1. บันทึกการสัมภาษณ์กรณีศึกษากลุ่มตัวอย่างจาก ผู้ใช้การแพทย์วิถีพุทธสำหรับผู้ที่มาเข้าอบรมค่ายสุขภาพ แพทย์วิถีพุทธ 5-7 วัน
ณ ศูนย์เรียนรู้สุขภาพพึ่งตนตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง สวนป่านาบุญ 1 อำเภอดอนตาล จังหวัดมุกดาหาร และเครือข่ายแพทย์วิถีพุทธทั่วโลก
ระหว่างปี พ.ศ. 2552 – 2558
(ประเภทข้อมูลที่ 7 การแลกเปลี่ยนประสบการณ์การใช้แพทย์วิถีพุทธ ผ่านสื่อออนไลน์ – ยูทูบประเภทข้อมูลที่ 9 แบบบันทึกสัมภาษณ์แลกเปลี่ยนประสบการณ์การใช้แพทย์วิถีพุทธ และ ประเภทข้อมูลที่ 12 แบบสอบถามประสบการณ์การใช้แพทย์วิถีพุทธ เทคนิค 9 ข้อ)
กรณีศึกษาที่ | 1.50 |
ชื่อ | ภิรมย์ |
เพศ | หญิง |
โรค | โรคเบาหวาน โรคความดันและคอเลสเตอรอลสูง |
วันสัมภาษณ์ | 15 มิถุนายน 2556 |
จิตอาสา: นะครับคุณยายภิรมย์นะครับ คุณยายไม่สบายเป็นอะไรถึงมาเข้าค่ายครับ
คุณยายภิรมย์: เป็นเบาหวานค่ะเบาหวานความดัน คอเลสเตอรอล
จิตอาสา: เบาหวาน ความดัน คอเลสเตอรอลครบสูตรที่เขาเป็นกัน
คุณยายภิรมย์: ครบสูตรทั้งเป็นเกาต์ เป็นอะไรน่ะ
จิตอาสา: แล้วก่อนมาทำไมถึงคุณยายต้องใช้ไม้เท้า
คุณยายภิรมย์: เพราะว่ามันก็เป็นมานานใช่ไหมคะแล้วมันเดินไม่ได้มันเดินแล้วมันจะเซไปข้างขวาอย่างนี้น่ะ ต้องใช้ไม้เท้า
จิตอาสา: จะเอียงไปนะครับ
คุณยายภิรมย์: ค่ะ
จิตอาสา: แล้วคุณยายมาถึงปั๊บปฏิบัติเข้มเลยไหมครับ ยา 9 เม็ดเขาให้ทำอะไรบ้าง
คุณยายภิรมย์: ไม่ ไม่ค่ะ ยังเลยวันสองคืนแรกนี้จะลองแต่ไม่กล้าเลยเททิ้ง
จิตอาสา: อ้าวเททิ้ง
คุณยายภิรมย์: เททิ้ง ไม่กล้า
จิตอาสา: ไม่กล้าลองอะไรบ้าง ลองอะไรไปบ้าง
คุณยายภิรมย์: ว่าจะลองไอ้นั่นน่ะ
จิตอาสา: ฉี่
คุณยายภิรมย์: ฉี่น่ะว่าจะลองกินดูแล้วทีนี้ไม่กล้า แล้วเททิ้งรองแล้วแต่ว่าเททิ้ง
จิตอาสา: รองเตรียมไว้แล้วเททิ้งไม่เป็นไร
คุณยายภิรมย์: คืนที่ 3 ได้ยินคนนั้นพูดคนนี้พูดเอาล่ะ จะกล้าแล้ว เราไม่ได้ซื้อไม่ได้หาอะไร ของของเราเองอย่างนี้ก็เลยลองกิน
จิตอาสา: พอทานเข้าไปแล้ว
คุณยายภิรมย์: พอทานเข้าไปแล้วแล้วก็คืนนั้นก็ทานปัสสาวะแล้วก็ทำดีท็อกซ์ด้วย
จิตอาสา: อ๋อ ทำดีท็อกซ์ด้วย
คุณยายภิรมย์: ค่ะก็เลยธรรมดาเป็นคนท้องผูกนะคะ เพราะว่าเป็นเบาหวานนี่มันท้องผูกเป็นมาได้ 20 ปีแล้วแล้วทีนี้ก็พอทำเสร็จนะ โทษเถอะค่ะมันไม่เหมือนธรรมดาของคนน่ะมันเป็น ป๊อด ๆ ป๊อด ๆ ออกมาเป็นเม็ดเป็นเม็ดออกมา
จิตอาสา: เป็นเม็ด ๆ ออกมานะครับ
คุณยายภิรมย์: เหมือนของแพะนี่
จิตอาสา: เหมือนของแพะ เพราะว่ามันร้อนนะครับผม
คุณยายภิรมย์: ค่ะ ถึงเป็นท้องผูก แล้วเขาก็พาไปโรงพยาบาลไปรักษา แล้วหมอก็ให้ยาไอ้นั่นน่ะ ยาเซโนคอตก (Senokot) นั่นน่ะมะขามแขกให้กินอยู่ประจำ
