2. บันทึกกลุ่มตัวอย่างจาก ผู้ใช้การแพทย์วิถีพุทธที่เป็นจิตอาสาแพทย์วิถีพุทธ
ระหว่างปี พ.ศ. 2553 – 2558
(ประเภทข้อมูลที่ 10 แบบบันทึกกรณีศึกษาของจิตอาสาและนักศึกษาแพทย์วิถีพุทธ และข้อมูลที่ 12 แบบสอบถามประสบการณ์การใช้แพทย์วิถีพุทธ เทคนิค 9 ข้อ)
| กรณีศึกษาที่ | 2.49 |
| ชื่อ | อุบาสิกาทวีป |
| เพศ | หญิง |
| อายุ | 48 ปี |
| จังหวัด | จังหวัดนครสวรรค์ |
| โรค | โรคเครียด |
| วันสัมภาษณ์ | 22 มีนาคม 2558 |
มีอาการภาวะร้อนเกินเกิดจากความเครียด ทำงานหนักและรับประทานอาหารรสจัดที่ปรุงแต่งรสอร่อย ขนม น้ำตาล ของทอด ของมัน อยู่ในภาวะสามอย่างมารวมกันจึงเกิดความไม่สบายเจ็บป่วย ขณะที่นั่งรับประทานอาหารก็จะเกิดอาการร้อนภายในร่างกายเหมือนถูกไฟเผากระสับกระส่ายทุกข์ทรมานทั้งกายใจไปจนถึงเที่ยงคืนอาการร้อนจึงหายไป พอรุ่งเช้ารับประทานอาหารก็ร้อนอีกเหมือนเดิมเป็นอยู่อย่างนี้เป็นเดือนรู้สึกทนไม่ได้แล้วกับอาการเจ็บป่วยแบบนี้
ก็คิดถึงหมอว่าจะไปหาหมอที่ไหนดีจึงตัดสินใจมาหาอาจารย์หมอเขียว เพื่อจะเรียนรู้เรื่องอาหารร้อนเย็นเพราะเคยได้อ่านหนังสือมาบ้างแล้ว เมื่อมาศึกษาเรียนรู้วิธีดูแลสุขภาพของตนด้วยยาเก้าเม็ดตั้งแต่ข้อที่ 1 กินน้ำสมุนไพรฤทธิ์เย็น ทำดีท็อกซ์ กินอาหารรสจืดฤทธิ์เย็น ก็พยายามทำหมดทุกข้ออาการที่มีภาวะร้อนจัดก็หายไป ตั้งแต่นั้นมาก็ดูแลสุขภาพตนเองด้วยยาเก้าเม็ดมาเรื่อย ๆ และเม็ดที่ตัวเองได้ใช้ประจำ คือ อาหาร พอวันไหนรู้สึกไม่สบาย ก็จะกินข้าวกับผักลวกโรยเกลือ อาการไม่สบายก็จะหายไปได้อย่างน่าอัศจรรย์ภายในหนึ่งถึงสองวัน โดยที่ไม่ต้องไปหาหมอโรงพยาบาล เลยแก้อาการป่วยไม่สบายของตัวเองด้วยการกินอาหารปรับสมดุล เมื่อเกิดภาวะร้อนเกินกินอาหารที่ไม่ปรุงแต่ง เช่น ข้าวผักลวกโรยด้วยเกลือ
