“คนที่แต่งงานกันคือไม่รักกันจริง”
จริงๆคนเรานี่ถ้ารักกันจริงจะไม่ไปแต่งงานกันหรอก คนแต่งงานกันคือไม่รักกันจริง คนไปแต่งงานน่ะรักตัวเองทั้งนั้นแหละ รักความต้องการของตัวเองอยากจะให้เขามาสมใจเรา อยากได้เขามาสนองความต้องการของเรา ปากก็พูดว่ารักเขาแท้ที่จริงก็จะเอาเขามาสนองความต้องการของเรานั่นแหละ มาสนองความต้องการเราในแง่นั้นเชิงนี้ก็ว่ากันไป
ถ้ารักกันจริงเขาไม่ไปแต่งงานกันหรอก แค่ปรารถนาดีต่อกันช่วยเหลือเกื้อกูลกัน แต่ที่แต่งงานเพราะว่าต้องการได้สิ่งนั้นสิ่งนี้ดั่งใจหมาย
เขาไม่ได้รักเราหรอกเขารักความต้องการของเขา เราก็ปรารถนาดีต่อเขา เราก็ช่วยเหลือเกื้อกูลกันไปเท่าที่มันเป็นไปได้
เราไม่ต้องอยากได้อะไรจากเขา ถ้าเราไม่อยากได้อะไรจากเขาเราก็ไม่ทุกข์ แต่ที่เราทุกข์เพราะเราเองก็ไม่ได้รักเขาหรอก เรารักความต้องการของเราเหมือนกัน เราก็เลยปรารถนาจะเอาสิ่งนั้นสิ่งนี้จากเขา
ถ้าเรารักเขาจริง เราก็ไม่ต้องไปอยากได้อะไรจากเขา เราก็ให้สิ่งดีๆที่ให้ได้แล้วก็ไม่อยากได้อะไรจากเขา เราก็ไม่ทุกข์ ที่มันทุกข์เพราะเรารักเรานี่แหละ รักความต้องการของเรา อยากให้เขาเป็นอย่างนั้นอย่างนี้อย่างใจเราหมาย มันก็เลยทุกข์ ถ้าเราไม่ยึดมั่นถือมั่นเสีย เขาจะเป็นดั่งใจเราหมายก็ได้ไม่เป็นอย่างใจเราหมายก็ได้ เราก็หายทุกข์หมดแล้ว
ดร.ใจเพชร กล้าจน (หมอเขียว)
28 สิงหาคม 2563
รายการธรรมะพาพ้นทุกข์
ณ พุทธสถานภูผาฟ้าน้ำ
ต.ป่าแป๋ อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่
ยูทูปคัท: https://youtu.be/fjfbyEyK37M
