2. บันทึกกลุ่มตัวอย่างจาก ผู้ใช้การแพทย์วิถีพุทธที่เป็นจิตอาสาแพทย์วิถีพุทธ
ระหว่างปี พ.ศ. 2553 – 2558
(ประเภทข้อมูลที่ 10 แบบบันทึกกรณีศึกษาของจิตอาสาและนักศึกษาแพทย์วิถีพุทธ และข้อมูลที่ 12 แบบสอบถามประสบการณ์การใช้แพทย์วิถีพุทธ เทคนิค 9 ข้อ)
| กรณีศึกษาที่ | 2.6 |
| ชื่อ | นายคำนึง ไชยชนะ |
| เพศ | ชาย |
| อายุ | 53 ปี |
| จังหวัด | ประจวบคีรีขันธ์ |
| อาการ | ปวดเมื่อย ปวดหลัง |
| วันสัมภาษณ์ | 15 พฤศจิกายน 2557 |
ประวัติการเจ็บป่วยคือ พ.ศ. 2516 ได้รับอุบัติเหตุจากการเล่นฟุตบอล กระดูกเชิงกรานอักเสบ รักษาที่โรงพยาบาลพระมงกุฏ X-ray กินยากายภาพบำบัด และพ.ศ.2516 อุบัติเหตุจากการเล่นฟุตบอล ที่กระดูกเชิงกรานอีก รักษาที่โรงพยาบาลเลิศสิน นอนอยู่บนเตียง 1.5 เดือน แพทย์จะผ่าตัด แต่ไม่ยอมผ่าตัด กินยากายภาพบำบัดนวดฉะนั้นใน ช่วงปี 2516 – 2555 จะมีอาการปวดเมื่อยเกือบทุกส่วนของร่างกาย ดูแลโดยการกินยา กายภาพบำบัด 45 ปี ดีขึ้นบ้าง แต่ไม่หายขาด ปวดหลัง (กระดูกสันหลัง สะโพก) แก้โดยการโยคะ ออกกำลังกาย แต่ก็ยังมีอาการปวดเจ็บอยู่
ในระยะ 2 ปี ที่ได้ใช้เทคนิคยา 9 เม็ด อาการปวดเมื่อย ปวดหลัง ลดอาการไปได้มากถึง 80 เปอร์เซนต์ ไม่ได้ไปตรวจที่โรงพยาบาล (กระดูกเชิงกราน) แต่ไปตรวจสุขภาพประจำปี ได้ผลปกติ (ตรวจความดัน เบาหวาน หัวใจ ปอด ปกติ) การกัวซา ลดอาการปวดเมื่อยตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย ลดอาการเจ็บตามกระดูกเชิงกราน สันหลัง การการสวนล้างลำไส้ใหญ่ สามารถลดอาการปวดเมื่อย อ่อนเพลีย แน่นท้อง มึนศีรษะ ลดอาการได้ถึง 90 เปอร์เซ็นต์
ขับรถระยะทางไกล (ประมาณ 300 กิโลเมตร) ใช้เวลา 4 ชั่วโมง มีอาการปวดเมื่อยตั้งแต่ไหล่ แขน หลัง ขา เท้า มึนศีรษะเมื่อมาแช่มือแช่เท้า ครบ 9 นาที รู้สึกตัวเบา หายมึนศีรษะหลัง แขน ขา เท้า หายปวดเมื่อยโยคะ ลดอาการปวดเมื่อย อ่อนเพลีย เจ็บได้ถึง 80 เปอร์เซ็นต์ทำต่อเนื่องมาตลอดถึงปัจจุบัน โดยเฉพาะหลังจากอุบัติเหตุปี 2516
กรณีมีอาการ ปวด เมื่อย แน่นท้องไม่พอใจการทำงานของหมู่กลุ่มบางกลุ่มและเพื่อนร่วมงาน ได้ใช้หลักการแพทย์วิถีธรรมทุกข้อ หลังการใช้เทคนิค 9 ข้อ มีความสบายใจ กาย หมดความกังวลวุ่นวาย ไม่ถือโทษคนรอบ ๆ ตัว ได้ทำน้ำสมุนไพรฤทธิ์เย็นน้ำสมุนไพรเพื่อแจกประหยัดเกือบทุกอย่างเสื้อผ้า อาหาร ยามีความพอในสิ่งที่ตนมีอยู่แล้วไม่เครียด ลด ละ การกินเนื้อสัตว์ ไม่ถือโทษ โกรธ ลด ละ เลิก โลภ โกรธ หลง เกลียด พยายามทำให้ได้มากที่สุด แนะนำเพื่อน ๆ ญาติ ๆ ให้ทำด้วย โดยเราทำให้เป็นตัวอย่าง