมแจ่มแจ้ง วิบากเรา วิบากเขา ตั้งใจ ทำตัวอย่างที่ดีให้ดู เปิดเผยข้อมูลและให้ลูกคอยสังเกตุความเปลี่ยนแปลงที่ตัวเรา สักวันหนึ่ง เมื่อวิบากดีของลูกให้ผล ก็จะสามารถ นำสิ่งที่เราทำตัวอย่างให้ดูไปใช้ได้
นายสุนทร คำเหลืองลดกินเนื้อสัตว์เป็นบางวันบางมื้อ กังวลกับการงานทำใจให้วางเฉยบ้างได้ความก้าวหน้านิดหน่อย
นางอรษา ชูเรืองสุขทำให้รู้เท่าทันกิเลสตนเองมากขึ้น ได้เห็นมารชั่วในตัวเองที่แฝงอยู่ในใจลึกๆชัดเจนขึ้นและทำให้สามารถขจัดมารร้ายในใจตนเอง ได้แม่นยำทันการณ์ขึ้นเรื่อยๆ
นางสาวสุนทรี อินทรีย์สมาธิ
นางดรุณี อินทนิล​ลดเนื้อสัตว์ เมนูผัดกะเพราหมูที่ทำให้ลูกทาน เพื่ออยากเอาใจลูกชายโดนตัออกไปแล้วค่ะไปตลาดไม่ซื้อเนื้อหมูแล้วตินนี้ค่ะ
นายเหรียงไกร เฮงประเสริฐลดความกังวนได้ คือวันที่ปวดฟันทรมานมากตั้งแต่เช้าถึงเย็นกินข้าวก็ไม่ได้ทำยังไงก็ไม่หาย จนได้มาคิดทดทวน เจ็บก็ให้มันเจ็บ ตายก็ให้มันตาย หบังจากนั้นก็ค่อยๆเริ่มหายปวด แล้วตั้งแต่วันนั้นก็เป็นอีกหลายครั้งใช้วิธีนี้ก็หายไปเองตลอด
นางพรนภา บุรณศิริลดความอยากที่จะไม่ต้องเป็นโรคโควิด19หรือโรคอื่นๆลดความกลัวที่จะไปไหนมาไหนแล้วจะติดโควิดได้กลัวว่าเป็นแล้วจะช่วยเหลือตนเองไม่ได้ความกังวลว่าจะผ่านพ้นวิกฤตนี้ไปได้หรือไม่เมื่อไรความหวั่นไหวว่าเมื่อได้เกิดติดโควิดขึ้นมาแล้วจะทำอย่างไรสามารถลดทุกอย่างได้เพราะธรรมะของอาจารย์ การที่จะไม่เป็นโรคคือ อย่าโกรธ อย่ากลัวโรค อย่ากลัวเป็น อย่ากลัวตาย อย่ากังวล อย่าเร่งผล ให้เลิกความอยากที่ทำให้เป็นทุกข์และเปลี่ยนความกลัวให้เป็นความกล้าสามารถต่อสู้ด้วยการปฏิบัติตนตามแนวแพทย์วิถีธรรมทานอาหารปรับสมดุลย์ใช้ยา9เม็ด ทำร่างกายให้แข็งแรงจึงสามารถช่วยเหลือตนเองได้เมื่อต้องอยู่ที่บ้านที่อยู่ในชุมชนที่มีคนเป็นโควิด4-5บ้านๆละ4-5คนจนเรามีอาการคล้ายเป็นโควิดวันแรกเราก็รีบกินนำ้สมุนไพรในตัว น้ำสมุนไพรสกัดที่ทำใว้จนสามารถหายได้ในวันเดียวและลูกเขยก็ติดโควิดจากที่ทำงานที่ทำงานเมื่อรู้ว่าเป็นก็ไดรับการรักษาที่รพ.สนามหายได้ภายใน14วันโดยที่ลูกสาวและหลานชายที่อยู่บ้านเดียวกันก็ไม่ติด
นางอัญชลี โสภา1.กลัวไม่กล้าตั้งจิตงดเนื้อสัตว์ตลอดชีวิต แต่พอเข้ามาฟังธรรมร่วมกิจกรรมสามารถกล้าตั้งจิตงดอาหารจากเนื้อสัตว์ตลอดชีวิต 2.ใจเย็นขึ้น มีเมตาสงสารสามารถงดการฆ่ามด ฆ่ายุงได้3.ใจกล่าวโทษเพื่อนร่วมงานไม่ช่วยงานไม่มีความเสียสละ ปล่อยให้เราต่อสู้แก้ปัญหาผู้เดียว สามารถวางใจได้ ทุกอย่างที่เราได้รับเราทำมา ไม่เพ่งโทษกล่าวโทษผู้อื่น เราต้องชดใช้เราอาจจะเคยทำมาในอดีตชาติ
นางนปภา รัตนวงศาจัดรายการสายด่วนเป็นพิธีกรร่วม แต่ตนเองจะเป็นคนที่ช้า น้องท่านจะรวดเร็วแววไว จึงพูดไม่ทัน ก่อนนี้มีความอยาก ที่จะได้พูดบ้าง ไม่ใช่แค่เปิดกับปิดรายการ แต่วันนี้ล้างได้แล้ว จะได้พูด ไม่ได้พูดก็ได้ แค่ได้จัดรายการก็ดีที่สุดแล้ว เย้ๆๆ ดีใจจังไม่ได้ดั่งใจ
นางสาวนภัสส์นัญท์ มาตย์คำมีจากเคยทานอาหาร สามมื้อชอบกินเยอะๆ แต่ลดลงเหลือ 1 มื้อ คะ กำลังตั้งใจว่า เราต้องทำได้ เพื่อลดกิเลส ความอยาก
นางสุรางค์ โยโกยามา( บุญเผื่อน) ต่อสฟุ้พัยคว่มอยากกลัวกังวลเรื่องการรายงานกัยการสอบประมวลของทางมหาลัย อ่านหนังสือให้มากขึ้นภายใต้เวลาทีมีอยู่อย่างจำกัด ทำข้อส้บให้ผ่านทุกวิช่า
นางสาวธัญญ์นิธิ ภักดีชนลดความกังวลและทุกข์จากความไม่สำเร็จของงานที่เรารับผิดชอบได้บ้าง
นางสุทัศณีย์ วงษ์กิ่งมีความกังวลหวั่นไหวเรื่องสอนเข้าเรียนเป็นนักศึกษาวิชชารามกลัวเรียนไม่ไหวไม่มีเวลาเรียนพอจะเสียเวลาตัวเองเสียเวลาอ.คุรุที่จะเสียเวลาไปกับเราอ.บอกทำเต็มที่แล้วไม่จบชาติหน้าก็มาเรียนใหม่ชาติหน้าท่านอ.เสียสละแล้วให้โอกาสวางใจทำตามที่เรา อีกที่สำคัญมากอ.บอกว่าวันคืนล่วงไปเราได้ทำอะไรบ้างจะเกิดมาแค่ได้รู้จักว่าพุทธะรักษาศีลมันก็เหมือนที่เค้าปฏิบัติกันทั่วไปข้ามฝั่งไม่ได้ไม่มีที่ชี้วัดวว่าเราผ่านหรือไม่เพราะหมู่มิตรดีก็ไม่เข้าไปรวมกลุ่มเกาะหมู่กลุ่มไม่อยากอยู่แบบไม่มีตัวชี้วัดว่าเราเดินถึงไหนอ.มีเมตตามาสอนแล้วอย่าให้เสียเวลาเปล่าเป็นกาละอันควรทำแล้ว ฟังอ.บรรยายธรรมวันที่28/09/64เลยมีความกล้าแล้วไม่หวั่นไหวมันคงถึงรอบที่จะได้ทำคะ
นางสาวคูณทิพย์ วงษ์สุวรรณกลัวที่จะได้เจอคนๆหนึ่งได้รู้ว่าตนเองมีความชังคนๆหนึ่งมานานมากกว่า 2 เดือน (จากที่ลืมไปแล้ว) เหตุที่ชังเพราะโดนเขาโกหกว่าจะเอาเงินที่ค้างจากการซื้อของไปครั้งก่อนมาจ่ายพร้อมกับการซื้อของครั้งนี้ แต่แล้วเขาก็ไม่จ่ายส่วนที่ค้างไว้ครั้งก่อน จ่ายเฉพาะของครั้งนี้ โดยอ้างว่าเอาเงินมาไม่พอ และลืมเอาโทรศัพท์มาจึงโอนเงินให้ไม่ได้ ทั้งที่ก่อนหน้านี้เคยไลน์ถามไปแล้วว่าของที่เอาไปแล้วนั้นใช้ดีหรือไม่ เขาบอกยังไม่ได้ใช้เลย ตนเองจึงบอกว่าถ้าไม่ใช้ก็เอามาคืนได้นะ เขาบอกว่า ไม่คืนหรอก วันที่มาครั้งหลังถามเขาว่าทำไมล่ะ? เขาบอกแค่ว่า ไม่คืน และยังไม่จ่ายหน้าตาเฉยหลังจากวันนั้นอีกประมาณ 2-3 สัปดาห์เขาโอนเงินมาให้ ความเกลียดชังที่ฝังไว้ในใจบอกกับตนเองว่า ทีนี้จะไม่ขายให้คนๆนี้อีกเลย ไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากเจอ ทุกๆกรณี .....ก็ลืมๆเรื่องนี้ไปแล้ว กระทั่งเมื่อวานช่วงเย็น(29ก.ย.64) พ่อก็พูดถึงคนนี้ขึ้นมาและว่าจะโทรถามถึงของที่เอาไปใช้ ยังใช้ดีอยู่หรือไม่ มีปัญหาอะไรมั้ย ใช้งานเป็นปกติมั้ยตนรีบบอกพ่อว่า ยังทำใจให้เห็นหน้าคนนี้ไม่ได้100 เปอร์เซ็นต์ พ่อจึงเตือนว่า อย่าลืมว่าตัวเองเป็นลูกคนสุดท้อง (นิสัยเอาแต่ใจ) จึงฟังแล้วก็นิ่งไม่ได้แย้งพ่อ เช้าวันนี้ (30ก.ย.64) ได้ฟังบททบทวนธรรมรู้สึกถึงใจ ข้อ 3,6,8,9,10,11,20 น้อมใจตามและยอมรับ คลายใจไป 80 เปอร์เซ็นต์ จึงได้เล่าให้พ่อฟัง บอกพ่อว่าให้คนนั้นมาบ้านได้ ตนเองทำใจได้แล้ว พ่อสอนว่าคนเราต้องรู้จักให้อภัยผู้อื่น แต่ 20 เปอร์เซ็นต์ที่เหลือ ยังขุ่นๆ นิดๆ ไม่โล่งเท่าที่ควรแสดงว่าตนยังผิดศีลอยู่ ได้ดูใจตนเองต่อไปอีก จึงได้เห็นว่า..ตนเห็นว่าเขาเป็นคนโกหกปริ้นปร้อน เชื่อถือไม่ได้ เห็นว่าเขาเป็นคนไม่ดี แสดงว่าเราดีกว่าเขา นี่เราเห็นว่าตนเองเป็นคนดีกว่าเขา ทั้งๆที่ด้านอื่นๆ เขาอาจจะดีมากกว่าเราก็ได้นะอ้อ...หลงว่าตนเองดีกว่าเขานี่เอง หลงตัวเองหรอกหรือ อาการขุ่นๆ ในใจก็หายไปทันที เกิดความรู้สึกสบายใจ และเข้าใจความแตกต่างของคนเรามากขึ้น ทำใจได้ คิดว่า 100 เปอร์เซ็นต์กับเรื่องนี้ รอดูผลต่อไปว่า ถ้าเจอคนนี้ จริงๆ ขึ้นมา แล้ว จะรู้สึกอย่างไรต่อไป
นางสาวณฐิตา อินชัยยงค์
นายเจษฎาพงษ์ ชำรัมย์
นางสาวพวงเพ็ญ ทองเย็นสู้กับหมี่พัดที่ซื้อมาจากตลาดเมื่อก่อนหมี่ผัดไม่เคยอยู่ในรายการอาหารที่ชอบเลย แต่พอเลิกทานเนื้อสัตว์ อาหารที่ทานได้ในตลอดเหลือน้อยมาก ที่ถูกใจกิเลสเราที่สุดคือหมีผัดกะทิ ทั้งที่รู้ว่าไม่เหมาะกับร่างกาย เพราะทานแล้วจะร้อน แต่ก็เดินไปซื้อมา กิเลสบอกซื้อฝากแม่ซื้อฝากลูกน้องซื้อฝากหลาน ซื้อของในตลาดเสร็จขึ้นรถจะกลับบ้าน มันบอกหิว เอาหมีผัดมากินซิ ไม่มีเนื้อสัตว์กินได้ สู้กันไปมาเราก็แพ้เอาหมีผัดมากินไปสองสามคำ มันบอกอร่อย อยากกินอีก กินไปเหอะเราหิวนิ หันไปดูนาฬิกา 10 โมงกว่าๆเอง ปกติเอ็งกินบ่ายโมงไม่ใช้เหรออาร์ ถ้ากินหมี่ผัดก่อนก็ไม่ใช้การทานมื้อเดียวแล้วนะ นึกถึงคำพี่จิตอาสาท่านนึงถ้ากิเลสมันบอกว่าหิวให้มันทานข้างเปล่ากับเกลือ นึกขึ้นได้ว่าก่อนออกจากบ้านหยิบกล้วยมาด้วย 3 ลูก บอกกับกิเลส หิวมากเหรอกินกล้วยสิ มีประโยชน์กว่าด้วย มันยอมวางหมีผัดเลย กลับถึงบ้าน มันยังบอกหิวๆๆ รีบทำอาหาร ผัดผัก กับแกงส้มผักบุ้ง จะต้มถั่วเขียวอีกหน่อย กิเลสบอกไม่ต้องหรอก จะไปทำน้ำปั่นผักมันก็บอกหยุดทานวันนึงก็ได้ วันนี้หิว กินอาการแบบรีบกินๆ จนไปถึงสิ่งสุดท้ายคือหมี่ผัด มันรีบกิน มันบอกอร่อย เฮ้ย นี้เราไม่ได้พิจารณาอะไรเลย รีบกินทุกอย่างให้หมดเร็วๆ เพื่อจะได้กินหมี่ผัด เริ่มมีสติ ดูว่าหมี่ผัดที่กิเลสบอกอร่อยมันอร่อยจริงไหม หวานจนแสบคอ ในปากรู้สึกเหมือนไขมันเกาะอยู่ไม่สบายเลย ถามมันว่านี้เหรออร่อย มันพับหมีผัดเก็บไม่มีความอยากจะกินต่อ. แต่ก็ไม่กล้าทิ้ง เหมือนมันยังตัดไม่ขาด. ไม่กินแล้วแต่ไม่ทิ้ง ตอนหัวค่ำผิดศีลไปทานผักในแกงเลียง กิเลสยังบอกอีกว่ามีหมีผัดเหลืออยู่ไปกินสิ เดี๋ยวไม่กินก็เสียของนะ แต่ก็บอกมันว่าพอแล้ว วันนี้กินเยอะแล้ว
นายมานิตย์ แสนเกษมกำลังปฎิบัติ
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวชลดความอยาก ลองไม่ทานผลิตภัณฑ์จากสัตว์ทุกชนิด ตั่งแต่เข้าค่ายมารวมเวลา 13วันแล้วค่ะ
นางเรือนแก้ว สว่างวงษ์
นางสาวสุคนธ์ ศิลปบวรเลิศมีอริยศิลในการ ลดการเสพสื่อทางโทรศัพท์ เสพเรื่องที่จำเป็นเท่านั้น ข่าว ค่อย ๆ ลดการเสพ เรื่องคนอื่น แต่ถ้าดูข่าว ก็กลับมามองตัวเองว่าเราก็เคย เป็นเช่นนี้ มาแล้ว ชั่วมามากแล้ว จะทำอีกไหม เป็นวิบากของแต่ละชีวิต ที่ต้องได้พบ เจอ ในสิ่งที่เรากระทำมา ทางกาย วาจา ใจ นั้นเอง ยินดีรับยินดีให้หมดไป สาธุค่ะ
นางสาวปภาดา จีนมะเริง(ซินดี้)ทุกข์ แอบไปเห็นที่น้องนานาถามคำถามในสายด่วนบ่อยๆถามคำเดิมๆจิตแอบบอกว่าทำไมไม่กล้าทำจะได้หายกลัว สุมุไท จิตไปคิดไปคิดแบบนั้นทำไมน้องเขาหน้าสงสารที่เขาถามก้อเขามีเวทนาอยากพ้นทุกข์เดียวพอเขาได้พูดได้ถามเขาก้สุขใจ นิโรธ คลายกำนัตก้ดับไปไม่มีอะไรเกิดขึ้นตั้งอยู่นาน มรรควาจาคิดไม่ดีกับผู้อื่นทำให้เราผิดศีล
นางเพ็ญศรี อิทธิมาตั้งศีลจะไม่กินปลาและไข่ซึ่งก็ทำได้แต่ด้วยความที่สามียังกินอยู่ตัวเองต้องทำอาหารจึงเหมือนเกลียดตัวกินไข่เกลียดปลาไหลกินน้ำแกงฉันนั้น เขี่ยไข่เขี่ยปลาออกทุกครั้ง เมื่อวานต้องไปงานเลี้ยงเกษียณเพืีอนร่วมงาน เขาตักปลาใส่จานให้ก็จำเป็นต้องกินเพื่อไม่ให้เสียมารยาท แต่ในขณะที่กินก็ขอรับผิดว่าครั้งนี้ขอกินและขออโหสิกรรมด้วย มีความก้าวหน้าคือมีความสุขใจ ร่างกายแข็งแรงดี
นางสาวผาสุข ตันชวลิตเมื่อวาน สัญญาณอินเตอร์เน็ตหลุดระหว่างเข้าร่วมฟังหารประชุมสายด่วน 1.ตรวจว่ามีความอยากที่จะให้สัญญาณดีเพื่อที่จะได้รับฟังต่อหรือไม่ / ไม่มี 2. ตรวจความกลัวว่า จะไม่ได้รับฟัง หรือกลัวจะฟังไม่ทันไหม ? ไม่มี พิจารณาว่า โลกนี้พร่องอยู่เป็นนิจ เหตุการณ์ทั้งหลาย เกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไป เป็นธรรมดา จึงเอาเวลาไปทำกิจอื่นที่คิดว่าเป็นประโยชน์ คือ ทบทวนสิ่งที่ได้ยิน ได้ฟังมา สาธุ
นางสาวอังคณา ทิพย์ผลาผลลดความกลัวความกังวลของตัวเอง หนทางพ้นทุกข์
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตรต้องต่อสู่กับความขี้เกียจของตัวเองในการตื่นเช้าไปออกกำลังกาย ตื่น มา 6โมงเช้า คิดทบทวนกับสิ่งที่ตั้ั้งใจว่าจะออกกำลังกาย ตื่นขึ้นแอบคิดว่าถ้าฝนตกก็ดีนะ ไม่ต้องไปออกกำลัง ไปต้องออกไปวิ่ง เพราะมีเหตุุให้ไปไม่ได้ เปิดหน้าต่างดูฝนตกไม่ตก อะงั้นไปอาบน้ำดีกว่าจะได้ไปออกกำลัง สุดท้ายวันนี้ชนะกิเลสได้ ไปออกกำลังกาย เดินวิ่ง ระยะทาง 6 กม ด้วยความเบิกบาน
นางสาวณฐมน วงค์ภักดี
นายสุมิตชัย ศรีจันดี
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นางวสา ราญคำรัตน์ตอนนี้มีสิ่งเดียวที่ยังทำไม่ได้คือกินให้ได้มื้อเดียวค่ะณวันนี้ขอใช้คำว่าจะพยายามก่อนค่ะ
นางสาวณฐมน วงค์ภักดี
นางสาวดวงพร ฤทธิ์ถาวร
นางกานดา ศักดิ์ศรชัย
นางเพ็ญศรี มงคลชาติไทยลดความอยากคือ ไม่กินอาหารมื้อเย็น เวลาหิวก็กินน้ำในตัวหรือน้ำสมุนไพรที่ถูกกัน
นางสาวผุสดี เจริญไวยเจตน์
นางสาวปภาพิศา มงคลธนาวุฒิ(ณิ)วันนี้ดีใจทำแทมเป้สำเร็จ ครั้งแรกดูจิตหดหู่ กังวล เริ่มเครียด นึกว่าไม่สำเร็จ ได้สอบถามพี่เลี้ยงสรุปว่าทำถุกต้องสำเร็จค่ะ สภาวะธรรมตัวเองคิดว่าสำเร็จก้อได้ไม่สำเร็จก็ได้อย่าไปยึดติด จิตจึงปล่อยวาง
นางสาวเพลินพิศ สังข์บุญลือ
นางสาวเพลินพิศ สังข์บุญลือ
นางสาวสมทรง นาคแสงทองเพิ่มศีลขึ้นตามลำดับ ลดอาหารจากกินที่มากเกินไป ให้เหลือเท่าที่กินพอดีสบายกายเบาใจ ไม่กลัวหิว ไม่หวั่นไหว ลดความอยากอาหารที่อร่อยจากการปรุง ต่อสู้เลสอย่างตั้งมั่นไม่หวั่นไหวแม้แต่จะมีอาหารที่เคยชอบมากแค่ไหน ความก้าวหน้าคือ ตอนนี้กินมื้อเดียวไม่กำหนดเวลา ศีลข้อนี้ดีมากค่ะ ที่ทำให้ฆ่ากิเลสออกไป ได้หลายตัวหลายอย่างในขณะเดียวกัน สุขภาพแข็งแรงดีมากขึ้นและลดความอยากอื่นๆอีกได้หลายตัวที่เห็นว่าเป็นโทษ และ จะพยายามพากเพียรเรียนรู้ธรรมะที่ถูกตรงที่อาจารย์พร่ำสอนทุกวันค่ะ สาธุค่ะ
นายอัฑฒ์ฐากร ประทีปฐานิศร์
นางสาวอุไร คงแก้วตั้งใจอยากได้รถยนต์คันใหม่ในปี 64..แต่ถ้าก็ไม่กังวล ไม่หวั่นไหว..
นางนปภา รัตนวงศามีปัญหาน้ำเทลงไปเต็มคอมพิวเตอร์ กลัวเครื่องจะเสียใช้งานไม่ได้ ก็วางใจก่อนเลยเพราะถ้าเราทุกข์อยู่ก็ไม่มีประโยชน์อะไร เมื่อเกิดเหตุขึ้นมาแล้ว ของจะดีจะเสียก็วางใจ เสียก็ได้ ไม่เสียก็ได้ หลังจากวางใจได้แล้ว ก็มาเช็ดเอาน้ำออก เอาพัดลมเป่า ทำเต็มที่แล้วถ้าจะเสียก็ใช้วิบากไป จะได้โชคดีขึ้น
นางสุมา ไชยช่วยตั้งศีลลดขนมที่ทำมาจากน้ำตาลทราย ยินดีที่จะไม่ได้กิน เพราะมองเห็นโทษที่เกิดขึ้นกับตัวเองเวลากินแล้วจะมีตุ่มขึ้น
นางสุขสุมน นีระพันธุ
นางสาวชยารัตน์ รัตนเสน
นางสาวนิตยาภรณ์ สุระสาย
นางอรวิภา กริฟฟิธส์์
นางสาวชยารัตน์ รัตนเสน
นางสาวจาริณี กวีวิวิธชัยไม่ได้กินกาแฟมาหลายเดือนแล้ว
นางสาวอรุณรัตน์ ไกรลาศศิริ
นางสาวพวงบุปผา หนูรักสู้กับความอยากในเรื่องต่าง ๆวิธีการสู้คือ เลิกอยากก้เลิกทุกข์
นางสาวอรุณรัตน์ ไกรลาศศิริ
นางสาวจาริณี กวีวิวิธชัยความกังวลลดลง
นางสาวนวลนภา ยุคกันตพรพงษ์ลดความอยากเปิดกล้อง
นายเมธา ว่องวิวัฒน์ไวทยะล้างความกังวลในเรื่องการใช้เครื่องมืออิเล็คโทรนิคที่ทำให้เท้าบวม ผลปรากฏว่าเท้าไม่บวมแล้วครับ
นางภัคภร จันทราสกุลลดความกลัวกังวล หวั่นไหว กล้ากลัวกล้ากังวลกล้าหวั่นไหว ใจเบาลงค่ะ
นางสาวเสริมศรี ชวานิสากุลล้างความกลัวว่าครอบครัว(อยู่ในพื้นที่สีแดงเข้ม)จะป่วยหรือเสียชีวิตจากโควิด ด้วยการกล้ายอมให้ญาติได้เผชิญวิบกากรรมดี-ร้าย ตามที่แต่ละท่านได้สั่งสมมา เราทำได้เพียงแต่ทำให้ใจของเราไร้ทุกข์ เพื่อเป็นพลังสนิทานเหนี่ยวนำให้จิตวิญญาณอื่นได้ผาสุกไปด้วยกัน
นางภัคภร จันทราสกุลลดความอยาก ตั้งศีลเข้าพรรษา
นางสาวณฐมน วงค์ภักดีตั้งอริยศีล เลิกทานกาแฟ ตลอดชีวิต เมื่่อวันที่ 11 มิถุนายน 2564 จนถึงวันนี้ได้ตรวจสอบตนเอง พบว่าไม่มีความอยากกาแฟเลย แม้จะเห็นคนอื่นดื่มกาแฟ หรือได้กลิ่นกาแฟ เคยเลิกแล้วแต่กลับมาทานบ้างตอนขับรถ กิเลสอ้างว่าแก้ง่วง ครั้งนี้ตั้งใจเลิกให้เด็ดขาด ทำได้โดยไม่หวั่นไหว ใจเป้นสุข
นางณัฐพร คงประเสริฐช่วงจัดค่ายสายด่วนฯ มีกิเลสอยากให้อาจารย์ได้พัก แต่ตนเองก็ปัญญาไม่แหลมคมพอที่จะตอบให้ชาวค่ายคลายทุกข์ได้ในทีเดียว ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าล้างกิเลส มันยาก ยากมาก ยากที่สุด รู้สึกมีฉันทะที่ขอน้อมนำไปปฏิบัติอริยศีลเพิ่มเติมเพื่อพัฒนาตนเองต่อไปค่ะ
นายพลัฏฐ์ รัตนวชิรินทร์ไม่กลัวไม่หวั่นไหวอะไรแต่ยังอยากกินโน่นนี่อยู่
นางประคอง เก็บนาคได้เห็นความอยากได้ดีของตนเองเกินกุศลที่ตนเองจะได้รับ ไม่ใช่เวลาที่ตนเองจะได้รับ ตั้งจิตใหม่รับแต่ของที่เขาได้ ยินดีพอใจเท่าที่ตนเองจะได้รับ ณ เวลานั้น ๆ
นายเมธา ว่องวิวัฒน์ไวทยะ
นางสาวณฐมน วงค์ภักดี
นายประพันธ์ โพธิ์คำ เท่ ใจถึงศีลลดความอยาก ด้วยการลดระดับการรับประทานอาหารว่าง ขนมบางประเภท ไม่รับประทานผลไม้ที่ไม่จำเป็นต่อสุขภาพร่างกาย / ความกลัว ด้วยการ ไม่กลัวต่อการที่จะได้สิ่งดีๆ เรื่องดีๆ ไม่กลังที่จะได้รับเรื่องราวที่ไม่ดี เหตุการณ์ที่ไม่ดีต่างๆ แม้กระทั่งอาจจะมีการเจ็บป่วย ก็ไม่กลัว / กังวล ไม่กังวลใดทั้งสิ้น / หวั่นไหว ไม่หวั่นไหวต่อเหตุการณ์ เรื่องราว ต่างๆ / ต่อสู้และก้าวหน้า ด้วยการยกรัดับการตั้งอธิศีล อธิจิต แธิปัญญา เพิ่มขึ้นกว่าที่เคยตั้งมาแล้ว เพื่อมิให้ตัวของเราย่ำอยู่กับที่
นางสุขสุมน นีระพันธุ์
นางพรนภา บุรณศิริ
นางสาวสุพร สุดงามลดความในโรค โดยการพิจารณาประโยชน์ของการใช้วิบากร้าย ความทุกข์ใจลดลง
นางพรนภา บุรณศิริ
นางสนทยา กันทะมูล
นางสาวสันทนา ประวงศ์ลดความอยาก กลัว กังวล หวั่นไหว คือ อยากให้น้องมาเข้าค่ายมาเข้าร่วม พิจารณาอริยสัจ 4 เห็นว่าความอยากเป็นทุกข์ ต้องคอยลุ้นให้น้องมา ให้น้องเข้าร่วม เพราะความอยาก ความต้องการของเรา ไม่อยากดีกว่าไม่ทุกข์ พิจาณาไม่ต้องห่วงใคร ทุกคนจะพ้นทุกข์ไปตามฐานของแต่ละคน ที่ อ.หมอเขียว บรรยาย จะมีพระโพธิสัตว์มาบำเพ็ญบารมีจนเป็นพระพุทธเจ้า และก็ส่งไม้ต่อไปแบบนี้เรื่อยๆ จึงไม่ต้องห่วงใคร ทุกคนจะพ้นทุกข์ ไม่เร็วก็ช้า
นางพรนภา บุรณศิริ
นายมงคลวัฒน์ รัตนชลกล้ารับวิบากทุกอย่างที่เข้ามาด้วยความยินดีเต็มใจ ตามล้างความอยาก ความกลัวที่คอยแว๊บมาอยู่เรื่อยทุกเหตุการณ์
นางสาวผ่องไพรธรรม กล้าจนตั้งศีลพิจารณาโทษของขนม ตัดขนมไปได้ 1 อย่าง
นางวณิชชา จันทร์จรัสวัฒนา
นางสาวประภัสสร วารีลดความกลัวจากการเป็นพิธีกร โดยอาสากับหมู่กลุ่ม หลังจากเปิดเข้ามาฟังรายการธรรมะพาพ้นทุกข์ของอาจารย์หมอเขียว แล้วอาจารย์พูดคำว่า "กลัว" ซึ่งมีพลัง จนทำให้ข้าพเจ้าตั้งศีล กล้าที่จะเป็นพิธีกร โดยพิจารณาว่า การที่เราไปพูดแล้วเรากลัวว่าจะพูดผิดนั้น ความพลาดความพร่อง เกิดขึ้นได้ตลอดเวลา เมื่อพลาด พร่อง ต้องยิ้มรับ หลังจากได้มาเป็นพิธีกรแล้ว ความกลัวหายไป บางส่วน แต่ก็ทำให้มีพลัง
นางสาวนางสาว ศิริพร คำวงษ์ศรี1. กล้าที่จะโง่จริง ๆ ไม่รู้บ้างก็ได้2. ตั้งใจไม่ซื้อขนม แต่ให้ได้ตามธรรม หรือถ้าไม่ไหวจริง ๆ จึงค่อยขอกิน 3. กล้ายอมให้งานไม่สมบูรณ์4. ตั้งศีลเรื่องคนคู่ จะไม่กลับไปติดต่อคนรักเก่า หากไม่จำเป็น หรือเว้นแต่เขาจะติดต่อมาก่อน5. พิจารณาโทษของความชังและพยาบาท6. ตั้งใจ "มั่น ผ่อง พุทธ" เท่าที่ทำได้
นางสาวภูเพียรธรรม กล้าจนพากเพียรลดความชังในพฤติกรรมที่ไม่ชอบใจทั้งของตนเองและผู้อื่น ด้วยการเข้าใจเรื่องกรรม ว่าแต่ละคนก็มีวิบากของตนเอง ลดความอยากได้ดั่งใจหมาย ว่าจะได้ดั่งใจก็ได้ ไม่ได้ดั่งใจก็ได้ ยอมรับวิบากตนเองที่ทำมา อย่างยินดีให้ได้ และพากเพียรทำความดีใหม่ ให้มากๆ ยินดีเอาประโยชน์ให้ได้ทุกสถานการณ์ เมื่อเจอสิ่งที่ไม่ชอบใจ
นางณัฐพร คงประเสริฐกลัวช่วยงานอาจารย์ได้น้อย ต่อสู้ด้วยการ ทำเต็มที่ เหนื่อยเต็มที่ ไม่มีอะไรคาใจ ไม่เอาอะไร ใจก็คลายหายกลัว กังวล หวั่นไหว ผาสุกได้
นางสาวพวงเพ็ญ ทองเย็นล้างกิเลส...ความโลภและความกลัวเมื่อวานมีเจ้าหน้าที่จากห้างแห่งหนึ่งเข้ามาติดต่อ เสนอให้เราทำการค้าร่วมกับเค้า โดยทางห้างนั้นจะเข้ามาตกแต่งและวางระบบในร้านให้เราทั้งหมด ซึ่งนั้นคือเราจะต้องเปิดร้านอีกสาขานึง ตอนนั้นกิเลสมันพุ่งออกมาชัดเจนมาก มันอยากได้ มันอยากลงทุนเพิ่ม มันคิดไปแล้วว่ารายได้เพิ่ม กิจการเราจะเติบโตแน่นอน แม้เปิดอาจารย์ฟังอยู่แต่คำสอนของอาจารย์ไม่เข้าสมองเราเลย ( กิเลสตัวที่ ความโลภ ) เกิดขึ้นแล้วพอเจ้าหน้าที่กลับไป มีเวลาได้ทบทวน มันจะดีจริงเหรอ การเพิ่มสาขานั้นก็แปลว่าเราจะต้องทำงานเพิ่มขึ้น เวลาจะได้เข้าฟังอาจารย์และหมู่มิตรดีก็น้อยลงแน่ เวลาจะทำสวนทุกวันนี้เรามีเวลาอยู่ในสนแค่วันละ 1-2 ชั่วโมง เองนะ กิเลสบอกก็จ้างลูกน้องไง ไม่เห็นต้องจัดการอะไรเองเลย ถามกิเลสไปว่าจะหาลูกน้องที่ไหนมาจัดการทุกอย่างให้เราได้ ใครจะอยู่ช่วยงานเราตลอด ร้านที่มีอยู่ยังเหนื่อยไม่พอใช้ไหม เป้าหมายสูงสุดคืออะไร ตอบ - อยู่ดูแลแม่ตอบแทนพระคุณท่าน เป็นแรงเหนี่ยวนำที่ดี ให้แม่ซึงซับธรรมะที่ถูกตรงให้ได้มากที่สุดเท่าที่บุญกุศลของแม่จะรับได้ - สร้างบุญ สร้างกุศล ให้มากที่สุดเท่าที่ความสามารถเราจะทำได้ เพื่อสักวันนึงเราจะสามารถปลดภาระทางโลก และจะสามารถไปช่วยงานอาจารย์ได้ ( ทำงานฟรี เป็นจิตอาสา )แล้วการเปิดร้านเพิ่มมันจะทำให้เราดูแลแม่ได้ดีขึ้นเหรอ ตอบ (เราจะดูแลแม่ได้น้อยลง ภาระงานเราที่ล้นมือจะต้องทำให้แม่ต้องเข้ามาช่วย แม่ก็จะเหนื่อยขึ้น )การเปิดร้านเพิ่มจะทำให้เราก้าวไปสู่การเป็นจิตอาสาทำงานฟรี ได้เร็วขึ้นเหรอ ตอบ (มันจะยิ่งช้าไปอีก เพราะเราเอาภาระทางโลกมาเพิ่ม เวลาที่จะได้เข้าศึกษากับหมู่กลุ่มก็ต้องน้อยลง โซ่เส้นแรกที่ผูกเราไว้คือร้านปัจจุบัน เรายังต้องใช้ความพยายามอย่างมากที่จะเลื้อยให้ขาด มันยังไม่ขาดเลย นี้เราจะไปเอาโซ่เส้นที่สองมาผูกตัวเองไว้อีกเหรอ นี้เราโง่หรือบ้ากันแน่ กิเลสบอก...ทำไว้ใหลานหรือพี่สาวเราก็ได้ไง ตอบ ไม่ต้องทำให้ใครหรอก เพราะทุกคนต่างมีบุญและกุศลเป็นของตัวเองทั้งนั้น เรามีหน้าที่ทำตัวเองให้พ้นทุกข์ก่อนแล้วจึงจะช่วยคนอื่นให้พ้นทุกข์ได้กิเลสบอก...ร้านใหม่ก็ดีนะ เราจะได้เลิกขายเนื้อสัตว์ไง ตอบ รู้ได้ไงว่าทางห้างแบบนั้นเค้าจะไม่บังคับให้เราขายเนื้อสัตว์ อย่างน้องอาหารขยะที่จะต้องขายให้ลูกค้าก็ต้องเพิ่มขึ้น บาปเพิ่มขึ้น เมื่อเจ้าหน้าที่ส่งภาพตัวอย่างร้านที่เข้าร่วมโครงการมาให้ดู มีภาพเหล้า เบียร์ บุหรี่ด้วย ... ไม่เอาๆ กิเลสมันคลายไปเกือบหมด 555 กิเลสบอก...ถ้าเราไม่ทำร้านอื่น เค้าก็ทำ ถ้าร้านอื่นมาเปิดใกล้ๆเรา เราแย่เลยนะ ลูกค้าเราต้องหายแน่ ยอดขายลดลงแน่เลย ตอบ อาจารย์บอกกลัวอะไร ให้กล้าให้เกิดสิ่งนั้นให้ได้ ถ้ามีร้านคู่แข่งก็ดี เค้าจะได้มาลดภาระงานเราไง เราจะได้มีเวลาไปทำความดีมากขึ้น ยอดขายลดลงก็ดีสิ นั้นก็หมายถึงเราจะขายเหล้า เบียร์ บุหรี่ เนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์ จากสัตว์น้อยลงด้วยไง มันไม่ดีตรงไหน ... กิเลสตัวที่กลัวร้านอื่นมาเปิดแข่งมาจากกิเลสตัวก่อนหน้านี้ที่ยังล้างไม่หมด คือน้องชายที่อยู่บ้านติดกันเค้าตกงานกลับมาอยู่บ้านเค้ากำลังจะเปิดร้าน กิเลสเรากลัวเค้าจะมาแย่งลูกค้า กิเลสตัวนี้เราจะต้องมาล้างอีกรอบเมื่อได้ฟังธรรมจากอาจารย์ ที่ท่านเมตตาสอนคุณแตงและเราก็ได้ประโยชน์ด้วยคือ ...ให้ตรวจดูว่าทางไหนพ้นทุกข์ได้จริง ให้เลือกทางนั้น 555 กิเลสเค้าได้คำตอบแล้ว โง่มาตั้งนาน ชีวิตทำทุกอย่างก็เพื่อเป้าหมายคือความสุขใจ อยากได้ความสุขใจแต่จะไปสร้างทุกข์ สร้างปัญหาเพิ่ม มันจะสุขใจได้ยังไง ล้างกิเลสอีกตัวที่กลัว น้องข้างบ้านจะมาเปิดร้านแข่งกับเราทุกข์ คือ กลัวน้องข้างบ้านจะมาเปิดร้านขายของเหมือนเรา กลัวเค้าจะแย่งลูกค้าไป กลัวยอดขายจะลดลง กลัวจะบาดหมางกัน เมื่อก่อนน้องทำงานในกรุงเทพ แต่เพราะโควิดทำให้น้องตกงาน จึงต้องกลับมาอยู่บ้าน เราได้ยินมาว่าน้องจะมาเปิดร้าน ซึ่งติดกับร้านเรา กิเลส ความกลัว กังวล หวั่นไหว เกิดขึ้นทันทีสมุทัย คือ อยากให้น้องไม่เปิดร้าน ไม่อยากให้น้องขายเหมือนเรา ไม่อยากให้น้องแย่งลูกค้า อยากเอาชนะน้องนิโรธ คือ น้องจะเปิดร้านก็ได้ ไม่เปิดก็ได้ ถ้าน้องจะเปิดร้านจริงเราจะยินดีกับน้องได้ไหมมรรค คือ โควิดทำให้น้องตกงาน น้องเลยได้กลบมาอยู่บ้าน ได้อยู่กับแม่กับยายเค้า แต่การจะกลับมาอยู่บ้านได้เค้าต้องมีงานทำ เราจะให้น้องได้มีงานทำได้ไหม ให้น้องได้มีรายได้เค้าจะได้อยู่กับครอบครัวของเค้า น้องจะขายสินค้าประเภทไหนก็ได้เหมือนเราก็ได้ไม่เหมือนก็ได้ ลูกค้าจะซื้อของร้านเราก็ได้ร้านน้องก็ได้ ใช้ว่าเราจะมีสิทธิขายได้คนเดียวเสียเมื่อไหล น้องก็มีบุญเคยทำกุศลร่วมกับชาวบ้านระแวกนี้มาเหมือนกัน ก็เป็นธรรมดาที่จะต้องมีคนอุดหนุนเราบ้างอุดหนุนน้องบ้าง ทุกอย่างก็คือวิบากดีร้ายสังเคราะห์กัน ครั้งนึงเราก็เคยผูกพันธ์เลี้ยงดูน้องมาเหมือนน้องชายแท้ๆของเรา วันนี้น้องจะได้มีงานทำ มีอาชีพเลี้ยงตัวเอง เลี้ยงครอบครัวได้ ทำไมเราไม่ยินดี เรายังคงเป็นพี่สาวคนเดิมที่หวังดีกับน้องชายคนนี้เสมอได้ไหม นี้น้องเรานะ ให้น้องได้ไหม ยังยิ้มให้น้องเหมือนเดิมได้ไหม ยิ้มที่มาจากใจจริงๆ เรายังทำได้ไหม แม่น้องไม่คุยกับบ้านเรามาหลายปีเราไม่ทราบเหตุผล แต่นั้นไม่สำคัญอะไรเลย เราแค่ทำดีเรื่อยไป ใจเย็นข้ามชาติ เค้าจะเข้าใจเราถูกก็ได้ผิดก็ได้ เมื่อวิบากหมด เค้าจะเข้าใจเอง ครั้งนึงเราก็ต้องเคยทำแบบนี้กับใครไว้แน่นอนเราจึงต้องมารับ เรามีหน้าที่ทำดีให้เค้าดู พลังความดี ความจริงใจ เค้าจะสัมผัสได้เอง น้องมาเปิดขายก็ดีนะ เรากับแม่จะได้เหนื่อยน้อยลง มีเวลาไปทำสวนมากขึ้น เราจะได้ค่อยๆถอยออกจากภาระการต้องดูแลร้าน นี้เสียที ถ้าเราล้างใจได้เราจะได้เหนี่ยวนำให้แม่และคนในครอบครัวไม่ทุกข์ใจไปได้ด้วย ทุกอย่างเกิดขึ้นไม่มีอะไรเสียหาย หาประโยชน์ให้ได้ สุขใจให้ได้ สิ่งนี้แหละคือเครืองมือในการปฏิบัติธรรมอย่างดีที่สุด
นางสาวอ้อน สุลักษณะเฉยๆ
นางสาวอ้อน สุลักษณะ
นางสาวผ่องไพรธรรม กล้าจนสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นไปตามกุศลอกุศลของเรา ยินดีรับยินดีให้หมดไป
นางสาวณฐิตา อินชัยยงค์แม่มาคุยให้เราฟังว่าน้องอยากขายของ น้องมีความคิดจะลงทุนคิดจะซื้อรถเข็น ตู้เย็น เตาแก๊ส และเช่าห้องเพื่อขายของในซอยแถวบ้าน พอมาทบทวน ความรู้สึกที่ได้รับตอนนั้นคือ เค้ามีเงินหรอ ทำไมเค้าถึงคิดทำอะไรเกินตัวแบบนี้ ตอนมีงานประจำทำเงินยังใช้ไม่เคยพอซักเดือน ต้องมาขอเงินแม่ตลอด แล้วถ้าขายของจะเหลืออะไรความกลัว คือ - ไม่อยากให้เค้าทำเพราะกลัวผลหลังจากนั้น ไม่อยากรับรู้ผล กลัวที่ผิดหวังจากการกระทำของน้อง ไม่อยากรู้สึกแบบนั้นอีกแล้ว- ไม่อยากมาคอยตามแก้ปัญหาในสิ่งที่เค้าทำ- มันจำเรื่องราวในอดีต เรื่องร้ายต่างๆที่เคยเกิด มันบอกว่าเค้าทำอะไรก็มีแต่ปัญหาตามมาตลอด-ไม่อยากให้เค้าขายของ อยากให้เค้าอยู่เฉยๆเราเลยคิดว่าเราต้องกล้า - กล้าที่จะให้เค้าทำในสิ่งที่เรากลัว กล้าที่จะให้เค้าขายของ- กล้าที่จะยินดียอมรับความกลัว กลัวที่จะผิดหวัง -กล้าที่จะเห็นเค้าทำผิดพลาดให้ได้- กล้าที่สละเงินทุนให้เค้าทำในสิ่งที่เรากลัวคิดทบทวนว่า - ทุกอย่างที่เราได้รับคือสิ่งที่เราทำมา ไม่มีสิ่งใดที่เราได้รับโดยที่เราไม่เคยทำมา เราทำไม่ดีมามาก เราเคยเอาแต่ใจ เราเคยดื้อรั้น เราเคยเบียดเบียนคนอื่นแบบนี้มามาก ทำให้คนอื่นต้องเดือดร้อนเพราะเรามามาก เราเคยทำให้ใครกลัวและไม่มั่นใจแบบนี้มาก่อน เรามันชั่วมากจริงๆ คิดว่าตัวเองดีมาตลอด บอกตัวเองว่าต่อไปอย่าไปทำแบบนี้กับใครอีก - เราต้องให้โดยคิดที่จะไม่เอาอะไรจากใครให้ได้ เรายังให้โดยหวังผลอยู่ ให้และอยากเห็นเค้าทำสำเร็จ เราต้องให้ด้วยใจที่บริสุทธ์ให้ได้ เรายังคิดที่จะเอาจากเค้าอยู่ คิดแบบนี้มันผิด คิดให้ตัวเราทุกข์แต่ก่อนจะทุกข์กับน้องมาก ทุกข์เพราะอยากให้เค้าเป็นอย่างที่เราต้องการ จะบ่นเค้า ตำหนิเค้า จนเค้ากลัวที่จะพูดกับเรา ไม่กล้าพูดกับเรา จนทุกวันนี้น้องก็ไม่ค่อยพูดอะไร เราได้รับผลจากการกระทำของเราแล้ว เรากลัว เราไม่กล้าพูด เราไม่กล้าแสดงความคิดเห็นกับใคร มันอึดอัดทุกครั้งที่จะพูด มันรู้สึกไม่ดีทุกครั้งที่พูดอะไรออกไป ไม่อยากพูดกลัวไม่มีใครเข้าใจ พอคิดแบบนี้น้ำตาก็ไหล จะรู้สึกผิดรู้สึกว่ายังมีความอยากอยู่ ยังมีความกลัวอยู่ แต่ก็เบากว่าแต่ก่อนค่ะ
นางสาวอรสา โนททองลดความอยากอาหารโดยเฉพาะเนื้อสัตว์ ลงได้เล็กน้อย
นายเิอกศิริ ตันติศรีไกรแสงลดความอยากตอบคำถามด้วยตนเองลง เมื่อเห็นการตอบพอปรพมาณแล้วก็สามารถหยุดความอยากตอบลงได้โดยไม่ทุกข์ใจ เบิกบานแจ่มใสได้ เเจ่มชัดเรื่องกรรม
นางสาวณฐิตา อินชัยยงค์
นางสาววิภาวัลย์ ถนัดธรรมกุล
นายคมเวช หงส์เชิดชัย
นางสาวดุสิดา ตั้งธีรภัทรอยู่อย่างเรียบง่าย อยู่ในปัจจุบันด้วยธรรมนำทางชีวิต เกรงกลัวต่อบาป อยากหลุดพ้นจากการเกิด ขออโหสิกรรมต่อพ่อแม่ครูอาจารย์และเหล่าสรรพสัตว์ทั้งหลาย สวดมนต์ ทำสมาธิเกือบทุกวันค่ะ
นางสาวเสริมสรี ชวานิสากุลกลัวการทำไม่ได้เหมือนเพื่อน เพราะยึดมั่นถื่อมั่นว่าต้องทำได้เหมือนเพื่อน จึงอยากทำให้ได้เหมือนเพื่อน เพราะไปหลงเชื่อตามกิเลสว่าทุกคนต้องทำได้เท่ากัน ความจริงไม่สามารถเป็นไปได้เลย เพราะแต่ละจิตวิญญาณเกิดตายมาหลายภพหลายชาติ จึงมีการสั่งสมกุศลกรรม-อกุศลกรรมมาไม่เท่ากัน ดังนั้นจะให้เกิดผลจากวิบากกรรมดี-ร้ายให้เหมือนกันเท่ากันนั้นเป็นไปไม่ได้
นางวารุณี เกตุพงศ์สุดาทุกข์ ในความไม่ชอบและชังที่จะออกสื่อ ไม่ชอบทำอะไรเกี่ยวกับสื่อ รุ้สึกว่ายาก พอไปเรียนแล้วหัวหนัก สมุทัย ถ้าไม่ได้ทำก็จะสุขใจ ถ้าได้ทำก็จะทุกข์ใจนิโรธ พิจารณาตนเองแล้ว มาเห็นประโยชน์ที่จะได้หัดทำงานสื่อ มีคนช่วยแนะนำมากมาย พอได้มาทำจริงเราก็พอทำได้แม้ไม่ดีนักแต่ได้ประสพการเพื่อเรียนรุ้ต่อไป ก็ทำให้ลดความไม่ชอบชังนั้นลงได้ โล่งใจสุขใจมรรค เมื่อเราลดความไม่ชอบไม่ชังได้ก็โล่งใจ สุขใจได้ฆ่ากิเลสตัวใหญ่ออกไปได้ ได้เรียนรุ้ว่าทุกเสี้ยววินาที ทุกอย่างไม่เที่ยง (วิปลาส4) อย่ายึดมั่นนถือมั่น ต้องพร้อมรับ พร้อมปรับ พร้อมเปลี่ยน ตลอดเวลา
นางดาวรุ่ง บัวแก้วตั้งใจเลิกกินเนื้อสัตว์ โดยบอกกับตัวเองว่าจะไม่กินอาหารทุกชนิดที่เป็นเนื้อสัตว์ ทีละมื้อ วันนั้นลืมกินซาลาเปาใส้หมู มีผลกับจิตใจ คือละอายใจ รู้สึกผิด ตอนนี้ไม่กินแล้ว
นางสาวปัทมา ลีฬหาวงศ์วางใจในเรื่องหรือเหตุที่แต่ก่อนหากเจอคงทุกข์ มองโลกตามความเป็นจริงทุกสิ่งเกิดขึ้นได้ไม่โทษใครใจไร้ทุกข์
นางสาวอาภรณ์ ดิษฐบุตร
นายชัยวัฒ์ ประพัฒน์รังษีไม่อยากทำการบ้าน เพราะกลัวทำไม่ได้ ทำได้จะสุขใจ ทำไม่จะทุกข์ใจ นึกประโยชน์ที่จะได้รับ วางใจทำได้ดีก็ได้ ไม่ได้ดีก็ได้ ยังไงทำแล้วก็ได้ประโยชน์
นายพืชผล ไชยบุบผาช้า
นางสาวเสาวนีย์ สอนอาจกล้าที่จะไม่เกิดดีดังใจหมาย โลกนี้พร่องอยู่เป็นนิจ ฝึกอยู่กับความเป็นจริงของชีวิตที่พร่องอยู่เป็นนิจ อย่างผาสุกให่ได้ ได้นำบททบทวนธรรม นำมาใช้ในชีวิตตลอดเวลาอย่างเข้าใจและยอมรับในวิบากดีร้าย ที่เราต้องได้รับ อย่างไม่ทุกข์ใจ
นางจิตรา พรหมโคตรลดความอยากกินของอร่อยรสจัด ของอาหาร เปรี้ยว หวาน เค็ม มัน วิธีการปฏิบัติ1.ตั้งศีลว่า"เลิกกินของอร่อย"เมื่อตั้งศีลจะเห็นความอยากกินของอร่อยที่มีความเปรี้ยว หวาน เค็ม มัน ถึงแม้จะใช้พืชผักธรรมชาติและปรุงด้วยเกลืออย่างเดียวแต่ก็ยังกินรสจัด 2.เคี้ยวอาหารให้ละเอียดโดย1คำ เคี้ยวประมาณ 30 คำขึ้นไป ผลก็ลดความใจร้อน แต่ทำไม่ได้ตลอด ครั้งหนึ่งได้ประมาณ 4 ครั้ง ก็พยายามพากเพียร3.พิจารณาไตรลักษณ์ของความอร่อยว่ามันไม่มี มันไม่เที่ยง ไม่มีตัวตน มันเป็นอุปทาน 4.พิจารณาการกินอาหารว่า กินกันตาย กินเป็นวัคซีน กินใช้เวรใช้กรรม กินเพื่ออยู่ จะปฏิบัติตลอดเวลาต่อเนื่องบ่อยๆ ซ้ำๆเมื่อจะกินอาหารในชีวิตประจำวันผลของการปฏิบัติ ลดความอยากกินของอร่อยรสจัดของอาหาร เปรี้ยว หวาน เค็ม มัน ด้วยการตั้งศีลเลิกกินของอร่อยมีความก้าวหน้าจากเมื่อก่อนปฏิบัติไม่ได้เลย จาก100% ได้50%
นางสาวศิรินภา คำวงษ์ศรี - ลดความอยากเอาดีจากผู้อื่น สิ่งใดที่เราอยากได้สิ่งดีให้เกิดขึ้น เราต้องยอมรับว่าวิบากดีร้ายสังเคราะห์ให้เราได้รับพฤติกรรมดีๆได้แต่นั้น ณ เวลานั้น เราไม่ควรโลภให้ได้มากกว่านั้น เพราะนั้นคือทุกข์ ให้เรายอมรับ ใจจะเบากว่า- ลดความกลัว ที่จะพูดต่อหน้าชุมชน ฝึกพูดต่อหน้าคนจำนวนมากให้มากขึ้น เพราะว่าเป็นสิ่งที่เราสามารถบำเพ็ญช่วยงานหมู่มิตรได้ กล้าจะผิดบ้าง พลาดบ้าง ให้ได้ฝึกใจให้เข้มแข็ง
นางลักขณา ไชยรัตน์อริยศิลที่มีคือ ลด ละ เลิกเนื้อสัตว์ลง และมีความกล้าที่จะฉีดวัคซีนเข็มสอง ซึ่งตอนแรกจะไม่ฉีดเพราะกลัว แต่ได้ฝึกความกล้า จากการฟังธรรมมะอาจารย์หมอเขียว และทีมงานจิตอาสาพี่เลี้ยงให้คำแนะนำจนกล้าฉีดอย่างใจสบาย ผ่านไปด้วยดี
นายอัฑฒ์ฐากร ประทีปฐานิศร์ผมตั้งใจอย่างแน่วแน่ที่จะทานมื้อเดียวทุกวันในช่วงที่เข้าค่ายเพื่อที่จะทำให้ตนมีปัญญาและศักยภาพที่จัะลดความอยาก ความกลัว เพื่อเพิ่มกำลังแห่งความดีมีอริยศีลเป็นวัคซีนในการเอาชนะความกลัว กังวล หวั่นไหว
นางสาวสุดใจ​ โสะหาบได้ฝึกการลดกิเลสความกลัวของตัวเองโดยการฝึกการพูดต่อหน้าผู้อื่นตอนแรกก็ไม่กล้าเพราะตัวเองเป็นคนตื่นเต้นเวลาพูดจะเสียสั่นนึกคำพูดไม่ออกแต่เมื่อได้ฟังธรรมจากอาจารย์หมอเขียวทำให้เกิดความกล้าขึ้นในระดับหนึ่ง
นางสาวสุดใจ​ โสะหาบได้เอาความกล้าชนะความกลัว​ กล้าให้มันเกิดสิ่งที่เรากลัว​ ตอนแรกตัวเองไม่มีความกล้าในการพูดต่อหน้าคนอื่นแต่เมื่อได้ฟังธรรมบ่อยๆทำให้มีความกล้ามากขึ้นค่ะ
นางสาวนมลชนก แก้วเกษเรื่องกินเห็นกิเลสอยากกินของที่ชอบ(มากเกิน) กล้าหยุดกินให้พอดี ตั้งศีล ณ ตอนนั้น ที่จะไม่กินต่อแม้แต่สิ่งนั้นจะเป็นประโยชน์ เพราะกินเกินก็เป็นพิษ(เป็นกิเลสตัวโลภ เอามาเกิน คนอื่นขาดแคลน)ฝึกไม่โลภคือขยันทำหน้าที่กิจกรรมการงานที่ดีงามอย่างเต็มที่ ฝึกกินน้อยใช้น้อยที่สุดเท่าที่จะแข็งแรงที่สุด เก็บไว้น้อยเท่าที่จะไม่ฝืดเคือง ที่เหลือแบ่งปันช่วยเหลือผู้อื่นด้วยใจที่บริสุทธิ์ ฝึกทำอะไรไม่ตามใจตัวเอง(ไม่ทำตามกิเลส)***กล้าที่จะหมดอยาก กล้าที่จะไม่ได้ตามที่อยาก***พอฝึกทำใจในใจคิดตามคำสอน น้อมนำคำสอนมาสอนกิเลสส่วนที่เหลือความหลงภายในใจ(วิปลาส)ให้รู้ความจริงตามความเป็นจริงทุกสิ่งที่เกิดขึ้น สิ่งนั้นก็เป็นสิ่งนั้นตามนั้น เกิด ดับ เป็นปกติธรรมดา สิ่งที่ต้องกำจัดออกคือความรู้สึกสุข ทุกข์ ชอบ ชัง อยากแบบยึดมั่นถือมั่น ให้เปลี่ยนมาคิดถูกต้องถูกตรงตามแบบพุทธคือไม่ชอบ ไม่ชัง ไม่เอาอะไร ทุกอย่างเกิดดับเป็นธรรมดา เข้าใจเรื่องกรรมอย่างแจ่มแจ้ง ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ทุกคนได้รับ ล้วนเกิดจากการกระทำของตนเองเท่านั้น เมื่อรับผลดีร้ายจากการกระทำแล้วผลนั้นก็จบดับไปผลคือลดทุกข์ใจได้เป็นลำดับๆสั่งสมพลังเด็ดขาดในการลดกิเลสไปตามลำดับๆ ทำตามจริงที่เป็นไปได้จริง ***เปลี่ยนใจกลัว ให้เป็นใจกล้า***
นางนิตยาภรณ์ สุระสายไม่กังวลค่ะ
นางสาวเสาวนีย์ สอนอาจ- ตั้งศีลทำตามจริงที่เป็นไปได้จริงชีวิตจะได้ไม่ทุกข์ - ผลที่ได้ มีพลาด มีพร่อง แต่ไม่ทำทุกข์ ทับถมตน
นางสาวผ่องไพรธรรม กล้าจนทำเต็มที่อย่างไม่ยึดมั่นถือมั่น
นางวารุณี เกตุพงศ์สุดา
นางสาวเสริมศรี ชวานิสากุลเพียรลดละการเพ่งโทษผู้อื่น เรื่องการพูดที่ไม่ได้ดังใจเราที่ยังมีอยู่มากๆ กล้ายอมรับความทุกข์ที่เรายังเพ่งโทษผู้ดื่น ในขณะที่เพียรล้างใจตนเอง
นางวสา ราญคำรัตน์เริ่มงดอาหารมื้อเย็น
นางสาวธัญมน หมวดเหมน(มั่นแสงธรรม)ตั้งอริยศีล ขึ้นเพื่อสู้กับกิเลสความชอบ ความชัง ล้างชอบคือ พยายามลดละเลิกในสิ่งที่ชอบแบบยึดมั่นถือมั่น ล้างชัง คือให้ชอบในสิ่งที่ชัง แบบยึดมั่นถือมั่น เพราะความชอบความชัง คือต้นเหตุที่ทำให้เกิดความกลัว กังวล ระแวง หวั่นไหว ที่เป็นต้นเหตุให้เป็นโรคได้ทุกโรค ตั้งอริยศีล คือ ตั้งใจที่จะปฏิบัติศีลอย่างจริงจัง ไม่เหยาะแหยะในเรื่องการกิน ที่บางทียังหลงตามใจกิเลสด้วยการไปกินอาหารที่ไม่สมดุล ทำให้เกิดอาการไม่สบายทางกายขึ้น สู้ด้วยการเตือนสติตัวเองว่า ถ้าเราลดความชอบความชังในเรื่องใดไม่ได้ เราก็จะยังมีความกลัว กังวล หวั่นไหวในเรื่องนั้นไม่สิ้นสุดเช่น ถ้าเรายังมีความชอบหรือติดในรสอาหารอร่อยอยู่ เราก็จะกลัวว่าเราจะไม่ได้กินสิ่งนั้น หรือได้กินแล้วก็กลัวจะหมดไปเร็ว กลัวจะไม่ได้กินอีก ทำให้เราต้องคอยแสวงหาที่จะต้องให้ได้เสพสิ่งนั้นอยู่เรื่อยไป สู้ด้วยการพิจารณาโทษของอาหารอร่อยว่าทำให้เป็นโทษต่อร่างกายอย่างไร ทำให้เกิดโรคภัยต่างๆตามมา พิจารณาซ้ำๆบ่อยๆ โดยใช้ความสบายของร่างกายเราเป็นตัวชี้วัด ว่าระหว่างการกินอาหารรสอร่อยแบบปรุงแต่งมาก กับการกินอาหารที่อร่อยด้วยคุณค่าประโยชน์รสธรรมชาติ อันไหนที่เรากินแล้วทำให้ร่างกายเราสบายดีกว่ากัน มีโรคน้อย มีทุกข์น้อยกว่ากัน พิจารณาจนเขาเห็นความจริงตามความเป็นจริง ว่าอาหารรสอร่อยทำให้เราป่วยได้จริง ทำให้เราลดความอยากในอาหารรสอร่อยลงได้ และทำให้สามารถกินอาหารที่ถูกสมดุลและเป็นประโยชน์ที่ร่างกายเราต้องการจริงๆคือการกินอาหาร พืช จืด สบายได้ง่ายขึ้น
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตร
นางสาวนงลักษณ์ สมศรีลดความกลัวความกังวลเรื่องอยากให้ทุกอย่างเป็นอย่างใจหมาย ไม่กลัวเจ็บ ไม่กลัวตาย ลดความหวั่นไหว ในคำพูดการกระทำของคนอื่น เห็นชัดว่าเป็นวิบากดีร้ายของเราที่ไปเหนี่ยวนำสิ่งเหล่านั้นมา ก็สู้ด้วยการอธิศีลเพิ่มในทุกๆครั้งที่เจอผัสสะ รู้สึกถึงความเบาสบาย มากขึ้นเรื่อยๆทุกครั้งที่เห็นทุกข์ และหาเหตุแห่งทุกข์พบ การมีหมู่มิตรดีคอยชี้ขุมทรัพย์ และ ได้ฟังธรรมที่ถูกต้องถูกตรง จากพ่อครูและอาจารย์ ทำให้จับทุกข์ได้เร็วขึ้น กิเลส ลดลงตามลำดับ จนรู้สึกว่าเห็นทุกข์ก็สนุกดี ตื่นเต้นทุกครั้งที่ล้างกิเลสได้ เร็วขึ้น
นางดรุณี อินทนิล​ลดความอยากทานเนื้อสัตว์ ไม่ซื้อเข้าบ้าน ตลอดสัปดาห์ไม่ทานเนื้อหมูไม่ไปเขียงหมูเลย สามีและลูกก็พลอยไม่ได้ทานเนื้อหมูไปด้วย
นางสาวสมทรง นาคแสงทองลดเรื่องอาหารทานน้อยลงเท่าที่พอดีไม่กลัว ไม่กังวล ไม่หวั่นไหว ในเรื่องอาหาร ไม่ว่าจะมารูปแบบไหน ไม่ติดรสไม่ติดรูปในอาหาร อสู้กับกิเลสตัวยาด้วยการล้างออกเรื่องเสียดายอาหารที่เหลือ เห็นประโยชน์ของอาหารที่เหลือจากครัวเพื่อเป็นปุ๋ยของพืชในสวป่าต่ไป
นางสาวสมทรง นาคแสงทองอริยศีลเพิ่มด้วยการตั้งศีลลดความอยากจากการกินมากเป็นโทษ เอาประโยชน์จากการกินให้พอดีเท่าที่ธาตุต้องการกนม้อเดียวเป็นหลัก ก้าวหน้าขึ้นไปตามลำดับๆจนเป็นปกติในการกิน เป็นประโยชน์มากขงการปฏิบัติ
นางสาวลักขณา แซ่โซ้วลดความกลัวโรค จะเกิดอะไรก็ยินดีรับ เพราะรู้ว่าทำมาเอง ก็ต้องรับเอง กล้าทำกล้ารับ
นายสุมิตชัย ศรีจันดี
นางสาวนาลี วิไลสักเรื่อง : เข้าใจผิดเหตุการณ์ : มีเด็กวัยรุ้นคนนึงเห็นเราโพสข้อมูนต่าง ๆ ของแพทย์วิถีธรรมลงทางเฟสบุ๊คเขาก็มาถามเราว่า คนในหมู่กลุ่มนี้ถ้าเขาต้องการอะไรก็สามารถ สั่งเอาได้ทุกอย่างใช้ไหม แล้วเราก็ตอบน้องด้วยความขุ่นใจทุกข์ : รู้สึกขุ่นใจ พลังตกที่น้องเขาถามาแบบนั้นสมุทัย : ชอบถ้าน้องศึกษาข้อมูนเราละเอียด และ เข้าใจความจริงที่องค์กรเราทำอยู่ ชังที่น้องไม่ทราบข้อมูนที่ถูกต้อง และ ไปสงไสว่าองค์กรแพทย์วิถีเป็นกลุ่มที่สั่งได้ตามความต้องกานนิโรธ : ในเมื่อน้องไม่เข้าใจ เขาจะถามมาแบบไหนเราก็ไม่ชอบไม่ชังมรรค : พิจารณาด้วยบททบทวนธรรมข้อที่ 9 ถ้าเราไม่เข้าใจคนอื่น แสดงว่าเรายังไม่เข้าใจตนเอง เมื่อก่อนเราก็เคยสงสัยคนอื่น เข้าใจผิดคนอื่นมาเยอะ แล้วน้องเขายังไม่ได้ข้อมูนที่ครบ เขาจะมีข้อสงสัยเราบ้างเป็นเรื่องธรรมดา แต่องค์กรแพทย์วิถีธรรมเราไม่ได้เป็นเช่นนั้นก็จบไม่มีอไรเสียหายถ้าใจเราไม่เสียหาย แสดงว่าน้องกำลังสนใจข้อมูนของพวกเรา ในเมื่อน้องไม่เข้าใจก็ต้องถามนั้นแหละถูกแล้ว เวลาที่เราสงสัยอไรเราก็มักจะหาถามผู้รู้เหมือนกันสรุปความคุ้นใจคลายลงแรงลับมาค่ะ
นางสาวสุทัศณีย์ วงษ์กิ่งวันนี้อยากกินขนมมากของที่เลิกยังไม่ได้เด็ดขาดมันกวนอยู่และทำการบ้านไม่ได้ในข้อ"มีอริยศีล" ลดความอยากความกลัวกังวลมันหมองๆทำอะไรก็อึดอัดไม่โล่งใจมันเหมือนจะเศร้าลงเพราะมันชอบสัมผัสแบบนี้รสแบบนี้ความกรอบแค่ปลายลิ้นหมดก็หายเก็บไม่ได้หลงนึกว่ามันดีมันต้องติดมาหลายชาตินะอาลัยยังอยากได้แบบนั้นอยู่ใจมันไม่กล้าทิ้งไปเอาสิ่งที่ดีกว่านั้นยังเห็นติ่งๆจะบอกให้นะเบื้องหลังมันแป้งขาวๆมีน้ำตาลปรุงรสทำได้หลายชนิดตั้งชื่อตามยุคสมัยมันมีอะไรให้หลง และปล่อยให้อยากแบบนี้มีแต่โง่ไม่มีความแกล้วกล้าอาจหาญมันจะดึงพลังเสียพลังเสียเวลาเนิ้นช้า.มีความละอายใจมันชั่วช้า กินขนมก็มีพิษตกค้างคอแห้งเจ็บต้องเสียเวลาถอนพิษ.ก้าวหน้าคืออธิบายยาวๆใจมันคลายไม่อธิบายเลยส่งให้มันสมใจมันก็ได้ใจยอมแพ้เกือบจะทุกครั้งที่ผ่านมาแต่ก็หลายครั้งที่ไม่ยอมแพ้ครั้งนี้ชนะดูแล้วมันยังไม่ตายสนิทมันมีโอกาสฟื้นตัวอีกกิเลสถูกแทงด้วยหอก300เล่มเช้าก็แล้วกลางวันอีก300เล่มตอนเย็นอีก300เล่มความทนความหนาไปดูถูกว่ามันนิดเดียวโทษน้อยสุดแล้วยึดอาศัยมานานแกะออกยากมันเกือบเป็นเนื้อเดียวกันแล้วเห็นความแตกต่างจากการสู้ครั้งนี้คะสู้ไม่ถอยสัจจะนี้เช่นนั้นตลอดกาลจะรวดเร็วหรือช้านานจริงคู่ฟ้าสำนึกว่าเพื่อนนานแล้วทำไมให้หลานกินขนมเยอะจังเพื่อนบอกไม่ให้เด็กก็ร้องบ่อยๆไปดูถูกขนมซองมาต้องอโหสิกรรมการดูถูกคนอื่นแค่เรื่องเดียวมันยาวมากเรื่องนี้ต้องฟังธรรมหลายข้อเห็นความเมตตาที่พระโพธิสัตว์ท่านมาเสียสละสอนคนให้หายโง่รู้ว่าก็ยึดกันไปเข้าใจคนอื่นและอีกหลายคนที่ยึดอาศัยต่างกันไปไม่เลยคิดมาก่อนว่ามันจะล้างยากเพราะเราดูถูกมาหลายเรื่องหาทึ่ต้นที่สุดไม่ได้มันเป็นเช่นนั้นเองสาธุธรรมะคะโล่งใจได้แล้วคะ
นางสาวปัญญาวันทน์ กันทะขู้เป็นโรคหอบหืด ไม่กลัว ไม่กังวล ไม่หวั่นไหว จะหายก็ได้ ไม่หายก็ได้ ยินดีรับทุกอย่างที่เกิดขึ้น ไม่หายในชาตินี้ก็หายชาติหน้าสืบๆไป
นางสาววันเพ ตั้งสกุลวงศ์มีอริยศิลคือ เคยตั้งใจและพยายามที่จะกิน มื้อเดียว แต่ยังมีความกลัว กังวล หวั่นไหว ที่จะไม่ได้กิน จะหิว และได้รับคำแนะนำ จาก อาจารย์ หมอเขียว และ พี่ๆ จิตอาสา ว่า ให้กล้าที่จะกิน มื้อเดียวก็ได้ 2 มื้อก็ได้ ไม่ยึดมั่นถือมั่น พอลงมือทำแล้ว ก็ทำได้ อย่างไม่ทุกข์ค่ะ เป็นเพราะพลังของหมู่มิตรดีค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากเหลือการกินอาหารเพียงวันละ 1 มื้อ พิจารณาโทษของการกินอาหารหลายมื้อ
นางดอกไม้ ปวะบุตรงดรับประทานเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์จากสัตว์ แบบหักดิบ ตั้งศีล งด ทุกชนิดตลอดพรรษา ต่อไปค่อยพัฒนาต่อไปให้ได้ตลอดไป
นางสาวปภาพิศา มงคลธนาวุฒิ(ณิ)ลดความกลัวความฟุ้งซ่านได้มากขึ้นเพราะอยุ่คนเดียวความคิดเป็นศัตรูตัวร้ายต้องพึ่งพาฟังธรรมะไม่ให้กิเลสครอบงำจิตใจ
นางสาวปภาพิศา มงคลธนาวุฒิ(ณิ)ลดอาหารขนมขบเคี้ยวได้ เมื่อไรที่เกิดความอยากก็จะคิดถึงโทษของมัน
นางสาวอรรถ์ธัชศร พิมพ์ศรีความอยาก ยังทานไข่ เนื้อปลาทู ปลากระป๋อง ปลาซิวอยู่ค่ะ อย่างอื่นทานไม่ค่อยได้เพราะใจไม่รับ มองเห็นชีวิตในเนื้อเหล่านี้ เกิดความสงสาร ไม่คิดและไม่ทำลายสัตว์เล็กๆเช่นยุง มด อื่นๆแต่บางครั้งตีตุ๊กแกเบาๆเค้ามักอึลงมาให้เก็บทุกวันในเรื่องนี้ก็ระลึกว่าไม่ควรสร้างวิบาก ระลึกได้ก็ยินดีรับใช้ ให้อภัย ไม่ผูกเวร อีกประการ อึตุ๊กแกกลิ่น สีและขนาด ไม่หนักเท่าอึของมนุษย์ความกลัว ความกังวล หวั่นไหวขอบคุณธรรมะ ที่ถ่ายทอดโดยบุคคลศักดิ์สิทธิ์ตั้งแต่อดีต จนถึงยุคปัจจุบัน อาจารย์หมอเขียว และจิตอาสาพวธ.ทุกท่านที่เป็นพี่เลี้ยงชี้แนะให้จิตตั้งมั่น แน่วแน่มีประสิทธิภาพมากกว่าเดิมค่ะ
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ลดความอยากได้อยากมีทำให้ทุกข์น้อยลงผาสุกเพิ่มขึ้น
นางกัญจนา อบรมชอบรู้สึกปวดตา กลัวที่จะไม่หายเร่งผลไวจึงนำเอาน้ำสกัดชุบผ้าแล้วมาโป๊ะที่ตา และเพิ่มศีลกินข้าวมื้อเดียวกินข้าวผักสดผักต้มกินข้าวกับเกลือรู้สีกดีขึ้นมากค่ะใจไร้ทุกข๋
นางสาวนิตยา สุเมธากุลวัฒน์พยายามลดความไม่พอใจ เรื่อง การได้รับคำตำหนิ ความพร่องในการทำงาน โดยพยายามรับรู้เวทนาทางใจเมื่อเกิดเหตุการณ์ (ผัสสะ) เมื่อรู้ว่ายังไม่พอใจ เป็นทุกข์ แสดงว่าผิดศีล พยายามออกจากอาการนั้นด้วยรู้ว่าสิ่งนี้เป็นทุกข์ ผิดศีล ไม่มีประโยชน์ที่คิดแบบนั้น ยินดี เต็มใจรับ เนื่องจากเป็นสิ่งที่เราทำมา ขออโหสิ เต็มใจรับโทษ ที่คิด พูด ทำ ไม่ดี กล้าได้รับตามที่ไม่อยากได้ ความก้าวหน้ายังอยู่ในช่วงของการฝึกฝน มีความก้าวหน้าเล็กน้อย
นายกิตติ สิริพณิชพงศธรมีน้องที่อัตตาจัด อยากได้ดั่งใจทุกอย่างเร็วๆ เมื่อก่อนถ้าถูกว่ามา ด้วยอัตตาของเราก็จะตอบโต้ทันที หลังฟังธรรมะที่อาจารย์สอน เวลาถูกว่ามาก็จะฟังก่อนว่าที่ว่ามาจริงรึป่าว ถ้าจริงก็ยอมรับโดยดีและแก้ไข ถ้าไม่จริงก็จะอธิบายเท่าที่ทำได้ ผลคือทะเลาะกันน้อยลงเพราะได้ลดความอยากเอาชนะน้อง
นายยุทธนา อินหว่าง
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ความอยากในเรื่องอยากมีเงินทองลดน้อยลงใช้ชีวิตพอเพียง
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์มีความอยากเรื่องขนมหวานพอนึกถึงโทษของมันถ้ากินไปจะต้องป่วยจึงไม่กิน
นางสาวเสริมศรี ชวานิสากุลพากเพียรลดการอยากได้ความเข้าใจจากใครๆ ด้วยการไม่หวังว่าใครจะต้องเข้าใจ ท่านใดจะเข้าใจหรือไม่เข้าใจอยู่ที่วิบากดี-ร้ายของทุกชีวิตสังเคราะห์กันที่จะออกฤทธิ์ ณ เวลานั้นๆ
นายอัฑฒ์ฐากร ประทีปฐานิศร์
นางเกษร อินต๊ะปัญณาตั้งศีล ลดการทานเนื้อสัตว์ บางครั้งก็เผลอไปกับกิเลส ไม่สามารถเอาชนะความหิวได้ กลับมาตั้งศีลและรู้สึกสำนึกผิด จะไม่เบียดเบียนชีวิตผู้อื่น
นางสาวนธกานต์ สุวรรณลดความอยากที่ไม่ได้ดั่งใจ ทำใจเบิกบาน รับเต็มๆหมดเต็มๆ
นางสาวนัฏฐา พิมาพันธุ์ศรีตั้งศีลลดความอยากกินขนม ตั้งศีลลดปริมาณ และกินขนมที่หลังสุดหลังกินอาหารครบตามลำดับแล้ว ได้ผลลดปริมาณลงได้ตามลำดับ
นางสาวอัญชลี พุ่มแย้มลดความอยากได้บางตัว
นายนาย พงศกร เนาว์ประโคน
นางวสา ราญคำรัตน์ลดความกลัวที่จะเกิดสิ่งร้าย เพราะวันที่5จะต้องไปฉีดวัคซีน รู้สึกเบิกบานก็ดีเราจะได้เป็นเคสให้เพื่อนเห็นว่ามันไม่น่ากลัวอยา่งข่าวลือ ไม่กลัวเป็นไม่กลัวตาย อยู่ที่วิบากดีหรือร้าย ถ้าทำสิ่งใดย่อม่ได้รับผลนั้น
นางสุภัค กิมใช่ย้งเห็นจิตที่อยาก เห็นจิตที่ดับอยาก เห็นว่า กายกำลังจะละเมิดศีล เห็นว่าจิตดึงคืน ความ อึดอัดคัดข้อง กด ข่ม ต่อสู้ กับ เวทนา และ ผัสสะที่กระทบ เร็วขึ้น รู้สึกว่า ทุกคนในครอบครัวและ เพื่อน หรือ เพื่อนร่วมงาน เป็น ผู้ที่ ตกอยู่ในความ ไม่เที่ยงเหมือนกัน บางครั้ง มีสมาธิ บางครั้ง วุ่นวายและติดดี. ทบทวนธรรมโง่เท่าที่ฉลาด ฉลาดเท่าที่โง่ ยังไม่ลึกซึ้งดี ค่ะ
นายมงคลวัฒน์ รัตนชลกลัวว่างานจะออกมาไม่ดีอยากให้งานออกมาดี ล้างความกลัวแนะนำเท่าที่ได้แล้ววาง
นางวันยา เรียนจันทร์กลัวเสียร้านเฟอร์นิเจอร์ ทำใจยอมรับการสูญเสียร้าน พร้อมปรึกษาหารือหมู่กลุ่มมิตรดี ต่อสู้ความกลัว ด้วยความกล้า ยอมรับวิบากกรรมกล้าโทรกลับเพื่อแจ้ง ยอม ให้เขายึดไป ตามนั้นความก้าวหน้า หมดวิบากเรื่องนี้ เบา สบายใจ หมดภาระ ไม่ต้องกังวลเรื่องนี้อีกต่อไป จบ เลิก มีเวลาทำกสิกรรมไร้สารพิษ ผลิตข้าวเพิ่ม
นางสาวอัญชลี พุ่มแย้มลดความอยากในสิ่งที่อยากไเ่อยากเป็น ลดความกลัวตาย กลัวโรค ไม่กวั่นไกวต่อการเจ็บปวด
นางพรพรรณ เอ็ทสเลอร์มี ต่อสู้กับกิเลสความอยากให้งานสำเร็จให้ได้ดี่งใจ และต่อสู้โดยการ ใช้ยาเม็ดที่ 8 และ 9 ทำให้ความทุกข์ลดลง
นางพรพรรณ เอ็ทสเลอร์มีความมั่นใจ ไม่หวั่นไหว ในการยอม และกล้าที่จะทำงานและเมื่อทำงานพลาด ก็พร้อมที่จะยอมรับผิดด้วยใจที่เป็นสุข
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงวันก่อนหน้านี้สมาชิกในบ้านซื้อหอยทอดมากินกันก็นึกในใจเราจะเขี่ยกินแป้งกับผักก็ได้แต่ก็กินผลไม้อย่างไม่หวั่นไหวได้ หายวันมานี้ก็กินกับข้าวได้อร่อยตักข้าวตั้งสามรอบถึงอิ่มแต่ยังมีบางมื้อที่ใช้ต้องเขี่ยอยู่แต่สีุปไม่ได้กินเนื้อสัตว์
นางสาวสุนันท์ พิมพ์ศรีฝึกลดอาหารผลิตถัณฑ์จากสัตว์ ไข่ นมเลือกซื้ออาหาร ที่มีไข่ที่ชอบ ตัดใจได้ไม่ยากถ้ามีอาหาร ที่มีแต่ผักให้เลือกด้วย แต่ถ้าไม่มีเลย กลับไปเด็ดผักหน้าห้องมากิน ก็พอ
นายสมยศ ภัทรกุลโชติพรอยากได้รถใหม่เงินยังไม่พร้อมเลยละไว้ก่อน
นางเวียงทอง นุ่นภักดีลด ละ เลิก การกินเนื้อสัตว์ได้ ปัจจุบันไม่กินเนื้อสัตว์แล้ว ลดความโกรธความใจร้อนลงได้ เห็นกิเลสในตัวเองได้เร็วขึ้น
นางสาววาสนา ศรีเพ็งอยากเลิกกินเนื้อสัตว์ให้ได้หมดค่ะแต่ก่อนชอบกินเนื้อปลา มากๆค่ะ แต่พอได้มาเข้าค่ายพระอาจารว์ ดูวีดีโอชีวิตร่ำให้ แล้วรู้สึกกล้วบาปที่ ตัวเองได้ฆ่าสัตว์มามากเลยลดความอยากด้วยการตั้งศีลไม่ทานเนื้อหมูค่ะหนึ่งปีค่ะ เพราะยังทำไม่ได้ตั้งศีลกดข่มอยู่ค่ะพิจารนา โทษของของการกินเนื้อสัตว์ทำ ให้เราเป็นโรคร้ายและโรคต่างๆตามมาทำให้ เราทุกใจและเหตุการร้ายๆเกิดขึ้นกับเราเรา ลดการกินเนื้อ สัตว์ด้วยการพิจารณาบ่อยๆด้วยการว่า กินเนื้อสัตว์ทำให้เราทำบาปไม่ดี ทำให้เราลดละความอยากได้ค่ะ เพราะเชื่อเรื่องกรรมค่ะ มีความกังวลใจ ว่าจะได้รับผลกรรมนั้น อย่างแน่นอน ทำให้ใจหวั่นไหว กลัวเกรงต่อบาปค่ะต่อสู้ด้วยการบอกต้วเองว่าไม่ดี จะทำให้เราผิดศีลและทำให้สัตว์ตายเขาจะทุกทรมารแค่ใหนถ้าเรากินเขา ก้าวหน้าโดยการรู้สึกว่าจะกลับบ้านแต่มีวิบากกรรมติดขัดถึงสองครั้งพอครั้งที่สามก็กลับบ้านได้ไม่ติดขัดและไม่ค่อยปวดท้องมากเหมือนแต่ก่อนรู้สึกดีกว่าเก่ามากค่ะสาธุค่ะอนุโมทนา บุญกับพระอาจาย์และพี่น้องๆจิตอาสาและหมู่มิตดี ทุกๆท่านค่ะ
นางสาวอุษา บุตรพรมเรื่อง กลัว วาโรคที่จะไม่หาย อยากหายเร็วเมื่อได้ฟังธรรมจากท่านอาจารย์ และได้พูดคุยกับพี่เลี้ยง หมู่มิตรดี ก็มาตรวจความรู้สึกลึกดู ว่า แท้จริงๆ เราป่วยใจ มาก ก่วา เรื่องกาย ป่วยนิดเดียว ก็ทบทวนธรรมจากท่านอาจารย์ ก็วางใจ เบา โล่ง สบาย ใจ ขี้น มาก ค่ะ
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายแต่ก่อนรับอาหาร2มื้อ ก็ตั้งศีล รับมื้อเดียว ก็ทำได้ มาตลอดด้วยความมั่นใจและปัจจุบัน ก็ตั้งศีล วันพระรับอาหารไม่ปรุง ด้วยความยินดี ทั้งรับมื้อเดียว และวันพระไม่ปรุง แม้ว่าเราจะผอม ก็ไม่กลัวขอให้ เราสบาย เบากาย มีกำลัง ผาสุกและที่มั่นใจตามคำสอนของอาจารย์คือ เจ็บป่วยน้อยที่สุด และวิบากก็จะเบาบาง เพราะเราเป็นคนดี ไม่ทำชั่ว อยู่ในศีลในธรรม
นางสาวเพลินพิศ สังข์บุญลือกินอาหารทื้เดียวสบาย(และกินน้อยลง)
นายธนวินท์ อินทนิลลดกิเลส ลดเนื้อสัตว์ ในวันนี้ ผไม่ค่อยกินเนื้อสัตว์เลยครับ เเละไม่ได้รับประทาน ไข่ ด้วยครับ อาจมีปูอัด 2-3ชิ้นครับตอนเกิดอาการที่ไม่สบาย ปวดหัว มึน วิงเวียนผมก็ทำใจ คิด กล้ารับกล้าหมดไปทำใจไร้ทุกข์์อาการก็ค่อยๆ บรรเทาลงครับ
นางสาวเสริมศรี ชวานิสากุลกลัวไม่ได้กินของที่กิเลสบอกว่าอร่อยๆ ครั้งนี้เห็นสภาวะการทำร้ายตนเองอย่างชัดเจน ริมฝีปากแตก ตาเจ็บ ปวดหู จึงตั้งศีลสังวรพิจารณาอาหาร
นางวสา ราญคำรัตน์วันนี้สามารถกินอาหารมื้อเดียวได้ตอนเย็นรู้สึกเดินเซแต่คิดว่าถ้าเราไม่ผ่านเราก็จะแพ้มารต่อไปเพราะวันที่เราอดได้ทำให้นอนหลับลึกนอนตื่นเช้าครั้งเดียว
นางทัศนีย์​ จั​นทา​ลดความกลัวความกังวนที่ตัดสินใจเข้าเรียนวิชาราม​ กลัวว่าตัวเองจะทำไม่ได้​ แต่พอได้ปรึกษา​หมู่ก็ได้คำตอบว่าลองทำดูก่อน​ ทำแล้วถ้าทำไม่ได้จริงก็วางได้เท่าไหร่เอาเท่านั้นดีกว่าไม่ได้ทำก็เลยสบายใจ
นางสาวทรงรัตน์ พรหมช่วยได้เป็นระยะๆ ยังไม่เข้มแข็ง แต่ไม่คาดหวังให้ได้อะไร เริ่มเรียนรู้จะอยู่กับสิ่งที่ไม่ชอบ
นางจิราภรณ์ ทองคู่ไม่กลัวที่จะไม่ได้กินอาหารรสจัด พิจารณาว่าอาหารรสจัดเป็นโทษ งดการกินอาหารรสจัดได้ สบายกาย มีกำลัง เป็นอยู่ผาสุก
นายอุกฤษ กาลายีทำให้ไม่หลงในโมหภูมิ
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์
นางชวนพิศ แก้วประดิษฐ
นางอินต๊ะปัญญาหมั่นตั้งศีลทุกครั้งที่รู้ว่าทำผิดศีลลดกิเลส ความเลวร้ายจะลดลงเสพกิเลส ความเลวร้ายจะมากขึ้น
นางสาวคูณทิพย์ วงษฺ์สุวรรณพ่อกับแม่อยากได้บ้านพักที่สวนเอาไว้หลบแดดหลบฝน ตั้งใจว่าหลังเล็กๆ จึงใช้ไม้ลำไยมาเป็นเสา 4 ต้น จ้างช่างมาสร้างเสร็จเรียบร้อย เป็นแบบมีใต้ถุน พื้นบ้านชั้นบนปูพื้นไม้ บ้านจะโยนๆเล็กน้อย เวลาฝนสาดเข้ามาพื้นไม้จะเปียก จึงใช้ผ้าใบแต่ก็ร้อนอบอ้าว เวลาลมพัดแรงผ้าใบสะบัดแรง พ่อจึงให้ช่างมาต่อเติมหลังคาให้กว้างออก 3 ด้าน แต่พ่อไม่ให้ตั้งเสาเพิ่ม เพื่อช่วยรับน้ำหนักเลย พ่อว่ามันรับน้ำหนักได้ แต่ตนเองไม่มั่นใจทุกข์•••กลัวบ้านพักที่สวนจะพัง เพราะไม่อยากเอาภาระต้องมาจัดการต่อภายหลัง และเสียดายเงินที่ลงทุนไปสมุทัย•••ไม่เชื่อพ่อ เห็นว่าบ้านสวนที่ถูกสร้างขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจให้มาตรฐานตั้งแต่แรก ตั้งเสาต้นเล็กๆอย่างง่ายๆตั้งใจแค่เป็นที่หลบฝนหลบแดด แต่พ่อจ้างช่างมาต่อเติมหลังคา ตนกลัวว่าเสาจะรับน้ำหนักหลังคาไม่ไหวนิโรธ•••วางใจได้ รู้สึกสุขใจได้ที่จะได้เรียนรู้ว่าบ้านพักจะพังหรือไม่พัง เพราะไม่ช้าก็เร็วบ้านพักก็ต้องพังอยู่แล้ว แต่ถ้ายังไม่พังก็ได้ใช้ประโยชน์มรรค•••พิจารณาถึงความล้มเหลวมีประโยชน์อย่างไร เคยได้ยินคำสอนของพ่อครูสมณะโพธิรักษ์ว่า "รีบทำ รีบล้มเหลว รีบเลิก" จึงเข้าใจว่าความล้มเหลวก็มีประโยชน์ ให้เราได้เรียนรู้ แล้วจะได้เลิกทำ..และจากบททบทวนธรรมข้อ 76 ความสำเร็จของงานไม่ใช่ความสำเร็จของงาน ความสำเร็จของใจคือความสำเร็จของงาน ใจที่ไร้ทุกข์ ใจที่ยินดี ใจที่ไม่ยึดมั่นถือมั่นว่างานจะสำเร็จหรือไม่สำเร็จ เมื่อเราพยายามทำเต็มที่แล้ว เพราะเข้าใจเรื่องกรรมอย่างแจ่มแจ้ง จึงไม่ต้องกังวลหรือกลัวกับการที่บ้านพักจะพัง(ล้มเหลว)ก็รู้สึกยินดีที่ได้เรียนรู้ หรือไม่พังง(สำเร็จ)ก็ยินดีที่ได้ใช้ประโยชน์นั้นต่อไป
นายพระมหาสมศักดิ์ กิตฺติธมฺโมยาเม็ด 8 ทำจิตใจของตนเองให้ผ่องใส เบิกบาน
นางสาวสุพรสุดงามล้างความกลัวที่จะไม่ได้ตามที่อยาก
นางดรุณี ​อินทนิล​ลดความอยากกินเนื้อสัตว์ ลดกาแฟไม่ทาน ไม่ดื่มไม่เสียเวลาไปนั่งดื่มกาแฟ ไม่ซื้อเนื้อหมู ไก่ เข้าบ้าน คนในบ้านก็พลอยไม่ได้กินไปด้วย รับความรู้จากครัวหมอเขียวมาประยุกต์ใช้
นางทัศนีย์​ จันทากล้าที่จะเปิดเผยกิเลสให้หมู่มิตรดีฟัง​ ลดความกลัวก็หมดไป​ และยินดีที่ให้หมู่ช่วยฆ่ากิเลส
นางสาวภัทราพร จุ่นหัวโทนทำใจไร้ทุกข์ทำใจดีงาม เข้าใจเรื่องกรรม โทษคนอื่นน้อยลง
นางสาวเสริมศรี ชวานิสากุลอยากให้เพื่อนเป็นดังใจเรเาอยาก ตั้งสีลเห็นทุกข์จากความอยากได้ดังใจเรา/เอาแต่ใจตนเอง ให้ชัดๆ
นางสาวอาภาพร จุ้ยยิ้มคือการได้มีความตั้งใจ การได้ฝึก ได้ฝืน ได้ให้กำลังใจตัวเอง ได้สอนตัวเอง แม้ทำได้น้อยหรือมาก แต่มีความรู้สึกภูมิใจที่อย่างน้อยได้ทำ ด้วยการสอนตัวเอง เวลาเรามีความ อยาก กลัว กังวล หวั่นไหว ด้วยธรรมะจากอาจารย์ จากคนรอบข้าง กัลยาณมิตรที่จะร่วมส่งกำลัง ช่วยเหลือแนะนำกัน
นางวสา ราญคำรัตน์เลิกกลัวกังวล กินอาหารมื้อเดียว (กำลังเพียรพยายาม)
นางธมกร พลสุวรรณ-โดยปกติจะทานเนื้อสัตว์ เมื่อจะต้องลดความอยากก็กลัวกังวลจะไม่ได้ทานใน สิ่งที่เราคุ้นเคย สิ่งที่เราชอบมาตลอด เกิดความหวั่นไหวว่า ร่างกายเราจะเป็นอย่างไร จะขาดโปรตีน ขาดสารอาหารก่อให้เกิดความเจ็บป่วยหรือเปล่า? สับสนว้าวุ่นไปหมด-ต่อสู้โดย การวางใจ ปรับทัศนคติ อะไรจะเกิดก็ต้องยอมรับ ในเมื่อคนอื่นเขาก็แข็งแรงไม่เป็นอะไร-ก้าวหน้ามากขึ้นกว่าเดิมคือ ปฎิเสธที่จะไม่ทานเนื้อหมู..เนื้อวัว..เนื้อไก่..แต่ยังทาน ไข่ นม ปลา (ค่อยๆ ปรับลงค่ะ)
นางสาวอังคณา ทิพย์ผลาผลทำให้เราสามารถยืนได้แล้วเริ่มไม่กลัวในสิ่งที่เรากลัวแล้วขอขอบคุณมากๆค่ะ
นางสาวอังคณา ทิพย์ผลาผลโมโหน้อยลง วาง
นางเรณู ไชยศรีใจเย็นมากๆๆ โดนคนใกล้ตัวด่าเกือบทุกวัน เมื่อก่อนด่ากลับ แต่ตอนนี้นิ่งไม่ด่ากลับค่ะ
นางสาวปภาพิศา มงคลธนาวุฒิ(ณิ)
นางทัศนีย์​ จันทารู้จักกิเลสความกลัวความขี้เกียจพยายามแสดงความกล้าพูด​ และตั้งศีล
นายพลเอกอนันตร์ บุญรำไพมีอิทธิบาท 4 เข้มแข็งขึ้นกว่าเดิม
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภา
นางเวียงทอง นุ่นภักดีเพิ่มอริยศีลด้วยการตั้งศีลไม่กินเนื้อสัตว์ ซึ่งทำได้แล้วค่ะ และลดมื้ออาหารลงเป็น 2 มื้อต่อ1 วัน ทำได้แล้วค่ะ ลดความโกรธลงมากค่ะ
นางสมใจ สิทธิพงษ์
นางพรจรัส. ไชยวุฒิมีศีลห้า ระวังสำรวมมากขึ้น ที่จะเบียดเบียนผู้อื่นให้น้อย ระวังคำพูดให้มากขึ้น
นางสาวปภาดา จีนมะเริง(ซินดี้)สภาวะ เจอผัสสะกลับสามีเขาไปถอนต้นดอกไม้ทิ้งเพราะเขาคิดว่าต้นหญ้าซินดี้ก้เลยได้ถามทำไมเทอถอนดอกไม้ทิ้งเขาตอบมาว่ามันรกตาซินดี้ก้เลยมาทบทวนธรรมดูที่ตัวเรานี้คงจะแสบสุดๆคงไปอะไรให้เขารกหูรกตาที่เคยกับเขามาสมุไทเกิดขึ้นตั่งอยู่ดับไปเพราะเราอยากให้เป็นไปตามที่อยากก้สุขใจแต่ถ้าเขาทำไม่ถูกใจกิเลสของเราก้ทุกข์ใจ นิโรธเราต้องหยุดความอยากให้ได้ความไหวหวั่นทำให้ทุกข์ใจเราจะทุกข์ใจทำไมเบิกบานแจ่มใสดีกว่า มรรคถ้าเราไปคิดไม่ดีทางวาจายิ่งทำให้ผิดศีลห้าเราจะไปโง่ให้อวิชามาหลอกใช้เราทำไมเพราะเรารู้วิธีปราบเทอแล้วมาร
นางสาวภนิดา ปินมณีลดความอยากทานเนื้อสัตว์ได้ก็แล้วคะ จากแลกทำได้บ้างไม่ได้บ้างแต่ตอนงดได้แล้วเลยของดเลยทั้งชีวิต..คะ
นาง[email protected]ส่งการบ้าน…วันที่6/10/64…อ่านบททบทวนธรรมเหตุการณ์ วันนี้ได้บรรพเพญอ่านบททบทวนธรรมฝึกความกล้า ไม่กลัว ไม่หวั่นไหว ซึ้งทุกครั้งที่ได้หัวข้ออ่านโดนใจเป็นที่น่าอัศจรรย์ใจทุกครั้งครั้งนี้ก็ได้หัวข้อที่122 “สิ่งใดที่เหมือนจริง แต่คิดพูดทำตามแล้ว”ทุกข์” แสดงว่า…สิ่งนั้นไม่จริง แต่สิ่งใดที่เหมือนไม่จริง เมื่อคิดพูดทำตามแล้ว”พ้นทุกข์”แสดงว่าสิ่งนั้นจริง”ก็ยอมรับยังงงๆอยู่แต่ถ้าเราไม่กล้าถามความกระจ่างกับหมู่มิตรดีเราก็ต้องตื้อๆอยู่อย่างนี้อาจจะเนื่องจากเคยเพ่งโทษพระอริยจึงขอโทษขมากรรมนะโอกาสนี้กับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ครูบาอาจารย์และหมู่มิตรดีทุกๆท่านทำให้เข้าใจขึ้นเช่นยังติดอยากได้รถใหม่บ้านใหม่เป็นต้นว่าเป็นแรงเหนี่ยวนำให้ผิดศีลเป็นกิเลสวัคถุไม่เที่ยงไม่มีอะไรเป็นของเรายิ่งได้ก็ยิ่งอยากไปเรื่อยติดตัวไม่พ้นทุกข์เรื่อยไปทุกข์::ทุกข์อยากได้สมใจอยากสมุทัย::ชอบที่ได้ตามที่คิดพูด ไม่ชอบเมื่อไม่ได้ตามที่คิดพูดนิโรธ::ไม่ชอบไม่ชังไม่อยากวางใจวัตถุเป็นของไม่เที่ยงมรรค::เมื่อพิจารณาแล้วเป็นกิเลสอันเป็นสาเหตุแรวเหนี่ยวนำกิเลสผิดศีลทั้งต่อเราและผู้อื่น ใจเรานี้ปรุงคิดพูดตามกิเลสอันเป็นาาเหตุแห่งความไม่พ้นทุกข์สรุป::ระมัดระวังเพิ่มศีลให้เพิ่มขึ้นๆ เพื่อความพ้นทุกข์ ◦
นายวีระยุทธ สังข์เมืองละทิ้งและปล่อยวาง
นางนาง วิศน์ชญาพัชร์ ธรรมราชต่อสู้กับโรคที่เป็นอยู่จนลดความกังวนทื่จะให้หายและเลิกกินสัตว์พากเพรียนทำจนร่างกายแข็แรงขึ้นเป็นลำดับ
นางดรุณี​ อินทนิล​ลดความอยากทานเนื้อสัตว์ ไม่ซื้อไม่ไปจ่ายตลาด โกรธสามีน้อยลง ให้อภัยมากขึ้น ท่องไว้ เราทำมาๆ
นางสาวยวงคำ ไชยวุฒิปรุงอาหารน้อยลง อาหารที่ไม่จำเป็นต่อสุขภาพ ก็ไม่ทาน กังวลเรื่องศีลที่ไม่ครบห้าข้อและพยายามให้ครบทุกๆวัน เวลาจะพูดอะไรจะคิดก่อนกลัวผิดศีลดีท้อก
นางสำรวม แก้วแกมจันทร์ตั้งจิตตั้งศีลสู้ กับกิเลส เข่น ไม่กินขนมที่ชอบ ไม่อยากกิน "กินก็ได้ไม่กินก็ได้" เห็นกิเลสเร็ว รู้จักกิเลสได้เร็วขึ้น ทำให้ความกลัว ความกังวล ความหวั่นไหว ลดลงๆ เป็นลำดับๆ (ฟังอ.หมอ เน้นว่า เปลี่ยนจากกลัว ให้กล้า แล้วไม่มีอะไรที่กลัว ไม่มีอะไรที่ทุกข์)
นางสาววิภาวัลย์ ถนัดธรรมกุลต่อสู้ด้วยการวางใจ ทุกข์ไม่มีวันหมดไแจากโลกนี้
นางวสา ราญคำรัตน์กินมื้อเดียวได้ง่ายขึ้น กล้าที่จะเผชิญกับสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งดีและร้าย
นางสาวประวีณา ปรัชญคุปต์ลดความกังวลเรื่องร่างกายเพราะรู้ว่าเป็นของชั่วคราวไม่ใช่ของเราเราต้องรู้จักปล่อยวางมันให้ได้เรียกว่าทำดีที่สุดแต่ไม่หวังผล และนิสัยขี้กังวลและขี้กลัว นี่เอง ที่แย่ทั้งกายและใจ ต้องเลิกให้ได้และพัฒนาให้ดีขึ้น
นางสาวผาสุข ตันชวลิตปฏิบัติอริยศีล เพื่อการเข้าใจแจ่มแจ้งแห่งสัจจะที่พระพุทธเจ้า ตรัสรู้ / อยู่ในลำดับการพินิจพิจารณา ในตัวกิเลส ที่ยังมีมาวนเวียน ได้ทำการบันทึกไว้ทุกขณะที่มีผัสสะมากระทบ เพื่อให้ชัดเจน และ สามารถพ้นทุกข์ไปเป็นลำดับ จะได้ทำการส่งการบ้าน ที่สถาบันวิชชาราม ค่ะ
นางสมใจ สิทธิพงษ์
นางสาวนิรมล ทองชอุ่มมีอริยสินมากขึ้นทำให้ไม่ไม่กลัวกล้าในสิ่งที่ครัวทำให้ชีวิตดีขึ้นไม่กังวลไม่หวั่นไหวอะไรต่อสู้คือกล้าในสิ่งสิ่งที่กลัวมันจะได้หมดกลัวกล้าทำในสิ่งที่ชั่วก็ต้องกล้าทำในสิ่งที่ดีมันจะได้หมดชั่วหมดกลัวหมดกังวลหวั่นไหว
นางสาวนิรมล ทองชะอมมีอริยะศีลลดความอยากคือลดมื้ออาหารจาก 3 มื้อเป็น 2 มื้อจะมีความวิตกหวั่นไหวน้อยลงกว่าที่กิน 3 มื้อทำให้ลดระยะเวลาในการหาการทำการกินและใช้จ่ายน้อยลงลดลงไป 1 มื้อลดระยะเวลาการทำระยะเวลาการหาระยะเวลาการกินก็จะได้เอาเวลาที่เหลือไปทำดีอย่างอื่นๆได้อีกมากมาย
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสาวสำรวย รัตตนะเนื่องจากตอนเดือนมิถุนายน64 ได้ไปปฏิบัติธรรม บำเพ็ญที่พุทธสถานภูผาฟ้าน้ำ วันสุดท้ายก่อนกลับท่านอาจารย์หมอเขียวเมตตาให้พี่น้องภาคใต้เข้าพบ หลังจากนั้นตอนที่จะกลับที่พัก ขึ้นนั่งหลังกระบะรถ พื้นต่างระดับ มืดมองไม่เห็นมือค้ำพลาดลงไป ทำให้เจ็บปวดมือขวาและฝ่ามือมากๆ นั่งกุมมือนวดไปจนถึงที่พักก็นวดด้วยน้ำมันเขียว ตื่นเช้ามามือขยับเคลื่อนไหวไม่ได้เลย ทำให้รู้สึกกังวล หวั่นไหว กิเลสมาบอกว่าทำงานไม่ได้ ไปหลายวันเป็นแน่ เดินทางออกจากภูผาวันแรกนอนที่สวนป่านาบุญ9 พี่จิตอาสาเมตตาใช้ยาพ่น พันผ้าก๊อตให้ พร้อมแนะนำวิธีดูแลรักษา กลับถึงบ้านเริ่มแก้ไขตามอาการที่เกิดขึ้นในแต่ละวันที่เปลี่ยนไปมา และระลึกถึงคำท่านอาจารย์บอกว่า ไม่มีอะไรบังเอิญ เมื่อเกิดอะไรกับเราแสดงว่าเราเคยทำเช่นนั้นมาก่อน กล้า ยินดี ยอมรับและตั้งจิตขออโหสิกรรมทุกอย่างยุติธรรมเสมอเพราะเราเคยทำเช่นนั้นมามากกว่านั้น เมื่อได้รับแล้วก็หมดไป เราก็จะโชคดีขึ้นและนำบททบทวนธรรมข้อที่131 มาเตือนสติ ถ้าชนะความโกรธ กลัวเป็น กลัวตาย กลัวโรค เร่งผล กังวล อย่างอื่นง่ายหมด เมื่อเริ่มเรียกสติกลับมาได้ จึงคลายความหวั่นไหว กังวลมาเป็นการดูแลปรับสมดุลไปเรื่อยๆ ดื่มสมุนไพรฤทธิ์เย็น สมุนไพรในตัว กัวซา สวนล้างลำไส้ผสมสมุนไพรในตัว พอกด้วยผงพอก สลับกับแช่ด้วยน้ำอุ่นผสมสมุนไพรในตัวอาการค่อยดีขึ้นเรื่อยๆตอนนี้อาการเกือบเป็นปรกติ สามารถทำงานต่างๆได้มากขึ้น
นางสาวสุภารัตน์ จันโดนลดความอยากที่อยากให้คุณแม่เลิกทานสัตว์เพราะเข้าใจว่าแต่ละคนมีฐานจิตแตกต่างกันเราทำดีที่สุดแล้วบอกสิ่งดีออกไป ยินดี พอใจ ไร้กังวลค่ะ
นายธนวินท์ อินทนิลวันนี้ผมลดเนื้อสัตว์ได้ครับเเต่ยังมี ไข่ อยู่ครับ
นายพลเอก อนันตร์ บุญรำไพเห็นแต่กิเลสตน พิจารณาตัวตนมากขึ้น เริ่มส่งจิตออกนอกให้น้อยลง และสงบวางลงได้กับ "ความอยากชวน" ให้ผู้ไม่เห็นคุณค่า ต่อหลักสูตรนี้ แล้วปล่อยให้เข้าโครงการ"ช่างหัวมัน"ไปแล้ว
นางประคอง จันทร์ตรีสู้กับความกลัวได้แล้ว ตัวเบาขึ้นมาก
นางประคอง จันทร์ตรัลดความกลัว ความกังวล เราน้อมใจรับและต่อสู้กับความกลัว กังวล อย่างใช้สติต่อสู้อยู่ในใจ เราจะต้องเข้มแข็ง แล้วความคิดดี ๆ จะผ่านเข้ามา เริ่มมีขืวิตใหม่ที่มีความผาสุข ขึ้น
นางสาวยวงคำ ไชยวุฒิจะพูดอะไร ก็ต้องคิดก่อน พยายามมีศีลให้ครบในวันหนึ่งๆ เรื่องเราจะโกรธต้องหาเหตุให้ได้ก่อนแล้ว ดับลงด้วยเหตุผล
นายคมเวช หงส์เชิดชัยหยุดอยากกล้าที่จะผ่านความกลัว ไม่กังวล หวั่นไหว สู่ดิวด้วยสติตั้งศีลเพิ่ม
นายคมเวช หงส์เชิดชัยตั้งศีล ไม่คาดฝัน ว่างกับเหตุการณ์ต่างๆที่ผ่านเข้ามาด้วยการมีสติและการตั้งศีลเพิ่ม
นางสาวอังคณา ทิพย์ผลาผลกล้าที่ออกนอกบ้านไปข้างนอกมากขึ้น
นางสาวอังคณา ทิพย์ผลาผลลดความอยาก
นางสาววิภาวัลย์ ถนัดธรรมกุลหมดควาใอยากที่จะให้เป็นดั่งใจ เลิกแลัวในสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อนคลายความกังวลหวั่นไหว ตั้งศีลเพิ่มขึ่นจะช่วยคนอื่นเท่าที่ทำได้ในเวลานั้นๆ มีความมีานใจตนเองเพิ่มมากขึ้น
นางสาวคมเวช หงส์เชิดชัยหมดความอยากในสิ่งที่ยังไม่มาถึง ผ่านความกลัวในสิ่งที่ไม่เคยทำ ไร้กังวลเมื่อก้าวผ่านครั้งแรก ครั้งที่สองก็ทำได้ดีขึ้นจากเดิม สู้ด้วยการว่างใจอะรจะเกิดเขาก็ต้องเกิด ตามวิบากดีร้ายของเรา ณ เวลา นั้น ทำให้มีความผาสุขกับการทำงานนั้น
นางสุขสุมน นีระพันธุ์ต่อสู้กับความอยาก จากการอยากหายจากกาเจ็บป่วย ด้วยการทำใจว่า เจ็บก็ปล่อยให้เจ็บทำใจให้ยินดีกับความเจ็บป่วยนั้น แล้วเราก็ลืมความเจ็บป่วยนั้นได้
นางสาวป่านแก้ว ศรีไกรสิทธิ์ลดเรื่องความอยากกินอาหารอร่อย ได้ดีขึ้น อาหารรสจัด กินอาหารรสจืดสบาย ลดความโกรธ ความอยากได้ดั่งใจหมายได้ ดีขึ้นเรื่อยๆ
นางสาวสัสยา วาทยานนม์มีศรัทธา ในคำว่ารับเท่าไหร่หมดเท่านั้น ทำดีอย่างเดียว ผลจะออกมาเป็นไร เบิกบานดีก็ได้ไม่ดีก็ได้ หมดไปทั้งคู่
นางสาวนงนุช พาสนาโสภณ
นางสาววิมลวรรณ สินธุจริวัตรเบิกบานใจน้ำจะท่วมบ้านท่วมรถยนต์รถมอไซด์ก็ทำใจว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิดเราทำดีที่สุดแล้ว
นางวสา ราญคำรัตน์กล้าที่จะเผชิญกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น ฉีดวัคซีนมาแล้วมีอาการ
นางสุทิศา พรมชัยศรีมัยอยากได้ของผู้อื่น
นางแน่งน้อย ใจดีต้องการให้ลูก จัดข้าวของในบ้านให้เป็นระเบียบเรียบร้อย เมื่อก่อนเป็นทุกข์ และเครียดมาก ในเมื่อเป็นทุกข์ ก็ผิดศีล ทุกข์เพราะอยาก กลับมาคิดว่า เขาจะทำก็ได้ หรือไม่ทำก็ได้ เราก็จะไม่เป็นทุกข์ และคิดว่า นี่คือตัวเราที่ทำมาในอดีต นั่นเอง ก็สบายใจค่ะ
นายนายประพันธ์ โพธิ์คำ เท่ ใจถึงศีล1-ลดความอยาก ด้วยการ ลดความชอบที่อยากได้ทืปดั่งใจปรารถนา ลดความไม่ชอบที่ไม่ได้ทิปดดั่งใจ ยินดี พอใจ ในส่วนที่เราจะได้เท่านั้น ไม่หวังอะไรที่ไม่ใช่ของเรา ไม่หวังอะไรในส่วนที่ไม่ใช่ของของเรา2-ความกลัว ด้วยการกลัวที่จะหวังทิปจากลูกค้าเกินกว่าที่ลูกค้าจะให้หรือไม่ให้ กลัวที่จะหวังอะไรๆที่ผู้อื่นรไม่ได้ให้เรา ไม่กลัวที่ผู้อื่นปฏิบัติหน้าที่บกพร่อง ไม่กลัวที่ลูกค้าไม่ให้ผลตอบแทน3-กังวล แม้บางครั้งผู้อื่นจะไม่ทำหน้าที่ของเขาเอง หรือ ลูกค้าไม่พึงพอใจในส่งสินค้า อาหาร หรือ ให้บริการลูกค้าอย่า่งเต็มที่แล้ว ตัดความวิตกกังวลให้ได้มิเช่นนั้นตัวของเราจะไม่มีสมธิในการขับเคลื่อนยานพาหนะ หรือปฏิบัติหน้าที่ผู้ส่งสินค้า อาหาร หรือ ให้บริการ แก่ลูกค้า4-หวั่นไหว แม้บางครั้งลูกกค้าจะไม่ให้รางวัลตอบแทน ตัวของเราก็ไม่หวั่นไหวโดยง่าย เพราะนั่นจะทำให้ตัวของเราไม่มีสมาธิในการทำงานความก้าวหน้าที่ได้รับ คือ -สามารถลดความอยากที่จะได้วนส่วนที่ไม่ใช่ของเรา หรือลดความอยากในส่วนที่ลูกค้าไม่ได้ให้เรา-ไม่กลัว ไม่กังวล ไม่หวั่นไหว ที่จะต้องผิดหวัง ไม่สมหวัง ไม่ได้ดั่งใจ
นางสาวพวงเพ็ญ ทองเย็นช่วงต้นเดือนเป็นช่วงที่ยุ่งวุ่นวายมาก ทั้งบัตรสวัสดิการ ทั้งโครงการคนละครึ่งลูกค้าต่างแห่มาใช้บริการ ต่างคนก็ต่างความต้องการ พอใจ ไม่พอใจ เห็นกิเลสตัวเองเกิดดับและเกิดแล้วไม่ดับ ยุบยับไปหมด รู้ทันบ้างไม่ทันบ้าง เข้าใจแล้วทำไม แม่ถึงบ่นเยอะ เพราะแม่อยู่กับสิ่งแดล้อมแบบนี้มาตลอดชีวิต วุ่นวายทั้งวันวันนี้เป็นวันที่เห็นกิเลสเกิดบ่อยมาก เป็นพราะลูกค้าเยอะตลอดทั้งวัน เค้าไม่เว้นให้ได้พักทานอาหารเลย เที่ยงแล้วลูกค้ายังเต็มร้านอยู่ มันเริ่มเห็นอาการไม่พอใจลูกค้าที่เดินเข้ามา อยากให้ลูกค้าหมดเร็วๆ ไม่อยากให้ลูกค้ามาเพิ่ม มันเหนื่อย ไม่มีแรง ไม่อยากยิ้มให้ลูกค้า แม้แต่จะพูดจะตอบคำถามลูกค้าก็ไม่อยากทำ อยากทานข้าวๆ เริ่มรู้ตัวว่านี้มันกิเลสนี่หว่า ขายของไปก็ล้างกิเลสไปด้วย กิเลสบอกไม่อยากขายแล้ว เหนื่อย หิว จะมาอะไรกันมากมายเนี๊ย เห็นอาการหงุดหงิด วุ่นวายในใจ ล้างกิเลสตัวอยากทานอาหาร กลัวไม่ได้ทานอาหารทุกข์ คือ กลัวไม่ได้ทานอาหารเร็วดั่งใจหมาย กลัวตัวเองหิว กลัวได้ทานอาหารช้า กลัวไม่ได้ทาน มันเคยชอบเวลาทานอาหารไปแล้วฟังอาจารย์ไปด้วยไม่ต้องเร่งรีบ กลัวต้องทานเร็วๆเหมือนเมื่อก่อน(ตอนนี้ความจำเค้ามีข้อมูลว่าการทานอาหารรีบๆ เร็ว 10 นาทีต้องทานให้เสร็จมันไม่ดี) แต่วันนี้ลูกค้าเยอะกิเลสเค้ากลัวไม่ได้ทำตามที่เค้าเคยชอบ กลัวเสียสุขภาพ ไม่ชอบอาการแสบท้องเล็กๆที่เกิดขึ้นสมุทัย คือ อยากทานอาหารเร็วๆ อยากทานเดี๋ยวนี้ๆ อยากให้อาการหิวและแสบท้องเล็กๆหายไป อยากมีเวลาทานอาหารแบบเรื่อยๆไม่เร่งรีบ ชอบและอยากทานอาหารไปฟังอาจารย์บรรยายธรรมะไปด้วย นิโรธ คือ จะได้ทานอาหารก็ได้ไม่ได้ทานก็ได้ จะได้ทานเร็วก็ได้ช้าก็ได้ อาการแสบท้องจะหายตอนไหนก็ได้เรามีหน้าที่แก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าไปก่อน อาการแสบท้องจะหายตอนไหนเมื่อไหลก็ได้ หรือจะรุนแรงขึ้นเราก็ยินดีได้ จะทานอาหารแบบได้ฟังอาจารย์บรรยายไปด้วยก็ได้ไม่ได้ฟังก็ได้ เมื่อสถานการณ์เค้าไม่เอื้อให้ทำแบบนั้นได้เราก็ยินดีและหารประโยชน์จากสิ่งที่ต้องเจอ ณ ขณะปัจจุบันให้ได้มรรค คือ แค่เห็นลูกค้าเดินเข้ามาในร้าน เกิดความหงุดหงิดขึ้นมาในใจ นี้เราเป็นอะไร รู้ว่าหิวก็ให้ทานกล้วยไปสองผลแล้วไง ที่จริงมันก็ไม่ได้หิวจนทนไม่ไหวแต่แกอยากทาอาหาร อยากได้ดั่งใจมากกว่า ยิ่งมองเวลายิ่งเพิ่มความหงุดหงิด เที่ยง บายโมง บายสอง เกือบบ่ายสาม ค่อยมองเวลาอยู่ตลอด กิเลสมันกลัวเลยเวลาทานอาหาร คนที่เค้าอดอาหารสองสามวันเค้ายังไม่ตายเลย แกไม่ได้ทานวันเดียวไม่ตายหรอกนะ กลัวยก็ทานแล้วน้ำหยวกกล้วยก็ทานแล้ว แล้วจะเอาอะไรอีก ลูกค้าเยอะก็ดีแล้วจะได้บริการ รับใช้ชาวบ้าน ได้ฝึกอ่อนน้อมถ่อมตนเป็นคนรับใช้ ได้ฝึกทนกับความหิว ได้ชดใช้หนี้วิบากร้าย อาชีพเรายังต้องขายเนื้อสัตว์ และผลิตภัณฑ์ ทำให้เค้าต้องถูกขังถูกฆ่า เค้าต้องอดอาหาร เราก็ต้องใช้หนี้ให้เค้าสิ เค้าให้ชดใช้แค่นี้มันแค่เศษเสี้ยวที่สัตว์เหล่านั้นได้รับ ได้ใช้หนี้ หนี้ก็ลดลง มันไม่ดีตรงไหน คนกำลังจะหมดหนี้มีอะไรไม่น่ายินดี พอสอนกิเลสไปเค้าก็อ่อนลง ยินดีจะบริการลูกค้ามากขึ้นแต่เค้ายังไม่ได้หายไปหมดเกลี้ยงล้างกิเลสขณะได้ทานอาหาร ลูกค้ามาอีกแล้ว มันหงุดหงิดขึ้นมาทันที อยากทานอาหารแบบเรื่อยๆ อยากฟังอาจารย์บรรยายไปด้วย มันไม่ชอบ จะมาทำไมเยอะแยะ ลูกค้าเรียกไปคิดเงินกิเลสมันบอกว่าทำไมลูกค้าเป็นคนแบบนี้ เอาแต่ใจ นิสัยไม่ดี เห้ยๆๆใครกันแน่ที่เอาแต่ใจ นิสัยไม่ดี วันก่อนยังอยากเปิดอีกสาขาไม่ใช้เหรอ นี้ไงเค้ามาแสดงให้เห็นไงถ้าเปิดร้านเพิ่มมันจะยิ่งเพิ่มความวุ่นวายมากกว่านี้เป็นเท่าตัว จะเอาไหม ยังอยากได้อีกไหมสาขาสอง 555 หยุดทานอาหารก่อนก็ดีเหมือนกัน ดีตรงไหน ก็ดีตรงได้ขัดใจกิเลสไง ล้างกิเลสไม่หมดมันไม่ถึงกับแสดงอาการไม่พอใจออกมาชัดเจน แต่มีผลให้ยิ้มไม่ค่อยออก ทานไป ขายของไป ล้างไป กิเลสเกิดแล้วเหมือนจะดับแล้วเกิด วนไปแบบนั้น แต่ได้เห็นความเบาบางลงระดับนึงถ้าเป็นเมื่อก่อนเราต้องแสดงอาการอารมณ์เสียใส่ลูกค้า เราคงลุกไปทานอาหารแบบเอาแต่ใจตัวเอง ลูกค้าก็รอไปเถอะ นึกถึงแต่ตัวเองเป็นหลัก ลูกค้าคนไหนเรียกมาคิดเงินก็จะลุกไปแบบไม่พอใจ ต้องมีคำพูด คำบ่นที่ทำร้ายจิตใจลูกค้าแถมไปบ้าง กิเลสตัวนี้ยังมาทักทายทุกวันที่ลูกค้าเยอะๆ เรายังล้างเค้าไม่หมด แต่เค้าก็เบาบางลง ได้แค่นี้ก็ดีมากแล้ว เป็นโจทย์ที่ทำให้เราได้ฝึกฝนบ่อย อีกเรื่องนึง
นางสาวสุคนธงศิลปบวรเลิศอริศิล ในการทานอาหาร 2มื้อค่ะ (เช้า เที่ยง) ลดความอยากโดย ทานให้ครบสารอาหาร ตามร่างกายที่เราต้องการ เพราะแต่ละคน มีความต้องการธาตุอาหารที่ต่างกันค่ะ ความกลัวกังวลไม่มีค่ะ เพราะ ถ้าหิวมาก ก็พิจารณาว่า หิวเพราะกิเลส หรือ หิวเพราะ ขาดธาตุอาหาร โดยดูใจกายของเรา ก่อน แล้วพิจารณา ถ้าเพราะขาดธาตุอาหาร จะเมื่อยไม่สบาย อาจจะหากล้วย ผลไม้มาทานค่ะ แต่ถ้าเป็นเพราะใจ ก็ให้พิจารณาว่า จะกินเพิ่มไปอีกทำไม กินไปก็เป็นโทษ เสียพลังงานเปล่า บอกกับกิเลส มันว่า เราไม่ตามใจเจ้าหลอก55555
นางสาวภัทรพร เหล่าสะพานลดความอยากทานเนื้อสัตว์โดยรักษาศีล1ไม่ฆ่าสัตว์ลดความกลัวต่อการทำบาปและหวั่นไหวไปกับสภาวะกิเลสของวิบากร้าย แนวทางการต่อสู้คือถือศีลให้ครบ5ศีลหรือมากกว่านั้นขึ้นไปฝึกจิตภาวนาศีลทานมัยและเจริญธรรมการนั่งสมาธิฝึกลมหายใจมองวิบากร้ายด้วยความกล้าต่อสู้กับมันเพื่อความเป็นผู้รู้ผู้ตื่นผู้เบิกบานตามคำสอนของพระพุทธเจ้าและการเจริญธรรมด้วยความดีเช่น”ใจเย็นข้ามชาติ”
นางดาวรุ่ง บัวแก้วเวลาเจอเหตุการณ์ไม่ดี มีจิตใจยอมรับ เต็มใจรับกรรม ไม่หวัง ไม่เร่ง ทำให้อารมณ์เย็นมากขึ้น
นางอารีย์ อ่างบุญตา-ลดอาหาร สิ่งของ -ให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน- ไม่กลัวโรค ไม่กลัวตาย ไม่เร่งผล
นางสาวสุภัคษา เต่าถมตาอยากให้แฟนดูแลสุขภาพ แต่ถ้าเขาไม่ทำเราก็วาง
นางสาวสุภัคษา เต่าถมตาเกิดอะไรขึ้นคิดว่านั้นคือตัวเรารับแล้วก็หมดไป
นางสาวฐฐภัท รังสีธรรมได้พิจารณาสรรพสิ่งที่เข้ามาได้อย่างละเอียดขึ้น เช่น รองานแปลงไฟล์จากร้านซึ่งผัดวันด้วยเหตุผลต่างไป เราเย็นขึ้นมองเป็นกลาง นิ่งได้ รอได้ ให้วิบากแห่งการรอได้ดำเนินจนจบได้ มีสติกลั่นกรองคำพูดมากขึ้น