จิตอาสา: เพื่อให้ช่วยถ่าย
คุณยายภิรมย์: ค่ะ
จิตอาสา: แล้วถ่ายดีไหมครับตอนทานยาของเขานี่
คุณยายภิรมย์: มันทานแล้วมันไปหลายครั้งมันรำคาญ
จิตอาสา: อ๋อไม่ถ่ายถ่ายไม่ออก
คุณยายภิรมย์: มันไปหลายครั้งเทียวเข้าหลายครั้ง เออ
จิตอาสา: มันไปเข้าหลายครั้ง อ้อ โทษที
คุณยายภิรมย์: ไม่ต่ำกว่า 5 ครั้ง มันก็รำคาญ
จิตอาสา: มากไป
คุณยายภิรมย์: แล้วนี่พอดีเขาชวนมานี่
จิตอาสา: ครับผม
คุณยายภิรมย์: ก็เราก็เป็นท้องผูกทุกวันถ้าไม่กินยาอันนี้นะ 5 วัน 6 วันก็ไม่ไป ก็เลย
จิตอาสา: แล้วทีนี้พอมาอยู่นี่
คุณยายภิรมย์: ก็เลยว่าจะมานี่แหละเอาทุกวัน กินทุกวัน ๆ ถ่ายทุกวัน ๆ คิดว่ามานี่ยังไม่รู้
จิตอาสา: ยังไม่รู้ไม่เป็นไรครับ
คุณยายภิรมย์: ยังไม่รู้ว่าเป็นอย่างนี้ก็เสี่ยงมาเฉย ๆ
จิตอาสา: อ้อ เสี่ยงมา
คุณยายภิรมย์: ลูกไม่รู้เลยนะคะคือว่ามีอีกคนหนึ่งแล้วเขาก็
จิตอาสา: แนะนำ
คุณยายภิรมย์: คนอีกคนหนึ่งเขามีลูกสาวทำอยู่กับเขา แล้วก็เลยอยากให้แม่เขามาแม่เขาน่ะอยู่ซุ้มเดียวกัน แล้วเขาก็เลยมาชวน
จิตอาสา: อ๋อมาชวนด้วย
คุณยายภิรมย์: มาชวนก็เลยมาลูกยังไม่รู้เลย
จิตอาสา: อ๋อ (หัวเราะ) ลูกยังไม่รู้ว่ามานี่นะครับ
คุณยายภิรมย์: รู้อยู่ตอนมาแต่ลูกไม่รู้ว่ามาอะไร
จิตอาสา: มาทำอะไร
คุณยายภิรมย์: เขาก็ถามว่า อาหมวยก็ถาม ไอ้น้องเล็กก็ถามบอกว่าแม่จะไปอะไร เดี๋ยวเขาจะล้อมไปขายนะบอกโอ๊ย แม่นี่ราคามันขายไม่ได้แล้วลูก (หัวเราะ) จะไปไหนก็ไปไม่รู้ยังไม่รู้ แม่ไม่รู้ก็เลยว่าอย่างนี้ ก็ตัดสินใจมา
จิตอาสา: พอมาแล้วลืมไม้เท้านี่วันไหน
คุณยายภิรมย์: เพิ่งลืมเมื่อวานนี้
จิตอาสา: เมื่อวานนี้เริ่มลืมไม้เท้าไม่ต้องใช้แล้วไม้เท้า
คุณยายภิรมย์: ไม่ต้องใช้
จิตอาสา: เดินปร๋อเลย
คุณยายภิรมย์: ค่ะวันนี้ยิ่งไม่จับเลย
จิตอาสา: วันนี้ไม่ได้จับเลยไม้เท้า
คุณยายภิรมย์: ค่ะ เมื่อวานนี้ยังเอามาด้วยแต่ว่าลืมไว้ที่นั่น แต่วันนี้ไม่จับมาเลย
จิตอาสา: แล้วคิดว่ามาเข้าแล้วนี่มันดีกับเราไหมหรือ
คุณยายภิรมย์: ดีค่ะ ลองมาทำอยู่ 2 คืนนี้มันดีรู้สึกว่าดีค่ะ แล้วนอนหลับธรรมดามันนอนไม่หลับ
จิตอาสา: นอนหลับสบายเลยยาว
คุณยายภิรมย์: ค่ะ
จิตอาสา: คุณยายภิรมย์คิดว่าจะฝากอะไรให้สมาชิก
คุณยายภิรมย์: นั่นล่ะค่ะ ยังนี่ก็มาโดยสุ่มสี่สุ่มห้าไม่รู้เรื่องอะไร เขามาก็มา มากับคนที่แนะนำใช่ไหมคะ ก็ไม่รู้ว่ามียามีไอ้นี่ของเรานี่ของเราที่ไม่ได้ซื้อได้ขายอะไรเลยนี่เราไม่ต้องไปซื้อเขาเป็นของเราเองนี่ทานเถอะค่ะ ทานเถอะ
จิตอาสา: ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากครับคุณยาย