3. บันทึกกลุ่มตัวอย่างจาก ผู้ใช้การแพทย์วิถีพุทธที่แนะนำและเก็บบันทึกโดยจิตอาสาแพทย์วิถีพุทธ เครือข่ายแพทย์วิถีพุทธ นักศึกษาแพทย์วิถีพุทธ และประชาชนผู้ที่ใช้การแพทย์วิถีพุทธ
ระหว่างปี พ.ศ. 2551 – 2558
(ประเภทข้อมูลที่ 8 แบบบันทึกกรณีศึกษาของจิตอาสาและนักศึกษาแพทย์วิถีพุทธ))
| กรณีศึกษาที่ | 3.40 |
| ชื่อ | นายทวีวัฒน์ วิบูลย์อุทัย |
| เพศ | ชาย |
| อายุ | 69 ปี |
| อาชีพ | ค้าขาย |
| จังหวัด | กาฬสินธ์ |
โรคหรืออาการ : โรคพาร์กินสัน ข้อเข่าเกร็ง เดินไม่ได้
วันที่เข้าค่าย 12-18 มีนาคม 2555 (ค่ายดอนตาล) และค่ายมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี (2 ครั้ง) เก็บข้อมูลเมื่อ 18 มีนาคม 2555
ตอนอายุ 59 ปี ประสบอุบัติเหตุล้มมอเตอร์ไซด์ มีอาการเจ็บขาซ้าย ไปหาหมอกระดูกที่โรงพยาบาลในขอนแก่น จากผล X-ray หมอบอกว่าไม่มีอะไร หลังจากนั้นการเดินจะลำบากขึ้นเรื่อย ๆ ไม่ค่อยอยากเดินบอกว่าเจ็บที่ตาปลาและปวดขาซ้ายเริ่มกังวลกลัว เครียดจนเกร็งทั้งตัว ทำให้เดินไม่ถนัดยิ่งขึ้น เวลาเดินจะล้มบ่อย ทรงตัวไม่ได้ พาไปหาหมอบอกว่าเป็นพาร์กินสัน ให้ยามาทาน หลังจากนั้นก็ไม่ยอมเดินอีก นอนอยู่กับที่ เริ่มมีอาการไอ มีเสลดและน้ำลายไหลตลอดเวลา เริ่มพูดไม่ชัด พาไปหาหมอก็บอกว่ามีอาการหอบหืดและต่อมลูกหมากโต ก็ให้ยามาเพิ่ม มีอาการท้องผูกตามมา ปัสสาวะขัด ทานอาหารและน้ำก็เริ่มสำลัก
การดูแลและแก้ไขอาการ :
ได้ทราบข่าวการรักษาของหมอเขียวผ่านทาง Internet เมื่อ 3 ปีที่แล้ว แต่เนื่องจากที่บ้านไม่มีใครสนใจในตอนนั้นลูกชายซึ่งอยู่คนละบ้านก็ตัดสินใจพาคุณพ่อมารักษาเอง
- วันแรก สภาพร่างกาย มือชา เท้าชา ตัวเกร็ง อาการค่อนข้างแย่มาก ต้องใส่รถเข็นและหามกันมาได้ให้ดื่มน้ำสมุนไพรฤทธิ์เย็นไปเรื่อย ๆ ก็มีการขับเสมหะโดยไอต่อเนื่องมากกว่าปกติ ให้ไปทำดีท็อกซ์เนื่องจากไม่ได้ถ่ายมา 4 วันแล้ว ถ่ายออกได้เยอะ คนไข้สดชื่นสบายตัวขึ้น ทานอาหารได้เล็กน้อย
- วันที่สอง อาการน้ำลายไหลดีขึ้นเล็กน้อย ตอนนอนหลับกรนน้อยลง ลูกชายก็ได้ทำให้คุณพ่อตามที่คุณหมอเขียวสอนทุกอย่าง คนไข้มีอาการสบายขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
- วันที่สาม น้ำลายไหลน้อยลงไปมาก แขนขาไม่เย็นชาเหมือนเดิม เริ่มพูดได้ชัดขึ้น ขับถ่ายดี ได้สอนให้ยอมือขึ้นลงบนที่นอนเพื่อบริหารร่างกายส่วนบน ทำได้บ้าง มีพัฒนาการคือเริ่มจับช้อนทานอาหารได้เองไม่ต้องป้อน
- วันที่สี่ ปฏิบัติทุกอย่างเหมือนเดิม ไม่มีอาการกรนตอนนอน กัวซาหลังให้นอนคว่ำ น้ำลายและเสลดที่ค้างอยู่ออกมาเยอะ เริ่มไม่ค่อยไหลแล้ว ให้เริ่มดื่มน้ำปัสสาวะโดยผสมสมุนไพรฤทธิ์เย็น ทดลองให้ยกแขนและขาก็สามารถทำได้อาการเกร็งเริ่มดีขึ้น
- วันที่ห้า ให้ฝึกเดิน ทำได้เล็กน้อยโดยให้ใช้มือจับที่ต้นไม้เนื่องจากมือยังแข็งแรง พูดได้มากขึ้น คนไข้สำลักเวลาทานอาหารก็แนะให้นำไปปั่นก็สามารถทานได้หมด กำลังดีขึ้น
- วันที่หก ตื่นเช้ามีอาการไอ ก็ได้ให้ทานน้ำผสมผงถ่าน กัวซาซ้ำด้านหน้าอกและแผ่นหลังเพื่อขับเสลดที่ยังค้างอยู่ เริ่มมีอาการร้อนก็ให้เช็ดตัวด้วยน้ำสมุนไพร และแนะให้ทานน้ำผสมน้ำมันเขียวตรีมรกต 2-3 หยด อาการไอน้อยลง
- วันที่เจ็ด คนไข้อาการแจ่มใสขึ้น และได้ลงชื่อเพื่อไปเข้าค่ายต่อที่ ม.อุบล
เข้าค่ายครั้งที่ 2 ที่ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี (วันที่ 20-26 มีนาคม 2555)
การเข้าค่ายครั้งที่ 2 นี้ได้มีภรรยาของผู้ป่วยและลูกชายคุณตฤนตามมาด้วย และเนื่องจากต้องการให้บิดาดีขึ้นเร็ว ๆ จากการสัเกตดู จึงรู้สึกว่าคุณตฤนเริ่มมีอาการเครียดโดยมีการอาการปวดศีรษะและเริ่มเห็นอาการทุกข์จึงได้แนะนำให้พักผ่อนโดยผลัดเปลี่ยนให้คุณแม่ซึ่งได้เริ่มเข้าใจด้วยการได้นั่งฟังคุณหมอบรรยายแล้วทำหน้าที่แทน หลังจากนั้น 2-3 วันก็สังเกตว่าจิตใจดีขึ้น ก็มาช่วยดูต่อ ในที่สุดหลังจากที่เข้าค่ายไปได้ประมาณ 5 วัน สิ่งที่น่ามหัศจรรย์ คือ คนไข้สามารถเดินด้วยตัวเองได้ จากไม่กี่ก้าว ก็ก้าวเดินได้มากขึ้น โดยสรุปก็ด้วยความพยายามของลูกชายประสานกับกำลังใจของผู้ป่วยและคนรอบข้าง