นางสาวดวงพร ฤทธิ์ถาวรสามารถ ลดความยากได้ จากการกินอาหารลดจัด ตอนนี้สามารถกิน รสชืด จืดสบายได้ ร่ายกายแข็งแรงขึ้นมากคะ. ได้ล้างกิเลส
นางสาวน.ส จรรญา ชุมจีด (สร้างกลิ่นศีล)เวลามีความอยากความกลัวความกังวลหวั่นไหวก็ใช้งานระยะสัตว์ 4 มีการล้างกิเลสพิจารณาไตรลักษณ์ความไม่เที่ยงความไม่มีจริงของตัวเราของเราความทุกข์จากความยึดมั่นถือมั่นก็สามารถลดทุกลดความอยากลงได้เป็นลำดับลำดับ
นางดวงใจ ชวลิตธรรมโชติลดการอยากทานเนื้อสัตว์ทุกชนิด ลดความกลัวโรคร้ายที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ลดความกังวลที่จะต้องสูญเสียสิ่งที่รัก กล้าที่จะยอมรับถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ใจเย็นข้ามชาติดั่งที่อาจารย์สอนค่ะ
นางหนึ่งฤทัย,ไทรงาม
นางสาวปภาดา จีนมะเริง (ซินดี้)ได้เกิดผัสสะกับสามีวันนี้เขาได้ตัดหญ้าซินดี้ให้เขาตัดเสร็จแล้วให้ช่วยเอามาใส่ถังไว้ให้ทำปุ๋ย เขาก้ไม่พูดตอบได้แต่มองๆหน้าซินดี้ก้แอบมองดูเขาทางกระจกใสว่าเขาจะเอาหญ้าที่ตัดมาใส่ถังที่เราเตรียมไว้ให้เขาใส่ไหมเขาก้ไม่เอาหญ้าที่เขาตัดใส่ถังที่เราจัดวางให้เขาดันเอาไปใส่ถังที่เขาเตรียม ซินดี้เลยมาทวบทวนดูที่ตัวเองใส่ไม่ใส่ก้ชั่งเถอะนะพอเราวางเช่นนี่เราก้ไม่กังวลเราก้สุขใจ ไม่ต้องมีราคะเกิดมีวาจาที่พูดไม่ดีทำให้จะผิดศีลไปอีกเราก้ยินดีสิ่งที่เกิดขึ้นต้องกล้ารับนี้คือมรรค
นางหนึ่งฤทัย,ไทรงามลดความอยากได้อยากมีได้บางส่วนลดความกังวลได้มากขึ้น
นางสาววิญญา จันทะพลเหตุจากการตั้งศีลงดกินแป้ง 2 วัน เพราะรู้สึกว่าก่อนหน้านี้กินเยอะไป ชอบกินแป้งมากไม่ว่าจะข้าว ก๋วยเตี๋ยว ขนมปังฯลฯ แล้วกิเลสเราก็บอกว่าไม่กินแป้งเดี๋ยวหาของอร่อยอย่างอื่นแทนละกัน แฟนขับรถ แล้วเราก็บอกว่าแวะปั๊มข้างหน้าหน่อยนะจะซื้อของ แต่เค้าขับเลยไป เราก็ถามอ้าวไม่แวะเหรอ เค้าก็จะกลับรถ เราก็บอกว่าไม่ต้องหรอก ที่จะไปซื้อมันก็เป็นอาหารพิษสำหรับเราไม่ได้กินก็ดีแล้ว ทำใจขอบคุณที่เลยนะ ไม่เป็นไรแล้วกิเลสอยากนิ่งละ แต่มันยังเหวี่ยงพูดจาไม่ดีกับแฟน มาสำนึกได้ตอนถึงบ้าน เรานี่ไม่เท่าทันเอาซะเลย และก็ตั้งใจว่าจะพยามแก้ไขให้ดีขึ้นค่ะ ประโยชน์ที่ได้รับ คือช่วงหลังๆจะมีการคิดทบทวนมากขึ้นว่าเราทำอะไรไป คิดพูดทำอะไรที่ไม่ดี ทำให้ใครเสียใจ บ้างมั้ย แล้วทำไมถึงทำ พร้อมกับตั้งใจที่จะแก้ไขให้ดีขึ้น
นางปาริชาติ จันทร์นวลตั้งอริยศีล 1.งดกินเนื้อสัตว์ทุกวันพระช่วงเข้าพรรษา2. งดกินเนื้อสัตว์ตลอดช่วงเข้าค่ายฯ กินข้าวโรยเกลือ กินอาหารปรับสมดุล3. จะลด ละ เลิก เนื้อสัตว์ตลอดชีวิต ประโยขน์ที่ได้รับ ทำให้มีความสุขที่ไม่ต้องเบียดเบียนชีวิตสัตว์ สัตว์ไม่ต้องตายเพราะเรา ร่างกายรู้สึกเบาสบาย ท้องไม่อืด
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางสาว กรวรรณ จันดาผลลดการกลัวตายกลัวโรคกังวนหวั่นไหวกับโรคมะเร็งและโรคsleที่เป็นอยู่พยายายามละเลิกทานเนื้อสัตวทำสมดุลร้อนเย็นยา9เม็ดแล้วดีขึ้นตามลำดับ
นางพิกุล วันจันทร์ช่วงนี้รับประทานอาหารเจ..และปฏิบัติธรรม..ทำให้สบายกาย สบายใจ.ไป
นางสาวน.ส ชรินรัตน์ ชุมจีดเนื่องจากได้บำเพ็ญทำรายการที่ที่น้องให้โอกาสให้บำเพ็ญรู้สึกว่าตัวเองลดควากลัวความกังวล หวั่นไหวลงเยอะค่ะ กล้ายินดีที่ได้มาฆ่าความกลัวคลายความกลัวทำให้ใช้ชีวิตผาสุกมากขึ้นค่ะส่งการบ้านอริยสัจ4เรื่อง. บำเพ็ญจดลดกิเลสเหตุการณ์.เนื่องจากช่วงนี้ทุกวันจะมีรายสายด่วนถามตอบเรื่องสุขภาพ และตัวเองได้รับมอบหมาย พี่ๆให้โอกาสให้ช่วยจดรายละเอียดของผู้เข้าค่ายผู้ป่วยที่ถามในรายการ ปกติจะมีพี่อีก3 ท่านที่มารวมพลังช่วยกัน แต่พี่ท่านที่1 ต้องไปบำเพ็ญเป็นพิธีกร พี่ท่านที่2 ไลน์มาบอกว่าเข้าซูมไม่ได้สัณญาณเน็ตไม่ดี ท่านที่3 บอกว่าขอตัวไปถอนพิษก่อน ณ.ตอนนั้นจับได้ว่าเริ่มกังวล หวั่นไหวกลัวจะจดทันไม่ทัน รู้สึกหัวตื้อๆแต่แล้วก็มาเริ่มทำใจในใจทำเต็มที่ได้แค่ไหนแค่นั้น ใจโล่งหัวโล่ง จดไปจนจบรายการได้ค่ะทุกข์.กังวลใจว่าทำหน้าที่จดคนเดียวกลัวจะจดไม่ทันถ้ามีคนช่วยจดจะดีสมุทัย.อยากได้สภาพดีๆ อยากให้พี่น้องมาช่วยจดเมื่อพี่น้องไม่ได้มาช่วยจดจึงทุกข์ใจเพราะว่ากลัวจะจดไม่ทันงานออกมาจะไม่สมบูรณ์ อยากให้พี่น้องมาช่วยกันจดคิดว่าจะได้จดทัน งานจะออกมาสมบูรณ์จะสุขใจนิโรธ.ยินดีที่จะมีพี่น้องมาช่วยจดหรือไม่ช่วยจด หรือจะต้องจดคนเดียว จะจดทันหรือไม่ทันก็ได้ งานจะออกมาสมบูรณ์ก็ได้ไม่สมบูรณ์ก็ได้ใจไม่ชอบไม่ชัง เมื่อทำเต็มที่แล้วมรรค.ตั้งศีลมาปฏิบัติพิจารณาเห็นไตรลักษณ์ความวิปลาสความไม่เที่ยงเป็นทุกข์ เห็นถึงอาการกิเลสที่ยึดที่อยากให้ได้สมใจหมาย เมื่อไม่สมใจก็เป็นทุกข์ พิจารณาถึงโทษของความยึดมั่นถือมั่น ทำให้เกิดทุกข์ทางกายคือหัวตื้อไม่โล่ง ใจก็ทุกข์เพราะเกิดความกลัว หวั่นไวอยากให้งานที่ได้รับมอบหมายออกมาดีสมบูรณ์ แล้วมาพิจารณาล้างความอยาก ความกลัว กังวล แล้วกล้ายินดี กล้าให้งานจะออกมาสมบูรณ์หรือไม่สมบูรณ์ก็ได้ เพราะใครจะได้รับประโยชน์จากสิ่งที่เราจดได้แค่ไหนก็เป็นไปตามกุศลอกุศลของเราและคนที่เกี่ยวข้อง ทำเต็มที่เท่าที่ได้ สำคัญต้องมาทำใจเราก่อน เราต้องกล้ายินดีทำให้ใจไร้ทุกข์ไร้กังวลก่อน แล้วงานจะออกมายังไงก็ได้วางใจได้ใจก็ไม่ทุกข์ และใช้บททบทวนธรรมข้อที่ 78 มาพิจารณาร่วมด้วย คือ ความสมบูรณ์ หรือ ความสำร็จของกิจกรรมการงาน คือ ความลวง ลวงให้ยึด ลวงให้ทุกข์ ส่วนความสำเร็จของใจที่พ้นทุกข์ พ้นความยึดมั่นถือมั่น คือ ความจริงสรุปว่า. เมื่อพิจารณาอาการของกิเลสไปเรื่อยๆก็ทำให้โล่งทั้งกายและใจ เปรียบเทียบถ้าเป็นเมื่อก่อนจะทุกข์ใจกับเรื่องที่ตัวเองทำแล้วไม่ถนัดหรือต้องทำอะไรแข่งกับความเร็วจะทุกข์มากแต่เมื่อเราได้มาฟังธรรมะอาจารย์ว่าต้องกล้ายินดีให้ได้กับทุกสถานการณ์ที่เข้ามา เราโชคดีที่ได้เห็นกิเลสส่วนเหลือแล้วจะพากเพียรล้างกิเลสตัวติดนี้ต่อไป เพราะทำให้เราคลายทุกข์ใจลงได้ตามลำดับ ผาสุกขึ้นค่ะและอานิสงค์ของการวางใจได้ก็จะมีพี่น้องจิตอาสาอีกท่านมาช่วยร่วมกัน จดรายละเอียดสาธุและอนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่มาช่วยกันบำเพ็ญในทุกฐานงานค่ะ
นางณัชญ์ชาพัฒ วงศ์วิวิทย์เป็นคนจิตใจอ่อนไหว ไม่แข็งแรง และแถมชอบขี้เกรงใจผู้อื่นอีก ยิ่งทำให้ตนเองทุกข์ใจประจำ ล่าสุดกล้าที่จะปฏิเสธงานที่ผู้อื่นขอให้ทำ ซึ่งถ้าเรารับงานนี้แล้ว จะกลายเป็นงานประจำของเราไป ซึ่งถ้าเราไม่ทำก็ไม่มีผลเสียหายกับใคร แต่กลับมีผลดีให้เขา ได้ความรู้เพิ่มในการลองทำด้วยตัวเองด้วย จึงบอกปฏิเสธไป ปรากฏว่าเขาก้อเข้าใจนะ แต่มีเสียงอ๋อยๆ ฟังแล้วรู้สึกสงสาร บอกกับตัวเองว่า “ฉันได้ทำลงไปแล้ว ผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรคงต้องปล่อยวาง”
นางสาวฐิตารีย์ ธนัทพงศภัทร์เริ่มต้นฝึกลดความอยากในการทานเนื้อสัตว์ ไปเรื่อย ค่อยๆ ลดไปตามที่อาจารย์หมอเขียวบอก
นายสมยศ ภัทรกุลโชติพรลดความโลภ อยากได้สิงขแงผู้อื่นเช่นเงินทอง
นางเกษร อินต๊ะปัญญาลดความอยาก ที่ไม่ยึดติด ในความดี ที่ได้ทำได้ช่วยเหลือใคร ทุกครั้งที่ช่วยใคร จะวางใจไม่หลงยึดในสิ่งที่ช่วย ความหวังดีที่ให้ แก่ใครๆแค่วางใจ ทำความผาสุกที่ในใจเรา มีความผาสุกที่ได้ทำ
นายมงคลชัย วิชาธรรมละ ลดเลิกการบริโภคเนื้อสัตว์ใหญ่ นม ไข่ เหลือแต่ปลา บางวันกินอาหารมื้อเดียวเน้นกินพืช จืดสบาย เบากายมีกำลังครับ ทำได้ครับ แต่บางวันก็อยากทานอาหารกับครอบครัว จึงได้กิน 2 มื้อครับ
นางสาวว่าที่ร.ตหญิงอำนวยพร ดวงโสภาการรักษาศีลทำให้เราทมีจิตใจบริสุทธิ์ลดความอยากเช่นเรื่องลดอาหารจำนวนมื้อลงลดความอยากได้ รุ้ว่าจริงแล้วยังอิ่มยังไม่หิวแต่กลิ่นอาหารมาหลอกให้อยากเท่านั้นเองตอนนี้ลดอาหารเหลือวันละสองมื้อประโชยน์สบายตัวไม่หนักตัวค่ะ
นายไพฑูรย์ ทุมพันธ์ลดความอยากทานเนื้อสัตว์น้อยลง ความกลัวโรค กังวลใจนอ้ยลง ต่อสูด้วยการนำเอาธรรมที่อาจารย์สอนนำมาใช้ใจสงบขึ้น ประโยชน์ที่ได้ไม่ทุกข์ใจไม่กังวลสบายใจมากขึ้น
นางสาวจรัสพักตร์ จังหวะเพลงเคยอยากได้ความรักความเข้าใจ แม้ไม่ได้ความรักความเข้าใจ ก็ไม่เป็นไร เราทำดีที่สุดแล้ววาง ทำดีต่อไป ทำดีข้ามชาติ พอใจคือจบ
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภาการมีศีลทำให้ใจเราสบายใจเย็นขึ้นลดอาการเอาแต่ใจตัวเองใครทำอะไรขัดใจไม่พอใจจะสวนทันทีแต่ตอนนี้เงียบยอมรับว่าเราเคยทำมายินดีรับรับแล้วหมดไปใจเย็นได้ลดปัญหาการทะเลาะขัดแย้งได้ดีมากค่ะ
นางอารีย์ อ่างบุญตาไม่กบะวตาย ไม่กลัวโรค ไม่เร่งผล หายก็ได้ ไม่หายก็ได้ ใจสบายเบิกบานดีที่สุด
นางสาวรสริน สังข์เกื้อลดได้เยอะจากเมื่อก่อน จะต้องมีเมนูอาหารทะเล แล้วดูหรู มันทุกข์ มาตอนนี้มีแต่ผัก ตัดได้แล้วก็อยู่ได้ ลดสิ่งหรูหรา บ้านหลังใหญ่ รถแบบหรู แต่งตัวเสื้อผ้า เครื่องสำอาง ทุกข์ทั้งนั้น ยิ่งหายิ่งทุกข์ แถมมีหนี้สินรุงรัง ตัดของจำพวกนี้ ได้ก็พ้นทุกข์ได้เยอะ พอมาฟังอาจารย์ผู้รู้ มาชี้แนะแนวทาง ไม่ต้องรอช้าค่ะ ทำเลย ตอนนี้ได้ กวาดที่ดินแล้ว ตั้งใจจะทำเกษตร ปลูกผัก ผลไม้ เพื่อความอยู่รอด สัญญากับตัวเองว่าจะเลิกเนื้อสัตว์ตลอดชีวิต เพราะเชื่อเรื่องบาปบุญคุณโทษ เรื่องวิบากกรรม ดีใจมากที่ได้มาเจอ ผู้รู้ชี้แนะได้รับประโยชน์มากเลยทีเดียว จะความรู้นี้ไปบอกเพื่อนกัลยาณมิตรต่อไป สาธุค่ะ
นางสาวรัตนา หลวงจันทร์ปกติจะชอบทานอาหารประเภทไขมันและแป้งชอบทานหวาน พอได้เข้าค่ายอบรมในครั้งนี้ได้ลดความอยากทานอาหารประเภทแป้ง ไขมัน และความหวานได้มากขึ้นโดยลดการทานมื้อเย็นลงและจะทานเฉพาะเวลาที่หิวเท่านั้น
นางหน่อย นกจันทร์ปกติก็ปฏิบัติธรรมเป็นประจำอยู่แล้วค่ะได้มาเข้าค่ายและได้ฟังธรรมจากหมอเขียวทำให้ลดความกล้าและความกังวลได้มากค่ะหวั่นไหวบ้างเป็นบาง.ครั้งแต่ก็ดีขึ้นมากค่ะ
นายอัฑฒ์ฐากร ประทีปฐานิศร์
นางสาวพรรณทิพย์ เทศน์สาลีลดตวามอยากความกังวัล คือการที่มีคาดหวังต่อบุคคลอื่น ลดน้อยลง หากมีความไม่ถูกใจเรา ทำให้สภาวะจิตขุ่นมัวมีเกิดขึ้นแต่น้อยลง รู้ตัวมากขึ้น
นางอัณชิษฐา ทิพแสงมีความอยากน้อยลงไม่มีความกังวลและหวั่นไหวคิดว่าได้รับประโยชน์มากมายค่ะเพราะใจชอบทางนี้
นางนางโสภา หนำคอกลดความอยาก ในการ ทำกสิกรรมให้ได้ เยอะๆ ได้ผล ดี ออก ดอก ออกผลเร็ว ลดความอยาก ที่จะไม่ให้ ผลผลิต เสียหาย จาก ศรัธตรู พืช หรือจากภัยธรรมชาติ เปลียนมาเป็น ทำเท่าที่ทำได้ ให้ดีที่สุด ส่วน ผลผลิตที่ได้ เท่าไหร่ก็เท่านั้น ไม่กังวลหวั่นไหวประโยชน์ ที่ได้รับ ก็ มีผลผลิตให้ได้กิน ได้ใช้ พอเพียงในแต่ละวัน ไม่ขาดแคลน
นางสาวมณีวรรณ์ ดีวงษ์
นางสาวณัฐธยาน์เอ้อจำนงค์มีอริยศิลลดความอยากกินเนื้อสัตว์ใด้ละเว้นจากการฆ่าสัตว์ใด้ในช่วงเข้าค่ายมี่งูเข้าบ้านแต่เราไม่คิดฆ่าเราจับไปปล่อยและสิ่งที่เราทำมาการถือพรมจรรย์ไม่มีคู่ครองเราเห็นเป็นเรื่องทุกข์ใด้ฟังอาจารย์พูดเรารู้เลยว่าเราใด้เดินมาถูกทางแล้วเส้นทางที่มีบุรุษท่านอาจารย์หมอเขียวเป็นผู้นำทางและใด้รู้ความหมายแใด้เจอคำที่ว่าคบบัญดิษย์บัญดิษย์พาไปหาผลใด้คบมิตรดีใด้เคารพมิตรใด้ความรู้ที่ดีมีประโยชน์เจริญธรรมสำนึกพี่พี่จิตอาสาท่กท่านคะ
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภาอยากได้โน่น อยากได้นี่ คิดเยอะมาก เครียดมากแต่พอฟังอาจารย์ท่านสอนแนะแล้วลดความอยากได้เลยค่ะรู้เลยว่าลดอยากอย่างไรเช่นการกินอยากกินอาหารหลายอย่างพอลดอยากนึกถึงประโยชน์และภาระการกระทำแล้วลดลงได้ปกติกินอาหารทำเองที่บ้านสามมื้อตอนนี้เหลือวันละสองมื้อบางสันเหลือมื้อเดียวค่ะประหยัดเวลาค่าใช้จ่ายทำอาหารมื้อเดียวกินได้หลายมื้อเลยค่ะ
นางสาวอังคณา ทิพย์ผลาผลอยากได้เสื้อผ้าชุดใหม่แต่ไม่ซื้อประหยัดได้แล้วดีใจ เราทำได้
นางสาววิลาวัลย์ โพธิปัญญธนายอมรับความจริงทำให้..ลดความกลัววิตกกังวลได้มาก
นางสาวอังคณา ทิพย์ผลาผลตั้งใจงดเนื้อสัตว์ เวลาไปกับครอบครัวก็งดได้ค่ะ บางครั้งเขี่ยๆ
นางนบชุลี เสาวนาข้าพเจ้าได้ทำน้ำนมธัญพืชไว้ทานเอง บางวันได้นำไปแบ่งปันญาติ และเพื่อนร่วมงานได้กิน เขาก็ต้องการให้เราทำไปขายด้วย เราก็เกิดไม่อยากทำขาย แต่อยากให้เขาได้กินของมีประโยชน์กับเราทุกข์ : ทำน้ำนมธัญพืช เพื่อนขอให้ทำมาขายสมุทัย : ไม่อยากขาย แต่อยากแบ่งปันมากกว่านิโรธ : จะขายก็ได้ แบ่งปันก็ได้ ไม่ทุกข์ใจมรรค : เมื่อมาพิจารณาดู ก็เห็นว่าการทำให้เพื่อน ๆ ได้กินเราก็รู้สึกเป็นสุขใจ แต่เพื่อนอยากซื้อ เพื่อความสบายใจเราก็จะขายให้เขาในราคาถูก การทำอะไรแล้วได้ประโยชน์ทั้งเราและเขาน่าจะดีกว่าอยู่อย่างไม่มีประโยชน์ จากบททบทวนธรรม ข้อที่ 159 และ 160
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายตั้งศีล ลดกิเลส เรื่องกิน ได้ดีตามลำดับเรื่องความกลัว ก็ได้ตั้งศีล ออกจากความกลัว ก็ได้ในบางส่วน ทำอะไรก็ไม่รีบ ทำช้าๆ บางครั้งเหมือนจะรีบก็จะเตือนตัวเองว่ารีบทำไม ช้านไม่รีบนะมันทุกข์นะนั่นใจเต้นเร็ว เบียดเบียนตัวเอง คนอื่น สัตว์อื่น เหนี่ยวนำให้ผู้อื่นเป็นตามนะนั่น พูดซ้ำๆย้ำๆมันเข้าไปบ่อยๆ มันก็คลายลงค่ะ รู้ตัวทุกขณะได้ดี ก็จะพากเพียรต่อไป
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตรผิดศีล ข้อ 1 2 ข้อ1เบียดเบียนตัวเอง มีความอยาก อยากให้คนอื่นมีเวลาให้เรามากกว่าที่เป็น อยากให้แสดงความรักต่อเราให้มากขึ้น ผิดข้อ2 ขโมยของที่คนอื่นไม่ได้ให้ ขโมยเวลา ขโขยความรัก การผิดศีลทำให้ตัวเองไม่มีความสุข หงุดหงิด กังวล พอคิดได้ว่าสาเหตุที่ทำให้ตัวเองเป็นทุกข์ ก็เลิกคิดอยากได้ แต่มันก็ไม่หมดทันทีนะค่ะ ยังอยากอยู่ ก็เลยใช้วิธีการไปทำกิจกรรมอย่างอื่น ทำสวน เลิกคิดได้เป็นระยะๆ
นางเพ็ญศรี อิทธิมาลดความอยากในรสชาติของอาหารได้ ลดการทานปลาและไข่ได้ โดยไม่มีความหิวหรือเครียด ปล่อยวางใจได้
นางวงศ์สกุล รัตนานิคมอดทนและมั่นใจตนเอง แล้วคิดว่าจงพอใจในสิ่งที่ตนมีอยู่ ไม่ยึดติดกับวัตถุนิยมแล้วจะทำให้เราสบายใจ
นางประคอง เก็บนาคในพื้นที่อาศัยอยู่มีการระบาดของโรคโควิด-19 รุนแรงมากขึ้น เด็กนักเรียนในหน่วยงานภายใต้สังกัดที่ตนเองทำงานอยู่ก็พลอยติดเชื้อไปด้วย ทำให้ต้องวุ่นวายประสานงานกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง รวมทั้งการพูดคุยเจรจากับผู้ปกครองนักเรียนที่มีความกังวลเป็นอย่างมาก ตัวเองจึงต้องตั้งสติและลำดับการจัดการงานต่าง ๆ เห็นใจตนเองที่มีความกังวลหวั่นไหว รวมทั้งสภาพร่างกายที่มีความเครียดในความรีบเร่งการงาน อันมีผลให้เกิดอาการที่ใกล้เคียงกับอาการเบื้องต้นของโรคโควิด (ตนเองติดต่อสัมพันธ์ใกล้ชิดกับครูที่สอนในห้องเรียนที่นักเรียนติดเชื้อ) แต่อาการป่วยทางกายก็ไม่ได้ทำให้เราตื่นกลัวการติดเชื้อ เพราะคิดเสมอเชื่อชัดในเรื่องกรรม ก็ใช้วิธีถอนพิษตามหลักการแพทย์วิถีธรรม อาการก็ดีขึ้นมาและที่สำคัญ ไม่ห่างหายจากหมู่มิตรดี ชีวิตติดหมู่มิตรใน zoom มีกำลังใจและช่วยชุบจิตวิญญาณให้เแกล้วกล้าได้เสมอ
นางสาวอรรถ์ธัชศร พิมพ์ศรีความอยากด้านอาหารรับประทานอาหารในช่วงเวลาเช้าถึงเที่ยง เน้นพืชผัก กิจกรรมต่างๆระหว่างวัน ระลึกรู้และตั้งจิตที่จะไม่เบียดเบียน ทำได้เป็นปกติธรรมดา
นายวัฒนา​ สบายยิ่ง​
นางสาวอุษา บุตรพรมจับ กิเลส และ รู้ ทัน ความอยาก เร็ว ขึ้น ค่ะต่อสู้ ด้วยการพิจารณาเห็นโทษภัย ของกิเลสตัวนั้น ค่ะ
นางวิศน์ชญาพัชร์ ธรรมราชมีความทุกข์กับคนในครอบครัวพูดและทำไม่เข้าใจกันเถียงกันตลอดวุ่นวายเรื่องไม่เป็นเรื่องเพราะต่างคนยึดในตัวเองว่าถูกทำถูกเราก็พยายามพูดให้เขาฟังก็ไม่ฟังอยากให้เราเข้าใจกลัวที่เขาจะไม่เข้าใจพอลดความอยากความกลัวและวางใจโล่งไปแยอะมาก(วิบากใครวิบากมัน
นางเวียงทอง นุ่นภักดีเพิ่มอริยศีลโดยลดมื้ออาหารเหลือวันละสองมื้อ ลดละเลิกการทานเนื้อสัตว์ ลดความโกรธ ความใจร้อนลงเป็นลำดับๆเมื่อเกิดปัญหาก็ใช้ความยินดีให้เกิดพิจารณาใจตัวเองว่าทุกข์อะไรแล้วใช้อริยสัจสี่ดับทุกข์ใจค่ะ
นางสาวอุไร คงแก้วไม่คาดหัวงกับผลงานที่ปฏิบัติ..แต่ทำหน้าที่ของงานให้ดีที่สุด
นางดอกไม้ ปวะบุตรการไปร่วมฉีดวัคซินเด็ก 12ถึง18ปี เจอเด็กแพ้วัคซินเกือบ5% สงสารมาก สงสารพ่อแม่ที่ลูกเขามาฉีดแล้วมีอาการกลัวเขาจะเป็นอัตรายถึงชีวิต กังวล ทุกข์ ถ้าเจอลูกหลานเราจะเป็นยังไง นานมากลืมคำสอนอาจารย์พอดีได้เปิดใจกับพี่เลี้ยงน้องหญิง ให้ข้อคิดเรื่องวิบากและการปล่อยวาง จิตใจค่อยคลายทุกข์ลง ขอบคุณมิตรดีที่ชี้ทาง ทำให้คิดได้ และหมดกังวล เมื่อช่วยแล้ว อะไรเกิดต้องยินดี ยอมรับ สาธุ
นางสีสรรพ์ทำให้ลดความเครียดได้
นางอรษา ชูเรืองสุข
นายเมธา ว่องวิวัฒน์ไวทยะลดความกังวลหวั่นไหวที่ต้องอยู่หน้าคอมนานแล้วเท้าจะบวม พอตัดความกังวลหวั่นไหวออกไปได้ ปรากฏว่าเท้าไม่บวมอย่างที่เคยเป็น
นายเอกศิริ ตันติศรีไกรแสงยังต่อสู้กับกาแฟอยู่ แต่่ชนะต่อเนื่องมาหลายครั้งแล้ว แบบหวิดๆก็มี แบบเต็มใจสุดๆก็มี
นางสาวพุธพรรณ ศรีธรรมูปถัมภ์ไม่เกรงกลัวที่จะอยากได้ กล้าที่จะรับ กล้าที่จะกังวล กล้าที่จะหวั่นไหว ยอมรับ และยินดี ที่จะชดใช้ให้หมดสิ้นไป ประโยขน์ที่ได้รับคือความผาสุก ไร้ความทุกข์ สบายใจ ทำดีภพหน้า
นางคมขำ ชูตินันทน์อาจารย์หมอเขียวได้นำธรรมะของพระพุทธเจ้ามาถ่ายทอดให้ฟัง ว่าคนเราทุกคนที่เกิดมาต้องตายทุกคน จะตายช้าตายเร็วก็ต้องตาย อย่ากลัวตาย ,ทำดีเรื่อยไป ใจเย็นข้ามชาติ ตายไปเกิดใหม่ก็ทำความดีเรื่อยไป ช่วยคนให้พ้นทุกข์ เป็นมหากุศล ประสานให้อยู่ในหมู่มิตรดี จะพาให้พ้นทุกข์
นางบุษกร วรรธนะภูติลดความอยากกินเนื้อวัวและเนื้อหมู กังวลใจนิดหน่อยเพราะชอบต้องตั้งใจล้างความชอบและทุกข์ว่าจะต้องอดทานเนื้อซึ่งในครอบครัวยังมีเมนูเนื้อสัตว์ ชอบถ้าไม่มีเมนูเนื้อสัตว์ ชังที่มีเมนูเนื้อสัตว์ นิโรธไม่ยึดมั่นถือมั่นที่จะมีเมนูเนื้อสัตว์หรือไม่มีก็วางใจไม่ชอบไม่ชัง มรรคมีความเห็นชอบที่จะลดความอยากกินเนื้อวัวและเนื้อหมู ดำริชอบที่จะไม่หวั่นไหวกังวลกับมื้ออาหารที่บ้านแต่ละมื้อ ดังนั้นเบิกบาน แจ่มใสดีกว่า ตรงกับบททบทวนธรรมข้อ 63 ยินดี พอใจ ไร้กังวล
นางสาวกมลชนก เช้าเที่ยงลดความอยากได้อยากมี
นางสมใจ สิทธิพงษ์ลดอาหารทานมื้อเดียวพ้รอมหมู่เมื่อว่าน หิวบ้างช่วงเย็นก็ดืมน้ำนมถั่วที่ทำไว้ และเผือกนึ่งมัมนึ่ง และน้ำผักผลไม้สดปั่น ก็ผ่านไปได้ดี ประโยชน์ที่ได้รับ รู้สึกเบากายหลับสบายดี
นางจิราภรณ์ ทองคู่กล้าต่อสู้กับความหนาวเย็น ไม่กลัวความหนาวเย็น นึกถึงวิบากกรรมที่ทำมา ที่เอาสัตว์ไปแช่ฟรีส ต้องใช้กรรม รับแล้วก็หมดไปแล้วจะโชคดีขึ้น ก็สามารถอยู่กับความหนาวได้ด้วยใจไร้ทุกข์
นางธมกร พลสุวรรณ-เพื่อนชวนไปปล่อยปลาใจนึงก็อยากไป แต่อีกใจนึงก็กลัวกังวลว่า เราอยู่ระหว่างการเรียน online ถ้าเราไปอาจจะเรียนไม่ทัน ไม่เข้าใจ และเป็นผู้ขาดความรับผิดชอบ-ต่อสู้อย่างไร เพราะ เป็นวิบากในการทำความดีทั้งสองอย่าง ก็เลยใช้วิธีการพิจารณาว่า ..1.การที่เราสมัครใจลงเรียนแล้วเราก็ต้องมีความรับผิดชอบต่อตนเอง 2.ถึงเราไม่ไปกับเพื่อน เขาก็ไปเองได้3.ในเมื่อตัวเรารักษาศีลห้า อยู่แล้วก็เหมือนเรารักษาชีวิตสัตว์ ไม่ใช่เฉพาะปลา แต่เป็นสัตว์ทุกชนิดซึ่งมากกว่าปลา-ก้าวหน้าอย่างไร รู้สึกว่าตัวเองลดกิเลสความอยากที่จะไปได้-ประโยชน์ที่ได้รับ คือ เป็นคนมีเหตุผลมากขึ้นรู้จักคิด ไม่ปล่อยให้กิเลสพาไปตามความอยากและรู้จักการแยกแยะ รู้เพียร รู้พัก (วันนี้มีหน้าที่เรียนก็เรียนไปก่อน วันหลังที่ว่างก็ค่อยหาเวลาไปปล่อยก็ได้)
นางเวียงทอง นุ่นภักดีมีอริยะศีลคือตั้งศีลลดละเลิกเนื้อสัตว์เป็นลำดับ และลดมื้ออาหารลงเหลือวันละสองมื้อ และอ่านกิเลสในตัวเราเห็นความอยากได้ดั่งใจเราถ้าไม่ได้จะทุกข์ใจจะโกรธ หรือกลัวกังวลหวั่นไหวในใจเรา เราก็ต่อสู้โดยพิจารณาประโยชน์หรือโทษเปลี่ยนความคิดให้ใจเราไม่ทุกข์ถ้าคิดแล้วทุกข์คือกิเลสถ้าคิดแล้วไม่ทุกข์คือพุทธะคิดแบบพุทธะเราก็สบายใจ ถ้าเราปฏิบัติศีลดีพอเราจะทำได้ดีเห็นทุกข์เร็วล้างได้เร็วขึ้นถ้าเรายังเสพกิเลสอยู่เราจะล้างยังไงก็ไม่หมดกิเลสจะโตขึ้นแล้วเราจะไม่สามารถชนะกิเลสเหตุแห่งทุกข์ได้จะวนกลับไปทำชั่่วทำทุกข์อีกเมื่อสู้กับกิเลสแล้วแพ้ก็ลุกขึ้นสู้ใหม่ทำไปเรื่อยๆจนมีความก้าวหน้าสู้กิเลสได้เป็นเรื่องๆสามารถงดทานเนื้อสัตว์ได้ลดความโกรธความอยากได้ดั่งใจความเอาแต่ใจตนเองลงได้ ลดเสพกิเลสกายแต่งตัวสวยงาม ลดการท่องเที่ยว ไม่ดื่ทีมแอลกอฮอล์ไม่เล่นพนัน รู้จักแบ่งปันช่วยเหลือผู้อื่นด้วยความบริสุทธิ์ใจ
นายมงคลวัฒน์ รัตนชลกล้ารับวิบากร้ายที่เข้ามาด้วยใจเป็นสุข ฝึกฝนการกินให้ลดลง(มื้อเดียว)
นายสุมิตชัย ศรีจันดีเพิ่มศีล ลดการทานขนม ต่อสู้โดยการพิจจารณาถึงโทษ ของการติดขนม ประโยชน์ของการไม่กินขนม ล้างกิเลสตัวติดสิ่งที่ไม่จำเป็น ก้าวหน้าสามาถลดการกินขนมได้เลิกขนมที่มีส่วนผสมของไข่ได้ ประโยชน์ที่ได้รับ ลดค่าใช้จ่ายที่ไม่จำป็นที่ต้องซื้อขนมมากินได้ ร่างกายดีขึ้นที่ไม่ต้องเอาพิษภัยจากขนมมาใส่ตัวเอง สามารถลดกิเลสตัวติดรูป รส กลิ่น เสียง ขนมได้
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์ตั้งใจลดเนื้อสัตว์ ตอนนี้ลดลง 70% ยังมีอาการอยากทานปลาบ้างแต่อดทนได้ ตอนแรกกังวลเรื่องการจาดโปรตีน การทานโปรตีนจากพืช ปฎิบัติตัวตามที่อาจารย์หมอเขียวสอน กลับทำให้กล้ามเนื้อเน่นกระชับมากกว่าเดิม ทั้งยังมีความอดทนในการทำกิจวัตรประจำวันและแารออกกำลังกายได้ดีมากกว่าด้วยคะ
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตรลดความอยาก อยากให้เพื่อนตื่นเช้า เพราะเราตื่นก่อนเขาทุกเช้า แล้วเราต้องรอเค้าตลอด แล้วในช่วงที่เราเราก็เกิด อาการหงุดหงิด บางครั้งมีการการไม่ดีออกไป เราก็ใช้บททวนธรรม บทที่ว่า เมื่อไม่เข้าใจผู้อื่นแสดงว่า เราไม่เข้าใจตนเอง พอเราใช้บททบทวนนี้ในการปรับนิสัยตัวเอง เราเข้าใจคนอื่นมากขึ้น การที่เขาตื่นสายเพราะเขาอาจจะนอนไม่หลับ หรือเขาอาจจะ เหนื่อย หรืออะไรก็แล้วแต่ที่เป็นสาเหตุของการตื่นสาย ส่วนเราที่ตื่นก่อนก็ทำอะไรไปก่อน ทำอาหาร รดน้ำต้นไม้ รออย่างใจเย็น เค้าตื่นตอนไหน เราก็ไปตอนนั้น ฝึกการรอคอย ให้เป็นคนใจเย็น ผลที่ได้รับ สามารถรอได้อย่างใจไม่เป็นทุกข์ ตื่นตอนไหนก็ไปตอนนั้น อย่างใจผาสุข
นางสาวนัฏฐา พิมาพันธุ์ศรีตั้งศีลลดปริมาณขนมลง สู้ได้ในบางวัน และมีแนวโน้มกินขนมที่มีประโยชน์มากขึ้น ลดขนมที่มีพิษลง
นางสาวจาริณ กวีวิวิธชัยได้บ้าง ไม่ได้บ้าง
นางวสา ราญคำรัตน์เมื่อเริ่มแรกพยายามกินอาหารมื้อเดียวตอนนี้ทำได้3วันแล้วค่ะ
นางสาวดวงพร ฤทธิ์ถาวรสามารถขจัดความกลัว ความกังวล ได้ ด้วยความพยายาม อดทน จนก้าวข้ามได้ จนสามารถ ช่วยบุคคลอื่นได้
นางสาวนฤมล วงศาความเคือง ความโกรธต่อเพื่อนบ้านที่ชอบสูบบุหรี่ และกลิ่นโชยเข้าบ้านตนทุกวันประจำ ตนพยายามพิจารณาทุกข์และความไม่ชอบใจเกิดจากใจเรา แค่เราเดินหนี ป้องกันปิดจมูก ก็เลี่ยงได้แล้ว กลิ่นที่โชยมาบ้านเราเสมอ ไม่ใช่ความตั้งใจเขา แต่อาจเป็นวิบากกรรมเราก็ได้ ดังน้ัน เมื่อเราทำไม่ดี เราก็ต้องกล้ารับผล เช่นกัน
นางสุนันท์ พานิชได้บ้สงไม่ได้บ้าง
นางสาวนภัสส์นัญท์ มาตย์คำมี1.ลดอาหารจาก เดิม ทาน ตามใจ กิเลส ตอนนี้ ลดได้ ทานวันละ ครั้ง 2.เลิก การติดกินน้ำเข็ง จาดที่ติดมากๆกว่า 10 ปีประโยชน์ ร่างกายเบาสบาย จิตใจ ผาสุก
นางสาวสัสยา วาทยานนท์จะไม่ใช้สารเคมี เพื่อทำลายสัตว์ ศีลข้อที่ 1 จะใช้สิ่งที่เป็นธรรมชาติไร่จัดไปสำหรับสัตว์ที่มีคลิปที่เข้ามาที่ตัวหรือทำร้ายเครื่องใช้ นำสารสกัดจากธรรมชาติของดรสุรพล อาจารย์มหาวิทยาลัยเกษตร มาขับไล่ปลวก ประโยชน์คือเราสามารถนอนที่บ้าน ไม่เหม็นเหมือนใช้สารเคมี
นางสาวผาสุข ตันชวลิตหลังจากเข้าค่าย ความกลัว กังวล หวั่นไหว ทางใจ เหลือน้อยมาก ได้รับฟังธรรมะ จากอาจารย์ หมอเขียว มีความเข้าใจและ สามารถนำมาปฏิบัติได้ อย่างยินดี เป็นไปตามลำดับ ประโยชน์ที่ได้รับคือ ความสุขใจในทุกๆวัน ค่ะ
นางสาวระวีวรรณวงค์กะวันเป็นมะเร็งปอดรักษาจิตได้..จากการฟังท่านอาจารยหมอเขียวเข้าใจผลของกรรม
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงทุกข์:หงุดหงิดทุกข์ข้างบ้านตากเสื้อกางเกงในหน้าบ้านเราสมุทัย:ชังไม่ขอบเกิดกิเลสมารมาผจญนิโรธ:ไม่ชอบไม่ชังละพยายาท ไร้กังวลหวั่นไหวมรรค:ใจไร้ทุกข์อย่าสนใจใส่ใจก็เขาเอามาตากแต่ไหนแต่ไรแล้วทำไมพึ่งจะมาเกิดทุกข์ขุ่นมัวใจทำไมทำไม่รู้เรื่องรู้ราวเหมือนก่อนสิเธอก็ไม่เกิดกิเลสมารพยาบาทต่อกันไปทุกๆชาติก็นึกได้วางใจได้ล้างความขุ่นมัวที่เกิดขึ้นในจิตใจได้ ต้องขจัดมารนอกมารในใจ ขดใช้กันไปขาติก่อนเราคงทำกับเขานี้เหมือนกันสรุป:พิจารณาเห็นโทษความคิดในใจ ปล่อยวางใจสบายๆ” คบและเคารพมิตรดี”
นางพิกุล วันจันทร์
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์ชอบทานขนม อยากทานทุกวันและติดของหวาน พยายามข่มใจให้ลดความถี่ลง บางวันก็สำเร็จ แต่บางวันก็ไม่สำเร็จ ที่ไม่สำเร็จ คือ เวลาผ่านหรือซื้อสะดวก ก็จะติดกับความอยาก
นางนบชุลี เสาวนาเรื่อง ทำไมลูกไม่แยกขยะ เมื่อลูกและเพื่อนมานั่งเล่นกันในสวน เวลาทิ้งขยะแล้วไม่ยอมแยกขยะให้ เขาใส่รวมกันทั้งขวด พลาสติก เศษอาหารทุกข์ : น่าจะแยกขยะให้ จะได้เป็นสัดส่วนสมุทัย : ชอบที่ลูกแยกขยะให้ ชังที่ลูกไม่แยกขยะให้นิโรธ : ลูกจะแยกขยะให้หรือไม่แยกขยะให้ก็ได้มรรค : เมื่อเห็นถุงขยะ ก็มาพิจารณาดูว่า ไม่เป็นไรลูกไม่แยกขยะให้ ทิ้งขยะใส่ถุงไว้ก็ดีกว่าโยนทิ้งไปทั่ว เขาจะทำหรือไม่ทำ เราก็เบิกบาน แจ่มใสประโยชน์ จากการแยกขยะ เช่น ขวด กระดาษ พลาสติก เราจะได้นำไปให้แม่บ้านที่ทำงานหรือคนเก็บของเก่าเขาได้นำไปขาย
นางอรวิภา กริฟฟิธส์มีความเมตตายิ่งขึ้น ลดความเพ่งโทษถือสาพ่อบ้าน ที่ท่านยังกินเนื้อสัตว์ ก็เข้าใจว่าแต่ละคนมีฐานจิตแตกต่างกัน ก็คิดว่าขอให้เขาคิดดีคิดถูกได้เร็ว ๆ นะ ทำตัวอย่างที่เรา ทำความผาสุกที่เรา
นางสาวคุณทิพย์ วงษ์สุวรรณอยากได้หมัดตรง ที่จะทำให้กินมื้อเดียวได้อย่างเด็ดขาด ได้น้ำพริกพวธ.ก็อร่อยมากมาย ถามใจตัวเอง...จะกินมื้อเดียวไหวมั้ย ? และของที่อยากกินมันหลายอย่างจริงๆ ยังสู้ไม่ไหว อาศัยหมู่มิตรดี ตั้งศีลวันต่อวัน ขอบคุณน้ำพริกเผาเห็ดหอมพวธ.ทำให้เจอกิเลสตัวเป้งเลยทุกข์ # ใจอยากกินข้าวมากกว่า 1 มื้อแต่กลัวผิดศีลสมุทัย #ชอบกินข้าว กินข้าวเปล่าๆก็อร่อย ยิ่งได้น้ำพริกเผามา ยิ่งได้เมนูอีกหลากหลาย ผัดพริกเผาถั่วฝักยาว ข้าวผัดพริกเผา ต้มยำหัวปลีพริกเผา ผัดพริกเผาถั่วงอกใส่เต้าหู้หัวปลี ฯลฯสรุปคืออยากกินข้าวมากกว่า 1 มื้อนิโรธ#มรรค#
นางจารุวรรณ โกมลกุญชรลดความอยากในการซื้ิอสิ่งของ ของใช้ ลงไปมาก คิดก่อนซื้อ ประหยัดค่าใช้จ่าย รายจ่ายลดลง ซื้อแต่สิ่งของที่จำเป็นในชีวิตประจำวัน ปัจจัย 4 ทำให้มีเงินเก็บเหลือใช้ สามารถแบ่งปันสิ่งของ หรือปัจจัยให้ผู้อื่นได้มากขึ้น ลดภาระในการดูแลทรัพย์สมบัติ ค่อยๆทยอยแจกเสื้อผ้าที่มากเกินออกไป อยากแจกสิ่งของออกไปให้มากขึ้น เพราะเคยซื้อไว้ค่อนข้างเยอะ มีโกาสจะแจกออกไปให้มากขึ้น
นางสาววันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์
นางสาวสุวภัทร ชุ่มชัยยาได้ตั้งใจงดเนื้อสัตว์ในเทศกาลเจ ผ่านมา 7 วัน และทำได้
นางศิริพร ขาวไชยมหาเมื่อก่อนป้าจะเป็นคนกลัวสัตว์มีพิษทุกชนิด ถ้าเห็นป้าจะฆ่าทันที ถ้าไม่ฆ่าเองก็ ให้คนอื่นฆ่า เช่น งู ตะขาบ หรือยุงกัด มดกัด ป้าก็จะฆ่าให้หมด แต่พอได้ฟังธรรมแล้ว ป้าก็ใจเย็นลงมาก ไม่กลัว ไม่ฆ่า เช่น เมื่อ ประมาณ 5วันที่ผ่่นมา ป้าเจองู ตกลงไปในโอ่งน้ำ ป้าจะไปรดผักไปเจองู ก็ได้บอกให้คนงานเขามาเอาออกไปปล่อย พอต่อมาอีก3 วัน ป้าเข้าไปรดเห็ดในห้องเพาะเห็ดเจอตะขาบตัวใหญ่มาก ป้าก็ไม่ฆ่า ป้าก็เอาผ้ามาจับมันไปปล่อย ก็แสดงได้ว่าป้าเปลี่ยนตัวเองได้มาก และสิ่งสำคัญที่สุด ป้าอยาก ขอฝากไปถึง งู และตะขาบ หรือจะเป็นสัตย์น้อยใหญ่ที่ป้าเคย ทำร้ายเขา หรือได้ฆ่าเขา เหล่านั้นป้าอยากขอโทษ ขออโหสิกรรม ขอรับผิด ด้วยความเต็มใจ
นางศิริพร ขาวไชยมหาไม่เหนียวนำให้ผู้อื่นทำตามเรา ในสิ่งที่เราต้องการ แต่เขาไม่ต้องการ เราได้แล้ว เรามีสุข แต่เขาทำตามแล้วเขาเป็นทุกข์ นั้นไม่เอา เช่น อยากให้ลูกแต่งงาน อายุหลัก 3แล้ว เขาก็ยังไม่อยากแต่ง เราก็ทำใจได้แล้ว ปล่อยวาง ปล่อยไปตามที่เขาอยากเป็น ก็เป็นสุขแล้ว
นางสาวลำพึง ก๋งจิ๋วเห็นอาการไม่อยากไปเก็บเก็บมะละกอเพราะมันแฉะฝนตก ต้องใส่รองเท้าบูท สูงสูง ป้องกันสัตว์เลื้อยคลานแล้วหญ้าก็รกสูงมาก
นางอัญชลี โสภาอยากให้พ่อเลิกโมโห โวยวาย ดุ ด่า สัตว์เลี้ยงในบ้าน (ที่บ้านเลี้ยงไก่ เลี้ยงหมา เลี้ยงวัว ) เวลาที่เราได้ยินก็จะเกิดทุกข์ใจ เศร้าใจ ใจขุ่นมัว สงสารทั้งพ่อและสัตว์เลี้ยง เราไม่สามารถบอกเตือนพ่อได้เพราะท่านไม่ฟังและเราก็จะโดนด่าไปด้วย พอฟังธรรมจากอาจารย์ทุกวันเราสามารถปล่อยวางใด้ วางใจได้ วิบากของท่านเยอะท่านยังมองไม่เห็นธรรม เราต้องปล่อยไปก่อน วางใจได้แล้วเราก็เบาใจเบากาย
นางวิไลวรรณ​ ชุมทองทานอาหารไม่ปรุงได้มากขึ้นงดเนื้อสัตว์และไข่ทานเม็ดธัญพืชแทนมงล
นางสาววลัยพักตร์. ชุมทอง
นางสาวกันธิดากุลวัชร์กังวลว่าตาจะบอด แต่ตอนนี้ไม่กังวลแล้ว
นางณัฐพร คงประเสริฐฝึก คุยกับกิเลสว่าอยากได้สิ่งใด จงคิดสิ่งนั้นกับผู้อื่น และ สุขจากกิเลส คือ ทุกข์ที่บรรเทาชั่วคราว เหมือนได้เกาขี้กลากบวกวิบากร้าย ไม่สิ้นสุด เลิกซะ!!! ออกกำลังกาย ประมาณในการบริโภค เข้าหาหมู่มิตรดี ร่วมกิจกรรมกับหมู่กลุ่มตามกำลัง
นางจำปา ลัคณาสถิตย์ตั้งศีลมาลดละได้ไปตามลำดับ กว่าจะทำได้ต้องเตือนตัวเองเราจะกินของที่มีประโยชน์ต่อตัวเอง และจะไม่เบียดเบียนสัตว์อื่น ฉันอายุจะ60ปีแล้ว ไม่มีโรคอะไรเลยนอกจากเนื้องอกที่หน้าอกข้างซ้าย แต่ฉันก็ไม่ได้นึกถึงมันเลยไม่กังวลไม่หวั่นไหวเกิดอะไรขึ้นฉันทำมา
นางเกษร อินต๊ะปัญญาลดความกังวลใจเรื่องงาน ทำไม่ได้ดั่งใจเหมือนแต่ก่อน พออ่านเวทนาในใจที่เราคาดหวังอะไรมากเกินไปจะทุกข์ใจ เป็นเหตุให้เราทุกข์ใจ เมื่อได้ฟังธรรมจากท่านอาจารย์ หมอเขียว ช่วยให้วางใจลงไม่คาดหวังอะไรมากไม่ยึดมั่นถือมั่น เพราะยิ่งยึดติด จะทุกข์มาก ทำตามความเป็นจริง ทำได้เท่าไหร่ก็เอาเท่านั้น ทำให้ดีที่สุด พึ่งพาตนเองให้มากที่สุดค่ะ
นายสุภาพ พงศ์สุวรรณตอนที่ความอยาก ความกลัว ความกังวล เข้ามาผมตั้งสติสู้กับกิเลส หลังจากที่รู้กิเลสก็ทำให้ใจโล่งเบาขึ้นมาบ้างครับ
นางดรุณี​ อินทนิล​ลดความอยากทานเนื้อสัตว์ ไม่หมูแล้ว มีไข่บางมื้อ
นางยุพิน หมายชื่นยังมีความอยาก ความกลัว กังวล หวั่นไหวทุกอย่างในแต่ละเหตุการณ์ แต่ได้พยายามหาจุดที่ลงตัวตามบริบทของตัวเอง เช่น ลดความอยากในเรื่องอาหาร ปกติจะทาน3มื้อต่อวัน และไม่ทานเนื้อสัตว์ใหญ่ ก็จะค่อยลดเป็น2มื้อและเนื้อสัตว์เล็กมาเรื่อยๆ( ก่อนที่จะมาสมัครเป็นนศ. ) ต้องใช้เวลาพอสมควรในการลด ละ มีเหตุผลทางกรรมพันธุ์เกี่ยวกับเบาหวาน ความดันไขมัน จึงหมั่นตรวจสอบสุขภาพ ออกกำลังกาย เลือกและลดอาหารที่มีหวาน มัน เค็ม ..พอใจที่ได้มาพบกับวิธีการดูแลสุขภาพพึ่งตนเองของทีมแพทย์วิถีธรรม ได้รับประโยชน์มาก
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภาลดการคิดอย่กได้โน่นนี่นั่นหยุดคิดไม่เครียด เวลาคิดกลัวว่าจะไม่ได้ไม่สำเร็จแต่พอเลิกคิดยอมรับความจริงอยุ่กับปัจจุบันดีขึ้นไม่เครียดค่ะ โดยเฉพาะเรื่องการทำอาหารกินเองทำวันละอย่างกินได้หลายมื้อและงดมื้อเย็นได้ ปกติกินสามมื้อลดเหลือสองมื้อแล้วค่ะจะพยายามลดเนื้อสัตว์ค่ะแต่ตอนนี้ลดจำนวนมื้ออาหารจากสามเหลือสองค่ะ
นางสาวณฐมน วงค์ภักดีโดนมดกัดหู เจ็บหูมากจนหน้ามืด และต่อมาปวดหัว แต่ไม่ได้กลัวกังวลเลย แก้อาการร่างกายไปเรื่อย ๆ จนหาย และไม่โกรธมด
นางสาวไพเราะ ปั้นศิริ ได้ตั้งศีลมาปฏิบัติได้ลดการเบียดเบียนคนอื่นสัตว์อื่นโดยไม่กินสัตว์ อยู่อย่างพอเพียง ลดกิเลสลดความอยากจได้ก็ทำให้จิตใจร่าเริงแจ่มใส ไม่กลัวอะไรเพราะมีศีล
นางเวียงทอง นุ่นภักดีลดมื้ออาหารเหลือ2 มื้อ ลดละเลิกการกินเนื้อสัตว์ลงจนไม่กินเนื้อสัตว์ได้อย่างไม่ทรมาน ลดการพูดเพ้อเจ้อส่อเสียดเพ่งโทษผู้อื่น ลดความอยากได้ลดความโลภลงความใจร้อนความโกรธลดลง
นางสาวอังคณา ทิพย์ผลาผล
นาย3 พูลศักดิ์ โสภาวัฒนะโรจน์มองโลกในแง่ดีมีความสุขกับสิ่งที่เราทำ
นายสมศักดิ์ แดงอ่อนมีอริยศีลลดความอยาก ฉันอาหารลดเหลือเพียงมื้อเดียว เลิกรสจัด เลิกฉันเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์จากสัตว์ โดยกล้าตั้งอริยศีลแล้วไม่ละเมิด พยายามกดข่มอาสวกิเลสจนสามารถผ่านไปได้พร้อมหมู่คณะ ลดภาระในการดูแลสุขภาพทั้งประหยัดเรียบง่ายไม่กังวลเรื่องอาหารอีกต่อไป โดยฉันฉี่ ฉันพืชผักจืดสบายใกล้ๆตัวฝึกเตรียมความพร้อม รับมือต่อเหตุวิกฤติที่กำลังทวีความรุนแรงขึ้นทุกวันทุกขณะอย่างไม่หวาดกลัว กล้าหาญไม่หวั่นไหว
นางสิริกาญจน์ ธรรมมามี อริยศีลเพิ่มขึ้น คือลดความอยากในการอยากกินเนื้อสัตว์ลดลง เมื่อผ่านตลาดร้านค้าร้านอาหารได้กลิ่นและเห็น เนื้อสัตว์ที่เขาเตรียมไว้ ขายหรือไว้ทำอาหาร ได้กลิ่นเนื้อสัตว์ ที่เขาทำที่เคยกิน เกิดความอยากกิน ต้องต่อสู้กับจิตใจ ก้าว เดินผ่านไป ตั้งใจให้แน่วแน่ เราจะลดละเลิกเนื้อสัตว์ทั้งหลายลงเรื่อยๆ เราจะไม่ซื้อเพิ่มอีก พอเราทำได้เราก็รู้สึกดีต่อใจ ประโยชน์ที่ได้รับคือทำให้ใจเราเป็นสุขที่ จะได้ไม่เบียดเบียนสัตว์อื่น
นางทัศนีย์​ จั​นทา​กล้าที่จะไม่ได้ในสิ่งที่ตนอยากได้ดื่ม
นางสาวลดาวรรณ เสรีเสถียรปัญหาที่เราขัดแย้ง ทะเลาะ กับคนรอบข้างคือหลาน และพี่สาว เราคิดว่าเราออกเงิน ออกแรง ออกความคิดทุกอย่างให้เขาแต่เขาทั้งสองไม่ใยดีเลย แถมยังเถียง ไม่เชื่อฟังคำแนะนำ และบางครั้งยังด่าเราอีก ซึ่งหุยก็คิดว่า เรารักเขานี่นา ทนๆไปช่วยเขาไป แต่ความอดทนก็ไม่ทนแล้วหุยเบื่อมากจนหุยคิดจะเดินทางกลับไปเมืองไทยปีหน้าเพราะหลานเขาจบและได้งานที่มีรายได้ดีทากพอเลี้ยงตัวเองได้แล้ว สวนพี่สาวนั้น ทั้งดื้อและ พูดจาหยาบคายกับทุกคนในบ้าน ทำผิดระเบียบบ้านทุกอย่างทั้งๆที่ต้องอาศัยเขาหมด แล้วยังด่าเราอีกจนเราวางแล้วเพราะไม่รู้จะโมโหไปทำไมบางครั้งนั่งด่าทุกคนในบ้าน2-3ชม. มนเวลา3ทุ่ม-4-5ทุ่มทุกคนต่องอยู่ในห้องเพราะถ้าออกมาห้ามก็ไม่ต้องนอนกันจนเดี๋ยวนี้ฟังจนหลับไปเองแต่หลังจากได้ฟังท่านอาจารย์บรรยายเรื่องความอยากที่เรามีมันทำให้เห็นภาพที่เราอยากให้หลานทำอย่างโน้นอยากให้พี่เราทำอย่างนี้เมื่อไม่ทำเราก็ใช้คำพูดหยาบคายพูดใส่เขาไปเรื่อยๆโดยคิดว่าเราถูกมันไม่ได้หยาบอะไร เรามีพฤติกรรมที่หยาบคายจนคิดแล้วเราจึงรู้ว่าเราต่างหากที่ผิดไม่ใช่หลานหรือพี่สาวเราเลย เราอยากจนโกรธจนตัวเองทนเห็นสิ่งที่เขาทำกับเราไม่ได้ จนเราตั้งใจว่าจักลับเมืองไทยแล้ว ที่งๆที่เราก็รักหลาน และรัก และเป็นห่วงพี่สาวเรามาก ยิ่งอ่านบททบทวนธรรมที่ว่าทุกสิ่งทุกอย่างต้องเริ่มที่เราต้องแก่ที่เรามันทำให้หุยสำนึก และเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมที่หุยเคยทำกับพี่ไปเลย คำพูดหยาบคายที่เคยใช้ไม่เคยอยู่ในหัวเลย เรามีแต่คิดว่าทำยังไงที่จะช่วยให้เขามีความคล่องตัวมากที่สุด คือพี่สาวหุยเขาอายุ75ไม่มีใครจ้างเขาทำงาน แต่เขาอยากหาเงิน หุยเลยบอกเขาทำอะไรก็ทำหุยจะช่วยเต็มที่เขาเลยไปเก็บขยะ หุยซื้อรถ เพื่อทำงานส่วนตัวด้วยคือรับส่งเด็กแต่พอโควิดมาหุยเลยไม่ได้ทำงาน และหุยตัดสินใจทำสวนเต็มที่รวามทั่งชาวยพี่สาวเก็บขยะที่เขาใากกับบ้านคนใจดีที่ยินดีให้เราวางrecycleได้ แล้วหุยก็แยก เอาไปขาย แล้วก็เอาเงินให้เขาโดยที่หุยไม่เคยหัก ค่าซ่อม ค่าน้ำมันค่ารถ ค่าทิปที่เวลาเราไปขายที่บริษัทที่เขารับซื้อ เพราะหุยคิดว่าถ้าเราไม่มีเขาดูแลเรามาตั้งแต่เด็ก เขาไม่ได้เรียนสูงเท่าเรา เราก็ไม่มีวันนี้ อีกอย่างหากเขาอยู่บ้านไปเรื่อยๆสักวันโรคต้องถามหา เราก็ต้องดูแลเขาอยู่ดี ให้เขาออกไปขี่จักรยานเก็บrecycle ออกกำลังกาย ตากแดด แถมนังมีรายได้ที่เขาชอบอีก หุยเลยช่วยเขาทุกอย่างเพื่อให้เขาได้เงินมากที่สุดเพราะสำหรับหุยแล้วก่อนมามะกาหุยช่วยทางบ้าน ที่เมืองไทยทำธุรกิจของครอบครัวเป็นเวลา18ปี
นางสาววิญญา จันทะพลส่วนใหญ่ทุกข์ของตนจะเกิดจากกิเลสที่ปลายลิ้น ณ.ปัจจุบัน ตัวเองก็ใคร่ครวญ ทบทวนมากขึ้น เมื่อเวลามีความอยากในอาหารพิษ สู้กับกิเลสมากขึ้นและชนะบ่อยขึ้น เกิดประโยชน์คือร่างกายเราก็ดีขึ้น
นางสาว อัญชลี พุ่มแย้มไม่กล้วเป็น ไม่กลัวตาย ไม่กลัวโรค ลดละเลิกสิ่งที่ไม่จำเป็นค่ะ
นางพรรณธิพา แย้มบัวลดการอยากกินเนื้อสัตว์จนเลิกได้ พอตาไปสัมผัสก็เฉยๆไม่หวั่นไหว ประโยชน์ที่ได้รับคือไม่ทำให้สัตว์ต้องตายเพราะความอยากของเรา ได้ทั้งประโยชน์ตน และประโยชน์ท่าน
นางเอมอร ศรีทองฉิมติดดีอยากให้ทุกคนได้ดี ได้ตั้งศีลยอม มติหมู่ วางดีเมื่อเกิดไม่ได้ไม่ขโมยกุศลที่ยังไม่เกิด ล้างอัตตาในตนวิราคะในการเดินมรรคให้มากที่สุด ที่ตนทำ รู้สึกเบาสบายไปตามลำดับ
นางสาวเสริมศรี ชวานิสากุลตั้งศีลเพียรมีสติพูดต่อเมื่อมีผู้ให้เราพูด ลดละการพูดหว่านล้อมให้ผู้อื่นทำตามในสิ่งที่เราอยากให้ทำได้ดังใจเรา ไม่ต้องไปอยากให้ใครทำดีตามที่เราคิดว่าดี เพราะเขาอาจจะไม่ได้รู้สึกว่าดีสำหรับเขาก็ได้ แต่ละชีวิตมีเวลาในการบรรลุธรรมเป็นไปโดยลำดับ ตามที่แต่ละชีวิตได้สั่งสมมา ไม่ต้องห่วงใครทุกชีวิตจะได้บรรลุธรรมไปตามเวลาที่เหมาะสม
นางสาวสุคนธ์ ศิลปบวรเลิศ มีอริยศิล จากการลดความกลัว โดยเพิ่มความกล้าได้ โดยเมื่อก่อนไม่ชอบดื่มน้ำผัก ผลไม้ปั่น เพราะรู้สึกไม่อร่อย ฝืดคอ หวานไป ทั้ง ๆ ที่เราก็ได้ เลือกผลไม้เองด้วย แต่ทำไมหนอ….? ไม่ร่ายดังใจเลยเลยเป็นเหตุให้เราไม่กล้าจะปั่นน้ำผลไม้ดื่มเอง เพราะกลัวไม่อร่อยกลัว จะเสียของ เสียเงิน ดื่มไม่ได้อีก แต่เมื่อเราคิด หลอกกิเลส ว่ากล้าที่จะคิดให้พ้นทุกข์ เพราะคิดกลัวเคยคิดแล้ว (เราต้องยุติธรรมซิ) โดย ต้องคิดกล้าด้วย กล้าเผชิญ กับความไม่ได้ดั่งใจ กล้าที่จะยอมเสีย ที่สำคัญ กล้าที่จะลงมือทำให้ได้ ไม่หนี หนีไปอีก เผชิญหน้ากับ ปัญหา ที่เกิดทุกข์ ชัง ในน้ำผลไม้ผักปั่น ถ้าไม่อร่อย ฝืดคอ ก็ตาม ยินดีกับมันว่าเราได้ดื่ม สิ่งที่มีคุณค่า เป็นพลังชีวิตเรา อย่างมั่นใจแล้ว เราได้กล้าและ ยินดี กับสิ่งที่มันจะเกิด ไม่อร่อยฝืดคอ ได้ ไม่น่าเชื่อว่า เมื่อใจเราคิดเช่นนี้แล้ว พอได้ลองดื่มน้ำผลไม้ปั่นที่เราได้ ปั่นเองนั้น รู้สึกว่าสดชื่น ไม่ฝืดคอแล้ว อร่อย นี่หรือคืออานิสงส์ ของความกล้า ซึ่งเป็นบุญกุศล ที่เราได้มีอริยศิล นั้นเอง สิ่งดีดีจึงเหนี่ยวนำให้มาเกิด กับเราได้ค่ะ
นางสาวชุติวรรณ แสงสำลีตั้งจิตเพิ่มศีลขึ้นไป ตามคำตรัสของพระพุทธเจ้าที่ว่า" วันคืนล่วงไปๆ บัดนี้ท่านทำอะไรอยู่" เรายังมีความกลัวกิเลสหลอกให้คิดไม่กล้าที่จะแสดงความคิดเห็น กับผู้เข้าอบรมในรายการสายด่วนมีเพราะเราไม่ได้เคยมีอาชีพเป็นหมอหรือนางพยาบาลเหมือนพี่น้องหลายท่าน เราอาจจะตอบได้ไม่ดี ไม่ถูกใจผู้ถาม ต้องล้างกิเลสให้ได้ กล้าที่จะทำความดี เพราะปัจจุบันเราก็เป็นหมอที่พึ่งตนเองได้ดี โรคภัยไข้เจ็บลดน้อยลงสุขภาพแข็งแรงที่สุดในชีวิตแล้ว และแบ่งปันความรู้ให้ผู้อื่นได้ เราก็สามารถที่จะร่วมตอบคำถาม ได้ด้วยความมั่นใจ และเราก็ทำได้จริงๆ คือล้างความกลัวว่าจะไม่ได้ตามที่อยาก กล้าที่จะไม่ได้ตามที่อยาก ได้ด้วยใจผาสุก เราทำได้ๆ ให้ความคิดเห็นไป 2 ครั้งประโยชน์ ยินดีในความสามารถที่ทำได้ดีที่สุดแล้ว ก็รู้สึกภูมิใจที่ได้ชนะกิเลสได้ทุกครั้ง เข้าร่วมรายการสายด่วนเสมอในการแสดงความคิดเห็นแม้จะได้พูดหรือไม่ได้พูดก็ได้ประโยชน์ได้ความรู้ใหม่ๆทบทวนความรู้เก่าได้
นางวิศน์ชญาพัชร์ ธรรมราชทุกข์คือความไม่เบิกบานที่จะฉีดวัคซีนสมุทัยคนในบ้านจะบ่นเราว่าทำไมไม่ไปฉีดเราบอกว่าเราไม่อยากฉีดกลัวแพ้ยาซึ่งก่อนหน้านั้นไปถอนฟันกลับมาแพ้ยานิโรธคือเราต้องดับความกลัวกังวนอย่ายึดมั่นถือมั่นมรรคหนทางดับทุกข์คือเราจะฉีดหรือไม่ก็ไม่กลัวและไม่ทุกข์
นางสาววาสนา ทูลแก้วได้เพิ่มอริยศีลให้กับตัวเองเพิ่ม ดังนี้1. ตั้งจิตเพิ่มศีลโดยบอกกับตัวเองว่า "เมื่อเกิดอาการเจ็บป่วยขึ้นกับร่างกาย ให้บอกกับตัวเองซ้ำๆ ว่า ยินดีรับ ยินดีให้หมดไป รับเท่าไหร่ หมดเท่านั้น" แล้วก็ทำดีเรื่อยไปเท่าที่มีโอกาส, ประโยชน์ที่ได้รับในข้อนี้ ทำให้เราสบายใจขึ้น ไม่ค่อยยึดจากการให้หายโรค แต่บางครั้งก็ยังมียึดบ้างเวลาที่ขาดสติและความเคยชิน2. เพิ่มศีลโดยการไม่กินต้มยำกุ้ง "ที่บ้านทำอาหารเย็น ต้มยำกุ้งซึ่งเป็นของที่ชอบมาก แต่เลือกที่จะไม่กินเพราะมันเป็นพิษต่อร่างกาย รสจัด3. เพิ่มศีลโดยการไม่ตบยุง "ปกติเมื่อก่อนเวลายุงดูดเลือดเรา จะต้องตามตบให้ได้ทุกตัวจนเลือดสาด ด้วยความโมโห แต่ตอนนี้มียุงมากัดก็ปล่อยมันไปเพราะจะผืดศีลข้อ 1 แล้วเดี๋ยว 7 วันเขาก็ตายแล้ว
นางสาวพวงผกา​ โพธิ์กลางลดความอยา
นางสาวอัญชนาณิช คำพิมูลลดความอยากในผลงานการทำงาน ลดความกลัวความกังวล หวั่นไหว ที่จะให้คนอื่นรับฟัง ตอบรับ เห็นด้วย ในความต้องการหรือความคิดของเรา ต่อสู้โดยใช้ความกล้า อย่างแรงๆ ที่จะไม่คาดหวัง ไม่ต้องการสิ่งใดจากใครๆ ปล่อยให้เป็นไปตามวิบากดี-ร้าย ของตนและคนที่เกี่ยวข้อง แต่ก็ปรารถนาให้เกิดสิ่งดี ถ้าไม่เกิด ก็ไม่ทุกข์ใจ ทำดีเรื่อยไป ใจเย็นข้ามชาติ สำเร็จเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น เพราะเข้าใจว่าเราทำชั่วมามาก รับมากเท่าไหร่ก็หมดไปเท่านั้น เราก็โชคดีขึ้น พากเพียรทำความดีต่อไปค่ะ ประโยชน์ที่ได้รับ ใจสบายมากขึ้นค่ะ
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ลดความกลัวว่าตัวเองเจ็บป่วยจาก50เพิ่มเป็น80
นางสาวสมทรง นาคแสงทองตั้งศีลในการปฏิบัติเรื่องอาหารวันต่อวันตอนนี้กินเท่าที่พอดีมีกำลัง ไม่กลัวไม่กังวล ไม่หวั่นไหว.ในเรื่องอาหารจนเป็นปกติ มีกำลัง แข็งแรงดีมีความสุขใจไร้ทุกข์ในเรื่องอาหารและอื่นๆอีกตามลำดับ
นางสาวสิริรัตน์ ก้าวหน้าวาณิชลด ละ เลิกการกินเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ เริ่มจากสัตว์ใหญ่ ตอนนี้เหลือปลาเล็กปลาน้อย จะค่อย ๆ เลิกให้ได้ให้ได้ทุกชนิด พอเลิกกินได้หลายชนิดรู้สึกชีวิตไม่ค่อยมีเรื่องร้ายเข้ามา
นางสาวนมลชนก แก้วเกษเพิ่มอริยศีล ฝึกกล้าที่จะไม่ได้ตามที่อยาก ณ ตอนที่เห็นอาการและความคิดของกิเลส กล้าที่จะทำสวนทางกับกิเลส กิเลสชวนไปกินของที่ชอบ ก็ฝึกอดทนไม่ทำตามใจ หรือแม้แต่สิ่งที่เป็นประโยชน์ถ้ารู้สึกว่าเกินแล้วกล้าที่จะหยุดไม่กินต่อ กล้าที่จะไม่ได้ตามที่อยาก ผลคือได้ฝืน ฝึกหัดอดทน ไม่ทำตามใจกิเลส ได้สะสมพลังใจที่ไม่กลัว ยินดีที่จะไม่ได้ตามที่อยากไปเป็นลำดับๆ (สิ่งสำคัญของชีวิตคือไม่กลัวอะไร ไม่เอาอะไร เข้าใจเรื่องกรรมอย่างแจ่มแจ้ง)
นางสุรภี สนธิแก้วมีความกลัว กังวลเรื่องการนอนไม่พอ ยิ่งกังวลยิ่งนอนไม่หลับ ถ้าต้องขับรถยิ่งกังวลมากกลัวว่าจะปวดหัว มึนหัว แก้ด้วยบททบทวนธรรมบทที่ 29 ในโลกนี้ไม่มีอะไรเที่ยง ไม่มีอะไรที่เราควบคุมได้ ไม่มีอะไรที่เรากำหนดได้ นอกจากใจที่ไม่ทุกข์ของเราเท่านั้นที่เรากำหนดได้ พออ่านเจอก็ทำใจไม่ให้ทุกข์กับการนอนไม่หลับ ปรับการออกกำลังกายตอนเย็นจากโยคะกดจุดลมปราณเป็นเดินเร็ว ผลที่ได้คือนอนหลับสนิทตื่น ตื่นมาสดชื่น แต่ถ้าคืนไหนนอนไม่หลับก็ไม่ทุกข์ใจ ไม่กลัว กังวล ก็โล่งค่ะ ไม่มึนหัวเหมือนตอนที่มีความกลัวกังวลเลยค่ะ
นางสาวไปรยา เพื่อนพิมายลดละเลิกการทานเนื้อสัตว์ประโยชน์ที่ได้รับทำให้ร่างกายแข็งแรงไม่ป่วยจิตใจก็ไม่มีความกลัวกังวลหวั่นไหวเพราะฟังธรรมะจากอาจารย์ทุกวันค่ะ
นางกัญจนา อบรมชอบมีความกังวลเรื่องน้ำท่วมบ้านพี่น้องจะอยู่กันอย่างไรเป็นห่วงเขาเลยทุกข์มากจะกระวนกระวายมาก เลยมาทบทวนตัวเองใจตอนนี้เป็นอย่างไรรู้สึกทุกข์มากแต่พี่น้องเขาไม่ได้ทุกข์กับเราเลยเขาก็อยู่ตามสภาพของเขา เขาก็อยู่กันได้เลยมาพิจารณาตัวเองซ้ำๆเลยคลายทุกข์ได้จึงดับทุกข์ได้
นางกุลประภัสรร์ สุขบางใช้ปฏิบัติวิปัสสนา ทุกอย่างที่เป็นกิเลสลดลง เบาบางลง นิวรณ์5 เจือจางจนแทบไม่มี เหนื่อยล้า นอนไม่หลับ สวดมนต์ ทำสมาธิ
นายธนวินท์ อินทนิลไม่ได้รับประทานเนื้อสัตว์ ลดเนื้อได้เเต่ได้มีส่วนของ ไข่ อยู่วันนี้ผมกินข้าวผัดใส่ไข่ครับ
นางวสา ราญคำรัตน์ลดความกลัวกังวลกับอนาคต และกินอาหารมื้อเดียวอย่างเด็ดขาดได้ในวันนี้ประโยชน์ของการกินมื้อเดียวสบายเราไม่ต้องกังวลกับมื้อต่อไปและนอนหลับลึกไม่นอนตื่นฉี่กลางคืน
นางชวนพิศ แก้วประดิษฐลดความอยาก อยากสวยก็ไปซื้อเครื่องสำอางมาเอันไหนเขาว่าดีซื้อแต่ตอนนี้ไม่ซื้อไม่ใช้อะไรเลยค่ะ ความกลัวคือกลัวสามีนอกใจ กลัวสามีไม่รัก กลัวไปทุกอย่าง ต่อสู้โดยการเอาธรรมพระอจารย์หมอเขียววิชาผ่าตัดกิเลสมาใช้ดับทุกข์ใจ ทุกข์กายได้ผลและดีใจที่สุดในโลกค่ะ ประโยชร์ที่ได้รับ คือชีวิตมีแต่ความผาสุข เรีบยงายมีน้อยใช้น้อย ลดค่าใช้จ่ายตั้งมากมายเลยค่ะ
นางณัชญ์ชาพัฒ วงศ์วิวิทย์
นางสาวสุทัศณีย์ วงษ์กิ่ง อริยศีลเพิ่มศีลข้อที่ยังไม่ทำเช่นเคยเป็นคนดื่มกาแฟมากๆๆคนหนึ่งคนติดเสพกาแฟ ลดความอยากทำได้บ้างไม่ได้บ้างคือรู้ด้วยตัวเองว่าประโยชน์มีน้อยและสิ้นเปลืองก่อให้เกิดโรคได้ความกลัว กังวล หวั่นไหว กังวลถ้าไม่กินมันจะไม่สดชื่นเพราะนอนดึกหวั่นไหวเราจะไม่พร้อมในการทำงานไม่กินมันจะง่วงนะมันอร่อยหอมนะถ้าไม่กินรสนี้ชีวิตมันเหมือนรถขาดน้ำมันเครื่องนะใจที่อยากชอบๆๆมันใช่เลย สู้กับกาแฟค่ากาแฟที่เราจ่ายมาทั้งชีวิตที่กินมันเยอะเกินกว่าค่าข้าวคนอื่นที่ไม่มีกินอดมื้อกินมื้อมันไม่อิ่มนะเรายังต้องกินข้าวอยู่ในกาแฟมีน้ำตาลที่เราใส่ลงไปเยอะทำให้คอแห้งและเคยไปหาหมอ ด้วยโรคกระเพาะอาหารปวดท้อง ท้องอืด และหมอถามว่าคุณกินอาหารอย่างไรตอนเช้า ตอบหมอว่ากินกาแฟ1ถ้วยและนม1กล่อง หมอบอกว่าว่าคุณกำลังฆ่าตัวตายอยู่นะสิ่งที่คุณกินอยู่มันไม่ใช่การกินอาหารที่ถูกต้องและก็เชื่อหมอขอบคุณหมอที่พูดเรื่องจริงให้ฟังเลิกได้ไประยะหนึ่งจากนั้นก็ถูกหลอกให้ไปกินกาแฟโสมโรคกระเพาะอาหารนี่หายเลยและแล้วถูกหลอกให้กินอีก12ปีเสียค่าใช้จ่ายอีกมากกว่าเดิมที่ผ่านมาได้ฟังการบรรยายธรรมของอ.ดร.ใจเพชร กล้าจน กาแฟเป็นสิ่งฟุ่มเฟือยไม่มีประโยชน์มีแต่โทษไม่พ้นทุกข์(ตอนนั้นหาทางไปนิพพานอยู่คะ)แล้วก็ย้อนดูสื่งที่เราทำผ่านมามันเสียเวลาเปล่าประโยชน์และโง่มากสำหรับเรื่องนิพพานห่างไกลๆๆๆและไกลที่สุดหาไม่ได้อยากก้าวหน้าสู่ทางพุทธที่จริงถูตรงลองมาทางนี้เพราะทางที่เราเคยทำมาไม่ได้บอกว่ากาแฟไม่พ้นทุกข์จริง ด้านหน้ามากมื้อรู้ธรรมที่ถูกตรงชัดเจนถ้าอยากไปทางนิพพานของพุทธเจ้าต้องเลิกอย่างเด็ดขาดและทำได้อย่างง่ายเพราะไม่อยากอยู่ห่างไกลพุทธะและไม่อาลัยกลับมาหอมกาแฟอีกเลยสี่ปีกว่าที่ไม่อาลัยและไม่ชังการกินกาแฟ ประโยชน์สูงเพราะไม่เสียเวลากิน ซื้อต้องเสียค่าใช้จ่ายที่มากไม่เสียสุขภาพได้ชืวิตอิสระจากการเป็นทาสของกาแฟเป็นสาวกกาแฟ มันจะมาเหนือธรรมแท้ของพุทธเจ้าไม่ได้แน่นอนไม่พ้นทุกข์ถ้าไม่ลดอยากกาแฟคะ (ใช้ปัสสาวะบำบัดเรื่องเลิกกาแฟด้วยคะ)
นายไพฑูรย์ ทุมพันธ์พยายามรักษาศีล5 ลดทานเนื้อสัตว์ให้น้อยลง กลัวส่งการบ้านไม่ถูกเพราะเคยส่งในโรงเรียนของหนู3ครั้งไม่เคยถูกเลย เลยมีความกังวล หั่วนไหว ต่อสู้กับความกลัวด้วยเราต้องกล้าที่จะส่งการบ้านต่อไปเพื่อที่จะได้พบหมู่มิตรต่อไป
นางวราภา ร่าหมานให้เลิกในสิ่งที่ชอบ แบบยึดมั่นถือมั่น(ล้างชอบ)ให้ชอบในสิ่งที่ชัง แบบยึดมั่นถือมั่น(ล้างชัง)อย่าดื้อต่อศีล จะทำให้ทุกข์หนักมาก
นางสาวนรา แสงหิรัญวัฒนากลัวอาการปวดมือ ปวดแขน อยากให้หาย พิจารณาว่าความอยากเช่นนั้นนำทุกข์ จึงตั้งจิตว่าหายก็ดี ทุเลาก็ได้ และปฏิบัติตนตามยา9 เม็ด บางส่วน
นางภัคภร จันทราสกุลลดความกลัว กลัวโรค ก็จะกล้าที่จะไม่กลัวโรค เมื่อไม่กลัวโรคก็ไม่ทุกข์
นายพ.ต.สมยศ ภัทรกุลโชติพรศึล๕คือศีลในเบื้องต้นพื้นฐานที่ทุกึนต้องผ่านผู้ปฏิบัติตามอริยศีลย่อมมีความสุขความเจริญทำให้เรารู้จักการระงับยับยั้งชั่งใจความกลุวความอยากหายไปไร้ความกังวลทนต่อแรงเสัยดทานไม่หวุ่นไหวโดยต่อสู้กับสาพันปัญหาก้าวในการพัฒนาจิตให้คิดดีมีความอดทนประโยชน์คือชึวิตดีขึ้น
นายกิตติ สิริพณิชพงศธรเกิดความไม่พอใจเกือบทุกครั้งที่น้องไม่ลดการสั่งสินค้าเข้าร้าน เนื่องจากช่วงนี้ขายไม่ดี ทำให้สต็อคแน่นมาก สินค้าวางปะปนกันไม่เป็นระเบียบ ทุกข์คือโกรธที่น้องไม่ลดการสั่งของ สมุทัยคือไม่พอใจที่สต็อคเต็มเกิน และวางไม่เป็นระเบียบ นิโรธคือยินดีให้ได้ถึงสต็อคจะเต็มเกิน ถึงสินค้าจะวางปะปนกันบ้าง มรรคคือ หมั่นจัดระเบียบตรวจเช็คจำนวนสินค้าแล้วแจ้งน้องบ่อยๆ เขาจะสั่งหรือไม่สั่งเราก็ไม่ทุกข์ใจ
นางสาวสุวรรณ กังวานนวกุลลงจากภูผาฟ้าน้ำยังไม่ทันถึงบ้าน น้องสาวก็จัดการจองคิวฉีดวัคซีน covid ให้ทางออนไลน์ และอาสาจะขับรถไปส่งที่สถานีกลางบางซื่อ(สถานที่ฉีดวัคซีน) ณตอนนั้นใจไม่ได้กังวลหวั่นไหวใดๆ มีความยินดีที่ได้รับความสะดวกสบาย เส้นทางโปร่งโล่ง ฉีดเสร็จแล้วก็ไม่มีอาการเจ็บปวดใดๆ ได้พิจารณาว่า ถึงเราจะฉีดวัคซีนหรือไม่ได้ฉีดวัคซีน หรือเราจะติดเชื้อ covid หรือไม่ติดเชื้อโควิด เราก็ยังประพฤติทางกายวาจาใจเหมือนเดิม คือละกิเลส กำจัดความกลัว ความอยาก ความยึด ส่วนการดูแลสุขภาพ เราก็ปฏิบัติตามยา 9 เม็ดเป็นชีวิตประจำวันอยู่แล้ว เรามั่นใจในศีลของเรางานฐานของเรา เราก็ยินดีได้ทุกเมื่อ ถ้าไม่ยินดีเมื่อไหร่ก็ผิดศีลแล้ว เราต้องรักษาศีลไว้ อย่างอื่นไม่สำคัญ
นางอาทิชา พรมมีกลัวความเจ็บปวดเมื่อยเอวของคุณแม่ที่มีอายุ 88 ปี จึงส่งสมุนไพรไปให้ทา อาการดีขึ้น ทุกคนเกิดมา ต้องพบสภาวะ เกิด แก่ เจ็บ ตาย จึงวางใจ เพราะทุกคนก็ต้องเจอแบบนี้เหมือนกันหมด
นางสาวณฐิตา อินชัยยงค์อยากซื้อของดีคุ้มค่าและราคาถูกที่สุด หาดูของตามที่อยากซื้อทางออนไลน์จนกิเลสโตอยากรีบเคลียเรื่องซื้อของให้น้องเพื่อให้ได้ขายของไวๆ เพราะไม่อยากนอนดึกอีกพออยากซื้อมากๆก็กลัวจะไม่ได้ตามที่อยาก อยากซื้อ อยากรีบเคลียซื้อของให้จบจนขาดสติ ซื้อของหมดจนทำให้เบียดเบียนตัวเอง ความอยากใหญ่ขึ้นจนไปเบียดเบียนสามี ด้วยการขอยืมเงินสามีไปซื้อของก่อนแล้วบอกว่าเดี๋ยวเอามาคืน คืนวันนั้นสั่งของแต่โอนเงินไม่ได้ เช้ามาก็โอนจ่ายสำเร็จ หลังจากนั้นก็มีเหตุให้เจอเรื่องไม่ได้ดั่งใจ หงุดหงิดใจ รำคาญ น้อยใจ หวั่นไหว ร้องไห้ อารมณ์ที่เป็นสภาพทุกข์หลายอย่างมาครบมาแบบทยอยมา รู้สึกทุกข์ ทรมาน และอยากออกจากสภาพทุกข์นั้นไวๆ รู้สึกไม่ไหวแล้ว รู้สึกว่าเราต้องทำอะไรผิดแน่ๆ แต่ตอนนั้นไม่สามารถคิดทบทวนพิจารณาอะไรได้เลย จึงไปปรึกษาเพื่อน พูดคุยกัน เพื่อนได้แนะนำจนเราได้สติกลับมา และได้ทบทวนดูเหตุที่เราทุกข์ครั้งนี้มันมาจากความอยาก อยากได้มากๆ การได้เสพสมใจอยากมากๆ เป็นเหตุนำมาซึ่งการทำผิดศีล เราได้เบียนเบียดสามีด้วยการเอาเงินเค้ามาโดยไม่ถามก่อนว่าเค้าคิดยังไง เค้าให้มาแบบ แกมถูกบีบบังคับเพราะไม่ได้เต็มใจ และเค้ามีความไม่ชอบในใจ หลังจากที่รู้ว่าเราผิดศีลเพราะมันคือการขโมยเงินเค้ามา เราก็รีบไปยกเลิก และนำเงินไปคืนเค้าทั้งหมด พอได้ขอโทษ ได้คืนเงินเราก็รู้สึกเบาคลายขึ้น ครั้งนี้ทำให้เห็นชัดถึงคำสอนอาจารย์ในเรื่องของตัณหา คือ ความอยาก ความอยากนำมาซึ่งทุกข์โทษภัยต่างๆจริงๆ ยิ่งได้เสพสมใจอยากมากเท่าไหร่ ยิ่งเพิ่มพลังกิเลสมากขึ้นเท่านั้น ทำให้อยากต่อไปไม่จบไม่สิ้น ยิ่งเสพสมใจอยากมากเท่าไหร่ ยิ่งดึงวิบากร้ายมามากเท่านั้น อยากได้อะไรมากๆก็กลัวว่าจะไม่ได้ตามที่อยากหรือได้มาแล้วก็กลัวจะหมดไป ความอยากมันทำให้เราหน้ามืดตาบอดหลงทำชั่วได้ทุกอย่างจริงๆ
นางสาวอังคณา ทิพย์ผลาผลอยากได้เสื้อชุดนั้นมาก แต่ไม่ซื้อของเก่าก็ยังใส่ได้อยู่
นางสาวอุษา บุตรพรมลดกิเลส การกิน จุกจิก พิจาณาเห็นประโยชน์ ทำได้ดีตามลำดับ ค่ะ
นางพรทิพย์ ไทยเอียดความไม่กลัวโรค โควิด19 เรียนรู้สาเหตุ อาการของโรค วิธีป้องกันโรคทั้งทางโลกและทางธรรม เชื่อมั่นในธรรมว่าจะป้องกันโรคได้ หรือถ้ามีวิบากที่ต้องไปติดโรค ก็เรียนรู้วิธีการดูแลรักษา ตนเอง และปฏิบัติด้วยใจที่เป็นสุข ซึ่งได้แนะนำวิธีการนี้ให้กับน้องชายและครอบครัวที่ติดโควิดเรียนรู้และปฏิบัติตามจนหายจากอาการโควิด โดยที่ไม่ต้องไปหาหมอ
นางชยานี โพธิ์ทรงปฏิบัติการกินเจ กินผัก ละเนื้อสัตว์ ห้ามใจตัวเอง ยอกว่าอยากหายปวดเมื่อย เลิกกินพ่อ แม่ตัวเอง เมื่อได้ฟังธรรม ปรารถนาที่จะเข้าค่ายพบหมู่มิตรดี ณ สวนป่านาบุญ 3 ยังไม่เคยต้องปฏิบัติอย่างไรค่ะ ช่วงนี้เปิดไหมค่ะต้องการพี่เลี้ยงอยู่ พระนครศรีอยุธยาค่ะ
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นางเรือนแก้ว สว่างวงษ์
นางภัคเปมิกา อินหว่างเรื่อง:ติดตามสถานะนักศึกษาวิชชารามเหตุการณ์:เคยสมัครเรียนนักศึกษาวิชชาราม ที่ภูผาฟ้าน้ำในค่ายพระไตรปิฏกครั้งที่ 30 แต่เมื่อทางสวนป่าฯ2 จิตอาสาท่านมาทบทวนสถานะนักศึกษาแต่ละปีว่าท่านใดยังมีสถานะเป็นนักศึกษาอยู่หรือไม่ ปรากฎว่าเราไม่มีรายชื่อเป็นนักศึกษาและได้ปรึกษาถามจิตอาสา ให้ช่วยติดตามสถานะนักศึกษาให้ด้วย แต่เวลาผ่านไปร่วมเดือน ยังไม่ได้รับคำตอบ ทุกข์: ข้องใจ ที่ยังไม่ได้รับคำตอบ สมุทัย: ชอบใจหากได้รับคำตอบเร็วชังที่ไม่ได้รับคำตอบ นิโรธ: จะได้รับคำตอบหรือไม่ ก็ไม่สุขไม่ทุกข์ไม่ชอบไม่ชังได้ มรรค: เมื่อมาพิจารณา และทบทวนถึงเหตุการณ์ที่เราเคยบอกกล่าวให้ท่านจิตอาสา ช่วยติดตามเรื่องราวให้ด้วย แต่เมื่อยังไม่ได้รับคำตอบ เราก็วางใจได้"ว่า จะได้รับคำตอบหรือไม่ ก็ได้ จิตอาสาท่านมีภาระเยอะอาจจะหลงลืม หรือด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ เราจะยังมีชื่อหรือไม่มีชื่อก็ได้ให้เป็นไปตามธรรมะจัดสรร ด้วยบททบทวนธรรมข้อ.๘๒ จงฝึกอยู่กับความเป็นจริงของชีวิต ที่พร่องอยู่เป็นนิตย์อย่างผาสุกให้ได้ เมื่อพิจารณาได้ดังนั้น ใจเบาสบายคลายทุกข์จะมีชื่อหรือไม่มีก็ได้ แต่เรามีสภาวะสามารถดับทุกข์กายทุกข์ใจได้ด้วย "ทุกข์อริยสัจ" หมดอยากหมดทุกข์ผาสุกยั่งยืน
นางพรทิพย์ ไทยเอียดตัวเองมีอาชีพเป็นครู โอกาสในการสร้างหนี้มีเยอะ เป็นคนที่สร้างตัวโดยการเป็นหนี้สิน มาตลอด พอมาฟังธรรมะ คิดได้เข้าใจ ตัเงใจจะหยุดอยากสร้างหนี้ สร้างตัว แต่กองหนี้ที่มันติดพันอยู่แล้ว มันสร้างทุกข์ให้เราในใจตลอดเวลา หาหนทางที่จะกำจัดมันออกไปยังไม่เจอ ไม่รู้จะทำอย่างๆ เผลอตัวเมื่อไหร่ จิตมันก็วนกลับไปคิดเรื่องเดิม เลยตั้งศีลกับตัวเองว่าต่อไปเราจะไม่คิดถึงเรื่องนี้อีกแล้ว หนี้จะจบจะหมดไปเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น ถึงเราเร่งผลอย่างไร มันก็ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น เสียสุขภาพกายใจเปล่าๆ ตั้งใจผ่อนชำระไปเรื่อยๆเกี๋ยวมันก็หมดไปเองคิดได้แบบนี้อยู่สักช่วงเวลา แล้วความคิดห่วง กังวลเดิมก็กลับมาอีกแล้ว ซ้ำไปวนมา อยู่ตลอด จนถึงขณะนี้ แต่ก็ยังตั้งหลักสู้กับความคิด ความกังวลดังกล่าว จนกว่าเราจะเลิกคิด เลิกกังวลได้จนสำเร็จ จะเพียรฟังธรรม ให้เข้าใจ แล้วนำมาปรับใช้ให้ได้มากที่สุด สาธุค่ะ
นางสาวผุสดี เจริญไวยเจตน์
นางสาวปภาพิศา มงคลธนาวุฒิ(ณิ)มีความก้าวหน้า เมื่อมีกิเลสเข้ามาหลอกเราก็สามารถที่จะกำจัดออกไปได้เช่น เมื่อก่อนจะกลัวเสียงหนูวิ่ง อยู่บนฝ้าเพดานจะตกใจหวั่นไหวจิตตก เดี๋ยวนี้จิตนิ่งขึ้น ตั้งสติและปล่อยวางลงไม่กลัวไม่หวั่นไหว สามารถอยู่คนเดียวได้
นางชวนพิศ แก้วประดิษฐลดความอยาก อยากกินของที่ชอบคือกุ้งเผาชอบมากแต่ตอนนิตั้งศีลไม่กินแล้วค่ะ ความกลัว ก็กลัวสามีนอกใจ กลัวทุกอย่างอย่าง กังวลว่าจะทำข้อสอบไม่ได้กลัวเข้าห้องซุมไม่เป็น หวั่นไหว ไม่หวั่นไหวอะไรแล้วตัดสินใจเด็ดเดี่ยว เอาคาถาผ่าตัดกิเลสของพระอาจารย์หมอเขียวมาปฏิบัติดับทุกข์ได้ทั้งมวลประโชชร์ที่ได้รับคือชีวิตที่มีแต่ความผาสุขพร้อมที่จะไปทำงานฟรีกับหมุ่มิตรดีได้ทุกเวลาค่ะ
นางสาววลัยพักตร์ ชุมทองไม่กลัวตาย ไม่กลัวเจ็บป่วย แต่ไม่ประมาทกับชีวิตค่ะ
นางสาวพรทิพย์ อิ่มทุ่งน้อย ก้อย ลดความกลัวได้ กลัวที่จะเกิดเรื่องร้าย เข็มแข็งกายใจมากขึ้น กล้าที่จะให้เกิดเรื่องร้ายเรื่องที่ไม่ได้ดังใจ เราเคยทำมาก็ต้องกล้ารับ รับแล้วความทุกข์ก็จะลดลง
นางดอกไม้ ปวะบุตรการงดเนื้อสัตว์มีบางครั้ง อยาก น้ำลายไหลเมื่อเจอสิ่งที่ชอบนึกถึงสัจจะที่ให้ไว้ ก็วางใจ หายอยาก
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงทุกข์::ห่วงหวงเรื่องหลานขอโทรศัพท์ไปใช้ สมุทัย::ห่วงทุกข์กลัวหลานทำโทรศัพท์หล่นเสียหายดูแลไม่ดี นิโรธ::ไม่ชอบไม่ชังไม่กลัวไม่ห่ววไม่หวงวางใจวัตถุเป็นของไม่เที่ยง มรรค::เมื่อพิจารณาแล้วใจเราปรุงไปก่อนแล้วปล่อยใจวางใจยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย แต่ถ้าถึงเกิดตกหล่นเสียหายก็ต้องวางใจกล้ารับวิบากถึงตกหล่นเสียหายหรือไม่เสียหายวางใจก็ไร้ทุกข์รับวิบากไป “ถ้าเราดับทุกข์ใจได้ ก็ไม่มีทุกข์อะไรที่ดับไม่ได้”ระวังกิเลสมักจะหลอกให้ยุดมั่นถือมั่น ในสิ่งที่สำคัญยิ่งๆขึ้นไป” สรุป::เกิดอะไรจงท่องไว้”กู-เรา-ฉัน”ทำมา
นางพรรณธิพา แย้มบัวลดและเลิกการกินกาแฟได้ ด้วยการพิจจารณาโทษภัยของมัน ทำให้เกิดโรค เสียเงิน เสียเวลา และทำให้จิตไม่สงบ
นางยุพิน ไชยยศลดทุกขทางใจ.ยินดีในสิ่งทิ่ตนมี.ยอมรับในสิ่งทิ่เกิดขึ้นไม่โทษใคร.เราทำมา.หาประโยชน์ให้ใด้ในทุกสถานกาล.ยินดีและยอมรับ.(พูดง่ายนะ)
นายวสันต์ แสนกือ
นางสุมา ไชยช่วยตั้งศีลพึ่งตนเองให้มากๆอย่าใช้คนอื่นมาก อยู่บนความลำบากกุศลธรรมเจริญยิ่ง
นางสาววิญญา จันทะพล
นางเพ็ญศรี มงคลชาติไทยเรื่องลดความอยาก คือมีความคิดที่อยากกินหมี่ซั่วในช่วงนี้ซึ่งที่ร้านอาหารเจทำขายซึ่งเขาจะทำรสจัด แต่ก็ลดความอยากได้บ้าง เพราะว่าได้ตั้งศีลกับหมู่ไว้จะไม่กินรสจัด ประโยชน์ คือไม่ผิดศีลค่ะ
นางวสา ราญคำรัตน์ กินอาหารมื้อเดียวได้เข้มแข็งขึ้นประโชน์ก็ไม่กังวลกับอาหารมื้อต่อไป ประหยัด กระเพาะทำงานน้อยลงมีของเสียน้อยลง
นางสาวธัญญ์​นิธิ ภักดี​ชน​ลดความอยากตั้งใจทานมังสวิรัส 15 วัน วันที่ 1-15 ตค.2564 ซึ่งเจออุปสรรคทางอารมณ์มากมาย มีบททดสอบจิตใจจากครอบครัว​ให้ทานเนื้อสัตว์เช่นเดิม มีการผิดศีลในวันที่ 5 โดยทานลูกชิ้นหมูไป ด้วยความไม่ควบคุมตัวตนเอง หลังทานไปก็รู้สึกผิด ทำไมเราทำไม่ได้คามที่ตั้งศีลไว้ เลยขออโหสิกรรมที่ทำไปด้วยความอยากจากตัวเรา ไม่ใช่ใครมาบังคับ และพยายามปฏิบัติใหม่ให้ได้ถึงที่กำหนดคือ วันที่ 15 ตค.64 ค่ัั ตอนนี้ก็ปฏิบัติมสได้ถึง วันที่ 14 แล้ว รู้สึกภูมิใจในตัวเองเล็กๆๆๆ แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกหวั่นไหว และโดดเดี่ยวในการเดินทางนี้ เพราะทั้งบ้านมีเราคนเดียวที่ทำำ คนอื่นๆไม่ปฏิบัติเลย
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์การทำงานต้องฝึกการประมาณรู้เพียรรู้พัก
นางสาวผาสุข ตันชวลิตหวั่นไหวเกี่ยวกับเรื่องลูกบางครั้งที่ไม่ทำตามที่เราอยาก ได้พิจารณาถึงความไม่เที่ยง แท้จริงแล้ว เราไปยึด จึงทุกข์ แม้ลูกจะทำได้ตามที่เราอยากในครั้งนี้ เราก็สุขอยู่ได้ไม่นาน ก็หายไป ไม่ว่า จะได้ตามอยาก หรือไม่ได้ตามอยากก็ตาม มันไม่มีสาระอะไรที่จะต้องไปคิด ประโยชน์ของการพิจารณาไตรลักษณ์ ความ/ม่เที่ยง ไม่มีตัวตนจริงนั้น ทำให้เราเข้าใจถึงภาวะหมดห่วง
นางดรุณี​ อินทนิล​ลดการกินเนื้อสัตว์วันนี้ทานข้าว4สี ตื่นเช้ามาหุงด้วยเตาฟืน ทานกับกล้วยน้ำว้า กล้วยหอม เก็บดอกชมจันทร์ มาประกอบอาหาร พืช จืด สบาย และมาทำงานที่ค้างอยู่่โรงเรีย จะได้ลดความกังวลว่าจะส่งงานไม่ทัน
นางสาวสุภารัตน์ จันโดนเราช่วยเขียดตัวหนึ่งที่ตกลงในถังน้ำหน้าบ้านได้ แต่ช่วยชีวิตปลา5ตัวที่คุณแม่ซื้อมาเพื่อทำอาหารไม่ได้..เพราะถ้าปล่อยปลาที่คุณแม่ขังไว้ไปต้องเกิดการทะเลาะกับแม่แน่นอนค่ะ..ทุกชีวิตมีกรรมเป็นของของตน (เรื่องนี้นึกถึงคำสอนของอาจารย์เรื่องเหตุและปัจจัยที่องค์คุริมารต้องไปฆ่าคนตั้งมากมายค่ะ)
นายสุนทร คำเหลืองสิ่งที่คิดยากได้ แต่ไม่ได้ นึกถึงคำพูด อจ.หมอเขียว ที่ท่านบอกว่า ยิ่งยากได้ไม่ได้ กล้าไม่ยากได้เสียเลยดีกว่า จะหายกังวล
นางสาวปภาพิศา มงคลธนาวุฒิ(ณิ)กัวซาก่อนนอนทำให้หลับง่ายและง่วงเร็วและ ทำใจปล่อยวางให้สบายหลับก็ได้ไม่หลับก็ได้ โดยไม่ต้องพึ่งยานอนหลับเหมือนเมื่อก่อน ที่จิตเรียกร้องต้องกินยานอนหลับ
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ลดความกังวลหว้นไหวจากการเจ็บป่วยในร่างก่ายจากการปวดเยอะๆก็เบาลง
นางสาวสมทรง นาคแสงทองเพิ่มศีลเรื่องอาหารจากการกินมากหนักตัว ได้เพิ่มศีลกินน้อย เบากายสบายใจได้ประโยชน์เห็นความก้าวหน้าจากการลดกิเลส วิเศษยิ่งี่ชนะมาร
นางสาววิมลวรรณ สินธุจริวัตรลดความอยากกินอาหารอร่อยๆที่ทำจากเนื้อสัตว์ ลดความกลัวโรคที่จะเกิดขึ้นในปัจจุบันและอนาคต โรคปวดหัวเข่า รู้สึกสบายขึ้น ใจไร้ทุกข์ เมื่อมีปัญหาความไม่ได้ดั่งใจก็คิดได้ว่าทุกสิ่งพร่องอยู่เป็นนิจ
นางสุนันท์ พานิชลดจากการเสพกิเลสเรื่องการกิน
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภาปกติใจร้อนตอนนี้ใจเย็นกล้ารับกับสิ่งที่ไม่ได้ดั่งใจที่ขัดใจปล่อยวางได้ไม่ยึดติดตอนนั้นรุ้สึกดีขึ้นไม่เครียดไม่กังวลค่ะ
นางวิไลวรรณ​ชุมทองตั้งศีลเลิกทานเนื้อ สัตว์​ลดความชังรังเกีจ
นางวราภา ร่าหมานพยายามดัตกิเลด ไม่ตามใจมารที่มารบกวน กล้าสู้กับความกลัว ความกังวล ความอยาก ไม่ตามใจมารที่มาหลอกค่ะ
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นายไพฑูรย์ ทุมพันธ์แต่ละวันจะตั้งศีลละเว้นทำสิ่งที่ไม่ผิดศีล5ข้อ แต่ก่อนเคยกนกระทิงแดงก่อนทำงานแต่ทุกวันนี้ไม่ทานแล้วครับ ประโยชน์ที่ได้รับทำให้ประหยัดขึ้นและไม่ทุกข์ใจว่าต้องกินกระทิงแดงก่อนทำงานครับ
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากเรื่องที่คิดจะออกไปหาเงินข้างนอก วิธีต่อสู้คือพิจารณาว่าเงินทองไม่ใช่สมบัติแท้ของชีวิต เอาเวลามาร่วมบำเพ็ญบุญกับพี่น้องในสวนป่านาบุญ 9 ใจเราก็เป็นสุข
นางสาวสำรวย รัตตนะลดความอยาก กังวล หวั่นไหว การใช้เครื่องสำอาง แต่ก่อนเมื่อจะออกจากบ้านต้องแต่งหน้า ถ้าไม่ได้แต่งหน้าจะออกจากบ้านไม่ได้ รู้สึกอับอายมาก ไม่กล้าสบหน้ากับใคร หลังจากมาปฏิบัติธรรมตามหลักแพทย์วิถีธรรม ก็ลด ละ เลิกลงตามลำดับ เริ่มจากใช้น้อยลง ต่อมาก็ใช้บ้างไม่ใช้บ้างตามโอกาสเมื่อไปร่วมงานบางงานในสังคม ค่อยๆลดลง จนปัจจุบันเลิกได้ ประโยชน์ รู้สึกเบา โล่งสบายหน้าไม่เสียเวลากับการแต่งหน้ารู้สึกเรียบง่ายไม่เสียสุขภาพกับสารเคมีเข้าร่างกายประหยัดเงินกับการที่ไม่ต้องซื้อเครื่องสำอางแพงๆมาใช้ได้มาก
นางศิริพร คำรินทร์ลดความอยากด้านอาหารเนื้อสัตว์ได้แต่ขนมหวานยังมีบ้างจากเดือนละ3ครั้งลดลงจาก3เป๋น2ต่อสู้กับกิเลสโดยนึกถึงโทษของขนมหวานที่ส่งผลต่อสุขภาพตนเองและทำได้อยากมากศีลข้อที่1ชอบตียุงเวลามากัดอยากกว่าขนมหวานค่ะ
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากในเรื่องที่คิดจะออกไปหาเงินข้างนอก ต่อสู้โดยการพิจารณาโทษของความอยากประโยชน์ของความไม่อยากได้ ประโยชน์ที่ได้รับคือไม่ต้องไปดิ้นรนหาเงินหาทองให้มากให้เอาเวลามาทำความดี ทำให้ใจก็เป็นสุขกายก็แข็งแรง
นางธันญาภัท นันทอัครกุลยังลดการกินเนื้อสัตว์ไม่ได้แต่ปกติจะไม่ค่อยกินเนื้อสัตว์ใหญ่อยู่ก่อนแล้วได้ฟังอาจารย์เเละท่านที่มาบอกเราประสบการณ์ทำให้มีความรู้สึกว่าเวลาจะกินเนื้อสัตว์แล้วไม่สบายใจ คิดว่าจะพยายามเว้นห่างแต่ต้องทำอาหารให้ลูกๆแล้วก็คิดค่อยๆเปลี่ยนตัวเองและในครอบครัว สรุปยังต้องค่อยติดตามฟังที่อาจารย์สอนและเข้าไปดูเมนูในยูทูปของอาจารย์เป็นลำดับไปสวนตัวกลัวกรรมจากการกินเนื้อสัตว์ค่ะ
นายประพันธ์ โพธิ์คำ เท่ ใจถึงศีล-ลดความอยาก ในการรับประทานอาหารหลัก ขนม ของขบเคี้ยว อาหารว่างอื่นๆ-ความกลัว กังวล หวั่นไหว อะไรบ้าง ในการที่ใจกลัวว่าจะหิว กังวลว่าไม่มีแรงในการทำงาน หวั่นไหวว่าจะไม่อาจจะทำงานได้-ต่อสู้อย่างไร ต่อสู้ด้วยการ ระงับความอยาก ความกลัว กังวล หวั่นไหว ด้วยใจที่มั่นคง ด้วยใจที่หนักแน่น ตัดขาดด้วยการไม่จัดหาซื้อมาไว้อีกต่อไป-ก้าวหน้าอย่างไร สามารถเลิกรับประทานอาหารมื้ออื่นๆให้เหลือเพียงมื้อหลักเพียงมื้อเดียว เลิกทานขนมและของขบเคี้ยวอื่นๆอาหารว่างอื่นๆ-ประโยชน์ที่ได้รับ ได้ทำใจให้ก้าวล่วงที่อยากได้ อยากเป็น อยากมี ความวิตก กลัวกังวล หวั่นไหว
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์อยากทานน้ำหวานแต่หักห้ามใจไม่ทานได้สำเร็จไปอีกวัน แต่ขนมเล็กๆน้อยๆยังมีบ้าง
นางสาวนิรมล ทองชะอุ่มลดความอยากลงได้คือจากอาหาร 3 มื้อเหลือ 2 มื้อรดจากการกินขนมหวานมาเป็นผลไม้และกินผักจืดสบายมากยิ่งขึ้นทำให้ลดรายจ่ายมากยิ่งขึ้นเพราะว่าผักก็ปลูกผักไร้สารพิษด้วยตัวเองปลูกเองกินเอง
นางยุพิน หมายชื่นลดความกลัวในการดำเนินชิวิต จากการฟังบรรยายในการเข้าค่ายพระไตรปิฎก รุ่นที่33 กลัวการพลัดพราก กลัวป่วย กลัวผิดหวัง กลัวโควิด ฯลฯแต่ก็ต้องทำใจบ่อยๆยอมรับความจริงว่า ทุกคนเกิดมามีกรรมเป็นของตน ทำอะไรไว้ก็ต้องรับผลนั้น หมั่นทำดีด้วยกาย วาจา ใจ ทำสมาธิ เจริญภาวนาเพิ่มบุญกุศลเรื่อยไป
นายสุรชัย สร้อยสวัสดิ์เมื่อเย็นวานนี้ 13 ต.ค.64 เวลาประมาณ 17.00 น. ลูกสาวและลูกเขย โทรศัพท์ชวนแม่บ้านและผมให้ไปกินหมู่กระทะด้วยกัน ที่ร้านเปิดใหม่แห่งหนึ่งในตัวจังหวัดฯซึ่งอยู่ไกลจากบ้านที่อยู่อาศัยพอประมาณ โดยจะขับรถมารับที่บ้าน แม่บ้านก็ตอบตกลง และถามผม ในใจก็อยากไปกินเพราะชอบอยู่เหมือนกัน และลูกกับแม่บ้านก็ชอบกิน แต่ผมตอบปฏิเสธไป ซึ่งค้านกับใจมาก ต้องต่อสู้กับความอยากกิน เป็นกิเลส จนเอาชนะไม่ไปกินได้ สำหรับแม่บ้านก็อยากไปแต่บอกว่าแล้วแต่ผมไปก็ได้ไม่ไปก็ได้ไม่เป็นไป สรุปคือไม่ไปทั้งสองคน โดยให้เหตุผลลูกว่า "กินแล้วอ้วน" ลูกสาวผมก็บ่นเชิงตัดพ้อมาทางโทรศัพท์ว่า "อ้วนตรงไหน" - ในการที่ผมไม่ไปกินหมู่กระทะ เพราะเห็นว่า เมื่อกินแล้ว 1. ทำให้อ้วน อาหารเกินความจำเป็น มีแต่ไขมันสะสมในร่างกาย เนื้อหมูถูกเลี้ยงด้วยสารเร่งเนื้อแดง ฉีดวัคซีน ทำให้มีสารเคมีตกค้าง 2. เป็นอาหารปิ้งย่าง เนื้อถูกความร้อนในกระทะไขมันในเนื้อหมูออกมาเป็นน้ำมันรวมกับออกซิเจนในอากาศ เกิดการเผาไหม้กลายเป็นควันพิษลอยติดมากับเนื้อที่ไหม้สุก ๆ ดิบ ๆ กลายเป็นอาหารที่เป็นอนุมูลอิสระ เป็นสารก่อมะเร็ง 3. เนื้อสัตว์เป็นโปรตีน ไขมัน มีฤทธิ์ร้อนต่อร่างกาย และไม่มีสารใยอาหารที่ช่วยซับน้ำทำให้ย่อยยาก ร่างกายต้องเสียพลังงานในกระบวนการย่อยเนื้อสัตว์มาก ร่างกายเกิดความร้อนมาก เนื้อสัตว์ที่ย่อยแล้วเหลือเป็นกากเป็นก้อนดำเหมือนยางมะตอยตกค้างอยู่ในลำไส้ใหญ่ แบคทีเลียชอบกินขับถ่ายปล่อยสารพิษ หมักหมมในลำไส้ใหญ่และขับถ่ายออกยาก เหลือตกค้างเป็นพิษต่อร่างกาย เป็นสารก่อมะเร็งต้องระบายล้างพิษด้วยการดีท็อกซ์ - เมื่อพิจารณาแบบนี้ หมู่กระทะ อาหารนี้จะให้โทษกับตัวเรามากกว่าประโยชน์ ซึ่งจะให้โทษกับร่างกาย เป็นทุกข์ ให้ความไม่สบายกาย ไม่สบายใจ ที่ไม่ควรเบียดเบียนสัตว์ ในอริยศีลข้อที่ 1 ห้ามฆ่า เบียดเบียนสัตว์ ควรมาลดละเลิกกินเนื้อสัตว์จะดีกว่า และช่วงเทศกาลกินเจ ควรงดเนื้อสัตว์ หันมากินพืชผักสดผลไม้ หลากหลายสี หลากหลายชนิด กินถั่ว ธัญญพืชแทนเนื้อสัตว์ หรืออาหารเจที่ถูกสุขลักษณะ ให้ประโยชน์และคุณค่าทางอาหารมากกว่า จึงไม่ไปกินหมู่กระทะ และก็บอกคุณโทษให้แม่บ้าน ลูก ฟังเพื่อลดละเลิกเนื้อสัตว์ต่อไป
นางกุลประภัสสร์ สุขบางไม่มีความกัวล หวั่นไหว, ความอยาก ความกลัว ยังมีอยู่บ้าง แต่ละวางได้เร็วเพราะผลแห่งการฝึกวิปัสสนาอย่างมีความเข้าใจถูกต้อง จึงมีสติรู้ตัว ผิดรู้ พลาดรู้ ทำดีรู้ เมื่อมีสติรู้ทัน ก็วางทุกเรื่องได้เร็ว (ขออนุญาตให้เครดิต แก่หลวงพ่อปราโมทย์ วัดสวนสันติธรรม เพราะดิฉันก้าวหน้าในการปฏิบัติกรรมฐานถูกวิธี โดยการฟังคำบรรยายธรรมของท่าน และนำมาผสมผสานกับความรู้ที่ได้จากอาจารย์หมอเขียว จิตจึงเบา กายก็ดูแลตามวิบากกรรม เพราะหายก็ดี จะได้มีแรงทำประโยชน์ดีต่อไป ยังไม่หายก็ดูแลรักษาไปตามเหตุการณ์ และอาการ เพื่อไม่เบียดกายให้ทรมานนาน ถ้ายังไม่ถึงเวลาตาย ดูแลกายใจให้ดี ใช้กายนี้บำเพ็ญธรรม ทำประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่น ขอบคุณกายใจ ที่มีพุทธะเป็นผู้นำทางให้ได้พบหนทางแห่งการเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน
นางสาวณฐิตา อินชัยยงค์ เป็นห่วงน้อง พอคิดถึงเรื่องขายของที่น้องอยากจะทำ จะต้องไปขายในสภาพแวดล้อมสถานที่และอยู่ใกล้กับคนเดิมๆ ที่เป็นภาพจำในอดีตที่ไม่ค่อยดี ทำให้รู้สึกกลัว กังวล หวั่นไหว กลัวเค้ากลับไปทำเรื่องไม่ดีอีก กลัวเค้าไปคบคนไม่ดีอีก ไม่อยากให้เค้าเจอเรื่องไม่ดี เมื่อไหร่เค้าจะออกไปจากสภาพแวดล้อมแบบนี้ได้ซักที เห็นความอยากให้เค้าเป็นอย่างที่เราต้องการ เราเลยคิดดีกลับว่า เราต้องกล้าเห็นเค้าทำพลาด เราต้องกล้าให้เค้าทุกข์จนเกินทน เราต้องกล้าที่จะเห็นเค้าทุกข์ เราต้องกล้าเห็นเค้าได้รับผลจากการกระทำของตัวเอง เราต้องกล้าที่จะเสียใจ เราต้องกล้าที่จะเสียเค้าไป ไม่มีอะไรเป็นของเราแม้กระทั่งตัวเรา ไม่มีอะไรบังเอิญ ทุกอย่างยุติธรรมเสมอ เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่เราได้รับคือสิ่งที่เราทำมา มันคือสมบัติที่เราต้องได้รับ เราเคยทำให้ใครต้องทุกข์เพราะห่วงเราแบบนี้มาก่อน การที่เราได้รับแบบนี้มันก็ดีแล้ว เราต้องกล้าที่จะยอมรับทุกข์นี้ให้ได้ อย่าเพ่งโทษถือสาน้องเลย เราต้องขอบคุณเค้านะที่ทำให้เราทุกข์มากมายขนาดนี้ ขอบคุณเค้าที่ทำให้เราได้เห็นตัวเอง ทำให้เราได้รู้สึกเหมือนที่เคยทำคนอื่นมา ทำให้เราได้สำนึก ทำให้เราได้มีโอกาสได้ชดใช้ เราทำชั่วมามากจริงๆ แต่ก่อนไม่เคยเห็นตัวเองจากเรื่องร้ายที่ได้รับจากน้องเลย มีแต่ตำหนิน้องทุกอย่าง มีแต่คำว่า ทำไม ทำไม ทำไม
นางสาวดรุณวรรณ แซ่ห่านอริยศีล ที่ได้ฝึกปฏิบัติและเกิดผล ได้เริ่มจากการปรับอาหาร เช่น ทานข้าวโรยเกลือ ผัดผักด้วยน้ำโรยเกลือ คำแรกที่ตักเข้าใส่ปาก มันค้างในปากมันกลืนไม่ได้ ( อาหารแบบนี้ก็มีด้วยเหรอ ) แต่เราเชื่อมั่นว่านี้แหละคืออาหารลดโรคลดทุกข์ เราก็เคี้ยวๆและค่อยๆกลืนไปเรื่อยๆ เรารู้สึกถึงความสดชื่นและเริ่มอร่อยขึ้นเรื่อยๆ ตั้งแต่บัดนั้นก็ติดใจอาหารสูตรโรยเกลือ อาหารรสจัดที่เคยชอบ ต้มยำ เปรี้ยว หวาน มัน เค็ม เราไม่ได้แตะ เมื่อเราลองกลับไปทานเหมือนเดิม เราไม่สามารถกลับไปทานอาหารรสจัดเหมือนแต่ก่อนได้แล้ว ความอยากลดลงของการทานอาหารรสจัดและได้ลด ละ เลิก เนื้อสัตว์ ไม่ทานเนื้อสัตว์ใหญ่, ทานอาหารมื้อเดียว บางครั้ง 2 มื้อ บางโอกาส สิ่งที่ได้จากการทานอาหารรสจืด คือเบากาย สุขใจ ความโกรธเกลียดค่อยๆจางหายไป จากคนนินทา ว่ารัายใส่เรา แล้วอีกอย่างที่หายไปโดยไม่รู้ตัว การพนันการเล่น หวย มันมหัศจรรย์จากการทานอาหารรสจืดและลด ละ เลิกเนื้อสัตว์คะ.ความกลัว กังวล หวั่นไหว ที่ได้ปฏิบัติตามอาจารย์หมอเขียวสอนสั่ง คือ การฟังธรรมอย่างสม่ำเสมอ และทำใจในใจ ช่วงนั้นจะกลัว กังวล หวั่นไหวเรื่องของลูกสาว เราจะทุกข์ใจที่เขา ไม่เชื่อฟังเราในบางเรื่อง กังวลว่าเขาจะไปในทางที่ไม่ดี ตอนที่เขาดื้อรัน เราพูดแล้วเขาไม่ฟัง เราจะต้องทำใจในใจ ว่าเราทำดีที่สุดแลัวเราจะทุกข์ใจไปทำไม ก็ตัองปล่อยเขาไปตามกรรม ทำตัวอย่างที่ดีให้เขาเห็น ไม่วันใดวันหนึ่งข้างหน้า เขาก็ต้องพ้นทุกข์ และจะนำสิ่งที่เราทำให้เขาเห็นนำไปปฏิบัติตามไม่ชาตินี้ก็ชาติหน้า ฝึกแบบนี้ประจำ จาก วัน เป็น เดือน เป็น ปี เราก็ต้องทำอยู่แบบนี้ประจำ จิตเราที่กลัว กังวล หวั่นไหวก็จะลดพลังของความกลัวลงไปตามลำดับ ( ดิฉันจะพูดกับตัวเองเสมอว่า ชาตินี้แม่มีบุญที่จะดูแลช่วยเหลือลูกได้มากที่สุดก็แค่นี้ แม่ไม่มีทรัพย์สมบัติอะไรให้ นอกจากธรรมมะที่แท้จริงพาพ้นทุกข์นี้เป็นสมบัติที่ล้ำค่าที่สุดของแม่ได้นำมาปฏิบัติแล้วมาพ้นทุกข์นี้ได้ทำเป็นตัวอย่างให้ลูกเห็นบันทึกไว้ในสายตาและจิตวิญญาณของลูกแล้ว แม่ก็เป็นสุขแล้ว) ประโยชน์ที่ได้รับจากการฝึกปฏิบัติอริยศีล ใจที่ผาสุขเข้าใจมากขึ้นของการที่เราได้เกิดมาร่วมชีวิตด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว พี่น้อง พ่อแม่ หรือคู่ครองเพราะว่าเราทำวิบากกรรมดีและร้ายมาร่วมกันตั้งแต่ชาติไหนๆชาตินี้เราต้องมาเกิดมาเจอกันเพื่อชดใช้วิบากกรรมร่วมกัน เมื่อเราเข้าใจแล้วฝึกปฏิบัติอริยศีลได้อย่างท่องแท้และเข้าใจอย่างลึกซึ้ง เราจะเกิดปัญญาพาพ้นทุกข์จากครอบครัวและเรื่องอื่นๆได้ตามลำดับคะ
นางสมใจ สิทธิพงษ์ได้ลดความ กังวลในการที่เราจะ ยกมือพูด Nike Zoom เวลาเข้าหมู่กับพี่น้อง ส่งการบ้าน ได้ทำแล้ว 3 ครั้งค่ะ ได้ล้างใจตัวเองว่าเราจะพูดดีก็ได้พูดให้คนเข้าใจก็ได้ไม่เป็นไรขอให้เราได้ฝึกฝนเข้าพูดค่ะ
นางวิไลวรรณ​ชุมทองตั้งศีลได้ละเอีนดเพิ่มขค้น
นางสาวจิรานันท์ จำปานวนลดความอยากในเรื่องการกินเกิน เช่น กินกล้วยน้ำว้าเกิน ที่สวนปลูกกล้วยน้ำว้าเอง ให้กล้วยแก่เต็มที่ กล้วยจะอวบมาก เนื้อแน่น หอม หวานมาก และภูมิใจมากที่เป็นกล้วยไร้สารพิษที่ตัวเองไปลูก เวลากินก็จะกินด้วยความยินดีมาก จนกินเกินไป 5 ลูก ก่อนที่จะกินข้าว บางทีกินข้าวเสร็จอิ่มแล้ว กิเลสก็ยังพาไปกินกล้วยเพิ่มอีก 3 ลูก เป็นอยู่อย่างนี้หลายเดือน จนมาช่วงหลังฟังธรรมะ ฟังในสายด่วน เข้าใจว่าถึงแม้จะเป็นสิ่งดี ถ้าเรากินเกินก็จะเป็นโทษ ก็เลยมาสังเกตตัวเอง ก็เป็นตามนั้นจริงๆ จากที่กินพอดีมีกำลังแล้ว แต่กินกล้วยเพิ่มทำให้แรงตก เพลียล้า อืดๆ ก็ได้พิจารณาโทษของการกินเกิน ประโยชน์ของการกินพอดี อันไหนสบาย เบากาย มีกำลังกว่ากัน หลังๆมานี้ก็ประมาณในการกินกล้วยได้พอดีกับร่างกายมากขึ้น
นางนปภา รัตนวงศาอยากให้พ่อลดความกลัวเมื่อมีอาการหอบเหนื่อย แล้วใช้ยาพ่นมากโดยท่านใส่ยาพ่นเองเวลามีอาการอยู่กับเครื่องพ่นเกือบตลอดเวลา โดยหันกลับมาทำที่เรา เริ่มต้นที่เราทำความดีที่เรา เราไม่สามารถไปบังคับคนอื่นได้ มาเพิ่มศีลที่ตัวเองให้มากขึ้นและที่สำคัญไม่ไปเพ่งโทษท่านเพิ่มเพื่อจะทำวิบากใหม่ ต้องยอมรับว่าท่านเริ่มมีอาการอัลไซเมอร์ ต้องเก็บยาและใส่ยาให้เองตามเวลาให้ อาการอยากก็ลดลง
นางสาวอุรา สังข์ชม
นายอัฑฒ์ฐากร ประทีปฐานิศร์ ตี้งศีล กินมื้อเดีบว ทำโยคะทุกวัน เพื่อปรับร่างกายที่ได้รับความทรมารจากการปวดหลัง แบะปวดตัว และเส้นตึงแบบคลายแล้วก้อยึดตลอด ซึ่งลองแก้มาหลายปีแล้ว ลองมาทุกรูปแบบ ตั้งแต่ นวด ฝังเข็ม ตอกเส้น ทานยา และ งัดเส้น และอื่นๆ เลยตั้งจิตว่า เจ็บก้อให้มันเจ็บ ปวดก้อให้มันปวด ทรมารก้อให้มันทรมาร ตายก้อให้มันตาย รับเต็มๆ หมดเต็มๆประโยชนที้ได้รับ ความกังวลลดลง แต่ได้รับความปวดที่เพิ่มขึ้นในจุดที่เป็นหน้าอก ซ้าย แต่ก้อยอมรับ แต่ส่วนอื่นก้อดีขึ้นเป็นช่วงๆครับ
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากได้ในบางสิ่งบางอย่างได้ ประโยชน์ที่ได้รับ ทำให้ลดความทุกข์ใจลงไป
นางกัญจนา อบรมชอบลดของหวานได้เป็นวันๆพิจารณาถึงโทษ
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากในเรื่องต่างๆลงได้ ประโยชน์ที่ได้รับทำให้ได้ลดทุกข์ทางใจจะ
นางดอกไม้ ปวะบุตรคืนนี้ขณะสวดมนต์กับอุบาสก อุบาสิกา มีอาการปวดจุกบริเวณลิ้นปี่ข้างขวาบริเวณตับ แต่ไม่มากพอรำคาร เป็นนานเกือบ30นาทีใจก็คิดว่าเกิดอะไรน้อ ปัญหาจากตับอักเสบไหมเพราะกินน้ำเขียวบ่อย หรือกระเพาะจุกเสียดเพราะไม่ทานอาหารเย็น งดวันพระ เอามือกดๆดูก็ไม่เจ็บ ใจเลยคิดว่าช่างเถอะกำลังสวดมนต์อยู่อยากปวดก็ปวดไป เราไม่กลัว เราวางใจ ผลที่เราวางใจได้หายปวดตอนไหนไม่รู้ตัว ความสุขสบายกลับมาเหมือนเดิม สาธุ
นางพรรณธิพา แย้มบัวลดการติดปาท่องโก๋ลง ลดการกินน้อยลง มีแพ้บ้าง ชนะบ้าง
นางสาวผาสุข ตันชวลิตการประมาณสถานการณ์ /เมื่อวานพ่อบ้านลงครัวทำข้าวผัดผักรวมใส่กุ้ง แล้วมีน้ำใจแบ่งส่วนนึงที่ไม่ใส่กุ้งไว้ให้เราทาน ได้เรียกให้รับประทานอาหารเช้าพร้อมกัน จึงได้ร่วมทาน ทานไปได้สักพักสังเกตว่ามีไข่ชิ้นเล็กๆอยู่ในนั้นนิดหน่อย ณเวลานั้นอยู่ต่อหน้าลูกๆจึงเขี่ยออกไม่ให้เป็นที่สังเกตุเพื่อรักษาน้ำใจ/ ณ ขณะที่ทราบน่าจะมีบางส่วนที่ได้รับประทานเข้าไปโดยไม่ทันสังเกตุ รีบสำนึกและจะไม่ทำอีกโดยจะสังเกตุให้มากขึ้นกว่านี้ /สถานการณ์อีกไม่นานช่วงกลางวัน ทำกับข้าว หั่นผักมีดหั่นโดนนิ้วชี้นิดหน่อยมีเลือดออดนิดนึง รู้ทันทีว่ามาตลีเทพสารถีได้มาเตือนแล้ว /ในใจไม่ทุกข์เพราะเราทราบและได้ประเมินสถานการณ์แล้ว หากหักด้ามพร้าด้วยเข่า ต่อหน้า เส้นทางจะไม่ราบรื่นหรือวิวาทะได้ จึงยอมรับวิบากแต่โดยดี ยินดีที่ได้ใช้วิบาก ซึ่งเราจะเห็นได้เร็วมาก สนุกดีค่ะ เป็นโชค 3 ชั้น ได้ใช้วิบาก/ ได้ล้างความยึดมั่นถือมั่น/ ได้เห็นกิเลสชัดเจน
นายธีระพล ศรีเวชศิลป์ พยายามลดความหงุดหงิดเวลามีใครทำอะไรไม่พอใจ ต่อสู้ด้วยการทำความเข้าใจตัวเอง มองใจตัวเอง แล้วพยายามปรับความคิดให้เข้าใจคนอื่นมากขี้น ประโยชน์คือ ทำให้เราสบายใจได้เร็วขึ้น
นางสาวณัฐธยาน์เอื้อจำนงค์ตอนสอบสัมภาษถูกถามว่าจะรักษาศิล5ใด้หมั้ยเราตอบว่าใด้เราก็เริ่มทำโดยการเว้นจากการไม่เบียดเบียนชีวิตสัตว์เร่มมากินพืชจืดสบายตั้งแต่วันที่5ตุลาคมข้าวต้มใส่เกลือผักต้มถั่วผลไม้ประโยชน์ที่ใด้เบาตัวค่ะแต่ก่อนน้าหนัก52สูงก็52เทาากันเลยแต่ตอนนี้เบาตัวไม่อึดอัดพุงแล้วค่ะ
นางนปภา รัตนวงศากลัวติดโควิด จากที่น้องชายจะขึ้นบ้านใหม่ถึงแม้จะจัดเล็กๆแต่ก็ยังมีคนจากนอกครอบครัวอีกหลายท่าน เราไม่ทราบประวัติการใช้ชีวิตของท่านจึงมีความกลัวจะติดโควิดมาติดคนในครอบครัว ถ้าเป็นเมื่อก่อนจะกังวลมากแต่เมื่อมาศึกษาศาสตร์นี้แล้ว ความกลัวน้อยลงมากถ้าเราป้องกันตัวเองเต็มที่แล้ว เว้นระยะห่าง ล้างมือ ถือศีล ทำสมดุลย์ร้อนเย็น มีอริยศีล ทำเต็มที่แล้วถ้าจะติดก็เชื่อชัดในวิบากกรรม ไม่ติดเชื้อก็ดี ติดเชื้อก็ดีจะได้ใช้วิบากกรรม และได้ทดสอบการใช้ยา9เม็ดที่เข้มขึ้นไปอีก ยินดีได้หมด
นางดาวรุ่ง บัวแก้วเลิกทานเนื้อสัตว์ เลิกทานไข่ นม เวลาอยากกินก็อดทน ต่อสู้กับความอยาก ก็อดทนได้ ตัวเบาขึ้นไม่อึดอัด ใจเย็นลงมาก ใจยอมรับความเจ็บปวด
นาง3 เพ็ญศรี มงคลชาติไทยเรื่องลดความอยาก ได้ตั้งศีลจะไม่ทานมื้อเย็นและไม่ทานรสจัด ก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง จับกิเลสไม่ค่อยทัน กิเลสมันบอกว่า นิดหนึ่ง ไม่เป็นไรก็แพ้บ้างชนะบ้างค่ะ แต่มาตลีก็มาเตือนอยู่เหมือนกัน วันนี้จะสู้จริงแล้วค่ะ ตามที่อาจารย์ท่านได้เคยพูดไว่ว่า ทำจริงได้จริงทำเล่นได้เล่น
นางสาวทรงรัตน์ พรหมช่วยเวลาเจ็บปวดทางกาย ลดละความไม่ชอบ รู้สึกเจ็บน้อยลง และหลับได้ และในชีวิตประจำวัน เวลาเจอสิ่งที่ไม่ชอบ ก็ระลึกได้ ทำให้สุขใจขึ้น
นางสาววิญญา จันทะพลมีวิชายา๙เม็ดไม่เคยกลัวกังวลหวั่นไหวเรื่องโควิดเลย มีความสุขในการดำเนินชีวิต
นางณัฐพร อาภรณ์ศิริพงษ์ลดความอยากในการทานอาหารชอบตามได้บ้างแต่ไม่ทั้งหมด ยังทานไข่ ปลาอยู่บ้าง
นางดาวรุ่ง บัวแก้วลดเนื้อสัตว์ได้เด็ดขาด ตอนแรกๆต่อสู้กับกิเลสคือความอร่อย ตอนนี้เฉยๆ เป็นเรื่องปกติที่ทานผักผลไม้ถั่ว รักษาศีลได้ละเอียดมากขึ้น ไม่ตบยุง ไม่บี้มด ใจเย็น อดทนกับกิเลสได้ดี คิดตามอาจารย์ คือต้องคิดดี พูดดี ทำดีไว้ก่อน
นางประคอง จันทร์ตรีเดียวนี้ตัดกังวลความกลัวไปแล้ว ต้อง ตั้งหลักรับได้ต่อทุกสถานการณ์
นายศรานุทธ พูนพินต่อสู้กับการกินอาหารไม่ปรุงแต่ง​กินอาหารตามลำดับถูกสมดุลร้อนเย็นกินอาหารมื้อหลัก1มื้อกินอาหารมื้อเช้าเล็กน้อยลดการกินมื้อเย็น
นางประคอง จันทร์ตรีตอนนี้เบากายเบาใจมากขึ้น
นาย3 พูลศักดิ์ โสภาวัฒนะโรจน์ทำให้รู้แนวทางพ้นทุกข์จากการ กระทำให้สำเร็จโดยการรักษารักษาศิลห้า. เลดเลิกอบายมุข
นางสาวผาสุข ตันชวลิตเจอผัสสะเรื่อง สายซูมหลุด the host is end the meeting คือสายหลุดไป ไม่ได้ทุกข์อะไร เพราะทุกบรรยากาศรายงานความจริง เป็นข้อคิดเรื่อง 1 ความอดทน เพื่อให้ดูใจว่ามีความหวั่นไหวหรือเร่งรีบอยากฟังซูมอย่างต่อเนื่องหรือไม่ 2. เข้าใจสถานการณ์ภายนอกซึ่งมีเหตุปัจจัยอื่น เข้ามารบกวนสัญญาณ ก็เป็นสิ่งที่เป็นไปได้ เป็นวิบากเรา วิบากร่วม ไม่คาดเดา เพราะทุกสิ่งทุกอย่างไม่เที่ยง เกิดมาเพื่อจะดับไป มันเป็นเช่นนั้นเอง ใจไม่ได้มีความยึดว่าต้องได้ฟังอย่างต่อเนื่อง ถึงจะสุข ถ้าไม่ได้ฟังอย่างต่อเนื่องจะทุกข์ สนุกดีค่ะที่มีแบบฝึกหัดมากมายให้เราได้ฝึกฝน
นางสาวกิรณา สุขสุดกุลธนกลัวการใช้เครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์ใจชังมากๆต้องใช้เวลาทำใจให้ชอบอยู่2~3เดือนจึงยอมเข้ามาเรียนรู้กับหมู่กลุ่มปัจจุบันทำได้บ้างเพราะเราวางใจที่จะเรียนรู้แบบทำได้ก็ทำทำไม่ได้ก็วางแล้วมาหัดทำไหม่ประโยชน์:ได้ความรู้ไม่หน้ากลัวอย่างที่คิดเห็นสัจธรรมเกลียดอะไรได้อย่างนั้นเพราะทุกวันนี่เราต้องเรียนรู้เพื่อบอกต่อผู้อื่นให้ได้ประโยชน์ด้วยใจผาสุข
นาย3 ไพบูลย์ รักษาบุญพยายามรักษาศิลไม่ให้ตกหล่นจนสามรถไม่ฆ่าสัตว์ เลิกบุหรี่ รู้อริยสัจ4 สังคหวถุ4 พรมวิหาร4อิถิบาท4 กฏไตรลักษณ์ อิทับปัจจยตา ปฏิจจสมุปบาท
นางสาววิษยณัฐฐา นาครัตนะอมรงดความอยากทานอาหารที่ทำด้วยเนื้อและผลิตภัณฑ์จากสัตว์ ช่วงวันที่ 2-11 ต.ค. 64ยังติดในรสชาดความอร่อย กลัวสุขภาพไม่แข็งแรง ไม่มีภูมิต้านทานโรค ทำให้มีอริยศีลเพิ่มขึ้น สามารถลดความอยากทานอาหารที่ทำด้วยเนื้อและผลิตภัณฑ์จากสัตว์โดยไม่ทรมาน ทำให้จิตสงบ กายเบาสบายรู้สึกดีใจมากค่ะที่ได้พบสัตตบุรุษและกัลยาณมิตรช่วยชี้แนะแนวทางดีดีขอบพระคุณ อาจารย์ ดร.หมอเขียวและคณะจิตอาสาทุกท่านค่ะ
นางสาวรัตนา กิจเกื้อกูล
นางสาวอุรา สังข์ชม
นางสาวณัฐชยา จินตนารั่งโรจน์อยากกินอาหารเจ ที่ปรุงแต่งรสชาติอร่อย ลดความอยากด้วยการเตือนสติตนเองว่า "จำไม่ได้เหรอกินแล้วมันทรมาณร่างกาย เคยกินแล้วมันทรมาณกับอาการคันตาเนื้อตัว ท้องอืด พิสูจน์ด้วยตนเองมาหลายครั้งแล้วนะแถมปัสวาวะก็เค็มมากสีเข้มไม่ชวนกินเลยยังไม่เข็ดอีกเหรอจ๊ะเอ๋ หยุดๆไม่กิน" เมื่อนึกทบทวนทำให้ความอยากกินอาหารเจลดลง หมดความกังวล ไม่หวั่นไหว ปัสสาวะรสชาติก็อร่อยสุขภาพก็ดี
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางรมิตา ซีบังเกิดมีอาการเจ็บส้นเท้ามานาน เวลาโยคะ กดจุดลมปราญก็จะมีอาการเจ็บตามเส้นเอ็นที่กดลงไป แรกๆก็ไม่ค่อยกล้ากดแรงๆ เพราะเกรงว่าเอ็นจะอักเสบ แต่ตัดความกลัว หวั่นไหวออกไป คิดว่าเจ็บก็ให้เจ็บ เป็นไงเป็นไป ทำมาเรื่อยๆอาการเจ็บส้นเท้าก็ดีขึ้นเป็นลำดับๆและต้องหายในที่สุดประโยชน์คือร่างกายก็แคล่วคล่อง ว่องไวเป็นลำดับๆ
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสาวฐิตารีย์ ธนัทพงศภัทร์ลดความอยากให้คนอื่นมาเป็นดั่งใจเรา เริ่มเข้าใจตัวเอง ควบคุมอารมณ์ตัวเอง จากการฟังอาจารย์หมอเขียวต่อเนื่องทุกวัน ตอนนี้แทบจะขาดไม่ได้เลย เพื่อทบทวนธรรมของตัวเอง ทบทวนฝึกฝนไปเรื่อยๆ ค่อยๆ ก้าวหน้าไปตามลำดับ
นางสุมา ไชยช่วยลดการกินของที่อยาก เช่นยำมะม่วงใส่เกลือพริกนิดหน่อย ข้าวคั่ว มากินแค่มะม่วงกับเกลือ
นางสาวปภาพิศา มงคลธนาวุฒิ(ณิ)แม้ใครจะมากล่าวว่า จะขาดสารอาหารเมื่อเลิกทานเนื้อสัตว์ก็ไม่หวั่นไหวเพราะในพืชมีมากมายที่มีคุณค่ามากกว่าเนื้อสัตว์
นางสาวสุดใจ​ โสะหาบช่วงที่เข้าค่ายก็ได้ตั้งศีลกินข้าวมื้อเดียวค่าย10วันทำได้7วันวันที่ทำได้รู้สึกเบากายมีกำลังเต็มสามารถทำงานโดยไม่เพลียไม่ล้าซึ่งเป็นความจริงที่เกิดขึ้นกับตัวเองจิตใจเบิกบานที่ทำได้แต่วันไหนที่มีเรื่องไม่สบายใจมีความเครียดก็จะแพ้กิเลสร่ายกายก็จะเพลียล้าเลยต้องกินเพิ่ม​ ทำให้ผิดศีลแต่ก็จะพยายามเอาความกล้ามาชนะกิเลสความเครียดความกังวลความกลัวให้ได้
นายทรงยุทธ อัคโกศลผมตั้งศึลว่าจะไม่โกรธ ผลที่ได้ยังเห็นทั้งความก้าวหน้าและการยังย่ำอยู่ที่เดิม ที่ก้าวหน้าก็คือใจเย็นขึ้นเรื่องงาน เรื่องที่ยังไม่ก้าวหน้าคือเมื่อเห็นคนที่ทำสิ่งที่ไม่ดีหรือสิ่งผิดจากการมองจากมุมของตนเองฝ่ายเดียวแล้วยังมีโทสะและพยาบาท
นางสาวสุชนา ทิวถนอมในรอบนี้ได้นำเสนอให้หมู่กลุ่ม เข้าร่วมประชุมก่อนและหลังจัดงานสายด่วน เพื่อนส่วนใหญ่เห็นด้วย ในขณะทีาบางคนไม่เห็นด้วย แต่เราก็วางดี เพราะเราเข้าใจว่าแต่ละท่านมีวันเวลาแห่งการรับรู้ไม่เท่ากัน เราทำได้แค่อดทน รอคอย ให้อภัย ทำดีเรื่อยไป ใจเย็นข้ามชาติ
นางสาวณัฐธยาน์เอื้อจำนงค์ลดละความอยากกินขนมของหวานหวั่นไหวเมื่อรู้สึกหิวแต่็บอกตัวเองว่าเราตั้งศิลแล้วเราจะแข็งแรงไม่มีโรคภัยลดนำ้หนักใด้แล้ว1โลค่ะ
นางอนงค์ ท่าข้ามลดความยากได้ยากมีได้มากขึ้น ลดความกลัวที่จะไม่ได้ของที่ชอบและต้องการได้มากขึ้นถ้าเป็นเมื่อก่อนที่ไม่ได้มาฟังอาจารย์จะทำตามที่ยากมากเลยค่ะพอมาฟังอาจารย์ลดได้เยอเลยค่ะ
นางสาววลัยพักตร์ ชุมทองไม่กินไก่. เนื้อ หมู แต่ยังทานอาหารทะเล กับไข่อยู่ค่ะ
นางกานดา ศักดิ์ศรชัย
นางสาวรัชกร กุลเสวตเมื่อได้ยินอาจารย์หมอเขียวบรรยายธรรมเกี่ยวกับวิบากร้ายจากการกินเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์จากสัตว์ ทำให้เห็นเหตุแห่งทุกข์เรื่องความเจ็บป่วยของคุณพ่อคุณแม่ ที่เป็นคนชอบทานเนื้อสัตว์มากกว่าผักผลไม้ และทุกคนในครอบครัวยังยินดีกับการได้กินเนื้อสัตว์ด้วยหลงผิดเข้าใจว่าเป็นแหล่งโปรตีน และสัตว์เกิดมาเพื่อเป็นอาหารของมนุษย์ ตอนนี้ทุกคนจึงต้องเผชิญวิบากร้ายและทุกข์ใจเมื่อคุณพ่อคุณแม่เริ่มป่วยด้วยโรคประจำตัวหลายโรค ทำให้รัชกรมีความตั้งใจอยากลดละเลิกการกินเนื้อสัตว์ ตั้งแต่เริ่มเทศการกินเจ วันที่ 5 ตุลาคม และชวนคุณพ่อคุณแม่กินมังสวิรัติเพื่อลดโรค คุณพ่อคุณแม่ก้อให้ความร่วมมือดี ทำให้ทานอาหารที่มีเนื้อสัตว์น้อยลง แต่ยังต้องอาศัยไข่ ทำให้มีความอยากกินอาหารน้อยลง ทานอาหารน้อยลง ทำให้ทุกคนในบ้านเป็นกังวล กลัวจะขาดสารอาหาร และจะยิ่งป่วย แต่รัชกรก็ทำใจกล้าอาศัยความรู้เรื่องน้ำผักปั่นที่อาจารย์หมอเขียวบรรยายเรื่องน้ำคลอโรฟิล มาทำน้ำใบตำลึงปั่นผสมน้ำมะนาว น้ำกระชาย น้ำผึ้ง ให้ คุณพ่อคุณแม่ทาน คุณพ่อคุณแม่ยังดูมีแรงดี แม้จะทานน้อยและไม่ได้ทานเนื้อสัตว์ ใบตำลึงก้อเก็บเอาจากริมทาง ริมรั้วในซอยบ้าน ทำให้เห็นคุณค่าของต้นไม้ที่ขึ้นเองมากขึ้น
นางอัญชลี โสภา
นางสนทยา กันทะมูลขุดเจอความขี้โกงของตัวเองตอนช่วยเพื่อนทำการบ้าน มีเพื่อนนักศึกษาวิชารามส่งการบ้านเรื่อง ขายของผ่านโครงการคนละครึ่ง เรายกมือขอให้ข้อมูลเกี่ยวกับโครงการนี้ แต่พูดไปยังไม่ทันรู้เรื่องดีกลับไปให้ความเห็นตัดสินสนับสนุนเพื่อน ว่าที่เพื่อนกำลังทำอยู่ถูกต้องแล้ว ทั้งที่เพื่อนกำลังสงสัยว่าเขากำลังทำผิดศีลอยู่หรือเปล่า เรากลับสนับสนุนให้เพื่อนทำผิดศีล อาจารย์และพี่น้องจิตอาสาช่วยกันวิเคราะห์ให้ข้อมูลกัน ยิ่งฟังอาจารย์วิเคราะห์ให้ละเอียดขึ้น เรายิ่งรู้สึกอาย อายที่สนับสนุนให้เพื่อนทำผิดศีล รู้สึกได้ว่าเรายังมีความขี้โกงฝังอยู่ในจิตใจลึกมาก ทั้งที่ก่อนหน้านี้เชื่อว่าตัวเองไม่โกงแล้วคราวนี้โกงเต็มๆทุกข์. : สนับสนุนให้เพื่อนทำผิดศีลสมุทัย : ชอบที่เราจะแนะนำเพื่อนให้ถูกต้องถูกตรงศีล ชัง ที่ตัวเองแนะนำเพื่อนผิดทาง ชอบที่จะดูดีในสายตาเพื่อน ชังที่จะถูกเพื่อนดูไม่ดีชอบที่จะไม่พลาดไม่พล่อง ชังเมื่อทำสิ่งที่พลาดพร่องนิโรธ : แม้จะทำสิ่งที่พลาดพร่อง ก็เบิกบานได้เพราะรู้ว่าเราทำมา วิปลาส 4 ตามวิบากกรรมมรรค : หลังจากรู้ตัวว่าให้คำแนะนำเพื่อนผิดรู้สึกอับอายเพื่อนจิตอาสาและอาจารย์ กิเลสบอกว่าต่อไปไม่ต้องให้คำแนะนำใครอีกนะเห็นไหมอายเขาเลยเลิกเลยไม่ต้องทำแล้วออกไปจากหมู่เลย หมู่นี้อยู่ด้วยไม่ได้แล้วเธอทำเขาป่วนหมด. อายเขามากเลย ต่อไปใครเขาจะมาเชื่อเธอ เรากลับบอกไปว่า ดีเลยได้เรื่องเขียนการบ้านแล้ว อายใช่ไหม ทุกข์ใจใช่ไหม เดี๋ยวจะไปสารภาพต่อหน้าหมู่กลุ่มเขียนการบ้านส่งเลย คราวต่อไปจะทำอะไรจะตอบปัญหาใครให้คิดดีๆก่อน คราวนี้ เพราะมีความกร่าง อวดดี ยกตนข่มท่าน ทำให้พูดไป เหมือนยังไม่ได้คิดก่อน อยากอวดดีอวดเก่งต่อหน้าอาจารย์และพี่น้อง จะได้รู้ว่าหน้าแตกเป็นยังไง แม้จะแนะนำเพื่อนผิด กลับทำให้เรา จับได้ว่าเรายังมีความขี้โกงฝังอยู่ลึกมากในจิตใจ เท่านี้ก็ได้กำไรแล้ว
นางพรนภา บุรณศิริไม่อยาก,ไม่กลัว,ไม่กังวลหวั่นไหวในเรื่องโควิดต่อสู้ใช้ความรู้และการปฏิบัติตนเองและครอบครัวตามที่ได้เรียนรู้มาจากแพทย์วิถีธรรมก้วหน้าคือเมื่อตนเองและพ่อบ้านมีอาการเหมือนติดโควิดก็สามารถหานำด้ภายในวันเดียว เพราะรอบบ้านเป็นโควิด4*5บ้าน ไม่สามารถหนีไปไหนได้ถ้ามีวิบากก็ต้องรับลูกเขยเป็นโควิดติดจากที่ทำงาน เดือนสค.รักษาที่ศูนย์ใล้บ้าน14วันก็หาย ลูสาวและหลานอยู่บ้านเดียวกันก็ไม้เป็นเพียะประโยชน์จากการปฏิบัติตามแนวแพทย์วิถีธรรม
นางสาวประภัสสร วารีขณะจัดรายการสายด่วนโดยรับหน้าที่เป็นพิธีกร เหลือเวลาครึ่งชั่วโมง ต้องขอจบหน้าที่ เพราะน้องชายโทรมาบอกว่าแม่ได้รับผลกระทบวัคซีน ทำให้ตัวสั่นไปทั้งตัว และอยู่บ้านคนเดียว เมื่อได้ฟังรู้สึกห่วงแม่ มีความกังวล ทำให้ตอนนั้นปัญญาหายไป คิดอะไรไม่ออก จากนั้นบอกตัวเองใจเย็น พอสติมาจึงค่อยคิดออกว่าต้องทำอะไรบ้าง
นางพรพรรณ เอ็ทสเลอร์กังวลหวั่นไหว ว่าอยากได้สิ่งที่อยากได้เร็ว ๆ ได้ต่อสู้กับความหวั่นไหว โดยการวางใจว่า จะได้ก็ได้หรือไม่ได้ก็ได้ แล้วก็ทำให้ความทุกข์ใจลดลงไปเกินกว่าครึ่ง ค่ะ
นางสนทยา กันทะมูล
นางสาวศิริพร คำวงษ์ศรี1. กล้าที่จะโง่จริง ๆ ไม่รู้บ้างก็ได้2. ตั้งใจไม่ซื้อขนม แต่ให้ได้ตามธรรม หรือถ้าไม่ไหวจริง ๆ จึงค่อยขอกิน 3. กล้ายอมให้งานไม่สมบูรณ์4. ตั้งศีลเรื่องคนคู่ จะไม่กลับไปติดต่อคนรักเก่า หากไม่จำเป็น หรือเว้นแต่เขาจะติดต่อมาก่อน5. พิจารณาโทษของความชังและพยาบาท6. ตั้งใจ "มั่น ผ่อง พุทธ" เท่าที่ทำได้
นางสุรีนารถ ราชแป้นลดความกลัว กังวล หวั่นไหวในการร่วมรายการสายด่วน ทั้งเป็นพิธีกร และร่วมตอบ ด้วยการกล้าที่จะทำ กล้าที่เกิดความพลาด ความพร่อง ด้วยใจที่ไร้ทุกข์ พลาดก็ได้ พร่องก็ได้
นางเครือแก้ว คุณะวัฒนา​ลดความอยากได้อยากมีอยากเป็นเหมือนผู้คนในสังคมที่มีแต่การแก่งแย่งแข่งขันกันพอเราเพิ่มอริยศีลขึ้น ความกลัว กังวล หวั่นไหวน้อยลง อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด จิตที่เคยจะทุกข์ก็จับได้ทันและล้างได้เร็วมากขึ้น
นางณัฐพร คงประเสริฐในระหว่างที่เราร่วมทำกิจกรรมกับหมู่มิตรดีไปเรื่อย จนเจอเหลี่ยมมุมที่เห็นกิเลสโผล่มา เช่น ความไม่สบายใจ ความอึดอัดใจ เมื่อพบ ข้อพร่องข้อพลาด เกิดขึ้น ก็ได้ล้างกิเลสไปตามลำดับ
นางพิมพิ​นันท์​ เตียว​ประเสริฐ​
นางสุรางค์ โยโกยามาอยากที่จะไม่ได้ กล้ารับ รีบรับหมดไปใจดีข้ามชาติประโยชน์ยอมรัยความจริงมีทั้งสุขและทุกข์ ทุกสรรพสิ่งเกืดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป มันเป็นเช่นนี้แล อนิจจัง ทำต่อไปจนกว่าจะสำเร็จ ประโยชน์คือทำให้มีความเพียรและอดทน ใจดีข้ามชาติ
นางสาวสุภัคษา เต่าถมตากินข้าววันละมื้อ ไม่กินของจุกจิก วางใจใด้ทุกเรื่อง
นายสมสิน เสถียรรัตชัยเมื่อมีศีลก็ลดอยาก ไม่หวั่นไหวต่อภัยใดๆ วิบากดี วิบากร้าย จะเกิดตามเหตุของมัน ยอมรับมันไป พยายามสร้างกรรมดีให้มากๆ เข้าไว้
นางสาวณฐิตา อินชัยยงค์มีความคิดเรื่องการกินมื้อเดียวแว๊บขึ้นมาหลายครั้ง เห็นแต่ก็มองผ่านไม่ได้พิจารณา มีอยู่ครั้งนึงมีความคิดนี้แว๊บขึ้นมาอีก ก็ลองดู ก็เห็นความคิดต่อว่า วันพระ หรือ วันเกิดก็ได้ เราก็เห็นนะแต่ทำเป็นปล่อยผ่าน ทำเป็นไม่สนใจ ไม่อยากคิด จนเจอสภาวะทุกข์ที่เกิดจากความกลัว คิดไม่ออกจึงตั้งศีลกินมื้อเดียวครั้งแรก 1 วัน และล่าสุดอาทิตย์ที่แล้ว ก็เจอสภาวะทุกข์ที่เกิดจากความอยาก เพื่อนมาเตือนให้ลองตั้งศีลดู จึงตั้งศีลกินมื้อเดียว 3 วัน หลังจากครบ 3 วัน มีความรู้สึกไม่กล้าที่จะกิน 2 มื้อ ทั้งๆที่ไม่ได้ตั้งศีล แค่คิดจะกิน 2 มื้อก็จะรู้สึกผิดแปลกๆค่ะ เมื่อวานก่อนตื่นเช้ามามีความคิดว่าจะกินมื้อไหน เช้าหรือเย็น ในใจคิดตอบไปว่ากินตอนเช้าก็ดีนะ มื้อเย็นกินแล้วเดี๋ยวก็นอน พอตกเย็นกลับมากินมื้อเย็น เพราะไม่ได้บอกที่บ้านว่าวันนี้เราจะกินมื้อเดียว ไม่อยากเสียน้ำใจคนที่บ้าน (ไม่รู้เป็นความคิดกิเลสรึเปล่า) คิดว่าจะกินเพราะรักษาน้ำใจ แต่เผลอกินเพราะความอร่อย เผลอลืมตัวกินตามที่อยาก วิบากเข้าเลยค่ะ แปลกใจว่าทำไมถึงคิดเรื่องกินมื้อเดียวอยู่ในหัวแบบนี้ค่ะ ลองดูก็เห็นว่ามันกลัว มันไม่อยากกินมื้อเดียว มันไม่อยากให้ลดมื้อลง มันชวนคิดว่าถ้ากินมื้อเดียวก็จะไม่ได้กินข้าวกับที่บ้านนะ รู้สึกว่ามันอาลัยอาวรณ์มื้อที่เราจะลด มันเสียดายที่จะไม่ได้เสพอีก มันบอกไม่ต้องตั้งศีลหรอก ระหว่างคิดจะพูดเรื่องนี้ส่งการบ้านก็ไม่กล้า พอช่วงสายด่วนจะพิมถามในกลุ่มก็คิดขึ้นมาว่า ไม่ต้องถามหรอก ค่อยๆคิดก่อนเองก็ได้ ก็รู้สึกยึกยักที่จะส่งที่พิม ยึกยักจนหมดเวลา หลังจากไม่ได้พิมเล่าในช่วงสายด่วน มานั่งทบทวน เป็นไงเป็นกัน ถ้าเราอยากช่วยเหลือคนอื่น เราต้องเริ่มทำดีที่ตัวเราก่อน เราต้องลดความอยากเสพ เพื่อเพิ่มกุศลให้มากๆ เอาวะ ตั้งก็ตั้ง จากนั้นเราก็ตั้งศีลจะกินมื้อเดียว ตั้งแต่วันที่ 15 ต.ค. 64 - 31 ต.ค. 64หลังจากที่ได้ตั้งศีล เราก็มานั่งทบทวนเพิ่มว่า เราต้องกล้าที่จะไม่ได้เสพการกินข้าวกับคนที่บ้านให้ได้ เราต้องกล้าที่จะไม่ได้เสพตามที่อยากให้ได้ เราต้องกล้าที่จะไม่ได้กินข้าว 2 มื้อให้ได้ เราต้องกล้าที่จะลดความอยากกิน 2 มื้อลงให้ได้ เราต้องกล้าที่จะกินมื้อเดียวให้ได้ อาหารที่ว่าอร่อย กลิ่นหอม พอเวลากินเข้าไป เวลาขับถ่ายออกมามันก็เหลือสภาพเป็นของเสียสภาพเดียวกัน ไม่ว่าจะกิน 2 มื้อ หรือ กินมื้อเดียว เธอลองนึกถึงของอร่อยที่ร่างกายขับออกมาสิ มันยังน่ากิน น่าอร่อย กลิ่นหอมอยู่ไหม เอาหน่ะ กินมื้อเดียวมันไม่ตายหรอก สุขภาพทั้งกายและใจจะดีขึ้นด้วยนะ กินมื้อเดียวก็ดีเหมือนกัน ไม่ต้องเปลืองพลังย่อยอาหารหลายรอบ กินมื้อเดียว ร่างกายมีพลังกว่ากิน 2 มื้อด้วย รู้สึกสดชื่น ไม่ง่วง ไม่เพลียด้วย ดีจะตาย กินเยอะกินมากไปก็แน่นท้องเปล่าๆ ไม่เห็นจะต้องกลัวเลย
นางจิตรา พรหมโคตร
นางเวียงทอง นุ่นภักดีมีการลดมื้ออาหารลงได้แล้วคือลดเหลือ2มื้อ ไม่กินขนมกรุบกรอบ งดเนื้อสัตว์หันมาทานถั่วแทน ลดความโกรธ ความเพ่งโทษคนอื่นลงได้มาก ลดความกลัวตาย กลัวที่จะไม่ได้ตามที่อยากลงได้มาก
นายพลศักดิ์ สุขยิ่งเมื่อก่อนจะพบกับแพทย์วิถีธรรม นั้นตนเองยังมีความอยากในรสกลิ่นอาหารเนื้อสัตว์ หลังจากเข้าค่ายเมื่อ8ปีก่อน จึงได้ลดเนื่อสัตว์มาตามลำดับปัจจุบันนี้ไม่ได้ทานเนื่อสัตว์ ได้ตั้งอริยศีลด้วยการถือศีล 5 ต่อสู้กับกิเลส บางครั้งก็พร่องแต่ได้ตั้งศีล ไม่หวั่นไหว ลดความอยากใด้หลายอย่าง เช่นไม่ทานเส้นแป้งทุกขนิดที่ผ่านกระบวนการ เลิกดื่มกาแฟ เหล้าของมึนเมา รวมไปถึงการไม่เบียดเบียนทั้งทางกายใจ บางครั้งเราก็ยังหวั่นไหว ซึ่งเป็นการยากมาก เราตัองไม่มีความกลัว ไม่กลัวที่จะทำความดี ไม่กลัวที่จะชี้แนะแนวทางให้กับคนอื่น ไม่กลัวที่จะแสดงตนว่า เราใช้วิธีนี้รักษาตนเอง แม้จะถูกมองว่าแปลกไปจากคนอื่น ชีวิตได้เปลี่ยนไปจากที่เคยมีจิตใจแข็งกร้าว พูดจาโผงผาง เป็นคิดก่อนพูดและจิตใจสงบมองเห็นชีวิตของผู้ร่วมโลกด้วยความเมตตา อ่อนโยน และที่สำคัญไม่โทษคนอื่น เข้าใจแจ่มแจ้งว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเราเพราะเราทำมาทั้งสิ้น ชีวิตจึงมีความผาสุก ใจไร้ทุกข์
นางสาวรุ่งทิพย์ ศิริคุณเลิกหวั่นไหวก็คือเลิกกลัวผีเวลานั่งสมาธิค่ะแล้วก็เลิกโกรธเลิกโกรธเค้านะคะแล้วก็เลิกที่จะโมโหเลิกหลายเรื่องค่ะเรื่องที่จะขี้เกียจก็ไม่ขี้เกียจแล้วค่ะขยันทำงานมีสติมากขึ้นค่ะการงานก็ดีขึ้นค่ะงานเข้าเยอะเลยค่ะ
นางสาววิญญา จันทะพลมีเหตุว่าจะต้องไปฉายแสง และคีโมซ้ำอีก หลังจากผ่าตัดมาแล้วแต่ตัวเองไม่อยากทำแล้ว คุยกับพ่อบ้านรู้สึกได้ว่าเค้าไม่สบายใจมาก ก็เลยถามตรงๆว่าอยากให้เราทำใช่มั้ย เค้าว่าใช่เค้ากลัวเราทำแบบพวธ.ไม่สำเร็จ แล้วจำกลับมาปะทุอีก มีถกเถียงกันนิดหน่อย ทุกข์คือเรารู้ว่าการฉายแสงคีโมมันไม่ดี เราไม่อยากทำแล้ว ตอนนี้สบายดีแล้วไม่อยากทำร้ายตัวเอง สมุทัย คือ พ่อบ้านอยากให้เราทำเพราะไม่มั่นใจในเรา ว่าเราจะเป็นหมอดูแลตัวเองได้นิโรธ คือ เรายอมตามเค้ายอมรับวิบาก มรรค คือ ยอมตามพ่อบ้าน เพราะถ้าไม่เมื่อจะมีเหตุให้ถกเถียงกันจะทุกข์เปล่าๆ ทำใจให้กล้าที่จะรับยินดีที่จะรับแม้รู้ว่ามันไม่ดี แต่ขอเค้าว่าถ้าทำครบสูตรหมอคราวนี้ ถ้าเกิดอะไรขึ้นเราขอไม่รับอีกแล้ว ขอดูแลตัวเอง ตามแบบพวธ. และเค้าก็ตกลงค่ะ สาธุ
นางกานดา ศักดิ์ศรชัย
นางสาววันทนีย์ ราษฎร์ดีลดอาหารเย็น ท้องอิ่มแต่รู้สึกอยากกิน แต่ไม่กิน เห็นกิเลส บอกว่ากลางคืนจะหิว นอนไม่หลับ แต่สุดท้ายก็ไม่กินนอนหลับสบายยาวถึงเช้าเลยคะ
นางกานดา ศักดิ์ศรชัย
นายอดิเทพ วรยศศีลห้า ได้ ดีเกือบ ทุกวันครับ ทุกเวลา ทำใจไร้ทุกข์ แต่ปัญหางาน ก็ แรงมากครับ ก็ถือว่าใช้เขาไป เราทำมา
นางสาวนิรมล ทองชะอุ่ม
นางสาววิภาวัลย์ ถนัดธรรมกุลมีอริยศีล ไม่ยินดีในความยินดี ต่อสู้ด้วยการล้างใจ ลดตัวลดตน สิ่งที่ได้รับคือสิ่งที่เราเคยทำมาทำให้ใจไร้ทุกข์ ผาสุก
นางอาภรณ์ เบญจานุวงศ์ ลดความกลัวโควิด ลดกังวล ห่วงหาอาวรณ์ คนที่เรารักลงได้มาก
นางสาวอ้อน สุลักษณะอยากให้ตำรวจจับลูกจ้างลักขโมยของแต่ยังไม่ได้แจ้ง
นางสาวภคมน ถิระธรรมถณลดความอยากคือความอยากคือกิเลสเคยกลัวกังวลวันไหวว่าโรคที่เป็นอยู่จะหายไหมจะหายเมื่อไหร่ต้องทำอะไรอย่างไรให้สุขภาพดีขึ้นแต่วางใจได้ว่าหายเมื่อไหร่ก็ได้เมื่อทำดีที่สุดแล้วประโยชน์ที่ได้รับคือเพราะวางใจได้แล้วร่างกายแข็งแรงจิตใจไร้ทุกข์ไร้กังวลนี่คือประโยชน์ที่ได้รับ
นางอาภรณ์ เบญจานุวงศ์
นางกานดา ศักดิ์ศรชัย
นายมงคลชัย วิชาธรรมตั้งศีลว่าจะลด ละเลิก การรับประทานเนื้อสัตว์ใหญ่ นม ไข่ เหลือไว้แต่ปลา ก็ทำได้ แต่ก็ยากมาก แต่ก็จะพยายามทำให้ได้ เพราะเป็นการลดวิบากร้าย เวลารับประทานกับลูกหลานกิเลสมา ก็จะเกิดการต่อสู้กันกับกิเลส กิเลสกระโดดขี่คอทันที
นางกาญจนา คงภูชงค์ทำให้เลิกเนืี้อสัตว์ได้เด็ดขาด รู้สึกมีพลังสดชื่น ผาสุก ได้ลดความอยากได้ อยากมี อยากเอาดีจากคนอื่นได้ วางได้ไม่ชอบไม่ชังโดยเริ่มตั้งศีลลดความอยากไปตามลำดับ เห็นถึงสิ่งมหัจรรย์ที่เป็นความสุขอยู่ภายในโดยไม่ต้องฝืน
นางสาวพันธุ์ทิพา นุชทิมลดความอยาก ความกลัว กังวล หวั่นไหว ในเรื่องของการศึกษา ในการทำงานส่งในรายวิชา และต้องพรีเซนต์งานให้ทันในเวลาที่กำหนด มีการต่อสู้อย่างไร ตอบ นำคำสอน ของ อาจารย์มาใช้ได้ผลมาก แค่วาง แล้วคิดว่าอะไรจะเกิดก็ได้มันเกิดทำเต็มที่ ทุกอย่างดูง่ายไปหมด ความก้าวหน้าในการปฎิบัติ ทำให้เห็นว่าจิตสงบขึ้น มีการประมาณ (สปุริสธรรม ๗)ได้ชัดเจน ละเอียดมากขึ้น ประโยชน์ที่ได้รับ พบความสุขที่แท้จริงเกิดขึ้น (แค่ยอมรับก็ดับให้เห็น)
นางสาวฐิตารีย์ ธนัทพงศภัทร์เมื่อเห็นคนอื่นได้ดี เราก็ดีใจด้วย วันนี้ได้ดูเฟสบุ๊คของเพื่อนเขาถูกล็อตเตอรี่ เป็นเงินจำนวนมาก เราจะอยากถูกบ้างและได้เงินเหมือนเขา เลยใช้ธรรมะจากอาจารย์หมอเขียวมาใช้ ว่าเขามีกุศลเก่าที่ทำมา และกุศลเขาทำตอนนี้เขาก็ได้รับแบบนั้น เราก็มามองตัวเองว่า เราต้องเพิ่มศีล สร้างกุศล ช่วยตัวเองและผู้อื่นให้พ้นทุกข์ให้ได้ เราเลยวางความยากลง คิดใหม่ ว่าสิ่งที่ดีเหมาะสมกับเรา จะดึงดูดมาหาเราเอง ไม่อยากจะได้เอง ค่อยๆ ฝึกไปเรื่อยๆ ค่ะ
นายคมเวช หงส์เชิดชัยลดความอยากกล้าที่จะรับอาการเจ็บป่วย รับแล้วก็โชคดีขึ้น
นายพลัฏฐ์ รัตนวชิรินทร์
นางสาวณปภัช เมฆประมวลฉีดวัคซีนครบ 3เข็ม , เพื่อสังคม และประเทศชาติ
นางสาวสมพร โคตรววค์ลดความอยากกินชา กาแฟ ลงไปได้มาก บ้างครั้งที่กิเลสนึกอยากกินกาแฟ ก็จะนึกถึงโทษของความยากเสพ ทำให้เราทุกข์ เราปวดหัว และเกิดเหตุการณ์ที่ไม่ดีต่อเราบ่อยๆ ถ้าเป็นเมื่อก่อนถ้าอยากกินกาแฟ ก็จะมีข้ออ้างสารพัดที่จะพาให้กิเลสไปเสพจนได้
นางวิศน์ชญาพัชร์ ธรรมราชทุกข์จากการเท้าบวมสมุทัยไปขัดพื้นลื่นลงหัวกระแทกขอบบันไดเท้าบวมมากและอยากให้หายไวๆนิโรธพยายามลุกขึ้นเอาน้ำมีนเขียวทาตรงหัวและเทัาพยายามถอนพิษที่เท้าหัวมรรคทำไปเรื่อยๆจะหายหรือไม่ก็ไม่ทึกข์ใจบอกกับตัาเองว่ายินดีรับยินดีหมด
นางวสา ราญคำรัตน์ลดกิเลสกับขนมที่ชอบกิน สามารถอดไม่กินขนมที่ตัวเองชอบกินมากและได้เห็นกิเลสมันดิ้นซึ่งเมื่อก่อนได้ยินแต่จิตอาสารุ่นพี่พูดเห็นกิเลสมันดิ้นก็ไม่รู้ว่ามันดิ้นอย่างไรถ้าไม่เกิดอาการขึ้นในวันนี้ก็คงไม่รู้ว่ากิเลสมันดิ้นอย่างไร ลดอาหารลงเหลือ1มื้อประโยชน์มากมายเบากายเบาใจฟันก็หายปวด
นางกาญจนา คงภูชงค์ลดความอยากได้ดีจากคนใกล้ชิดให้ได้ ไม่เอาดีไม่ยึดว่าเขาจะทำตัวอย่างไร แก้ที่เขาไม่ได้ก็แก้ที่เราเป็นต้น ใจที่ไม่ทุกข์คือสุดยอดแห่งชีวิต
นายประพันธ์ โพธิ์คำ เท่ ใจถึงศีล-ลดความอยากในการรับประทานอาหารมื้อหลัก ขนมกินเฃ่น ของขบเคี้ยวอาหารว่างอื่นๆ-ความกลัว กังวล หวั่นไหว อะไรบ้าง ในการที่ประคองใจไม่ให้เกิดความกลัวว่าจะหิว กังวลว่าไม่มีแรงในการทำงาน หวั่นไหวว่าจะไม่อาจจะทำงานได้-ต่อสู้อย่างไร ต่อสู้ด้วยการ ระงับความอยาก ความกลัว กังวล หวั่นไหว ด้วยใจที่มั่นคง ด้วยใจที่หนักแน่น ตัดขาดด้วยการไม่จัดหาซื้อมาไว้อีกต่อไป ไม่ยินดีที่ได้รับสิ่งที่คนอื่นๆจัดหาให้ -ก้าวหน้าอย่างไร สามารถเลิกรับประทานอาหารมื้ออื่นๆให้เหลือมื้อหลักเพียงมื้อเดียว เลิกหาซื้อขนมและของขบเคี้ยวอื่นๆ เพื่อเก็บไว้รับประทานและงดอาหารว่างอื่นๆ-ประโยชน์ที่ได้รับ ได้ทำใจให้ก้าวล่วงอาการที่ อยากได้ อยากเป็น อยากมี ความวิตก กลัว กังวล หวั่นไหว
นางสาวกมลชนก ทุมวงษ์การตั้งศีลในการกินอาหารมื้อเดียว ทำมาตลอดล้มบ้างได้บ้าง ก่อนหน้านี้จะแพ้บ่อยเพราะตามใจกิเลส แต่พอท่านอาจารย์มีดำริให้จัดเค่าย ได้มีส่วนร่วมในการจัดทำรายการเรื่องอาหารในค่ายด้วย ทำให้มีพลังในการที่สู้กับกิเสลโดยไม่ยากไม่ลำบากเหมือนเมื่อก่อนประโยชน์ที่ได้รับ ทำให้กินอาหารมื้อเดียวได้แบบสบาย และไม่เเสียเวลารื่องมากในการเตรียมจัดทำเมนูอาหาร กินง่ายอยู่ง่ายมากขึ้น
นางสาววิมลวรรณ​ สินธุจริวัตรลดความต้องการความได้ดั่งใจได้ดั่งใจก็ดี​ไม่ได้ดั่งใจก็ดี​ใจก็สบาย
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์อยากให้แม่เลิกฉีดยาฆ่าหญ้าพยายามอธิบายถึงโทษภัย ผลกระทบแต่แม่ไม่ยอมฟังและยังใช้สารเคมีฆ่ากำจัดวัชพืชในสวนเลยคิดว่า ยังไม่ใช่เวลาของเรารอวันที่แม่ทำสวนไม่ไหว แล้วยอมปล่อยมือ เมื่อนั้น เราค่อยมาฟื้นฟู ทำเกษตรอินทรีย์ตามคำสอนของท่านอาจารย์อาจจะต้องใช้เวลานานสักหน่อยแต่ก็ยังดีกว่าไม่ทำเลยตอนนี้พยายามตัดหญ้าในสวนให้บ่อยมากขึ้นเพื่อหญ้าจะได้ไม่รกจนแม่อยากให้สารเคมีฆ่าหญ้าทำแล้วสบายใจ ไม่เร่งผล ไม่กังวล
นางสาวฐิตารีย์ ธนัทพงศภัทร์วันนี้อยากกินขนมปังมาก ไปห้างซื้อของตามโปรโมชั่นการตลาด เราลดกิเลสได้อย่างหนึ่งคือ ลดความอยาก ซื้อเท่าที่เรากินหมด ไม่โลภซื้อไว้เยอะเกินไป ห้ามใจตัวเองได้ ช่วยเราประหยัดเงินในกระเป๋าอีกทางด้วย
นางจุฑามาศ วอล์กเกอร์เกิดเหตุการณ์ร้าย ที่ทำงานมีลูกค้าชุดเจ้าสาวเข้ามาลองชุดแล้วไม่ชอบใจเป็นวันที่ลูกค้าจะมารับขุดไป ลูกค้ากลับมีอาการเป็นคนละคนคือขี้บ่น จุกจิก เรื่องมากทั้งๆที่สิ่งที่เราทำไปคือเค้าบอกให้ทำ (เป็นช่างเสื้อค่ะ) เมื่อเกิดสถานการณ์อย่างนี้ก็เกิดความรู้สึกอึดอัดใจเป็นอย่างมาก ไม่อยากเขัาหน้าลูกค้า ไม่อยากรับฟัง ไม่อยากได้ยิน รู้สึกทุกข์มากๆ พอทุกข์มากเข้าก็คิดถึงท่านอาจารย์หมอเขียว ในวินาทีนั้นเองก็มีจิตแว้บไปนึกย้อนถึงอดีตที่เราเป็นเด็ก สามขวบ ตอนนั้นตัวเองต้องเข้าผ่าตัดคอตีบ และเมื่อตื่นขึ้นมาไม่เจอแม่ ก็รู้สึกว่าโหยหาแม่มากและกลายเป็นว่าเป็นคนติดแม่มาก ขี้สำออย เรื่องมากและเอาแต่ใจ อยากให้มีคนเอาใจทันใดนั้นจิตก็นึกรู้ได้ว่า อ๋อ ที่ลูกค้าเรื่องมาก จุกจิก ขี้บ่นอยู่นี้ ไม่ใช่ใครที่ไหน มันคิอเรานั่นเอง แล้วคำพูดของท่านอาจารย์ก็ดังก้องอยู่ข้างในใจ “ สิ่งที่เราได้รับคือสิ่งที่เราทำมา รับเต็มๆหมดเต็มๆ เราแสบสุดๆ มันก็ต้องรับสุดๆ “เท่านั้นเองความเครียดในใจเรามันจางคลาย เบา สบายใจ ยิ้มออกมาได้ และก็ได้เปลี่ยนท่าทีกับลูกค้าเดี๋ยวนั้นเลย จากที่ไม่อยากเข้าหาก็เข้าไปถามไถ่ได้แบบที่ไม่ต้องพยายาม รับฟังว่าเค้าจะพูดอะไร ใส่ใจดูแลค้าให้ดีที่สุด และไม่รำคาญถึงแม้ว่าลูกค้าก็ยังคงโทษว่าเราอยู่อย่างนั้นเองสักพัก คู่หมั้นของเค้าเข้ามา พอมาเห็น ว่าที่เจ้าสาวก็เอ่ยปากชมบอกว่าสวยที่สุด “ you are perfect, you are beautiful “เท่านั้นเอง ทุกอย่างเปลี่ยนไปแบบหน้ามือเป็นหล้งมือ ลูกค้ายิ้มออกมาทั้งนำ้ตา มีความสุขที่ว่าที่เจ้าบ่าวชอบและบอกว่าทุกอย่างโอเคมากๆจากเหตุการณ์นี้ทำให้เชื่อและชัดในกรรมและผลของกรรม ที่สำคัญคือ เมื่อเกิดความเชื่อแล้ว จะกล้ารับ กล้าให้หมดไป ไม่รำคาญ ไม่เร่งให้ลูกค้ารีบๆกลับไป เต็มใจ พอใจใช้วิบากที่เราเคยพลาดทำมาและตั้งจิตที่จะไม่เป็นคนจุกจิกเรื่องมากอีกต่อไปประโยชน์ที่ได้รับคือ หลังจากนั้น 2-3 วันพ่อบ้านบอกให้ลาออกจากงานได้หลังปีใหม่และจัดทริปให้กลับไทยเพื่อสร้างบ้านและเตรียมตัวย้ายครอบครัวกลับไทยต่อไป ซึ่งเป็นสิ่งที่ตัวเองอยากได้มานานจนวางใจไปแล้ว
นางสาวนฤมล วงศาลดการกินลงจาก 3 เหลือ 2 มื้อ ในช่วงแรกนึกว่ารอดได้ไม่ยาก แต่กลับพบว่าตนกลัวหิว กลัวอดและเพิ่มการกินมื้อกลางวันมากกว่าเดิม จนแม่ทักว่ากินเก่งขึ้น สิ่งนี่้เลยทำให้พบว่าเสียท่ากิเลสมันเสียแล้ว ตอนกิน 3 มื้่อก็ไม่ได้กินมากมาย ตอนนี่จึงเริ่มต้นใหม่ กินอย่างมีสติ เคี้ยวให้ช้าลง ไม่ตุนอาหาร ขนมแล้ว และพิจารณาดูความหิว ต่อรองกับมันว่าไม่ตายแน่แค่นี้ อยากกินไรวางไว้ เก็บไว้ก่อน พรุ่งนี้จะให้กินแต่เช้าเลย
นางสาวรุ่งทิพย์ ศิริคุณก็ได้ความใจเย็นเลิกโกรธคนทำงานดีขึ้นมีสติตัดสินใจในหน้าที่การงานได้ดีขึ้นค่ะ
นางสาวสัสยา วาทยานนท์กลัวจะไม่ได้ช่วย ให้น้องเขาได้งานทำ เราได้ลงมือช่วยติดต่อกับเขา แต่เพราะวิบากที่ทำกันมา จึงทำให้ยังไม่สำเร็จ ก็วางใจ ว่าทำได้ดีที่สุดแล้วเท่านี้เพราะได้ทำแล้ว
นางสมใจ สิทธิพงษ์
นางนงลักษณ์ ใจมนต์ก้อคือตั้งสติก้อไม่กังวลและหวั่นไหวใช่ใจแบบสู้ๆค่ะ
นางอรทัย มะณูลดเยอะ ต่อสู้ด้วยจิตใจ ก้าวหน้าโดยได้ดูแลตนเองและผู้อื่น
นาย3 ไพบูลย์ รักษาบุญตอนนี้ รู้สึกเฉยเฉย ไม่สร้างหนี้ มีแต่ใช้หนี้เขาไปเรื่อยๆ ทำ ที่ได้ พยายามทำสิ่งที่มีประโยชน์ ต่อตนเองและผู้อื่น ในแต่ละวัน เท่านี้ก็ทำให้จิตใจเราสบายแล้ว
นางบุญนา​ บุญศรีตั้งแต่ได้ฟังธรรม​ ก็ทำให้มีสติไม่ค่อยคิดกลัวกังวลในสิ่งที่มากระทบใจ​ กล้าที่จะผิดหวัง​ เช่นเพื่อนยืมเงินกำหนดวันคืน​ แต่มันก็ไม่เป็นตามนั้น​ ก็ไม่หงุดหงิดหวั่นไหว​ รู้เท่าทันกิเลส​มันจะทำให้โกรธ​ได้สติวางใจลงได้
นางสาวคูณทิพย์ วงษ์สุวรรณเรื่อง #ติดใจน้ำพริก พวธ.แม่อยากกินน้ำพริกพวธ.จึงสั่งซื้อให้แม่ แต่กลายเป็นตนเองที่กินมากที่สุด งงกับตัวเองว่าจะกินข้าวกับน้ำพริกให้พอดีได้อย่างไร ? น้ำพริกทำให้กินข้าวได้มาก ปกติกิน 2 มื้อ และกำลังฝึกกิน 1 มื้อ พอได้น้ำพริกมาบางวันกิน 3 มื้อเลยทุกข์ #อยากกินข้าวน้ำพริกเผามากกว่า 1 มื้อ แต่กลัวผิดศีลสมุทัย #ชอบกินข้าว กินข้าวเปล่าๆก็อร่อย ยิ่งได้น้ำพริกเผามายิ่งได้เมนูหลากหลาย ยิ่งกินอร่อยมากขึ้น น้ำลายออกดีกลืนลงคอง่าย คิดไม่ทัน ตามไม่ทัน หาเหตุไม่เจอ ว่าเพราะอะไรจึงกินไม่อยากอิ่ม นิโรธ #ได้ความยินดีเต็มใจกินข้าวกับน้ำพริกเผาให้ได้พอดีตามความเป็นจริง ให้เป็นประโยชน์สูงสุดมรรค #เข้ารายงานสภาวธรรมวันที่ 15 ต.ค.64 โดยได้แค่ ทุกข์กับสมุทัย แต่นิโรธกับมรรคไม่สามารถทำได้ คุรุพี่เฉงแนะนำให้มาทำต่อว่าลองแยกแยะออกมา เราชอบอะไรในน้ำพริก...ลองทำตาม ไม่พบสิ่งที่ชอบมากเป็นพิเศษ มีกลิ่นหอมๆ รสหวานๆ และเปรี้ยวๆ ตามลำดับ แต่ในน้ำพริกมีหอมแดงซึ่งปกติกินแล้วมักจะคอแห้ง จึงกินในปริมาณไม่มาก ตกเย็นวันนั้นได้นำน้ำพริกมาชิมซ้ำเพื่อให้ชัดว่าตนชอบอะไร แต่น้ำพริกรสเปลี่ยนไม่หอม จึงเอาไปผัดซ้ำเพื่อยืดอายุของน้ำพริก เช้าวันที่ 16 ต.ค.64 ได้นำข้าวสวยมาผัดในกระทะที่มีน้ำพริกติดอยู่ที่ผิวกระทะเพราะเสียดาย โรยดอกเกลือเล็กน้อย ผลที่ได้คือ อร่อยมาก อร่อยเท่ากับกินน้ำพริกปริมาณปกติ ฉุกคิดได้ว่า ที่กินน้ำพริกอร่อยนี้ลิ้นอร่อยหรือใจอร่อย ..เพราะแทบจะไม่มีน้ำพริกเลย ทำไมอร่อยเท่ากับกินตามปกติ? ..อร่อยที่ใจนี่เอง ใจที่คิดว่านี่คือของดี มาจากคนดี เกิดความเชื่อมั่นจึงทำให้กินได้อร่อยมากมายเช่นนี้เช้าวันที่ 17 ต.ค.64 ตั้งคำถาม #กินน้ำพริกเผาอย่างไรให้ได้ประโยชน์ที่สุด?ตอบ #กินให้พอดี ไม่กินเกินพอดี รู้จักสร้างความยินดีที่จะกิน(อันนี้ทำเป็นแล้ว) สร้างความยินดีที่จะหยุดกิน(อันนี้ต้องฝึก) ยินดีเพียรที่จะหยุดกิน ยินดีพักที่จะกิน โดยพิจารณากินเอาประโยชน์ ถ้ากินมากเกินจะเป็นโทษ เสียของๆๆๆๆ ผลจากการพิจารณานี้ทำให้กินข้าวอื่มได้ในจานเดียวสบายๆ ไม่เหลือความอยากแบบเดิมอีกเลยผลพลอยได้ในการพิจารณาเรื่องนี้ ทำให้รู้ทันอารมณ์ ชอบ-ชังในเรื่องอื่นๆ ได้เร็วกว่าเดิมด้วย
