มาร เรารู้จักเธอแล้ว พุทธะเท่านั้นที่เก่งเหนือกิเลส
เราก็ไม่ได้บอกความจริง กิเลสมันเป็นทุกข์เราก็บอกว่าเป็นสุข เราเองก็หลอกตัวเองหลอกผู้อื่นเหมือนกัน เพราะฉะนั้นวิบากมันก็มาหลอกเราทันทีเลยมันก็หลอกเราเราก็ไม่รู้ความจริง ไม่รู้ความจริงเป็นอย่างนี้ ว่า กิเลสมันไม่ใช่สุขมันเป็นโทษ มันไม่เที่ยงหรอกก็บอกว่าเที่ยง สุขนั้นแป๊บเดียวก็หมดเก็บไม่ได้ไม่มีสาระ เราก็ยังบอกเที่ยงเที่ยงเที่ยงอยู่อย่างนั้นอยากได้อีกอยู่อย่างนั้น
มันไม่รู้จักอิ่มจักเต็มจักพอ เราก็ยังบอกว่าแหมได้คราวนี้แล้วก็ไม่เอาอีกแล้ว เสพคราวนี้แล้วไม่เสพอีกแล้ว อีกสักพักก็อยากเสพอีกแล้วเหมือนเดิมนั้นแหละ เอ๊ยหลอก หลอก นี่คือสัจจะอย่างนี้ มันไม่เที่ยงอย่างนี้ แล้วมันก็เป็นทุกข์มันไม่ใช่สุข
มันก็แค่อยาก ตั้งเป้าหมายขึ้นมาอยากมันก็ทุกข์ ทุกข์ใจอยากได้สิ่งใดไม่ได้สิ่งนั้นก็เป็นทุกข์ใจ ได้สมใจอยากก็ลดทุกชั่วคราว ทุกข์ลดลงก็ดีใจอุ๊ยเป็นสุข เป็นสุขอะไรคุณก็สร้างทุกข์มาแล้วเขาก็ลดทุกข์ลง เป็นสุขอะไรคุณก็ลดทุกข์ลงแล้วคนก็อยากใหม่อีก ก็เป็นทุกข์อีกแล้วก็แตกตัวไปสารพัดเรื่อง แตกตัวไปอยากสารพัดเรื่องเพราะมันได้รูปรอยแล้วว่าถ้าได้มันสุขใจถ้าไม่ได้มันทุกข์ใจ
มันก็อยากได้มากได้มาก มันก็แตกตัวไปสารพัดเรื่อง จนเหนี่ยวนำให้คนอื่นเป็นตามจนหมดเรี่ยวหมดแรง จนทำชั่วได้ทุกเรื่องเกิดวิบากร้ายได้ทุกเรื่อง เรื่องร้ายกระแทกได้ทุกเรื่อง แล้วก็หลอกคนอื่นต่อไปๆๆๆๆ ไม่มีวันสิ้นสุด
อย่าคิดว่าเราไม่ใช่คนตอแหลๆ อย่าคิดนะอายเขา อย่าคิดเลยอายเขา อายๆๆๆๆๆ กิเลสตัวไหนยังไม่หมดเหลือความตอแหลอยู่เท่านั้นแหละ กิเลสตัวไหนที่ยังไม่หมดมันก็เหลือความตอแหลอยู่เท่านั้นเท่านั้นแหละ อย่าคิดว่าเราไม่ตอแหล แล้วเราก็เกลียดคนตอแหลเชียว ยกเว้นคนตอแหลในตัวเรา
เราไม่รู้ ทีคนตอแหลในคนอื่นเราเกลียดเชียว แล้วเราก็รักเชียวแล้วก็หลงว่าซื่อสัตย์อีก หลงว่าจริงใจนะนั่น หลงว่าจริงใจจริงใจ คิดดูซิว่ามันเก่งขนาดไหนล่ะกิเลสน่ะ คิดดูซิว่าถ้าไม่พบ พระพุทธเจ้า พระโพธิสัตว์ พระอาริยะ แล้วคุณจะรู้ทันมันรึ อาจารย์ว่าไม่มีทางหรอกที่จะรู้ทันมันมันเก่งจะตาย มันเก่งสุดๆน่ะ
อาจารย์ไม่เห็นใครเก่งขนาดกิเลส นอกจากพุทธะ นอกจากพุทธะแล้วไม่มีใครเก่งเท่ากิเลส จำไว้เลยนะนอกจากพุทธะแล้วไม่มีใครเก่งเท่ากิเลส กิเลสเก่งที่สุดในโลก นอกจากพุทธะแล้วไม่มีใครเก่งเท่ากิเลส พุทธะเท่านั้นที่เก่งเหนือกิเลส นอกนั้นน่ะแพ้มันหมด อย่าอวดดีเลยแพ้มันหมด
ไม่มีทางหรอกๆ มันเป็นเจ้าเซียนจริงๆนะ เฮ้ยมารเรารู้จักเธอแล้ว นี่มันต้องอย่างนี้แล้วมันถึงจะชัด ว่าแท้ที่จริงมันเป็นทุกข์ อย่างนี้เป็นต้น…
อาจารย์ ดร.ใจเพชร กล้าจน
วิชชาธิการบดีสถาบันวิชชาราม
ให้โอวาทนักศึกษาวิชชาราม
11 มิถุนายน 2563
ณ พุทธสถานภูผาฟ้าน้ำ
ต.ป่าแป๋ อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่
โอวาทจากอาจารย์หมอเขียวถึงลูกศิษย์
ยูทูป: https://youtu.be/eWy_aB_A-bw