เมื่อเกิดภาวะเย็นเกินก็ไปกินอาหารที่ปรุงบ้าง ที่เป็นฤทธิ์ร้อน ปรุงด้วยขิงข่าตะไคร้หอมกระเทียมต่าง ๆ การดูแลสุขภาพไม่มีอะไรที่ตายตัว เราต้องปรับไปปรับมาตามอาการที่เป็น และอากาศสิ่งแวดล้อมที่มีความเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอตั้งแต่ดินน้ำลมไฟ ได้มาเรียนรู้การดูแลสุขภาพแบบพึ่งตนตามแนวทางแพทย์วิถีธรรม ตั้งแต่พ.ศ. 2553 จนถึง พ.ศ.2558 ดิฉันเจ็บป่วยก็ไม่ได้ไปหาหมอที่โรงพยาบาล ไม่ใช่ว่าปฏิเสธหมอและยาของแพทย์ปัจจุบัน เรื่องไหนจำเป็นที่จะต้องพึ่งก็จะไป แต่โรคมันจะไม่ร้ายแรง ถึงกับคอขาดบาดตายเราก็ขอพึ่งตนเองด้วยยาเก้าเม็ดก่อน ก่อนที่จะไปพึ่งยาพึ่งหมอที่โรงพยาบาลด้วย การหาผักพืชสมุนไพรที่อยู่ใกล้ตัวมากินมาใช้ดูแลรักษาโรคของเรา และของที่อยู่ในตัวเรา คือ น้ำปัสสาวะเอามากินใช้พอกทาได้ และสวนล้างลำไส้ได้สะอาดดี
ดิฉันเป็นไข้มีอาการร้อนหนาวสลับกันถ้าเป็นสมัยก่อนดิฉันก็คงจะต้องกินพารา ลดไข้แต่พอเรามาดูแลสุขภาพตามแนวเศรษฐกิจพอเพียงแบบวิถีธรรม ดิฉันก็ใช้ยาเม็ดที่ 2 คือ การขูดกัวซาที่หลังช่วยระบายพิษไข้ออกทางแผ่นหลัง โดยอาศัยผู้อื่นขูดหลังให้ พอขูดเสร็จไข้ลดลงทันทีและหายไปในที่สุด เป็นเรื่องน่าอัศจรรย์ ที่ตัวเองไม่เคยทำแบบนี้ พอทำแล้วอาการไข้มันหายไปได้จริง ๆ มันทำให้ดิฉันเชื่อมั่นในการดูแลสุขภาพแบบนี้ พึ่งตัวเองได้จริง ๆ และมีอีกครั้งที่ดิฉันไปกินอาหารที่เป็นฤทธิ์ร้อนเป็นของทอดด้วยน้ำมันแล้วเกิดอาการไอเจ็บคอ ก็กินฟ้าทะลายโจร แล้วกินข้าวกับผักลวกโรยเกลือ ผลไม้ อาการก็หายไป ถ้าเป็นสมัยก่อนดิฉันคงจะไปซื้อยาแก้ไอมากินแน่ ๆ แต่พอมาดูแลสุขภาพแบบนี้ประหยัดที่สุด ไม่เสียเงินไปซื้อยามากินเลยแค่ขูด ๆ ตรงนั้นตรงนี้ไข้ก็หาย แค่กินข้าวกับผักลวกโรยเกลือ อาการไอก็หายไป
ครั้งล่าสุดที่ดิฉันไม่สบาย เมื่อเดือน ตุลาคม 2557 ไปทำงานยกของหนัก มันมีอาการตกเลือดมีประจำเดือน 4 ครั้งภายในเดือนนั้น มีเลือดออกมามากร่วมกับมีอาการปวดท้องน้อยด้วย ในขณะนั้นดิฉันมีความรู้สึกกลัวตาย อยากจะไปหาหมอที่โรงพยาบาล เพื่อตรวจรักษาคิดว่าตนเองคงจะเป็นโรคร้ายอะไรหรือเปล่า พอจิตมันคิดกลัวโรค กลัวตายเท่านั้นแหล่ะ มันเหมือนจะตายในขณะนั้นทีเดียว จิตมันกระวนกระวายจะตายไปก่อนโรค ทำอย่างไรดี จิตมันดิ้นรนกลัวตาย แล้วอาการเจ็บป่วยมันก็จะเป็นหนักขึ้น ถ้าเราไม่แก้ไขที่จิตให้ได้ก่อน