การกินไม่กินเนื้อสัตว์กับพุทธ

การไม่กินเนื้อสัตว์ เป็นการตัดภัยที่ยิ่งใหญ่ “การกินเนื้อสัตว์เป็นการก่อภัย” ชัดอยู่แล้วว่าเรากินเขา เขาก็ทุกข์ ผู้มีปัญญาแท้ เราจะไปอยากกินเขาทำไม มันเป็นการส่งเสริมให้รับทุกข์ ทำทุกข์ที่สุดให้กับตัวเองกับผู้อื่น หมดทุกข์คือหมดชั่ว ใครชั่วอยู่ ยังบาปอยู่ ใครทุกข์อยู่ ยังชั่วอยู่”
หนังสือน่าอ่านเล่มนี้ เป็นการเขียนจากภูมิของอาจารย์หมอเขียวที่ได้ศึกษาและปฏิบัติตามคำตรัสของพระพุทธเจ้าและคำสอนของพระโพธิสัตว์ เพื่อความหลุดพ้นจากทุกข์ คือบาปเวรจากการเบียดเบียนตอนเองและผู้อื่น อันเกิดจากการฆ่าสัตว์และการกินเนื้อสัตว์

การกินเนื้อสัตว์ เป็นการลักขโมย ปล้น และกรรโชกชีวิต เลือด และเนื้อของสัตว์ ที่สัตว์ไม่ต้องการให้ใครกินการที่คนไม่กินคนเป็นอาหาร ย่อมเป็นประโยชน์แก่คนทั้งปวงมากกว่า หรือการที่คนไม่กินคนเป็นอาหาร รวมถึงการไม่กินเนื้อสัตว์ย่อมเป็นประโยชน์แก่สัตว์ทั้งปวงมากกว่า การกินเนื้อสัตว์ เพราะการกินเป็นสาเหตุที่สำคัญอย่างหนึ่งที่ทำให้เกิดการฆ่า และสั่งสมเป็นวิบากร้ายของผู้ฆ่าและผู้มีพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องอันส่งเสริมให้เกิดการฆ่า ดังที่พระพุทธเจ้าตรัสในพระไตรปิฎก เล่ม 25 คาถาธรรมบท ปกิณณกวรรคที่ 21 ข้อ 31 ว่า “…ผู้ใดปรารถนาความสุขเพื่อตนด้วยการเข้าไปตั้งความทุกข์ไว้ในผู้อื่นผู้น้้นระคนแล้วด้วยความเกี่ยวข้องด้วยเวร ยอมไม่พ้นไปจากเวร

ใจเพชร กล้าจน (หมอเขียว). (2562). การกินหรือไม่กินเนื้อสัตว์กับพุทธ. พิมพ์ครั้งที่ 1 : ศูนย์สุขภาพพึ่งตนสวนป่านาบุญ.จำนวน 124 หน้า. ราคา 40 บาท

ตัวอย่างหนังสือ ดาวน์โหลด