นางสาวปภาดา จีนมเริง (ซินดี้)หัวข้อ เบื่อสามีขี้บ่นจู้จี่เรื่องไม่เป็นเรืองหาของไม่เห็นก้บ่นจับจานชามเสียงดังก้บ่นทำอะไรไม่ถูกใจก้บ่น ซินดี้ก้เกิดผัสสะวิราคะบ้างทำให้เราเกิดเบื่อหน่ายหงุดหงิดใจ ทุกข์เราก้มาตรวจใจตัวเองทุกข์เพราะเหุตใดอ๋อเราทุกข์ที่เขามาบ่นให้เรานี่เองเราไปชังตรงนี้เองเราเลยมาคิดทวบทวนธรรมข้อที่๘สิ่งที่เราได้รับคือสิ่งที่เราทำมา เราก้ยินดีรับโทษรับเลยก้หมดไปโชคดีอีกแล้ว สมุไทสุขใจทุกข์อย่างไม่เทื่ยงเกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไป นิโรธ เราต้องกล้ายินดีรับเรี่องที่เกิดขึ้นครั่งให้ได้เราอย่าไปตามใจกิเลสเพราะอวิชามันไม่รู้มันจะหรอกให้สังขารปรุงเราต้องไม่อยากได้เวทนาจะได้ไม่เกิดตัณหาจะได้ไม่ต้องเกิดภพเกิดชาติ มรรคเราต้องมีฉันทะเราต้องลดละลาคะต้องกล้าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเราเราจะได้ไม่ผิดศีลข้อ๔และข้อ๕ไม่เมาตามกิเลส
นางณัฐพร อาภรณ์ศิริพงษ์มีอริยศีลละความอยากในการทานเนื้อสัตว์ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ละความกังวลในโรคที่เป็นอยู่ได้พอควร
นางสาวฐิตารีย์ ธนัทพงศภัทร์วันนี้ต้องการลดความอยาก ลดกิเลส มีเยอะมาก เรื่องการทานเนื้อสัตว์ พยายามลดให้ได้ โดยทานก๋วยเตี๋ยว แบบใส่เนื้อสัตว์ แบ่งให้สามีทาน เราทานเนื้อสัตว์น้อยๆ ค่อยๆ ลดไป ตลอดเวลาเหมือนมีเสียงอาจารย์หมอเขียวมาเตือนตลอดค่ะ พยายามอยู่นะคะ
นายธนวินท์ อินทนิล
นางสาวสุทัศณีย์ วงษ์กิ่ง"เรื่องตั้งศีลเลิกกินขนม" การที่ยังกินขนมเป็นกิเลสที่เพลิดเพลิน "ในขนมมีรสที่ชอบใจคือรสหวาน" อยากได้รสหวานที่เคยชอบได้กินก็ถูกใจชอบใจถ้าเลิกมันจะไม่ได้เพลิดเพลินกับขนมที่ชอบอยากได้แบบนี้อยู่อย่างนี้วนชอบมันต้องรสนี้นะถึงจะสุขใจ" กล้าที่จะไม่ได้ดั่งใจขนมหวานทำให้รับร่างกายไม่ไปไม่มาเดียวดีเดี๋ยวร้ายเกิดขึ้น" ขนมกินแล้วคอแห้งร้อนเวลานอนไม่สบายตัว" พิจารณาประโยชน์ที่กินขนมมีน้อยมากได้เสพรสหวานดั่งใจ ไปกินรสหวานคอไม่แห้งนอนหลับสบายตื่นก็สดชื่นคะ"
นางศิริพร ขาวไชยมหา ในรุ่น ที่ 1 ป้าได้ตั้งศิล ว่าป้าจะไม่กินเนื้อตาลอด ช่วงเข้าค่าย 10 วัน ป้าก็ได้ทำแล้ว รุ่นที่ 2 ป้าตั้งศาลว่า ป้าจะไม่กินเนื้อในวัน พระ ป้าก็ทำได้แล้ว พอรุ่นที่ 3 ป้าตั้งศิลไว้ว่าป้าไม่กินเนื้อสัตว์ แหละผลิตภัณฑ์ จากเนื้อสัตว์ ทุกชนิด ป้าก็ทำได้แล้ว ( ป้าต้องขออภัย มีเรื่องที่ป้าต้องขอรับผิด ขออโหสิกรรม คือพี่สาวเขาจะมากินข้าวด้วย เขาโทรมาถามว่า เนื้อไม่กิน กินเต้าหู้ได้มั้ย ป้าบอกว่า กินได้ พอพี่สาวซื้อมา ด้วยความหิว ไม่ได้พิจารณาก่อนว่า เต้าหู้ ะไร มีเต้าหู้ถั่ว กับเต้าหู้ป้า ปรากฏว่าพี่สาว ซื้อเต้าหู้ปลามา ป้าก็กินเข้าไปได้ 2 คำ ก็เลยรู้สึกตัว ป้าก็ไม่กินอีก
นางสาววิญญา จันทะพล
นางสาวพริมรัศมิ์ จิวเลิศเลขาอริยศีลใข้อริยยสัจ 4 ในการดำรงชีวิต เดินจงกรม. นั่งสมาธิ ลดทานเนื้อสัตว์ คือเนื้อไก่ เนื้อหมู เนื้อเป็ด เนื้อวัว หลังจากการเข้าค่ายครั้งที่ 2 ใช้ยาเม็ดที่ 1 ทำน้ำสมุนไพรปรับสมดุลร่างกายและ ทำเมนูอาหารตามยาเม็ดที่ 7 หลังได้รับคำแนะนำในห้องซูม และเนื่องจากทานอาหารเจในช่วงเทศกาลเจ จะกลับมาปฏิบัติยาเม็ดที่ 1 และยาเม็ดที่ 7 อย่างต่อเนื่อง เมื่อได้รับคำแนะนำแล้วสามารถปฏิบัติได้ทันทีแบบค่อยเป็นค่อยไป จิตใจและร่างกายเบาสบายขึ้นรู้สึกว่าตนเองตั้งศีลได้ตามที่ตั้งใจ และไม่หวั่นไหวจากการเริ่มปฏิบัติ แต่จะกังวลบ้างเรื่องความไม่ต่อเนื่องในบางช่วงเวลา
นางนบชุลี เสาวนาเรื่อง โดนพ่อบ้านตวาดเสียงดังเหตุการณ์ (พ่อบ้านป่วยเส้นเลือดสมองตีบ) เมื่อเห็นพ่อบ้านกำลังเดินลงบันไดช้า ๆ ใจเราก็คิดว่าดีแล้วที่ค่อย ๆ ลง จะได้ไม่เกิดอุบัติเหตุ ใจไม่คิดเปล่าปากก็พูดขึ้นมาว่า “ค่อย ๆ ลงดีแล้ว ตั้งสติเดิน อย่างตั้งมั่น” เท่านั้นแหละเขาก็ตวาดเสียงดังว่า “ไม่ต้องมาพูด” ทำท่าโกรธมากทุกข์ : ขุ่นมัวอยู่ในใจที่โดนพ่อบ้านตวาดเสียงดังสมุทัย : ชอบที่พ่อบ้านไม่ตวาดเสียงดังใส่เรา ชังที่โดนพ่อบ้านตวาดเสียงดังนิโรธ : แม้โดนพ่อบ้านตวาดเสียงดัง (ความเจ็บป่วยของเขาทำให้เขาทุกข์ใจ) เราจะไม่ชอบ ไม่ชัง ไม่ขุ่นใจ ไม่ทุกข์ใจมรรค : เมื่อจับความรู้สึกขุ่นมัวในใจได้แล้ว ก็รู้เลยว่ากิเลสเริ่มเล่นงานเราอีกแล้ว เมื่อก่อนนั้นเวลาที่ พ่อบ้านพูดอะไรที่เราไม่ชอบใจหรือไม่ถูกใจเรา หรือเวลาที่เราเกิดความไม่สบายกาย ไม่สบายใจ เราก็จะตวาดเสียงดังแบบนี้ใส่เขาเช่นกัน เรานี่มันชั่วจริง ๆ เมื่อพิจารณาได้แล้ว ก็ยิ้มออก รู้สึก โปร่งโล่งสบายใจ เราได้ใช้วิบากกรรมแล้ว สิ่งที่เราได้รับ คือ สิ่งที่เราทำมา ไม่มีสิ่งใดที่เราได้รับ โดยที่เราไม่เคยทำมา รู้สึกสำนึกผิด ขอยอมรับผิด ขออโหสิกรรม ตั้งจิตหยุดสิ่งที่ไม่ดี จะทำแต่ สิ่งดี ๆ สรุป เราเข้าใจความจริงแล้วว่า ความเจ็บป่วยของเขาทำให้เขาทุกข์ใจ ถ้าเป็นเมื่อก่อน เราก็จะโมโห กลับใส่เขา แล้วก็ตวาดกลับไปเหมือนกัน จากบททบทวนธรรมข้อที่ ๘ และข้อที่ ๑๐ เมื่อเกิดสิ่งเลวร้ายกับเรา ไม่มีอะไรบังเอิญทุกอย่าง ยุติธรรมเสมอ เพราะเราเคยทำมามากกว่านั้น เมื่อได้รับแล้วก็หมดไป
นางสาวรุ่งรัตน์ นิรนาทล้ำพงศ์เลิกกินเนื้อ กินถั่วแทน คนที่บ้านไม่เห็นด้วยเยอะ แต่เราไม่กลัว ไม่กังวล ไม่หวั่นไหว ไม่เถียง คิดว่าจะกินถั่วแทนเนื้อสัตว์ ทำสุขภาพตนให้แข็งแรง อีกหน่อยแม่กับน้องๆอาจจะอยากทำตามบ้าง
นางภัคเปมิกา อินหว่างลดความอยากได้ อยากเอาดีจากพ่อบ้าน ด้วยการใช้ บททบทวนธรรม สิ่งที่เราได้รับ คือ สิ่งที่เราทำมา ไม่มีอะไรที่เราได้รับ โดยที่เราไม่เคยทำมา ทำให้ความอยากจางคลายหายไป และเบิกบานได้
นางสาวสำรวย รัตตนะการจัดกิจกรรมสายด่วน สุขภาพพึ่งตนวิถีธรรมวิถีไทยกลุ่ม 6 ที่ประชุมมีมติให้เป็นพิธีกรร่วมกับสมาชิก รู้สึกหวั่นไหวเล็กน้อย เกรงว่าตัวเองจะทำให้กลุ่มเสียหาย คิดวนกลับไปกลับมาประมาณสิบนาที พร้อมยินดีรับ ยินดีทำในเมื่อกลุ่มไว้วางใจแล้ว ก็จะทำให้ดีที่สุด เต็มความสามารถตามโอกาสที่มีที่ทำได้ ประโยชน์เมื่อวาง คลายความหวั่นไหวได้ โปร่งโล่งใจเป็นสุข เราไม่เอาอะไรเบิกบานแจ่มใสดีกว่า และเป็นโอกาสดีที่ได้บำเพ็ญ
นางสาวประภัสสร วารี
นางสาวธัญญภัสร์ ศรีมากล้ารับวิบากดีหรือร้ายด้วยใจที่เป็นสุข
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ช่วงมีประจำเดือน คลำพบก้อนเนื้อ ที่เต้านมด้านซ้าย บริเวณด้านบนหัวนม ตอนแรกตกใจ ว่าอยู่ ๆ โผล่มาได้ไง เพราะตรวจอยู่เป็นประจำไม่เคยเจอ ก้อนไม่ใหญ่แต่นูนขึ้นมา จนมองเห็นได้จากด้านนอกเสื้อยึดเดิมเป็นผื่นคัน บริเวณเนินอกด้านซ้ายอยู่แล้ว แต่ไม่ได้กังวลเพราะคิดว่าคือที่ระบายพิษ แต่เมื่อมีก้อนเนื้อเกิดขึ้นมา รู้สึกกังวลจึงหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ต พบว่า ทั้งสอง เป็นอาการของโรคมะเร็งเต้านม ก็คิดไปถึงว่า ถ้าเป็น มะเร็งเต้านม จริงๆ แล้วหมอจะให้ตัดเต้านม จะขอตัดทั้ง 2 ข้างเลยได้ไหม จะได้ไม่ต้องมีภาระกับนมอีก บอกสามีว่าสงสัยจะเป็นมะเร็งเต้านม สามีบอกว่า เป็นก็ต้องรักษาแต่สุดท้าย ก้อนนั้นหายไปเอง หลังจากหมดประจำเดือนแต่ผื่นคันยังคงอยู่ให้เราชดใช้วิบากเหมือนเดิม. เราต้องกล้าที่จะเป็นโรค ต้องกล้าที่จะรับวิบากเพื่อที่จะชดใช้ให้หมดไป
นางสาว3สุทัศณีย์ วงษ์กิ่ง"มีอริยศีล"มีความกล้าและสู้กิเลสได้เร็วขึ้นจับได้เร็วและแก้ได้เพิ่มขึ้นตั้งศีลเลิกกินขนมมีคนให้ขนมเยอะใครก็เอามาให้เป็นของที่เราเคยชอบด้วย เราเห็นโทษของขนมและเสียเวลามานานไกลห่างจากความเจริญในธรรมและได้ผลไม่ดูดไม่ผลักอาการนิ่ง ประโยชน์ไม่กินขนมก็สบายตัวขึ้นไม่รับพิษเพิ่มก็ไม่ต้องล้างพิษ"
นางธันญาภัท นันทอัครกุลคิดว่ายังไม่ก้าวหน้าค่ะจิตใจยังไม่นิ่งโดยเฉพาะเรื่องในครอบครัวแต่ถ้าขณะฟังอาจารย์บรรยายอยู่จะรู้สึกว่างใจลงได้บ้าง
นางดลพร ไนเกรนไม่กลัวกับโรคที่กำลังเป็นอยู่
นางนิตยาภรณ์ สุระสายตรวจสอบ การประมาณได้ดีหรือไม่ อยากได้ดีดั่งใจหมายจนเพียรเต็มที่พักไม่พอดีหรือไม่ พบว่ามีความก้าวหน้าดี "พร้อมทำพร้อมวาง" "เหนื่อยกายบางเวลา แต่ไม่เหนื่อยใจ"
นางนิตยาภรณ์ สุระสาย
นายไพฑูรย์ ทุมพันธ์ตั้งศีลพยายามลดทานเนื้อสัตว์ให้มากขึ้น กลัวว่าถ้าลดเนื้อสัตว์จะขาดสารอาหารขาดโปรตีน ต่อสู้โดยการหาถั่วมาทดแทนเนื้อสัตว์ ประโยชน์ที่ได้รับมีความเบากายกว่ากินเนื้อ
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสาวปภาดา จีนมะเริง (ซินดี้)เกิดผัสสะกับสามีต่างคนต่างไม่เข้าใจส่วนเขาก้จะทำตามใจเขาคิดส่วนเราก้จะให้เขาทำตรงกันข้ามต่างคนต่างไม่ยอมซินดี้เลยปล่อยวางใจเพราะไม่อยากพูดต่อกลัวผิดศีลก้เลยดับทุกข์ที่ใจเราเองเรานี้ทำกับเขามามากถึงเจอแต่วิบากกรรมแต่ละวันยอมรับสะโชคดีอีกแล้วเราต้องยินดีรับ
นางสาวปริศนา อิรนพไพบูลย์ปรับการกินอาหารโดย บางวันกินอาหารแบบวรรณะ9(กรายๆ) ครั้งแรกจะทดลองกิน 3 วันแต่ปรากฏว่าเมื่อปฏิบัติจริงรู้ว่าพละกำลังไม่พอ สู้ไม่ไหว จึงได้ปรับใหม่ ลดลงมาเป็นสัปดาห์ละ 1 วัน ปฏิบัติไปช่วงแรกๆจะรู้สึกยากในการที่จะต่อสู้กับกิเลสระหว่างวันที่กินอาหารปรุงแต่งกับวันที่ไม่ปรุง ต่อมาหลังจากที่มีการแพ้กิเลสโดยมีการผลัดผ่อนในระยะต้นๆที่มีการต่อลองว่าขอกินอาหารปรุงก่อนเพราะวันนั้นประเมินแล้วรู้สึกกำลังตัวเองจะสู้กิเลสความอยากไม่ไหวและวันที่2กิเลสก็มากระซิบว่าวันนี้ก็อย่าเพิ่งกินเลยเพราะผักลวกซึ่งเป็นกับข้าวหลักมีน้อยขอผลัดไปอีกวันก่อนเถอะ เราก็ยอมให้กิเลสไปก่อนคือทำตามมันคือให้กินอาหารปรุง แล้วค่อยไปแก้ตัววันถัดไป เมื่อก่อนถ้าเราเจอกรณีดังกล่าวเราจะรู้สึกทุกข์ ขุ่นเคืองตัวเองเพราะไม่รู้กุศโลบายในการสู้กิเลส แต่คราวนี้เราได้รับปัญญาที่สัมมาทิฏฐิจากครูบาอาจารย์ว่า "การสู้กับกิเลสแรกๆเราจะเป็นฝ่ายแพ้มากกว่าชนะแล้วสู้ต่อไปการแพ้กับชนะจะพอๆกัน สู้ต่อไปก็จะชนะมากกว่าแพ้และจะชนะได้ในที่สุดวันที่ 3บอกกับตัวเองว่ายังไงวันนี้ต้องเอาจริงแล้วไม่ว่าจะมีอาหารที่เราจะกินได้มีน้อยหรือไม่ก็ตามจะต้องกินให้ได้ ประกอบกับได้ข้อมูลจากเพื่อนว่าหลังจากเพื่อนมีการทำตามกิเลสตัวเอง คือไม่ทำตามศีลที่ตั้งไว้ ก็ได้รับวิบากร้ายจากการผิดศีลนั้น จึงเป็นสิ่งที่มาช่วยเตือนสติเป็นอุทาหรณ์กลัววิบากร้ายที่จะเกิดกับตัวเอง ปรากฏว่าหลังจากนั้นมา "เมื่อเรากล้าที่จะไม่ให้ได้ตามที่อยาก ไม่กลัวที่จะไม่ได้ตามที่อยาก"ได้แล้ว เราก็สามารถกินสลับวันได้โดยไม่มีการผลัดผ่อนอีกต่อไปเป็นไปได้โดยไม่ยากไม่ลำบาก กินได้อย่างสบายๆ และยังมีความรู้สึกว่าวันที่กินแบบไม่ปรุงรู้สึกโอชะกว่าวันที่กินอาหารปรุงด้วยซ้ำ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ตอนกลับจากที่ทำงาน แวะเข้าร้านเซเว่นอีเลฟเว่น เพื่อซื้อขนมมาฝากลูกๆ ตอนที่กำลังจะออกจากร้าน เจอป้ายแนะนำ อาหารชนิดใหม่ "ลาบทอดมังสวิรัติ"เห็นแล้วน้ำลายไหล จนต้องเดินกลับ กลับไปที่ชั้นวางของ หวังว่าจะซื้อไว้เพื่อรับประทานวันพรุ่งนี้ เพราะวันนี้หมดมื้ออาหารแล้ว กำลังฝึกทาน 2 มื้ออยู่พอไปถึงชั้นวางของ เห็นสินค้าเหลืออยู่หลายชิ้น จึงเปลี่ยนใจ ไม่เอาดีกว่า ถ้าจะกินค่อยมาซื้อวันอื่นก็ได้ แล้วก็หันหลังกลับ เดินออกจากร้านไป ถือว่าวันนี้ชนะกิเลสอยู่ แต่วันต่อไปไม่แน่นะ อาจมีสักวันที่ต้องตามใจมันบ้าง คือตอนนี้กิเลสบอกว่า ยังอยากกินอยู่...
นางอินต๊ะปัญญามาร บอกว่าทานมื้อเดียวไม่มีกำลัง ทำให้ผอม ไม่แข็งแรง ทำให้ใจหวั่นไหว กลัวผอมไม่แข็งแรง ฟังท่านอาจารย์หมอเขียวและจิตอาสาแบ่งปันข้อมูล ตรวรเจอจุดพร่องแล้วค่ะ ต้องทานข้าวเหนียว ถั่ว มะพร้าว เพิ่ม ร่างกายมีกำลัง แล้วค่ะตอนนี้ กล้าที่จะผอม ไม่กลัวผอม มันหายทุกข์เลยค่ะ
นางจิตรา พรหมโคตร
นางสาวฐิตารีย์ ธนัทพงศภัทร์ลดความอยากให้ประสบความสำเร็จในการทำงาน ให้เราทำให้เต็มที่เราจะได้รับผลกรรมที่ทำ ที่ดีเอง
นางสาววันเพ็ญ ตั้งสกุลวงศ์ตั้งศีกินข้าวกับเกลือ ทุกวันพระ เพื่อลดพิษ ลดกิเลส ความอยาก ยังรู้สึกเบาตัวดี เบาตัวขขึ้น
นางเวียงทอง นุ่นภักดีตั้งศีลไม่ทานไอศกรีมและขนมหวานที่ทำจากนม
นางจิตรา พรหมโคตร
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์เก็บรือและทิ้งสมบัติเก่าๆ ที่สะสมไว้นานเป็นปีๆ หวังว่าวันนี้จะทำให้เสร็จ แต่ลูกน้อยก็ชวน แบบรบเร้าให้ไปกรอกน้ำยา อเนกประสงค์ใส่ขวด สุดท้ายก็เก็บบ้านไม่เสร็จ จึงวางใจ ยังเหลือวันหยุดอีก 3 วัน ค่อยทำต่อก็ได้ ตัดได้ก็สบายใจ
นางสาววรวลัญช์ ทรายคำลดความอยากเนื้อสัตว์ ลดความกลัวความกังวลเรื่องราวต่างๆที่ยังมาไม่ถึง
นางสุรชัย สร้อยสวัสดิ์ -กระผมลดความอยาก ในการตั้งศีลไม่ฆ่าสัตว์ และไม่เบียดเบียนโดยการลดเนื้อสัตว์ทุกชนิด ตั้งแต่วันที่เข้าค่ายฯ รุ่นที่ 2-3 จนถึงขณะนี้ บางครั้งหวั่นไหว อยากกินเนื้อสัตว์บ้างแต่ก็ลดละได้ ไม่ยอมรับประทานเนื้อสัตว์ แต่บางครั้งก็พร่องบ้างเพราะมีในเครื่องปรุง ในขณะที่ร่วมรับประทานอาหารพร้อมกับครอบครัว ซึ่งอาหารที่อยู่บนโต๊ะปรุงด้วยเนื้อปลา เนื้อหมู เนื้อไก่ และซึ่งบางครั้งก็ถูกคำพูดว่าควรเดินสายกลางบ้างเมื่อพฤติกรรมการรับประทานอาหารของเราเปลี่ยนไปเป็นมังสวิรัตหรือเจ (เขี่ย) บ้างแต่ก็ได้อธิบายถึงคุณประโยชน์และโทษภัยของการรับประทานเนื้อสัตว์ให้ครอบครัวฟัง - ประโยชน์ที่ได้รับ คือ 1. มีจิตใจเข้มแข็งขึ้น ไม่ตกเป็นทาสของความอยาก (อยากรับประทานเนื้อสัตว์) กล้าที่จะไม่ไม่ทำตามที่อยาก เอาชนะความอยากให้ได้ 2. ได้บำเพ็ญศีลข้อที่ 1 ไม่ฆ่าสัตว์ และเบียดเบียนสัตว์ให้ทุกข์ยาก 3. มีความเมตตากรุณาต่อสัตว์ เช่น นำกล้วยน้ำว้าไปให้ไก่ข้างบ้านกินทั้งที่ก่อความรำคาญมาถ่ายมูลไว้หน้าบ้านเป็นประจำ ไม่ไล่นกที่มาอาศัยอยู่ในชายคาบ้าน ถึงแม้ว่าจะถ่ายมูลแต่ก็ไม่ทำร้าย เพียงแต่บอกเขาว่าให้ไปถ่ายมูลข้างนอกบ้าน ยินยอมให้อยู่อาศัยและใจเย็นไม่โกรธ
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงทุกข์::วิบากต้องไปตลาดซื้อขนมจีนให้หลานกิน
นางสนทยา กันทะมูล
นางพิกุล วันจันทร์
นางสาวนิรมลทองชอุ่มกล้าที่จะไม่ง่วงนอนล้างหน้าอาบน้ำจะได้ฟังธรรมจากอาจารย์สู้กับความขี้เกียจ
นายธวัช อิ่มสินลด ละ เลิก การเบียดเบียน ชีวิต สัตว์อื่น(เลิกกินเนื้อสัตว์ทุกชนิด) ประโยชน์ที่ได้รับ อาการเจ็บป่วยน้อยลง
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสาวรัตนา กิจครอบครัวดิฉันได้ตั้งศีล งดทานเนื้อสัตว์ ไข่ ตลอดไป (ตอนนี้ขอเขี่ยได้ ถ้าจำเป็น ไม่ยึดติด เช่นติดมากับนำ้แกง ผัก หรือข้าว เพื่อไม่ให้ครอบครัวเดือดร้อน) งดทานของทอด 10วัน และจะระมัดระวังในการพูดมากขึ้น รวมทั้งต่อสู้กับความกลัวโรคผิวหนังอักเสบติดเชื้อ กล้ายอมรับว่าเราทำมาก่อน และครั้งนี้ยินดีรับกรรม ไม่หนีหนี้กรรม ใช้กันในชาตินี้ ยอมรับวิบากดีถ้าจะหาย และวิบากร้ายถ้ายังไม่หาย เชื่อมั่นว่าถ้าเราทำดี และกายนี้ยังมีประโยชน์ต่อไปในอนาคตเพื่อช่วยหลือผู้อื่นด้วยวิธี พวธ. กายนี้จะต้องหายจากโรคภัย แต่ถ้าไม่หายก็ได้ใช้หนี้ ไม่ขอเบียดเบียนชีวิตใครเพื่ิอรักษาชีวิตเราอีกแล้ว ขอบคุณที่ในที่สุดเราก็ได้มาพบ หมู่มิตรดี ได้ฟังธรรมจากสัตตบุรุษ ช่วยชี้แนะความจริงเรื่องกรรม และทำให้เราตั้งศีลมากขึ้น ได้น้อมนำธรรมดีมาใช้เพื่อพัฒนาดวงจิตนี้ให้พ้นทุกข์ได้ในชาตินี้
นางจิตรา พรหมโคตร
นางจิตรา พรหมโคคร
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์ลดการทานอาหาร จาก3มื้อ เหลือ 2มื้อ/วัน ได้แล้ว
นางธมกร พลสุวรรณครอบครัวพาไปทานแหนมเนืองซึ่งเป็นของโปรด เราก็ทานผักกับน้ำจิ้ม..เกิดความอยากจะใส่หมูเพื่อให้รสชาดอร่อยขึ้น ใจนึงอยากทานหมู อีกใจก็ค้านกลัวผิดศีล..ต้องต่อสู้กับกิเลส..คิด คิด คิดเราจะให้กิเลสชนะเรา หรือเราชนะกิเลส สุดท้ายเราก็ชนะกิเลส ไม่ใส่ก็ไม่เห็นเป็นอะไรประโยชน์ที่ได้รับคือ 1.ไม่ผิดศีล 2.ความพยายามที่จะไม่ให้กิเลสครอบงำ 3.ดีต่อสุขภาพ
นางสาวพวงเพ็ญ ทองเย็นล้างกิเลสเรื่อง...เมื่อรู้ว่าลูกน้องร้านพี่สาวติดโควิดเมื่อรู้ว่าน้องทิพย์ติดโควิด ใจมันก็ทุกข์ ความกังวลที่กวนๆอยู่ข้างใน ฟังอาจารย์บรรยายไม่รู้เรื่อง อีกความคิดนึงโผล่เข้ามา เย้ เย้ เย้ ดีใจจังโจทย์ใหม่มาอีกแล้ว 555 ทุกข์ กลัวหลานสาวทั้งสามคนติดโควิด กลัวเค้าจะต้องไปอยู่โรงพยาบาลโดยไม่มีคนดูแล กังวลว่าเค้าจะอยู่ได้ไหม กลัวพี่สาวติด กลัวพี่เขยติด กลัวคนอื่นๆติด กลัวพี่ต้องปิดร้านนาน ใครจะเฝ้าร้านเฝ้าของให้เค้า กลัวเค้าจะไม่มีเงินจ่ายค่านู้นนี้นั้น กลัวลูกค้าหาย กลัวคนนินทา กลัวสายตาคนอื่น กลัวคนรังเกียจ กลัวพ่อจะโดนผู้คนรังเกียจไปด้วย ความกังวลร้านของตัวเองน้อยกว่า เพราะเราโชคดีที่ทำตามคำสอนของอาจารย์ เราไม่มีหนี้ มีต้องจัดการอยู่บ้างก็พวกของสด ที่อาจจะเสียหายบ้างหากต้องปิดร้าน ถ้ามีใครคนใดคนนึงต้องติดเพิ่ม กลัวที่สุดคือกลัวหลานติด เราจะรับได้ไหม จะยอมให้เค้ารับวิบากครั้งนี้ได้ไหม ทุกคนมีวิบากเป็นของๆตน สุดท้ายแล้วทุกคนก็เดินไปตามวิบากดีร้ายของตน ยอมให้ทุกคนได้ใช้หนี้ที่เค้าสร้างขึ้นมา ใช้หนี้ หนี้ก็ลดลง หนี้ก็หมดไป สิ่งร้ายๆหมดสิ่งดีก็จะเข้ามา ไม่มีอะไรน่ากลัวเลย หากพี่จะต้องเจอปัญหาบ้างเราจะยอมเห็นพี่ทุกข์ได้ไหม พี่จะไม่มีเงินจ่ายค่าสินค้า ผ่อนรถ ผ่อนที่ เงินเดือนลูกน้อง นั้นก็คือวิบากเค้าต้องรับ เราช่วยเท่าที่เราช่วยไหว ที่แล้วมาพี่เป็นคนเก่ง เค้ามุ่งแต่หาเงิน อาจารย์เคยสอนว่ายิ่งกอบโกยมาเยอะคนอื่นจะยิ่งขาดแคลน มันเป็นบาป ผู้กอบโกยมากจะต้องรับผลจากการกระทำนั้น เค้าก็ต้องรับผล รับวิบากของเค้า ให้โอกาสเค้าได้เข้าใจความทุกข์ ค้าจะได้เห็นคุณค่าของธรรมะ คนที่ได้ดังใจมากๆ สำเร็จมากๆ กิเลสโต ก็ต้องเจอความทุกข์บ้างเป็นธรรมดา กลัวลูกค้าหายทั้งร้านเราและร้านพี่สาว เรื่องนี้เราไม่ต้องกลัว จะกลัวทำไมในเมื่อมันต้องเกิดอยู่แล้ว เดินชนมันแบบอาจหาญไปเลย เพราะลูกค้าหายแน่นอน อย่างน้อย 1-2 เดือน รายได้ลดแน่ กล้าให้รายได้ลดไปเลย รายได้จะมากหรือน้อยมันก็ไม่มีผลต่อความสุขสบายใจของเราได้ กลัวคนนินทา กลัวคนอื่นรังเกียจ อันนี้มันต้องโดนอยู่แล้ว เราทำมาแน่ ดีแล้วเราได้ใช้หนี้ อ้อเราใช้ไหมที่ทำโครงการคนละครึ่งแบบไม่บริสุทธิ์เต็มร้อย เราเองใช้ไหมที่โลภ ทั้งที่รู้ว่าผิดแต่ก็ทำลงไปเพียงเพราะไม่อยากให้ลูกค้าหาย อาจารย์บอกว่าโกงชาติบาปมากเท่ากับโกงคนทั้งประเทศ ทำให้โควิดยังระบาดหนักเพราะคนไทยผิดศีลกันเยอะ อ้อเราผิดจริงๆวิบากร้ายที่เราทำจริงๆ โชคดีมากแล้วที่เค้ามาให้ชดใช้เร็วขนาดนี้ พี่สาวเรา พี่เขยเราก็เป็นวิบากของเค้า เค้ามีเงินเยอะ รายได้มากแต่ยังขอรับสิทธิโครงการคนละครึ่ง ทั้งที่น่าจะให้สิทธิพวกนี้ตกถึงคนที่เค้าลำบากจริงๆ เราเคยเตือนแต่เค้าบอกว่ามันเป็นสิทธิของคนไทยทุกคน เค้าเอาของชาติมาวันนี้เค้าต้องชดใช้ ด้วยการเสียหายบ้าง พี่เราผิดจริงๆให้เค้าได้ใช้หนี้เถอะนะ พี่สาวโทรมาบอกว่า ผลการตรวจเบื้องต้นออกแล้วเค้าติดโควิดคนเดียวโอกาส ติด80%อาจไม่ติด20% พี่เขยและหลานๆไม่ติด ลูกน้องอีกคนไม่ติด นี้คือผลของวิบากกรรมจริงๆนะ อะไรจะอธิบายได้ทำไม่พี่เขยไม่กับหลานๆไม่ติด ที่นี้ก็เหลือเรา กับพ่อแล้วก็แม่ที่จะต้องถูกเรียกตรวจ ต่อไป โชคดีหรือศีลเราดีขึ้นก็ไม่รู้ประมาณ 1 เดือนมานี้เราฟังอาจารย์จนไม่มีเวลาไปคลุกคลีบ้านพี่สาวเลย ก่อนหน้านี้เราได้ล้างกิเลสตัวนึง มีผัสสะเกิดขึ้นพอล้างๆไปเราไปเจอว่าเราเองนี้แหละที่ชอบไปหยิบของกินที่บ้านพี่สาวทานโดยไม่ได้รับอนุญาตสักครั้ง เพราะถือว่าพี่น้องกัน จะกินอะไรก็หยิบเอามาเลย ทำจนเป็นเรื่องปกติ พอเราได้เห็นพฤติกรรมที่ไม่ดีนี้เราตั้งศีลเลิกจะไม่หยิบของกินหรือของใช้ใดๆโดยที่เค้ายังไม่เอ๋ยปากให้อีก สองสามวันก่อนเราไปธุระบ้านพี่สาว เห็นฝรั่งว่างอยู่มือเอื้อมจะหยิบกลับบ้านสักลูก มือมันชะงักทันที เค้าไม่ได้อนุญาตให้ทานนี้เรากำลังจะขโมยนะ หันหลังแล้วดินกลับบ้าน เราเลยไม่ได้ทานอาหารร่วมกับพวกเค้าเลย นี้แหละศีลคุ้มครองเราไว้จริงๆ พี่สาวอีกคนโทรมาบอกว่าเรา พอและแม่ต้องไปตรวจด้วยเหมือนกัน กลัวไหม ก็กลัวอยู่เล็กๆนะ กลัวอะไร กลัวติดเหรอถ้าเราติด ใครจะดูหลาน พ่อเค้ามี แม่เฒ่าเค้าก็อยู่ให้ทุกอย่ามันเป็นไปตามวิบากกรรมของแต่ละชีวิต ถ้าเราเป็นข้อดีก็คือได้พักผ่อน ได้ล้างกิเลสทั้งวัน ฟังธรรมทั้งวัน อ่านหนังสือธรรมะได้ทั้งวัน โชคดีจัง ติดก็ดี ไม่ติดก็ดีกิเลสกลัวความตาย กลัวใครตาย กลัวคนที่เรารักตาจากไปกลัวพี่เอ๋ตาย...ถ้ามันแย่ถึงขั้นพี่สาวเราตายละ ถ้าวิบากมันแรงขนาดนั้นเราจะยอมให้เค้าตายได้ไหม เห้ยย ถึงกับตายเลยเหรอ พี่ตายก็หมดหน้าที่เค้าแล้วในชาตินี้ ถึงเวลาเค้าต้องเปลี่ยนบทบาทใหม่แล้ว เค้าก็แค่ไปเปลี่ยนร่างใหม่ เป็นไปตามวิบากดีร้ายของแต่ละชีวิตกลัวพี่เชษฐ์ตาย...ถ้าพี่เขยตายด้วยละ วิบากดีร้ายสร้างผลแบบนี้เราก็ต้องยอมรับให้ได้ ยอมให้ได้ กลัวหลานตาย...อันนี้มันกลัวจริงๆ รักมากก็ยึดมาก วางยากแท้ ทุกคนมีกรรมเป็นของๆตน หากพวกเค้ามีวิบากร้ายต้องชดใช้ ทำให้อายุสั้น ก็ยอมให้พวกเค้าได้ชดใช้เถอะนะ คนซื่อสัตย์ต้องยอมใช้หนี้ที่ก่อมา ทุกอย่าง อย่าหนี คนกล้าต้องไม่หนี ยอมให้ได้กลัวพ่อแม่ตาย...หากท่านต้องตาย มันก็คือสิ่งที่ยุติธรรมทีสุดแล้ว วิบากท่านทำมา ท่านต้องรับ ถ้าแม่ตายเราจะทำใจได้จริงๆเหรอ...ได้สิ ให้โอกาสทุกคนได้ชดใช้หนี้ของแต่ละชีวิต ส่วนตัวเราล้างกิเลสให้ได้มากที่สุด ทำตัวเราให้พ้นทุกข์ให้ได้มากที่สุด เท่าที่ยังมีเวลาเหลืออยู่ในชาตินี้ ครอบครัวเราทำอาชีพผิดศีลมาเนินนาน ค้าขายชีวิตเค้า ทุกคนจะได้ชดใช้วิบากกรรมที่เคยพรากชีวิตผู้อื่น พรากพ่อแม่ลูกเค้า เมื่อถึงวันนึงความตายก็จะมาพราก คนที่เรารักไปเช่นกัน เราจะยอมปล่อยทุกคนไป แล้วเดินต่อได้ไหม...อ้อแบบนี้นี้เองที่พระพุทธเจ้าให้นักบวชออกจากเรือนไม่อยู่กับครอบครัว เพราะคนในครอบครัวผูกพันธ์กันมากเกินไป กิเลสความข้องมันมากเกินไป ท่านจึงให้พรากออกจากคนพวกนี้ก่อน ชีวิตจึงไม่ควรยึดผูกใครว่าเป็นของเรา ทุกคนแค่มาแสดงบทบาทของตน มารับวิบากกรรมดีร้ายที่เคยทำมาและสร้างกรรมใหม่ แล้วก็จากกันไป วนเวียนเรื่อยไปกลัวตัวเองตาย...ถ้าวิบากให้ผล แรงขนาดเราต้องตายละ...เรากลัวอะไร อาจารย์สอนว่าตายก็ไปเกิดใหม่จะทำดีต่อ อยู่ก็ทำหน้าที่ต่อไปจะทำดีต่อ ก็แค่ออกจากบทบาทนี้ไปรับบทใหม่...การล้างกิเลสเป็นคือสิ่งที่มีค่าที่สุดของการได้มีลมหายใจอยู่ เราเพิ่งเข้าใจสิ่งที่อาจารย์สอน เพิ่งล้างกิเลสเป็น ยังไม่ได้เป็นจิตอาสาเลย เหมือนค่อยๆเก็บจิ๊กซอมาต่อกัน พอเริ่มเข้าใจ พอเริ่มเห็นภาพลางๆ แล้วบอกพอๆ หยุดต่อไปเริ่มนับ 1ใหม่อีกครั้ง โอ๊ยย...มันกลัวการต้องไปนับ 1 ใหม่ ไม่อยากไปหลงอีกแล้วมันทุกข์ ความหลงทำให้เราทุกข์ ยึดความเป็นเราเสียแน่น หลงพอกกิเลสหนาเตอะ ไม่อยากต้องไปตามหาอาจารย์ใหม่อีกรอบ กว่าจะเจอ 24 ปี เจอก็ไม่เข้าใจในสิ่งที่อาจารย์สอน ยัง ยังไม่หยุดพอกกิเลส จนวิบากให้ผล ต้องเจอทุกข์ที่สุดในชีวิต ถึงจะนึกถึงอาจารย์ กว่าจะเข้าใจธรรมะที่ท่านสอนตนอายุ 31 ปี ค่อยๆฝึกมันไม่ง่ายเลยนะ ไม่เอาๆๆ ไม่อยากตายๆ ไม่อยากไปผ่านด่านหลงอีกแล้ว กว่าจะเก็บชิ้นส่วน 1 2 3 มาต่อกันได้ ช่วงแรก งง มาก พอเริ่มสนุกกับการออกเดินหาชิ้นส่วนแต่ละชิ้นมาต่อกัน เข้าใจว่าสิ่งนี้คือสิ่งที่ดีที่สุดของการมีชีวิตอยู่คือการกำจัดกิเลสให้ได้มากที่สุด ตามที่กำลังเราจะสู้ไหว(บุญ) และได้ใช้ชีวิตเพื่อประโยชน์ต่อผู้อื่นให้ได้มากที่สุดตามกำลังของเราเช่นกัน(กุศล) ภาพค่อยๆชัดขึ้นแต่ยังไม่ชัดที่สุด แล้วให้เราเลิกทุกอย่าง ต้องตายแล้ว ต้องไปนับ 1 ใหม่ มันดิ้น มันไม่ยอม...สิ่งที่แกต้องรู้คือพระพุทธเจ้าท่าน พ่อครู อาจารย์หมอเขียว ทุกท่านบรรลุมาหลายชาติแล้วท่านจะกลับมาช่วยคน มาบำเพ็ญต่อท่ายยังต้องวนเลย ทั้งที่ท่านรู้ว่ากลับมาท่านจะต้องผ่านด่านหลง มันต้องไปมุดบ่อขี้ก่อนนะ ท่านต้องเมตาขนาดไหนถึงยอมกลับมา แล้วเอ็งเป็นใคร ล้างกิเลสได้แค่ไหนแล้วถึงจะไม่ยอมผ่านด่านนี้ หน่อยจะขี้โกงเยอะไปแล้วนะ จะโลภเกินไปแล้วนะ อยากดี แต่ไม่ซื้อสัตย์ ไม่ยอมรับวิบากกรรมของตน นั้นมันชั่วชัดๆ อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด ใจเราไม่ทุกข์ได้ไหม(ชีวิตคือการเริ่มต้นใหม่ทุกวินาที)สิ่งที่น่าแปลกคือ หลังจากล้างกิเลสความกลัวสิ่งต่างๆที่ถาโถมเข้ามา เย็นวันนั้นพี่สาวส่งข้อความมาบอกว่า ผลตรวจจากโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งในอำเภอหาดใหญ่ เค้าไม่มีเชื้อ เค้าคือ20%ที่ไม่ติดเชื้อโควิด แต่วิบากก็ให้เสียทรัพย์อยู่ดี เพราะทั้งพี่สาวและพี่เขยเลือกเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเอกชน ค่าใช้จ่างค่อนข้างสูง วิบากกรรมยุติธรรมเสมอ ไม่มีชีวิตใดเก่งเกินวิบากกรรม
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภาตอนแรกตั้งใจจะถือศีลปฏิบัติเลี่ยงเนื้อสัตว์แต่นังทำไม่ได้ค่ะแต่ตอนเตรียมปรุงอาหารเหม็นกลิ่นคาวเนื้อสัตว์มากจนไม่อยากกินเบยค่ะแต่ก่อนไม่ได้กลิ่นขนาดนี้ค่ะก็พยายามจะลดเลิกกินด้วยค่ะยังไม่ได้เต็มที่ค่ะ เรื่องอาหารรสจัดปกติชอบกินรสจัดที่บ้านกินรสจัดมากแต่พอตั้งใจแล้วแค่ได้กลิ่นพริกยังแสบตาเลยค่ะกินพริกไม่ได้เยอะเหมือนแต่ก่อนค่ะกินแล้วจะท้องเสียเข้าห้องน้ำเลยค่ะ ปกติจะกินอาหารสามมื้อ แต่ตอนนี้ลดลงเหลือสองมื้อค่ะ บางวันได้มื้อเดียวได้อยู่ค่ะ แต่วันต่อมาจะไม่ค่อยไหวค่ะต้องกลับมาสองมื้อเหมือนเดิมค่ะกำลังทำอยู่ค่ะ แต่เรื่องการทำอาหารแต่ละมื้อทำอย่างเดียวกินอย่างเดียวพอค่ะ ไม่มีหลายเมนูค่ะ ต้มอย่างเดียว ถ้าผัดก็ผัดอย่างเดียวค่ะ ประหยัดได้เยอะค่ะ บางรายการกินได้เป็นอาทิตย์ค่ะ ลดอาการอยากกิเลสเรื่องกินนี้ยากมากเพราะความหิวความเคยชินเคยกินต้องลดเยอะลดกิเลสตัวนี้ได้ประหยัดรายจ่าย เวลาในการทำได้มากค่ะ บางทีตัวเองกินได้ แต่กังวลกับลูกสาวอีกยังเด็กว่าจะมากินแบบแม่ได้ไหมก็พยายามปรับเปลี่ยนอยู่ค่ะยังไม่ได้ปรับอะไรมากลดจำนวนมื้อได้ ลดรายการอาหารได้ พยายามเลี่ยงเนื้อสัตว์อยู่ค่ะแต่ยังไม่สำเร็จค่ะ เป็นเป้าหมายในการพัฒนาเปลี่ยนแปลงตัวเองต่อไปค่ะ แต่เรื่องออกกำลังกายยังไม่ได้มีโอกาสเข้าไปร่วมกิจกรรม ยังไม่ได้ฝึกการออกกำลังกายเลยค่ะ จะพยายามค่ะเพราะเป็นเป้าประสงค์ที่ดีที่สมดุลจะพยายามทำให้ได้ค่ะตอนนี้ไปเรื่อยไปทำที่ทำได้จะพยายามไปให้ถึงค่ะกิเลสตัวนี้หนักหนาการออกกำลังกายค่ะยากที่สุดในการทำค่ะเพราะวินัยอ่อนแอตรงนี้ละคะจะพยายามค่ะไปให้ได้ค่ะ
นางวสา ราญคำรัตน์หักห้ามใจกับสิ่งที่ชอบได้ง่ายขึ้นงดไอศครีมที่ชอบมากๆได้และกินอาหารมื้อเดียวได้ ประโยชน์เราไม่ต้องกังวลกับมื้อต่อไป นอนหลับลึก
นางสาวณัฐชยา จินตนารุ่งโรจน์ลดความอยากในเรื่องกินอาหาร ไม่มีความกลัวไม่หวั่นไหวที่จะกินอาหารมื้อเดียว
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นางสนทยา กันทะมูลแม่ลูกคู่รักคู่แค้น Ep 2 จากที่ได้ มีเรื่องไม่ถูกใจกันกับลูกสาวคนโต จนพูดออกมาว่าต้องยุติการเป็นแม่ลูกกัน เรื่องเกิดเมื่อต้นปี 64 เวลาผ่านไปหลายเดือน แรกๆเราก็รู้สึกเฉยๆ แต่ยิ่งคิดกลับไปกลับมา ยิ่งรู้สึกถึงความเศร้าหมอง ขุ่นมัว ไม่โล่ง ไม่เบาสบาย แสดงว่าสิ่งที่คิดและทำเป็นเรื่องที่ผิดศีล จึงตรวจดูใจอย่างละเอียดค้นพบว่า มีความทุกข์ใจทุกข ์: อยากให้ลูกได้ดีดั่งใจหมายสมุทัย. : ชอบที่ลูกจะอยู่ในแนวทางที่เราเลือกให้และพาทำไม่ชอบ/โกรธ/ชัง ที่ลูกจะออกนอกแนวทางที่เราพาทำหวังว่าลูกจะทำในสิ่งที่เราบอกว่าดี ไม่ทำในสิ่งที่เราให้ข้อมูลบอกว่าไม่ดีนิโรธ. : ลูกจะทำดีในแนวทางที่เราพาทำก็ดีด้วย แต่ถ้าเขาไม่ทำตามก็ต้องยอม ต้องวางใจว่าเราได้ทำหน้าที่เป็นผู้บอกทางเต็มที่แล้ว ส่วนเขาจะทำตามหรือไม่ เป็นวิบากดี/ร้ายของเรา ของเขา ของโลก ที่ทุกชีวิตจะต้องได้รับตามธรรมมรรค. : เมื่อตรวจใจ พบว่ามีการทําผิดศีลแล้ว เพราะ ยิ่งคิดยิ่งทำ ก็ยิ่งมีความเศร้าหมองหนักใจ หนักตัว ไม่โล่ง ไม่โปร่ง ไม่เบาสบาย แต่ยังนึกไม่ออก ว่าต้องทำอย่างไร จึงได้ตั้งจิตว่า ขอเพิ่มศีล สำรวมกาย วาจา ใจมากขึ้นกว่าเดิม จึงเริ่มคิดออกว่า เรามีความยึดมั่นถือมั่นเกินขีดที่คนรอบข้างจะรับได้ เกินฐานจิตของเขา เข้มที่เรายืดหยุ่นที่คนอื่น จึงได้ตัดสินใจโทรหาลูกสาวถามข่าวคราว จากที่ไม่ยอมโทรหา คิดแต่ว่าลูกต้องเป็นฝ่ายขอโทษเรา เพราะเขาทำผิด เราเป็นแม่เราทำถูก ยิ่งคิดแบบนั้นยิ่งเศร้า ยิ่งขุ่นมัว ปรับจิตใหม่ว่า เขาได้ทำดีที่สุดในสถานการณ์ชีวิตของเขาแล้ว ดีกว่านี้แม้จะเกิดไม่ได้ ก็ดีแล้ว ที่ร้ายเกิดได้เท่านี้ ชั่วเกิดได้เท่านี้ ดีแล้วที่ร้ายและชั่ว ไม่ได้เกิดมากกว่านี้ ดี/ชั่วเป็นสิ่งสมมติ ของจริงคือจิตวิญญาณของแต่ละคน ว่าจะอยู่จุดไหน จะมีฐานจิตยึดมั่นอยู่ตรงไหน ยังมีเวลาอีกนานที่ต้องมาสะสางกัน ไม่ต้องรีบให้บรรลุอรหันต์กันวันนี้ เวลานี้ มันเป็นไปไม่ได้ ยังรับวิบากที่ทำมาไม่ถึงไหนเลย ช่วงแรกที่ได้เป็นคนโทรหาลูก แต่ละครั้งจะต้องขัดใจตัวเอง ที่มัวแต่ไปฟังมารพาคิดว่าถ้าเธอเป็นคนโทรไปหาลูกก่อน เขาจะเข้าใจว่าที่เขาทำไปนั้นเป็นเรื่องที่ถูก ไม่ต้องโทร ให้มันเป็นคนโทรมาจะได้รู้ว่ามันทำผิด แต่ยิ่งคิด ยิ่งทำแบบนั้นกลับรู้สึกหนักใจ หนักตัว จึงเชื่อเวทนาว่าฐานจิตเราต้องยอม ต้องวาง ต้องลดอัตตา พอตัดสินใจโทรหาลูกสาวกลับโล่งใจ เบาใจ จะเอาอาหาร กับข้าวที่ไม่มีเนื้อสัตว์ไปให้ลูกสาว มารมาบอกว่า มันคงไม่กินแบบเราแล้ว มันคงไม่เอา แต่ยิ่งคิดกลับ หนักใจไม่โล่ง พอเอาไปส่งให้ลูก ลูกหยิบไปไม่หมดที่เราเอาไปให ้มารบอกว่านี่เห็นไหมมันไม่กินหรอก แต่เราก็ยังเอาไปส่งให้ลูกอีกหลายครั้ง หลังๆมาลูกบอกว่าเห็นแม่เหนื่อยไม่อยากรบกวนแม่ กลายเป็นว่าที่มารบอกเป็นการเดาใจลูกไปเอง เดาผิดอีก ชั่วสมบูรณ์แบบจริงๆ แท้จริง ลูกอาจจะหลงตามเพื่อน ตามสังคมไปบ้าง แต่ถ้าเราเชื่อมาร ไม่ทำหน้าที่แม่ ลูกอาจจะหลงไปมากกว่านี้ ตอนนี้แม่กลับใจแล้ว ลดความยึดมั่นถือมั่น ลงอีกระดับหนึ่งแล้ว ยอมรับในความไม่ได้ดั่งใจ แล้วมาทำหน้าที่แม่ตามสมควร ยืนเป็นหลักมั่นอยู่จุดนี้ ไม่หวั่นไหว ลูกจะรู้ว่าเราอยู่ตรงนี้ เวลาที่เขาต้องการ เขาจะมาหาเราเองอย่างเต็มใจ ยิ่งเรายัดเยียด บังคับ เขายิ่งอึดอัด ขัดเคือง เขาทำแบบเดียวกับที่เราทำคือ ทำ ตามใจตัวเอง เราทำตามใจอยากของเรา เขาทำตามใจอยากของเขา เมื่อเราปล่อยวาง ไม่โทษใคร ใจไร้ทุกข์ ทำดีเรื่อยไป ใจเย็นข้ามชาติ เขาก็ทำแบบเราด้วย ไม่ดึงดัน ไม่ขัดเคือง พูดกันเข้าใจมากขึ้น แม้จะไม่แนวเดียวกันเลยทั้งหมด แต่ก็พูดกันรู้เรื่องขึ้นกว่าที่ผ่านมา ผ่านไปอีกขั้นกับการลดความยึดมั่นถือมั่น 😊กราบขอบพระคุณอาจารย์และหมูมิตรดี ที่ได้สร้างแรงเหนี่ยวนำดีๆไว้ในโลกใบนี้สาธุ**หมายเหตุ. : ก่อนจะส่งการบ้านมานี้ ได้ส่งไปให้ลูกอ่านก่อน บอกว่าเป็นการบ้าน ถ้าลูกเห็นว่าไม่ให้เอาลงเป็นสาธารณะ ก็จะส่งแบบไม่เผยแพร่. แต่ลูกบอกว่า ไม่มีปัญหา ก็เลยเอามาลงแบบเผยแพร่ได้ แต่ตอน คราวที่แล้ว ไม่ถามลูกเลย ส่งการบ้าน พูดหน้าชั้นอีกต่างหาก เห็นความคิดมารว่า สะใจ สมใจ แต่กลับมาเศร้าต่อไม่จบ
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางหน่อย นกจันทร์ลดความกังวลได้บ้างแต่กำลังทำใจและตั้งใจฟังบททบทวนธรรมบ่อยแต่ความอยากลดได้มากแล้วค่ะ
นางราตรี สมหมาย
นายประพันธ์ โพธิ์คำ เท่ ใจถึงศีล
นางสาวสุภารัตน์ จันโดนเป็นคนไม่ค่อยมีความอยาก ไม่กลัว ไม่กังวล ไม่หวั่นไหว กับอะไร ฟังธรรมจากอาจารย์เช้าเย็นวันละ7ช.ม. แสดงความคิดเห็นเป็นระยะ ตรวจสภาวะธรรมตลอดเวลาค่ะ
นางสาวสุวรรณ กังวานนวกุลมีความก้าวหน้าในด้านของอาหารคือรับประทานอาหารในปริมาณที่ลดลง(เมื่อก่อนจะทานในปริมาณที่เกินอิ่ม) และลดความชังในรสชาติของอาหารได้มากขึ้น ไม่ขวนขวายเรียกร้องอาหารที่ชอบ ที่อร่อย น่าจะเป็นเพราะว่าไม่ใจร้อน ไม่เคร่งเครียดกับกิเลสมากเกินไป ดูตามสภาวะจริงที่เป็นอยู่ แล้วกล้ายินดีพอใจในสภาวะนั้น รู้สึกว่าชีวิตอยู่ง่ายขึ้น ไม่ได้ต้องการอะไรแค่ทำให้ตนเองสบายใจเท่านั้น ขอบคุณศีลและปัญญา นี่คืออริยทรัพย์
นางสาวคูณทิพย์ วงษ์สุวรรณเรื่อง กังวลที่ยังไม่ได้ส่งการบ้านทุกข์ #กังวลที่ยังคิดการบ้านไม่ออก ไม่รู้ว่าจะเขียนเรื่องอะไรดี งงๆ มึนๆ แต่งานที่บ้านก็ต้องทำ สมุทัย#จัดสรรเวลาไม่ลงตัว เรื่องจากมีหลานชายมาอยู่ด้วย จากที่เคยใช้ชีวิตตามใจตัว ก็ต้องแบ่งเวลาให้หลาน ซึ่งอยู่ในช่วงที่ต้องการคนเข้าใจและพูดคุย และฝึกหลานให้ทำงาน นิโรธ#ได้ความสุขกายสบายใจทำงานได้อย่างดี ทำที่ทำได้ ที่ยังทำไม่ได้ก็ยังไม่ทำ แต่สุดท้ายก็ทำได้ทั้งหมด เพราะวางใจ จึงสบายใจ มีแรงทำงานได้มากกว่าที่คิด มรรค#ลำดับงานที่เร่งด่วน เฉพาะหน้า ทำก่อน งานส่วนรวมที่ต้องทำหลายคนพร้อมกันทำก่อน ส่วนงานส่วนตัว หาเวลาทำทีหลัง วางใจเลย ทำให้รู้สึกโล่งและสบายใจในทันที ทำงานเฉพาะหน้าได้อย่างดีมีพลังมีแรงในการทำงาน ตรงกับบททบทวนธรรม ข้อ 84 ล้างความยึดมั่นถือมั่นของใจได้สำเร็จคือความสำเร็จที่แท้จริง
นางนางสุมา ไชยช่วยกล้าที่จะไปฉีดวัคซีนเข็มสองโดยไม่หวั่นไหวไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
นางสาวณัฐชยา จินตนะรุ่งโรจน์ลดความอยากขนมเบเกอร์รี่ ซึ่งเป็นของโปรด เมื่อมาทบทวนส่วนประกอบของเบเอกร์รี อ๋อ เขาใช้ไข่ด้วยนิ ทำจากแป้งน้ำตาล นมและเนย อย่าเลยมันไม่มีประโยชน์กับร่างกาย มันเบียดเบียน คิดได้ก็เบาใจไม่นึกคิดที่จะกินอีกเลย ทำให้สุขภาพเราดีขึ้นด้วยค่ะ
นางภัคภร จันทราสกุลกล้าที่จะไม่กังวลกับอาการบาดเจ็บของตัวเอง ดูแลตัวเองไปอย่างปล่อยวางความเจ็บปวด หายก็ได้ ไม่หายก็ได้
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์รู้สึกเดือดอีกแล้ว เรื่องเดิมๆ การใช้สารเคมีฆ่าหญ้า ของคนในครอบครัว ได้อธิบายแบบเสียงห้วนๆอยู่หลายคำ สู้ไม่ได้เหมือนเดิม เพราะเขาไม่ยอมฟัง สุดท้ายก็ต้องปล่อยให้เป็นไปตามวิบาก ตัดใจได้ก็ไม่ต้องทุกข์ ฃยังไม่ใช่เวลาของเราค่ะ
นางกาญจนา คงภูชงค์ลดความอยากได้นิสัยดีๆ จากพ่อบ้านได้ดีขึ้น เพราะเมื่อเราศึกษาธรรมะได้ฟังอาจารย์และหมู่มิตรดีที่ช่วยกันให้ความรู้ ให้เราได้เพิ่มศีล ได้ใช้ญาน7พระโสดาบันช่วยให้เราสำนึกผิด ยอมรับผิด ต่อสิ่งที่เราทำมาทั้งชาตินี้และข้ามภพข้ามชาติ เขามาให้เราได้ชดใช้ ทำดีให้เขาเห็น ก่อนที่ทุกอย่างจะดับไป ทำดีเรื่อยไปใจเย็นข้ามชาติ ใจที่เป็นสุข สุขที่สุดในโลก ใจที่เป็นทุกข์ ทุกข์ที่สุดในโลก ทำดีเต็มที่ทุกวัน ก็สุขเต็มที่ได้ทุกวันสาธุคะ
นางสาวสัสย วาทยานนท์ตั้งใจไหมคะยุงค่ะ ทำให้จิตใจ ดีขึ้น และยิ่งมาฟังพ่อท่านเมื่อเช้าวันที่ 25 นี้ตอน 4:00 น
นางสาวพุธพรรณ ศรีธรรมูปถัมภ์กล้าที่เดินทางไปบำเพ็ญบุญกล้าที่จะไม่ทานเนื้อสัตว์ตลอดชีวิตกล้าที่ทานอาหารจานหลักมื้อเดียว กล้าที่ปรับการใช้ชีวิตใหม่ไม่ยึดมั่น ถือมั่นกล้าที่จะไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่นกล้าที่จะเผชิญความเจ็บปวดที่ออกกำลังกายกล้าที่จะมีวินัยในการฟังธรรม ออกกำลังกายโยคะ ทำกับข้าวด้วยตนเอง กล้าที่จะทานอาหารรสจืด เบาสบาย ด้วยความผาสุกกล้าที่จะออกไปทำกิจกรรมต่างๆ ไม่กลัวโรคโควิด แต่มีการป้องกันตัวเอง อย่างมีสติเมื่อเรากล้าในทุกสิ่ง จะไม่มีความกังวล ความกลัว ความอยากแต่อย่างใดเลยค่ะ ขอบพระคุณอาจารย์หมอ และพี่ๆ น้องๆ จิตอาสา หมู่มิตรดี ทุกท่านด้วยค่ะ ดูดึงสิ่งๆ เข้ามาในชีวิตค่ะ ขอบพระคุณค่ะ สาธุค่ะ