ก็ตัดสินใจยอมตาย เราไม่ไปหาหมอที่โรงพยาบาล โดยพิจารณาถึงเรื่องกรรม ถ้าเราถึงเวลาตายเราก็ต้องตาย ถึงจะไปหาหมอหรือไม่ไปหาหมอมันก็ต้องตาย ถ้าเรายังไม่ถึงเวลาตาย ถึงเราจะไม่ไปหาหมอเราก็ยังไม่ตายง่าย ๆ หรอก พอพิจารณาอย่างนี้แล้วตัวเองก็ยอมตาย ไม่ดิ้นรนหนีความตาย มันจะตายตอนนี้ ตายด้วยโรคอะไรแบบไหน อย่างไรก็ปล่อยมันไป เมื่อเราปล่อยวางใจไม่กลัวโรค ไม่กลัวเจ็บ ไม่กลัวตาย ใจก็หยุดดิ้นรน ในคืนนั้นดิฉันนอนหลับสบาย เพราะได้วางใจวางกายไม่เป็นห่วง ว่ากายนี้จะอยู่หรือแตกสลายไปพอรุ่งเช้าวันใหม่ดิฉันก็พยายามพึ่งตนเองต่อไปด้วยการไปหายาสมุนไพร เช่น ใบเตยย่านางใบเปล้าเอามาต้มแช่มือเท้าและแช่สะโพก ดิฉันรู้สึกเบาสบายขึ้นทันที่ที่ได้ใช้น้ำสมุนไพรแช่สะโพก ได้ทำอยู่หลายวันอาการเจ็บป่วยก็หายไป มันทำให้ดิฉันมั่นใจในการดูแลสุขภาพแบบนี้ว่า พึ่งตนเองได้จริงและประหยัดเรียบง่ายหาสิ่งของที่อยู่ใกล้ตัวมากินใช้ เป็นยารักษาโรคได้ เป็นการช่วยรัฐบาลลดรายจ่ายสั่งซื้อยาจากต่างประเทศ และเมื่อเรากินยาของแพทย์ปัจจุบันมาก ๆ มันก็จะเป็นอันตรายต่อสุขภาพของเราอีกด้วย
ฉะนั้นการดูแลสุขภาพแบบแพทย์วิถีธรรมจะปลอดภัยที่สุด ประหยัดสุดเรียบง่ายที่สุดเศรษฐกิจพอเพียงกับการดูแลสุขภาพของแพทย์วิถีธรรม มันเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ในหลวงของเราก็ทรงดำริอยากให้คนไทยใช้ชีวิตกินอยู่แบบไทย ๆ ไม่ตามก้นใคร ไม่ว่าจะเป็นการดูแลสุขภาพและทำมาหากิน กินอยู่แบบง่าย ๆ พอเพียงปลูกผักกินเอง เจ็บป่วยก็เก็บสมุนไพรในบ้านมารักษามากินมาใช้เราจะได้ไม่ต้องเป็นหนี้ใคร การดูแลสุขภาพแบบแพทย์วิถีธรรมกับเศรษฐกิจพอเพียงเป็นทางรอด เพราะมันเป็นทางที่ทวนกระแสวัตถุนิยมบริโภคนิยมที่ทำให้คนหลงความฟุ้งเฟ้อฟุ่มเฟือย ทั้งเป็นหนี้ และเจ็บป่วยกันมากมาย คือ มันตันแล้วถ้าหากว่าเราไม่กลับมาใช้แนวนี้ มันไปไม่รอดแล้ว หมอและคนไข้จะพากันกอดคอตาย บริโภคนิยมทำลายดินน้ำลมไฟให้เสียไปหมดแล้ว มลพิษทางอากาศสิ่งแวดล้อม ป่าถูกทำลายไปหมดแล้วจะอยู่กันอย่างไรในโลกใบนี้ถ้าเราไม่หันกลับมาพึ่งตนเอง