นางสาวสัสยา วาทยานนท์ทานอาหารฤทธิ์ร้อน ไม่พิจารณาก่อนรับประทาน ผลเป็นอย่างนี้ ต้องรับ และ ให้หมดไปเพียงทำสมดุลร้อนเย็น ให้อยู่ผาสุขต่อไป เพราะทุกอย่างไม่เที่ยง
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงเนื่องเห็นขยะเต็มล้นออกมาเลอะเทอะนึกในใจทำใมไม่นัดให้ดีๆระหว่างเดินไปทิ้งระหว่างทางมีขยะเรี่ยราดนึกในใจมีโอกาสทำความดีแล้วเก็บได้ทางสอาดตาดีด้วยความพอใจสุขใจได้จิตใจผ่องใสครอบครัวเบิกบานและมีสุข
นางประคอง จันทร์ตรัต่อสู้กับความกลัว กังวลมาก ๆ ผลที่ได้คือการเป็นเข้มแข็งขึ้น ไม่กังวล วิตกจริต มีความสุขมากขึ้น
นางประคอง จันทร์ตรีต่อสู้กับความคิด ด้านติดลบ พอเราชนะได้ทำให้เรามีความสุขขึ้นสามารถเดินหน้าทำงานได้ต่อได้โดยไม่เหนื่อย ไม่่ท้อให
นางสาววิภาวัลย์ ถนัดธรรมกุลลดความกลัวในสิ่งที่ไม่เคยทำเช่นสัปดาห์นี้ในสายด่วยถามตอบ มีหน้าที่ใหม่กดเปิด ปิด ไมล์ ยกมือลงกลัวกดผิดๆถูกเพราะไม่ถนัดกับการใช้คอม แต่พอเวลาผ่านไปก็พอทำได้จึงกล้าที่จะเลิกกลัว
นายคมเวช หงส์เชิดชัย
นายมงคลชัย วิชาธรรมการต่อสู้กับการรับประทานเนื้อสัตว์ใหญ่ นม ไข่ และผลิตภัณฑ์จากสัตว์ เหลือไว้แต่ปลา ซึ่งการปฏิบัติก็ทำได้ แต่บางวันก็อดไม่ไหว ก็ยกมือประนมขออโหสิกับพระอาจารย์ พร่องบ้างแต่ก็พยายามต่อไป ประโยชน์ที่ได้รับ รู้สึกโล่งๆ สบาย เบากาย มีกำลัง เป็นอยู่ผาสุก
นางสาวสุภัคษา เต่าถมตาลดความอยากใด้ดีของคนที่บ้าน และไม่กลัวที่จะทำกสิกรรมเดินหน้าทำเต็มที่เพราะคนแถวบ้านยังไม่ค่อยมีใครทำบางคนก็ยังมองว่ามันปลูกอะไรของมันแต่ไม่สนใจในคำพูดใครเพราะเรารู้ว่าเดินตามใครเรามีครูที่ดีพาทำทุกอย่าง
นางสาวอุษา บุตรพรมกันวลใจไม่อยากไปรับวัคซีน พอคนใก้ลชิดพูดคุยถึงเหตุผลและฟังธรรมะจากท่านอาจายร์หมอเขียวทุกวัน ก็ตรวจตัวเอง ถึงประโยชน์ที่ได้รับ ก็ไปรับวัคซีนได้.แบบเบาใจ ได้ ค่ะ
นางสาวประภาพรรณ โอษฐ์ยิ้มพรายได้เพิ่มอริยศีล ออกจากความกลัว หวั่นไหว ในเรื่อง เร่งรีบ เวลาเกิดการเร่งรีบขึ้น ก็จะเตือนตัวเองว่า จะรีบทำไม ทำอะไรทีละอย่าง ได้แค่ไหนก็แค่นั้น รีบไปไม่มีประโยชน์ดีไม่ดีวิบากมาเยือนอีก และได้เพิ่มอธิศีล ในแต่ละเรื่องๆไป
นายประพันธ์ โพธิ์คำ เท่ ใจถึงศีล“มีอริยศีล”1-ลดความอยาก อยากที่จะมี อยากที่จะเป็น อยากที่จะเก็บเอาไว้เป็นของส่วนตัว2-สดความกลัว กลัวที่จะไม่ได้ทำในเรื่องของความมี ความเป็น ในแต่ละเรื่อง3-ลดความกังวล ในการงานที่ต้องกระทำ จนไม่มีความกังวล4-ไม่หวั่นไหว แม้จะมีเหตุการณ์ใดๆ เรื่องราวใดๆ ที่เข้ามากระทบกับชีวิตของเรา5-มีความก้าวหน้าในการปฏิบัติให้เกิดความกล้า ที่กระทำความดี บำเพ็ญตน แบ่งปัน เสียสละความเป็นส่วนตัว ให้เป็นปะโยชน์ต่อส่วนรวม6-ประโยชน์ที่ได้รับ ได้บำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวม ต่อผู้อื่น ที่ต้องการ ความช่วยเหลือ ตลอดจนอำนวยความสะดวกแก่ผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือต่างๆ
นางจิตรา พรหมโคตร
นางสาวคูณทิพย์ วงษ์สุวรรณได้เจอคนที่เคยชัง แล้วใจไม่ชัง มีเสียงจากใจที่บอกว่าระวังๆ ไว้ ว่าวันนี้จะมาไม้ไหนหนอ เราจะเจอแบบเดิมอีกไหม แต่สรุปว่า ของที่เขาจะมาซื้อ หมดก่อนแล้ว เขาจึงยังไม่ได้ของไป เอาไว้โทรบอกเขาทีหลังถ้ามี มีอาการในใจที่ไม่ไว้วางใจเขา แต่สงสารเขา เขาว่ากำลังป่วยอยากไปหาหมอ เราเองไม่มีปัญญา จะบอกเขาเลย มาคิดได้ทีหลังว่าจะหาโอกาสบอกยา9เม็ดให้เขารู้เท่าที่ทำได้
นางหน่อย นกจันทร์มีอริยศิล ลดความอยาก ความกลัวลงได้บ้างค่ะ ใจเย็นลง
นางสาวนิรมล ทองชะอมลดความกลัวที่จะเป็นพิธีกรจัดรายการสายด่วนกลุ่ม 6 ประโยชน์คือกล้าทำให้หมดกลัวได้อะไรวะ
นางสาวจิรานันท์ จำปานวนเรื่อง เกือบจะจุ้นจ้านเหตุการณ์ : เราขับรถซาเล้งไป พอใกล้จะถึงบ้านลูกค้าที่สั่งไอติมพ่อ เราก็เกิดอาการยึกยักว่า เราจะจอดรถรับเงินค่าไอติมไปให้แม่ดีไหม ถ้าพ่อรับเองพ่อต้องใช้เงินฟุ่มเฟือยแน่เลยทุกข์ : กลัวว่าพ่อจะใช้เงินฟุ่มเฟือยสมุทัย : ชอบถ้าพ่อใช้เงินอย่างคุ้มค่า ชังถ้าพ่อใช้เงินฟุ่มเฟือยนิโรธ : พ่อจะใช้เงินอย่างคุ้มค่า หรือฟุ่มเฟือย ก็ไม่ชอบไม่ชังมรรค : เมื่อใกล้จะถึงบ้านลูกค้ามารก็มาทำหน้าที่มาร : เราจอดรถรับเงินค่าไอติมแทนพ่อดีไหมนะ รับแล้วเอาไปให้แม่เลย ไม่ต้องให้พ่อจับเงิน เพราะพ่อใช้เงินฟุ่มเฟือยเรา : จุ้นจ้าน วุ่นวาย ไอ้พรหม 3 หน้า สรุป โล่งใจ หัวเราะและขับรถต่อไปอย่างสบายใจ สาธุ
นางกัญจนา อบรมชอบกล้าที่จะยอมรับและเผชิญกับวิบากกรรมที่เราทำมาพร้อมที่จะทำปัจจุบันให้ดีด้วยและที่จะตั้งใจที่จะพยายามทานมื้อเดียวด้วยใจไม่ทุกข์ไม่กินจุกจิกจะพากเพียรให้มากที่สุด พอได้ทำจริงจังรู้สึกมีปัญญาดีขึ้นจิตใจดีเบิกบานแจ่มใส
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นางเกษร อินต๊ะปัญญาการเลิกทานเนื้อสัตว์ ได้เริ่มปฏิบัติ ตั้งแต่เข้าค่ายครั้งที่ 1 การหลุดพ้นจากความอยาก มันยากแสนยาก ยังติดในรูปรสชาติ ความเอร็ดอร่อย อยากเท่าไหร่ ก็ทุกข์เท่านั้น กลัวเท่าไหร่ ก็ทุกข์เท่านั้น หากเรา หมดอยาก ก็หมดทุกข์ หมดกลัว ก็หมดทุกข์ หมั่นพิจารณา : ถึงชีวิตสัตว์ที่ถูกฆ่า สัตว์ที่ถูกคนฆ่าเป็นบาป ใครกินก็เป็นบาป กินเนื้อสัตว์ที่จงใจฆ่า จะเจ็บป่วย แม้ไม่ได้ฆ่าให้ผู้อื่นฆ่าก็บาปเหมือนกัน การเจ็บป่วยคือบาป ก่อเกิดทุกข์ ผิดศีลที่ทำให้สัตว์ถูกฆ่า เบียดเบียนชีวิตอื่นสัตว์อื่นตอนนี้ ปรับลดการทานเนื้อสัตว์ ไปตามลำดับ ยังเหลือไข่ ที่ยังทานอยู่ เป็นบางมื้อที่กิเลสมันมา ต้องยอมแพ้เป็นครั้งคราว แพ้บ้างชนะบ้าง เพียรขัดเกลากิเลส ลดละเลิกไปเรื่อยฯ ค่ะประโยชน์ ของการเลิกทานเนื้อสัตว์ ร่างกายแข็งแรง มีโรคน้อย จิตใจเบิกบาน “สุขทิพย์” ที่ไม่ต้องเบียดเบียนสัตว์ มักจะมีสิ่งที่ดีเกิดขึ้นในชีวิต เช่น มิตรดี สหายดี กัลยาณมิตรค่อยช่วยเหล่อเกื้อกูลให้ค่ะ สุขภาพกายสมบูรณ์ สุขภาพใจสมบูรณ์ค่ะสาธุค่ะ
นางเวียงทอง นุ่นภักดีตั้งศีลว่าจะไม่ดูถูกตนเองและผู้อื่น
นางเรือนแก้ว สว่างวงษ์
นายมงคลวัฒน์ รัตนชลกล้าที่จะเพิ่มศีล เรื่องสลายความอยากความกลัวใจ กล้าทำตามมติหมู่ทุกเรื่อง อาริยะศีลที่จะทำฝึกให้นิ่งคือการกินมื้อเดียว
นายสุมิตชัย ศรีจันดีปฏิติศีลด้วยการไม่เบียดเบียนตัวเอง ด้วยความกลัว หวั่นไหว เมื่อมีอาการไม่สบายที่เท้าก็เริ่มหวั่นไหว เร่งผลอยากหายไม่อยากปวด เลยสู้กับกิเลสว่าคิดแบบนี้แหละผิดศีล กล้ามเนื้อก็จะเกร็งยิ่งจะไม่หายมีความก้าวหน้าลดความหวั่นไหว ความกลัว เร่งผลได้แล้วปรับสมดุลย์ต่อไป ประโยชน์ที่ได้รับอาการไม่สบายที่เท้าหายเร็วกว่าที่คิดไว้และได้ล้างกิเลสมารด้วย
นางสาวดวงพร ฤทธิ์ถาวรตั้งศีล ช่วยเหลือคนที่ต้องการให้ข่วย. หากแนะนำแล้วเค้ายังไม่ถึงเวลาก็วาง
นางสาวผาสุข ตันชวลิตเมื่อวานมีผัสสะมากระทบเรื่องการทานอาหารมื้อเดียว ทานเช้ากว่าปกติ พอตกบ่ายเปิดตู้เย็นเห็นผลไม้กีวี พอหยิบขึ้นมา ในใจฉุกคิดขึ้นมาได้ ว่าตอนนี้เบากาย แรงเต็มปกติ เลยมาใคร่ครวญว่าการที่เราไปเปิดตู้เย็นและหยิบกีวีนั้นขึ้นมา แปลว่า ในใจยังมีความหวั่นไหว ลังเล ว่าควรจะกินหรือไม่ จึงรีบพิจารณาต่อว่า ๑ / เราได้มีการตั้งศีลทานมื้อเดียว จะไม่ผิดศีล ๒/ ไม่ได้อยากกินกีวี ละ ไม่ติดในรสชาติของกีวีนั้น ๓/ พิจารณาว่า การกินหรือไม่กินนั้น ให้ผลเท่าเดิม นั้น ก็ไม่ควรกิน เป็นการสิ้นเปลืองทรัพยากร ๔/ กล้าที่จะไม่กิน ผลการพิจารณารู้ทันว่ากิเลสมาร มาหลอกให้เราเกิดความอยากกิน สรุป สามารถตัดกิเลสได้ทันก่อนการปรุงแต่งต่อไป
นางสาวนฤมล วงศากิเลสของความกลัวหิว เนืองจากตั้งศีลกินข้าว วันละ 2 มื้อ เห็นได้ชัดว่าตนเองกินมากกว่าเดิม จนแน่นโดยเฉพาะมื้อกลางวันอาจเพราะใจที่กลัวหิวตอนเย็น ตอนนี้เริ่มต้องตั้งหลักใหม่ พยายามปรับลด เคี้ยวให้นานขึ้น คอยบอกตัวเองว่าแค่นี้ ไม่เป็นไร ร่างกายไม่แย่หรอก คนกินมื้อเดียว ยังสุขกาย สบายใจ เราอย่าได้หลงกล
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภาคือยังไม่ได้ตั้งศีลเพราะปกติก็ปฏิบัติตนอยู่ในศีลห้าบางครั้งเคยไปบวชถือศีลอุโบสถศีลแต่ที่ยังไม่ได้ตั้งศีลเพราะเราไม่ได้ฆ่าแต่พึ่งมารุ้ว่าเรากินก็เหมือนเบียดเบียนเขาเลยยังไม่ได้ตั้งมั่นจะพยายามเลี่ยงค่ะแต่ได้ลดความอยากการกินอาหารลงจากสามมื้อเหลือสองมื้อบางวันมื้อเดียวอาหารหลายอย่างเหลืออย่างเดียวต่อมื้อค่ะประหยัดค่าใช้จ่ายค่ะเบาตัวสบายด้วยค่ะ
นางสาวพรทิพย์ อิ่มทุ่งน้อย ก้อย ใจร่มเย็นลดความกลัว กังวล หวั่นไหว ที่จะเกิดเรื่องไม่ได้ดั้งใจได้เป็นลำดับๆ สู้กับความอยากที่จะออกไปเสพกิเลสข้างนอกได้ ประโยชน์ที่ได้รับ ลดการทำบาปได้ สุขภาพกายใจดีขึ้น ไม่ศูนย์เสียเงินกับการใช้จ่าย อยู่แบบเรียบง่าย เก็บผัก ทำอาหาร ทำกสิกรรมไร้สารพิษ ชีวิตผาสุขขึ้น
นายจรูญ สุยะแต่ก่อนอยากรวย มีความก้าวหน้าคือ กล้าที่จะจน พอใจในสิ่งที่ตนหาทรัพย์มาได้เท่าที่มี
นางสาวชฎีมาศ ชัยวิริยะวงศ์พี่สาวชวนไปหาอาหารทาน เนื่องจากติดรถไปด้วยกัน เลยแวะร้านหนียวไก่ ทุกคนสั่งเหนียวไก่หมด แต่เราก็ไม่ได้ปฏิเสธทีเดียวให้เสียน้ำใจ สั่งเหนียวกับหอมเจียวมาทานแทน ก็รู้สึกได้ว่า ความอยากในการทานเนื้อลดจากเดิมเยอะ มีบ้างก็จะเป็นลูกชิ้น แต่เนื้อเน้นๆ ไม่ได้ทานแบบแต่ก่อนแล้ว
นางพิกุล วันจันทร์ลดการดื่มกาแฟ จาก 2-3 ถ้วยต่อวัน เหลือ 1 ถ้วยต่อวัน
นางสุรีนารถ ราชแป้นลดความอยากในด้านดี อยากได้สภาพดีๆสมบูรณ์แบบกลัวความพร่อง ความเสียหายในการทำงานต่างๆที่ออกมาสู่สายตาพี่น้องหมู่กลุ่ม ต่อสู้ด้วยความกล้า ที่จะทำแล้วดีเกิดหรือไม่เกิดก็ได้ บกพร่องหรือเสียหาย แต่ใจไม่เสียหายไม่ทุกข์ใจ แก้ไขได้ในครั้งต่อๆไป จึงมีความก้าวหน้า และได้ประโยชน์จากความกล้าทำให้เราได้บำเพ็ญงานช่วยหมู่กลุ่มได้
นางสาวตรีทิพย์นิภา ไทยรักษา17-25/10/64(กิเลส+วิบากรับฟังพี่น้องพวธ.พูดคุ่ยตอบคำถามกิเลสดิฉันก็จะขัดๆขวางๆทำไหมๆอยู่ตลอด..พอได้มาฟังธรรมอ.หมอเขียวก็ทำให้คิดได้..ว่าทุกท่านก็อยากรู้คำตอบเลยต้องถามไป..สาธุ
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตรอริยศีลในเรื่อง ความอยาก เมื่อวานวันที่ 25 ตค 64 ตัังใจกินสลัดผักผลไม้ แต่ยังไม่ทันได้ทำสลัด พี่สาวก็เรียกว่าบอก ว่าพี่สาวทำขนมจีน ซึ่งเรารู้ว่าพี่สาวทำน้ำยาใส่ปลา ในใจเราคิดว่าจะลดละเลิกปลา แล้วเราก็ตั้งใจแล้วว่าจะกินสลัดผัก แต่ขนมจีนก็เป็นของชอบ ก็เดินไปบ้านพี่สาวไปดูหน้าตาขนมจีนน้ำยาใส่ปลา หลังจากดูเสร็จเดินกลับมาทำสลัดผักผลไม้ แล้วเดินกลับไปเพื่อเอายาแก้ปวดเมื่อยไปให้พี่เขย แต่ก็ถือสลัดของตัวเองไปด้วยเพื่อไปนั่งกินร่วมกับพี่สาว นั่งกินสลัดตัวเองไปเรื่อยไป พี่สาวก็กินขนมจีนเค้าไป หลังจากกินสลัดผักของตัวเองหมด ก็มาพิจารณาความอยากกินขนมจีนอีก ก็ทะเลาะกันกับกิเลส กิเลส : กินซิ อร่อยนะ หอมด้วย ผักก็เยอะเธออุสาห์ ไปเก็บมาแล้วนะสดๆ ด้วย ปลอดสารพิษด้วยนะเรา: กินแล้วท้องอืดนะกิเลส: อืดก็ทำดีท๊อกซิ เธอทำเป็นปรำจำเวลาเธอท้องอืด แล้วเธอก็สบายทุกครั้งเรา: แต่เราว่าจะลดปลานะ เดียวเราผิดศีลกิเลส : เอาน่า มันเป็นปลาตัวเล็ก แล้วในน้ำแกงก็เป็นปลาที่ละเอียดๆ ไม่ใช่ทั้งตัวซะหน่อยเรา: เอองั้นลองสักหน่อย สรุปเราแพ้กิเลสไปซะงั้น ทุกข์เพราะอยากกินขนมจีน
นางอรวิภา กริฟฟิธส์เรื่อง น้องชายโทรมาขออนุญาติเรื่องให้ลูกชายฉีดวัคซีน เราได้โอกาสตรวจสอบความกลัวกังวลของเรา ก็พบว่าเรากล้าที่จะยอมรับผลต่าง ๆ ที่จะเกิดขึ้น เราก็เลยตอบน้องชายไปว่า เรื่องวัคซีนนี้ให้โอกาสของลูกชายได้ตัดสินใจเอง คือถ้าลูกเขาไม่กลัวและพร้อมที่จะฉีดวัคซีนก็ให้เขาฉีดได้ เพราะใจเราพร้อมที่จะรับผลดีร้ายทุกอย่าง เพราะเชื่อและชัดเรื่องวิบากกรรมว่าเราหรือใครได้รับอะไร ก็เพราะวิบากดีร้ายของแต่ละชีวิต เรายินดีรับได้ทั้งดีและไม่ดีได้
นางสาวผาสุข ตันชวลิตทุกข์ วันก่อนคนใกล้ตัวอารมณ์เสียจึงแกล้งเปิดเสียงโทรทัศน์ให้ดังเวลาที่กำลังฟังธรรมะท่านอาจารย์ สมุทัย ไม่อยากให้มีเสียงดังรบกวนเวลาเรียนนิโรธ กล้าที่จะมีเสียงดังและมีเสียงรบกวนแม้ในเวลาเรียนมรรค สังเกตุกายิกเวทนาและเจตสิกเวทนา กาย วาจาสงบไม่ได้ต้องการบ่นกิริยาจึงเงียบสงบ / ส่วนใจพิจารณาว่ามีความขุ่นเคืองหรือไม่ (หากเป็นเมื่อก่อนคงสวนกลับทันควัน ) แวบแรกที่หูได้ยินเสียงทีวีที่ดังขึ้นนั้น ยังสามารถฟังธรรมต่อไปได้เรื่อยๆ โดยไม่ได้เอาจิตไปรับรู้กับเสียงที่เข้ามากระทบแต่อย่างใด ยังคงจดจ่อกับการฟังธรรมต่อไป มีการนำบทข้อธรรมเข้ามาร่วมประกอบการพิจารณา ดังนี้เช่นข้อ๑ - การได้กระทบผัสสะที่ไม่ถูกใจได้โชค ๓ ชั้น คือ ได้รู้จักกิเลส / ได้ใช้วิบาก / ได้ล้างอัตตาข้อ๒ - ไม่มีสิ่งใดที่เราได้รับโดยที่เราไม่เคยทำมา จึงยินดีรับ ยินดีให้หมดไป แสดงว่าเราเคยทำเช่นนี้มาก่อนในชาตินี้ หรือชาติก่อนๆ จึงเข้าใจและไม่โทษท่าน เพราะเข้าใจแจ่มชัดเรื่องวิบากกรรม สิ่งที่เราได้รับ คือ สิ่งที่เราทำมา / ส่วนสิ่งที่ท่านทำ เป็นกรรมของท่าน ที่ท่านทำเพราะท่านไม่รู้ หากรู้ท่านจะไม่ทำแม้ตัวเราเองเมื่อเวลา ที่ยังไม่ได้เจอสัตบุรุษนั้นก็ยังคงไม่เข้าใจ และหาทางออกไม่ได้ จึงมีความเข้าใจและเห็นใจในขณะเดียวกัน ข้อ ๓ - ความห่วงใย หรือเป็นห่วงนั้น พิจารณาไปที่ ทุกชีวิตมีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย จึงวางทุกสิ่งให้เป็นไปตามกรรมของแต่ละชีวิต ข้อ๔ - พิจารณาไตรลักษณ์ ความไม่เที่ยง ไม่มีตัวตนจริง ไม่ว่าจะเป็นคำพูด หรือการกระทำใดๆ ที่เกิดขึ้นก็มาเพื่อที่จะดับไปเท่านั้น ไม่มีสาระใดๆ ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัยที่เราเขาทำมา สิ่งใดเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นย่อมดับไปเป็นธรรมดา ข้อ ๕ - everything happen for the best สรุป ผัสสะนี้ไม่สามารถทำให้ใจเป็นทุกข์ได้ ยินดีที่ได้รู้จักเธอในอีกแง่มุม เย้ ๆ ๆ
นางเพ็ญศรี มงคลชาติไทยเรื่องความกลัว ก่อนที่เจอ พวธ กลัวทุกอย่างมันจะหายไวไหม มันจะดีดังเดิมไหม เวลาไม่สบาย พอได้ฟังอาจารย์ก็ได้ปฏิบัติตามอาจารย์ท่านสอนคือให้กล้ารับะหายก็ได้ ไม่หายก็ได้หายตอนเป็นก็ได้ หายตอนตายก็ได้ ช่างหัวมันพอนำมาใช้ก็ได้ผลจริงค่ะคือกล้ารับ คือไม่ไปคิดตามกิเลส คิดตรงข้ามกับมัน แล้วได้ผลจริงสรุป พอสักพัก ใจก็เบา ตัวก็เบา
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภา
นางสาวจรัสพักตร์ จังหวะเพลงขายสินค้าJ&C,OnlineในShopee มีแต่ขาดทุน-ของหายบ่อยๆ ไม่มีใครรับผิดชอบ แรกๆเซ็งๆเครียดเลย หลังๆทำใจได้ไม่กังวลอะไรจะเกิดก็เกิด ลืมไปหลายเดือนเลย จนในเย็นวันที่ 25/10/64 Shopee โทร.มาบอกข่าวดี จะคืนเงินค่าสินค้าที่ขนส่งทำหายไปคืน
นางสาวสมทรง นาคแสงทองกล้าที่จะต่อสู้กับการระมัดระวังในการกินอาหารด้วยการเพิ่มศีล กินน้อยเท่าที่สบาย เบากายมีกำลัง ไม่หวั่นไหวเมื่อจะมีบางครั้งต้องอดบ้าง ด้วยใจที่ผาสุกค่ะ
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงทุกข์:หลานอยากกินส้มตำไก่ย่างอีกแล้วสมุทัย:ชังที่ต้องพาหลานไปซื้ออีกแล้วนิโรธ:ไม่ชอบไม่ชังทำหน้าที่ไปมรรค:ใจดีงามยังมีวิบากกันอยู่พาไปซื้อพิจารณาดูจิตรู้ว่าถูกทดสอบจิตเราเห็นก็ไม่ได้อยากกิน
นายทรงยุทธ อัคโกศลผมสามารถลดความอยากที่จะให้ดีเกิดในเรื่องงานที่ทำ สามารถยอมปล่อยวางในงานที่ตั้งใจอยากจะทำให้สำเร็จ
นางสาวสุนทรีภรณ์ เพชรจู
นางสาวสมทรง นาคแสงทองความกลัวเป็นโรคเป็นทุกข์ความกล้าพาใจผาสุกต่อสู้กับความกลัวด้วยความกล้าได้ปัญญาแบบพุทธที่ถูกตรง
นางชวนพิศ แก้วประดิษฐกล้าที่จะไม่กลัว กล้าที่จะให้เกิดวิบากร้าย กล้าที่จะหยุดความอยาก ค ามกังวล หวั่นไหว กลัวจะไม่ได้สมใจอยาก เอาความกล้ามากำจัดความกลัว ประโยชน์ที่ได้กล้ารับ รับทุกอย่างรับแล้วก็หมดไป ความทุกข์หมดไป มีความสุข เบิกบาน แจ่มใส ใจไร้ทุกข์ ทำดีเรื่อยไปใจเย็นข้ามชาติ
นางสาวปภาพิศา มงคลธนาวุฒิ(ณิ)อาการป่วยทางจิต เกิดขึ้น มีอาการเครียดและต่อมาอาการปวดหัวมากเนื่องจากจริงจังกับชีวิตเกินไปเลยทำให้มีเรืีองแย่ๆตามมาคืออาการที่ตามระบบโซเชียลไม่ทัน กลัวไม่ทันเขา และทำไม่เป็นในการใช้โทรศัพที่ลูกซืัอใหม่ให้ เพราะยึดมั่นถือมั่นตั้งใจมากเกินไป ไปเพ่งโทษกับลูก พาลกับสุนัขที่บ้าน ซ้ำร้ายผลที่ตามมาไมโครเวฟพังเมืีอเห็นควันออกจากเตาไมโครเวฟ นึกถึงตัวเองทันทีว่ากำลังมีควันขึ้นบนศีรษะเลยทำให้ทุกข์ ออกจากทุกข์ยาก ปีศาลครอบงำ หลังจากที่ได้เข้ามาในหมู่มิตรดีเข้าซูมสายด่วน และได้ฟังธรรมะของท่านอาจารย์หมอเขียว เกี่ยวกับปีศาจในตัวเรา ทำให้เป็นเหตุแห่งทุกข์และมีวิบากร้ายตามมา ต่างๆนาๆ เหตุเกิดจากการยึดมั่นถือมั่นมากเกินไปทำให้เกิดทุกข์ เมื่อตั้งสติคิดได้ปัญญาเกิด เราต้องกล้าที่จะรับในสิ่งที่เกิดขึ้น ดูสภาวะ ดูจิตตัวเองตลอดเวลา อย่าให้ปีศาจครอบงำ เมื่อคิดจะหยิบโทรศัพท์มาทำเมื่อไหร่ ต้องคิดว่าถึงแม้ว่ามันไม่สำเร็จ ก็กล้ายอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยใจที่ไม่ยึดมั่นถือมั่น หลังจากที่คิดแล้วได้พบสิ่งที่ดีกับตัวเอง คือ ไม่เครียดไม่ป่วย ไม่มีอะไรเกิดขึ้น จากที่ใจร้อนก็เย็นลง โดยดูกิเลสมันจะทำอย่างไร สรุปนิ่งมาก ไม่กล้าที่จะสั่งให้เราเครียดตามมัน ต่อสู้กับกิเลสจนชนะ
นางวราภา ร่าหมานพยายามต่อสู้กับกิเลสทุกวัน เพราะเขามาก่อกวนใจตลอด ก็พยามอดทนระงับจิตใจตัวเองไม่ให้โกรธ ตั้งศีลฟังอาจารย์บรรยายธรรมทำจิตใจให่เบิกบานตามอาจารย์ไปด้วย
นางสาวนภัสส์นัญท์ มาตย์คำมีกล้าที่จะ ทานอาหาร มื้อเดียว ผลปรากฎว่า สำเร็จ และ ลดอาการ อ้วน บวม เป็นตะคิว เป็นลมพิษ เบากาย
นางชวนพิศ แก้วประดิษฐตั้งมั่น ตั้งศีล ลด ละ เลิก เนื้อสัตว์ อบายมุกทุกสิ่งทำให้ปฏิบัติตามศีลที่ตั้งใจ ส่งผลดีไปยังสุขภาพกาย สุขภาพใจ ได้ทั้งบุญได้ทั้งสุขภาพ ไม่เบียดเบียนสัตว์โลก ไม่สร้างเวรสร้างกรรมต่อผู้อื่น
นางกุลประภัสสร์ สุขบางละนิวรณ์ 5 แล้ว ยอมรับความตาย พิจารณามรณะสติ
นางสาวประภัสสร วารีกล้าคบ เคารพ สานพลังกับหมู่มิตรดี อยู่เป็นประจำ การสานพลังกับหมู่มิตรดีทำให้ บางครั้งปัญญาดับคิดอะไรไม่ออก แต่เมื่อมาอยู่กับหมู่กลุ่มทำให้เกิดปัญญากล้าให้เกิดร้าย เช่น กล้าไม่ติดโควิด เมื่อป้องกันเต็มที่กล้าหยุดทำชั่ว ยังทำได้ไม่ดี เพราะหลังจากได้กินอาหารที่มีรสจัด ทำให้เกิดความขึ้เกียจ
นางสาวยุวดีสุวรรณชาติลดความอยากเรื่องการกินอาหารไม่กินมื้อเย็นกังวลอยากลดน้ำหนัก
นางสาวนวลนภา ยุคันตพรพงษ์กล้าที่จะบอกความตระหนี่ในตนเวลาเห็นรุ่นพี่จิตอาสาทิ้งอาหารที่ตัวเองชอบลงขยะว่ารู้สึกอย่างไรทั้งที่รู้ว่าจะถูกตักเตือนว่าเราโลภเรื่องกินไม่ยอมวางแม้เรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ ต่อสู้กับความใจร้อนแย่งพูดตลอดให้ลดลงจนปิดวาจาได้โดยไม่อึดอัดใจประโยชน์ที่ได้รับคือเห็นอาการความอยากได้ดังใจหมายเร็วขึ้นจนขจัดความอยากได้โดยอัตโนมัติจนไม่โกรธไม่เศร้าใจเมือไม่ได้ดังใจหมาย
นางสาวชรินรัตน์ ชุมจีดลดความกลัวลงจากเมื่อก่อนจะไม่กล้าพูดต่อหน้าสาธารณชน แต่ตอนนี้พัฒนาดีขึ้นจากที่อยู่ในหมู่มิตรดีและจากที่พี่ๆให้โอกาสได้บำเพ็ญในฐานงานต่างๆทำให้ได้พัฒนาตัวเองขึ้นค่ะ
นางสาวณปภัช เมฆประมวลช่วยเหลือ มีเมตตา แบ่งปัน
นางสาวพันธุ์ทิพา นุชทิมต่อสู้เรื่องลดความอยากมื้ออาหาร เรื่่องความกลัวจากการเรียน ส่งงานไม่ทัน ต่อสู้ โดยการ คิดยินดีในทุกสถานที่จะเกิดขึ้น คิดเลิกการยึดมั่นถือมั่น ประโยชน์ที่ได้รับ เบา สบาย คลายกังวล จิตแจ่มใส ใจไร้ทุกข์
นางพรนภา บุรณศิริลดความกลัว ด้วยความกล้า8ประการ เกี่ยวกับโควิด19 คือไม่กลัวไม่กังวลหวั่นไหวใดๆทั้งตนเองและครอบครัวเพราะตนเองอยูในบ้านที่ล้อมรอบไปด้วยชาวบ้านที่เป็นโควิด4-5บ้าน และลูกเขยก็ติดโควิดจากที่ทำงานก็สามารถรักษาหายได้จากรพ.สนาม ทุกคนก็สามารถมีความเป็นอยู่ที่ผาสุกจากการดำเนินชีวิตแบบแพทย์วิถีธรรม
นางสาวอังคณา ทิพย์ผลาผลลดความอยากกินเนื้อสัตว์ไดยการเขี่ยเพราะในบางมื้อเพราะเดินทาง ยังกลัวโควิดในบางครั้งเพราะมันอยู่รอบตัวเราแต่บางครั้งก็ไม่กลัวกล้าที่สู้เพราะเราป้องกันอย่างดีแล้วถ้ามันจะเกดก็ต้องเกิด เบาใจ
นางสาวจิรานันท์ จำปานวนเรื่อง : โทรศัพท์ค้างเหตุการณ์ : เราพิมพ์การบ้านได้หลายข้อแล้ว พิมพ์ไปพิมพ์มาโทรศัพท์ก็ค้าง พิมพ์อะไรไม่ได้กดอะไรก็ไม่ไปทุกข์ : หวั่นไหวว่าจะต้องพิมพ์ใหม่สมุทัย : ชอบถ้าไม่ได้พิมพ์ใหม่ ชังถ้าได้พิมพ์ใหม่นิโรธ : จะได้พิมพ์ใหม่ หรือไม่ได้พิมพ์ใหม่ ก็ไม่ชอบไม่ชัง มรรค : ขณะที่โทรศัพท์ค้าง ใจก็หวั่นไหว ว่าจะต้องพิมพ์ใหม่มาร : ฮือ ใกล้จะเสร็จแล้ว จะมาค้างอะไรตอนนี้เรา : ยิ่งไม่อยากให้ค้าง ยิ่งจะค้างกันไปใหญ่มาร : จะได้พิมพ์ใหม่หรือนี่ พิมพ์มาตั้งนานแล้วนะเรา : ไม่เห็นเป็นไรเลย ไม่ต้องมานั่งเสียดายแล้วเสียพลัง กล้าที่จะพิมพ์ใหม่เลย กล้าๆ หน่อย พุทธะต้องกล้ามาร : กล้าก็กล้าสรุป ใจสบาย กล้าพิมพ์ใหม่อีกครั้ง หลังจากนั้นโทรศัพท์ก็กลับสู่สภาพปกติ ข้อมูลที่พิมพ์ไปยังอยู่ครบถ้วน สาธุค่ะ
นางสาวจิรานันท์ จำปานวนเรื่อง : น้ำนมธัญพืชเหตุการณ์ : หลังจากแช่ถั่วไว้ตั้งแต่ตอนกลางคืน พอถึงเวลาเช้าก็ได้เวลาทำน้ำนมธัญพืชแล้ว ในขณะนั้นมีฝนตก มีฟ้าร้อง เราต้องออกไปที่ก๊อกน้ำเพื่อล้างถั่วอีกรอบก่อนปั่น และเมื่อปั่นเสร็จก็ต้องล้างอุปกรณ์ด้วยทุกข์ : ขี้เกียจทำน้ำนมธัญพืชสมุทัย : ชอบถ้าไม่ทำน้ำนมธัญพืช ชังถ้าทำน้ำนมธัญพืชนิโรธ : ยินดี เต็มใจทำน้ำนมธัญพืชมรรค : เมื่อมารมันเห็นฝนตก ได้ยินเสียงฟ้าร้อง มันก็มากระซิบบอกเราว่า มาร : ไม่ต้องทำหรอก วันนี้ฝนตก ของด 1 วันนะ พรุ่งนี้ค่อยกินนะยายนะเรา : ได้ไงล่ะ อย่ามาสำออยหน่อยเลย ตากฝนนิดหน่อยจะเป็นไรไป ดีซะอีกได้ฝึกตั้งตนอยู่บนความลำบากกุศลธรรมเจริญยิ่งมาร : งั้นไปทำน้ำนมธัญพืชกันเลยสรุป ใจสบาย ยินดี เต็มใจทำน้ำนมธัญพืชให้ยายทาน ขอบคุณพลังจากหมู่มิตรดีที่ร่วมกันตั้งศีลเรื่อง ตัวขี้เกียจ ทำให้มีพลังสู้กับมาร สาธุค่ะ
นางสาววิญญา จันทะพลแม่เพื่อนเป็นผู้ป่วยหลายโรคเข้าๆออกรพ.มานานทีเดียว โดยมีเพื่อนเป็นผู้ดูแลใกล้ชิด ล่าสุดเพื่อนบอกว่าแม่อาการหนักช่วยเหลือตัวเองไม่ได้แล้ว แต่เพื่อนทำใจไม่ได้เราจึงแนะนำตามข้อมูลที่ได้รับเรื่องการวางร่างวางขันธ์ เท่าที่ทำได้ ก็ไม่รู้ว่าเพื่อนจะคลายใจหรือโกรธเรา เราก็คิดว่าเราทำดีที่สุดแล้วถ้าเพื่อนฟังเราก็อาจช่วยให้คลายทุกข์และถ้าเค้าอธิบายให้แม่ฟังก็จะสามารถให้แม่ใจสบายก่อนตายเช่นกัน ไม่มีอะไรคาใจ เหตุต่อไปจะเป็นอย่างไรก็ตามวิบากเราเขา
นางจิตรา พรหมโคตร
นางจุฑามาศ วอล์กเกอร์ต่อจากตอนที่แล้วเมื่อพ่อบ้านอนุญาตให้ลาแอกจากงานหลังปีใหม่ ตอนนี้เป็นช่วงที่พ่อบ้านกำลังดำเนินการเกี่ยวกับเกษียนงานของท่านเองและได้ให้ตัวเองซึ่งเป็นแม่บ้านดูเอกสารต่างๆและมีเอกสารฉบับนึงซึ่งระบุจำนวนเงินชัดเจนว่าหลังเกษียนแล้วจะได้รับเท่าไรซึ่งถ้าใส่ชื่อคู่ภรรยาไปแล้วจะทำให้ได้จำนวนเงินน้อยลง ทำให้พ่อบ้านแสดงความไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเห็นอย่างนั้น ตัวเองซึ่งเป็นภรรยก็รู้สึกได้ถึงความตึงเครียดในครอบครัว ความทุกข์ ความกังวลเริ่มคืบคลานเข้ามาทันทีลูกสาวก็เข้ามาถามว่าแม่คิดยังไงตังเองก็ตอบลูกไปว่า แม่พอใจในวิบากค่ะ เค้าจะส่งผลอย่างไรก็ให้เป็นไปตามนั้น เราจะได้ในส่วนที่เราควรได้หลังจากวิบากบวกลบคูณหารแล้ว ทั้งๆที่ตัวเองก็ตะขิดตะขวงใจอยู่มากทีเดียว และคิดว่าหลังจากทำง่นเสร็จจะบอกให้พ่อบ้านว่าไม่ต้องใส่ชื่อตัวเองหรอก จะได้ไม่หงุดหงิดพอผ่านวันไปกลายเป็นว่าลืมโทรบอกพ่อบ้านเพราะที่ทำงาน ยุ่งมาก นึกได้อีกทีตอนจะถึงบ้านแล้วพอเข้าบ้าน พ่อบ้านบอกว่าให้เอาเอกสารไปทำสำเนาเพราะเค้าจะใส่ชื่อเราด้วยนั่นก็หมายความว่าเมื่อเราวางใจได้ ไม่อยากได้ แล้ววิบากก็จัดให้ได้ค่ะเป็นอีกหนึ่งเหตุการณ์ที่ได้พิสูจน์ว่าเมื่อทำให้ดีที่สุดแล้วปล่อยวาง ลด ละ เลิกกิเลส ไม่อยากได้ แล้วจะมีสิ่งดีๆเข้ามาอีกหนึ่งเรื่องค่ะ ทำให้ได้เชื่อชัด ในศีลยิ่งขึ้นน้อมกราบขอบพระคุณท่านอาจารย์เป็นอย่างสูงมากที่นี้ด้วยความจริงใจค่ะ
นางดอกไม้ ปวะบุตรเมื่อเจอผัสสะแรงๆเกิดทุกข์ทางใจส่งผลให้กายไม่มีแรงอ่อนล้าเหมือนจะตาย ทั้งหิวทั้งเหมื่อย แก้ทุกข์ด้วยวัตถุ ยา อาหาร น่ำสกัด นำ้เปล่า อาการดีขึ้น แต่ใจยังกังวลไม่เลิก คิดเรื่องผัสาะซ้ำำ ๆ ต้องแก้ด้วยคำสอนอาจารย์ ดีเท่าไหร่แล้วที่เขาจะไปจากเรา ฟ้าเปิดให้เราได้ทำความดีปฏิบัติศีล ช่วยคนช่วยตนเองให้พ้นทุกข์ ทุกข์ กังวลเพราะเกิดจากเขาเราตัดต้นเหตุเลย ใจก็ผ่อนคลายไร้กังวล นอนหลับได้
นางสาวอุไร คงแก้วลดความยาก..ในเรื่องหน้าที่การงานที่ไม่ได้ดังใจ..รูจักใจเย็น..รอค่อย..รอวิบากดีมาสนับสนุน..ทำดีเรื่อยไปใจเย็นข้ามชาติ
นางสาวลดาวรรณ เสรีเสถียรแต่ก่อนเราช่วยตั้วเจ้เคลียทุกอย่าง แยก ขาย และเอาเงินให้เขาทุกอย่าง เราซื้อรถจ่ายค่าน้ำมัน ค่าซ่อมทุกอย่างแต่เราก็ยังถูกตั้วเจ้บ่อยๆเราคิดว่าเราทำให้เขามากมายขนาดนี้แล้วเรายังถูกด่าย่อยๆเราเบื่อและอยากจะกลับเมืองไทย เลยบอกเขาว่าปีหน้าเราจะกลับเมืองไทยแล้วนะทั้งไที่รู้ว่าหากเรากลับเขาต้องแย่แน่ๆเพราะเขาอายุ75 แต่ด้วยความที่เราอายุ62แต่ยังแข็งแรง และเพราะเรารักเขาคิดว่าช่วยให้เขามีอะไรทำดีกว่าไม่ทำอะไร แต่เขาทำงานเก็บrecycle วันละจาก8ชม. เป็นวันละ 15 ชม. เราห่วงเขาบอกเคือนเขาก็ยังทำเช่นนั้นแล้วยังมีพฤติกรรมที่น่า… ไม่รู่จะพูดยังคือเก็บของใช้ที่เขาทิ้งเข้ามาในบ้าน เราก็เอาที่ใช้ได้มาใช้ อันไหนที่ไม่ใช้ก็ไปบริจาคแต่ก็สู้การเก็บของเขาไม่ได้เพราะจะกลับมามืดๆแล้วเอาไปซุกไว้ในที่ๆเราคิดไม่ถึง มันเป็นมาเรื่อยๆบางครั้งเราเจอเราก็เอาไปdonate เขาก็ด่าเราเป็นชม. จนเราชินและหลานเขาก็ชินจนเราคิดว่าพอแล้วเราจะปล่อยให้เขาช่วยตัวเองซึ่งเรารู้ว่าเขาช่วยตัวเองไม่ได้นอกจากเก็บrecycleจากถังขยะเท่านั้นและยังมีปัญหาอื่นๆอีกมากมายที่เขาทำให้เราคนอื่นเดือดร้อน พอมาฟังอาจารย์พูดเรื่องความกล้าเราถึงมองเห็นว่าเราทุกข์เรื่องตั้วเจ้เพราะเราอยากให้เขาทำในสิ่งที่เราคิดว่าเหมาะสมกับเขา แต่เขาไม่ได้คิดว่าที่เราอยากนั้นเหมาะสมกับเขา พอเราอยากแล้วไม่ได้ดั่งใจเราก็โกรธ ทั้งๆที่เราก็รักและห่วงเขา ความขัดแย้งทำให้เราจะหนีเขาไป เราต้องเรื่มที่ตัวเราก่อนให้เราหยุดอยาก ต้องปล่อยให้เขาทำตามที่เขาอยาก จนเขาทนไม่ได้ เห็นทุกข์จึงเห็นธรรม เราอยากให้เขาเป็นอย่างโน้นอย่างตัวเราก็ยังมีทุกข์มากมายเราต้องมาแก้ปัญหาของเราก่อนถ้าเราแก้และทำตัวเราให้ดีมากๆขึ้นจนความดีที่เราทำให้เขานั่นเขายอมรับได้นั่นแหละรวมทั้งเขาทุกข์จนเกินทนด้วยเราถึงจะมาเจอกันหุยเลยใจเย็นลงมากพฤติกรรมที่ใช้คำหยาบคายกับเจาไม่เคยหลุดออกมาอีกเลย แต่ก่อนเห็นอะไรที่เขาทำจะโมโหมากเดี๋ยวนี้เฉยๆ เห็นอะไรที่เขาต้องการความช่วยเหลือเรารีบจัดการให้เขาทันที เเี๋ยวนี้เขานั่งด่าเรานานๆเราก็หังอาจารย์บรรยายมั่งฟังพระท่านเทศน์มั่งแล้วก็หลับไป เดี๋ยวนอนหลับได้สนิทขึ้นกว่าแต่ก่อนเยอะมากแต่ก่อนหลับได้แต่ไม่ค่อยสนิท
นางสาวอุรา สังข์ชม
นางสาวธัญญ์​นิธิ ภักดี​ชน​ตั้งศีลทานมังสวิรัส 10 วัน ก็สำเร็จตั้งศีลต่อเนื่อง ทานมังสวิรัสทุกวันพุธ ค่ะ
นางสาวรสริน สังข์เกื้อลดเนื้อสัตว์มาได้ 1ป๊แล้ว พอทำได้ก็ไม่นึกอยากจะทานเนื้อสัตว์อีก กำลังฝึกทานผักสด น้ำปั๋นผัก ก็กล้าที่จะลดละเลิก ก็จะนำไปปฏิบัติต่อไป ถือศีลได้ครบ
นางสาวสุภารัตน์ จันโดน3.กล้าให้ดีไม่เกิดถ้าวิบากร้ายขวางต่อสู้เรื่องมื้อเดียว ปัจจุบันยังทาน2มื้ออยู่..(ในอดีตเคยทานมื้อเดียวได้)กิเลสจะให้เราทุกข์เรื่องทานมื้อเดียวยังไม่ได้แต่เราเข้าใจชัดเรื่องฐานจิตของเรา...เรากล้าให้ดีไม่เกิดค่ะ...เพราะอย่างน้อยเราก็ทานพืชจืดสบาย
นางสาวพรรณทิพย์ เทศน์สาลีดับความกลัวด้วยความกล้า คือ ไปซื้ออุปกรณ์สำหรับทำดีท็อกมาตั้งแต่ต้นเดือน ทำใจมา2อาทิตย์ มองดูทุกวันแต่ไม่กล้าทำ จนวันที่ 20 ตัดสินใจลองทำ ทุกข์เพราะแน่นท้อง ตัดสินใจแล้ว ก็กังวีลอีกว่าจะทำถูกไหม สุดท้าย ก็กล้าที่จะลองทำ เมื่อหมดความกลัว ก็ ทำให้ทุกข์ ความกังวัลก็หายไป
นางณัชญ์ชาพัฒ วงศ์วิวิทย์มีความกลัวการพูดผิด คิดผิด ทำให้คิดเยอะคิดวนไปไม่อหยุดคิด คิดแก้ตัวตลอด ทำให้พูดจาเพ้อเจ้อ รู้สึกว่าสิ่งที่ทำ มันเหนื่อย เหนื่อยมาก แต่ดูไม่ออก ว่าคือกิเลสตัวจึงไม่ได้แก้ไข ระหว่างเดินทางขึ้นBTS ไปทำงาน ตอนเช้า อยู่ดี คิดออก คะ จึงใช้วิธี พูดกับตนเองให้กล้า เลยตะโกนออกมาดังๆ “คิดให้เยอะๆ อย่าหยุดคิดนะ คิดให้หัวงอกไปเลย อยากพูดก้อพูดไป อย่าหยุดนะ พูดให้ปากฉีกถึงหูเลย”ปรากฏว่า การพูดเยอะ คิดเยอะ มันหยุดไปเลย เงียบเฉยเลยคะ
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ตั้งศีลลดละเลิกของที่ชอบสุขภาพแข็งแรงดีค่ะ
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์ปฎิบัติความไม่กังวลกล้าเกื้อกูลช่วยเหรือผู้อื่น
นางภัคเปมิกา อินหว่างกล้าดับความกลัว ด้วยความกล้า จากการทำการงาน กสิกรรมไร้สารพิษ ใช้เครื่องตัดหญ้าแบบสพาย ตัดไปจนรู้สึก ล้าๆเพลียๆ ไม่โล่งไม่โปร่ง เลยตัดสินใจ หยุดแล้วเดินขึ้นมาที่โรงเตาเผาถ่าน เพื่อหยุดพัก เกิดอาการหน้ามืด ตาพร่ามัว จิตมันคิดได้ว่า เธอต้องรีบกดจุดตามที่ได้เรียนมา จาก อาจารย์และจิตอาสา และกล้าที่จะตาย เป็นไงเป็นกัน ตายก็ให้มันตาย นั่งหลับตาและกดจุดไป พอเรากล้า พร้อมด้วยกดจุด อาการเหล่านั้นก็เริ่มหายไป เกิดอาการโปร่งโล่ง ลืมตา อาการตาพร่ามัวก็หายไป ภายในไม่กี่นาที
นางสาวเอ็นดู พูลสวัสดิ์ตั่งศีลกินมื้อเดียวรู้สึกเบากายมีกำลังสุขภาพดีขึ้นค่ะ
นางเครือแก้ว คุณะวัฒนามีความกังวลใจเรื่่องการมีแฟนของลูกสาว กลัวเขาถูกหลอก หรือทำสิ่งที่ไม่ดีไม่งาม ตั้งจิตเพิ่มศีลของตนให้หนักแน่่นขึ้น มั่นคงขึ้น ทำตนให้พ้นทุกข์เพื่อเป็นแรงเหนี่ยวนำให้ลูกเข้าใจสิ่งต่างๆ ในชีวิต และนำบททบทวนธรรมข้อที่๑๓๐ อย่าแบกชีวิตผู้อื่น อย่าทำผิดหนาที่ อยาทำเกินหน้าที่ ถ้าเขาไม่ฟังเรา ให้เขาเป็นอย่างที่เขาเป็น ให้เขาทำอย่างที่เขาต้องการจะทำ ปล่อยวาง ให้เป็นไปตามวิบากดีร้ายของแต่ละชีวิต ถ้าเราได้พยยามบอกแล้ว สอนแล้ว เตือนแล้ว แตเขายังไม่ฟัง เราสอนเขาไม่ได้ แปลว่า การสอนเขา ไม่ใช่หน้าทีของเรา เราไม่ใช่สัตบุรุษของเขา หน้าที่เราคือ ทำเต็มที่เต็มแรง อย่างรู้เพียรรู้พักแล้วปล่อยวางให้เป็นไปตามวิบากดีร้ายของแต่ละชีวิต
นางสาวนฤมล ยังแช่มช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา ได้กินข้าวเหนียว กล้วยปิ้ง และถั่วลิสงลายเสือในมื้ออาหาร เป็นเวลาหลายวันติดกัน กินด้วยความชอบ(กิเลส) ไม่ได้กินเพื่อปรับสมดุลให้กับร่างกาย จึงเกิดเลือดไหลบริเวณฟันที่ครอบไว้ เมื่อเห็นเลือดก็รู้สึกตกใจ เพราะไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เลือดสด ๆ ใจก็กลัว กังวลว่ามันจะไม่หยุดไหลแต่ก็นึกถึงคำพูดของอ.หมอเขียวว่า ถ้าเราปฏิบัติศีลดี ไม่ว่าจะเกิดอะไร ก็จะไม่มีความกลัว กังวล ใด ๆ เลย แต่นี้เราปฏิบัติศีลไม่ดี มันถึงมีอาการกลัวเกิดขึ้น จึงพิจาณาบททบทวนธรรม เทคนิคทำใจให้หายโรคเร็ว คือ เจ็บก็ให้มันเจ็บ ปวดก็ให้ปวด............. ไม่มีใครทำร้ายเราได้นอกจากตัวเราเอง เราเป็นทายาทของกรรม สิ่งที่เราได้รับคือสิงที่เราทำมา ก็เรากินไม่สมดุลร้อนเย็น เลือดก็ออกซิ มาตาลีเทพสารถีเขามาเตือนแล้ว จะรอให้ทุกข์มากแค่ไหน ถึงจะออกมาได้ รู้หมดแต่อดไม่ได้ ก็ทั้งข้าวเหนียว กล้วยปิ้ง ถั่ว เป็นของที่กิเลสชอบมาก ขนมก็ไม่ได้กิน ยังจะต้องลดอีกเหรอ นี้คือคำอ้อนของกิเลส หลังจากวันนั้นก็หยุดกินข้าวเหนียว แต่กินกล้วยปิ้งอยู่ เลือดก็หยุดไหลเท่ากับเราหยุดกินข้าวเหนียว วันต่อมาไม่กินทั้งข้าวเหนียวและกล้วยปิ้ง เลือดก็ไม่ออกเลย ทำให้สรุปได้ว่าวิธีแก้ปัญหาทุกปัญหาในโลกคือ ลดกิเลส เหตุแห่งทุกข์ทั้งปวง ลดกิเลส ลดทุกปัญหา เพิ่มกิเลส เพิ่มทุกปัญหา ถ้าลดกิเลสได้ เราก็จะหมอดูแลตัวเอง เราก็จะพึ่งตนได้ ธรรมะที่อาจารย์หมอเขียวได้รวบรวมไว้ในบททบทวนธรรมเป็นสิ่งเดียวกัน คือ อริยสัจ 4 บอกว่าอะไรคือทุกข์ เหตุให้เกิดทุกข์ สภาพดับทุกข์ วิธีดับทุกข์ แล้วอาจารย์ก็สื่อสารธรรมะที่ยากให้เป็นธรรมะที่ฟังและเข้าใจได้ง่าย ให้คนที่มีธุลี(กิเลส)ในดวงตาน้อย สามารถนำไปปฏิบัติ จนพ้นทุกข์ได้เป็นลำดับ ๆ ตามฐานของตัวเอง กราบขอบพระคุณท่านอ.หมอเขียว และหมู่มิตรดี ที่เป็นพลังใจ พลังปัญญา พลังบารมีร่วม พลังรวม ในการปฏิบัติชีวิตสู่ความกล้า พาพ้นทุกข์
นางสาววิลาวัลย์ โพธิปัญญาธนาลดความอยากได้..ชนะใจตัวเองเมื่อเจอสิ่งที่ชอบ
นางจารุวรรณ โกมลกุญชรเมื่อได้เรียนรู้ธรรมะ มาตามลำดับๆ ใจมีความผาสุขทุกวัน ฝึกการกินมังสะวิรัติ กินข้าวมื้อหนัก1 มื้อ ทำให้เบากาย สบาย ไม่ค่อยมีอาการป่วย ถ้ามีอาการทุกข์ใจ วิตกกังวล หรือ มีปัญหาใดๆที่เกิดขึ้น ก้อพยายามทำใจ กล้ารับ กล้าให้สิ่งไม่ดีเกิด กล้ารับวิบากดี ใจก้อทุกข์น้อยลง สุดท้าย ปัญหา ที่เกิดขึ้นก้อแก้ไขได้ในที่สุด ถ้าเป็นเมื่อก่อน จะกังวลหวั่นไหว นานกว่านี้ มากกว่านี้ แต่ ตอนนี้ คิดได้ ก้อ กล้าๆ รับ ตามที่ท่านอาจารย์หมอเขียวสอนค่ะ จะนำสิ่งที่ท่านสอนไปใช้ในชีวิตประจำวันต่อไป ค่ะ
นางสาวสุทัศณีย์ วงษ์กิ่งเรื่องฉีดวัคซีน ก่อนไปฉีนวัคซีนมีการเตรียมตัวพยายามทำร่างกายให้พร้อมเพื่อที่จะให้มีผลข้างเคียงน้อยที่สุดเพราะได้เรียนรู้มาจากแพทย์แผนไทยวิถีธรรมค้ำจุนโลกเราต้องไม่พร่องต้องสมบูรณ์เพราะเรารู้วิธีการดูแลตังเองแล้ว"ขณะนั้นทันทีมีอาการปวดต้นคอมีลมบนลมล่างดันมีอาการจะอาเจียนคลื่นไส้"กดจุดแล้วทำยาหลายเม็ดแล้วไม่หาย"ตรวจใจแล้วอยากแก้อาการที่เจ็บป่วยขณะนั้นให้หายเร็วจะได้นอนหลับสบายและตื่นไปฉีดวัคซีนได้ดีไม่พร่องของร่างกาย"ตั้งจิตใหม่กล้าให้เกิดดี"กล้าให้เกิดวิบาก"กล้าให้วิบากร้ายขวางร่างกายพร่องให้ไปฉีดวัคฉีนซีนไม่ได้หยุดทำชั่วคือไม่ทำใจพยาบาทผู้อื่นแม้ในใจ"ทำสมดุลร่างกายสวนล้างลำไส้ขี้เกลียดทำเพราะเรายังคิดว่าสบายตัวอยู่"จะหายก็ได้ไม่หายก็เลื่อนนัดฉีดวัคซีนหรือถ้าไม่หายตายก็ตายรับวิบากที่ทำชั่ว มาตายก็ไปเกิดใหม่ "ตั้งจิตเคารพสัตบุรุษหมู่มิตรดี"ถ้าไม่ตายก็จะทำดีต่อไปช่วยผู้อื่นด้วยใจที่บริสุทธ์ อาการที่มีลดลงไปกว่าครึ่งหนึ่งแต่ใจมันอยากได้แบบหมดเลยยังซ่อนอยู่เลยยังมีใจร้อนอยากอยู่วางใจไม่ไปฉีดวัคซีนแล้วเพราะมันอยากได้ความสมบูรณ์ของร่างกายยึดดีอยู่พอตามเห็นความยึดดีแอบยึดว่ามีวิธีการดีต้องหายมันโง่เต็มๆคะ"ทำจิตว่ายินดีก็เห็นความหมองของจิตอยู่(วิบากกรรมมันจำลองไข้ก่อนรับวัซีนซะอีกเพราะเรายึดคะ)"ทำใจไปรับการฉีดวัคซีนแบบร่างกายมันพร่องนิดนึ่งจะเป็นไงเป็นกันพอไปจริงมันค่อยลดลงและไม่มีอาการแย่มากจากที่ร่างกายมันดูไม่พร้อมเลยมันพร่องๆแต่กลับไม่มีอาการเหมือนก่อนจะไปรับวัคซีน"หลังรับวัคซีนมีอาการตึงแขนนิดๆร้อนที่หน้าที่หัวนิดๆเหมือนเป็นไข้เบา(ถูกกิเลสหลอกหลายชั้นเลยคะ) ได้รู้ว่าการเคยอยากได้ดั่งใจหมายถูกกิเลสซ่อนตัวอยู่หลายชั้นหลายมุมเหลี่ยมเห็นความน่าเกลียดของกิเลสชั่ว(แม้นิดเดียวก็เหม็นมาก)คะเป็นตามนั้นเช่นนั้น (มีวิชาก็อย่าคิดว่าจะได้ทำอะไรดั่งใจหมายถ้ายังมีวิบากขวาง) สาธุธรรมคะ
นางจิราวรรณ ดาโรจน์กังวลจะทำรายงานไม่ทันเพราะยึดอยากให้สมบูรณ์ , ต่อสู้โดย >> พร่องแต่ทันการ ดีกว่าสมบูรณ์ แต่ไม่ทันใช้, ยึดแล้วทุกข์ ยังโง่อยู่ ไม่มีประโยชน์, กล้าที่จะได้รับความพร่อง, ใจไร้ทุกข์จากความไม่ยึดมั่นถือมั่น , ประโยชน์ที่ได้รับ ใจสบายไร้กังวล ทำงานเสร็จทันตามกำหนด
นางสาวอุรา สังข์ชม
นางสาววิมลวรรณ สินธุจริวัตรวันนี้น้ำไม่ไหล ใจเป็นทุกข์ เสื้อผ้าเน่า ลงเฟส ใจเย็นลง นึกถึงคำพูดอจหมอเขียว โชคดีอีกแล้วร้ายหมดอีกแล้ว ใจเย็นนั่งรอน้ำหยดไปเรื่อยๆ จนเสร็จค่ะ
นางนปภา รัตนวงศากล้าในข้อที่2 กล้าให้ร้ายเกิดถ้าวิบากร้ายออกฤทธิ์ เนื่องจากรูมาตอยด์กำเริบ ปวดข้อมือข้อเท้าขวาหนัก มันกลัวการปวดมากชอบที่จะปวดน้อยๆหรือไม่ปวดเลย อีกอย่างกลัวโรคไม่หายเพราะกิเลสมาหลอกว่า ปฎิบัติมาปีที่6แล้ว ก็มาต่อสู้ว่า เราทำชั่วมาหาที่ต้นที่สุดไม่ได้ ที่รับอยู่น้อยกว่าที่ทำมา ยินดีกล้ารับที่วิบากร้ายเกิด เมื่อรับแล้วก็จะหมดไป ถึงแม้จะลดแบบเพิ่มเติมก็ตาม โรคจะหายไม่หายแต่โรคไม่มีทางชนะเรา เรามีแต่ชนะกับเสมอเท่านั้น เราตายโรคก็ตาย หลังพิจารณาแล้วอาการเจ็บค่อยๆลดลงไปเรื่อยๆ ทำให้เชื่อชัดในวิบากกรรมถ้ากับทุกข์ใจได้ไม่มีอะไรที่ดับไม่ได้ อยู่กับอาการปวดด้วยความยินดี ถ้าเวลาใดปวดมากก็บอกกับกิเลสว่า มาเลยปวดเลยปวดเยอะๆ เลยปวดมากเท่าไหร่ก็หมดไปเท่านั้น อาการปวดยิ่งลดลง ยินดีที่เป็นโรคทำให้ได้สนุกที่ได้ล้างกิเลสทุกช่วงเวลา
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์รวบรวมความกล้าตัดสินใจร่วมกิจกรรมส่งการบ้านทางโปรแกรมซูม เป็นครั้งแรก ได้มีโอกาสลดความกลัวด้วยความกล้า 8 ประการ ข้อ 1 กล้าให้เกิดดี ข้อ 7 กล้าคบเคารพและสานพลังกับสัตบุรุษหมู่มิตรดี ข้อ 8 กล้าเกื้อกูลช่วยเหลือผู้อื่นด้วยใจบริสุทธิ์ครั้งแรกทำสำเร็จแล้ว ต้องมีครั้งต่อๆไปคะ
นายธนวินท์ อินทนิลลดความอยากอาหาร ไม่ได้รับประทานเนื้อสัตว์เเต่มีไข่ บางส่วน
นายสุภาส ลาภเกรียงไกรไม่หวั่น
นางจำปา ลัคณาสถิตย์ (แอ๋ว)เราอยู่นอกค่ายต้องต่อรู้กับกิเลสมากๆเราเห็นอะไรหลายอย่างพอเห็น จะเอาบททบทวนธรรมข้อที่117มาท่องเตือนตัวเอง ตอนหน้าไม่รู้ ตอนนี้สู้ไม่ถอย สู้กิเลสอย่างรู้เพียรรู้พัก จะบอกตัวเองว่าเราจะพาตัวเองให้พ้นทุกข์จะมีแต่สุขเท่านั้น
นายกิตติ สิริพณิชพงศธรเกิดความหวั่นไหวเพราะความหิวจากความตั้งใจที่จะไม่ทานมื้อเย็น กลัวว่าร่างกายจะเพลียล้าเพราะความหิว เริ่มต่อสู้กับกิเลสโดยบอกประโยชน์ของการงดมื้อเย็นว่าเมื่อร่างกายไม่ต้องเสียพลังงานไปย่อยอาหารเย็น ทำให้มีเวลามากขึ้นในการเอาพลังงานส่วนนั้นมาซ่อมแซมร่างกาย และขับพิษส่วนเกินได้อย่างมีประสิทธิภาพ น้ำหนักก็ลดลง ร่างกายแข็งแรงขึ้น คล่องแคล่วมากขึ้น ถ้าไม่กล้าลองทำก็ต้องฟังคำสบประมาทเหมือนเดิมไม่มีวันเปลี่ยน กิเลสยอมฟัง แต่ก็ต่อรองขอเป็นนมก่อนนอนละกัน คืนนั้นก็ผ่านไปได้ แต่ก่อนจะนอนได้เห็นกิเลสเตรียมเหตุผลใหม่ๆไว้สู่กับเราในวันหลัง คงต้องมีภาคต่อๆไป
นางดลพร ไนเกรนไม่กลัวไม่หวั่นไหวกับโรค
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นางสาววิมลวรรณ สินธุจริวัตรกังวลเรื่องน้าค่ะห่วงแต่ไม่อยากไปเห็นหน้าฝากให้พี่สาวดูแลแทนค่ะ แล้วก็โทรถามข่าวเอา ปล่อยวาง อจหมอบอกว่าถ้าช่วงนี้เราพอจะเลี่ยงได้ถ้าเลี่ยงไม่ได้มันเป็นวิบากกรรมของเรา เหตุที่เลี่ยงได้ เราก็มารับวิบากกรรมน้ำท่วม ปวดขา
นางสาวธัญญภัสร์ ศรีมากลา้รับวิบากที่เกิดขึ้นรับความจริงตามความเป็นจริง
นางสาววาสนา ทูลแก้ว เพิ่มอริยศีล1. กล้าทำดี กล้าให้เกิดดี : งดข้าวเย็น เพื่อสุขภาพ2. กล้าให้เกิดวิบากร้าย : โดยบอกกับตัวเองว่า ยินดีรับถ้าเป็นโรค...ยินดีให้หมดไป แล้วเราก็จะโชคดีขึ้น3. กล้าเกื้อกูลช่วยเหลือผู่อื่นด้วยใจบริสุทธิ์ : ได้แนะนำผู้ป่วยคนงานที่บ้านเป็นน้ำเหลืองไหลที่มือ เพราะแพ้สารเคมี โดยให้เขาแช่น้ำปสว.และเอาน้ำ 3 พลังให้เขาดื่ม ตอนนี้แผลเริ่มแห้งแล้ว
นางพรรณธิพา แย้มบัวลดความกลัวเรื่องการสูญเสีย และทำความกล้าให้เกิดขึ้น แม้จะหวั่นไหวเสียดาย และแก้ไม่ได้แล้ว ก็ต้องกล้าที่จะสูญเสีย
นางสาวสิริรัตน์ ก้าวหน้าวาณิชลดความอยากการกินใข่ เห็นป้าผู้ป่วยมะเร็งคนหนึ่ง เค้าเลิกกินใข่โดยเด็ดขาดและบอกว่าศีล สำคัญกว่าการกิน และการเบียดเบียนสัตว์ไม่ดี จึงทำให้เราเลิกได้โดยเด็ดขาดในการกินใข่ ประโยชน์ที่ได้รับ คือมีความสุขใจ ที่ไม่เบียดเบียนสัตว์
นางสาวอุษา บุตรพรม
นางวิศน์ชญาพัชร์ ธรรมราชการกินมื้อเดียวกลัวทำไม่ได้กลัวหิวกลัวผิดศีลอยากจะทำให้ได้อย่างเช่นเมื่อวันที่26ที่ผ่านมาตั้งใจจะกินมื้อเดียวปรากฏว่าตกเย็นหิวพอดีน้องซื้อราดหน้ามาให้ก็ชั่งใจว่าจะกินหรือไม่ก็ไม่กินเอาไปให้หลานเลยไปดื่มน้ำสมุนไพรเข้านอนเลยจะได้กินหรือไม่ได้กินก็ไม่ทุกข์ใจ
นางสาวประทุมทิพย์ ไชยชิตรการวางใจ เหตุการณ์แว่นกันแดดหาย ปกติเวลาแว่นหาย หรือของหายจะเครียดมาก ทุกข์มาก ไม่อยาก ไม่ชอบที่มันหาย ชอบที่จะไม่ให้มัน อยากที่จะได้คืน แต่ครั้งนี้มันตั้งสติได้ทันทีที่รู้ว่าแว่นหาย คิดทวบทวนว่าครั้งสุดท้ายที่เราถอดแว่นออก แล้วเราวางไว้ตรงไหน ก็เลยทบทวนย้อนเวลากลับไป เราถอดแว่นออกเพราะเราเก็บลูกปาล์มต้นนั้น ทั้งเหงื่อเยอะทั้งมดกัด เลยถอดแว่นเหน็บไว้ที่คอเสื้อ ก็น่าจะเป็นไปได้ว่าน่าจะตกหลังจากต้นปาล็มต้นนั้น หลังจากคิดทบทวน ก็เดินหาย้อนกลับไปทุกต้น จนกระทั่งไปถึงต้นปาล์มต้นนั้นที่เราถอดแว่น สุดท้ายเราก็เจอแว่น แต่ตอนเราเดินหาแว่นเราไม่ได้มีความอยากเจอ เจอก็ได้ ไม่เจอก็ได้ ถึงราคาแพงก็ไม่เป็นถ้ามันจะหายก็คือหาย ถ้ามันจะเจอก็คือเจอ ตอนเราเจอเราก็ไม่ได้ดีใจมาก เพราะเราคิดไว้ว่าเจอก็ได้ไม่เจอก็ได้ สรุปประโยชน์ในครั้งนี้เราไม่ทุกข์กับของหายในครั้งนี้ ไม่เครียด เดินหาแบบใจเบาสบาย
นางณัชวรรณ ศรีเพชรส่องแสงวันนี้เห็นจิตหวุดหวิดอยู่ในใจแต่ไม่แสดงอาการออกมาพิมพ์ตัวหนังสือก็รู้สึกหวุดหงิดพิมพ์ถูกแต่สักเดียวเป็นไงอีกตัวนึงก็ใจเย็นๆไม่ต้องอยากไม่ต้องชังดีเกิดไม่เกิดไม่ทุกข์ใช้ปัญญากำจัดมารความกังวลหมดกิเลสรู้ได้เฉพาะตนกล้ารับวิบาก
นางสุรภี สนธแก้วลดกิเลสในการติดในรสชาติอาหาร มันเป็นเรื่องที่ยากมาก ถูกกิเลสหลอกเอาว่าถ้าได้กินแล้วจะสุขใจ ไม่เป็นไรหรอกนานๆครั้ง เราลดมาได้ขนาดนี้ก็ดีแล้ว ฟังอาจารย์หมอเขียวพูดแล้วก็ต้องกล้าค่ะกล้าที่ไม่อยากทำชั่วทุกอย่าง พิจารณาโทษของการกินอาหารพวกนั้น มันทำให้เป็นโรค แล้วเกิดอาการทุกข์ใจถ้าไม่ได้กิน ตอนนี้ก็กล้าที่จะคบและเคารพมิตรดี เพื่อสานพลังกับหมู่มิตรดีด้วยการกักตัว 14 วัน เตรียมตัวเข้าไปบำเพ็ญที่สวนป่านาบุญ 9 ค่ะ
นางสมใจ สิทธิพงษ์
นางสาวผาสุข ตันชวลิตเรื่องการเข้าใจผิด จากคนรอบข้าง วันนี้ทำน้ำเต้าหู้ทานเอง ได้นำไปให้คนที่บ้าน1 แก้ว จากนั้นสักพักใหญ่ ท่านมีอาการอึดอัด เหมือนจะอาเจียร แสดงอาการเพ่งโทษ กล่าวโทษว่าเป็นเพราะ การที่เราได้นำน้ำเต้าหู้ไปให้ท่านทานนั้นเป็นเหตุแห่งการไม่สบายของท่าน ทุกข์ คนเข้าใจผิดเราสมุทัย ได้ยินคำกล่าวหาว่า เป็นเพราะการนำน้ำเต้าหู้ไปให้ดื่มนั้น เป็นเหตุให้ท่านเกิดอาการไม่สบายตัวนิโรธ ไม่ทุกข์ใจ จากคำกล่าวหาที่คนอื่นมีต่อเรา มรรค จากบททบทวนธรรม เรื่องการเข้าใจผิดของเรากับผู้อื่นนั้น เราต้องระลึกรู้ว่ามันคือวิบากกรรมเขา วิบากกรรมเรา / สิ่งที่เราทำคือ การนำน้ำเต้าหู้ที่เพิ่งทำเสร็จแบ่งให้ทาน นั้น เป็นน้ำใจปกติ ในขณะที่ทุกคนทานไม่มีอาการ อะไร / ส่วนการที่ท่านทานเข้าไปมีอาการไม่สบายตัวนั้น เป็นวิบากกรรมของท่าน รวมถึงการที่ท่านมีความเข้าใจผิดจากการปรุงแต่งของท่านนั้น ก็เป็นวิบากกรรมของท่านจากเรื่องนี้ ได้ฝึกการวางความยึดมั่นถือมั่น เมื่อเราทำดีที่สุดแล้ว ก็ปล่อย วางใจ กล้ารับผลทั้งดีและร้าย ครั้งนี้วิบากร้ายออกฤทธิ์ นับเป็นโชคดีที่มีสถานการณ์นี้เกิดขึ้น เนื่องจากเราได้ใช้วิบากเก่า เพราะเราได้ทำเช่นนั้นมา มากกว่านั้น เมื่อเราได้รับแล้วก็จะหมดไป สังเกตุจิตที่สงบ ไม่มีอาการสั่นไหว แต่อย่างใด พิจารณา ความเปลี่ยนแปลงในจิตเมื่อเทียบกับเมื่อก่อนหากเกิดสถานการณ์เช่นนี้ คงหวั่นไหว น้อยใจ หรือ มีปากเสียง แต่เมื่อเราได้เห็นทุกสิ่งทุกอย่างตามความเป็นจริง ไม่ปรุงแต่งอะไรต่อไป ทุกอย่างไม่เที่ยง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และ ดับไป ความสงบได้เข้ามาแทนที่ ไม่ได้ทุกข์ ไม่ได้สุข เป็นกลางๆ
นางสาวทรงรัตน์ พรหมช่วยแพ้กิเลสเป็นส่วนใหญ่เรื่องความอยากกิน เหมือนยิ่งอยากไม่ได้ มันยิ่งได้ แต่ไม่ทับถมตัวเองมากนัก พยายามพิจารณาไปเรื่อยๆ ไม่รีบร้อน สุดท้ายวันนี้ มีจิตใจอ่อนโยนต่อกิเลส ก็งดมื้อเย็นได้ และทำนํ้าสมุนไพรเท่าที่มีเก็บไว้กินได้
นายสุนทร คำเหลืองลดความยากไม่ค่อยได้ แต่ลดได้เป็นบางวัน บางมื้อ เช่นอาหารไม่ปรุงเนื้อสัตว์
นางจิตรา พรหมโคตร
นางสาวภคมน ถิระธรรมภณลดความอยาก ในการอยากพูดให้ดี ให้กระชับครบ จบประเด็นก็ได้เห็นความพล่อง ความพลาดของตัวเองก็หยุดความคิดแค่นั้นพอแล้วเริ่มพากเพียรต่อด้วยความกล้าลดความกังวลเปลี่ยนความกลัวให้เป็นความกล้าให้ได้ใจก็ผาสุข
นางดอกไม้ ปวะบุตรทุกข์เรื่องน้ำหนักลด จากการกินพืช จากคนรอบข้างอยากให้ น้ำหนักเพิ่มวิธีทำให่หายทุกข์ยอมรับที่น้ำหนักลด ถ้ามันจะไม่ไหวก็พร่อมที่จะให้มันเป็นไปทั้งดีขึ้นและลดลงชี้แจงให้ครอบครัวทราบถึงสาเหตุทึ่น้ำหนัก.ลดและปรับสมดุลย์เรื่องอาหารและยาเม็ด 7 8 9ความกังวล ลดลงค่ะ
นางสาวประภัสสร พงษ์ยศมีอาการปวดข้อพับตรงเขา เป็นมาสัก 4-5 วันก่อนจะมาเรียนแพทย์แผนไทย(16-25ต.ค.64)กังวลกลัวว่า จะเป็นเข่าเสื่อม ต้องโดนผ่าตัด จะเดินไม่ได้เหมือนเดิม ตอนแรกจะไปหาหมอเฉพาะทาง แต่สุดท้ายกล้าตัดสินใจเรียนปรับสมดุลร้อนเย็นด้วยการฝึกโยคะ ฝึกเข้าวันที่ 8 อาการปวดทุเลาลงมาก ตอนนี้ทำให้หายกังวลลงมาก
นางสาวธัญมน หมวดเหมน(มั่นแสงธรรม)ลดความกลัวที่จะไม่ได้ดั่งใจอยาก คืออยากทำงาน ที่เป็นงานส่วนรวมที่เรารู้ว่ามีประโยชน์มากๆให้ได้ทุกอย่าง เพราะเราเห็นคุณค่าและประโยชน์ว่าเป็นการช่วยเหลือผู้อื่น ช่วยเหลือพี่น้อง ครูบาอาจารย์ แต่เราก็กล้าที่จะประมาณในการกระทำกิจกรรมการงานต่างๆ ให้พอเหมาะ โดยเลือกทำในสิ่งดีที่สามารถทำได้ในขณะนั้นๆให้ดีที่สุดตามกำลังความสามารถที่ทำได้ ไม่ทำในสิ่งดีๆที่ยังทำไม่ได้หรือเกิดขึ้นไม่ได้ในเวลานั้นถ้าเห็นว่ายากเกิน ฝืดฝืนเกิน ก็จะหยุดไว้ก่อนและทำในสิ่งที่ทำได้ในขณะนั้นก่อนด้วยใจที่เบิกบาน ยินดี ทำให้ได้ฝึกล้างความยึดมั่นถือมั่นที่มุ่งจะให้เกิดดีโดยไม่สังเกตุ องค์ประกอบ เหตุปัจจัย ณ เวลานั้น ด้วยการใช้บททบทวนธรรมข้อที่ 35 คือ ยึดอาศัยดีที่สามารถทำให้เกิดขึ้นได้จริง "นั้นดี" แต่ยึดมั่นถือมั่นว่า "ดีนั้น ต้องเกิดดั่งใจหมายทั้งๆที่องค์ประกอบ เหตุปัจจัย ณ เวลานั้นไม่สามารถทำให้ดีนั้นเกิดขึ้นได้จริง "นั้นไม่ดี"
นางสำรวม แก้วแกมจันทร์ได้ตั้งอธิศีล ในการลดความอยากกินข้าวต้มมัดที่ชอบ เพื่อปรับสมดุลร้อนเย็นของร่างกายและจิตใจ เพราะมันมีฤทธิ์ร้อนมาก มีความกลัว กังวล หวั่นไหว ว่า ถ้ากินข้าวต้มมัด จะเพิ่มความร้อนให้ร่างกาย ร่างกาย มีอาการร้อนที่หน้า ตา ตามตัวจะร้อนไม่สบาย ได้ต่อสู้ดับความกลัว ด้วยการกล้าให้เกิดวิบากร้าย กล้าที่จะไม่สบาย กล้าทำสมดุลร้อนเย็น และกล้าที่จะประมาณ ในการกิน-ไม่กิน ในที่สุด ก็กล้ากินข้าวต้มมัด แต่กินแค่ครึ่งเดียว เคี้ยวจนละเอียดที่สุด ก่อนกลืนลงคอ รู้ได้ด้วยตัวเองทันทีว่า มันเป็นสุขลวง สุขเป๊บเดียว อร่อยตอนที่เคี้ยวครั้งแรก ๆ พอเคี้ยวนานๆ จนละเอียด มันเป็นแป้งที่เหลวๆ ไม่อร่อยแล้ว ได้ใช้เวลาฝึกฝนอยู่หลายครั้ง ปัจจุบัน เมื่อเห็นข้าวต้มมัด ก็มีความกล้าที่จะกิน-ไม่กืนก็ได้ ความอยาก ความกลัวก็หายไป ใจเบา สบาย ไม่กลัว ไม่อยาก ไม่ทุกข์
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากในการกินอาหารหลายมื้อลงมาเหลือเพียงกินวันละ 1 มื้อ ต่อสู้ด้วยการพิจารณาโทษของการกินอาหารหลายมื้อ ความก้าวหน้ากินมื้อเดียวได้ค่อนข้างมั่นคง ประโยชน์ที่ได้รับคือทำให้เบาท้องสบายเบากายมีกำลังอิ่มนาน
นางสาวสุดใจ​ โสะหาบตัวเองได้เอาความกล้ามาชนะความกลัว​​ได้มีส่วนร่วมในการจัดค่ายสายด่วน​ ก็ได้ตัดสินใจมาฝึกเป็นผู้ช่วยพิธีกร​ ทำให้ความกลัวลดลงมีความั่นใจมากขึ้น​ความกล้าทำให้พ้นทุกข์ได้เอาความกล้ามาชนะความกลัว​ กล้าให้ดีเกิด​ กล้าให้เกิดวิบากร้าย​ กล้าให้ดีไม่เกิดเมื่อวิบากร้ายขวาง​กล้าหยุดอยากทำชั่วทุกอย่าง​ กล้าทำสมดุลร้อนเย็น​ กล้าที่จะทำกิจกรรมการงานให้พอเหมาะ​ กล้าคบเคารพและสานพลังกับหมู่มิตรดี​ กล้าช่วยเหลือผู้อื่นด้วยใจที่เป็นสุข
นางพรพรรณ เอ็ทสเลอร์ลดความกังวลเรื่องคนอื่นเอาเปรียบลงได้ เพราะคิดว่า คงเคยไปเอาเปรียบคนอื่นมาเยอะ
นางสาวณฐิตา อินชัยยงค์เรื่องการตัดสินใจเข้ามาพูดส่งการบ้านในซูม พอพูดถึงเรื่องในอดีตที่ผ่านมา พูดถึงการที่เราต้องพลัดพรากจากคนที่รัก พูดถึงการพลัดพรากจากพ่อ พูดถึงการพลัดพรากจากแม่ ตอนแรกเราว่าเราโอเค แต่ระหว่างที่พูดอยู่ๆอารมณ์ก็ดันขึ้นมาจนเราคุมตัวเองไม่ได้ ร้องไห้กลางซูม เห็นความคิดในใจ มันตำหนิเราว่าเราร้องไห้ต่อหน้าคนเยอะๆทำไม ทำให้มานั่งทบทวนความรู้สึกในอดีตที่ผ่านมานานมากแล้ว ที่เราต้องพรากจากพ่อครั้งแรก และต้องพลัดพรากจากแม่เป็นครั้งที่สองความรู้สึกที่เราได้รับในอดีตตอนนั้น คือ รู้สึกถูกแย่งของรัก รู้สึกชังคนที่พ่อกับแม่เราไปอยู่ด้วย ไม่อยากเห็น ไม่อยากได้ยิน เราจะแสดงอาการไม่ดีทั้งกายวาจาใจ ให้เค้ารู้ว่าเราไม่ชอบ เราจะเรียกร้องความสนใจ อยากให้แม่กลับมาอยู่กับเราเหมือนเดิม ตอนนั้นมันทุกข์มากจริงๆ เวลาอยู่คนเดียว จะนั่งดูรูปเก่าๆ มองดูความว่างเปล่าในบ้านก็จะร้องไห้ คิดว่าทำไมเราต้องเจอปัญหาอะไรแบบนี้ด้วย เสียใจ จะรู้สึกตลอดว่าทำไม ทำไมทุกอย่างที่เราได้รับคือสิ่งที่เราทำมา ไม่มีสิ่งใดที่เราได้รับโดยที่เราไม่เคยทำมา กรรมยุติธรรมเสมอเราเคยไปทำให้ใครเค้าต้องแยกจากกันแบบนี้มาก่อน เราเคยทำให้ใครต้องทุกข์มากๆแบบนี้มาก่อน ไม่เห็นต้องทุกข์ใจเลย เราโชคดีมากเลยนะที่เราได้พลัดพรากจากพ่อแม่ เรามีโอกาสได้ใช้หนี้ หนี้กรรมที่เราเคยทำมาเอง เราได้รู้สึกเหมือนที่เราเคยทำกับใครมา รับแล้วก็จะได้หมดไป สิ่งที่เราได้รับมันแค่เศษกรรมแค่ส่วนเดียวเท่านั้นเองนะ เธอคิดดูสิ ว่าคนที่เธอเคยทำเค้าๆจะทุกข์มากขนาดไหน พอคิดได้จึงตั้งจิตขอโทษ ขออโหสิกรรม เราต้องกล้าให้มากๆ กล้าทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ กล้าไม่ทำในสิ่งที่อยากทำ อย่ากลัวที่จะได้รับเรื่องร้ายเลย เพราะทุกอย่างที่มันเกิดขึ้นกับเรามันดีที่สุดแล้วสำหรับเรา ณ เวลานั้น
นางกัญจนา อบรมชอบมีความอยากที่จะไปเที่ยวตามสวนสาธารณะชอบธรรมชาติที่สวยงามกับพี่ๆน้องเมื่อไม่ได้ยังที่ตั้งใจก็ทุกข์ใจรู้สึกเครียดพอได้ไปแล้วจะสุขใจแต่ก็มาพิจารณาอีกทีความสุขอยู่กับเราไม่ได้นานแล้วมันก็ผ่านไปพอคิดเช่นนี้ก็ดับทุกข์ใจได้ไม่อยากไปเที่ยวอีกเลย
นางสาวกมลชนก ทุมวงษ์
นางสาวอมรา ออ่นทรัพย์การทำงานบ้างครั้งทำคนเดียวอยากให้พี่น้องมาช่วยแต่คนในศูนย์มีน้อยต่างคนก็ทำงานแยกกันต้องทำใจว่าเรามีความสามารถเท่าไรก็เท่านั้นอย่าอยากเดี๋ยวกุศลดีก็จะมาช่วยยังไม่ถึงเวลา
นางใกล้พร ไตรยะสุทธิ์ได้กล้าเรื่องชังเพื่อนที่ไปเกี่ยวข้าวช่วย.เขาจะมาช่วยหู่มให่ญ.จึงชัง.พอรู้ว่าคิดไม่ถูกกับลำได้สวนกับว่า.ต้องก้ลาที่จะทำคนเดียวอย่างมีความสุขเบาสบาย
นางสาวอรวรรณ/แดงนวลใจดึขืนเดึยวนึไมกลัวตายแลัว
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นายภาคภูมิ ยอดปรีดาในช่วงค่ายที่ผ่านมา มีอาหารตามองเห็นไม่ค่อยชัด และตรวจใจเจอว่า กลัวจะตาบอด เลยสร้างความกล้าขึ้นมา ด้วยการกล้าที่จะรับวิบากร้าย กล้าที่จะตาบอด เพียงเท่านั้น ความกลัวตาบอดก็จางคลายลงไปมากกว่า 80% ทันที
นายสุนทร คำเหลืองได้ลดอาหารรสจัด ลดการปรุง ลดความไม่ชังไม่ชอบได้บ้าง ความหวั่นไหวยังลดไม่ได้ ก้าวหน้าได้นิดๆ ได้รับความไม่โกธรลดลง
นางเฟื่องฟ้า นภาคะเวช
นางสาวตรีทิพย์นิภา ไทยรักษายอมรับที่ตัวเองเป็นมะเร็งเต้านมวิบากร้ายต้องการให้ชดใช้เราแสบสุดๆก็รับสุดๆจะได่หมดไปจะได้มีแต่สิ่งดีๆต่อไปก็จะทำแต่สิ่งดีๆแก้อาการข้างเคียงพร้อมปรับสมดุลร้อนเย็นสาธุ
นางสาวเสาวนีย์ สอนอาจ
นางสาวชุติวรรณ แสงสำลี เหตการณ์ แว่นสายตาสั้นที่ใส่ประจำหาย หาไม่เจอ ก็สบายใจ วางใจได้หายแล้วหายไปก็โชคดีอีกแล้ว เพราะช่วงนี้สายตาเราก็ดีขึ้นมองไกลได้ชัดเจนขึ้นเพราะใช้น้ำปัสสาวะล้างตา แว่นตาหายไปก็ดีแล้ว แต่บางครั้งก็เดินเหยียบมด หอยทากและพืชที่มีหนามบ้าง จึงนำแว่นสายตาสั้นบนชั้นแบ่งปันมาใส่ แต่ก็ไม่เข้ากับสายตาเท่าไหร่ทำให้เวียนหัว เห็นภาพลอย ๆ จึงนำแว่นสายตาใหม่อันสุดท้ายที่มีออกมาใช้ แต่ก็กลัวว่าเวลาทำงานลุยๆ จะมีรอยขีดข่วนมีสภาพที่ไม่ดีไม่งามเกิดขึ้นทุกข์ : กลัวไม่อยากให้แว่นตาใหม่เสียหายมีสภาพไม่ดีสมุทัย: กลัวไม่อยากใช้แว่นตาใหม่จะเสียหาย มีรอยขีดข่วนมีสภาพไม่ดี ทำให้ทุกข์ใจ ถ้าแว่นตาแล้ว มีสภาพดีๆ ไม่เสียหาย จะสุขใจ ชอบใจนิโรธ : กล้าไม่ได้ตามที่อยาก เมื่อใช้แว่นตาอันใหม่แล้วเกิดความเสียหายมีสภาพไม่ดีหรือไม่เสียหายมีสภาพดี ก็สุขใจยินดีได้ทุกสภาพมรรค: เมื่อรู้ว่ามีกิเลสความกลัวเที่จะใช้แว่นสายตาใหม่กลัวว่าจะเสียหายมีสภาพไม่ดี ก็พิจารณาธรรมะที่อาจารย์ให้ไว้ ล้างความกล้ว เปลี่ยนเป็นความกล้านำแว่นสายตาใหม่ออกมาใช้ ในช่วงเช้าวันที่มีอากาศหนาวเย็นมากออกไปเก็บดอกโสน กล้าเผชิญอากาศหนาวเย็นได้สัมผัสต้นไม้ไอน้ำหยดน้ำที่เย็นๆ ที่ตกใส่ตัวเปียก ใส่แว่นตามองอะไรก็ไม่ชัด แต่ใจก็ไม่ทุกข์ กลับรู้สึกชุ่มฉ่ำสดชื่น จิตบอกว่าแว่นตาจะร่วงจะหล่นหายก็ช่างมัน จะมีรอยขีดข่วนจากกิ่งไม้ก็ช่างมัน แว่นตาจะมืดจะมัวก็ช่างมัน จิตมันยอมทำกุศลที่ดีให้แก่หมู่ จิตไม่หวั่นไหว ก็ไม่กลัวแว่นตาเป็นอะไรก็สามารถอดทนต่อความหนาวเย็นได้แล้ว จิตก็คิดไปอีกว่าถ้าเรานำแว่นสายตาที่นำมาจากชั้นแบ่งปันไปคืนก็จะเป็นประโยชน์ให้ผู้อื่นได้ใช้ดีกว่าที่จะยึดเก็บสำรองสะสมไว้มันเกินความจำเป็นแล้ว ยอมให้แว่นสายตาใหม่จะมีสภาพเปลี่ยนแปลงอย่างไรมันก็ไ่ม่เที่ยงอยู่แล้วกิเลสเรามันไปยึดมั่นถือมั่นเอง ตอนนี้กิเลสมันหรอกเราอีกแล้ว จับกิเลสได้เร็วขึ้นยอมอยู่อย่างจน ถึงไม่มีแว่นสายตาใช้เลยก็ไม่ทุกข์ เพราะเรามีแว่นตาในเกิดปัญญาที่ใสแจ่วแหว๋วใช้ได้ทุกเวลาแว่นตาในศูนย์บาทใช้ได้ทุกที่ทุกเวลาได้อาศัยก็ดีที่สุดแล้ว จากนั้นก็มีเสียงตามสายว่าแว่นตากรอบสีดำใครหายให้มารับได้ที่โต๊ะของหาย เราก็คิดว่าคงเป็นแว่นสายตาเราแน่ๆ พอไปรับก็เป็นแว่นของเราจริงๆ (ทั้งๆที่มีผู้เก็บแว่นสายตานี้มาคืนไว้ เกือบเดือนแล้ว แต่วิบากร้ายกั้นไว้ให้เราไม่ได้ของที่หายคืนมา)สรุป : เมื่อใจไร้ทุกข์ไม่มีสุขที่ได้สมใจอยาก ไม่มีทุกข์ที่ได้สมใจอยาก ไม่มีชอบไม่มีชัง สุขทุกข์ไม่มีเกิดไม่มีดับ ไม่มีความกลัวหวั่นไหว ใจอิ่มเอิบเบิกบานแจ่มใส ยิ่งไม่อยากได้ ยิ่งได้ วิบากดีออกฤทธิ์: กล้าทำดี กล้าให้ร้ายเกิด ถ้าวิบากร้ายออกฤทธิ์
นางสาวเพชรี พรหมช่วยลอความอยากในเรื่องการซื้อของทานอาหาร ได้มีการพิจารณาก่อน แม้ว่าจะยังทำไม่ได้มากแต่ก็มีสติมากขึ้น
นางสาวดรุณวรรณ แซ่ห่าน
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นายชัยวัฒน์ ประพัฒน์รังษีลดความอยากที่จะกลับบ้าน ต่อสู้ด้วยการคิดว่าจะออกไปก็เกิดประโยชน์น้อย อยู่สวนป่านาบุญ 9 ต่อไปก็ดีกว่า
นาง หน่อย นกจันทร์ความเจ็บป่วยกังวลอยู่ตลอดเวลาว่าเมื่อไหร่จะหายแต่พอฟังอาจารย์หมอเขืยวและจิตอาสาทุกท่านและฟังบททบทวนธรรมเป็นประจำทำให้คลายความกังวลได้บ้างค่ะ
นางนปภา รัตนวงศามีความกังวลกับการที่ยื่นแบบฟอร์มเพื่อจะขายไฟจากไฟส่วนที่เกินจากไฟโชล่าเชลล์ แต่จะมีปัญญามาตลอดให้แก้ไขให้เพิ่มเติมส่วนนั่นส่วนนี้ จนละเลยมาจะ2เดือนแล้วยังไม่เรียบร้อย แต่เมื่อวางใจงานจะสำเร็จหรือไม่สำเร็จแต่ใจต้องสำเร็จคือไม่ทุกข์ และยอมรับว่าสิ่งที่เราได้รับคือสิ่งที่เราทำมา ก็ยินดีรับด้วยใจที่เป็นสุข
นางสาวสำรวย รัตตนะได้นำของมีค่า เก็บไว้ที่ตนเองคิดว่าปลอดภัยที่สุด เนื่องจากไม่อยู่บ้านหลายวัน ผ่านไปประมาณ 2เดือน นึกได้ว่าเก็บของไว้ แต่นึกไม่ออกว่าเก็บไว้ที่ใด ขบวนการค้นหาก็เริ่มขึ้น นึกได้ว่าอยู่ตรงโน้นบ้าง ตรงนี้บ้าง รื้อหาไปทั่วบ้านก็ไม่เจอของ ในขณะที่ค้นหานั้นใจมันเร่าร้อนไปหมด รู้สึกหวั่นไหวเสียดายของถ้าหาไม่เจอ ขาดสติลืมไปหมดทุกอย่าง จนรู้สึกเหนื่อย เครียด เวียนหัว ปวดตึง ตัวร้อน เหงื่อเปียกโชกไปทั้งตัว กลับมานั่งครุ่นคิด จะเอาอะไรนักหนา นึกถึงคำพูดท่านอาจารย์ ไฟไหม้หัว ไหม้ผ้าดับที่ใดก่อน ตัวเองโดนกิเลสครอบงำ วิบากกรรม จากการสะสมทรัพย์มากเกินความจำเป็นกำลังไล่ล่า หน้ามืดไปหมดจนลืมดูใจ พอสำนึกได้จึงรีบวางเจอก็ได้ ไม่เจอก็ได้ ความกังวล หวั่นไหวก็หายไปจนลืมเหตุการณ์นั้นไปเลย ผ่านไปประมาณ 2 สัปดาห์นั่งอ่านหนังสือ เปิดกระเป๋าข้างๆโต๊ะปรากฎว่าของอยู่ในนั้นเองประโยชน์ อยู่อย่างพอเพียง ชีวิตเรียบง่ายสบายกว่าเยอะ สะสมของมาก เท่ากับสะสมทุกข์ ต้องเอาออกๆ
นางสาวขวัญเรือน ขาวฉลาดลดความอยาก คือการตั้งศีลว่าไม่กินเนื้อสัตว์วันพระ และวันเกิดก้คือไม่กินเนื้อสัตว์วันศุกร์ พยายามลดละเนื้อสัตว์ใหญ่ และทุกวันนี้ก้เหลือแค่กินไข่กับปลาแต่ก้ไม่ค่อยได้กินนานๆจะกินที
นางสาวอมรา อ่อนทรัพย์อยากให้พี่น้องมาช่วยแต่ค่ายมีคนอยู่น้อยทำคนเดียวก็ได้กุศลดีเดี๋ยวก็มีพี่น้องมาช่ยเองอย่าอยาก
นางสาวศิริพร คำวงษ์ศรี1. กล้าที่จะโง่จริง ๆ ไม่รู้บ้างก็ได้ กล้าพลาด กล้าทุกข์2. ตั้งใจไม่ซื้ออาหารและขนม แต่ให้ได้ตามธรรม หรือถ้าไม่ไหวจริง ๆ จึงค่อยขอกิน 3. กล้ายอมให้งานไม่สมบูรณ์4. ตั้งศีลเรื่องคนคู่ จะไม่กลับไปติดต่อคนรักเก่า หากไม่จำเป็น หรือเว้นแต่เขาจะติดต่อมาก่อน5. พิจารณาโทษของความชังและพยาบาท6. ตั้งใจ "มั่น ผ่อง พุทธ" เท่าที่ทำได้7. พากเพรียรที่ไม่ตั้งเจตนาพูดจาทำร้ายจิตใจผู้อื่นเท่าที่ทำได้
นายเอกศิริ ตันติศรีไกรแสง
นายเอกศิริตันติศรีไกรแสง
นางกานดา ศักดิ์ศรชัยตั้งศีลตื่นเช้ามาร่วมออกกำลังกับหมู่ทาง zoom ทำได้ 2-3 ครั้งต่อค่าย จะเพียรเพิ่มขึ้นเท่าที่ไม่ฝืดฝืน
นางสาวสำรวย รัตตนะ
นางสาวศิรินภา คำวงษ์ศรีกล้าที่ได้จะรับคำพูดที่ไม่ไพเราะเพราะเราพูดไม่ไพเราะมาเยอะหลายครั้งกลัวว่าจะได้รับคำพูดไม่ดีจากคนที่เราชังตอนนี้กล้ารับมากขึ้น แต่ยังไม่ 100%
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ 29 ต.ค.2564 ฟังรายการส่งการบ้าน(ใช้หูฟัง) มีหลากหลายเรื่องราวที่แต่ละคนนำมาเล่า เราก็มีเรื่องเยอะอยู่ อยากส่งการบ้านเหมือนกันแต่สถานที่ไม่เหมาะเพราะอยู่ในที่ทำงานตัดใจ เอาไว้โอกาสหน้าแล้วกัน ยังมีเวลาอีกเยอะ
นางดรุณี​ อินทนิล​กล้าที่จะไม่ทานเนื้อสัตว์เป็นลำดับเรื่อยๆ งด ลด เลี่ยงไม่ได้ก็เขี่ย
นางธมกร พลสุวรรณอาหารหมูแหนมเนืองซึ่งเป็นอาหารที่โปรดปรานมาก ต้องต่อสู้กับกิเลสว่าจะเลือกอะไรระหว่างทานหมูเพื่อความอร่อยมีรสชาด กับอศีลที่ตั้งไว้คือไม่ทานเนื้อสัตว์ สุดท้ายเราก็เลือกรักษาศีลคือ ยอมที่จะไม่ทานเนื้อสัตว์ประโยชน์ที่ได้รับ สามารถกำจัดกิเลสที่คอยล่อหลอกให้เราหลงกล อีกทั้งเราสามารถรักษาศีลได้อีกด้วย.
นางสาวนงนุช พาสนาโสภณกล้าที่จะทำกิจกรรมการงานให้พอเหมาะ : จากที่สระหนุนชีพระดับน้ำสูงขึ้นมาเรื่อยๆ จึงได้ขุดต้นกล้วยขึ้นมาไว้ข้างบนเพื่อรอการปลูก แล้วกลับไปทำงานที่กำลังเร่งทำให้แล้วเสร็จ แล้วถึงจะมาปลูกต้นกล้วย แต่งานที่ทำยังไม่เสร็จอย่างที่วางแผนไว้ จึงวางใจ กล้าที่จะตัดรอบงานตรงนี้เพื่อไปปลูกกล้วยก่อน งานขุดหลุมก็ไม่ง่ายเพราะดินที่ชุ่มน้ำเหนียวติดจอบติดเสียมทำให้ปลูกได้ช้า และต้องรวมหมู่ในการอัดเทปอีก จึงต้องใช้เวลาถึง 2 วันในการปลูกกล้วย จากที่คิดไว้ว่าช่วยกันวันเดียวก็เสร็จ เป็นการที่เรากล้าที่จะปรับเปลี่ยนในสิ่งที่เราคิดวางแผนไว้เพื่อประโยชน์และความสำคัญที่มากกว่า
นางสาวระวีวรรณวงค์กะวันหวั่นไหวกับโรคมะเร็งของตัวเองบ้าง..เนื่องจากชาหลังก้นเท้าและมือ และมีปัญหาการขับถ่าย ใช้ความกล้าเข้าสายด่วนถามปัญหา ได้คำตอบทำให้เข้าใจและสบายใจขึ้นแก้ปัญหาที่ใจไม่หวั่นไหวกับโรคและคนรอบข้าง กังวลว่าเพื่อน ด้วยภาวะของโรคและอาหารทำใหผอม เข้าใจขอให้แข็งแรงก็พอใจแล้วพยายามทำใจไม่หวั่นไหว กล้าผอม ประโยชน์ที่ได้รับ..เมื่อยอมรับตัวเองก็สบายใจขึ้น..อยู่ก็ทำความดี ตายก็ไปทำความดีต่อชาติหน้า..ประครองสติ
นางสาวกมลชนก ทุมวงษ์จากความโง่ ความโลภ และความอยากได้ที่ดินจากความคิดตัวเองว่าดีแล้ว เพราะตัวเองไปดูแล้วว่าดีทุกอย่าง เช่นดินดี น้ำดี แสงดี พันธุ์ดี ศีลดี ตามที่อาจารย์ได้สอนไว้ แต่เมื่อน้องไม่เห็นด้วยว่าไกล กันดาร น้ำท่วม ไม่มีสนามบิน แต่เราก็ยังดื้อที่จะบอกว่าเราทำได้ เราอยู่ได้แต่ไม่คำนึงถึงน้องอีก 2 คน แต่เมื่อมาคิดทบทวนและพูดคุยกับหมู่มิตรดีแล้วก็ให้ความเห็นว่าบางครั้งการที่เราอายุมากแล้วเมื่อไปทำสิ่งนั้นแล้วไม่มีใครสานต่อมันก็จะเป็นผลเสีย ก็เลยได้มาคิดในความกล้า 8 ประการ คือข้อที่ 6.กล้าที่จะประมาณการกระทำกิจกรรมการงานให้พอเหมาะกับตัวเอง ฉะนั้นก็เลยยอมกล้าที่จะยอมรับมติของน้องซึ่งมีเสียงมากกว่า และในเมื่อเป็นลูกศิษย์ท่านอาจารย์เราก็สามารถที่จะปรับตัวเองให้อยู่กับสถานการณ์ต่างๆเหล่านั้นได้ ประโยชน์ที่ได้รับ ทุกข์หายฉับพลัน มีความสุขใจ
นางนางราตรี สมหมาย
นางสาวภนิดา ปินมณีลดเนื้อสัตว์ลดความโกรธ ไม่อยากได้อยู่เพื่อไม่ใช้เงินแบบสบายใจมากขึ้น ก่อนนี้เวลาที่ใครทำกับเราเราจะปล่อยไม่ว่าอะไรคะเดี๊ยวนี้กล้าพูดกล้าเตือนเขามากขึ้น กล้าอยู่คนเดียวได้ไม่กลัวเหมือนแต่ก่อนที่คิดว่าชีวิตต้องมีดูแลเดี๊ยวไม่กลัว กล้ามากขึ้น เคยขี้กลัวผีคะเดี๊ยวนี้ไม่กลัวแล้วคะ
นางสุรีนารถ ราชแป้น
นางสุรีนารถ ราชแป้น
นางสาวสุนันท์ พิมพ์ศรีลดความอยากให้ได้ดีดั่งใจหมาย อยากให้คนทำงานให้ถูกใจเรา สะดุดขึ้นมาว่า อ้าวเค้าทำอย่างที่เค้าทำก็ดีแล้ว ไม่มีอะไรเสียหาย ก็วางใจ แค่เฝ้าดูให้ได้ผลทันเวลาก็พอ แล้วดูว่าเราต้องช่วยอะไร หรือไม่ ก็พอ มารู้อีกทีว่ายังกลัวงานจะไม่ทันเวลาอีก ก็ต้องทำทันก็ได้ไม่ทันก๋ได้ แต่วิบากดีออกฤทธิ์ ผลจึงออกมาทันเวลา
นางเรณู ไชยศรีกำลังต่อสู้กลับการนอนไม่หลับ
นางนบชุลี เสาวนาเรื่อง ไม่อยากได้ฟักเน่าเหตุการณ์ เพื่อนบ้านให้ฟักจำนวน 2 ลูก มีลูกเน่าอยู่ 1 ลูก เขาบอกว่าให้เอาไปด้วยนะคงจะกินได้สักครึ่งลูก ก็ขอบคุณเขา (เราเห็นปั๊ปก็คิดในใจว่าไม่เอาได้มั้ย เพราะอยากได้แค่ลูกเดียว แล้วเราก็เห็นแล้วว่ามันเน่าจะให้เรามาทำไม) ทุกข์ ไม่อยากได้ฟักลูกเน่าสมุทัย ชอบฟักลูกที่ไม่เนา ชังฟักลูกที่เน่านิโรธ ได้ฟัก 2 ลูก เราก็สุขใจ ทั้งที่ไม่อยากได้ลูกเน่า ขอบคุณที่ทำให้เรามองเห็นประโยชน์ของฟักลูกที่เน่า เราก็รับมาด้วยความยินดี มรรค เมื่อจับความรู้สึกว่าไม่อยากได้ฟักเน่า ทำให้เราเข้าใจวิบากกรรมเลยว่า เราเคยให้สิ่งของที่ชำรุด หรือของกินที่เน่าเสียใครไปแน่ ๆ เลยมาร เขาให้ลูกเน่าเราจะเอามาทำไม มันคงกินไม่ได้หรอกสงสัยจะเน่าทั้งลูกนั่นแหละเรา เขาให้แล้วเราก็รับมาก่อน ถ้ากินไม่ได้ก็เอาไปทำปุ๋ยใส่ต้นไม้ เขาก็คงจะดีใจที่เรารับลูกเน่ามาด้วยบางทีอาจเน่าแค่ครึ่งลูกก็ได้ เราควรยินดีที่เขาให้เรามา เมื่อกลับถึงบ้านเราก็ตัดส่วนที่เน่าทิ้ง สรุปว่ามันเน่าทั้งลูกเลย ถ้าเป็นเมื่อก่อนนะ เราจะพูดว่าฟักมันเน่ายังจะให้เรามาอีก แต่ปัจจุบันนี้เรากลับคิดว่ามันเน่าเราก็สามารถใช้ประโยชน์ด้วยการเอาไปทำปุ๋ยได้สรุป จากบททบทวนธรรมข้อ 101 ต้องไม่ยึดมั่นถือมั่นให้ได้ "จึงจะได้" ข้อ 104 ผู้ที่เข้าใจ เชื่อ และชัด เรื่องกรรมอย่างแจ่มแจ้ง จะเอาทุกข์มาแต่ไหน
นางกานดา ศักดิ์ศรชัยตั้งศีลยินดีร่วมกิจกรรมกับหมู่มิตรดีไปตามเหตุปัจจัย
นางสาววิญญา จันทะพล
นางรมิตา ซีบังเกิดช่วงเย็นไปแปลงผักเพื่อรื้อเถาถั่วฝักยาวออก มือไปถูกกับสัตว์อะไรไม่แน่ใจ แต่มีความเจ็บ แสบ คันมาก ตอนแรกคิดว่าเป็นแมลงป่อง กลัวไปว่าคืนนี้ต้องเจ็บจนนอนไม่หลับแน่ๆเพราะเคยถูกต่อยมาแล้ว รีบเอาใบผักบุ้งมาขยี้ที่แผลก่อนเลยและใช้น้ำส้มควันไม้มาถูๆให้ทั่วอีกที แต่กลับมาคิดใหม่ว่าเราต้องกล้าที่จะเจ็บ กล้าที่จะปวด เป็นไง เป็นกัน ความกลัว กังวลก็ลดลงทันที และก็ค้นหาดูว่าตัวอะไรแน่ที่ต่อยเรา ก็มาพบว่าเป็นตัวหนอนขนซึ่งรูปร่างแปลกๆไม่เคยเห็นมาก่อนเลย ยิ่งเบาใจมากยิ่งขึ้น เมื่อกลับมาบ้านใช้สมุนไพรตะไคร้หอมไล่ยุงซึ่งทำเองมาทาอีกที ประมาณไม่เกิน15นาที อาการต่างๆก็หายเป็นปกติ ประโยชน์จากความไม่กลัวไม่กังวลทำให้เรากล้าค้นหาดูว่าตัวอะไรมาต่อยเราพอเห็นว่าเป็นหนอนยิ่งสบายใจมากยิ่งขึ้นๆตามลำดับ
นางสาววิญญา จันทะพลกลัวในการที่จะต้องรับคีโม ฉายแสง ก็ได้ตั้งใจว่าถ้าจะต้องรับก็จะยินดี แต่พอเราวางใจ ผลที่ตามมาคือเราไม่ต้องไปรับแล้วโดยไม่มีปัญหากับคุณหมอและคนใกล้ตัวเลย สามารถมาใช้วิธียา9เม็ดดูแลตนเองอย่างที่เราต้องการ
นายสมศักดิ์ แดงอ่อน,มีอริยศีล กล้าตั้งอริยศีล ฉันอาหารปั่นมื้อเดียวลดอัตตา รูปลักษณ์ที่ชอบชัง ลดความอยาก เลิกเสพตามความเคยชินในอาหารรสจัด อาหารปรุงรส ปลา ไข่และผลิตภัณฑ์จากสัตว์ตลอดการฝึกอบรม10วัน ผลรุ่นที่2ผ่าน95%รุ่นที่3ผ่าน80%มีวิบากร้ายเกิดเอาตอนใกล้จบ ในวันปวารณาออกพรรษา พระผู้ใหญ่ขอความร่วมมือ ให้ฉันอาหารฉลองศรัทธาญาติโยม ณสถานที่ฉันรวม พร้อมแม่ชีและโยม การปั่นอาหารรวมสูตรวรรณ๙ถูกตัดตอนยกเลิกโดยปริยาย ความกังวลหวั่นไหว ก็กล้าทำใจยินดีที่ยังทำไม่ได้ สมบูรณ์เต็ม100%ยังถูกวิบากร้ายขัดขวาง ถูกหมู่มุ่งมองถึงความแปลกแยกที่ผ่านมาด้วยดีตลอด18วันที่ผ่านมาและต่อๆไป เริ่มมั่นใจในประสิทธิภาพและประสิทธิผลเชิงประจักษ์มากขึ้นตามลำดับแม้ช่วงหลังๆจะเริ่มถูกกิเลสเข้าครอบงำให้เลิกกลับไปเสพดังเดิม
นางภัคภร จันทราสกุลลดความอยาก อยากให้ได้ดั่งใจ วางใจยอมรับถ้าผิดพลาด สบายใจขึ้น
นางสาวพยอม ขวัญเชื้อ1. กล้าทำดีด้วยการตอบปัญหารายการสายด่วน2. กล้ารับความพลาด ความพร่อง ในการตอบปัญหารายการสายด่วน3. กล้าที่จะไม่ได้ทำกุศลเมื่อไม่มีโอกาสในการตอบปัญหารายการสายด่วน จากทำผิดศีลแล้ววิบากร้ายขวาง4. กล้าที่จะไม่กินตามใจอยาก ด้วยการเอาประโยชน์ ฝึกตัดรอบ 5. กล้าที่จะทำสมดุลร้อนเ - เย็น เมื่อมีอาการไม่สบาย ด้วยการดีท็อก แช่มือแช่เท้า กินอาหารปรับสมดุล ปรับเปลี่ยนไปตามอาการ6. กล้าที่จะประมาณ พร้อมปรับพร้อมเปลี่ยน ในการทำกิจกรรมการงาน ไปตามกาลอันควรทำในปัจจุบันนั้นๆ7. ร่วมทำกิจกรรมการงานกับสัตตบุรุษ และหมู่มิตรดี ตามกาละอันควร8. ช่วยกิจกรรมการงานการทำสื่อสาร ในการพึ่งตนช่วยคนให้พ้นทุกข์ กสิกรรมไร้สารพิษ
นางกานดา ศักดิ์ศรชัย
นางนปภา รัตนวงศาข้อ2 กล้าให้เกิดร้าย ถ้าวิบากร้ายออกฤทธิ์ ข้อ3 กล้าให้ดีไม่เกิดถ้าวิบากร้ายขวางกั้น ตอนนี้พ่อเริ่มมีอาการหอบอีก แต่ไม่ได้กังวล หวั่นไหวเหมือนแต่ก่อน ใจเย็น แทงเข็ม 1ครั้ง 2ครั้ง 3ครั้งไม่หงุดหงิด หลังแทงเข็มได้ก็ฉีดยาสเตียรอยด์ให้ ท่านจะใช้ยา9เม็ด ข้อไหนบ้างก็ไม่ไปยัดเยียดพ่ออีก เห็นความก้าวหน้าในการไม่เป็นพรหม 3หน้า ที่ลดลงเรื่อยๆ
นางสาววิภาวัลย์ ถนัดธรรมกุลด้วยความกล้าที่จะใก้มันเกิด กล้าที่จะรับชดใช้วิบากให้ผ่านไป ลดความอยากที่ทำให้ทุกข์ ทำด้วยใจที่ศรัธรามั่นใจร้ายหมดดีจะเป็นผลช้าเร็วอยู่ที่เรากล้ารับกล้าด้วยใจที่ผาสุก
นางสาวว่าที่ร.ต.หญิงอำนวยพร ดวงโสภาลดอาหารได้เหลือสองมื้อต่อวันแต่ละมื้อกินอาหารอย่างเดียวบางครั้งอยากหิวมากแต่กินสองมื้อแล้วทำให้ไม่หิวสามารถอยู่ได้โดยลดมื้ออาหารลงทำให้ประหยัดค่าใ้ชจ่ายได้มากลดอาหารเนื้อสัตว์ เรื่องอารมณ์ใจเย็นมากขึ้นไม่ตามใจยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้นที่ไม่ได้ดั่งใจกล้าลดความอยากมากขึ้นสบายใจเบาตัวมากขึ้น
นายคมเวช หงส์เชิดชัยกล้าที่จะไม่ได้ตามที่อยากกล้าทำดีให้ดีเกิดถ้าวิบากดีออกฤทธิ์
นางสาวปริศนา อิรนพไพบูลย์
นางสาวเมตตา โพธิสุทธิ์ฝึกทานอาหาร 2 มื้อ ได้ 2 สัปดาห์แล้วและคิดว่าจะทำได้ตลอดไป ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่คิดว่าตัวเองจะทำได้ เพราะเพียงแค่การลดอาหารว่างระหว่างมื้อยังเป็นไปได้ยาก แต่เมื้อได้ตั้งใจปฏิบัติจริงแล้วก็ทำได้จริง. นี่ขนาดไม่ได้ทานอาหารสุขภาพ 100% ยังทำได้เลยแต่ยังไม่คิดเรื่องการทานอาหาร 1 มื้อ เพราะท่านอาจารย์บอกว่าระดับอรหันต์ถึงจะทำได้ คิดว่าตัวเองยังไม่ถึง จึงยังไม่บังอาจ 555
นางสาวภูเพียรธรรม กล้าจนกล้าหยุดชั่ว ด้วยใจเบิกบาน กล้าทำ กล้ารับ กล้ารับวิบากร้ายที่เราทำมาด้วยใจผาสุก รับวิบากจากการทำผิดศีล ในการไม่ประมาณในการบริโภค และตั้งจิตที่จะทำดีใหม่ทุกวัน ทำไปจนกว่าจะเห็นผลที่เที่ยงแท้ ยั่งยืน ตลอดกาลนาน
นางสาวกุหลาบ วงษ์ลุนลดความอยากไม่ได้ดั่งใจ ทีจะให้คนที่เราห่วงทำอย่างทัาเราคิดว่าดีแล้ว เมื่อเขาไม่ทำตามใจเป็นทุกข์ แก้ไขโดยกล้าที่จะไม่ได้ดั่งใจ
นางสาวปัทมา ลีฬหาวงศ์(หมู)ในคำพรดับความกลัวเมื่อไม่มีความกลัวก็กล้าเผชิญตามเหตุปัจจัยที่เกิดและแก้ปัญหาทุกข์ปัญหาทั้งทางกายและทางใจ เมื่อนั้นก็จะไม่มีความทุกข์กายทุกข์ใจใดๆมาทำร้ายเราได้ ประโยชน์ที่ได้คือ มีความเจริญในธรรมะเชื่อในเรื่องกรรมอย่างแจ่มแจ้ง
นางยุพิน หมายชื่นลดความอยากในเนื้อสัตว์ ซึ่งก่อนนั้นไม่ได้ต้องคิดอะไรมากมาย เพียงเพื่อความพอใจ ความอร่อยตามใจปาก ติดในรสชาดอาหาร ต่อมาเมื่อรับรู้ในธรรมะมากขึ้น วิบากกรรมดี/ร้าย ทั้งสุขภาพอาจจะมีโรคร้ายมาบั่นทอนชีวิตให้แย่ลงกว่าเดิมแน่นอน และด้วยเหตุผลหลายประการ เมื่อได้เข้ามาเป็นนักศึกษาแล้ว มีความรู้สึกที่จะลด ละ เลิกเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์ ตามหมู่กลุ่มมิตรดี เพื่อละชีวิตของสัตว์อื่นๆ ..ประโยชน์ - ลด ละเลิกการกินเนื้อสัตว์/ผลิตภัณฑ์ -ลดโรคต่างๆอันเกิดจากเนื้อสัตว์ -ลดวิบากกรรมร้าย ปราศจากโรคภัยเบียดเบียน -ลดค่าใช้จ่าย - สุขภาพดีเบากายสบายใจ
นายธนวินท์ อินทนิลที่โรงเรียน ผมรับประทานก๋วยเตี๋ยวผมทำใจ ที่จะไม่กินเนื้อสัตว์เนื้อที่มากับก๋วยเตี๋ยว เเต่ผมอดไม่ได้จึงกินไป2-3ชิ้น ต่อไปผมจะพยายามลดลงครับ
นาย สุภาพ พงศ์สุวรรณลดความอยากด้วยการจับกิเลสได้ ก็เลยมีความกลัวความกังวลน้อยลงครับ
นางยุพิน หมายชื่น
นางสาวนฤมล วงศา
นางสาวนฤมล วงศามีงานเลี้ยงกินอาหารกลาววัน( รับคนโยกย้ายประจำปี) ซึ่งเมนูวันนั้นคือสเต็กหมู หัวหน้าตนเข้าใจว่าตนไม่กินเนื้อวัว หมู ไก่ เลยสั่งสเต๊กปลามาให้พิเศษเพียงคนเดียว ตนเองได้แต่ยิ้ม พูดไม่ออกว่าตนพยายามเลิกกินแล้ว ครั้งจะปฎิเสธก็เสียน้ำใจ เพราะเขาซื้อหามาเรียบร้อยแล้ว วันนั้น ตนเลยพยายามเรียกให้เพื่อนๆมาช่วยกันชิม เพราะอยากเลี่ยง แต่ปรากฎว่า แต่ละคนที่มารอชิมกลับบอกให้ตนกินเป็นคนแรกก่อน งานนี้เล่นเอาอึ้ง คาดไม่ถึง เพราะใจแอบคิดให้คนอื่นช่วยกันกินเยอะๆ จะได้หมด เนียนๆไป หัวหน้าก็ออกมาถามว่า...อร่อยไหม?งานนี้ ตนจำใจตัดใส่ปาก ทั้งๆที่ไม่รู้สึกยินดีเสียเลย แต่ตนก็ทำใจรับ ยินดีรับวิบากนั้นอย่างใจจริงเพราะยังหาทางเลี่ยงไม่ออกตอนนี้
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นางยุพิน หมายชื่น
นางสาวปาวิดา ทองธวัฒน์ลดความอยากกินของหวาน และลดการกินของหวานลงได้โดยทรมานน้อยลง
นางจิตรา พรหมโคตร
นางเวียงทอง นุ่นภักดีตั้งศีลไม่กินหน่อไม้ เมื่อเช้าได้ไปซื้อของที่ร้านค้าเหลือบไปเห็นซุปหน่อไม้ใจแวบไปคิดจะซื้อดีไหมนะ แต่จิตมันบอกว่าเราตั้งศีลว่าไม่กินหน่อไม้ เพราะมันฤทธิ์ ทานแล้วทำให้เจ็บป่วยไม่สบายเป็นโทษไม่ใช่ประโยชน์ ยืนอยู่อย่างนั้นนานซักพัก กิเลสมันยังไม่ลง จิตเรามันก็สวนมาว่าเอาเลยกินเลยซื้อเลยกิน แล้วจะได้ไม่สบาย จะร้อนจนไม่สบายตัวเอาเลย พอคิดแบบนี้กิเลสมันยอมค่ะ มันไม่เอาแล้วมันกลลัวจะไม่สบายค่ะ สรุปเลยไม่ได้ซื้อซุปหน่อไม้ และใจก็สบายโล่งโปร่งดีค่ะ
นางภัคเปมิกา อินหว่าง
นางสาวฐิตารีย์ ธนัทพงศภัทร์การลดความกลัวเรื่อง ไม่สบายด้านร่างกาย กลัวว่าจะมีทรัพย์สินไม่พอ ที่จะดำรงชีวิต ต้องกลับมาฟังธรรมจากอาจารย์ คอยเตือนสติ ก็สามารถลดความกลัวได้ ต้องคอยฟังบ่อยๆ เพราะว่าความกลัว อยู่กับเราตลอดเวลา
นางยุพิน หมายชื่น
นางสาวปภาพิศา มงคลธนาวุฒิ (ณิ)ลดกิเลสมากๆ ไม่เคยไปห้าง ไม่ซื้อเสื้อผ้าใหม่นานแล้ว พวกของใช้ต่างๆ และของเซลล์ก็ไม่สนใจ ไม่อยากได้เหมือนเมื่อก่อนเมื่อลูกมาจะพาไปห้าง ถามว่าแม่ต้องการอะไรไหม บอกลูกว่าแม่ไม่ต้องการอะไร ไม่อยากได้ เบื่อข้าวของเต็มบ้าน ทำให้เป็นทุกข์ กับสิ่งของมากมาย เตรียมนำออกบริจาค
นางพิกุล วันจันทร์
นางสาวประภัสสร วารี
นางภัคเแมิกา อินหว่าง